Een jaar na de verkiezingen is er de totale politieke impasse.
Een regering die niet regeert, een 'afwezige' premier, politici die uitsluitend naar hun 'Vlaamse', 'Waalse', 'Brusselse' navel staren, partijen die zichzelf wijsmaken dat de doorsnee-Vlaming of Waal bezig is met de onafhankelijkheid van hun petieterige regio's.
Hoe is het zover kunnen komen? De Vlaamse partijen, in het bijzonder CD&V-NVA, hebben in de verkiezingscampagne omwille van electorale overwegingen, beloften i.v.m. de staatshervorming en BHV gedaan, waarvan ook de politieke leek kon weten dat ze niet realiseerbaar waren zonder overleg en toegevingen aan de Franstaligen.
Na de verkiezingen ontstond er een stellingenoorlog, werden er voortdurend (communicatie)fouten gemaakt, niet in het minst door Leterme, en werd het wederzijdse getreiter voorgesteld als Vlaamse onverzettelijkheid of Waalse vastberadenheid.
Een jaar geklungel is achter de rug en weinig laat voorzien dat voor midden juli een oplossing gevonden kan worden.
10-06-2008 om 22:36
geschreven door Gust Adriaensen
|
