De aanduiding van de Belgische EU-commissaris is voor de federale onderhandelaars (CD&V, MR, N-VA en Open VLD) een gordiaanse knoop. Hem doorhakken zal zonder twijfel ernstige 'collateral damage' veroorzaken.
Zetten we een en ander op een rijtje.
Juncker eist van België een talentrijke vrouwelijke kandidaat met veel ervaring. Een vrouw zal een 'zware' portefeuille toebedeeld krijgen.
De enige politica die daarvoor in aanmerking komt is Marianne Thyssen van CD&V. MAAR...
Als Thyssen wordt voorgesteld, dan komt de positie van Kris Peeters als toekomstig premier serieus in het gedrang. En het premierschap én EU-commissaris in de korf van een partijtje als CD&V, nee, dat kan niet. Dat hebben ook Reynders en De Gucht scherp in de gaten. En vandaar dat zij toch ook nog hopen op een EU-portefeuille. MAAR...
Deze heren zijn tot nader order geen dames. En als een van hen toch wordt voorgedragen, zal Juncker hen beschouwen als quantité négligable en hen met een zo goed als lege portefeuille de EU-woestijn insturen. Overigens zullen politici als Reynders en De Gucht, met een ego nog gezwollener dan dat van De Wever, zich niet tevreden stellen met een platte portefeuille. WAT DAN?...
Het ballonnetje Gwendolyn Rutten is al opgelaten. Vrouw, wereldberoemd bij haar eigen (beperkte) achterban. Maar zoals het een ballonnetje past, zo onverdraaglijk licht. Het was al vlug in de verste verte niet meer te bespeuren. ZIJN ER NOG ANDERE VROUWEN TE BESPEUREN?...
Het zal de onderhandelaars zweet, bloed en tranen kosten. Nu al lijdt België in Europa groot gezichtsverlies door het getalm.
Wordt het uiteindelijk toch Thyssen? Waarschijnlijk. Maar dan voorspel ik een waar federaal slagveld. Kris Peeters denkt er in de verste verte niet aan zijn ambitie om premier te worden op te geven. Didier Reynders hoopt er nog altijd op eerste minister te worden. Charles Michel wil niets liever dan zijn partijgenoot Reynders bij de EU te parkeren, dan is Michel en een groot deel van de MR er van af. De Gucht denkt er nog niet aan in Berlare te gaan herenboeren...
Bezig zijn met regeringsonderhandelingen? Een rotstiel is het!
31-08-2014 om 14:17
geschreven door Gust Adriaensen
30-08-2014
Charles Baudelaire 'De ogen van de armen'
In Knack wijst Stefaan Pleysier erop dat heel wat steden de afschaffing van het bedelverbod omzeilen door plaatselijke politiereglementen en GAS-boetes. Het belangrijkste argument voor de steden is dat bedelarij beschouwd wordt als een bedreiging van de openbare orde en veiligheid.
Uit een analyse en vergelijking van een aantal reglementen, concludeert Pleysier evenwel dat het gebruikte argument een dekmantel is om bedelaars uit het stadscentrum te verdrijven. Veel meer dan een bedreiging van de openbare orde en veiligheid wordt bedelen in onze steden gezien als ongepast en ongewenst, aldus Pleysier. Stadscentra staan in het teken van toerisme, consumptie en vermaak. De publieke ruimte wordt ingericht om dat doel te dienen en elke vorm van sociale frictie of storing te weren.
In essentie gebeurt volgens Pleysier , in onze steden hetzelfde als wat Charles Baudelaire al zo lang geleden opriep in 'Les yeux des pauvres'.
''s Avonds, toen je een beetje moe was, wilde je op de hoek van een nieuwe boulevard gaan zitten voor een nieuw café, dat nog vol gruis lag, maar zijn onvoltooide pracht al vol trots toonde. Het café schitterde. Het gaslicht zelf ontplooide er alle geestdrift van een debuut en verlichtte uit alle macht de verblindend witte muren, de schitterende spiegelvlakken, de vergulde sier- en kroonlijsten, pages met bolle wangen die door honden aan de lijn werden voortgetrokken, dames die lachten naar de valk die op hun hand was neergestreken, nimfen en godinnen die vruchten, patés en wild op het hoofd droegen, voorstellingen van Hebe en Ganymedes die met uitgestrekte arm de amfora met bavaroise of de tweekleurige obelisk van gemengd ijs aanboden; heel de geschiedenis en heel de mythologie in dienst van de vraatzucht.
Recht voor ons, op straat, stond een man van een jaar of veertig met een vermoeid gezicht en een grijzende baard. Hij hield een kleine jongen bij de hand, en op de andere arm droeg hij een kleintje dat nog niet kon lopen. Hij speelde voor oppas en nam zijn kinderen mee om in de avond een luchtje te scheppen. Allen waren in lompen gehuld. Die drie gezichten waren buitengewoon ernstig en die zes ogen keken strak naar het nieuwe café, met een bewondering die even groot was, maar zich naargelang de leeftijd anders uitte.
De ogen van de vader zeiden: 'Wat mooi! Wat mooi! Het lijkt wel of al het geld van de armen in deze muren is gestoken.'— De ogen van de kleine jongen: 'Wat mooi! Wat mooi! Maar in dat huis mogen alleen mensen naar binnen die niet zijn zoals wij.' — En de ogen van het kleintje waren zo betoverd, dat ze slechts een intense en sprakeloze vreugde uitdrukten.
Chansonniers zeggen dat plezier de ziel goedmoedig maakt en het hart mild. Ze hadden die avond wat mij betreft gelijk. Ik was vertederd door die familie van ogen, maar ik voelde me ook enigszins beschaamd over onze glazen en onze karaffen, die groter waren dan onze dorst.
Ik wendde mijn ogen naar jou, liefste, om er mijn gedachte in te lezen. Ik keek diep in je mooie en zo wonderlijk zachte ogen, in je groene ogen, waar de Grilligheid huist en de betovering van de Maan, en je zei:
'Ik kan niet tegen die mensen daar met hun wagenwijd opengesperde ogen! Zou je de ober willen vragen ze weg te sturen?'
30-08-2014 om 09:36
geschreven door Gust Adriaensen
Vol tederheid
Vol tederheid
Zie ze aan: twee stralende baby's die energiek de ontdekkingstocht van hun glanzend nieuwe wereld beginnen.
Een intens boeiende belevenis, soms ook wel schrikwekkend -daar niet van- ze slaan dan maar met overgave aan het huilen.
Totdat goedmenende reuzen, wij allen dus, ze troosten, aan het lachen brengen, beschermend de handen op hun hoofdjes leggen, ze in de armen nemen en hun namen noemen,
vol tederheid.
30-08-2014 om 08:01
geschreven door Gust Adriaensen
29-08-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
VIII/24
Vrijdag 27 augustus 2014
Geïmproviseerd avondfeest
Zoals we in het begin van de maand al deden, hebben we deze week weer meermaals het avondmaal gebruikt op het grote voorplein, met enkele bevriende families uit het dorp en de vluchtelingen, samen een dertigtal personen. De trappen voor de deur van “het salon” dienen als zitplaats. Op een lage salontafel liggen fallafels, zelf gemaakte zachte kaas, tomaten, komkommers en nog wat pikante groenten. De fallafels worden gevuld en de kinderen serveren ze samen met een beker warme thee. Je hoeft maar even wat zout te vragen en de kinderen stormen met drie tegelijk naar de keuken om het gewenste te halen. Voor de rest lopen ze rond, spelen met een plastieken bal of fietsen. De moeders die te gast zijn willen ook voor een verrassing zorgen en laten hun kroost een nagerecht uitdelen: gekookte maiskolven, een soort witte en bruine pudding, een gebak. Het is een heerlijke zomeravond. De vrouwen tateren er lustig op los, de mannen eveneens, hoewel iets minder. Toch kunnen we niet lang genieten. We werden verwittigd dat er vanavond mogelijk gevochten wordt. We brengen heel de afwas naar de keuken, waar de fraters voor de afwas zorgen. Dit wordt door de vrouwen normaal niet aanvaard, zeker niet als ze zien dat er een abouna (’n priester) bij is. Het is echter al avond en zij moeten hun kroost naar bed brengen. Wij doen dus de grote afwas. Vroeger heeft iemand al eens opgemerkt dat hier alles in de grootste vrijheid verloopt, maar o wee, als de afwas niet gebeurt volgens de vaste gewoonte! Alles driemaal. De eerste maakt de schotels proper onder stromend warm water. De tweede schrobt alles met warm zeepwater. De derde spoelt af in stromend warm water en laat het drogen. Morgen is alles weer gebruiksklaar. Er zijn geen handdoeken nodig. Onder het zingen gaat de afwas goed vooruit. Het lijkt soms op een firma “van gooi en smijt”. Wees gerust, het meeste is in plastiek: borden, kommen, bekers...
Plots weerklinken daverende kanonschoten. Hoe harder hoe beter. Dan weten we dat de rebellen op afstand worden gehouden. De binnenbel rinkelt, het is een teken om niet boven te blijven slapen. Nog een tijd horen we harde schoten, tot het stil wordt. Het geïmproviseerd avondfeest is met luid vuurwerk afgesloten.
Brood en spelen
Een vervolging uit de oudheid die sterk in de herinnering blijft hangen is die van de Romeinse keizer Nero (+ 68). Deze wereldheerser besliste dat de christenen moesten beschouwd worden als mensenhaters. Dat was voldoende om een massale vervolging te rechtvaardigen. Hij won de sympathie van het volk door christenen levend voor wilde dieren te werpen. De geobsedeerde massa genoot van deze bloedige sensatie terwijl er in de menigte een aantal individuen de haat tegen de christenen uitschreeuwde en zo dit gruwelijk spel bleef aanmoedigen.
Al loopt iedere vergelijking mank, de overeenkomsten met de huidige situatie in Syrië zijn duidelijk. Wereldheersers beslisten dat de Syrische president, zijn regering en zijn leger moesten beschouwd worden als de ergste dictatuur ter wereld. Dit volstond om duizenden rebellen als wilde dieren naar Syrië te sturen, allen in geweld aan elkaar gelijk, enkel verschillend van naam. Al drie jaar lang. Onze (vrt en andere) journalisten blijven spreken van een “volksopstand” tegen het “brutale regime van Assad”, “dat kniehoog in het bloed” staat, wat leidde tot een “burgeroorlog” waar “iedereen tegen iedereen vecht”. Precies het tegendeel van de werkelijkheid. Anderzijds wordt de lof gezwaaid naar “de seculiere rebellen” en het “Vrije Syrische Leger” die het land willen bevrijden. Ook precies het tegendeel van de werkelijkheid. Journalisten, door jullie oorlogspropaganda staan jullie aan de kant van de moordenaars en worden jullie medeschuldigen. Als je niet weet wat hier gebeurt, raadpleeg dan de juiste informatie die je bv. bij mediawerkgroepsyrie kunt vinden of in de laatste uitstekende “Nieuwsbrief VCP” van 25 augustus 2014. Kom later niet zeggen: “Ja maar, dat wisten wij niet!”
