De Vlaamse schrijver Pol Hoste werd geboren in Lokeren op 25 maart 1947. Zie ook alle tags voor Pol Hoste op dit blog..

Uit: Neerlands Hoop

„Foto met de Aap

Mies Does Kees Lam Bok. Dat wel. Hok. Zo is het nog rustig. Lam Bok Hok. Maar Teun Gijs Koerd Turk, dat is al moeilijker.

Wat ik wel gaarne lees, dat is zo het gesproken Vlaams. Dat komt tegenwoordig weer wreed op in romans. En al. Zo in de literatuur. En in het Parlement. Het zou spijtig zijn moest dat verdwijnen. De mensen lezen al zo weinig. Zodus, ik laat u denken.

Monsieur, je vous prie de bien vouloir répondre à notre question sur la disparition de la langue néerlandaise en Europe. Wenn Sie darauf bestehen können Sie uns auch auf Deutsch über Ihre Meinung berichten. Schreiben Sie bitte deutlich.

Toen ik een paar jaar geleden in Holland op reis was sprak men er Engels. Ik kwam niet te weten of er Nederlands werd gesproken. ‘Yes,’ zei men. ‘Everyone here speaks Dutch.’ Ik denk wel dat iedereen daar Nederlands spreekt.

Maar ‘werkvrouw’, zegden ze, dat is toch schoonmaakster. ‘En een schoon bestaan,’ tikten ze onachtzaam de as van hun sigaret, ‘dat is toch de ruiten zemen.’ Ja, zei ik, en werkman of kraanman dat is kraanbestuurder of kraanvogel of vogelbestuurder. Het bonte chauffeurtje.

Nee, het reglement, denk ik. Ik denk dat het reglement zeker zou moeten bewaard blijven. Mies kan niet zonder Does. Aap niet zonder Cent. Veronderstel, zei ik, dat morgen zou blijken dat alle strafwetboeken verdwenen zijn, dan konden we elkaar uitmoorden. (Het zou me wat moois worden in de Balkan.)

‘Alsof,’ voegde ik daaraan toe, lachend mijn kookwas sorterend, ‘er geen wet meer zou bestaan omdat er nergens nog een wettekst kan worden gevonden.’ Ik begin wat ouder te worden en dus moreler. ‘Dat is niet voorzien in de wet’, zegden ze, ‘dat de wet er niet meer zou zijn.’

In de taal ook niet, dat de taal er niet meer zou zijn. Dat is niet voorzien. Intussen is de gesproken of de geschreven taal met alfabetten en ideogrammen echt wel een grap. Kees Lam Bok Hok. Om daar een woord of uitdrukking uit mee te nemen! Dan is die schedelverzameling heel leerrijk. A-pen.”

Pol Hoste (Lokeren, 25 maart 1947)

De Amerikaanse schrijfster Flannery O'Connor werd geboren op 25 maart 1925 in Savannah, Georgia. Zie ook alle tags voor Flannery O'Connor op dit blog.

Uit: The Habit of Being

„I think there is no suffering greater than what is caused by the doubts of those who want to believe. I know what torment this is, but I can only see it, in myself anyway, as the process by which faith is deepened. A faith that just accepts is a child's faith and all right for children, but eventually you have to grow religiously as every other way, though some never do.
What people don't realize is how much religion costs. They think faith is a big electric blanket, when of course it is the cross. It is much harder to believe than not to believe. If you fell you can't believe, you must at least do this: keep an open mind. Keep it open toward faith, keep wanting it, keep asking for it, and leave the rest to God.”

(…)

“The serious writer has always taken the flaw in human nature for his starting point, usually the flaw in an otherwise admirable character. Drama usually bases itself on the bedrock of original sin, whether the writer thinks in theological terms or not. Then, too, any character in a serious novel is supposed to carry a burden of meaning larger than himself. The novelist doesn't write about people in a vacuum; he writes about people in a world where something is obviously lacking, where there is the general mystery of incompleteness and the particular tragedy of our own times to be demonstrated, and the novelist tries to give you, within the form of the book, the total experience of human nature at any time. For this reason, the greatest dramas naturally involve the salvation or loss of the soul. Where there is no belief in the soul, there is very little drama. ”

Flannery O'Connor (25 maart 1925 – 3 augustus 1964)

De Mexicaanse dichter en schrijver Jaime Sabines Gutiérrez werd geboren op 25 maart 1926 in Tuxtla Gutiérrez, Chiapas. Zie ook alle tags voor Jaime Sabines op dit blog..

