|
Het wild om zich heen trappen van De Wever en NVA en de poging om daarbij vooral CD&V het hardst te raken, maken het nog maar eens duidelijk.
Het politieke fundamentalisme en opportunisme van De Wever halen het vaker en vaker van de academische objectiviteit die je van een historicus zou mogen verwachten. De Wevers fanatiek geloof in het eigen grote gelijk, vertroebelt in sterke mate het correct lezen, analyseren en evalueren van de teksten en meningen van andere politici en partijen.
Wanneer de anderen, in het bijzonder nu CD&V, het wagen hem en zijn partij NIET te volgen in hun separatistisch streven met als uiteindelijk doel de oprichting van een rechts, neoliberaal Vlaams republiekje, vervalt De Wever in verwijten en scheldpartijen ofwel in een meelijwekkend zelfbeklag dat hij probeert te transponeren naar heel Vlaanderen: de Vlaming als uitgebuite, machteloze, te beklagen underdog.
Deze karakteriële en intellectuele minder fraaie kenmerken van de politicus die zich graag de machtigste man van Vlaanderen en België waant, kunnen niet langer verdoezeld worden door zo nu en dan een Latijns citaat uit de Dikke van Dale te plukken.
23-07-2011 om 08:17
geschreven door Gust Adriaensen
|
