Foto
Foto
E-mail mij

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

            Romenu          

Romenu is een blog over gedichten, literatuur en kunst Maar Romenu is ook een professionele freelance vertaler
Du-Ne en Ne-Du
http://www.roumen-vertalingen.nl/

Blog als favoriet !
   Romenu op Twitter       

Follow Romenu on Twitter

          Google          

Mijn favorieten
  • Buddenbrookhaus
  • Thomas Mann
  • Hans Warren
  • Paul Celan
  • Georg Trakl
  • Roumen Vertalingen
  • In Letterland
  • Frédéric Leroy
  • Romenu I
  • Yang
    Foto
    Georg Trakl    

    Georg Trakl werd op 3 februari 1887 in het conducteurshuis aan de Waagplatz 2 in Salzburg geboren. Zijn vader, Tobias Trakl, was een handelaar in ijzerwaren en zijn moeder, die ook psychische problemen had, was Maria Catharina Trakl, (meisjesnaam Halik). Voorts had hij nog drie broers en drie zussen. Margarethe (doorgaans Grethe genoemd) stond hem het naast, zelfs zodanig dat sommigen een incestueuze verhouding vermoeden. Zijn jeugd bracht hij door in Salzburg. Vervolgens bezocht hij van 1897 tot 1905 het humanistische gymnasium. Om toch een academische opleiding te kunnen volgen, werkte hij tot 1908 in de praktijk bij een apotheker. Sommigen vermoedden dat hij dit vooral deed om zichzelf opiaten te kunnen verschaffen. Bij het uitbreken van WO I werd Trakl als medicus naar het front in Galicië (heden ten dage in Oekraïne en Polen) gestuurd. Zijn gemoedsschommelingen leidden tot geregelde uitbraken van depressie, die verergerd werden door de afschuw die hij voelde voor de verzorging van de ernstig verwonde soldaten. De spanning en druk dreven hem ertoe een suïcidepoging te ondernemen, welke zijn kameraden nochtans verhinderden. Hij werd in een militair ziekenhuis opgenomen in Kraków, alwaar hij onder strikt toezicht geplaatst werd.Trakl verzonk daar in nog zwaardere depressies en schreef Ficker om advies. Ficker overtuigde hem ervan dat hij contact moest opnemen met Wittgenstein, die inderdaad op weg ging na Trakls bericht te hebben ontvangen. Op 4 november 1914, drie dagen voordat Wittgenstein aan zou komen, overleed hij echter aan een overdosis cocaïne
    Foto
    Paul Celan   

    Paul Celan werd onder de naam Paul Antschel op 23 november 1920 geboren in Czernowitz, toentertijd de hoofdstad van de Roemeense Boekovina, nu behorend bij de Oekraïne. Paul Celans ouders waren Duitssprekende joden die hun zoon joods opvoedden en hem naar Duitse christelijke scholen stuurden. In 1942 werden Celans ouders door de Duitse bezetter naar een werkkamp gedeporteerd en daar vermoord. Hijzelf wist aanvankelijk onder te duiken, maar moest vanaf juli 1942 in een werkkamp dwangarbeid verrichten. Celan overleefde de oorlog. Via Boekarest en Wenen vestigde Celan zich in 1948 in Parijs. Daar was hij werkzaam als dichter, vertaler en doceerde hij aan de prestigieuze Ecole Normale Supérieure. Vermoedelijk op 20 april 1970 beëindigde hij zijn leven zelf door in de Seine te springen.

    Gerard Reve   

    Gerard Reve over: Medearbeiders ”God is in de mensen, de dieren, de planten en alle dingen - in de schepping, die verlost moet worden of waaruit God verlost moet worden, door onze arbeid, aangezien wij medearbeiders van God zijn.” Openbaring ”Tja, waar berust elk godsbegrip op, elke vorm van religie? Op een openbaring, dat wil zeggen op een psychische ervaring van zulk een dwingende en onverbiddelijke kracht, dat de betrokkene het gevoel heeft, niet dat hij een gedachte of een visioen heeft, maar dat een gedachte gedachte of visioen hem bezit en overweldigt.”

    Foto
    Foto
    Simon Vestdijk   

    Simon Vestdijk (Harlingen, 17 oktober 1898 – Utrecht, 23 maart 1971) was een Nederlands romancier, dichter, essayist en vertaler. Zijn jeugd te Harlingen en Leeuwarden beschreef hij later in de Anton Wachter-cyclus. Van jongs af aan logeerde hij regelmatig bij zijn grootouders in Amsterdam, waar hij zich in 1917 aan de Universiteit van Amsterdam inschrijft als student in de medicijnen. Tijdens zijn studie die van 1917 tot 1927 duurde, leerde hij Jan Slauerhoff kennen.Tot 1932 is hij als arts in praktijken door heel Nederland werkzaam. In 1932 volgt zijn officiële schrijversdebuut met de uitgave van de bundel Verzen in De Vrije Bladen. Doorslaggevend voor Vestdijks uiteindelijke keuze voor de literatuur is zijn ontmoeting in 1932 met Eddy Du Perron en Menno ter Braak. Deze ontmoeting had tot resultaat dat hij redactielid werd van het tijdschrift Forum Kort daarop, in 1933, wordt zijn eerste novelle, De oubliette, uitgegeven. In hetzelfde jaar schrijft hij Kind tussen vier vrouwen, dat, eerst geweigerd door de uitgever, later de basis zal vormen voor de eerste drie delen van de Anton Wachter-romans. In 1951 ontvangt Vestdijk de P.C. Hooftprijs voor zijn in 1947 verschenen roman De vuuraanbidders. In 1957 wordt hij voor het eerst door het PEN-centrum voor Nederland voorgedragen voor de Nobelprijs voor de Literatuur, die hij echter nooit zal krijgen. Op 20 maart 1971 wordt hem de Prijs der Nederlandse Letteren toegekend, maar voor hij deze kan ontvangen overlijdt hij op 23 maart te Utrecht op 72-jarige leeftijd. Vestdijk was auteur van ca. 200 boeken. Vanwege deze enorme productie noemde de dichter Adriaan Roland Holst hem 'de man die sneller schrijft dan God kan lezen'. Andere belangrijke boeken van Simon Vestdijk zijn: "Kind van stad en land" (1936), "Meneer Visser's hellevaart" (1936), "Ierse nachten" (1946), "De toekomst de religie" (1947), "Pastorale 1943" (1948), "De koperen tuin" (1950), "Ivoren wachters" (1951), "Essays in duodecimo" (1952) en "Het genadeschot" (1964).
    Foto
    K.P. Kavafis   

    K.P. Kavafis werd als kind van Griekse ouders, afkomstig uit Konstantinopel, geboren in 1863 in Alexandrië (tot vandaag een Griekse enclave) waar hij ook het grootste deel van zijn leven woonde en werkte. Twee jaar na de dood van zijn vader verhuist het gezin in 1872 naar Engeland om na een verblijf van vijf jaar naar Alexandrië terug te keren. Vanwege ongeregeldheden in Egypte vlucht het gezin in 1882 naar Konstantinopel, om na drie jaar opnieuw naar Alexandrië terug te gaan. In de jaren die volgen maakt Kavafis reizen naar Parijs, Londen en in 1901 zijn eerste reis naar Griekenland, in latere jaren gevolgd door nog enkele bezoeken. Op de dag van zijn zeventigste verjaardag, in 1933 sterft Kavafis in Alexandrië. De roem kwam voor Kavafis pas na zijn dood, dus postuum. Deels is dat toe te schrijven aan zijn eigen handelswijze. Hij was uiterst terughoudend met de publicatie van zijn gedichten, liet af en toe een enkel gedicht afdrukken in een literair tijdschrift, gaf in eigen beheer enkele bundels met een stuk of twintig gedichten uit en het merendeel van zijn poëzie schonk hij op losse bladen aan zijn beste vrienden.
    Foto
    Thomas Mann    


    Thomas Mann, de jongere broer van Heinrich Mann, werd geboren op 6 juni 1875 in Lübeck. Hij was de tweede zoon van de graankoopman Thomas Johann Heinrich Mann welke later één van de senatoren van Lübreck werd. Zijn moeder Julia (geboren da Silva-Bruhns) was Duits-Braziliaans van Portugees Kreoolse afkomst. In 1894 debuteerde Thomas Mann met de novelle "Gefallen". Toen Thomas Mann met 21 jaar eindelijk volwassen was en hem dus geld van zijn vaders erfenis toestond - hij kreeg ongeveer 160 tot 180 goldmark per jaar - besloot hij dat hij genoeg had van al die scholen en instituties en werd onafhankelijk schrijver. Kenmerkend voor zijn stijl zijn de ironie, de fenomenale taalbeheersing en de minutieuze detailschildering. Manns reputatie in Duitsland was sterk wisselend. Met zijn eerste roman, Buddenbrooks (1901), had hij een enorm succes, maar door zijn sceptische houding tegenover Duitsland na de Eerste Wereldoorlog veranderde dit volledig. Stelde hij zich tot aan de jaren twintig apolitiek op (Betrachtungen eines Unpolitischen, 1918), meer en meer raakte hij bij het Politiek gebeuren betrokken. Zijn afkeer van het nationaal socialisme groeide, zijn waarschuwingen werden veelvuldiger en heftiger. In 1944 accepteerde hij het Amerikaanse staatsburgerschap. Tussen 1943 en 1947 schreef Mann Doktor Faustus (zie Faust), de roman van de 'Duitse ziel' in de gecamoufleerd geschilderde omstandigheden van de 20ste eeuw. In 1947 bezocht hij voor het eerst sinds de Oorlog Europa, twee jaar later pas Duitsland. In 1952 vertrok hij naar Zwitserland. Op 12 augustus 1955 stierf hij in Zürich. Twintig jaar na zijn dood, in aug. 1975, is zijn literaire nalatenschap geopend: dagboekaantekeningen van 15 maart 1933 tot 29 juli 1955, alsmede notities uit de jaren 1918 tot en met 1921.Belangrijke werken zijn: Der Zauberberg, Der Tod in Venedig, Dokter Faustus , Joseph und seine Brüder en Die Bekenntnisse des Hochstaplers Felix Krull.
    Foto
     Rainer Maria Rilke   

    Rilke werd op 4 december 1875 geboren in Praag. Hij had al naam gemaakt als dichter met zijn bundels Das Stundenbuch en Das Buch der Bilder, toen hij de literaire wereld versteld deed staan en wereldfaam verwierf met de publicatie van zijn twee delen Neue Gedichte in 1907 en 1908. Hij verzamelde daarin het beste werk uit een van zijn vruchtbaarste periodes, die hij grotendeels doorbracht in Parijs. Rilke was daar diep onder de indruk gekomen van Rodin, bij wie hij een tijdlang in dienst was als particulier secretaris. Rodin, zei hij later, had hem leren kijken. Dit kijken kwam neer op intense concentratie, om het mysterie te kunnen zien ‘achter de schijnbare werkelijkheid'. Latere en rijpere werken als Duineser Elegien (1912-1923) en het ronduit schitterende Die Sonette an Orfeus (1924) illustreren Rilkes metafysische visie op het onzegbare, dat haar verwoording vindt in een hermetische muzikale taal. Op 29 december 1926 overlijdt Rilke in het sanatorium in Val-Mont aan de gevolgen van leukemie. Enkele dagen later wordt hij, overeenkomstig zijn wens, begraven op het kerkhof van Raron.
    * * * * * * * * * * * * *  * * *   
    Romenu
    Over literatuur, gedichten, kunst en cultuur
    05-05-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Miklós Radnóti, Morton Rhue, George Albert Aurier, Petra Else Jekel, Christopher Morley, Henryk Sienkiewicz, Christian Friedrich Scherenberg
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Miklós Radnóti (5 mei 1909 – tussen 6 en 10 november 1944)



    De Hongaarse dichter en schrijver Miklós Radnóti werd geboren op 5 mei 1909 in Boedapest. In zijn laatste jaren, waarin hij op een gewelddadige manier uitgestoten werd uit de Hongaarse maatschappij (omdat hij een jood was), identificeerde hij zichzelf ironisch genoeg in zijn gedichten meer en meer als Hongaar. Begin veertiger jaren moest hij omdat hij jood was in de arbeidsdienst. Hij werd met een ongewapend ondersteuningsbataljon naar het Oekraïnse front gestuurd. In mei 1944 trokken de verslagen Hongaren zich terug en werd Radnóti's werkbataljon tewerkgesteld in de kopermijn van Bor, in Servië. In augustus 1944 zorgde de opmars van Tito ervoor dat Radnóti’s groep van 3200 Hongaarse joden per geforceerde mars naar Centraal Hongarije werd gedreven, waar slechts weinigen levend aankwamen. Ook Radnóti overleefde deze mars niet. Gedurende deze laatste maanden van zijn leven bleef hij gedichten schrijven in een klein notitieboekje dat hij bij zich droeg. Volgens getuigen werd hij begin november 1944 door een dronken militieman ernstig mishandeld met een ‘abroncs’ (de metalen strip waarmee een houten wiel wordt beschermd), wegens “gekrabbel”. Te zwak om verder te lopen werd hij neergeschoten en verdween zijn lichaam in een massagraf in het dorpje Abda in Noord-west Hongarije. Na 18 maanden werd zijn lichaam opgegraven. In de zak van zijn jas vond zijn vrouw het notitieboekje met daarin zijn laatste gedichten. In zijn gedichten vermengen avantgarde en expressionistische uitdrukkingsvormen zich met een neo-klassieke stijl, waarvan zijn Eclogen een goed voorbeeld geven. Zijn romantische liefdespoëzie is ook het vermelden waard. Hij vertaalde ook gedichten van diverse klassieke en moderne dichters.

     

    And so will I wonder...?

    I lived, but then in living I was feeble in life and
    always knew that they would bury me here in the end,
    that year piles upon year, clod on clod, stone on stone,
    that the body swells and in the cool, maggot-
    infested darkness, the naked bone will shiver.
    That above, scuttling time is rummaging through my poems
    and that I will sink deeper into the ground.
    All this I knew. But tell me, the work--did that live on?

     

     

     

    Vertaald door Gina Gönczi

     

     

     

    Peace, Dread

    I went out, closed the street door, and the clock struck ten,
    on shining wheels the baker rustled by and hummed,
    a plane droned in the sky, the sun shone, it struck ten,
    I thought of my dead aunt and in a flash it seemed
    all the unliving I had loved were flying overhead,
    with hosts of silent dead the sky was darkened then
    and suddenly across the wall a shadow fell.
    Silence. The morning world stood still. The clock struck ten,
    over the street peace floated: cold dread was its spell.

     

     

     

    Vertaald door Zsuzsanna Ozsváth en Frederick Turner

     

    Foamy sky

    The moon sways on a foamy sky,
    I am amazed that I live.
    An overzealous death searches this age
    and those it discovers are all so very pale.

    At times the year looks around and shrieks,
    looks around and then fades away.
    What an autumn cowers behind me again
    and what a winter, made dull by pain.

    The forest bled and in the spinning
    time blood flowed from every hour.
    Large and looming numbers were
    scribbled by the wind onto the snow.

    I lived to see that and this,
    the air feels heavy to me.
    A war sound-filled silence hugs me
    as before my nativity.

    I stop here at the foot of a tree,
    its crown swaying angrily.
    A branch reaches down -- to grab my neck?
    I'm not a coward, nor am I weak,

    just tired. I listen. And the frightened
    branch explores my hair.
    To forget would be best, but I have
    never forgotten anything yet.

    Foam pours over the moon and the poison
    draws a dark green line on the horizon.

    I roll myself a cigarette
    slowly, carefully.
    I live.


     

    Vertaald door Gina Gönczi

     

     

     

     

     

    De Amerikaanse schrijver Morton Rhue (pseudoniem van Todd Strasser) werd geboren op 5 mei 1950 in New York. Hij studeerde literatuur aan het Beloit College in Wisconsin. Om geld te verdienen reisde hij daarna als straatmuzikant door de VS en Europa. Ook werkte hij als journalist en als schrijver van reclameteksten. In die tijd schreef hij al korte verhalen die in The New York Times, The New Yorker of Esquire verschenen. Rhue schreef diverse romans voor tieners, zoals Boot Camp, Asphalt Tribe en The Wave. Laatstgenoemde roman baseerde hij op een gedramatiseerde verfilming van een waar gebeurd experiment uit 1967 op de Cubberley High School in Palo Alto, Californië. Dit experiment staat bekend als De Derde Golf en werd in 1984 door Norman Lear verfilmd. The Wave is in 2008, in Duitsland, onder de titel Die Welle opnieuw verfilmd, nu gesitueerd in het huidige Duitsland.

     

    Uit: Die Welle (Vertaald door Hans-Georg Noack)

     

    “»Laurie, kannst du nicht ein bisschen warten?« fragte er. »Ich muss mit dir reden. Es ist wirklich wichtig!«

    Laurie ging langsamer und sah an ihm vorbei. »Schon in Ordnung, es kommt niemand«, versicherte David.

    Sie blieb stehen, und David bemerkte, dass sie schwer atmete und ihre Bücher krampfhaft festhielt.

    »Weißt du, David«, sagte sie, »ich bin gar nicht mehr daran gewöhnt, dich allein zu sehen. Wo sind denn deine Truppen?«

    David wusste, dass er ihre feindseligen Bemerkungen überhören und versuchen musste, vernünftig mit ihr zu reden. »Hör zu, Laurie, willst du mir nicht einfach einmal eine Minute zuhören?«

    Aber daran schien Laurie nicht interessiert zu sein. »David, wir haben uns kürzlich alles gesagt, was wir einander zu sagen hatten. Ich möchte das alles nicht noch einmal durchkauen. Lass mich bitte in Ruhe!«

    Gegen seinen Willen spürte David Ärger in sich aufstei­gen. Nicht einmal anhören wollte sie ihn! »Laurie, du musst aufhören, gegen die Welle zu schreiben. Du rufst damit nur alle möglichen Probleme hervor.«

    »Die Probleme schafft die Welle, David!«

    »Nein, das stimmt nicht!« behauptete David. »Schau mal, Laurie, wir möchten dich gern auf unserer Seite ha­ben, nicht gegen uns.«

    Laune schüttelte den Kopf. »Auf mich kannst du nicht rechnen. Ich habe dir gesagt, dass ich ausscheide. Das ist kein Spiel mehr. Es ist jemand zusammengeschlagen worden.«

    Sie ging weiter, aber David blieb neben ihr. »Das war ein unglücklicher Zufall«, erklärte er ihr. »Ein paar Burschen haben einfach die Welle als Vorwand dafür benutzt, diesen armen Kerl zusammenzuschlagen. Siehst du das nicht ein? Die Welle ist wirklich gut für alle. Warum be­greifst du das denn nicht? Es könnte ein ganz neues System daraus entstehen, und wir werden es in Gang bringen.« »Aber nicht mit mir!«

    David wusste, dass sie ihm davonlaufen würde, wenn er sie nicht festhielt. Es war einfach unfair, dass ein einziger Mensch eine Sache für alle anderen verderben konnte. Er musste sie überzeugen. Er musste! Und dann packte er ihren Arm.”

     

     

     

     

     

     

    De Franse dichter, schilder en criticus George Albert Aurier werd geboren op 5 mei 1865 in Châteauroux (Indre). In 1883 ging hij naar Parijs om rechten te studeren, maar al snel had hij meer belangstelling voor literatuur en schilderkunst en leverde hij bijdragen aan symbolistische tijdschriften. Vanaf 1890 publiceerde hij ook in de Mercure de France. Zijn roem en die van de kunstenaars die hij behandelde is voornamelijk gevestigd op de essays en artikelen die hij daarin liet verschijnen. De meeste schilderijen van Vincent van Gogh uit de collectie van Aurier bevinden zich nu in het Kröller-Müller Museum in Otterlo.

     

    Uit : Mercure de France de 1891

     

    « L’œuvre d’art devra être premièrement idéiste, puisque son idéal unique sera l’expression de l’idée, deuxièmement symboliste puisqu’elle exprimera cette idée en forme, troisièmement synthétique puisqu’elle écrira ses formes, ses signes selon un mode de compréhension général, quatrièmement subjective puisque l’objet n’y sera jamais considéré en tant qu’objet mais en tant que signe perçu par le sujet, cinquièmement l’œuvre d’art devra être décorative.»

     

     

     

     

     

    De Nederlandse dichteres Petra Else Jekel werd in Arnhem geboren op 5 mei 1980. Zie ook mijn blog van 5 mei 2007.

     

    extra vis

     

    er zijn knopjes aan de hangboom
    fijne zilverwitte treurwilgknopjes 
    op waterspiegel golft een kerkklok

     

    een vis er bij vandaag
    'om op te eten' vraagt
    de dierenwinkelman

     

    de zoete zwemgeur zit al in mijn neus

     

    als ik met extra vis door straten ga
    blijft elke tweede noot aan 't steen
    van elke straathoek hangen

     

    steeds trager echo ik, zakken 
    de noten tot ik op de bodem
     lig, de knopjes bloeien, iets

     

    elektrisch in mijn rug stokt halverwege

     

     

    je rolt in de oksels van het

     

    eindeloze grasland een deken
    voor twee bedden uit, jij
    opgekruld ontvouwt mij huid
    van nagels, eelt en ruggengraat

     

    ik raak zo aan je geur gewend
    het woelen van je krullen
    in de douche, je stem, je
    afstand tot mijn huis, de
    wandeling tot bed -je zegt
    ik ben een supervrouw
    in bed en ik: al bij het vrijen
    moet ik afscheid van hem nemen

     

    mijn woorden breken op
    jouw fijnste wervels, mijn
    voetvuil valt en onze handen
    geven stromend water door
    dat deze handeling herkent

     

    geen geur wint van dit stromen

     

     

     

     

     

     

     

    De Amerikaanse journalist, schrijver en dichter Christopher Morley werd geboren op 5 mei1890 in Haverford, Pennsylvania. Zie ook mijn blog van 5 mei 2007.

     

     

    The Secret

     

    It was the House of Quietness

    To which I came at dusk;

    The garth was lit with roses

    And heavy with their musk.

     

    The tremulous tall poplar trees

    Stood whispering around,

    The gentle flicker of their plumes

    More quiet than no sound.

     



    And as I wondered at the door


    What magic might be there,

    The Lady of Sweet Silences

    Came softly down the stair.

     

     

     

    Six Weeks Old

     

    He is so small he does not know

    The summer sun, the winter snow;

    The spring that ebbs and comes again,

    All this is far beyond his ken.

     

    A little world he feels and sees:

    His mother's arms, his mother's knees;

    He hides his face against her breast,

    And does not care to learn the rest.

     

     

     

    The Poet

     

    The barren music of a word or phrase,

    The futile arts of syllable and stress,

    He sought. The poetry of common days

    He did not guess.

     

    The simplest, sweetest rhythms life affords--

    Unselfish love, true effort truly done,

    The tender themes that underlie all words--

    He knew not one.

     

    The human cadence and the subtle chime

    Of little laughters, home and child and wife,

    He knew not. Artist merely in his rhyme,

    Not in his life.

     

     

     

     

     

     

    De Poolse schrijver en journalist Henryk Adam Aleksander Pius Oszyk-Sienkiewicz werd geboren in Wola Okrzejska op 5 mei 1846. Zie ook mijn blog van 5 mei 2007.

     

    Uit: Letters from Africa

     

    “It's the day before our departure. Fr. Oskar has shut himself in his room with all our supplies, that is the foodstuff and other provisions which he is dividing into 30kg packs. That's how much each pagazi carries on his head on a march. Beasts of burden are not used in this part of Africa because there aren't any and men take their place. In all of Bagamoyo one might find at most a couple dozen donkeys which are used for work on the plantations. And, to the best of my knowledge, there is but a single pair of horses, belonging to the nabob, Sewa-Hadzi. Camels are unknown, and the horned cattle here are of the Indian variety called zebu. The oxen of this variety likely could be used to carry burdens, but due to their slowness would delay the march, would attract lions, and finally without question it would die from the bites of the tse-tse flies which is found in abundance near all waters.

    Two or three donkeys would be useful in the caravan, if for no other reason that one could ride on when tired. But, to begin with, they are very expensive. The price of a donkey, which in Egypt runs to a score of francs, in Bagamoyo fetches five hundred. Moreover the tse-tse fly is almost as dangerous to the donkeys as for oxen; one has to guard them at night and finally, one has on their account a thousand difficulties in crossing rivers. There are no bridges, of course, anywhere. One crosses rivers either in dugouts or one fords them, finding shallow places because elsewhere there are masses of crocodiles. Now, where men cross relatively easily, donkeys which present a whole long flank to the current, tend to be carried away by the water. And if the water carries it away, only the crocodiles will find it. So one has to pull the unfortunate animal across by force using ropes, which given their stubbornness, takes hours.”

     

     

     

     

     

     

    De Duitse dichter Christian Friedrich Scherenberg werd geboren op 5 mei 1798 in Stettin. Hij zou eerst koopman worden, maar sloot zich in 1817 in Berlijn aan bij een toneelgezelschap. Toen hij in 1821 trouwde ging hij alsnog de handel in, maar na het mislukken van het huwelijk in 1838 keerde hij vanuit Magdeburg weer terug naar Berlijn en leefde van correctiewerk en baantjes als huisleraar. Er kwam verbetering in zijn situatie toen hij in 1840 opgenomen werd in de literaire kring "Tunnel über der Spree". Zijn gedichten werden nu uitgegeven en hij werd zeer gewaardeerd voor zijn vaderlandse epen over de slachten bij Waterloo en Ligny. Gottfried Keller en Theodor Fontane bewonderden zijn werk.

     

    Der verlorne Sohn

     

    Und nun ade, mein Sohn, nun tue gut
    Und mach deinem Vater kein Herzeleid.
    Und nun ade, mein Leben, mein Blut!
    Gedenk deiner Mutter auch alle Zeit!
    Gedenk deiner Eltern zu Land und See;
    Du bist unsere Freude, du bist unser Weh!
        Herzvater, Herzmutter, mein schönstes Ade!
        Gedenk wohl Eurer zu Land und See,
        Gedenk auch Eurer zu aller Zeit.
    Dein Herz ist willig und glatt dein Gesicht!
    Mein Sohn! mein Sohn, nimm dich in acht,
    Wenn die bösen Buben locken –
                                                        Ich folge nicht! –
    Das hat schon mancher gesagt. –

     

    In der Nacht, in der Nacht, der singenden Nacht!
    Da flimmert der Saal, da schäumt der Pokal!
        Ich tanze für zwei und trinke für drei!
        Je wilder der Sprung, je heißer der Trunk!
        Was kann ich dafür, ich bin noch jung.
            Juchhei!
        Herum, herunter, herum.
    Die Leben glühn – die Funken sprühn –
    Die Kerzen sich drehn, im Sturme wehn
            Die Stunden vorbei!
    Auf die Nacht, auf die Nacht, lieb Jungfer fein!
    Da wollen wir beide beisammen sein –
            Juchhei!
    So lang wir zu zwei, hält unsere Treu,
    Und wenn wir auseinander gehn,
    So haben wir uns nicht gesehn –
            Vorbei!

     

    In der Nacht, in der Nacht, der klingenden Nacht,
    Wo's grinst und stiert, und grimmt und giert
        Und bleich und stumm,
    Als ginge der Tod im Saale um –
    Zum Tisch – zum Tisch – zum grünen Tisch!
        Wo's locket und rollt,
    Das glitzernde Silber, das glühende Gold!
        »Ich war kaum Vogel, nun bin ich Fisch!«
        Verjubelt die Glut, ist kalt mein Blut.
        Mein Sang ist der Klang,
        Mein Lieb ist das Gold,
            Va banque!
            Juchhei!
    Die Taschen sind voll! Noch mehr, noch mehr!
        Gewagt, gewonnen!
            Es steht!
            La bête!
            Vorbei!
        Gewonnen, zerronnen!
    Die Taschen sind leer! – Und sind sie leer –
    Herzvater, Herzmutter, sie schicken mehr.
    Sie sparen und scharren und kratzen zu Haus,
    Und weinen zu ihrem Vergnügen.
    Ich nehme die Gelder zum Briefe heraus
    Und lasse die Tränen drin, liegen.
            Juchhei!
    Der eine erwirbt, der andre verdirbt,
        Und jeder dran stirbt.
            Vorbei!
    Im Sturme, im Sturme wird's durchgebracht
    Das Herz, das Leben, die Liebe!
    Wir leben geschwinde, wir Herren der Nacht,
    Wir Schwelger, wir Spieler, wir – Diebe.

     

    Ich bin gefahren zu Land und See,
    Aus ist mein Spiel und Tanz – Ade!
    Die Eltern sind verdorben,
    An ihrem Sohn verstorben
    Und Kreuz und Gras darüber,
    Und alles ist hinüber!
    Verwüstet mein Leib, verstürmt mein Sinn,
    Nichts drinnen, nichts draußen: wo soll ich hin?
    O wie mich's gereut! o wie mich's gereut!
    Ich habe verlungert die ganze Zeit
    Und nichts errungen als Herzeleid,
    Ich hab nicht gelebt – wie soll ich sterben?
    Am Wege, am Wege muß ich verderben.

     

     

     

     



    05-05-2008 om 20:43 geschreven door Romenu  


    » Reageer (0)
    04-05-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Christiaan Weijts, Monika van Paemel, Amos Oz, Graham Swift, David Guterson, Wilhelm Lehmann, Werner Fritsch, Olia Lialina
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Christiaan Weijts (Leiden, 4 mei 1976)








    De Nederlandse schrijver Christiaan Weijts werd geboren in Leiden op 4 mei 1976. Zie ook mijn blog van 4 mei 2007.

     

    Uit: ART. 285b

     

    „‘Ik geef je een tramkaart,’ zei Victoria, toen ik haar een paar uur kende. ‘Voor naar het station.’ Uit haar lange suède jas met witte slierten aan de mouwen haalde ze er een tevoorschijn die aan twee kanten was te bestempelen.

    ‘Ik heb er nog maar één ritje mee gemaakt dus you go boy, all the way to Manhattan!’

                We stonden bij de tramhalte naast het Concertgebouw. Het was half zes ’s ochtends, het tijdstip van krantenjongens, hondenbezitters en bezemwagens.

                Ze vroeg: ‘Kun je me vingeren?’

    Later zou ze op dezelfde hebberige toon vaak dingen vragen als: ‘Zullen we pannenkoeken gaan eten met perenlikeur?’ Of: ‘Hebben jullie ook autodrop?’(in een tapasrestaurant aan de Rozengracht). Victoria was grillig in haar onvoorspelbare verlangens. Ik heb regelmatig in avondwinkels gestaan om te vragen naar dadels, lychees of een auberginewortelquiche.

                ‘Nu? Hier?’

                ‘Om het te vieren. Om te vieren dat we elkaar hebben ontmoet.’

    Ik kon me niet herinneren ooit een ontmoeting te hebben gevierd, laat staan op zo’n onorthodoxe manier.

    Na afloop trok ze haar schoenen uit en klom ze het bankje op. Ze droeg sokken met gele en roze strepen.

    ‘Je belt me toch wel?’ vroeg ik.

    Als je in Amsterdam iemand ontmoette, moest je onmiddellijk telefoonnummers uitwisselen omdat de kans dat je elkaar zomaar toevallig weer tegenkwam even groot was als de kans dat je fiets ergens na twee maanden nog stond. Vingeren gaf geen garanties. Op mijn simkaart slingerden al genoeg namen en nummers rond van mensen die ik nooit zou terugzien, kleine grafzerkjes van twintig digits. Haar wilde ik niet verliezen. Het toeval, hetzelfde toeval dat ons in dit tramhokje had gebracht, wilde echter dat mijn batterij leeg was, zodat zij wel mijn nummer had maar ik dat van haar niet. Pijnlijk helder raakte ik ervan doordrongen dat onze glanzende toekomst in haar handen lag.

    ‘Ik moet wel,’ zei ze. ‘Je hebt m’n tramkaart nu.’

    ‘Ah, het is een onderpand…’

    Het meisje dat ik zojuist gevingerd had schoot in de lach.

    ‘Ónderpand? Wat gebruik jij toch woorden jongen.’

    Toen ik op het treeplankje van de tram stapte zei ze: ‘Kijk eens naar me.’

    Ik draaide me om en keek naar haar.

    ‘Ik wil dat je goed naar me kijkt.’

    Haar ogen stonden nu vrij ernstig, als van iemand die van plan was een verschrikkelijke mededeling te doen.

    ‘Het is heel gek. Ik ken je nu pas een paar uur…’ zei ze. ‘Maar ik heb echt het gevoel dat ik je beter ken dan wie dan ook.”

     

     

     

     


    De Vlaamse schrijfster
    Monika van Paemel werd geboren op 4 mei 1945 in Poesele in Oost-Vlaanderen. Zie ook mijn blog van 4 mei 2007.

     

    Uit: Het voordeel van het verschil

     

    “De Doctor Faustus van Thomas Mann die ik twintig jaar geleden las is een ander boek dan de Doctor Faustus die ik nu lees, het zal over ik-weet-niet-hoeveel-jaar weer een andere Doctor Faustus zijn.

    Het is onzinnig zowel van het boek als van de lezer onveranderlijkheid te verwachten en daarop de herkenning te baseren. Net zo vreemd als één keer naar een geliefd schilderij kijken en het verder voor gezien houden, of een muziekstuk maar één keer beluisteren. De herkenning is een herhaling met oneindig veel nuances.

    ‘Ik schilder niet het ding, maar wat zich tussen het ding en mij afspeelt’, zei Claude Monet, de schilder die achter het licht van het moment aanzat. En die met de reeksen Nymphéas hetzelfde altijd weer anders schilderde. Traditie en vernieuwing vulden elkaar aan als kunde en verbeelding.

    Bij de eerste tentoonstellingen van de Impressionisten ging er een kreet van afschuw door het publiek. Maar de negentiende eeuw was voorbij, en de dingen hadden een ander aanzien gekregen.

    Omdat ik van klassieke muziek hou hoef ik toch de jazz en de popmuziek niet af te wijzen? Het bepalen van een standpunt hoeft toch niet het beperken van de mogelijkheden te betekenen? We hebben het niet over geloven maar over genieten. Vroeger was niet beter dan vandaag, alleen in de toekomst kan datgene wat is gebleven ook daardoor zijn waarde bewijzen.

    ‘Er was, eens...’ is een scheppingsverhaal, het woord benoemt de dingen. Van het onbewuste naar het bewuste, van de ethiek naar de esthetiek. Wie schrijft blijft, maar dan wel als de som van zijn of haar onzekerheden. Wie de woorden eigenzinnig gebruikt, met het verhaal een nieuw beeld schept, het verborgene tracht te verwoorden en de werkelijkheid ontmaskert maakt onzeker. De schone letteren zijn ook de kritische letteren.

    Maar de schrijver schrijft ook omdat het moet, niet om

    [p. 89]

    geliefd te zijn, of zichzelf te verkopen. Het gaat hem of haar niet om het herhalen, maar om het achterhalen, niet om de les te spellen, maar om te voorspellen. De schrijver onderzoekt niets anders dan het bestaan in al zijn facetten en het onbekende is daarbij van groter belang dan het bekende.

    Literatuur is er niet om het bestaande te bevestigen, rust te verschaffen, van geweld liefde te maken. Het boek moet even geliefd als gevaarlijk zijn. Wie literatuur gebruikt om te onderdrukken, wie macht boven medeleven stelt, moet er zich niet van kunnen bedienen.

    Wil ik de schoonheid in een moreel keurslijf dwingen? Nee, ik beweer dat de schoonheid gevaarlijk is, de lust verplicht. Wat er staat geschreven en goed is geschreven, is niet meer ongedaan te maken.

    Modernisme is een vorm van bij de tijd zijn, als het kan de tijd even voor te zijn. Mensen leven bij voorkeur in het verleden, waar alles lijkt vast te staan en hun niets meer kan gebeuren, en de zekerheden verankerd zijn in de tredmolen van de herhaling. Ze herkennen de dingen met de ogen dicht en liefst zo. Midden in het leven verlangen ze naar de onbeweeglijkheid van de dood. Ze houden niet van rustverstoorders, niet van toekomstvoorspellers die beweren dat het oude voortaan het nieuwe zal zijn.

    Het verschil dwingt hen opnieuw te luisteren, te kijken, te ervaren, opnieuw hun plaats te bepalen en kritisch te zijn. Ze aarzelen om het spel of heiligschennis te noemen. Ze houden het bij het normale. ‘Doe maar gewoon, dan ben je al gek genoeg!’ En toch verlangen ze naar iets anders, naar wat meer, naar een vervoering die hun verlangen zal bevredigen zonder het te beperken.”

     

     

     

     

     

     

    De Israëlische schrijver Amos Oz, (eig. Amos Klausner) werd geboren in Jeruzalem op 4 mei 1939. Zie ook mijn blog van 4 mei 2007.

     

    Uit: My Michael

     

    „I AM WRITING this because people I loved have died. I am writing this because when I was young I was full of the power of loving, and now that power of loving is dying. I do not want to die.

    I am thirty years of age and a married woman. My husband is Dr. Michael Gonen, a geologist, a good-natured man. I loved him. We met in Terra Sancta College ten years ago. I was a first-year student at the Hebrew University, in the days when lectures were still given in Terra Sancta College.

    This is how we met:

    One winter's day at nine o'clock in the morning I slipped coming downstairs. A young stranger caught me by the elbow. His hand was strong and full of restraint. I saw short fingers with flat nails. Pale fingers with soft black down on the knuckles. He hurried to stop me falling, and I leaned on his arm until the pain passed. I felt at a loss, because it is disconcerting to slip suddenly in front of strangers: searching, inquisitive eyes and malicious smiles. And I was embarrassed because the young stranger's hand was broad and warm. As he held me I could feel the warmth of his fingers through the sleeve of the blue woolen dress my mother had knitted me. It was winter in Jerusalem.

    He asked me whether I had hurt myself.

    I said I thought I had twisted my ankle.

    He said he had always liked the word "ankle." He smiled. His smile was embarrassed and embarrassing. I blushed. Nor did I refuse when he asked if he could take me to the cafeteria on the ground floor. My leg hurt. Terra Sancta College is a Christian convent which was loaned to the Hebrew University after the 1948 war when the buildings on Mount Scopus were cut off. It is a coldbuilding; the corridors are tall and wide. I felt distracted as I followed this young stranger who was holding on to me. I was happy to respond to his voice. I was unable to look straight at him and examine his face. I sensed, rather than saw, that his face was long and lean and dark.”

     

     

     

     

     

     

    De Engelse schrijver Graham Swift werd geboren op 4 mei 1949 in Londen. Zie ook mijn blog van 4 mei 2007.

     

     

    Uit: Last Orders

     

    „It aint like your regular sort of day.

    Bernie pulls me a pint and puts it in front of me. He looks at me, puzzled, with his loose, doggy face but he can tell I don't want no chit-chat. That's why I'm here, five minutes after opening, for a little silent pow-wow with a pint glass. He can see the black tie, though it's four days since the funeral. I hand him a fiver and he takes it to the till and brings back my change. He puts the coins, extra gently, eyeing me, on the bar beside my pint.

    'Won't be the same, will it?' he says, shaking his head and looking a little way along the bar, like at unoccupied space. 'Won't be the same.'

    I say, 'You aint seen the last of him yet.'

    He says, 'You what?'

    I sip the froth off my beer. 'I said you aint seen the last of him yet.'

    He frowns, scratching his cheek, looking at me. 'Course, Ray,' he says and moves off down the bar.

    I never meant to make no joke of it.

    I suck an inch off my pint and light up a snout. There's maybe three or four other early-birds apart from me, and the place don't look its best. Chilly, a whiff of disinfectant, too much empty space. There's a shaft of sunlight coming through the window, full of specks. Makes you think of a church.

    I sit there, watching the old clock, up behind the bar. Thos. Slattery, Clockmaker, Southwark. The bottles racked up like organ pipes.

    Lenny's next to arrive. He's not wearing a black tie, he's not wearing a tie at all. He takes a quick shufty at what I'm wearing and we both feel we gauged it wrong.”

     

     

     

     

     

     

    De Amerikaanse schrijver David Guterson werd geboren op 4 mei 1956 in Seattle. Zie ook mijn blog van 4 mei 2007.

     

    Uit: Our Lady of The Forest

     

    „The girl's errand in the forest that day was to gather chanterelle mushrooms in a bucket to sell in town at dusk. According to her own account and the accounts of others in the North Fork Campground who would later be questioned by the diocesan committee, by Father Collins of Saint Joseph's of North Fork, by the bishop's representative, and by reporters covering the purported apparitions--including tabloid journalists who treated the story like a visitation by Martians or the birth of a two-headed infant--the girl left her camp before eight o'clock and walked alone into the woods. She wore a sweatshirt with its hood drawn tight. She didn't speak to others of her intentions. Setting out with no direction in mind, she crossed a maple bottom and a copse of alders, traversed a creek on a rotten log, then climbed a ridge into deep rain forest and began searching for mushrooms in earnest.

    As she went the girl ate potato chips and knelt beside rivulets to drink. She swallowed the antihistamine that kept her allergies at bay. Other than looking for mushrooms, she listened for the lonely music of birds and--she confessed this later to Father Collins--stopped twice to masturbate. It was a still day with no rain or fog and no wind stirring branches in the trees, the kind of stillness that stops time, or seems to, for a hiker. The girl paused often to consider it and to acknowledge her aloneness. She prayed the rosary on her knees--it was Wednesday, November tenth, so she said the Glorious Mysteries--before following an elk trail into country she hadn't visited or perhaps didn't recall, a flat grown up with Douglas firs, choked by blowdowns and vine maple draped with witches'-hair. Here she lay in a bed of moss and was seized by a dream that she lay in moss while a shape, a form--a bird of prey, a luminous man--bore down on her from above.”

     

     

     

     

     

     

    De Duitse schrijver en dichter Wilhelm Lehmann werd geboren op 4 mei 1882 in Puerto Cabello, Venezuela.Zie ook mijn blog van 4 mei 2007.

     

    Fahrt über den Plöner See

     

    Es schieben sich wie Traumkulissen

    Bauminseln stets erneut vorbei,

    Als ob ein blaues Fest uns rufe,

    Die Landschaft eine Bühne sei.

     

    Sich wandelnd mit des Bootes Gleiten

    Erfrischt den Blick Laub, Schilf und See:

    Hier könnte Händels Oper spielen,

    Vielleicht Acis und Galathee.

     

    Die Finger schleifen durch die Wasser,

    Ein Gurgeln quillt um Bordes Wand,

    Die Ufer ziehn wie Melodieen,

    Und meine sucht nach deiner Hand.

     

    Wenn alle nun das Schifflein räumen,

    Wir endigen noch nicht das Spiel.

    Fährmann, die runde Fahrt noch einmal!

    Sie selbst, ihr Ende nicht, das Ziel.

     

    Es schieben sich wie Traumkulissen

    Bauminseln stets erneut vorbei,

    Als ob ein blaues Fest uns rufe,

    Die Landschaft eine Bühne sei.

     

    Sich wandelnd mit des Bootes Gleiten

    Erfrischt den Blick Laub, Schilf und See:

    Wir dürfen Händels Oper hören,

    Man gibt Acis und Galathee.

     

    Wir sehen, was wir hören, fühlen,

    Die Ufer sind die Melodien;

    Bei ihrem Nahen, ihrem Schwinden,

    Wie gern mag uns das Schifflein ziehn!

     

    Dort schwimmt bebuscht die Prinzeninsel,

    Hier steigt die Kirche von Bosau –

    Wir fahren durch den Schreck der Zeiten,

    Beisammen noch, geliebte Frau.

     

    Heißt solcher Übermut vermessen?

    Rächt sich am Traum der harte Tag?

    Muß seine Eifersucht uns treffen,

    Wie den Acis des Riesen Schlag?

     

    Die Götter sind nicht liebeleer –

    Was ihr den beiden tatet, tut!

    Die Nymphe flüchtete ins Meer,

    Acis zerrann zu Bachesflut.

     

     

     

     

     

     

     

    De Duitse schrijver Werner Fritsch werd op 4 mei 1960 in Waldsassen geboren. Zie ook mijn blog van 4 mei 2007.

     

    Uit: Der letzte Film (Werner Fritsch in gesprek met Stephanie Junge)

     

    „In CHROMA spiele ich die Möglichkeiten des Lebensrückblicks mit „verzerrten Optiken" durch. Also die Episoden des „letzten Films" werden nicht authentisch rekonstruiert: so könnte es gewesen sein: Gründgens und Göring, Gründgens und Hitler etc., sondern Episoden dieses Lebens und Erlebens werden verdichtet, deformiert, verschoben unter den Vorzeichen des Alptraums, der Todesangst oder des Horrortrips: Ein großer Schauspieler, der Jahrhundert-Mephisto, stirbt. Er hat die Bühne für immer verlassen und sich auf Weltreise begeben. Die erste Station jedoch ist gleich der Tod. Dort, auf den Philippinen, wo er endlich leben und wohl auch sich ausleben wollte, wird er, der katholisch erzogene, jedoch kaum religiöse Schauspieler, mit echtem, nicht gespieltem Schmerz konfrontiert: in Gestalt von jungen Männern, die sich den Rücken blutig geißeln und sich kreuzigen lassen. Diese Bilderstellen sich in seinem Kopf beim Sterben in Manila ein. Am Karfreitag 2000 filmte ich eine Kreuzigung, der Schmerz war nicht gemalt oder gespielt wie im Passionsspiel oder im Hollywoodfilm, sondern echt: Die Nägel fahren wirklich ins Fleisch. Diese Bilder, dieser echte Schmerz ist der Kontrapunkt zum Schauspieler, der Schmerz und Tod darstellt. So ist Christus der größte Kontrapunkt zum Schauspieler, dessen Inbegriff für uns Deutsche in diesem Jahrhundert der Mephisto Gründgens' ist. Aber ich will nicht zum wiederholten Male über Gründgens reden, sondern durch ihn hindurch: Gründgens ist nur die Grundlage, das Sprungbrett, der Schnittpunkt, um über Deutschland, den Fauststoff und über Tod/Schlaf und Leben/Traum nachzudenken.”

     

     

     

     

     

     

     

    Zie voor onderstaande schrijver ook mijn blog van 4 mei 2007.

     

    De Russische netkunstenares Olia Lialina werd geboren op 4 mei 1971 in Moskou.

     

    04-05-2008 om 20:19 geschreven door Romenu  


    » Reageer (0)
    03-05-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Jehuda Amichai, Pierre Emmanuel, Klaus Modick, Tatjana Tolstaja, Agnès Desarthe, Soma Morgenstern, Jens Wonneberger, August von Kotzebue
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Jehuda Amichai (3 mei 1924 – 22 september 2000)







    De Duits-Israëlische dichter en schrijver Jehuda Amichai werd op 3 mei 1924 geboren in Würzburg. Zie ook mijn blog van 3 mei 2007.

