|
IX/9
Vrijdag 27 februari 2015
Een byzantijnse vasten met veel afwisseling
Met de voorbije vrijdag, zaterdag en zondag zijn in de byzantijnse liturgie van de vasten bijzondere vieringen verbonden. Elke vrijdag wordt de lange acathist ( = rechtstaande) hymne gezongen ter ere van O. L. Vrouw. Eens werd daarmee de belegering van Constantinopel gebroken. In ieder geval hebben we in november 2013, toen wij hier belegerd werden in onze schuilkelder deze acathisthyme ook gezongen (al was het liggend op onze matras) en we zijn ook op meer dan wondere wijze gespaard gebleven. De terroristen waren plots als sneeuw voor de zon verdwenen.
Op de zaterdag van de eerste week van de vasten vierden we het zogenaamde wonder van de gesuikerde graantjes. De traditie vermeldt dat Julianus de Afvallige op 16 februari 362 bevolen had alleen maar vlees te laten verkopen dat aan de afgoden was geofferd en bezoedeld zodat alle christenen, onwetend hiervan, dit voedsel zouden kopen en eten. Patriarch Eudoxus werd hiervan echter in een visioen verwittigd en liet de christenen waarschuwen, zodat ze op die dag alleen maar gekookte en gesuikerde graantjes aten. Als dessert aten we deze zaterdag dus deze gesuikerde graantjes.
Terwijl de Ltijnse liturgie de geestelijke strijd van Jezus in de woestijn gedenkt is de eerste zondag van de vasten hier toegewijd aan de zogenaamde orthodoxie, waarmee de overwinning op de iconoclasten of iconenverwoesters wordt gevierd. Deze laatste ketterij die de Oosterse kerk in vuur en vlam zette en gedurende meer dan een eeuw verscheurde, werd plechtig verworpen op het concilie van Nicea in 787, dat bepaalde dat de verering van de iconen gericht is op het mysterie dat op de icoon is afgebeeld en dus geheel gerechtvaardigd is. Na de eucharistie werd er een processie gehouden waarbij ieder een icoon mee droeg.
En woensdagnamiddag genoten we weer van een onverwacht bezoek van moeder Agnes-Mariam die voor één uur langs kwam. Ze had natuurlijk ook de post bij uit Libanon. Het was weer een intense, zij het zeer korte maar bemoedigende ontmoeting.
Onze moslim-vluchtelingen leven op hun manier met onze vasten mee. Voor hen betekent vasten overdag niets gebruiken en ‘s avonds uitgebreid feesten. En zo komen ze af en toe ’s avonds een lekkere schotel brengen die ze voor ons hebben klaar gemaakt en waarmee ze ons in de vasten willen aanmoedigen.
Waarom durft Rudi Vranckx de waarheid niet schrijven?
Deze vraag telt natuurlijk ook voor de vele andere journalisten van de mainstream media. We beperken ons nu tot hem omdat hij de meeste bekendheid geniet als oorlogsverslaggever.
Op 17/2/2015 schreef hij “Een nieuwe War on Terror?”. Het artikel begint aldus: “Wetteloosheid en een gedesintegreerde staat, frustraties, opstand, geweld en gewapende milities… Die mix aan ingrediënten kennen we al langer in Syrië en Irak. De ideale voedingsbodem voor de terreur van het Kalifaat.”
