De Nederlandse dichter en schrijver Simon Vinkenoog werd op 18 juli 1928 in Amsterdam geboren. Zie ook mijn blog van 18 juli 2007 en eveneens mijn blog van 18 juli 2008 en ook mijn blog van 12 juli 2009 en ook mijn blog van 18 juli 2009.

 xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Faits Divers

Je est un autre. Arthur Rimbaud

ik ben een vreemde in eigen bloed

mijn hartslag klopt aan andere deuren

van het schuim der goden herken ik de kleuren

maar het is ik die mij huiveren doe

het zijn de eigen ogen die mij breken

en de stenen

die als ontluikende bloemen

langzaam aan mijn ingewanden groeien

ik ben verdronken in dit drijfzandlied

van waaruit duizend doden smeken:

- in dit naaktlandschapp dat leven heet

drijft doodgezongen de tijd uiteen -

kringen verleden zonder heden

woorden klanken gestamel

Volluk

Ik groeide op in volksbuurten
als volksjongen
ik bezocht wekelijks het volksbadhuis
ooit at ik wel eens in een volksgaarkeuken
en af en toe in de Volkenbond bij het Entrepôtdok.

Op de Albert Cuypmarkt bezoek ik graag een volkskoffiehuis
waar ik luister naar volkswijsheid uit de volksmond;
mijn moeder was volksvrouw
en leed aan volksziekte of -woede:
Schoonhouden! Voeten vegen!
Wat moeten de buren wel denken!

Ik wierp wel eens een blik in een krant
die zich het Volksdagblad noemde
en een van de kranten die ik lees
heet de Volkskrant

Ik weet niets van volksaard of volkseigen
ik ben geen volksmenner of volksschrijver
en speel in geen enkel volkstheater

Ik ben niemands volksvertegenwoordiger
spreek namens geen enkele bevolkingsgroep
en schrijf dit in mijn volkstuin
in het Nederlands, de taal van het volk
waartoe ik behoor.

Volluk! Is daar iemand?

Simon Vinkenoog (18 juli 1928 – 12 juli 2009)

De Duitse dichter en schrijver Steffen Popp werd geboren op 18 juli 1978 in Greifswald, Hij groeide op in Dresden en bezocht daar een natuurwetenschappelijke bijzondere school. Popp studeerde aan het Deutsche Literaturinstitut Leipzig en daarna literatuurwetenschap en filosofie in Berlijn. In 2004 verscheen zijn dichtbundel Wie Alpen, in 2008 gevolgd door Kolonie Zur Sonne. Zijn roman Ohrenberg oder der Weg dorthin werd diverse keren bekroond. Samen met Uljana Wolf vertaalde hij werk van de Amerikaanse dichter Christian Hawkey. De bundel verscheen in 2008 onder de titel "Reisen in Ziegengeschwindigkeit`. Zie ook mijn blog van 14 juli 2009

Gibraltar

dahin (Goethe)

Kennst du, Geliebter, den Hass

Bäume, die spanische Wand

kennst du die Inseln, Kreuzfahrer

in ihren Ein-Mann-Torpedos –

Geliebter, verzeih, ich wollte nach Golgatha

aber im Wäscheschrank

lag nur ein gelber Revolver (so blieb ich).

Kennst du die See, Spuren von Kühnheit

im Schaum, Geliebter, im Schaum

kennst du das Land, seinen verrenkten Tragarm

schwer liegt es herum, unter der hungrigen Luft

planloser Wind

Wollspuren, Wärme und Staub darin.

Wie gern zög' ich hinaus

wohnte, Geliebter, mit dir, unter Zitronen:

gingen nicht, in meinen tragischen Venen

die Elemente Gibraltars

schwer um und aller verschollenen Kaps

manische Augen, lidlos –

mein Herz ist eine Gräfin, umstellt von Pflegern am Rand der  City, Geliebter

    blöken die Mietklaviere!

Steffen Popp (Greifswald, 18 juli 1978)

De Argentijnse schrijfster en vertaalster Alicia Steimberg werd geboren op 18 juli 1933 in Buenos Aires. Zie ook mijn blog van 18 juli 2009.

