De Belgische (Franstalig) schrijver Georges Simenon werd geboren in Luik op 13 februari 1903. Zie ook mijn blog van 13 februari 2007 en ook mijn blog van 13 februari 2008.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Uit: L'affaire Saint-Fiacre

“Maigret ne pouvait se tenir debout qu'au centre de la mansarde, à cause de la double pente du toit. Il avait froid. Toute la nuit un filet d'air, dont il n'avait pu repérer l'origine, avait glacé sa nuque. Mais justement cette qualité de froid le troublait en le plongeant dans une ambiance qu'il croyait avoir oubliée.
Le premier coup de la messe... Les cloches sur le village endormi... Quand il était gosse, Maigret ne se levait pas si tôt... Il attendait le deuxième coup, à six heures moins un quart, parce qu'en ce temps-là il n'avait pas besoin de se raser... Est-ce que seulement il se débarbouillait? On ne lui apportait pas d'eau chaude... Il arrivait que l'eau fût gelée dans le broc... Peu après ses souliers sonnaient sur la route durcie... „ 

Georges Simenon (13 februari 1903 - 4 september 1989)

De Engelse dichter George Granville Barker werd geboren op 13 februar 1913 in Loughton, Essex. Zie ook mijn blog van 13 februari 2007 en ook mijn blog van 13 februari 2008.

Turn on your side and bear the day to me

Turn on your side and bear the day to me

Beloved, sceptre-struck, immured

In the glass wall of sleep. Slowly

Uncloud the borealis of your eye

And show your iceberg secrets, your midnight prizes

To the green-eyed world and to me. Sin

Coils upward into thin air when you awaken

And again morning announces amnesty over

The serpent-kingdomed bed. Your mother

Watched with as dove an eye the unforgivable night

Sigh backward into innocence when you

Set a bright monument in her amorous sea.

Look down, Undine, on the trident that struck

Sons from the rock of vanity. Turn in the world

Sceptre-struck, spellbound, beloved,

Turn in the world and bear the day to me.

George Barker (13 februari 1913 – 27 oktober 1991)

De Russische dichter en schrijver Ivan Andrejevitsj Krylov werd geboren op 13 februari 1769 in Moskou. Zie ook mijn blog van 13 februari 2007.

The kite and the butterfly

A kite – the kind held by a string –

Was sailing in the sky,

And looking down, observed a butterfly.

From such a height, its lowly fluttering

Seemed hardly flight at all.

‘I say!’ the insect heard it call,

‘Just look at me, riding so high

That I can hardly see you! I dare say

You can’t help envying the way

I spurn the ground, and wishing you could do the same.’

‘Far from it!’ came

The prompt reply;

For whereas you just dance attendance

On someone else’s idle pleasure,

I fly in perfect independence;

And that’s a blessing beyond measure.

Ivan Krylov (13 februari 1769  - 21 november 1844)

Portret door Karl Briullov

De Engelse dichteres en schrijfster Eleanor Farjeon werd geboren op 13 februari 1881 in Londen. Zie ook mijn blog van 13 februari 2007.

Now That You Too

Now that you too must shortly go the way

Which in these bloodshot years uncounted men

Have gone in vanishing armies day by day,

And in their numbers will not come again:

I must not strain the moments of our meeting

Striving for each look, each accent, not to miss,

Or question of our parting and our greeting,

Is this the last of all? is this—or this?

Last sight of all it may be with these eyes,

Last touch, last hearing, since eyes, hands, and ears,

Even serving love, are our mortalities,

And cling to what they own in mortal fears:—

But oh, let end what will, I hold you fast

By immortal love, which has no first or last

Eleanor Farjeon (13 februari 1881 – 5 juni 1965)

De Italiaanse dichteres Antonia Pozzi werd geboren op 13 februari 1912 in Milaan. Zie ook mijn blog van 13 februari 2007.

Love of Distance

I remember that, when I was in the house

of my mother, in the farmland,

I had a window that looked out

onto meadows; a distant wooded border

hid the Ticino and, farther away,

there was a dark strip of hills.

Then, I had seen the sea

just once, but I harbored

the bitter nostalgia of a lover.

Toward evening, I gazed at the horizon;

squinted my eyes; and with my eyelashes,

caressed edges and colors:

the strip of hills turned flat,

trembled, became blue: to me it seemed the sea

and I like it better than the real one.

Vertaald door Nick Benson

Antonia Pozzi (13 februari 1912 – 3 december 1938)

De Nederlandse schrijfster Nynke van Hichtum (pseudoniem van Sjoukje Troelstra-Bokma de Boer) werd geboren in Nes op 13 februari 1860. Zij is voornamelijk bekend geworden met het boek Afke's Tiental dat zij in 1902 schreef, en talrijke andere boeken voor de jeugd. Ze was van 1888 tot 1904 getrouwd met Pieter Jelles Troelstra. Over Pieter Jelles Troelstra en Nienke van Hichtum werd in 2001 een Nederlandse bioscoopfilm uitgebracht: Nynke.

Uit: Afke's tiental

„Nu werd eerst het schone ondergoed te voorschijn gehaald, en de grote verkleedpartij begon. Tot mijn spijt moet ik zeggen dat er geen sprake van was, dat het lichaam van de kinderen gewassen werd. Alleen de voeten werden flink met zeepsop onder handen genomen. Wiepkje hielp de kleintjes en de groteren redden zichzelf. De jongens trokken hun schoon goed aan in de bedstee, en deden daarbij zorgvuldig de deuren dicht. Maar telkens werden die plotseling even opengegoooid, en dan vloog er een vuil kledingstuk door de kamer. Een er van kwam in een tobbetje terecht, waarin Wiepkje juist bezig was, kleine Sietske's voetjes te wassen. Wiepkje pruttelde even, maar gelukkig niet zo héél erg! Och - 't waren immers jongens, en gooien was jongensaard!
Eindelijk was 't kleine goedje onder de wol. Vader ging uit om zich te laten scheren en Eeltje en Jouke zaten te lezen, elk aan een kant van de kachel.
Maar Wiepkje had het druk. Ze goot een ketel kokend water uit in een tobbe, die in 't portaal stond, en deed er zoveel koud bij, als nodig was. Daarin werden nu de broeken van alle jongens te week gezet; - ook Jouke moest de zijne afstaan; - en meteen alle sokken en kousen.“

Nynke van Hichtum (13 februari 1860 - 9 januari 1939)

De Oostenrijkse dichter, schrijver, vertaler en jurist Friedrich Adler werd geboren op 13 februari 1857 in Amschelberg.  Hij werkte o.a. als docent Romaanse filologie aan de Duitse universiteit van Praag en onderwees vanaf 1900 ook Spaans aan de Duitse Handelsacademie in dezelfde plaats. Na WO I leidde hij het vertaalbureau van het Tsjechische parlement en was een belangrijke vertegenwoordiger van de Praagse literaire scene rond de eeuwwisseling.

Das lesende Kind

Auf den Schooß das Buch gebreitet,

Scheinst du nichts um dich zu missen,

Starrst hinein, indeß beflissen

Ueber's Blatt der Finger gleitet.

In das Meer der Zeichen leitet

Dich kein Können noch und Wissen,

Unbeschränkt, in schwanken Rissen

Sich dein junges Sinnen weitet.

Süßes Dämmern! Traumumwoben

Schläft das Denken noch im Neste,

Nur das Fühlen schwebt nach oben.

Ach, des Lebens trübe Reste

Bleiben, wenn der Flor gehoben –

Das Geheimniß ist das Beste.

Friedrich Adler (13 februari 1857 – 2 februari 1938)