Foto
Foto
E-mail mij

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

            Romenu          

Romenu is een blog over gedichten, literatuur en kunst Maar Romenu is ook een professionele freelance vertaler
Du-Ne en Ne-Du
http://www.roumen-vertalingen.nl/

Blog als favoriet !
   Romenu op Twitter       

Follow Romenu on Twitter

          Google          

Mijn favorieten
  • Buddenbrookhaus
  • Thomas Mann
  • Hans Warren
  • Paul Celan
  • Georg Trakl
  • Roumen Vertalingen
  • In Letterland
  • Frédéric Leroy
  • Romenu I
  • Yang
    Foto
    Georg Trakl    

    Georg Trakl werd op 3 februari 1887 in het conducteurshuis aan de Waagplatz 2 in Salzburg geboren. Zijn vader, Tobias Trakl, was een handelaar in ijzerwaren en zijn moeder, die ook psychische problemen had, was Maria Catharina Trakl, (meisjesnaam Halik). Voorts had hij nog drie broers en drie zussen. Margarethe (doorgaans Grethe genoemd) stond hem het naast, zelfs zodanig dat sommigen een incestueuze verhouding vermoeden. Zijn jeugd bracht hij door in Salzburg. Vervolgens bezocht hij van 1897 tot 1905 het humanistische gymnasium. Om toch een academische opleiding te kunnen volgen, werkte hij tot 1908 in de praktijk bij een apotheker. Sommigen vermoedden dat hij dit vooral deed om zichzelf opiaten te kunnen verschaffen. Bij het uitbreken van WO I werd Trakl als medicus naar het front in Galicië (heden ten dage in Oekraïne en Polen) gestuurd. Zijn gemoedsschommelingen leidden tot geregelde uitbraken van depressie, die verergerd werden door de afschuw die hij voelde voor de verzorging van de ernstig verwonde soldaten. De spanning en druk dreven hem ertoe een suïcidepoging te ondernemen, welke zijn kameraden nochtans verhinderden. Hij werd in een militair ziekenhuis opgenomen in Kraków, alwaar hij onder strikt toezicht geplaatst werd.Trakl verzonk daar in nog zwaardere depressies en schreef Ficker om advies. Ficker overtuigde hem ervan dat hij contact moest opnemen met Wittgenstein, die inderdaad op weg ging na Trakls bericht te hebben ontvangen. Op 4 november 1914, drie dagen voordat Wittgenstein aan zou komen, overleed hij echter aan een overdosis cocaïne
    Foto
    Paul Celan   

    Paul Celan werd onder de naam Paul Antschel op 23 november 1920 geboren in Czernowitz, toentertijd de hoofdstad van de Roemeense Boekovina, nu behorend bij de Oekraïne. Paul Celans ouders waren Duitssprekende joden die hun zoon joods opvoedden en hem naar Duitse christelijke scholen stuurden. In 1942 werden Celans ouders door de Duitse bezetter naar een werkkamp gedeporteerd en daar vermoord. Hijzelf wist aanvankelijk onder te duiken, maar moest vanaf juli 1942 in een werkkamp dwangarbeid verrichten. Celan overleefde de oorlog. Via Boekarest en Wenen vestigde Celan zich in 1948 in Parijs. Daar was hij werkzaam als dichter, vertaler en doceerde hij aan de prestigieuze Ecole Normale Supérieure. Vermoedelijk op 20 april 1970 beëindigde hij zijn leven zelf door in de Seine te springen.

    Gerard Reve   

    Gerard Reve over: Medearbeiders ”God is in de mensen, de dieren, de planten en alle dingen - in de schepping, die verlost moet worden of waaruit God verlost moet worden, door onze arbeid, aangezien wij medearbeiders van God zijn.” Openbaring ”Tja, waar berust elk godsbegrip op, elke vorm van religie? Op een openbaring, dat wil zeggen op een psychische ervaring van zulk een dwingende en onverbiddelijke kracht, dat de betrokkene het gevoel heeft, niet dat hij een gedachte of een visioen heeft, maar dat een gedachte gedachte of visioen hem bezit en overweldigt.”

    Foto
    Foto
    Simon Vestdijk   

    Simon Vestdijk (Harlingen, 17 oktober 1898 – Utrecht, 23 maart 1971) was een Nederlands romancier, dichter, essayist en vertaler. Zijn jeugd te Harlingen en Leeuwarden beschreef hij later in de Anton Wachter-cyclus. Van jongs af aan logeerde hij regelmatig bij zijn grootouders in Amsterdam, waar hij zich in 1917 aan de Universiteit van Amsterdam inschrijft als student in de medicijnen. Tijdens zijn studie die van 1917 tot 1927 duurde, leerde hij Jan Slauerhoff kennen.Tot 1932 is hij als arts in praktijken door heel Nederland werkzaam. In 1932 volgt zijn officiële schrijversdebuut met de uitgave van de bundel Verzen in De Vrije Bladen. Doorslaggevend voor Vestdijks uiteindelijke keuze voor de literatuur is zijn ontmoeting in 1932 met Eddy Du Perron en Menno ter Braak. Deze ontmoeting had tot resultaat dat hij redactielid werd van het tijdschrift Forum Kort daarop, in 1933, wordt zijn eerste novelle, De oubliette, uitgegeven. In hetzelfde jaar schrijft hij Kind tussen vier vrouwen, dat, eerst geweigerd door de uitgever, later de basis zal vormen voor de eerste drie delen van de Anton Wachter-romans. In 1951 ontvangt Vestdijk de P.C. Hooftprijs voor zijn in 1947 verschenen roman De vuuraanbidders. In 1957 wordt hij voor het eerst door het PEN-centrum voor Nederland voorgedragen voor de Nobelprijs voor de Literatuur, die hij echter nooit zal krijgen. Op 20 maart 1971 wordt hem de Prijs der Nederlandse Letteren toegekend, maar voor hij deze kan ontvangen overlijdt hij op 23 maart te Utrecht op 72-jarige leeftijd. Vestdijk was auteur van ca. 200 boeken. Vanwege deze enorme productie noemde de dichter Adriaan Roland Holst hem 'de man die sneller schrijft dan God kan lezen'. Andere belangrijke boeken van Simon Vestdijk zijn: "Kind van stad en land" (1936), "Meneer Visser's hellevaart" (1936), "Ierse nachten" (1946), "De toekomst de religie" (1947), "Pastorale 1943" (1948), "De koperen tuin" (1950), "Ivoren wachters" (1951), "Essays in duodecimo" (1952) en "Het genadeschot" (1964).
    Foto
    K.P. Kavafis   

    K.P. Kavafis werd als kind van Griekse ouders, afkomstig uit Konstantinopel, geboren in 1863 in Alexandrië (tot vandaag een Griekse enclave) waar hij ook het grootste deel van zijn leven woonde en werkte. Twee jaar na de dood van zijn vader verhuist het gezin in 1872 naar Engeland om na een verblijf van vijf jaar naar Alexandrië terug te keren. Vanwege ongeregeldheden in Egypte vlucht het gezin in 1882 naar Konstantinopel, om na drie jaar opnieuw naar Alexandrië terug te gaan. In de jaren die volgen maakt Kavafis reizen naar Parijs, Londen en in 1901 zijn eerste reis naar Griekenland, in latere jaren gevolgd door nog enkele bezoeken. Op de dag van zijn zeventigste verjaardag, in 1933 sterft Kavafis in Alexandrië. De roem kwam voor Kavafis pas na zijn dood, dus postuum. Deels is dat toe te schrijven aan zijn eigen handelswijze. Hij was uiterst terughoudend met de publicatie van zijn gedichten, liet af en toe een enkel gedicht afdrukken in een literair tijdschrift, gaf in eigen beheer enkele bundels met een stuk of twintig gedichten uit en het merendeel van zijn poëzie schonk hij op losse bladen aan zijn beste vrienden.
    Foto
    Thomas Mann    


    Thomas Mann, de jongere broer van Heinrich Mann, werd geboren op 6 juni 1875 in Lübeck. Hij was de tweede zoon van de graankoopman Thomas Johann Heinrich Mann welke later één van de senatoren van Lübreck werd. Zijn moeder Julia (geboren da Silva-Bruhns) was Duits-Braziliaans van Portugees Kreoolse afkomst. In 1894 debuteerde Thomas Mann met de novelle "Gefallen". Toen Thomas Mann met 21 jaar eindelijk volwassen was en hem dus geld van zijn vaders erfenis toestond - hij kreeg ongeveer 160 tot 180 goldmark per jaar - besloot hij dat hij genoeg had van al die scholen en instituties en werd onafhankelijk schrijver. Kenmerkend voor zijn stijl zijn de ironie, de fenomenale taalbeheersing en de minutieuze detailschildering. Manns reputatie in Duitsland was sterk wisselend. Met zijn eerste roman, Buddenbrooks (1901), had hij een enorm succes, maar door zijn sceptische houding tegenover Duitsland na de Eerste Wereldoorlog veranderde dit volledig. Stelde hij zich tot aan de jaren twintig apolitiek op (Betrachtungen eines Unpolitischen, 1918), meer en meer raakte hij bij het Politiek gebeuren betrokken. Zijn afkeer van het nationaal socialisme groeide, zijn waarschuwingen werden veelvuldiger en heftiger. In 1944 accepteerde hij het Amerikaanse staatsburgerschap. Tussen 1943 en 1947 schreef Mann Doktor Faustus (zie Faust), de roman van de 'Duitse ziel' in de gecamoufleerd geschilderde omstandigheden van de 20ste eeuw. In 1947 bezocht hij voor het eerst sinds de Oorlog Europa, twee jaar later pas Duitsland. In 1952 vertrok hij naar Zwitserland. Op 12 augustus 1955 stierf hij in Zürich. Twintig jaar na zijn dood, in aug. 1975, is zijn literaire nalatenschap geopend: dagboekaantekeningen van 15 maart 1933 tot 29 juli 1955, alsmede notities uit de jaren 1918 tot en met 1921.Belangrijke werken zijn: Der Zauberberg, Der Tod in Venedig, Dokter Faustus , Joseph und seine Brüder en Die Bekenntnisse des Hochstaplers Felix Krull.
    Foto
     Rainer Maria Rilke   

    Rilke werd op 4 december 1875 geboren in Praag. Hij had al naam gemaakt als dichter met zijn bundels Das Stundenbuch en Das Buch der Bilder, toen hij de literaire wereld versteld deed staan en wereldfaam verwierf met de publicatie van zijn twee delen Neue Gedichte in 1907 en 1908. Hij verzamelde daarin het beste werk uit een van zijn vruchtbaarste periodes, die hij grotendeels doorbracht in Parijs. Rilke was daar diep onder de indruk gekomen van Rodin, bij wie hij een tijdlang in dienst was als particulier secretaris. Rodin, zei hij later, had hem leren kijken. Dit kijken kwam neer op intense concentratie, om het mysterie te kunnen zien ‘achter de schijnbare werkelijkheid'. Latere en rijpere werken als Duineser Elegien (1912-1923) en het ronduit schitterende Die Sonette an Orfeus (1924) illustreren Rilkes metafysische visie op het onzegbare, dat haar verwoording vindt in een hermetische muzikale taal. Op 29 december 1926 overlijdt Rilke in het sanatorium in Val-Mont aan de gevolgen van leukemie. Enkele dagen later wordt hij, overeenkomstig zijn wens, begraven op het kerkhof van Raron.
    * * * * * * * * * * * * *  * * *   
    Romenu
    Over literatuur, gedichten, kunst en cultuur
    23-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Cri Stellweg, Jonathan Ames, Yōko Tawada, Gary Whitehead, Mitch Cullin, Roger Martin du Gard, Madison Cawein, Nils-Aslak Valkeapää, Federica de Cesco

    De Nederlandse schrijfster en columniste Margaretha Hendrika (Cri) Stellweg (alias Saartje Burgerhart) werd geboren in Nijmegen op 23 maart 1922. Zie ook alle tags voor Cri Stellweg op dit blog en ook mijn blog van 27 november 2006.

    Uit: Ontbijten in je eentje

    Het was 1939, een oorlog dreigde. Beneden in de kelder stonden blikken met pakjes koffie, met thee. Dozen met zeep. Vele krakende zakjes gedroogde groenten, die later door vader in zijn pijp gestopt opgerookt zouden worden omdat proefondervindelijk bewezen was dat er echt niets anders, iets eetbaars van te bereiden viel. De moeder had goed gezorgd; zó, dacht zij, zou het uit vijf personen bestaande gezin een oorlog wel doorkomen. Dat pakte dus anders uit. Maar hoe had zij kunnen voorzien dat zij voor vier jaren vet, olie, suiker, zout, naaigaren, pantoffels, breiwol, worst en brandstof had moeten inslaan? Twee grote wasmanden vol turven in de kelder voor je-weet-maar-nooit, alla. Maar mudden antraciet, nootjes nr. 4, voor vier winters achtereen? En water? Had ze soms water moeten en kunnen hamsteren? Terwijl toch de tijd kwam dat vier personen hun tandenborstel uitspoelden in een en hetzelfde bekertje water, waarna de vijfde er het kunstgebit in te weken legde. Nee, de moeder kon dat niet helpen, het was de schuld van een Tommy die zijn bom liet vallen op de waterinstallatie van de stad, denkend dat hij al boven Duitsland was, terwijl dat net een krappe vijftig kilometer verderop lag. Een tankwagen kwam tweemaal daags op de hoek van de straat, de bewoners groepten eromheen met emmers, teilen, kannen en soms met een door twee man aangezeulde wasketel.
    Toch werd eind april 1945 levend gehaald, mede dankzij de hamstervoorraad, hoewel de rijst muf begon te smaken en de bonen tenslotte boontje voor boontje moesten worden ontdaan van een wittige uitslag. Dankzij groezelige handeltjes met familiesieraden, moeders bontjas en beddengoed, dankzij ook de Centrale Keuken, maar vooral God was het die luid en langdurig dank diende te worden gezegd.”

     

     
    Cri Stellweg (23 maart 1922 - 26 november 2006)
    Cover

     

     

    De Amerikaanse schrijver en acteur Jonathan Ames werd geboren op 23 maart 1964 in New York. Zie ook alle tags voor Jonathan Ames op dit blog.

    Uit: Wake up, Sir!

    "Wake up, sir. Wake up," said Jeeves.
    "What? What is it, Jeeves?" I said, floating out of the mists of Lethe. I had been dreaming of a gray cat, who, like some heavy in a film noir, was throttling in its fists a white mouse. "I was dreaming of a gray cat, Jeeves. Quite the bully."
    "Very good, sir."
    I started slipping back into that cat-and-mouse confrontation. I wanted to see the little white fellow escape. It had very sweet, pleading eyes. But Jeeves cleared his throat respectfully, and I sensed an unusual urgency to his hovering presence which demanded that the young master rally himself from the luscious pull of dreams. Poor mouse would have to go unsaved. No happy ending.
    "What's going on, Jeeves?" I asked, casting a sleepy eye at his kind but inscrutable face.
    "There are indications, sir, that your uncle Irwin is no longer asleep."
    It was only under these alarming circumstances that Jeeves would interrupt my eight hours of needed unconsciousness. He knew that the happiness of my morning was dependent on having as little contact with said uncle aspossible.
    "Groans from the bedroom, Jeeves? He no longer dreams - probably of firearms - and is staring at the ceiling summoning the courage to blight another day?"
    "His progression into the morning is further along than that, sir."
    "You heard his feet hit the floor and he's sitting on the edge of the bed in a stupor?"
    "He's on his stationary bicycle and he's davening, sir." Jeeves had picked up the Anglicization of the Yiddish from me, adding the ing to daven (to pray) as I did.
    "Good God!" I said. "This is desperate, Jeeves. Calamitous!"
    Coming fully awake and now nearly at the height of my sensory powers, I could make out the spinning of the bicycle's tires, as well as my uncle's off-key Hebraic singing - his bedroom was just fifteen feet away down the hall.
    "Do you think there's time, Jeeves?"
    "There is very little room for error, sir."
    I am usually unflappable and rather hard-boiled, if I may say so, but this predicament first thing in the morning shook me to the core. For several months now, with rigorous discipline, I had just about managed never to see my uncle before noon.”

     

     
    Jonathan Ames (New York, 23 maart 1964)

     

     

    De Japanse dichteres en schrijfster Yōko Tawada werd geboren op 23 maart 1960 in Tokyo. Zie alle tags voor Yōko Tawada op dit blog.

    Uit: Where Europe Begins (Vertaald door Susan Bernofsky)

    “I always wrote a travel narrative before I set off on a trip, so that during the journey I'd have
    something to quote from. I was often speechless when I traveled. This time it was particularly
    useful that I'd written my report beforehand. Otherwise, I wouldn't have known what to say about
    Siberia. Of course, I might have quoted from my diary, but I have to admit that I made up the
    diary afterward, having neglected to keep one during the journey.
    A few months before I set off on my journey, I was working evenings after school in a food processing factory. A poster advertising a trip to Europe on the Trans-Siberian Railroad transformed the immeasurably long distance to Europe into a finite sum of money.
    In the factory, the air was refrigerated, kept at a very low temperature so the meat wouldn't go bad. I stood in this cold, which I referred to as “Siberian frost,” wrapping frozen poultry in plastic. Beside the table stood a bucket of hot water in which I could warm my hands at intervals.
    Once three frozen chickens appeared in my dreams: I watched my mother place them in the frying pan. When the pan was hot, they suddenly came to life and flew out the kitchen window. “No wonder we never have enough to eat,” I said with such viciousness even I was shocked. “What am I supposed to do?” my mother asked, weeping. Besides earning money, there were two other things I wanted to do before my departure: learn Russian and write an account of the journey.
    For my grandmother, to travel was to drink foreign water. Different places, different water. There was no need to be afraid of foreign landscapes, but foreign water could be dangerous.
    When I was a little girl, I never believed there was such a thing as foreign water, for I had always thought of the globe as a sphere of water with all sorts of small and large islands swimming on it. Water had to be the same everywhere. Sometimes in sleep I heard the murmur of the water that flowed beneath the main island of Japan. The border surrounding the island was also made of water that ceaselessly beat against the shore in waves. How can one say where the place of foreign water begins when the border itself is water?
    The ship followed the coastline northward. Soon it was dark, but many passengers still sat on the
    upper deck. In the distance one could see the lights of smaller ships.”

     

     
    Yōko Tawada (Tokyo, 23 maart 1960)

     

     

    De Amerikaanse dichter Gary Joseph Whitehead werd geboren op 23 maart 1965 in Pawtucket, Rhode Island. Zie alle tags voor Gary Whitehead op dit blog.

     

    Ararat

    Years later, in spite of his weak knees,
    he might have labored up that volcanic peak

    to gaze upon the giant ribs
    of this thing he'd built by hand, the ship

    it was sailing into view as through the eyes
    of some half-starved songbird looking for a place

    to land. And because he'd hewn it,
    he might have run his hand along a cubit,

    the keel piece bleached as a bone
    and smooth, breamed by many days beneath the sun.

    There, above the treeline and below the snow,
    unsteady on his feet, fatigued, the ship he knew

    reduced so, when, at its best
    it had quartered all those pairs of beasts,

    he would, no doubt, have reeled,
    not unlike the Lord seeing his failed

    creation. What builder wouldn't glance
    between the ruined futtocks and apprehend in the distance

    mud structures; smoke of cookfires; shapes
    of donkeys, dogs, goats, grazing sheep?

    Above the green plateau there is always grief,
    which, inspired, becomes the breath of life.

     

     
    Gary Whitehead (Pawtucket, 23 maart 1965)

     

     

    De Amerikaanse schrijver Mitch Cullin werd geboren op 23 maart 1968 in Santa Fe, New Mexico. Zie alle tags voor Mitch Cullin op dit blog.

    Uit:Whompyjawed

    “So I go into Coach Bud's office wearing only my game pants and socks, and he's sitting behind his desk in that high-backed, tattered swivel chair. He's as sweaty as the rest of us, maybe more. His dress shirt is stained at the armpits, unbuttoned at the neck, with a wrinkled blue tie loose and dangling to one side. His cheek bulges with a wad of chew. He's got this half-pint wastebasket set on the lap of his baggy slacks for spitting. Thing about Coach Bud is that from looking at him it's easy to tell he was once a player. Even with his thin hair and that heavy hanging paunch, he still runs with us during practice. He's pretty good at showing the line how to block and all. Like if I was to blur my eyes a little, or sort of pinch my eyelids almost shut, he might not look much older than me. "Yeah, Coach?" I say. His face is hard, very thoughtful, in a way to where it's impossible to tell if he's happy or mad. He just might break into a funny story or give me some hell about something I done wrong in the game, though he'd be pressed to say what. He tells me, "Shut the door." So I do. Then I turn around again to face him, and he's waving me toward a metal chair in front of his desk. So I go and sit. I watch as he works that chew a little, spits, then gives me a wink in kind of an admiring way. I've seen him do this before, but it always makes me feel strange. I can't help but shift some in the chair. I glance at the taping table along one wall. Glance at the folding chairs set close to his all-purpose wooden desk. He spits again. I notice the stand-free photo of his wife on the corner of the desk, the old circular-dial telephone, the nameplate made years ago by a shop student that Coach Bud now uses for a paperweight, with uneven carved letters—COACH BUD WARFIELD. "That was pure-dee football you played out there tonight, son," he finally says. "Pure-dee football." "Thanks, Coach." "Know who was up in them stands tonight?" I shake my head like I don't know, but I got a pretty good idea. He leans forward over the desk. "Two more recruiters," he almost whispers. "Where from?" "TCU," he tells me, "but that don't matter. That's chickenshit as far as I'm concerned. Point is—they're all starting to come in now. And everybody knows what everybody else is doing.”

     

     
    Mitch Cullin (Santa Fe, 23 maart 1968)
    Cover

     

     

    De Franse schrijver Roger Martin du Gard werd geboren op 23 maart 1881 in Neuilly. Zie alle tags voor Roger Martin du Gard op dit blog. 

    Uit: Les Thibault, I, Le pénitencier

    – « Tu n’es plus un enfant », proclama-t-il, comme s’il eût constaté l’âge d’Antoine au son de sa voix. « Tu dois comprendre l’inconvenance d’une pareille démarche, à mon insu. Est-ce que tu avais une raison particulière pour aller à Crouy sans me le dire ? Est-ce que ton frère t’avait écrit, t’avait appelé ? »
    – « Non. J’ai été pris de doutes, tout à coup. »
    – « De doutes ? Sur quoi ? »
    – « Mais sur tout… Sur le régime… Sur les effets du régime auquel Jacques est soumis depuis neuf mois. »
    – « Vraiment, mon cher, tu… tu me surprends ! » Il hésitait, choisissant des termes mesurés, que démentaient ses grosses mains fermées et ses coups de tête en avant. « Cette… méfiance, à l’égard de ton père… »
    – « Tout le monde peut se tromper. La preuve ! »
    – « La preuve ? »
    – « Écoute, père, inutile de se fâcher. Je pense que nous voulons l’un et l’autre la même chose : le bien de Jacques. Quand tu sauras dans quel état de déchéance je l’ai trouvé, tu décideras, tout le premier, que Jacques doit quitter le pénitencier au plus tôt. »
    – « Ça, non ! »
    Antoine s’efforça de ne pas entendre le ricanement de M. Thibault.
    – « Si, père. »
    – « Je te dis : non ! »
    – « Père, quand tu sauras… »
    – « Est-ce que tu me prendrais pour un imbécile, par hasard ? Est-ce que tu supposes que j’ai attendu tes renseignements pour savoir ce qui se fait à Crouy, où, depuis plus de dix ans, je passe tous les mois une inspection générale, suivie d’un rapport ? Où rien ne se décide sans avoir d’abord été discuté en séance d’un Conseil dont je suis le président ? Voyons ?»

     

     
    Roger Martin du Gard (23 maart 1881 – 22 augustus 1958)
    Cover
     

     

    De Amerikaanse dichter Madison Julius Cawein werd geboren in Louisville, Kentucky, op 23 maart 1865. Zie ook alle tags voor Madison Cawein op dit blog.

     

    After Long Grief

    There is a place hung o'er of summer boughs
    And dreamy skies wherein the gray hawk sleeps;
    Where water flows, within whose lazy deeps,
    Like silvery prisms where the sunbeams drowse,
    The minnows twinkle; where the bells of cows
    Tinkle the stillness; and the bobwhite keeps
    Calling from meadows where the reaper reaps,
    And children's laughter haunts an oldtime house:
    A place where life wears ever an honest smell
    Of hay and honey, sun and elder-bloom,-
    Like some sweet, simple girl,-within her hair;
    Where, with our love for comrade, we may dwell
    Far from the city's strife, whose cares consume.-
    Oh, take my hand and let me lead you there.

     

     

    In A Garden

    The pink rose drops its petals on
    The moonlit lawn, the moonlit lawn;
    The moon, like some wide rose of white,
    Drops down the summer night.
    No rose there is
    As sweet as this-
    Thy mouth, that greets me with a kiss.

    The lattice of thy casement twines
    With jasmine vines, with jasmine vines;
    The stars, like jasmine blossoms, lie
    About the glimmering sky.
    No jasmine tress
    Can so caress
    Like thy white arms' soft loveliness.

    About thy door magnolia blooms
    Make sweet the glooms, make sweet the glooms;
    A moon-magnolia is the dusk
    Closed in a dewy husk.
    However much,
    No bloom gives such
    Soft fragrance as thy bosom's touch.

    The flowers blooming now will pass,
    And strew the grass, and strew the grass;
    The night, like some frail flower, dawn
    Will soon make gray and wan.
    Still, still above,
    The flower of
    True love shall live forever, Love.

     

     
    Madison Cawein (23 maart 1865 – 8 december 1914)
    In 1900 

     

     

    De Samische dichter, schilder, musicus en fotograaf Nils-Aslak Valkeapää werd geboren op 23 maart 1943 in Palonjoensuu nabij Enontekiö. Zie alle tags voor Nils-Aslak Valkeapää op dit blog.

     

    My home is in my heart (Fragment)

    all this is my home
    and I carry it
    within me
    in my heart

    I can hear it
    when I close my eyes
    I can hear it

    I hear somewhere
    deep within me
    I hear the ground thunder
    from thousands of hooves
    I hear the reindeer herd running
    or is it the noaidi drum
    and the sacrificial stone
    I discover
    somewhere within me
    I hear sound whisper shout call
    with the thunder still echoing
    from rib to rib

    And I can hear it
    even when I open my eyes
    I hear it
    Somewhere deep within me
    I can hear it
    a voice calling
    and the blood's yoik I hear
    In the depths
    from the dawn of life
    to the dusk of life

    All of this is my home
    these fjords rivers lakes
    the cold the sunlight the storms
    The night and day of the fjelds
    happiness and sorrow
    sisters and brothers
    All of this is my home
    and I carry it in my heart

     

    Vertaald door Ralph Salisbury, Lars Nordström en Harald Gaski

     

     
    Nils-Aslak Valkeapää (23 maart 1943 – 26 november 2001)

     

     

    De Zwitserse schrijfster Federica de Cesco werd geboren op 23 maart 1938 in Pordenone, Zie alle tags voor Federica de Cesco op dit blog.

    Uit: Die neunte Sonne

    „Seitdem ich krank bin, kommen alte Erinnerungen zu mir. Bilder bewegen sich an meinen Augen vorbei, und ich bewege mich mit ihnen, von einem Punkt zum anderen. Manche dieser Bilder sind ziemlich grell, lichtgetränkt. Ich weiß nicht, ob es Bilder sind, die es gibt oder jemals gegeben hat. Ich habe so verrückte Träume. Seit einigen Tagen liege ich da ohne Schmerzmittel, ohne Schlaftabletten, ohne die Furcht, an meinem eigenen Atem zu ersticken. Es riecht nach sauberen Reisstrohmatten und nach Kampfer. Gerüche, die ich mag. Zunächst habe ich die Traumbilder ohne Interesse betrachtet, nur um die Zeit totzuschlagen. Womöglich fantasierte ich ja. Aber die Bilder wandern an meinen Augen vorbei und ziehen mich mit sich, ein unwiderstehlicher Sog. Sie flimmern nicht und verschwinden auch nicht. Ich sehe sie hinter meinen Pupillen bei Licht und bei Dunkelheit. Ich denke an ganz gleich was, ihre Umrisse sind immer klar. Sie sind wie ein Fenster zu einer anderen Dimension. Es geht nicht, denke ich, dass hinter diesem Fenster etwas ist, das ich nicht sehen kann. Das macht mich reizbar. Ich fühle mich zunehmend unbehaglich, verstricke mich in Phasen krampfhafter Unruhe. Bis ich auf einmal ganz still liege. Etwas ist da. Ich würge Schleim herunter, spüre in mir eine Hebung und Senkung. Unvermittelt explodiert die Luft um mich herum. Alle Geräusche dieser Welt verschwinden. Aus dem Nirgendwo schwebt – wie eine Leuchtspur – ein Bild dicht vor meinen Augen empor und öffnet sich. Ich bin sofort innen drin.
    Ich bin neun Jahre alt. Ich hänge mit den Knien kopfüber an einem Ast des höchsten Baumes im Garten und schaukele in zehn Metern Höhe. Meine Mutter steht unten und ruft, ich soll sofort herunterkommen. Inge, die junge Kinderfrau, steht neben ihr, knetet die Hände und jammert: »Ach lieber Jesus, heilige Maria! Wenn ihm nur nichts passiert …« Meine Schwester Amanda tobt und schreit wie am Spieß. Sie will auch auf den Baum, und Inge hält sie fest. Ich sehe das alles von oben, ich bin glücklich, völlig in meiner Welt, fühle mich leicht wie eine Seifenblase und zugleich voller Kraft, der Himmel schwankt mit mir hin und her. Ich gebe immer mehr Schwung, der Himmel schaukelt stärker, bis der Ast den Druck nicht mehr aushält und entzweikracht.“

     

     
    Federica de Cesco (Pordenone, 23 maart 1938)

     

     

    Zie voor nog meer schrijvers van de 23e maart ook mijn blog van 23 maart 2015 deel 1 en eveneens mijn blog van 23 maart 2014 deel 1 en ook deel 2.

    Zie voor bovenstaande schrijvers ook mijn blog van 23 maart 2007 en ook mijn blog van 23 maart 2008 en eveneens mijn blog van 23 maart 2009.

    23-03-2018 om 18:09 geschreven door Romenu  


    Tags:Cri Stellweg, Jonathan Ames, Yō,ko Tawada, Gary Whitehead, Mitch Cullin, Roger Martin du Gard, Madison Cawein, Nils-Aslak Valkeapää, Federica de Cesco, Romenu
    » Reageer (0)
    22-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Billy Collins, Theo Kars, Eveline Hasler, Érik Orsenna, Arnold Sauwen, Wolfgang Bächler, Ilse Kleberger, Léon Deubel, Karel Poláček

    De Amerikaanse dichter en schrijver Billy Collins werd geboren in New York op 22 maart 1941. Zie ook alle tags voor Billy Collins op dit blog.

     

    The Only Day In Existence

    The early sun is so pale and shadowy,
    I could be looking up at a ghost
    in the shape of a window,
    a tall, rectangular spirit
    looking down at me in bed,
    about to demand that I avenge
    the murder of my father.
    But the morning light is only the first line
    in the play of this day--
    the only day in existence--
    the opening chord of its long song,
    or think of what is permeating
    the thin bedroom curtains

    as the beginning of a lecture
    I will listen to until it is dark,
    a curious student in a V-neck sweater,
    angled into the wooden chair of his life,
    ready with notebook and a chewed-up pencil,
    quiet as a goldfish in winter,
    serious as a compass at sea,
    eager to absorb whatever lesson
    this damp, overcast Tuesday
    has to teach me,
    here in the spacious classroom of the world
    with its long walls of glass,
    its heavy, low-hung ceiling.

     

     

    The Five Spot

    There’s always a lesson to be learned,
    whether in a hotel bar
    or over tea in a teahouse,
    no matter which way it goes,
    for you or against,
    what you want to hear or what you don’t.

    Seeing Roland Kirk, for example,
    with two then three saxophones
    in his mouth at once
    and a kazoo, no less,
    hanging from his neck at the ready.

    Even in my youth I saw
    this not as a lesson in keeping busy
    with one thing or another,
    but as a joyous impossible lesson
    in how to do it all at once,

    pleasing and displeasing yourself
    with harmony here and discord there.
    But what else did I know
    as the waitress lit the candle
    on my round table in the dark?
    What did I know about anything?

     

     
    Billy Collins (New York, 22 maart 1941)

     

     

    De Nederlandse schrijver en vertaler Theo Kars werd geboren in Rotterdam op 22 maart 1940. Zie ook alle tags voor Theo Kars op dit blog.

    Uit:De geisha

    “Zij kwam niet om half acht, maar om acht uur. Hij opende net zijn huisdeur om er een briefje op te hangen met de mededeling dat hij ging koffie drinken en om half tien terug zou zijn. 'Dag...! Ga je weg?' 'Ja, misschien namen andere mannen er genoegen mee dat je hen liet wachten, ik niet,' zei hij bits en draaide zich om. 'Hee, wacht even! lk kan er niets aan doen, ik zal het je uitleggen.' Hij bleef staan en zei onwillig: 'Ik luister.' 'Ik moest vanavond poseren bij Paul Vermeulen. Hij is professor aan de academie en ik ben zijn privé-model...Hij hield mij veel langer dan ik verwachtte.' 'Je had me kunnen opbellen.' zei hij en maakte aanstalten weg te lopen. 'Nee, blijf nou hier! Luister: die man is verliefd op mij. Hij geeft mij geld. Als hij vermoedt dat ik een vriend heb, is dat afgelopen. Hij is erg jaloers...' 'O,' zei hij aarzelend. Hij had de indruk dat zijde waarheid sprak, maar was te boos geweest om zich opeens weer vriendelijk te kunnen voelen. Zij hield haar hoofd scheef, lachte en zei op vleiende toon: 'Wil je niet boos op me zijn...? Ik heb gehold van de tramhalte hiernaartoe... Ik hijg nog.' Het was hem inderdaad opgevallen dat zij een beetje buiten adem was. 'Nou, vooruit dan,' zei hij bars maar met een lachend gezicht. . Zij liep voor hem de trap op. Zij droeg hoge laarzen die tot halverwege haar dijen reikten, een zwart tinneroy rokje en het bontjackje. De aanblik van haar draaiende billen en langs elkaar schuivende dijen wond hem op. Zijn opwinding was tweeledig: naast lichamelijke begeerte voelde hij vreugde door de gedachte dat hij over dit alles kon beschikken. Toen zij boven was, stak hij zijn hand tussen haar benen en liet hem met een snelle beweging omhoog glijden. '0! riep zij geschrokken uit en begon daarna te giechelen. 'Jij bent wel brutaal, he?' 'Poseer je naakt?' vroeg hij toen zij haar jackje uittrok. 'Nee. Gek is dat! Iedereen vraagt dat meteen als ik zeg dat ik poseer.' 'Het is helemaal niet gek. Je hebt een erg mooi lichaam... Hoeveel verdien je ermee?' 'Vijftig gulden per keer. Als ik zeg, dat ik meer nodig heb, geeft hij mij dat. Hij betaalt meestal mijn kamerhuur.' 'Wil hij niet met je vrijen?'
    'Ja, maar hij durft er niet goed over te beginnen... Hij is drieënzestig en een beetje vreemd. Soms vraagt hij of hij met mijn haar mag spelen. Als ik geld nodig heb, laat ik hem dat maar even doen. Het maakt hem raar. Hij zegt dat hij dan terugdenkt aan zijn jeugd. Jonge meisjes hadden toen ook allemaal lang haar.' Zij giechelde. 'Vanavond ging hij op zijn knieën voor mij zitten en zei dat hij zo veel van mij hield dat hij soms tot drie uur wakker lag.”

     

     
    Theo Kars (22 maart 1940 – 10 november 2015)

     

     

    De Zwitserse schrijfster Eveline Hasler werd geboren in Glarus op 22 maart 1933. Zie ook alle tags voor Eveline Hasler op dit blog.

    Uit: Stürmische Jahre

    „Paulette hob den Kopf mit dem streng gescheiteltenHaar und blickte erstaunt in Muckis groß aufgesperrte, blaudunkle Augen. «Wenn, dann hast du dein Nest allerdings gut gewählt, ma petite.»
    «Ja?»
    «Nun, die feineVilla hier!Gibt es eine schönere in Rüschlikon?»
    «Das Schloss der Schwarzenbachs», murmelte Mucki.
    Doch Paulette überhörte es und sprach von dem Türmchen, von den blanken Fenstern, die auf den Zürichsee blicken. Daneben der moderne Tennisplatz. Und vorne das Pförtnerhaus…
    «Oh, ichmuss Bellefleur zurückbringen», sagte das Kind, das bei der Erwähnung des Pförtnerhauses erschrockenwar.
    «Wann sind die Eltern zurück?»
    Die Hündin, die immer ein bisschen nach feuchtem Laubroch, ruhte vor den neuen hellen Ledersesseln zu Muckis Füßen, das war gegen die Hausregel.
    «Die Eltern kommen spät. Du weißt doch: Premiere!»
    Mucki sah wieder die Eltern beimAbschied vor sich, Papa im Frack, Mama in ihrer Abendrobe.
    «Sei brav, Mucki.» Die Mama hatte sich herabgebeugt, ihr stark geschminkter Mund streifte wie ein Windhauch Muckis Wange. «Es wird spät.»
    Mucki nickte. Die Mama gefiel ihr, so prächtig hergerichtet, in dunkelroter Seide, der weiche, glänzende Stoff umfloss wie eine zweite Haut ihren Körper. Mama war schön, vielleicht zu schön, «Une belle dame de Vienne», sagte die Bonne. «Pragerin», widersprach Mama. Mucki inspizierte die roten Flecken auf ihren Wangen und erinnerte sich an die ovale Schachtel aufMamas Frisiertisch.
    «Nein, kein Rouge», Paulette lächelte. «Deine Mama ist erregt, sie hofft, dass heute Abend alles gut läuft, Feuerchen der Spannung sind es.»

     

     
    Eveline Hasler (Glarus, 22 maart 1933)

     

     

    De Franse schrijver Érik Orsenna werd geboren in Parijs op 22 maart 1947 als Érik Arnoult. Zie ook alle tags voor Erik Orsenna op dit blog.

    Uit:Portrait eines glücklichen Menschen (Vertaald door Annette Lallemand) 

    „Wer – mit Ausnahme der Eltern – sollte unter solch schwerem Himmel wohl Interesse zeigen für die Geburt von André, Sohn von Jean, dem Sohn von Pierre, beide Gärtner ihres Zeichens?
    ***
    Entzückt sind nur – über einen Plan von Paris gebeugt – die Feen der Geographie. Sie glauben, nicht
    ohne Grund, daß der Ort der Geburt das Schicksal bestimmt, da der dort wehende Geist doch wohl triumphiert über Tierkreiszeichengeschwätz.
    Seht nur, sagen die Feen, wo dieses Geburtshaus steht! Ganz nah am Louvre, dem Königspalast, dem Sitz jedweder Macht. Der richtige Umgang mit den Mächtigen bedarf einer langen Lehrzeit. Diese unmittelbare Nachbarschaft kann dem nur zuträglich sein. Das Kind atmet die gleiche Luft wie jene und wird in ihrem Dunstkreis ihre Stimmungen begreifen lernen.
    Die Augen der Feen leuchten: Was für Aufstiegsmöglichkeiten! Hurtig, laßt uns schauen, was sich da
    sonst noch bietet!
    Der andere Nachbar ist das Feuillanten-Kloster, aber auch die große Reithalle. Gibt es eine bessere
    Begleitmusik für die ersten Schritte ins Leben als das Gebet der Männer und den Hufschlag der Pferde? Das eine erhebt uns über die Wolken, und der andere ruft uns auf den Boden zurück. Im Norden dann das Hôpital des Quinze-Vingt, wo die Blinden Aufnahme finden; als müßte uns gleich zweimal gesagt werden, was ein Auge wert ist. Dann ist da noch der Garten, der Tür genau gegenüber, dieser unerschöpfliche Pflanzenkatalog, der sich auffächern wird, sobald die Beinchen des Knaben kräftig genug sein werden, ihn nach draußen zu tragen. Kurzum: dieses Kind ist am richtigen Ort geboren, um hoch aufzusteigen und dennoch mit den Füßen am Boden zu bleiben.
    Die Eltern, in die Betrachtung des Säuglings versunken, haben von alledem nichts gehört. Die Feen
    können nur resigniert Abschied nehmen und mit der Hebamme fortgehen. Ich sehe sie, wie sie, durch das Gewand behindert, die dunklen Stiegen hinabschreiten, enttäuscht, so wenig Beachtung gefunden zu haben, obgleich sie doch die einzigen Wahrheiten von Wert zu bieten hatten, die sich im Laufe der Zeit erst bewahrheiten. Das wird niemanden wundern. Enttäuschungen solcher Art sind das tägliche Los aller Liebhaber der Geographie.“

     

     
    Érik Orsenna (Parijs, 22 maart 1947)
    Cover

     

     

    De Vlaamse dichter en schrijver Arnold Sauwen werd geboren te Stokkem op 22 maart 1857. Zie ook alle tags voor Arnold Sauwen op dit blog.

     

    Winternacht

    Zwijgend en als uitgestorven
    ligt het dal in winternacht.
    In haar kleed van blanke vlokken
    sluimert de aard, zoo diep, zoo zacht.

    Aan den klaren sterrenhemel
    gaat de maan haar stillen gang.
    In haar schijn ligt daar de vlakte,
    scheemrend, als een maagd zoo blank.

    Uitgegaan is 't laatste lampken
    dat van ver u tegenglom.
    Onder witbesneeuwde daken
    slaapt het dorpken, stil en stom.

    Slechts de toren, trouwe wachter,
    't hoofd met eeuwen reeds bevracht,
    houdt nog daar, in nacht en stilte,
    over hut en hoeve wacht.

    En, wen alles rondom sluimert,
    van het leven onbewust,
    galmt de sombre toon der klokke,
    stem des Tijds, die nimmer rust.

     

     
    Arnold Sauwen (22 maart 1857 – 11 mei 1938)
    Stokkem, stadspoort

     

     

    De Duitse dichter Wolfgang Bächler (een pseudoniem van Wolfgang Born) werd geboren op 22 maart 1925 in Augsburg. Zie ook alle tags voor Wolfgang Bächler op dit blog.

     

    Die Fontäne

    Kühn steige ich und falle
    zerstäubt vom Überschwalle
    nur immerzu in mich.
    Ich baue Zaubertürme.
    Durch Wind und Wetterstürme
    aufwirbelnd tanze ich.
    Zersprühende Gewalten
    sich neu in mir gestalten,
    und Sonnen spiegeln sich.

     

     

    Als ich Soldat war

    Als ich Soldat war, schrieb ich kein Gedicht.
    Auf Schmerz und Tod gab’s nur den alten Reim.
    Mir schnitt der Stahlhelmriemen ins Gesicht.
    Und daß ich lebte, wußte ich es nicht?
    Die Verse schliefen irgendwo daheim.
    Das Blut floß stumm, gerann zu schwarzem Seim.
    Als ich Soldat war, schrieb ich kein Gedicht.
    Als ich Soldat war, sprach ich kein Gebet.
    Die ersten schrillen Kugeln trafen Gott.
    Die Stimmen starben, die zu ihm gefleht.
    Geruch der Toten hat ihn zugeweht.
    Befehle jagten mich in irren Trott.

     

     
    Wolfgang Bächler (22 maart 1925 – 24 mei 2007)

     

     

    De Duitse dichteres en schrijfster Ilse Kleberger werd als Ilse Krahn geboren op 22 maart 1921 in Potsdam. Zie ook alle tags voor Ilse Kleberger op dit blog.

     

    Herbst

    Im Herbst muss man Kastanien aufheben
    die braun aus-stachlinger Schale streben
    man sammelt und sammlet um die Wette
    und fädelt sie zu einer endlosen Kette.

    Im Herbst muss man Haselnüsse essen
    das darf man auf keinen fall vergessen
    man muss sich beeilen denn das Eichorn mag sie auch
    und plündert mit Windeseile den Strauch

    Im Herbst muss man Äpfel und Birnen schmausen
    doch nicht aus Nachbars Garten mausen
    man muss sich mit eigenen Früchten befassen
    oder sich nicht erwschen lassen.

    Im Herbst muss der bunte Drachen steigen
    man muss ihm den weg in den Himmel zeigen
    dann schwebt er hoch über Nachbars Dach
    und man reckt den Hals und schaut ihm nach.

     

     

    Winter

    Vom Norden der Winter kam heut in der Nacht.
    Was hat er der Stadt alles mitgebracht?
    Dem Mann auf dem Denkmal einen schneeweißen Hut,
    der Turmuhr eine Mütze, die steht ihr sehr gut,
    der Tanne im Park einen Pelz aus Hermelin,
    der Fensterscheibe Blumen, die trotz Eis und Kälte blühn,
    den Dachrinnen Bärte und der Pumpe einen Zopf,
    den Kindern rote Nasen und ’nen Schneeball an den Kopf.

     

     
    Ilse Kleberger (22 maart 1921 - 2 januari 2012)

     

     

    De Franse dichter Léon Deubel werd geboren op 22 maart 1879 in Belfort. Zie ook alle tags voor Léon Deubel op dit blog.

     

    Nature

    I.
    O Nature, prends-moi pour ne me rendre plus
    Aux leurres de la ville où lejour ne meurt pas,
    Doucement, dans la plaine et les eaux, dans les pas
    Qui vont portant au loin l'angoisse des Elus.

    Prends-moi, et qu'en mon coeur toi seule oses tout bas
    Ranimer mon amour, ma joie et ma vertu,
    Et, sur le mode cher d'un caprice têtu,
    L'hymne d'aube qu'on doit aux choses d'ici-bas.

    J'ai revu tes forêts, tes prés et tes ruisseaux.
    Un instant de monalme habite tes roseaux
    Depuis le jour où j'y taillai ma flûte frêle.

    Prends-moi, pour que, certain de ta beauté sereine,
    J'aille surprendre Pan dans l'ombre de tes chênes,
    L âme perdue au fil de tes heures muettes.

     

    II.
    Puisque je trouve enfin le vrai refuge en toi,
    Nature, en qui je vis, errant et fort et sage,
    Simple de coeur aussi, sachant qu'un dieu me voit
    Par les yeux familiers qu'il donne aux paysages,

    Qu'en ton sein tout vibrant d'une force ouvrière,
    Par ces temps revenus du règne de Saturne,
    J'emplisse avec ferveur mon âme comme une urne
    Des poèmes dorés qui montent des clairières.

    Et qu'en la plaine immense, où le ciel se suspend,
    Je sois celui pour qui va rouer comme un paon
    L'heure que l'infini de la Nuance ocelle ;

    Ou bien; dans l'orbe vert d'un buisson qui rfallume,
    L'enfant, né vagabond, de qui la main présume
    Le rire dont la baie ingénue étincelle.

     

     
    Léon Deubel (22 maart 1879 – 4 juni 1913)
    Cover


     

    De Tsjechische schrijver Karel Poláček werd geboren op 22 maart 1892 in Reichenau. Zie ook alle tags voor Karel Poláček op dit blog.