Uit: The Rainforest

„I’m in the rainforest, and it’s very hot and humid; at times a warm drizzle falls. Eyes closed, I lift my face to catch the water and drink a little, while a steel-blue and cadmium-yellow macaw watches

me without turning its head. This is how I spend my days, among charming monkeys, benevolent serpents, motionless parrots, and foliage that enfolds me. With each step I take, flower-laden branches envelop me. I’d gladly remain here, tasting raindrops and picking the occasional fruit from the lowest branches. The fruit resembles chirimoyas, mangos, bananas.

There’s no danger of getting lost in the rainforest. My compass guides me whenever it’s time to return. I know I have to head east, and in fifteen minutes I’m in the clearing where the hotel is located.

As you approach the hotel in the afternoon, you can smell dinner: there’s always rice with vegetables and meat, poultry, or seafood, everything seasoned with fragrant herbs. They raise the fowl in a chicken coop out back. I love to go in there and steal a freshly laid egg for the next morning’s breakfast. The chickens here don’t get a balanced diet, just natural food, so they have that marvelous, oldfashioned flavor and aroma. It reminds me of an educational poster I always used to look for in the library of the teacher’s college when I was studying for my degree. The poster was old and worn: it

almost certainly dated back to the nineteenth century when the school was founded, and I used it for a demonstration lesson for an elementary school class. It showed some multicolored chickens and a magnificent rooster, illuminated by a sunbeam streaming across a wire fence. In those hectic, tense years of my youth, when it frightened me to realize that I didn’t know what I wanted (I’m practically

an old woman now, and I’m still not sure), that chicken coop picture was like a refuge. As a girl, I used to get sick quite often, and Mama was convinced that the country, with its fresh air, was the key to good health.“

Alicia Steimberg (Buenos Aires, 18 juli 1933)

De Russische dichter Jevgeny Jevtoesjenko werd geboren in Zima in Irkutsk op 18 juli 1933. Zie ook mijn blog van 18 juli 2007 en ook mijn blog van 18 juli 2008 en ook mijn blog van 18 juli 2009.

Disbelief In Yourself is Indispensable 

While you're alive it's shameful to worm your way into

the Calendar of Saints.

Disbelief in yourself is more saintly.

It takes real talent not to dread being terrified

by your own agonizing lack of talent.

Disbelief in yourself is indispensable.

Indispensable to us is the loneliness

of being gripped in the vise,

so that in the darkest night the sky will enter you

and skin your temples with the stars,

so that streetcars will crash into the room,

wheels cutting across your face,

so the dangling rope, terrible and alive,

will float into the room and dance invitingly in the air.

Indispensable is any mangy ghost

in tattered, overplayed stage rags,

and if even the ghosts are capricious,

I swear, they are no more capricious than those who are alive.

Indispensable amidst babbling boredom

are the deadly fear of uttering the right words

and the fear of shaving, because across your cheekbone

graveyard grass already grows.

It is indispensable to be sleeplessly delirious,

to fail, to leap into emptiness.

Probably, only in despair is it possible

to speak all the truth to this age.

It is indispensable, after throwing out dirty drafts,

to explode yourself and crawl before ridicule,

to reassemble your shattered hands

from fingers that rolled under the dresser.

Indispensable is the cowardice to be cruel

and the observation of the small mercies,

when a step toward falsely high goals

makes the trampled stars squeal out.

It's indispensable, with a misfit's hunger,

to gnaw a verb right down to the bone.

Only one who is by nature from the naked poor

is neither naked nor poor before fastidious eternity.

And if from out of the dirt,

you have become a prince,

but without principles,

unprince yourself and consider

how much less dirt there was before,

when you were in the real, pure dirt.

Our self-esteem is such baseness....

The Creator raises to the heights

only those who, even with tiny movements,

tremble with the fear of uncertainty.

Better to cut open your veins with a can opener,

to lie like a wino on a spit-spattered bench in the park,

than to come to that very comfortable belief

in your own special significance.

Blessed is the madcap artist,

who smashes his sculpture with relish-

hungry and cold-but free

from degrading belief in himself.

Vertaald door Antonina W. Bouis, Albert C. Todd en Jevgeni Jevtoesjenko

Jevgeni Jevtoesjenko (Zima, 18 juli 1933)