Voordeel of valstrik?
De VN veiligheidsraad heeft eensgezind resolutie 2170 aanvaard waardoor iedere hulp aan IS (islamitische staat) en al-Nousra wordt verboden. Tegelijk zijn de VS begonnen met het bombarderen van stellingen van IS in Irak. Aan iemand die hierop kritiek wil geven, zou ik vroeger kwaad geantwoord hebben: voor sommigen is het ook nooit goed! De oorlog tegen Syrië heeft mij echter een schone schijn beter leren onderscheiden van waarachtigheid.
Al meer dan drie jaar hebben westerse mogendheden en hun bondgenoten niets onverlet gelaten om de soevereiniteit van Syrië te breken door land en volk uit te moorden en te verwoesten. De schuld van alle misdaden wordt nog steeds handig in de schoenen van de president en het leger geschoven, door blinde journalisten ijverig overgenomen. En telkens opnieuw worden weer voorwendsels gezocht om een militaire inval te rechtvaardigen. Door de val van de president moet chaos ontstaan waardoor het westen hier de macht en de rijkdommen kan grijpen. Syrië ligt op de meest strategische plaats om heel het Midden-Oosten te overheersen. De blijvende weerstand van Syrië is de grootste hinderpaal voor de verwezenlijking van het Amerikaans-zionistische plan van het “Grote Israël” van de Nijl tot de Eufraat. En de ruggegraat van deze weerstand blijft Rusland.
De inval in Irak in 2003 gebeurde onder het motto: “Vrijheid voor Irak”. Was dit zo? Wie is de grootste massamoordenaar geweest: Saddam Hussein of Georges W. Bush? Wil de UNO nu werkelijk de terroristen bestrijden om het Iraakse en Syrische volk te helpen? Waarom kwamen de VS niet toen de IS de ene na de andere gruwelijke overwinning behaalde terwijl Irak om hulp smeekte? Of toen bleek dat in koelen bloede 1.700 mensen werden afgemaakt in Mosoel en omgeving? Of toen de Yezidis en de christenen van alles beroofd hulpeloos aan de grillen van IS waren overgeleverd? Waarom kwamen ze niet ter hulp aan de vele duizenden vluchtelingen in de woestijn die nu omgekomen zijn door dorst en ontbering? Ondertussen voeren het westen en Europa de politiek van een “open deur” voor de emigranten uit Syrië en Irak, terwijl deze mensen in hun eigen land thuis horen. Bij zijn terugkeer uit Beiroet naar Bagdad hekelde deChaldeeuwse patriarch Louis Sarko deze huichelachtige politiek en zei dt het Westen en Europa spoedig geconfronteerd zullen worden met de terroristen die ze zelf gevoed hebben.
De resolutie 2170 is een mooie verpakking maar zorgt er voor dat niemand ter verantwoording kan geroepen worden, laat staan dat de terroristen ook maar iets in de weg wordt gelegd. Waarom worden kalief Abou Bakr en al zijn medewerkers niet op de lijst van de internationale terroristen geplaatst, al hun tegoeden bevroren en voor het internationaal gerechtshof gedaagd? Turkije zorgt voor de grote doorstroom van de terroristen uit heel de wereld naar Syrië en Irak. De in Syrië en Irak gestolen olie wordt langs Turkije naar Europa gevoerd, wat een slordige 3 miljoen dollar per dag zou opbrengen. Waarom worden de havens, de luchthavens en de grenzen van Turkije voor terroristen niet gesloten en de verkoop van gestolen olie daadwerkelijk onmogelijk gemaakt? Saoedi-Arabië en Qatar horen tot de grootste leveranciers en financiers van terroristen. Waarom wordt hiertegen niets gedaan en blijven zij de grote vrienden van het Westen? En de spectaculaire opmars met de succesvolle invasies van IS is niet het resultaat van “wat gepruts aan de keukentafel”. Dit is slechts mogelijk dank zij gedetailleerde kaarten van de actuele toestand en een netwerk van feilloze communicatie. Wie kan hen die satellietbeelden anders geven dan de VS en de NAVO?
Bachar Al Jaafari, de Syrische permanente vertegenwoordiger bij de UNO heeft honderden brieven met de nodige bewijzen, video’s, foto’s en documenten bezorgd aan de UNO en aan de betrokken internationale instanties om de misdaden van deze terroristen aan te klagen. Tot heden werd niet een van die brieven beantwoord. Deze UNO-resolutie maakt nu wel duidelijk dat Syrië en Irak geteisterd worden door terroristen. Ook dit zal evenwel in de media niets veranderen. Terroristen zullen straffeloos massamoorden blijven begaan en onze journalisten zullen deze moeiteloos blijven toeschrijven aan een Syrische president.
Wat is het doel van deze UNO-resolutie en de VS bombardementen? Een goede indruk geven en verdoezelen dat de VS de terroristengroepen zelf hebben opgericht en bijven inzetten om het Midden-.Oosten aan zich te onderwerpen? En vooral, is dit niet hét voorwendsel om straks de lang voorbereide militaire inval in Syrië te kunnen verwezenlijken?
Net had ik voorgaande zin geschreven of het Witte Huis laat al weten bij monde van Ben Rhodes (veiligheid) en Chuch Hagel (defensie) dat de luchtaanvallen niet tot Irak zullen beperkt blijven. Anderzijds laat generaal Martin Dempsey (stafchef) weten dat zij IS in Syrïe niet zullen aanvallen zolang niet duidelijk is dat zij rechtstreeks Amerika bedreigen. Maar ook dat is geen probleem. De moord op de Amerikaanse journalist James Foley is zo geweldig in de media opgevoerd dat het “de eerste terroristische aanval op Amerika” genoemd wordt.
Wallid al-Moallem, Syrische minister van buitenlandse zaken geeft een uitgebreide persverklaring naar aanleiding van de UNO resolutie 2170. Op fijne en diplomatische wijze stelt hij hetgeen wij hoger opmerkten aan de orde. Hij is nu blij dat officieel erkend wordt dat deze organisaties schuldig zijn voor de in Syrië gepleegde misdaden. Waarom, zo vraagt hij, werden echter voorheen de tientallen massamoorden, die wij aanklaagden niet erkend? Er is regionale en internationale samenwerking nodig om de IS te bestrijden, wat de minister toejuicht, maar met wie? Hij verwijst naar een zo juist verschenen artikel in Washington Post waarin getoond wordt hoe Turkije de rode loper uitrolt voor IS. Verder controleren de VS en de NAVO nagenoeg alle landen waar de terroristen hun trainingskampen hebben. Als de VS en de NAVO zogenaamd al tientallen jaren het terrorisme bestrijden, hoe komt het dan dat het terrorisme in die tijd alleen maar sterker geworden is? Zo blijven voor hem alleen Syrië, Rusland, Iran en Irak over als bondgenoten om de terroristen te bestrijden. De Iraanse ambassadeur in Damascus, Mohammad Riza Shibani zei al aan de Syrische eerste minister, Wael al-Halqi, dat de bilaterale overeenkomstig in het licht van deze situatie zullen versterkt worden tot heil van de beide volkeren. En S. Lavrov, Russische minister van buitenlandse zaken heeft aan de VS al ondubbelzinnig laten weten dat iedere interventie in Syrië met volledige toestemming van Damascus en in samenwerking met dit soevereine land moet gebeuren, zo niet wordt het beschouwd als een flagrante schending van het internationaal recht. En Obama heeft de boodschap begrepen. Hij liet weten dat hij uit Syrië zal wegblijven. (Waarom heeft hij dat niet in 2011 gezegd en vooral gedaan?)
De Stad Gods
Het doel van de zogenaamde “vrienden van Syrië” is en blijft zijn soevereiniteit breken, president en regering ten val brengen om zelf de macht en de rijkdom van dit land in handen te nemen en de wereldheerschappij van het westen te verzekeren. Hiervoor was een militaire invasie bedoeld zodat het land naar het stenen tijdperk gebombardeerd kon worden, zoals Irak en Libië. Vooral Rusland belette dit. Ondertussen werden groepen rebellen gestuurd om het land te verzwakken door moorden en verwoestingen. Duizenden scholen, ziekenhuizen, medische centra, fabrieken, openbare voorzieningen werden vernietigd samen met de moord op duizenden mannen, vrouwen en kinderen, burgers, religieuze leiders en heel veel gewone soldaten. Als Syrië een verpletterende dictatuur was zouden soldaten niet een derde van het dodental uitmaken. Hoeveel Israëlische soldaten zijn er gesneuveld tegenover de meer dan 2000 Palestijnen in Gaza in een ruime maand tijd? Ondertussen werden volk, leger, regering en president steeds meer één in de strijd tegen dit internationaal terrorisme. Dan probeerden de “vrienden” “vredesconferenties” te organiseren met hetzelfde doel: de president vervangen door hun eigen zogenaamde overgangsregering. Ook dat lukte niet. De verzwakking van het land ging en gaat onverminderd door. Ook de aanvallen op de energievoorzieningen. Deze week hadden we een dag stroomonderbreking van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat! Dan organiseerden de “vrienden” een laffe gifgasaanval in Ghouta met een massa kinderen die ze twee weken eerder in Lattakia ontvoerd hadden. Bijzonder succesvol en met 35 deskundige video’s de wereld in gestuurd. Toch lukte het ook toen niet eensgezind de schuld aan Syrië te geven en met luchtaanvallen te beginnen. Wel gingen moorden en aanslagen onverminderd verder. En nu is er een nieuwe en nog grotere gruwel: de IS (islamitische staat) die al flink voorbereid werd in Irak en Libanon. Als IS werkelijk in staat is de verbinding te maken tussen Irak en Libanon door Syrië heen, dan kunnen ze het land hier naar wens in stukken breken. En toch, de “vrienden van Syrië”, gesteund door “de internationale gemeenschap” en tienduizenden tot de tanden gewapende terroristen hebben Syrië tot heden niet kunnen breken. Wij verwachten dat ook IS het niet zal kunnen. Hoezeer het land ook door deze drie jaar durende terreur erg verzwakt is, toch zijn volk, leger, regering en president meer dan ooit één en dat blijft de grootste kracht. Bovendien heeft Syrië inmiddels ook echte vrienden en sterke bondgenoten.