     



    Memorial Day for the War Dead

     

    Memorial day for the war dead.  Add now

    the grief of all your losses to their grief,
    even of a woman that has left you.  Mix

    sorrow with sorrow, like time-saving history,

    which stacks holiday and sacrifice and mourning

    on one day for easy, convenient memory.


    Oh, sweet world soaked, like bread,

    in sweet milk for the terrible toothless God.

    "Behind all this some great happiness is hiding."

    No use to weep inside and to scream outside.

    Behind all this perhaps some great happiness is hiding.


    Memorial day.  Bitter salt is dressed up

    as a little girl with flowers.

    The streets are cordoned off with ropes,

    for the marching together of the living and the dead.

    Children with a grief not their own march slowly,

    like stepping over broken glass.


    The flautist's mouth will stay like that for many days.

    A dead soldier swims above little heads

    with the swimming movements of the dead,

    with the ancient error the dead have

    about the place of the living water.


    A flag loses contact with reality and flies off.

    A shopwindow is decorated with

    dresses of beautiful women, in blue and white.

    And everything in three languages:

    Hebrew, Arabic, and Death.


    A great and royal animal is dying

    all through the night under the jasmine

    tree with a constant stare at the world.

     

    A man whose son died in the war walks in the street

    like a woman with a dead embryo in her womb.

    "Behind all this some great happiness is hiding."

     

     

     

     

    And We Shall Not Get Excited

     

    And we shall not get excited. Because a translator
    May not get excited. Calmly, we shall pass on
    Words from man to son, from one tongue
    To others' lips, un-
    Knowingly, like a father who passes on
    The features of his dead father's face
    To his son, and he himself is like neither of them. Merely a mediator.


    We shall remember the things we held in our hands
    That slipped out.
    What I have in my possesion and what I do not have in my possession.

    We must not get excited.
    Calls and their callers drowned. Or, my beloved
    Gave me a few words before she left,
    To bring up for her.

    And no more shall we tell what we were told
    To other tellers. Silence as admission. We must not
    Get excited

     

     

     

     

    A Dog After Love
     

    After you left me
    I let a dog smell at
    My chest and my belly. It will fill its nose
    And set out to find you.

    I hope it will tear the
    Testicles of your lover and bite off his penis
    Or at least
    Will bring me your stockings between his teeth.

     

     

     

     

     

    Vertaald door Barbara and Benjamin Harshav

     

     

     

     

     

    De Franse dichter Pierre Emmanuel (eig. Noël Mathieu) werd geboren op 3 mei 1916 in Gan (Pyrénées-Atlantiques). Zie ook mijn blog van 3 mei 2007.

     

    Je sais

     

    J'ai vu sur terre la gangrène des charniers.
    J'ai vu le ciel encrassé de cendre humaine.
    J'ai vu l'haleine des superbes embuer de sang l'univers.
    J'ai vu pourrir le coeur des puissants sur leurs lèvres.
    J'ai vu des hommes qu'on disait sages
    parce qu'ils marchaient entre les flaques de sang.
    J'ai vu les justes humer les massacres
    comme si le large leur gonflait les poumons.
    J'ai vu les bons jeter Dieu en avant...

    A mon tour j'ai changé les mots en charogne.
    L'âme humaine faite de mots
    pourrit par ma faute à la face de Dieu.
    Je suis devenu ce parleur qui a perdu le sens de la Parole...
    Et mon âme gorgée de mensonge
    écume aux lèvres de Dieu mourant.

    J'ai tué le Verbe de Dieu.
    Je suis un assassin comme les autres.
    Mais tous ne savent pas qui meurt par eux.
    Moi je le sais.

     

     

     

     

     

     

    De Duitse schrijver Klaus Modick werd geboren in Oldenburg op 3 mei 1951. Zie ook mijn blog van 3 mei 2007.

     

    Uit: Der kretische Gast

     

    „Andreas hielt an einem niedrigen Torbogen im Mauerwerk und stellte den Motor aus. "Wir sind da", sagte er. "Das Kloster Moni Arkadi." "Sieht eher wie eine Festung aus", bemerkte Johann. Andreas nickte. "Das war es auch einmal. Eine Festung und eine Todesfalle."

    Ein junger Mönch erschien im Torbogen und begrüßte sie. Andreas erklärte ihm, daß man mit dem Abt sprechen müsse. Der sei unterwegs in den Hügeln und kümmere sich um die Bienenstöcke, sagte der Mönch, der sie in einen Innenhof führte, in dem ein Gewürzgarten angelegt war. Bienen summten, Schmetterlinge taumelten durch die stark duftenden, blühenden Krauter und Stauden. Sie setzten sich auf eine niedrige Begrenzungsmauer vor die Beete. Der Mönch verschwand im Refektorium, kam nach einer Weile mit einem Tonkrug voll Wasser, Feigen und Äpfeln zurück und ließ Andreas und Johann wieder allein. Während sie aßen und tranken, sah Johann eine kleine Schildkröte zwischen den Kräuter-pflanzen kriechen. Ihr gelber Panzer mit schwarzen Mustern schob sich wie in Zeitlupe durchs sonnenfleckige Grün.

    Zwei andere Mönche kamen eine Treppe herunter. Auch sie trugen lange, schwarze Gewänder, hohe Mützen und Vollbärte. Sie überquerten schweigend den Hof, nickten Andreas und Johann lächelnd zu. In ihrem Gang schwang ein undefinierbarer Rhythmus, von Hast genauso weit entfernt wie von Langsamkeit, ein Gehen, das zugleich wie ein Innehalten war. Sie verschwanden in der Kirchentür, aber nicht, wie sonst Menschen ein Haus betreten, sondern wie Tiere, die huschend hinter Bäumen unsichtbar werden, wenn man sie im Wald beobachtet, oder wie ein vorbeigleitendes Segel, vor dessen Anblick sich plötzlich ein Felsen schiebt. Das Geisterhafte dieses Auftritts berührte Johann wie die Erinnerung an etwas längst Vergessenes, beunruhigte ihn aber auch, weil es ihm wie ein Vorzeichen für etwas ganz und gar Unfaßbares erschien, das dingfest zu machen, zu katalogisieren und damit der Vernichtung auszuliefern seine Aufgabe war.”

     

     

     

     

    De Russische schrijfster Tatjana Tolstaja werd geboren op 3 mei 1951 in Leningrad. Zie ook mijn blog van 3 mei 2007.

     

    Uit: Lilith

     

    „Sie blicken vage, sie fassen nichts ins Auge, als wären all die Dinge der ringsum blühenden Welt für sie nicht weiter von Belang. Die Welt blüht und wiegt sich, strömt und funkelt, veränderlich und unbeständig wie das Meerwasser. Denn das Wasser tanzt und eilt in alle Richtungen und bleibt dabei an derselben Stelle, man kann es nicht fixieren, und wenn man lange hinschaut, wird man selbst zu Wasser – hell an der Oberfläche, dunkel in der Tiefe. Sie blicken aufs Wasser, sie sitzen am Wasser, sie sind selber Wasser, diese Frauen Anfang des Jahrhunderts, Undinen, Najaden, tiefe Strudel, Trichter auf zwei Beinen, Venusfliegenfallen. Feucht und üppig, in Kleidern wie schäumende Gischt, hoch aufgesteckt das wogende Haar von der Farbe der Nacht oder der Farbe des Sandes oder der Farbe alten Goldes, mit Gaze bedeckt das Gesicht, dass keine Sonnenbräune an die Sahnehaut kommt – so sitzen sie am Meeresufer, an allen Meeresufern, wie ein endloser, durchbrochener weißer Streifen, als sei Salz ausgeschüttet und mit leichter Hand entlang der Brandungslinie verteilt worden. Sie sitzen, sie liegen, knochenlos, dahinströmend, wohlig schwach – wundervoller rosafarbener, nicht durchgebackener Teig mit Zitronatmuttermalen: ein Fingerstups, und es bleibt ein Grübchen.
    Sie anzurühren ist furchterregend, sehr verlockend, aber furchterregend: Wenn du dies Weiß-rosige, Mollig-nachgiebige, Feucht-zergehende zu stark drückst, zu fest packst, mag es unversehens – ach! – zerfließen, mag sich, Welle und Schaum, ins Meer zurückziehen, woher es kam. So schreibt auch der gelehrte Doktor Shuk, streng, bewandert, bebrillt, in Gehrock und Binder, mit Besorgnis in seiner Studie «Mutter und Kind. Die Hygiene der Frau», verlegt im Jahre 1906, dass die Anfälligkeit der weiblichen Gesundheit und die besonderen Gesetze, die die Natur dem Zarten, Zergehenden auferlegt habe, von vielen nicht begriffen noch berücksichtigt würden. Es gebe einen Brauch, erregt sich Doktor Shuk, einen gefährlichen Brauch: Vom Traualtar weg werde die junge Frau auf die Hochzeitsreise geschleppt, wobei man insbesondere nach Italien strebe. Nun könnten sich aber die Beschwerlichkeiten der Reise und der Zwang zur häufigen Bewegung oder Verlegung von einem Ort zum anderen verderblich auf die weibliche Gesundheit auswirken, und warum? Weil der junge Gatte, mit einem im Honigmond durchaus verzeihlichen Ungestüm, mitunter des Morgens oder tagsüber der Leidenschaft fröne, das heißt dann, wenn man schon aufbrechen und weiterfahren müsse. Für die Frau hingegen sei nach dem Verkehr eine wenigstens sechsstündige Ausspannung, möglichst im abgedunkelten Zimmer und bei absoluter Ruhe, unerlässlich, da ihr andernfalls die Zeit fehle, wieder zu Kräften zu kommen und sich nach der Erschütterung zu erholen.”

     

     

     

     

     

     

     

    De Franse schrijfster Agnès Desarthe werd geboren op 3 mei 1966 in Parijs. Zie ook mijn blog van 3 mei 2007.

     

    Uit: La légende du Baron Hachem

     

    „Le Baron Hachem était un grand sage. Il portait une barbe grise et ses cheveux blancs retombaient jusque sur ses épaules. Il aimait enrouler ses longues mèches autour de ses doigts maigres tandis qu'il réfléchissait. Et il réfléchissait beaucoup. C'était son métier. Un coude appuyé sur la table, la tête penchée, il pensait à des problèmes graves, comme par exemple:
    Pourquoi faire son lit le matin, vu qu'on s'y recouche le soir?
    Pourquoi manger le dessert après le plat, alors que tout se mélange dans l'estomac?
    Pourquoi se laver, puisqu'aussitôt on se resalit?
    Il était adepte de l'expérimentation et, du coup, soumettait ses intuitions à la pratique. Durant un temps, il cessa de faire son lit et, au début, ne s'en porta pas plus mal. Les draps froissés accueillaient son sommeil de juste avec douceur.
    Fort de ce succès, il entreprit de manger le dessert avant le plat, de mettre de la vinaigrette sur ses rondelles de banane, de la sauce tomate sur son fromage et de terminer par un bon steak saupoudré de sucre. C'était bon, c'était nouveau, c'était original et ça ne faisait même pas mal au ventre.
    Encouragé par cette victoire, il décida de ne plus se laver. À quoi bon, puisque dès que l'on sort du bain, on recommence à se salir? C'était bien pensé, mais, étrangement, c'est à partir de là que les choses commencèrent à mal tourner. 

    Ses voisins, qui l'avaient toujours respecté, car le Baron Hachem était connu pour sa grande sagesse, se mirent à se méfier de lui. Quand il sortait dans la rue pour aller faire son marché, les passants qui, autrefois, s'arrêtaient pour le saluer ou lui demander conseil, s'écartaient de sa route et préféraient faire un détour plutôt que de le croiser. Il faut dire qu'il ne sentait pas très bon et que sa barbe était non seulement constellée de miettes, mais luisante de bouillon. Ses ongles étaient noirs, sa peau avait perdu tout éclat.»

     

     

     

     

     

     

    De Duistjoodse schrijver Soma Morgenstern (eig. Salomo) werd geboren op 3 mei 1890 in Budzanów in Oostgalicië. Zie ook mijn blog van 3 mei 2007.

     

    Uit: Alban Berg und seine Idole

     

    „Arnold Schoenberg habe ich in USA öfter gesehen als in Europa, aber auch da nicht sehr oft. Ich war einige Male bei ihm, und hin und wieder trafen wir uns bei gemeinsamen Freunden, meistens im Hause on Alma Mahler. Beim ersten Besuch bei ihm zu Hause war er zunächst nicht gerade herzlich. Wir waren zuerst allein. Er wollte wissen, wie es mir in den Konzentrationslagern in Frankreich ergangen war. Auf einmal sagte er: "Sie werden natürlich jetzt anfangen, englisch zu schreiben." Ich erklärte ihm, daß ich zu alte sei, die Sprache zu wechseln. "sie können doch englisch sprechen", sagte er. "Ich habe schon in meiner Jugend Englisch gelernt. Zu Beginn sogar in einer Berlitz School", sagte ich. "Ich konnte Zeitungen lesen und die entlische Belletristik im Original. In der Emigration habe ich schon in Paris mich im Sprechen geübt. Aber das heißt noch lange nicht, daß ich schreiben könnte." - "Ich schreibe alles englisch", sagte er, "Sie müssen das auch tun." Ich meinte, daß ich wahrscheinlich mit der Zeit es so weit bringen würde, einen Artikel in englischer Sprache zu schreiben, aber sicherlich nie einen Roman. "Warum nicht?" sagte er. ER wollte keinen Unterschied sehen. "Wenn man einen Artikel schreiben kann, kann man auch einen Roman schreiben." Ich versuchte, ihm den Unterschied klar zu machen. Ohne Erfolg. Er insistierte, und zwar nicht ohne Strenge. Als ich ihm noch einmal erklärte, ich sei zu alt, um die Sprache zu wechseln, führte er natülich das berühmte Besipiel des Polen Joseph Conrad hat seine Heimat verlassen als sehr junger Mann, der Seemann werden wollte. Das ist er geworden, ehe er Schriftsteller wurde. ER hat nie etwas in polnischer Sprache geschrieben. Er ist eben in englischer Sprache Schriftsteller geworden. Schoenberg wollte auch diesen Unterschied nicht einsehen. Als ich ihm sagte: "Herr Schoenberg, Sie sind Komponist. Die Noten, die Sie schriebe, haben nicht deutsch gesprochen, undie Noten, die Sie jetzt schreiben, sprechen nicht englisch. Was sie englisch schreiben, ist nicht Literatur und will es nicht sein." Das genügte noch immer nicht, obowhl er etwas nachdenklich wurde. Ich fragte ihn, wie er die vielen schönen Palmen empfindet, an denen wir in Kalifornien im Auto verbeifahren. "Für mich", sagte ich ihm, "ist eine Palme noch lange kein Baum. Ich glaube, ich werde jahrelang hier wohnen müssen, bis ich soweit bin. Vorläufig is für mich eine Reihe von Palmenbäumen eine sehr schöne Kulisse." - "Sie sind doch kein Maler", sagte er. "Was gehen Sie die Palmen an?" Jetzt wurde ich etwas streng und sagte zu ihm: "Herr Schoenberg, nehmen wir an, ich wäre kein Schriftsteller, sondern ein Pianist. Und Sie verlangen von mir, daß ich Geiger werde. Wäre das nicht zu spät verlangt?" Das hat er endlich eingesehen.”

     

     

     

     

     

     

    De Duitse schrijver Jens Wonneberger werd in Großröhrsdorf geboren op 3 mei 1960. Zie ook mijn blog van 3 mei 2007.

     

    Uit: Sandstein macht hart

     

    “Die Verwandlung begann, als Georg S. Stunden später aus dem Büro der Stiftung zum Wiederaufbau der Frauenkirche trat und auf die wohlbekannten Mauern seiner Vaterstadt sah. Anfangs war es nur ein ungutes Gefühl, dem zu widersetzen er sich aber vergeblich bemühte. Er irrte wie benommen umher, ziellos und doch erfasst von einem geheimnisvollen Sog, der ihn unaufhaltsam auf den Nabel der Stadt zutreiben ließ. Alles schien unverändert und doch war alles anders. Die Arabesken waren welk geworden, der ganze Barock bröckelte, überall rieselte es in feinen Strömen herab wie durch den Hals einer Sanduhr. Was eben noch eine Säule gewesen war, der starke Arm oder die muskulöse Wade eines Atlanten, war jetzt nur noch ein Haufen Dreck. Die einstigen Grazien lungerten wie alte Vetteln an einer Treppe, die Putten mit ihren feisten Gesichtern und den aufgeblähten Backen pfiffen auf ihn. Der Mann, der am Schloss den Leierkasten drehte, grinste närrisch und die Töne seines Instrumentes klangen wie das Knistern und Ächtzen von Myriaden von Holzwürmern im Gebälk, so dass die Fürsten des glorreichen Zuges von ihren Rössern stiegen und mit klappernden Knochen den Totentanz tanzten. Und dann stand sie plötzlich vor ihm, das Monstrum, die Käseglocke, knochenbleich und doch aufreizend sicher, ein Potentat, der in seiner sakralen Gelassenheit auf ihn herabsah wie auf einen verstoßenen Sohn. Er war zu einem Fremden geworden in seiner eigenen Stadt und ein Kälteschauer, wie aus den Posaunen von Jericho geblasen, umwehte Georg S..

    Wenige Minuten zuvor war ihm mitgeteilt worden, dass es bei der Benachrichtigung der Gewinner zu einem höchst bedauerlichen Irrtum gekommen sei, ein Computerfehler, kurz, er, Georg S., zähle keinesfalls zu den Gewinnern, leider, beteuerte die Sachbearbeiterin, die ihm viel zu jung erschien, eine solche Sache verantwortungsvoll bearbeiten zu können, der ganze Vorgang sei nunmehr ordnungsgemäß und für alle Ewigkeit abgeschlossen, Punkt und Amen.”

     

     

     

     

     

     

    Zie voor onderstaande schrijver ook mijn blog van 3 mei 2007.

     

    De Duitse toneelschrijver August Friedrich Ferdinand von Kotzebue werd in Weimar geboren op 3 mei 1761.

     

    03-05-2008 om 20:22 geschreven door Romenu  


    » Reageer (0)
    02-05-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gottfried Benn, Novalis, Angela Krauß, Jurgis Baltrušaitis, Gisela Elsner, Franz Innerhofer, Georges-Arthur Goldschmidt, James Holmes, Klaus Konjetzky
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Gottfried Benn (2 mei 1886 - 7 juli 1956)








    De Duitse dichter en schrijver Gottfried Benn werd geboren in Mansfeld op 2 mei 1886. Zie ook mijn blog van 2 mei 2007.

     

     

    Abschied

     

    Du füllst mich an wie Blut die frische Wunde
    und rinnst hernieder seine dunkle Spur,
    du dehnst dich aus wie Nacht in jener Stunde,
    da sich die Matte färbt zur Schattenflur,
    du blühst wie Rosen schwer in Gärten allen,
    du Einsamkeit aus Alter und Verlust,
    du Überleben, wenn die Träume fallen,
    zuviel gelitten und zuviel gewußt.
     
    Entfremdet früh dem Wahn der Wirklichkeiten,
    versagend sich der schnell gegebenen Welt,
    ermüdet von dem Trug der Einzelheiten,
    da keine sich dem tiefen Ich gesellt;
    nun aus der Tiefe selbst, durch nichts rühren,
    und die kein Wort und Zeichen je verrät,
    mußt du dein Schweigen nehmen, Abwärtsführen
    zu Nacht und Trauer und den Rosen spät.
     
    Manchmal noch denkst du dich -: die eigene Sage -:
    das warst du doch -? ach, wie du dich vergaßt!
    war das dein Bild? war das nicht deine Frage,
    dein Wort, dein Himmelslicht, das du besaßt?
    Mein Wort, mein Himmelslicht, dereinst besessen,
    mein Wort, mein Himmelslicht, zerstört, vertan --
    wem das geschah, der muß sich wohl vergessen
    und rührt nicht mehr die alten Stunden an.
     
    Ein letzter Tag -: spätglühend, weite Räume,
    ein Wasser führt dich zu entrücktem Ziel,
    ein hohes Licht umströmt die alten Bäume
    und schafft im Schatten sich ein Widerspiel,
    von Früchten nichts, aus Ähren keine Krone
    und auch nach Ernten hat er nicht gefragt --
    er spielt sein Spiel, und fühlt sein Licht und ohne
    Erinnern nieder - alles ist gesagt.

     

     

     

     

     

    Ein Wort

     

    Ein Wort, ein Satz -: aus Chiffren steigen
    erkanntes Leben, jäher Sinn,
    die Sonne steht, die Sphären schweigen,
    und alles ballt sich zu ihm hin.
     
    Ein Wort - ein Glanz, ein Flug, ein Feuer,
    ein Flammenwurf, ein Sternenstrich -
    und wieder Dunkel, ungeheuer,
    im leeren Raum um Welt und Ich.

     

     

     

     

     

    Ball

     

    Ball. Hurenkreuzzug. Syphilisquadrille.
    Eiert die Hirne ab, die Sackluden!
    Mit diesen meinen Zähnen: zerrissen, zerbissen
    Hundebregen, Männer-, Groß- und Kleinhirne:

    selbst ihre Syntax klappert nach der Scheide.

     

    Mich bauern Dorfglücke an: Kausaltriebe,
    Ölzweige, stetige Koordinaten -:
    Heran zu mir, ihr Heerschar der Verfluchten,
    schakalt mir nach den eingegrabenen Samen:
    Entlockung! Schleuderhonig! Keimverderb!

     

    Ihr Stallverrecken, Misthaufen-Augenbruch,
    Verweste Blasen, Veilchenfrau-Verhungern,
    ihr brandiges Geblüte - Kanalfischer,
    heringsfängert ans Land

    die Hodenquallen!

     

    Finale! Huren! Grünspan der Gestirne!
    Verkäst die Herrn! Speit Beulen in die Knochen!
    Rast, salometert bleiche Täuferstirnen!

     

     

     

     

     

    De Duitse dichter en schrijver Novalis werd geboren in Oberwiederstedt op 2 mei 1772. Zie ook mijn blog van 2 mei 2007. en ook mijn blog van 2 mei 2006.

     

     

    Geistliche Lieder II

    Farbenquelle
    Einen langen tiefen Trunk!
    Alter Sehnsucht heilige Gewährung,
    Süße Lieb in göttlicher Verklärung!

    Endlich kommt zur Erde nieder
    Aller Himmel selges Kind,
    Schaffend im Gesang weht wieder
    Um die Erde Lebenswind,
    Weht zu neuen ewig lichten Flammen
    Längst verstiebte Funken hier zusammen.

    Überall entspringt aus Grüften
    Neues Leben, neues Blut;
    Ewgen Frieden uns zu stiften,
    Taucht er in die Lebensflut;
    Steht mit vollen Händen in der Mitte,
    Liebevoll gewärtig jeder Bitte,

    Lasse seine milden Blicke
    Tief in deine Seele gehn,
    Und von seinem ewgen Glücke
    Sollst du dich ergriffen sehn.
    Alle Herzen, Geister und die Sinnen
    Werden einen neuen Tanz beginnen.

    Greife dreist nach seinen Händen,
    Präge dir sein Antlitz ein,
    Mußt dich immer nach ihm wenden,
    Blüte nach dem Sonnenschein;
    Wirst du nur das ganze Herz ihm zeigen,
    Bleibt er wie ein treues Weib dir eigen.

    Unser ist sie nun geworden,
    Gottheit, die uns oft erschreckt,
    Hat im Süden und im Norden
    Himmelskeime rasch geweckt,
    Und so laßt im vollen Gottes-Garten,
    Treu uns jede Knosp und Blüte warten.

     

     

    In stiller Treue sieht man gern ihn walten...

     

    In stiller Treue sieht man gern ihn walten
    Nicht wie die Meisten, mag er sinnlos schweifen,
    Er wünscht die dargebotne Rechte zu ergreifen
    Der bessern Zukunft, und sie fest zu halten.

     

    Reichfarbig wird sich diese Knosp entfalten,
    Das Auge sich für ferne Welten schleifen
    Zum Meister wird der treue Lehrling reifen
    Und um sich her ein neues Reich gestalten.

     

    Wie fröhlich kann dankbar ein Freund verkünden
    Was seinem Geist sich längst vergnüglich zeigte
    Wenn er des Jünglings Wandel still bedachte.

     

    O! möchte jede Treue Treue finden
    Und daß zu dem der Lilienstab sich neigte
    Der Lust und Leben kranken Herzen brachte.

     

     

     

     

    Elegie auf einen Kirchhof

     

    Kirchhof, werter mir als Goldpaläste,
    Werter einem jeden Menschenfreund,
    Birgest manches Edlen Überreste
    Aber auch wohl manchen Tugendfeind.

     

    Trink die Tränen, welche meinen Lieben
    Die hier ungestöret ruhn, geweint;
    Stunden sagt, wo seid ihr denn geblieben,
    Die ihr uns als Jünglinge vereint?

     

    Sprosset auf zu dunklen Trauermyrten
    Tränen, die die Liebe hier vergoß
    Grünt, um meine welke Stirn zu gürten,
    Meine Laute, der nur Schmerz entfloß.

     

    Kirchhof, Freund der trüben Knabentage
    Die mir schwanden tränenvoll dahin,
    Hörtest du nicht oft auch meine Klage,
    Wenn mich eine Freundin mußte fliehn?

     

     

     

     

     

     

    De Duitse schrijfster Angela Krauß werd geboren op 2 mei 1950 in Chemnitz. Zie ook mijn blog van 2 mei 2007.

     

    Uit: Die Überfliegerin

     

    „Die Russen sind fort !
    Gestern noch ging ich die rückwärtige Straße entlang, unter den vier Balsampappeln, bei den brennenden Müllcontainern, aus einem Kellerfenster herauf kam Estradenmusik.
    Da sind sie! dachte ich.
    Im Mai lagen ihre Koffer noch auf den Eichenschränken aus den vierziger Jahren, und über die gelben Lampen aus Porzellan liefen seit dem Weltkrieg die Fliegen.
    Sie bleiben? dachte ich.
    Die Magnolie vor der alternden Villa des Schokoladenfabrikanten fing an zu blühen, aus der Stolowaja im Erdgeschoß dampfte der Brodem, der Koch wand sich durch das Gartengestrüpp, Oksana drehte gelangweilt ihre georgischen Augen nach oben, die gewaltigen bunten Generäle schepperten mit Messern und Gabeln in den Hinterzimmern, Ludmilla verfing sich beim Servieren in der Gardine, ich riß einen Brief auf von Toma aus Sibirien, Klawdija, die Schwere, Weißliche mit den Haaren an den Beinen, schöpfte Grütze aus dem Trog, Genossin, Schwester, Liebste, Schönste, schrieb Toma mit lila Tinte, Oksanas Finger spielten mit den Holzkugeln der Rechenmaschine, Schweißperlen glänzten auf dem ein wenig weiblichen Rücken des Kochs, er pfiff durch die Zähne, eine Kompanie Niederer taumelte herein, ihre tschuwaschischen, kirgisischen, abchasischen, turkmenischen Kindergesichter sanken über die Teller.
    Fort sind sie!
    Gestern trugen sie aus Kellereingängen Eisschränke mit kleinen roten Sternen an den Türen, und die Türen fielen beim Hinwerfen ab. Und unzählige Stühle mit Aluminiumbeinen und braunen Kunstledersitzen wurden an Armen und auf Köpfen herausgetragen. Vielleicht ein Kinosaal? Unbekannte Apparaturen von derber, übersichtlicher Mechanik lagen zu Haufen zusammengekehrt.
    Fort sind sie!
    Nur der Soldat patrouilliert vor der Kommandantura. Es ist eine himmelblaue Villa, der Aufgang flankiert von zwei roten Papierkörben aus Plastik, der Garten umfaßt von einer übermannshohen Wellblechwand. Wie der abnehmende Mond steht ein Stück des Riesenteleskops über dem Rand. Die Stirn des Kommandanten gleitet am Fenster vorbei.
    Als ich das Licht der Welt erblickte, waren sie schon da: kleine Mädchen mit großen roten Seidenschleifen hinter den Ohren. Nur in Grüppchen erschienen sie hinter den beflaggten Brettertoren und hielten ihre geschmückten Köpfe erhoben. Ich sehnte mich nach einem einzelnen, nach seinen fremden Kinderlauten, die weich und bestimmt klangen.
    Eben noch habe ich von meinem Spiel aufgeblickt, um mich nach ihnen umzudrehen, und schon sind sie fort.“

     

     

     

     

     

     

    De Litouwse schrijver en vertaler Jurgis Baltrušaitis werd geboren op 2 mei 1873 in Paantvardys. Zie ook mijn blog van 2 mei 2007.

     

    OCEAN AND DROPLET

     

    Ocean and droplet, like corn – ear and flower,

    Breathe in fulfillment of one same behest:

    Winter and summer it spins in the world

    Whirlwind and slumber in woodland boughs.

     

    Men and their doings – a weft immemorial...

    Miracle pilots us, we are the oar – strokes...

    Trembling of moments in trembling eternal...

    Years are in flower, of bliss everlasting...

     

    Mankind's brief hour is like to the wave...

    Know you, o man, in the depths of the night,

    Meeting with prayer the silence of stars.

    Whose is the mouth with which you speak?

     

    In brilliance of noon, where the hour of fulfillment

    Opens the flowers in Golgotha's world.

    Know you, o wand'rer, in labor and strife.

    Whose is thought, not of earth, that you think?

     

    THE BELL

     

    Loudly and sadly, one stroke on another,

    Sang the bell to the slumbering world...

    Just like the tocsin when fire is approaching,

    Long and loudly it pealed.

     

    Sang now with threats, with persuasive endearment, –

    Trembling, it sobbed, with a bitter complaint –

    Thunder pursuing, or story from childhood –

    Into the silent darkness it fell.

     

    Promise it hinted of man's resurrection,

    Sounded the sorrowful tidings of death, –

    Wilderness fervor cried out in darkness, –

    Thirst for forgiveness, revenge...

     

    Sang in the night, and the holiday morning,

    Laughed with the storm, and in silence it wept;

    Only an echo sang back from the forest –

    Not from the slumbering soul.

     

    Just like the tocsin when fire is approaching

    Sang the bell to a world without heed...

    Loudly and sadly, one stroke on another,

    Vainly it pealed about God.

     

     

    Vertaald door W. Edward Brown

     

     

     

     

     

    De Duitse schrijfster Gisela Elsner werd geboren op 2 mei 1937 in Nürnberg. Zie ook mijn blog van 2 mei 2007.

     

    Uit: Heilig Blut

     

    “Durch die polternden Schritte der Herren, die sowohl auf dem Weg zum Abtritt als auch auf dem Rückweg zum Schlafzimmer mit Taschenlampen in den Händen und gefütterten Anoraks über den Pyjamas in ihren plumpen Wanderstiefeln den Aufenthaltsraum durchquert hatten, war der junge Gösch während der Nacht mehrfach aus dem Schlaf geschreckt worden. Jedesmal, wenn einer von ihnen an ihm vorbeigestampft war, war er hochgefahren und hatte sich voller Begriffsstutzigkeit erkundigt, was denn passiert sei. Aber keiner der Herren hatte es für nötig gehalten, seine Frage zu beantworten. Schweigend waren sie allesamt ins Freie getreten und kurz darauf wiederum im Hütteneingang aufgetaucht.
    Ihr Kommen und Gehen hatte zur Folge gehabt, daß der junge Gösch schließlich nicht mehr hatte einschlafen können, obwohl er todmüde gewesen war. Nachdem er bis zum Morgengrauen mit geschlossenen Augen auf der Schlafcouch gelegen hatte, hatte er sich aufgerichtet und eine kurze Bemerkung, nämlich die Bemerkung, daß man Lüßl, Hächler und Glaubrecht nur ertragen könne, wenn man sie als Spottfiguren betrachte, in sein Tagebuch notiert. Danach war er aufgestanden und auf Zehenspitzen zur Küche geschlichen, um einen Schluck Wasser zu trinken. Als er den Aufenthaltsraum, dessen Fußbodendielen trotz seiner Behutsamkeit geknarrt hatten, wiederum betreten hatte, hatte sich Glaubrecht brüllend bei ihm erkundigt, ob er denn keine Rücksicht nehmen könne.
    Mit seinem Gebrüll hatte er Lüßl und Hächler geweckt. Während ihm Hächler wegen seiner Undiszipliniertheit die ärgsten Vorhaltungen gemacht hatte, war Lüßl am ganzen Leibe bebend vor Wut in seinem provozierend eleganten, schwarzgoldgestreiften Seidenpyjama zum Badezimmer gestürzt, wo er sich fast eine Dreiviertelstunde lang eingeschlossen hatte. Als er jetzt frisch rasiert, gewaschen und gekämmt und penetrant nach einem herben Gesichtswasser riechend mit zwei blutenden Schnittwunden am Kinn, auf denen winzige Wattepfropfen klebten, in ockerfarbenen Knickerbockers und einer ockerfarbenen Strickjacke, in der er ein lavendelblaues Halstuch mit ockerfarbenen Tupfen trug, in der Küche auftauchte und sich an den Frühstückstisch setzte, den Glaubrecht gedeckt hatte, legte er eine Gelassenheit an den Tag, die der junge Gösch recht irritierend fand.“

     

     

     

     

     

    De Oostenrijkse schrijver Franz Innerhofer werd geboren op 2 mei 1944 in Krimml.

     

    Uit: Die großen Wörter

     

    “Gestern noch machte ich mir heftige Vorwürfe, fluchte auf den Schreiber in mir und bekämpfte ihn mit Alkohol. Heute wird mir bewußt, daß ich all diese Jahre unrecht hatte, indem ich mir selber nie recht gab. Die Sprache ist zu meiner Zufluchtsstätte geworden. Ich kann Dinge und Zustände beim Namen nennen, das kommt, weil ich so viel geschwiegen habe (…). Immer den Mund halten müssen ist schlimm. Ich habe dreimal das Milieu gewechselt und bleibe jetzt einmal sitzen. Meine Literatur ist immer noch viel zu schüchtern gegen mich und die anderen, aber das Wichtigste scheint mir, daß ich mich heute entschlossen habe: ich mache weiter."

     

     

     

     

     

    Zie voor onderstaande schrijvers ook mijn blog van 2 mei 2007.

     

    De Frans-Duitse schrijver, essayist en vertaler Georges-Arthur Goldschmidt werd geboren op 2 mei 1928 in Reinbek bij Hamburg

     

    De Amerikaanse dichter en vertaler James Stratton Holmes werd geboren in Collins, Iowa, op 2 mei 1924.

     

    De Duitse schrijver en dichter Klaus Konjetzky werd geboren op 2 mei 1943 in Wenen.

     

    02-05-2008 om 00:00 geschreven door Romenu  


    » Reageer (0)
    01-05-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Guido Gezelle, Joseph Heller, Yánnis Rítsos, Ignazio Silone, Antal Szerb, Aleksander Wat, Marcel Prévost, Konrad Weiß, José Martiniano de Alencar, Viktor Astafiev

    De Vlaamse dichter Guido Gezelle werd geboren in Brugge op 1 mei 1830. Zie ook mijn blog van 1 mei 2007 en ook mijn blog van 1 mei 2006.

     

    Boomen

     

        Hoe eigen zijn de boomen al,

        van dracht en groeibaarheid:

    de hulst en bloot zijn' takken nooit,

    hoe fel de buien berschen;

         de beukenboom zijn' handen naar

         den hemel openspreidt;

    en, slaande, schijnt de berkenroe

    den wilden wind te derschen!

     

        Op wacht, en achter ‘t water, staan,

        gekroond met immer versch

    gewaai, de dikke koppen van

    de ontaarde wilgenstompen;

         en de elzenhouten stammen zie ‘k,

         verzopen onder ‘t gers

    der natte zompe, allengerhand

    ze leêg- en droogepompen.

     

        Den eekenboom bewondere ik,

        die, wortelvast, alleen,

    in ‘t slaghout, en van krachten en

    van schoonheid heel gebleven,

         de keizer schijnt, het opperhoofd,

         de herder, algemeen,

    der machtelooze rijzels, die

    beneên zijn' grootheid beven.

     

        Het schaduwvolle lindenloof

        te geren schouwe ik aan,

    van geur onovertroffen, als ‘t

    aan ‘t bloeien is; en ‘t ronken

         der bezigzijnde bietjes, op

         de blommen en de blaân,

    is zoete, alsof er harpen langs

    de lindenlanen klonken.

     

        Die de eerste, die de laatste zijt,

        in ‘t warme, in ‘t koude jaar,

    hoogstammig, hooggespilde, hoog-

    getopte abeelen, binnen

         uw' alderhoogsten gaffel zit

         het schilde vogelpaar

    dat schetterbekt, zijn luchtgebouw

    zorgvuldiglijk te ontginnen.

     

        En, verre en na, gedoken in

        den essche, en in den iep;

    in doorenhagen, dennenhout,

    in olmen, in platanen;

         in appel-, pere- en kriekelaar,

         zoo roert er een gepiep

    van vogels, die voor vogels, hun'

    oorije, de wegen banen.

     

        Terwijl, geschoten hemelwaards,

        als uit nen boge, snel,

    den espenboom ik striemen zie

    van verre; en teeken geven

         dat hier, in onze lucht en in

         de veie gronden fel,

    van ‘t vogelvolle Vlanderland,

    nog boomen staan, die leven.

     

     

     

     

    Het leven is een' krijgsbanier

     

    Het leven is een' krijgsbanier,
         door goede en kwade dagen,
    gescheurd, gevlekt, ontvallen schier,
         kloekmoedig voorwaards dragen.

    Men tuimelt wel, en wonden krijgt
         men dikwijls, dichte en diepe...
    ‘t en vlucht geen weerbaar man, die wijgt,
         of hem de dood beliepe!

    Het leven is... geen vrede alhier,
         geen wapenstilstand vragen:
    het leven is de Kruisbanier
         tot in Gods handen dragen!

     

     

     

     

    KERKHOFBLOMMEN

     

    Zoo daar ooit een blomke groeide
    over ‘t graf waarin gij ligt,
    of het nog zoo schoone bloeide:
    zuiver als het zonnelicht,
    blank gelijk een lelie blank is,
    vonklende als een roozenhert,
    needrig als de needre ranke is
    van de winde
    daar m' op terdt,
    riekend, vol van honing, ende
    geren van de bie bezocht,
    nog en waar ‘t, voor die u kende,
    geen dat u gelijken mocht!

     

     

     

     

    gezelle

    Guido Gezelle (1 mei 1830 – 27 november 1899)

     

     

     

    De Amerikaanse schrijver Joseph Heller werd geboren in New York op 1 mei 1923. Zie ook mijn blog van 1 mei 2007.

     

    Uit: Catch 22

     

    “The jeep started up again softly. Kid Sampson, Nately and the others wandered apart in a noiseless eddy of motion and were sucked away into the cloying yellow stillness. The jeep vanished with a cough. Yossarian was alone in a ponderous, primeval lull in which everything green looked black and everything else was imbued with the color of pus. The breeze rustled leaves in a dry and diaphanous distance. He was restless, scared and sleepy. The sockets of his eyes felt grimy with exhaustion. Wearily he moved inside the parachute tent with its long table of smoothed wood, a nagging bitch of a doubt burrowing painlessly inside a conscience that felt perfectly clear. He left his flak suit and parachute there and crossed back past the water wagon to the intelligence tent to return his map case to Captain Black, who sat drowsing in his chair with his skinny long legs up on his desk and inquired with indifferent curiosity why Yossarian's plane had turned back. Yossarian ignored him. He set the map down on the counter and walked out.

    Back in his own tent, he squirmed out of his parachute harness and then out of his clothes. Orr was in Rome, due back that same afternoon from the rest leave he had won by ditching his plane in the waters off Genoa. Nately would already be packing to replace him, entranced to find himself still alive and undoubtedly impatient to resume his wasted and heartbreaking courtship of his prostitute in Rome. When Yossarian was undressed, he sat down on his cot to rest. He felt much better as soon as he was naked. He never felt comfortable in clothes. In a little while he put fresh undershorts back on and set out for the beach in his moccasins, a khaki-colored bath towel draped over his shoulders.”

     

     

     

    heller_jozef

    Joseph Heller (1 mei 1923 – 12 december 1999)

     

     

     

     

    De Nieuwgriekse dichter Yánnis Rítsos werd geboren op 1 mei 1909 in Monemvasia. Zie ook mijn blog van 1 mei 2007.

     

     

    YOUR SWEETLY SCENTED LlPS (CHILI POU MOSCHOMYRISTO)

    My fingers would slip through your cnrly hair, aIl through the night,
    wliile you were fast asleep and I was keeping watch by your side.

    Your eyebrows weIl shaped, as if drawn with a delicate pencil,
    seemed to sketch an arch where my gaze could nestle and be at rest.

    Your glistening eyes reflected the distances of the sky
    at dawn and I tried to keep a single tear from misting them.

    Your sweetly scented lips, whenever you spoke, made the boulders
    and blighted trees blossom and nightmgales flutter their wings.

     

     

     

     

    WHENEVER YOU STOOD NEAR THE WINDOW (STO PARATHYRI STEKOSSOUN)

    Whenever you stood near the window, your brawny shoulder-blades
    filled up the whole entranceway, the sea and the fishermen's boats

    The house overflowed with your shadow, tall as an archangel,
    and the bright bud of the evening-star sparkled up there in your ear.

    Our window was the gateway for all the world, leading out
    towards paradise, my dear hght, where the stars were all in bloom.

    As you stood there with your gaze fixed on the glimmering sunset,
    you looked like a helmsman steering a ship, which was your own room.

    ln the warm blue twilight of evening - ahoy, away -
    you sailed me straight into the stillness of ihe milky way
    .
    But now this ship has foundered, ils rudder has broken down,
    and down in the depths of the ocean, I'm drifting all alone.

     

     Vertaald door Amy Mims

     

     

    ritsos

    Yánnis Rítsos (1 mei 1909 — 11 november 1990)

     

     

     

    De Italiaanse schrijver Ignazio Silone werd geboren op 1 mei 1900 in Pescina dei Marsi. Zie ook mijn blog van 1 mei 2007.

     

    Uit: Wein und Brot (Vertaald door Hanna Dehio)

     

    „Die Lehrerin hatte die neueste Nummer der Zeitung »Nachrichten aus Rom« erhalten, die wie üblich am Eingang der Schule aufgehängt werden sollte. Vorher pflegte sie den im Wirtshaus versammelten Cafoni die wichtigsten Nachrichten vorzuIesen und zu erklären. An diesem Abend hatte sich das Gerücht verbreitet, daß auch der Priester zugegen sein würde, und die Schenke füllte sich daher mehr als gewöhnlich. Es kamen Leute, die der Priester noch nie gesehen hatte. In kurzer Zeit waren etwa dreißig zerlumpte Männer versammelt, die dicht aneinander gedrängt am Boden hockten. Don Paolo saß am Fuß der Treppe, die zum ersten Stock führte, und konnte fast allen ins Gesicht sehen. Ein atemberaubender Gestank nach Stallmist und schmutzigen Kleidern schlug ihm entgegen. Es waren unterdrückte mißtrauische Menschen, ausdruckslose Gesichter auf verkrümmten Körpern, von Hunger und Krankheit gezeichnete Gesichter, und dazwischen ein paar wilde, rauflustige junge Burschen. Die angesehensten Bauern wie Magascià, Sciatàp und Grascia waren in der Nähe der Tür stehengeblieben.

    Die Lehrerin war durch die Anwesenheit des fremden Priesters etwas erregt und besonders wortreich. Sie ermahnte die Zuhörer, gut aufzupassen und ohne Scheu bei schwierigen Ausdrücken Fragen zu stellen. Dann begann sie mit lauter, schriller Stimme die Nachrichten aus Rom vorzulesen. »An der Spitze unseres Volkes«, las sie, »steht ein Mann, um den alle Völker der Erde uns beneiden. Sie würden wer weiß was dafür geben, um ihn in ihrem Lande zu haben.«
    Magascià unterbrach die Vorlesung. Da ihm allgemein gehaltene Ausdrücke nicht gefielen, wollte er die genaue Summe wissen, die die anderen Völker bezahlen würden, um unseren Regierungschef zu erwerben.
    »Das ist nur eine Redewendung«, sagte die Lehrerin.
    »Wenn es sich um Einkauf und Verkauf handelt, gibt es keine Redewendungen«, widersprach Magascià. »Wollen sie zahlen oder nicht? Und wenn sie zahlen wollen, wieviel bieten sie?«
    Die Lehrerin wiederholte ärgerlich, es sei nur eine Redewendung.
    »Dann stimmt es also nicht, daß sie ihn kaufen wollen«, sagte Magascià. »Und wenn es nicht stimmt, warum steht denn da, daß sie wer weiß wieviel bezahlen würden.«

     

     

     

     

    De Hongaarse schrijver Antal Szerb werd geboren op 1 mei 1901 in Boedapest. Zie ook mijn blog van 1 mei 2007.

     

    Uit: PENDRAGON-LEGENDE (Vertaald door Susanna Großmann-Vendrey)

     

    “»My way is to begin with the beginning, ich pflege mit dem Anfang zu beginnen«, sagte Lord Byron, und er muß schließlich gewußt haben, was sich ziemt, wenn von vornehmen Engländern die Rede ist.

    Eigentlich fangen meine Geschichten immer damit an, daß ich in Budapest auf die Welt gekommen bin und schon nach kurzer Zeit so geheißen habe, wie ich heute auch noch heiße: János Bátky. Aber wie ich heiße, das wußte ich damals noch nicht.

    Um mich kurz zu fassen, lasse ich jetzt die Dinge, die sich zwischen meiner Geburt und meiner Bekanntschaft mit dem Earl of Gwynedd abgespielt haben, außer acht, also meine ersten zweiunddreißig Lebensjahre mit dem Weltkrieg mittendrin. Ich darf sie getrost

    außer acht lassen, da die Hauptrolle in meiner wundersamen Geschichte nicht mir zusteht, sondern dem Earl of Gwynedd.

    Ich komme nun zur Geschichte unserer Bekanntschaft. Im Frühsommer, gegen Ende der Saison, war ich zu einer Soiree bei Lady Malmsbury-Croft eingeladen. Die Lady war meine Gönnerin, und sie hatte mich schon damals, als ich noch wissenschaftlicher Sekretär von Donald Campbell war, unter ihre Fittiche genommen. Denn beruflich beschäftige ich mich damit, daß ich älteren Engländern, die von der fixen Idee geplagt

    sind, einer geistigen Tätigkeit nachgehen zu müssen, als Sekretär zur Verfügung stehe.

