|
De Afrocaraïbische schrijver en politicus Aimé Césaire werd geboren op 26 juni 1913 in Basse-Pointe, Martinique. Zie ook alle tags voor Aimé Césaire op dit blog.
The Woman and the Flame
A bit of light that descends the springhead of a gaze
twin shadow of the eyelash and the rainbow on a face
and round about
who goes there angelically
ambling
Woman the current weather
the current weather matters little to me
my life is always ahead of a hurricane
you are the morning that swoops down on the lamp a night stone
between its teeth
you are the passage of seabirds as well
you who are the wind through the salty ipomeas of consciousness
insinuating yourself from another world
Woman
you are a dragon whose lovely color is dispersed and darkens so
as to constitute the
inevitable tenor of things
I am used to brush fires
I am used to ashen bush rats and the bronze ibis of the flame
Woman binder of the foresail gorgeous ghost
helmet of algae of eucalyptus
dawn isn’t it
and in the abandon of the ribbands
very savory swimmer
Vertaald door Clayton Eshleman
Mississipi
Too bad for you men who don’t notice that my eyes remember
slings and black flags
which murder with each blink of my Mississipi lashes
Too bad for you men who do not see who do not see anything
not even the gorgeous railway signals formed under my eyelids by the black and red discs
of the coral snake that my munificence coils in my Mississipi tears
Too bad for you men who do not see that in the depth of the reticule where chance has
deposited our Mississipi eyes
there waits a buffalo sunk to the very hilt of the swamp’s eyes
Too bad for you men who do not see that you cannot stop me from building to his fill
egg-headed islands of flagrant sky
under the calm ferocity of the immense geranium of our sun.
Vertaald door Clayton Eshleman en A. James Arnold
Aimé Césaire (26 juni 1913 – 17 april 2008)
Muurschildering in Bagnolet, Frankrijk
De Nederlandse dichteres Jacqueline Elisabeth van der Waals werd geboren op 26 juni 1868 in Den Haag. Zie ook alle tags voor Jacqueline van der Waals op dit blog.
Afscheid
Eén ogenblik van het voorbije leven
Als voor 't bewogen spiegelvlak te staan
Van rimplend water, dat met stadig beven,
Het beeld, eer het tot stand komt, doet vergaan.
De vorm te zien, die in het water drijft,
Onzuiver zo van kleuren als contouren,
Die, vluchtig bij het allerlichtst beroeren,
Geen wezen heeft, dat in zichzelf beklijft...
En heen te gaan - en niets dat achter blijft
Dan dingen, die wij meenden te bezitten,
En niet ons eigen waren, die als klitten
Nog hechten in de plooien van ons kleed,
Maar die wij van ons doen, zoals we leed
En bitterheid en zorgen van ons deden,
Als niet van ons, als dingen van 't verleden...
Een oogwenk voor het vlottend watervlak te staan
En naar 't verwarde spiegelbeeld te staren,
Dat nog de trekken draagt, die de onze waren,
En stil en eenzaam heen te gaan.
Avondnevel
O, die blinkend witte nevel over de venen! de uitgestrekte,
Grote, stille nevelzee, wier waatren de aarde bedekten!
Wij liepen des avonds tegen
De tijd, dat de zon onderging,
Samen op stille wegen
Door het moeras en zwegen
Van verwondering.
Slechts hoopjes turf en daken
Van donkere huisjes staken
Zwart uit de nevel omhoog.
Ze was zo stil, zo zonderling,
Die zee, waar niets bewoog.
O, die zwarte, grillige heuvelkust,
Die met haar brede lijn,
Scheidde de blinkende nevelrust
Van 't gloeiende karmijn!
Want boven de donkere landen
Stond vuurrood de hemel te branden
Met onheilspellende schijn.
Ik werd onrustig en ik zocht
Een woord, dat de stilte verbreken mocht.
Ik keek in de zon, in het nevelmeer....
Het zwijgen werd pijnlijk.
De avond, de aarde, mijn leven werd zeer,
zeer onwaarschijnlijk.
Jacqueline van der Waals (26 juni 1868 – 29 april 1922)
Cover
De Canadese schrijver Yves Beauchemin werd geboren op 26 juni 1941 in Rouyn-Noranda, Quebec. Zie ook alle tags voor Yves Beauchemin op dit blog.
Uit: Le Matou
“-Qu'est-ce que je vais faire de tout cet alphabet? se demandait Florent, de plus en plus intrigué.
- Va la vendre dans un magasin d'antiques, lui suggéra Slipskin et il lui fournit sur-le-champ l'adresse de l'établissement de son père.
Deux jours passèrent. la générosité de son bienfaiteur ne donnait pas de signes de fatigue. Florent résolut d'aller au fond de l'affaire et de recevoir lui-même son prochain colis. Il se leva à l'aube et s'installa à son bureau devant une tasse de café.
À six heures vingt, il entendit une auto stopper devant Musipop. Bondissant de sa chaise, il courut ouvrir la porte et se retrouva nez à nez avec un infirme loqueteux, à la barbe hirsute, au visage creusé, qui le regardait d'un air stupide, la bouche béante.
- Mo... mo... mossieu Bwazono, bafouilla-t-il en lui tendant un colis, pendant que l'auto démarrait avec fracas.
Florent le considéra un instant, puis se retira dans le bureau. L'infirme déposa le colis par terre et s'avança au milieu de la rue, tournant la tête de tous côtés, complètement désemparé.
(…)
- Votre père sur la deuxième ligne, fit mademoiselle Relique dont la voix, aggravée par le récepteur, avait la douceur de la broche piquante.
- Salut, lança Florent, je m'achète un restaurant.