    Uit: We Were a Handful (Vertaald door Mark Corner)

    “So I said: "You can be glad of the fact that your nose is still in its proper place," and the doctor laughed in a loud voice and went "Ho! Ho! Ho!" Then the doctor took a look at the thermometer, closed his medicine bag and said: "The worst is over now, the main thing is to get rest and then some more rest," and he held out his hand to my parents saying: "My compliments to you all. Glad to have been of service."
    What is His Excellency the Maharajah doing now, or Her Excellency the Maharani, and what about the royal princess? What are the tailor Brabec and Mrs. Brabec doing, and what about the snakes, the tigers, the elephants, the monkeys and all the other local inhabitants? And is it possible that Jumbo still has that nice red hat and still remembers who bought it for him? And what about India? Does India really exist, or is it only to be found in an -atlas?
    I do not want to ask my parents, because they will tick me off straight away and won't want me to talk too much and will make me take my nasty medicine instead. I still thought I could perhaps have a word with Christina about it, but as soon as I mentioned India she burst out laughing so I said to her: "You Rampusite of Rampusites, there's none more Rampusitical than you." All night I sleep like a log and don't have any dreams. A while back Christina lent me her pocket mirror and I was amazed to see that I had a tiny doll-like face, the sort of doll our Mirabelle plays with. Everyone says that I've been very poorly and our Lawrence sent a letter in which he wrote: "Here's hoping that with God's help my little brother Pete will get back again the health he's lost and once again with warmest regards as ever your dutiful son Lawrence." The lads I go round with paid me a visit today, because the doctor allowed them to come, so come they did.“

     

     
    Karel Poláček (22 maart 1892 – 19 oktober 1944)
    Cover

     

     

    Zie voor nog meer schrijvers van de 22e maart ook mijn blog van 22 maart 2017 en ook mijn blog van 22 maart 2016 en mijn blog van 22 maart 2014 deel 1 en eveneens deel 2.

    Zie voor bovenstaande schrijvers ook mijn blog van 22 maart 2007 en ook mijn blog van 22 maart 2008 en eveneens mijn blog van 22 maart 2009.

    22-03-2018 om 17:58 geschreven door Romenu  


    Tags:Billy Collins, Theo Kars, Eveline Hasler, Érik Orsenna, Arnold Sauwen, Wolfgang Bächler, Ilse Kleberger, Léon Deubel, Karel Poláč,ek, Romenu
    » Reageer (0)
    21-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Willem de Mérode, Pim te Bokkel, Kees van Beijnum, Hamid Skif, Jean Paul

    Dit Romenu Blog bestaat vandaag precies twaalf jaar. Dank weer aan alle oude en nieuwe bezoekers voor hun interesse en reacties van het afgelopen jaar. De eerste bijdrage in 2006 ging over de dichter en schrijver Willem de Mérode. Traditiegetrouw, omdat hij aan de wieg stond van dit Blog, ook nu weer een gedicht van hem. Zie ook mijn blog van 2 september 2010 en voor het overige de Willem de Mérode tags op dit blog bij Skynet.

     

     
    The Blue Boy door Thomas Gainsborough, 1779

     

     

    The blue boy

    Ik draag het leven in zijn rijksten tooi,
    Gelijk mijn zachte blauwe zijden kleeren.
    Een weelge wappering van koele veeren
    Is ’t aan mijn oren: ’t leven is zoo mooi!

    Zie mijn gestalte: kostelijk en trotsch
    De kloeke bouw der lenig jonge leden.
    Nog ken ik niet dan moeders teederheden
    En ben zoo rein gelijk een engel Gods.

    Maar om mijn mond schemert het weeke smachten
    Naar liefde, die mijn droomen slechts vermoeden,
    En in mijn oogen leeft de glans van nachten,

    Wier heerlijkheid geen daglicht kan vergoeden.
    En rustig wacht ik vreugden, die nog komen,
    ’t Leven is heerlijk als het wordt genòmen!

     

     
    Willem de Mérode (2 september 1887 – 22 mei 1939)

     

     

    De Nederlandse dichter Pim te Bokkel werd geboren in Winterswijk op 21 maart 1983. Zie ook alle tags voor Pim te Bokkel op dit blog.

     

    Fatal system error

    wie is die man
    die met zijn vierkante laptop
    in zijn deurpost staat en zowaar
    adem haalt
    en dingen denkt als

    Ja wie ben ik? Een kleine
    lul. Op een stoepje. Mijn
    stoepje. Met vierkante tegels

    daar staat hij - in een
    straat in een vierkantje vergeten vinex
    vlak
    onder dat plaatsje met
    die ene naam ergens links op de landkaart

    Ik sta hier. Op een planeet
    Die om de zon draait. Dat
    Is logisch. Dat is gewoon zo
    en ja hoor daar staat
    hij - de vierkante man op zijn ronde planeet
    op het punt
    tussen werk en ontbijt tussen rijden
    en file

    Ik sla alles op. De wereld als
    getallen. Als formules op
    mijn harddrive. Nul Nul Nul

    en dan speelt hij
    hamertje tik
    met de hamer van een stoffige it-er en diezelfde
    dwaze blik - vierkantje
    ronde tik tik

     

     

    Zon

    Als eerste mens
    ben ik vanochtend de zoon
    van de zon

    In het licht
    van die fantastische vader
    zie je me zo
    als gewoon een insect
    of forens

    Nog even en
    we zien door gloeiende wolken
    mijn onverbeterlijke vader
    als superman
    uit zijn overhemd breken

     

     
    Pim te Bokkel (Winterswijk, 21 maart 1983)

     

     

    De Nederlandse schrijver Kees van Beijnum werd geboren in Amsterdam op 21 maart 1954. Zie ook alle tags voor Kees van Beijnum op dit blog.

    Uit: Een soort familie

    “Als hij in de stenen, glazen schittering van de hoge kantoorgebouwen door zijn rayon rijdt, heeft hij het gevoel dat hem werkelijk alles meezit op deze warme lentedag. De meeste mensen zijn al op hun werk en hij is onderweg tussen het gesuis van de auto’s en het krioelende leven, zijn radio afgestemd op de favoriete muziekzender. Een telefoontje van de binnendienst voert hem zonder uitstel naar het rayon van zijn collega Marloes, die op vakantie is aan de Rode Zee. Hem is verteld dat het een onbekend adres betreft, Eldorado Reizen is dus geen voorbewerkte prospect van Marloes, wat inhoudt dat hij als haar waarnemer de onverdeelde som aan provisie opstrijkt, mocht zijn demonstratie tot een order leiden. Eldorado Reizen blijkt gevestigd aan de Gedempte Oude Gracht in Haarlem, parkeerplaats voor de deur, begane grond, zonder drempel. Soepel en vanzelfsprekend duwt hij zijn uitklapbare kar met de XR10 erop het linoleum over. Tien minuten later staat hij weer buiten in het volle licht van zijn succes, met een getekende order inclusief uitgebreid servicecontract op zak.
    over de weg door de duinen rijdt hij naar de kust, waar de strandtenten tot zijn aangename verrassing al zijn opgebouwd. Met zijn zonnebril voor zijn ogen, stropdas los, eet hij een broodje op het terras. Het licht op zee is adembenemend, feeëriek. Hij is een kind van het water, die band gaat ver terug. En terwijl de golfjes een voor een omrollen en voortkruipen over het droge zand, zou hij dit een perfecte dag willen noemen. Zijn perfecte dag.
    Als hij wegrijdt van de parkeerplaats ziet hij haar lopen, zijn vrouw Tessa, gekleed in een zwierige zomerjurk, hand in hand met een man die hij, al heeft hij hem in jaren niet meer gezien, moeiteloos herkent. Ed, zijn vriend van vroeger. Hij twijfelt even en rijdt dan weg, terug naar de stad, terug naar zijn eigen rayon.
    Weer enigszins tot zichzelf gekomen, ontgaat de ironie hem niet. Zoals hij in de tijd dat Tessa nog Eds vriendin was stiekem afspraakjes met haar maakte, gaat Ed nu achter zijn rug om met Tessa naar het strand. De rollen zijn omgedraaid, in zijn nadeel, ontegenzeggelijk in zijn nadeel.
    Thuis zegt hij niets over waar hij op de parkeerplaats getuige van is geweest. Hun huis schijnt op deze avond van alles net iets te veel te hebben, een eethoekstoel te veel, een zijtafel te veel, een foto te veel. Samen met hun zoontje Joris eten Tessa en hij aan tafel. Ze hebben het over school, over
    kos, waar ze met de vakantie heen gaan, als het toch niet Sicilië wordt. Hij weet zich geen raad met zichzelf, maar slaagt erin met zijn vrouw de voors en tegens van beide bestemmingen tegen het licht
    te houden. Als iedere avond ruimen ze samen de tafel af.”

     

     
    Kees van Beijnum (Amsterdam, 21 maart 1954) 

     

     

    De Algerijnse dichter, schrijver en journalist Hamid Skif werd geboren op 21 maart 1951 in Oran. Zie ook alle tahs voor Hamid Skif op dit blog.

     

    Aufbruch

    Ich habe mich davon gemacht, querfeldein
    Bergluft roch ich
    An einer Wegbiegung
    Sah mich ein Mufflon kommen und legte sich ohne Furcht auf einen Stein
    Ach!, sagte es mir: Ich gehe nicht weiter
    Vor Dir habe ich keine Angst
    Du hast Dein Leben mit Rennen verbracht, Du bist müde
    Setzt Dich, und reden wir
    Erzähl mir vom bitteren Gebräu der Trennungen
    Sag alles, ohne Auslassungen
    Stell Dein Leid
    Auf diesen Stein
    Spuck das Gift der Rache aus
    Lies das Buch der im Sturm
    Gefangenen Einsamkeiten
    Jede dieser Seiten kann unsere Zuflucht werden
    Genau darum sind wir Brüder

     

     

    Die Tische
    für Elisabeth Wolffheim

    1
    Aus dem verfluchten Dunkelbaum
    Aus einem Splitter zerkleinerter Tränen
    Dröhnt der Lärm des Galopps
    Werdet ihr Euch morgen auf das Grab der Wölfe stellen
    Die den Königsvers singen
    Werdet ihr mich besuchen in meinen Holzfestungen
    Oder unter den Wellen meiner Ängste
    Bin ich unter meinem Schattenpanzer
    Mensch oder starrköpfiges Tier
    Oder bin ich die Nachahmung eines Lieds
    Ein Gedicht über einen Schrei ohne Schreienden
    Ich möchte Euren Worten glauben
    Und aus jedem einzelnen Eure Seele keltern
    Ich bin weder unterwürfig noch bereit, die Bande unseres gegenseitigen Versprechens zu zerschneiden

     

    Vertaald door Andreas Münzer

     

     
    Hamid Skif (21 maart 1951 – 18 maart 2011)

     

     

    De Duitse dichter en schrijver Jean Paul werd op 21 maart 1763 in Wunsiedel geboren. Zie ook alle tags voor Jean Paul op dit blog.

    Uit: Selina oder über die Unsterblichkeit der Seele

    “Es war eine selige Zeit –denn im Innern war es fast noch Jugendzeit –, als ich vor dreißig Jahren unter meinen vielen Fußreisen – denn die Jugend will auf Reisen sein, sogar in der Nacht, so wie das Alter immer übernachten, sogar am Tage – als ich da, sag' ich, die schönste Reise in der schönsten Gesellschaft machte durch das Kampaner Tal und als um mich bloß Liebende waren und um uns lauter Glückliche bis hinauf zu der sanften grünenden Bergkette, wo junge Hirten herabsangen zu den arbeitenden Männern in dem Gebirg-Abhang und zu den Hirtengreisen unten, welche von den Jugendjahren in stillem Glücke schon auf der Erde, nicht in ihr ausruhten.
    Unsere Reisegespräche betrafen, wie meine Leser aus dem kleinen Buche darüber wissen, meistens die Seelenunsterblichkeit; an die Aussichten in das Zaubertal und auf die Zauberhöhen wurden die Aussichten in die zweite Welt gereiht wie die blumige Erde sich an den gestirnten Himmel schließt. Nur der Rittmeister Karlson nahm den Gottesacker für den ewigen Brachacker ohne Saat; daher dichtete er seine »Klage ohne Trost« [Fußnote], als er die von ihm im stillen geliebte Braut seines Freundes Wilhelmi nach einer falschen Nachricht gestorben glaubte.
    Der Baron Wilhelmi war mit ihr in Spanien in dem Zauberschlosse geblieben, wohin die Kampaner Tagreise sie zur Trauung geführt hatte; den Rittmeister Karlson aber hatten sein liebetrauerndes Herz und sein Dichtergeist gleichsam auf vier Flügeln nach andern Ländern, auf neue Berghöhen der Musen und in neue Tempe-Täler der Sehnsucht getragen. Rechte Leser des Kampanertals werden leicht, wenn auch traurig durch den Nonnenschleier gesehen haben, den seine Liebe für Gione genommen. Keine Liebe ist so rührend als die verhehlte, die sich selber ihre Klostermauern zum Entsagen baut. Aber nur durch die irrige Nachricht von Gionens Tode konnte man wie durch eine Wunde so tief in seine Brust hineinsehen.“

     

     
    Jean Paul (21 maart 1763 – 14 november 1825) 
    Cover

     

     

    Zie voor nog meer schrijvers van de 21e maart ook mijn vorige blog van vandaag en ook Romenu’s 1e lustrum pagina.

    Zie voor bovenstaande schrijvers ook mijn blog van 21 maart 2007 en ook mijn blog van 21 maart 2008 en eveneens mijn blog van 21 maart 2009.

     

    21-03-2018 om 18:08 geschreven door Romenu  


    Tags:Willem de Mérode, Pim te Bokkel, Kees van Beijnum, Hamid Skif, Jean Paul, Romenu
    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hubert Fichte, Peter Hacks, Michel Bartosik, Youssef Rzouga, Günter Vallaster, Siegfried Kapper

    De Duitse schrijver Hubert Fichte werd geboren op 21 maart 1935 in Perleberg, Brandenburg. Zie ook alle tags voor Hubert Fichte op dit blog.

    Uit: Detlevs Imitationen „Grünspan”

    „Oder vielleicht ist auch alles verbrannt. Der junge und die Fotografien. Die Buchstaben schmolzen. Bücher verbrannten. Die Gehirne, die Buchstaben zusammenfügten, verbrannten.
    Es gibt neue Buchstaben, mit dmm über das Verbrennen berichtet wird.
    Ziffirn.
    70000.
    Einige behaupten.·
    -240000.
    Gibt es einen Ausdruck dafür?
    Buchstaben verbrennen lassen. Bleilettern schmelzen ? Keine Ulanen daraus gießen?
    Sollen sich Schriftsteller anzünden?
    Oder Ideogramme nfindm wie Kaiser Njoja für die Bamum?
    Lateinische Buchstaben und arabische Ziffern vermitteln nur Mengenangaben und Entfernungen-Unterschiede.
    Vermitteln Ideogramme das Feuer selbst und die Asche?
    - Die BBkellerschrumpjleiche.
    Vermitteln Ideogramme das Gefühl des ertrinkenden Matrosen Paul oder das Verbrennen
    seines Sohnes?
    Zwei Seiten dieses Buches schwarz ein.fiirben:
    - Dies sei die Zerstörung!
    Oder einen schwarzen, Jettglänundm Fleck auf zwei Seiten des Buches drucken - in der Mitte, winzig. den fünfzackigen Stern der Amerikaner aussparen, den Glücksstern an den Waffin - und am Rande des Kleckses Silben rausgucken lassen - ev, ma, o - oder Frau Wichmanns Ohrläppchen?
    War in der Literatur eine große Kühnheit, wäre als Grafik wahrscheinlich ziemlich dünn.
    Die Buchstaben sind nicht alle verbrannt.“

     

     
    Hubert Fichte (21 maart 1935 – 8 maart 1986)
    Cover 

     

     

    De Duitse schrijver en dichter Peter Hacks werd geboren op 21 maart 1928 in Breslau. Zie ook alle tags voor Peter Hacks op dit blog.

     

    Freu dich, Liebe

    Ich hab eine Nachbarin,
    Der ich nicht zu häßlich bin.
    Muss nicht weit nach Küssen gehn.
    Hab mein Schatz im Hausflur stehn.
    Wohnte sie in Thüringen,
    Müßte ich nach Thüringen.
    Oh wie reich bin ich belohnt,
    Daß sie nicht in Gotha wohnt.

    Ich hab eine Nachbarin,
    Der ich nicht zu häßlich bin.
    Freu dich, Liebe, freue dich.
    Nebenan, da nimmt man mich.

     

     

    Sproß der Olive, mordendes Gerät

    Sproß der Olive, mordendes Gerät,
    Blutiger Schößling, mildem Stamm entsprossen,
    Dich pflanz ich in den alten Boden hin,
    Auf daß, nach bösem Umweg, neu ersteht
    Der reife Baum, langher in dir beschlossen,
    Des Landes Schirm, Zier, Müh und Nährerin.

    Schlag Wurzeln, Ölbaum, breite deinen Schatten,
    Der Sonne Unmaß birg in deinem Laub,
    Bis schöne Gärten wir und grüne Matten
    Entschwellen sehn dem neu belebten Staub.
    Wachse mit unserm Wuchs, nehmend und gebend,
    Uns immer dienend, immer widerstrebend.
    Es schaff der Irdischen Lust und Beschwerde
    Eine geheure Erde.

     

     
    Peter Hacks (21 maart 1928 – 28 augustus 2003)
    Breslau

     

     

    De Vlaamse dichter, essayist en docent poëzie Michel Bartosik werd geboren in Antwerpen op 21 maart 1948. Zie ook alle tags voor Michel Bartosik op dit blog.

     

    Bloedvlek

    Wat ik wil is je
    uit de steen houwen,
    de bloedvlek vinden in het marmer
    van je bed, en je moet mogen
    aanstalten maken, de wet stellen, je onlijdelijk
    gebaren moet het verordenen:
    ik ga opstaan

    Maar je zat
    gekromd over de rand, alles
    mocht, doeltreffender

    kon je hart niet afgemat, absolutum
    dat daar de diepte ging
    peilen, bokser

    met plots een geheim op

    bij klaarlicht uur - o gekoesterde, droom,
    zo toegewijd, op het nippertje nog
    zichtbaar te willen
    zijn:
    Agonie -

     

     
    Michel Bartosik (21 maart 1948 – 1 februari 2008)

     

     

    De Tunesische dichter Youssef Rzouga werd geboren op 21 maart 1957 in Mahdia. Zie ook alle tags voor Youssef Rzouga op dit blog.

     

    Hurlement

    Ce n’est qu’un nœud
    Sa vie d’enfant à quatre chemins.

    Emu
    Soucieux
    Et silencieux..
    Le loup blanc
    Tire sur sept cieux
    Et il ne se tire
    Vers son rez-de-chaussée
    Nu
    Et silencieux
    Que pour hurler
    Et créer son petit site..

    Sous l’inerte couleur blanche d’un linceul

    Et toujours seul,
    Le loup blanc hurle encore
    Le loup blanc crache
    Son background, le sang
    Et se met à contempler le couloir
    Et son visage au miroir

    Emu
    Soucieux
    Et silencieux
    Le loup blanc perd le nord et le sud
    Et il est seul
    Emu
    Nu comme un linceul

    Sa louve
    A quelque centimètres près
    De sa tombe
    Silencieuse
    Soucieuse
    Regarde la tombe
    Pendant qu’une rose pousse
    A quelques bonds de sa main.

     

     
    Youssef Rzouga (Mahdia 21, maart 1957)

     

     

    De Oostenrijkse dichter en schrijver Günter Vallaster werd geboren op 21 maart 1968 in Schruns (Vorarlberg). Zie ook alle tags voor Günter Vallaster op dit blog.

     

    der reim

    der reim
    auf dem leim
    daheim
    (räuma?)

    tackt nackt hackt
    ding ding ding
    (tickt da d'uhr?)

    schöne stöhne töne
    so fa so fa so fa
    (da süßt maine scheune heumahd?)

    & sehn den zaun vor lauter zaunpfeln
    nicht

    & pflanzen abfällbäumchen

     

     
    Günter Vallaster (Schruns, 21 maart 1968)

     

     

    De Tsjechische schrijver en vertaler Siegfried Kapper werd op 21 maart 1820 geboren in Smichov. Zie ook alle tags voor Siegfried Kapper op dit blog.

     

    Der Klügste von den Dreien

    Gingen, liebe Griechenmädchen,
    Gingen wohl zu Drein.
    Goldnen Rahmen trug die Eine,
    Dacht' zu sticken fein;
    Zarte Perlen trug die Andre,
    Dacht' sie anzureihn;
    Weißes Linnen trug die Dritte,
    Wollt' es bleichen rein.

    Kamen schmucke Griechenknaben,
    Kamen dar zu Drein.
    Goldne Harfe trug der Eine,
    Dacht' zu singen fein,
    Gelbe Schuhe trug der Andre,
    Dacht', getanzt muß sein;
    Unterdeß die Griechenmädchen
    Küßt der Dritt' allein!

     

     
    Siegfried Kapper (21 maart 1820 – 7 juni 1879)
    Cover

     

     

    Zie voor nog meer schrijvers van de 21e maart ook Romenu’s 1e lustrum pagina.

    Zie voor bovenstaande schrijvers ook mijn blog van 21 maart 2007 en ook mijn blog van 21 maart 2008 en eveneens mijn blog van 21 maart 2009.

    21-03-2018 om 18:07 geschreven door Romenu  


    Tags:Hubert Fichte, Peter Hacks, Michel Bartosik, Youssef Rzouga, Günter Vallaster, Siegfried Kapper, Romenu
    » Reageer (0)
    20-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.David Malouf, Katharina Hartwell, Ricus van de Coevering, Roman Libbertz, Jens Petersen, Benoît Duteurtre, Friedrich Hölderlin, Ralph Giordano, Henrik Johan Ibsen

    De Australische schrijver David Malouf werd geboren op 20 maart 1934 in Brisbane. Zie alle tags voor David Malouf op dit blog.

    Uit: Ransom

    „He was five then, six. She was his secret. He floated in the long soft swirlings of her hair.
    But she had warned him from the beginning that she would not always be with him. She had given him up. That was the hard condition of his being and of all commerce between them. One day when he put his foot down on the earth he knew at once that something was different. A gift he had taken as natural to him, the play of a dual self that had allowed him, in a moment, to slip out of his hard boyish nature and become eel-like, fluid, weightless, without substance in his mother's arms, had been withdrawn. From now on she would be no more than a faint far-off echo to his senses, an underwater humming.
    He had grieved. But silently, never permitting himself to betray to others what he felt.
    Somewhere in the depths of sleep his spirit had made a crossing and not come back, or it had been snatched up and transformed. When he bent and chose a stone for his slingshot it had a new weight in his hand, and the sling had a different tension. He was his father's son and mortal. He had entered the rough world of men, where a man's acts follow him wherever he goes in the form of story. A world of pain, loss, dependency, bursts of violence and elation; of fatality and fatal contradictions, breathless leaps into the unknown; at last of death-a hero's death out there in full sunlight under the gaze of gods and men, for which the hardened self, the hardened body, had daily to be exercised and prepared.
    A breeze touches his brow. Far out where the gulf deepens, small waves kick up, gather, then collapse, and new ones replace them; and this, even as he watches, repeats itself, and will do endlessly whether he is here or not to observe it: that is what he sees. In the long vista of time he might already be gone. It is time, not space, he is staring into.
    For nine years winter and summer they have been cooped up here on the beach, all the vast horde of them, Greeks of every clan and kingdom, from Argos and Sparta and Boeotia, from Euboea, Crete, Ithaca, Cos and the other islands, or like himself and his men, his Myrmidons, from Phthia. Days, years, season after season; an endless interim of keeping your weapons in good trim and your keener self taut as a bowstring through long stretches of idleness, of restless, patient waiting, and shameful quarrels and unmanly bragging and talk.”

     

     
    David Malouf (Brisbane, 20 maart 1934)

     

     

    De Duitse schrijfster Katharina Hartwell werd geboren op 20 maart 1984 in Keulen. Zie ook alle tags voor Katharina Hartwell op dit blog.

    Uit: Im Eisluftballon

    „Ich habe überhaupt erst einmal einen echten Grashüpfer gese-hen. Den Rest der Zeit stelle ich sie mir bloß vor. Das eine Mal, als ich einen Grashüpfer gesehen habe, da waren wir bei Sarahs Eltern zu Besuch. Oder eher bei Sarahs Mutter. Zwar waren wir losgegangen, Sarahs Eltern zu besuchen, doch als wir ankamen, war nur noch Sarahs Mutter da und Sarahs Vater tot, und darum weinte die Mutter und hielt sich ein durchgeweichtes Taschen-tuch vors Gesicht, und ich wollte ihr ein unbenutztes geben, aber die Mutter sagte: Nein, lass das. Und: Lieber nicht. Sarah saß bloß in der Ecke und sagte nichts, aber das fiel nicht weiter auf; denn ihre Mutter sprach die ganze Zeit und wollte uns die Geschichte von dem Unfall erzählen, nur konnten wir sie nicht verstehen und uns keinen Reim machen auf das, was sie da erzählte oder erzählen wollte. Sie sagte dann immer wieder etwas vor sich hin, was ich zuerst auch nicht verstand, dann aber doch: Das gibt's nicht, dass so etwas passiert, sagte sie. Das gibt es doch nicht, dass jetzt alles so ist. Wir saßen alle im Garten und hörten genau zu, und die Mut-ter hatte wohl gehofft, dass ich etwas Nettes zu Sarah sagen würde oder mit ihr Federball spielen ginge. Das funktionierte allerdings nicht, weil ich mich überhaupt nicht konzentrieren konnte. Hinter Sarah nämlich saß dieser Grashüpfer. Bisher hat-te ich noch nie über Grashüpfer nachgedacht und wie sie einem überall auflauern und einen so plötzlich anspringen können. Aber dann saß er da, auf der Lehne ihres Stuhls, und schaute uns alle so böse an. Seine Augen waren dunkel gesprenkelt und fast so groß wie der Kopf, und der Körper von ätzendem, grellem Grün.“

     

     
    Katharina Hartwell (Keulen, 20 maart 1984)
    Keulen

     

     

    De Nederlandse schrijver Ricus van de Coevering werd op 20 maart 1974 in Asten geboren. Zie ook alle tags voor Ricus van de Coevering op dit blog.

    Uit: Sneeuweieren 

    “Ze staat in haar pyjama voor het raam en wiegt Mozes terwijl ze een slaapliedje voor hem zingt: ‘Kleertjes uit, pyjamaatje aan. De hoogste tijd om naar bed te gaan. Kijk eens op de klok, alle kippetjes zijn al op stok. Ja, we moeten nu slapen gaan... Kleertjes uit, pyjamaatje aan.’
    Boven de stokrozen ziet ze een paarse wolkenlucht gloren. Nog even en de zon zal opkomen, net als zes maanden geleden, toen ze in het ziekenhuis aan Davids bed stond. Ze stopt met zingen en mompelt: ‘Varkens...’
    Volgende week zal ze Harm weer zien. De gevangenis is een uur reizen en ze ziet er steeds meer tegenop. Ze moet eerst op de fiets naar Ampel en dan met de avondbus naar Hovenbosch. Altijd komt ze voorbij het klooster met de kleine kerk. Gisteravond op de terugweg, nadat Harm zijn toekomstplannen uiteen had gezet, heeft ze de buschauffeur gevraagd of hij wilde stoppen en is ze het binnenplein op gewandeld. In de hoogte waren alle nissen duister, maar door de muren hoorde ze een koor zingen.
    ‘Ich freue mich auf meinem Tod...’ zong ze zachtjes mee.
    De deur was gesloten maar toen ze duwde, draaide hij toch open. De marmeren vloer glansde en haar voetstappen weergalmden. Aan het einde van de gang zag ze een deur openstaan naar de tuin. Ze liep ernaartoe. Buiten glinsterde een grote vijver. Een non in zwart habijt zat te vissen. Olga vroeg: ‘Is het klooster gesloten?’
    De non keek opzij. Haar ogen werden groter en zachter toen ze Olga zag. Ze zei: ‘We zijn helaas gesloten ja. Het is al laat.’
    ‘Ik dacht anders dat ik hoorde zingen.’
    ‘Engelen zeker.’
    De draad aan de hengel werd gespannen en de non haalde een spartelende goudvis op; de schubben glansden. Ze liet de vis in een emmer water glijden.
    ‘Ik ben op zoek naar een koor om in te zingen,’ legde Olga uit.
    ‘Aha.’ Op haar gezicht, strak en bleek als was, verscheen een glimlach. ‘Dat komt goed uit. Elke woensdag en zaterdag oefenen we hier de eredienst.’

     

     
    Ricus van de Coevering (Asten, 20 maart, 1974)

     

     

    De Duitse dichter, schrijver en schilder Roman Libbertz werd geboren op 20 maart 1977 in München. Zie ook alle tags voor Roman Libbertz op dit blog.

    Uit: Lieben lassen (Samen met Ariane Sommer)

    „Als ich mein Gesicht im Spiegel betrachte, sehe ich plötzlich einen dunklen Schatten neben mir und zucke zusammen. Erst jetzt erkenne ich sein bärtiges Gesicht. Es ist Obi-Wan Kenobi, der weißhaarige Jedi-Ritter aus dem Science-Fiction-Märchen Star Wars mit seinem beigen Leinengewand und der braunen Kutte. Er ist einfach aufgetaucht. Aus dem Nichts. Das geht schon seit Jahren so.
    »So sehen wir uns wieder, Tom«, sagt er.
    »Was willst du hier? Ich kann jetzt nicht. Ich habe tausend Sachen im Kopf. Ich muss mich konzentrieren. Ich muss was liefern. «
    »Du bist wie dein Vater.«
    »Du weißt, dass mein Vater tot ist.«
    »Ich weiß, mein Junge, aber sag mir, womit hast du die Zeit verschwendet? Zeit ist so ein kostbares Gut.«
    »So ein Mädchen vorgestern.«
    »Bewegte es dich?«
    »Natürlich nicht. Du bist mir gerade keine Hilfe. Ich muss verdammt noch mal nachdenken.«
    »Du brauchst nicht mehr zu denken. Es liegt bereits vor dir.«
    Wie erschienen, so verschwindet Ben Kenobi wieder. Auch das macht er immer so.
    Okay, erster Versuch: LaMain produziert Mode für Teenager. Ich bin schon lange kein Jugendlicher mehr. LaMain, das muss sein!Nein, oh Gott!
    Zweiter Versuch: LaMain, da pass ich rein. Nein, zu unsexy!
    Dritter Versuch: Ich denke an die achtzehnjährige Gaby von vorletzter Nacht. Wenige Worte, ein Nicken, der Champagner brachte sie in Stimmung. Ich machte ihr Komplimente, ihre Finger spielten mit meinem Yazbukey-Ring, und das weiße Top betonte ihre silikonisierten Brüste. Ich zwang ihr einen weiteren Drink auf, und noch einen."

     

     
    Roman Libbertz (München, 20 maart 1977)

     

     

    De Duitse schrijver en arts Jens Petersen werd geboren op 20 maart 1976 in Pinneberg. Zie alle tags voor Jens Petersen op dit blog.

    Uit: Keiner mehr da

    „Wenn ich am Wochenende meine Großtanten besuchte, gab es kleine Geschenke.
    Anna mit dem perfekten Dutt drückte mir meist ein Fünfmarkstück in die Hand, das wegen der Infektionsgefahr in Aluminiumfolie eingewickelt war. Dabei zwinkerte sie mir verschwörerisch zu, sodass ich jedes Mal erneut an schlechtem Gewissen erkrankte; egal was ich kaufte, Salzlakritze, Gummibärchen oder türkischen Honig, es schmeckte, als hätte ich die arme Frau dafür um ihre spärliche Rente betrogen.
    Annas Mann Karl, den alle Kuddel nannten, sah sich als freier Künstler. Als nach dem Zweiten Weltkrieg niemand seine Bilder kaufen wollte, vergoldete er hölzerne Buchstaben und schmückte damit die Gebäude der wieder aufgebauten Hamburger Innenstadt. Er galt als großer Geizhals, erzählte stundenlang von Bismarck, in seinem Mund wuchs eine eitrige Geschwulst, aber er ging nicht zum Arzt, weil er die Behandlungskosten scheute, obwohl er krankenversichert war.
    Die beiden wohnten in einem großen Haus am Fluss, das innen grün war wie die Jäger und braun wie die Nazis; sogar der Toilettendeckel im Gästeklo war mit grünem Stoff überzogen, und überall roch es nach Verwesung, ein Eindruck, der intensiver wurde, je näher man Kuddels Geschwulst kam. Das private Badezimmer war ihr Heiligtum, niemand durfte es sehen oder betreten, ich vermutete dort irgendwelche Schweinereien, aber mit meinen damals sieben Jahren hatte ich noch keine konkrete Vorstellung.
    Eines Tages ließ sich Anna auf der hölzernen Bank am Fluss die Haare trocknen, als ihr Herz versagte. Sie lächelte noch einmal hinauf zur Sonne und fiel dann ins Gras.
    Bevor Kuddel ihr folgte, wurde er mehrere Wochen lang von den stämmigen Frauen der Arbeiterwohlfahrt umsorgt; sie badeten ihn, reinigten sein Gebiss, salbten seinen faltigen Po, quirlten sein Mittagessen zu Brei und fütterten ihn mit silbernen Jugendstil-Löffeln, die er bis zu Annas Tod unter irgendeinem Sofa versteckt hatte."

     


    Jens Petersen (Pinneberg, 20 maart 1976)

     

     

    De Franse schrijver Benoît Duteurtre werd geboren op 20 maart 1960 in Saint-Adresse nabij le Havre. Zie alle tags voor Benoît Duteurtre op dit blog.

    Uit: La mort de Fernand Ochsé

    “C’est devant une armoire normande, chez mes grands-parents, que se sont précisés mes goûts musicaux. Cet imposant meuble en chêne, sur le palier du second étage, était plein de disques 33 tours des années 1950. Plus personne ne les écoutait depuis que la stéréo naissante avait relégué ces lourdes galettes au rayon des antiquités. Après les repas de famille, j’allais seul fouiller parmi ces trésors qui nourrissaient ma curiosité artistique et que j’emportais par sacs entiers. J’avais quatorze ou quinze ans et mon goût s’était fixé d’abord sur les grands musiciens modernes qu’écoutait mon aïeul : Debussy, Stravinski, Ravel… puis sur d’autres, plus proches encore, dont les œuvres m’avaient enchanté : les Saudades du Brésil de Darius Milhaud, dirigées à l’orchestre par le compositeur ; le Concerto pour trompette d’André Jolivet joué par Roger Delmotte ; La Nativité d’Olivier Messiaen en deux disques 25 cm, enregistrés sur les grandes orgues de la Trinité ; les Litanies à la Vierge noire de Francis Poulenc gravées par la maîtrise de la Radiodiffusion française.
    Ces compositeurs qui posaient sur les pochettes avaient l’air d’hommes modernes et non d’inaccessibles génies aux chevelures romantiques, soulevées par l’inspiration. L’histoire de la musique m’apparaissait ici comme une aventure proche et familière. L’un de ces disques, spécialement, m’avait saisi par ses airs doucement mélancoliques et ses rythmes de valses. Ce 33 tours Pathé s’intitulait « Hommage à André Messager » – dont le nom m’était déjà apparu au fil des lectures. J’avais en effet une passion pour Debussy et ce même Messager, chef d’orchestre illustre, avait dirigé la création de son opéra Pelléas et Mélisande… ce qui ne l’empêchait pas de composer pour le plaisir des opérettes intitulées Monsieur Baucaire ou Véronique, restée dans les mémoires par son duo « Poussez, poussez l’escarpolette... » Ainsi tout semblait se tenir : la grande musique et la petite, l’art moderne et la chansonnette. Tout cela avait grandi dans un même creuset, n’en déplaise aux ricaneurs qui se croyaient obligés de pouffer à la simple évocation du terme « opérette ».
    Ce réflexe prédominait jusque dans ma propre famille que je retrouvais au salon pour le café. Sur un téléviseur passait Discorama, présenté par Denise Glaser qui recevait des chanteurs à textes et ponctuait ses interviews de longs silences comme pour leur donner plus de profondeur. L’heure était au sérieux, pas à la badinerie. Les accordéonistes qui jouaient encore dans les programmes de variétés, le visage figé dans un sourire béat, nous semblaient particulièrement ridicules."

     

     
    Benoît Duteurtre (Saint-Adresse, 20 maart 1960)

     

     

    De Duitse dichter en schrijver Johann Christian Friedrich Hölderlin werd geboren op 20 maart 1770 in Lauffen am Neckar in het Hertogdom Württemberg. Zie ook alle tags voor Friedrich Hölderlin op dit blog

    Uit: Hyperion

    „Auf dieser Höhe steh ich oft, mein Bellarmin! Aber ein Moment des Besinnens wirft mich herab. Ich denke nach und finde mich, wie ich zuvor war, allein, mit allen Schmerzen der Sterblichkeit, und meines Herzens Asyl, die ewigeinige Welt, ist hin; die Natur verschließt die Arme, und ich stehe, wie ein Fremdling, vor ihr, und verstehe sie nicht.
    Ach! wär ich nie in eure Schulen gegangen. Die Wissenschaft, der ich in den Schacht hinunter folgte, von der ich, jugendlich töricht, die Bestätigung meiner reinen Freude erwartete, die hat mir alles verdorben.
    Ich bin bei euch so recht vernünftig geworden, habe gründlich mich unterscheiden gelernt von dem, was mich umgibt, bin nun vereinzelt in der schönen Welt, bin so ausgeworfen aus dem Garten der Natur, wo ich wuchs und blühte, und vertrockne an der Mittagssonne.
    O ein Gott ist der Mensch, wenn er träumt, ein Bettler, wenn er nachdenkt, und wenn die Begeisterung hin ist, steht er da, wie ein mißratener Sohn, den der Vater aus dem Hause stieß, und betrachtet die ärmlichen Pfennige, die ihm das Mitleid auf den Weg gab
    ***

    Ich danke dir, daß du mich bittest, dir von mir zu erzählen, daß du die vorigen Zeiten mir ins Gedächtnis bringst.
    Das trieb mich auch nach Griechenland zurück, daß ich den Spielen meiner Jugend näher leben wollte.
    Wie der Arbeiter in den erquickenden Schlaf, sinkt oft mein angefochtenes Wesen in die Arme der unschuldigen Vergangenheit.
    Ruhe der Kindheit! himmlische Ruhe! wie oft steh ich stille vor dir in liebender Betrachtung, und möchte dich denken! Aber wir haben ja nur Begriffe von dem, was einmal schlecht gewesen und wieder gut gemacht ist; von Kindheit, Unschuld haben wir keine Begriffe.
    Da ich noch ein stilles Kind war und von dem allem, was uns umgibt, nichts wußte, war ich da nicht mehr, als jetzt, nach all den Mühen des Herzens und all dem Sinnen und Ringen?
    Ja! ein göttlich Wesen ist das Kind, solang es nicht in die Chamäleonsfarbe der Menschen getaucht ist.“

     

     
    Friedrich Hölderlin (20 maart 1770 – 7 juni 1843)
    Cover

     

     

    De Duitse schrijver en journalist Ralph Giordano werd op 20 maart 1923 in Hamburg geboren. Zie ook alle tags voor Ralph Giordano op dit blog.

    Uit: Mein Leben ist so sündhaft lang

    „20. März 2009, Köln Vormittags im Verlag Kiepenheuer & Witsch. Gespräche über die nächsten Pläne: ein Tagebuch; heute beginnend über exakt ein Jahr hin, Erscheinungstermin: Herbst 2010; danach eine Auswahl meiner Reden, Vorträge, Lesungen der letzten zehn Jahre, Herbst 2011; schließlich das Thema, das immer offener zum Problem Nr. 1 der deutschen Innenpolitik wird, »Migration und Integration - Allah auf leisen Sohlen«, Herbst 2013. Meine Großmutter mütterlicherseits hat, mir noch im Ohr, einmal gesagt: »Der Junge hat was Tollkühnes an sich.« Wie wahr! Würde die Verwirklichung dieser Pläne doch nichts anderes bedeuten, als mich noch als Neunzigjährigen über die Frankfurter Buchmesse humpeln zu sehen ... Der Verlag ist übrigens umgezogen - vom Stadtteil Marienburg in die City. Dagegen ist nichts einzuwenden - die neuen Räume sind licht, man kann ausschreiten und stolpert nicht mehr in engen Zimmern und schmalen Huren über aufgetürmte Büchergebirge, ganz abgesehen vom Anblick auf den geradezu imperialen Hauptbahnhof. Dennoch ist der Ortswechsel für mich nur schwer zu verwinden. Brauchte ich doch über Jahrzehnte hin nur kurze Zeit, um vom Wohnpark Bayenthal durch das Nobelviertel und einen gepflegten Park zum denkmalgeschützten Haus Rondorfer Straße 5 zu gelangen: zehn Minuten zu Fuß, fünf per Rad, dieselbe Postleitzahl: 50968 Köln. Damit ist es nun vorbei. Wie mit den guten Vorsätzen - kein neues Buch mehr, zwanzig genügen. Aber die Welt dreht sich weiter, und ich kann nicht leben, ohne zu schreiben. Also das laufende Jahr unerschrocken unter das Mikroskop meiner späten Tage gelegt. Heute bin ich übrigens sechsundachtzig geworden. 21. März 2009, Köln Das erste, was ich nach dem Erwachen tue: Ich nehme Knuffi-Kirschauge in die Anne, drücke ihm einen Kuß auf die schwarze Nase und bin sprachlos, so inniglich schaut er mich an. Dabei sind seine Augen aus Glas, handelt es sich doch um einen Stoffwelpen, den mir ein alter Freund aus Bremen rechtzeitig zum gestrigen Tag geschenkt hat. Und das in Kenntnis meines lebenslangen, aber bis dato unerfüllt gebliebenen Wunsches nach einem Labrador mit hellem Fell. Rastlosigkeit und Arbeitswut ließen ihn schlicht nicht zu.“

     

     
    Ralph Giordano (20 maart 1923 – 10 december 2014)

     

     

    De Noorse toneelschrijver en dichter Henrik Johan Ibsen werd geboren op 20 maart 1828 in Skien. Zie ook alle tags voor Henrik Ibsen op dit blog.

    Uit: Hedda Gabler

    „FRÄULEIN TESMAN bleibt innerhalb der Tür stehen, horcht und sagt mit gedämpfter Stimme: Aber nein –! Ich glaube wirklich, sie sind noch nicht auf den Beinen!
    BERTE gleichfalls mit gedämpfter Stimme. Das habe ich doch gesagt, Fräulein. Denken Sie doch bloß, wie spät in der Nacht das Dampfschiff angekommen ist! Und dann nachher! Herrjeh, – was die junge Frau nicht alles noch auszupacken hatte, bis sie zu Bett kam!
    FRÄULEIN TESMAN. Ja, ja – mögen sie sich nur recht ausschlafen! Aber frische Morgenluft, die sollen sie im Zimmer haben, wenn sie kommen. Sie geht zur Glastür und macht sie weit auf.
    BERTE am Tisch, ratlos, mit dem Bukett in der Hand. Wahrhaftigen Gott ja, – ob hier wohl noch ein anständiger Platz ist! – Ich meine, ich setz' es dahin, Fräulein! Stellt das Bukett aufs Piano.
    FRÄULEIN TESMAN. Na, jetzt hast Du also eine neue Herrschaft, meine liebe Berte. Der Himmel weiß, wie furchtbar schwer es mir geworden ist, mich von Dir zu trennen.
    BERTEweinerlich. Und mir erst, Fräulein! Was soll ich erst sagen? Ich habe doch nun schon so manches liebe Jahr in der Fräuleins Lohn und Brod gestanden.
    FRÄULEIN TESMAN. Wir müssen uns drein schicken, Berte. Es bleibt uns weiß Gott nichts anderes übrig. Sieh mal, Jörgen muß Dich in der Wirtschaft haben. Er muß. Von Kindesbeinen an war er ja doch gewöhnt, daß Du für ihn sorgst.
    BERTE. Ja Fräulein, aber die kommt mir doch gar nicht aus dem Sinn, die zu Hause liegt. Die Arme, die so ganz hilflos ist! Und nun gar das neue Mädchen! In ihrem ganzen Leben lernt die nicht, es der Kranken recht zu machen.
    FRÄULEIN TESMAN Ach, ich werde sie schon noch dazu anlernen. Und die Hauptsache nehme ich selbst auf mich, verstehst Du. Wegen meiner armen Schwester, da brauchst Du Dir keine Sorge zu machen, meine liebe Berte.
    BERTE. Ja, aber es ist auch noch etwas andres, Fräulein. Ich bin nämlich ordentlich bange, ich mache es der jungen Frau nicht recht.
    FRÄULEIN TESMAN. Na, lieber Gott, – im Anfang kann vielleicht wohl dies oder das –
    BERTE. Ach, die ist gewiß sehr heiklich.“

     

     
    Henrik Johan Ibsen (20 maart 1828 – 23 mei 1906)
    Scene uit een opvoering in Londen met Eve Best als Hedda en Benedict Cumberbatch als Georg, 2005

     

     

    Zie voor nog meer schrijvers van de 20e maart ook mijn blog van 20 maart 2016 deel 1 en eveneens deel 2 en ook deel 3.

    Zie voor bovenstaande schrijvers ook mijn blog van 20 maart 2007 en ook mijn blog van 20 maart 2008 en eveneens mijn blog van 20 maart 2009.

    20-03-2018 om 18:14 geschreven door Romenu  


    Tags:David Malouf, Katharina Hartwell, Ricus van de Coevering, Roman Libbertz, Jens Petersen, Benoît Duteurtre, Friedrich Hölderlin, Ralph Giordano, Henrik Johan Ibsen, Romenu
    » Reageer (0)
    19-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mano Bouzamour, Hans Mayer, Philip Roth, Noud Bles, Lynne Sharon Schwartz, Lina Kostenko, Kirsten Boie, William Allingham, Ion Barbu

    De Nederlandse schrijver Mano Bouzamour werd geboren op 19 maart 1991 in Amsterdam. Zie ook alle tags voor Mano Bouzamour op dit blog.

