|
De Ierse dichter Michael Longley werd geboren op 27 juli 1939 in Belfast. Zie ook mijn blog van 27 juli 2007 en ook mijn blog van 27 juli 2009.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Carrigskeewaun
For Penny and David Cabot
The Mountain
This is ravens' territory, skulls, bones,
The marrow of these boulders supervised
From the upper air: I stand alone here
And seem to gather children about me,
A collection of picnic things, my voice
Filling the district as I call their names.
The Path
With my first step I dislodge the mallards
Whose necks strain over the bog to where
Kittiwakes scrape the waves: then, the circle
Widening, lapwings, curlews, snipe until
I am left with only one swan to nudge
To the far side of its gradual disdain.
The Strand
I discover, remaindered from yesterday,
Cattle tracks, a sanderling's tiny trail,
The footprints of the children and my own
Linking the dunes to the water's edge,
Reducing to sand the dry shells, the toe
And fingernail parings of the sea.
Michael Longley (Belfast, 27 juli 1939)
De Duitse schrijfster, dichteres en vertaalster Hilde Domin werd geboren in Keulen als Hilde Löwenstein op 27 juli 1909. Zie ook mijn blog van 27 juli 2006 en ook mijn blog van 27 juli 2007 en ook mijn blog van 27 juli 2009.
Ich will dich
Freiheit
ich will dich
aufrauhen mit Schmirgelpapier
du geleckte
(die ich meine
meine
unsere
Freiheit von und zu)
Modefratz
Du wirst geleckt
mit Zungenspitzen
bis du ganz rund bist
Kugel
auf allen Tüchern
Freiheit Wort
das ich aufrauhen will
ich will dich mit Glassplittern spicken
daß man dich schwer auf die Zunge nimmt
und du niemandes Ball bist
Dich
und andere
Worte möchte ich mit Glassplittern spicken
wie Konfuzius befiehlt
der alte Chinese
Die Eckenschale sagt er
muß
Ecken haben
sagt er
Oder der Staat geht zugrunde
Nichts weiter sagt er
ist vonnöten
Nennt
das Runde rund
und das Eckige eckig
April
Die Welt riecht süß
nach Gestern.
Düfte sind dauerhaft.
Du öffnest das Fenster.
Alle Frühlinge
kommen herein mit diesem.
Frühling der mehr ist
als grüne Blätter.
Ein Kuß birgt alle Küsse.
Immer dieser glänzend glatte
Himmel über der Stadt,
in den die Straßen fließen.
Du weißt, der Winter
und der Schmerz
sind nichts, was umbringt.
Die Luft riecht heute süß
nach Gestern
das süß nach Heute roch.
Hilde Domin (27 juli 1909 - 22 februari 2006)
De Amerikaanse schrijver Theodore Herman Albert Dreiser werd geboren op 27 juli 1871 in Sullivan, Indiana. Zie ook mijn blog van 27 juli 2007 en ook mijn blog van 27 juli 2008 en ook mijn blog van 27 juli 2009.
Uit: Sister Carrie
What, pray, is a few hoursa few hundred miles? She looked at the little slip bearing her sister's address and wondered. She gazed at the green landscape, now passing in swift review, until her swifter thoughts replaced its impression with vague conjectures of what Chicago might be.
When a girl leaves her home at eighteen, she does one of two things. Either she falls into saving hands and becomes better, or she rapidly assumes the cosmopolitan standard of virtue and becomes worse. Of an intermediate balance, under the circumstances, there is no possibility. The city has its cunning wiles, no less than the infinitely smaller and more human tempter. There are large forces which allure with all the soulfulness of expression possible in the most cultured human. The gleam of a thousand lights is often as effective as the persuasive light in a wooing and fascinating eye. Half the undoing of the unsophisticated and natural mind is accomplished by forces wholly superhuman. A blare of sound, a roar of life, a vast array of human hives, appeal to the astonished senses in equivocal terms. Without a counsellor at hand to whisper cautious interpretations, what falsehoods may not these things breathe into the unguarded ear! Unrecognised for what they are, their beauty, like music, too often relaxes, then weakens, then perverts the simpler human perceptions.
