|
De Deense schrijver Ib Michael (eig. Ib Michael Rasmussen) werd geboren op 17 januari 1945 in Roskilde. Zie ook alle tags voor Ib Michael op dit blog.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Uit: Orbit (Vertaald door John Mason)
From out at sea he could only see the chimney sticking up above the cliff. It looked like a beacon. He came flying across the surface of the water, his light carbon fibre wing paddle flashing in the sunlight, water droplets running down his arms. Now he broke his rhythm, rested on his paddle as the kayak lost speed and drifted on wind and current. He remained sitting there and laid back his head.
The cliff rose up out of the landscape. Under the turf at the very top the earth had given way in layers of shale and clay, and a hollow with chalk walls opened into the dark. Birds circled on the thermal, gulls and cormorants.
They cried as he approached, and their cries redoubled in the vault of sky above him.
He let himself drift towards land with the swell, felt the rear being lifted up as he steered lightly with the carbon fibre blade. He rounded the bluff and caught sight of a set of steps. It was made of wood and snaked down in a zigzag from the house that lay concealed somewhere up there on Fyrbakken. Some portions of the stairway had collapsed under an earth slip, a longer section had been contorted and looked like a ladder that had been twisted. The whole construction was held together by the handrail, which was intact all the way up.
He stared a moment too long, then the swell tugged at the kayak. A crest came rushing in under its silky sheen, which tore apart the moment it broke and flung the fragile craft sideways. The swell pounded itself to foam on the granite slabs of the breakwater.
He leaned into the rush with his paddle, edged himself off by the skin of his teeth, the bows facing the breakers, and paddled away. He rode into the surge. It foamed over the cockpit, which was tied off.
Ib Michael (Roskilde, 17 januari 1945)
De Oostenrijkse schrijver Raoul Schrott werd op 17 januari 1964 geboren in Landeck, Tirol (en volgens andere bronnen op een schip São Paulo dat van Brazilië onderweg was naar Europa). Zie ook alle tags voor Raoul Schrott op dit blog.
Uit: Ilias (Vertaald door Raoul Schrott)
von der bitternis sing, göttin - von achilleús, dem sohn des peleús
seinem verfluchten groll, der den griechen unsägliches leid brachte
und die seelen zahlloser krieger hinab in das haus des hades sandte
die blutvollen leben dann nur noch fleisch an dem die hunde fraßen
den vögeln ein festmahl - und wie zeus wille sich dadurch erfüllte
sing, muse, und beginn mit dem moment wo der göttliche achilleús
sich in einem streit mit seinem kriegsherrn agamemnon entzweite.
doch welcher der götter hatte sie gegeneinander aufgehetzt?
es war apollon, zeus sohn mit leto: vor lauter ärger über agamemnon
hatte er im lager eine pest ausbrechen lassen die das heer dahinraffte;
apollons priester chr ´yses war nicht gebührend ehre erwiesen worden
als der bei den griechischen schiffen erschien, um für sehr viel gold
seine gefangene tochter freizukaufen. den goldenen stab in der hand
mit dem geweihten lorbeerkranz, als zeichen gottes und des friedens
hatte chr ´ yses für sie vor den versammelten truppen um gnade gebeten
und sich an deren zwei feldherren agamemnon und menélaos gewandt:
I 15
ihr söhne des atreús - und ihr zum kampf gerüsteten achaier:
die unsterblichen auf dem olymp, sie mögens euch gewähren
troia in schutt und asche zu legen und heil nach haus zu segeln!
Raoul Schrott (Landeck, 17 januari 1964)
De Zweedse dichter, schrijver en regisseur Lukas Moodysson werd geboren op 17 januari 1969 in Malmö. Zie ook alle tags voor Lukas Moodysson op dit blog.
Uit: Raus aus Amal (Fucking Åmål, vertaald door Hansjörg Betschart)
Vor einem Mietshaus: Morgen
Johan
Hallo.
Elin
Hallo. Wohnst du hier?
Johan
Nein.
