Het wild om zich heen trappen van De Wever en NVA en de poging om daarbij vooral CD&V het hardst te raken, maken het nog maar eens duidelijk.
Het politieke fundamentalisme en opportunisme van De Wever halen het vaker en vaker van de academische objectiviteit die je van een historicus zou mogen verwachten. De Wevers fanatiek geloof in het eigen grote gelijk, vertroebelt in sterke mate het correct lezen, analyseren en evalueren van de teksten en meningen van andere politici en partijen.
Wanneer de anderen, in het bijzonder nu CD&V, het wagen hem en zijn partij NIET te volgen in hun separatistisch streven met als uiteindelijk doel de oprichting van een rechts, neoliberaal Vlaams republiekje, vervalt De Wever in verwijten en scheldpartijen ofwel in een meelijwekkend zelfbeklag dat hij probeert te transponeren naar heel Vlaanderen: de Vlaming als uitgebuite, machteloze, te beklagen underdog.
Deze karakteriële en intellectuele minder fraaie kenmerken van de politicus die zich graag de machtigste man van Vlaanderen en België waant, kunnen niet langer verdoezeld worden door zo nu en dan een Latijns citaat uit de Dikke van Dale te plukken.
23-07-2011 om 08:17
geschreven door Gust Adriaensen
20-07-2011
CD&V krijgt politiek verstand terug
Dat Beke en CD&V bereid zijn met de zeven andere partijen aan tafel te gaan zitten, getuigt van politieke verantwoordelijkheidszin en democratische ingesteldheid.
De christendemocraten hebben de voorbije dagen al ervaren dat zijn eigen weg gaan, zichzelf profileren, niet langer aan het handje van De Wever of in de schaduw van de nationalisten lopen, onmiddellijk de politieke relevantie van de partij heeft hersteld. De CD&V staat er weer.
En het misprijzen dat zij oogstte door haar slaafse afhankelijkheid van wat NVA zei en (niet) besliste, is al aan het veranderen in respect voor een partij die haar verantwoordelijkheid neemt. Een partij die er zich sterker en sterker van bewust wordt dat verantwoordelijkheidszin en democratisch bewustzijn echt maar tot uiting komen in het verbeten zoeken naar faire compromissen.
Want degenen die (bijna altijd) compromissen afwijzen, zijn in essentie autoritair en fundamentalistisch ingesteld. Overtuigd van het eigen grote gelijk. Zeker van de eigen superioriteit. En dergelijke instelling strookt niet met de realiteit en komt nogal vaak eerder potsierlijk over.
20-07-2011 om 19:37
geschreven door Gust Adriaensen
16-07-2011
Wat een verademing!
Gewoon al voor het gevoel van eigenwaarde is het voor de CD&V en in het bijzonder voor Beke uiterst belangrijk, dat zij nu al enkele dagen het politieke nieuws beheersen. Dat is voor het eerst sedert lange tijd. Dankzij het innemen van een eigen standpunt.
Hopelijk beseffen Beke en co. echt voorgoed dat eigen profilering, eigen verantwoordelijkheid, eigen beslissingen, eigen compromisbereidheid, de enige weg is naar de heropstanding van de partij. Dat anderzijds het zich vastkleven aan de NVA, het zich laten dirigeren in zijn verklaringen en beslissingen door NVA, het zich laten biologeren door De Wever, onvermijdelijk leidt naar de politieke ondergang van de partij.
En wat een verademing is het eens voor een paar dagen verlost te zijn van de door de media gewilde allesoverheersende aanwezigheid van een Antwerpse politicus. Nooit een goed symptoom van een gezonde democratie. Veel beter is het ervan uit te gaan, en de feiten bevestigen dat altijd wel, dat onze toppolitici aan elkaar gewaagd zijn. Zowel wat de talenten als de fouten betreft. Dat geldt overigens ook voor een Limburgse politicus.
Hopelijk staat Beke niet te lang alleen op de piëdestal. Samen met de 'willing' naar compromissen zoeken voor het zo correct mogelijk besturen van dit land, dat is de verdomde plicht van de politici.
Fijn is het alleszins dat deze sobere Lommelaar nu echt even op het voorplan treedt. Met een politieke agenda. Zonder frituur, zonder blufverwijzingen naar Cameron of Sarkozy, zonder uit de Dikke van Dale geplukte Latijnse citaten.