Hiermee wil hij de lezers een uitleg aanbieden voor het ontstaan van de terreurgroepen in Syrië en Irak, zoals het Westen dit graag hoort. Verder legt hij uit hoe de NAVO een einde gemaakt heeft “aan Khadaffi’s dictatoriaal bewind”. Tussendoor krijgt het “Groot Egyptisch jihadi-potentieel” nog een aanmoediging tegen de achtergrond van “het ongenoegen na de legercoup van al-Sissi”. Dat is ook precies in de lijn van de huidige algemene opinie, dus politiek en journalistiek correct.De ellende in Syrië, Irak, Egypte komt dus allemaal uit die landen zelf voort. Aan de hand van deze duidelijke insinuaties kunnen de mensen het verhaal dan verder invullen: tegen een gruwelijke dictator komt het volk in opstand, zo ontstaat er een burgeroorlog en daaruit is die gevaarlijke beweging van de islamitische staat gegroeid. Tenslotte geeft hij dan beschouwingen over wat het onschuldige Westen, als medelijdende toeschouwer op afstand, hiertegen kan of moet doen. “Een gezamenlijke interventie?” , “nieuwe maatregelen”? Maar hier dreigt dan weer het gevaar dat “de Russen gaan dwarsliggen”. Kortom, zoals een schoolmeester aan kinderen de indruk geeft dat hij alles weet, zo geeft hij de verschillende meningen en verwachtingen over de toestand) kort weer, precies zoals dit in de westerse openbare opinie verwacht wordt. Hiermee heeft hij zowat alles gezegd, behalve de waarheid en dat was eigenlijk het enige dat hij had moeten schrijven.
Na 30 jaar koloniale overheersing door Italië en 20 jaar door UK en VS, is Libië in 1969 ontstaan. Het volgende jaar werden alle militaire bases van UK en VS opgedoekt en het Britisch Petroleum genationaliseerd. De wereldbank (goed Nederlands eist hier een hoofdletter, wat ik weiger) schreef in 2010 nog dat Libië “een hoog niveau van economische groei” kende. Het had een eigen bankwezen en een toegang van de bevolking tot de universiteit met niet minder dan 46%. Zelfs een paar miljoen Afrikaanse immigranten vonden er werk en een ruim inkomen, afgezien van de gulle subsidies die aan het volk geschonken werden bij nagenoeg alle gelegenheden (studeren, huwen, bouwen...). Khaddafi, ongetwijfeld een rare snuiter, had op korte tijd het arme Libië en zijn bevolking verheven tot het 21e rijkste van de wereld. De gewone burger leefde in een goede welstand. Het was het meest welvarende Afrikaanse land en stond bovendien op het punt om een soort Afrikaanse Unie te vormen. Khadaffi had beslist dat de olierijkdommen ten goede moesten komen aan de bevolking en niet aan Amerika (zoals destijds Chavez van Venezuela). Dat de NAVO, door VS-Israël en bondgenoten gesteund, dit soevereine land hebben uigemoord en verwoest, daar heeft Rudi Vranckx blijkbaar nog niet van gehoord.
In april 2009 ontvangt Hillary Clinton bijzonder hartelijk een zoon van Khadaffi in Washington en verzekert hem dat de samenwerking tussen de twee landen zal verdiept en uitgebreid worden. Het is deze Hillary die zal aansturen op een invasie in Libië. Olie en goud waren te verleidelijk en dat Libië de welvarende leider van een welvarend Afrika zou worden, moest verhinderd worden. Nog in 2011 protesteert Libië tegen de wapenleveringen aan jihadi’s vanwege “Qatar met toestemming van de NAVO”. Zonder succes. De “bevrijdende actie” van het Westen zou toch doorgaan. Zelf hebben we in 2012 een onderhoud gehad op ons ministerie van buitenlandse zaken. Hoewel een gesprek met de minister voorzien was, kon hij op het laatste ogenblik niet aanwezig zijn maar zond een hoge ambtenaar. Op onze vraag of er bij de maandenlange bombardementen door onze reeks van Belgische F 16’s dan geen burgerdoden gevallen waren, schudde hij ontkennend het hoofd, keek naar zijn horloge en verontschuldigde zich omdat hij dringend op een andere vergadering aanwezig moest zijn. Een vloot van F 16’s die maanden lang een soeverein land bombarderen zonder dat er één dode valt verdient de vermelding van een record in het Guinessboek.
