|
De Franse schrijver Alphonse Daudet werd geboren in Nîmes op 13 mei 1840. Zie ook mijn blog van 13 mei 2007 en ook mijn blog van 13 mei 2008 en ook mijn blog van 13 mei 2009 en ook mijn blog van 13 mei 2010.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Uit: Le petit chose
JE suis né le 13 mai 18..., dans une ville du Languedoc où l'on trouve, comme dans toutes les villes du Midi, beaucoup de soleil, pas mal de poussière, un couvent de carmélites et deux ou trois monuments romains.
Mon père, M. Eyssette, qui faisait à cette époque le commerce des foulards, avait, aux portes de la ville, une grande fabrique dans un pan de laquelle il s'était taillé une habitation commode, tout ombragée de platanes, et séparée des ateliers par un vaste jardin.
C'est là que je suis venu au monde et que j'ai passé les premières, les seules bonnes années de ma vie.
Aussi ma mémoire reconnaissante a-t-elle gardé du jardin, de la fabrique et des platanes un impérissable souvenir, et lorsque à la ruine de mes parents il m'a fallu me séparer de ces choses, je les ai positivement regrettées comme des êtres.
Je dois dire, pour commencer, que ma naissance ne porta pas bonheur à la maison Eyssette. La vieille Annou, notre cuisinière, m'a souvent conté depuis comme quoi mon père, en voyage à ce moment, reçut en même temps la nouvelle de mon apparition dans le monde et celle de la disparition d'un de ses clients de Marseille, qui lui emportait plus de quarante mille francs ; si bien que M. Eyssette, heureux et désolé du même coup, se demandait, comme l'autre, s'il devait pleurer pour la disparition du client de Marseille, ou rire pour l'heureuse arrivée du Petit Daniel... Il fallait pleurer, mon bon monsieur Eyssette, il fallait pleurer doublement.
Alphonse Daudet (13 mei 1840 - 17 december 1897)
Alphonse Daudet et Sa Fille door Eugene Carriere, 1887
De Nederlandse dichter, vertaler en godsdiensthistoricus Theo van Baaren werd op 13 mei 1912 geboren in Utrecht. Zie ook mijn blog van 13 mei 2007 en ook mijn blog van 13 mei 2008 en ook mijn blog van 13 mei 2009 en ook mijn blog van 13 mei 2010.
Uit: The Waste Land (T. S. Eliot, fragment)
........ De nymphen zijn vertrokken.
Hun vrienden ook, de luierende zoons van grote zakenlui;
Vertrokken, zonder achterlating van adres.
Aan de wateren van Leman zat ik teneer en weende. . .
Lieflijke Theems, stroom zacht, tot ik eindig mijn zang,
Lieflijke Theems, stroom zacht, want ik spreek niet luid noch lang.
Maar achter mijn rug in koude vlagen hoor
Ik beenderen ratelen, en grinniken gespreid van oor tot oor.
In Highbury geboren. In Richmond en Kew verloren.
'k Verhief mijn knieën in Richmond aangekomen,
Achterover in mijn smalle kano uitgestrekt.'
'Mijn voeten zijn te Moorgate, en mijn hart
Onder mijn voeten. Toen het was gebeurd
Beloofde hij" een nieuw begin" vol smart.
Ik heb' t niet goed- noch afgekeurd. Waarom verbitterd of getreurd ?'
'Op' t strand van Margate
Kan ik verbinden
Niets met niets.
Gebroken nagels van vuile handen.
Mijn familie, kleine lui, die niets
Verwachten. '
lala
Te Carthago kwam ik toen
Vertaald door Theo van Baaren
Theo van Baaren (13 mei 1912 - 4 mei 1989)
De Duitse dichter Reinhold Schneider werd op 13 mei 1903 geboren in Baden-Baden. Zie ook mijn blog van 13 mei 2006 en ook mijn blog van 13 mei 2009 en ook mijn blog van 13 mei 2010.
Entfremdet ist das Volk mir
Entfremdet ist das Volk mir, nur sein Leiden
Bedrängt mich nachts, und furchtbar drückt die Not,
Daß ich nicht spreche nach des Herrn Gebot
Und schweigend seh das Heilige verscheiden.
Ob aller Augen sich am Glänze weiden,
Seh ich die Nacht, das Unheil und den Tod,
Und wie der Untergang im Siege droht
Und sich in falschen Ruhm Verderber kleiden.
Verkehrt sind alle Zeichen, stumm die Dichter.
Es bannt das Wort nicht mehr die Todesmächte,
Die deine Seele, Volk, in Fesseln schlagen.
Mein Volk, mein Volk, wie wird der ewige Richter
Dereinst uns wägen nach dem ewigen Rechte,
Wenn er nicht zählte, was wir stumm getragen!
Reinhold Schneider (13 mei 1903 6 april 1958)
Buste van Albert Schilling, 1954
De Duits-Nederlandse schrijver Jacob Gottfried Haafner werd geboren op 13 mei (volgens anderen op 13 maart) 1754 in Halle an der Saale. Zie ook mijn blog van 13 mei 2007 en ook mijn blog van 13 mei 2009 en ook mijn blog van 13 mei 2010.
Uit: Reize in eenen Palanquin; of lotgevallen en merkwaardige aanteekeningen op eene reize langs de kusten Orixa en Choromandel.
Ramsander! zeide ik tot mijnen Dobasch wij zullen de Thonij in Gods naam maar laten zeilen. - Ik ga over land! - bestel mij acht Koelies! - Morgen met den dageraad wil ik vertrekken. Mijn vriend martin zal mij wel eenen Palanquin leenen; hij heeft er twee - of anders moet gij er eenen zien te huren; bezorg mij ook een paar flesschen Arak, en vijf honderd Sheroutes; haast u, en maak dat alles gereed is.
De zaak was eigenlijk zoo gelegen. Ik moest naar Mazulipatnam - en was in het begin voornemens die reize in eene Thonij te doen, die toen juist op de reede lag en derwaarts stond te vertrekken. De gelegenheid was zoo kwaad niet; als alles wel ging, en wij doorzeilden, zoude het op zijn hoogst een reisje van drie of vier dagen zijn; want wij waren in het saizoen, waarin wij wind en stroom zouden mede hebben.
Doch bij nadere overweging en herinnering, aan hoe vele ongemakken men in zoo eene Thonij is blootgesteld, (want ik had meer met dezelve gevaren,) hoe ellendig en bekrompen men er zich in moet behelpen, hoe langdurig en vervelend somtijds de kortste reizen in dergelijke vaartuigen zijn - de onkunde en vreesachtigheid der Tandels, die gemeenlijk des nachts ten anker gaan, bij den minsten sterken wind in de eerste de beste haven vlugten, altoos langs den wal houden, om den ankergrond niet te verliezen, en andere onaangenaamheden meer, veranderde ik van gedachten, en nam voor, de reis over land te doen.
Jacob Haafner (13 mei 1754 4 september 1809)
Boekomslag
|