    Aber ich lebe nicht nur davon. Ich habe mütterlicherseits ein kleines Vermögen geerbt, und daher habe ich in jedem Land, in dem es mir gefällt, mein bescheidenes Auskommen. England ist seit vielen Jahren meine Wahlheimat. Ich liebe die Noblesse der englischen Landschaft.

    Im Laufe des Abends bekam mich die Dame des Hauses in der Menge zu fassen und ruderte mit mir zu einem hochgewachsenen Herrn mit prächtigem Kopf und grauen Haaren, der still lächelnd tief in einem Fauteuil saß.

    »Mein lieber Earl«, sagte sie, »das ist Herr János Bátky. Ich weiß jetzt nicht so genau, ob er sich mit Insektenfressern des englischen Mittelalters oder mit Dreschmaschinen des italienischen Altertums beschäftigt. Aber auf jeden Fall tut er irgend etwas, das auch Sie

    sehr interessieren wird.«

    Und damit ließ sie uns allein.»

     

     

    szerb

    Antal Szerb [1 mei 1901 – 27 januari 1945)

     

     

     

    De Poolse schrijver en dichter Alexander Wat werd geboren op 1 mei 1900 in Warschau. Zie ook mijn blog van 1 mei 2007.

     

    Uit: My Century

     

    „A curse on whoever invented the name... ’ – anger about a name, the meaning of words, semantics. The loss of freedom, tyranny, abuse, hunger would all have been easier to bear if not for the compulsion to call them freedom, justice, the good of the people. Mass exterminations are not an exception in history; cruelty is part of human nature, part of society. But a new, third, dimension had been added that was more deeply and subtly oppressive: a vast enterprise to deform language. Had it been only lies and hypocrisy – lying is part of human nature and all governments are hypocritical. The rulers' hypocrisy can cause rebellion, but here any possible rebellion had been nipped in the bud once and for all. A lie is an infirmity, a disease of language. The natural function of language is to ascertain the truth, or truths. Lies, by their very nature partial and ephemeral, are revealed as lies when confronted with language's striving for truth. But here all the means of disclosure had been permanently confiscated by the police. The customary or even the logical, natural connections between words and things, facts, had been taken from the individual, expropriated everywhere, and nationalized for good, so that now any word could mean whatever suited the whims of the usurper of all words, meanings, things, and souls. The viler the deed, the more grandiloquent the name. But if only this procedure were used to mask criminal means and ignoble ends – that too had happened often enough in history, the history of wars, tyrannies, and annexations; Tacitus knew about all that. But in this case a coherent set of grandiloquent terms and the opposing monstrous reality were kept side by side, ostentatiously and with diabolical thoroughness and perseverance, and under threat of extermination a person was coerced into fully believing that the terms and the facts were identical. Such things had been anticipated and attempted in history's darker hours, but this was the first time the ‘reforging of souls’ was carried out by the police on such a colossal scale, with such speed and such logic. Collective farmers dying of starvation were herded into films in which the tables buckled under the weight of food; under threat of death they had to believe that these banquets, and not their wretched poverty, their collective farms, were true and typical. Young enthusiasts sang rapturously:

    ”I know no other land
    Where a man can breathe so free’

     

    while their fathers perished in the camps. But for souls that had not been reforged yet, nothing was as hateful as that total corruption of language. It drove them to their wits' end. It suffocated them like a nightmare, like a noose around their necks.

    When I was at liberty in Russia, which by then had been pacified until it was like a cemetery, I saw some old people who risked their lives to shout out, if only once, that slavery is slavery and not freedom. That was to be a common thing later on in post-war Poland, even during the blackest years. I was one of that large number, and I paid dearly for it.

    So in the prison latrines you could read the plain human truth about Stalin's Russia – there, and only there.”

     

     

     

     

    alexander_wat

    Aleksander Wat (1 mei 1900 – 29 juli 1967)

     


     

    Zie voor onderstaande schrijver ook mijn blog van 1 mei 2007.

     

    De Franse schrijver Marcel Prévost (eig Eugène Marcel) werd geboren op 1 mei 1862 in Parijs.

     

    De Duitse dichter Konrad Weiß werd op 1 mei 1889 geboren in Rauhenbretzingen.

     

    De Braziliaanse schrijver José Martiniano de Alencar werd geboren op 1 mei 1829 in Mece

    01-05-2008 om 18:55 geschreven door Romenu  


    » Reageer (0)
    30-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Jeroen Brouwers, Luise Rinser, Ulla Hahn, John Boyne, Annie Dillard, Barbara Seranella
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Jeroen Brouwers (Batavia, 30 april 1940)







    De Nederlandse schrijver Jeroen Brouwers werd geboren op 30 april 1940 in Batavia, de hoofdstad van het voormalige Nederlands-Indië (tegenwoordig Djakarta, Indonesië). Zie ook mijn blog van 30 april 2007.

     

    Uit: Bezonken rood

     

    “Ik heb mijn ouders nauwelijks gekend, ook dat is al door mij geboekstaafd, de uitverkoop van mijn leven is bijna geëindigd, mijn werk is nu spoedig voltooid. Laat ik mij niet cynischer voordoen dan ik ben, en beslist ook niet sentimenteler, - maar mijn moeder heb ik in ieder geval toen gekend, in die oorlogsjaren in het Jappenkamp, waar ze mij heeft leren lezen.
    Dat kamp heette Tjideng. Het was het kamp van de zeer gevreesde, zeer beruchte commandant de Japanse kapitein Kenitji Sone; in 1946 werd hij als oorlogsmisdadiger geëxecuteerd; ik herinner mij hem; hij persoonlijk heeft mijn moeder afgeranseld en met zijn bespoorde laarzen getrapt en ik persoonlijk heb dat gezien.
    ‘Dat zij koninklijk was.’ ‘Ze sloegen mijn moeder tot ze als dood bleef liggen.’ ‘Mijn moeder was de mooiste moeder, op dat moment hield ik op van haar te houden.’ Zo is het door mij geboekstaafd, zoals ook door mij is geboekstaafd: ‘Ik ga haar, als ze eerdaags komt te sterven, niet mee begraven.’
    Het vrouwenkamp Tjideng, waarin ook jongetjes van beneden de tien jaar werden ondergebracht, en waarin ik met mijn grootmoeder, mijn moeder en mijn zus heb verbleven, was een met rietmuren, wachttorens en prikkeldraad afgezette wijk van Batavia. In de stenen huizen aldaar leefden de duizenden geïnterneerde Europese vrouwen met hun kinderen op oppervlakten van enkele met de lineaal bemeten vierkante meters, die ze bereid waren desnoods met hun bloed te verdedigen: ook de vensterbanken van die huizen werden bewoond, ook de drempels, ook iedere afzonderlijke traptrede, de veranda's, de gangen, zelfs de lucht in die huizen werd bewoond, - wie een hangmat bezat woonde tussen de overal aanwezige waslijnen vol gore versleten kledingstukken.
    In een van die huizen, Tjitaroemweg 7, woonden wij met nog een tiental andere personen in de keuken, - wij bewoonden de aanrecht. Mijn moeder sliep op die aanrecht, en mijn grootmoeder, mijn zus en ik sliepen er in: mijn grootmoeder op de plank die het inwendige van de aanrecht in een boven- en een benedenhelft verdeelde, mijn zus en ik ‘gelijkvloers’, onder de slaapplaats van mijn grootmoeder.

     

     

     

     

     

    De Duitse schrijfster Louise Rinser werd op 30 april 1911 in Pitzling geboren. Zie ook mijn blog van 30 april 2007.

     

    Uit: Die vollkommene Freude

     

    Der Einfall, die Geschichte, Marie-Catherines aufzuzeichnen, kam mir heute, als ich dem Abbruch unseres Hauses zusah. Wenn ich sage, es sei ein Einfall gewesen, so möchte ich damit nicht ausdrucken, daß ich nie vorher daran gedacht hatte; aber ich wagte nie, den Entschluß zu fassen, und ich weiß, warum: ich hatte Angst davor, mich, mit Marie-Catherine beschäftigt, unabweisbar auch mit all jenen Fragen beschäftigen zu müssen, denen ich gerne aus dem Wege ging. Wenn ich also diesem Einfall nachgebe, so geschieht es weder freiwillig noch mutig, noch aber auch gezwungenermaßen; ich lasse mich vielmehr furchtsam
    in ein Abenteuer fallen, das ich nicht auszufragen wage.


    Als ich gestern einige Stunden mit bitterer Genugtuung dem Abbruch unseres alten Hauses zugesehen hatte, ließ ich mich von Simone zum Friedhof fahren, nicht zum Waldfriedhof, wo mein Bruder Clemens, meine Eltern, Großeltern, Urgroßeltern und fast alle übrigen Angehörigen dieser weitverzweigten Familie begraben sind, sondern zu dem kleinen Friedhof, auf dem Marie-Catherine liegt, weitab und allein, als hätte sie nie zu unserer Familie gehört. Ich war nicht das erstemal dort, aber zum ersten Male mit Simone. Sonst hatte ich mich mit einem Taxi hinfahren lassen, insgeheim, wenn Simone in der Schule, später dann an der Universität war. Selbst seitdem sie mich zum Kaufe eines Autos gedrängt hat, in das man mich samt meinem Rollstuhl schieben kann, bat ich sie nie darum, mich dorthin zu fahren. Gesten tat ich es. Sie wollte nicht.

     

     

     

    De Duitse dichteres en schrijfster Ulla Hahn werd geboren op 30 april 1946 in Brachthausen. Zie ook mijn blog van 30 april 2007 en ook mijn blog van 2 mei 2006.

     

    Uit: Liebesarten

     

    „So wohl wie in dieser Wohnung hatte ich mich noch in keiner gefühlt. Aber was sage ich: Wohnung! Ein Haus hatte ich bezogen, nun ja, ein Häuschen, keine hundert Quadratmeter, auf zwei Stockwerke verteilt, und drumherum laufen, wie ich es mir erträumt hatte, konnte ich auch nicht, das Häuschen stand Wand an Wand mit anderen, ein Reihenhäuschen eben. Aber was für eines.

    Ein Märchenhaus in der Rosenrotstraße, umgeben von Aschenputtel, Dornröschen, Schneewittchen und wie sie alle heißen, die Grimmschen, Bechsteinschen, Andersenleute: die Märchensiedlung, gleich hinterm Schloß. Erbaut in den zwanziger Jahren hatten erfinderische Architekten zeigen wollen, was man mit den Genossenschaftsgroschen kleiner Leute auf die Beine stellen kann. Kein Haus war wie das andere, jedes hatte seinen Vorgarten, schmale Parzellen, die mit ihren kleinen Rasenflächen, Staudenrabatten, Rosenstöckchen und Flieder einen sanften und verträumten Eindruck machten; und hinterm Haus gab es ein größeres Stück Erde, das der Phantasie seiner Besitzer freies Spiel ließ, ihre Wünsche und Sehnsüchte offenbarte.

    So grenzte mein Grundstück mit seinen verwilderten Obstbäumen und kniehohem Gras, nur durch Maschendraht getrennt, an dreihundert Quadratmeter Antike, alles aus Polyester, pflegeleicht und witterungsbeständig, errichtet und beherrscht von einem Steuerberater mit Diplom. Triumphbögen führten zu einem mannshohen Kolosseum für Schaufeln und Harken, im Pantheon hinten am Zaun waren Kaninchen untergebracht, zwischen Lorbeerbüschen lauerten gipsweiße Götter und Cäsaren, bei Katzen in weitem Umkreis als Krallenschärfer beliebt.

    Ich schweife ab; das kommt leicht vor, wenn mich eine Sache begeistert, und die Siedlung begeisterte mich, begeistert mich noch heute, lange nachdem ich sie verlassen habe.“

     

     

     

     

     

     

    De Ierse schrijver John Boyne werd geboren in Dublin op 30 april 1971. Zie ook mijn blog van 30 april 2007.

     

    Uit: Next of Kin

     

    „Many years earlier, when he was a lieutenant in the army stationed just outside Paris, Charles Richards had come across a young recruit, a boy of about eighteen years of age, sitting alone on his bunk in the mess with his head held in his hands, weeping silently. After a brief interrogation it turned out that the boy missed his family and home and had never wanted to join the army in the first place but had been forced into it by his ex-serviceman father. The thought of another early morning call, followed by a twenty-mile march over rough terrain, all the time ducking enemy fire, had reduced him to an emotional wreck.


    ‘Stand up,’ said Richards, gesturing the boy to his feet with his finger as he took off the heavy leather gloves he was wearing. The boy stood. ‘What’s your name, boy?’ he asked.


    ‘William Lacey, sir,’ he replied, wiping his eyes and unable to look the officer directly in the face. ‘Bill.’


    Richards had then gripped his glove tightly by the fingers and slapped the boy about the face with it twice, once on the left cheek and once on the right, leaving a sudden explosion of red bursting out on his otherwise pale skin. ‘Soldiers,’ he said to the stunned conscript, ‘do not cry. Ever.’


    It was a matter of some astonishment to him then that sitting here in the eighth row of a private chapel in Westminster Abbey on a bright June morning in 1936, he discovered a spring of tears itching to break forth from behind his own eyes as Owen Montignac reached the conclusion of the eulogy for his late uncle, Peter, a man who Richards had never particularly liked, a fellow he in fact considered to be little more than a rogue and a charlatan. He had attended many funerals in his life and now, at his advanced age, he was depressed to note how the intervals between them were becoming shorter and shorter. Still, he had never heard a son express his feelings for a departed pater, let alone listened to a nephew convey his sorrow for a lost uncle, in quite so eloquent and moving terms as Owen Montignac just had.”



     


    De Amerikaanse schrijfster
    Annie Dillard werd geboren op 30 april 1945 in Pittsburgh. Zie ook mijn blog van 30 april 2007.

     

    Uit: The Maytrees

     

    “It began when Lou Bigelow and Toby Maytree first met. He was back home in Provincetown after the war. Maytree first saw her on a bicycle. A red scarf, white shirt, skin clean as eggshell, wide eyes and mouth, shorts. She stopped and leaned on a leg to talk to someone on the street. She laughed, and her loveliness caught his breath. He thought he recognized her flexible figure. Because everyone shows up in Provincetown sooner or later, he had taken her at first for Ingrid Bergman until his friend Cornelius straightened him out.

    He introduced himself. — You're Lou Bigelow, aren't you? She nodded. They shook hands and hers felt hot under sand like a sugar doughnut. Under her high brows she eyed him straight on and straight across. She had gone to girls' schools, he recalled later. Those girls looked straight at you. Her wide eyes, apertures opening, seemed preposterously to tell him, I and these my arms are for you. I know, he thought back at the stranger, this long-limbed girl. I know and I am right with you.

    He felt himself blush and knew his freckles looked green. She was young and broad of mouth and eye and jaw, fresh, solid and airy, as if light rays worked her instead of muscles. Oh, how a poet is a sap; he knew it. He managed to hold his eyes on her. Her rich hair parted on the side; she was not necessarily beautiful, or yes she was, her skin's luster. Her pupils were rifle bores shooting what? When he got home he could not find his place in Helen Keller.

    He courted Lou carefully in town, to wait, surprised, until his newly serious intent and hope firmed or fled, and until then, lest he injure her trust. No beach walks, dune picnics, rowing, sailing. Her silence made her complicit, innocent as beasts, oracular. Agitated, he saw no agitation in her even gaze. Her size and whole-faced smile maddened him, her round arms at her sides, stiff straw hat. Her bare shoulders radiated a smell of sun-hot skin. Her gait was free and light. Over her open eyes showed two widths of blue lids whose size and hue she would never see. Her face's skin was transparent, lighted and clear like sky. She barely said a word. She tongue-tied him.”

     

     


    De Amerikaanse schrijfster Barbara Seranella werd geboren op 30 april 1956 in Santa Monica. Zij groeide op in Pacific Palisades. Zij liep op 14 jarige leeftijd weg van huis, sloot zich aan bij een commune van hippies en trok er op uit met illegale motorclubs. Nadat zij uiteindelijk besloten had een normaler leven te gaan leiden werd zij mecanicien. Vijf jaar lang werkte zij in een garage in Sherman Oaks en daarna nog eens twaalf jaar bij een Texaco station in Brentwood. Daar werd zij service manager en trouwde zij met haar baas. In 1993 besloot zij dat werk neer te leggen en te gaan schrijven. Na het schrijven van haar eerste boek "No Human Involved,"  dat in 1997 gepubliceerd werd stond zij op nummer 5 in de Los Angeles Times best-seller list. Er volgde een heel serie rond een vrouwelijke mecanicien / detective, duidelijk met trekken van de auteur. Barbara Seranella stierf al op vijftigjarige leeftijd aan een leverziekte.

     

    Uit: Unpaid Dues

     

    “The sixty-two-year-old groundskeeper of the exclusive Riviera Country Club spotted the bodies at first light. The corpses huddled against each other at the bottom of the concrete storm channel just before it disappeared downstream beneath the golf course. Wide enough to drive through, the storm channel had offered many surprises in the past -- hubcaps, beach chairs, the broken shafts of misbehaving seven-irons -- but never anything so horrific. Hector Granados had been hoping for treasure this Monday morning, especially after the heavy winter rain the previous weekend. Golf games had been canceled and the typically barren storm drain that ran beneath the course had turned into a raging torrent. This amount of water, he knew, was capable of carrying and then depositing a vast range of large, sometimes valuable refuse. 

    At first he thought it was a bundle of clothing, then he saw the hands. The larger body, the female, clutched a baby to her bosom. He looked for a long time, and the baby never moved. Its little hand reached out stiffly from beneath a blanket. The slow-moving current carried a branch. It tangled with the woman's hair, causing her head to pull back. The gaping wound in her throat opened into a grotesque and silent scream. Her eyelids were purple and protruded from her face like two medallions of raw liver, and a small stream of foamy pink bubbles trickled from her lifeless mouth.

    "Oh my God," he said first in English, then several more times in his native Spanish. He used his two-way radio to contact the clubhouse. "The police," he told Pat, the starter. "We need the police."

    "What's wrong?" Pat asked.

    "It's terrible," he sobbed. "Dios mío."

    "What?"

    "Bodies, two of them," Hector said, his breath short as if he had been running. "In the canal. Ay, pobrecito bebé."

    "Oh, shit," Pat said, "I just let the first foursome tee off ten minutes ago."

     

     

     

     

     

     

    Zie voor onderstaande schrijver ook mijn blog van 30 april 2007.

     

    De Tsjechische schrijver Jaroslav Hašek werd geboren op 30 april 1883 in Praag.

     

    30-04-2008 om 20:21 geschreven door Romenu  


    » Reageer (0)
    29-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Konstantínos Petros Kaváfis, Bernhard Setzwein, Bjarne Reuter, Alejandra Pizarnik, Walter Kempowski, Kurt Pinthus
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Konstantínos Petros Kaváfis (29 april 1863 – 29 april 1923)








    De Griekse dichter Konstantínos Petros Kaváfis werd geboren te Alexandrië (Egypte) op 29 april 1863. Zie ook mijn blog van 29 april 2007 en mijn blog van 3 mei 2006. 

     

    Remember, body...

     

    Body, remember not only how much you were loved,
    not only the beds on which you lay,
    but also those desires which for you
    plainly glowed in the eyes,
    and trembled in the voice -- and some
    chance obstacle made them futile.
    Now that all belongs to the past,
    it is almost as if you had yielded
    to those desires too -- remember,
    how they glowed, in the eyes looking at you;
    how they trembled in the voice, for you, remember, body.

     

     

     

    Of the shop

     

    He wrapped them carefully, neatly
    in costly green silk.

    Roses of ruby, lilies of pearl,
    violets of amethyst. As he himself judged,

    as he wanted them, they look beautiful to him; not as he saw
    or studied them in nature. He will leave them in the safe,

    a sample of his daring and skillful craft.
    When a buyer enters the shop

    he takes from the cases other wares and sells -- superb jewels --
    bracelets, chains, necklaces, and rings.

     

     

     

    Vertaald door Rae Dalven

     

     

     

    Ithaka

    Als je op je tocht naar Ithaka vertrekt,
    smeek dat je weg heel lang mag zijn,
    vol avonturen, vol ervaring.
    De Laestrygonen en de Cyclopen,
    en de toornige Poseidon moet je niet vrezen:
    zulke wezens zul je nooit vinden op je weg,
    als je denken hoog blijft, als een uitgelezen
    bewogenheid je lichaam en je geest bezielt.
    De Laestrygonen en de Cyclopen,
    de woeste Poseidon zul je niet ontmoeten,
    als je ze niet met je meedraagt in je ziel,
    als je ziel ze niet voor je ogen plaatst.

    Smeek dat je weg heel lang mag zijn.
    Dat er vele zomerse morgens zullen zijn
    waarop je, met wat een voldoening, wat een vreugde
    zult binnengaan in voor het eerst aanschouwde havens;
    en dat je moogt vertoeven in Phoenicische stapelplaatsen,
    en daar goede waren kopen kunt,
    parelmoer en koralen, amber en ebbehout,
    en zinnestrelende parfums van elke soort,
    zo overvloedig als je kunt zinnestrelende parfums;
    en dat je naar veel steden in Egypte gaan moogt
    om te leren en te leren van de wijzen.

    Houdt altijd Ithaka in je gedachten.
    Daar aan te komen dat is je bestemming.
    Maar overhaast de reis volstrekt niet.
    Beter dat die vele jaren duren zal,
    en dat je, oud al, landen zult op het eiland,
    rijk met alles wat je onderweg hebt gewonnen,
    niet verwachtend dat Ithaka je rijkdom geven zal.
    Ithaka gaf je de mooie reis.
    Zonder dat eiland was je niet op weg gegaan.
    Verder heeft het je niets meer te geven.

    En als je het armelijk vindt, Ithaka misleidde je niet.
    Zo wijs als je bent geworden, met zoveel ervaring,
    zul je al begrepen hebben wat Ithaka's betekenen.

     

    Vertaald door G.H. Blanken

     

     

     

     

     

    De Duitse schrijver Bernhard Setzwein werd geboren op 29 april 1960 in München. Hij groeide op in Bad Dürkheim, Keulen en München. Van 1981 tot 1986 studeerde hij aan de Ludwig-Maximilians-Universität München germanistiek en volkenkunde. Van 1983 tot 1987 was hij mede-eigenaar en manager van uitgeverij Friedl Brehm. Sinds 1986 is hij zelfstandig schrijver. Schrijvers als Jean Paul en Paul Wühr hebben hem beïnvloed. Behalve als schrijver van zijn eigen boeken en toneelstukken is Setzwein ook werkzaam als maker van culturele programma’s bij de Bayerische Rundfunk en schrijft hij voor kranten en tijdschriften.

     

    Uit: Zucker

     

    RADINGER:
    Nur solchen will man als Führer zujubeln,
    von denen bekannt ist,
    daß sie jene Krankheit,
    die uns alle bedroht, Fuderer,
    schlichtweg ignorieren.
    Die jene verreckten Hund sind,
    die sich um ärztliche Anordnungen
    einen Dreck scheren.
    Die jene bayrisch-bäuerische Autarkie verkörpern:
    Mir fressen, was uns paßt,
    und wenn es uns hinmacht!
    Gerade in jener Entscheidung,
    alle lebenserrettenden Maßnahmen
    strikt von sich zu weisen
    und an den einmal eingeübten
    Freß- und Saufritualen festzuhalten,
    erblickt der Vertreter dieses Menschenschlages
    den Ausdruck seiner uneingeschränkten Freiheit.
    Im Wissen, Diabetiker zu sein,
    und sich dennoch ins Wirtshaus zu hocken,
    um dort klebriges Bier,
    pappige Mehlspeisen,
    fette Schweinsbraten,
    triefende Blut- und Leberwürste,
    aufgetürmte Knödelberge
    in sich hineinzupressen,
    erkennt der sich dergestalt Freifressende
    den wahren Triumph seines Fleisches
    über den ihm aufgezwungenen Geist.
    Den Geist der Diätik.

     

     

     

     

     

     

    De Deense schrijver Bjarne Reuter werd geboren op 29 april 1950 in Brønshøj. Hij ontving zowat alle Deense literatuurprijzen en ook talrijke buitenlandse onderscheidingen. In eerste instantie werd hij vooral als schrijver van kinderboeken bekend, maar ook zijn romans voor volwassenen vinden tegenwoordig een groot publiek.

     

    Uit: Das Zimthaus  (Vertaald door Knut Krüger)

     

    „Folgen Sie mir zur Sankt-Laurentius-Allee, an einem Sonntag im Mai, gegen Ende der größten Hitzewelle des Jahrhunderts. Seit drei Tagen war der Himmel schwer und grau, violett und schwelend. Der Wind trieb einen Geruch von Erde, Jod und Asche vor sich her.
    Aber jetzt ist der See schwarz wie Samt, und die großen, curryfarbenen Lärchen sind von einer Unruhe befallen, die sich über das gesamte Viertel ausbreitet.
    Folgen Sie mir zu diesem ersten Tag eines sonderbaren Jahres.
    Sechs Monate lang haben wir auf genau diesen Augenblick gewartet.
    Wir sitzen auf den ausgebleichten Liegestühlen unter der großen Eiche, die sich auf dem Rasen zwischen dem Zimthaus und dem See befindet: Ingeborg und Amalie, Max Denholm und ich.

    Oben im zweiten Stock ist das Fenster leicht geöffnet. Der Vater der Mädchen, Direktor Asmussen, ist von seinem Büro in der Bredgade nach Hause gekommen. Und die Hebamme ist da und die allgegenwärtige Oda Nielsen, die schon zur Stelle war, als Ingeborg und Amalie geboren wurden. Der Vater von Max, Dr. Denholm, geht auf dem Kies vor dem Zimthaus auf und ab und raucht eine Zigarre nach der anderen, während er verstohlen auf die Uhr blickt und sein Ohr auf das offene Fenster richtet.
    Ich lausche dem Wind in den Blättern, die leise rascheln, als würden sie den Namen des Kindes flüstern. Dieser Baum hat eine gewisse Berühmtheit erlangt, denn man sagt, er spräche in der Heiligen Nacht zwischen zwölf und vier. In alter Zeit sammelten sich die Menschen unter seinem Blätterdach, wo Feldsteine einen Kreis bildeten, einen sogenannten Thingplatz, an dem sich die Ältesten und Klügsten trafen und über das Heute und das Morgen, das rätselhafte Leben und den unausweichlichen Tod sprachen. Daher ist der Baum voller Weisheit. Mit seinen Tausenden von Blättern lauscht er dem Wind, dem Regen und dem Nahen des Herbstes, und mit seinen Wurzeln, die sich von Fuglevad bis nach Frederiksdal erstrecken, nährt er sich aus Quellen, die kein Brunnen erreicht und die Wasser des Schnees längst vergangener Zeiten führen.

     

     

     

     

     

     

    De Argentijnse dichteres Alejandra Pizarnik werd geboren op 29 april 1936 in Buenos Aires. Zie ook mijn blog van 29 april 2007.

     

     

    POEM FOR THE FATHER

    And it was then
    that with a dead and cold tongue in his mouth
    he sang the song they didn't let him sing
    in this owrld of obscene gardens and of shadows
    that came at the wrong time to remind him
    of songs from his boyhood
    in which he couldn't sing the song he wanted to sing
    the song they didn't let him sing
    except through his absent mouth
    through his absent voice.
    Then from the highest tower of absence
    his song echoes in the opacity of the hidden
    in the silent extension
    full of shifting hollows like the words I write.

     

     

     

    ON A POEM BY RUBEN DARIO
    In memoriam L.C.

    to Marguerite Duras and to
    Francesco Tentori Montalto

    Seated at the bottom of a lake.
    She has lost her shadow,
    not the desire to live, to lose.
    She is alone with her images.
    Dressed in red, she doesn't look.

    Who has arrived to this place
    where no one ever arrives?
    The lord of deaths in red.
    The man masked by his expressionless face.
    The one who arrived to find her
    takes her away without himself.

    Dressed in black, she looks.
    She who never knew to die for love and because of that
    learned nothing.
    She is sad because she is not here.

     

     

     

     

     

     

    De Duitse schrijver Walter Kempowski werd geboren in Rostock op 29 april 1929. Zie ook mijn blog van 29 april 2007.

     

    Uit: Hamit

     

    “Dieses Jahr wird uns ein Wiedersehen mit der Heimat bringen. Heimat - ein altmodisches, diskreditiertes Wort.

    Heimat, theure Heimat, dir nur allein
    gilt all mein Sehnen, all mein Sein:
    Theure Heimat mein!

    sangen wir in Bautzen. Von heute aus gesehen: Ein bißchen übertrieben, man hat schließlich noch was anderes zu tun. Auch die Emigranten aller Zeiten mögen so voll Heimat gewesen sein. Aber gesungen haben sie gewiß nicht. Mancher spuckte auch auf sein Heimatland, aber im Innern wird auch er an die Linde vorm Vaterhaus gedacht haben.
       Rostock ist im wahrsten Sinne des Wortes eine "Heimat"-Stadt, sie hat etwas von Heimat an sich, ganz allgemein, wie Göttingen etwa, man kann nicht begreifen, daß es Menschen gibt, die diese Stadt nicht mögen: die alten Kirchen und Tore, die Universität... Die See nicht zu vergessen! - So wenig wie man es versteht, wenn Menschen sagen "Heimat? Ich bin überall zu Haus." Leute ohne eine Bindung an Heimat sind mir verdächtig.
       Immer bin ich in Rostock gewesen, auch in den Jahren der Trennung. Ich habe diese Stadt vor und zurück beschrieben, Fotos gesammelt, ja, ich bin sogar soweit gegangen, sie in Papier nachzubauen! Sehnsucht ist gar kein Ausdruck! Vielleicht wäre mein Heimat-Drang gar nicht so stark gewesen, wenn man mich an einem Wiedersehen nicht gewaltsam gehindert hätte?
       Ein Zarah-Leander-Film hieß "Heimat". Eine ziemlich kitschige Sache. Aber das Lied "Drei Sterne sah ich scheinen ..." hatte es doch in sich.
       Setzen wir das Wort "Hamit" an die Stelle des abgegriffenen Wortes "Heimat". "Hamit", wie die Erzgebirgler sagen. Da fühlt man sich schon ganz anders! Und man hat sie ganz für sich, die theure Heimat, weil allewelt denkt, man spricht von einem fernen Stern. So fern war sie auch, die Heimat, in den vergangenen vierzig Jahren, fern aber gegenwärtig. Wir möchten sie gerne berühren, die alte Welt, die der Ort unserer frühen Schmerzen ist. Vielleicht geht von einer Berührung "Heilung" aus?

    Es ist leichter fortzugehen als wiederzukommen.
    (Zarah Leander in "Heimat")

    Wir haben Abschied genommen von den Achtzigern und schwenken in die Neunziger ein.
       Die goldenen Fünfziger, noch halb in Bautzen, schon halb im Westen, die nicht minder goldenen Sechziger, mit Studium, Ehe, Job und Kindern (zunächst das düstere Breddorf und dann das liebliche Nartum), die verhunzten roten Siebziger, die Achtziger, die mir Sommerklubs bescherten mit viel Jugend, und Seminare mit reiferem Alter, mit "Herzlich Willkommen" den Abschluß der Chronik und die "Hundstage". Die Freßwelle, die Möbelwelle, die Reisewelle ... Wir schwimmen noch immer geduldig Zug um Zug, mal mit, mal gegen den Strom.”

     

     

     

     

     

     

    De Duitse schrijver en bloemlezer Kurt Pinthus werd geboren op 29 april 1886 in Erfurt. Zie ook mijn blog van 29 april 2007.

     

    Uit: Menschheitsdämmerung

     

    „Ich entschloss mich, das Werk unverändert zu lassen. Nicht nur, weil die Beurteiler aller Gesinnungen und Richtungen äußerten, dass der Hauptwert dieses Buches in seiner Einheitlichkeit, in seiner symphonischen Wirkung bestünde; nicht nur, weil man – was beabsichtigt war – fühlte, dass hier ein geschlossenes Dokument für das aufgewühlte Gefühl und die dichterische Ausdrucksform einer zeitgenössischen Generation vorlag. Sondern, unsere Zeit und Dichtung kritisch betrachtend, muss ich einsehen, dass die Menschheitsdämmerung nicht nur ein geschlossenes, sondern ein abgeschlossenes, abschließendes Dokument dieser Epoche ist.“

     

     

     

    29-04-2008 om 20:20 geschreven door Romenu  


    » Reageer (0)
    28-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nezahualcóyotl, Karl Kraus, Auguste Barbier, Ğabdulla Tuqay, Alistair MacLean, Bruno Apitz
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Nezahualcóyotl (28 april 1402 - 4 juni 1472)




    De Azteekse dichter en filosoof Nezahualcóyotl werd geboren in Texcoco op 28 april 1402. Hij was koning van Acolhuacan, een deelstaat van het Azteekse Rijk. Onder zijn bestuur bloeide de hoofdstad Texcoco op. Het werd de belangrijkste stad, op Tenochtitlan na, binnen het Azteekse rijk. Nezahualcóyotl was ook vaardig in technische zaken. Er werd van hem gezegd dat hij persoonlijk de dijk door het Texcocomeer heeft ontworpen. Hij liet bovendien een botanische en dierentuin aanleggen. Hij liet de wetten van Texcoco opschrijven en bewaren in een bibliotheek, de eerste in Amerika. De Spaanse veroveraars zouden Texcoco later "het Athene van het westelijk halfrond" noemen. Nezahualcóyotl was de zoon van koning Ixtlilxochitl I en zijn vrouw Matlalcihuatzin, een dochter van de Azteekse keizer Huitzilihuitl. Nezahuatlcoyotl was er vanuit een boom getuige van hoe zijn vader in 1418 of 1419 door koning Tezozomoc van Atzcapotzalco werd vermoord. Nezahualcóyotl werd gevangen genomen. Met behulp van een vriend van zijn vader wist hij te overleven. Deze verkleedde zich als Nezahualcóyotl zodat de soldaten van Tezozomoc hem doodden, in de veronderstelling dat ze Nezahualcóyotl te pakken hadden.

    De echte Nezahualcóyotl wist te ontvluchten naar Tenochtitlan, en hij zwoer de dood van zijn vader te wreken. Nezahuatlcoyotl wordt in Mexico beschouwd als symbool van verzet tegen onderdrukking en tirannie. Hij was een aanhanger van de monotheïstische religie omtrent de godheid Tloque Nahuaque, terwijl het grootste deel van zijn bevolking aanhanger was van de polytheïstische Azteekse religie. Om zijn onderdanen niet te kwetsen besteedde Nezahualcóyotl ook aandacht aan de reguliere Azteekse goden. Nezahualcóyotl probeerde de zelfstandigheid van Texcoco ten opzichte van de Azteken uit Mexico-Tenochtitlan te bewaren. Hij voerde een politiek die haast pacifistisch is te noemen. Hij verwierp de Azteekse oorlogszuchtigheid en was fervent tegenstander van de bloemenoorlogen. Er zijn ongeveer 30 gedichten van Nezahualcóyotl bewaard gebleven. Nezahualcóyotl stierf in 1472 op 70-jarige leeftijd. Hij liet 110 kinderen na, van talloze vrouwen en bijvrouwen. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Nezahualpilli.

     

     

    SONG OF THE FLIGHT

     

    In vain I was born. Ayahue.

     

    In vain I left the house of god and came to earth. I am so wretched! Ohuaya, Ohuaya!

     

    I wish I'd never been born, truly that I'd never come to earth. That's what I say. But what is there to do? Do I have to live among the people? What then? Princes, tell me! Aya. Ohuaya, Ohuaya!

     

    Do I have to stand on earth? What is my destiny? My heart suffers. I am unfortunate. You were hardly my friend here on earth, Life Giver. Ohuaya, Ohuaya!

     

    How to live among the people? Does He who sustains and lifts men have no discretion? Go, friends, live in peace, pass your life in calm! While I have to live stooped, with my head bent down when I am among the people. Ohuaya, Ohuaya!

     

    For this I cry - Yeehuya!- feeling desolate, abandoned among men on the earth. How do you decide your heart - Yeehuya! - Life Giver? Already your anger is vanishing, your compassion welling! Aya! I am at your side, God. Do you plan my death? Ohuaya, Ohuaya!

     

    Is it true we take pleasure, we who live on earth? Is it certain that we live to enjoy ourselves on earth? But we are all so filled with grief. Are bitterness and anguish the destiny of the people of earth? Ohuaya, Ohuaya!

     

    But do not anguish, my heart! Recall nothing now. In truth it hardly gains compassion on this earth. Truly you have come to increase bitterness at your side, next to you, Oh Life Giver. Yyao yyahue auhuayye oo huiya.

     

    I only look for, I remember my friends. Perhaps they will come one more time, perhaps they will return to life? Or only once do we perish, only one time here on earth? If only our hearts did not suffer! next to, at your side, Life Giver. Yyao yyahue auhuayye oo huiya.

     

     

    Vertaald door John Curl

     

     

     

     

     

    De Joods-Oostenrijkse dichter, schrijver en journalist Karl Kraus werd geboren in Jičin, Bohemen, Oostenrijk-Hongarije (thans Tsjechië) op 28 april 1874. Zie ook mijn blog van 28 april 2007.

    In diesem Land

    In diesem Land wird niemand lächerlich,
    als der die Wahrheit sagte. Völig wehrlos
    zieht er den grinsend flachen Hohn auf sich.
    Nichts macht in diesem Lande ehrlos.

    In diesem Land münzt jede Schlechtigkeit,
    die anderswo der Haft verfallen wäre,
    das purste Gold und wirkt ein Würdenkleid
    und scheffelt immer neue Ehre.

    In diesem Land gehst du durch ein Spalier
    von Beutelschneidern, die dich tief verachten
    und mindestens nach deinem Beutel dir,
    wenn nicht nach deinem Gruße trachten.

    In diesem Land schließt du dich nicht aus,
    fliehst du gleich ängstlich die verseuchten Räume.
    Es kommt die Pest dir auch per Post ins Haus
    und sie erwürgt dir deine Träume.

    In diesem Land triffst du in leer Luft,
    willst treffen du die ausgefeimte Bande,
    und es begrinst gemütlich jeder Schuft
    als Landsmann dich in diesem Lande.

     

     

    Vergleichende Erotik

    So wird das Wunderbild der Venus fertig:
    Ich nehme hier ein Aug, dort einen Mund,
    hier eine Nase, dort der Brauen Rund.
    Es wird Vergangenes mir gegenwärtig.

    Hier weht ein Duft, der längst verweht und weit,
    hier klingt ein Ton, der längst im Grab verklungen.
    Und leben wird durch meine Lebenszeit
    das Venusbild, das meinem Kopf entsprungen.

     

     

    Und liebst doch alle, liebt dich einer so

    So brauchst du niemand außer dir zu lieben
    und liebst doch alle, liebt dich einer so.
    Und länger weilt der Augenblick, wo hüben
    dein Auge blickt, der Ewigkeiten froh.

    Und Freudenfeuer brannten lichterloh,
    als ich aus jenes Zweikampfs Kräftemessen
    in deine unbesiegte Ohnmacht floh,
    und Wissen sank in seliges Vergessnen.

    Sag mir die Landschaft, die dein Auge sah,
    da du dir nichts und alles ließt gefallen,
    und welcher Himmelskörper war dir nah?

    Und welche Sphäre hörtest du erschallen?
    Denn außer dir war nichts zur Liebe da,
    und sie war nicht von einem, nur von allen.

     

     

     

     

     

    De Franse dichter Auguste Barbier werd geboren op 28 april 1805 in Parijs. Hij werd op slag bekend door zijn bundel Iambes uit 1830, een serie heftige gedichten, geïnspireerd door de Julirevolutie. Het bekendst is het gedicht La Curée. Latere bundels, zoals Lazare uit 1837, behaalden hetzelfde niveau niet meer. Andere werken van Barbier waren onder meer Les Mauvais Garçons, een satirische roman in samenwerking met Alphonse Royer, en Benvenuto Cellini, een operalibretto in samenwerking met Léon de Wailly (op muziek gezet door Hector Berlioz). Zijn benoeming tot lid van de Académie française in 1869 was vooral een politieke daad: Barbier was een uitgesproken tegenstander van het keizerrijk van Napoleon III.

     

     

    Les Victimes

     

    Une nuit je rêvais... et dans mon rêve sombre,
             Autour d'un ténébreux autel,
    Passaient, passaient toujours des victimes sans nombre,
             Les bras tendus vers l'éternel.
    Toutes avaient au front une trace luisante ;
             Toutes, comme un maigre troupeau
    Qui laisse à l'écorcheur sa tunique pesante,
             Portaient du rouge sur la peau.
    Et toutes, ce n'étaient que vieillards à grand âge,
             Le bâton d'ivoire à la main,
    Comme ceux que la mort, en un jour de carnage
             Trouva sur le fauteuil romain ;
    Que jeunes gens amis, à la vaste poitrine,
             Au coeur solide et bien planté,
    Frappés, la bouche ouverte, et d'une voix divine
             Chantant la belle liberté ;
    Ce n'étaient que des corps meurtris et noirs de fange,
             Du sable encor dans les cheveux,
    Et battus bien longtemps, sur une rive étrange,
             Des vents et des flots écumeux ;
    Ce n'étaient que des flancs consumés par les flammes
             Dans le creux des taureaux d'airain,
    Que membres déchirés sous mille dents infâmes
             Devant le peuple souverain ;
    Que des porteurs divins de blessures infimes,
             Des sages couronnés d'affront,
    Des orateurs sacrés, des poètes sublimes,
             Tombés en se touchant le front ;
    Puis des couples d'amants, puis la foule des mères
             Traînant leurs enfants par le bras,
    Et les petits enfants pleins de larmes amères
             Et soupirant à chaque pas
    Et ces ombres, hélas ! Avides de justice,
             Plaintives, les mains dans les airs,
    Demandaient vainement le prix du sacrifice
             Au dieu puissant de l'univers.

     

     

     

     

     

     

    De Tataarse dichter Ğabdulla Tuqay werd geboren op 28 april 1886 in Qoşlawıç in Kazan, Rusland (tegenwoordig Tatarstan). Zie ook mijn blog van 28 april 2007.

     

    Uit: Oh My Mother Tongue!

     

    Oh, beloved native language

    Oh, enchanting mother tongue!

    You enabled my search for knowledge

    Of the world, since I was young

    As a child, when I was sleepless

    Mother sung me lullabies

    And my grandma told me stories

    Through the night, to shut my eyes

    Oh, my tongue! You have been always

    My support in grief and joy

    Understood and cherished fondly

    Since I was a little boy

    In my tongue, I learned with patience

    To express my faith and say:

    "Oh, Creator! Bless my parents

    Take, Allah, my sins away!"

     

     

     

     

     

     

    De Schotse schrijver Alistair Stuart MacLean werd geboren op 28 april 1922 in Glasgow. Zie ook mijn blog van 28 april 2007.

     

    Uit: Fear Is the Key

     

    "Gangsters and hoodlums are notoriously the world's worst marksmen, their usual method being to come within a couple of yards before firing or spraying the landscape with a sufficient hail of bullets to make the law of averages work for them and I had heard a hundred times that those boys couldn't hit a barn door at ten paces. But maybe Larry had never heard of this, or maybe the rule applied only to barn doors."

     

     

     

     

     

    Zie voor onderstaande schrijver ook mijn blog van 28 april 2007.

     

    De Duitse schrijver Bruno Apitz werd geboren in Leipzig op 29 april 1900.

     

    28-04-2008 om 20:24 geschreven door Romenu  


    » Reageer (0)
    27-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.August Wilson, Astrid Roemer, Edwin Morgan, Cecil Day Lewis, Fethullah Gülen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen August Wilson (27 april 1945 – 2 oktober 2005)



    De Amerikaanse toneelschrijver August Wilson (eig. Frederick August Kittel) werd geboren op 27 april 1945 in Pittsbugh als het vierde van zes kinderen. Zijn vader was bakker en zijn moeder poetsvrouw. Wilson was de enige zwarte student aan de Central Catholic High School in 1959.. Dreigementen en pesterijen maakten het hem onmogelijk om er te blijven. Hij maakte later zo’n uitputtend gebruik van de Carnegie Library om zich zelf te onderwijzen dat zij hem er een graad voor verleenden. Voordat hij succes oogstte in de jaren tachtig werkte Wilson als bordenwasser, tuinier en verkoper. Voor Fences (1985) en voor The Piano Lesson (1990) kreeg hij de Pulitzerprijs. Acht van zijn stukken werden opgevoerd op Broadway. Wilson stierf al op 60 jarige leeftijd aan kanker.

     

    Uit: Breaking Down Fences: A Tribute to August Wilson door Dave Zirnin

     

    “Fences takes place in the 1950s and revolves around the larger than life personality of Troy Maxson. Troy is a 53 year old garbage collector in Pittsburgh, fiercely proud of his ability to put food on his family,s table and a humble roof over their head. He is also someone whose life has been deeply scarred by the world of professional sports. Troy was a great Negro League baseball star who looks back on his experience with pride but also with a pulsing, breathing, resentment that he was locked out of Major League Baseball,s money and fame

     

    His friend Bono says, "Ain,t but two men ever played baseball as good as you. That,s Babe Ruth and [Negro League legend] Josh Gibson. Them,s the only two men ever hit more home runs than you. Troy responds by saying, "What it ever get me? Ain,t got a pot to piss in or a window to throw it out ofTake that fellow playing right field for the Yankees back then Selkirk. Man batting .269. What kind of sense that make? I was hitting .432 with 37 home runs. Man batting .269 and playing right field for the Yankees! I saw Josh Gibson,s daughter yesterday, she walking around with raggedy shoes on her feet. Now I bet you Selkirk,s daughter ain,t walking around with raggedy shoes on her feet! I bet you that!

     

    Troy was strangled by the Major League color line and wears those scars proudly, but he also beats those around him with his sense of failure, turning his scars into whips. He reserves special abuse for his seventeen-year-old son, Cory, who has the opportunity to get a college football scholarship. While everyone else encourages Cory, Troy refuses to sign off on his own son,s scholarship. When Cory begs him to change his mind Troy says, "The white man ain,t gonna let you get no where with that football no way. You go on and get your book learning so you can work yourself up in that A&P or learn how to fix cars or build houses or something, get you a trade. That way you have something can,t nobody take away from you,. You go on and learn how to put your hands to some good use, besides hauling people,s garbage.

     

    As Cory exits, choking back tears, Rose, asks, "Why don,t you let that boy go ahead and play football. Troy? Ain,t no harm in that. He,s just trying to be like you with the sports. "I don,t want him to be like me!" Troy answers in a rage. "I want him to move as far away from my life as he can get. You the only decent thing that ever happened to me. I wish him that. But I don,t wish a thing else from my life. I decided seventeen years ago that boy wasn,t getting involved in no sports. Not after what they did to me in the sports.”