Na de moord op Khaddafi passeerden enkele onafhankelijke journalisten langs ons klooster en hebben precies uitgelegd hoe het gegaan is. Zij waren aanwezig bij een fameuze vergadering van internationale journalisten. Voor een groot portret van Khadaffi werd wierook gebrand, wat uitvoerig gefilmd werd. Dat moest dienen als bewijs hoe hij zich als god door de bevolking liet vereren. Er werden verhalen verteld van de bloedige onderdrukking en het uitmoorden van eigen volk door de Libische leider, evenwel zonder enig bewijs. De helft van de zogenaamde “internationale journalisten” was geheime agent van westerse mogendheden, die voor de coördinatie moest zorgen bij de bombardementen. Alle beschuldigingen van moord op eigen bevolking door de Libische leider zijn inmiddels ontmaskerd als leugens, (zoals het bestaan van de massavernietigingswapens van Saddam Hoessein, de gruwelijke folteringen van de Syrische president die maar een voorwendsel waren voor een militaire invasie). Rudi blijft ons wijsmaken dat het allemaal de schuld van het Libische volk en zijn leider zelf was.
Toen ik in 2010 in Syrië kwam was er niets te merken van “wetteloosheid en een gedesintegreerde staat, frustraties, opstand, geweld en gewapende milities…” onder het volk. Er was een behoorlijke welvaart. Armen waarvoor we moesten zorgen, bestonden gewoon niet. In geen enkel Europees land heerste er een veiligheid zoals wij hier dagelijks konden ondervinden. Liet je uit vergetelheid een kostbaar fototoestel ergens op een openbare plaats liggen, je kon het later precies op dezelfde plek gaan ophalen. En iedere toerist vertelde dezelfde verhalen over de veiligheid, de harmonieuze samenleving, de hartelijkheid. Inderdaad waren er gebreken (in welk land niet?) vooral op gebied van persoonlijke politieke vrijheden. Ondertussen is daar meer dan behoorlijk aan gewerkt door democratische verkiezingen en een meer partijenstelsel. Mag Rudi dit volgens de CIA, die bepaalt wat “politek correct” is, niet vermelden?
Ik heb met eigen ogen de opstand in ons dorp zien geboren worden, zoals ik al beschreven heb en zo ging het ook elders. Het waren vreemden, van buiten af. Maar neen, volgens Rudi waren het dus een gedesintegreerde staat, wetteloosheid en frustraties van het volk zelf.
In Egypte moest Morsi, uiterst nipt mede door massale steun uit het westen tot president verkozen, het land overleveren aan de terreur van de moslimbroeders en hij heeft er meteen werk van gemaakt. Ik heb vroeger hierover al een uitgebreide brief gepubliceerd van vrienden in Egypte die het allemaal hebben meegemaakt. Ongelooflijk de ravage die Morsi met zijn moslimbroeders onder het volk aanrichtte. Het volk heeft de legerchef al-Sissi gedwongen het land te beschermen. Al-Sissi heeft de terreur van de moslimbroeders, gesteund door het Westen, gestopt. Hij had ook geen enkele politieke ambitie, maar het volk heeft hem er toe gebracht om in deze toestand het presidentschap op zich te nemen. Maar neen, Rudi voelt zich geroepen om toch de terroristische moslimbroeders terug aan de macht te helpen.
Ook Irak moest onder Westerse heerschappij komen. Amerika had al gezorgd dat ’n half miljoen kinderen stierf door de zware sancties. Toen een journalist aan de Amerikaanse staatssecretaris Madeleine Albright vroeg of dit wel verantwoord was antwoordde zij kortweg: wij denken van wel. In 2003 kon de leugen van de massavernietigingswapens volstaan voor een vernietigende militaire invasie, honderdduizenden onschuldigen om te brengen en het land te “herschikken” tot een chaos. Inmiddels werden de groepen van IS al door het Westen gevormd zodat zij het vuile werk voortaan konden verder doen. Maar neen, van een vernietiging van het land door een militaire invasie van VS en Engeland, daar heeft Rudi nog niet van gehoord. De schuld ligt bij het volk zelf.