    Uit: Samir, genannt Sam (De belofte van Pisa, vertaald door Bettina Bach)

    »Nee? Echt jetz?« Er sah meinen Bruder an: »Soll ich denen mal Bescheid stoßen? Willste das? Ich geh da gleich mal rein, mir doch egal, das macht mich noch ganz meschugge!« Soussi klappte die Sitzbank seines Rollers hoch, steckte den Kopf halb ins Staufach und wühlte darin herum. Mein Bruder fragte: »Was hast du vor? Dem Direktor ins Bein schießen?« »Wenns sein muss.« »Ach, hör doch auf.« »Es sind doch alles nur miese Faschos. Wäre ich bloß mitgekommen, aber nee: >Wart mal kurz<, war die Ansage. Ihr schämt euch wohl für mich!« »Sam hat einen Platz bekommen.« Soussi schaute auf. »Echt?« Ich nickte eifrig. »Wusst ichs doch! Ich hab euch gleich durchschaut. Komm mal her, Kleiner.« Er umarmte mich und sagte: »Das muss gefeiert werden, gehn wir Eis essen?« Soussi schielte schelmisch auf eine Gruppe fröhlich hüpfender Sommerkleider, wahrscheinlich Abiturientinnen, angesichts der Tatsache, dass sie über alle weiblichen Attribute verfügten. »Kannste gleich mal mit dem Eis üben, hier an der Schule wirste die nächsten Jahre garantiert ne Menge lecken, das sag ich dir.« »Bäh«, sagte ich. »Der muss die nächsten Jahre einen Keuschheitsgürtel tragen. Dann kann er sich auf die Schule konzentrieren, stimmt's, Sam?« Soussi ignorierte meinen Bruder und schaute mich an: »Bäh? Magst du kein Eis?« Jetzt erst wandte er sich an meinen Bruder: »Dir sollte man sonen Keuschheitsgürtel oder was umschnallen. Möchte ja gern wissen, wann dein Schwanz mal schlappmacht.« »Dafür sollte man dich lebenslang in eine Zwangsjacke stecken, Soussi. In die Geschlossene gehörst du, aber echt. Du wolltest dich gerade an einer unschuldigen Lehrerin vergreifen.« »Keiner ist unschuldig. Lehrer schon gar nicht. Wozu wären sie sonst Lehrer? Für Sam ist son Keuschheitsgürtel trotzdem ne geile Idee.« »Mann, du bist so versaut«, sagte mein Bruder. »Selber.« »Kein Wunder, dass du immer nur deine rechte Hand vögelst.« »Du kennst mich schon dein ganzes mickriges Leben, du Penner, ich wichse mit links. Aber jetz mal Klartext, wo geht's hin? Pisa oder Venezia?« »Sam darf es sich aussuchen, heute ist sein Tag.« »Fahr bei mir mit, kleiner Tiger«, sagte Soussi, »erzähl ich dir ne krasse Geschichte von deiner zukünftigen Schule.« Ich stieg hinten auf und sagte: »Bei Venezia schmeckt es ekelhaft. Ich will zu Pisa.«
    Während wir über den Stadionweg fuhren, drehte sich Soussi immer wieder zur Seite und erzählte mir, im Zweiten Weltkrieg sei der Direktor des Hervormd Lyceum Zuid ein mieser Landesverräter gewesen, ein Faschist. Und dass ich aufpassen sollte, vielleicht wäre der jetzige Direktor ja sein Enkel. »Weißte, was du machst? Du findest raus, ob ers is, und wenn ja, dann fackeln wir sein Auto ab. Mit ihm drin, logo.« Soussi war der Geschichtsexperte schlechthin und total fasziniert vom Zweiten Weltkrieg. Er arbeitete schon seit Jahren für einen bekannten Händler auf dem Albert-Cuyp-Markt. Sein Chef, Benjamin der Jude, erzählte ihm bei der Arbeit faszinierende Geschichten über den Holocaust.“

     

     
    Mano Bouzamour (Amsterdam, 19 maart 1991)

     

     

    De Duitse literatuurwetenschapper, schrijver, criticus, jurist en socioloog Hans Mayer werd geboren op 19 maart 1907 in Keulen. Zie ook alle tags voor Hans Mayer op dit blog.

    Uit: Du störst mich nicht (Über Thomas und Heinrich Mann: Briefwechsel 1900-1949)

    „Um so weniger, als sie auch keinerlei Aufschluß zu liefern vermögen über die Beziehungen des Verfassers von "Buddenbrooks" zum literarischen Leben der damaligen Zeit. Daß der junge Thomas Mann unberührt blieb von den damals wichtigen neuen Tendenzen der Kunst und Literatur, ist oft betont worden. Der Briefwechsel mit Heinrich unterstreicht es noch.
    Heinrich Mann stand im Mittelpunkt der neuen Literatur. Daher seine Freundschaft mit Wedekind, seine Beziehungen zu Schnitzler, seine Bedeutung für die jungen Expressionisten. Thomas suchte die Gesellschaft belangloser Literaten wie Otto Grautoff und Kurt Martens, die sich dazu noch herzhaft reaktionär zu gebärden pflegten. Die späteren "Betrachtungen eines Unpolitischen" besitzen eine lange und nicht erfreuliche geistige und persönliche Aszendenz. Es gibt nur lose Berührungen etwa zu Hofmannsthal. Namhafter als Thomas Manns frühe Freunde sind seine ersten literarischen Gegner: Alfred Kerr oder Theodor Lessing.
    Es ist kein Zufall, daß Thomas Mann später in sehr oft ungerechter Weise -- abgelehnt wurde etwa von Musil oder Döblin, Benn und Brecht, Jahnn und Arnold Zweig. In seiner Rede "Meine Zeit" von 1950 äußerte er Stolz darüber, nie einer literarischen Gruppe angehört zu haben. Aber es bestand nicht nur Anlaß zum Stolz. Auch hier war der Antagonismus zwischen Heinrich und Thomas Mann nicht zu überbrücken.
    Abermals jedoch geht die Rechnung mit diesen beiden großen Schriftstellern nicht auf. Das eine sind die Gegensätze, das andere die sonderbaren Inkonsequenzen bei jedem von ihnen. Es gibt Überraschungen, welche an Thomas Manns indische Burleske von den "Vertauschten Köpfen" gemahnen.“

     

     
    Hans Mayer (19 maart 1907 – 19 mei 2001)
    Heinrich, Thomas, Carla en Julia Mann rond 1890

     

     

    De Amerikaanse schrijver Philip Roth werd geboren op 19 maart 1933 in Newark. Zie ook alle tags voor Philip Roth op dit blog.

    Uit: Het complot tegen Amerika (Vertaald door ko Kooman)

    “In deze herinneringen regeert de angst, een voortdurende angst.
    Natuurlijk kent elke kindertijd wel zijn verschrikkingen, maar toch vraag ik me af of ik als kind minder bangelijk zou zijn geweest als Lindbergh geen president was geworden, of als ik geen joden als ouders had gehad.
    Toen de eerste schok zich voordeed, in juni 1940 – de nominatie voor het presidentschap van Charles A. Lindbergh, Amerika’s internationale luchtvaartheld, door de Republikeinse conventie in Philadelphia – was mijn vader negenendertig, een verzekeringsagent met alleen lagere school, die iets minder dan vijftig dollar per week verdiende, genoeg om de belangrijkste rekeningen op tijd te kunnen betalen, maar weinig meer dan dat. Mijn moeder – die graag naar de kweekschool had gewild maar geen geld voor de opleiding had, die na de middelbare school als secretaresse op een kantoor was gaan werken en thuis was blijven wonen, die ervoor gezorgd had dat wij ons zelfs op het dieptepunt van de Grote Depressie niet arm voelden doordat ze de verdiensten die mijn vader haar elke vrijdag overhandigde even bekwaam beheerde als ze het huishouden bestierde – was zesendertig. Mijn broer Sandy, een zesdeklasser met het tekentalent van een wonderkind, was twaalf, en ik, een tweedeklasser die een jaar voor was – en een postzegelverzamelaar in de dop, net als miljoenen andere kinderen geïnspireerd door ’s lands grootste filatelist, president Roosevelt – was zeven.
    Wij woonden op de bovenverdieping van een houten tweeënhalf-gezinswoning in een straat met bomen erlangs. Alle huizen hadden een bakstenen portiek, elk van een puntdakje voorzien, en een klein voortuintje omsloten door een lage heg. De wijk Weequahic was even na de Eerste Wereldoorlog gebouwd op landbouwgrond aan de onontgonnen zuidwestrand van Newark, een stuk of zes straten die volgens imperialistisch gebruik naar zegevierende marinecommandanten in de Spaans Amerikaanse oorlog waren genoemd en de plaatselijke bios coop die, naar Franklin D. Roosevelts verre bloedverwant – en Ame rika’s zesentwintigste president – de Roosevelt heette.”

     

     
    Philip Roth (Newark, 19 maart 1933)

     

     

    De Nederlandse dichter en schrijver Noud Bles werd op 19 maart 1945 in Vinkeveen geboren. Zie ook alle tags voor Noud Bles op dit blog.

    Uit: Het korte avontuur van het leven en de dood

    “Aan de buitenkant oogt ons laboratorium niet spectaculair. Toch doen over het onderzoek op de zeven verdiepingen de wildste verhalen in de stad de ronde. Wanneer één procent ervan op waarheid berustte, zou ik me er geen moment vervelen. Maar het onderzoek naar de moleculen van het leven is dodelijk saai en daarom schuimde ik in mijn vrije tijd de straten af en zocht in café’s naar iemand zoals zij.
    Voor we het gebouw binnengingen, vroeg ze me mijn mobiele telefoonnummer dat ze in haar gsm’etje opsloeg. ‘Uit veiligheid,’ zei ze.
    ‘Krijg ik dan ook jouw nummer?’ ‘Beter van niet,’ hield ze af.
    Ik wilde haar de experimenten op de zevende verdieping laten zien en mijn collectie ingevroren zaadcellen tonen. Ik heb het zaad van bijna alle diersoorten op aarde. En daarna, schatte ik, werd het tijd voor de inwendige mens. In het keukentje van ons lab staat een magnetron, en een fles wijn kon ik ook tevoorschijn toveren. Vervolgens, hoopte ik, kon ik mijn onderzoek verleggen naar de levensfuncties die zo mooi combineren met de goed gevulde maag. Maar, zover waren wij niet. We stonden op de drempel van ons gebouw en zij wees verschrikt naar het bordje Mortuarium. Ik was gewend aan de rouwkapel op de begane grond. De dood en het leven zijn bij ons nauw met elkaar verbonden. In een flits besefte ik haar aarzeling. Bovendien zag ik in zijn hoog geplaatste loge de portier van de rouwkapel; de man had ons nog niet opgemerkt.
    ‘Bukken,’ siste ik en ze bukte zich. In het gedempte licht van de hal schoven wij onderlangs het hoge raam, zij voorop. Haar rode haar gloeide boven haar lichte mantel, ze leek een lucifer van dichtbij. In mijn hoofd waren wij een stuk verder, op mijn onderzoekafdeling waar de ultra-kleine dingen het verschil maakten. Daar ging ik grote verhalen vertellen, tegen haar die alles al had meegemaakt.
    Te laat. Ze richtte zich te vroeg op en trok de aandacht van de portier.
    ‘Wat komt u doen?’ kraakte zijn stem door het luidsprekertje.
    ‘Afscheid nemen van je overleden oma,’ siste ik door mijn knieën zakkend.
    ‘Afscheid nemen van mijn oma,’ herhaalde ze.
    ‘Die overleden is,’ siste ik.”

     
    Noud Bles (Vinkeveen, 19 maart 1945)

     

     

    De Amerikaanse schrijfster Lynne Sharon Schwartz werd geboren op 19 maart 1939 in New York. Zie ook alle tags voor Lynne Sharon Schwartz op dit blog.

    Uit: The Golden Rule

    “It started innocently enough. Could Amanda pick up a few groceries—it was raining so hard. Mail a letter (addressed in such light pencil that Amanda doubted it would ever arrive)? Program Maria’s new alarm clock—digital, baffling—for the hours of her medication? Amanda thought nothing of it. It was the sort of thing you do for a frail old neighbor. They lived on the same floor of a solid downtown building where Maria, it seemed, had occupied her apartment since the dawn of time. The other neighbors were newer, young families, everyone running off to work and school, the building left to nannies and maids. How could she refuse?
    Over the last month or two, though, the phone calls had become more frequent, their tone more pressing. Would Amanda fetch a prescription at the drugstore, have something copied at the local shop? In mid-October, Maria opened her door as Amanda was coming in—she’d taken a rare half-day off to do some shopping—and handed her a set of keys to her apartment. Just in case, she said, her voice obsequious, petulant. “And do you have a minute to come in and call the doctor for me? I can’t cope with his new phone system, pressing all those buttons, and in the end you don’t even get a real person.”
    “Sure, I’ll just get rid of these packages and be right back.”
    When Amanda and Jack moved in twenty years ago, Maria had been the age Amanda was now, and quite able to manage her own errands as well as attend the nearby church most mornings. Even then she was tiny, birdlike, a bird without feathers or song, who spoke in whispers as if she feared eavesdroppers. She had an unlisted phone number, she’d told Amanda, in a tone that sug­gested lurking menace. She always wore a navy-blue kerchief tied under her chin—Amanda would rather have died than be seen in such a thing—and white Peter Pan-collared blouses, dark skirts and stockings, oxford shoes. Slacks, never, even in the coldest weather. Over the years her costume had remained the same, but her voice had grown weaker, though no less tinged with com­plaint.
    Amanda had never been in Maria’s apartment before. Its gloom was startling: moss-colored drapes on the windows, massive dark furniture, and a stale, sequestered smell, reminding her of grot­tos she’d visited in Italy long ago. Bits of paper littered the din­ing room table, jotted notes in a prim, upright handwriting, like a convent schoolgirl’s. The doctor’s phone number, when Maria finally located the scrap of paper, was written in that maddening number four pencil, so faint that Amanda had to read it under one of the fringed lamps.”

     

     
    Lynne Sharon Schwartz (New York, 19 maart 1939)
    New York

     

     

    De Oekraïense schrijfster en dichteres Lina Kostenko werd op 19 maart 1930 geboren in Rzhyshchiv. Zie ook alle tags voor Lina Kostenko op dit blog.

     

    Et le calme chante comme une sirène

    Et le calme chante comme une sirène.
    Je n'ai pas besoin de cire, je ne suis pas Ulysse.
    Les lions m'attendent et je suis attendu dans l'arène.
    La vie ressemble toujours au Colisée.

    Les gens tombaient toujours pour leur foi.
    Ce sport éternel n'était pas inventé par nous.
    C'est l'essentiel de plonger son regard dans les yeux des bêtes
    Et tout simplement rester êtres humains.

    Quand on me traduira dans l'arène,
    Quand on lâchera une bête féroce contre moi,
    Moi, je reconnaîtrai votre stupidité sans limite,
    Votre rage grosse de vengeance !

    C'est en moi qu'elle mûrit, ma révolte sacrée.
    Je regarde dans votre brouillard saignant.
    A mes bourreaux même à mon dernier instant
    Je dirai droit comme ce premier des Chrétiens :

    — Vous ne pouvez pas me brûler.
    Votre feu est froid, il s'est déjà éteint,
    Et vos lions sont à lécher mes pieds,
    Et vos serviteurs vous ont trompés.

     

    Vertaald door Marie Venhrénivska

     

     
    Lina Kostenko (Rzhyshchiv, 19 maart 1930)

     

     

    De Duitse schrijfster Kirsten Boie werd geboren op 19 maart 1950 in Hamburg. Zie ook alle tags voor Kirsten Boie op dit blog.

    Uit: Verflixt - ein Nix!

    „Am nächsten Morgen weckt Papa Jonathan, als er zur Arbeit geht. Zum Glück muss Jonathan erst zur dritten Stunde in der Schule sein. Weil es doch der erste Schultag nach den Ferien ist.
    "Aufwachen, Jonathan!", sagt Papa und rüttelt ihn dabei an der Schulter. "Die Schule fängt an!" Und als Jonathan sich überhaupt nicht rührt und nur ein bisschen schnauft, sagt Papa noch: "Und außerdem wartet Arbeit auf dich, Sohn! Was hast du denn da letzte Nacht im Badezimmer angestellt, sag mal? Das wird aber alles noch vor der Schule schön wieder in Ordnung gebracht!"
    Jonathan gähnt. "Ich bin wach", murmelt er.
    Papa rüttelt ihn noch mal ein kleines bisschen. "Wirklich?" fragt er. "Kann ich mich darauf verlassen? Nicht wieder einschlafen, du!" Jonathan schüttelt den Koppf. "Und du hast doch nicht vergessen, dass ich heute Abend verabredet bin?", fragt Papa. "Hast du das gestern überhaupt mitgekriegt?"
    "Manno!", sagt Jonathan erschrocken. Und nun ist er auf einen Schlag wirklich wach.
    Aber Papa geht einfach aus der Wohnungstür und fährt zur Arbeit.
    Jonathan krabbelt aus dem Bett. "Manno!", murmelt er noch mal. Eigentlich findet er die Schule gar nicht so schrecklich. Eigentlich freut er sich sogar ein bisschen darauf. Vor allem auf Leo. Aber dass man dann immer schon aufstehen muss, wenn man eigentlich noch mitten im Traum ist ...
    Jonathan starrt auf seine Hausschuhe. Dass er das schon wieder fast vergessen hat! Letzte Nacht hatte er den verrücktesten Traum, den es gibt, und eigentlich wollte er ihn doch Papa noch erzählen! Und nun ist Papa schon weg. Da erzählt Jonathan seinen Traum nachher eben Leo.
    Jonathan gähnt. Als Erstes geht er morgens immer ins Badezimmer, und das tut er heute auch. Tatsächlich, Papa hat Recht, es sieht immer noch ganz chaotisch aus, und das ist nun doch komisch.“

     

     
    Kirsten Boie (Hamburg, 19 maart 1950)
    Cover

     

     

    De Ierse dichter William Allingham werd geboren op 19 maart 1824 in Ballyshannon, Donegal. Zie ook alle tags voor William Allingham op dit blog.

     

    Daffodil

    Gold tassel upon March's bugle-horn,
    Whose blithe reveille blows from hill to hill
    And every valley rings--O Daffodil!
    What promise for the season newly born?
    Shall wave on wave of flow'rs, full tide of corn,
    O'erflow the world, then fruited Autumn fill
    Hedgerow and garth? Shall tempest, blight, or chill
    Turn all felicity to scathe and scorn?

    Tantarrara! the joyous Book of Spring
    Lies open, writ in blossoms; not a bird
    Of evil augury is seen or heard:
    Come now, like Pan's old crew, we'll dance and sing,
    Or Oberon's: for hill and valley ring
    To March's bugle-horn,--Earth's blood is stirred.

     

     

    Amy Margaret's Five Year Old

    Amy Margaret's five years old,
    Amy Margaret's hair is gold,
    Dearer twenty-thousand-fold
    Than gold, is Amy Margaret.
    "Amy" is friend, is "Margaret"
    The pearl for crown or carkanet?
    Or peeping daisy, summer's pet?
    Which are you, Amy Margaret?
    A friend, a daisy, and a pearl,
    A kindly, simple, precious girl, --
    Such, howsoe'er the world may twirl,
    Be ever, -- Amy Margaret!

     

     
    William Allingham (19 maart 1824 – 18 november 1889)
    Ballyshannon, Donegal

     

     

    De Roemeense dichter en wiskundige Ion Barbu (eig. Dan Barbilian) werd geboren op 19 maart 1895 in Câmpulung. Zie ook alle tags voor Ion Barbu op dit blog.

     

    The docmatic Egg (Fragment)
    The Dogma: And the Spirit of GodMoved above the face of the waters

    Forgetful man, and dry,
    I bring you this symbol-egg – a seed
    To see the Holy Spirit in the sky
    Watching live waters without reed.

    And not an egg painted in red.
    You obtuse man and full of greed,
    I wish you now on Easter day
    An egg inside with life, as gift:
    Raise it against the sun and understand!

    *
    And mainly you should have a thrill
    From that little yellow coin – a clock –
    No mechanism to strike the time, and feel
    How it alone ordains when egg and world
    Come close to their death – a second that will devour,
    Be thrilled by that yellow, necessary hour…

    The breath of death is there all!

    In yolk,
    To gnaw the fertile white
    Time will engrave in us a wheel
    Exactly—it dogma will unlock.

    *

    And once again:
    It is the Egg of sterile men the same,
    Its content do not try to sip in vain.
    Stop short its inner marriage meaning.
    Don't put it either under any hen!
    Be it in its own calm beginning.

    Because with guilt is all that is already done
    And holy only wedding, the uncreated one.

     

     
    Ion Barbu (19 maart 1895 – 11 augustus 1961)

     

     

    Zie voor nog meer schrijvers van de 19e maart ook mijn blog van 19 maart 2017 deel 1 en eveneens deel 2.

    Zie voor bovenstaande schrijvers ook mijn blog van 19 maart 2007 en ook mijn blog van 19 maart 2008 en eveneens mijn blog van 19 maart 2009 deel 1.

    19-03-2018 om 16:29 geschreven door Romenu  


    Tags:Mano Bouzamour, Hans Mayer, Philip Roth, Noud Bles, Lynne Sharon Schwartz, Lina Kostenko, Kirsten Boie, William Allingham, Ion Barbu, Thomas Mann, Heinrich Mann, Romenu
    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Julie Hausmann

    De Baltisch Duitse dichteres Julie Katharina von Hausmann werd geboren in Riga op 19 maart 1826 als vijfde van zes dochters van de middelbare schoolleraar Johannes Michael von Hausmann en zijn vrouw Julie, geb. van Magnus. Haar vader werd op latere leeftijd blind en Hausmann nam tot zijn dood de verzorging op zich. Daarna woonde zij met haar zusters in Zuid-Frankrijk, Duitsland en Sint-Petersburg. Haar kinderjaren en jeugd bracht ze door in Mitau (Lets: Jelgava) in Koerland. Over deze fase van het leven, is weinig bekend, maar wel dat pastor Theodor Neander, die haar bevestigde als lidmaat in de protestantse kerk, de aanzet gaf tot een bewust leven in het christelijk geloof. Olga Karp, een vriendin, bracht haar in contact met de Berlijnse predikant Gustav Knak die haar gedichten, waaronder de beroemde “So nimm denn meine Hände” in 1862 onder de titel “Maiblumen. Lieder einer Stillen im Lande” met succes publiceerde. De opbrengst van de verkoop werd door Julie Hausmann geschonken aan maatschappelijke instellingen in Berlijn en Hong Kong. De meeste gedichten die zij schreef, liet zij bescheidensheidshalve niet onder haar eigen naam publiceren. Daarom is een deel van haar oeuvre ten onrechte toegeschreven aan Gustav Knak die zich op haar verzoek belast had met de bezorging van haar teksten. “So nimm denn meine Hände” is overal ter wereld, in kringen van de reformatie, een populair gezang. De tekst ervan vraagt om goddelijke leiding en barmhartigheid, nu en in het uur van de dood. Het lied werd - in de Duitstalige versie (volgens Huub Oosterhuis "om hem te eren die als Duitser in staat was Nederlandse oorlogswonden te genezen") - gezongen tijdens de uitvaart van de Nederlandse prins-gemaal Claus van Amsberg.

     

    So nimm denn meine Hände

    So nimm denn meine Hände und führe mich
    bis an mein selig Ende und ewiglich.
    Ich mag allein nicht gehen, nicht einen Schritt:
    wo du wirst gehn und stehen, da nimm mich mit.

    In dein Erbarmen hülle mein schwaches Herz
    und mach es gänzlich stille in Freud und Schmerz.
    Lass ruhn zu deinen Füssen dein armes Kind:
    es will die Augen schliessen und glauben blind.

    Wenn ich auch gleich nichts fühle von deiner Macht,
    du führst mich doch zum Ziele auch durch die Nacht:
    so nimm denn meine Hände und führe mich
    bis an mein selig Ende und ewiglich!

     

     

    Der tiefste Schmerz

    Doch — hätt' ich je das höchste Glück erkannt,
    Wenn ich den tiefsten Schmerz nicht auch empfand?
    Der tiefste Schmerz, der auf der Seele brennt, —
    Die Trennung ist's vom Lebens-Element.
    Ist jede Sünde Trennung nicht von Gott,
    Die überall ins Leben bringt den Tod?
    Wenn ich von Gottes Antlitz bin verbannt,
    Weil ich mich selber von ihm abgewandt;
    Wenn mir verhüllt ist Seine Lieb' und Huld,
    Und ich mir sagen muß: du selbst bist Schuld!
    Getrennt zu sein von Dem, der uns geliebt, -
    Das ist ein Schmerz, wie's keinen zweiten gibt:
    Das ist der Frost, der auf die Blüte fällt,
    Das ist die Nacht, von keinem Stern erhellt.
    Mit Ihm und in Ihm trägt sich alles leicht,
    Doch — tritt Er ferne, jede Kraft entweicht.
    Und sonst auch gibt es keine größ're Pein,
    Als von dem liebsten Herzen fern zu sein.
    Wenn, was gewiß zusammen doch gehört,
    Nun auseinander muß, von Leid verzehrt, —
    Wer weiß denn nicht, wie weh, wie weh das tut?
    Das trägt nur, wer in Jesu Liebe ruht.
    O höchstes Glück, nur wer dich hat erkannt,
    Der weiß, wozu der Schmerz ihm ward gesandt.
    Noch müssen beide mit einander gehn, —
    Kann hier ein Glück wohl ohne Schmerz bestehn?
    Doch still! — wir schau'n dahin, wo Gott allein
    In Ewigkeit wird Allen Alles sein

     

     
    Julie Hausmann (19 maart 1826 - 2 augustus 1901)

    19-03-2018 om 00:00 geschreven door Romenu  


    Tags:Julie Hausmann. Romenu
    » Reageer (0)
    18-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.‘Unless a grain of wheat falls into the ground and dies…’ (Malcolm Guite)

     

    Bij de vijfde zondag van de vasten

     

     
    Beeld van Christus als de Goddelijke Zaaier in Steyl

     

     

    ‘Unless a grain of wheat falls into the ground and dies…’

    Oh let me fall as grain to the good earth
    And die away from all dry separation,
    Die to my sole self, and find new birth
    Within that very death, a dark fruition,
    Deep in this crowded underground, to learn
    The earthy otherness of every other,
    To know that nothing is achieved alone
    But only where these other fallen gather.

    If I bear fruit and break through to bright air,
    Then fall upon me with your freeing flail
    To shuck this husk and leave me sheer and clear
    As heaven-handled Hopkins, that my fall
    May be more fruitful and my autumn still
    A golden evening where your barns are full.

     

     
    Malcolm Guite (Ibanda, 12 november 1957)
    St. Anne's Church in Ibadan, Nigeria, de geboorteplaats van Malcolm Guite

     

     

    Zie voor de schrijvers van de 18e maart ook mijn vorige twee blogs van vandaag.

    18-03-2018 om 12:11 geschreven door Romenu  


    Tags:Malcolm Guite, Vasten, Romenu
    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Christa Wolf, Charlotte Roche, John Updike, Wilfred Owen, Stéphane Mallarmé, Héctor Bianciotti, Hellema, Friedrich Hebbel, Max Barry

    De Duitse schrijfster Christa Wolf werd geboren op 18 maart 1929 in het huidige Poolse Gorzów Wielkopolski. Zie ook alle tags voor Christa Wolf op dit blog.

    Uit: Was bleibt

    „Ich putzte mir die Zähne, kämmte mich, benutzte gedankenlos, doch gewissenhaft verschiedene Sprays, zogmich an, die Sachen von gestern, Hosen, Pullover, ich erwartete keinen Menschen und würde allein sein dürfen, das war die beste Aussicht des Tages. Noch einmal mußte ich schnell zum Fenster laufen, wieder ergebnislos.
    Eine gewisse Erleichterung war das natürlich auch, sagte ich mir, oder wollte ich etwa behaupten, daß ich auf sie wartete? Möglich, daß ich mich gestern abend lächerlich gemacht hatte; einmal würde es mir wohl peinlich sein, daran zu denken , daß ich mich alle halbe Stunde im dunklen Zimmer zum Fenster vorgetastet und durch den Vorhangspalt gespäht hatte; peinlich, zugegeben. Aber zu welchem Zweck saßen drei junge Herren viele Stunden lang beharrlich in einem weißen Wartburg direkt gegenüber unserem Fenster.
    Fragezeichen. Die Zeichensetzung in Zukunft gefälligst ernster nehmen, sagte ich mir. Uberhaupt: sich mehr an die harmlosen Übereinkünfte halten. Das ging doch, früher. Wann? Als hinter den Sätzen mehr Ausrufezeichen als Fragezeichen standen? Aber mit simplen Selbstbezichtigungen würde ich diesmal nicht davonkommen.
    Ich setzte Wasser auf. Das mea culpa überlassen wir mal den Katholiken. Wie auch das paternoster. Dossprechungen sind nicht in Sicht.
    Weiß, warum in den letzten Tagen ausgerechnet weiß? Warum nicht, wie in den Wochen davor, tomatenrot, stahlblau? Ais hätten die Farben irgendeine Bedeutung, oder die verschiedenen Automarken. Als verfolgte der undurchsichtige Plan, nach dem die Fahrzeuge einander ablösten, verschiedene Parklücken in der ersten oder zweiten Autoreihe auf dem Parkplatz besetzten, irgendeinen geheimen Sinn, den ich durch inständiges Bemühen herausfinden könnte; oder als könnte es sich lohnen, darüber nachzudenken, was die Insassen dieser Wagen — zwei, drei kräftige, arbeitsfähige junge Männer in Zivil, die keiner anderen Beschäftigung nachgingen als im Auto sitzend zu unserem Fenster herüberzublikken — bei uns suchen mochten.“

     

     
    Christa Wolf (18 maart 1929 – 1 december 2011) 
    Cover

     

     

    De Duitse schrijfser, televisiepresentatrice, actrice en zangeres Charlotte Roche werd geboren in High Wycombe, Engeland, op 18 maart 1978. Zie ook alle tags voor Charlotte Roche op dit blog.

    Uit: Mädchen für alles

    „Wenn ich jetzt hier rumlaufe und eine Flappe ziehe, wie ich gern würde, denken alle, ich bin eine frustrierte Hausfrau, also lächele ich, ich versuche, das Lächeln so natürlich wie möglich aussehen zu lassen.
    Achtung, gleich kann ich es kontrollieren, an der Treppe im Flur unten hängt ein kleiner Spiegel, mit Möwen dran aus Blech, was auch immer das soll. Als wir das Haus eingerichtet haben, war ich voll mit Hormonen, Nestbautrieb, haben alle zu mir gesagt, ja, ja, da war ich wohl etwas kitschig unterwegs, hat schlagartig aufgehört nach der Geburt meiner Tochter, das Kitschigsein.
    Ich verlangsame meine Schritte, versuche das natürlichste Lächeln überhaupt, schaue nur den Bruchteil einer Sekunde in den Spiegel und finde das Lächeln gar nicht natürlich. Scheiße, klappt nicht, das Überspielen meiner wahren Gefühle. Mein Gesichtsausdruck sieht eher verzweifelt aus als locker, glücklich, frei.
    Ich muss was tun, ich will nicht, dass diese ganzen fremden Arschlöcherfreunde von meinem Pupsischwager meine Gefühle sehen können. Ich gehe in die Küche und hole die Melonen aus dem Kühlschrank. Das war auch die Idee von meinem kleinen schwer verliebten Schwager Arne. Hat er wohl von Jamie Oliver. Den spricht er zu allem Überfluss auch noch immer französisch aus. Er hat schon vor ein paar Tagen mit einer großen Spritze und einer dicken Kanüle von der Apotheke mehrere Melonen mit Wodka präpariert. Man zieht die Spritze mit Wodka auf und spritzt mehrere Ladungen Wodka rein. Man muss sie regelmäßig umdrehen, weil sich sonst der ganze Wodka in die untere Kurve legt, durch die Erdanziehung. Offensichtlich ist in einer Wassermelone noch viel Platz für viel Wodka, er kam vor seiner Hochzeit die Tage mehrmals vorbei und hat immer noch ein Plätzchen darin gefunden. Der hat mit Sicherheit zwanzig, dreißig Shots Wodka reingepackt. Wenn die Gäste diese Melonen essen, geht's hier ab.“

     

     
    Charlotte Roche (High Wycombe, 18 maart 1978) 

     

     

    De Amerikaanse dichter en schrijver John Updike werd geboren in Shillington, Pennsylvania, op 18 maart 1932. Zie ook alle tags voor John Updike op dit blog.

    Uit: Terrorist

    “The deaths of insects and worms, their bodies so quickly absorbed by earth and weeds and road tar, devilishly strive to tell Ahmad that his own death will be just as small and final. Walking to school, he has noticed a sign, a spiral traced on the pavement in luminous ichor, angelic slime from the body of some low creature, a worm or snail of which only this trace remains. Where was the creature going, its path spiralling inward to no purpose? If it was seeking to remove itself from the hot sidewalk that was roasting it to death as the burning sun beat down, it failed and moved in fatal circles. But no little worm-body was left at the spirals center.
    So where did that body fly to? Perhaps it was snatched up by God and taken straight to Heaven. Ahmads teacher, Shaikh Rashid, the imam at the mosque upstairs at 2781 1/2 West Main Street, tells him that according to the sacred tradition of the Hadith such things happen: the Messenger, riding the winged white horse Buraq, was guided through the seven heavens by the angel Gabriel to a certain place, where he prayed with Jesus, Moses, and Abraham before returning to Earth, to become the last of the prophets, the ultimate one. His adventures that day are proved by the hoofprint, sharp and clear, that Buraq left on the Rock beneath the sacred Dome in the center of Al-Quds, called Jerusalem by the infidels and Zionists, whose torments in the furnaces of Jahannan are well described in the seventh and eleventh and fiftieth of the suras of the Book of Books.
    Shaikh Rashid recites with great beauty of pronunciation the one hundred fourth sura, concerning Hutama, the Crushing Fire:

    And who shall teach thee what the Crushing Fire is?
    It is God's kindled fire,
    Which shall mount above the hearts of the damned;
    It shall verily rise over them like a vault,
    On outstretched columns.”

     

     
    John Updike (18 maart 1932 – 27 januari 2009)
    Cover

     

     

    De Engelse dichter en schrijver Wilfred Owen werd op 18 maart 1893 geboren in Oswestry in Shropshire. Zie ook alle tags voor Wilfred Owen op dit blog.

     

    Song Of Songs

    Sing me at morn but only with your laugh;
    Even as Spring that laugheth into leaf;
    Even as Love that laugheth after Life.

    Sing me but only with your speech all day,
    As voluble leaflets do; let viols die;
    The least word of your lips is melody!

    Sing me at eve but only your sigh!
    Like lifting seas it solaceth; breathe so,
    Slowly and low, the sense that no songs say.

    Sing me at midnight with your murmurous heart!
    Let youth's immortal-moaning chord be heard
    Throbbing through you, and sobbing, unsubdued.

     

     

    The Unreturning

    Suddenly night crushed out the day and hurled
    Her remnants over cloud-peaks, thunder-walled.
    Then fell a stillness such as harks appalled
    When far-gone dead return upon the world.

    There watched I for the Dead; but no ghost woke.
    Each one whom Life exiled I named and called.
    But they were all too far, or dumbed, or thralled,
    And never one fared back to me or spoke.

    Then peered the indefinite unshapen dawn
    With vacant gloaming, sad as half-lit minds,
    The weak-limned hour when sick men's sighs are drained.
    And while I wondered on their being withdrawn,
    Gagged by the smothering Wing which none unbinds,
    I dreaded even a heaven with doors so chained.

     

     
    Wilfred Owen (18 maart 1893 – 4 november 1918)
    Affiche

     

     

    De Franse dichter Stéphane Mallarmé werd geboren in Parijs op 18 maart 1842. Zie ook alle tags voor Stéphane Mallarmé op dit blog.

     

    Feuillet d'album

    Tout à coup et comme par jeu
    Mademoiselle qui voulûtes
    Ouïr se révéler un peu
    Le bois de mes diverses flûtes

    Il me semble que cet essai
    Tenté devant un paysage
    A du bon quand je le cessai
    Pour vous regarder au visage

    Oui ce vain souffle que j'exclus
    Jusqu'à la dernière limite
    Selon mes quelques doigts perclus
    Manque de moyens s'il imite

    Votre très naturel et clair
    Rire d'enfant qui charme l'air.

     

     

    Renouveau

    Le printemps maladif a chassé tristement
    L'hiver, saison de l'art serein, l'hiver lucide,
    Et dans mon être à qui le sang morne préside
    L'impuissance s'étire en un long bâillement.

    Des crépuscules blancs tiédissent sous mon crâne
    Qu'un cercle de fer serre ainsi qu'un vieux tombeau,
    Et, triste, j'erre après un rêve vague et beau,
    Par les champs où la sève immense se pavane.

    Puis je tombe énervé de parfums d'arbres, las,
    Et creusant de ma face une fosse à mon rêve,
    Mordant la terre chaude où poussent les lilas,

    J'attends, en m'abîmant que mon ennui s'élève...
    — Cependant l'Azur rit sur la haie et l'éveil
    De tant d'oiseaux en fleur gazouillant au soleil.



    Stéphane Mallarmé (18 maart 1842 - 9 september 1898)
    Musée départemental Stéphane Mallarméin Vulaines-sur-Seine

     

     

    De Argentijnse schrijver Héctor Bianciotti werd geboren op 18 maart 1930 in Córdoba. Zie ook alle tags voor Héctor Bianciotti op dit blog.

    Uit: Le pas si lent de l'amour

    « Il convient de ne pas trop connaître le lendemain ; y voir clair est plus terrible que l'obscurité. Au reste, pour tenir debout, il faut apprendre à tomber. J'en acquis très tôt la certitude, et que c'était la seule chose qui nous incombe, notre seule contribution au destin.
    Comme les plantes obéissent à la lune, et la modeste lune de nos songes à l'univers, ainsi chacun de nous.
    Je ne me souviens pas d'avoir pour de vrai réfléchi avant de mettre à exécution tels ou tels desseins qui désormais donnent à la vie, tout en zigzag, l'apparence d'une suite de recommencements prémédités. Jamais je n'eus l'impression de prendre parti, d'arrêter par moi-même un choix quelconque : en me haussant ou en m'abaissant selon mes penchants, j'ai agi pour sauver mon âme — l'âme qui, lente, mais avec obstination et en silence, mûrit son projet et, nous accordant de croire que nous en sommes le maître, nous permet par intermittence de l'entrevoir.
    Aussi, ai-je quitté la plaine natale, et les miens, avant la puberté ; à dix-huit ans le refuge que m'offrit le séminaire ; et, six ans plus tard, mon pays ; tout cela, et davantage ceci, sans moyens, juste une manière d'instinct de bête traquée et l'ambition de me confondre au plus vite avec l'idée que je nourrissais de moi-même.
    Je ne crois ni au courage ni au mérite, et quand bien même j'y croirais, je ne m'attribuerais ni l'un ni l'autre ; comme le poète, j'ai écouté les sirènes et leurs chants réciproques et, n'ayant pas le cou flexible, j'ai regardé devant moi.
    Il s'en fallait de quelques heures que je n'eusse vingt-cinq ans révolus lorsque, à l'aube du 18 mars 1955, le paquebot à bord duquel j'étais monté quinze jours auparavant à Buenos Aires, gagnait la mer Tyrrhénienne, mettant le cap sur Naples."

     
    Héctor Bianciotti (18 maart 1930 – 11 juni 2012)
    Cover

     

     

    De Nederlandse schrijver Hellema (pseudoniem voor Alexander Bernard (Lex) van Praag) werd geboren in Amsterdam op 18 maart 1921. Zie ook alle tags voor Hellema op dit blog.

    Uit: Bestekken

    “Geen die onderging hoe, met anderen dicht opeengepakt in rumoerige ruimten, zich aan zijn afgekalfde ik, nog maar behuisd in een ontluisterd lichaam, een collectief lot voltrok dat elke gedachte aan persoonlijke uitverkiezing uitbande, kan zich in zijn herinneringen losmaken van de anderen. Hij was nooit alleen, toen niet -en nu niet. Hij sliep nooit alleen - en uit die omarming kan hij zich niet meer bevrijden. Hij haatte de anderen die niet wilden weten wie hij eigenlijk geweest was - dat hield hem staande; zoals hij zich nadien handhaafde door die te haten die niet wilden weten hoe het eigenlijk geweest was. Wie wij zijn ligt in de verleden tijd. Maar het gaat ons niet om een reconstructie van wat er gebeurd is. Daarvoor is het te laat, want wij waren wel getuige, maar ons relaas zou de levendigheid missen van het verslag van de tijdgenoot, of het zou gesteld moeten worden in een dode taal, het jargon van die jaren. Het zou ook niet interessant zijn. Wij zijn overlevenden, geen helden - wij hebben niets om ons op te beroemen. Of het zou onze naïeviteit moeten zijn. Maar nee, dat is te gemakkelijk. Want niemand hield ons toen voor naïef - wij geloofden in de schoonheid als ieder ander; het is het onvermogen van vandaag om welk lijden dan ook voor onmogelijk te houden dat ons het stempel opdrukt van goedgelovigen, toen. Wat wij willen - en moeten - is het aanbrengen van orde in de chaos (op zichzelf een sacrale handeling), het aanbrengen van een structuur in de tijd, als het samenstellen van een kalender van gebeurtenissen, zoals de joden doen die zich de grote feiten uit hun historie in een jaarlijkse cyclus in herinnering blijven roepen. En de vraag van het kind op de avond voor het Paasfeest - waarop de uittocht uit Egypte wordt herdacht - de verbazing van de nieuwe generatie, is de altijd terugkerende reden voor het vertellen van het oude verhaal. Maar de onverschillige, zegt de thora, vraagt niet. Ga tot hem en vertel hem. Wij zijn het geheugen van de geschiedenis. Wat wij ons herinneren staat tussen verleden en toekomst - als een vermaning dat dezelfde dingen opnieuw gaan gebeuren als niemand luistert naar hoe het geweest is.”

     

     
    Hellema (18 maart 1921 – 19 maart 2005) 

     

     

    De Duitse schrijver Christian Friedrich Hebbel werd geboren in Wesselburen op 18 maart 1813. Zie ook alle tags voor Friedrich Hebbel op dit blog.

    Uit: Barbier Zitterlein

    “Es war Abend, und der Barbier Zitterlein saß an seinem Tisch. Eine helle Lampe brannte auf demselben und beleuchtete das Gesicht des langen, dünnen Mannes, der sich um das Abendbrot, welches seine Tochter Agathe auftrug, wenig bekümmerte. Die Tochter setzte sich an den Tisch und klimperte, um den Vater aus seinen Gedanken zu wecken, mit den zinnernen Löffeln; endlich sagte sie leise:
    »Vater, wollt Ihr nicht essen?«
    »Jawohl,« antwortete Zitterlein und rückte näher zum Tische.
    »Eine Biersuppe? ach, du liebes, treues Kind!«
    Beide fingen an zu essen. Zitterlein fiel in sein vorheriges Stillschweigen zurück und aß nur wenig; Agathe sah ihn zuweilen mitleidig an, bald legte auch sie den Löffel nieder und begann, den Tisch abzuräumen.
    »Bist du schon satt, Agathe?« fragte der Vater und heftete einen glühenden Blick auf sie.
    »Ihr wißt, ich esse zur Nacht nicht viel,« antwortete Agathe, »aber Ihr, Vater, Ihr solltet die schöne, kräftige Suppe nicht so verschmäht haben, denn Ihr eßt sie gern, und sie tut Euch wohl.«
    »Du hast recht, mein Kind, und ich sollte es um so weniger getan haben, als dies der letzte Abend ist, wo wir so recht innig beisammen sind!«
    »Der letzte Abend?« fragte Agathe und sah ihren Vater erstaunt an.
    »Freilich der letzte,« – antwortete dieser – »du weißt, morgen hole ich den Gesellen, und dann ist das vorbei!«
    »Mein Gott, Vater, ich versteh' Euch nicht. Ich meine, der Gesell soll die Stütze Eures Alters werden; Ihr sollt Ruhe haben, und ein junger Mann, wie der Gesell, kann in die einförmige Stille unsers Hauses recht gut passen: Ihr werdet nicht so oft sitzen und grübeln, und ich –«
    »Du wirst weniger Langeweile haben, nicht wahr?« – unterbrach Zitterlein sie heftig – »das ist recht, mein Kind, quäle du mich auch!«
    »Vater, was meint Ihr?« – antwortete Agathe ihm sanft, indem sie sich vor ihn hinstellte – »Ihr wißt, daß ich Euch liebe, und daß ich, wenn Ihr so tiefsinnig zu grübeln sitzt, nicht Langeweile, sondern nur das tiefste Mitleid, ja Grausen empfinde.«

     
    Friedrich Hebbel (18 maart 1813 - 13 december 1863)
    Cover

     

     

    De Australische schrijver Max Barry werd geboren op 18 maart 1973 in Melbourne. Zie ook alle tags voor Max Barry op dit blog.

    Uit: Company

    “The thing you have to remember,” Roger says, “is that it’s all about respect.” Roger has one elbow on Freddy’s cubicle partition wall, his lean frame blocking the entrance. “The donut itself is irrelevant. It’s the lack of respect the theft implies.”
    Freddy’s phone trills. He looks at the caller ID screen: reception. “Roger, please, I have to pick up the new grad. They keep calling.”
    “Just a moment. This is important.” Roger knows Freddy will wait. Freddy has been a sales assistant for five years. He is quick-witted, inventive, and full of ideas, so long as that’s okay with everybody else. Freddy is a participant. A member. He is happiest when he’s blending in with a crowd. In any group of people, the one you can’t remember is Freddy. He has wriggled so far inside Zephyr Holdings that Roger sometimes has difficulty telling where the company ends and Freddy begins.”I’m explaining why I want you to go to Catering and find out exactly how many donuts they gave us today.”
    Desperation enters Freddy’s eyes. “If I get this new grad, he can do it. He’s your assistant.”
    Roger ponders this for a moment. “He may not appreciate the need to treat a situation like this delicately.” This means: Keep it from Elizabeth and Holly.
    “I’ll tell him. Please, Roger, you’re getting me in trouble with reception.”
    “All right. All right.” Roger holds up his palms in surrender. “Go get your graduate, then.”
    “Your graduate.”
    Roger looks at him sharply. But Freddy is not being disrespectful, Roger realizes; Freddy is just being accurate. “Yes, yes. That’s what I meant.”

     
    Max Barry (Melbourne, 18 maart 1973)

     

     

    Zie voor nog meer schrijvers van de 18e maart ook mijn vorige blog van vandaag.

    Zie voor bovenstaande schrijvers ook mijn blog van 18 maart 2007 enook  mijn blog van 18 maart 2008 en eveneens mijn blog van 18 maart 2009 deel 1 en ook deel 2.

    18-03-2018 om 12:10 geschreven door Romenu  


    Tags:Christa Wolf, Charlotte Roche, John Updike, Wilfred Owen, Stéphane Mallarmé, Héctor Bianciotti, Hellema, Friedrich Hebbel, Max Barry, Romenu
    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wolfgang Bauer, Richard Condon, Walter Rheiner, Srečko Kosovel, Jean Anglade, George Plimpton, Cosmo Monkhouse, Friedrich Nicolai

    De Oostenrijkse schrijver en dichter Wolfgang Bauer werd geboren op 18 maart 1941 in Graz. Zie ook alle tags voor Wolfgang Bauer op dit blog.

     

    Der Aschenbecher

    Alles, was verbrannt,
    sammelt sich
    von geordneter Hand bewogen:
    Im Aschenbecher.
    Rund bleckt er seine verrauchte Zunge
    uns entgegen,
    uns,
    die wir ihn schätzen
    wegen seiner stillen Dienstbarkeit.

    Einst wird das All auch
    in einen Aschenbecher fallen und
    vom freundlichen Husten Gottes
    in alle Winde
    zerstreut werden.

    Im gelben Aschenbecher liegt Indiens Weisheit,
    die Zigarette ist in ihm ausgedrückt

     

     

    Graz

    Windloser Dschungel in die Ebene gefrorene Schildkröte
    mühsam dein Leben geschützt durch das Kochen
    deines orange-elektrisch beleuchteten Herzens
    darin künstliche Fräuleins einander fragen:
    Was hab ich für Möglichkeiten?
    oder junge Burschen sagen:
    Ich wohne weit draußen am Stadtrand.
    Dein verwischter Himmel zittert über den lauen Straßen
    die vorsichtig um die Ecken schielen.
    Seltsamer Arsch der Welt!
    Der nie scheißt!
    Links und rechts lidlose Glasglubschaugen
    die starr ins Jenseits blicken und dort alles mitansehen müssen.
    An der Mur lecken die Höllenhunde Chemieschaum
    tremorige Dichter verschütten den Rotwein
    auf ihren weinroten modernden Samt
    Im Stadtpark ist's finster.
    Die leise Straßenbahn am Ende einer Winternacht
    mag dein Glück sein.

