De Canadese schrijfster Gabrielle Roy werd geboren op 22 maart 1909 in Saint Boniface, Manitoba. Zie ook mijn blog van 22 maart 2007.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Uit: Street of Riches

„When he built our home, my father took as model the only other house then standing on the brief length of Rue Deschambault — still unencumbered by any sidewalk, as virginal as a country path stretching through thickets of wild roses and, in April, resonant with the music of frogs. Maman was pleased with the street, with the quiet, with the good, pure air there, for the children, but she objected to the servile copying of our neighbor’s house, which was luckily not too close to ours. This neighbor, a Monsieur Guilbert, was a colleague of my father’s at the Ministry of Colonization and his political enemy to boot, for Papa had remained passionately faithful to Laurier’s memory, while Monsieur Guilbert, when the Conservative party came into power, had become a turncoat. Over this the two men quarreled momentously. My father would return home after one of these set-tos chewing on his little clay pipe. He would inform my mother: “I’m through. I’ll never set foot there again. The old jackass, with his Borden government!”

My mother concurred: “Certainly. You’d do far better to stay home than go looking for an argument wherever you stick your nose.”

Yet no more than my father could forgo his skirmishes with Monsieur Guilbert could she forgo her own with our neighbor’s wife.

This lady was from St. Hyacinth, in the Province of Quebec, and she made much of it. But above all she had a way of extolling her own children which, while lauding them, seemed to belittle Maman’s. “My Lucien is almost too conscientious,” she would say. “The Fathers tell me they have never seen achild work so hard.”

Gabrielle Roy (22 maart 1909 – 13 juli 1983)

De Zwitserse schrijfster Eveline Hasler werd geboren in Glarus op 22 maart 1933. Zie ook mijn blog van 22 maart 2007 en ook mijn blog van 22 maart 2008.

Uit: Spaziergänge durch mein Tessin

„Nie ist das Tessin schöner als im Dezember. Die Touristen sind fort, zurück bleiben die stillen Liebhaber. Unter der Glasglocke des winterlichen Himmels rücken die Dörfer am Fuß des Gambarogno zusammen, die Berge erscheinen rundlicher, sanfter, und der rötliche Waldüberzug

der Hänge wird flauschig. Im See zeigt sich auf der leicht bewegten Wasserfläche das Spiegelbild: kupferne Farbtupfer in metallischer Bläue. Den ganzen Tag gibt es zu schauen, denn im Winter wird der Gambarogno mit seinen Hängen zu einer Projektionsfläche des Lichts.

Nur mit Mühe stemmt sich morgens um neun der Sonnenball von der Rückseite des Bergs auf die Höhe des Monte Paglione. Selbst noch unsichtbar, legt er als ersten Gruß schräge Lichtbahnen über die benachbarten Hügel. Dann erscheint ein Goldrand über der Kuppe, gleißt, funkelt, die Sonnenscheibe steigt langsam auf. Der erloschene Berghang beginnt zu leben und verwandelt sich in ein waberndes, regenbogenfarbiges Strahlengeflecht. Stündlich verändert sich während des Tages die Beleuchtung und der Charakter der Hügelzüge. Licht und Schatten grenzen sich schärfer ab als im Sommer, topographische Unebenheiten treten reliefartig hervor. Auch die Abende haben ihr feierliches Ritual.“

Eveline Hasler (Glarus, 22 maart 1933)

De Franse dichter Léon Deubel werd geboren op 22 maart 1879 in Belfort. Zie ook mijn blog van 22 maart 2007 en ook mijn blog van 22 maart 2008.

Tombeau du Poète

Par les sentiers abrupts où les fauves s’engagent,

Sur un pic ébloui qui monte en geyser d’or,

Compagnon fabuleux de l’aigle et du condor,

Le Poète nourrit sa tristesse sauvage.

A ses pieds, confondus dans un double servage,

Multipliant sans cesse un formidable effort,

Les Hommes, par instants, diffamaient son essor ;

Mais lui voyait au loin s’allumer des rivages.

Et nativement sourd à l’injure démente,

Assuré de savoir à quelle ivre Bacchante

Sera livrée un jour sa dépouille meurtrie ;

Laissant la foule aux liens d’un opaque sommeil,

Pour découvrir enfin l’azur de sa patrie

Il reprit le chemin blasphémé du soleil !

Léon Deubel (22 maart 1879 – 4 juni 1913)

Brons van Hiroatsu Takata

De Engelse schrijver Edward Moore werd geboren in Abingdon, Berkshire op 22 maart 1712.  Moore was de zoon van een protestantse dominee. Zijn vader overleed toen hij 10 jaar oud was, waarna hij onder de hoede kwam van zijn oom John Moore, een schoolmeester uit Somerset. Hij ging in de leer bij een linnenhandelaar en oefende uiteindelijk zelf dit vak uit. Dit was echter geen succes, en hij richtte zich vervolgens op het schrijven. In 1744 boekte hij een eerste bescheiden succes met Fables of the Female Sex, waaraan ook toneelschrijver Henry Brooke bijdroeg. In 1748 verschenen The Trial of Selim the Persian en The Foundling. Dit laatste stuk werd door Brooke voorzien van een proloog. De komedie, die in februari 1747 in première ging in het Koninklijk Theater Drury Lane, werd door de critici niet erg goed ontvangen. Meer succes kende hij met Gil Blas (Drury Lane, februari 1751). In hetzelfde theater ging in februari 1753 de tragedie The Gamester in première. Dit stuk, over gokverslaving, kende veel succes, niet in de laatste plaats door de medewerking van de befaamde acteur David Garrick. Naast toneel schreef Moore ook gedichten, in 1756 verschenen onder de titel Poems, Fables and Plays.

Uit: The Gamester

„Mrs. Bev. BE comforted, my dear; all may be well yet. And now, methinks, the lodgings begin to look with another face. O sister! sister! if these were all my hardships; if all I had to complain of were no more than quitting my house, servants, equipage and show, your pity would be weakness.

Char. Is poverty nothing then?

Mrs. Bev. Nothing in the world, if it affected only Me. While we had a fortune, I was the happiest of the rich: and now 'tis gone, give me but a bare subsistance, and my 422 husband's smiles, and I'll be the happiest of the poor. To Me now these lodgings want nothing but their master. Why d'you look so at me?

Char. That I may hate my brother.

Mrs. Bev. Don't talk so, Charlotte.

Char. Has he not undone you? Oh! this pernicious vice of gaming! But methinks his usual hours of four or five in the morning might have contented him; 'twas misery enough to wake for him till then: need he have staid out all night? I shall learn to detest him.

Mrs. Bev. Not for the first fault. He never slept from me before.

Char. Slept from you! No, no; his nights have nothing to do with sleep. How has this one vice driven him from every virtue! nay, from his affections too!—The time was, sister—

Edward Moore (22 maart 1712 – 1 maart 1757)

Zie voor onderstaande schrijver ook mijn blog van 22 maart 2007.

De Duitse schrijver en publicist Hans Grimm werd op 22 maart 1875 geboren in Wiesbaden

De Tsjechische schrijver Karel Poláček werd geboren op 22 maart 1892 in Reichenau.