16-07-2011 om 14:10
geschreven door Gust Adriaensen
14-07-2011
Abdij Postel: een levende geloofsgemeenschap
In Tertio, een christelijk opinieweekblad, wordt uitgebreid aandacht besteed aan de norbertijnenabdij van Postel.
Abt Testaert geeft uitleg bij de economische activiteiten van de abdij. Het kruidenlabo en de kaasmakerij van Postel genieten ruime bekendheid. Maar kaas is niet de kern van Postel, aldus abt Testaert.
Het individuele gebed, het gemeenschappelijke getijdengebed en de liturgie sturen het leven van de norbertijnen. Voor de bezoekers is de abdij een ankerpunt. Een plaats waar katholieken naartoe komen om de eucharistie te vieren en de sacramenten te ontvangen. Ook niet-gelovigen kunnen bekoord worden door de schoonheid van de liturgie en de rust binnen de abdijmuren.
Ieder die wil, kan de gebedstijden meevieren of bijwonen. Het morgengebed heeft om 6.45 uur plaats. Om 11 uur wordt de eucharistie gevierd, gevolgd door het middaggebed. 's Avonds om 18 uur is er het avondgebed, dat een half uurtje duurt. De rustgevende afwisseling van psalmgezang, lezing, stiltemoment, bekoort zowel gelovigen als niet-gelovigen.
14-07-2011 om 20:54
geschreven door Gust Adriaensen
10-07-2011
De machtsgreep van Kris Peeters
Het is niet de eerste keer dat de Vlaamse minister-president kopstukken uit zijn eigen partij voor schut zet. Maar de manier waarop hij nu de CD&V-voorzitter herleidt tot een onmondige schooljongen, valt pijnlijk scherp op.
Beke had enkele dagen geleden de onmogelijke opdracht van vooral Peeters meegekregen om het non-standpunt van de partij naar buiten te brengen. Hij bracht er dan ook in het interview in Terzake niks van terecht. Een afknapper van formaat. Bijzonder vernederend voor de voorzitter en de partij.
Peeters kruipt nu in wat eigenlijk de voorzitterstaak is. Hij zegt op de vooravond van 11 juli wat de partij wenst en hoe het verder moet. Beke en zijn voorzitterstitel worden opzijgeschoven als volkomen irrelevant en waardeloos. Kris Peeters werpt zich op als de echte big boss van de christen-democraten.
De vraag is hoe lang de federale ministers van CD&V met op kop Leterme, politici als Verherstraeten en de ACW-vleugel, het eigengereide en machtswellustige optreden van Peeters nog zullen dulden.
De spanningen binnen CD&V lopen al langere tijd op. Wanneer barst de bom?
10-07-2011 om 20:00
geschreven door Gust Adriaensen
09-07-2011
De dreigende ondergang van CD&V
Drie bedenkingen bij het neen van De Wever op de formateursnota van Di Rupo.
1. Wat al vaker gezegd en geschreven werd, is nu overduidelijk: meneer NEEN werkt al de hele tijd met een dubbele agenda. Hij belijdt met woorden dat hij België niet wil doen barsten, maar niet alleen het program maar heel de politieke tactiek van NVA, is op dat doel gericht. Een rechts, neoliberaal Vlaams republiekje, is de ultieme natte droom van de Vlaams-nationalisten.
2. Het non-standpunt en de non-reactie van CD&V betekenen nu wel echt de laatste spurt van die partij naar de ondergang. RIP CD&V. Geen visie, geen profilering, geen zelfstandige mening, geen inhoudelijke evaluatie. Alleen maar angst, alleen maar onzeker gebazel, alleen maar verlammende fixatie op het enge nationalistische discours van meneer NEEN.
3.Van Besien en Genez hebben in democratisch opzicht overschot van gelijk: als zeven of acht partijen willen onderhandelen, dan moeten ze aan tafel gaan. Het is een aanfluiting van de democratie, wanneer ze zich laten gijzelen door een partij, die het einde van het land wil.
09-07-2011 om 13:26
geschreven door Gust Adriaensen
06-07-2011
De Duitse Jacobsweg tussen Rothenburg en Rottenburg 5
Op de Jacobsweg
Schwäbisch Hall-Murrhardt (26 km)
Uit het Kochertal tot op de hoogte van Tullau. Hoog boven de steile oever van de Kocher hebben we een prachtig zicht op Schwäbisch Hall. Dan gaat het weer steil naar beneden, opnieuw het dal in. Via een paadje tussen tuinen en huizen bereiken we de kapel van de heilige Sigismund. We passeren het dorpje Rieden, steken de Bibers over en bereiken het natuurpark van het Schwäbisch-Frankischer Wald.