- Hein ? Quoi ? Que c'est que tu me dis là ?
- Oui, je m'achète une restaurant. La Binerie, sur la rue Mont-Royal.
- Es-tu sérieux ? La Binerie ? C'est un très bon spot, ça. J'allais manger là durant la guerre. Mais tu veux rire. Jamais je ne croirai…
- Je te raconterai. Pour l'instant, je suis un peu pressé. Dis donc, tu connais un peu le milieu des affaires, toi… As-tu déjà entendu parler d'un bonhomme du nom d'Egon Ratablavasky ?
- Egon quoi ? Minute! Laisse-moi prendre un crayon et répète-moi ça lentement, mon blond. Je vais m'informer, fit-il après avoir noté. Fie-toi sur moi, j'ai le nez long et le bras sans fin. Ah oui! Pendant que j'y pense : ta mère fait demander si vous venez souper dimanche? "
Yves Beauchemin (Rouyn-Noranda, 26 juni 1941)
De Duitse schrijfster Elisabeth Büchle werd geboren op 26 juni 1969 in Trossingen, Baden-Württemberg. Zie ook alle tags voor Elisabeth Büchle op dit blog.
Uit: Unter dem Polarlicht
„Die künstliche Beleuchtung des Büros im Bankgebäude surrte leise vor sich hin, während Chiara Kilians Finger der Tastatur ein schnelles Stakkato an Klackgeräuschen abverlangte. Die Frau auf dem Stuhl gegeniiber rutschte unruhig umher. Sie hatte ihr Anliegen geschäftsmäßig und detailliert vorgetragen, doch nun verriet ihre Körpersprache ihre innere Aufregung.
Chiara lächelte die Eingabemaske mehr traurig als fröhlich an.
Sie fand Noa Schochs Idee von einem Blumen-Geschenk-Bücher-Café in einem reinen Wohngebiet in Freiburg interessant, ahnte jedoch, dass die Finanzierung durch die Bank, bei der Chiara morgen genau ein halbes Jahr angestellt war, nicht zustande kommen würde. Mit ihren 22 Jahren war Noa noch ein Jahr jünger als Chiara und hatte bis auf eine gut durchdachte und bezaubernde Geschäftsidee keine Sicherheiten vorzuweisen.
Sie wollte der hübschen Rothaarigen gerade mitteilen, wie gering ihre Chancen waren. als es an der Tür klopfte. Einer der neuen Auszubildenden - ihr Namensgedächtnis verweigerte wieder einmal seinen Dienst - kam herein und sagte, ohne die Kundin zu beachten: „Frau Kilian, Sie werden von Herrn Meier erwartet.“
„Zwei Minuten, bitte“, erwiderte Chiara Freundlich und warf Noa einen cntschulcligenden Blick zu.
„Er sagte aber sofort!“, widersprach der jugendliche und trat neben sie, als plane er, ihr den Drehstuhl unter dem Hintern wegzuziehen. „Ich kümmere mich so lange um „Frau Schoch“. brummte Chiara und stand auf. Dieser junge Mann würde es weit bringen, dessen war sie sich gewiss. „Entschuldigen Sie mich bitte. Ich bin gleich wieder für Sie da.“
Elisabeth Büchle (Trossingen, 26 juni 1969)
De Engelse dichter en schrijver Laurence Edward Alan "Laurie" Lee werd geboren in Stroud, Gloucestershire op 26 juni 1914. Zie ook alle tags voor Laurie Lee op dit blog.
Day of These Days
Such a morning it is when love
leans through geranium windows
and calls with a cockerel's tongue.
When red-haired girls scamper like roses
over the rain-green grass;
and the sun drips honey.
When hedgerows grow venerable,
berries dry black as blood,
and holes suck in their bees.
Such a morning it is when mice
run whispering from the church,
dragging dropped ears of harvest.
When the partridge draws back his spring
and shoots like a buzzing arrow
over grained and mahogany fields.
When no table is bare,
and no beast dry,
and the tramp feeds on ribs of rabbit.
Laurie Lee (26 juni 1914 – 13 mei 1997)
De Amerikaanse schrijfster Pearl S. Buck werd geboren in Hillsboro West-Virginia, op 26 juni 1892. Zie ook alle tags voor Pearl S. Buck op dit blog en eveneens alle tags voor P. S. Buck.
Uit: The good earth
“And out of his heaviness there stood out strangely but one clear thought and it was a pain to him, and it was this, that he wished he had not taken the two pearls from O-lan that day when she was washing his clothes at the pool, and he would never bear to see Lotus put them in her ears again.”
(…)
“When the rich are too rich there are ways, and when the poor are too poor there are ways. Last winter we sold two girls and endured, and this winter, if this one my woman bears is a girl, we will sell again. One slave I have kept—the first. The others it is better to sell than to kill, although there are those who prefer to kill them before they draw breath. This is one of the ways when the poor are too poor. When the rich are too rich there is a way, and if I am not mistaken, that way will come soon.”
(…)
“Spring passed and summer passed into harvest and in the hot autumn sun before winter comes Wang Lung sat where his father had sat against the wall. And he thought no more about anything now except his food and his drink and his land. But of his land he thought no more what harvest it would bring or what seed would be planted or of anything except of the land itself, and he stooped sometimes and gathered some of the earth up in his hand and he sat thus and held it in his hand, and it seemed full of life between his fingers. And he was content, holding it thus, and he thought of it fitfully and of his good coffin that was there; and the kind earth waited without haste until he came to it.”
Pearl S. Buck (26 juni 1892 – 6 maart 1973)
Zie voor nog meer schrijvers van de 26e juni ook mijn vorige blog van vandaag.
|
