XII/2
Vrijdag 13 januari 2017

Even thuis
Dinsdagmiddag celebreerden we de eucharistie, aten samen en ik vertrok uit het klooster Mar Yakub naar Damascus waar ik bij de familie Sroer ontvangen werd. Ze zorgden voor de nodige versnaperingen. “Of er nog problemen met het water waren?” “Een klein beetje” was het antwoord. Wat dat betekende, weet ik niet want er kwam gewoon water uit het kraantje. Ondertussen weten we dat “de humanitaire (?) NGO” van de “Witte [S]Helmen” een van die misdadige organisaties is die voor de verschrikkelijke ramp van de waterbezoedling voor 5,5 miljoen mensen in Damascus gezorgd heeft. En Frankrijk heeft krampachtig gepoogd om hen als kandidaat aan te wijzen voor de Nobelprijs voor de vrede! We hebben vroeger al aangetoond hoe zij in feite handlangers zijn van de terroristen en nu hebben we weer een bewijs. Het westen zou hen graag voorstellen als de helden die de slachtoffers van “het regime” ter hulp snellen. Wat een leugen.
Na een tijd daagde een schauffeur op om me naar Beiroet te brengen. Ondertussen was het 2°, dus niet eens vriesweer. De Syrische grens en dan de Libanese grens oversteken vraagt altijd veel tijd en geduld. Aan de Libanese grens deed het deugd na jaren weer een foto te zien van een president. Libanon heeft eindelijk een goede christen (maroniet) president: Michel Aoun. We rijden Libanon in en er werd halt gehouden op een plein waar een grote drukte heerste. Vele chauffeurs lieten kettingen aan hun banden aanbrengen en onze chauffeur wilde het zelfde. Ik begreep het niet goed want ondertussen was het ruim 5°. Nadat we echter enkele kilometers geklommen waren lag er een pak sneeuw langs de weg, hoewel de weg zelf open was. Op de bergen rondom ons lag er een massa sneeuw. Zodra we weer daalden was de sneeuw verdwenen. In Damascus was de kerstversiering bijna helemaal verdwenen maar in Libanon waren er op verschillende plaatsen nog volop kerstlichtjes. En zo kwamen we in de luchthaven van Beiroet. We hadden er voor gekozen om rechtstreeks naar de luchthaven te rijden en daar de nacht in de cafetaria te internetten, te lezen en te slapen (waardoor ik dan wel voor twee dagen als geradbraakt was). Dat leek me in deze onvoorspelbare wintertijd het veiligste. Ik wilde mijn vliegtuig van woensdagmorgen niet missen. Veilig en op tijd kwamen we in Zaventem toe, al hebben we deze keer uren moeten wachten vooraleer we ons koffer gevonden hadden.
Rusland herdenkt 1917
De orthodoxe patriarch Kyril van Moskou wil lessen trekken uit de Russische revolutie van 1917. Het is geen viering van een honderdjarige tragedie maar een bewust herdenken, er over nadenken en bidden opdat dezelfde vergissingen niet opnieuw begaan zouden worden. Rusland leert rouwen om zijn verleden en neemt verantwoordelijkheid voor zijn toekomst. Europa moet er nog aan beginnen!
P. Daniel

13-01-2017 om 18:29 geschreven door Gust Adriaensen

Vandaag krijgt de Duitse bondskanselieer, Angela Merkel, een eredoctoraat van de universiteiten van Leuven en Gent.

Als er één politicus is die deze onderscheiding dubbel en dik verdient, dan is het de Duitse bondskanselier.

Mark Van de Voorde analyseert in De Standaard, haar motivering en inspiratie glashelder. Vanuit haar lutheranisme slaagt zij erin een evenwicht te vinden tussen persoonlijke vrijheid en algemeen welzijn, dankzij het belang dat zij hecht aan deugdzaamheid. Zonder deugdzaamheid bereik je geen stabiele balans tussen vrijheid en welzijn en dus ook geen rechtvaardige samenleving.

Degenen die de voorbije maanden zware en vaak kwaadaardige kritiek op mevrouw Merkel uitspuwden, zijn, bijna zonder uitzondering, in het rechtse, populistische en nationalistische kamp te vinden, en zijn vergeleken met Merkel, politieke dwergen.

Ook in ons land. Neem de proef op de som. Tik op Google 'De Wever over Merkel' in en je kan een bloemlezing van denigrerende en agressieve uithalen optekenen.

Het komt bijzonder ridicuul over dat De Wever nu zegt dat Merkel op zijn lijn zit. Het is de ondertussen doorzichtige en welbekende tactiek: zoveel mogelijk recupereren en laten uitschijnen dat je het allemaal al gezegd en voorspeld hebt. Kortom, de wereld geeft uiteindelijk gelijk!

Wat een grenzeloze en lachwekkende pretentie! Doet onvermijdelijk aan Trump denken.

12-01-2017 om 11:42 geschreven door Gust Adriaensen

In zijn maandags column in De Standaard, heeft  Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, het over 'vertrouwen' en 'controle'.

Wat Rik Torfs, schrijft, is allesbehalve 'zielige onzin', zoals een reactie op het De Standaardforum luidt.

Het is bijzonder goed dat hij het verschil tussen vertrouwen en controle op scherp stelt. Dat hij daarbij uitvoerig naar Kierkegaard verwijst, die op zijn beurt inspiratie vond in de Bijbel, geeft ongetwijfeld meer fond aan de inhoud van de column.

Het is duidelijk dat 'vertrouwen' zijn fundament heeft in een godsdienstige of spirituele overtuiging, ongeacht welke religie ook. Vertrouwen overstijgt de menselijke drang naar 'controle', die gebaseerd is op de ratio en het materiële.

Niet te verwonderen dat met het afnemen van het religieuze, de angst om 'controle' te verliezen en de drang om hem te behouden of te versterken, toeneemt.

Vele mensen die wel hoog opgeven over hun 'individuele vrijheid' en hun 'zelfbeschikkingsrecht' zijn als de dood om de rationele en materiële 'controle' daarover te verliezen.Zij gooien zich in de armen van populisten met dictatoriale neigingen, die perfecte controle over alles en nog wat beloven .

09-01-2017 om 15:10 geschreven door Gust Adriaensen