Aan de Ebensberger Sägemühle is het gezellig picknicken. Dan weer verder langs de helling. We passeren de Prügelsee, een idyllisch meertje.Vanaf het dorpje Wolfenbrück gaat het steil bergaf tot aan het dorp Siegelsberg. Vandaar naar het stadje Murrhardt is niet zo ver meer.
Murrhardt is een levendige kleine stad. We bezoeken er de laatgotische Walterichskerk. Aan de noordzijde van de toren is er een 16de-eeuwse, zeer kunstig afgebeelde 'Olijfberg'. Ook een gidsbeurt in het Carl-Schweizer Museum staat op het program.
06-07-2011 om 22:13
geschreven door Gust Adriaensen
03-07-2011
De Duitse Jacobsweg tussen Rothenburg en Rottenburg 4
Op de Jacobsweg
Langenburg-Schwäbisch Hall 23 km
Even buiten het stadje steken we via een houten brug met bogen (de Archenbrücke) de Jagst over. En dan gaat het steil bergop. Boven hebben we een magnifiek uitzicht op Langenburg. Enkele kilometer over de hoogvlakte en dan het Kochertal in. Onder de hoge Kochertalbrücke door, holle wegen, bossen, dorpjes, een oude waterleidingweg langs een helling.
We arriveren in Schwäbisch Hall. Een levendig stadje met heel wat historische gebouwen. Waar nu het stadhuis staat, stond tot 1732 de Sint-Jacobskerk. Er is ook nog een Jacobstoren en in juli wordt er al duizend jaar een Jacobsmarkt gehouden.
03-07-2011 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
02-07-2011
Siegfried Bracke alias Valère Descherp
Bracke in de media: 'Termont kiest voor postje.'
Zou uitgerekend Siegfried niet zwijgen als vermoord over postjespakkerij?
02-07-2011 om 17:49
geschreven door Gust Adriaensen
28-06-2011
De Duitse Jacobsweg tussen Rothenburg en Rottenburg (3)
Op de Jacobsweg
Schrozberg-Langenburg 18 km
Het is stevig stijgen en dalen. Prachtige bossen wisselen af met uitgestrekt open veld. Bijna dichtgegroeide paadjes en brede bosdreven. Ingeslapen charmante dorpjes met veel vakwerkhuizen: Niederstetten, Mulfingen, Erpfersweiler, Lentersweiler, Billingsbach.
Eindpunt vandaag is Langenburg. Het slot 'Langenburg' is van ver zichtbaar en ligt op een bergkam in de streek van Hohenlohe. De geschiedenis van het slot gaat terug tot de 13de eeuw. In de 16de eeuw kwam de burcht in het bezit van de grafelijke familie van Hohenlohe-Langenburg. Nog altijd bewoont de familie een deel van de vertrekken. In de vroegere paardenstallen is sinds 1972 een automuseum ondergebracht.
28-06-2011 om 13:50
geschreven door Gust Adriaensen
27-06-2011
Enkel een centenkwestie?
Enkele dagen geleden besteedden de media veel aandacht aan een door de Nederlandse Kerk goedgekeurd vergoedingensysteem voor slachtoffers van seksueel misbruik. Dat zou als model kunnen dienen, verjaring van de misdrijven of niet, voor de Belgische Kerk, zo werd gesuggereerd. De mediageile advocaten Van Steenbrugge en Mussche deden de wereld kond dat ze de dagvaardig van zowat de hele top van de Kerk zouden intrekken, als dat vergoedingensysteem werd goedgekeurd.
Enkele bedenkingen passen m.i. hierbij.
