Het wordt duidelijker en duidelijker. De keuze van De Wever en NVA om aan de zijlijn te gaan staan, zal de Vlaams-nationalisten geen deugd doen. De Wever, maandenlang in het centrum van de politieke belangstelling, is de laatste weken bijna onzichtbaar en onhoorbaar. En de beslissing van CD&V enkele weken geleden, om niet langer als een schoothondje achter de bulldog aan te trippelen, heeft de partij bijna onmiddellijk opnieuw een gezicht gegeven en op de pôlitieke kaart gezet.
Dat Vlaamse en Franstalige partijen erin geslaagd zijn via democratische onderhandelingen en compromissen, BHV te splitsen, zonder dat NVA daarin een rol speelde, zal het belang van die partij in de ogen van vele kiezers hoe dan ook verminderen.
Het gevaar bestaat bovendien dat NVA, willens nillens, in het kamp van een extremistische zweeppartij als Vlaams Belang terechtkomt. De eerste voortekenen daarvan tijdens de betoging in Linkebeek, logen er niet om. Een aantal NVA-politici liep wel mee, net als de vele Vlaams Belang-mandatarissen. Maar de NVA'ers werden natuurlijk daarbij de duidelijke schietschijf voor de VB'ers.
Nee, ik kan moeilijk aannemen dat De Wever zich de laatste weken goed in zijn politieke vel voelt. Hij laat de Vlaamse autonomieretoriek dan ook meer en meer over aan luitenanten Jambon en Weyts. Die moeten er evenwel voor oppassen dat ze hun geloofwaardigheid niet verliezen en niet langer serieus worden genomen. Wat er in de perceptie van velen met Maigain aan het gebeuren is, zou ook hen wel eens kunnen overkomen.
19-09-2011 om 14:08
geschreven door Gust Adriaensen
|
