De Nederlandse dichter Hans
Lodeizen werd geboren op 20 juli 1924 in Naarden. Zie ook mijn
blog van 20 juli 2010 en eveneens alle tags voor Hans
Lodeizen op dit blog.
ANGST
Een spin holt
in de lente
angst is de veer van het horloge
het is bijna tijd.
Dan, dan: o kinderen
van de overspelige moeder,
je gescheiden papa
leeft in het huis naar links.
maak je nagels schoon
de omroeper zegt:
het is lente.
angst voor wat?
De wolken zijn een gerafelde sok
van God.
o lentegeuren!
Weeekend in Metropolis
Zo dikwijls
als ik over de lange
populierenlanen liep zacht zingend,
denkend aan de avond haar witte
plaveisel waar ik gestorven ben. -
als ik je weerzie ben je toch een ander
ik ken je je blijft niet lang bij iemand
in steeds andere spiegels behaagt het je
steeds andere mensen te zien steeds jezelf.
nu heb ik je niet langer
weet je het je bent dood
ik heb je gevonden hijgend
over de daken van Metropolis.
Voor jou
1
voor jou
als ik je ooit zal tegenkomen
of als ik nooit in je hart
zal wachten op een brand van kussen
voor jou
ik zal de ring van trouw bewaken
ik zal de zon openhouden
ik zal de nacht strelen
voor jou zal ik de waardigheid
van de mens op aarde zichtbaar maken
en mijn bed zal wit zijn
voor jou zal ik wachten.
Hans Lodeizen (20 juli 1924 - 26 juli 1950)
De Duitse schrijver Uwe Johnson
werd geboren op 20 juli 1934 in Cammin (tegenwoordig Kamień Pomorski, Polen).
Zie ook alle tags voor
Uwe Johnson op dit blog.
Uit: Mutmaßungen
über Jakob
Deswegen waren sie ja so aufgeregt. Wenn sie auch gleich wieder Worte
gefunden haben von tragischem Unglücksfall und Verdienste beim Aufbau des
Sozialismus und ehrendes Andenken bewahren: der sich das aus den Fingern
gesogen hat weiss es gewiss besser, wär schon einer. Frag doch mal auf diesem
ganzen verdammten Bahnhof ob einer jetzt noch im November Ausreiseerlaubnis
nach Westdeutschland gekriegt hat, und Jakob ist am selben Morgen erst mit
einem Interzonenzug zurückgekommen. Denk dir mal bei wem er war.
- Cresspahl, wenn du den kennst. Der hat eine Tochter. Mein Vater war
achtundsechzig Jahre alt in diesem Herbst und lebte allein in dem Wind, der
grau und rauh vom Meer ins Land einfiel hinweg über ihn und sein Haus Heinrich
Cresspahl war ein mächtiger breiter Mann von schweren langsamen Bewegungen,
sein Kopf war ein verwitterter alter Turm unter kurzen grauen scheitellosen
Haaren. Seine Frau war tot seit achtzehn Jahren, er entbehrte seine Tochter. In
seiner Werkstatt stand wenig Arbeit an den Wänden, er hatte das Schild seines
Handwerks schon lange von der Haustür genommen. Gelegentlich für das
Landesmuseum besserte er kostbare Möbel aus und für Leute die sich seinen Namen
weitersagten. Er ging viel über Land in Manchesterzeug und langen Stiefeln, da
suchte er nach alten Truhen und Bauernschränken. Manchmal hielten
Pferdefuhrwerke vor seinem Haus mit Stücken, die ihm hineingetragen wurden;
später kamen Autos aus den grossen Städten und fuhren das sattbraune kunstreich
gefügte Holz mit den stumpf glänzenden Zierbeschlägen davon in die Fremde. So
erhielt er sein Leben. Steuererklärung in Ordnung, Bankkonto bescheiden passend
zu den Ausgaben in einer abgelegenen kleinen Stadt, kein Verdacht auf
ungesetzliche Einkünfte.