1.De evolutie die al lang aan de gang is, wordt eens te meer versterkt: het seksuele misbruik wordt verengd tot het instituut Kerk en tot een centenkwestie. 2.Een nog altijd geldend en in ons rechtssysteem hoe dan ook belangrijk element, nl.de verjaring, wordt onder de mat geveegd. 3.De morele verantwoordelijkheid voor het misbruik wordt door advocaten, media en actievoerders, bij het instituut, de instelling gelegd.Dat is voor hen uitsluitend de Kerk. Over misbruiken in andere sectoren en de verantwoordelijkheid van de daarbij horende instituten, is geen sprake, laat staan dat die werk zouden maken van een vergoedingensysteem. Daardoor wordt een discriminatoir verschil tussen slachtoffers en tussen instellingen gecreëerd. 4.Als de kerkelijke verantwoordelijken denken dat ze door vergoedingen, sympathie en respect zullen krijgen van de rabiate antikerkelijke lobby, vergissen ze zich grondig. 5.De grootspraak, chantage en hypocrisie van Van Steenbrugge en Mussche zijn echt te gortig. Terwijl ze zich weer eens inzake het seksuele misbruik door geestelijken, op het mediavoorplan proberen te wurmen, raakte bekend dat ze de verdediging op zich hadden genomen van een hoogleraar die zich schuldig had gemaakt aan zwaar seksueel misbruik van een kind. Mussche ging er dan nog prat op dat ze de vrijspraak bekomen had. Geen probleem ermee dat advocaten professioneel zelfs de goorste misdadigers verdedigen. Dat is hun job. Maar dat ze zich dan ook aan dat professionele kader houden. Wat Mussche en Van Steenbrugge doen, is de schijnheiligheid ten top. In het ene geval beroepen ze zich op hun beroepsplichten. Inzake het misbruik door geestelijken, schreeuwen ze op het publieke forum hun ideologische en morele verontwaardiging uit. Maar het wordt duidelijker en duidelijker waar het deze advocaten om te doen is: in de schijnwerpers staan.
27-06-2011 om 08:44
geschreven door Gust Adriaensen
23-06-2011
De eeuwenoude trouw van een Noord-Brabants dorp
350-jarig jubileum bedevaart Eersel-Werbeek
Op zaterdag 25 juni trekken weer enkele honderden Eerselnaren naar de kapel van O.L.Vrouw-ter-Sneeuw in Werbeek-Retie. Dat gebeurt voor de 350ste keer.
De bedevaart ontstond in 1661, toen tijdens een pestepidemie de belofte gedaan werd jaarlijks naar Werbeek te trekken als er een einde kwam aan de epidemie.
Het is opvallend dat er de laatste jaren een aangroei is van het aantal bedevaarders. Ook jongeren zijn sterk vertegenwoordigd. Wanneer het weer meezit, komen heel wat Eerselnaren te voet of per fiets door het mooie Kempense landschap van Eersel, Bergeyk, Postel en Retie, naar de bedevaartskapel in Werbeek.
Henk van de Klundert, een van de bezielers van de bedevaart en conservator van het streekmuseum 'De 8 Zaligheden' in Eersel, noemt de bedevaart een prachtige eeuwenoude Eerselse traditie en een uniek gebeuren. 'Uniek, omdat mensen uit ons dorp al 350 jaar naar het Belgische gehucht Werbeek trekken, om in de schitterende kapel van O.L.Vrouw-ter-sneeuw, Maria te danken en bescherming af te smeken tegen ziekte'.
De bedevaartsdag start om 10.30 uur in de Sint-Martinuskerk van Retie met een eucharistieviering. Daar is ook iedereen van Retie en omgeving welkom Nadien is er de traditionele ontvangst van de Eerselse notabelen en processieverantwoordelijken door het Retiese schepencollege. 's Namiddags trekt de Eerselse processie naar de kapel van Werbeek, waar een bidstonde plaatsheeft.
Na de plechtigheid wordt er ter gelegenheid van het 350-jarig jubileum, onder de majestueuze lindebomen bij de kapel, door de gemeente Retie, het VVV en de gemeente Eersel, een receptie aangeboden aan de bedevaarders en de Werbekenaren. Ook zal iedere deelnemer een aandenken aan de jubileumdag ontvangen.
23-06-2011 om 10:53
geschreven door Gust Adriaensen
21-06-2011
De Duitse Jacobsweg tussen Rothenburg en Rottenburg (2)
Op de Jacobsweg
Rothenburg ob der Tauber-Schrozberg (19 km)
Rothenburg is een prachig bewaard middeleeuws stadje dat een toeristische trekpleister is. Japanse bezoekers bepalen het straatbeeld. De tweede avond van ons verblijf wonen we in de Keizerzaal van het raadhuis de opvoering van het spel 'Der Meistertrunk' bij. Een massa plaatselijke acteurs, kleurrijke 17de-eeuwse kostumering, tromgeroffel, bazuingeschal, geren en getier: een echt volks spektakel. De plot heeft te maken met de verovering van de protestantse stad door een keizerlijke veldheer die dreigt de leden van de stadsraad te vermoorden en de stad te verwoesten. Na veel gepalaver zegt de veldheer toe zijn dreigement niet uit te voeren als de burgemeester erin slaagt in een teug 3,25 liter naar binnen te gieten. Dat lukt hem, een echte 'Meistertrunk', en de veroveraar spaart de stadsraad en de stad.
