|
De Spaanse schrijver José
Carlos Somoza werd geboren in Havana, Cuba op 13 november 1959. Zie ook alle tags
voor José Carlos Somoza op dit blog.
Uit: Zig Zag (Vertaald
door Lisa Dillman)
And that was what was
so strange.
People thought she was too perfect. Too
intelligent and too worthy to be working in a mediocre physics department at a
business-oriented university like Alighieri, where no one truly cared about
physics. Her colleagues were sure that she could have had her pick of careers:
a post at the Spanish National Research Council, a tenured professorship at a
public university, or some important role at a prestigious center abroad. Elisa
was wasted at Alighieri. Then, too, no theory (and physicists love theories)
adequately explained why, at thirty-two, almost thirty-three (her birthday was
in April, just a month away), Elisa was unattached, had no close friends, and
yet seemed perfectly happy. She appeared to have all she wanted in life. No one
knew of any boyfriends (or girlfriends), and her friendships were limited to colleagues
with whom she rarely if ever spent free time. She wasn't conceited or even
arrogant despite her obvious good looks. And although she accentuated her
attractiveness by wearing a whole range of perfectly tailored designer clothes
that often made her look downright provocative, she never seemed to be trying
to hard to attract the attention of men (who often turned to gawk when she
passed) with the clothes she wore. Elisa
spoke only about her profession, was courteous, and always smiled. The Elisa Mystery
was unfathomable.
Occasionally, she seemed
unsettled. It was nothing concrete: maybe a look, or a momentary dullness in
her brown eyes, or just a feeling she gave people after a quick conversation.
As though she was hiding something. Those who thought they knew her-Noriega,
the department chair, among others-thought it was probably best that she never
reveal her secret. For whatever reason, some people, regardless of how
insignificant their role in others' lives, or how few close moments they've shared,
are unforgettable. Elisa Robledo
was one of them, and people wanted it to stay that way.
José Carlos Somoza (Havana, 13 november 1959)
De Nederlandse schrijfster Inez
van Dullemen werd op 13 november 1925 in Amsterdam geboren. Zie ook alle tags voor
Inez van Dullemen op dit blog.
Uit: Vroeger is dood
In 2005
overleed mijn broer. Ik hoorde het op mijn werk, in Amersfoort. Twee uur later
was ik in het ZMC. Ik wilde mijn broer zien. Dat kon niet. Geen tijd, hij moest
naar het uitvaartcentrum. Dan had ik maar eerder moeten komen. Ik werd woedend
en men zag dat. De vertegenwoordigster van het uitvaartcentrum besloot
uiteindelijk dat ik nog even mocht kijken. Een gunst want er was een
tijdschema. Maar of wij dan wel snel de kamer wilden leeghalen want er waren
andere patiënten.
(
)
Aan alles komt een eind, zei de dokter. En
zo is het ook, aan alles komt telkens weer een eind. Ik begreep dat het einde
van Arnold Abraham, mijn vader, gekomen was toen ik twee verpleeghulpen met
witte plastic boezelaars voor de deur van het sterfkamertje zag staan. U bent
net te laat, zeiden ze tegen mij.
Was er iemand bij hem? vroeg ik.
Nee, zeiden ze, maar dat is dikwijls zo: je
licht je hielen en opeens zijn ze dood. Er zijn er, die willen er alleen
tussenuit.
Ik ging naar binnen en zag dat het zo was. De
zuurstofpomp was afgekoppeld. Zijn handen koelden al af, zijn mond stond open.
(Open je mond, oude man, had de dood gezegd, je uur is gekomen, en de oude man
had zijn mond geopend en de dood was naar binnen gesprongen in het zwarte gat
en het gat bleef openstaan en alles daarbinnen verstijfde, de tong, de zachte
huig, de zenuwen, de bloedlichaampjes: de af en aan gaande loodsbootjes op de
rivier van het bloed overal kwam de dood, hij vergat niets.)
Inez van Dullemen (Amsterdam, 13 november 1925)
De Duitse dichter,schrijver en vertaler Timo
Berger werd geboren op 13 november1974in Stuttgart. Zie ook alle tags voor Timo Berger
op dit blog
Bringservice
Die Affen am Fenster,
morgens
hinterm Milchglas, wissen
die Abfälle dieser Küchen
sind deliziös und erreichbar
Über der Loggia liegt kein scharfer
Alarm, auch wenn die Kolibris
im Tiefflug ihre Faden
Zungen in Honigtöpfe tauchen
Zu einem Frühstück nach Fitnessfibel
gehören Baummelonen in Scheiben
Zuckeraustauschstoffe, die Schlag
Zeile des Jornal do Brasil:
Niemand entführt dich
in die Nordstadt. Ein paar Füße
kosten nicht die Welt. Und wozu
haben die Märkte hier Delivery?
