De onrechtvaardige energieheffing, de Turteltaks, heeft minister Turtelboom de das omgedaan. Maar de executie werd koelbloedig uitgevoerd door haar coalitiepartners in de Vlaamse regering met op kop Bourgeois. En vooral door haar 'vriendin' Rutten en haar eigen partij, de Open VLD. De liberalen hebben Turtelboom opgeofferd, opzijgeschoven, geliquideerd, gedumpt, kaltgestellt... noem maar op.

Waarom moest Turtelboom verdwijnen? Gewoonweg omwille van electorale en dus machtsoverwegingen van de partij. De turteltaks deed niet alleen Turtelboom maar de hele partij naar beneden tuimelen in de peilingen. En er was meer dan dat. De verkassing van Turtelboom enkele jaren geleden naar Antwerpen, om Open VLD in de stad van stadhouder De Wever, opnieuw wat steviger grond onder de voeten te geven, draaide uit op een totale mislukking. Exit Annemie Turtelboom dus, geslachtofferd door haar eigen blauwe sibbe, met als grootinquisiteur en -executant, haar seksegenote Gwendolyn Rutten.

En nu komt dus West-Vlaming Bart Tommelein ten tonele. Hij heeft genade gevonden in de ogen van Rutten. Hoelang? Is Tommelein beter bestand tegen de externe en vooral tegen de interne druk dan Turtelboom? Kan de West-Vlaming het opnemen tegen de machtswellustige Limburgse Gwendolyn?

Of 'Bartje al vlug zal moeten hangen', zal afhangen van de peilingen. En die zullen bepaald worden door wat er gebeurt met de hoogst onrechtvaardige energieheffing.

Als de Turteltaks niet wordt afgevoerd en de naam dus gewoonweg kan vervangen worden door TOMMELTOL, zal Tommelein al vlug het volgende lijdend voorwerp van een politieke executie zijn.

Tommelein weet dus wat hem te doen staat, wil hij als minister enige overlevingskans hebben.

30-04-2016 om 10:27 geschreven door Gust Adriaensen

XI/17
Vrijdag 29 april 2016

Twee stromingen

Syrië wordt een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van de mensheid. De strijd die daar nu gevoerd wordt, bereidt een nieuwe wereldorde voor. Het is niet de wereldorde van een Angelsaksische wereldoverheersing door Amerika-Israël-Engeland-Frankrijk en hun getrouwen, die hun belangen naar believen kunnen opdringen. Deze tegen alle rechtsregels in, bloeddorstig opgelegde wereldorde ligt op sterven, al is ze nog lang niet dood, laat staan begraven. In de geopolitiek breken evenwel onweerstaanbaar nieuwe verhoudingen door. Landen zoals Rusland, China, Iran zijn geen speelbal meer van “het westen”. Zij kunnen zich steeds meer als soevereine landen laten gelden. Het immense Rusland, ongeveer zo groot als China en Amerika samen, speelt hierbij een voortrekkersrol. Het kan voor Syrië steeds meer de terugkeer eisen naar de eerbied voor de soevereiniteit en het internationaal recht. En de aanleiding hiertoe is de taaie weerstand en eenheid van Syrië. Een volk dat weerstand blijft bieden tegen een militaire overmacht van Amerika, Europa, Arabië (golfstaten), is op zich een wonder. Syrië beleeft helaas de grootste humanitaire ramp sinds de Tweede Wereldoorlog. Honderdduizenden mensen werden gedood. Duizenden scholen, ziekenhuizen, kloosters, kerken, archeologische sites, moskeeën, openbare gebouwen en huizen van burgers werden verwoest. Het ondergaat hetzelfde lot als tientallen andere landen de voorbije 25 jaar, maar het zal stand houden ondanks de grootste ellende. Bovendien is er naast de materiële ook nog de morele nood. Een samenleving waarin verschillende etnische groepen en gelovigen gedurende eeuwen harmonisch in vrede samenleefden, is grondig ontwricht.