     

     

     

     

     

    De Surinaamse schrijfster Astrid Roemer werd in Paramaribo geboren op 27 april 1947. Zie ook mijn blog van 27 april 2007.

     

    Uit: Maar een struisvogel kan hard lopen, mam

     

    “Ze durfde nauwelijks op te kijken wanneer het geroezemoes van personen haar weer stoorde. Ver van de deur was ze gaan zitten - het eerste kwartier weggezakt achter een ochtendblad waar ze niets in zag dan haar eigen gedachten. Maar die waren onvermijdelijk geworden. Hoewel ze de kaken met kracht dichthield hoorde ze haar eigen stem herhaaldelijk hetzelfde verhaal opdreunen. Alsof ze de beheersing van haar zinnen was kwijtgeraakt. Alsof ze een tijdbom was.

    Daarom zat ze in deze kamer - haar onrust was te groot geworden om thuis op te bergen en te gevaarlijk om zomaar de ruimte te geven.

    Ze was benieuwd hoe ze er onder deze omstandigheden uitzag. Met zoveel chaos van binnen lukte het haar gewoon nooit haar buitenkant in ogenschouw te nemen. Dan vermeed ze spiegelende oppervlakken en de ogen van vrienden en naaste familie zoveel mogelijk.

    Aan de muren van deze kamers hingen kalenders waarop Aziatisch halfnaakt. Op de onderhouden parketvloer lag een vlak diepgroen kleed. De stoelen waren van gladgewreven hout. De tafeltjes rotan met ontspiegeld glas.

    Voorzichtig en ietwat beschaamd liet ze haar blik ook gaan naar de mensen: twee mannen die met elkaar spraken en een vrouw die apart zat. De heren hadden schoenen aan met te hoge blokhakken. Geen sokken. Eén had een reeks onzuivere plooien in zijn grijze broek. De andere barstte bijna uit zijn jeans. Blijkbaar hadden ze geen bijtende gevoelsproblemen want ze aten op hun gemak diverse harde puntbroodjes bakkeljauw op, zonder te knoeien.

    De dame glimlachte steeds bemoedigend naar de koutende mannen en samenzweerderig naar haar. Alsof zij er niet zelf zat voor rechtshulp!

    Daarom vouwde ze met veel misbaar de krant dicht, stak haar nietig reukorgaan de ruimte in en snoof intens, want moed had zij inderdaad genoeg en vooral van het soort dat haar altijd-altijd weer in zijn armen had gedreven.”

     

     

     

     

     

    De Schotse dichter en vertaler Edwin Morgan werd geboren in Glasgow op 27 april 1920. Zie ook mijn blog van 27 april 2007.

     

     

    My Visit to St Petersburg

     

    Gentlemen – oh and ladies, please forgive me! 
    I have been too many years in the army.
    But that’s all in the past now. Here I am
    With a gathering of my friends in this good old house.
    We are cosy, are we not? Let it roar outside,
    Our coals and candles, sofas, drinks replenished
    Are like a magic cave where all that lacks
    Is tales to tell, to startle, tales to match
    The flickering shadows. My mind is full,
    My memories are sharp and clear, I tell it
    As it was. Judge if you will, listen you must.
    Truth gives a tongue the strength of ten. 
    Well then,
    I begin! One tingling day in December
    I was skelping along towards St Petersburg
    On a one-horse sledge, as they do in that country, 
    When a large lean cold and hungry wolf
    Slunk out of the forest behind me and ran
    Panting to overtake us. This was not good!
    I pressed myself flat on the sledge until whoosh –
    The wolf leapt over me and sank its jaws 
    Into my horse’s hindquarters. Sorry, horse!
    But that is what saved me. Now hear more.
    The famished wolf went crazy, burrowing,
    Munching, slurping deep into the horse
    Till only its rump was showing. I rose up,
    Quickly gave it the mother of all whacks
    With the butt-end of my whip; the horse
    Was now pure wolf, the carcass fell to the ground;
    The wolf was in its harness, galloped forward
    Slavering and howling till we reached St Petersburg.
    The crowds that came out! You’ve no idea.
    They clapped, hooted, whistled, rocked and laughed.
    Great entrance to a great city, don’t you think? 

     

     

     

     

    The Poet in the City

     

    Rain stockaded Glasgow; we paused, changed gears, 
    found him solitary but cheerful in
    Anniesland, with the cheerfulness you’d win,
    we imagined, through schiltrons of banked fears.
    The spears had a most sombre glint, as if
    the forced ranks had re-closed, but there he wrote
    steadily, with a peg for the wet coat
    he’d dry and put on soon. Gulls cut the cliff
    of these houses, we watched him follow them
    intently, see them beat and hear them scream
    about the invisible sea they smelt
    and fish-white boats they raked from stern to stem
    although their freedom was in fact his dream
    of freedom with all guilts all fears unfelt. 

     

     

     

     

     

    De Brits-Ierse dichter Cecil Day Lewis werd geboren in Ballintogher, Ierland, op 27 april 1904. Zie ook mijn blog van 27 april 2007.

     

    The Volunteer

     

    Tell them in England, if they ask,
    What brought us to these wars,
    To this plateau beneath the night's
    Grave manifold of stars -
    It was not fraud or foolishness,
    Glory, revenge, or pay:
    We came because our open eyes
    Could see no other way.

     

     

     

    The conflict

     

    I sang as one

    Who on a tilting deck sings

    To keep their courage up, though the wave hangs

    That shall cut off their sun.

     

    As storm-cocks sing,

    Flinging their natural answer in the wind's teeth,

    And care not if it is waste of breath

    Or birth-carol of spring

     

    As ocean-flyer clings

    To height, to the last drop of spirit driving on

    While yet ahead is land to be won

    And work for wings

     

    Singing I was at peace,

    Above the clouds, outside the ring;

    For sorrow finds a swift release in song

    And pride it's poise

     

    Yet living here,

    As one between two massing powers I live

    Whom neutrality cannot save

    Nor occupation cheer.

     

    Nor such shall be left alive:

    The innocent wing is soon shot down,

    And private stars fade in the blood-red dawn

    Where two worlds strive.

     

    The red advance of life

    Contracts pride, calls out the common blood,

    Beats song into a single blade

    Makes a depth-charge of grief.

     

    Move then with new desires,

    For where we used to build and love

    Is no man's land, and only ghosts can live

    Between two fires.

     

     

    De Turkse prediker, schrijver en dichter Fethullah Gülen werd geboren in Korucuk, Erzurum, op 27 april 1941. Hij is de leider van de Gülen beweging in Turkije. Zijn critici enerzijds, beschuldigen hem van illegale activiteiten die tot doel hebben de seculiere republiek Turkije omver te werpen, terwijl zijn volgelingen hem anderzijds roemen als een belangrijke islamgeleerde met (liberale) ideeën. Na uitzonderlijke eindexamenresultaten kreeg hij in 1959 een vergunning van de staat om (als imam) te preken en werd hem kort daarna een betrekking in Izmir, de derde grootste provincie in Turkije, aangeboden. Al snel begon hij zijn levensdoel vorm te geven en de basis van zijn gehoor uit te breiden. In zijn toespraken en lezingen benadrukte hij nijpende sociale kwesties met als doel om jonge mensen aan te moedigen intellectuele verlichting te combineren met verstandige spiritualiteit en een zorgzaam, menselijke activisme. Gülen spreekt door middel van de media tot een veel grotere afspiegeling van mensen. Hoewel hij een zeer bekende publieke verschijning is, heeft hij zich altijd verre van de officiële politiek gehouden. Zijn bewonderaars worden wereldwijd op miljoenen geschat. Hij heeft meer dan 40 religieuze boeken geschreven (waarvan de meeste in Turkije bestsellers zijn geworden), honderden artikelen, talrijke essays en gedichten,  en de meeste van zijn toespraken zijn op audi- en videocassettes opgenomen.

     

     

    The Cry of the Nightingale

     

    The moment when flowers are dancing,

    The nightingale sings in gardens secluded.

    Each of its tunes sounds like the whistling wind

    To those seen as foreigners in their native land.

    It cries like my ceaseless wails and laments,

    Each resonates, high and low through slopes.

     

     

    It bemoans all night until the sun rises,

    Each breath comes out as a burning sigh.

    On virgin trees untouched by man’s hand,

    It groans unceasingly for a lifetime,

    And sheds tears, full of grief; but who is there

    To appreciate it, to sympathize with its pains?”

     

     

     

     

     

    27-04-2008 om 20:36 geschreven door Romenu  


    » Reageer (0)
    26-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vicente Aleixandre, Hertha Kräftner, Joanne Gobure, Bernard Malamud, Theun de Vries, Hannelies Taschau
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Vicente Aleixandre (26 april 1898 – 14 december 1984)



    De Spaanse dichter Vincente Aleixandre (eig. Vicente Pío Marcelino Cirilo Aleixandre y Merlo) werd geboren op 26 april 1898 in Sevilla als zoon van een locomotiefbestuurder. Zijn jeugd bracht hij door in Málaga. Vanaf 1909 woonde hij in Madrid waar hij ook rechten en economie studeerde. In 1922 leerde hij in het Ateneo Rafael Alberti kennen die net als Alexandre zelf tot de belangrijkste leden van de Generacion del 27 geteld wordt. Alexandre kreeg een relatie met de toneelspeelster Carmen de Granada en maakte reizen naar Frankrijk, Portugal, Engeland en Zwitserland. Zijn oorspronkelijke voornemen om koopman te worden moest hij om gezondheidsredenen opgeven en vanaf 1925 wijdde hij zich geheel aan de literatuur. In 1934 kreeg hij voor La destruccion o el amor de Nobelprijs voor literatuur. Van 1936 tot 1944 had hij vanwege het antifascistische karakter van zijn werk een publicatieverbod, waar hij zich overigens door geheime publicaties aan onttrok. In 1950 werd hij opgenomen in de Real Academia Española.

     

     

    SINGT, VÖGEL

     

    Vögel, das Streicheln eurer reinen Flügel
    kann mir die Trauer nicht aus dem Gedächtnis tilgen.
    Welch helle Sehnsucht einer Lippe
    ist euer Triller, der aus reiner Brust kommt!
    Singt für mich, schillernde Vögel,
    die ihr im glühenden Wald die Freude ruft
    und trunken vor Licht aufsteigt wie Zungen
    ins wartende Blau, das euch annimmt.
    Singt für mich, Vögel, die jeder Tag neu gebiert,
    und in deren Schrei die Unschuld der Welt ist.
    Singt, singt, und reißt die Seele mir aus und
    steigt mit ihr auf, daß sie nie auf die Erde zurückkommt.

     

     

     

    Lover

    What I do not want
    is to give you the words of day dreams.
    Not to spread the image with my lips
    on your face, nor with my kiss.
    I take the tip of your finger
    with pink nail, for my gesture,
    and, in this manner of airs,
    I give it back to you.
    From the grace and the lightsomeness of your pillow.
    And the heat of your exotic eyes.
    And the light of your secret
    breasts.
    Like the moon in the spring
    a window
    gives us yellow light, and a heart
    beat
    seems to flow back from you to me.
    It’s not that. Nor will it be. Your true sense
    has already given me the peace,
    the beautiful secret,
    the charming dimple,
    the lovely corner of your mouth
    and the weary
    morning.

     

     

     

     

    Engelse vertaling door Tanzan Kopra

     

     

     

     

     

    De Oostenrijkse dichteres en schrijfster Hertha Kräftner werd geboren op 26 april 1928 in Wenen. Zij groeide op in Mattersburg in het Burgenland. Dat soldaten van het Rode leger in 1945 hun huis binnendrongen heeft diepe sporen in de jonge vrouw nagelaten. Vooral ook omdat haar vader aan de verwondingen, opgelopen tijdens schermutselingen met een Russische soldaat, in september van dat jaar overleed. Hertha Kräftner studeerde Engels en Duits in Wenen en bezocht ook lezingen over psychologie, waardoor zij met het existentialisme van Sarte in aanraking kwam. In 1948 verscheen er voor het eerst een gedicht van haar in druk: „Einem Straßengeiger", in het tijdschrift Lynkeus. Zij wisselde kort daarop van studie en koos de vakken filosofie, psychologie en esthetica. In 1949 begon zij prozateksten te schrijven. Vanaf 1947 had zij een moeizame relatie met de bibliothecaris Otto Hirss, die haar bleef steunen, ondanks haar affaires met andere mannen en haar toenemende aanvallen van depressie. In 1950 kwam zij in contact met de literaire kring rondom Hans Weigel in Café Raimund. Daar maakte zij kennis met schrijvers als René Altmann, H.C. Artmann, Gerhard Fritsch, Friederike Mayröcker, Jeannie Ebner en Andreas Okopenko. Haar werk vond nu ook zijn weg naar andere tijdschriften, zoals Neue Wege en Stimmen der Gegenwart. Uiteindelijk verhinderden haar successen niet dat zij in de nacht van 12 op 13 november 1951 zelfmoord pleegde door een overdosis veronal in te nemen.

     

     

    Uit: Kühle Sterne

     

    10. 3. 1951


    ES IST EINE SEEREISE BIS ZU DIR,
    weil immer das Meer
    vor der Liebe ist
    und auf dem Meer nur der Sturm.
    Immer noch sind Heros Zeiten ...
    Seit Jahren ist mein Schiff
    unterwegs.
    Inseln ziehen vorbei,
    vom Mond beschienen,
    Sandküsten, traurig und leer.
    Ein brauner Mann gibt Flaggenzeichen
    auf der Mole.
    Flöten, Schlangen und Wein in Tavernen.
    Und der große Wind.
    Wind mit Fischgeruch und
    Albatrosschrei und Wind
    mit dem Dunst aus fremden Häfen.
    Das Meer und der Wind
    schlagen laut an mein Boot,
    aber der Steuermann
    ist ein stummer Chinese.
    Wie ich dich auch liebe,
    du bist doch eine Seereise von mir.
    Erinnerst du dich,
    daß in Heros Zeiten
    immer wieder ein Leuchtturm
    erlischt? Und Gottes Winde
    blähen nur langsam die Segel.
    (S. 286f.)

    [Notizen zu einem Roman in Ich-Form] 25. 10. 1951

    Es ist Oktober und ich lebe noch. Die Liebe kam noch einmal, aber vielleicht geht sie schon wieder vorbei. Ich bin dabei nicht glücklich geworden. Ich glaube kaum, daß ich glücklich gemacht habe. Es ist mir gleich. Ich nehme nichts mehr wichtig.
    Er kam ganz schmal durch den Herbst auf mich zu. Ich war verzaubert, ich hatte vergessen, was vergangen war. Ich wollte für ihn gut werden, aber er verzieh mir nicht, daß ich nicht gut war. Alles hätte silbern sein können und sanft, aber er schleppte uns in einen Raum, in dem ein bronzener Gang in einem fort tönte.
    Ich will nicht mehr. Er war nicht imstande, mir das Leben zu erklären. Wozu führe ich es dann weiter, da ich es doch nicht verstehe.”

     

     

     

     

     

     


    De Nauruaans dichteres
    Joanne Ekamdeiya Gobure werd geboren op 26 april 1982 in Denigomodu op Nauru, een eiland in de Stille Oceaan. Zij is een nicht van de tennisser Chris Gobure. Sinds 2003 heeft zij hoofdzakelijk gewerkt als docente op het Nauru College in Aiwo. Gobure schrijft gedichten in het Engels. Buiten het eiland is zij nauwelijks bekend, maar via het internet heeft haar gedicht
    A Beautiful Prayer een grotere verspreiding gekregen via forums en Christelijke websites.

     

    A Beautiful Prayer

     

    I asked God to take away my habit.

    God said, No.

    It is not for me to take away, but for you to give it up.

    I asked God to make my handicapped child whole.

    God said, No.

    His spirit is whole, his body is only temporary.

    I asked God to grant me patience.

    God said, No.

    Patience is a byproduct of tribulations;

    It isn't granted, it is learned.

    I asked God to give me happiness.

    God said, No.

    I give you blessings; Happiness is up to you.

    I asked God to spare me pain.

    God said, No.

    Suffering draws you apart from worldly cares

    And brings you closer to me.

    I asked God to make my spirit grow.

    God said, No.

    You must grow on your own!

    But I will prune you to make you fruitful.

    I asked God for all things that I might enjoy life.

    God said, No.

    I will give you life, so that you may enjoy all things.

    I ask God to help me love others, as much as He loves me.

    God said... Ah, finally you have the idea.

    This day is yours! Don't throw it away!

    To the world you might be one person,

    But to one person you just might be the world.

     

     

     

     

     

     

    De Amerikaanse schrijver Bernard Malamud werd op 26 april 1914 in Brooklyn, New York. Zie ook mijn blog van 26 april 2007.

     

    Uit: God’s Grace

     

    “Cohn said Kaddish for one hundred souls whose names he had picked at random in a heavily thumbed copy of a Manhattan telephone directory he had snatched from the sea-battered Rebekah Q. He kept it for company in the cave as a sort of “Book of the Dead.”

    He often felt an urge to read all those names aloud. The Dead must be acknowledged if one respected life. He would say Kaddish at least once for everyone in the book, although, technically speaking, to do so one needed the presence of ten live Jews. Yet, since there were not ten in the world, there was no sin saying it via only one man. Who was counting?

    God said nothing.

    Cohn said Kaddish.

    There’s a legend in Midrash that Moses did not want to die despite his so-called old age. He was against it, respectfully, of course.

    “Master of the World! Let me stay like a bird that flies on the four winds and gathers its food every day, and at eventide returns to the nest. Let me be like one of them!”

    “With all due regard for services rendered,” God said, “nothing doing. You’re asking too much. That mixes everything up. First things first.”

    Cohn said Kaddish.

    If we were bound to come to this dreadful end, why did the All-knowing God create us?

    Some sages said: In order to reflect His light. He liked to know He was present.

    Some said: In order to create justice on earth; at least to give it a try.

    Cohn thought: He was the Author of the universe. Each man was a story unto himself, it seemed. He liked beginnings and endings. He enjoyed endings based on beginnings, and beginnings on endings. He liked to guess out endings and watch them go awry. At first He liked the juicy parts where people were torn between good and evil; but later the stories may have let Him down; how often, without seeming to try, the evil triumphed. It wasn’t an effect; it was an embarrassing condition: His insufficient creation. Man was subtly conceived but less well executed. Body and soul hung badly together.

    Maybe next time.

    Cohn said Kaddish.”

     

     

     

     

     

     

    De Nederlandse dichter en schrijver Theun de Vries werd geboren in Veenwouden op 26 april 1907. Zie ook mijn blog van 26 april 2007 en mijn blog van 26 april 2006.

     

     

    Uit: Johnny

     

    1.

     

    Johnny 1914

    Van het vierde regiment Hooglanders.

    Schotsche trotsche protestanten. Boerenzoons.

    Vroolijk, blond, gezond.

    Naar Frankrijk.

    Wraak voor België!

    De zee is groen en vaal. Het regiment danst aan boord. Johnny blaast voor het appèl.

    It 's a long way to Tipperarij.

    Le Hävre. Schepen, zwart, rood, geel, als in Engeland.

    Loodsen en kranen. Vlaggen. Sirenen huilen hun welkom.

    Daarachter bloeit zomersch Frankrijk open langs zilveren spoorwegen.

    Populieren langs de Seine. Zilveren windharpen.

    Weiden. Kathedralen.

    Parijs en de madonnaas.

    Johnny is een protestant, die met groote oogen staart naar de gothische mysteriën van Nôtre-Dame.

     

    2.

     

    Marcheeren. Treinen. Marcheeren.

    Overal landvolk en bloemen en feestwijn.

    Vivent les Anglais!

    Aan de verre horizon de rooklijnen van het front.

    De Duitschers. De Hunnen. De beesten. De beulen van vrouwen en kinderen. De

    vernielers van de kathedralen.

    Wraak voor België!

    Johnny blaast de hoorn voor de troep.

    Schotsche trotsche verdedigers van het katholieke Frankrijk.

    Boerenzonen met vierkante lichamen. Gedrild. Goede schutters.

    Bivakkeeren. Bosschen. Hoeven. In den nacht dreigen purperen kartetsen, schrille

    zoeklichten speuren den hemel af om buit.

    Lazaretten langs de stoffige wegen.

    Gegroet, blonde liefdezuster!

    Proviandwagens. Munitie.

    Het front komt nader.

    Stormtroepen vóór!

     

    3.

     

    Oranje morgenzon over Parijs.

    Ver van het slagveld.

    Het bad is warm. De zeep geurt. Het nikkel van de kranen schittert in koel

    morgenlicht.

    Kolonel O'Donny droogt zich af en steekt de eerste cigaret op.

    De oppasser met de zijden kamerjas.

    Ontbijt. Zacht geroosterd brood. Ham en eieren.

    Zoete koffie.

    Ochtendbladen.

    ‘Strijd aan het front verscherpt. De onzen staan als een muur.’

    Glimlach.

    Ochtendrit in het Bois de Boulogne. Bonnes met kinderen. Zwanen. Parade de chic.

    Uniformen. Toiletten.

    Dineeren in de officierenclub.

    Des namiddags bureau. Rantsoeneeringslijsten.

    Schoenen. Wapens. Onze dappere Tommies.

    De oorlog is grootsch en schoon

     

     

     

     

     

     

    De Duitse dichteres en schrijfster Hannelies Taschau werd geboren op 26 april 1937 in Hamburg. Zie ook mijn blog van 26 april 2007.

     

    Retrospektive

     

    Die Diva hob wie absichtslos die Arme

    das reichte meist schon wir waren abgehängt

    War die neunzehn waren wir fünfzehn

    und absichtslos war nichts Zu ihrem rotblonden

    Gekräusel befragt: Rasiert werden Schweine vor

    dem Schlachten Bin ich ein Schwein soll ich

    geschlachtet werden?

    Das

    oder wie man es hinkriegt mit schnurrenden

    Bauchmuskeln im Gras im Sand im Unbekannt

    nicht zu versinken Geküsst sich zu entscheiden

    ob es für den Anfang reicht anstatt blindlings

    zurückzuküssen Lauter achtbare universelle

    Offerten an Mädchen wie uns

    Ich mag keine Cola zu sagen war für den Anfang

    nicht schlecht

     

     

     

    Männerkind

     

    Sein Köpfchen aus Lissabon die Hüften

    und Beine aus Salford aus Pisa die Finger

    Krabbelt Reagiert auf alles was sich bewegt

    betatscht bunte Klötze und schlägt

    sich auch mal die Kniemechanik auf

    Kontrolliert selbstständig seinen Akku

    kann sein Gleichgewicht halten hat

    Sensoren einen Temperaturfühler

    und ein paar gängige Reflexe

    ständig wird die Software verbessert

    alles wird protokolliert: Macht der Kleine

    Fortschritte wird er bockig regt sich künstliche

    Intelligenz im kalten Köpfchen

     

     

    Texten

    Gartenwindlicht aus gebürstetem Zinn

    aus Gartenzinn gebürsteter Wind Aus dem

    Garten des gebürsteten Windes Lichtgebürstet

    Zinnlicht im Lichtgarten des Gartenwindes

    der gelichtete Garten der Lichtwind im Bürsten

    des Zinn Aufhören nie rechtzeitig

     

     

     

     

     

     

    26-04-2008 om 20:29 geschreven door Romenu  


    » Reageer (0)
    25-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Walter John de la Mare, Ted Kooser, Richard Anders, Jindřich Hořejší
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Walter John de la Mare (25 april 1873 – 22 juni 1956)









    De Engelse dichter Walter John de la Mare werd geboren op 25 april 1873 in Charlton, Kent. Zie ook mijn blog van 25 april 2007.

     

     

    Alexander

     

    It was the Great Alexander,
    Capped with a golden helm,
    Sate in the ages, in his floating ship,
    In a dead calm.

    Voices of sea-maids singing
    Wandered across the deep:
    The sailors labouring on their oars
    Rowed as in sleep.

    All the high pomp of Asia,
    Charmed by that siren lay,
    Out of their weary and dreaming minds
    Faded away.

    Like a bold boy sate their Captain,
    His glamour withered and gone,
    In the souls of his brooding mariners,
    While the song pined on.

    Time like a falling dew,
    Life like the scene of a dream
    Laid between slumber and slumber
    Only did seem. . . .

    O Alexander, then,
    In all us mortals too,
    Wax not so overbold
    On the wave dark-blue!

    Come the calm starry night,
    Who then will hear
    Aught save the singing
    Of the sea-maids clear?

     

     

     

     

    The Spirit of Air

     

    Coral and clear emerald,
    And amber from the sea,
    Lilac-coloured amethyst,
    Chalcedony;
    The lovely Spirit of Air
    Floats on a cloud and doth ride,
    Clad in the beauties of earth
    Like a bride.

    So doth she haunt me; and words
    Tell but a tithe of the tale.
    Sings all the sweetness of Spring
    Even in the nightengale?
    Nay, but with echoes she cries
    Of the valley of love;
    Dews on the thorns of her feet,
    And darkness above.

     

     

     

     

    When the Rose is Faded

     

    When the rose is faded,
    Memory may still dwell on
    Her beauty shadowed,
    And the sweet smell gone.

    That vanishing loveliness,
    That burdening breath,
    No bond of life hath then,
    Nor grief of death.

    'Tis the immortal thought
    Whose passion still
    Makes the changing
    The unchangeable.

    Oh, thus thy beauty,
    Loveliest on earth to me,
    Dark with no sorrow, shines
    And burns, with thee.

     

     

     

     

     


    De Amerikaanse dichter
    Ted Kooser werd geboren op 25 april 1939 in Ames, Iowa.
    Zie ook mijn blog van 25 april 2007.

     

     

    Flying at Night

     

    Above us, stars. Beneath us, constellations.
    Five billion miles away, a galaxy dies
    like a snowflake falling on water. Below us,
    some farmer, feeling the chill of that distant death,
    snaps on his yard light, drawing his sheds and barn
    back into the little system of his care.
    All night, the cities, like shimmering novas,
    tug with bright streets at lonely lights like his.

     

     

     

     

    A Birthday Poem
     

    Just past dawn, the sun stands
    with its heavy red head
    in a black stanchion of trees,
    waiting for someone to come
    with his bucket
    for the foamy white light,
    and then a long day in the pasture.
    I too spend my days grazing,
    feasting on every green moment
    till darkness calls,
    and with the others
    I walk away into the night,
    swinging the little tin bell

    of my name.

     

     

     

     

     

     

    De Duitse schrijver Richard Anders werd geboren op 25 april 1928 in Ortelsburg, tegenwoordig Szczytno, Polen. Zie ook mijn blog van 25 april 2007.

     

    Uit: Ich heiße Hase

     

    „Ein Gedicht von R. wurde von der „athena“ angenommen, erschien aber nie, da diese Zeitschrift mit der Währungsreform ihr Erscheinen einstellen mußte:

     

    Wenn das Maul der Luft
    eine Möve speit
    fallen die Marmorlaken des Himmels
    donnernd in die Brüste der See

    Schon raucht ein kupferner Wind
    im Abteil einer Muschel
    und schiebt
    unsichtbare Gestänge aus Sand

    Auf Sonnenflammen
    tanzen weiße gestrandete Knochen
    vor wütenden Wolkenhunden am Horizont.

     

    Die Existenz der Burschen Lesegemeinde nutzte R. aus, um in ihrem Namen direkt bei den Verlagen die sonst unerreichbaren Neuerscheinungen zu bestellen. Auf diese Weise kam R. in den Besitz von Kasacks „Stadt hinter dem Strom“, Hans Henny Jahnns „Holzschiff“, Elias Canettis „Blendung“. Nach der Währungsreform am 20. Juni waren die Buchhandlungen, in denen bisher fast nur Zeitschriften zu haben waren, über Nacht wieder mit Büchern versehen und R. konnte sich endlich einen Band Kafka kaufen: „Beim Bau der chinesischen Mauer“. Auch sonst bedeutete die Währungsreform einen Einschnitt in R.s Leben: Von einem Versuch, auf der Heimschule Spiekeroog wieder Fuß zu fassen, war er zu diesem Zeitpunkt wieder in das Dorf E. zurückgekehrt. Hatte er frühere Ferien damit verbracht, zusammen mit seiner Mutter und seiner Schwester auf den Feldern des gastgebenden Bauern Kartoffeln oder Zuckerrüben nachzulesen, damit der gröbste Hunger mit Kaffeeersatz-Bratkartoffeln und Sirup-Maisbroten gestillt werden konnte - im Spätherbst sammelte man säckeweise im Wald Bucheckern für Bratöl - so beschränkte sich jetzt R.s Tätigkeit für die Familie aufs Holzhacken, denn Kohlen waren noch immer knapp. Für die fernere Zukunft wurde der Beruf des Verlagsbuchhändlers in Aussicht genommen. Da aber keine Lehrstelle zu bekommen war, meldete R.s Mutter ihren Sohn für den April 1949 bei der einjährigen Höheren Handelsschule in Osnabrück an, man legte ihm nahe, bis dahin irgendeine Arbeit zu übernehmen, denn die neue Mark war in der Familie etwas knapp. So wurde er im Frühjahr 1949 Lagerarbeiter auf dem Holzplatz eines Meller Sägewerks, stapelte Bretter, löffelte mittags Suppe aus seinem Henkelmann, rauchte Pfeife und ließ sich von einem jungen Arbeitskollegen dessen erotische Abenteuer erzählen.”

     

     

     

     

     

     

    De Tsjechische dichter en vertaler Jindřich Hořejší werd geboren op 25 april 1886 in Praag. Daar bezocht hij de hbs en al in zijn eindexamenjaar in 1904 publiceerde hij zijn eerste gedichten in de almanak van de examinandi. In 1905 bezocht hij Parijs, werkte er in verschillende beroepen en studeerde er aan de Sorbonne filosofie. In Dijon studeerde hij ook nog economie. Tijdens WO I vocht hij in Rusland. Na de oorlog werkte hij als redacteur en als ambtenaar op een bureau voor de statistiek. In de jaren twintig was hij lid van de Devětsil (Nieuwe krachten). Aanvankelijk schreef hij proletarische gedichten en in tegenstelling tot andere dichters van zijn generatie bleef hij ook later trouw aan dat genre. Hij vertaalde o.a. werk van Appolinaire en Corbiere.

    Lied

     

    Gestern hat er meine Hände geküßt, ihr Mädchen.

    Meine Finger sind noch von den Küssen erfüflt,
    als hätte er sie mit schönen Ringen umhüllt;
    und immer wieder lächelt sie mich an
    wie eine Gemme aus roter Koralle,
    die kleine Wunde, die ich vom Tippen habe;
    als er den Mund darauflegte,
    ätzte er sie mit seinem lebendigen Herzen.

     

    Gestern hat er meine Hände geküßt, ihr Mädchen.

     

    Meine Finger haben gezittert,
    meine Finger waren verwirrt,
    wer ihnen wohl die süßen Küsse zurückgab,
    mit denen sie stets die Schreibmaschine liebkosen,
    ihre tagtägliche Arbeit,
    um den Hunger von Mutter und Schwestern zu stillen.

     

    Mädchen, ihr Mädchen,
    nehmt Geliebte,
    die eure Hände küssen, Hände, nicht weiße, gezähmte.
    Das sind Geliebte mit goldenem Herzen.



    Vertaald door Ronald Erb

     

     

     

    25-04-2008 om 20:35 geschreven door Romenu  


    » Reageer (0)
    24-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Frans Coenen, Robert Penn Warren, Carl Spitteler
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Frans Coenen (24 april 1866 - 23 juni 1936)

    Frans Coenen Jr., 1894. Door F. Hart Nibbrig.









    De Nederlandse schrijver, essayist en criticus Frans Coenen werd in Amsterdam geboren op 24 april 1866. Zie ook mijn blog van 24 april 2007.

     

    Uit: Verveling

     

    “Fräulein, fräulein Henriette kommen Sie mal sehen, wie ich die Zimmer hab' einrichten laszen!’

    Henriette de Wal stond op van 't tafeltje op 't smalle terras. ‘Ich komme’ riep ze terug en de ijzeren stoelpooten schuurden knarsend over den steenen vloer, terwijl ze haar borduurwerkje neerlegde.

    Het was een middelmatig groote meisjesfiguur, slank en elegant in haar glad, nauwsluitend, eenvoudig-grijs japonnetje, zooals ze met kalmen wiegenden tred voortging, de onderarmen licht slingerend, het hoofd recht op met de links en rechtskijkende bruine oogen in een wasbleek gezicht. Een hoed droeg zij niet en het hoog opgemaakt, donkerblonde haar glansde onder 't felle zonlicht.

    Zij kwam bij de voorzijde van het tuinhuis, een vierkant witsteenen blok met de deur in 't midden, geflankeerd door twee hooge ramen en daarboven vooruitspringende dakvensters.

    Boven de deur waren in gelen zandsteen de breede krullen en slingers van een ornament uit den Rococotijd gebeiteld, want 't paviljoen was al heel oud.

    Vóór Henriette binnentrad in 't koele donker, gingen haar blikken nog even, genietend, over den in de helling uitgegraven moestuin, vierkant en met stijve, rechte paden. Over 't groen en bruin, met hevige kleuren hier en daar bestrooid, hing een blauwig waas als van optrekkenden dauw, en 't was of een stil schuchter-ingehouden lichtgeluk, teer en trillend daar werd uitgeademd.

    En haar blikken stegen hoogeróp, over den muur, waar de glooiing weer begon,.... hooger nog over dauwfonkelend weidegroen met stukjes blond koornveld geschakeerd, tot zij stuitten tegen 't volle diepe blauw, waaronder de ernstige bosschen schaduwdonker lagen... en waar zij beneden overal die blauw-violetten sluier hadden gevonden, als of de aarde zich nog niet geheel en al wilde overgeven aan de liefkozing van het gouden licht... daar zonken zij thans vol weelde in de schemerende, azuren oneindigheid, waaruit een lichtgejubel tot haar daalde, statig en forsch als koraalgezang.

    Henriette kreeg een impressie als van een groot gebed en huiverend, dronken van geluk, met tranen in de oogen bleef zij staren.... ‘Nun fräulein! wo bleiben Sie,... das können Sie ja morgen auch noch sehen!’... klonk 't uit 't dakraam boven haar.

    Henriette draaide zich om en glimlachend in haar hooge stemming, met 't stralend Buitenvisioen nog voor haar geest, ging zij langzaam naar binnen, de smalle krakende trap op.”

     

     

     

     


    De Amerikaanse dichter en schrijver
    Robert Penn Warren werd geboren op 24 april 1905 in Guthrie, Kentucky.
    Zie ook mijn blog van 24 april 2007.

     

    Evening Hawk

     

    From plane of light to plane, wings dipping through

    Geometries and orchids that the sunset builds,

    Out of the peak's black angularity of shadow, riding

    The last tumultuous avalanche of

    Light above pines and the guttural gorge,

    The hawk comes.

                   His wing

    Scythes down another day, his motion

    Is that of the honed steel-edge, we hear

    The crashless fall of stalks of Time.

     

    The head of each stalk is heavy with the gold of our error.

     

    Look!  Look!  he is climbing the last light

    Who knows neither Time nor error, and under

    Whose eye, unforgiving, the world, unforgiven, swings

    Into shadow.

     

              Long now,

    The last thrush is still, the last bat

    Now cruises in his sharp hieroglyphics.  His wisdom

    Is ancient, too, and immense.  The star

    Is steady, like Plato, over the mountain.

     

    If there were no wind we might, we think, hear

    The earth grind on its axis, or history

    Drip in darkness like a leaking pipe in the cellar.

     

     

     

    Mortal Limit

     

    I saw the hawk ride updraft in the sunset over Wyoming.

    It rose from coniferous darkness, past gray jags

    Of mercilessness, past whiteness, into the gloaming

    Of dream-spectral light above the lazy purity of snow-snags.


    There--west--were the Tetons.  Snow-peaks would soon be

    In dark profile to break constellations.  Beyond what height

    Hangs now the black speck?  Beyond what range will gold eyes see

    New ranges rise to mark a last scrawl of light?


    Or, having tasted that atmosphere's thinness, does it

    Hang motionless in dying vision before
    It knows it will accept the mortal limit,

    And swing into the great circular downwardness that will restore


    The breath of earth?  Of rock?  Of rot?  Of other such

    Items, and the darkness of whatever dream we clutch?

     

     

     

     

    De Zwitser dichter, schrijver, essayist en criticus Carl Friedrich Georg Spitteler (eig. Carl Felix Tandem) werd geboren op 24 april 1845 in Liestal bij Basel. Hij studeerde rechten in Luzern en protestantse theologie in Heidelberg en Zürich, hoewel hij eigenlijk atheist was.Hij werd priveleraar bij een Finse generaal, waardoor hij contacten kreeg in adelijke kringen in Finland en in Sint Petersburg. Deze ervaringen verwertkte hij later in zijn werk. De doorbraak kwam echter pas met Olympischer Frühling (1900-1905), een groot epos van 20.000 verzen waarin hij veel van de Griekse mythologie naar de moderne belevingswereld transporteerde. Romain Rolland, laureaat van 1915, droeg hem met het oog op dit werk voor de Nobelprijs voor die hij in 1920 ook kreeg. Zie ook mijn blog van 24 april 2007.

     

     

    Die Ballade vom lyrischen Wolf

     

    Frühlingslüfte lispelten im Haine,
    Und ein Wolf im Silbermondenscheine,
    Aufgeregt von lyrischen Gefühlen,
    Strich, in seinem Innersten zu wühlen,
    Melancholisch durch Gebirg und Strauch,
    Liebe spürt er, etwas Weltschmerz auch.

     

    Davor mög uns Gott der Herr bewahren:
    Nachtigallenseufzer ließ er fahren.
    Eine Rose hielt er in den Knöcheln,
    Schwanenlieder in den Kelch zu röcheln,
    Und mit honiglächelndem Gemäul
    Flötet er ein schmachtendes Geheul.

     

    Orpheus hörte diese Serenade.
    »Herr Kollega«, bat er ängstlich, »Gnade!
    Nutzlos quälst und quetschest du die Kehle,
    Denn die Bosheit bellt dir aus der Seele.
    Und mit einem Herzen voll von Haß
    Bleibe, Bestie, ferne dem Parnaß.

     

    Zwar auf Tugend mag die Kunst verzichten,
    Liederliche sieht man Lieder dichten,
    Aber Drachen mit Musik im Rachen –
    Liebster, das sind hoffnungslose Sachen.
    Aller schönen Künste weit und breit
    Grundbedingung ist Gutherzigkeit.«

     

     

    Der Traum vom Lieben Gott

     

    Mir träumt, ich schlummert unterm Weidenbusch
    Am Bachesufer, auf der Himmelswiese,
    Und mit dem Wasser käm ein schöner Mann
    Im Boot dahergefahren. Längs der Fahrt
    Bog er die Büsche auseinander, spähte
    In das Versteck und reichte links und rechts
    Geschenke, welche er dem Boot enthob.

     

    Wo er vorbeizog, scholl ein Dankesschluchzen.
    Und aus den Wellen sangs wie Orgelstimme:
    "Kleingläubige Zweifler, habt ihrs nicht gespürt?
    Ihr mußtet leiden, daß ihr lernet wünschen.
    Ihr mußtet wünschen, daß ich euchs gewähre.
    Was jeder ihm verschwiegnen Seelengrund
    Ersehnt, die Träume, die dem eignen Herzen
    Er nicht verriet, ich habe sie gebucht.
    Nehmt hin, ich kenne jedes Menschenherz!
    Nehmt hin, ich kenne jeder Seele Sehnsucht!"

     

    Allmählich kam er auch zu mir. Neugierig
    Schärft ich den Blick, denn keines Wunsches war
    Ich mir geständig. Da entstieg dem Nachen
    Ein strahlend Frauenbild, vertraulich winkend,
    Eilt auf mich zu und lachte mir ins Auge:
    "Kleingläubiger Zweifler, hast dus nicht gespürt?"
    Dann nahm sie meine Hand und führte mich
    Durch blumige Triften nach den blauen Bergen.
    Viel Fenster lugten auf den Weg, dahinter
    Gesichter, deren Grüße uns vermählten.
    Wir aber zogen miteinander weiter
    Und immer weiter über Berg und Tal,
    Ohne Verdruß und ohne Müdigkeit,
    Bis wir verschwanden in gottinniger Ferne.

     

     

     

     

     

    24-04-2008 om 20:40 geschreven door Romenu  


    » Reageer (0)
    23-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.William Shakespeare, Adelheid Duvanel, Peter Horst Neumann, Marion Titze
    Klik op de afbeelding om de link te volgen William Shakespeare (23 april 1564 – 23 april 1616)










    De Engelse dichter en schrijver
    William Shakespeare werd geboren in Londen op, vermoedelijk, 23 april 1564. Zie ook mijn blog van 23 april 2007 en ook mijn blog van 23 april 2006.

     

    Uit: Sonnets

     

    XXII.

     

    My glass shall not persuade me I am old,
    So long as youth and thou are of one date;
    But when in thee time's furrows I behold,
    Then look I death my days should expiate.
    For all that beauty that doth cover thee
    Is but the seemly raiment of my heart,
    Which in thy breast doth live, as thine in me:
    How can I then be elder than thou art?
    O, therefore, love, be of thyself so wary
    As I, not for myself, but for thee will;
    Bearing thy heart, which I will keep so chary
    As tender nurse her babe from faring ill.
      Presume not on thy heart when mine is slain;
      Thou gavest me thine, not to give back again.

     

     

     

    XXVI.

     

    Lord of my love, to whom in vassalage
    Thy merit hath my duty strongly knit,
    To thee I send this written embassage,
    To witness duty, not to show my wit:
    Duty so great, which wit so poor as mine
    May make seem bare, in wanting words to show it,
    But that I hope some good conceit of thine
    In thy soul's thought, all naked, will bestow it;
    Till whatsoever star that guides my moving
    Points on me graciously with fair aspect
    And puts apparel on my tatter'd loving,
    To show me worthy of thy sweet respect:
      Then may I dare to boast how I do love thee;
      Till then not show my head where thou mayst prove me.

     

     

     

    LVII.

     

    Being your slave, what should I do but tend
    Upon the hours and times of your desire?
    I have no precious time at all to spend,
    Nor services to do, till you require.
    Nor dare I chide the world-without-end hour
    Whilst I, my sovereign, watch the clock for you,
    Nor think the bitterness of absence sour
    When you have bid your servant once adieu;
    Nor dare I question with my jealous thought
    Where you may be, or your affairs suppose,
    But, like a sad slave, stay and think of nought
    Save, where you are how happy you make those.
      So true a fool is love that in your will,
      Though you do any thing, he thinks no ill.

     

     

     

     

     

     

    De Zwitserse schrijfster Adelheid Duvanel werd geboren op 23 april 1936 in Basel. Haar jeugd bracht zij door in Pratteln en Liestal. Zie volgde een opleiding textieltekenen en toegepaste kunst. Na haar opleidingen werkte zij op een kantoor en bij een onderzoeksbureau. Vanaf 1962 woonde zij in Basel waar zij als journaliste en als schrijfster werkzaam was. Op 8 juli 1996 maakte zij zelf een einde aan haar leven. Zij nam een overdosis slaaptabletten in. Duvanel werd vaak vergeleken met schrijvers als Robert Walser en Regina Ullmann. Haar werk was en is nog steeds maar bij een klein publiek bekend. Zij schreef voornamelijk gedichten en prozaminiaturen.

     

    Uit: Beim Hute meiner Mutter

     

    “Kaspar liebte es nicht, wenn der Nebel die Kronen der Bäume versteckte und der Wind den Blumen den Mund zuhielt, so daß sie wie tote Vögel auf der Erde lagen, wohl aber liebte er das

    radschlagende Licht über den Kirchturmspitzen, die tanzenden Wellen des Flusses, die die Bäuche der Schiffe an sich preßten, den durchdringenden Gesang der Vögel. Als Kind, so wenigstens zeigte es ihm die Erinnerung, saß er in einem Zimmer und aß, und seine Mutter, auf deren Kopf ein großer Hut thronte, näherte sich jede Minute, um zu sehen, ob es ihm schmecke. Manchmal, wenn es finster wurde, die Uhr nicht mehr tickte und der Himmel zum Fenster

    hereinzufallen drohte, flogen weiße Blumen vorbei. Einmal, als Kaspar kein Kind mehr war, flatterte eine Fledermaus zum Fenster herein. Ihre Augen waren zart und leuchtend, ihre Stimme glich dem Orgelspiel des Satans, sie hatte gelbe Zähne, ihre Bewegungen waren fremdartig, tänzerisch, ihr Lächeln rein wie der Morgenhimmel. Sie sprach: «Guten Abend» und bat, sich setzen zu dürfen. Sie aß Weißbrot, trank Milch und blickte zum Fenster hinaus, wo Schneeflocken um eine großäugige Winternacht wirbelten und Bäume wie die Hände Verschütteter aus der Erde ragten. Das Fenster stand offen, denn Kaspar fürchtete immer zu

    ersticken. Nun betrachtete er den Besuch beunruhigt, denn es hatte ihn noch nie jemand von ähnlicher Art besucht. (Die gelegentlichen Visiten des Betreibungsbeamten nahm er nicht ernst.) Er fragte:;Wer bist du?, was beweist, daß er versuchte, seinen angeborenen Hang zur Höflichkeit zu unterdrücken, der ihm geboten hätte, die Fledermaus mit Sie anzureden. Es ist

    möglich, daß er dadurch das Befremdende, Unglaubliche entzaubern wollte, vielleicht hielt er auch deshalb in seiner Arbeit nicht inne, sondern fuhr fort, weibliche Figürchen aus Ton zu formen, die er jeweils verkaufte. Seine Mutter saß neben dem Ofen, wo sie die Zeitung gelesen hatte. Ihr Hut war von grellroter Farbe, und sie blickte recht selbstsicher darunter hervor, wahrscheinlich liebte sie es, sich und ihren Sohn unter seinem Schutz zu wähnen. Die Fledermaus räusperte sich, beugte sich über den Tisch und sprach einige geflügelte Worte, worauf das Figürchen, das Kaspar eben tüchtig und liebevoll geknetet hatte, wuchs, rostbraunes Haar bekam und blaue Augen, einen lächelnden Mund, niedliche Händchen und Füßchen, die sich bewegten.

     

      

     

     

     

     

    De Duitse dichter, essayist en literatuurwetenschapper Peter Horst Neumann werd geboren op 23 april 1936 in Neisse. Hij groeide op in Aue (Saksen). In Leipzig studeerde hij muziek en germanistiek. In 1958 vluchtte hij naar het westen. Vanaf 1968 doceerde hij aan de universiteit van Freiburg im Üechtland (Zwitserland) literatuurgeschiedenis, vanaf 1980 aan de Justus-Liebig-Universität Gießen en van 1983 tot aan zijn pensionering in 2001 aan de Friedrich-Alexander-Universität in Erlangen-Nürnberg. Wegens zijn literaire werk werd hij in 2002 opgenomen in de Beierse Akademie der Schönen Künste.