Caroline, or Sister Carrie, as she had been half affectionately termed by the family, was possessed of a mind rudimentary in its power of observation and analysis. Self-interest with her was high, but not strong. It was, nevertheless, her guiding characteristic. Warm with the fancies of youth, pretty with the insipid prettiness of the formative period, possessed of a figure promising eventual shapeliness and an eye alight with certain native intelligence, she was a fair example of the middle American classtwo generations removed from the emigrant. Books were beyond her interestknowledge a sealed book. In the intuitive graces she was still crude. She could scarcely toss her head gracefully.
Theodore Dreiser (27 juli 1871 28 december 1945)
De Nederlandse schrijfster en psychologe Marijke Höweler werd geboren in Koog aan de Zaan op 27 juli 1938. Zie ook mijn blog van 27 juli 2007 en ook mijn blog van 27 juli 2009.
Uit: Het Huis
Leuk hè, zei Laisa. En dat was alweer iets wat ik nooit zo had bekeken. Vooral de laatste tijd niet. Er was iets aan de schapen wat me niet beviel. Daarom dacht ik voornamelijk aan verkopen.
Wat zou u doen, in ons geval, vroeg hij.
Wat moet ie ervoor hebben?
Eerst dacht ik nog dat ik hem niet verstond. Dus liet ik het hem nóg eens zeggen. Toen er geen twijfel mogelijk was dat het om zes miljoenen franken ging, begon ik te begrijpen waarom de eigenaar geen betere buren voor mij wist dan deze.
Dan weet ik er nog wel een voor jullie, zei ik. En zonder na te denken, wees ik mijn eigen hoeve aan, die ongeveer hetzelfde is. Die is vijf, die kan je ook zo hebben! Het was niet serieus bedoeld. Ik was dus blij dat ik zag dat ze hem niet moesten.
Hij zei, die is ook mooi natuurlijk, maar dan mis je het uitzicht wel.
Dat is Zuid West, zei ik, daar komt de wind vandaan. Daarom kan je er beter eentje vóór je hebben. Bent u van plan om te verhuizen? vroeg ze.
Kom rustig binnen kijken, zei ik. En dat er wel wat rommel zijn zou, zei ik ook, omdat ik een man alleen was.
Marijke Höweler (27 juli 1938 - 5 mei 2006)
De Franse schrijver Julien Gracq werd geboren op 27 juli 1910 als Louis Poirier in Saint-Florent-le-Vieil bij Angers. Zie ook mijn blog van 27 juli 2007 en ook mijn blog van 27 juli 2009.
Uit: Au château d'Argol
«Albert passa toute la journée du lendemain dans le cabinet qu'il s'était aménagé dans la plus haute des tours du château, et d'où son il plongeait sur la forêt. Son esprit était occupé de vagues et indistinctes rêveries: la forêt à la veille de cette visite attendue lui paraissait multiplier ses retraites, faire briller de secrets cheminements; une présence imminente la pénétrait toute comme une vie légère dont l'étincellement de ses feuilles parut être à Albert le symbolique témoin. Les salles vides du château attendirent que cette présence les peuplât, dans un pesant ensommeillement: le bruit d'un pas sur les dalles, un craquement des panneaux de chêne, le choc d'une abeille contre une vitre retentirent alors jusqu'au fond du cerveau comme un signal longtemps convoité. Il parut bizarrement à Albert que ce château somnolent dût être visité, ou périr, comme un château de légende entraînant sous ses décombres ses énigmatiques serviteurs endormis.»
Julien Gracq (27 juli 1910 22 december 2007)
Zie voor nog meer schrijvers van de 27e juli ook mijn vorige blog van vandaag.
|