In Syrië wordt nu ook een nieuw hoofdstuk geschreven in de kerkgeschiedenis. Wereldwijd woedt er een christenvervolging zoals nooit voorheen en in Syrië is 40% van de christenen gevlucht omwille van de onveiligheid. De onverschilligheid in het westen tegenover deze uitroeiing is tragisch. We hebben geen nood aan campagnes over vluchtelingen. Christenen en alle anderen moeten geholpen worden opdat ze in hun eigen land kunnen blijven wonen. Als de wortels van het christendom (de christenen in het Midden-Oosten) worden doorgehakt, zal de hele boom sterven. Wij bidden, hopen en ijveren dat dit niet zal gebeuren, maar het gevaar blijft.
Tijdens enkele spreekbeurten die ik gedurende mijn verblijf in het Vlaamse land mocht geven, werd ik met twee stromingen geconfronteerd. De meesten weten stilaan wat er in Syrië gebeurt en doorzien de mediamanipulatie die gericht is op de verdere vernietiging van land en volk. Zij staan ondubbelzinnig aan de kant van de onschuldige slachtoffers. Vele jongeren (en sommige ouderen) zijn nog veel ijveriger dan ik om te getuigen van de waarheid en de soevereiniteit te verdedigen ten einde het Syrische volk en de christenen te beschermen. Zij blijven op verschillende wijzen contact houden met Syrië. Zij zijn het die mijn getuigenis steunen. Toch is er nog een niet onbelangrijk deel geheel ondergedompeld in de leugens van de huidige openbare opinie, dagelijks gevoed door de media en de gezaghebbende politici. Zij zijn voortdurend bezig met de zogenaamde “misdaden” van het “Syrische regime” waardoor in feite de werkelijke gruwelen door terroristische groepen, vanuit het buitenland gesteund, aangemoedigd worden. Wel wordt deze groep steeds kleiner. De beste remedie om van deze misleidingen bevrijd te worden, is zelf naar Syrië komen en kijken wat er gebeurt. De voorbije maanden zijn er meerdere groepen uit Europa naar Syrië gekomen en hebben zonder enige moeilijkheden het land kunnen bezoeken (met uitzondering van Aleppo, waar het helaas nog veel erger wordt). Ook steeds meer politici komen eindelijk Damascus bezoeken.

In de voetstappen van Paulus: The Desert of Damascus

Het oude Syrië met zijn vage en wisselende grenzen omvatte Israël, Palestina, Libanon, Noord-Turkije met Antiochië (nu Antakya), de Tigris en de Eufraat, een deel van Irak en Jordanië. Dit Syrië is de wieg van de menselijke beschaving en de bakermat van het kostbaarste dat de mensheid ontving, het joods-christelijk geloof. Vooraleer de heilige Petrus naar Rome trok, was hij zeven jaar bisschop in Antiochië, het eerste centrum van het christelijk geloof buiten Jeruzalem en de joodse wereld, een brandpunt van hellenistische cultuur. De Ottomanen hebben Antiochië ingepalmd, ze maakten er Antakya van en hebben er iedere christelijke verwijzing uitgewist. Voor de poorten van Damascus kreeg Paulus een visioen van de gestorven en verrezen Heer Jezus. Dit veranderdenzijn leven grondig en werd het begin van de wereldwijde verkondiging van het christelijk geloof.

Voordat de oorlog tegen Syrië uitbrak, werden in ons klooster vele jeugdkampen en jongerenretraites gehouden. Al is de oorlog nog niet helemaal voorbij, de fraters zullen heel graag opnieuw met dergelijke jeugdkampen beginnen. Ze kunnen zorgen voor een toeristische uitstap, bv. naar Ma’aloula, waar nog Aramees, de taal van Jezus gesproken wordt en waar de mensen na de verwoestingen van de rebellen teruggekeerd zijn. De jongeren kunnen kennis maken met de hulpverlening en eventueel nog meehelpen, ze kunnen mee-bidden, meeleven en meewerken op het grote terrein met zijn duizenden vruchtbomen (olijven, amandelen, granaatappels, vijgen, kersen, appelen, peren..., naast groenten en kruiden). Het zal deze zomer de eerste keer zijn sinds de oorlog dat we weer in veiligheid ons eigen terrein kunnen bewerken. Er kan gezorgd worden voor een tocht in de woestijn en een tijd van algehele afzondering en stilte om in te keren in zichzelf. De uiteindelijke bedoeling is dan jongeren helpen om God te ontmoet opdat ieder zijn/haar eigen roeping zou ontdekken. Dit is een vorm van roepingenpastoraal in brede zin, “in de voetstappen van Paulus” en in “the Desert of Damascus”, een universiteit van stof, stenen en storm. Wie de uitdaging aandurft zal blij verrast zijn om het resultaat. Zorg voor een visum, een ticket, strikt persoonlijke benodigdheden en wij helpen je bij de rest. Stop uw valies niet vol met klederen, wij hebben ook een wasmachine (en regelmatig elektriciteit!). Welkom.