Uwe Johnson
(20 juli 1934 24 februari 1984)
Beeld door Wieland Förster in Güstrow
De Nederlandse schrijver, journalist, commentator,
essayist en columnist Henk
Hofland werd geboren in Rotterdam op 20 juli 1927. Zie ook alle tags voor Henk
Hofland op dit blog.
Uit: Van zazou
tot provo
Wie spreekt er nu
nog over zazous? Ze zijn totaal vergeten, maar toch hebben ze jarenlang voor
grote verontrusting onder de pedagogen gezorgd. Het best zijn ze beschreven
door Malaparte in De huid:
Zazous waren
excentrieke jongelieden tussen de zeventien en de twintig, opvallend gekleed,
met golfschoenen, nauwe tot het scheenbeen reikende broekspijpen, een overmatig
lang jasje en een overhemd met een hoog nauw boord. Ze droegen hun haar lang,
tot in hun nek en het geheel deed herinneren aan Marie Antoinette. De zazous
verschenen voor het eerst in 1940 hier en daar in Parijs in de buurt van de
Place Victor Hugo. In een bar aan dit plein hadden ze hun hoofdkwartier.
Vervolgens werden ze in dichte drommen waargenomen aan de Rive Gauche en in de
bars in de buurt van St. Germain des Prés. Maar de voorkeur bleken ze toch te
geven aan Muette en de Champs Elysées.
Over het algemeen
kwamen ze uit welgestelde burgermilieus en op het eerste gezicht lieten de
zorgen die de meeste Fransen somber stemden, hen koud. Ze toonden geen
buitengewone belangstelling voor kunst of litteratuur of sport en vooral niet
voor de politiek, als men tenminste de smerigheid uit die tijd politiek wil
noemen. Voor alles wat onder de term flirt wordt samengevat, waren ze
onverschillig, hoewel ze in gezelschap waren, of liever, meisjes in hun gevolg
hadden die op soortgelijke excentrieke manier gekleed waren - in een lange
blouse en een rok die tot even boven de knieën reikte. In openbare gelegenheden
spraken ze nooit luid, maar steeds met gedempte stem, bijna fluisterend, en hun
gesprekken gingen altijd over de film, minder over de sterren dan over de
regisseurs en de films op zichzelf. Hun middagen brachten ze door in de
bioscoop, en in de donkere zalen hoorde men hun zacht gefluister en de korte
keelgeluiden waarmee ze elkaar aanriepen.
Henk Hofland
(Rotterdam, 20 juli 1927)
De Iraanse dichteres en schrijfster Simin
Behbahāni werd geboren in Teheran op 20 juli 1927. Zie ook alle tags voor Simin Behbahāni op dit
blog.
Ancient Eve
Love at Eighty?
Admit it: its
bizarre.
Ancient Eve is, once
again
offering apples:
red lips and golden
tresses.
Beautiful,
but not divine.
If my face has color
its just makeup, a
deceit.
But in my chest a
heart
beats its wings wild
with desire,
every seventy of its
heartbeats
multiplied by two.
Love and shame and my
body
warm with lust. I
burn
with fever, a fever
past any physicians
cure.
But at my side is
bliss,
my lover
kind and faithful
and as long as he is
here
I dwell in heaven.
I cant breathe a
word;
my mouths sealed
shut with your
kisses,
their tongues of
flame.
Oh, my thirsty lover!
Look at my happy
fortune:
You, I, us tonight.
with a wine so
delightful
wheres the room for
restraint?
Adam! Come see the
spectacle.
Leave behind your
denial and conceits
and watch as the Eve
of eighty
rivals the
twenty-year-old she.
Vertaald door
Aria Fani en Adeeba Talukder
Simin Behbahāni (Teheran, 20 juli 1927)
Zie voor nog meer schrijvers van de 20e
juli ook mijn vorige
blog van vandaag en eveneens mijn eerste
blog van vandaag.
|