De geschiedenis van de eerste eeuwen van onze tijdrekening is geschreven met het bloed van de christenen. Het Romeinse Rijk wilde zijn wereldheerschappij behouden. In 410 wordt evenwel Rome door Alaric geplunderd, waarmee de ineenstorting van de wereldmacht begint, volgens de profetie van Jesaia 33, 1: “Wee u verwoester... Als ge klaar zijt met verwoesten, wordt gij zelf verwoest”. Terwijl het Romeinse Rijk voor goed zal verdwijnen, blijft het Kruis overeind en zal de Kerk zich uitbreiden over heel de wereld. Het is deze Kerk die alle landen en instellingen van de Westerse beschaving heeft zien geboren worden en ook zal zien sterven. In die zin schreef Augustinus, een genie uit de westerse beschaving, zijn groots werk over “de Stad Gods”. Wanneer hij sterft wordt zijn bisschopsstad Hippo door de Vandalen belegerd. Hij heeft duidelijk gemaakt dat er doorheen het politiek bedrijf van deze wereld een andere geschiedenis loopt, die blijvend is. God is de Schepper en Heer van deze wereld en Hij heeft Jezus aangesteld als de enige Koning van het heelal. Goed bestuur kan enkel gebeuren in Zijn naam. Dat kwam ook de “maagd van Orléans” duidelijk maken voor haar land. Als kind leidde Jeanne d’Arc het Franse leger en bevrijdde Orléans en Troyes en liet Charles tot koning van Frankrijk kronen als de vertegenwoordiger van de echte Koning Christus, “omdat God het wil”. Zelf is zij de weg van de verwerping gegaan zoals Christus en stierf op de brandstapel in 1431 op 19 jarige leeftijd. Dit is geen vroom verhaal voor devote zielen maar warachtige geschiedenis en een handleiding voor ieder land in onze tijd. Waar God niet erkend wordt, is er geen vrede en wordt ook de waardigheid van de mens met voeten getreden. Daarom is de echte vraag: “Zal de Mensenzoon bij zijn komst het geloof op aarde vinden”? (Lc 18, 8).
29-08-2014 om 15:54
geschreven door Gust Adriaensen
'Een Thatcherregering in de maak'
Marc Leemans, voorzitter van het ACV, waarschuwt voor een rechtse Thatcheriaanse regering, die er dreigt aan te komenEnkele citaten:-De Vlaamse meerderheidspartijen hebben eerst de kiezer verblind met beloftes en zijn die nu allemaal vergeten.
'Er bestaan vandaag inkomens die te weinig worden aangesproken. Werknemers betalen 45 procent, bedrijven amper 11 procent.'
'Het zou wel eens meer een rechtse dan een centrumrechtse regering kunnen worden.'
'Het kan niet dat de opbrengsten alleen aandeelhouders ten goede komen en dat de werknemers er geen graantje van kunnen meepikken.'
29-08-2014 om 14:41
geschreven door Gust Adriaensen
28-08-2014
'Christenen zijn non-conformisten'
Abt Testaert van de Postelse norbertijnenabdij zei in zijn homilie ter gelegenheid van de viering van de heilige Augustinus, regelvader van de norbertijnen, dat de christenen non-conformisten zijn.
Voortbouwend op de Bijbellezingen stelde de prelaat dat Christus navolgen je ertoe aanzet waarden te belijden en te beleven die haaks staan op wat de ‘wereld’ voorstaat en nastreeft. Dat maakt de christen dus onvermijdelijk tot een non-conformist.
En toch mogen christenen de ‘wereld’ niet ontvluchten. Als zij een van hart en geest in de wereld getuigenis afleggen van hun geloof in de liefde, zullen zij vele mensen blijven aantrekken, aldus de abt.
28-08-2014 om 14:52
geschreven door Gust Adriaensen
'Het papiertje en de factuur'
In De Standaard van 28 augustus verscheen volgende lezersbrief waarin de schrijver Unizo-topman Van Eetvelt over de hekel haalt en waarin gewezen wordt op de wijd verspreide praktijken van fiscale fraude in de ondernemerswereld. De voorbeelden die de briefschrijver aanhaalt zijn ongetwijfeld scherp herkenbaar zowel bij de ondernemers als bij de klanten.
'Van vele ondernemers is er geen mens die kan weten wat hun echte gemiddelde inkomen is. '
De klaagzang van Unizo-topman Karel Van Eetvelt is karikaturaal, indien niet hypocriet (‘Een zure/dure les voor ondernemers’ DS 25 augustus ). Altijd wordt op de hamer van de respectloosheid geklopt, steevast is de kleine ondernemer het slachtoffer van fiscaal onrecht, immer is de fiscale ambtenaar een soort roofdier. Eigen ervaring leert dat dit op zijn minst genuanceerd moet worden.
Het voorbije jaar hebben vier zelfstandige ondernemers werken in mijn huis uitgevoerd. Drie van hen gaven mij na de afwerking een papiertje met daarop het bedrag dat ik moest betalen. Pas na mijn verzoek kwam er een factuur. Slechts een onder hen vond het evident dat de werkzaamheden gefactureerd zouden worden. (Over het verdere verleden zullen we het maar niet hebben, de lijst zou immers te lang worden. Zelfs een lading tropisch hout kon zomaar geleverd worden). Van de drie zelfstandigen kan het inkomen niet precies bepaald worden, want zij werken ook elders met een papiertje.
Tuinstoelen voor op kantoor
Wat dan met de uitgavenzijde? De ervaring van de fiscus dat meer dan de helft van de gecontroleerde zelfstandige ondernemers privé-uitgaven als bedrijfsuitgaven boekt, is voor Karel Van Eetvelt duidelijk niet betrouwbaar (DS 28 mei) . De fiscus is immers niet eerlijk.
Wat leren hier verhalen uit de eigen omgeving? De tuinstoelen komen in de boekhouding als kantooruitrusting terecht, de vele boeken van de echtgenote zijn handboeken voor de zaak, de gsm’s van vrouw en kinderen staan op naam van de firma, de kopies van zoonlief in Leuven worden gefactureerd.
Een ondernemer neemt initiatief en vooral risico’s. Hij mag best een stevige boterham verdienen, een meervoud van wat ikzelf ontvang. Maar van vele ondernemers is er geen mens in dit land die kan weten wat hun echte gemiddelde inkomen is. Zowel aan de ontvangstzijde als aan de uitgavenzijde wordt er vals gespeeld. Mijn respect voor de ondernemer die mij zonder probleem correct een factuur bezorgde, is grenzeloos. Maar als Karel Van Eetvelt sympathie en respect voor zijn Unizo-leden wil, moet hij eerst de rest van de stal opruimen.
Alle bovenstaande voorbeelden zijn uit mijn ervaring en omgeving geplukt. Vandaar dat ik mijn naam niet bekendmaak. Die onmenselijke fiscus zou weleens op ideeën kunnen komen.
28-08-2014 om 08:00
geschreven door Gust Adriaensen
twitter@pontifex
Paus Franciscus:
'Christians know how to give. Their lives are filled with generous acts – often hidden – towards their neighbour.'
28-08-2014 om 07:36
geschreven door Gust Adriaensen
27-08-2014
De gastvrijheid van Delhaize Kessel-Lo
Woonwagenbewoners vonden tot voor kort een standplaats op een niet gebruikt terrein van Delhaize Kessel-Lo.
De wakkere directie van dat warenhuis heeft nu een gracht laten graven, zodat die mensen niet meer op het terrein kunnen. De VRT noemt die maatregel een 'creatieve oplossing'. Oplossing waarvan?
Delhaize Kessel-Lo beklemtoont dat het niet de bedoeling is die woonwagenbewoners te 'verjagen', maar wel ze te 'ontmoedigen'. Dat mag gerust het toppunt van warenhuisdirectiecynisme genoemd worden.
Hopelijk reageren vele klanten van Delhaize Kessel-Lo tegen deze klaarblijkelijk primitieve Delhaizebazen, door de winkel links te laten liggen. Niet om ze te boycotten natuurlijk maar om ze te doen nadenken.
Kwaadaardige domheid is klaarblijkelijk niet alleen besteed aan Landense burgemeesters maar ook aan Leuvense Delhaizebazen.
27-08-2014 om 13:46
geschreven door Gust Adriaensen
De postjes
Het zijn verschrikkelijke tijden voor Peeters, Thyssen, Reynders, De Gucht én hun respectieve partijkopstukken.
Peeters heeft zijn zinnen gezet op het premierschap en gedraagt zich al als zodanig. Thyssen is kandidaat voor een commissarisjob bij de EU en wordt gelokt, verleid door Juncker met de belofte van een 'dikke' portefeuille. Maar de liberale 'familie', en zeker niet de MR, evenmin als de N-VA gunnen de 'kleine' CD&V, twee topfuncties, plus daarbij nog twee ministers in de federale regering. Het ziet ernaar uit dat CD&V in dat postjesgevecht de grootste averij, zeker op het persoonlijke vlak, zal oplopen. Kris Peeters zal het hem door N-VA beloofde premierschap niet opgeven. En dan wordt Marianne Thyssen het slachtoffer van Peeters' ambitie.
Ook Reynders aast op een 'zware' portefeuille bij de Europese commissie. Hij wordt in die ambitie ongetwijfeld gesteund door zijn voorzitter Michel, die Reynders liever kwijt dan rijk is op het Belgische politieke toneel. Maar een MR-EU-commissaris plus zeven (!!) MR-ministers in de federale regering, is de schaamte ver voorbij, zelfs voor de vrij schaamteloze pokerspelers, die een zogenaamde 'Zweedse' (wat een belediging voor Zweden!) in mekaar aan het knutselen zijn.
Bij dit geweld der 'groten', speelt De Gucht vooralsnog een bescheiden rolletje in de luwte. Maar ook Karel uit Berlare, lobbyt en spint en intrigeert... en hoopt dat door de houdgreep waarin CD&V en MR mekaar houden, er alsnog een commissarisjob bij hem in de schoot valt.
Ondertussen verschijnen de twee co-formateurs om de haverklap als twee blitse, energieke, zonnige, wat overjaarse yuppies op het tv-scherm, kloppen mekaar amicaal op de schouders en verklaren met stralende gezichten dat ze er weer eens fel zullen tegenaan gaan. Kortom, typevoorbeelden van de 'hardwerkende Vlaming' en, nu ook, weliswaar tegen de diepste overtuiging van de Vlaamse nationalisten in, van de 'hardwerkende Waal', wat tot voor kort voor de Vlaamse diehards een contradictio in terminis was. 'Hardwerkende Walen', inderdaad. Althans wat de sociaal-economische geestesgenoten van de Waalse liberalen betreft. Het gespuis van de PS en Ecolo hoort daar natuurlijk niet bij. Die liggen nog altijd in hun hangmatten te profiteren van de 'hardwerkende Vlaming'.
27-08-2014 om 09:16
geschreven door Gust Adriaensen
26-08-2014
'Belgikske nikske!' = 'Vive l'armée Belge!'
Het loont de moeite op de diverse internetfora de namen van de fanatiekste aanhangers van de Vlaamse nationalisten eens te leggen naast de ferventste verdedigers van de miljardenaankoop van gevechtsvliegtuigen. Daaruit blijkt dat die grotendeels gelijk zijn.
Of hoe schreeuwers van 'Belgikske nikske!', zich ontpoppen tot schreeuwers van 'Vive l'armée Belge!'.