In het begin van de jaren tachtig was het al de bedoeling om ook Syrië onder de terreur van de moslimbroeders te brengen. Zij begonnen met een reeks aanslagen. In een kadettenschool werden 80 rekruten van Alawitische oorsprong geselecteerd en meteen onthoofd. Dan was er een aanslag op president Hafez zelf, met twee granaten. Een ervan schopte hij terug naar afzender en de andere doodde zijn lijfwacht. Voor hem was de maat vol en liet de brandhaarden van de moslimbroeders helemaal uitroeien met een 10 à 20.000 doden. Mensen die deze tijd hebben meegemaakt zeggen dat er daarna een algemene opluchting was onder het volk. Sommige ouderen hier verweten de huidige president bij het begin van de oorlog in 2011 dat hij niet hetzelfde gedaan heeft als zijn vader. Hij was echter wijs genoeg om te begrijpen dat de toestand nu totaal anders en veel ernstiger was.
Na vier jaar kan iedereen - zelfs een journalist van de vrt - weten dat fanatieke strijders uit zowat heel de wereld naar hier komen of naar hier gestuurd worden om dit land te ontwrichten als prooi voor het westen. De belangen voor de oude Angelsaksische wereldoverheersing zijn immens. Syrië is strategisch de meest belangrijke plaats in het Midden Oosten, zowel op militair als economisch gebied. Wie hier baas is beheerst heel het Midden Oosten en zit al aan de voordeur van Iran, Rusland en zelfs China. Bovendien zitten hier immense gasvoorraden en is Homs de centrale plek voor de verdeling ervan. Maar daaraan heeft Rudi nog niet gedacht.
Eén grootmacht wil absolute alleenheerser blijven en heeft en heeft deze aardbol vol gepoot met militaire bases met vernietigingsmateriaal. Ieder land dat zich niet wil onderwerpen wordt onherroepelijk ontwricht. De regering wordt omvergeworpen en vervangen door westerse marionetten of het land wordt gewoon gebombardeerd. Allemaal volgens de zelfgemaakt regels van de VS. De NAVO is nu de gewillige dienaar van deze wereldoorlog-machine en heeft alvast heel het voormalige oostblok vol gepropt met militair materiaal en personeel. Dat daarbij duizenden onschuldigen worden omgebracht, miljoenen tot een leven van schrijnende armoede worden veroordeeld en het de getroffen landen zelf naar het stenen tijdperk wordt gebombardeerd is voor de westerse heersers maar een voetnoot. Gisteren was het Afghanistan, Irak, Libië, nu Syrië en nogmaals Irak, morgen Rusland, China of Iran? En de motieven blijven altijd dezelfde. Omdat Poetin dit wil beletten is hij daarom “het gevaar”? Indien hij vroeger de ware bedoelingen van het Westen had doorzien was Libië mogelijk nu nog een soeverein land geweest met een welvarende bevolking. Menselijk gesproken danken we aan deze man dat Syrië nu nog bestaat (en dat wij nog leven) en de kans heeft om stand te houden tegen de westerse waanzin, in een eenheid van volk, leger, regering en president, waarvan Westerse landen slechts kunnen dromen.
Ik verwijt Rudi en consoorten dat ze in een bewuste of onbewuste (?) blindheid terugkeren naar de archaïsche, heidense tijd van de Griekse mythen, die ook niet in staat waren de waarheid van onschuldige slachtoffers te onthullen en die altijd aan de kant van de onderdrukkers stonden. Door hun artikels en reportages blijven ze aan de kant van de moordenaars staan, ook wanneer ze met de schijn van medelijden een vluchtelingenkamp bezoeken. Dank zij hun artikels en reportages kunnen de vluchtelingenstroom en de terroristische aanslagen ongestraft verder gaan. De moeilijkheden zijn immers het resultaat van de wetteloosheid en frustraties in het volk zelf en niet de creaties van het westen. En zo zijn deze journalisten medeschuldig aan misdaden tegen de menselijkheid. Dat moet ophouden.