     

     

    Überlieferung

    Das wiedergefundene
    Gesangbuch des Urgroßvaters,
    letzter Analphabet
    der Familie.

    Auswendig sang er
    im Kirchenstuhl mit
    mächtiger Kleinbauernstimme
    die Lieder ins
    aufgeschlagene Buch.

    Ein Strohhalm
    sein Lesezeichen.


    Aus: Pfingsten in Babylon

     

     

     

     

    Chinesisches Rollbild
    Das Warten

    Der See von Klippen
    des Haitai-Gebirgs umschlossen,
    die sich in seinem Wasser 
    zitternd spiegeln.

     

    In einer Barke strebt
    ein Mann dem Ufer zu -
    der Steg im Schilf, gleich
    hat er ihn erreicht.

     

    Im Pavillon, links
    auf dem Hügel, lehnt eine Frau
    in blütenheller Tracht
    seit etwa siebenhundert Jahren.

     

     

     

     

     

     

    De Duitse schrijfster Marion Titze werd geboren op 23 april 1953 in Lichtenwalde/Chemnitz. Zij studeerde tot 1976 journalistiek in Leipzig. Van 1976 tot 1985 werkte zij als redactrice bij de DDR televisie. Tot 1987 zat zij vervolgens in de redactie van het tijdschrift Temperamente. Nadat zij om politieke redenen ontslagen was vestigde zij zich als zelfstandig schrijfster in Berlijn. In 1985 ontving zij voor haar werk de Förderpreis zum Bremer Literaturpreis en de Anna-Seghers-Preis

     

    Uit:  Niemandskind

     

    „Wer keine Markisen besaß, der kaufte sie in diesem Sommer. Es herrschte brütende Hitze, und die Balkonpflanzen machten nach und nach schlapp. Die Hunde verkrochen sich, ohne der Welt noch einen Blick zu gönnen, unter Tischen und Bänken. Und vor dem Eisladen bildete sich eine Schlange, die so lang war, daß man eine Station mit dem Bus fahren konnte, um sich anzustellen.
    Martin hatte gezögert, bevor er auf den Klingelknopf drückte. Da, wo er herkam, war es Brauch, die Schuhe auszuziehen, wenn man eine fremde Wohnung betrat. Man hatte kaum ›Guten Tag‹ gesagt, schon war die Hand bei den Schnürsenkeln, und der Blick lag auf den Dielen, bei den anderen Schuhen, allen Sorten von Schuhen, dick und dünn besohlten, Halbschuhen, Stiefeletten, was der Gastgeber so besaß. Manchmal gab es auch einen Schuhschrank, aber ein Paar stand meist dennoch neben der Tür. Es war unvermeidlich, der Mensch hatte nun mal zwei Füße, und jeder besaß wenigstens einen linken und einen rechten Schuh.
    Für Martin schien das Bedeutung zu haben, denn er war sichtlich erleichtert, als ich sagte: »Bitte behalten Sie Ihre Schuhe an.«
    Ich hatte die Tür geöffnet. Er hatte mir seinen Namen genannt, dann den seines Vaters. Ich sei dessen Cousine, mehr wisse er nicht von dieser Seite der Familie.”

     

     

     



     

    23-04-2008 om 20:23 geschreven door Romenu  


    » Reageer (0)
    22-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Jan de Hartog, Vladimir Nabokov, Madame de Staël, Jos de Haes
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Jan de Hartog (22 april 1914 – 22 september 2002)








    De Nederlandse schrijver Jan de Hartog werd geboren in Haarlem op 22 april 1914. Zie ook mijn blog van 22 april 2007.

     

    Uit: Hollands Glorie

     

    “Bas had hem gewaarschuwd, in de gauwigheid voor het vertrek: ‘Kijk uit met dien Rus, jong. Een puike zeeman, en opvreten zal-ie je zo dadelijk niet, maar 't is een woesteling in de vaart. Laat je niet paaien voor werk, dat je niet aankunt, denk aan je vrouw, die thuis op je wacht....’

    Hij had lachend geantwoord: ‘Laat mij maar waaien, schipper, ik red 't wel met die hannekemaaier.... Nee, meid, die sextant niet inpakken! En nou m'n laarzen....’ Toen hij terug was gekomen uit de bijkeuken, de armen vol oliegoed, had hij Bas en Nellie zien smoezen in de deuropening. Bas had haar op de schouder geklopt en was toen weggegaan met een laatste: ‘'t Ga je goed!’ maar hij had Nellie aardig van de kook gebracht. ‘O, Jan, jongen....’ had ze gezegd, met ongeruste ogen, ‘zal je me belóven dat je uitkijkt met die Sjimmenof? Bas zegt....’ ‘Bas kan de rolling krijgen,’ had hij geantwoord, ‘laat je door die man niet overhoop kletsen!’ Maar zij had aangehouden; Bas dit en Bas dat, en iedereen wist dat Sjimmenof niet te vertrouwen was, hij had Aaltje van Joris d'r man.... ‘Sjemonof, heet-ie!’ had hij geroepen. ‘En als ièmand die man kent, dan ben ik 't!’ Dat was nou ronduit gebazel, want hij had den vent nog nooit in levenden lijve gezien. Verhalen kende hij genoeg over hem, daar niet van, en hij kon hem zó uittekenen ook, maar dat was toch nog wel iets anders dan.... ‘En die Donker, dan?’ had Nellie gevraagd, met driftige ogen; ‘ieder kind weet hoe Donker aan z'n gebroken been is gekomen!’ Hij had woedend de laarzen en het oliegoed tegen de vloer gesmeten en was, met de vuisten in de zij, bar groot voor haar gaan staan en had gezegd: ‘Nou zal ik jou, potverdomme, 's één ding vertellen, drilboor dat je.... Au!’ Ze had hem een opstopper gegeven in zijn maag, en daar zat hij nu, de praatjesmaker, geveld met zijn eigen wapenen.”

     

     

     

     

     

    De Russisch-Amerikaanse schrijver Vladimir Vladimirovic Nabokov werd geboren in St. Petersburg, op 22 april 1899. Zie ook mijn blog van 22 april 2007.

     

    Uit: Lolita

     

    “Annabel was, like the writer, of mixed parentage: half-English, half-Dutch, in her case. I remember her features far less distinctly today than I did a few years ago, before I knew Lolita. There are two kinds of visual memory: one when you skillfully recreate an image in the laboratory of your mind, with your eyes open (and then I see Annabel in such general terms as: "honey-colored skin," "thin arms," "brown bobbed hair," "long lashes," "big bright mouth"); and the other when you instantly evoke, with shut eyes, on the dark innerside of your eyelids, the objective, absolutely optical replica of a beloved face, a little ghost in natural colors (and this is how I see Lolita).

    Let me therefore primly limit myself, in describing Annabel, to saying she was a lovely child a few months my junior. Her parents were old friends of my aunt's, and as stuffy as she. They had rented a villa not far from Hotel Mirana. Bald brown Mr. Leigh and fat, powdered Mrs. Leigh (born Vanessa van Ness). How I loathed them! At first, Annabel and I talked of peripheral affairs. She kept lifting handfuls of fine sand and letting it pour through her fingers. Our brains were turned the way those of intelligent European preadolescents were in our day and set, and I doubt if much individual genius should be assigned to our interest in the plurality of inhabited worlds, competitive tennis, infinity, solipsism and so on. The softness and fragility of baby animals caused us the same intense pain. She wanted to be a nurse in some famished Asiatic country; I wanted to be a famous spy.

    All at once we were madly, clumsily, shamelessly, agonizingly in love with each other; hopelessly, I should add, because that frenzy of mutual possession might have been assuaged only by our actually imbibing and assimilating every particle of each other's soul and flesh; but there we were, unable even to mate as slum children would have so easily found an opportunity to do. After one wild attempt we made to meet at night in her garden (of which more later), the only privacy we were allowed was to be out of earshot but not out of sight on the populous part of the plage. There, on the soft sand, a few feet away from our elders, we would sprawl all morning, in a petrified paroxysm of desire, and take advantage of every blessed quirk in space and time to touch each other: her hand, half-hidden in the sand, would creep toward me, its slender brown fingers sleepwalking nearer and nearer; then, her opalescent knee would start on a long cautious journey; sometimes a chance rampart built by younger children granted us sufficient concealment to graze each other's salty lips; these incomplete contacts drove our healthy and inexperienced young bodies to such a state of exasperation that not even the cold blue water, under which we still clawed at each other, could bring relief.”

     

     

     

     

     

    De Franse schrijfster Madame de Staël werd in Parijs geboren op 22 april 1766. Zie ook mijn blog van 22 april 2007.

     

    Uit: De l'Allemagne

     

    “Le nom de romantique a été introduit nouvellement en Allemagne pour désigner la poésie dont les chants des troubadours ont été l’origine, celle qui est née de la chevalerie et du christianisme. Si l’on n’admet pas que le paganisme et le christianisme, le nord et le midi, l’Antiquité et le Moyen Âge, la chevalerie et les institutions grecques et romaines, se sont partagé l’empire de la littérature, l’on ne parviendra jamais à juger sous un point de vue philosophique le goût antique et le goût moderne.

    On prend quelquefois le mot classique comme synonyme de perfection. Je m’en sers ici dans une autre acception, en considérant la poésie classique comme celle des Anciens et la poésie romantique comme celle qui tient de quelque manière aux traditions chevaleresques. Cette division se rapporte également aux deux ères du monde : celle qui a précédé l’établissement du christianisme, et celle qui l’a suivi.

    On a comparé aussi dans divers ouvrages allemands la poésie antique à la sculpture, et la poésie romantique à la peinture ; enfin on a caractérisé de toutes les manières la marche de l’esprit humain, passant des religions matérialistes aux religions spiritualistes, de la nature à la divinité.

    La nation française, la plus cultivée des nations latines, penche vers la poésie classique imitée des Grecs et des Romains. La nation anglaise, la plus illustre des nations germaniques, aime la poésie romantique et chevaleresque, et se glorifie des chefs-d’œuvre qu’elle possède en ce genre. Je n’examinerai point ici lequel de ces deux genres de poésie mérite la préférence : il suffit de montrer que la diversité des goûts, à cet égard, dérive non seulement de causes accidentelles, mais aussi des sources primitives de l’imagination et de la pensée. »

     

     

     

     

     

    De Vlaamse dichter en essayist Jos de Haes werd geboren in Leuven op 22 april 1920. Zie ook mijn blog van 22 april 2007.

     

    Avond en morgen

     

    I

     

    Geen dingen heb ik ooit begrepen,

    niet de dynamo, niet de haat,

    niet het vernuft van rake knepen.

    Ook Christus niet - maar dat is nu te laat.

     

    De kwijl van een behaarde geitelip,

    de warmte onder een appelboom van biggen

    die welgeschapen zijn uit vaders rib,

    zijn mij genoeg om bij te liggen

     

    's avonds. Maar als ik in de morgen stuik

    bij mijn collega's op 't geboden uur,

    wat ben ik dan, hoe sta ik daar

    ineens met opgebonden botten,

     

    een dungetakte dorenstruik

    tegen een witgekalkte muur,

    als een Kretenzer gapend naar

    verlichte pinksterpolyglotten.

     

     

     

     

    Elza

     

    Een linnenmeisje, amfibieënoog,

    haar vlees een vluchtige olie

    en bijtende loog,

    haar vlees met wol omwonden twijgen.

     

    Zij groeit uit bronnen van gom

    met licht vertakte ledematen,

    zoekende pels, diepliggende honingraten,

    en spint haar teerste plekken in.

     

    Opgerolde goudkattin,

    dier dat aankijkt uit de grotleem,

    liggend een zaad in zijn bed.

     

    En, in een schildpadschild gesneden,

    verlichte lippen violet.

    Keverkop waarop men zijn tanden zet.

    Rib van een goddelijk skelet.

     

     

     

     

    Landschap

     

    Rinkelt de glazen wind

    rinkelen doet mijn gebint,

    schervenschedel mandolien.

     

    Denken, door een riet zien,

    rieten splinters in het oog.

     

    En op de stalen einderboog,

    waar de zon verschaalt,

    een medemens, een zwarte naald.

     

     

     

     

     

    22-04-2008 om 20:19 geschreven door Romenu  


    » Reageer (0)
    21-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Charlotte Brontë, Henry de Montherlant, Patrick Rambaud, Jamie McKendrick
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Charlotte Brontë (21 april 1816 – 31 maart 1855)









    De Britse schrijfster Charlotte Brontë werd geboren in Thornton op 21 april 1816. Zie ook mijn blog van 21 april 2007.

     

    Uit: The Professor

     

    “The other day, in looking over my papers, I found in my copy of a letter, sent by me a year since to an old school acquaintance: --

    'Dear Charles, -- I think when you and I were at Eton together, we were neither of us what could be called popular characters. You were a sarcastic, observant, shrewd, cold-blooded creature. My own portrait I will not attempt to draw, but I cannot recollect that it was a strikingly attractive one; can you? What animal magnetism drew thee and me together I know not; certainly I never experienced anything of the Pylades and Orestes sentiment for you, and I have reason to believe that you, on your part, were equally free from all romantic regard to me. Still, out of school hours, we walked and talked continually together. When the theme of conversation was our companions or our masters, we understood each other, and when I recurred to some sentiment of affection, some vague love of an excellent or beautiful object, whether in animate or inanimate nature, your sardonic coldness did not move me. I felt myself superior to that check then as I do now.

    'It is a long time since I wrote to you, and a still longer time since I saw you. Chancing to take up a newspaper of your county the other day, my eye fell upon your name. I began to think of old times, to run over the events which have transpired since we separated, and I sat down and commenced this letter. What you have been doing I know not; but you shall hear, if you choose to listen, how the world has wagged with me.

    'First, after leaving Eton, I had an interview with my maternal uncles, Lord Tynedale and the Hon. John Seacombe. They asked me if I would enter the Church, and my uncle the nobleman offered me the living of Seacombe, which is in his gift, if I would; then my other uncle, Mr. Seacombe, hinted that when I became rector of Seacombe-cum-Scaife, I might perhaps be allowed to take, as mistress of my house and head of my parish, one of my six cousins, his daughters, all of whom I greatly dislike.”

     

     

     

     

     

    De Franse schrijver Henry de Montherlant werd geboren op 21 april 1896 in Parijs. Zie ook mijn blog van 21 april 2007.

     

    Uit:  Les Olympiques

     

    “…“Eh là ! le voila dans les cordes, et le sang sur le corps frais lavé,
    et les cordes longtemps frissonnantes alors que lui déjà s’est relevé,
    Le moindre petit calicot prendrait place au milieu des Vivants
    par la seule, sainte et splendide soudaine apparition de son sang.
    D’une seconde à l’autre, très distincte, j’ai l’impression d’une bataille perdue.
    Qu’a-t-il ? Au lieu de répondre, il remonte sa culotte avec ses mains pattues.
    Il rarrange stupidement ses cheveux (le geste type du “novice amateur”).
    Il jette un coup d’œil plein d’angoisse dans la direction du gong libérateur.
    Et sa garde ? Il se couvre ! Et ses grands bras stupides qui fauchent !
    Bien ! Au bout de trois rounds, il s’aperçoit enfin qu’il a un gauche !
    Encore, ton gauche ! Encore ton gauche ! Ah ! malheur ! l’in-fighting le secoue !
    Et pourtant tout cela sans que le rouge une fois monte à ses joues.
    Il sourit. Comme, dans les tirs forains, le zouave sonne un petit air si on le touche
    à chaque fois qu’il est bien touché un pauvre sourire crispe sa bouche     
    Il vague avec des bras tendus, tel un homme à demi endormi,
    il s’appuie contre celui qui le frappe comme sur l’épaule de son meilleur ami.
    D’un regard douloureux vers l’arbitre, il implore qu’on fasse cesser ça,
    mais moi, si j’étais l’arbitre, je sais bien que je n’arrêterais pas le combat…”

     

     

     

    De Franse schrijver Patrick Rambaud werd geboren op 21 april 1946 in Parijs. Zie ook mijn blog van 21 april 2007.

     

    Uit Il neigeait

     

    „Le capitaine d'Herbigny se sentait ridicule. Enveloppé dans un manteau clair dont le rabat flottait sur les épaules, on devinait un dragon de la Garde au casque enturbanné de veau marin, crinière noire sur cimier de cuivre, mais à califourchon sur un cheval nain qu'il avait acheté en Lituanie, ce grand gaillard devait régler les étriers trop courts pour que les semelles de ses bottes ne raclent pas le sol, alors ses genoux remontaient, il grognait : « A quoi j'ressemble, crédieu ! de quoi j'ai l'air ? » Le capitaine regrettait sa jument et sa main droite. La main avait été percée par la flèche envenimée d'un cavalier bachkir, pendant une escarmouche ; le chirurgien l'avait coupée, il avait arrêté le sang avec du coton de bouleau puisqu'on manquait de charpie, pansé avec du papier d'archives à défaut de linge. Sa jument, elle, avait gonflé à force de manger du seigle vert trempé de pluie ; la pauvre s'était mise à trembler, elle tenait à peine debout ; quand elle trébucha dans une ravine, d'Herbigny s'était résigné à l'abattre d'une balle de pistolet dans l'oreille (il en avait pleuré).
    Son domestique Paulin boitillait derrière en soupirant, l'habit noir rapiécé avec du cuir, le chapeau bas de forme, un sac de toile en bandoulière rempli de grains ramassés ; il traînait par une ficelle un baudet chargé du portemanteau. Nos deux bonshommes n'étaient pas seuls à râler contre une mauvaise fortune. La nouvelle route de Smolensk où ils avançaient au pas, bordée d'une double rangée d'arbres géants qui ressemblaient à des saules, traversait des plaines de sable. Elle était si large que dix calèches pouvaient y rouler de front, mais ce lundi de septembre, gris et froid, la brume se levait sur l'encombrement des équipages qui suivaient la Garde et l'armée de Davout. C'étaient des milliers de fourgons, une pagaille de voitures pour emmener les bagages, des carrioles d'ambulances, les roulottes des maçons, des cordonniers, des tailleurs ; ils avaient des moulins à bras, des forges, des outils ; au bout de leurs manches en bois, quelques lames de faux dépassaient d'un fardier. Les plus fourbus, travaillés par la fièvre, se laissaient porter, assis sur les caissons attelés de chevaux maigres. Plusieurs chiens à poil ras se coursaient et voulaient se mordre. Des soldats de toutes les armes escortaient cette cohue. On marchait vers Moscou. On marchait depuis trois mois.”

     

     

     

     

     

    Onafhankelijk van geboortedagen.

     

     

    De Engelse dichter en vertaler Jamie McKendrick werd geboren in 1955 in Liverpool. Zie ook mijn blog van 21 april 2007.

     

    Apotheosis

     

    His bonce high-domed like a skep, the bee-man
    holds forth on how to pick a bee up by its wings
    which are strong enough — it stands to reason —
    to bear the weight without harm to their hinges.
    As though he were a banjo-player and the bee's wings
    were a two-ply, fine abalone plectrum,
    he demonstrates with a bumblebee on the windowframe
    the exact grip between forefinger and thumb

     

    but slips on the waxed oak floor, his arm outstretched,
    neither tightening nor, regardless of his own fate,
    loosening his hold on the bee one micro-notch.
    I try to break his fall but move too late
    for, with a dry hum, he streaks off out of reach
    through the open window, still holding forth the bee.

     

     

     

    Een versteende dierentuin

     

    De hartstocht van de eerste fossielenjagers
    maakte die expedities tot een feest –
    ik hunkerde als een beeldhouwer naar de klank van de beitel,
    vorm bevrijd uit zijn occulte windsels.

     

    Carrara's alpen van marmer haalden het niet bij
    de kalksteengroeven van Wenlock Edge
    qua mogelijke buit. Als nietige jutters in het zog
    van de enorme graafmachines plunderden wij
    de grafkamers van het Siluur,

     

    bestormden wij de vroege levensvormen in hun laatste veste
    en laadden wij er de kofferbak van je Corsair mee vol: de wimpel
    van een wuivende varen, trilobieten die nergens
    snel heenzwemmen in een vaste oceaan, gekliefd en verpulverd

     

    door de bulk-excavateurs. Eens stootte ik
    op een ammoniet als de gekrulde hoorn van een reuzenram
    zo diep in het gesteente ingebed dat mijn beitel
    niet meer vermocht dan een mussensnaveltje.

     

    Niemand geloofde mijn gespreide armen. De volgende dag
    was zijn rustplaats weggeschraapt en afgevoerd
    - mijn droomvondst zou tot caustisch stof vermalen worden
    en dan gewogen op het kalkbord van een stukadoor.

     

     

    Vertaald door Ko Koomen

     

     

     

     

    21-04-2008 om 20:25 geschreven door Romenu  


    » Reageer (0)
    20-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Martinus Nijhoff, Jan Cremer, Jozef Deleu, Jean Pierre Rawie, Steven Erickson, Arto Paasilinna
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Martinus Nijhoff (20 april 1894 – 26 januari 1953)








    De Nederlands dichter, toneelschrijver en essayist Martinus Nijhoff werd geboren in Den Haag op 20 april 1894. Zie ook mijn blog van 20 april 2007.

     

     

    Ineengebroken

    IV

     

    Alleen God weet waarom ik bij je kwam,
    Ik wist slechts dat ik niet kwam om te rusten,
    Dat je mijn hart ziek en rumoerig kustte,
    Dat onze nacht brandde als een zwarte vlam.

    Wij, die boven de stad te dansen dorsten
    Het licht langs, dat van niets naar niets steeds stijgt,
    Vielen terug in 't donker onzer borsten,
    Waar voortaan één hart, schaduw-zalig, zwijgt.

    Zoo lagen we in den laatsten dageraad,
    Hand in hand, glimlachend tegen de zon
    Die door 't raam inkeek als een groot gelaat -

    En 'k voelde tranen in mijn ogen springen
    En hoorde mij, toen 't carillon begon -
    Met vreemde stem een kinder-liedje zingen.

     

     

     

     

    Impasse

    Wij stonden in de keuken, zij en ik.
    Ik dacht al dagen lang: vraag het vandaag.
    Maar omdat ik mij schaamde voor mijn vraag
    wachtte ik het onbewaakte ogenblik.

    Maar nu, haar bezig ziend in haar bedrijf,
    en de kans hebbend die ik hebben wou
    dat zij onvoorbereid antwoorden zou,
    vroeg ik: waarover wil je dat ik schrijf?

    Juist vangt de fluitketel te fluiten aan,
    haar hullend in een wolk die opwaarts schiet
    naar de glycine door het tuimelraam.

    Dan antwoordt zij, terwijl zij langzaamaan
    druppelend water opde koffie giet
    en zich de geur verbreidt: ik weet het niet.

     

     

     

     

    Het souper

    't Werd stil aan tafel. 't Was of wijn en brood
    Werd neergeslagen uit den greep der handen.
    De kaarsvlam hing lang-wapperend te branden
    En 't raam sprong open door een donkren stoot.

    Als water woelden in den nacht de landen
    Onder het huis; wij voelden hoe een groot
    Waaien ons aangreep, hoe de wieken van de
    Vaart van den tijd ons droegen naar den dood.

    Wij konden ons niet bij elkaar verschuilen:
    Een mensch, eenzaam, ziet zijn zwarte eenzaamheid
    Dieper weerkaatst in de oogen van een ander --

    Maar als de winden langs de daken huilen,
    Vergeet, vergeet waar ons zwak hart om schreit,
    Lach en stoot glazen stuk tegen elkander.

     

     

     

     

     

     

    De Nederlands schrijver en beeldend kunstenaar Jan Cremer werd geboren in Enschede op 20 april 1940. Zie ook mijn blog van 20 april 2007.

     

    Uit: Ik Jan Cremer

     

    “Ook ben ik een keer in slaap gevallen onder de preek. Want dat is ook de grootste flauwekul: je mag niks terugzeggen als zo’n priester tegen je schreeuwt: Gij zondaar, Gij zult branden op de Dag des Oordeels, want zeide niet Matthias toen m’n hem vroeg Zult Gij mij aan het kruis slaan? Voor den haan drie keer zijnen kraai heeft laten horen zal er een Zondvloed den aarde teisteren, waarop Petrus zijn Staf veranderde in een slang en de zwarte pest over Nazareth kwam tot het fiks begon te regenen waardoor een zondvloed (Den Fonck sloeg in Zeijn Kruys toen Hij Haer Voorbeij zag gaen) over de aarde kwam en er een zekere Noach, die wist waar ie de mosterd moest halen een bootje getimmerd had waardoor ie kon ontkomen (Noach wordt altijd ten onrechte voorgesteld als een groot dierenvriend. In feite heeft hij al dat vee meegenomen als proviand. Kon hij weten dat die regen zo gauw ophield?) Dat en al deze dingen zegt zo’n priester dan, hij wijst beschuldigend met de vinger naar je en roept: ‘Zondaar, sta op!’ wat moet je dan doen? Als je gaat staan wordt je door je buurman weer achterover getrokken: als je blijft zitten ben je een ‘vuile Farizeeër.’ Dus ga ik maar pitten.”

     

     

     

     

     

    De Vlaamse dichter en schrijver Jozef Hugo Maria Deleu werd geboren in Roeselare op 20 april 1937. Zie ook mijn blog van 20 april 2007.

     

     

    DE LANGZAME DOOD

    Wie langzaam sterft
    sterft meer dan duizend doden.

    Van kindsbeen
    hoort hij in 't hoogseizoen
    van gaan en komen
    de voortgang van de nietigheid.

    Wie langzaam sterft
    is levenslang in stervensnood.

     

     

     

     

    Raam

    Er zou een wereldkampioenschap moeten
    zijn: om ter meest bewuste

    nu's in een vandaag, momenten die
    er werkelijk toe – meetbaar met

    elektroden op de hoofdhuid. En de winnaar wint
    één minuut

    gedurende de welke iedereen – behalve hij -
    in comateuze slaap

    één minuut bijvoorbeeld voor een raam staan
    wetend: wereldwijd ben ik de allerenige die

    voor een raam nu, één minuut alleenrecht over
    heden

     

     

     

     

     

     

    De Nederlandse dichter en vertaler Jean Pierre Rawie werd geboren op 20 april 1951 in Scheveningen. Zie ook mijn blog van 20 april 2007.

     

    Bevlogen

     

    Ik weet niet zeker of het zwanen waren,

    een najaarsnanacht dat hun vleugelslag

    in duizendvoud over het huis heen lag,

    om pas tegen het daglicht te bedaren.

     

    De hele dag liep ik als uitverkoren,

    of ik door engelen was aangeraakt.

    Maar hoeveel lege nachten zijn doorwaakt

    waarin sindsdien geen wiekslag viel te horen?

     

    Nu moet ik mij weer met de zon verzoenen

    en, nooit meer zo bevlogen, wennen aan

    het wassen en het slinken van de maan,

    het komen en het gaan van de seizoenen.

     

     

     

    No Second Troy

     

    Ik heb een vrouw bemind, die best

    een tweede Troje zou verdienen,

    en die door drank en heroïne

    onder mijn ogen werd verpest.

     

    Tot ziekbed kromp het liefdesnest,

    en ik zou zachtjes willen grienen,

    omdat alleen dit clandestiene

    sonnetje van ons tweeën rest.

     

    Zo'n veertien regeltjes waarmee je

    een tipje van de sluier licht,

    wat zout om in de wond te wrijven.

     

    Wat zijn dat toch voor waanideeën,

    dat je, verdomd, in een gedicht

    'de dingen van je af kunt schrijven'?

     

     

     

     

    Vervulling

     

    Nu zelfs mijn natste jongensdromen

    zo stuk voor stuk zijn uitgekomen,

    besef ik hoe genadeloos

    het leven mij heeft beetgenomen.

     

     

     

     

     

     

    De Amerikaanse schrijver, essayist en criticus Steven Michael Erickson werd geboren op 20 april 1950 in Los Angeles. Zie ook mijn blog van 20 april 2007.

     

    Uit: Zeroville

     

    „On Vikar's shaved head is tattooed the right and left lobes of his brain. One lobe is occupied by an extreme close-up of Elizabeth Taylor and the other by Montgomery Clift, their faces barely apart, lips barely apart, in each other's arms on a terrace, the two most beautiful people in the history of the movies, she the female version of him, and he the male version of her.


    2.

    This is the summer of 1969, two days after Vikar's twenty-fourth birthday, when everyone's hair is long and no one shaves his head unless he's a Buddhist monk, and no one has tattoos unless he's a biker or in a circus.

    He's been in Los Angeles an hour. He's just gotten off a six-day bus trip from Philadelphia, riding day and night, and eating a French dip sandwich at Philippe's a few blocks up from Olvera Street, the oldest road in the city.


    3.

    There in Philippe's, a hippie nods at Vikar's head and says, "Dig it, man. My favorite movie."

    Vikar nods. "I believe it's a very good movie."

    "Love that scene at the end, man. There at the Planetarium."

    Vikar stands and in one motion brings the food tray flying up, roast beef and au jus spraying the restaurant—

    —and brings the tray crashing down on the blasphemer across the table from him. He manages to catch the napkin floating down like a parachute, in time to wipe his mouth.

    Oh, mother, he thinks. "A Place in the Sun, George Stevens," he says to the fallen man, pointing at his own head, "NOT Rebel Without a Cause," and strides out.


    4.

    Tattooed under Vikar's left eye is a red teardrop.


    5.

    Is it possible he's traveled three thousand miles to the Movie Capital of the World only to find people who don't know the difference between Montgomery Clift and James Dean, who don't know the difference between Elizabeth Taylor and Natalie Wood? A few blocks north of Philippe's, the city starts to run out and Vikar turns back. He asks a girl with straight blond hair in a diaphanous granny dress where Hollywood is. Soon he notices that all the girls in Los Angeles have straight blond hair and diaphanous granny dresses.

     

     

     

     

     

     

    De Finse schrijver Arto Paasilinna werd geboren op 20 april 1942 in Kittilä in Lapland. Zie ook mijn blog van 20 april 2007.

     

    Uit:  Der wunderbare Massenselbstmord   (Vertaald door Regine Pirschel)

     

    „Der ärgste Feind der Finnen ist die Melancholie: Trübsal, grenzenlose Apathie. Schwermut lastet auf dem unglücklichen Volk, hat sich im Laufe der Jahrtausende alle Menschen des Landes unterworfen, sodass ihre Seele düster und ernst ist. Die Wirkung ist so verheerend, dass viele im Tod die einzige Rettung aus der Bedrängnis sehen. Das finstere Gemüt ist ein schlimmerer Feind als einst die Sowjetunion.

    Die Finnen sind jedoch ein Volk von Kämpfern. Nachgeben gilt nicht. Ein ums andere Mal rebellieren sie gegen den Tyrannen.
    Johannis, das mittsommerliche Fest des Lichtes und der Freude, ist für die Finnen wie eine gewaltige Schlacht, in der sie die zehrende Schwermut mit vereinten Kräften und gewaltsamen Mitteln zu bannen versuchen. Das ganze Volk macht am Vorabend von Johannis mobil: Nicht nur die diensttauglichen Männer, sondern auch Frauen, Kinder und alte Leute eilen an die Front. An Finnlands tausend und abertausend Seen werden riesige heidnische Feuer entfacht, um die Finsternis zu vertreiben. Blauweiße Kriegsfahnen werden an den Masten gehisst. Fünf Millionen finnischer Krieger stärken sich vor der Schlacht mit fettigen Würsten und gegrillten Schweinesteaks. Bedenkenlos trinken sie sich Mut an, und zu Akkordeonklängen marschieren die Truppen auf, um den Feind zu attackieren. In einem pausenlosen, die ganze Nacht währenden Kampf wird seine Macht gebrochen.“

     

     

     



     

    20-04-2008 om 00:00 geschreven door Romenu  


    » Reageer (0)
    19-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Manuel Bandeira, n. c. kaser, Gudrun Reinboth, Stefan Schütz, Pierre-Jean de Béranger
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Manuel Bandeira (19 april 1886 – 13 oktober 1968)








    De Braziliaanse dichter, schrijver en vertaler Manuel Carneiro de Souza Bandeira Filho werd geboren op 19 april 1886 in Recife. Zie ook mijn blog van 19 april 2007.

     

     

    In diepe slaap

    Toen ik gisteren insliep
    Het was de nacht van Sint-Jan
    Was er vrolijkheid en drukte
    Geknal van bommetjes Bengaals vuur
    Stemmen gezang en gelach
    Rond de brandende vuren.

    Midden in de nacht werd ik wakker
    Hoorde geen stemmen meer geen gelach
    Alleen ballonnen
    Dreven over
    In diepe stilte
    Alleen het geluid van een tram
    Zo nu en dan
    Doorboorde de stilte
    Als een tunnel.
    Waar waren zij die zojuist nog
    Dansten
    Zongen
    En lachten
    Rond de brandende vuren?

    - Ze sliepen allemaal
    Ze lagen allen
    Te slapen
    In diepe slaap.

    Toen ik zes jaar was
    Kon ik het eind van het Sint-Jansfeest niet zien
    Omdat ik in slaap viel.

    Nu hoor ik de stemmen niet meer uit die tijd
    Mijn oma
    Mijn opa
    Totônio Rodrigues
    Tomásia
    Rosa
    Waar zijn zij allemaal?

    - Ze slapen allemaal
    Ze liggen allen
    Te slapen
    In diepe slaap.

     

     

     

     

    Moment in een café

    Toen de begrafenis langskwam
    Namen de mannen in het café
    Werktuigelijk hun hoed af
    En groetten afwezig de dode
    Zij waren allen gericht op het leven
    Zij gingen op in het leven
    Vertrouwden het leven.

    Eén echter ontblootte het hoofd in een breed en langzaam gebaar
    En bleef staan kijken naar de kist
    Hij wist dat het leven een genadeloos en zinloos jachten is
    Dat het leven verraad is
    En groette de materie die langsging
    Materie voor altijd verlost van de gedoofde ziel.

     

     

     

    Het laatste gedicht

    Zo wenste ik mij mijn laatste gedicht

    Dat het teder was en sprak van de eenvoudigste en minst nadrukkelijke dingen
    Dat het verzengend was als een snik zonder tranen
    Dat het de schoonheid had van bloemen bijna zonder geur
    De puurheid van de vlam die de meest transparante diamant verteert
    De hartstocht van hen die zich zonder uitleg doden.

     

     

     

    Vertaald door August Willemsen

     

     

     

     

     

     

    De Zuidtiroolse dichter norbert c. kaser werd geboren op 19 april 1947 in Brixen. Zie ook mijn blog van 19 april 2007.

     

     

    ich krieg ein kind

    ein kind krieg ich

    mit rebenrotem kopf

    mit biergelben fueßen

    mit traminer goldnen haendchen

    & glaesernem leib

    wie klarer schnaps

    zu allem lust

    & auch zu nichts

    ein kind krieg ich

    es schreiet nie

    lallet sanft

    ewig sind

    die windeln von dem kind

    feucht & naß

    ich bin ein faß

     

     

     

     

    kloster (II)

    faste

    jetzt wo der

    vierzigstuendige tabernakel

    bei den klosterfraun

    geschlossen

    waer zeit

    den stockfisch zu waessern

    & den leuten das maul

    Ihr tut nicht mehr

    was des HERRN ist

    hoechstens daß

    bruder gaertner

    spaeter dann

    ein pflaenzchen

    aus dem guckloch reicht

    in den bergen

    sollten Eure kutten jetzt

    flattern wie salz

    & lake

    & meer

    durchs beichtgatter sollte mild

    der losspruch

    riechen

    nach stockfischhungertuch

    kapuziner

    Ihr naht Euch wie affen

    den sitten der pfaffen

    wo lange kein

    psalmwind mehr

    pfeift ueber

    gras & schilf & rohr

    johannes der taeufer

    erbarme Dich ihrer

     

     

     

     

     

     

    De Duitse schrijfster en dicteres Gudrun Reinboth werd geboren op 19 april 1943 in Berlijn. Zie ook mijn blog van 19 april 2007.

     

     

    freiheit die ich meine

     

    junger soldat
    mit dem gesicht von
    jedermanns sohn
    der du gläubig
    an der grenze stehst
    ein bollwerk
    meiner freiheit

     

    ich bitte dich
    kehre um
    lebe
    und schenk mir
    die eine freiheit
    jedes elend
    lieber zu tragen
    als deinen tod

     

    stirbst du für mich
    du erst begonnener
    was fang ich an
    mit meiner freiheit
    die für immer
    dein sterbegesicht trägt

     

     

     

     

    verstummen über auschwitz

     

    worte kommen
    wie von weit
    kommen wie
    in schweren schuhn
    asche und verwesung
    an den sohlen
    und sie bitten mich
    um flügelschlag
    und leichten weg

     

    wollte ich sie
    aus der schwere holen
    müsste ich
    das feuer und
    die asche werden

    weinen alle tränen
    schreien alle flüche
    opfer müsste ich
    und täter werden

    doch mein mut
    geht nur
    auf kleinen sohlen

     

     

     

     

     

     

    Zie voor onderstaande schrijvers ook mijn blog van 19 april 2007.

     

    De Duitse schrijver Stefan Schütz werd geboren op 19 april 1944 in Memel.

     

    De Franse dichter en schrijver van liedteksten Pierre-Jean de Béranger werd geboren op 19 april 1780 in Parijs.

     

    19-04-2008 om 20:21 geschreven door Romenu  


    » Reageer (0)
    18-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bas Belleman, Henry Kendall, Thomas Middleton, Richard Harding Davis, Udo Steinberg
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Bas Belleman (Alkmaar, april 1978)




    De Nederlandse dichter Bas Belleman werd in Alkmaar geboren “op een heldere ochtend in april” (Rottend Staal) van het jaar 1978. Hij debuteerde met de bundel Nu nog volop ventilatoren (2003) in de Sandwich-reeks van Gerrit Komrij. Zijn bundel werd genomineerd voor de Cees Buddingh'-prijs voor het beste poëziedebuut van 2003. Zijn essay 'Doet poëzie er toe' zorgde in 2005 voor enige ophef. In 2006 verscheen zijn tweede bundel Hout bij Uitgeverij 521. Belleman studeerde Cultuur- en Wetenschapsstudies aan de Universiteit Maastricht. Zie ook mijn blog van 31 maart 2006.

     

     

    Mobieltje

     

    Iemand zegt in zijn mobieltje:
    'De stuurbootkunst van het hout aanvaren.'

     

    In zijn buik rolt geluk rond
    als een knikker in een schaal.

     

    Hij kijkt mij aan alsof te zeggen:
    'Vind je niet?'

     

     

     

     

    MOSLIMA

    een doek als gevouwen vleugels om haar hoofd
    haar gezicht de kleur van ongebleekt postpapier

    zij en ik in het openbaar vervoer ze schudt zachtjes haar hoofd
    heen en weer zo zou ze ook moeten knikken zonder vervoer

    moet ik het vuur in de bek van een draak blussen
    of moet ik olie drinken met een lucifer?

    ze is mij allerminst vijandig ze zit alleen in familie/traditie
    op afstand als licht achter een raampje hoog in een toren

     

     

     

    op het formulier DOODSOORZAKEN

     

    op het formulier DOODSOORZAKEN
    omcirkel m/v.
    scheelt alvast.

    'k moest maar eens kanker krijgen.
    of dat het vliegtuig
    vleugels voor zijn ogen op de rotsen knalt.

    of van dat inpakbubbeltjesplastic,
    lichaam dat cel voor cel kapot knapt.

    't is een soort belasting die je niet ontduiken kunt.
    die ik niet ontduik.

    kanker, rotsen.

    of de grand canyon, doordrenkte poliepen,
    epileptische aanval, schuim op mijn lippen.

    zelfs de pest is niet uitgeroeid, niets lucht op.

     

     

     

     

     

     

     

    De Australische dichter Henry Kendall werd geboren op 18 april 1839 in Milton. Zie ook mijn blog van 18 april 2007.

     

     

    Aboriginal Death Song

     

    Feet of the flying, and fierce
    Tops of the sharp-headed spear,
    Hard by the thickets that pierce,
    Lo! they are nimble and near.
    Women are we, and the wives
    Strong Arrawatta hath won;
    Weary because of our lives,
    Sick of the face of the sun.

    Koola, our love and our light,
    What have they done unto you?
    Man of the star-reaching sight,
    Dipped in the fire and the dew.

    Black-headed snakes in the grass
    Struck at the fleet-footed lord—
    Still is his voice at the pass,
    Soundless his step at the ford.

    Far by the forested glen,
    Starkly he lies in the rain;
    Kings of the council of men
    Shout for their leader in vain.

    Yea, and the fish-river clear
    Never shall blacken below
    Spear and the shadow of spear,
    Bow and the shadow of bow.

    Hunter and climber of trees,
    Now doth his tomahawk rust,
    (Dread of the cunning wild bees),
    Hidden in hillocks of dust.

    We, who were followed and bound,
    Dashed under foot by the foe,
    Sit with our eyes to the ground,
    Faint from the brand and the blow.

    Dumb with the sorrow that kills,
    Sorrow for brother and chief,
    Terror of thundering hills,
    Having no hope in our grief,

    Seeing the fathers are far
    Seeking the spoils of the dead
    Left on the path of the war,
    Matted and mangled and red.

     

     

     

     

    After the Hunt

     

    Underneath the windy mountain walls
    Forth we rode, an eager band,
    By the surges and the verges and the gorges,
    Till the night was on the land—
    On the hazy, mazy land!
    Far away the bounding prey
    Leapt across the ruts and logs,
    But we galloped, galloped, galloped on,
    Till we heard the yapping of the dogs—
    The yapping and the yelping of the dogs.
    Oh, it was a madly merry day
    We shall not so soon forget,
    And the edges and the ledges and the ridges
    Haunt us with their echoes yet—
    Echoes, echoes, echoes yet!
    While the moon is on the hill
    Gleaming through the streaming fogs,
    Don’t you hear the yapping of the dogs—
    The yapping and the yelping of the dogs?

     

     

     

     

     

     

    De Engelse dichter en schrijver Thomas Middleton werd in Londen geboren en daar gedoopt op 18 april 1580. Zie ook mijn blog van 18 april 2007.

     

    Uit: A Trick to Catch the Old One

     

    „Enter Witgood, a gentleman, solus.

     

    WITGOOD
    All's gone! Still thou'rt a gentleman, that's all; but a poor one, that's nothing. What milk brings thy meadows forth now? Where are thy goodly uplands and thy downlands? All sunk into that little pit, lechery. What should a gallant pay but two shillings for his
    ordinary that nourishes him, and twenty times two for his brothel that consumes him? But where's Longacre? In my uncle's conscience, which is three years' voyage about; he that sets out upon his conscience never finds the way home again--he is either swallowed in the quicksands of law-quillets, or splits upon the piles of a praemunire; yet these old fox-brained and ox-browed uncles have still
    defences for their avarice, and apologies for their practices, and will thus greet our follies:
    He that doth his youth expose
    To brothel, drink, and danger,
    Let him that is his nearest kin
    Cheat him before a stranger.
    And that's his uncle, 'tis a principle in usury. I dare not visit the city: there I should be too soon visited by that horrible plague, my debts, and by that means I lose a virgin's love, her portion and her virtues. Well, how should a man live now, that has no living, hum? Why, are there not a million of men in the world, that only sojourn upon their brain, and
    make their wits their mercers; and am I but one amongst that million and cannot thrive upon't? Any trick, out of the compass of law, now would come happily to me.”

     

     

     

     

     

    De Amerikaanse journalist en schrijver Richard Harding Davis werd geboren op 18 april 1864 in Philadelphia. Zie ook mijn blog van 18 april 2007.

     

    Uit: Cuba in War Time

     

    „But since the revolution came to Cuba the beauty of the landscape is blotted with the grim and pitiable signs of war. The sugar cane has turned to a dirty brown where the fire has passed through it, the centrals are black ruins, and the adobe houses and the railroad stations are roofless, and their broken windows stare pathetically at you like blind eyes. War cannot alter the sunshine, but the smoke from the burning huts and the blazing corn fields seems all the more sad and terrible when it rises into such an atmosphere, and against so soft and beautiful a sky.

    People frequently ask how far the destruction of property in Cuba is apparent. It is so far apparent that the smoke of burning buildings is seldom absent from the landscape. If you stand on an elevation it is possible to see from ten to twenty blazing houses, and the smoke from the cane fields creeping across the plain or rising slowly to meet the sky.”

     

     

     

     

     

     

    Zie voor onderstaande schrijver ook mijn blog van 18 april 2007.

     

    De Duitse schrijver Udo Werner Steinberg werd geboren op 18 april 1913 in Neurode.

     

    18-04-2008 om 20:51 geschreven door Romenu  


    » Reageer (0)
    17-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Antoon Coolen, Karen Blixen, Thornton Wilder, Nick Hornby, Cynthia Ozick, Ida Boy-Ed, Rolf Kalmuczak, David Wagner, R.J. Pineiro
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Antoon Coolen (17 april 1897 – 9 november 1961)









    De Nederlandse schrijver
    Antoon Coolen werd geboren in Wijlre in Zuid-Limburg op 17 april 1897. Zie ook mijn blog van 17 april 2007.

     

    Uit: De vrouw met de zes slapers

     

    “In den man sterft het kind niet, het is alleen maar ingesluimerd. Dien winter moeten de slapers  met Jacob Cordewever in het vroege donker van  den namiddag Kerstmis in het kasteel hebben  gevierd. De mensen wisten te vertellen, dat de  vrouwen van de getrouwde  mannen erbij waren geweest, behalve mevrouw  Cordewever. Maar het heilig Sjoke was met Jan  Lucas meegekomen, zij had naderhand verteld,  dat zij het heel mooi had gevonden. Ook de  kinderen uit de buurt, die altijd speelden aan den  anderen kant van de Aa, waren op het kasteel  moeten komen. Uit wat wij erover hoorden konden  wij wel opmaken, dat de slapers en de vrouwen  eigenlijk toch niet zozeer bij de barones zelf op  bezoek waren geweest. Ze hadden eerst een tijdje  stil staan wachten rond een versierden kerstboom  in de traphal. Boven was uit een kamer de piano  op de gaanderij geschoven,  daar zat Jacob Cordewever. Toen de barones ge komen was hadden de kinderen kerstliedjes  gezongen, die ze in die dagen in de school leren,  Govert van Engelen had daarna alleen gezongen. [...]”

     

     

     

     

     

    De Deense schrijfster Karen Blixen (eig. barones von Blixen-Finecke) werd geboren op 17 april 1885 te Rungsted. Zie ook mijn blog van 17 april 2007.

