Question Time
How many books have you written?
Have you been writing for years?
Where do you get all the paper?
Where do you get your ideas?
Do you get bumps on your fingers?
Do you get aches in your wrist?
Please can I go to the toilet?
Did you write “Oliver Twist”?
I’ve got a book about spiders.
I’ve got a cut on my knee.
I’ve got an aunt who speaks German.
Gemma keeps tickling me.
Are you quite old? Are you famous?
Are you a millionaire?
I wasn’t putting my hand up – I was just twiddling my hair.
How many plays have you written?
Do you write one every day?
Do you… oh dear, I’ve forgotten
What I was going to say.
Will you be staying to dinner?
Will you go home on the bus?
How many poems have you written?
Will you write one about us?
From Night Monkey, Day Monkey
The moon shone down on the jungle.
Night Monkey climbed up the tree.
She clambered and leapt to where Day Monkey slept,
And whispered, “You can’t catch me.”
Day Monkey woke up and chased her,
But lost his grip on the bark.
He landed, cross, on a bed of moss,
Complaining, “It’s much too dark!”
“Look!” said Day Monkey. “Hundreds of eyes,
Winking and blinking and bright.”
Night Monkey laughed and said, “Don’t be daft,
They’re fireflies that flash in the night.”
Julia Donaldson (Londen, 16 september 1948)
De Zuid-Afrikaanse schrijver en dichter Breyten Breytenbach werd geboren op 16 september 1936 in Bonnievale. Zie ook alle tags voor Breyten Breytenbach op dit blog.
de dans van de stenen
mijn vriend zegt: een zo grote wereld kan niemand vervullen met begrip
maar in het begin was hij leeg:
afgezien van de stenen
die samengeklonterde gedachten zijn van de buitenste roep-ruimte.
mijn vriend zegt: dat is wat er gebeurt
met de versteende schaduwen van sterren
en dit is wat er gebeurt als je omlaag kijkt
in de purperen put
die het ene verschijnsel in de schijn van het andere wil lezen
want hoe breng je tegenwoordigheid in een gedicht?
mijn vriend vraagt: de dood en de dichtkunst –
is dat niet hetzelfde? en de vogel en de wind –
kan de ene zonder de vlucht van de ander bestaan?
en als het licht dat ontkleed wordt
tussen de versplintering van nachtsterren
en de onzichtbaarheid van de dag
de kleur van wind krijgt?
maar is ook dit slechts een beschrijving van zwevend schrijven?
dan zegt mijn vriend: het opnemen van verbeelding
als stenen en die uitdelen als brood aan hongerigen
is een beweging
en bewegen is het reiken naar ritme
dat is de dans
dans
dans
een dansende dubbeldans van verdraagzaamheid
het is het gefluisterde woordhuis van vrijgevigheid
als je slechts het ik hebt om weg te geven
en te vergeven, kijk, de vrijheid
van wegen-en-weggeven beweegt heen en weer
tussen de spanning en ontspanning van verbintenis
en het ritmische samenballen van het spechthart:
kijk nog eens – de naakte malloot die drie jaar lang
door de straten van Luanda heeft gelopen
met zijn darmen in de kom van zijn handen
was een dansende verslaggever van het leven
dat is het patroon: leegheid is vorm
aan het begin en om die te laten beven
moet je hem vol maken met de vogelschaduwen van woorden
want aan de ene kant en dan weer aan de andere.
want hoe kan je anders de woorden van de wind in de ogen zien?
Vertaald door Laurens van Krevelen
Breyten Breytenbach (16 september 1936 - 24 november 2024)
Zie voor de schrijvers van de 16e september ook mijn blog van 16 september 2021 en ook mijn blog van 16 september 2020 en eveneens mijn blog van 16 september 2019 en ook mijn blog van 16 september 2018.