Onze pelgrimage start voor de Sankt-Jakobskirche bij een moderne ijzeren sculptuur van Sint-Jacob. Al vlug zijn we de stad uit via een van de middeleeuwse poorten maar daar zien we niet direct de bewegwijzering (sticker met gele schelp op blauwe achtergrond), we kiezen voor een noordelijk pad in plaats van voor een zuidelijk en zullen pas na enkele kilometer terug op de Jacobsweg geraken. We hebben dan al flink geklommen en van op het weidse Hohenlohplateau, hebben we een prachtig zicht op Rothenburg. Na de middagpicknick gaat de tocht verder door majestueuze bossen. Maar we moeten een hevige stortbui trotseren en helemaal doorweekt arriveren we in Schrozberg. Ridder Götz von Berlichingen, Goethe maakte hem onsterfelijk in het gelijknamige drama, leidde hier met ijzeren hand in de 16de eeuw een boerenopstand.
21-06-2011 om 21:28
geschreven door Gust Adriaensen
18-06-2011
Journalistieke objectiviteit?
Bij een krantenartikeltje waarin vermeld wordt dat uit een enquête blijkt dat de vertrouwensindex voor politici 13% bedraagt en die voor de geestelijken 28%, worden uitsluitend foto's van geestelijken en in het bijzonder aartsbisschop Léonard gepubliceerd.
Een uiterst merkwaardige fotokeuze is dat. Journalistieke objectiviteit gebiedt bij zulke cijfers eerder de publicatie van een foto van de parlementsleden of van de regering.
18-06-2011 om 09:03
geschreven door Gust Adriaensen
De Duitse Jacobsweg tussen Rothenburg en Rottenburg (1)
Proloog
Op de heenreis naar Rothenburg-ob-der-Tauber brengen we een bezoek aan Würzburg aan de Main. Na de Tweede Wereldoorlog werd de grotendeels verwoeste stad in al barokke pracht heropgebouwd.
In de indrukwekkende Residenz gaat de aandacht vooral naar het grote plafondfresco van de trappenhal van de Venetiaan Tiepolo. Het wordt beschouwd als het grootste ter wereld en stelt o.a. de vier in die tijd gekende werelddelen voor. Uiteraard wordt Europa voorgesteld als de bakermat van cultuur en beschaving. De Nieuwe Wereld:Amerika, en Afrika zijn in de perceptie van de kunstenaar duistere, primitieve, onbeschaafde continenten. Interessant is dat Tiepolo een aantal dieren voorstelt die wel gekend waren maar waarvan de afbeelding op het plafondfresco erg verschilt van de realiteit. Een olifant bv. is herkenbaar maar op het fresco krijgt het dier een aantal olifantvreemde kenmerken mee.
Op het grote plein voor de Residenz staat de Franconiafontein met drie beroemdheden van Würzburg: de minnezanger Walther von der Vogelweide, de bouwmeester Balthasar Neumann en de beeldhouwer Tilman Riemenschneider.
Walther von der Vogelweide: Unter der linden (1200)
An der heide
Da unser zweier bette was.
Da mugt ir vinden
Schône beide
Gebrochen bluomen unde gras,
vor dem walde in einem tal.
Tandaradei,
schône sanc diu nahtegal.
In de levendige binnenstad is de hoofdzakelijk romaanse Dom Sankt Kilian een oord van rust. De Neumünster, gebouwd op de plaats waar de drie apostelen van de Franken: Kilian, Totnan en Kolonat werden vermoord, is pas prachtig gerestaureerd. Er hangt een merkwaardig en betekenisvol kruisbeeld uit de 14de eeuw: Christus heeft zijn armen en handen met de spijkers erin, van het dwarshout losgemaakt en houdt ze in een omhelzend gebaar. Ook het gebed op het bidprentje is ontroerend mooi:
'Heer Jezus, Gij zijt niet dood. Gij leeft. Gij hebt uw armen van het kruis losgemaakt om ons te omhelzen en bij U op te nemen. Gij zegt: 'Wanneer Ik van de aarde zal zijn omhoog geheven, zal Ik allen tot Mij trekken. Zoals de Vader mij heeft liefgehad, zo heb ook Ik u liefgehad.' Midden in de onrust van deze wereld kijken wij naar U op en belijden wij met Petrus: 'Heer, naar wie zouden wij gaan? Uw woorden zijn woorden van eeuwig leven. Wij weten en geloven dat Gij de Heilige Gods zijt. Gij nodigt ons uit: Komt allen tot Mij die uitgeput zijt en onder lasten gebukt. Ik zal u rust en verlichting schenken.'
