|
|
|
|
1. Mediatie: Jezus is verrezen!Het paasmysterie vormt het hart van het christelijk geloof en bestaat uit twee delen. Door zijn kruisdood heeft Jezus ons bevrijd van de zonde, door zijn verrijzenis geeft Hij ons de mogelijkheid deel te nemen aan zijn verrijzenis en zo in te treden in het eeuwige leven met de Vader. Dit was de oorspronkelijke bedoeling, waarvoor God ons geschapen heeft (Genesis 1, 26). God schiep de mens naar zijn eigen beeld en gelijkenis (Hebreeuws: “betsalmenoe cidmoetenoe” van ‘tselem’ en ‘demoet’). Het “beeld Gods” blijft ieder mens in het diepst van zijn/haar wezen onuitroeibaar voor altijd meedragen en maakt onze menselijke waardigheid uit. De “gelijkenis Gods” werd door de oerzonde vernietigd en kunnen we niet terugwinnen tenzij door de gelijkenis te verwerven van Jezus, die de “icoon van de Vader” is. Onze levensopdracht is dus gelijk te worden aan Jezus Christus, door met Hem te leven, te lijden, te sterven en te verrijzen.De Evangelies verhalen een onvoorstelbare overgang: van een verpletterend, immens verdriet om Jezus’ onverwachte, gruwelijke kruisdood naar de overweldigende, onbeschrijfelijke explosie van vreugde om zijn verrijzenis. Jezus’ lijden en sterven wordt nauwekurig beschreven en is een van de feiten uit de oudheid die het sterkst historisch gefundeerd is. Het verliep allelmaal zo snel. Door de volksmenigte werd Jezus toegejuicht en als een koning met palmtakken feestelijk in Jeruzalem ingehaald. Enkele dagen later, op donderdagavond wordt hij gearresteerd en op vrijdagnamiddag sterft Hij al op het kruis. Er was niets voorzien voor zijn begrafenis en de vrouwen hadden niet meer de tijd om zijn gemarteld lichaam met kruiden te verzorgen, omdat de sabbatrust al begon. Een rijke, Jozef van Arietea, lid van het Sanhedrin en in het geheim leerling van Jezus, biedt zijn eigen nieuw graf aan in de buurt. Als lijkkleed nam men wellicht het tafelkleed, gebruikt bij het paasfeest op Witte Donderdag. Op zondagmorgen is Jezus verrezen.De verrijzenis zelf heeft niemand rechtstreeks waargenomen of gezien. De apostelen, de eerste christenen geven in de Evangelies wel een eensgezind getuigenis van het feit dat Jezus verrezen en aan hen verschenen is. Is Jezus’ verrijzenis geen vroom verzinsel van naïeve, goed gelovige apostelen die zo hun ontgoogcheling wilden verwerken? Kijken we even naar de situatie zoals die nauwkeurig wordt verhaald.Gedurende ongeveer drie jaar heeft Jezus getracht zijn apostelen herhaaldelijk voor te bereiden op zijn sterven en verrijzen, wat niet tot hen doordrong. Er waren nochtans sterke profetieën die zijn lijden en sterven uitvoerig voorspeld hadden, bv. over de “Dienaar van de Heer”, een man Gods die voor de zonden van de mensen gefolterd en gedood zal worden, die “een graf krijgt bij de boosdoeners en een laatste rustplaats bij de rijken” (Jesaja 53, 9). Deze rechtvaardige zal de “zonden van velen” op zich nemen. Hij zal “de verlosser zijn”, “de Heilige van Israël” (Jesaja 54, 5). Maar neen, het drong niet door, noch tot het verstand, noch tot het hart van de apostelen. Wanneer Jezus tegen hun verwachtingen in de verschrikkelijke kruisdood sterft, is het pikzwart voor voor hen alsof alles definitief voorbij is.Wat kunnen deze eenvoudige vissers op het meer van Galilea nu gaan doen? “Simon Petrus zei: Ik ga vissen. Zij antwoorden: dan gaan wij mee” (Johannes 21, 3). Tomas, Natanael, Jakobus en Johannes en nog twee anderen klimmen in de boot. Ze hebben echter gans die nacht niets gevangen. Twee leerlingen gaan diep ontgoocheld naar huis, naar Emmaus. Ze zijn zo vol van dit tragisch einde dat ze er niet over kunnen zwijgen: “En wij leefden in de hoop, dat Hij degene zou zijn die Israel ging verlossen! Maar met dit al is het reeds de derde dag dat die dingen gebeurd zijn” (Lucas 24, 21). Zondagmorgen willen vrome vrouwen doen wat ze vrijdagavond niet meer konden. Ze zullen uit eerbied Jezus’ lichaam balsemen. Bij het graf gekomen zien ze dat de steen weggerold is en het graf leeg! Ze zijn hiervan ondersteboven en lopen