Elin
Wartest du auf meine Schwester? Die ist zu alt für dich.
Johan
(Steht auf.) Willst du mitfahren?
Elin
Nein.
Johan
Du kannst den Helm nehmen, ich brauche keinen.
Elin
Ich gehe zu Fuß. (Sie geht los.)
Johan
(Bleibt mit dem Helm in der Hand stehen.) Gehst du heute abend zu Christian? Die
machen da eine große Fete.
Elin
(Ohne sich umzudrehen.) Vielleicht.
Johan
Okay. Dann sehen wir uns vielleicht da. Okay. Weil ich da hingehe. Und wenn du da
auch hingehst, also wenn wir da beide hingehen, sehen wir uns da ja sicher.
Elin
(Sagt nichts, sondern geht nur weiter.)
Johan
Und tschüss dann. (Schaut ihr hinterher.)
Jessica
Johan ist bei weitem noch nicht das Bescheurtste, was das Kaff zu bieten hat. Ihr
müsstet mal Agnes sehen. Die hat ein Zimmer, das ist schlimmer als ein
Krankenhaus: keine Poster, bloß Kinderzeichnungen an den Wänden, Morrisey-
Plakate, selbstgemachte Fotografien. Nichts gegen Fotos. Aber warum lauter Fotos
von Dieselmotoren? Kraftwerken? Fabrikshallen?
Lukas Moodysson (Malmö, 17 januari 1969)
Scene uit de film Fucking Åmål van Moodysson uit 1998
De Nederlandse dichter en schrijver Ilja Leonard Pfeijffer werd geboren op 17 janauari 1968 in Rijswijk. Zie ook alle tags voor Ilja Leonard Pfeijffer op dit blog.
De wolkenverzamelaar
dat jij wolken kon maken pappa
die stil bleven hangen in zonlicht
voor mij om veilig onder te spelen
vond ik van al jouw wonderen
misschien het almachtigste
ik was vergeten
maar vanochtend zag ik
in een streep zonlicht
dat ik boven het bureau een prachtig
wolkendek had gerookt
van bijna olympische allure
Rondeel
niemand zelfs de zeewind niet
heeft zulke ruime handen
zon doortastend wiegelied
vouwt niemand zelfs de klaproos niet
er wiedt een wichel die alles ziet
onder onontdekte landen
want niemand zelfs de regen niet
heeft zulke kleine handen
Ilja Leonard Pfeijffer (Rijswijk, 17 janauari 1968)
De Nederlandse dichter en schrijver Roel Houwink werd geboren op 17 januari 1899 in Breda. Zie ook alle tags voor Roel Houwink op dit blog.
Tocht in den Nacht
Elk pad voert mij het donker in,
mijn voeten gaan waar ik niet wil.
wie zal mij leeren ooit der wereld zin,
die van geen einde weet noch van begin?
ik volg een licht dat is verdoold als ik,
gebannen in denzelfden kring,
gehangen in denzelfden strik,
een licht dat is verdoold als ik....
naar welk een dageraad trok dit licht?
het is zoo wankel en zoo wit....
langzaam vallen de heemlen dicht,
naar welk een dageraad trok dit licht?
ik vouw mijn handen voor mijn leêg gezicht
en weet dat ik niets meer bezit
dan 't wankel dwalen van dit licht
voorlangs de schaduw van mijn leêg gezicht.
Aan een Kellner
Voor goed verloren gleed uw schip in nacht en mist
en wat ik amper van uw leven wist:
armoede, tranen, trouw geduld gemis....
werd tot een donker beeld van smart en bitternis.
wie vlocht om uwe rood-gezwollen voeten
heur blond, zoet-reukig haar? wie nam uw handen?
wel alle dezen schroomden te ontmoeten
hun onverbloemde schande in uw leêg gelaat.
Roel Houwink (17 januari 1899 3 juni 1987)
Breda, markt
Zie voor nog meer schrijvers van de 17e januari ook mijn blog van 17 januari 2012 en ook mijn blog van 17 januari 2011 deel 2 en eveneens deel 3.
|