Red Aleppo

Terwijl Aleppo dicht bij de bevrijding leek te staan, is nu de toestand nog erger geworden. Sinds het zogenaamde staakt-het-vuren (27 februari) tot 22 april zijn er 440 mensen gedood of zwaar gewond door de “gematigde” rebellen. En de laatste dagen blijken er nog meer raketten te vallen. Om de aandacht van de werkelijkheid af te wenden heeft Amnesty International zijn oude verhalen van bomvaten van het Syrische leger met getrukeerd fotomateriaal boven gehaald. Hiermee wil AI tegelijk de democratische presidentsverkiezingen, gewonnen door de partij van de president, uit de aandacht houden. Terwijl Turkije op de meest barbaarse wijze heel het Noorden van Syrië al jaren uitmoordt en verwoest, willen onze media tonen dat het allemaal de schuld is van het Syrische leger en de president. Het zijn wel degelijk terroristen die het al-Razi hospitaal hebben aangevallen. Ondertussen weten we ook hoe de VS het sztaakt het vuren schendt en al-Qaïda blijft bewapenen (Les Etats-Unis violent le cessez-le-feu en Syrie et arment Al-Qaïda, 25 april 32016, réseau voltaire). En dat de “internationale gemeenschap” Syrië verder kapot wil, blijkt uit het feit dat de verstikkende en onmenselijke sancties nog steeds niet opgeheven zijn. De noodkreet van de (Latijnse) apostolische vicaris van Aleppo, Georges Abou Khazen (en anderen) wordt helemaal niet gehoord. Erdogan krijgt alle vrijheid om verder te doen en wordt door Europa hiervoor nog met miljarden dollars beloond. Onze media blijven de andere kant op kijken. Met Aleppo staat heel Syrië, ja heel de mensheid op het spel. Red Aleppo.

Russofobie brokkelt af

Op 17 juli 2014 vloog een Maleisische Boeing 777 van Amsterdam naar Kuala Lumpur. Boven oost Oekraïne spatte deze MH 17 uiteen en alle 298 inzittenden kwamen om. Onmiddellijk werd Rusland als de schuldige aangewezen. Er bleven echter vele vragen onbeantwoord en ieder grondig onderzoek (inhoud van de zwarte dozen, ooggetuigen...) werd tot op vandaag geweigerd. Alle aandacht werd toegespitst op de vraag: hoe kunnen we Rusland nog meer straffen? De ene theorie na de andere volgde. Er werd zelfs een tekenfilmpje verzonnen en verspreid. Nu komt de BBC echter met een reportage die wil aantonen dat de misdaad beraamd is door de CIA en uitgevoerd door het Oekraïense leger met een gevechtsvliegtuig (SU-25), met het doel om de sancties tegen Rusland te verzwaren, om aan te tonen dat Rusland een barbaarse staat is en om de oorlogsvoering van de NAVO in Oekraïne te kunnen opvoeren. (Mike Rudin BBCNews, Conspiracy Files: Who shot down MH 17?) Inmiddels zijn deze doelstellingen ruimschoots gerealiseerd. Het wordt nog boeiender wanneer men vertelt dat Poetin rond die tijd daar ook gepasseerd is met zijn presidentieel vliegtuig, dat in vorm en kleur sterk gelijkt op de MH17 of dat een groot aantal aids-specialisten aan boord was, waardoor nu al hun ‘patenten’ op de geneesmiddelen tegen aids overgaan naar... de familie Rothschild, een van de allerrijkste dynastieën op onze planeet. Helaas wordt de tragedie hierdoor alleen maar groter. Zijn we werkelijk onderweg naar een post-menselijk tijdperk? Kom, Heer Jezus om definitief alle rijken van het “mensdom” te vervangen door Uw Rijk.

Een dankbare ontmoeting

De tijd van mijn verblijf in België zal weer vlug voorbij zijn. Heel veel mensen zou ik willen danken om hun mee-leven, mee-bidden, mee-strijden en mee-helpen. Hiervoor wil ik een namiddag voorzien, nl. op zondag 8 mei 2016 in de parochiezaal van Postel van 14.30 u tot aan de vespers van 18.00 u. Daar kan ieder die wil dan vrij binnenlopen om met een tas koffie en een gebakje rustig van gedachten te wisselen. Iedereen welkom. (Parkeren op de grote parking voor het gasthof).

29-04-2016 om 13:49 geschreven door Gust Adriaensen

Je mag dan al gedragsbioloog zijn en emeritus professor van de Universiteit Antwerpen, dat is geen garantie voor het vermijden van eenzijdig denken.