naar Petrus en de andere apostelen om hen te verwittigen. Petrus en Johannes lopen naar het lege graf en zien inderdaad dat het leeg is en dat de lijkdoeken opgerold zijn. Bij Johnnes begint het blijkbaar door te dringen: “... hij zag en geloofde, want zij hadden nog niet begrepen, hetgeen er geschreven stond, dat Hij namelijk uit de doden moest opstaan” (Johannes 20, 8-9).Maria Magdalena staat te schreien bij het lege graf, omdat ze het lijk van Jezus niet vindt en daar ontmoet ze tegen alle verwachting in Jezus als de Verrezen Heer. Dan verschijnt Jezus aan de twee Emmausgangers, vervolgens aan de apostelen in het cenakel. Hij geeft hen zijn Geest om zonden te vergeven. Vervolgens verschijnt Hij opnieuw aan de apostelen en nu is ook Thomas er bij. Jezus verschijnt aan het meer van Galilea nadat Petrus met enkele anderen de ganse nacht gevist hadden zonder iets te vangen. Hij geeft Petrus het primaatschap over de apostelen. Tenslotte geeft Hij de opdracht om aan alle volken zijn dood en verrijzenis te verkondigen, hen op te roepen tot bekering voor de vergeving van hun zonden en op de Olijfberg stijgt Hij op ten hemel.De apostelen waren nauwelijks of niet in staat om tijdens Jezus’ leven te geloven in zijn kruisdood en nog minder in zijn verrijzenis, uitvoerig aangekondigd in de Schriften en door Hem zelf. Na zijn tragische dood was er niets in hen dat zijn verrijzenis verwachte. Zij die het eerst de Verrezen Heer ontmoetten en het enthousiast vertellen, werden ook door de anderen niet geloofd. Hoe zouden deze arme, ongeletterde, ongelovige vissers de geloofsbelijdenis “Jezus is verrezen” over heel de wereld kunnen verspreiden? De enige verklaring die stand houdt is dat het allemaal verlopen is precies zoals Jezus heeft voorzegd. Hij heeft de apostelen vervuld met zijn Geest en van hen nieuwe mensen gemaakt. In plaats van bangerikken gaan zij onverschrokken over heel de wereld Jezus verkondigen als de gestorven en verrezen Heer, de Verlosser van alle mensen. Wie in Hem gelooft en gedoopt is, krijgt vegeving van zonden en deelt in onbeperkte kracht van zijn Geest en zijn eeuwig leven.
|
|
|
|
|
De verrijzenis van Jezus overstijgen ons begripsvermogen, maar is daarom niet minder werkelijk. Ook de schepping overstijgt ons kennen en de grootste wetenschappers op dit gebied zijn de laatsten die geloven dat mensen er ooit in zullen slagen de formule van de schepping te kunnen vinden. En het zou dwaas zijn te zeggen dat we niet van de natuur willen genieten zolang we niet weten hoe ze precies ontstaan is. Zoals we iedere dag van de natuur leven, zo leven de Kerk en iedere gelovige van de verrijzenis van Jezus.
Laat me eindigen met een verhaal dat ik eens las uit de tijd van de SovjetUnie in Rusland. In een stad werd een conferentie georganiseerd om het materialisme van het communisme te verheerlijken en het christelijk geloof met de verrijzenis te bespotten. Na twee vurige toespraken over de schitterende realisaties van het materialisme nodigde de voorzitter ieder uit die hieraan iets wilde toevoegen. Er viel een grote stilte. Dan stond een man op, beklom het spreekgestoelte en zei met heldere stem: “Jezus is verrezen”. En vanuit heel de zaal weerklonk het antwoord: “Hij is waarlijk verrezen”!
De verrijzenis van Jezus moet verkondigd en beleefd worden. De verrijzenis van ons lichaam is voor de laatste dag. De verrijzenis van ons hart is voor ieder ogenblik van ons leven.
Aan allen van harte nog een genadevolle Pasen en een zalige Paastijd
|
|
|
|
|
05-04-2024 om 10:00
geschreven door Gust Adriaensen
|
Het is inderdaad een mooie lentemorgen. Maar Rik Torfs brengt me in verwarring. 'Politici en cultuurdragers met briljante ideeën slapen nog', schrijft hij. Dat doet hij heel duidelijk in ontwaakte toestand. 
Rik Torfs op X (Twitter): 'Als ik zie hoeveel louter door rechtvaardigheid gedreven mensen op X hun moreel onberispelijke mening formuleren, ben ik altijd een beetje verlegen. Want zelf heb ik vele gebreken. Enkel plaatsgebrek verhindert mij er hier een overzicht van te geven'.