     

    Uit: Jenseits von Afrika (Out of Africa)

     

    “Ich hatte eine Farm in Afrika am Fuße der Ngongberge. Hundert Meilen nördlicher lief der Äquator durchs Hochland, aber die Farm lag in einer Höhe von über zweitausend Metern. Da spürt man tags- über die Höhe, die Nähe der Sonne, aber die Morgenfrühe und die Abende sind klar und friedvoll, und die Nächte sind kalt.

    Die geographische Lage und die Höhe haben vereint eine Landschaft geschaffen, die in der ganzen Welt nicht ihresglei- chen hat. Nirgends ist etwas Üppiges oder Überschwengliches;

    es ist, als wäre Afrika hier gleichsam durch zweitausend Meter emporgeläutert zu einer starken und klaren Essenz seines Wesens. Die Farben sind trocken und glasiert wie Farben irdener

    Geschirre. Die Bäume haben ein lichtes zartes Laubwerk, und ihre Form ist anders als die europäischer Bäume, sie bilden keine Kronen und Kuppeln, sondern waagrechte Schichten. Vereinzelte hohe Bäume bekommen dadurch eine Ähnlichkeit mit Palmen, sie haben etwas Heroisches und Romantisches wie Schiffe mit vollen Segeln, und ein Waldrand wirkt seltsam: der ganze Wald scheint leicht zu schwingen. Aus dem Gras der großen Ebenen ragen verstreut die krummen, kahlen alten Dornbäume, und das Gras riecht würzig nach Thymian und Sumpfmyrte; an manchen Stellen ist der Duft so stark, daß er die Nase beizt. Alle Blumen auf den Hochebenen oder an den Schlinggewächsen und Lianen im Urwald sind gewissermaßen Verkleinerungen wie Blumen auf den Dünen; nur zu Beginn der Regenzeit sprie-

    ßen große fleischige, schwerduftende Lilien auf den Hochebenen empor. Die Ausblicke sind unendlich weit. Alles, was man sieht, atmet Größe und Freiheit und unvergleichliche Vornehm-

    heit.

    Das wesentliche Element der Landschaft und des Lebens in ihr ist die Luft. Wer auf einen Aufenthalt im afrikanischen Hochland zurückblickt, den überkommt das Gefühl, er habe eine

    Zeitlang hoch in der Luft gelebt. Der Himmel ist selten mehr als blaßblau oder violett, und mächtige, aller Schwere bare, immerfort sich wandelnde Wolken türmen sich allenthalben und segeln an ihm dahin; aber die Bläue hat etwas Leuchtendes und färbt die Umrisse der Berge und nahen Wälder mit frischem tiefem Blau. Um die Tagesmitte beginnt die Luft über dem Lande sich zu regen wie eine aufsteigende Flamme, sie flimmert, wogt und schimmert wie rieselndes Wasser, spiegelt und verdoppelt alle Gegenstände und schafft große Fata Morganen. Es atmet sich leicht in der hohen Luft, man saugt Lebensgewißheit und Unbeschwertheit der Seele in sich. Im Hochland erwacht man in der Frühe und weiß: hier bin ich, wo ich sein sollte.“

     

     

     

     

     

    De Amerikaanse schrijver Thornton Niven Wilder werd geboren op 17 april 1897 in Madison, Wisconsin. Zie ook mijn blog van 17 april 2007.

     

    Uit: Three plays

     

    „Toward the end of the twenties I began to lose pleasure in going to the theatre. I ceased to believe in the stories I saw presented there. When I did go it was to admire some secondary aspect of the play, the work of a great actor or director or designer. Yet at the same time the conviction was growing in me that the theatre was the greatest of all the arts. I felt that something had gone wrong with it in my time and that it was fulfilling only a small part of its potentialities. I was filled with admiration for presentations of classical works by Max Reinhardt and Louis Jouvet and the Old Vic, as I was by the best plays of my own time, like Desire Under the Elms and The Front Page; but it was with a grudging appreciation, for I didn't believe a word of them. I was like a schoolmaster grading a paper; to each of these offerings I gave an A+, but the condition of mind of one grading a paper is not that of one being overwhelmed by an artistic creation. The response we make when we "believe" a work of the imagination is that of saying: "This is the way things are. I have always known it without being fully aware that I knew it. Now in the presence of this play or novel or poem (or picture or piece of music) I know that I know it." It is this form of knowledge which Plato called "recollection." We have all murdered, in thought; and been murdered. We have all seen theridiculous in estimable persons and in ourselves. We have allknown terror as well as enchantment. Imaginative literature hasnothing to say to those who do not recognize-who cannot bereminded --- of such conditions. Of all the arts the theatre isbestendowed to awaken this recollection within us-to believe is tosay "yes"; but in the theatres of my time I did not feel myselfprompted to any such grateful and self-forgetting acquiescence.”

     

     

     

     

     

    De Engelse schrijver Nick Hornby werd geboren op 17 april 1957 in Redhill. Zie ook mijn blog van 17 april 2007.

     

    Uit: A Long Way Down

     

    „MARTIN.

    Can I explain why I wanted to jump off the top of a tower block? Of course I can explain why I wanted to jump off the top of a tower block. I'm not a bloody idiot. I can explain it because it wasn't inexplicable: it was a logical decision, the product of proper thought. It wasn't even very serious thought, either. I don't mean it was whimsical - I just meant that it wasn't terribly complicated, or agonised. Put it this way: say you were, I don't know, an assistant bank manager, in Guildford. And you'd been thinking of emigrating, and then you were offered the job of managing a bank in Sydney. Well, even though it's a pretty straightforward decision, you'd still have to think for a bit, wouldn't you? You'd at least have to work out whether you could bear to move, whether you could leave your friends and colleagues behind, whether you could uproot your wife and kids. You might sit down with a bit of paper and draw up a list of pros and cons. You know:

    CONS - Aged parents, friends, golf club.

    PROS - more money, better quality of life (house with pool, barbecue etc), sea, sunshine, no left-wing councils banning Baa-Baa Black Sheep, no EEC directives banning British sausages etc. It's no contest, is it? The golf club! Give me a break. Obviously your aged parents give you pause for thought, but that's all it is - a pause, and a brief one, too. You'd be on the phone to the travel agents within ten minutes.

    Well, that was me. There simply weren't enough regrets, and lots and lots of reasons to jump. The only things in my 'cons' list were the kids, but I couldn't imagine Cindy letting me see them again anyway. I haven't got any aged parents, and I don't play golf. Suicide was my Sydney. And I say that with no offence to the good people of Sydney intended.”

     

     

     

     

     

     

    De Amerikaanse schrijfster Cynthia Ozick werd geboren op 17 april 1928 in New York. Zie ook mijn blog van 17 april 2007.

     

    Uit: Public Intellectuals

     

    „The responsibility of intellectuals includes also the recognition that we cannot live above or apart from our own time and what it imposes on us; that willy-nilly we breathe inside the cage of our generation, and must perform within it. Thinkers—whether they count as public intellectuals or the more reticent and less visible sort—are obliged above all to make distinctions, particularly in an age of mindlessly spreading moral equivalence... And political intellectuals who have the capacity, and the inclination, to reflect on fresh public issues from new perspectives are obliged to reflect on them in so careful a way that their propositions will not seem callous or morally embarrassing or downright despicable decades on

     

     

     

     

     

    De Duitse schrijfster Ida Boy-Ed werd geboren op 17 april 1852 in Bergedorf (Hamburg). Zie ook mijn blog van 17 april 2007.

     

    Uit: Die Glücklichen

     

    „Es war um jene Zeit des Jahres, wo überall in Deutschland Manöver stattfanden. Auch in dem kleinen Winkel des Reichs, der sich aus hanseatisch-lübeckischem und mecklenburgischem Grund und Boden zusammensetzt und sich an dem südlichen Ufer der Travemündung hinzieht, gab es Divisionsmanöver. Von der alten Königin der Hansa, von Lübeck, bis zu dem Gestade der Ostsee herrschte das frohe Leben, das zahlreiche Einquartierung mit sich zu bringen pflegt. Die Nächte der großen Biwaks standen noch bevor; die Bevölkerung der Gegend erwartete sie, wie man eine Volksbelustigung erwartet. Aber die einzelnen Bataillone hatten da und dort ihre kleinen Vorpostenbiwaks, und auch an dem Abend des 1. September sah man auf einem weiten Stoppelfelde ein rühriges Leben.

    Zwischen dem Felde und dem Fluß zog sich die Landstraße nach dem Mecklenburgischen hin. Die sinkende Sonne gab dem wolkenlosen Himmel und dem glattfließenden Stromspiegel einen gelbroten, metallischen Glanz. Der sich hinter der Kiefernschonung erhebende Laubwald begann zu düstern; das weiße Band der Landstraße, das aus ihm sich hervorschlängelte, zeigte sich zuweilen von Staub überwirbelt, dann rollte ein Wagen heran, der von Lübeck kam und nach Schlutup fuhr. Das Rollen der Räder ließ eine kleine Gruppe von Offizieren, die vor dem runden Bataillonszelt um einen Tisch saßen, jedesmal aufspringen und mit einer gewissen Enttäuschung sich wieder setzen.
    »Allmer«, sagte ein junger Offizier zu einem Einjährig-Freiwilligen, der am Tische stand und sich ein Glas Wein eingoß, »deine Mutter kommt nicht mehr.«

    »Ganz gewiß, lieber Schmettau, Beatrix wird schon dafür sorgen.«

    »Im Grunde ist es auch viel verlangt, daß die Frau Gräfin zwei Stunden fahren soll, um uns zu besuchen, oder vielmehr, um Komtesse ein Biwak zu zeigen.«

    Herr v. Schmettau sah nach der Uhr.

    »Etwas nach sieben.«

    In diesem Augenblick kam der Bursche des Herrn v. Schmettau über die Koppel dahergerannt. Ehe er seine Meldung ausgerichtet hatte, wußten die Herren ihren Inhalt schon, denn zugleich erschien vom Dorf her auf der Landstraße das Fuhrwerk der Gräfin Allmer. Die Offiziere – es waren ihrer vier an der Zahl – beeilten sich, dem Wagen entgegenzugehen. Das bräunliche Antlitz des Leutnants v. Schmettau überzog sich mit feinem Rot, seine braunen Augen leuchteten warm auf, als er, gleich den übrigen, schon von fern die Insassen des Wagens mit militärischen Grüßen willkommen hieß. Der junge Graf Allmer hielt sich ein wenig zurück. Hier im Biwak durften die militärischen Rangunterschiede doch nicht ganz außer Augen gelassen werden.“

     

     

     

     

     

    Zie voor onderstaande schrijvers ook mijn blog van 17 april 2007.

     

    De Duitse schrijver Rolf Kalmuczak werd geboren in Nordhausen op 17 april 1938.

     

    De Duitse schrijver David Wagner werd geboren op 17 april 1971 in Andernach.

     

    De Amerikaanse schrijver R.J. Pineiro werd geboren op 17 april 1961 in Havanna.

     

    17-04-2008 om 20:35 geschreven door Romenu  


    » Reageer (0)
    16-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tristan Tzara, Kingsley Amis, Anatole France, Sarah Kirsch, Spike Milligan, John Millington Synge, Konstantin Vaginov, Jan Luyken, Eberhard Panitz
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Tristan Tzara (16 april 1896 – 24 december 1963)









    De Franse dichter, dadaïst en surrealist Tristan Tzara werd op 16 april 1896 in de Roemeense plaats Moinesti geboren als Samuel Rosenstock. Zie ook mijn blog van 16 april 2007.

     

    Uit: Dadaism (Vertaald door Robert Motherwell)

     

    “*There is a literature that does not reach the voracious mass. It is the work of creators, issued from a real necessity in the author, produced for himself. It expresses the knowledge of a supreme egoism, in which laws wither away. Every page must explode, either by profound heavy seriousness, the whirlwind, poetic frenzy, the new, the eternal, the crushing joke, enthusiasm for principles, or by the way in which it is printed. On the one hand a tottering world in flight, betrothed to the glockenspiel of hell, on the other hand: new men. Rough, bouncing, riding on hiccups. Behind them a crippled world and literary quacks with a mania for improvement.

    I say unto you: there is no beginning and we do not tremble, we are not sentimental. We are a furious Wind, tearing the dirty linen of clouds and prayers, preparing the great spectacle of disaster, fire, decomposition.* We will put an end to mourning and replace tears by sirens screeching from one continent to another. Pavilions of intense joy and widowers with the sadness of poison. Dada is the signboard of abstraction; advertising and business are also elements of poetry.

    I destroy the drawers of the brain and of social organization: spread demoralization wherever I go and cast my hand from heaven to hell, my eyes from hell to heaven, restore the fecund wheel of a universal circus to objective forces and the imagination of every individual.

    Philosophy is the question: from which side shall we look at life, God, the idea or other phenomena. Everything one looks at is false. I do not consider the relative result more important than the choice between cake and cherries after dinner. The system of quickly looking at the other side of a thing in order to impose your opinion indirectly is called dialectics, in other words, haggling over the spirit of fried potatoes while dancing method around it. If I cry out:

    Ideal, ideal, ideal,

    ·  Knowledge, knowledge, knowledge,

    ·  Boomboom, boomboom, boomboom,

    I have given a pretty faithful version of progress, law, morality and all other fine qualities that various highly intelligent men have discussed in so manv books, only to conclude that after all everyone dances to his own personal boomboom, and that the writer is entitled to his boomboom: the satisfaction of pathological curiosity; a private bell for inexplicable needs; a bath; pecuniary difficulties; a stomach with repercussions in life; the authority of the mystic wand formulated as the bouquet of a phantom orchestra made up of silent fiddle bows greased with philtres made of chicken manure.”

     

     

     

     

     

     

    De Engelse schrijver Kingsley Amis werd geboren op 16 april 1922 in Londen. Zie ook mijn blog van 16 april 2007.

     

    Uit: ONE FAT ENGLISHMAN

     

    “Roger began eating. There was a roll-basket on the table near him, its contents hidden by a napkin. Underneath this were lengths of hot Italian bread soaked in garlic butter. He decided he would not eat this, and then suddenly found he had started to. His decision to eat only one piece went the same way. By the time the Southern fried chicken arrived from the gloved hand of the Negroe mad it was plain to him that he might as well be hung for a fat-tailed sheep as a lamb. With the chicken there were turnips, spring onions - and corn on the cob with more butter. A razor-blade embedded in a wooden handle for sclicing the cobs and a paint-brush affair for spreading the melted butter on them were passed from hand to hand. Roger used both instruments a lot.
    While Ernst and Parteger, who was sitting opposite, filled him in on what terrible courses of study were available at Budweiser (College), Roger concentrated on his food. It was the least he could do for something that was bringing his coronary nearer at such a clip, that was already, he sensed, sidling irremovably into his paunch and his neck and his bosom. Let it. As he was waiting for his helping of blueberry pancakes with fresh cream and Wisconsin cheddar, the thought of dieting brushed feebly at his mind like an old remorse. He was aware that just eating a little of what he did no fancy would sooner or later do him good in the sexual chase. This idea had been brought sharply into focus at a fellow-publisher's party the previous year. Somebody's secretary had told him that what he wanted was all right with her on the understanding that he brought his block and tackle along. Five days later, sipping a half-cup of sugarless and milkless tea to round off a luncheon of a lightly boiled egg with no salt, a decarbohydrated roll resembling fluff in plastic, and a small apple, he had made up his mind for ever that, if it came to it, he could easily settle down to a regime of banquets and self-abuse. He sent his palte up now for a second helping of pancakes and put three chocolate mints into his mouth to tide him over. Outside every fat man there was an even fatter man trying to close in.
    With the Gaelic coffee, surmounted by half an inch or so of chilled cream, he felt his survival till breakfast guaranteed and ceremoniously produced for him by Joe."

     

     

     

     

     

    De Franse dichter en schrijver Anatole France werd geboren in Parijs op 16 april 1844. Zie ook mijn blog van 16 april 2007.

     

     

    Les arbres

     

    Ô vous qui, dans la paix et la grâce fleuris,
    Animez et les champs et vos forêts natales,
    Enfants silencieux des races végétales,
    Beaux arbres, de rosée et de soleil nourris,

    La Volupté par qui toute race animée
    Est conçue et se dresse à la clarté du jour,
    La mère aux flancs divins de qui sortit l'Amour,
    Exhale aussi sur vous son haleine embaumée.

    Fils des fleurs, vous naissez comme nous du Désir,
    Et le Désir, aux jours sacrés des fleurs écloses,
    Sait rassembler votre âme éparse dans les choses,
    Votre âme qui se cherche et ne se peut saisir.

    Et, tout enveloppés dans la sourde matière
    Au limon paternel retenus par les pieds,
    Vers la vie aspirant, vous la multipliez,
    Sans achever de naître en votre vie entière.

     

     

     

     

     


    De Duitse schrijfster en dichteres
    Sarah Kirsch (eig.
    Ingrid Hella Irmelinde Kirsch) werd geboren op 16 april 1935 in Limlingerode.Zie ook mijn blog van 16 april 2007.

     

     

    Eine Schlehe im Mund
    komme ich übers Feld

     

    Eine Schlehe im Mund komme ich übers Feld
    sie rollt auf der Zunge stößt Zähne an wenn ich geh
    mein Kopf eine Schelle klappert und macht
    einen traurigen Mund
                                 meiner mit einer Schelle
    deiner Sand schon und Kieselstein
    ich drüber du drunter
    Ebereschen blutrot samtrot liegts auf dem Weg
    Drosseln freßt freßt
    den Herbst lang euch Vogelfett an

     

     

     

     

    Unglück läßt grüßen

     

    Seit er fort ist fallen Palmen
    um gehen Bomben los, ich bin
    Von Moskitos verbeult oder schneide
    Mir halbe Finger ab, es kommt noch
    Schnee im August

     

     

     

     

     

    Ich bin sehr sanft

     

    Ich bin sehr sanft nenn
    mich Kamille
    meine Finger sind zärtlich baun
    Kirchen in deiner Hand meine Nägel
    Flügelschuppen von Engeln liebkosen ich bin
    der Sommer der Herbst selbst der Winter im Frühling
    möchte ich bei dir sein du
    zeigst mir das Land wir gehn
    von See zu See da braucht es
    ein langes glückliches Leben
    die Fische sind zwei
    die Vögel baun Nester wir
    stehn auf demselben Blatt

     

     

     

     

     

     

    De Ierse dichter, musicus en komiek Spike Milligan werd geboren op 16 april 1918 in Ahmednagar in Indië. Zie ook mijn blog van 16 april 2007.

     

     

    A Silly Poem

     

    Said Hamlet to Ophelia,
    I'll draw a sketch of thee,
    What kind of pencil shall I use?
    2B or not 2B?

     

     

    Eurolove

     

    I cannot
    and I will not
    No, I cannot love you less
    Like the flower to the butterfly
    The corsage to the dress

    She turns my love to dust
    my destination empty
    my beliefs scattered: Diaspora!

    Who set this course - and why?
    Now my wings beat -
    without purpose
    Yet they speed...

     

     

     

    Indian Boyhood

     

    What happened to the boy I was?
    Why did he run away?
    And leave me old and thinking, like
    There'd been no yesterday?
    What happened then?
    Was I that boy?
    Who laughed and swam in the bund*
    I there no going back?
    No recompense?
    Is there nothing?
    No refund?

     

     

     

     

     

     

    De Ierse (toneel)schrijver en dichter John Millington Synge werd geboren op 16 april 1871 in Rathfarnham.Zie ook mijn blog van 16 april 2007.

     

    In Kerry

     

    WE heard the thrushes by the shore and sea,

    And saw the golden star's nativity,

    Then round we went the lane by Thomas Flynn,

    Across the church where bones lie out and in;

    And there I asked beneath a lonely cloud

    Of strange delight, with one bird singing loud,

    What change you'd wrought in graveyard, rock and sea,

    This new wild paradise to wake for me. . . .

    Yet knew no more than knew those merry sins

    Had built this stack of thigh-bones, jaws and shins.

     

     

     

     

     

     

     

    De Russische dichter en schrijver Konstantin Vaginov werd geboren op 16 april 1899 in Sint Petersburg. Zie ook mijn blog van 16 april 2007.

     

    Uit: Satyr Chorus

     

    “For some time now, Petersburg has been shaded for me in a greenish color, glimmering and glinting, a ghastly color, phosphorescent. Snaky and snickering, a greenish flame quivers on buildings, on faces, and in souls. A flame will flicker--and it's not Pyotr Petrovich before you, but a gluey reptile. A flame will shoot up--and you yourself are worse than a reptile. And it isn't people walking down the streets: you glance under a hat--it's the head of a snake; you peer at an old lady--a toad squats, bloating its stomach. And there are young people, each with a particular dream: an engineer just has to hear Hawaiian music, a student--for a bit more effect, to hang himself, a schoolboy--to father a child, to prove his virility. You find yourself in a store--a former general stands at the counter and wears a drilled smile; you go into a museum--the guide knows he's lying, and continues to lie. I don't like Petersburg. My dream is over.

     

     Prologue

     

    PRODUCED BY AN AUTHOR WHO HAS APPEARED 

    IN THE MIDDLE OF A BOOK

     

       Now, there is no Petersburg. There is Leningrad. But Leningrad doesn't concern us--the author is a coffin-maker by profession, not a master of the cradle business. Show him a little coffin--he'll give it a knock and find out what material it's made of, how long ago, by which master, and even recall the parents of the deceased. As you can see right now, the author's preparing a little coffin for the twenty-seven years of his life. He's terribly busy. But don't think he's preparing the coffin with some kind of purpose, he simply has that sort of passion. He picks up his nose--there's the whiff of a corpse; so, then, it needs a coffin. And he loves his deceased ones, and walks behind them even while they're alive, and shakes their little hands, and starts talking, and casually stocks up on boards, shops for nails, and gets hold of some lace when there's a chance.”

     

     

     

     

     

     

    Zie voor onderstaande schrijvers ook mijn blog van 16 april 2007.

     

    De Nederlandse dichter en etser Jan Luyken werd geboren in Amsterdam op 16 april 1649.

     

    De Duitse schrijver Eberhard Panitz werd geboren op 16 april 1932 in Dresden.

     

    16-04-2008 om 20:28 geschreven door Romenu  


    » Reageer (0)



    Zoeken op Blog Romenu

    Inhoud blog
  • Freya North, Christian Filips
  • Sheema Kalbasi, Christian Filips
  • Scott Cairns
  • Joost Oomen, Scott Cairns
  • Guido van Heulendonk, Chinua Achebe
  • Craig Arnold, Chinua Achebe, Yves De Bosscher
  • Clemens J. Setz, Ted Berrigan
  • NS Publieksprijs voor Adriaan van Dis
  • Olga Grjasnowa, Tom Hofland, Norbert Krapf
  • Frank Westerman, Timo Berger
  • Daniël Dee, Hans Magnus Enzensberger
  • Sint Maarten (Jan-Paul Rosenberg), Hans Magnus Enzensberger
  • Jan van Nijlen, Hans Magnus Enzensberger
  • Lloyd Haft, Anne Sexton
  • Natalka Bilotserkivets, Anne Sexton
  • Willy Vlautin, Alice Notley
  • Robert Musil, Johann Scheerer, Werner Söllner
  • Bert Wagendorp, C. K. Williams
  • 90 Jaar Judith Herzberg, C. K. Williams
  • Koen Frijns, C. K. Williams
  • Allerzielen (Willem Wilmink), Ilse Aichinger, Kees van den Heuvel
  • PRAYER ON ALL SAINTS’ DAY (Malcolm Cowley), Ilse Aichinger
  • The Haunted House (George MacDonald), Carl Sandburg, Joseph Boyden
  • Édouard Louis, Paul Claes, Ezra Pound
  • Andrea Voigt, Harald Hartung
  • Evelyn Waugh, István Kemény
  • Zadie Smith, Sylvia Plath
  • Maartje Wortel, Andrew Motion
  • Elif Shafak, Andrew Motion
  • Onno Kosters, August Graf von Platen
  • Masiela Lusha, Willem Bijsterbosch, Michel van der Plas
  • Lévi Weemoedt, August Graf von Platen
  • Martin Bril, Samuel T. Coleridge
  • Hans Warren, Arthur Rimbaud
  • David Vann, Jan Wagner, Kristine Bilkau
  • Kees Fens, Jan Wagner
  • Simon Vestdijk, Jan Wagner
  • Alma Mathijsen, Oscar Wilde
  • Jan-Paul Rosenberg
  • A. F.Th. van der Heijden, Günter Grass
  • Deutscher Buchpreis 2024 voor Martina Hefter
  • Maarten van der Graaff, Katha Pollitt
  • Colin Channer, Jeet Thayil
  • NoViolet Bulawayo, Eugenio Montale
  • Christoph Peters, Daniel Falb
  • Nobelprijs voor de Literatuur 2024 voor Han Kang
  • Menno Wigman, Arne Rautenberg
  • Herman Brusselmans, Tadeusz Różewicz
  • Alexis de Roode, Arne Rautenberg
  • Simon Carmiggelt, Arne Rautenberg