26-08-2014 om 12:22
geschreven door Gust Adriaensen
25-08-2014
Prioriteiten
Groen en SP-A hekelen het voornemen van de regeringsonderhandelaars om miljarden te besteden aan gevechtsvliegtuigen en tegelijk flink te snijden in de zorgsector.
In het bijzonder parlementslid Calvo van Groen stelt scherp het verschil in prioriteiten aan de kaak. De rechtse regering die in de steigers staat, maakt het de gezinnen, het sociale netwerk van de verenigingen en de werknemers moeilijk, en heeft klaarblijkelijk veel minder moeite met het voorzien van miljarden voor het leger.
Terecht pakt hij ook CD&V aan. De partij van de gezinnen zegt op dezelfde dag: wij beknibbelen op de sociale uitgaven en wij zijn genereus als het om militaire uitgaven gaat.
25-08-2014 om 19:37
geschreven door Gust Adriaensen
24-08-2014
Groene jongen Herman De Croo
(Het rendez-vous bij het prieeltje)
(De Schone (?) en het Beest (?))
---------------------------------
In de Helleboschzomernachtsessie met Goedele Liekens en Herman De Croo in het DSWeekblad, schetst Herman De Croo (77) een ongenadig en vernietigend beeld van 'ons egoïsme'. Waarschijnlijk vergeet hij daarbij dat het kapitalisme en het neoliberalisme, waarvan hijzelf een grote voorstander is, zonder twijfel een van de grootste oorzaken van dat 'egoïsme' is.
Lees de wijsheden van het Orakel van Brakel:
'Het systeem slaagt er niet in om zelfbeschermend op te treden. Historisch zijn wij Byzantium waar ze discussiëren over het geslacht der engelen terwijl de Turken de eerste ladders tegen de muur zetten. De politiek helpt ons hier niet. We zijn een groepje mentaal verknechte profiteurs. We discussiëren over de prijs van de benzine, de woonbonus, de schaal van de belastingen. Maar we verzekeren ons niet voor de beschaving die wij al een goede halve eeuw genieten. We zijn zo egoïstisch dat we op korte termijn de nadelen van ons egoïsme niet zien.'
En Herman gaat voort op zijn elan en etaleert vol vuur zijn milieubekommernis:
'In Congo wordt elk jaar 4 miljoen kubieke meter hout vernietigd. Het gros daarvan gaat naar de houtskool voor onze vuurtjes. In dit tempo staat er binnen 50 jaar geen boom meer recht in Congo. En wij doen niets tegen die zelfvernietiging, tegen de opwarming van de aarde die dat mee veroorzaakt.'
Ferm gesproken Herman! En nu maar hopen dat de opvattingen van vader De Croo, niet alleen maar opborrelden tijdens een zomernacht met Goedele Liekens, maar dat ze echt zijn en ook zoon Alexander beïnvloed hebben.
Als dat zo is, dan kunnen we ons wellicht verheugen in een stevig groen hoofdstuk in het federale regeringsprogram!
24-08-2014 om 16:04
geschreven door Gust Adriaensen
Met spek schieten
Wouter Torfs, de CEO van Schoenen Torfs, orakelt : 'Het welzijn van mijn magazijniers is mij véél dierbaarder dan mijn persoonlijke welvaart.'
Nu is het goed mogelijk dat de heer Torfs bekommerd is om het welzijn van 'zijn' magazijniers. Maar wereldkundig maken dat zijn persoonlijke welvaart hem minder interesseert dan het welzijn van 'zijn' magazijniers, is totaal maar dan ook totaal ongeloofwaardig.
Wat belet de heer Torfs, als het welzijn van 'zijn' magazijniers hem dierbaarder is dan zijn eigen welvaart, het loon van 'zijn' magazijniers, morgen te vervijfvoudigen? Als eerste kleine stap natuurlijk. Want de bekommernis om de magazijniers, die zoveel groter is dan de gehechtheid van de CEO aan zijn persoonlijke welvaart, kan nog veel duidelijker in concrete beslissingen van de CEO uitgedrukt worden!
24-08-2014 om 07:13
geschreven door Gust Adriaensen
23-08-2014
'De N-VA wil separatisme'
In een uitgebreid interview met De Standaard windt Bruno De Wever, historicus en broer van N-VA-voorzitter Bart De Wever, er geen doekjes om. Het ultieme doel van N-VA blijft : België kapot maken.
Enkele citaten uit het interview:
'Een buitenparlementaire Vlaamse Beweging is weggesmolten.'
'Mijn broer (Bart De Wever) is God op dit moment binnen zijn partij. Hij kan zich alles permitteren, ook regeringsdeelname. Niemand gaat hem uitschelden voor volksverrader. Wie zou het ook durven?'
'De basismilitanten van de N-VA willen een onafhankelijk Vlaanderen. Dat herstelbeleid, pfff, daar draait het eigenlijk niet om.'
'Bij onafhankelijkheid verliest Vlaanderen hoe dan ook Brussel. De N-VA beseft dat denk ik. Volgens mij hebben ze Brussel al opgegeven.'
'De N-VA wil breken met het romantisch Vlaams-nationalisme.'
'In Vlaanderen kantelde het nationalisme toch altijd eerder naar rechts, vaak uit opportunistische overwegingen.'
'Er is weinig of geen verschil tussen de Volksunie toen (de tijd van Schiltz) en de N-VA nu. Het doel van een groot deel van de achterban was en is hetzelfde: België kapot maken. Maar Schiltz was verstandig genoeg om 'Leve België' te roepen wanneer hij als minister niet anders kon. Net zoals mijn broer (Bart De Wever) verstandig genoeg is om de koning te bezoeken en daar niet moeilijk over te doen.'
23-08-2014 om 08:27
geschreven door Gust Adriaensen
22-08-2014
Valt onze identiteit samen met consumptie?
Naar aanleiding van de publicatie van het boek 'Ik daag u uit God -Leven met chronische pijn', geschreven door Anita Galle, publiceert Tertio een interview met zus en broer Anita en Erik Galle.
Erik Galle zegt o.a. het volgende:
'Een van mijn favoriete theologen, Maurice Zundel (1887-1975), heeft ingezien hoe een meerderheid van ons in de heersende ik-cultuur verstrikt zit. Toch stimuleert deze Zwitserse denker ons het vlakke niveau van consumentisme te overstijgen.
Wie een zingevingskader bezit, is in staat zich letterlijk terug te trekken uit de mallemolen. Een gelovige visie helpt daarbij.
Door alle discussies over ethische thema's dreigt menigeen te vergeten dat een christelijke oriëntatie ten diepste gaat over identiteit.
Valt onze identiteit samen met consumptie? Of laten we iemand anders toe?
----------------------
Anita Galle, Ik daag u uit God-Leven met chronische pijn, Halewijn, 14,95 euro. Bestelling is mogelijk via www.tertio.be.
22-08-2014 om 13:38
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes in Syrië
VIII/23
Vrijdag 22 augustus 2014
De veiligheid
De veiligheid in onze streek is zo goed hersteld dat we naar buiten kunnen als het nodig is. Al zijn de ziekenhuizen ook in onze buurt flink verwoest, in de omliggende dorpen zijn er weer voldoende deskundige medische zorgen, hier een oogarts, daar een tandarts. Zo heb ik zelf al enkele keren een tandarts kunnen bezoeken, begeleid door een van onze “vrijwilligers”, die goed op de hoogte zijn van de toestand. Het bezoek had iets van de sfeer van voor de oorlog. De voordeur van het huis van de tandarts staat wagenwijd open. Dan zijn er nog drie deuren in rechte lijn, allemaal wagenwijd open tot en met de deur van het kabinet. Iedereen kan binnen zonder bellen en zich meteen bij de tandarts even aanmelden. Neen, het zijn hier geen Afrikaanse toestanden en de tandarts beschikt, denk ik, zo ongeveer over alle moderne materiaal zoals in België. Wel is het allemaal veel huiselijker. De meesten gaan ook met twee of meer binnen: moeder en kind, twee meisjes, een oudere jongen met een kleinere broer... Ooit steekt een van de kleine kinderen zijn hoofdje door de andere (gesloten) deur en vraagt of hij iets mag nemen of doen, waarop mama, de tandarts met een luide lach antwoordt. De vaste telefoon rinkelt constant. De tandarts kijkt naar het nummer en laat de telefoon rinkelen. Haar man hoort bij de plaatselijke vrijwilligersploeg die mee zorgt voor de hulpverlening. Ik vermoed sterk dat zij vele uren werkt zonder die aan te rekenen. Ze is soenniet maar leest graag, zegt ze, in het evangelie dat ze van onze fraters heeft gekregen.
Een harmonieus samenleven
Een van de aangename eigenschappen van de Syrische maatschappij was steeds de harmonieuze samenleving. In deze lekenstaat wordt er over gewaakt dat iedere godsdienst beschermd wordt en dat ieder zijn geloof vrij mag beleven. Vanaf het ogenblik dat van buiten af de oorlog tegen Syrië georganiseerd werd, hebben wij geprobeerd uit te leggen dat er hier van binnen uit geen “godsdienstoorlog” of “burgeroorlog” ontstaan is. Dit paste niet in de westerse oorlogspropaganda en werd dus niet geloofd. Mogelijk nu nog niet. Toch is het zo. De huidige samenleving op de meeste plaatsen van het land is daar het bewijs van. Ook hier bij ons. Wij leven met christenen en soennieten samen. Een van de vluchtelingen heeft ondertussen spontaan de taak van portier opgenomen, wat wel degelijk een full-time job is. Moslims komen regelmatig en in alle vrijheid naar de eucharistie of het liturgisch gebed, waarop wij hen bij gelegenheid een of andere Schriftlezing in het Arabisch laten voorlezen. Af en toe nemen we samen het avondmaal op de grote binnenkoer, waarna de mannen en de vrouwen elk spontaan een groep vormen, terwijl de kinderen rondlopen of fietsen. De vluchtelingen helpen mee bij allerlei werk en zorgen af en toe ook voor een verrassing of een gebak. Kortom, zo hebben wij hier de samenleving voor de oorlog gekend en zo is het nu in volle oorlog nog.
Alle aandacht gaat nu naar de wreedheden van IS, die volgens velen de ware aard van de islam openbaren. Best mogelijk. Deze week hadden onze moslims op een avond de behoefte ons eens uitgebreid uit te leggen dat die IS hun islam besmeurt en dat de islam zelfs in de oorlogsvoering een strikte code kent van respect voor de eigendom en het leven van anderen. Zij beweren stellig dat de barbaarsheid van IS en van al de andere terroristische groepen niet van hun islam komt. Ook dat is best mogelijk. Dan blijft wel de vraag: vanwaar komt het dan wel? Ondertussen laat “Le Salon Beige” met een video weten dat België al flink op weg is om een islamitische staat te worden (Vers un état islamique en Belgique, 21/8/2014). En België niet alleen. Het aanwerven van terroristen voor Syrië in europese landen verliep de voorbije jaren verdacht vlot. Zo is de recrutering van strijders voor de islamitische staat nu ook bijzonder succesvol. Allemaal toeval?
