Charles Ducal (Leuven, 3 april 1952)
De Vlaamse dichter en schrijver Charles Ducal (pseudoniem van Frans Dumortier) werd geboren in Leuven op 3 april 1952. Zie ook mijn blog van 3 april 2007.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Uitgesteld
Wees gerust, als ik sterf zal wel blijken
of ik je lief heb gehad.
Jij, de laatste naar wie ik zal kijken,
de laatste die mij ontsnapt.
Dan dwing ik je oor naar mijn mond voor iets dat ik had moeten schrijven,
een zekerheid in gereutel vermomd.
Wees gerust, jij zal de slotzin krijgen.
Het zal ontroerend zijn, een echt einde,
een poging die alles herstelt.
Je bent mijn vrouw. Het zal wel blijken,
al wordt het een leven lang uitgesteld.
Uitdrijving
Het woont, klein en gekromd, in zichzelf,
een dwerg in de haverkist
of de schelf van het hooi.
Het hoort door de wand van de avond
machines brommen, goedaardig.
Het slaapt als een muis in het meel
of kijkt, urenlang, naar het trage gewicht
van de ham aan de balken,
en groeit uit zichzelf.
Tot het voetstappen hoort, gekletter
van emmers, ongeduldig en boos,
een ruwe hoest uit ploffende zakken,
het slijpen van messen, een riek
in het hooi. Het schrikt,
het wordt wakker.
En woont in de moeder,
woont in de vader,
eet van hun liefde,
hun arbeid, hun taal, -
zuinig, dankbaar
De Nederlandse dichter en schrijver Frederik van Eeden werd geboren in Haarlem op 3 april 1860. Zie ook mijn blog van 3 april 2007.
De Lente
Reeds is het statig eiber-paar gekomen, 't geduldig rijs wringt stil de knoppen los, de zoele lente luwt door 't zonnig bosch en wiegt mijn geest in weemoeds-zoete droomen.
Violengeur stijgt op uit vochtig mos, een bronzen gloed veerjongt de dorre boomen, en primula's en dotterbloemen zoomen de groene wei met gouden voorjaarsdos.
Wat heb ik, milde! naar uw komst gesmacht! wat scheen uw toeven lang! -- is 't niet mijn leven dat door uw donzen adem wordt gewekt?
Eens zult ge niet meer keeren, als ge trekt, des weerziens zaligheid mij niet meer geven en grimmig grijnst dan d'eindelooze nacht.
De waterlelie
Ik heb de witte water-lelie lief, daar die zo blank is en zo stil haar kroon uitplooit in 't licht.
Rijzend uit donker-koele vijvergrond, heeft zij het licht gevonden en ontsloot toen blij het gouden hart.
Nu rust zij peinzend op het watervlak en wenst niet meer...
De Duitse dichter Peter Huchel werd geboren in Lichterfelde bij Berlijn op 3 april 1903. Zie ook mijn blog van 3 april 2007.
Winterpsalm
Da ging ich bei träger Kälte des Himmels Und ging hinab die Straße zum Fluss, Sah ich die Mulde im Schnee, Wo nachts der Wind Mit flacher Schulter gelegen. Seine gebrechliche Stimme, In den erstarrten Ästen oben, Stieß sich am Trugbild weißer Luft. Alles Verscharrte blickt mich an. Soll ich es heben aus dem Staub Und zeigen dem Richter? Ich schweige. Ich will nicht Zeuge sein. Sein Flüstern erlosch, Von keiner Flamme genährt.
Wohin du stürzt, o Seele, Nicht weiß es die Nacht. Denn da ist nichts Als vieler Wesen stumme Angst. Der Zeuge tritt hervor. Es ist das Licht. Ich stand auf der Brücke, Allein vor der trägen Kälte des Himmels. Atmet noch schwach, Durch die Kehle des Schilfrohrs, Der vereiste Fluss?
Sommerabend
Wenn sein reiten zur Schwemme Aus dem steinernen Tor Abends über die Dämme, brennt noch die Sonne im Rohr.
Frei von des Tages Bürde Reiten sie Seit an Seit. Horch, wie der Hengst in der Hürde Zornig nach Liebe schreit.
Uferwärts Roßeschnauben, Zuruf, Lachen und Trab. Vögel mit seltsamen Hauben Tauchen erschrocken hinab.
In die schäumenden Fluten Hinter der sandigen Furt Drängen Fohlen und Stuten Ohne Sattel und Gurt.
Reiter mit jungen Stimmen Werden den Tieren nicht schwer, packen die Mähnen und schwimmen neben den Pferden her.
Knaben schön ist das Leben, wenn es noch stark ist und gut. Seht, wie die Lerchen schweben Spät in der Abendglut.
Unter erlöschendem Himmel Zittert des Hengstes Schrei. Reiter, Rappen und Schimmel, bald ist der Sommer vorbei.
De Engelse priester en dichter George Herbert werd op 3 april 1593 geboren, waarschijnlijk te Black Hall, niet ver van het aan de familie toebehorende kasteel van Montgomery (Wales). Zie ook mijn blog van 3 april 2007.
Sonnet II
Sure Lord, there is enough in thee to dry Oceans of Ink ; for, as the Deluge did Cover the Earth, so doth thy Majesty : Each Cloud distills thy praise, and doth forbid Poets to turn it to another use. Roses and Lillies speak thee ; and to make A pair of Cheeks of them, is thy abuse. Why should I Womens eyes for Chrystal take? Such poor invention burns in their low mind, Whose fire is wild, and doth not upward go To praise, and on thee Lord, some Ink bestow. Open the bones, and you shall nothing find In the best face but filth, when Lord, in thee The beauty lies, in the discovery
Zie voor onderstaande schrijvers ook mijn blog van 3 april 2007.
De Amerikaanse schrijver Washington Irving werd geboren op 3 april 1783 in Manhattan, New York.
De Duitse koopman en schrijver Friedrich Emil Rittershaus werd geboren op 3 april 1834 in Barmen.
De Duitse schrijver Josef Mühlberger werd geboren op 3 april 1903 in Trautenau in Böhmen.
|