|
Verhofstadt belooft 200.000 nieuwe jobs. Vandelanotte wil er 260.000 realiseren. Van Rompuy roept met tremolo's in de stem dat zijn partij aan die belachelijke en bedrieglijke opbodpolitiek niet meedoet. Want, doceert de oudste Van Rompuy, het is niet de politiek die werkgelegenheid creëert maar de (kapitaalkrachtige) ondernemer.
Of het lanceren van concrete getallen, zoals door de liberale en socialistische kopstukken gebeurt, verstandig en realistisch is, kan in vraag gesteld worden. Maar de reactie van Van Rompuy en CD&V, roept nog meer kritische bedenkingen op.
Herman Van Rompuy vertolkt namelijk perfect de visie van het economisch neoliberalisme op het al dan niet creëren of verminderen van tewerkstelling. Dat is namelijk in eerste instantie een zaak van kapitaal en ondernemer; politiek en werknemer spelen daarbij maar een rolletje in de marge.
Dat standpunt verkondigen is natuurlijk Van Rompuys volste recht en ligt in de lijn van wat hij altijd geweest is: een volbloed liberaal wanneer het om de ordening van onze economie gaat. Een liberale wolf die evenwel al tientallen jaren in een christendemocratische schapenvacht rondloopt.
En dat roept vragen op. Hoe knullig en doorzichtig het zwaaien met getallen in de verkiezingscampagne ook kan overkomen, de liberaal Verhofstadt hecht op die manier meer belang aan de invloed van ons democratisch politiek systeem op het cruciale beleidsdomein van de tewerkstelling- is dus 'socialistischer' -dan de christendemocratische Van Rompuy.
Maar wat het nog erger maakt, is de hypocrisie, die voor iedereen die de politiek een beetje volgt, overduidelijk is. Van Rompuy spreekt met diep dedain over de concrete tewerkstellingsbeloften van zijn liberale en socialistische opponenten. Maar hij is klaarblijkelijk vergeten dat hijzelf en zijn partij de voorbije jaren Verhofstadt voortdurend afgerekend hebben op de vroeger gedane jobsbelofte. En dat ook CD&V in het verleden op het federale niveau en nu nog steeds op het Vlaamse niveau, wat graag uitpakt(e) met de gecreëerde tewerkstelling. En er hoeft geen tekeningetje bij: in de toekomst zal een toename van het aantal jobs geclaimd worden door de partijen die aan het bewind zijn.
Klaarblijkelijk ziet Herman Van Rompuy nog een laatste belangrijke politieke rol voor hem weggelegd. Die ambitie vernietigt evenwel in snel tempo het imago van de wijze, onthechte, filosofische schrijver-politicus, imago dat hij de laatste jaren met zorg had opgebouwd. Spijtig.
21-04-2007 om 23:00
geschreven door Gust Adriaensen
|
Vandaag met vrienden 21 km gewandeld door een prachtige streek in ideale omstandigheden: voorjaar, zonnig, niet te warm.