Timo Berger (Stuttgart, 13 november 1974)
De Nederlandse schrijfster, columniste en
radiopresentatrice Hadjar Benmiloud werd
geboren in Amsterdam op 13 november 1989. Zie ook alle tags voor Hadjar
Benmiloud op dit blog.
Uit: Überpuber
Dan zullen ook de effecten op grote schaal
te merken zijn. Veel banen komen vrij, want er zijn geen relatietherapeuten en
woordvoerders meer nodig en de economie zal een kleine recessie doormaken. Tot
een depressie komt het echter niet, want al gauw zal de overbevolking zijn
opgelost. Er wordt geen belasting meer betaald en dus stort de zorgsector
ineen. Voor zieke en oude mensen wordt niet meer gezorgd en ze gaan dood. Dat
is fijn, want we kunnen geen zwakke schakels gebruiken in de nieuwe,
Blafistische maatschappij. Langdurige, zenuwslopende ruzies bestaan niet meer,
want iedereen moordt elkaar gewoon uit. Het resultaat? Iedereen is rijk en
gelukkig. Ruzie en oorlog behoren tot het verleden, want moorden is veel
simpeler geworden en heeft geen jarenlange conflicten meer tot gevolg.
Ik weet zeker dat ik de Nobelprijs voor
wereldvrede krijg als het lukt mijn plan ten uitvoer te brengen. Ik denk zelfs
dat die prijs wordt afgeschaft, omdat er toch niemand meer aan mij kan tippen.
Hoewel ik zelf mijn plan briljant vind, zoals
al mijn plannen eigenlijk, zijn er een paar vervelende Christenen die het niet
met mij eens zijn. Ze beweren zelfs wel eens dat ik een moordlustig en
egoïstisch persoon ben. Belachelijk natuurlijk, want ik pleit voor wereldvrede
en eerlijkheid, dat snapt iedereen.
Hadjar Benmiloud (Amsterdam, 13 november 1989)
De Nederlandse dichter, journalist en columnist Nico
Scheepmaker werd geboren in Amsterdam op 13 november 1930. Zie ook alle tags voor Nico Scheepmaker op dit
blog.
Een staande
plant
Zul je beloven dat je ouder wordt,
ouder dan ik, omdat ik zonder jou
het leven toch als tijdverlies beschouw?
Een staande plant waarvan de bloem verdort?
Ik blijf wel leven, dat is geen probleem:
nieuwgierigheid drijft mij al jaren voort.
Maar zonder jou word ik niet meer gehoord
en raak ik van mijn eigen ik vervreemd.
Het lijkt wat egoistisch dat ik wil
dat jij als laatste van ons achterblijft,
met stilte om je heen van jou alleen.
Maar tussen jou en mij is een verschil,
want jij bent jonger, jij kunt ergens heen
waar ons verleden langzaam overdrijft.
Nico
Scheepmaker (13 november 1930 - 5 april 1990)
De Schotse schrijver Robert
Louis Stevenson werd
geboren in het Schotse Edinburgh op 13 november 1850. Zie ook alle tags
voor Robert Louis Stevenson op dit blog.
An English
Breeze
Up with the sun, the breeze arose,
Across the talking corn she goes,
And smooth she rustles far and wide
Through all the voiceful countryside.
Through all the land her
tale she tells;
She spins, she tosses, she compels
The kites, the clouds, the windmill sails
And all the trees in all the dales.
God calls us, and the day prepares
With nimble, gay and gracious airs:
And from Penzance to Maidenhead
The roads last night He watered.
God calls us from inglorious ease,
Forth and to travel with the breeze
While, swift and singing, smooth and strong
She gallops by the fields along.
Escape at Bedtime
The lights from the parlour
and kitchen shone out
Through the blinds and the windows and bars;
And high overhead and all moving about,
There were thousands of millions of stars.
There ne'er were such thousands
of leaves on a tree,
Nor of people in church or the Park,
As the crowds of the stars that looked down upon me,
And that glittered and winked in the dark.
The Dog, and the Plough, and the Hunter, and all,
And the star of the sailor, and Mars,
These shown in the sky, and the pail by the wall
Would be half full of water and stars.
They saw me at last, and they chased me with cries,
And they soon had me packed into bed;
But the glory kept shining and bright in my eyes,
And the stars going round in my head.
Robert Louis Stevenson (13 november 1850 3 december
1894)
Portret door Girolamo Pieri Nerli, 1892
Zie voor nog meer schrijvers van de 13e november ook mijn
blog van 13 november 2011 deel 1 en eveneens deel
2 en ook deel
3.
|