18-06-2011 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
02-06-2011
Buikspreker en scheldende pop?
De scheldtirades van Van Aelst (het enige waarmee de nieuwbakken NVA'er tot nu toe in het nieuws is gekomen) zijn al zo grof als die van Dewinter in zijn glorietijd.
Vele Vlamingen voelen instinctief weerzin voor dergelijke grote muilen. En naar buitenlanders toe bestaat het gevaar dat de Vlaamse politiek en cultuur afgetoetst worden aan oprispingen à la Van Aelst.
Bovendien zou Van Aelst zich eens de moeite mogen getroosten nauwkeuriger na te gaan hoe de verfransing van Brussel sinds de 19de eeuw mogelijk is geweest en wat de rol van de dialect sprekende Vlamingen in Brussel,en zeker van de Vlaamse middenklasse, is geweest in dat verfransingsproces.
De Wever speelt met betrekking tot scheldfenomeen Van Aelst, een dubbele en dubieuze rol. Hij kan het zich niet (meer) permitteren zoals Van Aelst aan het schelden te slaan. Slecht voor De Wevers imago. Maar, aldus de voorzitter,Van Aelst vertolkt het buikgevoel van vele Vlamingen.
Tja, is De Wever dan de buikspreker en Van Aelst de scheldende pop?
02-06-2011 om 09:37
geschreven door Gust Adriaensen
01-06-2011
De patattenoorlog
De (gedeeltelijke) vernieling van het ggo-aardappelproefveldje, is voor Open VLD-politica Ceyssens klaarblijkelijk een gedroomde gelegenheid om weer even in de mediabelangstelling te komen.
Natuurlijk moet je niets vernielen. Maar mevrouw Ceyssens zou beter wat meer terughoudendheid aan de dag leggen. Ook zij gebruikt minder fraaie methodes om een andere dan haar liberaal-economische visie op maatschappij en economie te counteren en om een politieke tegenstander te demoniseren.
Zij blaast het patattenincident op tot dramatische proporties.Zij stelt het zo voor alsof de ggo's de hongersnood uit de wereld zullen helpen. Zij plakt de actievoerders het etiket 'fundamentalisten' op, terwijl zij goed weet dat hun macht niets voorstelt bij die van het neoliberale, fundamentalistische, economische kapitalisme. Zij noemt de verwijzing naar geldstromen van de industrie naar het wetenschappelijk onderzoek, verdachtmaking, terwijl zij goed weet dat die er zijn en dat universitaire onderzoeksprojecten sterker en sterker verweven zijn met opdrachten en belangen van het bedrijfsleven. En Ceyssens gaat helemaal uit de bocht in haar oproep om af te zakken naar de moestuin van Groen!-Europarlementslid Bart Staes, die het gewaagd had enigszins vergoelijkend over de actie te spreken. Stel je voor, dergelijke oproep uit de mond van een liberaal!
Kortom, het is deze politica duidelijk te doen om haar eigen persoontje, haar eigen liberale visie op de economie, haar eigen afrekening met een politieke tegenstander. Veel meer dan om oprechte bekommernis om de vrijheid van meningsuiting en het wetenschappelijk onderzoek.
01-06-2011 om 08:04
geschreven door Gust Adriaensen
28-05-2011
De K van KUL
Momenteel wordt binnen de Katholieke Universiteit Leuven gedebatteerd over het al dan niet behouden van de K.
Op de diverse internetfora laten ook heel wat lezers hun mening daarover horen.
Een merkwaardige gedachtekronkel kan bij degenen die resoluut pleiten voor het wissen van de 'K' geconstateerd worden. De universitaire onafhankelijkheid en onpartijdigheid worden naar voren geschoven om het adjectief 'katholiek' te wissen. Die gelden dan klaarblijkelijk alleen maar wanneer het 'katholiek' gaat.