    Archief per dag
  • 21-11-2024
  • 20-11-2024
  • 19-11-2024
  • 18-11-2024
  • 17-11-2024
  • 16-11-2024
  • 15-11-2024
  • 14-11-2024
  • 13-11-2024
  • 12-11-2024
  • 11-11-2024
  • 10-11-2024
  • 09-11-2024
  • 08-11-2024
  • 07-11-2024
  • 06-11-2024
  • 05-11-2024
  • 04-11-2024
  • 03-11-2024
  • 02-11-2024
  • 01-11-2024
  • 31-10-2024
  • 30-10-2024
  • 29-10-2024
  • 28-10-2024
  • 27-10-2024
  • 26-10-2024
  • 25-10-2024
  • 24-10-2024
  • 23-10-2024
  • 22-10-2024
  • 21-10-2024
  • 20-10-2024
  • 19-10-2024
  • 18-10-2024
  • 17-10-2024
  • 16-10-2024
  • 15-10-2024
  • 14-10-2024
  • 13-10-2024
  • 12-10-2024
  • 11-10-2024
  • 10-10-2024
  • 09-10-2024
  • 08-10-2024
  • 07-10-2024
  • 06-10-2024
  • 05-10-2024
  • 04-10-2024
  • 03-10-2024
  • 02-10-2024
  • 01-10-2024
  • 30-09-2024
  • 29-09-2024
  • 28-09-2024
  • 27-09-2024
  • 26-09-2024
  • 25-09-2024
  • 24-09-2024
  • 23-09-2024
  • 22-09-2024
  • 21-09-2024
  • 20-09-2024
  • 19-09-2024
  • 18-09-2024
  • 17-09-2024
  • 16-09-2024
  • 15-09-2024
  • 14-09-2024
  • 13-09-2024
  • 12-09-2024
  • 11-09-2024
  • 10-09-2024
  • 09-09-2024
  • 08-09-2024
  • 07-09-2024
  • 06-09-2024
  • 05-09-2024
  • 04-09-2024
  • 03-09-2024
  • 02-09-2024
  • 01-09-2024
  • 31-08-2024
  • 30-08-2024
  • 29-08-2024
  • 28-08-2024
  • 27-08-2024
  • 26-08-2024
  • 25-08-2024
  • 24-08-2024
  • 23-08-2024
  • 22-08-2024
  • 21-08-2024
  • 20-08-2024
  • 19-08-2024
  • 18-08-2024
  • 17-08-2024
  • 16-08-2024
  • 15-08-2024
  • 14-08-2024
  • 13-08-2024
  • 12-08-2024
  • 11-08-2024
  • 10-08-2024
  • 09-08-2024
  • 08-08-2024
  • 07-08-2024
  • 06-08-2024
  • 05-08-2024
  • 04-08-2024
  • 03-08-2024
  • 02-08-2024
  • 01-08-2024
  • 31-07-2024
  • 30-07-2024
  • 29-07-2024
  • 28-07-2024
  • 27-07-2024
  • 26-07-2024
  • 25-07-2024
  • 24-07-2024
  • 23-07-2024
  • 22-07-2024
  • 21-07-2024
  • 20-07-2024
  • 19-07-2024
  • 18-07-2024
  • 17-07-2024
  • 16-07-2024
  • 15-07-2024
  • 14-07-2024
  • 13-07-2024
  • 12-07-2024
  • 11-07-2024
  • 10-07-2024
  • 09-07-2024
  • 08-07-2024
  • 07-07-2024
  • 06-07-2024
  • 05-07-2024
  • 04-07-2024
  • 03-07-2024
  • 02-07-2024
  • 01-07-2024
  • 30-06-2024
  • 29-06-2024
  • 28-06-2024
  • 27-06-2024
  • 26-06-2024
  • 25-06-2024
  • 24-06-2024
  • 23-06-2024
  • 22-06-2024
  • 21-06-2024
  • 20-06-2024
  • 19-06-2024
  • 18-06-2024
  • 17-06-2024
  • 16-06-2024
  • 15-06-2024
  • 14-06-2024
  • 13-06-2024
  • 12-06-2024
  • 11-06-2024
  • 10-06-2024
  • 09-06-2024
  • 08-06-2024
  • 07-06-2024
  • 06-06-2024
  • 05-06-2024
  • 04-06-2024
  • 03-06-2024
  • 02-06-2024
  • 01-06-2024
  • 31-05-2024
  • 30-05-2024
  • 29-05-2024
  • 28-05-2024
  • 27-05-2024
  • 26-05-2024
  • 25-05-2024
  • 24-05-2024
  • 23-05-2024
  • 22-05-2024
  • 21-05-2024
  • 20-05-2024
  • 19-05-2024
  • 18-05-2024
  • 17-05-2024
  • 16-05-2024
  • 15-05-2024
  • 14-05-2024
  • 13-05-2024
  • 12-05-2024
  • 11-05-2024
  • 10-05-2024
  • 09-05-2024
  • 08-05-2024
  • 07-05-2024
  • 06-05-2024
  • 05-05-2024
  • 04-05-2024
  • 03-05-2024
  • 02-05-2024
  • 01-05-2024
  • 30-04-2024
  • 29-04-2024
  • 28-04-2024
  • 27-04-2024
  • 26-04-2024
  • 25-04-2024
  • 24-04-2024
  • 23-04-2024
  • 22-04-2024
  • 21-04-2024
  • 20-04-2024
  • 19-04-2024
  • 18-04-2024
  • 17-04-2024
  • 16-04-2024
  • 15-04-2024
  • 14-04-2024
  • 13-04-2024
  • 12-04-2024
  • 11-04-2024
  • 10-04-2024
  • 08-04-2024
  • 07-04-2024
  • 06-04-2024
  • 05-04-2024
  • 04-04-2024
  • 03-04-2024
  • 02-04-2024
  • 01-04-2024
  • 31-03-2024
  • 30-03-2024
  • 29-03-2024
  • 28-03-2024
  • 27-03-2024
  • 26-03-2024
  • 25-03-2024
  • 24-03-2024
  • 23-03-2024
  • 22-03-2024
  • 21-03-2024
  • 20-03-2024
  • 19-03-2024
  • 18-03-2024
  • 17-03-2024
  • 16-03-2024
  • 15-03-2024
  • 14-03-2024
  • 13-03-2024
  • 12-03-2024
  • 11-03-2024
  • 10-03-2024
  • 09-03-2024
  • 08-03-2024
  • 07-03-2024
  • 06-03-2024
  • 05-03-2024
  • 04-03-2024
  • 03-03-2024
  • 02-03-2024
  • 01-03-2024
  • 29-02-2024
  • 28-02-2024
  • 27-02-2024
  • 26-02-2024
  • 25-02-2024
  • 24-02-2024
  • 23-02-2024
  • 22-02-2024
  • 21-02-2024
  • 20-02-2024
  • 19-02-2024
  • 18-02-2024
  • 17-02-2024
  • 16-02-2024
  • 15-02-2024
  • 14-02-2024
  • 13-02-2024
  • 12-02-2024
  • 11-02-2024
  • 10-02-2024
  • 09-02-2024
  • 08-02-2024
  • 07-02-2024
  • 06-02-2024
  • 05-02-2024
  • 04-02-2024
  • 03-02-2024
  • 02-02-2024
  • 01-02-2024
  • 31-01-2024
  • 30-01-2024
  • 29-01-2024
  • 28-01-2024
  • 27-01-2024
  • 26-01-2024
  • 25-01-2024
  • 24-01-2024
  • 23-01-2024
  • 22-01-2024
  • 21-01-2024
  • 20-01-2024
  • 19-01-2024
  • 18-01-2024
  • 17-01-2024
  • 16-01-2024
  • 15-01-2024
  • 14-01-2024
  • 13-01-2024
  • 12-01-2024
  • 11-01-2024
  • 10-01-2024
  • 09-01-2024
  • 08-01-2024
  • 07-01-2024
  • 06-01-2024
  • 05-01-2024
  • 04-01-2024
  • 03-01-2024
  • 02-01-2024
  • 01-01-2024
  • 31-12-2023
  • 30-12-2023
  • 29-12-2023
  • 28-12-2023
  • 27-12-2023
  • 26-12-2023
  • 25-12-2023
  • 24-12-2023
  • 05-12-2023
  • 04-12-2023
  • 03-12-2023
  • 23-11-2023
  • 22-11-2023
  • 21-11-2023
  • 20-11-2023
  • 25-09-2023
  • 10-09-2023
  • 17-05-2021
  • 16-05-2021
  • 25-09-2019
  • 24-09-2019
  • 23-09-2019
  • 22-09-2019
  • 21-09-2019
  • 20-09-2019
  • 19-09-2019
  • 18-09-2019
  • 17-09-2019
  • 16-09-2019
  • 15-09-2019
  • 14-09-2019
  • 13-09-2019
  • 12-09-2019
  • 11-09-2019
  • 10-09-2019
  • 09-09-2019
  • 06-09-2019
  • 31-08-2019
  • 30-08-2019
  • 29-08-2019
  • 28-08-2019
  • 27-08-2019
  • 26-08-2019
  • 25-08-2019
  • 24-08-2019
  • 23-08-2019
  • 22-08-2019
  • 21-08-2019
  • 20-08-2019
  • 19-08-2019
  • 18-08-2019
  • 17-08-2019
  • 16-08-2019
  • 15-08-2019
  • 13-08-2019
  • 12-08-2019
  • 11-08-2019
  • 10-08-2019
  • 09-08-2019
  • 08-08-2019
  • 07-08-2019
  • 06-08-2019
  • 05-08-2019
  • 04-08-2019
  • 03-08-2019
  • 02-08-2019
  • 01-08-2019
  • 31-07-2019
  • 30-07-2019
  • 29-07-2019
  • 28-07-2019
  • 27-07-2019
  • 26-07-2019
  • 25-07-2019
  • 24-07-2019
  • 23-07-2019
  • 22-07-2019
  • 21-07-2019
  • 20-07-2019
  • 19-07-2019
  • 18-07-2019
  • 17-07-2019
  • 16-07-2019
  • 15-07-2019
  • 14-07-2019
  • 13-07-2019
  • 12-07-2019
  • 11-07-2019
  • 10-07-2019
  • 09-07-2019
  • 08-07-2019
  • 07-07-2019
  • 06-07-2019
  • 05-07-2019
  • 04-07-2019
  • 03-07-2019
  • 02-07-2019
  • 01-07-2019
  • 30-06-2019
  • 29-06-2019
  • 28-06-2019
  • 27-06-2019
  • 26-06-2019
  • 25-06-2019
  • 24-06-2019
  • 23-06-2019
  • 22-06-2019
  • 21-06-2019
  • 20-06-2019
  • 19-06-2019
  • 18-06-2019
  • 17-06-2019
  • 16-06-2019
  • 15-06-2019
  • 14-06-2019
  • 13-06-2019
  • 12-06-2019
  • 11-06-2019
  • 10-06-2019
  • 09-06-2019
  • 08-06-2019
  • 07-06-2019
  • 06-06-2019
  • 05-06-2019
  • 04-06-2019
  • 03-06-2019
  • 02-06-2019
  • 01-06-2019
  • 31-05-2019
  • 30-05-2019
  • 29-05-2019
  • 28-05-2019
  • 27-05-2019
  • 26-05-2019
  • 25-05-2019
  • 24-05-2019
  • 23-05-2019
  • 22-05-2019
  • 21-05-2019
  • 20-05-2019
  • 19-05-2019
  • 18-05-2019
  • 17-05-2019
  • 16-05-2019
  • 15-05-2019
  • 14-05-2019
  • 13-05-2019
  • 12-05-2019
  • 11-05-2019
  • 10-05-2019
  • 09-05-2019
  • 08-05-2019
  • 07-05-2019
  • 06-05-2019
  • 05-05-2019
  • 04-05-2019
  • 03-05-2019
  • 02-05-2019
  • 01-05-2019
  • 30-04-2019
  • 29-04-2019
  • 28-04-2019
  • 27-04-2019
  • 26-04-2019
  • 25-04-2019
  • 24-04-2019
  • 23-04-2019
  • 22-04-2019
  • 21-04-2019
  • 20-04-2019
  • 19-04-2019
  • 18-04-2019
  • 17-04-2019
  • 16-04-2019
  • 15-04-2019
  • 14-04-2019
  • 13-04-2019
  • 12-04-2019
  • 11-04-2019
  • 10-04-2019
  • 09-04-2019
  • 08-04-2019
  • 07-04-2019
  • 06-04-2019
  • 05-04-2019
  • 04-04-2019
  • 03-04-2019
  • 02-04-2019
  • 01-04-2019
  • 31-03-2019
  • 30-03-2019
  • 29-03-2019
  • 28-03-2019
  • 27-03-2019
  • 26-03-2019
  • 25-03-2019
  • 24-03-2019
  • 23-03-2019
  • 22-03-2019
  • 21-03-2019
  • 20-03-2019
  • 19-03-2019
  • 18-03-2019
  • 17-03-2019
  • 16-03-2019
  • 15-03-2019
  • 14-03-2019
  • 13-03-2019
  • 12-03-2019
  • 11-03-2019
  • 10-03-2019
  • 09-03-2019
  • 08-03-2019
  • 07-03-2019
  • 06-03-2019
  • 05-03-2019
  • 04-03-2019
  • 03-03-2019
  • 02-03-2019
  • 01-03-2019
  • 28-02-2019
  • 27-02-2019
  • 26-02-2019
  • 25-02-2019
  • 24-02-2019
  • 23-02-2019
  • 22-02-2019
  • 21-02-2019
  • 20-02-2019
  • 19-02-2019
  • 18-02-2019
  • 17-02-2019
  • 16-02-2019
  • 15-02-2019
  • 14-02-2019
  • 13-02-2019
  • 12-02-2019
  • 11-02-2019
  • 10-02-2019
  • 09-02-2019
  • 08-02-2019
  • 07-02-2019
  • 06-02-2019
  • 05-02-2019
  • 04-02-2019
  • 03-02-2019
  • 02-02-2019
  • 01-02-2019
  • 31-01-2019
  • 30-01-2019
  • 29-01-2019
  • 28-01-2019
  • 27-01-2019
  • 26-01-2019
  • 25-01-2019
  • 24-01-2019
  • 23-01-2019
  • 22-01-2019
  • 21-01-2019
  • 20-01-2019
  • 19-01-2019
  • 18-01-2019
  • 17-01-2019
  • 16-01-2019
  • 15-01-2019
  • 14-01-2019
  • 13-01-2019
  • 12-01-2019
  • 11-01-2019
  • 10-01-2019
  • 09-01-2019
  • 08-01-2019
  • 07-01-2019
  • 06-01-2019
  • 05-01-2019
  • 04-01-2019
  • 03-01-2019
  • 02-01-2019
  • 01-01-2019
  • 31-12-2018
  • 30-12-2018
  • 29-12-2018
  • 28-12-2018
  • 27-12-2018
  • 26-12-2018
  • 25-12-2018
  • 24-12-2018
  • 23-12-2018
  • 22-12-2018
  • 21-12-2018
  • 20-12-2018
  • 19-12-2018
  • 18-12-2018
  • 17-12-2018
  • 16-12-2018
  • 15-12-2018
  • 14-12-2018
  • 13-12-2018
  • 12-12-2018
  • 11-12-2018
  • 10-12-2018
  • 09-12-2018
  • 08-12-2018
  • 07-12-2018
  • 06-12-2018
  • 05-12-2018
  • 04-12-2018
  • 03-12-2018
  • 02-12-2018
  • 01-12-2018
  • 30-11-2018
  • 29-11-2018
  • 28-11-2018
  • 27-11-2018
  • 26-11-2018
  • 25-11-2018
  • 24-11-2018
  • 23-11-2018
  • 22-11-2018
  • 21-11-2018
  • 20-11-2018
  • 19-11-2018
  • 18-11-2018
  • 17-11-2018
  • 16-11-2018
  • 15-11-2018
  • 14-11-2018
  • 13-11-2018
  • 12-11-2018
  • 11-11-2018
  • 10-11-2018
  • 09-11-2018
  • 08-11-2018
  • 07-11-2018
  • 06-11-2018
  • 05-11-2018
  • 04-11-2018
  • 03-11-2018
  • 02-11-2018
  • 01-11-2018
  • 31-10-2018
  • 30-10-2018
  • 29-10-2018
  • 28-10-2018
  • 27-10-2018
  • 26-10-2018
  • 25-10-2018
  • 24-10-2018
  • 23-10-2018
  • 22-10-2018
  • 21-10-2018
  • 20-10-2018
  • 19-10-2018
  • 18-10-2018
  • 17-10-2018
  • 16-10-2018
  • 15-10-2018
  • 14-10-2018
  • 13-10-2018
  • 12-10-2018
  • 11-10-2018
  • 10-10-2018
  • 09-10-2018
  • 08-10-2018
  • 07-10-2018
  • 06-10-2018
  • 05-10-2018
  • 04-10-2018
  • 03-10-2018
  • 02-10-2018
  • 01-10-2018
  • 30-09-2018
  • 29-09-2018
  • 28-09-2018
  • 27-09-2018
  • 26-09-2018
  • 25-09-2018
  • 24-09-2018
  • 23-09-2018
  • 22-09-2018
  • 21-09-2018
  • 20-09-2018
  • 19-09-2018
  • 18-09-2018
  • 17-09-2018
  • 16-09-2018
  • 15-09-2018
  • 14-09-2018
  • 13-09-2018
  • 12-09-2018
  • 11-09-2018
  • 10-09-2018
  • 09-09-2018
  • 08-09-2018
  • 07-09-2018
  • 06-09-2018
  • 05-09-2018
  • 04-09-2018
  • 03-09-2018
  • 02-09-2018
  • 01-09-2018
  • 31-08-2018
  • 30-08-2018
  • 29-08-2018
  • 28-08-2018
  • 27-08-2018
  • 26-08-2018
  • 25-08-2018
  • 24-08-2018
  • 23-08-2018
  • 22-08-2018
  • 21-08-2018
  • 20-08-2018
  • 19-08-2018
  • 18-08-2018
  • 17-08-2018
  • 16-08-2018
  • 15-08-2018
  • 14-08-2018
  • 13-08-2018
  • 12-08-2018
  • 11-08-2018
  • 10-08-2018
  • 09-08-2018
  • 08-08-2018
  • 07-08-2018
  • 06-08-2018
  • 05-08-2018
  • 04-08-2018
  • 03-08-2018
  • 02-08-2018
  • 01-08-2018
  • 31-07-2018
  • 30-07-2018
  • 29-07-2018
  • 28-07-2018
  • 27-07-2018
  • 26-07-2018
  • 25-07-2018
  • 24-07-2018
  • 23-07-2018
  • 22-07-2018
  • 21-07-2018
  • 20-07-2018
  • 19-07-2018
  • 18-07-2018
  • 17-07-2018
  • 16-07-2018
  • 15-07-2018
  • 14-07-2018
  • 13-07-2018
  • 12-07-2018
  • 11-07-2018
  • 10-07-2018
  • 09-07-2018
  • 08-07-2018
  • 07-07-2018
  • 06-07-2018
  • 05-07-2018
  • 04-07-2018
  • 03-07-2018
  • 02-07-2018
  • 01-07-2018
  • 30-06-2018
  • 29-06-2018
  • 28-06-2018
  • 27-06-2018
  • 26-06-2018
  • 25-06-2018
  • 24-06-2018
  • 23-06-2018
  • 22-06-2018
  • 21-06-2018
  • 20-06-2018
  • 19-06-2018
  • 18-06-2018
  • 17-06-2018
  • 16-06-2018
  • 15-06-2018
  • 14-06-2018
  • 13-06-2018
  • 12-06-2018
  • 11-06-2018
  • 10-06-2018
  • 09-06-2018
  • 08-06-2018
  • 07-06-2018
  • 06-06-2018
  • 05-06-2018
  • 04-06-2018
  • 03-06-2018
  • 02-06-2018
  • 01-06-2018
  • 31-05-2018
  • 30-05-2018
  • 29-05-2018
  • 28-05-2018
  • 27-05-2018
  • 26-05-2018
  • 25-05-2018
  • 24-05-2018
  • 23-05-2018
  • 22-05-2018
  • 21-05-2018
  • 20-05-2018
  • 19-05-2018
  • 18-05-2018
  • 17-05-2018
  • 16-05-2018
  • 15-05-2018
  • 14-05-2018
  • 13-05-2018
  • 12-05-2018
  • 11-05-2018
  • 10-05-2018
  • 09-05-2018
  • 08-05-2018
  • 07-05-2018
  • 06-05-2018
  • 05-05-2018
  • 04-05-2018
  • 03-05-2018
  • 02-05-2018
  • 01-05-2018
  • 30-04-2018
  • 29-04-2018
  • 28-04-2018
  • 27-04-2018
  • 26-04-2018
  • 25-04-2018
  • 24-04-2018
  • 23-04-2018
  • 22-04-2018
  • 21-04-2018
  • 20-04-2018
  • 19-04-2018
  • 18-04-2018
  • 17-04-2018
  • 16-04-2018
  • 15-04-2018
  • 14-04-2018
  • 13-04-2018
  • 12-04-2018
  • 11-04-2018
  • 10-04-2018
  • 09-04-2018
  • 08-04-2018
  • 07-04-2018
  • 06-04-2018
  • 05-04-2018
  • 04-04-2018
  • 03-04-2018
  • 02-04-2018
  • 01-04-2018
  • 31-03-2018
  • 30-03-2018
  • 29-03-2018
  • 28-03-2018
  • 27-03-2018
  • 26-03-2018
  • 25-03-2018
  • 24-03-2018
  • 23-03-2018
  • 22-03-2018
  • 21-03-2018
  • 20-03-2018
  • 19-03-2018
  • 18-03-2018
  • 17-03-2018
  • 16-03-2018
  • 15-03-2018
  • 14-03-2018
  • 13-03-2018
  • 12-03-2018
  • 11-03-2018
  • 10-03-2018
  • 09-03-2018
  • 08-03-2018
  • 07-03-2018
  • 06-03-2018
  • 05-03-2018
  • 04-03-2018
  • 03-03-2018
  • 02-03-2018
  • 01-03-2018
  • 28-02-2018
  • 27-02-2018
  • 26-02-2018
  • 25-02-2018
  • 24-02-2018
  • 23-02-2018
  • 22-02-2018
  • 21-02-2018
  • 20-02-2018
  • 19-02-2018
  • 18-02-2018
  • 17-02-2018
  • 16-02-2018
  • 15-02-2018
  • 14-02-2018
  • 13-02-2018
  • 12-02-2018
  • 11-02-2018
  • 10-02-2018
  • 09-02-2018
  • 08-02-2018
  • 07-02-2018
  • 06-02-2018
  • 05-02-2018
  • 04-02-2018
  • 03-02-2018
  • 02-02-2018
  • 01-02-2018
  • 31-01-2018
  • 30-01-2018
  • 29-01-2018
  • 28-01-2018
  • 27-01-2018
  • 26-01-2018
  • 25-01-2018
  • 24-01-2018
  • 23-01-2018
  • 22-01-2018
  • 21-01-2018
  • 20-01-2018
  • 19-01-2018
  • 18-01-2018
  • 17-01-2018
  • 16-01-2018
  • 15-01-2018
  • 14-01-2018
  • 13-01-2018
  • 12-01-2018
  • 11-01-2018
  • 10-01-2018
  • 09-01-2018
  • 08-01-2018
  • 07-01-2018
  • 06-01-2018
  • 05-01-2018
  • 04-01-2018
  • 03-01-2018
  • 02-01-2018
  • 01-01-2018
  • 31-12-2017
  • 30-12-2017
  • 29-12-2017
  • 28-12-2017
  • 27-12-2017
  • 26-12-2017
  • 25-12-2017
  • 24-12-2017
  • 23-12-2017
  • 22-12-2017
  • 21-12-2017
  • 20-12-2017
  • 19-12-2017
  • 18-12-2017
  • 17-12-2017
  • 16-12-2017
  • 15-12-2017
  • 14-12-2017
  • 13-12-2017
  • 12-12-2017
  • 11-12-2017
  • 10-12-2017
  • 09-12-2017
  • 08-12-2017
  • 07-12-2017
  • 06-12-2017
  • 05-12-2017
  • 04-12-2017
  • 03-12-2017
  • 02-12-2017
  • 01-12-2017
  • 30-11-2017
  • 29-11-2017
  • 28-11-2017
  • 27-11-2017
  • 26-11-2017
  • 25-11-2017
  • 24-11-2017
  • 23-11-2017
  • 22-11-2017
  • 21-11-2017
  • 20-11-2017
  • 19-11-2017
  • 18-11-2017
  • 17-11-2017
  • 16-11-2017
  • 15-11-2017
  • 14-11-2017
  • 13-11-2017
  • 12-11-2017
  • 11-11-2017
  • 10-11-2017
  • 09-11-2017
  • 08-11-2017
  • 07-11-2017
  • 06-11-2017
  • 05-11-2017
  • 04-11-2017
  • 03-11-2017
  • 02-11-2017
  • 01-11-2017
  • 31-10-2017
  • 30-10-2017
  • 29-10-2017
  • 28-10-2017
  • 27-10-2017
  • 26-10-2017
  • 25-10-2017
  • 24-10-2017
  • 23-10-2017
  • 22-10-2017
  • 21-10-2017
  • 20-10-2017
  • 19-10-2017
  • 18-10-2017
  • 17-10-2017
  • 16-10-2017
  • 15-10-2017
  • 14-10-2017
  • 13-10-2017
  • 12-10-2017
  • 11-10-2017
  • 10-10-2017
  • 09-10-2017
  • 08-10-2017
  • 07-10-2017
  • 06-10-2017
  • 05-10-2017
  • 04-10-2017
  • 03-10-2017
  • 02-10-2017
  • 01-10-2017
  • 30-09-2017
  • 29-09-2017
  • 28-09-2017
  • 27-09-2017
  • 26-09-2017
  • 25-09-2017
  • 24-09-2017
  • 23-09-2017
  • 22-09-2017
  • 21-09-2017
  • 20-09-2017
  • 19-09-2017
  • 18-09-2017
  • 17-09-2017
  • 16-09-2017
  • 15-09-2017
  • 14-09-2017
  • 13-09-2017
  • 12-09-2017
  • 11-09-2017
  • 10-09-2017
  • 09-09-2017
  • 08-09-2017
  • 07-09-2017
  • 06-09-2017
  • 05-09-2017
  • 04-09-2017
  • 03-09-2017
  • 02-09-2017
  • 01-09-2017
  • 31-08-2017
  • 30-08-2017
  • 29-08-2017
  • 28-08-2017
  • 27-08-2017
  • 26-08-2017
  • 25-08-2017
  • 24-08-2017
  • 23-08-2017
  • 22-08-2017
  • 21-08-2017
  • 20-08-2017
  • 19-08-2017
  • 18-08-2017
  • 17-08-2017
  • 16-08-2017
  • 15-08-2017
  • 14-08-2017
  • 13-08-2017
  • 12-08-2017
  • 11-08-2017
  • 10-08-2017
  • 09-08-2017
  • 08-08-2017
  • 07-08-2017
  • 06-08-2017
  • 05-08-2017
  • 04-08-2017
  • 03-08-2017
  • 02-08-2017
  • 01-08-2017
  • 31-07-2017
  • 30-07-2017
  • 29-07-2017
  • 28-07-2017
  • 27-07-2017
  • 26-07-2017
  • 25-07-2017
  • 24-07-2017
  • 23-07-2017
  • 22-07-2017
  • 21-07-2017
  • 20-07-2017
  • 19-07-2017
  • 18-07-2017
  • 17-07-2017
  • 16-07-2017
  • 15-07-2017
  • 14-07-2017
  • 13-07-2017
  • 12-07-2017
  • 11-07-2017
  • 10-07-2017
  • 09-07-2017
  • 08-07-2017
  • 07-07-2017
  • 06-07-2017
  • 05-07-2017
  • 04-07-2017
  • 03-07-2017
  • 02-07-2017
  • 01-07-2017
  • 30-06-2017
  • 29-06-2017
  • 28-06-2017
  • 27-06-2017
  • 26-06-2017
  • 25-06-2017
  • 24-06-2017
  • 23-06-2017
  • 22-06-2017
  • 21-06-2017
  • 20-06-2017
  • 19-06-2017
  • 18-06-2017
  • 17-06-2017
  • 16-06-2017
  • 15-06-2017
  • 14-06-2017
  • 13-06-2017
  • 12-06-2017
  • 11-06-2017
  • 10-06-2017
  • 09-06-2017
  • 08-06-2017
  • 07-06-2017
  • 06-06-2017
  • 05-06-2017
  • 04-06-2017
  • 03-06-2017
  • 02-06-2017
  • 01-06-2017
  • 31-05-2017
  • 30-05-2017
  • 29-05-2017
  • 28-05-2017
  • 27-05-2017
  • 26-05-2017
  • 25-05-2017
  • 24-05-2017
  • 23-05-2017
  • 22-05-2017
  • 21-05-2017
  • 20-05-2017
  • 19-05-2017
  • 18-05-2017
  • 17-05-2017
  • 16-05-2017
  • 15-05-2017
  • 14-05-2017
  • 13-05-2017
  • 12-05-2017
  • 11-05-2017
  • 10-05-2017
  • 09-05-2017
  • 08-05-2017
  • 07-05-2017
  • 06-05-2017
  • 05-05-2017
  • 04-05-2017
  • 03-05-2017
  • 02-05-2017
  • 01-05-2017
  • 30-04-2017
  • 29-04-2017
  • 28-04-2017
  • 27-04-2017
  • 26-04-2017
  • 25-04-2017
  • 24-04-2017
  • 23-04-2017
  • 22-04-2017
  • 21-04-2017
  • 20-04-2017
  • 19-04-2017
  • 18-04-2017
  • 17-04-2017
  • 16-04-2017
  • 15-04-2017
  • 14-04-2017
  • 13-04-2017
  • 12-04-2017
  • 11-04-2017
  • 10-04-2017
  • 09-04-2017
  • 08-04-2017
  • 07-04-2017
  • 06-04-2017
  • 05-04-2017
  • 04-04-2017
  • 03-04-2017
  • 02-04-2017
  • 01-04-2017
  • 31-03-2017
  • 30-03-2017
  • 29-03-2017
  • 28-03-2017
  • 27-03-2017
  • 26-03-2017
  • 25-03-2017
  • 24-03-2017
  • 23-03-2017
  • 22-03-2017
  • 21-03-2017
  • 20-03-2017
  • 19-03-2017
  • 18-03-2017
  • 17-03-2017
  • 16-03-2017
  • 15-03-2017
  • 14-03-2017
  • 13-03-2017
  • 12-03-2017
  • 11-03-2017
  • 10-03-2017
  • 09-03-2017
  • 08-03-2017
  • 07-03-2017
  • 06-03-2017
  • 05-03-2017
  • 04-03-2017
  • 03-03-2017
  • 02-03-2017
  • 01-03-2017
  • 28-02-2017
  • 27-02-2017
  • 26-02-2017
  • 25-02-2017
  • 24-02-2017
  • 23-02-2017
  • 22-02-2017
  • 21-02-2017
  • 20-02-2017
  • 19-02-2017
  • 18-02-2017
  • 17-02-2017
  • 16-02-2017
  • 15-02-2017
  • 14-02-2017
  • 13-02-2017
  • 12-02-2017
  • 11-02-2017
  • 10-02-2017
  • 09-02-2017
  • 08-02-2017
  • 07-02-2017
  • 06-02-2017
  • 05-02-2017
  • 04-02-2017
  • 03-02-2017
  • 02-02-2017
  • 01-02-2017
  • 31-01-2017
  • 30-01-2017
  • 29-01-2017
  • 28-01-2017
  • 27-01-2017
  • 26-01-2017
  • 25-01-2017
  • 24-01-2017
  • 23-01-2017
  • 22-01-2017
  • 21-01-2017
  • 20-01-2017
  • 19-01-2017
  • 18-01-2017
  • 17-01-2017
  • 16-01-2017
  • 15-01-2017
  • 14-01-2017
  • 13-01-2017
  • 12-01-2017
  • 11-01-2017
  • 10-01-2017
  • 09-01-2017
  • 08-01-2017
  • 07-01-2017
  • 06-01-2017
  • 05-01-2017
  • 04-01-2017
  • 03-01-2017
  • 02-01-2017
  • 01-01-2017
  • 31-12-2016
  • 30-12-2016
  • 29-12-2016
  • 28-12-2016
  • 27-12-2016
  • 26-12-2016
  • 25-12-2016
  • 24-12-2016
  • 23-12-2016
  • 22-12-2016
  • 21-12-2016
  • 20-12-2016
  • 19-12-2016
  • 18-12-2016
  • 17-12-2016
  • 16-12-2016
  • 15-12-2016
  • 14-12-2016
  • 13-12-2016
  • 12-12-2016
  • 11-12-2016
  • 10-12-2016
  • 09-12-2016
  • 08-12-2016
  • 07-12-2016
  • 06-12-2016
  • 05-12-2016
  • 04-12-2016
  • 03-12-2016
  • 02-12-2016
  • 01-12-2016
  • 30-11-2016
  • 29-11-2016
  • 28-11-2016
  • 27-11-2016
  • 26-11-2016
  • 25-11-2016
  • 24-11-2016
  • 23-11-2016
  • 22-11-2016
  • 21-11-2016
  • 20-11-2016
  • 19-11-2016
  • 18-11-2016
  • 17-11-2016
  • 16-11-2016
  • 15-11-2016
  • 14-11-2016
  • 13-11-2016
  • 12-11-2016
  • 11-11-2016
  • 10-11-2016
  • 09-11-2016
  • 08-11-2016
  • 07-11-2016
  • 06-11-2016
  • 05-11-2016
  • 04-11-2016
  • 03-11-2016
  • 02-11-2016
  • 01-11-2016
  • 31-10-2016
  • 30-10-2016
  • 29-10-2016
  • 28-10-2016
  • 27-10-2016
  • 26-10-2016
  • 25-10-2016
  • 24-10-2016
  • 23-10-2016
  • 22-10-2016
  • 21-10-2016
  • 20-10-2016
  • 19-10-2016
  • 18-10-2016
  • 17-10-2016
  • 16-10-2016
  • 15-10-2016
  • 14-10-2016
  • 13-10-2016
  • 12-10-2016
  • 11-10-2016
  • 10-10-2016
  • 09-10-2016
  • 08-10-2016
  • 07-10-2016
  • 06-10-2016
  • 05-10-2016
  • 04-10-2016
  • 03-10-2016
  • 02-10-2016
  • 01-10-2016
  • 30-09-2016
  • 29-09-2016
  • 28-09-2016
  • 27-09-2016
  • 26-09-2016
  • 25-09-2016
  • 24-09-2016
  • 23-09-2016
  • 22-09-2016
  • 21-09-2016
  • 20-09-2016
  • 19-09-2016
  • 18-09-2016
  • 17-09-2016
  • 16-09-2016
  • 15-09-2016
  • 14-09-2016
  • 13-09-2016
  • 12-09-2016
  • 11-09-2016
  • 10-09-2016
  • 09-09-2016
  • 08-09-2016
  • 07-09-2016
  • 06-09-2016
  • 05-09-2016
  • 04-09-2016
  • 03-09-2016
  • 02-09-2016
  • 01-09-2016
  • 31-08-2016
  • 30-08-2016
  • 29-08-2016
  • 28-08-2016
  • 27-08-2016
  • 26-08-2016
  • 25-08-2016
  • 24-08-2016
  • 23-08-2016
  • 22-08-2016
  • 21-08-2016
  • 20-08-2016
  • 19-08-2016
  • 18-08-2016
  • 17-08-2016
  • 16-08-2016
  • 15-08-2016
  • 14-08-2016
  • 13-08-2016
  • 12-08-2016
  • 11-08-2016
  • 10-08-2016
  • 09-08-2016
  • 08-08-2016
  • 07-08-2016
  • 06-08-2016
  • 05-08-2016
  • 04-08-2016
  • 03-08-2016
  • 02-08-2016
  • 01-08-2016
  • 31-07-2016
  • 30-07-2016
  • 29-07-2016
  • 28-07-2016
  • 27-07-2016
  • 26-07-2016
  • 25-07-2016
  • 24-07-2016
  • 23-07-2016
  • 22-07-2016
  • 21-07-2016
  • 20-07-2016
  • 19-07-2016
  • 18-07-2016
  • 17-07-2016
  • 16-07-2016
  • 15-07-2016
  • 14-07-2016
  • 13-07-2016
  • 12-07-2016
  • 11-07-2016
  • 10-07-2016
  • 09-07-2016
  • 08-07-2016
  • 07-07-2016
  • 06-07-2016
  • 05-07-2016
  • 04-07-2016
  • 03-07-2016
  • 02-07-2016
  • 01-07-2016
  • 30-06-2016
  • 29-06-2016
  • 28-06-2016
  • 27-06-2016
  • 26-06-2016
  • 25-06-2016
  • 24-06-2016
  • 23-06-2016
  • 22-06-2016
  • 21-06-2016
  • 20-06-2016
  • 19-06-2016
  • 18-06-2016
  • 17-06-2016
  • 16-06-2016
  • 15-06-2016
  • 14-06-2016
  • 13-06-2016
  • 12-06-2016
  • 11-06-2016
  • 10-06-2016
  • 09-06-2016
  • 08-06-2016
  • 07-06-2016
  • 06-06-2016
  • 05-06-2016
  • 04-06-2016
  • 03-06-2016
  • 02-06-2016
  • 01-06-2016
  • 31-05-2016
  • 30-05-2016
  • 29-05-2016
  • 28-05-2016
  • 27-05-2016
  • 26-05-2016
  • 25-05-2016
  • 24-05-2016
  • 23-05-2016
  • 22-05-2016
  • 21-05-2016
  • 20-05-2016
  • 19-05-2016
  • 18-05-2016
  • 17-05-2016
  • 16-05-2016
  • 15-05-2016
  • 14-05-2016
  • 13-05-2016
  • 12-05-2016
  • 11-05-2016
  • 10-05-2016
  • 09-05-2016
  • 08-05-2016
  • 07-05-2016
  • 06-05-2016
  • 05-05-2016
  • 04-05-2016
  • 03-05-2016
  • 02-05-2016
  • 01-05-2016
  • 30-04-2016
  • 29-04-2016
  • 28-04-2016
  • 27-04-2016
  • 26-04-2016
  • 25-04-2016
  • 24-04-2016
  • 23-04-2016
  • 22-04-2016
  • 21-04-2016
  • 20-04-2016
  • 19-04-2016
  • 18-04-2016
  • 17-04-2016
  • 16-04-2016
  • 15-04-2016
  • 14-04-2016
  • 13-04-2016
  • 12-04-2016
  • 11-04-2016
  • 10-04-2016
  • 09-04-2016
  • 08-04-2016
  • 07-04-2016
  • 06-04-2016
  • 05-04-2016
  • 04-04-2016
  • 03-04-2016
  • 02-04-2016
  • 01-04-2016
  • 31-03-2016
  • 30-03-2016
  • 29-03-2016
  • 28-03-2016
  • 27-03-2016
  • 26-03-2016
  • 25-03-2016
  • 24-03-2016
  • 23-03-2016
  • 22-03-2016
  • 21-03-2016
  • 20-03-2016
  • 19-03-2016
  • 18-03-2016
  • 17-03-2016
  • 16-03-2016
  • 15-03-2016
  • 14-03-2016
  • 13-03-2016
  • 12-03-2016
  • 11-03-2016
  • 10-03-2016
  • 09-03-2016
  • 08-03-2016
  • 07-03-2016
  • 06-03-2016
  • 05-03-2016
  • 04-03-2016
  • 03-03-2016
  • 02-03-2016
  • 01-03-2016
  • 29-02-2016
  • 28-02-2016
  • 27-02-2016
  • 26-02-2016
  • 25-02-2016
  • 24-02-2016
  • 23-02-2016
  • 22-02-2016
  • 21-02-2016
  • 20-02-2016
  • 19-02-2016
  • 18-02-2016
  • 17-02-2016
  • 16-02-2016
  • 15-02-2016
  • 14-02-2016
  • 13-02-2016
  • 12-02-2016
  • 11-02-2016
  • 10-02-2016
  • 09-02-2016
  • 08-02-2016
  • 07-02-2016
  • 06-02-2016
  • 05-02-2016
  • 04-02-2016
  • 03-02-2016
  • 02-02-2016
  • 01-02-2016
  • 31-01-2016
  • 30-01-2016
  • 29-01-2016
  • 28-01-2016
  • 27-01-2016
  • 26-01-2016
  • 25-01-2016
  • 24-01-2016
  • 23-01-2016
  • 22-01-2016
  • 21-01-2016
  • 20-01-2016
  • 19-01-2016
  • 18-01-2016
  • 17-01-2016
  • 16-01-2016
  • 15-01-2016
  • 14-01-2016
  • 13-01-2016
  • 12-01-2016
  • 11-01-2016
  • 10-01-2016
  • 09-01-2016
  • 08-01-2016
  • 07-01-2016
  • 06-01-2016
  • 05-01-2016
  • 04-01-2016
  • 03-01-2016
  • 02-01-2016
  • 01-01-2016
  • 31-12-2015
  • 30-12-2015
  • 29-12-2015
  • 28-12-2015
  • 27-12-2015
  • 26-12-2015
  • 25-12-2015
  • 24-12-2015
  • 23-12-2015
  • 22-12-2015
  • 21-12-2015
  • 20-12-2015
  • 19-12-2015
  • 18-12-2015
  • 17-12-2015
  • 16-12-2015
  • 15-12-2015
  • 14-12-2015
  • 13-12-2015
  • 12-12-2015
  • 11-12-2015
  • 10-12-2015
  • 09-12-2015
  • 08-12-2015
  • 07-12-2015
  • 06-12-2015
  • 05-12-2015
  • 04-12-2015
  • 03-12-2015
  • 02-12-2015
  • 01-12-2015
  • 30-11-2015
  • 29-11-2015
  • 28-11-2015
  • 27-11-2015
  • 26-11-2015
  • 25-11-2015
  • 24-11-2015
  • 23-11-2015
  • 22-11-2015
  • 21-11-2015
  • 20-11-2015
  • 19-11-2015
  • 18-11-2015
  • 17-11-2015
  • 16-11-2015
  • 15-11-2015
  • 14-11-2015
  • 13-11-2015
  • 12-11-2015
  • 11-11-2015
  • 10-11-2015
  • 09-11-2015
  • 08-11-2015
  • 07-11-2015
  • 06-11-2015
  • 05-11-2015
  • 04-11-2015
  • 03-11-2015
  • 02-11-2015
  • 01-11-2015
  • 31-10-2015
  • 30-10-2015
  • 29-10-2015
  • 28-10-2015
  • 27-10-2015
  • 26-10-2015
  • 25-10-2015
  • 24-10-2015
  • 23-10-2015
  • 22-10-2015
  • 21-10-2015
  • 20-10-2015
  • 19-10-2015
  • 18-10-2015
  • 17-10-2015
  • 16-10-2015
  • 15-10-2015
  • 14-10-2015
  • 13-10-2015
  • 12-10-2015
  • 11-10-2015
  • 10-10-2015
  • 09-10-2015
  • 08-10-2015
  • 07-10-2015
  • 06-10-2015
  • 05-10-2015
  • 04-10-2015
  • 03-10-2015
  • 02-10-2015
  • 01-10-2015
  • 30-09-2015
  • 29-09-2015
  • 28-09-2015
  • 27-09-2015
  • 26-09-2015
  • 25-09-2015
  • 24-09-2015
  • 23-09-2015
  • 22-09-2015
  • 21-09-2015
  • 20-09-2015
  • 19-09-2015
  • 18-09-2015
  • 17-09-2015
  • 16-09-2015
  • 15-09-2015
  • 14-09-2015
  • 13-09-2015
  • 12-09-2015
  • 11-09-2015
  • 10-09-2015
  • 09-09-2015
  • 08-09-2015
  • 07-09-2015
  • 06-09-2015
  • 05-09-2015
  • 04-09-2015
  • 03-09-2015
  • 02-09-2015
  • 01-09-2015
  • 31-08-2015
  • 30-08-2015
  • 29-08-2015
  • 28-08-2015
  • 27-08-2015
  • 26-08-2015
  • 25-08-2015
  • 24-08-2015
  • 23-08-2015
  • 22-08-2015
  • 21-08-2015
  • 20-08-2015
  • 19-08-2015
  • 18-08-2015
  • 17-08-2015
  • 16-08-2015
  • 15-08-2015
  • 14-08-2015
  • 13-08-2015
  • 12-08-2015
  • 11-08-2015
  • 10-08-2015
  • 09-08-2015
  • 08-08-2015
  • 07-08-2015
  • 06-08-2015
  • 05-08-2015
  • 04-08-2015
  • 03-08-2015
  • 02-08-2015
  • 01-08-2015
  • 31-07-2015
  • 30-07-2015
  • 29-07-2015
  • 28-07-2015
  • 27-07-2015
  • 26-07-2015
  • 25-07-2015
  • 24-07-2015
  • 23-07-2015
  • 22-07-2015
  • 21-07-2015
  • 20-07-2015
  • 19-07-2015
  • 18-07-2015
  • 17-07-2015
  • 16-07-2015
  • 15-07-2015
  • 14-07-2015
  • 13-07-2015
  • 12-07-2015
  • 11-07-2015
  • 10-07-2015
  • 09-07-2015
  • 08-07-2015
  • 07-07-2015
  • 06-07-2015
  • 05-07-2015
  • 04-07-2015
  • 03-07-2015
  • 02-07-2015
  • 01-07-2015
  • 30-06-2015
  • 29-06-2015
  • 28-06-2015
  • 27-06-2015
  • 26-06-2015
  • 25-06-2015
  • 24-06-2015
  • 23-06-2015
  • 22-06-2015
  • 21-06-2015
  • 20-06-2015
  • 19-06-2015
  • 18-06-2015
  • 17-06-2015
  • 16-06-2015
  • 15-06-2015
  • 14-06-2015
  • 13-06-2015
  • 12-06-2015
  • 11-06-2015
  • 10-06-2015
  • 09-06-2015
  • 08-06-2015
  • 07-06-2015
  • 06-06-2015
  • 05-06-2015
  • 04-06-2015
  • 03-06-2015
  • 02-06-2015
  • 01-06-2015
  • 31-05-2015
  • 30-05-2015
  • 29-05-2015
  • 28-05-2015
  • 27-05-2015
  • 26-05-2015
  • 25-05-2015
  • 24-05-2015
  • 23-05-2015
  • 22-05-2015
  • 21-05-2015
  • 20-05-2015
  • 19-05-2015
  • 18-05-2015
  • 17-05-2015
  • 16-05-2015
  • 15-05-2015
  • 14-05-2015
  • 13-05-2015
  • 12-05-2015
  • 11-05-2015
  • 10-05-2015
  • 09-05-2015
  • 08-05-2015
  • 07-05-2015
  • 06-05-2015
  • 05-05-2015
  • 04-05-2015
  • 03-05-2015
  • 02-05-2015
  • 01-05-2015
  • 30-04-2015
  • 29-04-2015
  • 28-04-2015
  • 27-04-2015
  • 26-04-2015
  • 25-04-2015
  • 24-04-2015
  • 23-04-2015
  • 22-04-2015
  • 21-04-2015
  • 20-04-2015
  • 19-04-2015
  • 18-04-2015
  • 17-04-2015
  • 16-04-2015
  • 15-04-2015
  • 14-04-2015
  • 13-04-2015
  • 12-04-2015
  • 11-04-2015
  • 10-04-2015
  • 09-04-2015
  • 08-04-2015
  • 07-04-2015
  • 06-04-2015
  • 05-04-2015
  • 04-04-2015
  • 03-04-2015
  • 02-04-2015
  • 01-04-2015
  • 31-03-2015
  • 30-03-2015
  • 29-03-2015
  • 28-03-2015
  • 27-03-2015
  • 26-03-2015
  • 25-03-2015
  • 24-03-2015
  • 23-03-2015
  • 22-03-2015
  • 21-03-2015
  • 20-03-2015
  • 19-03-2015
  • 18-03-2015
  • 17-03-2015
  • 16-03-2015
  • 15-03-2015
  • 14-03-2015
  • 13-03-2015
  • 12-03-2015
  • 11-03-2015
  • 10-03-2015
  • 09-03-2015
  • 08-03-2015
  • 07-03-2015
  • 06-03-2015
  • 05-03-2015
  • 04-03-2015
  • 03-03-2015
  • 02-03-2015
  • 01-03-2015
  • 28-02-2015
  • 27-02-2015
  • 26-02-2015
  • 25-02-2015
  • 24-02-2015
  • 23-02-2015
  • 22-02-2015
  • 21-02-2015
  • 20-02-2015
  • 19-02-2015
  • 18-02-2015
  • 17-02-2015
  • 16-02-2015
  • 15-02-2015
  • 14-02-2015
  • 13-02-2015
  • 12-02-2015
  • 11-02-2015
  • 10-02-2015
  • 09-02-2015
  • 08-02-2015
  • 07-02-2015
  • 06-02-2015
  • 05-02-2015
  • 04-02-2015
  • 03-02-2015
  • 02-02-2015
  • 01-02-2015
  • 31-01-2015
  • 30-01-2015
  • 29-01-2015
  • 28-01-2015
  • 27-01-2015
  • 26-01-2015
  • 25-01-2015
  • 24-01-2015
  • 23-01-2015
  • 22-01-2015
  • 21-01-2015
  • 20-01-2015
  • 19-01-2015
  • 18-01-2015
  • 17-01-2015
  • 16-01-2015
  • 15-01-2015
  • 14-01-2015
  • 13-01-2015
  • 12-01-2015
  • 11-01-2015
  • 10-01-2015
  • 09-01-2015
  • 08-01-2015
  • 07-01-2015
  • 06-01-2015
  • 05-01-2015
  • 04-01-2015
  • 03-01-2015
  • 02-01-2015
  • 01-01-2015
  • 31-12-2014
  • 30-12-2014
  • 29-12-2014
  • 28-12-2014
  • 27-12-2014
  • 26-12-2014
  • 25-12-2014
  • 24-12-2014
  • 23-12-2014
  • 22-12-2014
  • 21-12-2014
  • 20-12-2014
  • 19-12-2014
  • 18-12-2014
  • 17-12-2014
  • 16-12-2014
  • 15-12-2014
  • 14-12-2014
  • 13-12-2014
  • 12-12-2014
  • 11-12-2014
  • 10-12-2014
  • 09-12-2014
  • 08-12-2014
  • 07-12-2014
  • 06-12-2014
  • 05-12-2014
  • 04-12-2014
  • 03-12-2014
  • 02-12-2014
  • 01-12-2014
  • 30-11-2014
  • 29-11-2014
  • 28-11-2014
  • 27-11-2014
  • 26-11-2014
  • 25-11-2014
  • 24-11-2014
  • 23-11-2014
  • 22-11-2014
  • 21-11-2014
  • 20-11-2014
  • 19-11-2014
  • 18-11-2014
  • 17-11-2014
  • 16-11-2014
  • 15-11-2014
  • 14-11-2014
  • 13-11-2014
  • 12-11-2014
  • 11-11-2014
  • 10-11-2014
  • 09-11-2014
  • 08-11-2014
  • 07-11-2014
  • 06-11-2014
  • 05-11-2014
  • 04-11-2014
  • 03-11-2014
  • 02-11-2014
  • 01-11-2014
  • 31-10-2014
  • 30-10-2014
  • 29-10-2014
  • 28-10-2014
  • 27-10-2014
  • 26-10-2014
  • 25-10-2014
  • 24-10-2014
  • 23-10-2014
  • 22-10-2014
  • 21-10-2014
  • 20-10-2014
  • 19-10-2014
  • 18-10-2014
  • 17-10-2014
  • 16-10-2014
  • 15-10-2014
  • 14-10-2014
  • 13-10-2014
  • 12-10-2014
  • 11-10-2014
  • 10-10-2014
  • 09-10-2014
  • 08-10-2014
  • 07-10-2014
  • 06-10-2014
  • 05-10-2014
  • 04-10-2014
  • 03-10-2014
  • 02-10-2014
  • 01-10-2014
  • 30-09-2014
  • 29-09-2014
  • 28-09-2014
  • 27-09-2014
  • 26-09-2014
  • 25-09-2014
  • 24-09-2014
  • 23-09-2014
  • 22-09-2014
  • 21-09-2014
  • 20-09-2014
  • 19-09-2014
  • 18-09-2014
  • 17-09-2014
  • 16-09-2014
  • 15-09-2014
  • 14-09-2014
  • 13-09-2014
  • 12-09-2014
  • 11-09-2014
  • 10-09-2014
  • 09-09-2014
  • 08-09-2014
  • 07-09-2014
  • 06-09-2014
  • 05-09-2014
  • 04-09-2014
  • 03-09-2014
  • 02-09-2014
  • 01-09-2014
  • 31-08-2014
  • 30-08-2014
  • 29-08-2014
  • 28-08-2014
  • 27-08-2014
  • 26-08-2014
  • 25-08-2014
  • 24-08-2014
  • 23-08-2014
  • 22-08-2014
  • 21-08-2014
  • 20-08-2014
  • 19-08-2014
  • 18-08-2014
  • 17-08-2014
  • 16-08-2014
  • 15-08-2014
  • 14-08-2014
  • 13-08-2014
  • 12-08-2014
  • 11-08-2014
  • 10-08-2014
  • 09-08-2014
  • 08-08-2014
  • 07-08-2014
  • 06-08-2014
  • 05-08-2014
  • 04-08-2014
  • 03-08-2014
  • 02-08-2014
  • 01-08-2014
  • 31-07-2014
  • 30-07-2014
  • 29-07-2014
  • 28-07-2014
  • 27-07-2014
  • 26-07-2014
  • 25-07-2014
  • 24-07-2014
  • 23-07-2014
  • 22-07-2014
  • 21-07-2014
  • 20-07-2014
  • 19-07-2014
  • 18-07-2014
  • 17-07-2014
  • 16-07-2014
  • 15-07-2014
  • 14-07-2014
  • 13-07-2014
  • 12-07-2014
  • 11-07-2014
  • 10-07-2014
  • 09-07-2014
  • 08-07-2014
  • 07-07-2014
  • 06-07-2014
  • 05-07-2014
  • 04-07-2014
  • 03-07-2014
  • 02-07-2014
  • 01-07-2014
  • 30-06-2014
  • 29-06-2014
  • 28-06-2014
  • 27-06-2014
  • 26-06-2014
  • 25-06-2014
  • 24-06-2014
  • 23-06-2014
  • 22-06-2014
  • 21-06-2014
  • 20-06-2014
  • 19-06-2014
  • 18-06-2014
  • 17-06-2014
  • 16-06-2014
  • 15-06-2014
  • 14-06-2014
  • 13-06-2014
  • 12-06-2014
  • 11-06-2014
  • 10-06-2014
  • 09-06-2014
  • 08-06-2014
  • 07-06-2014
  • 06-06-2014
  • 05-06-2014
  • 04-06-2014
  • 03-06-2014
  • 02-06-2014
  • 01-06-2014
  • 31-05-2014
  • 30-05-2014
  • 29-05-2014
  • 28-05-2014
  • 27-05-2014
  • 26-05-2014
  • 25-05-2014
  • 24-05-2014
  • 23-05-2014
  • 22-05-2014
  • 21-05-2014
  • 20-05-2014
  • 19-05-2014
  • 18-05-2014
  • 17-05-2014
  • 16-05-2014
  • 15-05-2014
  • 14-05-2014
  • 13-05-2014
  • 12-05-2014
  • 11-05-2014
  • 10-05-2014
  • 09-05-2014
  • 08-05-2014
  • 07-05-2014
  • 06-05-2014
  • 05-05-2014
  • 04-05-2014
  • 03-05-2014
  • 02-05-2014
  • 01-05-2014
  • 30-04-2014
  • 29-04-2014
  • 28-04-2014
  • 27-04-2014
  • 26-04-2014
  • 25-04-2014
  • 24-04-2014
  • 23-04-2014
  • 22-04-2014
  • 21-04-2014
  • 20-04-2014
  • 19-04-2014
  • 18-04-2014
  • 17-04-2014
  • 16-04-2014
  • 15-04-2014
  • 14-04-2014
  • 13-04-2014
  • 12-04-2014
  • 11-04-2014
  • 10-04-2014
  • 09-04-2014
  • 08-04-2014
  • 07-04-2014
  • 06-04-2014
  • 05-04-2014
  • 04-04-2014
  • 03-04-2014
  • 02-04-2014
  • 01-04-2014
  • 31-03-2014
  • 30-03-2014
  • 29-03-2014
  • 28-03-2014
  • 27-03-2014
  • 26-03-2014
  • 25-03-2014
  • 24-03-2014
  • 23-03-2014
  • 22-03-2014
  • 21-03-2014
  • 20-03-2014
  • 19-03-2014
  • 18-03-2014
  • 17-03-2014
  • 16-03-2014
  • 15-03-2014
  • 14-03-2014
  • 13-03-2014
  • 12-03-2014
  • 11-03-2014
  • 10-03-2014
  • 09-03-2014
  • 08-03-2014
  • 07-03-2014
  • 06-03-2014
  • 05-03-2014
  • 04-03-2014
  • 03-03-2014
  • 02-03-2014
  • 01-03-2014
  • 28-02-2014
  • 27-02-2014
  • 26-02-2014
  • 25-02-2014
  • 24-02-2014
  • 23-02-2014
  • 22-02-2014
  • 21-02-2014
  • 20-02-2014
  • 19-02-2014
  • 18-02-2014
  • 17-02-2014
  • 16-02-2014
  • 15-02-2014
  • 14-02-2014
  • 13-02-2014