     

     
    Wolfgang Bauer (18 maart 1941 – 26 augustus 2005)

     

     

    De Amerikaanse romancier Richard Thomas Condon werd geboren op 18 maart 1915 in New York. Zie ook alle tags voor Richard Condon op dit blog.

    Uit: The Manchurian Candidate

    "The prune pie is very good, sir," the waitress said. He told her he'd take the prune pie and he hated her in a hot, resentful flash because he did not want prune pie. He hated prune pie and he had been maneuvered into ordering prune pie by a rube waitress who would probably slobber all over his shoes for a quarter tip. "I wanted to tell you how we felt about Ed, Mr. Mavole," Raymond said. "I want to tell you that of all the guys I ever met, there was never a happier, sweeter, or more solid guy than your son Ed." The little man's eyes filled. He suddenly choked on a sob so loud that people at the counter, which was quite a distance away, turned around. Raymond spoke to the girl quickly to cover up. "I'm twenty-four years old. My astrological sign is Pisces. A very fine lady reporter on a Detroit paper once told me always to ask for their astrology sign because people love to read about astrology if they don't have to ask for it directly." "I'm Taurus," the girl said.
    "We'd be very good," Raymond said. She let him see just a little bit behind her expression. "I know," she said. Mr. Mavole spoke in a soft voice. "Sergeant—you see—well, when Eddie got killed his mother had a heart attack and I wonder if you could spare maybe a half an hour out and back. We don't live all the way into the city, and—" O Jesus! Raymond saw himself donning the bedside manner. A bloody cardiac. The slightest touchy thing he said to her could knock the old cat over sideways with an off-key moan. But what could he do? He had elected himself Head Chump when he had stepped down from Valhalla and telephoned this sweaty little advantage-taker. "Mr. Mavole," he said, slowly and softly, "I don't have to be in Washington until the day after tomorrow, but I figured I would allow a day and a half in case of bad weather, you know? On account of the White House? I can even get to Washington by train from here overnight, the Spirit of St. Louis, the same name as that plane with that fella, so please don't think I would even think of leaving town without talking to Mrs. Mavole—Eddie's mother." He looked up and he saw how the girl was looking at him. She was a very pretty girl; a sweet-looking, nice, blond girl. "What's your name?" he asked. "Mardell," she said. "Do you think I'll be able to get a hotel here tonight?" "I'm absolutely sure of it." "I'll take care of that, Sergeant," Mr. Mavole said hurriedly. "In fact, the paper will take care of everything. You would certainly be welcome to stay at our place, but we just had the painters. Smells so sharp your eyes water." Raymond called for the check. They drove to the Mavoles'. Mardell said she'd wait in the car and just to forget about her”.

     

     
    Richard Condon (18 maart 1915 – 9 april 1996)
    Frank Sinatra als majoor Bennett Marco en Douglas Henderson als kolonel Milt in de gelijknamige film uit 1962

     

     

    De Duitse dichter en schrijver Walter Rheiner (eig. Walter Heinrich Schnorrenberg) werd geboren op 18 maart 1895 in Keulen. Zie ook alle tags voor Walter Rheiner op dit blog.

    Uit: Kokain

    „Aufgescheucht war er gegangen, als der Abend schon (dunkler Strom) blau über die Häupter der Passanten ausgegossen war. Jetzt war die Nacht da. Flimmernd strahlte der Asphalt auf, wenn ein Automobil surrend an Tobias vorbeistob. Aus den Café-Vorgärten schwemmte eine süße Musik über ihn hin. Gesprächsfetzen wehten, ungehört von ihm, vorüber. Es war ein stetes Wandeln bunter, vornehmer Damen, diskreter Herren da, ein unaufhörlicher Verkehr lachender Equipagen und Autos, der melancholisch-heitere Abendgesang der großen düsteren Stadt, die auf ihre Art zu leben verstand.
    ... Und er? Verstand er zu leben? Wie lebte er denn?
    Geblendet stand er an der Schwelle des Platzes, und eine Fontäne von Licht und Lauten umsprang ihn. Er sann nach, kurz, abrupt.
    Gewiß kein Leben dieser Art, das ebenso Schein ist wie die bunten Roben, die strahlenden Autos, die lächelnden Masken, die ihm vorüberzogen. Wie lebte er? Was war dies: das Aufstehen morgens um zehn oder elf Uhr, manchmal auch mittags; dies Aufstehen mit dem tiefen Ekel vor seinem Zimmer, vor seinen Büchern, seinen Kleidern, seiner eigenen Person? Die tägliche Konstatierung, dass er kein Geld habe, und dies Überlegen, woher er es bekommen könne, von welchem Bekannten oder Unbekannten und durch welche Mittel. Dieser tägliche Hunger gleich morgens, den er verachtete. Die tägliche Abwehr gegen die alte Zimmerwirtin, die ihre Miete verlangte. Dann dies lustlose Verlassen des Hauses, das ihm ebenso zuwider war wie die unendlich lange Straße, in der es stand und die den höhnischen Namen des großen Philosophen führte, dessen Werke er einst gelesen hatte und der ihm wie ein Vater erschien, der mit dem Krückstock drohte. Das schlechte Gewissen, mit dem er um Geld bat im Café oder vor den Sesseln der Redakteure, die ihm erstaunt den Zigarrenrauch ins Gesicht bliesen und ihn verdrießlich abschüttelten. Diese Leere des Hirns, das ekelhafte Ressentiment, das er spürte und das ihn ungerecht machte gegen alle Leute mit anständigen Anzügen, zufriedenem Antlitz und ruhigem Schritt. Und dann: – dann kam der große Fluch, der Abend, der ihn einspann und die dämonische Unruhe brachte, die ihn wie einen Kreisel sich um sich selbst drehen ließ. Die Vöglein pfiffen – und unentrinnbar stand er seinem Schicksal gegenüber, das sich vor ihm aufbaute und ihm mit mächtiger Hand seinen Weg wies: Geh!“

     

     
    Walter Rheiner (18 maart 1895 – 12 juni 1925)
    Cover

     

     

    De Sloveense dichter en schrijver Srečko Kosove werd geboren in Sezana op 18 maart 1904. Zie ook alle tags voor Srečko Kosovel op dit blog.

     

    An Autumn Landscape

    The sun is autumn calm
    as though in mourning;
    behind the slender cypress trees
    behind the white wall of the graveyard. –

    The grass all red in the sun. –
    Do you wear the clogs of dogma?
    A bicycle abandoned on an autumn road.
    You ride through a dying landscape.

    A staid man walks the field,
    he is as cold as autumn,
    he is as sad as autumn.
    Faith in humanity.
    To me it is a sacred thought.
    A speechless silence is like sorrow.
    I am no longer sad
    for I do not think of myself.

     

     

    Delirium

    Martyrdom of thoughts.
    A blue sea.
    A grey jail.
    A soldier spiking desperate thoughts
    with his bayonet
    under the window.
    Pardon me. "Never mind."
    Sigaretta.
    Eine Edison.
    I can hear the blue sea
    throbbing steadily
    at my skull.

     

    Vertaald door Katarina Jerin

     

     
    Srečko Kosovel (18 maart 1904 - 27 mei 1926)

     


    De Franse schrijver Jean Anglade werd geboren op 18 maart 1915 in Bonnets bij Thiers. Zie ook alle tags voor Jean Anglade op dit blog.

    Uit: Confidences auvergnates 

    « Première solution: produire davantage encore. Davantage de blé. Pendant des siècles, grâce à son tchernoziom, à sa terre noire d'origine volcanique, la Limagne a fourni de magnifiques récoltes céréalières, vingt-cinq quintaux à l'hectare. Cela ne suffit plus. On la couvre d'engrais, de phosphates, de nitrates. Le rendement monte à cent quintaux. Parfois, la nature violentée se venge: le moindre orage couche ses tiges trop hautes à la tête trop lourde. Davantage de lait. On remplace les vieilles races auvergnates, salers, aubracs, ferrandaises, par des vaches immigrées, hollandaises, danoises. Celles-ci pissent le lait comme nos fontaines pissent l'eau. Nourries dans des stabulations libres. Repas réglés par des ordinateurs auxquels elles obéissent grâce à un petit relais qu'elles portent au cou sitôt qu'il leur lâche sa décharge, elles se dirigent vers la mangeoire. Menus également conformes aux décisions de l'ordinateur : tant de soja, tant de maïs, tant de luzerne, le tout sous forme de granulés. Et c'est encore l'ordinateur qui choisit pour elles le taureau ou ses germes, père de ses futurs enfants. Mais alors, qu'est devenu le sentiment ?
    Le monde entier - du moins dans les pays industriels - est gouverné par les ordinateurs. Nos fonctionnaires, nos gestionnaires ont un ordinateur à la place de l'âme. Et si, dans ce système nouveau une erreur vient à se glisser, c'est la faute de l'ordinateur, naturellement.
    Résultat de ces changements: nos vaches produisent trop de lait. Apparition des quotas. Déversement du surplus dans les égouts.”

     

     
    Jean Anglade (18 maart 1915 - 22 november 2017)

     

     

    De Amerikaanse schrijver George Ames Plimpton werd geboren op 18 maart 1927 in New York. Zie ook alle tags voor George Plimpton op dit blog.

    Uit: The Bogey Man

    “After checking in I went around to the pro shop at Del Monte Lodge and inquired about getting a caddy for the tournament. Almost all the golfers, I was told, both professional and amateur, had already checked in, and most of the caddies had been assigned. There might be somebody left out back, they said. I looked out there, and a somewhat elderly caddy got up off a bench and hurried up and introduced himself. Abe, his name was—a very small man encased in oversized clothes, an extra-long windbreaker over a worn dark sweater, the baggy pants of a top-banana comedian hanging loosely on him and making him look, from afar, like a waif. He had a dark, wind-creased face and a rather gloomy set to his mouth. He said, "You looking for someone to pack your bag?" "Absolutely," I said. He went on to say that I was lucky to get him. Abe wasn't just any "bag-toter." He knew the three Monterey courses from twenty, maybe thirty years' experience and had "packed" bags for some of the "great ones." "Marty Furgol—packed for him," he said. "Oh yes," I said. "You ain't a pro?" he asked hopefully. "I'm afraid not," I said. "Who is your pro?" "Bob Bruno."
    "Who's he?" "Well, for one thing he's just about the tallest pro on the tour." "Well, that's something," Abe said. We went out that afternoon to get in as much of a practice round as we could before darkness fell. We played the ocean holes of Pebble Beach under a setting sun. Out in the sea hundreds of whales were moving north, so that sometimes, looking out, one could spot a dozen or so spouts at the same time, a feather of spray, pink in the dying sun, and then the distant dark roll of the body beneath. Abe said as we walked along that he was originally a seafaring man. He had come west from Massachusetts, and he had been with the sardine fleets out of Monterey in the days when the schools were thick and lay out beyond the kelp beds. He had become a furniture mover after that, caddying when he had the time. In the evening, years before, when the tides were right, he went down to the rocks and beaches where the sea boiled in at the famous oceanside holes of Pebble Beach and, equipped with a long pole and a sack, he scraped around for lost balls, which he would then sell.”

     

     
    George Plimpton (18 maart 1927 – 25 septem 2003)
    Cover 

     

     

    De Engelse dichter en kunstcriticus William Cosmo Monkhouse werd geboren op 18 maart 1840 in Londen. Zie ook alle tags voor Cosmo Monkhouse op dit blog.

     

    There Once Was An Old Monk Of Basing

    There once was an old monk of Basing,
    Whose salads were something amazing;
    But he told his confessor
    That Nebuchadnezzar
    Had given him hints upon grazing.

     

     

    There Was A Young Lady Of Wilts

    There was a young lady of Wilts,
    Who walked up to Scotland on stilts;
    When they said it was shocking
    To show so much stocking
    She answered: 'Then what about kilts?'

     

     

    We Are Children

    Children indeed are we—children that wait
    Within a wondrous dwelling, while on high
    Stretch the sad vapors and the voiceless sky;
    The house is fair, yet all is desolate
    Because our Father comes not; clouds of fate
    Sadden above us—shivering we espy
    The passing rain, the cloud before the gate,
    And cry to one another, “He is nigh!”
    At early morning, with a shining Face,
    He left us innocent and lily-crown’d;
    And now this late—night cometh on apace—
    We hold each other’s hands and look around,
    Frighted at our own shades! Heaven send us grace!
    When He returns, all will be sleeping sound.

     

     
    Cosmo Monkhouse (18 maart 1840 – 20 juli 1901) 
    View of the Pool of London door W. Fenoulet, 1840

     

     

    De Duitse schrijver Friedrich Nicolai werd geboren op 18 maart 1733 in Berlijn. Zie ook alle tags voor Friedrich Nicolai op dit blog.

    Uit: Unter Bayern und Schwaben

    München hat vor vielen Städten, selbst vor dem großen Wien, den Vorzug, daß es von ihm eine in neuerer Zeit erschienene, vollständige Beschreibung gibt, die einem Fremden als Leitfaden dienen kann. Man verdankt sie Herrn Prof. Westenrieder. Ich weiß sehr wohl, daß daran viel und zum Teil mit Recht Kritik geübt worden ist, aber im großen und ganzen gehört dieses Werk doch zu den wenigen wirklich nützlichen Städtebeschreibungen. Eine solche Aufgabe scheint nicht schwer zu sein, denn man hat ja alles, was man beschreiben will, vor Augen. So dachte ich auch, bis ich mich selbst an eine solche Beschreibung machte. Doch die Erfahrung hat mich inzwischen die Schwierigkeiten gelehrt, eine solche Menge von Gegenständen, wie sie sich in einer großen Stadt zeigen, unter dem rechten Gesichtspunkt zusammenzufassen, dabei das Bemerkenswerte auszuwählen und es kurz und doch klar zu beschreiben. Die erste Ausgabe meiner Beschreibung von Berlin war, obgleich ich größten Fleiß darauf verwendet hatte, noch sehr unvollkommen.
    München ist eine Stadt von mittlerer Größe, und im allgemeinen sind die Gassen hier viel breiter als in Wien. Die Kaufingergasse, die Neuhausergasse, das Tal u. a. sind alle breit genug. Der Platz oder Markt, wo die Hauptwache ist, hat recht ansehnliche Häuser, unter denen sich Arkaden wölben. Auf diesem Platz steht ein vergoldetes Bildnis der Jungfrau Maria auf einer hohen marmornen Säule, um deren Basis man geharnischte Engel damit beschäftigt sieht, Ungeheuer zu zerhauen. Der Jesuitenpater Crammer erklärt dazu in seinem Werk »Das deutsche Rom«, wie er München nannte: »Die vier Tiere sind eine Natter, ein Basilisk, ein wilder Löwe und ein Drache. Diese vier Tiere symbolisieren die vier Übel eines Landes: ansteckende Luft und Krankheiten, Hungersnot, Krieg und die Ketzerei.
    Die Residenz oder das kurfürstliche Schloß ist ein ungeheuer großes Gebäude, ohne rechten Zusammenhang und mit einer schlechten Symmetrie, von dem 1750 noch dazu ein Teil abgebrannt und bisher nicht wieder aufgebaut worden ist. Man hat im Schloß aber immer noch genug Platz übrig, denn es ist so weitläufig, daß es acht Höfe einschließt.“

     
    Friedrich Nicolai (18 maart 1733  - 8 januari 1811)
    Cover

     

     

    Zie voor bovenstaande schrijvers ook mijn blog van 18 maart 2007 en ook  mijn blog van 18 maart 2008 en eveneens mijn blog van 18 maart 2009 deel 1 en ook deel 2.

    18-03-2018 om 12:09 geschreven door Romenu  


    Tags:Wolfgang Bauer, Richard Condon, Walter Rheiner, Sreč,ko Kosovel, Jean Anglade, George Plimpton, Cosmo Monkhouse, Friedrich Nicolai, Romenu
    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.In Memoriam F. Starik

     

    In Memoriam F. Starik

    De Nederlandse dichter en schrijver, beeldend kunstenaar, zanger en fotograaf F. Starik is vrijdag op 59-jarige leeftijd overleden. Dat heeft zijn uitgever bekendgemaakt. F. Starik werd geboren in Apeldoorn op 1 juli 1958. Zie ook alle tags voor F. Starik op dit blog.

     

    Lege mannen

    Vandaag denk ik aan de mannen
    die in cafés lijken te wonen, altijd
    als je onderweg bent zie je ze zitten
    aan een tafel, alleen, ze roken.

    Sommige van die mannen groeten je
    dat is al een eer, ze bewaren hun hand
    voor zielsverwanten, je herkent
    hun zoekende blik van grote afstand.

    Kijk ze haastloos drinken, zuinig en bedaard,
    de dag is jong, de nachten oud, er moet nog veel
    gezwegen, stug rokend uit het raam gestaard

    tijd moet stuk. De straat is maar een straat,
    rumoer dat tegen ruiten slaat, regen, altijd regen,
    geen notie van uitzicht op een uitzicht, geen.

     

     

    Zweef

    Als kind kon ik ’s nachts het raam uit vliegen
    ik spreidde mijn armen en dreef door de nacht
    als een meeuw op de wind, het was niet moeilijk en niet zwaar
    ik spreidde simpelweg mijn armen en zweven maar.

    Freud zegt hierover: een gesublimeerd verlangen naar macht
    ach, wist ik veel, ik was een kind, ik was veertien jaar.

    Nu hoor ik vaak een bel gaan in mijn hoofd
    soms de zoemer van de buitendeur, soms
    het schorre belletje van boven
    sinds ik geen wekker meer bezit
    rinkel ik mezelf wakker in de nacht
    of zegt iemand keihard hallo in mijn oor
    het klinkt zeer levensecht maar
    nooit staat er iemand naast mijn bed.

    Ik ben het zelf die de bel produceert
    die de wekker wekt
    zichzelf telefoneert
    ik ben het zelf die hallo zegt

    vliegen doe ik allang niet meer.

     

     

    Dode hoek

    Mensen die je kent, mensen
    die je best had kunnen kennen.
    Een mevrouw die op een schoolplein stond
    om haar kinderen weg te brengen, op te halen,
    net als jij daar wachtte, soms met iemand sprak
    maar meestal in gedachten - een gezicht
    dat je als je het ergens anders tegenkwam
    in verwarring bracht.

    Zoals je winkeliers
    alleen maar in hun winkel snapt.
    Daarbuiten klopt iets niet.

    Een gezicht dat jaren later
    zomaar ergens op een fietspad fietst,
    je was het jaren kwijt,
    je weet het weer,
    hebt bijna spijt.

     

     
    F. Starik (1 juli 1958 – 16 maart 2018)

    18-03-2018 om 07:53 geschreven door Romenu  


    Tags:In Memoriam, F. Starik, Romenu
    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Frans Babylon

    De Nederlandse dichter Frans Babylon (pseudoniem van Franciscus Gerardus Jozef Obers) werd geboren in Deurne op 18 maart 1924 - Bloemendaal, 21 augustus 1968), Hij was de oudste van dertien kinderen van handelsreiziger Leonard Hendrik Obers en diens vrouw Joanna Theodora Coopmans. In 1958, 1959 en 1960 won hij de Literatuurprijs van de gemeente Hilvarenbeek voor zijn werken “Goudvissen in aquarium”, “Moeder” en “Oester”. Behalve eigen werk, maakte Frans Babylon ook bewerkingen/vertalingen van Chinese en Japanse poëzie.Eind jaren ’50 raakte Frans Babylon echter in een crisis en trok hij voor langere tijd naar Zuid-Frankrijk en Spanje. Zijn vrouw Tosca en zijn twee kinderen liet hij daarbij in de steek. Babylon huwde tweemaal; in 1950 met Tosca de Vries en in 1961 hertrouwde hij met Nel Waller Zeper, beeldend kunstenares. Uit dit huwelijk werden twee zonen geboren. In 1967 gingen ook zij uit elkaar. Ook Babylons jongere broer Leon was dichter. Diens werk is verschenen onder de schuilnaam 'Leon van Kelpenaar'. Leon verdronk in 1951, een ongeluk dat diepe indruk maakte op Babylon. Zeventien jaar later verdronk hij zichzelf, 44 jaar oud. In 1978 verscheen “Frans Babylon, Een liefhebbend geheugen korrigeert. Bloemlezing uit alle gedichten”, samengesteld door Ton Veugen.

     

    Basiliekengel

    Verlaten stenen engel, die geschaad
    maar souverein in strenge plooigewaden
    nog waakt voor één der basiliekarcaden,
    recht tegenover u voel 'k mijn verraad.

    Een Jacobijn verminkte uw gelaat,
    maar uw noblesse kon geen tijd zelfs schaden.
    Uw bovenaardse glimlach laat zich raden,
    nu gij vereenzaamd op uw voetstuk staat.

    Uw aanschijn is een troost voor mijn verdriet:
    want liegen bleek het lachen van gestreelde
    gezichten, flets van poedercoloriet.

    Praalwacht van Christus die ik vaak verried,
    als ik belust mijn eeuwigheid verspeelde,
    uw angelieke lach vergeet ik niet.

     

    Moeder

    Pas als ge eenmaal dood, begraven bent
    zal uw aanwezigheid me gaan behoeden
    en uw vereeuwigd leven mij gaan voeden
    als een genaden gevend sacrament.

    Pas dan weet ik dat ik u heb miskend
    en nooit meer mijn tekorten kan verhoeden.
    Ik zal mijn oorsprong meer en meer vermoeden
    naarmate ik uw aanschijn raak ontwend.

    Pas als uw schoot, waaruit ik ben gekomen
    met bloed van u, in kerkhofzand vergaat
    word ik beveiligd in u opgenomen.

    Gij zult voor mij met eeuwig water stromen,
    als gij gestorven pas voorgoed vergaat:
    de grondrivier voor mijn intiemste dromen.

     

     
    Frans Babylon (18 maart 1924 - 21 augustus 1968)

    18-03-2018 om 00:00 geschreven door Romenu  


    Tags:Frans Babylon, Romenu
    » Reageer (0)
    17-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Siegfried Lenz, Thomas Melle, Rense Sinkgraven, Hafid Aggoune, Hans Wollschläger, William Ford Gibson

    De Duitse schrijver Siegfried Lenz werd op 17 maart 1926 in Lyck, in de landstreek Masuren in Oostpruisen geboren. Zie ook alle tags voor Siegfried Lenz op dit blog.

    Uit: Arnes Nachlaß

    „Sie beauftragten mich, Arnes Nachlaß einzupakken. Einen ganzen Monat ließen sie verstreichen -einen Monat der Ratlosigkeit und der verzweifelten Hoffnung -, bis sie mich an einem Abend fragten, ob es nicht doch an der Zeit sei, seinen Nachlaß einzusammeln und zu verstauen, und so, wie meine Eltern das fragten, mußte ich es als Auftrag verstehen. ich versprach nichts; schweigend aß ich mein Abendbrot zu Ende, rauchte zum letzten Glas Bier eine Zigarette, dann stieg ich hinauf in mein Zimmer, das ich so lange mit Arne geteilt hatte, setzte mich auf seinen Hocker und brauchte eine Weile, ehe ich mich entschloß, sein ramponiertes Köfferchen vom benachbarten Boden zu holen und den Karton, den er damals mitbrachte. Ich hob den Deckel vom Karton, ich öffnete das Köfferchen, und während ich den Blick wandern ließ zu den offen daliegenden Sachen, die ihm gehörten, glaubte ich auf einmal, Arnes Anwesenheit zu spüren, und hatte das Gefühl, daß er mich, wie so manches Mal, dringend und fragend ansah. Vor mir lag seine finnische Grammatik - ich rührte sie nicht an; in Reichweite, als Heftbeschwerer, glänzte der von Schmutzfäden durchzogene kleine Messingbarren - ich nahm ihn nicht in die Hand; ich löste nicht die kolorierte Karte des Bottnischen Meerbusens von der Wand, die er in Augenhöhe angepinnt hatte, und ich scheute mich, das Brett mit den Schiffsknoten aufzunehmen und in den Kanon zu legen. Ach, Arne, an diesem Abend brachte ich es anfangs nicht fertig, deine Hinterlassenschaft einfach einzusammeln und still wegzuräumen und für unbestimmte Zeit in die ewige Dämmerung des Bodens zu verbannen. Zuviel kam da herauf und bot sich an, jedes Ding bezeugte etwas, gab etwas preis, wie von selbst stiftete es dazu an, Vergangen-heit zum Reden zu bringen. Ein Blick auf den kleinen, aus Holz geschnitzten und rotweiß gelackten Modell-Leuchtturm, und unwillkürlich belebte und vertiefte sich Erinnerung, ein Fenster öffnete sich, wieder herrschte Hafenwinter, ein verhangener Tag mit beißender Klammheit, der Tag, an dem Arne zu uns gebracht wurde. Wir aßen Birnen. An jenem Wintertag hingen wir erwartungsvoll am Fenster und aßen südafrikanische Tafelbirnen, die einer von Vaters Leuten in einem der Fruchtschuppen ergattert hatte, drüben im Freihafen. Kauend blickten wir auf den abschüssigen, unter Schnee liegenden Werftplatz, über den ausgetretene Wege hinliefen — von den Werkstätten zum Kontor, von den Schuppen zu den beiden Kränen —, schmutzige Wege, in denen Pfützen von Schmelzwasser schimmerten. Alles trug weiße Kappen: die verbrauchten Kolben und Wellen, die alten Anker und die ausgedienten Schiffsmasten und auch der Falltumn, in dem die Kugel herabsauste und den Schrott zu Barren zurechthämmerte, waren weiß bemützt.“

     

     
    Siegfried Lenz (17 maart 1926 – 7 oktober 2014)
    Cover

     

     

    De Duitse schrijver Thomas Melle werd geboren op 17 maart 1975 in Bonn. Zie ook alle tags voor Thomas Melle op dit blog.

    Uit: Sickster

    „Doch die Nachträglichkeit ihrer Bemühungen war nicht zu übersehen. Die Feier stand in Konkurrenz zu der aufgestauten Vorfreude, die sie selbst verursacht hatte. Dies war ihr Tag, aber es war ein Tag wie eine vergangene Erinnerung an eine Zukunft, die sich jetzt in ihrer ganzen banalen Sensationslosigkeit zeigte. Es schien, als wären die scheidenden Schüler das letzte Mal zum Diktat gerufen worden, zum Diktat des Spaßes. Und sie gehorchten. Das echolose Schweigen der Stadt passte gut dazu.
    Ein Knall, außen, und innen sofort ein Riss. Hendrik hatte früher Amseln und Spatzen im Garten seiner Eltern abgeschossen, mit einer Gaspistole, die er während der Internatszeit in seinem obersten Schrankfach versteckt hatte, aus Angst vor Razzien. Jetzt, beim Korso, sollte sie endlich wieder zum Einsatz kommen. Aber die Pistole hatte Ladehemmung. Nervös fuchtelte Hendrik an ihr herum, zeigte sie ungeduldig den teilnahmslosen Passanten, reckte sie in die Höhe, zielte auf die Sonne, drückte und zerrte am Abzug -nichts tat sich. Er fluchte. Magnus saß neben ihm, im Cabrio von Lutz, und war schon scharf betrunken vom Sekt. Er beobachtete, wie die Röte in Hendriks Gesicht mit jedem misslungenen Versuch eine Nuance dunkler wurde, während der Schweißfilm darüber immer heller glänzte. Hendrik fluchte und fingerte an der Waffe herum. Er wollte unbedingt derjenige sein, welcher diesen Startschuss ins Erwachsenenleben abgeben würde, stellvertretend für den ganzen Jahrgang. Die Häuserreihen zogen an ihnen vorbei, das Schwimmbad, die Rigal'sche Wiese, die Redoute, der Kurpark: altbekannte Plätze der Kindheit, jetzt entzaubert und profan. Alles dies wird bald verlassen sein, dachte Magnus und nahm einen weiteren Schluck vom abgestandenen Sekt. Plötzlich schnitt ein Schmerz durch sein Ohr, riss in einen Ort hinein, den er nie zuvor gespürt hatte.“

     

     
    Thomas Melle (Bonn, 17 maart 1975)

     

     

    De Nederlandse dichter Rense Sinkgraven werd op 17 maart 1965 geboren in het Friese Sint Jacobiparochie. Zie ook alle tags voor Rense Sinkgravem op dit blog.

     

    Bombloesem

    Uitbottende bom
    op fruitschaal
    aarderond.
    Lief en aaibaar
    lig je hier
    inktzwarte schil
    oogappel
    bommetje boem.

    Zo vernietigend
    als de oudste
    geslachtsdaad.
    Tijdklok klopt
    een hart
    in penis.
    Elke tik
    een tinteling
    van atomen.

    Besprenkeld met
    wijwater of
    gedrenkt in bloed
    noem ik je
    Bombloesem.
    Draag vrucht!

     

     

    Oostenwind

    Wat jij zegt is waar.
    Ik ben een minnaar van niks.
    Een boerenjongen met
    grove handen.
    Liefde is voor feestdagen.

    Trek voren in de klei.
    Ik ben een boer van niks.
    Oogst oostenwind, denk
    er zeilen bij, een schip, orkaan.
    Ver weg van jou.

     

     
    Rense Sinkgraven (Sint Jacobiparochie, 17 maart 1965)

     

     

    De Franse schrijver Hafid Aggoune werd geboren op 17 maart 1973 in Saint-Etienne. Zie ook alle tags voor Hafid Aggoune op dit blog.

    Uit: Rêve 78

    « Un livre ne prévient pas. Il arrive sans être désiré, un passé indéfini, un avenir infini. C’est le bouleversement.
    Quand une personne vous sauve la vie, elle surgit comme une personnification anonyme du Destin. Elle vous tend la main et sauve votre vie avant de s’évanouir dans la nature.
    Chaque mot écrit est une main qui me fait savoir que la vie est là. C’est mon souffle, ma respiration.
    Chaque mot lu de certains écrivains a été cette main qui m’a éloigné du bord des gouffres.
    (…)

    Là-bas, je ne savais pas qui j’étais, d’où je venais, où j’allais. Je n’avais ni pays, ni père, ni mère, ni langue. Je n’étais plus français comme je n’étais plus kabyle, juif, andalou. Je n’étais plus le petit Hervé Babel. Je n’étais pas arabe. Mes origines se perdaient sur les sentiers étroits, mon sang coulait dans les ruelles sans que je reconnaisse les miens. J’étais l’enfant de nulle part, l’enfant de personne, une planète isolée, un vagabond sans misère à la recherche de son étoile.
    (…)

    Aujourd’hui, je sais qu’il y a des amours difficiles, comme hantés par le passé, et qu’il faut parfois savoir attendre l’aube des beaux jours, en silence, que la rosée vienne tout purifier, que le temps fasse son œuvre dans le cœur des fils et des pères.
    Ecrire m’apprend à aimer vivre.
    Ecrire m’empêche d’avoir peur de vivre.
    Ecrire me soulève la poitrine comme si mon corps se situait en bord de mer, l’horizon à porter de regard, face à tous les possibles. »

     

     
    Hafid Aggoune (Saint-Etienne, 17 maart 1973)

     

     

    De Duitse schrijver, essayist, vertaler, uitgever, historicus, organist en muziekwetenschapper Hans Wollschläger werd geboren op 17 maart 1935 in Minden. Zie ook alle tags voor Hans Wolfschläger op dit blog.

    Uit:Die bewaffneten Wallfahrten gen Jerusalem

    "Trotz des ungeheuren Quellenmaterials - für keinen Abschnitt der mittelalterlichen Geschichte liegt ein ähnlich reicher Urkundenschatz vor -, trotz einer riesigen Sekundärliteratur auch begegnet man heute immer wieder noch jenem Phänomen, das als christliche Geschichtsschreibung hinreichend bezeichnet ist: einem verhornten Gemisch aus Retusche und gespielter Ahnungslosigkeit, das besonders in Schulbüchern, Nachschlagewerken und kurzinformierenden Darstellungen gedeiht. dass es sich bei dem, was vulgo ›Kreuzzüge‹ heißt, nicht gerade um ein metaphysisches Scheibenschießen gehandelt haben kann, auch nicht bloß um höhere Seeräuberei, wie Nietzsche sagte, wird vielleicht von manchem dabei trotzdem geahnt; - um was aber handelte es sich wirklich? Handelt es sich vielleicht wirklich um eine Folge des kirchlichen Aufschwungs und der religiösen Verinnerlichung, wie der ›dtv-Atlas zur Weltgeschichte‹ ahnungslos verbreitet? Handelt es sich wirklich um den großartigsten Ausdruck der Einheit des christlichen Abendlandes, wie der ›Ploetz‹ retuschiert? Handelt es sich, wie ich sage, am Ende um nichts Geringeres als eine Autodefinition des Kirchenchristentums selbst? Sie werden dieser Frage nicht ausweichen können, wenn Sie diese Darstellung gelesen haben.
    (…)

    Um was es sich handelt bei der Geschichte der Christlichen Kirche, bei dem durch sich selbst in seiner Geschichte definierten Christentum - Sie werden, was immer Ihr Glaube darüber sagen mag, am Ende einiges mehr darüber wissen."

     

     
    Hans Wollschläger (17 maart 1935 – 19 mei 2007)
    Cover

     

     

    De Amerikaanse schrijver William Ford Gibson werd geboren in Conway (South Carolina) op 17 maart 1948. Zie ook alle tags voor William Ford Gibson op dit blog.

    Uit: Pattern Recognition

    “The switch on Damien's Italian floor lamp feels alien: a different click, designed to hold back a different voltage, foreign British electricity.
    Standing now, stepping into her jeans, she straightens, shivering.
    Mirror-world. The plugs on appliances are huge, triple-pronged, for a species of current that only powers electric chairs, in America. Cars are reversed, left to right, inside; telephone handsets have a different weight, a different balance; the covers of paperbacks look like Australian money.
    Pupils contracted painfully against sun-bright halogen, she squints into an actual mirror, canted against a gray wall, awaiting hanging, wherein she sees a black-legged, disjointed puppet, sleep-hair poking up like a toilet brush. She grimaces at it, thinking for some reason of a boyfriend who'd insisted on comparing her to Helmut Newton's nude portrait of Jane Birkin.
    In the kitchen she runs tap water through a German filter, into an Italian electric kettle. Fiddles with switches, one on the kettle, one on the plug, one on the socket. Blankly surveys the canary expanse of laminated cabinetry while it boils. Bag of some imported Californian tea substitute in a large white mug. Pouring boiling water.
    In the flat's main room, she finds that Damien's faithful Cube is on, but sleeping, the night-light glow of its static switches pulsing gently. Damien's ambivalence toward design showing here: He won't allow decorators through the door unless they basically agree to not do that which they do, yet he holds on to this Mac for the way you can turn it upside down and remove its innards with a magic little aluminum handle. Like the sex of one of the robot girls in his video, now that she thinks of it.
    She seats herself in his high-backed workstation chair and clicks the transparent mouse. Stutter of infrared on the pale wood of the long trestle table. The browser comes up. She types Fetish:Footage:Forum, which Damien, determined to avoid contamination, will never bookmark.”

     

     
    William Ford Gibson (Conway, 17 maart 1948)
    Cover

     

    Zie voor nog meer schrijvers van de 17e maart ook mijn vorige blog van vandaag.

    Zie voor bovenstaande schrijvers ook mijn blog van 17 maart 2007 en ook mijn blog van 17 maart 2008 en eveneens mijn blog van 17 maart 2009.

    17-03-2018 om 11:20 geschreven door Romenu  


    Tags:Siegfried Lenz, Thomas Melle, Rense Sinkgraven, Hafid Aggoune, Hans Wollschläger, William Ford Gibson, Romenu
    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Patrick Hamilton, Karl Gutzkow, Urmuz, Jean Ingelow, Ebenezer Elliott, Paul Green

    De Engelse schrijver Patrick Hamilton werd geboren op 17 maart 1904 in Hassocks, Sussex. Zie ook alle tags voor Patrick Hamilton op dit blog.

    Uit: Hangover Square

    “What, then, had been happening in his head a few moments before —and in the long hours before that? What?... Well, never mind now. There was plenty of time to think about that when he had found a compartment. He must find an empty one so that he could be by himself. If he had any luck, he might be alone all the way to London — there oughtn't to be many people travelling on Boxing Day. He walked up to the far end of the train, and selected an empty compartment. As he turned the handle of this, the hissing of the engine abruptly stopped. The station seemed to reel at the impact of the sudden hush, and then, a moment later, began to carry on its activities again in a more subdued, in an almost furtive way. That, he realized, was exactly like what happened in his head — his head, that was to say, when it went the other way, the nasty way, the bad, dead way. It had just gone the right way, and he was back in life again. He put his suit-case on the rack, clicked it open, and stood on the seat to see if he had packed his yellow-covered The Bar 20 Rides Again. He had. It was on the top. It was wonderful how he did things when he didn't know what he was doing. (Or did he, at the time, in some way know what he was doing? Presumably he did.) Anyway, here was his Bar 20. He clicked the bag shut again, sat down, pulled his overcoat over his legs, put the book on his lap, and looked out of the window. He was back in life again. It was good to be back in life. And yet how quiet and dismal it was in this part of the world. The trolley was still being rolled about the platform at the barrier end of the station: two porters were shouting to each other in the distance; another porter came along trying all the doors, reaching and climactically trying his own handle, and fading away again in a series of receding jabs: he could hear two people talking to each other through the wooden walls of the train, two compartments away; and if he listened he could hear, through the open window, the rhythmic purring of the mud-coloured sea, which he could see from here a hundred yards or so beyond the concrete front which was so near the station as to seem to be almost part of it. Not a soul on the front. Cold and quiet. And the sea purred gently. Dismal, dismal, dismal. He listened to the gentle purring of the sea, and waited for the train to start, his red face and beer-shot eyes assuming an expression of innocent vacancy and misery. »

     

     
    Patrick Hamilton (17 maart 1904 – 23 september 1962)
    Scene uit de gelijknamige film uit 1945 met Laird Cregar als George Harvey Bone (rechts)

     

     

    De Duitse dichter, schrijver en journalist Karl Gutzkow werd geboren op 17 maart 1811 in Berlijn. Zie ook alle tags voor Karl Gutzkow op dit blog.

    Uit: Berlin. Panorama einer Residenzstadt

    „Schinkel hat in seinen geistvoll geschriebenen Erläuterungen zu seinen Bauten auch alle die Umstände angeführt, die ihn bewogen, dem Schauspielhause seine jetzige Gestalt zu geben. Wenn an einem öffentlichen Gebäude die Fassade nicht einmal als Ein- und Ausgang benutzt wird, wenn man auf einer großen Freitreppe Gras wachsen sieht, so regt sich unwillkürlich das Gefühl, das Unbenutzte auch für eine Überladung zu halten. Doch mögen die Kenner über den äußern architektonischen Wert des Schauspielhauses entscheiden! Das Innere dieses Theaters, wiederum nicht ausgehend von der speziellen Ansicht Schinkels, hat ganz jenen gedrückten Miniatur- und Privatcharakter, den ein Haus, das früher Nationaltheater hieß, nicht haben sollte. Es wäre vielleicht nicht nötig gewesen, dies Theater größer, als für 1200 Menschen zu bauen; aber warum dieser wunderliche Charakter der Isolierung in der Anlage des Ganzen? Ein Rang ist dem andern unsichtbar. Das Parterre und die Parkettlogen sehen nichts von den Rängen. Man weiß an einer Stelle des Hauses nicht, ob es an der andern besetzt ist. Eine Übersicht des Ganzen ist nur auf dem Proszenium und Podium möglich, so daß man, um zu wissen, ob das Haus besetzt war, die Schauspieler fragen muß. Jedenfalls geht durch dieses Privatliche, das dem Hause aufgedrückt ist, zweierlei verloren. Einmal eine größere gesellschaftliche Annehmlichkeit. Da sich das ganze Publikum nicht beisammen sieht, da der eine dem Auge des andern entzogen ist, so fällt der Charakter einer geselligen Zusammenkunft, der so oft für eine schlechte Vorstellung Ersatz geben könnte, in diesem Theater gänzlich weg. Man kann Bruder und Schwester im Theater haben und sieht sie nicht. Das zweite Unangenehme dieser winkeligen Bauart ist, daß sich das Publikum nicht als solches bildet. Publikum heißt eine Masse, die sich ihrer Kraft ansichtig ist und das Bewußtsein einer Korporation dem Spiel gegenüber zu behaupten weiß. Wo man im Parterre nicht sehen kann, welche Mienen der zweite Rang macht, wo ein Besucher des Theaters nur immer auf den Rücken des andern angewiesen ist, da kann auch keine Totalität des Urteils stattfinden; jeder ist auf sich angewiesen und der Schauspieler bleibt ohne die richtige Würdigung seiner Leistung. Mir haben viele Schauspieler gesagt, daß Berlin kein Publikum mehr hat. Der Grund liegt darin, daß die Lokalität dieses Publikum verhindert, sich als solches kennenzulernen und auszubilden...“

     

     
    Karl Gutzkow (17 maart 1811 – 16 december 1878)
    Het Schauspielhaus van Karl Friedrich Schinkel aan de Gendarmenmarkt in Berlijn, rond 1825 

     

     

    De Roemeense schrijver en avantgardist Urmuz werd geboren op 17 maart 1883 in Curtea de Argeş. Zie ook alle tags voor Urmuz op dit blog.

    Uit: Fuchsiada (Vertaald door Julian Semilian and Sanda Agalidi)

    “During one of his days, Fuchs, having taken his umbrella to the repair shop, was forced to spend the night under the open sky.
    The mysterious charm of the night with its harmonies, with those whispers, as though from another world, bestowing dreams and melancholy wonder, moved Fuchs such, that - in ecstatic transcendence - after pedaling his piano for three hours, without playing it, for fear of disturbing the silence of the night, he wound up, by grace of this bizarre mode of locomotion, in a gloomy neighborhood, in the direction of which, obeying a will not his own, he had been drawn to mysteriously - gossipy lips so spill it it was the same illustrious street which the good emperor Trajan, after the counsel of his father, Nerva, intimated to the naive shepherd Bucur to set down as the first, when he founded the city which now bears his name...
    All at once, several terrestrial votaries of the Venerated One, humble servants at love's altar, vested in translucent alabaster, with incrimsoned lips and shadowy eyes, surrounded Fuchs from all directions. It was a splendid summer night. All about, song and glee, sweet whispers, harmony... The vestals of bliss greeted the artist with flowers, with towels artistically embroidered, with captivating kettles and bygone washbasins of brass brimming with aromatic water. Each shouted, louder than the other: "Darling Fuchs, give me your immaterial love!", "O, Fuchs, you are the only one who understands how to love us purely!"; and as though urged on by one and the same impulse, culminated in chorus: "Dear, dear Fuchs, play us a sonata!"...

     

     
    Urmuz (17 maart 1883 – 23 novemmber 1923)
    Cover

     

     

    De Engelse dichteres en schrijfster Jean Ingelow werd geboren op 17 maart 1820 in Boston, Lincolnshire. Zie ook alle tags voor Jean Ingelow op dit blog.

     

    A Winter Song

    Came the dread Archer up yonder lawn —
    Night is the time for the old to die —
    But woe for an arrow that smote the fawn,
    When the hind that was sick unscathed went by.

    Father lay moaning, Her fault was sore
    (Night is the time when the old must die),
    Yet, ah to bless her, my child, once more,
    For heart is failing: the end is nigh.

    Daughter, my daughter, my girl, I cried
    (Night is the time for the old to die)
    Woe for the wish if till morn ye bide —
    Dark was the welkin and wild the sky.

    Heavily plunged from the roof the snow —
    (Night is the time when the old will die),
    She answered, My mother, 'tis well, I go.
    Sparkled the north star, the wrack flew high.

    First at his head, and last at his feet
    (Night is the time when the old should die),
    Kneeling I watched till his soul did fleet,
    None else that loved him, none else were nigh.

    I wept in the night as the desolate weep
    (Night is the time for the old to die),
    Cometh my daughter? the drifts are deep,
    Across the cold hollows how white they lie.

    I sought her afar through the spectral trees
    (Night is the time when the old must die),
    The fells were all muffled, the floods did freeze,
    And a wrathful moon hung red in the sky.

    By night I found her where pent waves steal
    (Night is the time when the old should die),
    But she lay stiff by the locked mill-wheel,
    And the old stars lived in their homes on high.

     

     
    Jean Ingelow (17 maart 1820 – 20 juli 1897)
    Het Jean Ingelow House in Boston, Lincolnshire, gesloopt in 1960

     

     

    De Engelse dichter Ebenezer Elliott werd geboren op 17 maart 1781 in Masborough, Yorkshire. Zie ook alle tags voor Ebenezer Elliott op dit blog.

     

    In These Days . . .

    In these days, every mother's son or daughter
    Writes verse, which no one reads except the writer,
    Although, uninked, the paper would be whiter,
    And worth, per ream, a hare, when you have caught her.
    Hundreds of unstaunched Shelleys daily water
    Unanswering dust; a thousand Wordsworths scribble;
    And twice a thousand Corn Law Rhymers dribble
    Rhymed prose, unread. Hymners of fraud and slaughter,
    By cant called other names, alone find buyers -
    Who buy, but read not. 'What a loss in paper,'
    Groans each immortal of the host of sighers!
    'What profanation of the midnight taper
    In expirations vile! But I write well,
    And wisely print. Why don't my poems sell?'

     

     

    The Village Patriarch

    XII.
    But much he dreads the town's distracting maze,
    Where all, to him, is full of change and pain.
    New streets invade the country; and he strays,
    Lost in strange paths, still seeking, and in vain,
    For ancient landmarks, or the lonely lane
    Where oft he play'd at Crusoe, when a boy.
    Fire vomits darkness, where his lime-trees grew;
    Harsh grates the saw, where coo'd the wood-dove coy;
    Tomb crowds on tomb, where violets droop'd in dew;
    And, brighter than bright heaven, the speedwell blue
    Cluster'd the bank, where now the town-bred boor
    (Victim and wretch, whose children never smile,)
    Insults the stranger, sightless, old, and poor,
    On swill'd Saint Monday, with his cronies vile,
    Drunk for the glory of the holy isle,
    While pines his wife, and tells to none her woes!

     

     
    Ebenezer Elliott (17 maart 1781 – 1 december 1849)
    Standbeeld in Sheffield

     

     

    De Amerikaanse toneelschrijver Paul Green werd geboren op 17 maart 1894 in Lillington, North Carolina. Zie ook alle tags voor Paul Green op dit blog.

    Uit: In Abraham's Bosom

    “BUD: Tell 'bout the fiery furnace — [ jerking his thumb backward] musta meant these old turpentime woods.
    LIJE: Yeh, yeh, and us the Hebrew chillun frying in the flame—while the sweat do roll. PUNY: That old Saddy night corn liquor frying in you. Hee-hee.
    BUD: [roughly] Talk, talk, little man! [They stand fanning themselves. Puny gets down on his belly at the spring.]
    PUNY: Mouth about to crack— can drink this spring dry.
    LIJE: [slouching his heavy body toward the pool] Hunh, me too. That ax take water same like a sawmill.
    [He gets down flat and drinks with the other. The water can be heard gluking over the cataracts of their Adam's apples. The younger Negro opens his torn and sleeveless undershirt and stands raking the sweat with curved hand from his powerful chest.]
    BUD: [after a moment] Heigh, Puny, you'n Lije pull your guts out'n that mudhole and let the engineer take a drink. [With a sudden thought of devilment he steps quickly forward and cracks their heads together. Puny starts and falls face foremost in the spring. Lije, slow and stolid, saves himself; crawls slowly up on his haunches, and sits smiling good-naturedly, smacking his lips and sucking the water from the slender tails of his mustache.]
    LIJE: [cleaning his muddy hands with a bunch of leaves] Nunh-unh, not this time, my boy.”

