De Nederlandse dichter, toneelschrijver en essayist Martinus
Nijhoff werd geboren in Den Haag op 20 april 1894. Zie ook alle tags voor Martinus Nijhoff op dit blog.
Het uur U (Fragment)
Het was zomerdag.
De doodstille
straat lag
te blakeren in de
zon.
Een man kwam de
hoek om.
Er speelde in de
verte op de stoep
een groep kinderen,
maar die groep
betekende niet
veel,
maakte,
integendeel,
dat de straat nog
verlatener scheen.
De zon had het rijk
alleen.
Zelfs zij, wier
tweede natuur
hen bestemde, hier,
op dit uur,
te wandelen: de
student,
de dame die niemand
kent,
de leraar met
pensioen,
waren van hun
gewone doen
afgeweken vandaag;
men miste, miste
hen vaag.
Sterker: de werkman
die
nog tot een uur of
drie
voor bomen in 't
middenpad
de kuilen gegraven
had,
had zijn schop
laten staan
en was elders heen
gegaan.
Maar vreemder, ja
inderdaad
veel vreemder dan
dat de straat
leeg was, was het
feit
der volstrekte
geluidloosheid,
en dat de stap van
de man
die zojuist de hoek
om kwam
de stilte liet als
zij was,
ja, dat zijn
gestrekte pas
naarmate hij verder
liep
steeds dieper
stilte schiep.
De jongen
Hij zat in nachtgoed voor het raam en liet
Willoos het hoofd hangen op het kozijn -
Hij zag den landweg langs de heuvels zijn
Kronkel wegtrekken naar het blauw verschiet.
Hij dacht weer aan den ouden vreemdeling
Die s middags in het herbergtuintje sliep -
Zij stoeiden om hem heen, en iemand riep
Hem wakker, en hij zat dwaas in hun kring.
Zijn verre blik zwierf langs hun ogen weg.
Hij zei: (zijn baard was om den glimlach grijs)
Jongens, het leven is een vreemde reis,
maar wellicht leert een mens wat onderweg.
Toen was het of een deur hem open woei
En hij de verten van een landschap zag,
Hij zag zichzelf daar wandlen in een dag
Zwellend van zomer en van groenen groei.
De weg buigt om en men keert nooit terug -
Hij kon zijn hart als voor t eerst horen slaan,
Hij heeft zijn schoenen zacht weer aangedaan
En sloop door t tuinhek naar de kleine brug.
Martinus Nijhoff (20 april 1894 26 januari 1953)
De Nederlandse schrijver en beeldend kunstenaar Jan Cremer werd geboren in
Enschede op 20 april 1940. Zie ook alle tags voor Jan Cremer op dit blog.
Tulpen, 1998
Uit: Ik Jan
Cremer
Ik bietste een piek en ging dan naar het
nachtcafé. Het binnenkomertje nam ik voor eigen rekening, maar ik werd altijd
lazerus. Van het knobelen, pokeren en bamzaaien. De vrouw van de kastelein (hoe
heette ze nou toch?), ontzag me want ze had een oogje op me. Ze had een paar
vreselijke kanjers. Als ze haar b.h. losknoopte golfde het roze vlees eruit. Ze
had tieten als vulkanen, ze hingen tot haar navel. Wat n vleesmassa! Haar
tepels waren knalrood; al haar bloed vloeide in die punten die ook weer vulkanen
waren. Als ze aan de bar een gebroken bierviltje onder mn neus duwde betekende
het dat ik de volgende middag langs moest komen. Om drie uur. En als dan de
geraniums voor het raam stonden was de kust veilig en kon ik de trap op. Ze zat
dan altijd toevallig in bad. Dan moest ik haar rug afboenen met een spons.
Harder, harder, kreunde ze. Of ik moest op haar rug krabben. Kom er ook in!
zei ze. Maar ik keek wel uit: het was een bad met een elektrische installatie.
En ik zou niet de eerste zijn die vanwege een klein foutje of kortsluitinkje
paarsblauw en verstijfd uit de kuip getild moest worden.
Jan Cremer (Enschede, 20 april 1940)
Met Karel Appel (links) in 1963 in Parijs
De Nederlandse dichter en vertaler Jean
Pierre Rawie werd geboren op 20 april 1951 in Scheveningen. Zie ook alle tags voor Jean Pierre Rawie op dit blog.