Een ondraaglijke blik
In Syrië is de vrede nog lang niet hersteld. Regelmatig wordt ons een foto getoond van een stralende jongeman die door terroristen inmiddels werd gedood. Tijdens en sinds de belegering van dit klooster vorig jaar november zijn hier vele mensen over de vloer geweest. Dikwijls vroegen ze of ze met de mensen van de gemeenschap op de foto mochten. Ook deze week toonde een moslim weer een foto met de mededeling dat die man werd gedood. Al sta ik zelf mee op de foto, ik kan mij die man dan toch maar vaag of niet herinneren. We hebben wel samen gebeden. Laat ons duidelijk zeggen dat wij zelf met eigen ogen nog geen gruwelen hebben gezien. In gevaarlijke ogenblikken zitten of zaten wij in een schuilkelder. Wel hebben wij vluchtelingen rondom ons die ons op hun gsm beelden tonen van hun verwoeste huizen en verhalen vertellen van mensen die gemarteld, vermoord en verminkt werden. En de beelden van gekruisigden gaan de hele wereld rond. Wat mij daarbij het meest aanspreekt is hun onzichtbare blik. Ze zijn geblindoekt. Hun moordenaars kunnen de blik van deze onschuldigen niet verdragen.
Welnu, het is de blik van deze onschuldige en lijdende slachtoffers die ik voor ogen wil houden. Door onze aandacht echter alleen te richten op de misdadigers laten we hun beschermheren en opdrachtgevers buiten bechouwing. Een “complot” klinkt niet journalistiek genoeg en heeft in de openbare opinie geen plaats. Het is veel diplomatischer “geen partij te kiezen”. We willen ons ondubbelzinnig scharen aan de kant van de onschuldige slachtoffers. In hun naam wil ik het onrecht aanklagen van de westerse samenzwering die Syrië en heel het Midden-Oosten aan het uitmoorden en vernietigen is. In hun naam wil ik protesteren tegen de dwaling van het zionisme, die als sluipend vergif bij zovelen is binnen gedrongen, zelfs bij goede gelovigen. Omwille van de slachtoffers klaag ik de valse wijze aan waarop de laatste maanden een nieuwe oorlog tegen Rusland wordt gevoerd. Als de samenleving in Oekraïne zo corrupt, onvrij en ellendig is en als vele Oekraïners voor goed weg willen van de sovjetdictatuur en het stalinisme, zullen ze dan hun waardigheid, vrijheid en welvaart terug krijgen door nu dienaars te worden van de EU, de NAVO en Amerika, die niet ophouden oorlog te voeren? Syrië kan voor ieder land nu een voorbeeld zijn doordat het in eenheid vecht tegen iedere buitenlandse overheersing. Hierin past geen moderne dubbelzinnigheid met de grijze mededeling ”dat er van beide kanten geweld gepleegd wordt”. Wanneer een groep rebellen hier een dorp komt uitmoorden en het nationale leger lukt er uiteindelijk in om hen te overwinnen, dan zeggen we dat de enen een misdaad pleegden en de anderen een weldaad, zonder dat we daarbij het geweld op zich goedkeuren.
Kalief, jood en agent van de Mossad: Simon Elliot?
Wie vluchtig markante uitspraken van enkele invloedrijke zionistische leiders overloopt, krijgt een duidelijker beeld van de huidige oorlogen in de wereld. Ik heb al deze uitspraken niet zelf gecontroleerd. Ik heb ook maar op de lagere school nog met griffel en lei moeten leren schrijven. Ik weet echter zeer zeker dat de verschrikkelijke geest van “etnische zuivering” die in deze uitspraken naar voren komt wel degelijk de geest is waarmee Israël zich gevestigd heeft in Palestina. Wie dit bestrijdt kent de echte geschiedenis niet.
Jabotinski, stichter van het “herwerkte zionisme” schreef in zijn “’Mur de fer” (1923): “Zionisme is een avontuur van colonisatie dat steunt op een machtig leger”. Hij legde verder uit dat geen enkel Arabisch dorp mag blijven en geen enkele Arabier (dus ook geen Arabische christen!). Moshe Dayan, minister van verdediging en buitenlandse zaken sprak op 12 februarir 1952 op Radio Israël over het “Israelisch Imperium”. Raphael Eitan, stafchef van het Israëlische leger (13 april 1983): “De Arabieren hebben geen recht, zelfs niet op één centimeter van het Grote Israël. Dat moeten we hen met absolute macht duidelijk maken, totdat ze voor ons kruipen”. Netanyuahu voor studenten van de Bar Ilan universiteit: “We moeten de Arabieren massaal uitdrijven en daarbij leren van China hoe daar manifestaties worden onderdrukt” (24 november 1989). In het bekendeAmerikaanse nieuwsprogramma CBS’s 60 minutes, verwees Lesley Stahl naar de half miljoen kinderen die gestorven zijn omwille van de sancties tegen Irak en stelde aan Madeleine Albright, staatsecretaris onder B. Clinton de vraag of dit dan de prijs waard is. Zij antwoordde letterlijk: “Ik denk dat dit een zware keuze is, maar de prijs – wij denken dat het de prijs waard is!” (19 mei 1996). Zij betwistte niet eens het hoge aantal gestorven kinderen. Ariel Sharon tot Shimon Peres : “Bekommer u niet om de druk van Amerika op Israël. Wij, joden, controleren Amerika en de Amerikanen weten dit” (3 oktober 2001). Ter afsluiting herinneren we er aan dat Al Qaida een uitvinding is van Jimmy Carter en zijn veiligheidsadviseur Zbigniew Brzezinski (1977-1981), die daarmee in Afghanistan tegen Rusland wilden vechten. (From the Shadows, Google Books, 2011, blz. 146). De voormalige Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, Hillary Clinton, zei het met haar gekende arrogantie openlijk: wij, de Amerikaanse regering, hebben Al-Qaida gemaakt en gefinancierd En dat de senator John McCain al drie jaar naar hier komt om de zwaarste criminelen “geestelijk te begeleiden” kan met tekst en beeld overvloedig geïllustreerd worden (Th.Meyssan, John McCain, le chef d’orchestre du “prentimps arabe” et le Calife,reseau voltaire, 18 aug. 2014; Mouna Alno-Nakhal, A votre avis, les Etats-Unis ont-ils créé l’EIIL? Mondialisation.ca, 15 aug. 2014)
De snelle opmars en de beestachtige wreedheden van de terroristen van IS (islamitische staat) in Irak worden in de westerse media beschreven als geheel onverwacht, omdat ze ieder ruimer of dieper zicht blijven weigeren. Ondertussen ontplooit zich een verschrikkelijke internationale samenzwering. De chaldeeuwse mgr Najim zegt in een interview met ZENIT (15/8/2014) onomwonden dat deze uitbarsting van barbaars geweld gewoon het logisch gevolg is van een bewuste strategie, ingezet met de inval in Irak in 2003. Sindsdien werden systematisch kerken in brand gestoken en christenen vermoord. In 2008 werd mgr. Farraj Rahho, bisschop van Mossoul, samen met zijn secretaris, diakens en priesters vermoord. In 2010 werden 37 christenen, samen in gebed, koelbloedig afgemaakt.
Het gaat wel degelijk om een groots en vernietigend plan. Alle ogen zijn nu gericht op een nieuwe kalief. De volledige naam van deze kalief Abu Bakr Al-Baghdadi luidt: Ibrahim ibn Awad ibn Ibrahim Adri Arradoui Al Hosseini. Heel wat anders dan onze Vlaamse Tist Teunis of Jan Peters! Helaas, zoals ik deze laatste namen nu maar uitvind, zo beweren sommigen dat hij zijn naam uitgevonden heeft. Alles zou vals zijn. Hij zou gewoon Simon Elliot heten, een joodse vader en moeder hebben en een agent zijn van de Mossad, de Israëlische geheime dienst. Van 2004 tot 2009 logeerde hij in de gevangenis van Guantanamo. De Israëlische geheime dienst heeft hem gedurende een jaar een grondige opleiding in spionage gegeven, met specialisatie in psychologische en destructieve strategieën, niet zomaar een klein beetje, maar op de meest gruwelijke wijze. Hij is klaar om binnen te dringen in islamitische of Arabische staten, die door Israël als vijanden worden gebrandmerkt. In nauwe samenwerking met de Amerikaanse, Britse en Israëlische geheime diensten kan hij op één bepaalde plaats, op veilige afstand van Israël, een organisatie opzetten die terroristen vanuit heel de wereld aantrekt. Het kalifaat zou oorspronkelijk bedoeld geweest zijn voor Egypte om de Syrische president omver te werpen, met wapens en logistieke steun van de VS, Engeland, Saoedi-Arabië en Qatar. Als zionistische emir van IS werkt hij aan de realisatie van het “Groot Israël”, de zionistische staat tussen de Nijl en de Euphraat, die heel het Midden-Oosten definitief moet overheersen. Deze operatie heet in geheime taal zoveel als “het nest van de horzel”. Ondertussen zijn zionisten er in geslaagd om de wereld wijs te maken dat het arme Israël dringend moet beschermd worden tegen die extremistische islamisten! (Simon Elliot,alias Al-Baghdadi, de père et mère juifs et agent du Mossad, croah.fr., 3 aug. 2014; Radio-ajyal.com; Egy-press; Geraldina Colotti, Révélations de Snowden: comment les USA aident Israël et recrutent les djihadistes de l’EIIL, mondialisation.ca, 10 aug. 2014). Een vriend stuurde volgende link in het Nederlands: http://www.palestinanieuws.nl/laatste-nieuws-palestina/isis-leider-albaghdadi-is-joodse-mossad-agent-simon-elliot/Een andere betrouwbare bron zegt echter dat de bewering omtrent zijn joodse afkomst ook een misleiding kan zijn om de aandacht wat af te wenden van Saoedi-Arabië.
Is de kalief een jood of niet? Eigenlijk maakt het niet zo veel uit. Syrië, Irak, Libanon en het hele Midden-Oosten worden systematisch uitgemoord en verwoest om deze landen in afzonderlijke confessionele groepen te verbrokkelen. Deze uitroeiing is nu op kruissnelheid gekomen. Vooral de harmonieuze samenleving van Syrië, waarin de verschillende geloofsgroepen als één familie trachten te leven, is al jaren een doorn in het oog van Israël, dat precies het tegendeel nastreeft: een zuivere joodse staat, een Groot Israël, enkel voor zionisten, gebouwd op een militaire supermacht en niet op het joodse geloof. Hierbij speelt deze kalief als marionet van Amerika een grote rol. De EU en de NAVO zijn de gewillige dienaars van de belangen van Amerika, dat zelf geregeerd wordt door Israël, terwijl Israël de speelbal is van zionistische heersers. En de bevriende golfstaten met hun overcapaciteit aan terroristen doen voor hen graag het vuile werk, geobsedeerd door hun eigen fanatieke islam.