     

     
    Paul Green (17 maart 1894 – 4 mei 1981)
    Scene uit een opvoering in het Paul Green Theatre, Chapel Hill, North Carolina, 2016

     

     

    Zie voor bovenstaande schrijvers ook mijn blog van 17 maart 2007 en ook mijn blog van 17 maart 2008 en eveneens mijn blog van 17 maart 2009.

    17-03-2018 om 11:19 geschreven door Romenu  


    Tags:Patrick Hamilton, Karl Gutzkow, Urmuz, Jean Ingelow, Ebenezer Elliott, Paul Green, Romenu
    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nic van Bruggen

    De Vlaamse dichter, publicist, kunstcriticus, tekstschrijver en beeldend kunstenaar Nikolaas Jan Karel (Nic) van Bruggen werd geboren in Merksem op 17 maart 1938. Als grafisch kunstenaar gebruikte hij de naam Nikolaas. Van Bruggen was medeoprichter en redacteur van het Antwerpse avant-gardetijdschrift Frontaal (1957-1959). In 1962 verscheen zijn debuutbundel “Een kogel”. Daarin betrok hij verschillende kunstvormen in zijn poëzie: jazzgedichten, poëzie bij plastische kunst enz. Ondertussen schreef hij kunstkritieken voor onder meer De Nieuwe Gazet. In 1968 was hij medeoprichter, redacteur en later hoofdredacteur van het blad Partner (1968-1972). In 1972 richtte hij samen met Patrick Conrad de literaire salon Pink Poets (1972-1982) op, die zich met taalgerichte, neoromantische en experimentele poëzie afzette tegen het nieuw realisme. Hij was ook redacteur van Diogenes (1984 - 1992). Behalve poëzie schreef Van Bruggen ook verhalen, die gebundeld werden in “Muriels droom” (1969) en “Buitenspel wuift de grensrechter” (1978). Samen met Jetty Roels vervaardigde hij een ‘foto-poëzie-plaquette’, dansfoto's met gedichten, onder de titel “Spiersteen” (1979). Met de bundel “Tussen feestend volk” (1977) verwierf Van Bruggen de Poëzieprijs van De Vlaamse Gids. Zijn “Place des Vosges” (1981) werd bekroond met de prijs van de stad Brussel.

     

    Ars Poetica

    Ik ben een maker van punten en
    Komma's. Mijn woorden staan daartussen.
    Ik stamel poëzie naar het einde van
    Mijn zinnen, wanneer ik smachtend zing
    Aan de waanzin van dit bestaan.

    Ik rijg prachtig dit alles vol zin aan
    Mekaar, nagelaten als een slangevel
    Voor de gelukkige vinders van zeldzaam
    Wrakhout. Of een handgranaat.

    Ik denk ook wel eens dat het anders is,
    Maar dat hoef ik niet te schrijven.
    Mijn potlood wordt te zacht dan.
    En er is al verdriet genoeg op aarde.

     

     

    Regen toen

    Herinner je 't Vondelpark
    en hoe de dagen kouder werden daar,
    hoe vanuit de kamer naast het Leger
    het station ging drijven op de Amstel
    die wij blauw dachten.

    Denk aan het vignet in Fodor
    toen je zei: Een zoon.
    En het regende buiten
    om je glanzend lichaam.

     

     

    Ik ben een maker van punten

    Ik ben een maker van punten en
    Komma’s. Mijn woorden staan daartussen.
    Ik stamel poëzie naar het einde van
    Mijn zinnen, wanneer ik smachtend zing
    Aan de waanzin van dit bestaan.

    Ik rijg prachtig dit alles vol zin aan
    Mekaar, nagelaten als een slangenvel
    Voor de gelukkige vinders van zeldzaam
    Wrakhout. Of een handgranaat.

    Ik denk ,ook wel eens dat het anders is,
    Maar dat hoef ik niet te schrijven.
    Mijn potlood wordt te zacht dan.
    En er is al genoeg verdriet op aarde.

     

     
    Nic van Bruggen (17 maart 1938 – 14 juli 1991)
    In 1976

    17-03-2018 om 00:00 geschreven door Romenu  


    Tags:Nic van Bruggen, Romenu
    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Marco Kamphuis

    De Nederlandse schrijver Marco Kamphuis werd geboren in Uden op 17 maart 1966. Hij studeerde vanaf 1984 Nederlands en Algemene Literatuurwetenschap aan de Katholieke Universiteit Nijmegen en in Leuven. Tijdens zijn studietijd deed hij werkervaring op in een boekhandel. Na zijn afstuderen en een periode van werkloosheid ging hij aan de slag bij verschillende uitgeverijen. In 1996 publiceerde hij de roman “De medische encyclopedie”, die werd bekroond met de Debutantenprijs. In 1998 verscheen zijn tweede roman, “Tamara”. In 2001 publiceerde hij het “Succes”, in 2006 gevolgd door "Een rusteloos leven", in 2008 door “De prijs” en in 2012 door “Havik” dat Boek van de Maand bij DWDD was.In 2014 verscheen “Aurore”, een gothic novel over hysterie in het Parijs van 1880. Kamphuis recenseert ook boeken voor NRC Handelsblad.

    Uit: Havik

    “Iedereen moest een spreekbeurt houden. Er konden rare dingen gebeuren, tijdens zo’n spreekbeurt. Johnnie van den Biggelaar was onderuitgegaan. Hij was al lijkbleek toen hij voor de klas ging staan. ‘Waar gaat jouw spreekbeurt over,
    Johnnie?’ vroeg meneer Van Stipriaan, die achter in de klas had plaatsgenomen om Johnnie ruim baan te geven.
    Johnnie mompelde iets onverstaanbaars.
    ‘Waarover zeg je?’
    ‘Vissen!’
    ‘Goed, begin maar.’
    ‘De vis is...’ zei Johnnie luid. Dat hij beefde, konden we zien aan het blaadje in zijn handen. ‘... heeft kieuwen,’ liet hij er zachtjes op volgen – en toen was hij langzaam gaan hellen, om met een bons tegen de vlakte te gaan.
    Jelle de Jong, die kortgeleden uit Friesland was gekomen en zich wat afzijdig hield, vertoonde geen spoor van zenuwen toen hij zijn plaats voor het schoolbord moest innemen. Hij legde zijn blaadje op het bureau van meneer Van Stipriaan en stak meteen van wal.
    ‘Handen uit je zakken,’ onderbrak meneer Van Stipriaan hem.
    Jelle haalde zijn handen uit zijn zakken en liet ze slap langs zijn lichaam hangen. Hij begon opnieuw.
    ‘Misschien kun je je kauwgom uit je mond halen,’ zei meneer Van Stipriaan. ‘Het is maar een idee.’
    Jelle staarde koeltjes de klas in. Zijn kaken bleven tergend langzaam malen. We wachtten ademloos totdat hij zijn rebellie zou opgeven en een hand naar zijn mond brengen. Toen kwamen zijn kaken tot rust en zagen we hem als een aalscholver slikken, waarna hij met een triomfantelijk lachje zijn
    spreekbeurt hervatte.
    We beloonden hem met een hoog cijfer. Na een spreekbeurt mocht iedereen namelijk kort zijn mening over de geleverde prestatie geven en zijn waardering in een cijfer uitdrukken.
    Die cijfers werden op het schoolbord genoteerd en opgeteld, en het totaal werd gedeeld door het aantal leerlingen. Daarna volgde het oordeel van meneer Van Stipriaan, dat precies evenveel gewicht in de schaal legde als dat van de hele klas samen. Meneer Van Stipriaan vond Jelles spreekbeurt een zeven waard, de klas een acht, en met een zevenenhalf op zak slenterde Jelle weer naar zijn plaats”.

     

     
    Marco Kamphuis (Uden, 17 maart 1966)

    17-03-2018 om 00:00 geschreven door Romenu  


    Tags:Marco Kamphuis, Romenu
    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ida Gerhardt Poëzieprijs 2018 voor Menno Wigman

     

    Ida Gerhardt Poëzieprijs 2018 voor Menno Wigman

     

    De Ida Gerhardt Poëzieprijs 2018 is postuum toegekend aan dichter Menno Wigman, voor zijn bundel “Slordig met geluk”. Wigman overleed op 1 februari op 51-jarige leeftijd. Menno Wigman werd geboren in Beverwijk op 10 oktober 1966. Zie ook mijn blog van 10 oktober 2010 en ook mijn blog van 10 oktober 2008 en eveneens alle tags voor Menno Wigman op dit blog

     

    Herostratos

    Er tikken pissebedden in mijn hoofd.
    Ze naaien mijn gedachten op.
    Ik denk al dagen aan een daad, zo groot,
    zo hevig en dramatisch dat mijn naam
    in alle kranten komt te staan. 

    Napoleon, las ik, was kleurenblind
    en bloed was voor hem groen als gras.
    En Nero, die bijziend was, hield het  spel
    in zijn arena bij door een smaragd. 

    Nu even stilstaan. Moet je horen: ik
    ga straks de straat op, ik besta het, schiet
    me leeg en verf de feeststad groen. 

    Nog voor het eind van het festijn
    zal ik de grootste zoekterm zijn. 

     

     

    Vliegtuiggedachten

    Het donker had mijn vaders kleren aan
    toen ik vannacht een vliegtuig nam.
    Ik ging gelaten de douane door
    en zat vertreurd te staren door het raam.
    Het donker, vader, had je kleren aan.

    We stegen op. Een wolk, toen nog een wolk,
    zo kwam je jaren na je dood weer door.
    Ik vroeg me af waar je nu overnacht,
    dacht aan je stem, ons huis, je hoofd en zag
    een sneeuwwoestijn waar niemand woont.

    Als ik me niet vergis, papa, bewaar
    je zelf geen beeld meer van je dood.
    Het donker heeft ook niet je kleren aan.
    Al tien jaar ben je van je huid beroofd.
    Ik zoek niet langer woorden voor vergaan.

     

     
    Menno Wigman (10 oktober 1966 – 1 februari 2018)
    Cover

    17-03-2018 om 00:00 geschreven door Romenu  


    Tags:Ida Gerhardt Poëzieprijs, Menno Wigman, Romenu
    » Reageer (0)
    16-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.P.C. Hooft, Bredero, Dirk von Petersdorff, Zoë Jenny, Alice Hoffman, Hooshang Golshiri, Francisco Ayala, César Vallejo, Per Leo

    De geschiedkundige, dichter en toneelschrijver Pieter Cornelisz. Hooft werd geboren in Amsterdam op 16 maart 1581. Zie ook alle tags voor P. C. Hooft op dit blog.

     

    Zang

    Rozemond, hoor je spelen noch zingen?
    Zie de dageraad aan komen dringen,
    Dartele duiven en zwanen en mussen
    Zouden de vaak uit uw ogen wel kussen,
    Zo ‘t u lustte de dode te ruimen
    Om de lust van de levende pluimen.

    Alle weiden, alle duinen en dalen,
    Hunne aêm met verheugen ophalen,
    't Heugelijk jaar met zijn vrolijke tijen,
    Is rechtevoort op zijn kwikste te vrijen.
    Kruien, bloemen en bomen veroveren,
    En zich sieren met levende loveren.

    ‘t Welig vee op zijn grazige zoden,
    O mijn min, ons te bruilofte noden.
    Al haar gezicht, haar gebaar en haar spreken,
    Lopen in ‘t end van de minnelijke treken.
    Op, op, op, eer de zon in de dauw schijn’.
    Laat ons alle gedierte te gauw zijn.

     

     

    Zang (Klare, wat heeft er uw hartje verlept)

    Klare, wat heeft er uw hartje verlept
    Dat het verdriet uit vrolijkheid schept,
    En altijd even benepen verdort,
    Gelijk een bloempje, dat dauwetje schort?

    Krielt het van vrijers niet om uw deur?
    Moog je niet gaan te kust en te keur?
    En doe je niet branden, en blaken, en braên
    Al waar 't u op lust een lonkje te slaan?

    Anders en speelt het windetje niet,
    Op elzentakken, en leuterig riet,
    Als: lustigjes, lustigjes. Lustigjes gaat
    Het watertje waar 't tegen 't walletje slaat.

    Ziet d'openhartige bloemetjes staan,
    Die u tot alle blijgeestigheid raên.
    Zelfs 't zonnetje wenst u wel beter te moe,
    En werpt u een liefelijk ogelijn toe.

    Maar zo ze niet, door al hun vermaan,
    Steken met vreugd uw zinnetjes aan,
    Zo zult gij maken aan 't schreien de bron,
    De bomen, de bloemen, de zuivere zon.

     

     

    Knip-zang
    Toon: Laura zat laatst aan de Beck.

    Rozemond die lag en sliep,
    Blies Vyoolen uit haar lippen;
    Pan die zag 't, en ylings liep
    Zoetjes op haar borsje knippen;
    Mids dat hy zijn duim liet slippen
    Viel een Beez' van 't Moerelof;
    Die 't recht op haar boezem mikte;
    Dies hy riep (want hy verschrikte)
    Ach, ach, ach! de speen is of.

     

     
    Pieter Cornelisz. Hooft (16 maart 1581 – 21 mei 1647)
    Beeld aan de Stadshouderkade in Amsterdam

     

     

    De Nederlandse dichter en toneelschrijver Gerbrand Adriaensz. Bredero werd geboren op 16 maart 1585 in Amsterdam. Zie ook alle tags voor Bredero op dit blog.

     

    Snachts rusten meest de dieren

    Snachts rusten meest de dieren,
    Ook mensen goed, en kwaad,
    En mijn Lief goedertieren
    Is in een stille staat:
    Maar ik moet eenzaam zwieren,
    En kruisen hier de straat.

    Ik zie het zwerrick* drijven
    Ik zie de klare* Maan,
    Ik zie, dat ik moet blijven
    Alleen mistroostig staan!
    Ach lief, wilt mij gerijven*
    Met troostelijk vermaan!

    Och slaapt gij mijn behagen,
    Dewijl ik doe mijn klacht?
    Wat baat mij dan mijn klagen,
    Nu gij de doven slacht*:
    Ik zal 't geduldig dragen,
    Ik wens u goede nacht.

    Adieu Prinsesje jeugelijk
    Mijn Vrou van mijn gemoed:
    Adieu en droom geneugelijk
    En slaap gerust en zoet:
    Ach 't is mij zo onmeugelijk
    Te rusten als gij doet.

     

     

    Klinck-dicht

    Ghy klaar beharssent Volck! en schrand're Jongelingen,
    Beswangert met vernuft en met een kloecke geest,
    Die, met een soeten smaack der Wijsen-boecken leest,
    Waar door ghy licht bekomt de kennisse der dingen.

    Ghy! die u Lesens-lust, kunt saaden, noch bedwingen
    Door-siet dit Spiegel-boeck noyt meer in Duytsch geweest:
    In 't welck, ick Leeke-broer, soo slecht als onbevreest,
    Heb, met mijn boersche stem, de Fransche-maat gaan singen.

    Ghy Rijmers, die met Rijm, mijn Rijmeryen prijst,
    Ten Rijmt niet, dat ghy my, maar Telle danck bewijst1
    Die 't Rijmeloos, my gaf, om Rijmen af te maaken.

    Dees Rijmpjes soose zijn, die vindy hier gheprent:
    Traach ben ick van begrijp, en arm van geest, ick kent:
    Doch 't geen my Vrunt behaaght, dat sal mijn Vyant laaken.

     

     
    Gerbrand Bredero (16 maart 1585 - 23 augustus 1618)
    Cover biografie

     

     

    De Duitse dichter, schrijver en literatuurwetenschapper Dirk von Petersdorff werd geboren op 16 maart 1966 in Kiel. Zie ook alle tags voor Dirk von Petersdorff op dit blog.

     

    Man trifft sich im Flur

    Mein Sohn trägt gelbe Shirts mit Zackenschrift,
    wo Ritter ihre Laserschwerter heben
    und eine Schlange einen Panther trifft —
    das ist für mich vorbei in diesem Leben.
    Doch bin ich im Besitz von frühen Siegen
    als Fahrradfahrer, der dem Glück erlag,
    denn sie, oh Gott, ist hinten aufgestiegen,
    fasst meine Hüfte an, Elektroschlag.
    Das steht dem Jungen alles noch bevor:
    das feine, ungewisse Zukunfts-Brennen,
    die heiße Röte bis hinauf zum Ohr
    und Ungeduld, der Puls will immer rennen.
                   Der Mann macht langsam die Krawatte frei,
                   der Junge schiebt sein Mountainbike vorbei.

     

     

    Morgens durch die Stadt

    Du radelst leicht mit deinem Sohn im Sitz
    und denkst: Lass ich mir bald die Nase glätten?,
    und wetterleuchtet irgendwo ein Blitz,
    erscheinen dir die frühen Liebesstätten.
    Du hast es so gemocht, dies Blätterstrudeln,
    so weiterfahren aus der Welt hinaus
    mit Müdigkeit, in der Gedanken sprudeln,
    dein Sohn ruft hinten plötzlich: «Aus die Maus.»
    Denn frühcr wars ein Gleiten, wunderbar,
    jetzt hörst du diesen deutschen Pop mit Wehmut
    und drehst Figuren in dein weiches Haar
    und schneidest auch dein Vollkornbrot mit Demut.
                Denn ob du richtigliegst, kannst du nicht wissen,
                nach Träumen riecht am Morgen oft das Kissen.

     

     
    Dirk von Petersdorff (Kiel, 16 maart 1966)

     

     

    De Zwitserse schrijfster Zoë Jenny werd geboren op 16 maart 1974 in Basel. Zie ook alle tags voor Zoë Jenny op dit blog.

    Uit: Spätestens morgen

    “Sie warteten auf ihn in ihre Regenjacken gehüllt, die Kapuzen hochgezogen. Er freute sich darauf, den Tag mit den Kindern allein zu verbringen. Auf dem Weg zur Untergrundbahn ging er, eine Zigarette rauchend, einen Schritt hinter ihnen. Selwyn erzählte Tara auf-geregt etwas über ein neues Computerspiel. Tara nickte nachgiebig und legte plötzlich wie beschützend die Hand auf den Kopf ihres Bruders - eine Geste, die Mike seltsam berührte. Sie war zwei Jahre älter als Selwyn und immer ganz die große Schwester. In der Unter-grundbahn standen sie so dicht beisammen, dass er sei-nen Arm um sie legen konnte, während ihre Körper sich gleichzeitig im Rhythmus des Wagens wiegten. Drau-ßen schubste er sie durch das übliche Gedränge von Oxford Circus in die Regent Street Er behielt sie dabei vorsichtig im Auge, als ob er fürchtete, sie könnten in der Menschenmasse verschwinden und für immer verlorengehen. Ein Gedanke, der ihn mit Panik erfüllte.
    Selbst an einem düsteren Tag wie heute wirkte der gro-ße Apple Store hell, die unzähligen Bildschirme leuch-teten wie kleine Sonnen. Tara und Selwyn rannten auf einen Computer zu und drückten sofort wild auf den Tasten herum. Karin würde überrascht sein, wenn die Kinder ihr am Abend den Computer zeigten. Er hatte ihr nichts über den Vorschuss gesagt, den er für sein neues Theaterstück bekommen hatte. Es war nicht nur ein Geschenk fiir die Kinder, es war ein Statement, ein Zeichen daftir, dass auch er etwas beisteuern konnte -und kein Parasit war. Schlimm genug, dass Karin das Geld verdiente und alles für ihn bezahlte. Zu Beginn war es zwar ganz angenehm gewesen, sich in ein ge-machtes Nest zu setzen, aber Mike fühlte sich zuneh-mend eingeengt, und die Abhängigkeit störte ihn.
    Das junge Personal in Turnschuhen und umgelegten Headphones schwirrte mit einer Leichtigkeit durch das Geschäft, als gehörten sie allesamt einer anderen Spe-zies an. Eine junge Frau erklärte ihm ausführlich die Funktionen des Computers - die er sogleich alle wie-der vergaß, weil er fasziniert das Piercing in ihrer Zunge studierte, das jedes Mal aufblitzte, sobald sie den Mund öffnete - er fragte sich, wie es sich wohl anfühlte, sie zu küssen, bei dem Gedanken, mit der Zunge das Metall zu berühren, schauderte ihn. Die Verkäuferin lächelte die Kinder an, fragte nach ihren Namen und ihrem Alter. Die beiden zogen stets alle Aufmerksamkeit auf sich; wenn er mit ihnen unterwegs war, übersahen ihn deshalb die Frauen, gerade so, als ob er gar nicht existierte. Auch als er zahlte und den Computer ent-gegennahm, bedankte sich die Verkäuferin nicht etwa bei ihm, sondern bei den Kindern, winkte ihnen nach und wünschte ihnen viel Spaß mit dem weißen Gerät.“

     

     
    Zoë Jenny (Basel, 16 maart 1974)
    Cover

     

     

    De Amerikaanse schrijfster Alice Hoffman werd geboren op 16 maart 1952 in New York. Zie ook alle tags voor Alice Hoffman op dit blog.

    Uit: De drie zusjes (Emmy van Beest en Josephine Ruitenberg)

    “Het was april, en door het raam van hun hotelkamer keken de zusjes Story uit op een zonnig en groen New York. Die avond zouden hun grootouders in het Plaza Hotel hun gouden bruiloft vieren, en daarom deelden de meisjes er een kamer. Hun moeder vertrouwde hen volledig. Ze waren niet het soort tieners dat drank zou stelen uit de minibar om vervolgens dronken over de gang te zwalken, en uitgeteld op de grond of laveloos tegen een deurpost hangend zichzelf en hun familie te schande te maken. Ze zouden nooit uit het raam gaan hangen om sigarettenrook weg te wapperen of waterballonnen naar nietsvermoedende voorbijgangers te gooien. Het waren oppassende, mooie meisjes, welgemanierd en attent. De meeste mensen vonden het schitterend als ze ontdekten dat de meisjes een eigen, gezamenlijke taal hadden, met een aangename en zangerige klank. Wanneer ze met elkaar praatten klonken ze als vogels.
    Elisabeth, de oudste, werd Elv genoemd en was vijftien. Meg was maar een jaar jonger en Claire was net twaalf geworden. Ze hadden alle drie lang donker haar en lichte ogen, een opvallende combinatie. Elv, een geoefend ballerina en volgens velen de mooiste, had de geheime wereld van de zusjes Story verzonnen. Meg las graag en had altijd een boek bij zich; ze liep vaak lezend naar school en was dan zo verdiept in haar lectuur dat ze soms struikelde in de vertrouwde straten. Claire was ijverig en zachtaardig, en probeerde nooit onder karweitjes uit te komen. Haar bed was al opgemaakt voordat haar zussen slaperig hun ogen opendeden. Ze harkte het grasveld aan, gaf de planten in de tuin water en ging altijd op tijd naar bed. Ze waren alle drie zelfstandig en praktisch ingesteld, modelleerlingen op wie iedere ouder trots kon zijn. Maar als hun moeder hen onderling druk hoorde praten in die taal die niemand anders verstond, als haar oog op landkaarten en tekeningen viel die haar niets zeiden, die een andere wereld beschreven, deden haar dochters haar denken aan wolken, ver weg en onbereikbaar.
    Annie was vier jaar geleden gescheiden van hun vader, in de zomer van de zwamvlinders, toen alle bomen rond hun huis kaal waren gegeten door de rupsen. ’s Nachts hoorde je ze knagen. Overdag zag je het zilverkleurige spinsel van de cocons aan de daksparren van veranda’s en tussen verkeersborden hangen. Men zei dat er zware tijden zouden aanbreken voor de familie Story. Alan was directeur van een middelbare school en hij had het te druk om vaak langs te komen. De scheiding was zijn initiatief geweest, en daarna was hij min of meer verdwenen. Op zijn zevenenveertigste had hij zich ontpopt als een groot charmeur, of misschien waren er gewoon niet veel mannen van zijn leeftijd beschikbaar. Opeens was hij in trek.”

     
    Alice Hoffman (New York, 16 maart 1952)

     

     

    De Iraanse schrijver Hooshang Golshiri werd geboren op 16 maart 1938 in Isfahan. Zie ook alle tags voor Hooshang Golshiri op dit blog.

    Uit: Een kader voor het duister (Vertaald door Ahmad Miralai, Koeshar Parsi en Corine Wepster)

    “Zo blijkt het steeds weer te zijn, zoals ik nu hier op dit balkon zit en uitkijk op een stil steegje en alleen maar lemen daken zie van een en dezelfde kleur, slechts onderbroken door het turquoise van de twaalfzijdige koepel van de Baba Esmail, en dan wordt het lente en dan komt Shirins briefkaart met een week of zelfs tien dagen vertraging. Ze is onze trouwdag nog altijd niet vergeten. En ieder jaar stuurt ze dezelfde kaart met groene dennebomen en een gele vlek op de plaats waar de zon moet staan, alsof ze er tien tegelijk heeft gekocht, of zelfs twintig, om het niet te vergeten, als ze althans zo lang nog leeft.
    De kinderen, Maziar en Zohreh, schrijven ook maar twee brieven per jaar, nu allemaal in het Engels, en ieder jaar verontschuldigen ze zich ervoor dat ze het Perzisch vergeten.
    Ik zelf stuur geen kaarten en schrijf ook geen brieven.
    Ja, zo is het blijkbaar. Je zoekt naar iets maar je komt ergens anders uit, zoals aan het begin van de oorlog, toen je tijdens de verduistering buiten liep en op de tast je weg moest vinden langs de muur en het duister zo diep was dat je je erdoor voortgeleid voelde, of zoals toen we de kinderen gingen afhalen om een maandje allemaal bij elkaar te zijn en te kunnen uitleggen waarom we wilden scheiden en waarom ik terugging; maar nu ik eenmaal hier ben, nu zie ik altijd wanneer ik aan iets van daarginds word herinnerd of een brief krijg of zo'n standaard briefkaart, dezelfde straathoek voor me en de zon die groot maar koud is opgegaan boven zee en die de horizon aan de andere kant oranje-geel heeft gekleurd. Nee, van waar we liepen konden we de zon niet zien, alleen het oranje-geel van de horizon en toen ik weer keek was er niemand meer op straat of zelfs aan zee.”

     
    Hooshang Golshiri (16 maart 1938 – 5 juni 2000)
    Poster voor een conferentie

     

     

    De Spaanse schrijver Francisco Ayala werd geboren op 16 maart 1906 in Granada. Zie ook alle tags voor Francisco Ayala op dit blog.

    Uit: Wie Hunde sterben (Muertes de perro, vertaald door Erna Brandenberger)

    „Ich will mich ans Werk machen, sobald die Welle von Gewalttaten, Ausschreitungen, Mord, Raub, Brandschatzung und sonstigen Missetaten abflaut, die unser Land seit dem Tod von Presidente Bocanegra(3) überzieht - und angesichts all dessen, was wir erdulden, weiß ich, nebenbei gesagt, noch nicht, ob man seinen Namen, wie viele von uns meinen, verdammen oder doch nicht eher als unerfüllte Hoffnung preisen und als mißlungenen Rettungsversuch für unser Vaterland beklagen soll. Vorläufig bringe ich einmal meine Papiere und meine Gedanken in Ordnung, treibe meine Arbeit voran und mache diesen Entwurf, um dann im Anschluß daran das versprochene Buch fertigzustellen. Während sich alle um mich herum im Gebrauch des Fleischermessers oder der Machete üben, wenn nicht gar der Pistole, bediene ich mich der Feder: mit nicht minder messerscharfem Vergnügen.

    II
    Jetzt erst kann ich mir erklären, war um im Kino, war um in der Literatur und in den historischen Berichten, ja sogar in den frei erfundenen Geschichten die Zeitzeugen für die Generation der Enkel zu lebendigen Bürgen werden und war um immer der falsche Eindruck von schwindelerregender Überstürzung entsteht, obwohl doch der Schrecken solcher Zeitläufte merkwürdigerweise
    oft gerade in der Langsamkeit besteht, mit der sich die Geschehnisse unter der gespannten, gierigen Erwartung hinauszögern und die Minuten, die Stunden, Tage, Wochen, Monate sich bis ins Unerträgliche dehnen. Es kommt vor, daß der Erzähler, ohne es zu wollen, in seinem Bericht Morde auf Feuersbrünste häuft, Feuersbrünste auf Vergewaltigungen, Vergewaltigungen auf Raubzüge, und so türmt sich alles auf, wird ineinandergerührt, zusammengestaucht und verdichtet; dabei war es in Wirklichkeit ganz anders: Die Dinge entwickelten sich ganz ohne Lärm und Getöse, ohne Händel und Hader, vielmehr ganz schlicht und einfach, so daß vielleicht eines schönen Morgens gerade jemand mit dem Rasieren fertig ist und ein anderer Gast derselben Pension des Weges kommt und mit begreiflicher Erregtheit erzählt, Presidente Bocanegra sei heute früh tot in seinem Bett aufgefunden worden, nachdem er bis spät in die Nacht hinein an einem Staatsbankett im Palast teilgenommen habe.“

     

     
    Francisco Ayala (16 maart 1906 – 3 november 2009)

     

     

    De Peruaanse dichter César Vallejo werd geboren op 16 maart 1892 in Santiago de Chuco, Peru. Zie ook alle tags voor César Vallejo op dit blog.

     

    The Big People

    What time are the big people
    going to come back?
    Blind Santiago is striking six
    and already it's very dark.

    Mother said that she wouldn't be delayed.

    Aguedita, Nativa, Miguel,
    be careful of going over there, where
    doubled-up griefs whimpering their memories
    have just gone
    toward the quiet poultry-yard, where
    the hens are still getting settled,
    who have been startled so much.

    We'd better just stay here.
    Mother said that she wouldn't be delayed.

    And we shouldn't be sad. Let's go see
    the boats—mine is prettier than anybody'sl—
    we were playing with them the whole blessed day,
    without fighting among ourselves, as it should be:
    they stayed behind in the puddle, all ready,
    loaded with pleasant things for tomorrow.

    Let's wait like this, obedient
    and helpless, for the homecoming, the apologies
    of the big people, who are always the first
    to abandon the rest of us in the house—
    as if we couldn't get away too!

    Aguedita, Nativa, Miguel?
    I am calling, I am feeling around for you in the darkness.
    Don't leave me behind by myself,
    to be locked in all alone.

     

    Vertaald door James Wright

     

     
    César Vallejo (16 maart 1892 – 15 april 1938)
    Cover biografie

     

     

    Onafhankelijk van geboortedata

    De Duitse schrijver Per Leo werd geboren in 1972 in Erlangen. Zie ook alle tags voor Per Leo op dit blog.

    Uit: Flut und Boden

    „Wenn mich nicht alles täuscht, war es das einzige Mal überhaupt, dass Großmutter aus der Zeit des Nationalsozialismus berichtete.
    Es war aber nicht als historische Mitteilung gemeint, als sie mir erzählte, Großvater habe sie geheiratet, obwohl eine – nicht näher beschriebene – Prüfungskommission ihr die Ehetauglichkeit abgesprochen habe. Ariernachweis zwar tadellos, auch Schollenverhaftung traumhaft, Erscheinungsbild nordisch-fälisch wie aus dem Lehrbuch, gesund wie ein Bienenstock und so kräftig, dass ihr nach einem bei der Heuernte erlittenen Kreuzotternbiss nur etwas schwindlig geworden war. Hübsch war sie sowieso. Aber leider zu klein. Wenn ich mich richtig erinnere, hob sie zwei Arten der Treue hervor, die es Großvater erlaubt hatten, sich im März 1935 über dieses Urteil hinwegzusetzen: seine Treue zu ihr und die seiner Kameraden zu ihm. Tatsächlich erzählt diese Anekdote viel darüber, wie das Dritte Reich funktionierte. Wer etwas in die Waagschale zu werfen hatte, Geld, Einfluss, Freundschaft, seinen Körper oder andere Naturalien, dem konnte das Gesetz egal sein.
    Was hatten die Einwohner Lothringens der SS zu bieten? Wie viele Francs, wie viele Schinken, wie viele Geschlechtsakte war die Bescheinigung eines nordischen Blutsanteils wert? Wir wissen es nicht und können nur vermuten, dass die erstaunlich hohe Eindeutschungsquote in den westlichen Annexionsgebieten nicht nur sachliche Gründe hatte. Als Führer im Rasseamt, der auch entsprechende Fortbildungskurse besucht hat, fordert man Friedrich Leo dort jedenfalls aus keinen anderen als sachlichen Gründen an. Er wird einer sogenannten Fliegenden Kommission zugewiesen, die das lothringische Hinterland durchkämmt, um die rassische Zusammensetzung der Bevölkerung zu kartieren und über Eindeutschungsanträge zu entscheiden. Diese Kommissionen bestehen aus Medizinern und Eignungsprüfern der SS. Während die Ärzte wiegen, messen, abhören, Krankheitsgeschichten erfragen, machen sich die Rasseexperten einen Eindruck von der Gesamterscheinung des examinierten Körpers. Praktisch heißt das, sie gleichen die in dem Standardwerk Rassenkunde Europas abgedruckten Menschenbilder mit der Wirklichkeit im deutschfranzösischen Grenzgebiet ab.”

     

     
    Per Leo (Erlangen, 1972)

     

     

    Zie voor nog meer schrijvers van de 16e maart ook mijn blog van 16 maart 2014 deel 1 en eveneens mijn blog van 16 maart 2014 deel 2.

    Zie voor bovenstaande schrijvers ook mijn blog van 16 maart 2007 en ook mijn blog van 16 maart 2008 en eveneens mijn blog van 16 maart 2009.

    16-03-2018 om 18:11 geschreven door Romenu  


    Tags:P.C. Hooft, Bredero, Dirk von Petersdorff, Zoë Jenny, Alice Hoffman, Hooshang Golshiri, Francisco Ayala, César Vallejo, Per Leo, Romenu
    » Reageer (0)
    15-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ben Okri, David Albahari, Louis Paul Boon, Kurt Drawert, Gerhard Seyfried, Andreas Okopenko, An Rutgers van der Loeff, Prosper van Langendonck, Paul Heyse

    De Nigeriaanse dichter en romanschrijver Ben Okri werd geboren op 15 maart 1959 in Minna, Nigeria. Zie ook alle tags voor Ben Okri op dit blog.

     

    A New Dream of Politics

    They say there is only one way for politics.
    That it looks with hard eyes at the hard world
    And shapes it with a ruler’s edge,
    Measuring what is possible against
    Acclaim, support, and votes.

    They say there is only one way to dream
    For the people, to give them not what they need
    But food for their fears.
    We measure the deeds of politicians
    By their time in power.

    But in ancient times they had another way.
    They measured greatness by the gold
    Of contentment, by the enduring arts,
    The laughter at the hearths,
    The length of silence when the bards
    Told of what was done by those who
    Had the courage to make their lands
    Happy, away from war, spreading justice
    And fostering health,
    The most precious of the arts
    Of governance.

    But we live in times that have lost
    This tough art of dreaming
    The best for its people,
    Or so we are told by cynics
    And doomsayers who see the end
    Of time in blood-red moons.

    Always when least expected an unexpected
    Figure rises when dreams here have
    Become like ashes. But when the light
    Is woken in our hearts after the long
    Sleep, they wonder if it is a fable.

    Can we still seek the lost angels
    Of our better natures?
    Can we still wish and will
    For poverty’s death and a newer way
    To undo war, and find peace in the labyrinth
    Of the Middle East, and prosperity
    In Africa as the true way
    To end the feared tide of immigration?

    We dream of a new politics
    That will renew the world
    Under their weary suspicious gaze.
    There’s always a new way,
    A better way that’s not been tried before.

     

     
    Ben Okri (Minna, 15 maart 1959)

     

     

    De Servische schrijver David Albahari werd op 15 maart 1948 geboren in Pec in Sevie.Zie ook alle tags voor David Albahari op dit blog.

    Uit:Die Kuh ist ein einsames Tier (Vertaald door Klaus Wittmann en Mirjana Wittmann)

    Der Berg
    Vom Gipfel aus erblicken wir auf einem Pfad am Fuß des Berges einen Mann.
    Wir haben zwei Stunden bis hier oben gebraucht, weil Nelas Fuß etwas wehtat und Vesna wie immer müde war.
    Er schafft es bestimmt schneller. Wir breiten eine Plastiktischdecke auf dem Rasen aus,
    holen Brote und Äpfel aus den Rucksäcken.
    Wir trinken Blaubeersaft. Als der Mann dann erscheint, ist er älter, als wir dachten. Und nicht außer Atem.

     

    Der Leser
    Der Leser, der sich an einer Stelle im Buch verliert, findet sich, allerdings verändert, an einer anderen wieder. Er be-trachtet sich lange in einem kleinen Spiegel, betastet den Schnurrbart, den er früher nicht hatte, streicht über das schulterlange Haar. Keine Frage, auch jetzt, außerhalb des Buches, fühlt er sich wohl. Das Buch liegt aufgeschlagen auf dem Tisch. Der Leser geht hin und klappt es zu. Als er dann wieder in den Spiegel schaut, sieht er darin nichts.

     

    Vlada Ristić, der Apotheker
    hatte Träume, die sich in nichts von der Wirklichkeit unterschieden. In ihnen gab es nicht jene unerwarteten Wendungen des Irrationalen, kam es nicht zu den üblichen Metamorphosen des Realen, man begegnete nicht der Vieldeutigkeit der Symbole. Es war — so könnte man es wohl am treffendsten beschreiben —, als hörte das Wachsein nie auf, als währte es immer fort, als würde Vlada Ristić,. der Apotheker. sich lediglich erinnern, aber nicht deuten, nicht erklären. Wie lange sollte das so weitergehen? Vlada Ristić. der Apotheker. wusste es nicht. Mit der zeit vermochte er nicht mehr zu erkennen, wann er schlief und wann er wach war. Er machte die Augen auf und sank in Schlaf.”

     

     
    David Albahari (Pec, 15 maart 1948)

     

     

    De Vlaamse dichter, schrijver en kunstschilder Louis Paul Boon werd geboren in Aalst op 15 maart 1912. Zie ook alle tags voor Louis Paul Boon op dit blog.

    Uit: Pieter Daens

    “Toen zijn dochtertje Adelaide tien jaar was geworden, kon hij met het gewonnen fortuin het prachtige buitengoed Kasteel Overham kopen, een historisch erf met ruim zestig hectaren bos en tuin. Adelaide en haar jongere zusje konden erin stoeien en verloren dwalen. Toch vergat ze nooit hoe ze als kind de snelle opgang van vaders fabriek had meegemaakt, waar de loonslaven in vuil en stof werkten, door spinmolens werden gegrepen en de handen afgerukt, en in enge steegjes en besloten binnenkoertjes uitzichtloos verkommerden. Veel heeft zij erover verhaald, want haar echtgenoot — hij is lange tijd een mijner vrienden geweest — en ook haar zoon, bekommerden zich om het erbarmelijke lot van de fabrieksarbeider dezer negentiende eeuw. Als achttienjarige was ze een zeer mooi meisje, ik herinner het me nog best, en liet haar vader een beeldhouwer komen om haar in marmer te vereeuwigen. Hij stelde haar voor als de Heilige Maagd... beeld dat ze niet elke dag onder ogen wenste te krijgen, want zogauw ze gehuwd was schonk ze het aan de Sintmaartenskerk, waar het nog steeds prijkt. Ik zal niet bitter worden, maar wie erbij neerknielt, knielt zonder het te beseffen voor de macht en de heerschappij der garenfabrikanten van de negentiende eeuw. Kasteelbewoonster Adelaide trouwde een man, haar waardig: baron Paul de Bethune. Als dochter van een gewezen fabrieksarbeider mocht zij nu barones genoemd. Met haar echtgenoot bleef ze op Kasteel Overham wonen. Hij liet er vijvers graven, die hij langs grachten in verbinding bracht met de Dender... Iets wat hem in het stadje, waar men graag spotnamen geeft, de bijnaam van Baron Grachtwater bezorgde. Ik zei het reeds, hij is lange tijd mijn vriend geweest, en ik weet dat hij het de spotters niet kwalijk nam. Door zijn afkomst en het geld van zijn schoonvader klom hij vlug de politieke ladder op. Eerst lid van de provinciale raad, werd hij daarna senator. De jongere zuster van Adelaide deed het even goed, of nog beter.”

     

     
    Louis Paul Boon (15 maart 1912 - 10 mei 1979)
    Scene uit de film “Daens” uit 1992 met Jan Decleir (links) als Adolf Daens

     

     

    De Duitse dichter en schrijver Kurt Drawert werd geboren op 15 maart 1956 in Henningsdorf. Zie ook alle tags voor Kurt Drawert op dit blog.

    Uit: Es wächst nicht zusammen, was nicht zusammen gehört

    „Der Konflikt aber, an dem die modernen Gesell­schaften seit der Spätromantik bis in die Gegenwart hinein so schwer zu tragen haben, besteht nun nicht allein darin, den souverän gewordenen Anspruch auf sich selbst mit Techno­logien der Ent­fremdung immer aufs neue zu konterkarieren, weil es das Kapital so erzwingt. Der eigentliche Konflikt, oder besser, der Skandal des Konfliktes ist die Verleugnung, sich in einem Konflikt zu befinden. Die medial durch­gesetzten Rhetoriken, ob sie nun politischer oder religiöser Art sind, produzieren Illusionen und falsche Erwartungen an die Gesellschaft; sie wollen das Barbarische humanisieren und barbarisieren das Humane; sie wollen ein „Ausgang aus der selbst­verschuldeten Unmündig­keit“ sein und führen nur um so tiefer in Unmündigkeiten hinein; sie sind, mit einem Wort, Verführungen im Namen einer simulierten Harmonie. Ziehen wir nun die Klammer der Verpflichtungsliebe, von der unser Herr Geheimrat so wunderbar absehen konnte, weil sie privat blieb, um die Spaltungs- und Vereinigungs­geschichte der Deutschen mit ihrer dauernden Sehnsucht nach dem anderen, unbekannten Teil, dann haben wir das ganze Dilemma der affektiven Züchtigung seit nunmehr zwanzig Jahren vor Augen: eine Liebe, oder etwas schlichter vielleicht, eine Zugehörigkeit zu fordern, die keine andere Grundlage hat als die einer zerstrittenen Familie vor dem Erbschaftsgericht. Diese Uneigentlichkeit der Beziehung muß sich nun moralisch so präsentieren, als wäre sie eine beschlossene Sache der Herzen. Die Motive für diese inszenierte Wendung vom Dilemma zum Glück sind auch klar: kein Politiker kann sich einer Rhetorik der Verführbarkeit entziehen, oder er verliert früher oder später sein Amt. Das gilt für unser deutsch-deutsches Vereinigungs­szenario ebenso wie für die politische Praxis im allgemeinen.
    In dieser Klemme zwischen Wahrheits­verpflich­tung und Illusions­erzeugung gibt es nur einen Ausweg: den grammatisch inkorrekten und syntaktisch bis zur Unlesbarkeit verschach­telten Satz. Er offenbart, daß es keine authentische Beziehung des Sprechers zum Gesprochenen und der Sprache zu ihrem Gegenstand gibt. Im Grunde darf man den falschen Satz gar nicht erst annehmen, weil er in sich selbst begründet eine Abweisung ist.“

     

     
    Kurt Drawert (Henningsdorf, 15 maart 1956)
    Cover

     

     

    De Duitse schrijver, tekenaar en karikaturist Gerhard Seyfried werd geboren op 15 maart 1948 in München. Zie ook alle tags voor Gerhard Seyfried op dit blog.

    Uit: Verdammte Deutsche!

    »Jawohl, Herr Kapitän. Allerdings, es fehlt uns leider an geeigneten Leuten, die sich in Marinedingen auskennen.« über dem Kanal donnert ein gelber Zug der Hochbahn vorbei. Der Offizier wartet, bis der Lärm verklingt, und antwortet: »Ich weiß. Aber ein Anfang ist gemacht. Kapitän Widenmann, unser Attache an der Londoner Botschaft, hat einen Marineoffizier angefordert. Er braucht einen zuverlässigen Mann mit Sachkenntnis und besonders guten Englischkenntnissen, der ihm bei der Dokumentation der Flottenparade im Spithead helfen soll. Die Anfrage ist an uns weitergeleitet worden, und wir haben etwa hundert Personalakten durchgesehen. Einer schien mir gleich in mehreren Punkten geeignet: Anfang des Jahres zum Oberleutnant zur See befördert und zur U-Boot-Flottille versetzt worden. In England aufgewachsen, Vater einer der NDL-Direktoren. Auf den Mann setze ich persönlich große Hoffnungen. Er ist schon unterwegs nach London. Mal schon, wie er sich dort macht.« »Weiß Widenmann, daß wir den Mann in England als Agent einsetzen wollen?« »Nein. Der Attachä vertritt zwar die Ansicht, wir müßten erheblich aktiver in England sein, cr will aber zugleich damit nicht in Berührung kommen. Das könnte seinen diplomatischen Status gelbluden.« »Und dieser Oberleutnant?« »Weiß auch nichts davon. Sie werden ihn unter Ihre Fittiche nehmen, Steinhauer.«

     

     
    Gerhard Seyfried (München, 15 maart 1948)
    Seyfrieds karikatuur van een “groen” geregeerd Berlijn 

     

     

    De Oostenrijkse dichter en schrijver Andreas Okopenko werd in Košice (Slowakije) geboren op 15 maart 1930. Zie ook alle tags voor Andreas Okopenko op dit blog.

    Uit: Lexikon-Roman

    „Auch dieses Vergnügen können Sie haben: Sie brauchen nur kreuz und quer durch mein Lexikon zu lesen, so wie Sie sich ja auch an Ihren Feldwebel, Ihre erste Flaschenmilch und Ihr künftiges Zimmer im Altersheim durcheinander erinnern können. Das ist Welt. In vorgeschriebener Reihenfolge vorgeschriebene Blicke zu werfen, ist hingegen klassische Lektüre oder vortauwetterlicher Ost-Tourismus. Ich will Sie – versuchen wir es einmal – aus der Lektüre in die Welt befreien.
    Daß die Sentimentale Reise ein Möglichkeitenroman ist, wurde nun ausgesprochen. Er ist ein Mobile, wie man es von der Decke herabhängen hat, damit es in jedem Luftzittern mitlebt und wechselt. Er ist ein Spiel, das nicht nach einmaligem Gebrauch ausgespielt ist. Lesen Sie einmal dem Schiff nach und einmal dem Alphabet, einmal durcheinander und einmal Überschlagenes nachholend oder Städtchen tauschend. Vergleichen Sie Abfahrt- und Ankunftkater, Aussaat und Ernte, Milchblau und Schweinchenrosig.
    Legen Sie einmal den Helden beiseite und spielen Sie ohne ihn mit den Ödstättenkindern, gehen Sie von Bord und machen Sie sich in der Au selbständig. Blättern Sie später wahl- und gedankenlos in dem Buch oder benützen Sie das Würfelspiel Ihres Kindes. („Man überschlage drei Kapitel“ oder „man kehre zum Ausgangspunkt zurück“.) (Bauer + Jelinek haben die aleatorische Textverwertung übrigens unabhängig von mir „erfunden“.) Die Dürftigkeit des Modells sehen Sie mir, bitte, nach. Geographisch wie psychologisch wie kombinatorisch könnte es ungleich reicher sein. Nehmen Sie das Prinzip für die Durchführung, denken Sie an den ersten Computer, erweitern Sie den Roman durch eigene Weiterknüpfung an Reizwörter, am besten: schreiben Sie ein Buch, das meines in seiner Kleinheit festnagelt.
    Diese Gebrauchsanweisung ist kein Vorwort, denn sie ist nötig. Mit Vorworten verschone ich Sie. Wer die Schonung ausschlägt, weil er Vorworte liebt oder weitere Informationen will, schlage unter Vorworte nach. Das Gros folge mir, bitte, gleich zum Anfang der Reise.“

     

     
    Andreas Okopenko (15 maart 1930 – 27 juni 2010)

     

    De Nederlandse schrijfster An Rutgers van der Loeff werd geboren in Amsterdam op 15 maart 1910. Zie ook alle tags voor An Rutgers van der Loeff op dit blog.

