|
Nu er na 190 dagen een (asymmetrische) interimregering zit aan te komen, een voorlopige balans. En die is uitermate triest.
Van de communautaire beloften waarmee CD&V-NVA de verkiezingen won, is niks gerealiseerd. De splitsing van BHV, die de gemoederen zo beroerde, is in de diepvriezer gestopt. De eis dat een staatshervorming deel zou uitmaken van een regeerakkoord, is opgegeven.
De sociaal-economische deelakkoorden worden door de vakbonden en het ACW in grote mate als te liberaal en antisociaal beschouwd. De massale vakbondsbetoging in Brussel sprak in dat verband boekdelen.
Op het persoonlijke vlak werden ongetwijfeld diepe wonden geslagen. Milquet werd in Vlaanderen als 'madame non' gediaboliseerd en Reynders moet uiteindelijk de PS dulden en voelt zich opzijgezet. Leterme mislukte tweemaal als formateur, moet constateren dat Verhofstadt hem in populariteit voorbijsteekt en vooral dat zijn grote concurrent nu door vriend en vijand als 'redder des vaderlands' wordt opgevoerd.
Ten slotte: niets laat voorzien dat in maart of later, wanneer Leterme opnieuw de ring wordt ingestuurd, het bereiken van een communautair en sociaal-economisch regeerakkoord zeker zal lukken.
18-12-2007 om 10:00
geschreven door Gust Adriaensen
|
"Kom jij ook naar mijn klasje?",