De tijd van speculaties over een mogelijke complottheorie is al lang voorbij. We zitten midden in de werkelijkheid zelf en niemand weet of we dit zullen overleven. Internationale voedselprogramma’s of het opzetten van tentenkampen voor vluchtelingen lijken edelmoedig maar zijn in feite een uitbuiten en bestendigen van het lijden van de volkeren. Het moorden en verwoesten dienen radicaal gestopt te worden. Mensen horen thuis in hun eigen land en streek om hun eigen samenleving op te bouwen met de rijkdommen van hun land en de regeringsvorm die zij zelf verkiezen. Als de machtige internationale organisaties hiervoor niet zorgen hebben ze geen zin en geen gezag meer.
Een oproep van oraprosiria
Het is tijd om de wereld en de hemel wakker te schudden met een gebed voor Syrie! Laten we op 7 september 2014 een Gebedsdag voor de Vrede in Syrie organiseren samen met alle mensen van goede wil. Hierdoor herhalen we de historische oproep van onze Paus Franciscus op 7 september 2013 om het ondenkbare te realiseren. Opnieuw laten we een schreeuw horen voor de Vrede in Syrie opdat de fundamentalistische terreur, die iedere dialoog uitsluit, zou stoppen en het gewonde Syrische volk weer in vrede mag leven. Hoe deelnemen? Door het organiseren van gebedsmomenten en ontmoetingen met vrienden, familie en parochie, door dezelfde intentie verbonden met mensen over heel de wereld.
22-08-2014 om 11:56
geschreven door Gust Adriaensen
21-08-2014
Verspilzucht van de partijen
De politieke partijen hebben in de verkiezingscampagne van 2014 hun verspilzucht botgevierd.
Niet minder dan 20.651.511 euro werd aan de verkiezingscampagne besteed. Dat berekende VIVES, het economisch onderzoekscentrum van de Katholieke Universiteit Leuven.
De verspilziekste partij was N-VA met 4.507.945 euro. Dan volgen CD&V met 4.241.347 euro en Open VLD met 4.240.945 euro. SP-A volgt op afstand met 3.323.184 euro.
21-08-2014 om 18:34
geschreven door Gust Adriaensen
20-08-2014
Hoe zit het met de (bezoldigde) cumuls van Kempense politici?
Op de site www.cumuleo.be zijn uitgebreide statistieken te raadplegen over de cumuls (2013) van alle Belgische politici inclusief de gemeentelijke mandatarissen. Boeiend om in te grasduinen. Een greep uit de korf van politici uit het arrondissement Turnhout:
Aantal mandaten Bezoldigd
Verherstraeten 5 4
Celis 14 4
Deckx 7 4
Helsen 11 2
Kennes 5 2
Rombouts 9 2
Smaers 7 2
Taelman 6 5
Van Dijck 13 4
20-08-2014 om 09:01
geschreven door Gust Adriaensen
19-08-2014
Cumulerende politici
Op de site www.cumuleo.be zijn uitgebreide statistieken te raadplegen over de cumuls van alle Belgische politici inclusie de gemeentelijke mandatarissen. Boeiend om in te grasduinen. Een kleine greep uit de korf van de Vlaamse politici.
Bij de 7 politici die 16, 17, 18 BEZOLDIGDE mandaten cumuleren, vind je 2 CD&V'ers, 2 N-VA'ers, 2 Open VLD'ers en 1 S-PA'er.
Bij de partijvoorzitters cumuleert De Wever 12 mandaten waarvan 4 BEZOLDIGD, Rutten cumuleert er 8 waarvan 4 BEZOLDIGD, Beke 8 waarvan 2 BEZOLDIGD en Tobback 5 waarvan 2 BEZOLDIGD.
De Vlaamse parlementsvoorzitter Peumans cumuleert 10 mandaten waarvan 5 BEZOLDIGD.
19-08-2014 om 10:50
geschreven door Gust Adriaensen
18-08-2014
Jan Peumans over opleiding communicatiewetenschappen
Vlaams parlementsvoorzitter Jan Peumans in een interview met De Standaard:
'Ik kom veel jongeren tegen die communicatiemanagement studeren. En dan provoceer ik altijd: 'Ge zijt veroordeeld tot de armoede'. Ik studeerde trouwens zelf communicatiewetenschappen.'
Ha ja, die Jan toch. Hij is ervaringsdeskundige. En iedereen weet dat Jan geen nagel heeft om aan zijn gat te krabben!
18-08-2014 om 09:30
geschreven door Gust Adriaensen
17-08-2014
De geloofsbelijdenis van Wilfried Marten
Wilfried Martens in zijn memoires 'Luctor et Emergo':
'Ik geloof in een persoonlijke God. Men hoeft mij niet te vragen of ik dit aanneem, of ik dit kan bewijzen en ook niet of ik dit hoop. Ik geloof het gewoon. Ik geloof in het hiernamaals. Iedere mens is geroepen tot transcendentie en na zijn dood blijft zijn ziel voortleven. Ik geloof ook in de gemeenschap der Heiligen.'
17-08-2014 om 18:46
geschreven door Gust Adriaensen
15-08-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
VIII/22
Vrijdag 15 augustus 2014
Lezers reageren
Hoewel de meesten de handelwijze van Israël wel doorzien, zijn er toch nog een aantal die de zionistische politiek onvoorwaardelijk steunen. Zij denken dat het allemaal “bijbels” is en begijpen de ware evangelische boodschap niet. Zij denken ook nog dat judaisme en zionisme het zelfde zijn. (Voor geïnteresseerden: nu zondag om 15. u komt een ultraorthodoxe, anti-zionistische jood uit Antwerpen meer vertellen over zijn visie op Israël. Dienstencentrum, St. Alexius, Veldbornestr. 25, Tienen, op loopafstand van het station, info: 0499/223981). Iemand anders meent zelfs dat het buitensporig geweld van Israël gerechtvaardigd is omdat “alle kwaad uit de islam komt”. Natuurlijk is de dubbelzinnige islam ook bron van veel geweld over heel de wereld. Dit is echter slechts de helft van het verhaal. Extremistische islamisten doen dikwijls het vuile werk voor opdrachtgevers of worden door hen gesteund. Zo werkt Israël nauw samen met terroristen om o.a. Syrië te ontwrichten, waarvan de vele Israëlische wapens die hier gevonden worden overvloedig getuigen. De gewonde IS- en Al Nousra-strijders worden door Israëlische hospitalen met honderden opgenomen en verzorgd. In februari heeft een stralende Israëlische eerste minister hen ter aanmoediging nog bezocht in een veldhospitaal in de bezette Golan. Trouwens, Sharif al-Shaffouri de terroristenleider van “de brigade van de twee heilige moskeeën” (die hier in Daraa schuilt) en Kamal al-Labwani, algemene leider van de terroristische groepen in Syrië en lid van de zogenaamde Nationale Syrische Coalitie prijzen openlijk Israël omwille van de overvloed aan wapens die ze krijgen. Hetzelfde geldt voor Amerika. Volgens Richard Barrett, kenner van het terrorisme, is de nieuwe kalief, Abu Bakr al-Baghdadi slechts een marionet van de VS-administratie om het plan van “het Nieuwe Midden Oosten” te verwezenlijken. De Amerikaanse senator John McCain, die al drie jaar op “vriendenbezoek” gaat bij terroristenleiders in Syrië en Irak, heeft onlangs aan de Syrisch-Turkse grens deze meneer, de nieuwe kalief bezocht.
Verder hebben sommigen van de Russische president een heel negatief beeld . Ieder zijn gedacht. Ik ken die man ook niet. Sommigen halen zelfs hemelse inspraken aan om hem terug te voeren naar het sovjet- en Stalintijdperk dat hij al lang heeft afgezworen. Nu zal ik natuurlijk nooit de hemel van onwaarheid beschuldigen, integendeel, maar de tekst van sommige “inspraken” of “boodschappen” lijkt mij rechtstreeks uit een CIA-oorlogspropaganda te komen. Laten we in deze tijd van verwarring nuchter blijven. Dat Syrië geen Irak of Libië geworden is en dat wij nog in leven zijn, hebben we, menselijk gezien, aan Poutin te danken. Voor sommigen is hij de oorzaak van alle ellende in Oekraïne en elders, zoals de media overvloedig uitkramen (dat alleen al zou een reden moeten zijn om erg kritisch te blijven!) Verschillende lezers vroegen naar de bewijzen dat het koelbloedig neerschieten van het lijnvliegtuig MH 17 boven Oekraïne met 298 doden als gevolg, niet het werk van Rusland is maar een welbewust geplande misdaad van de VS en Oekraïne, om een oorlog tegen Rusland te kunnen ontketenen, waar de EU en de NAVO zich kritiekloos bij aansluiten. De duidelijkste link hierover, met alle nodige gegevens, ontving ik zelf van een pientere nederlandse vriend. Wordt wakker: http://www.wijwordenwakker.org/content.asp?m=M26&s=M118&ss=P2528&l=NL. Wie heeft trouwens nu nog niet door dat media en politici al maanden propaganda voeren voor een oorlog tegen Rusland?
Een voedselbank
Zaterdagnamiddag wordt tot in de avond met de vrijwilligers, de vluchtelingen, de gemeenschap en de kinderen gewerkt om voedselpakketten klaar te maken. De zakken met suiker (uit Mexico), verschillende soorten rijst (o.a. uit Indië), fijne bonen ... moeten verpakt worden in plastiekzakjes van 1 kg. Verder zijn er wel een viertal soorten macaroni (o.a. uit Egypte) die al in kleine hoeveelheden verpakt zijn. De smeerkaas (uit Egypte) is, zoals bij ons, in doosjes van acht blokjes. De zwarte thee komt uit Sri Lanka. De twee soorten olijfolie in plastiekflessen komen uit Syrië, alsook de zatar (tijm) en de bokalen tomatenpuree. Op sommige verpakkingen staat WFP (World Food Pragramma) op andere het Rode Kruis en de Rode Halve Maan. Op zeker ogenblik roept een van onze “twaalf apostelen” dat het genoeg is. Nu worden grote plastiekzakken gevuld met elk van deze voedingswaren. Wanneer hierbij het gewone brood gegeven wordt is het een behoorlijk voedselpakket. Het is voor de gezinnen (2.500 personen) die net uit rebellengebied bevrijd zijn en waarvan we het verloop op afstand intens gevolgd hebben. Nadere gegevens zijn voor na de oorlog.