Over het belang van onafhankelijkheid en onpartijdigheid ten aanzien van het bedrijfsleven, de politieke en financiële machten, het kapitalisme, enz. wordt met geen woord gerept. Nochtans weten de voorstanders en voorvechters van het 'seculariseren' van de Leuvense universiteit, zeer goed hoe afhankelijk bv. het universitaire onderzoekswerk is van het bedrijfsleven en hoe sterk het ermee verweven is.
Over dat gebrek aan onafhankelijkheid en onpartijdigheid maakt men zich klaarblijkelijk minder zorgen.
28-05-2011 om 08:13
geschreven door Gust Adriaensen
25-05-2011
Heemkring 'Zeven Neten' bestaat twintig jaar
Op zondag 29 mei viert de Retiese heemkundige kring 'Zeven Neten' zijn 20-jarig bestaan.
In de voormiddag is er een dorpswandeling begeleid door Walter Raeymaekers en Gust Adriaensen. Vertrek aan het beeldje van de Retiese Kortoor (Oude Pastorie) om 9.30 uur. Het is een wandeling door de dorpskern met informatie over monumenten en merkwaardige woningen. In de Sint-Martinuskerk wordt uitleg gegeven over het gerestaureerde schilderij 'De aanbidding der herders'.
's Namiddags van 14 tot 18 uur is er in zaal 'De Vest' een doorlopende filmvertoning over 'Retie in de tijd van toen'. Ook de werkkamer en het archief van de heemkring kunnen bezocht worden. De mogelijkheid wordt geboden om meegebrachte foto's en documenten te scannen. Er is tentoonstelling van 'mondenvol Reties dialect' in tekeningen van Guy Aarts, Rik Peeters en Gilbert Van den Eynde.
Er is tuinanimatie met muziek door accordionist Jos Heylen, fanfare De Lindegalm en brassband Het Heremenieke. De Sint-Sebastiaansgilde houdt een doelschieting. Kunstkring Millennium schildert en draait potten. VVV, duivenbond Moed en Hoop (125 jaar), KVLV (100 jaar in 2013) en Zeven Neten informeren over hun werking.
25-05-2011 om 08:27
geschreven door Gust Adriaensen
21-05-2011
Een aartsmoeilijke opdracht
De opdracht die Elio Di Rupo van het staatshoofd heeft gekregen, is verschrikkelijk moeilijk. Die moeilijkheden situeren zich zowel op het vlak van de staatshervorming als op sociaaleconomisch gebied.
Wat de staatshervorming betreft is, meen ik, de bron van de problemen te vinden in het feit dat de verschillende politieke partijen onderhandelen vanuit een andere finaliteit. De NVA wil uiteindelijk een zelfstandige republiek Vlaanderen. De partij verdoezelt dat wel, want electoraal tot nog toe niet interessant genoeg, maar dat doel behoort tot haar gedachtgoed en programma. De andere partijen willen verder werken binnen een federaal België.
Op sociaaleconomisch vlak zijn de problemen niet minder groot. Binnen een federaal België kan Di Rupo moeilijk genoegen nemen of regeren met aan Vlaamse kant een overdonderende rechtse meerderheid van NVA en Open VLD, wat De Wever wel graag wil. Ook voor CD&V is het dumpen van SPA en Groen! niet vanzelfsprekend. De partij loopt het gevaar niks meer voor te stellen wanneer ze in sociaaleconomisch opzicht de rechtse kaart zou trekken en zich verder vastklinkt aan NVA. De kiezers die CD&V heeft overgehouden komen voor het grootste deel uit het ACW en in het bijzonder uit de vakbond. Die kunnen zich onmogelijk terugvinden in de rechtse sociaaleconomische plannen van NVA. CD&V riskeert dus een leegloop wanneer de partij er niet in slaagt sociaaleconomisch minstens een centrumkoers te varen.
Conclusie: er is veel kans dat Leterme en zijn regering van lopende zaken, mogen 'overzomeren'.
21-05-2011 om 20:17
geschreven door Gust Adriaensen
Het is opvallend dat er de laatste jaren een aangroei is van het aantal bedevaarders. Ook jongeren zijn sterk vertegenwoordigd. Wanneer het weer meezit, komen heel wat Eerselnaren te voet of per fiets door het mooie Kempense landschap van Eersel, Bergeyk, Postel en Retie, naar de bedevaartskapel in Werbeek.