Neem nu Mark Nelissen. Als wetenschapper wil hij minister Homans een steuntje in de rug geven. Homans pleit er al langer op een nogal brutale manier voor dat het gedaan moet zijn met wat zij noemt 'het gepamper van de allochtonen'. Dergelijke uitspraken vallen goed bij een deel van de publieke opinie, versterken het slachtoffergevoel waarin nogal wat Vlamingen sterk zijn: 'die vreemden worden in de watten gelegd, wij zitten in de miserie ' en voeden rancune en racistische gevoelens. Het bewijs van dat gepamper wordt ook niet geleverd . De realiteit van de levensomstandigheden bij allochtonen en vluchtelingen, kan men overigens moeilijk een uiting van 'gepamper' noemen.

Nelissen treedt Homans bij: het gepamper van allochtonen is een slecht signaal. Het zit in de menselijke natuur, zegt gedragsbioloog Nelissen, om de eigen groep af te schermen en om naar een hogere status te streven. Die stevig verankerde menselijke aard mag je door gepamper niet aantasten, aldus Nelissen.

Daar kan ik nog inkomen. Maar waar ik niet meer volg is dat Homans zowel als Nelissen het vermaledijde gepamper enkel bij de allochtonen zien. Vanuit haar neoliberale en rechtse politieke visie is de eenzijdige focus op de allochtoon bij Homans te verwachten. Hoor je haar al alle mogelijke vormen van gepamper van de rijkste lagen van de Vlaamse bevolking door de overheden, aanklagen?

Maar Nelissen presenteert zich als wetenschapper, niet als een Vlaams-nationalistische politicus. En van een wetenschapper verwacht je meer nuances en minder eenzijdigheid. Met andere woorden: het schaadt Nelissens wetenschappelijke betrouwbaarheid, wanneer hij het bestaat, om een politicus te steunen, het te doen voorkomen dat 'gepamper' exclusief gebeurt bij de allochtonen.

26-04-2016 om 09:07 geschreven door Gust Adriaensen

Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, zit op de foto nog wel vóór Het Laatste Avondmaal, maar er is duidelijk nog ruimte voor hem, om het schilderij in te stappen en plaats te nemen tegenover Jezus Christus, klaar om een respectvol dispuut aan te gaan met zijn collega's-apostelen en de Meester. Nu lijkt het al alsof onze gewaardeerde rector in de spiegel voor hem aan het inoefenen is wat hij zal bijdragen aan de gedachtewisseling, hoogst waardevolle tussenkomsten, die meer dan waarschijnlijk op veel appreciatie van alle disgenoten zullen kunnen rekenen, behalve allicht op die van Judas.

Hier gaan er enkele.

Over beschaving en algemeen belang

'Beschaving en algemeen belang. Ik weet dat die voor sommigen niet bestaan. En al kan je ze niet wetenschapelijk precies beschrijven, toch vind ik dat ze bestaan. Een samenleving die er niet meer om geeft, heeft een groot probleem.'

Over de Verlichting

'Onze verlichtingswaarden zijn bedreigd, hoor je vaak. Zelf weet ik eerlijk gezegd niet goed wat de verlichting nu precies is. Men spreekt erover alsof het om buislampen gaat.'

Over de barmhartigheid

'Dat die barmhartigheid weg is, is een grondige vergissing. Vroeger vonden we een spiraal van geweld verkeerd. Je moet dus mechanismen zoeken om dat oog om oog, tand om tand te doorbreken.'

Over de vergiffenis

'Nu de kerk als instituut verdwijnt, verdwijnen ook principes als generositeit en vergiffenis. Vergiffenis is het eenzijdig doorbreken van de wraak, het is de kracht van een samenlevingdie moedig genoeg is om opnieuw te beginnen.'

Over conservatisme en traditie

'Conservatisme is heimwee hebben naar iets dat nooit heeft bestaan. Traditie is je deel van de geschiedenis kennen, weten dat er naast allerlei ontsporingen ook goede dingen gebeurden, en dat geeft je kracht om te proberen. Traditie geeft de kracht tot vernieuwing, conservatisme veel minder.'

Over slecht en goed rechts

'Verrechtsing is een negatieve term; mensen die ertegen zijn, gebruiken die term. Ik zie het als een terugkeer naar een kleinere wereld, op zoek naar zekerheid. Als je dat aan iedereen oplegt en anderen uitsluit, is dat rechts in de slechte zin. Rechts in de goeie zin, dat niet benpen is, moet een vertrouwenwekkend verhaal ontwikkelen dat conservatieve trekjes heeft maar vernieuwing niet schuwt.'

25-04-2016 om 08:15 geschreven door Gust Adriaensen