XI/13 Vrijdag 1 april 2016
Een ezel, olijventakken en kinderen
In de byzantijnse liturgie heeft iedere zondag van de vasten een bepaald thema. Zaterdag voor Palmzondag is gewijd aan de opwekking van Lazarus en de zondag wordt de plechtige intocht van Jezus in Jeruzalem gevierd. Tegen de gewoonte van de gewone zondagen in, beginnen we deze morgen al met een uitgebreide morgendienst. En na de plechtige dienst van Palmzondag ’s middags hielden we met een ezel een processie op het terrein tussen de bomen. Abouna Georges zorgde voor de gezangen en ik zat op een stevige ezel en werd gelukkig door twee mannen op een erg oneffen parcours voor het vallen behoed. Er werden vele foto’s genomen. Een filmpje staat op onze website (maryakub.net). Voor de duidelijkheid: die met vier poten is de ezel. Na de lange tocht was het om beurt aan ieder die wilde om met de ezel nog een ritje te doen. Een processie als op de kermis. En ‘s avonds nog een uitgebreide vesperdienst. Al zitten we helemaal in de sfeer van de Goede Week, toch wordt de verjaardag van een van onze trouwe vrijwilligers, die bij onze gemeenschap hoort, gevierd met een sketch. We doen het in de grote zaal aan de ingangspoort omdat ook bevriende moslimfamilies aanwezig zijn. De jarige heet Ibrahim en daarom wordt het verhaal van het offer van Abraham gespeeld, wat ook door moslims gewaardeerd werd. Door de klucht heen komt toch de boodschap naar voren. En zo beëindigen we de Palmzondag.
Witte Donderdag en de moeders van de martelaren
Op Witte Donderdag gaat onze aandacht naar de eucharistie, de instelling van het priesterschap, Jezus’ Hogepriesterlijk gebed en het verraad van Judas. ’s Middags zingen we de vespers waarna de eucharistie, de zegening van brood en wijn en de zegening met de olie. In de vroege namiddag worden echter in Qâra de “moeders van de martelaren” gevierd. Op de grote speelplaats van een school is er een herdenking voorzien. Zr. Claire Marie en ik worden verwacht als vertegenwoordigers van Mar Yakub. Vier groepen van kinderen, in keurige kledij voeren dansjes op. Telkens brengt een van de kinderen vooraf de soldatengroet waarbij ze een lange hulde aan de overledenen declameren. Je voelt de eenheid en fierheid van een volk dat samen het lijden weet te dragen. Alles verloopt in een blijde sfeer en af en toe zie je bij een moeder een traan wegpinken. Er zijn vele jonge moeders met kleine kinderen. Ter afsluiting was er een heel lange tafel gevuld met allerlei lekkere gerechten, waar de vele “gevierden” staande aten. Ik weet niet waarom wij zo gedwongen werden om mee te eten maar we hebben het dankbaar aanvaard. Terug thuis hielden we voor de mannen de dienst van de voetwassing. Omdat er moslims bij waren was het weer een gelegenheid om enige uitleg te geven. Vandaar ging het naar de feesttafel. De tafels waren mooi versierd en er was een goede maaltijd voorzien. Ondertussen werd een groot deel van het evangelie van Johannes voorgelezen. Vandaar ging het naar de kerk voor de lange dienst waarbij alle passieverhalen met betrekking tot Witte Donderdag en Goede Vrijdag gelezen worden. Deze dienst duurde tot na twee uur in de morgen. Het is eigenlijk de bedoeling gans de nacht te waken bij Jezus en sommigen blijven na de dienst inderdaad nog een tijd in stil gebed. Donderdagnacht en gans de avond was er geen elektriciteit. En alsof alle natuurelementen meeleefden, weigerde ook ons kostbaar minjoultje (zonnepanelen) plots elektriciteit te leveren. Alle pogingen tot herstel leverden niets op tot paaszaterdag. Het was bovendien guur weer, met stevige wind en zelfs een beetje regen. En op zondag was er een stralende Paaszon.
Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Paaszondag
In de voormiddag van Goede Vrijdag is er weer een lange dienst. Het middagmaal is erg eenvoudig en kort. De meesten drinken thee en eten wat droog brood. Er wordt ook niet veel gewerkt deze dagen. Daarna volgen nog de lange vespers en ’s avonds rijden we met zijn allen naar Qâra om in een de overvolle parochiekerk, “de begrafenis” van Jezus mee te vieren .Dit is een dienst van 2,5 uur, heel mooi met meerdere processies waarbij ook de kinderen met kaarsjes opstappen. Het “epitaphios” (een kostbaar doek waarop de begrafenis van Jezus geborduurd is) met bloemen versierd, wordt enkele keren in processie rondgedragen in de kerk. Het verbeeldt de rondgang van Jezus die de doden in het “dodenrijk” opwekt.
Op Stille Zaterdag worden ’s middags de vespers gezongen met de 15 lange lezingen uit het O.T. die een voorafbeelding vermelden van Jezus’ sterven en verrijzen, o.a. gans het boek Jona. ’s Middags arriveren zr. Carmel en moeder Agnes-Mariam. Het is de eerste keer in hun leven als religieuzen dat ze niet de hele Goede Week hebben kunnen vieren, wegens het vele werk voor de hulpverlening in heel Syrië. Daarna volgt een eerder eenvoudige Latijnse paasnachtviering. Tot in de vroege uurtjes worden in de refter nog paasliederen gezongen met een kleine versnapering. De “heilige en grote zondag van Pasen” is in de byzantijnse liturgie een explosie van vreugde om Jezus verrijzenis, een soort ‘geestelijke dronkenschap’ van de Kerk, gekenmerkt door een zee van brandende kaarsen, schitterende gewaden en gezangen, uitbundige uitroepen van het volk, voortdurende bewierokingen en een “troparion” (een eigen poëtisch vers voor ieder feest) van Pasen dat wel honderdmaal herhaald wordt: “Al Massiechoe kam... Christus is verrezen uit de dood, door de dood heeft Hij de dood overwonnen en hen die in het graf verbleven tot leven gewekt”. Alle aanwezigen zijn in het wit gekleed of hebben een wit kleed om. We hebben het allemaal heel plechtig gevierd. Eerst kwam de “aanval” (‘hadjme’). De priester slaat met het kruis op de deur van de kerk en beveelt de poort te openen voor de “Koning van de Glorie”. Binnen vraagt de duivel wie dit is. Uiteindelijk stoot de priester, die Christus verbeeldt, de poort open als teken van de intrede van de verrezen Heer, de Koning van de Glorie. Het is alsof nu de Eucharistie zelfs in de hel gevierd wordt. Dan volgde de uitgebreide eucharistie. Het geheel heeft ongeveer 3,5 uur geduurd. De begroeting daarna is ook telkens dezelfde: “Al Masiechoe kam.... chakkan kam!” Christus is verrezen... waarlijk verrezen. ’s Avonds zingen we nog de speciale paasvespers waarin het evangelie van Johannes 20, 19-25, de verschijning van de Verrezen Heer aan de apostelen, in zoveel mogelijk verschillende talen gelezen wordt. Dat Evangelie verhaalt de zending de Verrezen Heer Jezus aan zijn Apostelen.. De apostelen zullen vanaf nu in de hele wereld en in alle talen het Goede Nieuws verkondigen! Deze keer was er vanwege onze Fransman ook het Bretoens bij. Spontaan volgt hierop in de kerk weer een soort volkszang en -dans met alle bekende paasliederen.
Wie bij de hond slaapt, krijgt zijn vlooien
We willen ons oprecht meeleven betuigen jegens de slachtoffers van de moordaanslagen in Brussel op 22 maart: 32 doden en een veelvoud van gewonden. Plots worden onschuldigen brutaal uit het leven weggerukt, wat een wonde blijft in het leven van een volk. Toch moeten we de moed hebben naar de diepere oorzaken te zoeken. Hoe kunnen bekende terroristen op het moment van de hoogste veiligheidsmaatregelen en op de meest centrale plaatsen zonder enige moeite een zulke gruwelijke slachtingen aanrichten? We willen het aan anderen overlaten om volgende vragen te beantwoorden. Is dit onbekwaamheid of medeplichtigheid van onze diensten? Gaat het om een “valse vlag” in dienst van duistere economische en geo-politieke belangen? Wat ons bekommerd is het feit dat media en politici van ons land, zoals van zovele andere westerse landen, al jaren lang openlijk de kant van de terroristen hebben gekozen, wat onder meer het drama van Syrië heeft veroorzaakt. Onze betrokken minister heeft de jihadisten die in Syrië kwamen moorden en vernielen zelfs openlijk geprezen en (in een interview van 26/4/2013) gezegd: “Misschien zullen we nog een monument maken voor hen als voor de helden van een revolutie”! Hij dacht er niet aan de Syrische regering en het leger te helpen in hun strijd tegen het terrorisme, integendeel. Putin en Assad hebben dergelijke oorlogszuchtige politici herhaaldelijk gewaarschuwd dat ze ooit zelf slachtoffer zullen worden van wat ze aanwakkeren. En nu is het zo ver. Laten we duidelijk zijn: België (en Europa) heeft deze aanslagen grotendeels aan zichzelf te danken en als onze politici en media niet grondig van koers veranderen, mogen we voor de toekomst nog meer van hetzelfde verwachten.