IN THE MOUTH OF THE BONFIRE burn my days,

the dead leaves and dry grass that I am.

My soul feels like scorched earth.

Eyes: see nothing but the everyday ghosts.

Mouth: say nothing but the greeting, “Good evening,”

and, for weather: “A fine evening,” or “It’s pouring rain.”

Hands and fingers: go on gripping the desk,

the wine-glass, banknotes, and thighs.

Sole of my foot: you must walk the beaten path,

alongside the same cars, over the same ants.

Heart: devote yourself to your blood, and my lungs.

And you, dear stomach: digest whatever I fill you with.

Millwheel: we’re no strangers.

For you, my most beloved, most hated, I’ll be seeking out

the sweetest names

and secreting them in your ear with my tongue.

I want to fill your head with that foam of the sea.

I’m no good for anything but the birds.

God, my tree: let me fall from you like your shadow.

MY LOVE, MY DEAR, love suddenly

found in the oyster of death,

I want to eat with, be, love with you,

touch and watch you.

I tell myself, the blood pulsing

through my veins tells me,

and this pain and my shoes,

mouth and pillow, tell me so.

I love you, my dear love, absurdly,

foolishly, all lit up, head over heels,

rose-dreaming, conjuring stars; saying

goodbye to you walking beside you.

I love you from the pole on the corner,

from the carpet of that empty room,

on the warm sheets of your body

where a vase of poppies sleeps.

Long hair of the restless air,

river of night, dark banana grove,

blind beehive, unearthed love,

I’ll follow your footsteps upwards,

from your feet to your thigh to your rib.

Vertaald door Colin Carberry

Jaime Sabines (25 maart 1926 – 19 maart 1999)

De Nederlandse cartoonist en striptekenaar Peter van Straaten werd geboren in Arnhem op 25 maart 1935. Zie ook alle tags voor Peter van Straaten op dit blog..

„Met deze ‚puinhoop‘ verdien ik toevallig wel mijn brood, ja?!“

Peter Van Straaten (Arnhem, 25 maart 1935)

De Amerikaanse schrijfster en sociale activiste Toni Cade Bambara werd als Miltona Mirkin Cade geboren op 25 maart 1939 in New York. Zie ook alle tags voor Toni Cade Bambara op dit blog.

Uit: The Lesson

“So we heading down the street and she's boring us silly about what things cost and what our parents make and how much goes for rent and how money ain't divided up right in this country. And then she gets to the part about we all poor and live in the slums which I don't feature. And I'm ready to speak on that, but she steps out in the street and hails two cabs just like that. Then she hustles half the crew in with her and hands me a five-dollar bill and tells me to calculate 10 percent tip for the driver. And we're off. Me and Sugar and Junebug and Flyboy hangin out the window and hollering to everybody, putting lipstick on each other cause Flyboy a faggot anyway, and making farts with our sweaty armpits. But I'm mostly trying to figure how to spend this money. But they are fascinated with the meter ticking and Junebug starts laying bets as to how much it'll read when Flyboy can't hold his breath no more. Then Sugar lays bets as to how much it'll be when we get there. So I'm stuck. Don't nobody want to go for my plan, which is to jump out at the next light and run off to the first bar-b-que we can find. Then the driver tells us to get the hell out cause we there already. And the meter reads eighty-five cents. And I'm stalling to figure out the tip and Sugar say give him a dime. And I decide he don't need it bad as I do, so later for him. But then he tries to take off with Junebug foot still in the door so we talk about his mama something ferocious. Then we check out that we on Fifth Avenue and everybody dressed up in stockings. One lady in a fur coat, hot as it is. White folks crazy.”

Toni Cade Bambara (25 maart 1939 – 9 december 1995)

Zie voor nog meer schrijvers van de 25e maart ook mijn blog van 25 maart 2012 deel 2 en eveneens deel 3.

25-03-2013 om 18:37 geschreven door Romenu