Rudy Vranckx, in naam van het Syrische volk en de volken van het Midden Oosten vertel de waarheid en hou op met het napraten, als een pappegaai, van de westerse oorlogspropaganda. Als een rijke ondernemer enkele criminelen betaalt om het bedrijfje van zijn concurent in brand te steken en jij beschrijft hoever de brand al gevorderd is met alle details over de gordijntjes, zonder te zeggen dat het de criminelen zijn die de brand aan het aansteken zijn, dan ben je een bedrieger.
Als Amerika geholpen door 19 landen sinds augustus 2014 zogenaamd IS bestrijdt en IS is er alleen maar sterker door geworden dan had je al lang moeten weten dat het niet de bedoeling is IS te bestrijden maar de infrastuctuur van Syrië verder te vernietigen. Als de grootmachten vandaag effectief de geldkraan en alle hulp aan IS dichtdraaien is IS volgende week als een kaartenhuisje in elkaar gezakt. Toen IS in juni 2014 in een eindeloze rij van gesofisticeerde toyota cammionetjes van uit de Syrische woestijn Irak binnenreed (hoe kan dat in open woestijn zonder luchtbescherming?), hadden bombardementen de hele club kunnen uitschakelen in enkele uren tijd. Het was echter te doen om de verspreiding van die indrukwekkende foto’s opdat blinde reporters de mensen zouden wijsmaken dat er nog meer bombardementen nodig zijn.
“De gewapende groep van de islamitische staat wordt niet alleen beschermd door de VS en hun bondgenoten, maar ook getraind en gefinancierd door de VS en de NAVO met de steun van Israël en de golfstaten” schrijft Michel Chossudovsky, directeur van het onderzoekscentrum over mondialisatie en emeritus professor van de economische wetenschappen aan de universiteit van Ottawa, mondialisation.ca, 20 februari 2015. Op 23 februari zijn twee Britse vliegtuigen in Al-Anbar (Irak) neergestort, vol met wapens voor IS en Syrië heeft twee helikopters kunnen neerhalen, ook vol met materiaal voor IS. Onze journalisten zullen er echter alles doen om dit verborgen te houden en alle schuld aan de volk van Syrië en Irak zelf geven. Zo kan het westen blijven oorlog voeren en IS steunen.
Rudi Vranckx, in Damascus sterven kinderen van honger en kou terwijl Syrië voorheen een overvloed aan voeding en energie voortbracht. Er komen dagelijks mensen om, bij aanslagen in een land waar de bevolking voorheen in de grootste veiligheid kon leven. Dit gebeurt mede omdat jij de waanzinnige oorlog tegen Syrië aanmoedigt door uw halve waarheden en hele leugens.
Mijn enige kennis en meen enig gezag is dat van iemand die al vier jaar lang een van die vele onschuldige slachtoffers is (die tot heden op meer dan wondere wijze deze waanzin heeft overleefd).
Maes o.praem. Mar Yakub, Syrië , 27 februari 2015
Santo subito
Toen Paus Johannes Paulus II stierf riep het volk in massa dat hij onmiddellijk moest heilig verklaard worden: santo subito In de katholieke Kerk is dat echer niet mogelijk. In de Koptische Kerk blijkbaar wel. De 21 koptische christenen die in Egypte door de IS gruwelijk werder omgebracht, werden al heilig verklaard en kregen meteen een plaast in de liturgische kalender op15 februari. Bovendien is er voor hen deze icoon gemaakt. En tenslotte heeft de president van Egypte al Sissi beslist dat er op kosten van de staat een kerk zal gebouw worden tot hun eer.
Pater Daniel
02-03-2015 om 08:08
geschreven door Gust Adriaensen
|