Verder zal de houding van ons land en van Europa tegenover Turkije niet zonder dramatische gevolgen blijven. Er is geen Europa mogelijk zonder Rusland en geen veilig en welvarend Europa zonder samenwerking met Rusland. Het is het Europa van Lissabon tot Vladivostok, van de heilige Benedictus en van de heilige Vladimir. Europa verkiest echter Rusland te diaboliseren en zichzelf in de voet te schieten om de VS te plezieren. Anderzijds heeft Turkije met Europa nagenoeg niets gemeenschappelijk. De Europese houding tegenover Turkije staat haaks op zijn werkelijke belangen. Er wordt alles .gedaan om Turkije ter wille te zijn. Turkije is de grootste oorzaak van de ellende in Aleppo, het economisch hart van Syrië. Het heeft alle bedrijven ontmanteld of verwoest waardoor in één klap 130.000 families in de armoede werden gestort. En dat was nog maar het begin. Turkije steunde de jihadisten opdat Syrië helemaal zou ontwricht worden met een massa vluchtelingen tot gevolg. Turkije helpt openlijk Daesh en andere terroristen tegen Syrië terwijl tot vandaag toe stromen jihadisten langs Turkije in Syrië worden geloodst. Onafhankelijke journalisten in Turkije die dit staatsterrorisme aanklagen worden opgepakt, opgesloten of definitief uitgeschakeld. Tenslotte heeft Turkije de onafhankelijke pers in eigen land gemuilkorfd. En wat is de reactie van Europa? Het heeft Turkije rijkelijk beloond met miljarden en zal de toetreding tot de Europese Unie bespoedigen. Een maand geleden (XI/10) schreven we over twee mogelijkheden. Ofwel wordt Europa wakker, neemt afstand van Turkije en werkt samen met Rusland en het terrorisme wordt daadwerkelijk bestreden. Ofwel laat het Turkije begaan en het terrorisme zal wereldwijd weelderig tieren, nu in Europa. Ondertussen heeft Europa zijn ziel aan Turkije verkocht. Turkije weet nu dat het ongestraft kan verder gaan. Een derde mogelijkheid is nu nog dat het regime van Erdogan toch eens zal instorten.
We dienen de verantwoordelijkheid van Turkije met betrekking tot de aanslagen in Europa en België ernstig te nemen. Er zijn wel degelijk redenen om te veronderstellen dat Turkije de aanslagen inn Parijs en Brussel bevolen heeft (Thierry Meyssan, Mauvais temps pour le président Erdogan, réseau voltaire, 31 maart 2016). De Turkse regeringskrant “Star” publiceerde op de morgen van de aanslagen in Brussel een uitgebreide aanval: “België een terroristenstaat”. Toeval? Het verwijt België dat het aan de Koerdische leiders politiek aziel aanbiedt en toegestaan heeft te betogen tegen de gruwelen van Turkije. Turkije wil België onder druk zetten en ook Frankrijk dat beloofde in N.Syrië en Irak een Koerdische staat te maken. De koning van Jordanië verwijt overigens openlijk aan Turkije dat het een jihad voorbereidt in Europa (“Jordan’s king accuses Turkey of sending terrorists to Europe”, David Hearst, Middle East Eye, March 25, 2016). Anders gezegd: de talrijke terroristen in Europa maken deel uit van de gewone Turkse politiek (http://sputniknews.com/politics/20160326/1037015241/erdogan-leaked-memo.html#ixzz441a1j7Ez). In een blinde en onverantwoorde haat tegen Syrië en Rusland, omarmt Europa nu Turkije zoals sommige landen eens het nazi-regime omarmden en daarmee de oorlog tegen zichzelf aan het voorbereiden waren. Syrië, de wieg van een nieuwe wereldorde Een kwart eeuw geleden stortte de Sovjet-Unie in. De VS en hun westerse bondgenoten begonnen hierna een overheersing van de gehele planeet met extreem onrecht. Dank zij Rusland neemt deze periode van een “unipolaire Amerikaanse wereld” met de zogenaamde “triomf van de grote democratieën” een einde. De “internationale gemeenschap van Parijs-Londen-Washington” ligt op sterven. De “muur van de arrogantie” met “de as van het goede” is afgebroken. Deze historische verandering is zich aan het voltrekken