    Uit: Alleen tegen alles 

    ‘'k Weet een spoorwagon.’
    ‘O ja?’ Mark liet zijn antwoord even druilerig klinken als de motregen waar ze landerig doorheen fietsten. Zijn gezicht bleef onbewogen, zijn blik op de blauw glimmende straatkeien gericht. Het opspattende water van de plassen doordrenkte hun broekspijpen, maar het was noch zijn, noch Pieters gewoonte daar enige aandacht aan te schenken.
    ‘Op het rangeerterrein beoosten het viaduct,’ vervolgde Pieter, ‘geen mens die ons daar vindt, als we er eenmaal zijn.’
    ‘'k Hoor het je zeggen,’ zei Mark lijzig.
    Ze reden nu tegelijk door een enorme plas; dat gaf de bevrediging van een lekker geluid. Marks voeten sopten meteen in zijn schoenen; geen bezwaar, het waren toch ouwe rotschoenen.
    ‘Als we veilig door dat gat in het hek komen,’ zei Pieter, ‘daar onder aan de spoordijk - er is niet eens prikkeldraad - dan verzeker ik je dat er geen haan naar kraait. En die kade is 's avonds zo eenzaam als wat, zo'n enkel juffertje dat daar tippelt daargelaten.’
    ‘En 'r klanten dan toch zeker?’ vulde Mark aan met even opgetrokken wenkbrauwen.
    Pieter grinnikte, maar begon zich opeens op zijn zakken te slaan. ‘Verroest, ik heb vergeten sigaretten te kopen!’
    ‘La maar, heb ik wel,’ zei Mark effen.
    Ze fietsten een tijd zwijgend.
    ‘Je bent toch eigenlijk een rotzak,’ verweet Pieter. ‘Jij wilt een feest geven en ik sloof me uit, en alles wat ik krijg is stank voor dank.’

     

     
    An Rutgers van der Loeff (15 maart 1910 – 19 augustus 1990)
    Cover

     

     

    De Vlaamse dichter en schrijver Prosper Antoine Joseph Van Langendonck werd geboren in Brussel op 15 maart 1862. Zie ook alle tags voor Prosper van Langendonck op dit blog.

     

    O klamme koude

    O klamme koude, die me 't krimpend herte
    beklemt, en 't àl ontzielt en mijn gedachten,
    als bloemen, dor voor ze in de zonne lachten,
    doet nederbuigen onder 't lood der smerte,

    - doet nederbuigen in wanhopig smachten,
    zo droef, ach, o zo droef, tot haar verterte
    de tred des wandlaars, onbewust hoe 't herte
    toch pijnlijk krimpen kàn om al die klachten

    verloren en niet eens dat lied gezongen,
    vol liefde ruisend van miljoenen tongen
    en rijk van ingetogen zielenleven.

    Mijn hoofd valt zwaar, mijn stramme handen beven;
    'k voel onmachtstranen in mijne ogen schieten
    en heel mijn leven door mijn vingren vlieten.

     

     

    Gij dichter...

    Gij dichter, die uw gangen gaat
    langs 't druk gewoel des levens
    als u de smaad in 't aanzicht slaat
    van vriend en vijand tevens,
    leg nooit de fiere vrije kop
    en laat u nooit verlammen,
    al dagen zij zo talrijk op
    met honende epigrammen.

    Want wie u tergend smaadt en slaat,
    omwroetend in uw wonden,
    werd vaak vol valsheid en verraad
    tot in de ziel bevonden.

    Veracht dat lage en gore diet
    dat stikt in machteloosheid
    en, laf verschanst, de pijl verschiet
    der huichelende boosheid.

    Hun lach bedriegt, hun woord bedriegt.
    Wie of zij niet bedrogen?
    Hun handel en hun wandel liegt,
    hun leven is één logen,
    met schijn van deugd en eerlijkheid
    en ijdle glans omgeven,
    maar door uw blik die niets misleidt,
    het brandmerk ingedreven,
    uw blik die nier en ingewand
    doorgrondt en, vrij geheven,
    hun al de schande in 't voorhoofd brandt
    van hun inwendig leven.

     

     
    Prosper van Langendonck (15 maart 1862 – 7 november 1920)

     

     

    De Duitse dichter, schrijver en essayist Paul Heyse werd geboren in Berlijn op 15 maart 1830. Zie ook alle tags voor Paul Heyse op dit blog.

     

    Favete linguis

    Da ich ein junger Gesell, wie schalt mich oft die Geliebte,
    Wenn ich in Schweigen versank mitten im lachendsten Glück,
    Um erst ferne von ihr in beflügeltem Wort zu ergießen
    All der Gefühle Gewalt, die mir die Nahe geweckt.
    So auch wandelt' ich stumm vorbei an den holden Gebilden
    Südlicher Kunst; erst spät kam das Erlebnis zu Wort.
    Ist doch Denken Erinnern, und Dichten ein inneres Anschaun;
    Worte beschwören den Geist, der sich den Sinnen entzog.
    Nachzubeleben entschwundenes Glück vermag die beseelte
    Rede; lebend'gem Genuß gnügt ein verworrenes Ach.

     

     

    Schönster Tag, nun gute Nacht

    Schönster Tag, nun gute Nacht!
    Wie viel Freuen und Frohlocken,
    Lieb' und Lust und Blütenflocken,
    Herrlicher, hast du gebracht!

    Siehe, wie die Schatten sacht
    Unsern Waldespfad umgrauen!
    In den lichten Himmelsauen
    Ist der erste Stern erwacht.

    Sei willkommen, Sternenpracht!
    Stille nun die Lust allmählich!
    Heimwärts ziehn wir, stumm und selig -
    Schönster Tag, nun gute Nacht!

     

     
    Paul Heyse (15 maart 1830 - 2 april 1914)
    Portret door Eduard Magnus, 1849

     

     

    Zie voor nog meer schrijvers van de 15e maart ook mijn blog van 15 maart 2015 deel 2.

    Zie voor bovenstaande schrijvers ook mijn blog van 15 maart 2007 en ook mijn blog van 15 maart 2008 en eveneens mijn blog van 15 maart 2009.

    15-03-2018 om 18:25 geschreven door Romenu  


    Tags:Ben Okri, David Albahari, Louis Paul Boon, Kurt Drawert, Gerhard Seyfried, Andreas Okopenko, An Rutgers van der Loeff, Prosper van Langendonck, Paul Heyse, Romenu
    » Reageer (0)
    14-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pam Ayres, Jochen Schimmang, Horton Foote, Volker von Törne, Olivier Delorme, Alexandru Macedonski, Albert Robida, Theodore de Banville, Wout Waanders

    De Britse dichteres van humoristische poëzie Pam Ayres werd geboren op 14 maart 1947 in Stanford in the Vale in Berkshire (tegenwoordig Oxfordshire). Zie ook alle tags voor Pam Ayres op dit blog.

     

    Tippy Tappy Feet

    The days are slowly passing since I found her still and prone,
    Since I took her to the surgery and came back on my own,
    Now, as my key turns in the lock, the sound I miss the most of all,
    Are the tippy tappy toenails as they skidded down the hall.

    There was something in the welcome; there was something in her style,
    In the jingle of her collar and ecstatic doggy smile,
    The tail that wagged so furious, the eyes that shone so bright,
    It’s the silence. It’s the silence. It is blacker than the night.

    And if I’d had a rotten day, if I was tired and spent,
    If I had found indifference in every place I went,
    Always at my journey’s end, when I was flat and lonely,
    That little dog convinced me I was someone’s one and only.

    Her things are still around me, I have left them all alone,
    A little greasy collar, a yellow rubber bone,
    A hairy tartan blanket in her basket on the floor,
    From which she sprang to terrify all knockers at the door.

    How grievous is the emptiness on entering the hall,
    How disproportionate; so great a loss for one so small,
    For the music it is missing, and my home is incomplete,
    The music of her tippy tappy doggy dancing feet.

     

     
    Pam Ayres (Stanford in the Vale, 14 maart 1947)
    Affiche

     

     

    De Duitse schrijver Jochen Schimmang werd geboren op 14 maart 1948 in Northeim. Zie ook alle tags voor Jochen Schimmang op dit blog.

    Uit: Neue Mitte

    “Die ersten wilden Siedler waren schon gekommen, als diese endlose Debatte noch geführt worden war, und hatten sich nach und nach der Flachbauten angenommen. Die Stromleitungen waren repariert und die wichtigsten Verbindungen zur Außenwelt aufgebaut worden. In der Folge hatten sich Handwerker, zwei kleine IT-Firmen, eine Historikerin von der Freien Universität, eine anarchistische
    Gruppe, deren Leitbild Kropotkins Prinzip der gegenseitigen Hilfe war, und viele andere hier niedergelassen. Vor einem Jahr war Sander geholt worden, damit er eine zentrale Bibliothek aufbaute.
    »Seitdem bin ich nicht mehr draußen gewesen«, sagte er.
    »Wir sagen draußen, wenn wir meinen, dass jemand durch den Torbogen der ersten Ruine geht, in dem ich auf dich gewartet habe.«
    »Aber du musst doch Lebensmittel einkaufen?«
    »Das machen einmal in der Woche die Anarchisten für
    mich«, erzählte Sander. »Sie machen auch für die meisten anderen Besorgungen und Erledigungen, schwirren aus in die Welt. Dafür werden sie von uns allen versorgt.«
    »Also praktizierter Kropotkin.«
    »Kann man so sagen. Erstaunlich, wenn man bedenkt, dass hier vorher der Staatsterror geherrscht hat. Das Haus dort drüben« – er zeigte auf einen langgestreckten Bau auf der linken Seite unseres Weges –, »in dem jetzt eine Gärtnerei untergebracht ist, war früher das Verhörzentrum für Staatsfeinde. Im Gegensatz zu anderen Regimes haben diese Verbrecher ihre Vernichtungsmaschinen ja nicht ausgelagert, sondern wollten sie so nah wie möglich bei sich haben.«

     

     
    Jochen Schimmang (Northeim, 14 maart 1948)
    Northeim, Marktplatz

     

     

    De Amerikaanse schrijver en draaiboekauteur Horton Foote werd geboren op 14 maart 1916 in Wharton, Texas. Zie ook alle tags voor Horton Foote op dit blog.

    Uit: The Old Friends

    “MAMIE. It’s five o’clock. (Julia glances perfunctorily at the diamond watch on her arm. Mamie walks about, hoping they will comment. They go on sipping their drinks as if she weren’t there.) Why aren’t Sibyl and Hugo here? (They still say nothing — if they have an opinion.) They should have been here at a quarter of four. (A pause. Mamie again waits for an answer, but gets none.) Albert, was that a safe driver you got to meet them at the airport? (Again no answer.) Albert ... (Still no answer.) Albert ...
    JULIA. (Snapping at her.) My God, Mama! It was Vernon. He’s driven you to Houston a million times.
    MAMIE. Don’t bite my head off. I’d forgotten if you told me. (A pause. She sighs.) I was always accused of arranging that match. Well, I did, in a way, I certainly always liked Sibyl, and when she and Howard Ratliff broke their engagement, and Hugo told me he was going to ask her to marry him. I told him it would be the smartest thing he ever did. He always consulted me in those days. The only time he went against my wishes was when he went into the oil business. “Stay here with your friends and family,” was my advice to him. But no, he had to go running around the world looking for oil. He was going to end up richer than Standard Oil, Magnolia, and Texaco, all put together. (Gertrude Hayhurst Sylvester Ratliff, 54, enters. She is expensively dressed and is a heavy and constant drinker, always a little drunk. She tends to talk very loudly.)
    GERTRUDE. Hey!
    JULIA. Hello, Gertrude.
    GERTRUDE. Having a little drink? Give me one, honey. Vodka anything, just as long as it’s vodka. I just finished deciding on Gaynor’s tombstone. Oh, it’s depressed me so.
    MAMIE. Who did you get it from, Gertrude?
    GERTRUDE. Matthew, Miss Mamie. I got the most expensive they had.
    MAMIE. Did you have something put on it?
    GERTRUDE. Yes, ma’am. (Opens her purse, takes out a paper, and reads.) “An honest man is the noblest work of God.” (Puts the paper away, snaps the purse shut, and reaches for the drink Albert has silently and morosely fixed for her.) This time last year, Gaynor and I were packing for our New York trip. I had decided on all the plays I wanted to see and he had sent for my tickets and we had our reservations at the Waldorf“.

     

     
    Horton Foote (14 maart 1916 – 4 maart 2009)
    Scene uit een opvoering in New York, 2014

     

     

    De Duitse dichter Volker von Törne werd geboren op 14 maart 1934 in Quedlinburg. Zie ook alle tags voor Volker von Törne op dit blog.

     

    Antwort

    Was mich betrifft: Ich weiß es besser
    (und weiß doch auch nicht ein und aus).
    Ich weiß: Die Dummheit liefert uns ans Messer
    und setzt uns einen roten Hahn aufs Haus.

    Du klagst, als wären es Naturgewalten,
    was uns da brüllend in die Messer treibt,
    als gäbs nicht Herrn, die Finsternis verwalten,
    damit es dunkel in den Köpfen bleibt.

    Wir sind mit Dummheit bitterbös in Fühlung
    (und kaufen schließlich, wenn wir leisetreten,
    die Sintflut ein als komfortable Wasserspülung).

    Es nützt dir nicht, die Dummheit zu verachten.
    Statt ihm die Läuse aus dem Pelz zu jäten,
    lad ich dich ein, den Leviathan zu schlachten!

     

     

    Deutscher Psalm

    1
    Die Hoffnung hat ihr Soll nicht erfüllt
    Einzementiert wird der Zorn in den Kehlen

    2
    Brot sättigt nicht mehr und Wasser macht durstig
    Mit Spruchbändern und Fahnen wird der Himmel verhängt

    3
    Erfüllt sind die Städte vom Schweigen der Steine
    Wer erinnert sich noch unserer Träume?

    4
    Nicht jedes Ende ist auch ein Anfang
    Über mächtige Brücken führen die Straßen ins Leere

     

     
    Volker von Törne (14 maart 1934 – 30 december 1980)
    Cover

     

     

    De Franse schrijver Olivier Delorme werd geboren op 14 maart 1958 in Chalon-sur-Saône. Zie ook alle tags voor Olivier Delorme op dit blog.

    Uit: Yannis Tsarouchis, ou l’Éros en maillot de corps 

    « De retour chez lui, le modèle de son nu, qu’il a décidé de congédier, s’assied quelques instants à côté de l’aquarelle « et brusquement j’ai vu quelque chose qui m’a énormément surpris. La tête du modèle et la copie du musée coïncidaient absolument du point de vue des couleurs. Ce que j’avais pris pour un style métaphysique des Anciens, j’ai compris que c’était tout simplement le fait de la transcription fidèle des couleurs. C’est-à-dire : du dessin exact des formes qui déterminent l’étendue des couleurs. (…) Il fallait que je me libère du dessin sculptural qui nous entraîne à nous occuper de choses qui ne se voient pas, et qui ne sont donc pas indispensables à la peinture. J’ai décidé de commencer un deuxième nu (…) en plaçant la toile à côté du modèle pour vérifier instantanément si chaque touche de pinceau coïncidait absolument avec les couleurs du modèle. Ce système me contraignait à des audaces inconscientes et à des trouvailles en matière de couleurs, qui n’étaient rien d’autre qu’une copie fidèle des couleurs que je voyais.
    (…)

    Comme avec les Fayoum, Tsarouchis ne cesse donc, tout au long de sa vie, de dialoguer avec un art antique, hellénistique, qu’il ne cesse d’observer (de la gamme chromatique des céramiques, les lécythes à fond blanc par exemple, aux peintures découvertes en 1977 dans les tombes royales macédoniennes de Verghina), de copier ou de recréer, en réinterprétant par exemple les thèmes antiques des Huit Vents (1965), des Quatre Saisons (1965, 72, 78) ou des Douze Mois (1971-72)."

     

     
    Olivier Delorme (Chalon-sur-Saône, 14 maart 1958)
    « Maart » uit de 12 maanden van Yannis Tsarouchis, 1972

     

     

    De Franse schrijver, tekenaar, schilder, karikaturist en journalist Albert Robida werd geboren op 14 maart 1848 in Compiègne.Zie ook alle tags voor Albert Robida op dit blog.

    Uit: The Monkey King (Fragment uit:Voyages très extraordinaires de Saturnin Farandoul,vertaald door Brian Stableford)

    “Little by little, the fuss caused by the new arrival died down, and life resumed its ordinary course.
    If Farandoul had been older, he would have been able to marvel at the patriarchal existence led by the monkeys. Indeed, the happy population of that fortunate isle, lost in the vastness of the Pacific far distant from the customary shipping routes, was still in the Golden Age! The island was extraordinarily fertile. All the fruits of the Earth grew in abundance, lavishly distributed without the least requirement for cultivation. No fearsome wild beasts infested the forests, where even the most inoffensive creatures lived in total security.
    The simian race was the summit of the evolutionary scale, dominating by its intelligence the entire natural order of the island. Man was unknown there, never having repressed it with his barbarity or perverted it with his example–as he has those fallen races of monkeys, condemned to ignominy, which will vegetate forever in the lands inhabited by humans, unless some monkey of genius arrives one day to effect their return to the purer life of ancient times, in some wilderness inaccessible to humankind.
    These monkeys belonged to a race intermediate between the Orang-utans and Chimpanzees.
    Aggregated in tribes, whose villages were composed of about 50 huts made of small branches, they lived quite happily. Each family enjoyed the most complete individual liberty, and where matters of communal interest were concerned they looked to the elders, who often came together in council at the foot of a giant eucalyptus, in the branches of which the young ones frolicked without taking part in the discussions.
    It must be said that everyone was full of respect for these worthy ancients, and that the smart young monkeys would never allow themselves to jump on their backs or to grab their tails in passing, without previous authorization.
    Farandoul spent a year with the family. He rolled in the grass with his foster-brothers; he played all the exciting games with them that young monkeys play. To the great astonishment of his parents, however, he remained remarkably inept in leaping about, and adamantly refused to climb coconut palms.”

     

     
    Albert Robida (14 maart 1848 – 11 oktober 1926)
    Cover Engelse vertaling

     

     

    De Roemeense dichter Alexandru Macedonski werd geboren op 14 maart 1854 in Craiova.  Zie ook alle tags voor Alexandru Macedonski op dit blog.

     

    Nuit de Décembre (Fragment)

    C'est Bagdad ! C'est Bagdad ! Et lui, c'est l'émir !
    Dans l'air, des pétales de roses se divertissent…
    La soie à fleurs et le fil se mettent à bîtir
    Des nuances qui, dans l'ombre, lentement se flétrissent… -
    Les bassins d'eau chantent… des voix limpides bruissent…
    C'est Bagdad ! C'est Bagdad ! Et lui, c'est l'émir.

    Et c'est lui l'émir, il compte dans son trésor
    D'interminables tas d'argent et des amas d'or,
    Et pierreries à l'éclat des étoiles ;
    Partout de kandjars, des aciers affreux –
    Aux étables, chevaux dont les sabots jettent du feu
    Et, tout autour, des fleurs ou écume des pétales.

    C'est bien Bagdad, ciel jaune et rose qui palpite,
    Paradis de rêves ailés et d'amaryllis,
    Argent coulé en sources et horizon en pépites –
    C'est donc Bagdad, l'oasis des roses et des lys –
    Mosquées - minarets et le ciel qui palpite.

    Et c'est lui l'émir, et il a toutes les sèves :
    Jeune, il a un charme du tonnerre, c'est un dieu,
    Mais chaque jour il sent qu'on lui vole un rêve…
    La Mecque – ses désirs convergent vers ce lieu,
    Et devant ce désir, rien ne fait long feu
    Et c'est lui l'émir, un être charmant, de rêve.

    Vers la Mecque le poussent sa foi et sa volonté,
    La très sainte cité le veut, l'appelle à elle,
    Elle veut ses sens et sa raison d'exister,
    Sa beauté et son côté spirituel –
    Elle veut de lui de la tête aux pieds.

     

     
    Alexandru Macedonski (14 maart 1854 – 24 november 1920)
    Craiova

     

     

    De Franse dichter Theodore Faullain de Banville werd geboren op 14 maart 1823 in Moulins in de Auvergne. Zie ook alle tags voor Theodore de Banville op dit blog.

     

    Ballade de ses regrets

    Je veux chanter ma ballade à mon tour !
    Ô Poésie, ô ma mère mourante,
    Comme tes fils t'aimaient d'un grand amour
    Dans ce Paris, en l'an mil huit cent trente !
    Pour eux les docks, l'autrichien, la rente,
    Les mots de bourse étaient du pur hébreu ;
    Enfant divin, plus beau que Richelieu,
    Musset chantait, Hugo tenait la lyre,
    Jeune, superbe, écouté comme un dieu.
    Mais à présent, c'est bien fini de rire.

    C'est chez Nodier que se tenait la cour.
    Les deux Deschamps à la voix enivrante
    Et de Vigny charmaient ce clair séjour.
    Dorval en pleurs, tragique et déchirante,
    Galvanisait la foule indifférente.
    Les diamants foisonnaient au ciel bleu !
    Passât la Gloire, avec son char de feu,
    On y courait comme un juste au martyre,
    Dût-on se voir écrasé sous l'essieu.
    Mais à présent, c'est bien fini de rire.

    Des joailliers connus dans Visapour
    Et des seigneurs arrivés de Tarente
    Pour Cidalise ou pour la Pompadour
    Se provoquaient de façon conquérante,
    La brise en fleur nous venait de Sorrente !
    A ce jourd'hui les rimeurs, ventrebleu !
    Savent le prix d'un lys et d'un cheveu ;
    Ils comptent bien; plus de sacré délire !
    Tout est conquis par des fesse-Mathieu :
    Mais à présent, c'est bien fini de rire.

    Envoi :

    En ce temps-là, moi-même, pour un peu,
    Féru d'amour pour celle dont l'aveu
    Fait ici-bas les Dante et les Shakspere,
    J'aurais baisé son brodequin par jeu !
    Mais à présent, c'est bien fini de rire.

     

     
    Theodore de Banville (14 maart 1823 – 15 maart 1891)
    Moulins in de Auvergne

     

     

    Onafhankelijk van geboortedata

    De Nederlandse dichter Wout Waanders werd geboren in 1989in ’s-Hertogenbosch. Zie ook alle tags voor Wout Waanders op dit blog.

     

    Ma speelt jas

    Thuis na een lange dag van school
    Ma vertellen hoe saai het was
    Maar luisteren ho-ho maar

    Ma speelt jas en danst heel raar
    Ze roept kleine woorden
    Als woei en haai en kri

    Ze lacht heel hard
    Alsof er iemand een grapje heeft gemaakt
    Maar alles wat ik hoor is een trommel en trompet
    Veel te snel om te verstaan

    Ma speelt jas en danst heel raar
    Soms klopt ze met haar handen op de grond
    Zou daaronder iemand wonen
    Klop klop-klop

    Zou die Jas heten
    En het leuk vinden als we
    Zo nu en dan op zijn plafondje kloppen
    Ja Jas is overal zegt Ma

    Overal maar niet bij mij op school
    Ik heb daar vaak genoeg geklopt

     

     
    Wout Waanders (’s-Hertogenbosch, 1989)

     

     

    Zie voor nog meer schrijvers van de 14e maart ook mijn blog van 14 maart 2015 en ook 14 maart 2015 deel 2.

    Zie voor bovenstaande schrijvers ook mijn blog van 14 maart 2007 en ook mijn blog van 14 maart 2008 en eveneens mijn blog van 14 maart 2009.

    14-03-2018 om 18:18 geschreven door Romenu  


    Tags:Pam Ayres, Jochen Schimmang, Horton Foote, Volker von Törne, Olivier Delorme, Alexandru Macedonski, Albert Robida, Theodore de Banville, Wout Waanders, Romenu
    » Reageer (0)



    Zoeken op Blog Romenu

    Inhoud blog
  • Sheema Kalbasi, Christian Filips
  • Scott Cairns
  • Joost Oomen, Scott Cairns
  • Guido van Heulendonk, Chinua Achebe
  • Craig Arnold, Chinua Achebe, Yves De Bosscher
  • Clemens J. Setz, Ted Berrigan
  • NS Publieksprijs voor Adriaan van Dis
  • Olga Grjasnowa, Tom Hofland, Norbert Krapf
  • Frank Westerman, Timo Berger
  • Daniël Dee, Hans Magnus Enzensberger
  • Sint Maarten (Jan-Paul Rosenberg), Hans Magnus Enzensberger
  • Jan van Nijlen, Hans Magnus Enzensberger
  • Lloyd Haft, Anne Sexton
  • Natalka Bilotserkivets, Anne Sexton
  • Willy Vlautin, Alice Notley
  • Robert Musil, Johann Scheerer, Werner Söllner
  • Bert Wagendorp, C. K. Williams
  • 90 Jaar Judith Herzberg, C. K. Williams
  • Koen Frijns, C. K. Williams
  • Allerzielen (Willem Wilmink), Ilse Aichinger, Kees van den Heuvel
  • PRAYER ON ALL SAINTS’ DAY (Malcolm Cowley), Ilse Aichinger
  • The Haunted House (George MacDonald), Carl Sandburg, Joseph Boyden
  • Édouard Louis, Paul Claes, Ezra Pound
  • Andrea Voigt, Harald Hartung
  • Evelyn Waugh, István Kemény
  • Zadie Smith, Sylvia Plath
  • Maartje Wortel, Andrew Motion
  • Elif Shafak, Andrew Motion
  • Onno Kosters, August Graf von Platen
  • Masiela Lusha, Willem Bijsterbosch, Michel van der Plas
  • Lévi Weemoedt, August Graf von Platen
  • Martin Bril, Samuel T. Coleridge
  • Hans Warren, Arthur Rimbaud
  • David Vann, Jan Wagner, Kristine Bilkau
  • Kees Fens, Jan Wagner
  • Simon Vestdijk, Jan Wagner
  • Alma Mathijsen, Oscar Wilde
  • Jan-Paul Rosenberg
  • A. F.Th. van der Heijden, Günter Grass
  • Deutscher Buchpreis 2024 voor Martina Hefter
  • Maarten van der Graaff, Katha Pollitt
  • Colin Channer, Jeet Thayil
  • NoViolet Bulawayo, Eugenio Montale
  • Christoph Peters, Daniel Falb
  • Nobelprijs voor de Literatuur 2024 voor Han Kang
  • Menno Wigman, Arne Rautenberg
  • Herman Brusselmans, Tadeusz Różewicz
  • Alexis de Roode, Arne Rautenberg
  • Simon Carmiggelt, Arne Rautenberg
  • Victor Vroomkoning, Horst Bingel

