De Nederlandse dichter en schrijver Willem Frederik Hermans werd geboren op 1 september 1921 in Amsterdam. Zie ook mijn blog van 1 september 2010 en eveneens alle tags voor W. F. Hermans op dit blog.

Nachtmerrie van een polemist

Toen ik de ene man met goed gevolg
Aan een gezwel in de hals had geopereerd
Met mijn zakmes,
Werd ik overmoedig en opereerde de andere man
Aan het hart.

Ik had het ongeluk een ader open te snijden
Zij hing uit zijn borstkas als een dunne rubberslang
Zoals gebruikt wordt in aquaria.

Haastig heb ik, zonder verder te opereren, de wond toegenaaid.
De ader hing eruit.
Gelukkig, er kwam geen bloed uit.

Radeloos ben ik naar mijn huisdokter gegaan
En ik bekende hem al mijn zonden:
Hoe ik de ene man had geholpen,
Hoe ik de andere misschien had vermoord,
Hoe ik hem haast je rep je had verbonden
Dat ik de twee einden van de ader
Niet meer op elkaar aan kon sluiten.
Hoe moest nu die man zijn bloedsomloop gebruiken ?

De dokter vroeg: Bloed ? Wat zegt u, bloed ?
Is dat er dan niet allang allemaal uitgelopen ?
Is hij niet dood ?

Ik ontkende, ik zei: er kwam geen bloed uit.
De ader hangt uit zijn huid
Als een tuit.

W. F. Hermans (1 september 1921 – 27 april 1995)

De Belgische schrijver Hubert Lampo werd op 1 september 1920 geboren in Het Kiel, Antwerpen. Zie ook mijn blog van 1 september 2010 en eveneens alle tags voor Hubert Lampo op dit blog.

Uit: Glastonbury-Gent, met retourkaartje

“Bij het lezen van informatieve werken over Koning Arthur en de Graalthematiek treft het mij, dat minder de historici doch, naarmate hun status van achtenswaardigheid toeneemt, vooral de literatuurhistorici allergisch reageren, wanneer de Engelse abdij van Glastonbury (Somerset) ter sprake komt. Meestal krijgt men de indruk met een typisch Fremdkörper te doen te hebben, op subversieve wijze de teksten en de studie van de middeleeuwse letteren binnengesmokkeld.

Dit is hoegenaamd niet het geval. Ruw geschat een halve eeuw of zelfs meer voor Chrétien de Troyes, Robert de Boron en Wolfram von Eschenbach hun Arthur- en Graalromans schrijven, treffen wij immers Arthur, Glastonbury en zijn abdij reeds expliciet in éénzelfde context aan.

Helemaal uit het begin van de jaren elfhonderd dateert de Vita Gildae, geschreven door de Welshe monnik Caradoc van Llancarvan. Het is het levensverhaal van de H. Gildas, een Brits geestelijke uit de zesde eeuw. Grondig mistevreden over de religieuze en politieke toestanden, vooral in Wales en Cornwall, wijkt hij uit naar continentaal Bretagne. Hier vestigt hij zich in Rhuys, thans Saint Gildas de Rhuys, waar zijn herinnering vroom in ere wordt gehouden. Tijdens deze vrijwillige ballingschap schrijft hij zijn bittere Liber Querulus de Excidio et Conquestu Brittaniae. Erg interessant als historische evocatie van zijn tijd wordt Arthur er, jammer genoeg, niet in vermeld, ofschoon de hem toegeschreven overwinning van Mons Badonicus wél aan haar trekken komt (zowat als het beleg van Bastogne zonder generaal Patton!).”

Hubert Lampo (1 september 1920 - 12 juli 2006)

De Deense schrijver Peter Adolphsen werd geboren op 1 september 1972 in Århus. Zie ook mijn blog van 1 september 2010 en eveneens alle tags voor Peter Adolphsen op dit blog.

Uit: Bromsteen  (Vertaald door Edith Koenders)

“Eigenlijk schreef het reglement voor dat gevonden voorwerpen na achttien maanden aan de Deutsche Reichsbahn toevielen, maar het uitbreken van de oorlog op 1 september een jaar later betekende dat de functionaris die tot op dat moment de afdeling beheerd had, opgeroepen werd voor militaire dienst en vervangen door de gepensioneerde loketbeambte Georg Weide die gedurende de hele oorlog, onbekend met de genoemde regel, toezicht hield op de aan de rand van het stationsterrein gelegen houten barak met zijn honderden koffers, tassen, jassen, hoeden, paraplu’s enzovoort. Door een onwaarschijnlijk geluk, en dankzij de afgelegen plek tussen twee lage wallen, bleef de barak gespaard voor alle geallieerde bombardementen inclusief de drukgolf van de brand op 28 juli 1943 tijdens de operatie Gomorrha.
Al in mei 1941 werd het gebouw aan de Langenfelderstrasse waarin Georg zijn woning had door een voltreffer verwoest, en de barak op het stationsterrein werd zijn permanente verblijfplaats. Het was er eigenlijk heel gezellig: kachel, tafel, stoel, brits en gemakhuisje waren al aanwezig, en met de weinige bezittingen die hij tussen de brokstukken wist op te graven, richtte hij de barak in zodat er niets van belang ontbrak; hij hing zelfs een verduisteringsgordijn op.

In december 1943 overwon Georg eindelijk de innerlijke barrière die hem er tot dan toe van weerhouden had zich de gevonden voorwerpen toe te eigenen. Een nobel motief, honger, bracht hem ertoe.”

Peter Adolphsen (Århus, 1 september 1972)

De Franstalige, Zwitserse dichter en schrijver Blaise Cendrars werd geboren op 1 september 1887 in La Chaux-de-Fonds. Zie ook mijn blog van 1 september 2010  en alle tags voor Blaise Cendrars op dit blog.

Journal

Christ
There goes another year in which I haven’t thought about You
Since I wrote my penultimate poem Easter
My life has changed so much
But I’m the same as ever
I still want to become a painter

Here are the pictures that I’ve done displayed here on the walls this evening.
They reveal to me strange perspectives into myself that make me think of You.

Christ
Life
See what I’ve unearthed

My paintings make me uneasy
I’m too passionate
Everything is tinted orange.

I’ve passed a sad day thinking about my friends
And reading my diary
Christ
A life crucified in this journal that I hold at arm’s length.
Wingspans
Rockets
Frenzy
Cries
Like a crashing aeroplane
That’s me.
Passion
Fire
A serial
Diary
No matter how much you try to stay silent
Sometimes you have to cry out
I’m the other way
Too sensitive

Vertaald door Dick Jones

Blaise Cendrars (1 september 1887 – 21 januari 1961)

In 1907, op 20-jarige leeftijd

Zie voor nog meer schrijvers van de 1e september ook mijn vorige blog van vandaag.