Ten leste
Ik weet niet welke weg je neemt;
de sterren gaan hun baan ten einde
en straks is mij het dichtstbijzijnde,
het langst gewetene weer vreemd.
Maar wat bestond aan zon en maan
en wisseling van de getijden,
het was alleen opdat wij beiden
elkander niet zouden ontgaan.
Wij worden nu nog slechts door tijd
en ruimte van elkaar gescheiden,
maar sta mij aan het eind terzijde
als ik de einder overschrijd.
Wij hebben alles nog te goed
wat ons het leven heeft ontnomen:
uit welke verten ook, wij komen
elkaar ten leste tegemoet.
Bezit
Waar ik mijn hart aan heb verpand
in mijn verspild verleden,
het ging voorbij, het hield geen stand,
het is als zand vergleden.
Ik heb mij steeds het meest gehecht
aan sterfelijke zaken,
aan dingen die ik nimmer echt
tot mijn bezit kon maken.
Maar alles wat zo dierbaar was
dat ik het heb verloren,
is mij sinds ik het kwijt ben pas
voorgoed gaan toebehoren.
Jean Pierre Rawie (Scheveningen, 20 april 1951)
De Britse schrijver en journalist Sebastian Faulks
werd geboren op 20 april 1953 in Newbury. Zie ook alle tags voor Sebastian Faulks op dit blog.
Uit: Engleby
I 'd better explain. It's October, the beginning
of my final year. I left off this story all of a sudden because I had to do
some work for exams. They didn't go as well as I'd hoped, but that doesn't
matter.
This does matter, though.
In the summer vacation, I worked in my father's
old paper mill for four weeks to make money. The work was boring (I pushed a
rubber-wheeled wagon round the factory floor), but it wasn't hard. At some time
the union had agreed that in return for deferring a pay rise, the workforce
would have a ten minute break each hour ? excluding lunch and tea and the
official tea breaks of fifteen minutes and the five-minute two-hourly toilet
breaks. You could roll all the minutes up, if you liked, and leave an hour
early. As a casual, I wasn't officially in the union, but I followed their
rules and got paid in cash in a crinkly grey envelope on Friday afternoon.
Jennifer was going to Ireland to make a film
with some people from Trinity. The director was called Stewart Forres and there
were maybe thirty or so people, cast and crew an a few hangers-on, girlfriends,
boyfriends, going to a large old country house near Tipperary.
Sebastian Faulks (Newbury, 20 april 1953)
De Vlaamse dichter en schrijver Jozef
Hugo Maria Deleu werd geboren in Roeselare op 20 april 1937. Zie ook alle tags voor Jozef Deleu op dit blog.
Zaterdagmiddag
1
Zaterdagmiddag
niets gaat boven de tuin
de zonen en de zon.
Zij praat
gehaast in de gebaren
lacht verlegen -
het is zo voorbij
het sprokkelen van zomer
voor de winter, de herinnering
voor morgen als ze
ver weg zijn.
De moeder de vrouw
tot in de kruin van de haren
aanwezig.
2
In het avondlicht
verzamelt zij
zichzelf
tot een gedicht
dat languit
in de schemer ligt.
De rimpels
ongeschminkt
het leven
onbelogen
wachtend
tot alles
zingt
van onvermogen.
Jozef Deleu (Roeselare, 20 april 1937)
De Amerikaanse
schrijver, essayist en criticus Steven Michael Erickson werd geboren op 20 april 1950 in Los
Angeles. Zie ook alle tags voor Steven Erickson op dit blog.
Uit: Zeroville
8.
Afterward, he makes
his way farther west along Sunset before cutting up to Hollywood Boulevard.
Where once was the Moulin Rouge nightclub at the corner of Vine is now a
psychedelic club called the Kaleidoscope. Vikar really has no idea what a
psychedelic club is. Along Hollywood Boulevard are shabby old jewelry shops,
used bookstores, souvenir stands, porn theaters. He's startled there are no
movie stars walking down the street. Still hungry from having sacrificed his
French dip sandwich at Philippe's, he orders a chicken pot pie at Musso &
Frank, where Billy Wilder used to lunch with Raymond Chandler while they were
writing Double Indemnity, both drinking heavily because they couldn't stand
each other.
Steve
Erickson (Los Angeles, 20 april 1950)
Zie voor nog meer schrijves van de 20e april ook mijn vorige
blog van vandaag.
|