    Archief per dag
  • 20-11-2024
  • 19-11-2024
  • 18-11-2024
  • 17-11-2024
  • 16-11-2024
  • 15-11-2024
  • 14-11-2024
  • 13-11-2024
  • 12-11-2024
  • 11-11-2024
  • 10-11-2024
  • 09-11-2024
  • 08-11-2024
  • 07-11-2024
  • 06-11-2024
  • 05-11-2024
  • 04-11-2024
  • 03-11-2024
  • 02-11-2024
  • 01-11-2024
  • 31-10-2024
  • 30-10-2024
  • 29-10-2024
  • 28-10-2024
  • 27-10-2024
  • 26-10-2024
  • 25-10-2024
  • 24-10-2024
  • 23-10-2024
  • 22-10-2024
  • 21-10-2024
  • 20-10-2024
  • 19-10-2024
  • 18-10-2024
  • 17-10-2024
  • 16-10-2024
  • 15-10-2024
  • 14-10-2024
  • 13-10-2024
  • 12-10-2024
  • 11-10-2024
  • 10-10-2024
  • 09-10-2024
  • 08-10-2024
  • 07-10-2024
  • 06-10-2024
  • 05-10-2024
  • 04-10-2024
  • 03-10-2024
  • 02-10-2024
  • 01-10-2024
  • 30-09-2024
  • 29-09-2024
  • 28-09-2024
  • 27-09-2024
  • 26-09-2024
  • 25-09-2024
  • 24-09-2024
  • 23-09-2024
  • 22-09-2024
  • 21-09-2024
  • 20-09-2024
  • 19-09-2024
  • 18-09-2024
  • 17-09-2024
  • 16-09-2024
  • 15-09-2024
  • 14-09-2024
  • 13-09-2024
  • 12-09-2024
  • 11-09-2024
  • 10-09-2024
  • 09-09-2024
  • 08-09-2024
  • 07-09-2024
  • 06-09-2024
  • 05-09-2024
  • 04-09-2024
  • 03-09-2024
  • 02-09-2024
  • 01-09-2024
  • 31-08-2024
  • 30-08-2024
  • 29-08-2024
  • 28-08-2024
  • 27-08-2024
  • 26-08-2024
  • 25-08-2024
  • 24-08-2024
  • 23-08-2024
  • 22-08-2024
  • 21-08-2024
  • 20-08-2024
  • 19-08-2024
  • 18-08-2024
  • 17-08-2024
  • 16-08-2024
  • 15-08-2024
  • 14-08-2024
  • 13-08-2024
  • 12-08-2024
  • 11-08-2024
  • 10-08-2024
  • 09-08-2024
  • 08-08-2024
  • 07-08-2024
  • 06-08-2024
  • 05-08-2024
  • 04-08-2024
  • 03-08-2024
  • 02-08-2024
  • 01-08-2024
  • 31-07-2024
  • 30-07-2024
  • 29-07-2024
  • 28-07-2024
  • 27-07-2024
  • 26-07-2024
  • 25-07-2024
  • 24-07-2024
  • 23-07-2024
  • 22-07-2024
  • 21-07-2024
  • 20-07-2024
  • 19-07-2024
  • 18-07-2024
  • 17-07-2024
  • 16-07-2024
  • 15-07-2024
  • 14-07-2024
  • 13-07-2024
  • 12-07-2024
  • 11-07-2024
  • 10-07-2024
  • 09-07-2024
  • 08-07-2024
  • 07-07-2024
  • 06-07-2024
  • 05-07-2024
  • 04-07-2024
  • 03-07-2024
  • 02-07-2024
  • 01-07-2024
  • 30-06-2024
  • 29-06-2024
  • 28-06-2024
  • 27-06-2024
  • 26-06-2024
  • 25-06-2024
  • 24-06-2024
  • 23-06-2024
  • 22-06-2024
  • 21-06-2024
  • 20-06-2024
  • 19-06-2024
  • 18-06-2024
  • 17-06-2024
  • 16-06-2024
  • 15-06-2024
  • 14-06-2024
  • 13-06-2024
  • 12-06-2024
  • 11-06-2024
  • 10-06-2024
  • 09-06-2024
  • 08-06-2024
  • 07-06-2024
  • 06-06-2024
  • 05-06-2024
  • 04-06-2024
  • 03-06-2024
  • 02-06-2024
  • 01-06-2024
  • 31-05-2024
  • 30-05-2024
  • 29-05-2024
  • 28-05-2024
  • 27-05-2024
  • 26-05-2024
  • 25-05-2024
  • 24-05-2024
  • 23-05-2024
  • 22-05-2024
  • 21-05-2024
  • 20-05-2024
  • 19-05-2024
  • 18-05-2024
  • 17-05-2024
  • 16-05-2024
  • 15-05-2024
  • 14-05-2024
  • 13-05-2024
  • 12-05-2024
  • 11-05-2024
  • 10-05-2024
  • 09-05-2024
  • 08-05-2024
  • 07-05-2024
  • 06-05-2024
  • 05-05-2024
  • 04-05-2024
  • 03-05-2024
  • 02-05-2024
  • 01-05-2024
  • 30-04-2024
  • 29-04-2024
  • 28-04-2024
  • 27-04-2024
  • 26-04-2024
  • 25-04-2024
  • 24-04-2024
  • 23-04-2024
  • 22-04-2024
  • 21-04-2024
  • 20-04-2024
  • 19-04-2024
  • 18-04-2024
  • 17-04-2024
  • 16-04-2024
  • 15-04-2024
  • 14-04-2024
  • 13-04-2024
  • 12-04-2024
  • 11-04-2024
  • 10-04-2024
  • 08-04-2024
  • 07-04-2024
  • 06-04-2024
  • 05-04-2024
  • 04-04-2024
  • 03-04-2024
  • 02-04-2024
  • 01-04-2024
  • 31-03-2024
  • 30-03-2024
  • 29-03-2024
  • 28-03-2024
  • 27-03-2024
  • 26-03-2024
  • 25-03-2024
  • 24-03-2024
  • 23-03-2024
  • 22-03-2024
  • 21-03-2024
  • 20-03-2024
  • 19-03-2024
  • 18-03-2024
  • 17-03-2024
  • 16-03-2024
  • 15-03-2024
  • 14-03-2024
  • 13-03-2024
  • 12-03-2024
  • 11-03-2024
  • 10-03-2024
  • 09-03-2024
  • 08-03-2024
  • 07-03-2024
  • 06-03-2024
  • 05-03-2024
  • 04-03-2024
  • 03-03-2024
  • 02-03-2024
  • 01-03-2024
  • 29-02-2024
  • 28-02-2024
  • 27-02-2024
  • 26-02-2024
  • 25-02-2024
  • 24-02-2024
  • 23-02-2024
  • 22-02-2024
  • 21-02-2024
  • 20-02-2024
  • 19-02-2024
  • 18-02-2024
  • 17-02-2024
  • 16-02-2024
  • 15-02-2024
  • 14-02-2024
  • 13-02-2024
  • 12-02-2024
  • 11-02-2024
  • 10-02-2024
  • 09-02-2024
  • 08-02-2024
  • 07-02-2024
  • 06-02-2024
  • 05-02-2024
  • 04-02-2024
  • 03-02-2024
  • 02-02-2024
  • 01-02-2024
  • 31-01-2024
  • 30-01-2024
  • 29-01-2024
  • 28-01-2024
  • 27-01-2024
  • 26-01-2024
  • 25-01-2024
  • 24-01-2024
  • 23-01-2024
  • 22-01-2024
  • 21-01-2024
  • 20-01-2024
  • 19-01-2024
  • 18-01-2024
  • 17-01-2024
  • 16-01-2024
  • 15-01-2024
  • 14-01-2024
  • 13-01-2024
  • 12-01-2024
  • 11-01-2024
  • 10-01-2024
  • 09-01-2024
  • 08-01-2024
  • 07-01-2024
  • 06-01-2024
  • 05-01-2024
  • 04-01-2024
  • 03-01-2024
  • 02-01-2024
  • 01-01-2024
  • 31-12-2023
  • 30-12-2023
  • 29-12-2023
  • 28-12-2023
  • 27-12-2023
  • 26-12-2023
  • 25-12-2023
  • 24-12-2023
  • 05-12-2023
  • 04-12-2023
  • 03-12-2023
  • 23-11-2023
  • 22-11-2023
  • 21-11-2023
  • 20-11-2023
  • 25-09-2023
  • 10-09-2023
  • 17-05-2021
  • 16-05-2021
  • 25-09-2019
  • 24-09-2019
  • 23-09-2019
  • 22-09-2019
  • 21-09-2019
  • 20-09-2019
  • 19-09-2019
  • 18-09-2019
  • 17-09-2019
  • 16-09-2019
  • 15-09-2019
  • 14-09-2019
  • 13-09-2019
  • 12-09-2019
  • 11-09-2019
  • 10-09-2019
  • 09-09-2019
  • 06-09-2019
  • 31-08-2019
  • 30-08-2019
  • 29-08-2019
  • 28-08-2019
  • 27-08-2019
  • 26-08-2019
  • 25-08-2019
  • 24-08-2019
  • 23-08-2019
  • 22-08-2019
  • 21-08-2019
  • 20-08-2019
  • 19-08-2019
  • 18-08-2019
  • 17-08-2019
  • 16-08-2019
  • 15-08-2019
  • 13-08-2019
  • 12-08-2019
  • 11-08-2019
  • 10-08-2019
  • 09-08-2019
  • 08-08-2019
  • 07-08-2019
  • 06-08-2019
  • 05-08-2019
  • 04-08-2019
  • 03-08-2019
  • 02-08-2019
  • 01-08-2019
  • 31-07-2019
  • 30-07-2019
  • 29-07-2019
  • 28-07-2019
  • 27-07-2019
  • 26-07-2019
  • 25-07-2019
  • 24-07-2019
  • 23-07-2019
  • 22-07-2019
  • 21-07-2019
  • 20-07-2019
  • 19-07-2019
  • 18-07-2019
  • 17-07-2019
  • 16-07-2019
  • 15-07-2019
  • 14-07-2019
  • 13-07-2019
  • 12-07-2019
  • 11-07-2019
  • 10-07-2019
  • 09-07-2019
  • 08-07-2019
  • 07-07-2019
  • 06-07-2019
  • 05-07-2019
  • 04-07-2019
  • 03-07-2019
  • 02-07-2019
  • 01-07-2019
  • 30-06-2019
  • 29-06-2019
  • 28-06-2019
  • 27-06-2019
  • 26-06-2019
  • 25-06-2019
  • 24-06-2019
  • 23-06-2019
  • 22-06-2019
  • 21-06-2019
  • 20-06-2019
  • 19-06-2019
  • 18-06-2019
  • 17-06-2019
  • 16-06-2019
  • 15-06-2019
  • 14-06-2019
  • 13-06-2019
  • 12-06-2019
  • 11-06-2019
  • 10-06-2019
  • 09-06-2019
  • 08-06-2019
  • 07-06-2019
  • 06-06-2019
  • 05-06-2019
  • 04-06-2019
  • 03-06-2019
  • 02-06-2019
  • 01-06-2019
  • 31-05-2019
  • 30-05-2019
  • 29-05-2019
  • 28-05-2019
  • 27-05-2019
  • 26-05-2019
  • 25-05-2019
  • 24-05-2019
  • 23-05-2019
  • 22-05-2019
  • 21-05-2019
  • 20-05-2019
  • 19-05-2019
  • 18-05-2019
  • 17-05-2019
  • 16-05-2019
  • 15-05-2019
  • 14-05-2019
  • 13-05-2019
  • 12-05-2019
  • 11-05-2019
  • 10-05-2019
  • 09-05-2019
  • 08-05-2019
  • 07-05-2019
  • 06-05-2019
  • 05-05-2019
  • 04-05-2019
  • 03-05-2019
  • 02-05-2019
  • 01-05-2019
  • 30-04-2019
  • 29-04-2019
  • 28-04-2019
  • 27-04-2019
  • 26-04-2019
  • 25-04-2019
  • 24-04-2019
  • 23-04-2019
  • 22-04-2019
  • 21-04-2019
  • 20-04-2019
  • 19-04-2019
  • 18-04-2019
  • 17-04-2019
  • 16-04-2019
  • 15-04-2019
  • 14-04-2019
  • 13-04-2019
  • 12-04-2019
  • 11-04-2019
  • 10-04-2019
  • 09-04-2019
  • 08-04-2019
  • 07-04-2019
  • 06-04-2019
  • 05-04-2019
  • 04-04-2019
  • 03-04-2019
  • 02-04-2019
  • 01-04-2019
  • 31-03-2019
  • 30-03-2019
  • 29-03-2019
  • 28-03-2019
  • 27-03-2019
  • 26-03-2019
  • 25-03-2019
  • 24-03-2019
  • 23-03-2019
  • 22-03-2019
  • 21-03-2019
  • 20-03-2019
  • 19-03-2019
  • 18-03-2019
  • 17-03-2019
  • 16-03-2019
  • 15-03-2019
  • 14-03-2019
  • 13-03-2019
  • 12-03-2019
  • 11-03-2019
  • 10-03-2019
  • 09-03-2019
  • 08-03-2019
  • 07-03-2019
  • 06-03-2019
  • 05-03-2019
  • 04-03-2019
  • 03-03-2019
  • 02-03-2019
  • 01-03-2019
  • 28-02-2019
  • 27-02-2019
  • 26-02-2019
  • 25-02-2019
  • 24-02-2019
  • 23-02-2019
  • 22-02-2019
  • 21-02-2019
  • 20-02-2019
  • 19-02-2019
  • 18-02-2019
  • 17-02-2019
  • 16-02-2019
  • 15-02-2019
  • 14-02-2019
  • 13-02-2019
  • 12-02-2019
  • 11-02-2019
  • 10-02-2019
  • 09-02-2019
  • 08-02-2019
  • 07-02-2019
  • 06-02-2019
  • 05-02-2019
  • 04-02-2019
  • 03-02-2019
  • 02-02-2019
  • 01-02-2019
  • 31-01-2019
  • 30-01-2019
  • 29-01-2019
  • 28-01-2019
  • 27-01-2019
  • 26-01-2019
  • 25-01-2019
  • 24-01-2019
  • 23-01-2019
  • 22-01-2019
  • 21-01-2019
  • 20-01-2019
  • 19-01-2019
  • 18-01-2019
  • 17-01-2019
  • 16-01-2019
  • 15-01-2019
  • 14-01-2019
  • 13-01-2019
  • 12-01-2019
  • 11-01-2019
  • 10-01-2019
  • 09-01-2019
  • 08-01-2019
  • 07-01-2019
  • 06-01-2019
  • 05-01-2019
  • 04-01-2019
  • 03-01-2019
  • 02-01-2019
  • 01-01-2019
  • 31-12-2018
  • 30-12-2018
  • 29-12-2018
  • 28-12-2018
  • 27-12-2018
  • 26-12-2018
  • 25-12-2018
  • 24-12-2018
  • 23-12-2018
  • 22-12-2018
  • 21-12-2018
  • 20-12-2018
  • 19-12-2018
  • 18-12-2018
  • 17-12-2018
  • 16-12-2018
  • 15-12-2018
  • 14-12-2018
  • 13-12-2018
  • 12-12-2018
  • 11-12-2018
  • 10-12-2018
  • 09-12-2018
  • 08-12-2018
  • 07-12-2018
  • 06-12-2018
  • 05-12-2018
  • 04-12-2018
  • 03-12-2018
  • 02-12-2018
  • 01-12-2018
  • 30-11-2018
  • 29-11-2018
  • 28-11-2018
  • 27-11-2018
  • 26-11-2018
  • 25-11-2018
  • 24-11-2018
  • 23-11-2018
  • 22-11-2018
  • 21-11-2018
  • 20-11-2018
  • 19-11-2018
  • 18-11-2018
  • 17-11-2018
  • 16-11-2018
  • 15-11-2018
  • 14-11-2018
  • 13-11-2018
  • 12-11-2018
  • 11-11-2018
  • 10-11-2018
  • 09-11-2018
  • 08-11-2018
  • 07-11-2018
  • 06-11-2018
  • 05-11-2018
  • 04-11-2018
  • 03-11-2018
  • 02-11-2018
  • 01-11-2018
  • 31-10-2018
  • 30-10-2018
  • 29-10-2018
  • 28-10-2018
  • 27-10-2018
  • 26-10-2018
  • 25-10-2018
  • 24-10-2018
  • 23-10-2018
  • 22-10-2018
  • 21-10-2018
  • 20-10-2018
  • 19-10-2018
  • 18-10-2018
  • 17-10-2018
  • 16-10-2018
  • 15-10-2018
  • 14-10-2018
  • 13-10-2018
  • 12-10-2018
  • 11-10-2018
  • 10-10-2018
  • 09-10-2018
  • 08-10-2018
  • 07-10-2018
  • 06-10-2018
  • 05-10-2018
  • 04-10-2018
  • 03-10-2018
  • 02-10-2018
  • 01-10-2018
  • 30-09-2018
  • 29-09-2018
  • 28-09-2018
  • 27-09-2018
  • 26-09-2018
  • 25-09-2018
  • 24-09-2018
  • 23-09-2018
  • 22-09-2018
  • 21-09-2018
  • 20-09-2018
  • 19-09-2018
  • 18-09-2018
  • 17-09-2018
  • 16-09-2018
  • 15-09-2018
  • 14-09-2018
  • 13-09-2018
  • 12-09-2018
  • 11-09-2018
  • 10-09-2018
  • 09-09-2018
  • 08-09-2018
  • 07-09-2018
  • 06-09-2018
  • 05-09-2018
  • 04-09-2018
  • 03-09-2018
  • 02-09-2018
  • 01-09-2018
  • 31-08-2018
  • 30-08-2018
  • 29-08-2018
  • 28-08-2018
  • 27-08-2018
  • 26-08-2018
  • 25-08-2018
  • 24-08-2018
  • 23-08-2018
  • 22-08-2018
  • 21-08-2018
  • 20-08-2018
  • 19-08-2018
  • 18-08-2018
  • 17-08-2018
  • 16-08-2018
  • 15-08-2018
  • 14-08-2018
  • 13-08-2018
  • 12-08-2018
  • 11-08-2018
  • 10-08-2018
  • 09-08-2018
  • 08-08-2018
  • 07-08-2018
  • 06-08-2018
  • 05-08-2018
  • 04-08-2018
  • 03-08-2018
  • 02-08-2018
  • 01-08-2018
  • 31-07-2018
  • 30-07-2018
  • 29-07-2018
  • 28-07-2018
  • 27-07-2018
  • 26-07-2018
  • 25-07-2018
  • 24-07-2018
  • 23-07-2018
  • 22-07-2018
  • 21-07-2018
  • 20-07-2018
  • 19-07-2018
  • 18-07-2018
  • 17-07-2018
  • 16-07-2018
  • 15-07-2018
  • 14-07-2018
  • 13-07-2018
  • 12-07-2018
  • 11-07-2018
  • 10-07-2018
  • 09-07-2018
  • 08-07-2018
  • 07-07-2018
  • 06-07-2018
  • 05-07-2018
  • 04-07-2018
  • 03-07-2018
  • 02-07-2018
  • 01-07-2018
  • 30-06-2018
  • 29-06-2018
  • 28-06-2018
  • 27-06-2018
  • 26-06-2018
  • 25-06-2018
  • 24-06-2018
  • 23-06-2018
  • 22-06-2018
  • 21-06-2018
  • 20-06-2018
  • 19-06-2018
  • 18-06-2018
  • 17-06-2018
  • 16-06-2018
  • 15-06-2018
  • 14-06-2018
  • 13-06-2018
  • 12-06-2018
  • 11-06-2018
  • 10-06-2018
  • 09-06-2018
  • 08-06-2018
  • 07-06-2018
  • 06-06-2018
  • 05-06-2018
  • 04-06-2018
  • 03-06-2018
  • 02-06-2018
  • 01-06-2018
  • 31-05-2018
  • 30-05-2018
  • 29-05-2018
  • 28-05-2018
  • 27-05-2018
  • 26-05-2018
  • 25-05-2018
  • 24-05-2018
  • 23-05-2018
  • 22-05-2018
  • 21-05-2018
  • 20-05-2018
  • 19-05-2018
  • 18-05-2018
  • 17-05-2018
  • 16-05-2018
  • 15-05-2018
  • 14-05-2018
  • 13-05-2018
  • 12-05-2018
  • 11-05-2018
  • 10-05-2018
  • 09-05-2018
  • 08-05-2018
  • 07-05-2018
  • 06-05-2018
  • 05-05-2018
  • 04-05-2018
  • 03-05-2018
  • 02-05-2018
  • 01-05-2018
  • 30-04-2018
  • 29-04-2018
  • 28-04-2018
  • 27-04-2018
  • 26-04-2018
  • 25-04-2018
  • 24-04-2018
  • 23-04-2018
  • 22-04-2018
  • 21-04-2018
  • 20-04-2018
  • 19-04-2018
  • 18-04-2018
  • 17-04-2018
  • 16-04-2018
  • 15-04-2018
  • 14-04-2018
  • 13-04-2018
  • 12-04-2018
  • 11-04-2018
  • 10-04-2018
  • 09-04-2018
  • 08-04-2018
  • 07-04-2018
  • 06-04-2018
  • 05-04-2018
  • 04-04-2018
  • 03-04-2018
  • 02-04-2018
  • 01-04-2018
  • 31-03-2018
  • 30-03-2018
  • 29-03-2018
  • 28-03-2018
  • 27-03-2018
  • 26-03-2018
  • 25-03-2018
  • 24-03-2018
  • 23-03-2018
  • 22-03-2018
  • 21-03-2018
  • 20-03-2018
  • 19-03-2018
  • 18-03-2018
  • 17-03-2018
  • 16-03-2018
  • 15-03-2018
  • 14-03-2018
  • 13-03-2018
  • 12-03-2018
  • 11-03-2018
  • 10-03-2018
  • 09-03-2018
  • 08-03-2018
  • 07-03-2018
  • 06-03-2018
  • 05-03-2018
  • 04-03-2018
  • 03-03-2018
  • 02-03-2018
  • 01-03-2018
  • 28-02-2018
  • 27-02-2018
  • 26-02-2018
  • 25-02-2018
  • 24-02-2018
  • 23-02-2018
  • 22-02-2018
  • 21-02-2018
  • 20-02-2018
  • 19-02-2018
  • 18-02-2018
  • 17-02-2018
  • 16-02-2018
  • 15-02-2018
  • 14-02-2018
  • 13-02-2018
  • 12-02-2018
  • 11-02-2018
  • 10-02-2018
  • 09-02-2018
  • 08-02-2018
  • 07-02-2018
  • 06-02-2018
  • 05-02-2018
  • 04-02-2018
  • 03-02-2018
  • 02-02-2018
  • 01-02-2018
  • 31-01-2018
  • 30-01-2018
  • 29-01-2018
  • 28-01-2018
  • 27-01-2018
  • 26-01-2018
  • 25-01-2018
  • 24-01-2018
  • 23-01-2018
  • 22-01-2018
  • 21-01-2018
  • 20-01-2018
  • 19-01-2018
  • 18-01-2018
  • 17-01-2018
  • 16-01-2018
  • 15-01-2018
  • 14-01-2018
  • 13-01-2018
  • 12-01-2018
  • 11-01-2018
  • 10-01-2018
  • 09-01-2018
  • 08-01-2018
  • 07-01-2018
  • 06-01-2018
  • 05-01-2018
  • 04-01-2018
  • 03-01-2018
  • 02-01-2018
  • 01-01-2018
  • 31-12-2017
  • 30-12-2017
  • 29-12-2017
  • 28-12-2017
  • 27-12-2017
  • 26-12-2017
  • 25-12-2017
  • 24-12-2017
  • 23-12-2017
  • 22-12-2017
  • 21-12-2017
  • 20-12-2017
  • 19-12-2017
  • 18-12-2017
  • 17-12-2017
  • 16-12-2017
  • 15-12-2017
  • 14-12-2017
  • 13-12-2017
  • 12-12-2017
  • 11-12-2017
  • 10-12-2017
  • 09-12-2017
  • 08-12-2017
  • 07-12-2017
  • 06-12-2017
  • 05-12-2017
  • 04-12-2017
  • 03-12-2017
  • 02-12-2017
  • 01-12-2017
  • 30-11-2017
  • 29-11-2017
  • 28-11-2017
  • 27-11-2017
  • 26-11-2017
  • 25-11-2017
  • 24-11-2017
  • 23-11-2017
  • 22-11-2017
  • 21-11-2017
  • 20-11-2017
  • 19-11-2017
  • 18-11-2017
  • 17-11-2017
  • 16-11-2017
  • 15-11-2017
  • 14-11-2017
  • 13-11-2017
  • 12-11-2017
  • 11-11-2017
  • 10-11-2017
  • 09-11-2017
  • 08-11-2017
  • 07-11-2017
  • 06-11-2017
  • 05-11-2017
  • 04-11-2017
  • 03-11-2017
  • 02-11-2017
  • 01-11-2017
  • 31-10-2017
  • 30-10-2017
  • 29-10-2017
  • 28-10-2017
  • 27-10-2017
  • 26-10-2017
  • 25-10-2017
  • 24-10-2017
  • 23-10-2017
  • 22-10-2017
  • 21-10-2017
  • 20-10-2017
  • 19-10-2017
  • 18-10-2017
  • 17-10-2017
  • 16-10-2017
  • 15-10-2017
  • 14-10-2017
  • 13-10-2017
  • 12-10-2017
  • 11-10-2017
  • 10-10-2017
  • 09-10-2017
  • 08-10-2017
  • 07-10-2017
  • 06-10-2017
  • 05-10-2017
  • 04-10-2017
  • 03-10-2017
  • 02-10-2017
  • 01-10-2017
  • 30-09-2017
  • 29-09-2017
  • 28-09-2017
  • 27-09-2017
  • 26-09-2017
  • 25-09-2017
  • 24-09-2017
  • 23-09-2017
  • 22-09-2017
  • 21-09-2017
  • 20-09-2017
  • 19-09-2017
  • 18-09-2017
  • 17-09-2017
  • 16-09-2017
  • 15-09-2017
  • 14-09-2017
  • 13-09-2017
  • 12-09-2017
  • 11-09-2017
  • 10-09-2017
  • 09-09-2017
  • 08-09-2017
  • 07-09-2017
  • 06-09-2017
  • 05-09-2017
  • 04-09-2017
  • 03-09-2017
  • 02-09-2017
  • 01-09-2017
  • 31-08-2017
  • 30-08-2017
  • 29-08-2017
  • 28-08-2017
  • 27-08-2017
  • 26-08-2017
  • 25-08-2017
  • 24-08-2017
  • 23-08-2017
  • 22-08-2017
  • 21-08-2017
  • 20-08-2017
  • 19-08-2017
  • 18-08-2017
  • 17-08-2017
  • 16-08-2017
  • 15-08-2017
  • 14-08-2017
  • 13-08-2017
  • 12-08-2017
  • 11-08-2017
  • 10-08-2017
  • 09-08-2017
  • 08-08-2017
  • 07-08-2017
  • 06-08-2017
  • 05-08-2017
  • 04-08-2017
  • 03-08-2017
  • 02-08-2017
  • 01-08-2017
  • 31-07-2017
  • 30-07-2017
  • 29-07-2017
  • 28-07-2017
  • 27-07-2017
  • 26-07-2017
  • 25-07-2017
  • 24-07-2017
  • 23-07-2017
  • 22-07-2017
  • 21-07-2017
  • 20-07-2017
  • 19-07-2017
  • 18-07-2017
  • 17-07-2017
  • 16-07-2017
  • 15-07-2017
  • 14-07-2017
  • 13-07-2017
  • 12-07-2017
  • 11-07-2017
  • 10-07-2017
  • 09-07-2017
  • 08-07-2017
  • 07-07-2017
  • 06-07-2017
  • 05-07-2017
  • 04-07-2017
  • 03-07-2017
  • 02-07-2017
  • 01-07-2017
  • 30-06-2017
  • 29-06-2017
  • 28-06-2017
  • 27-06-2017
  • 26-06-2017
  • 25-06-2017
  • 24-06-2017
  • 23-06-2017
  • 22-06-2017
  • 21-06-2017
  • 20-06-2017
  • 19-06-2017
  • 18-06-2017
  • 17-06-2017
  • 16-06-2017
  • 15-06-2017
  • 14-06-2017
  • 13-06-2017
  • 12-06-2017
  • 11-06-2017
  • 10-06-2017
  • 09-06-2017
  • 08-06-2017
  • 07-06-2017
  • 06-06-2017
  • 05-06-2017
  • 04-06-2017
  • 03-06-2017
  • 02-06-2017
  • 01-06-2017
  • 31-05-2017
  • 30-05-2017
  • 29-05-2017
  • 28-05-2017
  • 27-05-2017
  • 26-05-2017
  • 25-05-2017
  • 24-05-2017
  • 23-05-2017
  • 22-05-2017
  • 21-05-2017
  • 20-05-2017
  • 19-05-2017
  • 18-05-2017
  • 17-05-2017
  • 16-05-2017
  • 15-05-2017
  • 14-05-2017
  • 13-05-2017
  • 12-05-2017
  • 11-05-2017
  • 10-05-2017
  • 09-05-2017
  • 08-05-2017
  • 07-05-2017
  • 06-05-2017
  • 05-05-2017
  • 04-05-2017
  • 03-05-2017
  • 02-05-2017
  • 01-05-2017
  • 30-04-2017
  • 29-04-2017
  • 28-04-2017
  • 27-04-2017
  • 26-04-2017
  • 25-04-2017
  • 24-04-2017
  • 23-04-2017
  • 22-04-2017
  • 21-04-2017
  • 20-04-2017
  • 19-04-2017
  • 18-04-2017
  • 17-04-2017
  • 16-04-2017
  • 15-04-2017
  • 14-04-2017
  • 13-04-2017
  • 12-04-2017
  • 11-04-2017
  • 10-04-2017
  • 09-04-2017
  • 08-04-2017
  • 07-04-2017
  • 06-04-2017
  • 05-04-2017
  • 04-04-2017
  • 03-04-2017
  • 02-04-2017
  • 01-04-2017
  • 31-03-2017
  • 30-03-2017
  • 29-03-2017
  • 28-03-2017
  • 27-03-2017
  • 26-03-2017
  • 25-03-2017
  • 24-03-2017
  • 23-03-2017
  • 22-03-2017
  • 21-03-2017
  • 20-03-2017
  • 19-03-2017
  • 18-03-2017
  • 17-03-2017
  • 16-03-2017
  • 15-03-2017
  • 14-03-2017
  • 13-03-2017
  • 12-03-2017
  • 11-03-2017
  • 10-03-2017
  • 09-03-2017
  • 08-03-2017
  • 07-03-2017
  • 06-03-2017
  • 05-03-2017
  • 04-03-2017
  • 03-03-2017
  • 02-03-2017
  • 01-03-2017
  • 28-02-2017
  • 27-02-2017
  • 26-02-2017
  • 25-02-2017
  • 24-02-2017
  • 23-02-2017
  • 22-02-2017
  • 21-02-2017
  • 20-02-2017
  • 19-02-2017
  • 18-02-2017
  • 17-02-2017
  • 16-02-2017
  • 15-02-2017
  • 14-02-2017
  • 13-02-2017
  • 12-02-2017
  • 11-02-2017
  • 10-02-2017
  • 09-02-2017
  • 08-02-2017
  • 07-02-2017
  • 06-02-2017
  • 05-02-2017
  • 04-02-2017
  • 03-02-2017
  • 02-02-2017
  • 01-02-2017
  • 31-01-2017
  • 30-01-2017
  • 29-01-2017
  • 28-01-2017
  • 27-01-2017
  • 26-01-2017
  • 25-01-2017
  • 24-01-2017
  • 23-01-2017
  • 22-01-2017
  • 21-01-2017
  • 20-01-2017
  • 19-01-2017
  • 18-01-2017
  • 17-01-2017
  • 16-01-2017
  • 15-01-2017
  • 14-01-2017
  • 13-01-2017
  • 12-01-2017
  • 11-01-2017
  • 10-01-2017
  • 09-01-2017
  • 08-01-2017
  • 07-01-2017
  • 06-01-2017
  • 05-01-2017
  • 04-01-2017
  • 03-01-2017
  • 02-01-2017
  • 01-01-2017
  • 31-12-2016
  • 30-12-2016
  • 29-12-2016
  • 28-12-2016
  • 27-12-2016
  • 26-12-2016
  • 25-12-2016
  • 24-12-2016
  • 23-12-2016
  • 22-12-2016
  • 21-12-2016
  • 20-12-2016
  • 19-12-2016
  • 18-12-2016
  • 17-12-2016
  • 16-12-2016
  • 15-12-2016
  • 14-12-2016
  • 13-12-2016
  • 12-12-2016
  • 11-12-2016
  • 10-12-2016
  • 09-12-2016
  • 08-12-2016
  • 07-12-2016
  • 06-12-2016
  • 05-12-2016
  • 04-12-2016
  • 03-12-2016
  • 02-12-2016
  • 01-12-2016
  • 30-11-2016
  • 29-11-2016
  • 28-11-2016
  • 27-11-2016
  • 26-11-2016
  • 25-11-2016
  • 24-11-2016
  • 23-11-2016
  • 22-11-2016
  • 21-11-2016
  • 20-11-2016
  • 19-11-2016
  • 18-11-2016
  • 17-11-2016
  • 16-11-2016
  • 15-11-2016
  • 14-11-2016
  • 13-11-2016
  • 12-11-2016
  • 11-11-2016
  • 10-11-2016
  • 09-11-2016
  • 08-11-2016
  • 07-11-2016
  • 06-11-2016
  • 05-11-2016
  • 04-11-2016
  • 03-11-2016
  • 02-11-2016
  • 01-11-2016
  • 31-10-2016
  • 30-10-2016
  • 29-10-2016
  • 28-10-2016
  • 27-10-2016
  • 26-10-2016
  • 25-10-2016
  • 24-10-2016
  • 23-10-2016
  • 22-10-2016
  • 21-10-2016
  • 20-10-2016
  • 19-10-2016
  • 18-10-2016
  • 17-10-2016
  • 16-10-2016
  • 15-10-2016
  • 14-10-2016
  • 13-10-2016
  • 12-10-2016
  • 11-10-2016
  • 10-10-2016
  • 09-10-2016
  • 08-10-2016
  • 07-10-2016
  • 06-10-2016
  • 05-10-2016
  • 04-10-2016
  • 03-10-2016
  • 02-10-2016
  • 01-10-2016
  • 30-09-2016
  • 29-09-2016
  • 28-09-2016
  • 27-09-2016
  • 26-09-2016
  • 25-09-2016
  • 24-09-2016
  • 23-09-2016
  • 22-09-2016
  • 21-09-2016
  • 20-09-2016
  • 19-09-2016
  • 18-09-2016
  • 17-09-2016
  • 16-09-2016
  • 15-09-2016
  • 14-09-2016
  • 13-09-2016
  • 12-09-2016
  • 11-09-2016
  • 10-09-2016
  • 09-09-2016
  • 08-09-2016
  • 07-09-2016
  • 06-09-2016
  • 05-09-2016
  • 04-09-2016
  • 03-09-2016
  • 02-09-2016
  • 01-09-2016
  • 31-08-2016
  • 30-08-2016
  • 29-08-2016
  • 28-08-2016
  • 27-08-2016
  • 26-08-2016
  • 25-08-2016
  • 24-08-2016
  • 23-08-2016
  • 22-08-2016
  • 21-08-2016
  • 20-08-2016
  • 19-08-2016
  • 18-08-2016
  • 17-08-2016
  • 16-08-2016
  • 15-08-2016
  • 14-08-2016
  • 13-08-2016
  • 12-08-2016
  • 11-08-2016
  • 10-08-2016
  • 09-08-2016
  • 08-08-2016
  • 07-08-2016
  • 06-08-2016
  • 05-08-2016
  • 04-08-2016
  • 03-08-2016
  • 02-08-2016
  • 01-08-2016
  • 31-07-2016
  • 30-07-2016
  • 29-07-2016
  • 28-07-2016
  • 27-07-2016
  • 26-07-2016
  • 25-07-2016
  • 24-07-2016
  • 23-07-2016
  • 22-07-2016
  • 21-07-2016
  • 20-07-2016
  • 19-07-2016
  • 18-07-2016
  • 17-07-2016
  • 16-07-2016
  • 15-07-2016
  • 14-07-2016
  • 13-07-2016
  • 12-07-2016
  • 11-07-2016
  • 10-07-2016
  • 09-07-2016
  • 08-07-2016
  • 07-07-2016
  • 06-07-2016
  • 05-07-2016
  • 04-07-2016
  • 03-07-2016
  • 02-07-2016
  • 01-07-2016
  • 30-06-2016
  • 29-06-2016
  • 28-06-2016
  • 27-06-2016
  • 26-06-2016
  • 25-06-2016
  • 24-06-2016
  • 23-06-2016
  • 22-06-2016
  • 21-06-2016
  • 20-06-2016
  • 19-06-2016
  • 18-06-2016
  • 17-06-2016
  • 16-06-2016
  • 15-06-2016
  • 14-06-2016
  • 13-06-2016
  • 12-06-2016
  • 11-06-2016
  • 10-06-2016
  • 09-06-2016
  • 08-06-2016
  • 07-06-2016
  • 06-06-2016
  • 05-06-2016
  • 04-06-2016
  • 03-06-2016
  • 02-06-2016
  • 01-06-2016
  • 31-05-2016
  • 30-05-2016
  • 29-05-2016
  • 28-05-2016
  • 27-05-2016
  • 26-05-2016
  • 25-05-2016
  • 24-05-2016
  • 23-05-2016
  • 22-05-2016
  • 21-05-2016
  • 20-05-2016
  • 19-05-2016
  • 18-05-2016
  • 17-05-2016
  • 16-05-2016
  • 15-05-2016
  • 14-05-2016
  • 13-05-2016
  • 12-05-2016
  • 11-05-2016
  • 10-05-2016
  • 09-05-2016
  • 08-05-2016
  • 07-05-2016
  • 06-05-2016
  • 05-05-2016
  • 04-05-2016
  • 03-05-2016
  • 02-05-2016
  • 01-05-2016
  • 30-04-2016
  • 29-04-2016
  • 28-04-2016
  • 27-04-2016
  • 26-04-2016
  • 25-04-2016
  • 24-04-2016
  • 23-04-2016
  • 22-04-2016
  • 21-04-2016
  • 20-04-2016
  • 19-04-2016
  • 18-04-2016
  • 17-04-2016
  • 16-04-2016
  • 15-04-2016
  • 14-04-2016
  • 13-04-2016
  • 12-04-2016
  • 11-04-2016
  • 10-04-2016
  • 09-04-2016
  • 08-04-2016
  • 07-04-2016
  • 06-04-2016
  • 05-04-2016
  • 04-04-2016
  • 03-04-2016
  • 02-04-2016
  • 01-04-2016
  • 31-03-2016
  • 30-03-2016
  • 29-03-2016
  • 28-03-2016
  • 27-03-2016
  • 26-03-2016
  • 25-03-2016
  • 24-03-2016
  • 23-03-2016
  • 22-03-2016
  • 21-03-2016
  • 20-03-2016
  • 19-03-2016
  • 18-03-2016
  • 17-03-2016
  • 16-03-2016
  • 15-03-2016
  • 14-03-2016
  • 13-03-2016
  • 12-03-2016
  • 11-03-2016
  • 10-03-2016
  • 09-03-2016
  • 08-03-2016
  • 07-03-2016
  • 06-03-2016
  • 05-03-2016
  • 04-03-2016
  • 03-03-2016
  • 02-03-2016
  • 01-03-2016
  • 29-02-2016
  • 28-02-2016
  • 27-02-2016
  • 26-02-2016
  • 25-02-2016
  • 24-02-2016
  • 23-02-2016
  • 22-02-2016
  • 21-02-2016
  • 20-02-2016
  • 19-02-2016
  • 18-02-2016
  • 17-02-2016
  • 16-02-2016
  • 15-02-2016
  • 14-02-2016
  • 13-02-2016
  • 12-02-2016
  • 11-02-2016
  • 10-02-2016
  • 09-02-2016
  • 08-02-2016
  • 07-02-2016
  • 06-02-2016
  • 05-02-2016
  • 04-02-2016
  • 03-02-2016
  • 02-02-2016
  • 01-02-2016
  • 31-01-2016
  • 30-01-2016
  • 29-01-2016
  • 28-01-2016
  • 27-01-2016
  • 26-01-2016
  • 25-01-2016
  • 24-01-2016
  • 23-01-2016
  • 22-01-2016
  • 21-01-2016
  • 20-01-2016
  • 19-01-2016
  • 18-01-2016
  • 17-01-2016
  • 16-01-2016
  • 15-01-2016
  • 14-01-2016
  • 13-01-2016
  • 12-01-2016
  • 11-01-2016
  • 10-01-2016
  • 09-01-2016
  • 08-01-2016
  • 07-01-2016
  • 06-01-2016
  • 05-01-2016
  • 04-01-2016
  • 03-01-2016
  • 02-01-2016
  • 01-01-2016
  • 31-12-2015
  • 30-12-2015
  • 29-12-2015
  • 28-12-2015
  • 27-12-2015
  • 26-12-2015
  • 25-12-2015
  • 24-12-2015
  • 23-12-2015
  • 22-12-2015
  • 21-12-2015
  • 20-12-2015
  • 19-12-2015
  • 18-12-2015
  • 17-12-2015
  • 16-12-2015
  • 15-12-2015
  • 14-12-2015
  • 13-12-2015
  • 12-12-2015
  • 11-12-2015
  • 10-12-2015
  • 09-12-2015
  • 08-12-2015
  • 07-12-2015
  • 06-12-2015
  • 05-12-2015
  • 04-12-2015
  • 03-12-2015
  • 02-12-2015
  • 01-12-2015
  • 30-11-2015
  • 29-11-2015
  • 28-11-2015
  • 27-11-2015
  • 26-11-2015
  • 25-11-2015
  • 24-11-2015
  • 23-11-2015
  • 22-11-2015
  • 21-11-2015
  • 20-11-2015
  • 19-11-2015
  • 18-11-2015
  • 17-11-2015
  • 16-11-2015
  • 15-11-2015
  • 14-11-2015
  • 13-11-2015
  • 12-11-2015
  • 11-11-2015
  • 10-11-2015
  • 09-11-2015
  • 08-11-2015
  • 07-11-2015
  • 06-11-2015
  • 05-11-2015
  • 04-11-2015
  • 03-11-2015
  • 02-11-2015
  • 01-11-2015
  • 31-10-2015
  • 30-10-2015
  • 29-10-2015
  • 28-10-2015
  • 27-10-2015
  • 26-10-2015
  • 25-10-2015
  • 24-10-2015
  • 23-10-2015
  • 22-10-2015
  • 21-10-2015
  • 20-10-2015
  • 19-10-2015
  • 18-10-2015
  • 17-10-2015
  • 16-10-2015
  • 15-10-2015
  • 14-10-2015
  • 13-10-2015
  • 12-10-2015
  • 11-10-2015
  • 10-10-2015
  • 09-10-2015
  • 08-10-2015
  • 07-10-2015
  • 06-10-2015
  • 05-10-2015
  • 04-10-2015
  • 03-10-2015
  • 02-10-2015
  • 01-10-2015
  • 30-09-2015
  • 29-09-2015
  • 28-09-2015
  • 27-09-2015
  • 26-09-2015
  • 25-09-2015
  • 24-09-2015
  • 23-09-2015
  • 22-09-2015
  • 21-09-2015
  • 20-09-2015
  • 19-09-2015
  • 18-09-2015
  • 17-09-2015
  • 16-09-2015
  • 15-09-2015
  • 14-09-2015
  • 13-09-2015
  • 12-09-2015
  • 11-09-2015
  • 10-09-2015
  • 09-09-2015
  • 08-09-2015
  • 07-09-2015
  • 06-09-2015
  • 05-09-2015
  • 04-09-2015
  • 03-09-2015
  • 02-09-2015
  • 01-09-2015
  • 31-08-2015
  • 30-08-2015
  • 29-08-2015
  • 28-08-2015
  • 27-08-2015
  • 26-08-2015
  • 25-08-2015
  • 24-08-2015
  • 23-08-2015
  • 22-08-2015
  • 21-08-2015
  • 20-08-2015
  • 19-08-2015
  • 18-08-2015
  • 17-08-2015
  • 16-08-2015
  • 15-08-2015
  • 14-08-2015
  • 13-08-2015
  • 12-08-2015
  • 11-08-2015
  • 10-08-2015
  • 09-08-2015
  • 08-08-2015
  • 07-08-2015
  • 06-08-2015
  • 05-08-2015
  • 04-08-2015
  • 03-08-2015
  • 02-08-2015
  • 01-08-2015
  • 31-07-2015
  • 30-07-2015
  • 29-07-2015
  • 28-07-2015
  • 27-07-2015
  • 26-07-2015
  • 25-07-2015
  • 24-07-2015
  • 23-07-2015
  • 22-07-2015
  • 21-07-2015
  • 20-07-2015
  • 19-07-2015
  • 18-07-2015
  • 17-07-2015
  • 16-07-2015
  • 15-07-2015
  • 14-07-2015
  • 13-07-2015
  • 12-07-2015
  • 11-07-2015
  • 10-07-2015
  • 09-07-2015
  • 08-07-2015
  • 07-07-2015
  • 06-07-2015
  • 05-07-2015
  • 04-07-2015
  • 03-07-2015
  • 02-07-2015
  • 01-07-2015
  • 30-06-2015
  • 29-06-2015
  • 28-06-2015
  • 27-06-2015
  • 26-06-2015
  • 25-06-2015
  • 24-06-2015
  • 23-06-2015
  • 22-06-2015
  • 21-06-2015
  • 20-06-2015
  • 19-06-2015
  • 18-06-2015
  • 17-06-2015
  • 16-06-2015
  • 15-06-2015
  • 14-06-2015
  • 13-06-2015
  • 12-06-2015
  • 11-06-2015
  • 10-06-2015
  • 09-06-2015
  • 08-06-2015
  • 07-06-2015
  • 06-06-2015
  • 05-06-2015
  • 04-06-2015
  • 03-06-2015
  • 02-06-2015
  • 01-06-2015
  • 31-05-2015
  • 30-05-2015
  • 29-05-2015
  • 28-05-2015
  • 27-05-2015
  • 26-05-2015
  • 25-05-2015
  • 24-05-2015
  • 23-05-2015
  • 22-05-2015
  • 21-05-2015
  • 20-05-2015
  • 19-05-2015
  • 18-05-2015
  • 17-05-2015
  • 16-05-2015
  • 15-05-2015
  • 14-05-2015
  • 13-05-2015
  • 12-05-2015
  • 11-05-2015
  • 10-05-2015
  • 09-05-2015
  • 08-05-2015
  • 07-05-2015
  • 06-05-2015
  • 05-05-2015
  • 04-05-2015
  • 03-05-2015
  • 02-05-2015
  • 01-05-2015
  • 30-04-2015
  • 29-04-2015
  • 28-04-2015
  • 27-04-2015
  • 26-04-2015
  • 25-04-2015
  • 24-04-2015
  • 23-04-2015
  • 22-04-2015
  • 21-04-2015
  • 20-04-2015
  • 19-04-2015
  • 18-04-2015
  • 17-04-2015
  • 16-04-2015
  • 15-04-2015
  • 14-04-2015
  • 13-04-2015
  • 12-04-2015
  • 11-04-2015
  • 10-04-2015
  • 09-04-2015
  • 08-04-2015
  • 07-04-2015
  • 06-04-2015
  • 05-04-2015
  • 04-04-2015
  • 03-04-2015
  • 02-04-2015
  • 01-04-2015
  • 31-03-2015
  • 30-03-2015
  • 29-03-2015
  • 28-03-2015
  • 27-03-2015
  • 26-03-2015
  • 25-03-2015
  • 24-03-2015
  • 23-03-2015
  • 22-03-2015
  • 21-03-2015
  • 20-03-2015
  • 19-03-2015
  • 18-03-2015
  • 17-03-2015
  • 16-03-2015
  • 15-03-2015
  • 14-03-2015
  • 13-03-2015
  • 12-03-2015
  • 11-03-2015
  • 10-03-2015
  • 09-03-2015
  • 08-03-2015
  • 07-03-2015
  • 06-03-2015
  • 05-03-2015
  • 04-03-2015
  • 03-03-2015
  • 02-03-2015
  • 01-03-2015
  • 28-02-2015
  • 27-02-2015
  • 26-02-2015
  • 25-02-2015
  • 24-02-2015
  • 23-02-2015
  • 22-02-2015
  • 21-02-2015
  • 20-02-2015
  • 19-02-2015
  • 18-02-2015
  • 17-02-2015
  • 16-02-2015
  • 15-02-2015
  • 14-02-2015
  • 13-02-2015
  • 12-02-2015
  • 11-02-2015
  • 10-02-2015
  • 09-02-2015
  • 08-02-2015
  • 07-02-2015
  • 06-02-2015
  • 05-02-2015
  • 04-02-2015
  • 03-02-2015
  • 02-02-2015
  • 01-02-2015
  • 31-01-2015
  • 30-01-2015
  • 29-01-2015
  • 28-01-2015
  • 27-01-2015
  • 26-01-2015
  • 25-01-2015
  • 24-01-2015
  • 23-01-2015
  • 22-01-2015
  • 21-01-2015
  • 20-01-2015
  • 19-01-2015
  • 18-01-2015
  • 17-01-2015
  • 16-01-2015
  • 15-01-2015
  • 14-01-2015
  • 13-01-2015
  • 12-01-2015
  • 11-01-2015
  • 10-01-2015
  • 09-01-2015
  • 08-01-2015
  • 07-01-2015
  • 06-01-2015
  • 05-01-2015
  • 04-01-2015
  • 03-01-2015
  • 02-01-2015
  • 01-01-2015
  • 31-12-2014
  • 30-12-2014
  • 29-12-2014
  • 28-12-2014
  • 27-12-2014
  • 26-12-2014
  • 25-12-2014
  • 24-12-2014
  • 23-12-2014
  • 22-12-2014
  • 21-12-2014
  • 20-12-2014
  • 19-12-2014
  • 18-12-2014
  • 17-12-2014
  • 16-12-2014
  • 15-12-2014
  • 14-12-2014
  • 13-12-2014
  • 12-12-2014
  • 11-12-2014
  • 10-12-2014
  • 09-12-2014
  • 08-12-2014
  • 07-12-2014
  • 06-12-2014
  • 05-12-2014
  • 04-12-2014
  • 03-12-2014
  • 02-12-2014
  • 01-12-2014
  • 30-11-2014
  • 29-11-2014
  • 28-11-2014
  • 27-11-2014
  • 26-11-2014
  • 25-11-2014
  • 24-11-2014
  • 23-11-2014
  • 22-11-2014
  • 21-11-2014
  • 20-11-2014
  • 19-11-2014
  • 18-11-2014
  • 17-11-2014
  • 16-11-2014
  • 15-11-2014
  • 14-11-2014
  • 13-11-2014
  • 12-11-2014
  • 11-11-2014
  • 10-11-2014
  • 09-11-2014
  • 08-11-2014
  • 07-11-2014
  • 06-11-2014
  • 05-11-2014
  • 04-11-2014
  • 03-11-2014
  • 02-11-2014
  • 01-11-2014
  • 31-10-2014
  • 30-10-2014
  • 29-10-2014
  • 28-10-2014
  • 27-10-2014
  • 26-10-2014
  • 25-10-2014
  • 24-10-2014
  • 23-10-2014
  • 22-10-2014
  • 21-10-2014
  • 20-10-2014
  • 19-10-2014
  • 18-10-2014
  • 17-10-2014
  • 16-10-2014
  • 15-10-2014
  • 14-10-2014
  • 13-10-2014
  • 12-10-2014
  • 11-10-2014
  • 10-10-2014
  • 09-10-2014
  • 08-10-2014
  • 07-10-2014
  • 06-10-2014
  • 05-10-2014
  • 04-10-2014
  • 03-10-2014
  • 02-10-2014
  • 01-10-2014
  • 30-09-2014
  • 29-09-2014
  • 28-09-2014
  • 27-09-2014
  • 26-09-2014
  • 25-09-2014
  • 24-09-2014
  • 23-09-2014
  • 22-09-2014
  • 21-09-2014
  • 20-09-2014
  • 19-09-2014
  • 18-09-2014
  • 17-09-2014
  • 16-09-2014
  • 15-09-2014
  • 14-09-2014
  • 13-09-2014
  • 12-09-2014
  • 11-09-2014
  • 10-09-2014
  • 09-09-2014
  • 08-09-2014
  • 07-09-2014
  • 06-09-2014
  • 05-09-2014
  • 04-09-2014
  • 03-09-2014
  • 02-09-2014
  • 01-09-2014
  • 31-08-2014
  • 30-08-2014
  • 29-08-2014
  • 28-08-2014
  • 27-08-2014
  • 26-08-2014
  • 25-08-2014
  • 24-08-2014
  • 23-08-2014
  • 22-08-2014
  • 21-08-2014
  • 20-08-2014
  • 19-08-2014
  • 18-08-2014
  • 17-08-2014
  • 16-08-2014
  • 15-08-2014
  • 14-08-2014
  • 13-08-2014
  • 12-08-2014
  • 11-08-2014
  • 10-08-2014
  • 09-08-2014
  • 08-08-2014
  • 07-08-2014
  • 06-08-2014
  • 05-08-2014
  • 04-08-2014
  • 03-08-2014
  • 02-08-2014
  • 01-08-2014
  • 31-07-2014
  • 30-07-2014
  • 29-07-2014
  • 28-07-2014
  • 27-07-2014
  • 26-07-2014
  • 25-07-2014
  • 24-07-2014
  • 23-07-2014
  • 22-07-2014
  • 21-07-2014
  • 20-07-2014
  • 19-07-2014
  • 18-07-2014
  • 17-07-2014
  • 16-07-2014
  • 15-07-2014
  • 14-07-2014
  • 13-07-2014
  • 12-07-2014
  • 11-07-2014
  • 10-07-2014
  • 09-07-2014
  • 08-07-2014
  • 07-07-2014
  • 06-07-2014
  • 05-07-2014
  • 04-07-2014
  • 03-07-2014
  • 02-07-2014
  • 01-07-2014
  • 30-06-2014
  • 29-06-2014
  • 28-06-2014
  • 27-06-2014
  • 26-06-2014
  • 25-06-2014
  • 24-06-2014
  • 23-06-2014
  • 22-06-2014
  • 21-06-2014
  • 20-06-2014
  • 19-06-2014
  • 18-06-2014
  • 17-06-2014
  • 16-06-2014
  • 15-06-2014
  • 14-06-2014
  • 13-06-2014
  • 12-06-2014
  • 11-06-2014
  • 10-06-2014
  • 09-06-2014
  • 08-06-2014
  • 07-06-2014
  • 06-06-2014
  • 05-06-2014
  • 04-06-2014
  • 03-06-2014
  • 02-06-2014
  • 01-06-2014
  • 31-05-2014
  • 30-05-2014
  • 29-05-2014
  • 28-05-2014
  • 27-05-2014
  • 26-05-2014
  • 25-05-2014
  • 24-05-2014
  • 23-05-2014
  • 22-05-2014
  • 21-05-2014
  • 20-05-2014
  • 19-05-2014
  • 18-05-2014
  • 17-05-2014
  • 16-05-2014
  • 15-05-2014
  • 14-05-2014
  • 13-05-2014
  • 12-05-2014
  • 11-05-2014
  • 10-05-2014
  • 09-05-2014
  • 08-05-2014
  • 07-05-2014
  • 06-05-2014
  • 05-05-2014
  • 04-05-2014
  • 03-05-2014
  • 02-05-2014
  • 01-05-2014
  • 30-04-2014
  • 29-04-2014
  • 28-04-2014
  • 27-04-2014
  • 26-04-2014
  • 25-04-2014
  • 24-04-2014
  • 23-04-2014
  • 22-04-2014
  • 21-04-2014
  • 20-04-2014
  • 19-04-2014
  • 18-04-2014
  • 17-04-2014
  • 16-04-2014
  • 15-04-2014
  • 14-04-2014
  • 13-04-2014
  • 12-04-2014
  • 11-04-2014
  • 10-04-2014
  • 09-04-2014
  • 08-04-2014
  • 07-04-2014
  • 06-04-2014
  • 05-04-2014
  • 04-04-2014
  • 03-04-2014
  • 02-04-2014
  • 01-04-2014
  • 31-03-2014
  • 30-03-2014
  • 29-03-2014
  • 28-03-2014
  • 27-03-2014
  • 26-03-2014
  • 25-03-2014
  • 24-03-2014
  • 23-03-2014
  • 22-03-2014
  • 21-03-2014
  • 20-03-2014
  • 19-03-2014
  • 18-03-2014
  • 17-03-2014
  • 16-03-2014
  • 15-03-2014
  • 14-03-2014
  • 13-03-2014
  • 12-03-2014
  • 11-03-2014
  • 10-03-2014
  • 09-03-2014
  • 08-03-2014
  • 07-03-2014
  • 06-03-2014
  • 05-03-2014
  • 04-03-2014
  • 03-03-2014
  • 02-03-2014
  • 01-03-2014
  • 28-02-2014
  • 27-02-2014
  • 26-02-2014
  • 25-02-2014
  • 24-02-2014
  • 23-02-2014
  • 22-02-2014
  • 21-02-2014
  • 20-02-2014
  • 19-02-2014
  • 18-02-2014
  • 17-02-2014
  • 16-02-2014
  • 15-02-2014
  • 14-02-2014
  • 13-02-2014
  • 12-02-2014