in Syrië, “de moeder van onze beschaving”. Syrië heeft weerstand kunnen bieden aan haar valse “broeders” van het oosten en haar valse “vrienden” van het westen. De Russische diplomatie wordt het symbool van een herstel van vrede en recht. De leiders van Washington, Parijs, Londen en Ryad hebben hun gezag verspeeld om hun wil op te leggen aan het soevereine Syrische volk. Dit is de overgtuiging van Michel Raimbaud, Franse oud-ambassadeur in Mauritanië, Soudan, Zimbabwe, Syrië en nu lid van de coördinatie voor de soevereiniteit van Syrië en tegen de inmenging (o.a. in “Syrië, en route pour un nouveau ordre mondial”, 5 februari 2016). Hij is ook de schrijver van het lijvige boek “Tempête sur le Grand Moyen-Orient”, Ellipses, 2015. Uiteraard reageert hij fel tegen de illegale en immorele politiek van zijn eigen land. In een lang artikel beschrijft hij nu gedetailleerd de massaslachting en de chaos van de voorbije 25 jaar, aangericht (in naam van het goede, zelfs in naam van God!) in Irak, Lybië en Syrië, met vermelding van de voornaamste verantwoordelijken en hun handlangers uit Europa en het Midden-Oosten. (Michel Raimbaud, Le chemin de Damas, les ruines, le sang et les larmes, 29/3/16 ; fr/index.php?option=com_content&view=article&id=10033:le-chemin-de-damas-les-ruines-le-sang-et-les-larmes&catid=75:a-la-une).
Het gebeurde...
Op palmzondag werd in het Franse park Puy-du-Fou, dat de wortels van Frankrijk in ere wil herstellen, de terugkeer gevierd van de authentieke ring van Jeanne d’Arc uit de 15e eeuw, een van de kostbaarste relikwieën uit Frankrijks geschiedenis, als een verbindingsteken tussen het Franse volk en de hemel. Een massa volk... zonder enige vertegenwoordiging van de katholieke Kerk! Een enthousiaste heropleving van het christelijk geloof zonder clerus! Een schitterende prestatie van Philippe de Villiers met zijn zoon Nicolas, die directeur is van het inmiddels beroemde park.
Op Pasen is Moeder Angelica op 93 jarige leeftijd gestorven. Zij werd als Rita Rizo (uit Canton, Ohio) een zuster Claris van de Altijddurende Aanbidding die in 1981 in een garage in Alabama startte met EWTN (Eternal Word Television Network), dat uitgroeide tot het grootste Amerikaanse katholieke TV station, inmiddels in zowat 230 miljoen gezinnen in 140 landen bekeken. Op wondere wijze bood diaken Bill Steltemeier, een zakenman, zich aan en bleef tot aan zijn dood in dienst van EWTN. Ik heb haar ontmoet in Eindhoven toen ze door Piet Derksen, die haar financieel steunde, werd uitgenodigd. Ze vertelde haar levensverhaal. Ze wist dat ze drie hoofdverantwoordelijken nodig had voor een TV station: een technieker, een jurist en een bankier. Toen ze naar de bank ging om geld te lenen, vroeg de bankdirecteur naar haar maandloon. Hij verwachtte uiteraard een hoog vast maandelijks bedrag. Haar antwoord was: “Dat weet ik pas aan het einde van iedere maand”! Toen ze met het bidden van het rozenhoedje begon, kreeg ze van verschillenden te horen dat geen TV kijker geïngeresseerd is in het zien bidden van een rozenhoedje. Haar antwoord was: “Ik zorg er voor dat het bidden van het rozenhoedje boven geraakt (bij de satelliet) en Hij zal er wel voor zorgen dat het terug bij de mensen komt!” Het groot succes van EWTN is uiteraard verbonden met het charisma van moeder Angelica maar verder vooral met het feit dat EWTN altijd onverkort het katholieke geloof heeft verspreid, zonder aanpassing aan wisselende theologische modetrends. Moeder Angelica had een grenzeloos vertrouwen in Gods Voorzienigheid, een diep besef van het bovennatuurlijk karakter van het christelijk geloof en een sterke overuiging van het heilzame van het lijden. De laatste jaren heeft zij veel geleden en zij wilde zolang mogelijk blijven leven om iedere dag met haar lijden bij te dragen aan de verlossing van de wereld.