Ieder vreemd land is ons vaderland en omgekeerd
Thomas van Arezzo, een jonge westerse clericus, gaat in 1436 Grieks studeren in Constantinopel. Hij loopt een viswinkel binnen en de winkelier bezorgt hem een vis met een grote hoeveelheid inpakpapier. Tot zijn stomme verbazing ontdekt Thomas tussen al dat papier een nagenoeg gaaf bewaard handschrift “Aan Diognetus”. Hij brengt het naar het westen waar wetenschappers vaststellen dat het handschrift van de 13e of 14e eeuw is en de tekst zelf een brief uit het midden van de tweede eeuw. Een onbekende, vurige christen legt in deze lange brief aan een ontwikkelde en geïnteresseerde heiden, Diognetus, uit wat voor mensen de christenen eigenlijk zijn. Christenen, zo staat er, leven, huwen, wonen, werken gewoon zoals alle andere mensen. Met hun medemensen “delen ze hun goederen, maar niet hun huwelijksbed”. “Wat de ziel is in het lichaam, dat zijn de christenen in de wereld”. “Al ondervindt de wereld van de christenen geen onrecht, de wereld haat hen...”. En dan die onovertroffen paradox: “Elk vreemd land is hun vaderland en elk vaderland is een vreemd land.” Hiermee tekent hij de christenen als pelgrims, die overal thuis zijn, maar zich nergens voor goed vestigen alsof het hun blijvende woonst zou zijn. Neen, zij trekken altijd verder naar een hemels vaderland.
In dit licht zien we ook onze houding tegenover regeringen en staatshoofden, overeenkomstig de uitspraak van Jezus: “Geef aan de keizer wat de keizer toekomt en aan God wat God toekomt”. Christenen hoorden tot de meest loyale burgers van het Romeinse Rijk. Zij eerbiedigden het burgerlijk gezag maar aanbaden noch de keizer noch de afgoden. Zo erkennen wij het staatsgezag en bouwen ijverig mee aan een gezonde samenbleving, maar aanvaarden geen enkel absoluut gezag tenzij van de ene ware God. Zo worden zogenaamde democratische wetten, die in feite tegen de waardigheid van de mens in gaan, als immoreel en dus als ongeldig verworpen. Het is niet de openbare opinie die de bron is van het moreel goede of kwade. Als christenen nemen wij afstand van elke gemanipuleerde openbare opinie en trachten zelf waarheid en leugen te onderscheiden in regeringen of staatshoofden vanuit het respect voor de waardigheid van de mens, van heel de mens en van alle mensen. Wij willen loyale wereldburgers zijn maar geven aan geen enkel staatshoofd of regering het absolute gezag.
De geplande uitbarsting van de oorlog tegen Rusland
De VS, UK en Israël hebben een duidelijke dubbele strategie voor hun wereldheerschappij. Enerzijds willen ze een “New Middle East”, nl. een uitgebreid en door verbrokkeling verzwakt Midden Oosten. Vandaar de oorlogen (na het ‘succes’ in Libië) tegelijk in Syrië, Irak, Libanon en Palestina. Wij geloven niet (meer) dat de alles vernietigende en plotse opmars van extremistische islamisten “per toeval” gebeurt. Anderzijds willen ze Rusland isoleren van Europa. Vandaar de georganiseerde chaos en staatsgreep in Oekraïne en de druk op de EU en de NAVO om Rusland op alle mogelijk manieren te treffen. Leefde Oekraïne tot voor zes maanden, weliswaar met zijn eeuwenoude spanningen, toch als een rustige gebuur, na de westerse staatsgreep is het klaar om als één immense vijandige legerbasis gebruikt te worden. Rusland is tenslotte de enige macht die nog opgewassen is tegen het Angelsaksisch imperialisme.
Hoewel we dit vroeger al schreven, willen we nu graag verwijzen naar een artikel en een video die hiervan een duidelijk geheeloverzicht geven (Th. Meyssan, Le début du basculement du monde. La stratégie russe face à l’impérialisme anglo-saxon, 11 aug. 2014, réseau voltaire; de video is Russisch maar geeft Engelse ondertiteling: http://www.voltairenet.org/article185021.html). Ziehier slechts enkele gegevens hieruit.
Zoals de dollar de betaalmunt werd voor de olie, zo zou de dollar de betaalmunt moeten worden voor de gas, de energie van de toekomst. De topontmoeting in Fortaleza (14-16 juli 2014, waarover we schreven in VIII/18) van de BRICS (Brazilië, Rusland, Indië, China, Zuid-Afrika) heeft echter beslist een monetair reservefonds en bank op te richten, onafhankelijk van de dollar. Door deze en andere beslissingen zijn blijkbaar alle duivels van het Angelsaksisch imperium losgebroken. Zij hebben de Raad van de Europese Unie verplicht Rusland te veroordelen met een economische oorlog als gevolg, zonder enig bewijs en zonder enige mogelijkheid van werderwoord vanwege Rusland. En er volgen sancties, terwijl Rusland inmiddels een half miljoen Oost-Oekraïners moet opvangen. Kortom, precies hetzelfde als hier in Syrië. Toen de gruwelijke gifgasaanval door de “vrienden van Syrië” zelf gepleegd bleek te zijn, volgden er nog extra sancties vanwege de EU jegens het Syrische volk. Over de echte schuldigen van die verschrikkelijke aanval wordt verder niet meer gesproken, evenmin als over de echte schuldigen van de moord op de passagiers van de lijnvlucht MH 17. Zal Nederland met zijn forse verklaringen één stap in die richting durven zetten? Ondertussen hebben de Angelsaksische wereldheersers hun grote voorraad terroristen van Al-Qaida al omgevormd tot een kalifaat. Dit moet de opstanden voorbereiden onder de moslimbevolking in Rusland en China en zo die landen van binnen uit destabileren.
Midden volgende maand worden in Rusland gemeenteraadsverkiezingen gehouden. De “tegenkandidaten” worden vanuit het westen met forse bedragen gesponsord, tussen de Oekraïense vluchtelingen is al een leger van minstens 50.000 “vrijheidstrijders” aangeworven die zich voorbereiden in St. Petersburg, de stad van Poutin, waar zich tevens de grootste “oppositie” bevindt en Washington heeft al een nieuwe ambassadeur naar Moskou gestuurd, nl. John Tefft, dé specialist van opstanden, die met succes de revolutie in Georgië heeft georganiseerd én de staatsgreep in Oekraïne. Je kunt het allemaal nalezen en verder uitzoeken.
Zelf weet ik alleen maar dat de toestand van de oorlog tegen Syrië radicaal het tegenovergestelde was en is van wat de media wereldwijd verkondigden. Dit inzicht vanaf het allereerste begin is alleen maar sterker geworden. Hetzelfde zie ik nu over heel de wereld terugkeren als een vervelend en vooral vernietigend model. Bij het begin van de crisis in Syrië werd overvloedig verwezen naar de vorige president, vader van de huidige, die inderdaad een massalachting had veroorzaakt. Dit was genoeg om alle geweld tegen Syrië te rechtvaardigen. Ondertussen heb ik echter mensen ontmoet die die bewuste periode hebben meegemaakt en begreep ik ook waarom Hafez al Assad erkend en geëerd werd als een man die een periode van welvaart en vrij harmonieus samenleven heeft ingeluid. Hier werd immers terreur gezaaid door de moslimbroeders. In 1980 werd de cadettenschool van Aleppo overvallen. Een brigade moslimbroeders selecteerde de kadetten en de 80 alawieten werden ter plaatse afgemaakt. Daarna werd een moordpoging op de president gepleegd met twee granaten. De ene schopte hij terug naar de moordenaars en de andere doodde een van zijn lijfwachten. Daarmee was voor hem de maat vol. De president liet de haard van verzet van de moslimbroeders in Hama uitroeien met wellicht 20.000 doden. Inderdaad, ook niet direct een voorbeeld van verzoening. Wat je hiervan wel moet onthouden is dat het overgrote deel van hun arsenaal uit Amerikaanse wapens bleek te bestaan. De Angelsaksische wereldheerschappij beschikte toen al over een grote voorraad extremistische islamisten die in heel de wereld worden ingezet.
Mijn grote wens is dat onze Europese medeburgers in staat mogen zijn de leugens van politici en media te ontmaskeren, zo vlug de uitbarsting van geweld tegen Rusland van start gaat en dat de oorlogspropaganda in de kiem wordt gesmoord. Dat zou een geweldige overwinning zijn van de waarheid én van het volk. En mogen Europese politici, staatslieden worden en geen terroristenleiders of blinde meelopers die meehuilen met de wolven in het bos. Dat zij moed en visie tonen en contact opnemen met de Syrische regering, die nu de Europese landen veel kan leren. Een wederzijdse samenwerking zou voor beiden een heropleving brengen. Neem ook contact op met Rusland en sluit u aan bij de BRICS, de landen van de toekomst. Laat de NAVO niet misbruiken om nog meer landen te vernietigen en nog meer volkeren een onmenselijk lijden op te leggen tot glorie van het Angelsaksisch imperialisme en tot verdere afbraak van de eigen Europese Unie. Keer terug naar uw wortels van verzoening, samenwerking, solidariteit en eigen soevereiniteit. Zonder een herstel van deze menselijke waarden (die tenslotte de christelijke waarden zijn) wordt het samenleven van miljoenen mensen verder ondraaglijk.
Christenen sta op!
In Utrecht hebben moslimmannen vorige zondag een priesterstudent bedreigd omdat hij uit solidariteit met de vervolgde christenen van Irak een t-shirt droeg met de Arabische letter ‘n’ (een kuipje met een punt boven, verwijzend naar nazarener, christen, volgeling van Jezus van Nazareth). We scharen ons achter deze priesterstudent en feliciteren hem met heel ons hart. De IS-barbaren brandmerken de huizen van christenen met dit teken waardoor meteen alles eigendom wordt van hun islamitische staat. Blijkbaar zijn in Frankrijk inititieven gestart van mensen die massaal met zulk een t-shirt hun solidariteit met de vervolgde christenen betuigen. De Franse afdeling van Kerk in Nood levert mooie t-shirts met dezeنer op (www.aed-france-.org/nous-aider/boutique). Dit kan in Vlaanderen dan ook! “Prijst u gelukkig als men u hoont om de naam van Christus: het is een teken dat de geest der heerlijkheid, die de geest van God is, op u rust.” (1 Petrus 4, 14).
Stel u voor, moslims die openlijk de meest beestachtige handelwijze bij ons komen promoten en hen die hiertegen protesteren bedreigen! Laat de reactie ook bij ons creatief, positief en massaal zijn, door dergelijk teken of t-shirt overal te dragen en te vertonen. Een ideaal motief voor de inzet van verantwoordelijken in parochies, christelijke verenigingen, ja, voor alle mensen van goede wil...