  • 12-02-2014
  • 11-02-2014
  • 10-02-2014
  • 09-02-2014
  • 08-02-2014
  • 07-02-2014
  • 06-02-2014
  • 05-02-2014
  • 04-02-2014
  • 03-02-2014
  • 02-02-2014
  • 01-02-2014
  • 31-01-2014
  • 30-01-2014
  • 29-01-2014
  • 28-01-2014
  • 27-01-2014
  • 26-01-2014
  • 25-01-2014
  • 24-01-2014
  • 23-01-2014
  • 22-01-2014
  • 21-01-2014
  • 20-01-2014
  • 19-01-2014
  • 18-01-2014
  • 17-01-2014
  • 16-01-2014
  • 15-01-2014
  • 14-01-2014
  • 13-01-2014
  • 12-01-2014
  • 11-01-2014
  • 10-01-2014
  • 09-01-2014
  • 08-01-2014
  • 07-01-2014
  • 06-01-2014
  • 05-01-2014
  • 04-01-2014
  • 03-01-2014
  • 02-01-2014
  • 01-01-2014
  • 31-12-2013
  • 30-12-2013
  • 29-12-2013
  • 28-12-2013
  • 27-12-2013
  • 26-12-2013
  • 25-12-2013
  • 24-12-2013
  • 23-12-2013
  • 22-12-2013
  • 21-12-2013
  • 20-12-2013
  • 19-12-2013
  • 18-12-2013
  • 17-12-2013
  • 16-12-2013
  • 15-12-2013
  • 14-12-2013
  • 13-12-2013
  • 12-12-2013
  • 11-12-2013
  • 10-12-2013
  • 09-12-2013
  • 08-12-2013
  • 07-12-2013
  • 06-12-2013
  • 05-12-2013
  • 04-12-2013
  • 03-12-2013
  • 02-12-2013
  • 01-12-2013
  • 30-11-2013
  • 29-11-2013
  • 28-11-2013
  • 27-11-2013
  • 26-11-2013
  • 25-11-2013
  • 24-11-2013
  • 23-11-2013
  • 22-11-2013
  • 21-11-2013
  • 20-11-2013
  • 19-11-2013
  • 18-11-2013
  • 17-11-2013
  • 16-11-2013
  • 15-11-2013
  • 14-11-2013
  • 13-11-2013
  • 12-11-2013
  • 11-11-2013
  • 10-11-2013
  • 09-11-2013
  • 08-11-2013
  • 07-11-2013
  • 06-11-2013
  • 05-11-2013
  • 04-11-2013
  • 03-11-2013
  • 02-11-2013
  • 01-11-2013
  • 31-10-2013
  • 30-10-2013
  • 29-10-2013
  • 28-10-2013
  • 27-10-2013
  • 26-10-2013
  • 25-10-2013
  • 24-10-2013
  • 23-10-2013
  • 22-10-2013
  • 21-10-2013
  • 20-10-2013
  • 19-10-2013
  • 18-10-2013
  • 17-10-2013
  • 16-10-2013
  • 15-10-2013
  • 14-10-2013
  • 13-10-2013
  • 12-10-2013
  • 11-10-2013
  • 10-10-2013
  • 09-10-2013
  • 08-10-2013
  • 07-10-2013
  • 06-10-2013
  • 05-10-2013
  • 04-10-2013
  • 03-10-2013
  • 02-10-2013
  • 01-10-2013
  • 30-09-2013
  • 29-09-2013
  • 28-09-2013
  • 27-09-2013
  • 26-09-2013
  • 25-09-2013
  • 24-09-2013
  • 23-09-2013
  • 22-09-2013
  • 21-09-2013
  • 20-09-2013
  • 19-09-2013
  • 18-09-2013
  • 17-09-2013
  • 16-09-2013
  • 15-09-2013
  • 14-09-2013
  • 13-09-2013
  • 12-09-2013
  • 11-09-2013
  • 10-09-2013
  • 09-09-2013
  • 08-09-2013
  • 07-09-2013
  • 06-09-2013
  • 05-09-2013
  • 04-09-2013
  • 03-09-2013
  • 02-09-2013
  • 01-09-2013
  • 31-08-2013
  • 30-08-2013
  • 29-08-2013
  • 28-08-2013
  • 27-08-2013
  • 26-08-2013
  • 25-08-2013
  • 24-08-2013
  • 23-08-2013
  • 22-08-2013
  • 21-08-2013
  • 20-08-2013
  • 19-08-2013
  • 18-08-2013
  • 17-08-2013
  • 16-08-2013
  • 15-08-2013
  • 14-08-2013
  • 13-08-2013
  • 12-08-2013
  • 11-08-2013
  • 10-08-2013
  • 09-08-2013
  • 08-08-2013
  • 07-08-2013
  • 06-08-2013
  • 05-08-2013
  • 04-08-2013
  • 03-08-2013
  • 02-08-2013
  • 01-08-2013
  • 31-07-2013
  • 30-07-2013
  • 29-07-2013
  • 28-07-2013
  • 27-07-2013
  • 26-07-2013
  • 25-07-2013
  • 24-07-2013
  • 23-07-2013
  • 22-07-2013
  • 21-07-2013
  • 20-07-2013
  • 19-07-2013
  • 18-07-2013
  • 17-07-2013
  • 16-07-2013
  • 15-07-2013
  • 14-07-2013
  • 13-07-2013
  • 12-07-2013
  • 11-07-2013
  • 10-07-2013
  • 09-07-2013
  • 08-07-2013
  • 07-07-2013
  • 06-07-2013
  • 05-07-2013
  • 04-07-2013
  • 03-07-2013
  • 02-07-2013
  • 01-07-2013
  • 30-06-2013
  • 29-06-2013
  • 28-06-2013
  • 27-06-2013
  • 26-06-2013
  • 25-06-2013
  • 24-06-2013
  • 23-06-2013
  • 22-06-2013
  • 21-06-2013
  • 20-06-2013
  • 19-06-2013
  • 18-06-2013
  • 17-06-2013
  • 16-06-2013
  • 15-06-2013
  • 14-06-2013
  • 13-06-2013
  • 12-06-2013
  • 11-06-2013
  • 10-06-2013
  • 09-06-2013
  • 08-06-2013
  • 07-06-2013
  • 06-06-2013
  • 05-06-2013
  • 04-06-2013
  • 03-06-2013
  • 02-06-2013
  • 01-06-2013
  • 31-05-2013
  • 30-05-2013
  • 29-05-2013
  • 28-05-2013
  • 27-05-2013
  • 26-05-2013
  • 25-05-2013
  • 24-05-2013
  • 23-05-2013
  • 22-05-2013
  • 21-05-2013
  • 20-05-2013
  • 19-05-2013
  • 18-05-2013
  • 17-05-2013
  • 16-05-2013
  • 15-05-2013
  • 14-05-2013
  • 13-05-2013
  • 12-05-2013
  • 11-05-2013
  • 10-05-2013
  • 09-05-2013
  • 08-05-2013
  • 07-05-2013
  • 06-05-2013
  • 05-05-2013
  • 04-05-2013
  • 03-05-2013
  • 02-05-2013
  • 01-05-2013
  • 30-04-2013
  • 29-04-2013
  • 28-04-2013
  • 27-04-2013
  • 26-04-2013
  • 25-04-2013
  • 24-04-2013
  • 23-04-2013
  • 22-04-2013
  • 21-04-2013
  • 20-04-2013
  • 19-04-2013
  • 18-04-2013
  • 17-04-2013
  • 16-04-2013
  • 15-04-2013
  • 14-04-2013
  • 13-04-2013
  • 12-04-2013
  • 11-04-2013
  • 10-04-2013
  • 09-04-2013
  • 08-04-2013
  • 07-04-2013
  • 06-04-2013
  • 05-04-2013
  • 04-04-2013
  • 03-04-2013
  • 02-04-2013
  • 01-04-2013
  • 31-03-2013
  • 30-03-2013
  • 29-03-2013
  • 28-03-2013
  • 27-03-2013
  • 26-03-2013
  • 25-03-2013
  • 24-03-2013
  • 23-03-2013
  • 22-03-2013
  • 21-03-2013
  • 20-03-2013
  • 19-03-2013
  • 18-03-2013
  • 17-03-2013
  • 16-03-2013
  • 15-03-2013
  • 14-03-2013
  • 13-03-2013
  • 12-03-2013
  • 11-03-2013
  • 10-03-2013
  • 09-03-2013
  • 08-03-2013
  • 07-03-2013
  • 06-03-2013
  • 05-03-2013
  • 04-03-2013
  • 03-03-2013
  • 02-03-2013
  • 01-03-2013
  • 28-02-2013
  • 27-02-2013
  • 26-02-2013
  • 25-02-2013
  • 24-02-2013
  • 23-02-2013
  • 22-02-2013
  • 21-02-2013
  • 20-02-2013
  • 19-02-2013
  • 18-02-2013
  • 17-02-2013
  • 16-02-2013
  • 15-02-2013
  • 14-02-2013
  • 13-02-2013
  • 12-02-2013
  • 11-02-2013
  • 10-02-2013
  • 09-02-2013
  • 08-02-2013
  • 07-02-2013
  • 06-02-2013
  • 05-02-2013
  • 04-02-2013
  • 03-02-2013
  • 02-02-2013
  • 01-02-2013
  • 31-01-2013
  • 30-01-2013
  • 29-01-2013
  • 28-01-2013
  • 27-01-2013
  • 26-01-2013
  • 25-01-2013
  • 24-01-2013
  • 23-01-2013
  • 22-01-2013
  • 21-01-2013
  • 20-01-2013
  • 19-01-2013
  • 18-01-2013
  • 17-01-2013
  • 16-01-2013
  • 15-01-2013
  • 14-01-2013
  • 13-01-2013
  • 12-01-2013
  • 11-01-2013
  • 10-01-2013
  • 09-01-2013
  • 08-01-2013
  • 07-01-2013
  • 06-01-2013
  • 05-01-2013
  • 04-01-2013
  • 03-01-2013
  • 02-01-2013
  • 01-01-2013
  • 31-12-2012
  • 30-12-2012
  • 29-12-2012
  • 28-12-2012
  • 27-12-2012
  • 26-12-2012
  • 25-12-2012
  • 24-12-2012
  • 23-12-2012
  • 22-12-2012
  • 21-12-2012
  • 20-12-2012
  • 19-12-2012
  • 18-12-2012
  • 17-12-2012
  • 16-12-2012
  • 15-12-2012
  • 14-12-2012
  • 13-12-2012
  • 12-12-2012
  • 11-12-2012
  • 10-12-2012
  • 09-12-2012
  • 08-12-2012
  • 07-12-2012
  • 06-12-2012
  • 05-12-2012
  • 04-12-2012
  • 03-12-2012
  • 02-12-2012
  • 01-12-2012
  • 30-11-2012
  • 29-11-2012
  • 28-11-2012
  • 27-11-2012
  • 26-11-2012
  • 25-11-2012
  • 24-11-2012
  • 23-11-2012
  • 22-11-2012
  • 21-11-2012
  • 20-11-2012
  • 19-11-2012
  • 18-11-2012
  • 17-11-2012
  • 16-11-2012
  • 15-11-2012
  • 14-11-2012
  • 13-11-2012
  • 12-11-2012
  • 11-11-2012
  • 10-11-2012
  • 09-11-2012
  • 08-11-2012
  • 07-11-2012
  • 06-11-2012
  • 05-11-2012
  • 04-11-2012
  • 03-11-2012
  • 02-11-2012
  • 01-11-2012
  • 31-10-2012
  • 30-10-2012
  • 29-10-2012
  • 28-10-2012
  • 27-10-2012
  • 26-10-2012
  • 25-10-2012
  • 24-10-2012
  • 23-10-2012
  • 22-10-2012
  • 21-10-2012
  • 20-10-2012
  • 19-10-2012
  • 18-10-2012
  • 17-10-2012
  • 16-10-2012
  • 15-10-2012
  • 14-10-2012
  • 13-10-2012
  • 12-10-2012
  • 11-10-2012
  • 10-10-2012
  • 09-10-2012
  • 08-10-2012
  • 07-10-2012
  • 06-10-2012
  • 05-10-2012
  • 04-10-2012
  • 03-10-2012
  • 02-10-2012
  • 01-10-2012
  • 30-09-2012
  • 29-09-2012
  • 28-09-2012
  • 27-09-2012
  • 26-09-2012
  • 25-09-2012
  • 24-09-2012
  • 23-09-2012
  • 22-09-2012
  • 21-09-2012
  • 20-09-2012
  • 19-09-2012
  • 18-09-2012
  • 17-09-2012
  • 16-09-2012
  • 15-09-2012
  • 14-09-2012
  • 13-09-2012
  • 12-09-2012
  • 11-09-2012
  • 10-09-2012
  • 09-09-2012
  • 08-09-2012
  • 07-09-2012
  • 06-09-2012
  • 05-09-2012
  • 04-09-2012
  • 03-09-2012
  • 02-09-2012
  • 01-09-2012
  • 31-08-2012
  • 30-08-2012
  • 29-08-2012
  • 28-08-2012
  • 27-08-2012
  • 26-08-2012
  • 25-08-2012
  • 24-08-2012
  • 23-08-2012
  • 22-08-2012
  • 21-08-2012
  • 20-08-2012
  • 19-08-2012
  • 18-08-2012
  • 17-08-2012
  • 16-08-2012
  • 15-08-2012
  • 14-08-2012
  • 13-08-2012
  • 12-08-2012
  • 11-08-2012
  • 10-08-2012
  • 09-08-2012
  • 08-08-2012
  • 07-08-2012
  • 06-08-2012
  • 05-08-2012
  • 04-08-2012
  • 03-08-2012
  • 02-08-2012
  • 01-08-2012
  • 31-07-2012
  • 30-07-2012
  • 29-07-2012
  • 28-07-2012
  • 27-07-2012
  • 26-07-2012
  • 25-07-2012
  • 24-07-2012
  • 23-07-2012
  • 22-07-2012
  • 21-07-2012
  • 20-07-2012
  • 19-07-2012
  • 18-07-2012
  • 17-07-2012
  • 16-07-2012
  • 15-07-2012
  • 14-07-2012
  • 13-07-2012
  • 12-07-2012
  • 11-07-2012
  • 10-07-2012
  • 09-07-2012
  • 08-07-2012
  • 07-07-2012
  • 06-07-2012
  • 05-07-2012
  • 04-07-2012
  • 03-07-2012
  • 02-07-2012
  • 01-07-2012
  • 30-06-2012
  • 29-06-2012
  • 28-06-2012
  • 27-06-2012
  • 26-06-2012
  • 25-06-2012
  • 24-06-2012
  • 23-06-2012
  • 22-06-2012
  • 21-06-2012
  • 20-06-2012
  • 19-06-2012
  • 18-06-2012
  • 17-06-2012
  • 16-06-2012
  • 15-06-2012
  • 14-06-2012
  • 13-06-2012
  • 12-06-2012
  • 11-06-2012
  • 10-06-2012
  • 09-06-2012
  • 08-06-2012
  • 07-06-2012
  • 06-06-2012
  • 05-06-2012
  • 04-06-2012
  • 03-06-2012
  • 02-06-2012
  • 01-06-2012
  • 31-05-2012
  • 30-05-2012
  • 29-05-2012
  • 28-05-2012
  • 27-05-2012
  • 26-05-2012
  • 25-05-2012
  • 24-05-2012
  • 23-05-2012
  • 22-05-2012
  • 21-05-2012
  • 20-05-2012
  • 19-05-2012
  • 18-05-2012
  • 17-05-2012
  • 16-05-2012
  • 15-05-2012
  • 14-05-2012
  • 13-05-2012
  • 12-05-2012
  • 11-05-2012
  • 10-05-2012
  • 09-05-2012
  • 08-05-2012
  • 07-05-2012
  • 06-05-2012
  • 05-05-2012
  • 04-05-2012
  • 03-05-2012
  • 02-05-2012
  • 01-05-2012
  • 30-04-2012
  • 29-04-2012
  • 28-04-2012
  • 27-04-2012
  • 26-04-2012
  • 25-04-2012
  • 24-04-2012
  • 23-04-2012
  • 22-04-2012
  • 21-04-2012
  • 20-04-2012
  • 19-04-2012
  • 18-04-2012
  • 17-04-2012
  • 16-04-2012
  • 15-04-2012
  • 14-04-2012
  • 13-04-2012
  • 12-04-2012
  • 11-04-2012
  • 10-04-2012
  • 09-04-2012
  • 08-04-2012
  • 07-04-2012
  • 06-04-2012
  • 05-04-2012
  • 04-04-2012
  • 03-04-2012
  • 02-04-2012
  • 01-04-2012
  • 31-03-2012
  • 30-03-2012
  • 29-03-2012
  • 28-03-2012
  • 27-03-2012
  • 26-03-2012
  • 25-03-2012
  • 24-03-2012
  • 23-03-2012
  • 22-03-2012
  • 21-03-2012
  • 20-03-2012
  • 19-03-2012
  • 18-03-2012
  • 17-03-2012
  • 16-03-2012
  • 15-03-2012
  • 14-03-2012
  • 13-03-2012
  • 12-03-2012
  • 11-03-2012
  • 10-03-2012
  • 09-03-2012
  • 08-03-2012
  • 07-03-2012
  • 06-03-2012
  • 05-03-2012
  • 04-03-2012
  • 03-03-2012
  • 02-03-2012
  • 01-03-2012
  • 29-02-2012
  • 28-02-2012
  • 27-02-2012
  • 26-02-2012
  • 25-02-2012
  • 24-02-2012
  • 23-02-2012
  • 22-02-2012
  • 21-02-2012
  • 20-02-2012
  • 19-02-2012
  • 18-02-2012
  • 17-02-2012
  • 16-02-2012
  • 15-02-2012
  • 14-02-2012
  • 13-02-2012
  • 12-02-2012
  • 11-02-2012
  • 10-02-2012
  • 09-02-2012
  • 08-02-2012
  • 07-02-2012
  • 06-02-2012
  • 05-02-2012
  • 04-02-2012
  • 03-02-2012
  • 02-02-2012
  • 01-02-2012
  • 31-01-2012
  • 30-01-2012
  • 29-01-2012
  • 28-01-2012
  • 27-01-2012
  • 26-01-2012
  • 25-01-2012
  • 24-01-2012
  • 23-01-2012
  • 22-01-2012
  • 21-01-2012
  • 20-01-2012
  • 19-01-2012
  • 18-01-2012
  • 17-01-2012
  • 16-01-2012
  • 15-01-2012
  • 14-01-2012
  • 13-01-2012
  • 12-01-2012
  • 11-01-2012
  • 10-01-2012
  • 09-01-2012
  • 08-01-2012
  • 07-01-2012
  • 06-01-2012
  • 05-01-2012
  • 04-01-2012
  • 03-01-2012
  • 02-01-2012
  • 01-01-2012
  • 31-12-2011
  • 30-12-2011
  • 29-12-2011
  • 28-12-2011
  • 27-12-2011
  • 26-12-2011
  • 25-12-2011
  • 24-12-2011
  • 23-12-2011
  • 22-12-2011
  • 21-12-2011
  • 20-12-2011
  • 19-12-2011
  • 18-12-2011
  • 17-12-2011
  • 16-12-2011
  • 15-12-2011
  • 14-12-2011
  • 13-12-2011
  • 12-12-2011
  • 11-12-2011
  • 10-12-2011
  • 09-12-2011
  • 08-12-2011
  • 07-12-2011
  • 06-12-2011
  • 05-12-2011
  • 04-12-2011
  • 03-12-2011
  • 02-12-2011
  • 01-12-2011
  • 30-11-2011
  • 29-11-2011
  • 28-11-2011
  • 27-11-2011
  • 26-11-2011
  • 25-11-2011
  • 24-11-2011
  • 23-11-2011
  • 22-11-2011
  • 21-11-2011
  • 20-11-2011
  • 19-11-2011
  • 18-11-2011
  • 17-11-2011
  • 16-11-2011
  • 15-11-2011
  • 14-11-2011
  • 13-11-2011
  • 12-11-2011
  • 11-11-2011
  • 10-11-2011
  • 09-11-2011
  • 08-11-2011
  • 07-11-2011
  • 06-11-2011
  • 05-11-2011
  • 04-11-2011
  • 03-11-2011
  • 02-11-2011
  • 01-11-2011
  • 31-10-2011
  • 30-10-2011
  • 29-10-2011
  • 28-10-2011
  • 27-10-2011
  • 26-10-2011
  • 25-10-2011
  • 24-10-2011
  • 23-10-2011
  • 22-10-2011
  • 21-10-2011
  • 20-10-2011
  • 19-10-2011
  • 18-10-2011
  • 17-10-2011
  • 16-10-2011
  • 15-10-2011
  • 14-10-2011
  • 13-10-2011
  • 12-10-2011
  • 11-10-2011
  • 10-10-2011
  • 09-10-2011
  • 08-10-2011
  • 07-10-2011
  • 06-10-2011
  • 05-10-2011
  • 04-10-2011
  • 03-10-2011
  • 02-10-2011
  • 01-10-2011
  • 30-09-2011
  • 29-09-2011
  • 28-09-2011
  • 27-09-2011
  • 26-09-2011
  • 25-09-2011
  • 24-09-2011
  • 23-09-2011
  • 22-09-2011
  • 21-09-2011
  • 20-09-2011
  • 19-09-2011
  • 18-09-2011
  • 17-09-2011
  • 16-09-2011
  • 15-09-2011
  • 14-09-2011
  • 13-09-2011
  • 12-09-2011
  • 11-09-2011
  • 10-09-2011
  • 09-09-2011
  • 08-09-2011
  • 07-09-2011
  • 06-09-2011
  • 05-09-2011
  • 04-09-2011
  • 03-09-2011
  • 02-09-2011
  • 01-09-2011
  • 31-08-2011
  • 30-08-2011
  • 29-08-2011
  • 28-08-2011
  • 27-08-2011
  • 26-08-2011
  • 25-08-2011
  • 24-08-2011
  • 23-08-2011
  • 22-08-2011
  • 21-08-2011
  • 20-08-2011
  • 19-08-2011
  • 18-08-2011
  • 17-08-2011
  • 16-08-2011
  • 15-08-2011
  • 14-08-2011
  • 13-08-2011
  • 12-08-2011
  • 11-08-2011
  • 10-08-2011
  • 09-08-2011
  • 08-08-2011
  • 07-08-2011
  • 06-08-2011
  • 05-08-2011
  • 04-08-2011
  • 03-08-2011
  • 02-08-2011
  • 01-08-2011
  • 31-07-2011
  • 30-07-2011
  • 29-07-2011
  • 28-07-2011
  • 27-07-2011
  • 26-07-2011
  • 25-07-2011
  • 24-07-2011
  • 23-07-2011
  • 22-07-2011
  • 21-07-2011
  • 20-07-2011
  • 19-07-2011
  • 18-07-2011
  • 17-07-2011
  • 16-07-2011
  • 15-07-2011
  • 14-07-2011
  • 13-07-2011
  • 12-07-2011
  • 11-07-2011
  • 10-07-2011
  • 09-07-2011
  • 08-07-2011
  • 07-07-2011
  • 06-07-2011
  • 05-07-2011
  • 04-07-2011
  • 03-07-2011
  • 02-07-2011
  • 01-07-2011
  • 30-06-2011
  • 29-06-2011
  • 28-06-2011
  • 27-06-2011
  • 26-06-2011
  • 25-06-2011
  • 24-06-2011
  • 23-06-2011
  • 22-06-2011
  • 21-06-2011
  • 20-06-2011
  • 19-06-2011
  • 18-06-2011
  • 17-06-2011
  • 16-06-2011
  • 15-06-2011
  • 14-06-2011
  • 13-06-2011
  • 12-06-2011
  • 11-06-2011
  • 10-06-2011
  • 09-06-2011
  • 08-06-2011
  • 07-06-2011
  • 06-06-2011
  • 05-06-2011
  • 04-06-2011
  • 03-06-2011
  • 02-06-2011
  • 01-06-2011
  • 31-05-2011
  • 30-05-2011
  • 29-05-2011
  • 28-05-2011
  • 27-05-2011
  • 26-05-2011
  • 25-05-2011
  • 24-05-2011
  • 23-05-2011
  • 22-05-2011
  • 21-05-2011
  • 20-05-2011
  • 19-05-2011
  • 18-05-2011
  • 17-05-2011
  • 16-05-2011
  • 15-05-2011
  • 14-05-2011
  • 13-05-2011
  • 12-05-2011
  • 11-05-2011
  • 10-05-2011
  • 09-05-2011
  • 08-05-2011
  • 07-05-2011
  • 06-05-2011
  • 05-05-2011
  • 04-05-2011
  • 03-05-2011
  • 02-05-2011
  • 01-05-2011
  • 30-04-2011
  • 29-04-2011
  • 28-04-2011
  • 27-04-2011
  • 26-04-2011
  • 25-04-2011
  • 24-04-2011
  • 23-04-2011
  • 22-04-2011
  • 21-04-2011
  • 20-04-2011
  • 19-04-2011
  • 18-04-2011
  • 17-04-2011
  • 16-04-2011
  • 15-04-2011
  • 14-04-2011
  • 13-04-2011
  • 12-04-2011
  • 11-04-2011
  • 10-04-2011
  • 09-04-2011
  • 08-04-2011
  • 07-04-2011
  • 06-04-2011
  • 05-04-2011
  • 04-04-2011
  • 03-04-2011
  • 02-04-2011
  • 01-04-2011
  • 31-03-2011
  • 30-03-2011
  • 29-03-2011
  • 28-03-2011
  • 27-03-2011
  • 26-03-2011
  • 25-03-2011
  • 24-03-2011
  • 23-03-2011
  • 22-03-2011
  • 21-03-2011
  • 20-03-2011
  • 19-03-2011
  • 18-03-2011
  • 17-03-2011
  • 16-03-2011
  • 15-03-2011
  • 14-03-2011
  • 13-03-2011
  • 12-03-2011
  • 11-03-2011
  • 10-03-2011
  • 09-03-2011
  • 08-03-2011
  • 07-03-2011
  • 06-03-2011
  • 05-03-2011
  • 04-03-2011
  • 03-03-2011
  • 02-03-2011
  • 01-03-2011
  • 28-02-2011
  • 27-02-2011
  • 26-02-2011
  • 25-02-2011
  • 24-02-2011
  • 23-02-2011
  • 22-02-2011
  • 21-02-2011
  • 20-02-2011
  • 19-02-2011
  • 18-02-2011
  • 17-02-2011
  • 16-02-2011
  • 15-02-2011
  • 14-02-2011
  • 13-02-2011
  • 12-02-2011
  • 11-02-2011
  • 10-02-2011
  • 09-02-2011
  • 08-02-2011
  • 07-02-2011
  • 06-02-2011
  • 05-02-2011
  • 04-02-2011
  • 03-02-2011
  • 02-02-2011
  • 01-02-2011
  • 31-01-2011
  • 30-01-2011
  • 29-01-2011
  • 28-01-2011
  • 27-01-2011
  • 26-01-2011
  • 25-01-2011
  • 24-01-2011
  • 23-01-2011
  • 22-01-2011
  • 21-01-2011
  • 20-01-2011
  • 19-01-2011
  • 18-01-2011
  • 17-01-2011
  • 16-01-2011
  • 15-01-2011
  • 14-01-2011
  • 13-01-2011
  • 12-01-2011
  • 11-01-2011
  • 10-01-2011
  • 09-01-2011
  • 08-01-2011
  • 07-01-2011
  • 06-01-2011
  • 05-01-2011
  • 04-01-2011
  • 03-01-2011
  • 02-01-2011
  • 01-01-2011
  • 31-12-2010
  • 30-12-2010
  • 29-12-2010
  • 28-12-2010
  • 27-12-2010
  • 26-12-2010
  • 25-12-2010
  • 24-12-2010
  • 23-12-2010
  • 22-12-2010
  • 21-12-2010
  • 20-12-2010
  • 19-12-2010
  • 18-12-2010
  • 17-12-2010
  • 16-12-2010
  • 15-12-2010
  • 14-12-2010
  • 13-12-2010
  • 12-12-2010
  • 11-12-2010
  • 10-12-2010
  • 09-12-2010
  • 08-12-2010
  • 07-12-2010
  • 06-12-2010
  • 05-12-2010
  • 04-12-2010
  • 03-12-2010
  • 02-12-2010
  • 01-12-2010
  • 30-11-2010
  • 29-11-2010
  • 28-11-2010
  • 27-11-2010
  • 26-11-2010
  • 25-11-2010
  • 24-11-2010
  • 23-11-2010
  • 22-11-2010
  • 21-11-2010
  • 20-11-2010
  • 19-11-2010
  • 18-11-2010
  • 17-11-2010
  • 16-11-2010
  • 15-11-2010
  • 14-11-2010
  • 13-11-2010
  • 12-11-2010
  • 11-11-2010
  • 10-11-2010
  • 09-11-2010
  • 08-11-2010
  • 07-11-2010
  • 06-11-2010
  • 05-11-2010
  • 04-11-2010
  • 03-11-2010
  • 02-11-2010
  • 01-11-2010
  • 31-10-2010
  • 30-10-2010
  • 29-10-2010
  • 28-10-2010
  • 27-10-2010
  • 26-10-2010
  • 25-10-2010
  • 24-10-2010
  • 23-10-2010
  • 22-10-2010
  • 21-10-2010
  • 20-10-2010
  • 19-10-2010
  • 18-10-2010
  • 17-10-2010
  • 16-10-2010
  • 15-10-2010
  • 14-10-2010
  • 13-10-2010
  • 12-10-2010
  • 11-10-2010
  • 10-10-2010
  • 09-10-2010
  • 08-10-2010
  • 07-10-2010
  • 06-10-2010
  • 05-10-2010
  • 04-10-2010
  • 03-10-2010
  • 02-10-2010
  • 01-10-2010
  • 30-09-2010
  • 29-09-2010
  • 28-09-2010
  • 27-09-2010
  • 26-09-2010
  • 25-09-2010
  • 24-09-2010
  • 23-09-2010
  • 22-09-2010
  • 21-09-2010
  • 20-09-2010
  • 19-09-2010
  • 18-09-2010
  • 17-09-2010
  • 16-09-2010
  • 15-09-2010
  • 14-09-2010
  • 13-09-2010
  • 12-09-2010
  • 11-09-2010
  • 10-09-2010
  • 09-09-2010
  • 08-09-2010
  • 07-09-2010
  • 06-09-2010
  • 05-09-2010
  • 04-09-2010
  • 03-09-2010
  • 02-09-2010
  • 01-09-2010
  • 31-08-2010
  • 30-08-2010
  • 29-08-2010
  • 28-08-2010
  • 27-08-2010
  • 26-08-2010
  • 25-08-2010
  • 24-08-2010
  • 23-08-2010
  • 22-08-2010
  • 21-08-2010
  • 20-08-2010
  • 19-08-2010
  • 18-08-2010
  • 17-08-2010
  • 16-08-2010
  • 15-08-2010
  • 14-08-2010
  • 13-08-2010
  • 12-08-2010
  • 11-08-2010
  • 10-08-2010
  • 09-08-2010
  • 08-08-2010
  • 07-08-2010
  • 06-08-2010
  • 05-08-2010
  • 04-08-2010
  • 03-08-2010
  • 02-08-2010
  • 01-08-2010
  • 31-07-2010
  • 30-07-2010
  • 29-07-2010
  • 28-07-2010
  • 27-07-2010
  • 26-07-2010
  • 25-07-2010
  • 24-07-2010
  • 23-07-2010
  • 22-07-2010
  • 21-07-2010
  • 20-07-2010
  • 19-07-2010
  • 18-07-2010
  • 17-07-2010
  • 16-07-2010
  • 15-07-2010
  • 14-07-2010
  • 13-07-2010
  • 12-07-2010
  • 11-07-2010
  • 10-07-2010
  • 09-07-2010
  • 08-07-2010
  • 07-07-2010
  • 06-07-2010
  • 05-07-2010
  • 04-07-2010
  • 03-07-2010
  • 02-07-2010
  • 01-07-2010
  • 30-06-2010
  • 29-06-2010
  • 28-06-2010
  • 27-06-2010
  • 26-06-2010
  • 25-06-2010
  • 24-06-2010
  • 23-06-2010
  • 22-06-2010
  • 16-06-2010
  • 15-06-2010
  • 14-06-2010
  • 13-06-2010
  • 12-06-2010
  • 11-06-2010
  • 10-06-2010
  • 09-06-2010
  • 08-06-2010
  • 07-06-2010
  • 06-06-2010
  • 05-06-2010
  • 04-06-2010
  • 03-06-2010
  • 02-06-2010
  • 01-06-2010
  • 31-05-2010
  • 30-05-2010
  • 29-05-2010
  • 28-05-2010
  • 27-05-2010
  • 26-05-2010
  • 25-05-2010
  • 24-05-2010
  • 23-05-2010
  • 22-05-2010
  • 21-05-2010
  • 20-05-2010
  • 19-05-2010
  • 18-05-2010
  • 17-05-2010
  • 16-05-2010
  • 15-05-2010
  • 14-05-2010
  • 13-05-2010
  • 12-05-2010
  • 11-05-2010
  • 10-05-2010
  • 09-05-2010
  • 08-05-2010
  • 07-05-2010
  • 06-05-2010
  • 05-05-2010
  • 04-05-2010
  • 03-05-2010
  • 02-05-2010
  • 01-05-2010
  • 30-04-2010
  • 29-04-2010
  • 28-04-2010
  • 27-04-2010
  • 26-04-2010
  • 25-04-2010
  • 24-04-2010
  • 23-04-2010
  • 22-04-2010
  • 21-04-2010
  • 20-04-2010
  • 19-04-2010
  • 18-04-2010
  • 17-04-2010
  • 16-04-2010
  • 15-04-2010
  • 14-04-2010
  • 13-04-2010
  • 12-04-2010
  • 11-04-2010
  • 10-04-2010
  • 09-04-2010
  • 08-04-2010
  • 07-04-2010
  • 06-04-2010
  • 05-04-2010
  • 04-04-2010
  • 03-04-2010
  • 02-04-2010
  • 01-04-2010
  • 31-03-2010
  • 30-03-2010
  • 29-03-2010
  • 28-03-2010
  • 27-03-2010
  • 26-03-2010
  • 25-03-2010
  • 24-03-2010
  • 23-03-2010
  • 22-03-2010
  • 21-03-2010
  • 20-03-2010
  • 19-03-2010
  • 18-03-2010
  • 17-03-2010
  • 16-03-2010
  • 15-03-2010
  • 14-03-2010
  • 13-03-2010
  • 12-03-2010
  • 11-03-2010
  • 10-03-2010
  • 09-03-2010
  • 08-03-2010
  • 07-03-2010
  • 06-03-2010
  • 05-03-2010
  • 04-03-2010
  • 03-03-2010
  • 02-03-2010
  • 01-03-2010
  • 28-02-2010
  • 27-02-2010
  • 26-02-2010
  • 25-02-2010
  • 24-02-2010
  • 23-02-2010
  • 22-02-2010
  • 21-02-2010
  • 20-02-2010
  • 19-02-2010
  • 18-02-2010
  • 17-02-2010
  • 16-02-2010
  • 15-02-2010
  • 14-02-2010
  • 13-02-2010
  • 12-02-2010
  • 11-02-2010
  • 10-02-2010
  • 09-02-2010
  • 08-02-2010
  • 07-02-2010
  • 06-02-2010
  • 05-02-2010
  • 04-02-2010
  • 03-02-2010
  • 02-02-2010
  • 01-02-2010
  • 31-01-2010
  • 30-01-2010
  • 29-01-2010
  • 28-01-2010
  • 27-01-2010
  • 26-01-2010
  • 25-01-2010
  • 24-01-2010
  • 23-01-2010
  • 22-01-2010
  • 21-01-2010
  • 20-01-2010
  • 19-01-2010
  • 18-01-2010
  • 17-01-2010
  • 16-01-2010
  • 15-01-2010
  • 14-01-2010
  • 13-01-2010
  • 12-01-2010
  • 11-01-2010
  • 10-01-2010
  • 09-01-2010
  • 08-01-2010
  • 07-01-2010
  • 06-01-2010
  • 05-01-2010
  • 04-01-2010
  • 03-01-2010
  • 02-01-2010
  • 01-01-2010
  • 31-12-2009
  • 30-12-2009
  • 29-12-2009
  • 28-12-2009
  • 27-12-2009
  • 26-12-2009
  • 25-12-2009
  • 24-12-2009
  • 23-12-2009
  • 22-12-2009
  • 21-12-2009
  • 20-12-2009
  • 19-12-2009
  • 18-12-2009
  • 17-12-2009
  • 16-12-2009
  • 15-12-2009
  • 14-12-2009
  • 13-12-2009
  • 12-12-2009
  • 11-12-2009
  • 10-12-2009
  • 09-12-2009
  • 08-12-2009
  • 07-12-2009
  • 06-12-2009
  • 05-12-2009
  • 04-12-2009
  • 03-12-2009
  • 02-12-2009
  • 01-12-2009
  • 30-11-2009
  • 29-11-2009
  • 28-11-2009
  • 27-11-2009
  • 26-11-2009
  • 25-11-2009
  • 24-11-2009
  • 23-11-2009
  • 22-11-2009
  • 21-11-2009
  • 20-11-2009
  • 19-11-2009
  • 18-11-2009
  • 17-11-2009
  • 16-11-2009
  • 15-11-2009
  • 14-11-2009
  • 13-11-2009
  • 12-11-2009
  • 11-11-2009
  • 10-11-2009
  • 09-11-2009
  • 08-11-2009
  • 07-11-2009
  • 06-11-2009
  • 05-11-2009
  • 04-11-2009
  • 03-11-2009
  • 02-11-2009
  • 01-11-2009
  • 31-10-2009
  • 30-10-2009
  • 29-10-2009
  • 28-10-2009
  • 27-10-2009
  • 26-10-2009
  • 25-10-2009
  • 24-10-2009
  • 23-10-2009
  • 22-10-2009
  • 21-10-2009
  • 20-10-2009
  • 19-10-2009
  • 18-10-2009
  • 17-10-2009
  • 16-10-2009
  • 15-10-2009
  • 14-10-2009
  • 13-10-2009
  • 12-10-2009
  • 11-10-2009
  • 10-10-2009
  • 09-10-2009
  • 08-10-2009
  • 07-10-2009
  • 06-10-2009
  • 05-10-2009
  • 04-10-2009
  • 03-10-2009
  • 02-10-2009
  • 01-10-2009
  • 30-09-2009
  • 29-09-2009
  • 28-09-2009
  • 27-09-2009
  • 26-09-2009
  • 25-09-2009
  • 24-09-2009
  • 23-09-2009
  • 22-09-2009
  • 21-09-2009
  • 20-09-2009
  • 19-09-2009
  • 18-09-2009
  • 17-09-2009
  • 16-09-2009
  • 15-09-2009
  • 14-09-2009
  • 13-09-2009
  • 12-09-2009
  • 11-09-2009
  • 10-09-2009
  • 09-09-2009
  • 08-09-2009
  • 07-09-2009
  • 06-09-2009
  • 05-09-2009
  • 04-09-2009
  • 03-09-2009
  • 02-09-2009
  • 01-09-2009
  • 31-08-2009
  • 30-08-2009
  • 29-08-2009
  • 28-08-2009
  • 27-08-2009
  • 26-08-2009
  • 25-08-2009
  • 24-08-2009
  • 23-08-2009
  • 22-08-2009
  • 21-08-2009
  • 20-08-2009
  • 19-08-2009
  • 18-08-2009
  • 17-08-2009
  • 16-08-2009
  • 15-08-2009
  • 14-08-2009
  • 13-08-2009
  • 12-08-2009
  • 11-08-2009
  • 10-08-2009
  • 09-08-2009
  • 08-08-2009
  • 07-08-2009
  • 06-08-2009
  • 05-08-2009
  • 04-08-2009
  • 03-08-2009
  • 02-08-2009
  • 01-08-2009
  • 31-07-2009
  • 30-07-2009
  • 29-07-2009
  • 28-07-2009
  • 27-07-2009
  • 26-07-2009
  • 25-07-2009
  • 24-07-2009
  • 23-07-2009
  • 22-07-2009
  • 21-07-2009
  • 20-07-2009
  • 19-07-2009
  • 18-07-2009
  • 17-07-2009
  • 16-07-2009
  • 15-07-2009
  • 14-07-2009
  • 13-07-2009
  • 12-07-2009
  • 11-07-2009
  • 10-07-2009
  • 09-07-2009
  • 08-07-2009
  • 07-07-2009
  • 06-07-2009
  • 05-07-2009
  • 04-07-2009
  • 03-07-2009
  • 02-07-2009
  • 01-07-2009
  • 30-06-2009
  • 29-06-2009
  • 28-06-2009
  • 27-06-2009
  • 26-06-2009
  • 25-06-2009
  • 24-06-2009
  • 23-06-2009
  • 22-06-2009
  • 21-06-2009
  • 20-06-2009
  • 19-06-2009
  • 18-06-2009
  • 17-06-2009
  • 16-06-2009
  • 15-06-2009
  • 14-06-2009
  • 13-06-2009
  • 12-06-2009
  • 11-06-2009
  • 10-06-2009
  • 09-06-2009
  • 08-06-2009
  • 07-06-2009
  • 06-06-2009
  • 05-06-2009
  • 04-06-2009
  • 03-06-2009
  • 02-06-2009
  • 01-06-2009
  • 31-05-2009
  • 30-05-2009
  • 29-05-2009
  • 28-05-2009
  • 27-05-2009
  • 26-05-2009
  • 25-05-2009
  • 24-05-2009
  • 23-05-2009
  • 22-05-2009
  • 21-05-2009
  • 20-05-2009
  • 19-05-2009
  • 18-05-2009
  • 17-05-2009
  • 16-05-2009
  • 15-05-2009
  • 14-05-2009
  • 13-05-2009
  • 12-05-2009
  • 11-05-2009
  • 10-05-2009
  • 09-05-2009
  • 08-05-2009
  • 07-05-2009
  • 06-05-2009
  • 05-05-2009
  • 04-05-2009
  • 03-05-2009
  • 02-05-2009
  • 01-05-2009
  • 30-04-2009
  • 29-04-2009
  • 28-04-2009
  • 27-04-2009
  • 26-04-2009
  • 25-04-2009
  • 24-04-2009
  • 23-04-2009
  • 22-04-2009
  • 21-04-2009
  • 20-04-2009
  • 19-04-2009
  • 18-04-2009
  • 17-04-2009
  • 16-04-2009
  • 15-04-2009
  • 14-04-2009
  • 13-04-2009
  • 12-04-2009
  • 11-04-2009
  • 10-04-2009
  • 09-04-2009
  • 08-04-2009
  • 07-04-2009
  • 06-04-2009
  • 05-04-2009
  • 04-04-2009
  • 03-04-2009
  • 02-04-2009
  • 01-04-2009
  • 31-03-2009
  • 30-03-2009
  • 29-03-2009
  • 28-03-2009
  • 27-03-2009
  • 26-03-2009
  • 25-03-2009
  • 24-03-2009
  • 23-03-2009
  • 22-03-2009
  • 21-03-2009
  • 20-03-2009
  • 19-03-2009
  • 18-03-2009
  • 17-03-2009
  • 16-03-2009
  • 15-03-2009
  • 14-03-2009
  • 13-03-2009
  • 12-03-2009
  • 11-03-2009
  • 10-03-2009
  • 09-03-2009
  • 08-03-2009
  • 07-03-2009
  • 06-03-2009
  • 05-03-2009
  • 04-03-2009
  • 03-03-2009
  • 02-03-2009
  • 01-03-2009
  • 28-02-2009
  • 27-02-2009
  • 26-02-2009
  • 25-02-2009
  • 24-02-2009
  • 23-02-2009
  • 22-02-2009
  • 21-02-2009
  • 20-02-2009
  • 19-02-2009
  • 18-02-2009
  • 17-02-2009
  • 16-02-2009
  • 15-02-2009
  • 14-02-2009
  • 13-02-2009
  • 12-02-2009
  • 11-02-2009
  • 10-02-2009
  • 09-02-2009
  • 08-02-2009
  • 07-02-2009
  • 06-02-2009
  • 05-02-2009
  • 04-02-2009
  • 03-02-2009
  • 02-02-2009
  • 01-02-2009
  • 31-01-2009
  • 30-01-2009
  • 29-01-2009
  • 28-01-2009
  • 27-01-2009
  • 26-01-2009
  • 25-01-2009
  • 24-01-2009
  • 23-01-2009
  • 22-01-2009
  • 21-01-2009
  • 20-01-2009
  • 19-01-2009
  • 18-01-2009
  • 17-01-2009
  • 16-01-2009
  • 15-01-2009
  • 14-01-2009
  • 13-01-2009
  • 12-01-2009
  • 11-01-2009
  • 10-01-2009
  • 09-01-2009
  • 08-01-2009
  • 07-01-2009
  • 06-01-2009
  • 05-01-2009
  • 04-01-2009
  • 03-01-2009
  • 02-01-2009
  • 01-01-2009
  • 31-12-2008
  • 30-12-2008
  • 29-12-2008
  • 28-12-2008
  • 27-12-2008
  • 25-12-2008
  • 24-12-2008
  • 23-12-2008
  • 22-12-2008
  • 21-12-2008
  • 20-12-2008
  • 19-12-2008
  • 18-12-2008
  • 17-12-2008
  • 16-12-2008
  • 15-12-2008
  • 14-12-2008
  • 13-12-2008
  • 12-12-2008
  • 11-12-2008
  • 10-12-2008
  • 09-12-2008
  • 08-12-2008
  • 07-12-2008
  • 06-12-2008
  • 05-12-2008
  • 04-12-2008
  • 03-12-2008
  • 02-12-2008
  • 01-12-2008
  • 30-11-2008
  • 29-11-2008
  • 28-11-2008
  • 27-11-2008
  • 26-11-2008
  • 25-11-2008
  • 24-11-2008
  • 23-11-2008
  • 22-11-2008
  • 21-11-2008
  • 20-11-2008
  • 19-11-2008
  • 18-11-2008
  • 17-11-2008
  • 16-11-2008
  • 15-11-2008
  • 14-11-2008
  • 13-11-2008
  • 12-11-2008
  • 11-11-2008
  • 10-11-2008
  • 09-11-2008
  • 08-11-2008
  • 07-11-2008
  • 06-11-2008
  • 05-11-2008
  • 04-11-2008
  • 03-11-2008
  • 02-11-2008
  • 01-11-2008
  • 31-10-2008
  • 30-10-2008
  • 29-10-2008
  • 28-10-2008
  • 27-10-2008
  • 26-10-2008
  • 25-10-2008
  • 24-10-2008
  • 23-10-2008
  • 22-10-2008
  • 21-10-2008
  • 20-10-2008
  • 19-10-2008
  • 18-10-2008
  • 17-10-2008
  • 16-10-2008
  • 15-10-2008
  • 14-10-2008
  • 13-10-2008
  • 12-10-2008
  • 11-10-2008
  • 10-10-2008
  • 09-10-2008
  • 08-10-2008
  • 07-10-2008
  • 06-10-2008
  • 05-10-2008
  • 04-10-2008
  • 03-10-2008
  • 02-10-2008
  • 01-10-2008
  • 30-09-2008
  • 29-09-2008
  • 28-09-2008
  • 27-09-2008
  • 26-09-2008
  • 25-09-2008
  • 24-09-2008
  • 23-09-2008
  • 22-09-2008
  • 21-09-2008
  • 20-09-2008
  • 19-09-2008
  • 18-09-2008
  • 17-09-2008
  • 16-09-2008
  • 14-09-2008
  • 13-09-2008
  • 12-09-2008
  • 11-09-2008
  • 10-09-2008
  • 09-09-2008
  • 08-09-2008
  • 07-09-2008
  • 06-09-2008
  • 05-09-2008
  • 04-09-2008
  • 03-09-2008
  • 02-09-2008
  • 01-09-2008
  • 31-08-2008
  • 30-08-2008
  • 29-08-2008
  • 28-08-2008
  • 27-08-2008
  • 26-08-2008
  • 25-08-2008
  • 24-08-2008
  • 23-08-2008
  • 22-08-2008
  • 21-08-2008
  • 20-08-2008
  • 19-08-2008
  • 18-08-2008
  • 17-08-2008
  • 16-08-2008
  • 15-08-2008
  • 14-08-2008
  • 13-08-2008
  • 12-08-2008
  • 11-08-2008
  • 10-08-2008
  • 09-08-2008
  • 08-08-2008
  • 07-08-2008
  • 06-08-2008
  • 05-08-2008
  • 04-08-2008
  • 03-08-2008
  • 02-08-2008
  • 01-08-2008
  • 31-07-2008
  • 30-07-2008
  • 29-07-2008
  • 28-07-2008
  • 27-07-2008
  • 26-07-2008
  • 25-07-2008
  • 24-07-2008
  • 23-07-2008
  • 22-07-2008
  • 21-07-2008
  • 20-07-2008
  • 19-07-2008
  • 18-07-2008
  • 17-07-2008
  • 16-07-2008
  • 15-07-2008
  • 14-07-2008
  • 13-07-2008
  • 11-07-2008
  • 10-07-2008
  • 09-07-2008
  • 08-07-2008
  • 07-07-2008
  • 06-07-2008
  • 05-07-2008
  • 04-07-2008
  • 03-07-2008
  • 02-07-2008
  • 01-07-2008
  • 30-06-2008
  • 29-06-2008
  • 28-06-2008
  • 27-06-2008
  • 26-06-2008
  • 25-06-2008
  • 24-06-2008
  • 23-06-2008
  • 22-06-2008
  • 21-06-2008
  • 20-06-2008
  • 19-06-2008
  • 18-06-2008
  • 17-06-2008
  • 16-06-2008
  • 15-06-2008
  • 14-06-2008
  • 13-06-2008
  • 12-06-2008
  • 11-06-2008
  • 10-06-2008
  • 09-06-2008
  • 08-06-2008
  • 07-06-2008
  • 06-06-2008
  • 05-06-2008
  • 04-06-2008
  • 03-06-2008
  • 02-06-2008
  • 01-06-2008
  • 31-05-2008
  • 30-05-2008
  • 29-05-2008
  • 28-05-2008
  • 27-05-2008
  • 26-05-2008
  • 25-05-2008
  • 24-05-2008
  • 23-05-2008
  • 22-05-2008
  • 21-05-2008
  • 20-05-2008
  • 19-05-2008
  • 18-05-2008
  • 17-05-2008
  • 16-05-2008
  • 15-05-2008
  • 14-05-2008
  • 13-05-2008
  • 12-05-2008
  • 11-05-2008
  • 10-05-2008
  • 09-05-2008
  • 08-05-2008
  • 07-05-2008
  • 06-05-2008
  • 05-05-2008
  • 04-05-2008
  • 03-05-2008
  • 02-05-2008
  • 01-05-2008
  • 30-04-2008
  • 29-04-2008
  • 28-04-2008
  • 27-04-2008
  • 26-04-2008
  • 25-04-2008
  • 24-04-2008
  • 23-04-2008
  • 22-04-2008
  • 21-04-2008
  • 20-04-2008
  • 19-04-2008
  • 18-04-2008
  • 17-04-2008
  • 16-04-2008
  • 15-04-2008
  • 14-04-2008
  • 13-04-2008
  • 12-04-2008
  • 11-04-2008
  • 10-04-2008
  • 09-04-2008
  • 08-04-2008
  • 07-04-2008
  • 06-04-2008
  • 05-04-2008
  • 04-04-2008
  • 03-04-2008
  • 02-04-2008
  • 01-04-2008
  • 31-03-2008
  • 30-03-2008
  • 29-03-2008
  • 28-03-2008
  • 27-03-2008
  • 26-03-2008
  • 25-03-2008
  • 24-03-2008
  • 23-03-2008
  • 22-03-2008
  • 21-03-2008
  • 20-03-2008
  • 19-03-2008
  • 18-03-2008
  • 17-03-2008
  • 16-03-2008
  • 15-03-2008
  • 14-03-2008
  • 13-03-2008
  • 12-03-2008
  • 11-03-2008
  • 10-03-2008
  • 09-03-2008
  • 08-03-2008
  • 07-03-2008
  • 06-03-2008
  • 05-03-2008
  • 04-03-2008
  • 03-03-2008
  • 02-03-2008
  • 01-03-2008
  • 29-02-2008
  • 28-02-2008
  • 27-02-2008
  • 26-02-2008
  • 25-02-2008
  • 24-02-2008
  • 23-02-2008
  • 22-02-2008
  • 21-02-2008
  • 20-02-2008
  • 19-02-2008
  • 18-02-2008
  • 17-02-2008
  • 16-02-2008
  • 15-02-2008
  • 14-02-2008
  • 13-02-2008
  • 12-02-2008
  • 11-02-2008
  • 10-02-2008
  • 09-02-2008
  • 08-02-2008
  • 07-02-2008
  • 06-02-2008
  • 05-02-2008
  • 04-02-2008
  • 03-02-2008
  • 02-02-2008
  • 01-02-2008
  • 31-01-2008
  • 30-01-2008
  • 29-01-2008
  • 28-01-2008
  • 27-01-2008
  • 26-01-2008
  • 25-01-2008
  • 24-01-2008
  • 23-01-2008
  • 22-01-2008
  • 21-01-2008
  • 20-01-2008
  • 19-01-2008
  • 18-01-2008
  • 17-01-2008
  • 16-01-2008
  • 15-01-2008
  • 14-01-2008
  • 13-01-2008
  • 12-01-2008
  • 11-01-2008
  • 10-01-2008
  • 09-01-2008
  • 08-01-2008
  • 07-01-2008
  • 06-01-2008
  • 05-01-2008
  • 04-01-2008
  • 03-01-2008
  • 02-01-2008
  • 01-01-2008
  • 31-12-2007
  • 30-12-2007
  • 29-12-2007
  • 28-12-2007
  • 27-12-2007
  • 26-12-2007
  • 25-12-2007
  • 24-12-2007
  • 23-12-2007
  • 22-12-2007
  • 21-12-2007
  • 20-12-2007
  • 19-12-2007
  • 18-12-2007
  • 17-12-2007
  • 16-12-2007
  • 15-12-2007
  • 14-12-2007
  • 13-12-2007
  • 12-12-2007
  • 11-12-2007
  • 10-12-2007
  • 09-12-2007
  • 08-12-2007
  • 07-12-2007
  • 06-12-2007
  • 05-12-2007
  • 04-12-2007
  • 03-12-2007
  • 02-12-2007
  • 01-12-2007
  • 30-11-2007
  • 29-11-2007
  • 28-11-2007
  • 27-11-2007
  • 26-11-2007
  • 25-11-2007
  • 24-11-2007
  • 23-11-2007
  • 22-11-2007
  • 21-11-2007
  • 20-11-2007
  • 19-11-2007
  • 18-11-2007
  • 17-11-2007
  • 16-11-2007
  • 15-11-2007
  • 14-11-2007
  • 13-11-2007
  • 12-11-2007
  • 11-11-2007
  • 10-11-2007
  • 09-11-2007
  • 08-11-2007
  • 07-11-2007
  • 06-11-2007
  • 05-11-2007
  • 04-11-2007
  • 03-11-2007
  • 02-11-2007
  • 01-11-2007
  • 31-10-2007
  • 30-10-2007
  • 29-10-2007
  • 28-10-2007
  • 27-10-2007
  • 26-10-2007
  • 25-10-2007
  • 24-10-2007
  • 23-10-2007
  • 22-10-2007
  • 21-10-2007
  • 20-10-2007
  • 19-10-2007
  • 18-10-2007
  • 17-10-2007
  • 16-10-2007
  • 15-10-2007
  • 14-10-2007
  • 13-10-2007
  • 12-10-2007
  • 11-10-2007
  • 10-10-2007
  • 09-10-2007
  • 08-10-2007
  • 07-10-2007
  • 06-10-2007
  • 05-10-2007
  • 04-10-2007
  • 03-10-2007
  • 02-10-2007
  • 01-10-2007
  • 30-09-2007
  • 29-09-2007
  • 28-09-2007
  • 27-09-2007
  • 26-09-2007
  • 25-09-2007
  • 24-09-2007
  • 23-09-2007
  • 22-09-2007
  • 21-09-2007
  • 20-09-2007
  • 19-09-2007
  • 18-09-2007
  • 17-09-2007
  • 16-09-2007
  • 15-09-2007
  • 14-09-2007
  • 13-09-2007
  • 12-09-2007
  • 11-09-2007
  • 10-09-2007
  • 09-09-2007
  • 08-09-2007
  • 07-09-2007
  • 06-09-2007
  • 05-09-2007
  • 04-09-2007
  • 03-09-2007
  • 02-09-2007
  • 01-09-2007
  • 31-08-2007
  • 30-08-2007
  • 29-08-2007
  • 28-08-2007
  • 27-08-2007
  • 26-08-2007
  • 25-08-2007
  • 24-08-2007
  • 23-08-2007
  • 22-08-2007
  • 21-08-2007
  • 20-08-2007
  • 19-08-2007
  • 18-08-2007
  • 17-08-2007
  • 16-08-2007
  • 15-08-2007
  • 14-08-2007
  • 11-08-2007
  • 10-08-2007
  • 26-05-2007
  • 01-02-2007
  • 21-07-2006
  • 17-07-2006
  • 20-05-2006
  • 30-11--0001

    Blog als favoriet !

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    google.com, pub-6782612844096639, DIRECT, f08c47fec0942fa0




    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!