Op Paasdag schijnt in Lahore, Pakistan een aanslag gepleegd te zijn op christenen die Pasen vierden: 72 doden waarvan een 30-tal kinderen en 340 gewonden. Vanuit Washington, de VN, Frankrijk, London werd deze aanslag fel afgekeurd. Nergens werd echter vermeld dat het christenen zijn die door radicale islamisten werden vermoord. France 24 voegde er zelfs bij: “De moslims blijven de eerste slachtoffers van het terorisme in Pakistan”. En terwijl Europa moslims en terroristen gastvrij ontvangt wordt het voor bedreigde christenen uit het Midden-Oosten steeds moeilijker om een visum te krijgen. De genocide van christenen gaat verder onder de grootste westerse onverschilligheid.
Op Pasen heeft het Syrische Leger samen met zijn bondgenoten het historische Palmyra op de terroristen van Daesh heroverd. Het leger heeft er bovendien een aanzienlijk wapendepot ontdekt. Het is naast een militaire vooral een psychologische overwinning, waarvoor president en leger felicitaties ontvingen, o.a. van Putin en Ban Ki-Moon. Rusland helpt met de opruiming van de mijnen én met het herstel van de archeologische site. Westerse politici en media delen het entousiasme om deze overwinning duidelijk niet. Een voorstel vanwege Rusland over de bevrijding van Palmyra en een samenwerking bij het herstel van dit werelderfgoed, werd door de westerse landen dan ook verworpen. Ondertussen heeft president Vladimir Putin in de beroemde St. Georges zaal in het Kremlin een aantal militairen en specialisten van de verdediging van het Russische leger gedecoreerd en alle betrokkenen tot en met het Russische volk bedankt en gefeliciteerd om het schitterende werk dat zij verricht hebben. Zij hebben in Syrië de wildgroei van de kanker van het terrorisme gestopt. Hij gaf een model van een toespraak: eenvoudig en waarheidsgetrouw, vol erkentelijkheid voor de inzet van ieder. Deze inzet heeft 32 miljard roebel gekost, zegt Putin, maar we hebben de kans gehad ons personeel en materieel te testen niet in kunstmatige legeroefeningen maar in de werkelijkheid van een zinvolle oorlog als bijdrage aan het herstel van de wereldvrede.
Op 30 maart 2016 gaf president Bashar al-Assad een interview aan “Sputnik” en “Ria Novosti” en zegt dat de militaire hulp van Rusland en de vrienden van Syrië aan de militaire successen van het Syrische leger zullen bijdragen tot een politieke oplossing, niet omgekeerd. Het terrorisme in Syrië en Irak, aldus de president wordt geteund door Turkije, Saoedi-Arabië, en westerse landen zoals Frankrijk en Engeland. Het vluchtelingenprobleem wordt veroorzaakt door het terrorisme, maar ook door de sancties die het leven verstikken. De schade aan de economie en de infrastructuur wordt geraamd op 200 miljard dollar. Het herstel zal lang duren maar hierbij zullen Rusland, China en Iran helpen. Er wordt gestreefd naar een regering van nationale eenheid. Hierbij hebben buitenlandse leiders geen enkel recht om zich in de plaats van de wil van het volk te stellen. Er is geen sprake van een van buitenaf opgelegde zogenaamde overgangsperiode. Als het volk het wenst, zullen er wel vervroegde presidentsverkiezingen komen. Alles moet evenwel gaan langs het parlement en de constitutie. Al Masiechoe kam! De Heer is waarlijk verrezen!
P. Daniel
01-04-2016 om 19:11
geschreven door Gust Adriaensen
|