  • 11-02-2014
  • 10-02-2014
  • 09-02-2014
  • 08-02-2014
  • 07-02-2014
  • 06-02-2014
  • 05-02-2014
  • 04-02-2014
  • 03-02-2014
  • 02-02-2014
  • 01-02-2014
  • 31-01-2014
  • 30-01-2014
  • 29-01-2014
  • 28-01-2014
  • 27-01-2014
  • 26-01-2014
  • 25-01-2014
  • 24-01-2014
  • 23-01-2014
  • 22-01-2014
  • 21-01-2014
  • 20-01-2014
  • 19-01-2014
  • 18-01-2014
  • 17-01-2014
  • 16-01-2014
  • 15-01-2014
  • 14-01-2014
  • 13-01-2014
  • 12-01-2014
  • 11-01-2014
  • 10-01-2014
  • 09-01-2014
  • 08-01-2014
  • 07-01-2014
  • 06-01-2014
  • 05-01-2014
  • 04-01-2014
  • 03-01-2014
  • 02-01-2014
  • 01-01-2014
  • 31-12-2013
  • 30-12-2013
  • 29-12-2013
  • 28-12-2013
  • 27-12-2013
  • 26-12-2013
  • 25-12-2013
  • 24-12-2013
  • 23-12-2013
  • 22-12-2013
  • 21-12-2013
  • 20-12-2013
  • 19-12-2013
  • 18-12-2013
  • 17-12-2013
  • 16-12-2013
  • 15-12-2013
  • 14-12-2013
  • 13-12-2013
  • 12-12-2013
  • 11-12-2013
  • 10-12-2013
  • 09-12-2013
  • 08-12-2013
  • 07-12-2013
  • 06-12-2013
  • 05-12-2013
  • 04-12-2013
  • 03-12-2013
  • 02-12-2013
  • 01-12-2013
  • 30-11-2013
  • 29-11-2013
  • 28-11-2013
  • 27-11-2013
  • 26-11-2013
  • 25-11-2013
  • 24-11-2013
  • 23-11-2013
  • 22-11-2013
  • 21-11-2013
  • 20-11-2013
  • 19-11-2013
  • 18-11-2013
  • 17-11-2013
  • 16-11-2013
  • 15-11-2013
  • 14-11-2013
  • 13-11-2013
  • 12-11-2013
  • 11-11-2013
  • 10-11-2013
  • 09-11-2013
  • 08-11-2013
  • 07-11-2013
  • 06-11-2013
  • 05-11-2013
  • 04-11-2013
  • 03-11-2013
  • 02-11-2013
  • 01-11-2013
  • 31-10-2013
  • 30-10-2013
  • 29-10-2013
  • 28-10-2013
  • 27-10-2013
  • 26-10-2013
  • 25-10-2013
  • 24-10-2013
  • 23-10-2013
  • 22-10-2013
  • 21-10-2013
  • 20-10-2013
  • 19-10-2013
  • 18-10-2013
  • 17-10-2013
  • 16-10-2013
  • 15-10-2013
  • 14-10-2013
  • 13-10-2013
  • 12-10-2013
  • 11-10-2013
  • 10-10-2013
  • 09-10-2013
  • 08-10-2013
  • 07-10-2013
  • 06-10-2013
  • 05-10-2013
  • 04-10-2013
  • 03-10-2013
  • 02-10-2013
  • 01-10-2013
  • 30-09-2013
  • 29-09-2013
  • 28-09-2013
  • 27-09-2013
  • 26-09-2013
  • 25-09-2013
  • 24-09-2013
  • 23-09-2013
  • 22-09-2013
  • 21-09-2013
  • 20-09-2013
  • 19-09-2013
  • 18-09-2013
  • 17-09-2013
  • 16-09-2013
  • 15-09-2013
  • 14-09-2013
  • 13-09-2013
  • 12-09-2013
  • 11-09-2013
  • 10-09-2013
  • 09-09-2013
  • 08-09-2013
  • 07-09-2013
  • 06-09-2013
  • 05-09-2013
  • 04-09-2013
  • 03-09-2013
  • 02-09-2013
  • 01-09-2013
  • 31-08-2013
  • 30-08-2013
  • 29-08-2013
  • 28-08-2013
  • 27-08-2013
  • 26-08-2013
  • 25-08-2013
  • 24-08-2013
  • 23-08-2013
  • 22-08-2013
  • 21-08-2013
  • 20-08-2013
  • 19-08-2013
  • 18-08-2013
  • 17-08-2013
  • 16-08-2013
  • 15-08-2013
  • 14-08-2013
  • 13-08-2013
  • 12-08-2013
  • 11-08-2013
  • 10-08-2013
  • 09-08-2013
  • 08-08-2013
  • 07-08-2013
  • 06-08-2013
  • 05-08-2013
  • 04-08-2013
  • 03-08-2013
  • 02-08-2013
  • 01-08-2013
  • 31-07-2013
  • 30-07-2013
  • 29-07-2013
  • 28-07-2013
  • 27-07-2013
  • 26-07-2013
  • 25-07-2013
  • 24-07-2013
  • 23-07-2013
  • 22-07-2013
  • 21-07-2013
  • 20-07-2013
  • 19-07-2013
  • 18-07-2013
  • 17-07-2013
  • 16-07-2013
  • 15-07-2013
  • 14-07-2013
  • 13-07-2013
  • 12-07-2013
  • 11-07-2013
  • 10-07-2013
  • 09-07-2013
  • 08-07-2013
  • 07-07-2013
  • 06-07-2013
  • 05-07-2013
  • 04-07-2013
  • 03-07-2013
  • 02-07-2013
  • 01-07-2013
  • 30-06-2013
  • 29-06-2013
  • 28-06-2013
  • 27-06-2013
  • 26-06-2013
  • 25-06-2013
  • 24-06-2013
  • 23-06-2013
  • 22-06-2013
  • 21-06-2013
  • 20-06-2013
  • 19-06-2013
  • 18-06-2013
  • 17-06-2013
  • 16-06-2013
  • 15-06-2013
  • 14-06-2013
  • 13-06-2013
  • 12-06-2013
  • 11-06-2013
  • 10-06-2013
  • 09-06-2013
  • 08-06-2013
  • 07-06-2013
  • 06-06-2013
  • 05-06-2013
  • 04-06-2013
  • 03-06-2013
  • 02-06-2013
  • 01-06-2013
  • 31-05-2013
  • 30-05-2013
  • 29-05-2013
  • 28-05-2013
  • 27-05-2013
  • 26-05-2013
  • 25-05-2013
  • 24-05-2013
  • 23-05-2013
  • 22-05-2013
  • 21-05-2013
  • 20-05-2013
  • 19-05-2013
  • 18-05-2013
  • 17-05-2013
  • 16-05-2013
  • 15-05-2013
  • 14-05-2013
  • 13-05-2013
  • 12-05-2013
  • 11-05-2013
  • 10-05-2013
  • 09-05-2013
  • 08-05-2013
  • 07-05-2013
  • 06-05-2013
  • 05-05-2013
  • 04-05-2013
  • 03-05-2013
  • 02-05-2013
  • 01-05-2013
  • 30-04-2013
  • 29-04-2013
  • 28-04-2013
  • 27-04-2013
  • 26-04-2013
  • 25-04-2013
  • 24-04-2013
  • 23-04-2013
  • 22-04-2013
  • 21-04-2013
  • 20-04-2013
  • 19-04-2013
  • 18-04-2013
  • 17-04-2013
  • 16-04-2013
  • 15-04-2013
  • 14-04-2013
  • 13-04-2013
  • 12-04-2013
  • 11-04-2013
  • 10-04-2013
  • 09-04-2013
  • 08-04-2013
  • 07-04-2013
  • 06-04-2013
  • 05-04-2013
  • 04-04-2013
  • 03-04-2013
  • 02-04-2013
  • 01-04-2013
  • 31-03-2013
  • 30-03-2013
  • 29-03-2013
  • 28-03-2013
  • 27-03-2013
  • 26-03-2013
  • 25-03-2013
  • 24-03-2013
  • 23-03-2013
  • 22-03-2013
  • 21-03-2013
  • 20-03-2013
  • 19-03-2013
  • 18-03-2013
  • 17-03-2013
  • 16-03-2013
  • 15-03-2013
  • 14-03-2013
  • 13-03-2013
  • 12-03-2013
  • 11-03-2013
  • 10-03-2013
  • 09-03-2013
  • 08-03-2013
  • 07-03-2013
  • 06-03-2013
  • 05-03-2013
  • 04-03-2013
  • 03-03-2013
  • 02-03-2013
  • 01-03-2013
  • 28-02-2013
  • 27-02-2013
  • 26-02-2013
  • 25-02-2013
  • 24-02-2013
  • 23-02-2013
  • 22-02-2013
  • 21-02-2013
  • 20-02-2013
  • 19-02-2013
  • 18-02-2013
  • 17-02-2013
  • 16-02-2013
  • 15-02-2013
  • 14-02-2013
  • 13-02-2013
  • 12-02-2013
  • 11-02-2013
  • 10-02-2013
  • 09-02-2013
  • 08-02-2013
  • 07-02-2013
  • 06-02-2013
  • 05-02-2013
  • 04-02-2013
  • 03-02-2013
  • 02-02-2013
  • 01-02-2013
  • 31-01-2013
  • 30-01-2013
  • 29-01-2013
  • 28-01-2013
  • 27-01-2013
  • 26-01-2013
  • 25-01-2013
  • 24-01-2013
  • 23-01-2013
  • 22-01-2013
  • 21-01-2013
  • 20-01-2013
  • 19-01-2013
  • 18-01-2013
  • 17-01-2013
  • 16-01-2013
  • 15-01-2013
  • 14-01-2013
  • 13-01-2013
  • 12-01-2013
  • 11-01-2013
  • 10-01-2013
  • 09-01-2013
  • 08-01-2013
  • 07-01-2013
  • 06-01-2013
  • 05-01-2013
  • 04-01-2013
  • 03-01-2013
  • 02-01-2013
  • 01-01-2013
  • 31-12-2012
  • 30-12-2012
  • 29-12-2012
  • 28-12-2012
  • 27-12-2012
  • 26-12-2012
  • 25-12-2012
  • 24-12-2012
  • 23-12-2012
  • 22-12-2012
  • 21-12-2012
  • 20-12-2012
  • 19-12-2012
  • 18-12-2012
  • 17-12-2012
  • 16-12-2012
  • 15-12-2012
  • 14-12-2012
  • 13-12-2012
  • 12-12-2012
  • 11-12-2012
  • 10-12-2012
  • 09-12-2012
  • 08-12-2012
  • 07-12-2012
  • 06-12-2012
  • 05-12-2012
  • 04-12-2012
  • 03-12-2012
  • 02-12-2012
  • 01-12-2012
  • 30-11-2012
  • 29-11-2012
  • 28-11-2012
  • 27-11-2012
  • 26-11-2012
  • 25-11-2012
  • 24-11-2012
  • 23-11-2012
  • 22-11-2012
  • 21-11-2012
  • 20-11-2012
  • 19-11-2012
  • 18-11-2012
  • 17-11-2012
  • 16-11-2012
  • 15-11-2012
  • 14-11-2012
  • 13-11-2012
  • 12-11-2012
  • 11-11-2012
  • 10-11-2012
  • 09-11-2012
  • 08-11-2012
  • 07-11-2012
  • 06-11-2012
  • 05-11-2012
  • 04-11-2012
  • 03-11-2012
  • 02-11-2012
  • 01-11-2012
  • 31-10-2012
  • 30-10-2012
  • 29-10-2012
  • 28-10-2012
  • 27-10-2012
  • 26-10-2012
  • 25-10-2012
  • 24-10-2012
  • 23-10-2012
  • 22-10-2012
  • 21-10-2012
  • 20-10-2012
  • 19-10-2012
  • 18-10-2012
  • 17-10-2012
  • 16-10-2012
  • 15-10-2012
  • 14-10-2012
  • 13-10-2012
  • 12-10-2012
  • 11-10-2012
  • 10-10-2012
  • 09-10-2012
  • 08-10-2012
  • 07-10-2012
  • 06-10-2012
  • 05-10-2012
  • 04-10-2012
  • 03-10-2012
  • 02-10-2012
  • 01-10-2012
  • 30-09-2012
  • 29-09-2012
  • 28-09-2012
  • 27-09-2012
  • 26-09-2012
  • 25-09-2012
  • 24-09-2012
  • 23-09-2012
  • 22-09-2012
  • 21-09-2012
  • 20-09-2012
  • 19-09-2012
  • 18-09-2012
  • 17-09-2012
  • 16-09-2012
  • 15-09-2012
  • 14-09-2012
  • 13-09-2012
  • 12-09-2012
  • 11-09-2012
  • 10-09-2012
  • 09-09-2012
  • 08-09-2012
  • 07-09-2012
  • 06-09-2012
  • 05-09-2012
  • 04-09-2012
  • 03-09-2012
  • 02-09-2012
  • 01-09-2012
  • 31-08-2012
  • 30-08-2012
  • 29-08-2012
  • 28-08-2012
  • 27-08-2012
  • 26-08-2012
  • 25-08-2012
  • 24-08-2012
  • 23-08-2012
  • 22-08-2012
  • 21-08-2012
  • 20-08-2012
  • 19-08-2012
  • 18-08-2012
  • 17-08-2012
  • 16-08-2012
  • 15-08-2012
  • 14-08-2012
  • 13-08-2012
  • 12-08-2012
  • 11-08-2012
  • 10-08-2012
  • 09-08-2012
  • 08-08-2012
  • 07-08-2012
  • 06-08-2012
  • 05-08-2012
  • 04-08-2012
  • 03-08-2012
  • 02-08-2012
  • 01-08-2012
  • 31-07-2012
  • 30-07-2012
  • 29-07-2012
  • 28-07-2012
  • 27-07-2012
  • 26-07-2012
  • 25-07-2012
  • 24-07-2012
  • 23-07-2012
  • 22-07-2012
  • 21-07-2012
  • 20-07-2012
  • 19-07-2012
  • 18-07-2012
  • 17-07-2012
  • 16-07-2012
  • 15-07-2012
  • 14-07-2012
  • 13-07-2012
  • 12-07-2012
  • 11-07-2012
  • 10-07-2012
  • 09-07-2012
  • 08-07-2012
  • 07-07-2012
  • 06-07-2012
  • 05-07-2012
  • 04-07-2012
  • 03-07-2012
  • 02-07-2012
  • 01-07-2012
  • 30-06-2012
  • 29-06-2012
  • 28-06-2012
  • 27-06-2012
  • 26-06-2012
  • 25-06-2012
  • 24-06-2012
  • 23-06-2012
  • 22-06-2012
  • 21-06-2012
  • 20-06-2012
  • 19-06-2012
  • 18-06-2012
  • 17-06-2012
  • 16-06-2012
  • 15-06-2012
  • 14-06-2012
  • 13-06-2012
  • 12-06-2012
  • 11-06-2012
  • 10-06-2012
  • 09-06-2012
  • 08-06-2012
  • 07-06-2012
  • 06-06-2012
  • 05-06-2012
  • 04-06-2012
  • 03-06-2012
  • 02-06-2012
  • 01-06-2012
  • 31-05-2012
  • 30-05-2012
  • 29-05-2012
  • 28-05-2012
  • 27-05-2012
  • 26-05-2012
  • 25-05-2012
  • 24-05-2012
  • 23-05-2012
  • 22-05-2012
  • 21-05-2012
  • 20-05-2012
  • 19-05-2012
  • 18-05-2012
  • 17-05-2012
  • 16-05-2012
  • 15-05-2012
  • 14-05-2012
  • 13-05-2012
  • 12-05-2012
  • 11-05-2012
  • 10-05-2012
  • 09-05-2012
  • 08-05-2012
  • 07-05-2012
  • 06-05-2012
  • 05-05-2012
  • 04-05-2012
  • 03-05-2012
  • 02-05-2012
  • 01-05-2012
  • 30-04-2012
  • 29-04-2012
  • 28-04-2012
  • 27-04-2012
  • 26-04-2012
  • 25-04-2012
  • 24-04-2012
  • 23-04-2012
  • 22-04-2012
  • 21-04-2012
  • 20-04-2012
  • 19-04-2012
  • 18-04-2012
  • 17-04-2012
  • 16-04-2012
  • 15-04-2012
  • 14-04-2012
  • 13-04-2012
  • 12-04-2012
  • 11-04-2012
  • 10-04-2012
  • 09-04-2012
  • 08-04-2012
  • 07-04-2012
  • 06-04-2012
  • 05-04-2012
  • 04-04-2012
  • 03-04-2012
  • 02-04-2012
  • 01-04-2012
  • 31-03-2012
  • 30-03-2012
  • 29-03-2012
  • 28-03-2012
  • 27-03-2012
  • 26-03-2012
  • 25-03-2012
  • 24-03-2012
  • 23-03-2012
  • 22-03-2012
  • 21-03-2012
  • 20-03-2012
  • 19-03-2012
  • 18-03-2012
  • 17-03-2012
  • 16-03-2012
  • 15-03-2012
  • 14-03-2012
  • 13-03-2012
  • 12-03-2012
  • 11-03-2012
  • 10-03-2012
  • 09-03-2012
  • 08-03-2012
  • 07-03-2012
  • 06-03-2012
  • 05-03-2012
  • 04-03-2012
  • 03-03-2012
  • 02-03-2012
  • 01-03-2012
  • 29-02-2012
  • 28-02-2012
  • 27-02-2012
  • 26-02-2012
  • 25-02-2012
  • 24-02-2012
  • 23-02-2012
  • 22-02-2012
  • 21-02-2012
  • 20-02-2012
  • 19-02-2012
  • 18-02-2012
  • 17-02-2012
  • 16-02-2012
  • 15-02-2012
  • 14-02-2012
  • 13-02-2012
  • 12-02-2012
  • 11-02-2012
  • 10-02-2012
  • 09-02-2012
  • 08-02-2012
  • 07-02-2012
  • 06-02-2012
  • 05-02-2012
  • 04-02-2012
  • 03-02-2012
  • 02-02-2012
  • 01-02-2012
  • 31-01-2012
  • 30-01-2012
  • 29-01-2012
  • 28-01-2012
  • 27-01-2012
  • 26-01-2012
  • 25-01-2012
  • 24-01-2012
  • 23-01-2012
  • 22-01-2012
  • 21-01-2012
  • 20-01-2012
  • 19-01-2012
  • 18-01-2012
  • 17-01-2012
  • 16-01-2012
  • 15-01-2012
  • 14-01-2012
  • 13-01-2012
  • 12-01-2012
  • 11-01-2012
  • 10-01-2012
  • 09-01-2012
  • 08-01-2012
  • 07-01-2012
  • 06-01-2012
  • 05-01-2012
  • 04-01-2012
  • 03-01-2012
  • 02-01-2012
  • 01-01-2012
  • 31-12-2011
  • 30-12-2011
  • 29-12-2011
  • 28-12-2011
  • 27-12-2011
  • 26-12-2011
  • 25-12-2011
  • 24-12-2011
  • 23-12-2011
  • 22-12-2011
  • 21-12-2011
  • 20-12-2011
  • 19-12-2011
  • 18-12-2011
  • 17-12-2011
  • 16-12-2011
  • 15-12-2011
  • 14-12-2011
  • 13-12-2011
  • 12-12-2011
  • 11-12-2011
  • 10-12-2011
  • 09-12-2011
  • 08-12-2011
  • 07-12-2011
  • 06-12-2011
  • 05-12-2011
  • 04-12-2011
  • 03-12-2011
  • 02-12-2011
  • 01-12-2011
  • 30-11-2011
  • 29-11-2011
  • 28-11-2011
  • 27-11-2011
  • 26-11-2011
  • 25-11-2011
  • 24-11-2011
  • 23-11-2011
  • 22-11-2011
  • 21-11-2011
  • 20-11-2011
  • 19-11-2011
  • 18-11-2011
  • 17-11-2011
  • 16-11-2011
  • 15-11-2011
  • 14-11-2011
  • 13-11-2011
  • 12-11-2011
  • 11-11-2011
  • 10-11-2011
  • 09-11-2011
  • 08-11-2011
  • 07-11-2011
  • 06-11-2011
  • 05-11-2011
  • 04-11-2011
  • 03-11-2011
  • 02-11-2011
  • 01-11-2011
  • 31-10-2011
  • 30-10-2011
  • 29-10-2011
  • 28-10-2011
  • 27-10-2011
  • 26-10-2011
  • 25-10-2011
  • 24-10-2011
  • 23-10-2011
  • 22-10-2011
  • 21-10-2011
  • 20-10-2011
  • 19-10-2011
  • 18-10-2011
  • 17-10-2011
  • 16-10-2011
  • 15-10-2011
  • 14-10-2011
  • 13-10-2011
  • 12-10-2011
  • 11-10-2011
  • 10-10-2011
  • 09-10-2011
  • 08-10-2011
  • 07-10-2011
  • 06-10-2011
  • 05-10-2011
  • 04-10-2011
  • 03-10-2011
  • 02-10-2011
  • 01-10-2011
  • 30-09-2011
  • 29-09-2011
  • 28-09-2011
  • 27-09-2011
  • 26-09-2011
  • 25-09-2011
  • 24-09-2011
  • 23-09-2011
  • 22-09-2011
  • 21-09-2011
  • 20-09-2011
  • 19-09-2011
  • 18-09-2011
  • 17-09-2011
  • 16-09-2011
  • 15-09-2011
  • 14-09-2011
  • 13-09-2011
  • 12-09-2011
  • 11-09-2011
  • 10-09-2011
  • 09-09-2011
  • 08-09-2011
  • 07-09-2011
  • 06-09-2011
  • 05-09-2011
  • 04-09-2011
  • 03-09-2011
  • 02-09-2011
  • 01-09-2011
  • 31-08-2011
  • 30-08-2011
  • 29-08-2011
  • 28-08-2011
  • 27-08-2011
  • 26-08-2011
  • 25-08-2011
  • 24-08-2011
  • 23-08-2011
  • 22-08-2011
  • 21-08-2011
  • 20-08-2011
  • 19-08-2011
  • 18-08-2011
  • 17-08-2011
  • 16-08-2011
  • 15-08-2011
  • 14-08-2011
  • 13-08-2011
  • 12-08-2011
  • 11-08-2011
  • 10-08-2011
  • 09-08-2011
  • 08-08-2011
  • 07-08-2011
  • 06-08-2011
  • 05-08-2011
  • 04-08-2011
  • 03-08-2011
  • 02-08-2011
  • 01-08-2011
  • 31-07-2011
  • 30-07-2011
  • 29-07-2011
  • 28-07-2011
  • 27-07-2011
  • 26-07-2011
  • 25-07-2011
  • 24-07-2011
  • 23-07-2011
  • 22-07-2011
  • 21-07-2011
  • 20-07-2011
  • 19-07-2011
  • 18-07-2011
  • 17-07-2011
  • 16-07-2011
  • 15-07-2011
  • 14-07-2011
  • 13-07-2011
  • 12-07-2011
  • 11-07-2011
  • 10-07-2011
  • 09-07-2011
  • 08-07-2011
  • 07-07-2011
  • 06-07-2011
  • 05-07-2011
  • 04-07-2011
  • 03-07-2011
  • 02-07-2011
  • 01-07-2011
  • 30-06-2011
  • 29-06-2011
  • 28-06-2011
  • 27-06-2011
  • 26-06-2011
  • 25-06-2011
  • 24-06-2011
  • 23-06-2011
  • 22-06-2011
  • 21-06-2011
  • 20-06-2011
  • 19-06-2011
  • 18-06-2011
  • 17-06-2011
  • 16-06-2011
  • 15-06-2011
  • 14-06-2011
  • 13-06-2011
  • 12-06-2011
  • 11-06-2011
  • 10-06-2011
  • 09-06-2011
  • 08-06-2011
  • 07-06-2011
  • 06-06-2011
  • 05-06-2011
  • 04-06-2011
  • 03-06-2011
  • 02-06-2011
  • 01-06-2011
  • 31-05-2011
  • 30-05-2011
  • 29-05-2011
  • 28-05-2011
  • 27-05-2011
  • 26-05-2011
  • 25-05-2011
  • 24-05-2011
  • 23-05-2011
  • 22-05-2011
  • 21-05-2011
  • 20-05-2011
  • 19-05-2011
  • 18-05-2011
  • 17-05-2011
  • 16-05-2011
  • 15-05-2011
  • 14-05-2011
  • 13-05-2011
  • 12-05-2011
  • 11-05-2011
  • 10-05-2011
  • 09-05-2011
  • 08-05-2011
  • 07-05-2011
  • 06-05-2011
  • 05-05-2011
  • 04-05-2011
  • 03-05-2011
  • 02-05-2011
  • 01-05-2011
  • 30-04-2011
  • 29-04-2011
  • 28-04-2011
  • 27-04-2011
  • 26-04-2011
  • 25-04-2011
  • 24-04-2011
  • 23-04-2011
  • 22-04-2011
  • 21-04-2011
  • 20-04-2011
  • 19-04-2011
  • 18-04-2011
  • 17-04-2011
  • 16-04-2011
  • 15-04-2011
  • 14-04-2011
  • 13-04-2011
  • 12-04-2011
  • 11-04-2011
  • 10-04-2011
  • 09-04-2011
  • 08-04-2011
  • 07-04-2011
  • 06-04-2011
  • 05-04-2011
  • 04-04-2011
  • 03-04-2011
  • 02-04-2011
  • 01-04-2011
  • 31-03-2011
  • 30-03-2011
  • 29-03-2011
  • 28-03-2011
  • 27-03-2011
  • 26-03-2011
  • 25-03-2011
  • 24-03-2011
  • 23-03-2011
  • 22-03-2011
  • 21-03-2011
  • 20-03-2011
  • 19-03-2011
  • 18-03-2011
  • 17-03-2011
  • 16-03-2011
  • 15-03-2011
  • 14-03-2011
  • 13-03-2011
  • 12-03-2011
  • 11-03-2011
  • 10-03-2011
  • 09-03-2011
  • 08-03-2011
  • 07-03-2011
  • 06-03-2011
  • 05-03-2011
  • 04-03-2011
  • 03-03-2011
  • 02-03-2011
  • 01-03-2011
  • 28-02-2011
  • 27-02-2011
  • 26-02-2011
  • 25-02-2011
  • 24-02-2011
  • 23-02-2011
  • 22-02-2011
  • 21-02-2011
  • 20-02-2011
  • 19-02-2011
  • 18-02-2011
  • 17-02-2011
  • 16-02-2011
  • 15-02-2011
  • 14-02-2011
  • 13-02-2011
  • 12-02-2011
  • 11-02-2011
  • 10-02-2011
  • 09-02-2011
  • 08-02-2011
  • 07-02-2011
  • 06-02-2011
  • 05-02-2011
  • 04-02-2011
  • 03-02-2011
  • 02-02-2011
  • 01-02-2011
  • 31-01-2011
  • 30-01-2011
  • 29-01-2011
  • 28-01-2011
  • 27-01-2011
  • 26-01-2011
  • 25-01-2011
  • 24-01-2011
  • 23-01-2011
  • 22-01-2011
  • 21-01-2011
  • 20-01-2011
  • 19-01-2011
  • 18-01-2011
  • 17-01-2011
  • 16-01-2011
  • 15-01-2011
  • 14-01-2011
  • 13-01-2011
  • 12-01-2011
  • 11-01-2011
  • 10-01-2011
  • 09-01-2011
  • 08-01-2011
  • 07-01-2011
  • 06-01-2011
  • 05-01-2011
  • 04-01-2011
  • 03-01-2011
  • 02-01-2011
  • 01-01-2011
  • 31-12-2010
  • 30-12-2010
  • 29-12-2010
  • 28-12-2010
  • 27-12-2010
  • 26-12-2010
  • 25-12-2010
  • 24-12-2010
  • 23-12-2010
  • 22-12-2010
  • 21-12-2010
  • 20-12-2010
  • 19-12-2010
  • 18-12-2010
  • 17-12-2010
  • 16-12-2010
  • 15-12-2010
  • 14-12-2010
  • 13-12-2010
  • 12-12-2010
  • 11-12-2010
  • 10-12-2010
  • 09-12-2010
  • 08-12-2010
  • 07-12-2010
  • 06-12-2010
  • 05-12-2010
  • 04-12-2010
  • 03-12-2010
  • 02-12-2010
  • 01-12-2010
  • 30-11-2010
  • 29-11-2010
  • 28-11-2010
  • 27-11-2010
  • 26-11-2010
  • 25-11-2010
  • 24-11-2010
  • 23-11-2010
  • 22-11-2010
  • 21-11-2010
  • 20-11-2010
  • 19-11-2010
  • 18-11-2010
  • 17-11-2010
  • 16-11-2010
  • 15-11-2010
  • 14-11-2010
  • 13-11-2010
  • 12-11-2010
  • 11-11-2010
  • 10-11-2010
  • 09-11-2010
  • 08-11-2010
  • 07-11-2010
  • 06-11-2010
  • 05-11-2010
  • 04-11-2010
  • 03-11-2010
  • 02-11-2010
  • 01-11-2010
  • 31-10-2010
  • 30-10-2010
  • 29-10-2010
  • 28-10-2010
  • 27-10-2010
  • 26-10-2010
  • 25-10-2010
  • 24-10-2010
  • 23-10-2010
  • 22-10-2010
  • 21-10-2010
  • 20-10-2010
  • 19-10-2010
  • 18-10-2010
  • 17-10-2010
  • 16-10-2010
  • 15-10-2010
  • 14-10-2010
  • 13-10-2010
  • 12-10-2010
  • 11-10-2010
  • 10-10-2010
  • 09-10-2010
  • 08-10-2010
  • 07-10-2010
  • 06-10-2010
  • 05-10-2010
  • 04-10-2010
  • 03-10-2010
  • 02-10-2010
  • 01-10-2010
  • 30-09-2010
  • 29-09-2010
  • 28-09-2010
  • 27-09-2010
  • 26-09-2010
  • 25-09-2010
  • 24-09-2010
  • 23-09-2010
  • 22-09-2010
  • 21-09-2010
  • 20-09-2010
  • 19-09-2010
  • 18-09-2010
  • 17-09-2010
  • 16-09-2010
  • 15-09-2010
  • 14-09-2010
  • 13-09-2010
  • 12-09-2010
  • 11-09-2010
  • 10-09-2010
  • 09-09-2010
  • 08-09-2010
  • 07-09-2010
  • 06-09-2010
  • 05-09-2010
  • 04-09-2010
  • 03-09-2010
  • 02-09-2010
  • 01-09-2010
  • 31-08-2010
  • 30-08-2010
  • 29-08-2010
  • 28-08-2010
  • 27-08-2010
  • 26-08-2010
  • 25-08-2010
  • 24-08-2010
  • 23-08-2010
  • 22-08-2010
  • 21-08-2010
  • 20-08-2010
  • 19-08-2010
  • 18-08-2010
  • 17-08-2010
  • 16-08-2010
  • 15-08-2010
  • 14-08-2010
  • 13-08-2010
  • 12-08-2010
  • 11-08-2010
  • 10-08-2010
  • 09-08-2010
  • 08-08-2010
  • 07-08-2010
  • 06-08-2010
  • 05-08-2010
  • 04-08-2010
  • 03-08-2010
  • 02-08-2010
  • 01-08-2010
  • 31-07-2010
  • 30-07-2010
  • 29-07-2010
  • 28-07-2010
  • 27-07-2010
  • 26-07-2010
  • 25-07-2010
  • 24-07-2010
  • 23-07-2010
  • 22-07-2010
  • 21-07-2010
  • 20-07-2010
  • 19-07-2010
  • 18-07-2010
  • 17-07-2010
  • 16-07-2010
  • 15-07-2010
  • 14-07-2010
  • 13-07-2010
  • 12-07-2010
  • 11-07-2010
  • 10-07-2010
  • 09-07-2010
  • 08-07-2010
  • 07-07-2010
  • 06-07-2010
  • 05-07-2010
  • 04-07-2010
  • 03-07-2010
  • 02-07-2010
  • 01-07-2010
  • 30-06-2010
  • 29-06-2010
  • 28-06-2010
  • 27-06-2010
  • 26-06-2010
  • 25-06-2010
  • 24-06-2010
  • 23-06-2010
  • 22-06-2010
  • 16-06-2010
  • 15-06-2010
  • 14-06-2010
  • 13-06-2010
  • 12-06-2010
  • 11-06-2010
  • 10-06-2010
  • 09-06-2010
  • 08-06-2010
  • 07-06-2010
  • 06-06-2010
  • 05-06-2010
  • 04-06-2010
  • 03-06-2010
  • 02-06-2010
  • 01-06-2010
  • 31-05-2010
  • 30-05-2010
  • 29-05-2010
  • 28-05-2010
  • 27-05-2010
  • 26-05-2010
  • 25-05-2010
  • 24-05-2010
  • 23-05-2010
  • 22-05-2010
  • 21-05-2010
  • 20-05-2010
  • 19-05-2010
  • 18-05-2010
  • 17-05-2010
  • 16-05-2010
  • 15-05-2010
  • 14-05-2010
  • 13-05-2010
  • 12-05-2010
  • 11-05-2010
  • 10-05-2010
  • 09-05-2010
  • 08-05-2010
  • 07-05-2010
  • 06-05-2010
  • 05-05-2010
  • 04-05-2010
  • 03-05-2010
  • 02-05-2010
  • 01-05-2010
  • 30-04-2010
  • 29-04-2010
  • 28-04-2010
  • 27-04-2010
  • 26-04-2010
  • 25-04-2010
  • 24-04-2010
  • 23-04-2010
  • 22-04-2010
  • 21-04-2010
  • 20-04-2010
  • 19-04-2010
  • 18-04-2010
  • 17-04-2010
  • 16-04-2010
  • 15-04-2010
  • 14-04-2010
  • 13-04-2010
  • 12-04-2010
  • 11-04-2010
  • 10-04-2010
  • 09-04-2010
  • 08-04-2010
  • 07-04-2010
  • 06-04-2010
  • 05-04-2010
  • 04-04-2010
  • 03-04-2010
  • 02-04-2010
  • 01-04-2010
  • 31-03-2010
  • 30-03-2010
  • 29-03-2010
  • 28-03-2010
  • 27-03-2010
  • 26-03-2010
  • 25-03-2010
  • 24-03-2010
  • 23-03-2010
  • 22-03-2010
  • 21-03-2010
  • 20-03-2010
  • 19-03-2010
  • 18-03-2010
  • 17-03-2010
  • 16-03-2010
  • 15-03-2010
  • 14-03-2010
  • 13-03-2010
  • 12-03-2010
  • 11-03-2010
  • 10-03-2010
  • 09-03-2010
  • 08-03-2010
  • 07-03-2010
  • 06-03-2010
  • 05-03-2010
  • 04-03-2010
  • 03-03-2010
  • 02-03-2010
  • 01-03-2010
  • 28-02-2010
  • 27-02-2010
  • 26-02-2010
  • 25-02-2010
  • 24-02-2010
  • 23-02-2010
  • 22-02-2010
  • 21-02-2010
  • 20-02-2010
  • 19-02-2010
  • 18-02-2010
  • 17-02-2010
  • 16-02-2010
  • 15-02-2010
  • 14-02-2010
  • 13-02-2010
  • 12-02-2010
  • 11-02-2010
  • 10-02-2010
  • 09-02-2010
  • 08-02-2010
  • 07-02-2010
  • 06-02-2010
  • 05-02-2010
  • 04-02-2010
  • 03-02-2010
  • 02-02-2010
  • 01-02-2010
  • 31-01-2010
  • 30-01-2010
  • 29-01-2010
  • 28-01-2010
  • 27-01-2010
  • 26-01-2010
  • 25-01-2010
  • 24-01-2010
  • 23-01-2010
  • 22-01-2010
  • 21-01-2010
  • 20-01-2010
  • 19-01-2010
  • 18-01-2010
  • 17-01-2010
  • 16-01-2010
  • 15-01-2010
  • 14-01-2010
  • 13-01-2010
  • 12-01-2010
  • 11-01-2010
  • 10-01-2010
  • 09-01-2010
  • 08-01-2010
  • 07-01-2010
  • 06-01-2010
  • 05-01-2010
  • 04-01-2010
  • 03-01-2010
  • 02-01-2010
  • 01-01-2010
  • 31-12-2009
  • 30-12-2009
  • 29-12-2009
  • 28-12-2009
  • 27-12-2009
  • 26-12-2009
  • 25-12-2009
  • 24-12-2009
  • 23-12-2009
  • 22-12-2009
  • 21-12-2009
  • 20-12-2009
  • 19-12-2009
  • 18-12-2009
  • 17-12-2009
  • 16-12-2009
  • 15-12-2009
  • 14-12-2009
  • 13-12-2009
  • 12-12-2009
  • 11-12-2009
  • 10-12-2009
  • 09-12-2009
  • 08-12-2009
  • 07-12-2009
  • 06-12-2009
  • 05-12-2009
  • 04-12-2009
  • 03-12-2009
  • 02-12-2009
  • 01-12-2009
  • 30-11-2009
  • 29-11-2009
  • 28-11-2009
  • 27-11-2009
  • 26-11-2009
  • 25-11-2009
  • 24-11-2009
  • 23-11-2009
  • 22-11-2009
  • 21-11-2009
  • 20-11-2009
  • 19-11-2009
  • 18-11-2009
  • 17-11-2009
  • 16-11-2009
  • 15-11-2009
  • 14-11-2009
  • 13-11-2009
  • 12-11-2009
  • 11-11-2009
  • 10-11-2009
  • 09-11-2009
  • 08-11-2009
  • 07-11-2009
  • 06-11-2009
  • 05-11-2009
  • 04-11-2009
  • 03-11-2009
  • 02-11-2009
  • 01-11-2009
  • 31-10-2009
  • 30-10-2009
  • 29-10-2009
  • 28-10-2009
  • 27-10-2009
  • 26-10-2009
  • 25-10-2009
  • 24-10-2009
  • 23-10-2009
  • 22-10-2009
  • 21-10-2009
  • 20-10-2009
  • 19-10-2009
  • 18-10-2009
  • 17-10-2009
  • 16-10-2009
  • 15-10-2009
  • 14-10-2009
  • 13-10-2009
  • 12-10-2009
  • 11-10-2009
  • 10-10-2009
  • 09-10-2009
  • 08-10-2009
  • 07-10-2009
  • 06-10-2009
  • 05-10-2009
  • 04-10-2009
  • 03-10-2009
  • 02-10-2009
  • 01-10-2009
  • 30-09-2009
  • 29-09-2009
  • 28-09-2009
  • 27-09-2009
  • 26-09-2009
  • 25-09-2009
  • 24-09-2009
  • 23-09-2009
  • 22-09-2009
  • 21-09-2009
  • 20-09-2009
  • 19-09-2009
  • 18-09-2009
  • 17-09-2009
  • 16-09-2009
  • 15-09-2009
  • 14-09-2009
  • 13-09-2009
  • 12-09-2009
  • 11-09-2009
  • 10-09-2009
  • 09-09-2009
  • 08-09-2009
  • 07-09-2009
  • 06-09-2009
  • 05-09-2009
  • 04-09-2009
  • 03-09-2009
  • 02-09-2009
  • 01-09-2009
  • 31-08-2009
  • 30-08-2009
  • 29-08-2009
  • 28-08-2009
  • 27-08-2009
  • 26-08-2009
  • 25-08-2009
  • 24-08-2009
  • 23-08-2009
  • 22-08-2009
  • 21-08-2009
  • 20-08-2009
  • 19-08-2009
  • 18-08-2009
  • 17-08-2009
  • 16-08-2009
  • 15-08-2009
  • 14-08-2009
  • 13-08-2009
  • 12-08-2009
  • 11-08-2009
  • 10-08-2009
  • 09-08-2009
  • 08-08-2009
  • 07-08-2009
  • 06-08-2009
  • 05-08-2009
  • 04-08-2009
  • 03-08-2009
  • 02-08-2009
  • 01-08-2009
  • 31-07-2009
  • 30-07-2009
  • 29-07-2009
  • 28-07-2009
  • 27-07-2009
  • 26-07-2009
  • 25-07-2009
  • 24-07-2009
  • 23-07-2009
  • 22-07-2009
  • 21-07-2009
  • 20-07-2009
  • 19-07-2009
  • 18-07-2009
  • 17-07-2009
  • 16-07-2009
  • 15-07-2009
  • 14-07-2009
  • 13-07-2009
  • 12-07-2009
  • 11-07-2009
  • 10-07-2009
  • 09-07-2009
  • 08-07-2009
  • 07-07-2009
  • 06-07-2009
  • 05-07-2009
  • 04-07-2009
  • 03-07-2009
  • 02-07-2009
  • 01-07-2009
  • 30-06-2009
  • 29-06-2009
  • 28-06-2009
  • 27-06-2009
  • 26-06-2009
  • 25-06-2009
  • 24-06-2009
  • 23-06-2009
  • 22-06-2009
  • 21-06-2009
  • 20-06-2009
  • 19-06-2009
  • 18-06-2009
  • 17-06-2009
  • 16-06-2009
  • 15-06-2009
  • 14-06-2009
  • 13-06-2009
  • 12-06-2009
  • 11-06-2009
  • 10-06-2009
  • 09-06-2009
  • 08-06-2009
  • 07-06-2009
  • 06-06-2009
  • 05-06-2009
  • 04-06-2009
  • 03-06-2009
  • 02-06-2009
  • 01-06-2009
  • 31-05-2009
  • 30-05-2009
  • 29-05-2009
  • 28-05-2009
  • 27-05-2009
  • 26-05-2009
  • 25-05-2009
  • 24-05-2009
  • 23-05-2009
  • 22-05-2009
  • 21-05-2009
  • 20-05-2009
  • 19-05-2009
  • 18-05-2009
  • 17-05-2009
  • 16-05-2009
  • 15-05-2009
  • 14-05-2009
  • 13-05-2009
  • 12-05-2009
  • 11-05-2009
  • 10-05-2009
  • 09-05-2009
  • 08-05-2009
  • 07-05-2009
  • 06-05-2009
  • 05-05-2009
  • 04-05-2009
  • 03-05-2009
  • 02-05-2009
  • 01-05-2009
  • 30-04-2009
  • 29-04-2009
  • 28-04-2009
  • 27-04-2009
  • 26-04-2009
  • 25-04-2009
  • 24-04-2009
  • 23-04-2009
  • 22-04-2009
  • 21-04-2009
  • 20-04-2009
  • 19-04-2009
  • 18-04-2009
  • 17-04-2009
  • 16-04-2009
  • 15-04-2009
  • 14-04-2009
  • 13-04-2009
  • 12-04-2009
  • 11-04-2009
  • 10-04-2009
  • 09-04-2009
  • 08-04-2009
  • 07-04-2009
  • 06-04-2009
  • 05-04-2009
  • 04-04-2009
  • 03-04-2009
  • 02-04-2009
  • 01-04-2009
  • 31-03-2009
  • 30-03-2009
  • 29-03-2009
  • 28-03-2009
  • 27-03-2009
  • 26-03-2009
  • 25-03-2009
  • 24-03-2009
  • 23-03-2009
  • 22-03-2009
  • 21-03-2009
  • 20-03-2009
  • 19-03-2009
  • 18-03-2009
  • 17-03-2009
  • 16-03-2009
  • 15-03-2009
  • 14-03-2009
  • 13-03-2009
  • 12-03-2009
  • 11-03-2009
  • 10-03-2009
  • 09-03-2009
  • 08-03-2009
  • 07-03-2009
  • 06-03-2009
  • 05-03-2009
  • 04-03-2009
  • 03-03-2009
  • 02-03-2009
  • 01-03-2009
  • 28-02-2009
  • 27-02-2009
  • 26-02-2009
  • 25-02-2009
  • 24-02-2009
  • 23-02-2009
  • 22-02-2009
  • 21-02-2009
  • 20-02-2009
  • 19-02-2009
  • 18-02-2009
  • 17-02-2009
  • 16-02-2009
  • 15-02-2009
  • 14-02-2009
  • 13-02-2009
  • 12-02-2009
  • 11-02-2009
  • 10-02-2009
  • 09-02-2009
  • 08-02-2009
  • 07-02-2009
  • 06-02-2009
  • 05-02-2009
  • 04-02-2009
  • 03-02-2009
  • 02-02-2009
  • 01-02-2009
  • 31-01-2009
  • 30-01-2009
  • 29-01-2009
  • 28-01-2009
  • 27-01-2009
  • 26-01-2009
  • 25-01-2009
  • 24-01-2009
  • 23-01-2009
  • 22-01-2009
  • 21-01-2009
  • 20-01-2009
  • 19-01-2009
  • 18-01-2009
  • 17-01-2009
  • 16-01-2009
  • 15-01-2009
  • 14-01-2009
  • 13-01-2009
  • 12-01-2009
  • 11-01-2009
  • 10-01-2009
  • 09-01-2009
  • 08-01-2009
  • 07-01-2009
  • 06-01-2009
  • 05-01-2009
  • 04-01-2009
  • 03-01-2009
  • 02-01-2009
  • 01-01-2009
  • 31-12-2008
  • 30-12-2008
  • 29-12-2008
  • 28-12-2008
  • 27-12-2008
  • 25-12-2008
  • 24-12-2008
  • 23-12-2008
  • 22-12-2008
  • 21-12-2008
  • 20-12-2008
  • 19-12-2008
  • 18-12-2008
  • 17-12-2008
  • 16-12-2008
  • 15-12-2008
  • 14-12-2008
  • 13-12-2008
  • 12-12-2008
  • 11-12-2008
  • 10-12-2008
  • 09-12-2008
  • 08-12-2008
  • 07-12-2008
  • 06-12-2008
  • 05-12-2008
  • 04-12-2008
  • 03-12-2008
  • 02-12-2008
  • 01-12-2008
  • 30-11-2008
  • 29-11-2008
  • 28-11-2008
  • 27-11-2008
  • 26-11-2008
  • 25-11-2008
  • 24-11-2008
  • 23-11-2008
  • 22-11-2008
  • 21-11-2008
  • 20-11-2008
  • 19-11-2008
  • 18-11-2008
  • 17-11-2008
  • 16-11-2008
  • 15-11-2008
  • 14-11-2008
  • 13-11-2008
  • 12-11-2008
  • 11-11-2008
  • 10-11-2008
  • 09-11-2008
  • 08-11-2008
  • 07-11-2008
  • 06-11-2008
  • 05-11-2008
  • 04-11-2008
  • 03-11-2008
  • 02-11-2008
  • 01-11-2008
  • 31-10-2008
  • 30-10-2008
  • 29-10-2008
  • 28-10-2008
  • 27-10-2008
  • 26-10-2008
  • 25-10-2008
  • 24-10-2008
  • 23-10-2008
  • 22-10-2008
  • 21-10-2008
  • 20-10-2008
  • 19-10-2008
  • 18-10-2008
  • 17-10-2008
  • 16-10-2008
  • 15-10-2008
  • 14-10-2008
  • 13-10-2008
  • 12-10-2008
  • 11-10-2008
  • 10-10-2008
  • 09-10-2008
  • 08-10-2008
  • 07-10-2008
  • 06-10-2008
  • 05-10-2008
  • 04-10-2008
  • 03-10-2008
  • 02-10-2008
  • 01-10-2008
  • 30-09-2008
  • 29-09-2008
  • 28-09-2008
  • 27-09-2008
  • 26-09-2008
  • 25-09-2008
  • 24-09-2008
  • 23-09-2008
  • 22-09-2008
  • 21-09-2008
  • 20-09-2008
  • 19-09-2008
  • 18-09-2008
  • 17-09-2008
  • 16-09-2008
  • 14-09-2008
  • 13-09-2008
  • 12-09-2008
  • 11-09-2008
  • 10-09-2008
  • 09-09-2008
  • 08-09-2008
  • 07-09-2008
  • 06-09-2008
  • 05-09-2008
  • 04-09-2008
  • 03-09-2008
  • 02-09-2008
  • 01-09-2008
  • 31-08-2008
  • 30-08-2008
  • 29-08-2008
  • 28-08-2008
  • 27-08-2008
  • 26-08-2008
  • 25-08-2008
  • 24-08-2008
  • 23-08-2008
  • 22-08-2008
  • 21-08-2008
  • 20-08-2008
  • 19-08-2008
  • 18-08-2008
  • 17-08-2008
  • 16-08-2008
  • 15-08-2008
  • 14-08-2008
  • 13-08-2008
  • 12-08-2008
  • 11-08-2008
  • 10-08-2008
  • 09-08-2008
  • 08-08-2008
  • 07-08-2008
  • 06-08-2008
  • 05-08-2008
  • 04-08-2008
  • 03-08-2008
  • 02-08-2008
  • 01-08-2008
  • 31-07-2008
  • 30-07-2008
  • 29-07-2008
  • 28-07-2008
  • 27-07-2008
  • 26-07-2008
  • 25-07-2008
  • 24-07-2008
  • 23-07-2008
  • 22-07-2008
  • 21-07-2008
  • 20-07-2008
  • 19-07-2008
  • 18-07-2008
  • 17-07-2008
  • 16-07-2008
  • 15-07-2008
  • 14-07-2008
  • 13-07-2008
  • 11-07-2008
  • 10-07-2008
  • 09-07-2008
  • 08-07-2008
  • 07-07-2008
  • 06-07-2008
  • 05-07-2008
  • 04-07-2008
  • 03-07-2008
  • 02-07-2008
  • 01-07-2008
  • 30-06-2008
  • 29-06-2008
  • 28-06-2008
  • 27-06-2008
  • 26-06-2008
  • 25-06-2008
  • 24-06-2008
  • 23-06-2008
  • 22-06-2008
  • 21-06-2008
  • 20-06-2008
  • 19-06-2008
  • 18-06-2008
  • 17-06-2008
  • 16-06-2008
  • 15-06-2008
  • 14-06-2008
  • 13-06-2008
  • 12-06-2008
  • 11-06-2008
  • 10-06-2008
  • 09-06-2008
  • 08-06-2008
  • 07-06-2008
  • 06-06-2008
  • 05-06-2008
  • 04-06-2008
  • 03-06-2008
  • 02-06-2008
  • 01-06-2008
  • 31-05-2008
  • 30-05-2008
  • 29-05-2008
  • 28-05-2008
  • 27-05-2008
  • 26-05-2008
  • 25-05-2008
  • 24-05-2008
  • 23-05-2008
  • 22-05-2008
  • 21-05-2008
  • 20-05-2008
  • 19-05-2008
  • 18-05-2008
  • 17-05-2008
  • 16-05-2008
  • 15-05-2008
  • 14-05-2008
  • 13-05-2008
  • 12-05-2008
  • 11-05-2008
  • 10-05-2008
  • 09-05-2008
  • 08-05-2008
  • 07-05-2008
  • 06-05-2008
  • 05-05-2008
  • 04-05-2008
  • 03-05-2008
  • 02-05-2008
  • 01-05-2008
  • 30-04-2008
  • 29-04-2008
  • 28-04-2008
  • 27-04-2008
  • 26-04-2008
  • 25-04-2008
  • 24-04-2008
  • 23-04-2008
  • 22-04-2008
  • 21-04-2008
  • 20-04-2008
  • 19-04-2008
  • 18-04-2008
  • 17-04-2008
  • 16-04-2008
  • 15-04-2008
  • 14-04-2008
  • 13-04-2008
  • 12-04-2008
  • 11-04-2008
  • 10-04-2008
  • 09-04-2008
  • 08-04-2008
  • 07-04-2008
  • 06-04-2008
  • 05-04-2008
  • 04-04-2008
  • 03-04-2008
  • 02-04-2008
  • 01-04-2008
  • 31-03-2008
  • 30-03-2008
  • 29-03-2008
  • 28-03-2008
  • 27-03-2008
  • 26-03-2008
  • 25-03-2008
  • 24-03-2008
  • 23-03-2008
  • 22-03-2008
  • 21-03-2008
  • 20-03-2008
  • 19-03-2008
  • 18-03-2008
  • 17-03-2008
  • 16-03-2008
  • 15-03-2008
  • 14-03-2008
  • 13-03-2008
  • 12-03-2008
  • 11-03-2008
  • 10-03-2008
  • 09-03-2008
  • 08-03-2008
  • 07-03-2008
  • 06-03-2008
  • 05-03-2008
  • 04-03-2008
  • 03-03-2008
  • 02-03-2008
  • 01-03-2008
  • 29-02-2008
  • 28-02-2008
  • 27-02-2008
  • 26-02-2008
  • 25-02-2008
  • 24-02-2008
  • 23-02-2008
  • 22-02-2008
  • 21-02-2008
  • 20-02-2008
  • 19-02-2008
  • 18-02-2008
  • 17-02-2008
  • 16-02-2008
  • 15-02-2008
  • 14-02-2008
  • 13-02-2008
  • 12-02-2008
  • 11-02-2008
  • 10-02-2008
  • 09-02-2008
  • 08-02-2008
  • 07-02-2008
  • 06-02-2008
  • 05-02-2008
  • 04-02-2008
  • 03-02-2008
  • 02-02-2008
  • 01-02-2008
  • 31-01-2008
  • 30-01-2008
  • 29-01-2008
  • 28-01-2008
  • 27-01-2008
  • 26-01-2008
  • 25-01-2008
  • 24-01-2008
  • 23-01-2008
  • 22-01-2008
  • 21-01-2008
  • 20-01-2008
  • 19-01-2008
  • 18-01-2008
  • 17-01-2008
  • 16-01-2008
  • 15-01-2008
  • 14-01-2008
  • 13-01-2008
  • 12-01-2008
  • 11-01-2008
  • 10-01-2008
  • 09-01-2008
  • 08-01-2008
  • 07-01-2008
  • 06-01-2008
  • 05-01-2008
  • 04-01-2008
  • 03-01-2008
  • 02-01-2008
  • 01-01-2008
  • 31-12-2007
  • 30-12-2007
  • 29-12-2007
  • 28-12-2007
  • 27-12-2007
  • 26-12-2007
  • 25-12-2007
  • 24-12-2007
  • 23-12-2007
  • 22-12-2007
  • 21-12-2007
  • 20-12-2007
  • 19-12-2007
  • 18-12-2007
  • 17-12-2007
  • 16-12-2007
  • 15-12-2007
  • 14-12-2007
  • 13-12-2007
  • 12-12-2007
  • 11-12-2007
  • 10-12-2007
  • 09-12-2007
  • 08-12-2007
  • 07-12-2007
  • 06-12-2007
  • 05-12-2007
  • 04-12-2007
  • 03-12-2007
  • 02-12-2007
  • 01-12-2007
  • 30-11-2007
  • 29-11-2007
  • 28-11-2007
  • 27-11-2007
  • 26-11-2007
  • 25-11-2007
  • 24-11-2007
  • 23-11-2007
  • 22-11-2007
  • 21-11-2007
  • 20-11-2007
  • 19-11-2007
  • 18-11-2007
  • 17-11-2007
  • 16-11-2007
  • 15-11-2007
  • 14-11-2007
  • 13-11-2007
  • 12-11-2007
  • 11-11-2007
  • 10-11-2007
  • 09-11-2007
  • 08-11-2007
  • 07-11-2007
  • 06-11-2007
  • 05-11-2007
  • 04-11-2007
  • 03-11-2007
  • 02-11-2007
  • 01-11-2007
  • 31-10-2007
  • 30-10-2007
  • 29-10-2007
  • 28-10-2007
  • 27-10-2007
  • 26-10-2007
  • 25-10-2007
  • 24-10-2007
  • 23-10-2007
  • 22-10-2007
  • 21-10-2007
  • 20-10-2007
  • 19-10-2007
  • 18-10-2007
  • 17-10-2007
  • 16-10-2007
  • 15-10-2007
  • 14-10-2007
  • 13-10-2007
  • 12-10-2007
  • 11-10-2007
  • 10-10-2007
  • 09-10-2007
  • 08-10-2007
  • 07-10-2007
  • 06-10-2007
  • 05-10-2007
  • 04-10-2007
  • 03-10-2007
  • 02-10-2007
  • 01-10-2007
  • 30-09-2007
  • 29-09-2007
  • 28-09-2007
  • 27-09-2007
  • 26-09-2007
  • 25-09-2007
  • 24-09-2007
  • 23-09-2007
  • 22-09-2007
  • 21-09-2007
  • 20-09-2007
  • 19-09-2007
  • 18-09-2007
  • 17-09-2007
  • 16-09-2007
  • 15-09-2007
  • 14-09-2007
  • 13-09-2007
  • 12-09-2007
  • 11-09-2007
  • 10-09-2007
  • 09-09-2007
  • 08-09-2007
  • 07-09-2007
  • 06-09-2007
  • 05-09-2007
  • 04-09-2007
  • 03-09-2007
  • 02-09-2007
  • 01-09-2007
  • 31-08-2007
  • 30-08-2007
  • 29-08-2007
  • 28-08-2007
  • 27-08-2007
  • 26-08-2007
  • 25-08-2007
  • 24-08-2007
  • 23-08-2007
  • 22-08-2007
  • 21-08-2007
  • 20-08-2007
  • 19-08-2007
  • 18-08-2007
  • 17-08-2007
  • 16-08-2007
  • 15-08-2007
  • 14-08-2007
  • 11-08-2007
  • 10-08-2007
  • 26-05-2007
  • 01-02-2007
  • 21-07-2006
  • 17-07-2006
  • 20-05-2006
  • 30-11--0001

    Blog als favoriet !

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    google.com, pub-6782612844096639, DIRECT, f08c47fec0942fa0




    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!