Een doordenkertje
Ziehier een citaat van Aldous HUXLEY, de Britse schrijver met een profetische visie, ruim tachtig jaar geleden, op onze technische, positivistische en veramerikaniseerde beschaving:
“De perfecte dictatuur is een dictatuur die de schijn heeft van een democratie; een gevangenis zonder muren, zodat de gedetineerden er zelfs niet aan denken te ontsnappen; een systeem van slavernij waarbij de onderworpenen aan hun slavernij gehecht blijven, omwille van een mateloze consumptie en een oppervlakkig vermaak” (Brave New World, 1932).
P. Danielن
* * * * *
Het innerlijk gebed - een schat uit de monastieke traditie
Fr. Jean – Belg (28) 15 augustus 2014
Hallo, deze week wil ik met jullie delen wat mij het meest geraakt heeft in mijn relatie met Christus. In de lente van 2008 heb ik zes maanden doorgebracht in het klooster van Mar Yakub omdat ik mijn eerste semester in mijn studies Journalistiek verknald had (later heb ik die studies afwerkt voor ik definitief naar hier teruggekomen ben). Ik ben hier in 2008 toegekomen, de 3e maart. De zusters hebben mij als een zoon ontvangen en mij de vrijheid gegeven. Ik bad en probeerde een rithme en een dagschema te volgen maar zonder veel succes. Ik was meer verloren en doolde van de ene naar de andere plaats, van de ene activiteit naar de andere. Ik werkte, at en bad wel mee maar zonder een grote innerlijke motivatie, we kunnen het ‘meedijen’ noemen. Dat drukte zwaar op mij: het gebrek aan een doel in mijn leven. Ik voelde me verloren en daardoor heel erg onderhevig aan alle soorten passies. Het is dan ook onmogelijk om onze zondige natuur te overwinnen zonder te weten waar onze thuishaven [ons doel] ligt.
De 26e maart gaf Moeder Agnès-Mariam ons een onderricht over het innerlijke gebed. Het was de eerste in een reeks van drie, vier conferenties die mijn leven hebben veranderd. Het is hier dat de woorden van S Paulus hun volste mening kregen: “Hoe kunnen ze in Hem geloven zonder van Hem te hebben gehoord? Hoe kunnen ze over Hem horen, als niemand Hem verkondigt? En hoe kunnen ze verkondigen, als ze niet zijn gezonden? Het is zoals de Schrift zegt: Hoe lieflijk zijn de voeten van hen die goed nieuws brengen. (...) Geloof komt uit het horen van de boodschap, en de boodschap wordt gehoord door het woord van Christus.”(Rm 10, 14-17). Ik had nog nooit iemand zo horen spreken. Het woord van Christus in die onderrichtingen drong echt tot mij door en het was een zaadje dat is beginnen groeien. Het is dan ook mijn diepste vreugde om dat woord met jullie te delen opdat ik ook zou mogen delen in de zegeningen van het verkondigen van het Evangelie. Enthousiast probeerde ik het innerlijke gebed dus in mijn dagelijkse leven in te passen. Al snel begon ik de vruchten te proeven: een vredevolle aanwezigheid die niet met woorden te beschrijven valt en die mij nimmer verlaten heeft (alhoewel de Heer toelaat dat er periodes van droogte zijn). Ik heb Christus toen op een persoonlijke manier leren kennen. Ik wil die verschillende conferenties die mijn leven veranderd hebben met jullie delen; ik bid dat het woord van Christus in deze onderrichten jullie allen raakt en jullie aanzet om elke dag tijd te nemen om in stilte tot Jezus te bidden (zelfs al zou het maar 5 minuten zijn – al is een minimum van een half uur tot een uur aangewezen). Ziehier de integrale Nederlandse vertaling van haar conferentie van 26 maart 2008:
Wat is het?
Het verschil tussen het innerlijke gebed en het gesproken gebed is dat we in een gesproken gebed onze mond gebruiken om tot de Heer te spreken. Het innerlijk gebed daarentegen is een gebed [zonder auditieve woorden] in het binnenste van de persoon, gericht tot het binnenste, tot God die binnenin ons woont. Dat gebed berust dus op een waarheid die gebaseerd is op het geloof dat God in ons woont. Hoe is dat mogelijk wanneer we God niet zien? Dat komt omdat God Geest is, zijn aanwezigheid is een spirituele aanwezigheid. Hij is echt aanwezig maar op een manier die onze zintuigen overstijgt. Deze realiteit verplicht ons om met de Heer te handelen op basis van het geloof; dat is wat Jezus aan Maria van Magdalena zei wanneer zij Hem wou aanraken na zijn verrijzenis: “Raak me niet aan want (...) Ik ga naar mijn Vader en jullie Vader”. (Jh 20, 17). Hij gebood haar Hem niet aan te raken alsof Hij zei : “ Houd me niet vast in jouw dimensie die doods en onzeker is.” Wij leven in een dode dimensie, een dimense van overgang, van armoede. De Heer heeft na zijn Verrijzenis het dynamisme van de hemelvaart geïntroduceerd. Hij is toen men zijn lichaam in de hemelse dimensie binnen getreden. De relatie met de Heer is niet langer een relatie via de zintuigen maar één in de Heilige Geest. Daarom is het innerlijke gebed het in bezit nemen van de Heilige Geest. Hoe? Dat zullen we leren.
Hoe beginnen?
Om te bidden in de stilte, moeten we allereerst ons hart beschouwen als een tempel omdat de Heer aanwezig is in zijn tempel. Daar waar de Heer is, daar is zijn tempel. We zullen dus een innerlijke houding aannemen die ons doet beseffen dat we voor de Heer staan. Dat doen we op een nederige manier, we maken ons allereerst klaar om tot de Heer te spreken – en daarom zullen we dan ook eerst onze zonden belijden. We belijden onze zonden omdat we voor de Heer staan, we doen dat niet enkel om onszelf te vernederen. [Het gaat hier eerst en vooral om onszelf te zijn voor de Heer. We kunnen met Hem niet in contact treden als we niet helemaal onszelf zijn. In de psalmen van David zien we hoe hij zichzelf vernedert als hij tot God spreekt. Die houding is belangrijk. We zijn eerlijk tegenover God, we belijden Hem onze zwakheden, we verstoppen ons niet als Adam in de tuin van Eden; we gaan naar hem toe met een vertrouwvol hart als een zoon die naar zijn vader stapt][1]. Na het belijden van de zonden richten we onze aandacht – in een act of faith – tot Degene die daar is; het gaat om een innerlijke houding tot een reëele aanwezigheid zelfs al zie ik Hem niet.
Moeilijkheden onderweg
In het begin is het moeilijk om lange tijd die aandacht te bewaren. Het is dan ook goed om een boek te nemen, een foto, een landschap waarop we onze aandacht vestigen en van daaruit op te stijgen naar Hem die boven de zintuigen staat: de zintuigen gebruiken om de zintuigen te overstijgen; meditatie om te komen tot de contemplatie. De meditatie is een hulpmiddel (een boei) om onze aandacht te kunnen richten, de contemplatie is zwemmen in God’s oceaan zonder boei. Bijvoorbeeld:
We hebben een tijd genomen om in stilte te bidden en we voelen ons verloren: we voelen niets, we weten niet wat gedaan. Dat is het goede moment om de boei vast te grijpen en een boek, een foto of een landschap te beschouwen om van daaruit te mediteren over hetgeen God voor ons gedaan heeft (de Heer is met mij, Hij houdt van mij, wat Hij allemaal gedaan heeft in mijn leven, zijn Verrijzenis, zijn vergiffenis ...) Tal van themas die onze aandacht kunnen vastgrijpen om op te stijgen tot Hem. [Hier moeten we noteren dat het erg belangrijk is om de Bijbel te lezen omdat de Bijbel vervuld is van de Heilige Geest. Laten we niet te ver gaan in intellectuele bespiegelingen om onze aandacht vast te grijpen. Het is beter naar de Bijbel te grijpen. De gebeden in de Bijbel zoals de Psalmen, het gebed van de koning Ezechias, het gebed van de koning Manassé zijn goudmijnen voor het innerlijk gebed. Als onze aandacht even weg gaat is het goed om een kleine passage te lezen en terug te duiken in de stilte]. Het is goed om deze oefening een lange tijd vol te houden om zo een gewoonte te creëeren om met Hem te blijven. De meditatie is bijna iets kunstmatigs maar het is hoogst noodzakelijk. Op een kunstmatige manier bewaren we onze aandacht om die tot Hem te richten.
Het is hier belangrijk om de Heer te herinneren. De Syrische monniken spraken over de “herinnering van de Heer” (μνήμηΘεοῦ). Die woestijnvaders[2] richtten op die wijze dag en nacht hun aandacht op de aanwezigheid van de Heer. De meditatie is dus een tussenstap, een direct hulpmiddel om onze aandacht te vestigen om ons de aanwezigheid van de Heer te herrineren. Op deze manier begint de ziel (op een onzichtbare wijze) beetje bij beetje spiritueel dichter bij God te komen.
De inhoud van de meditatie is niet belangrijk – de meditatie helpt ons enkel om spiritueel dichterbij te komen. Het gaat er niet om grootse dingen te mediteren: de hemel en de derde hemel te begrijpen of de tijd van het oordeel of nog de preciese samenstelling van de Drie Eenheid. Het gaat erom dichter bij God te komen door onze aandacht tot Hem te richten. Of ik nu een kleine Peugeot [d.i. een eenvoudige meditatie] of een Rolls Royce [een grote meditatie] gebruik maakt niet uit. Het gaat erom dat we dichter tot God gekomen zijn. Beetje bij beejte zullen we merken dat we in vrede zijn, tevreden zijn in ons binnenste. Soms komen de mensen mij zeggen: “Ik was in innerlijk gebed et ik voelde mij in vrede, ik wilde niet dat het overging”. Dat is de aanwezigheid van de Heer die de ziel begint te verwarmen. Wanneer we dat ervaren voelen we ons tevreden – we laten de medatie dan vallen. Het gaat er dan om simpelweg in de aanwezigheid van de Heer te blijven. [D.i. wat St. Jan van het Kruis de ‘verliefde aandacht’ noemt]. Het is de grote communie tussen de mens en zijn God – een communicatie in de Heilige Geest want het is die Heilige Geest die de eenheid bewerkt tussen God en mens.
God is Geest
Alle christenen zouden tijd moeten nemen voor het innerlijke gebed. Jezus zei aan de Samaritaanse vrow: “Er komt een uur, ja het is er al, dat de ware aanbidders de Vader zullen aanbidden in Geest en in waarheid.” (Jn 4, 23). God is Geest. Dat wil niet zeggen dat Hij een spook is, het is niet omdat we Hem niet zien dat Hij niet bestaat, integendeel. De Geest is een volmaakt wezen die geen nood heeft aan de materie om te zijn. De materie sterft, de Geest niet. De Geest is onsterfelijk en onbegrensd.
Aan het werk
Degene die naar het innerlijk gebed gaat is als degene die naar zijn werk gaat. We bidden niet in stilte, zomaar, zonder enige reden of motivatie. We doen het met een welbepaald doel voor ogen omdat het innerlijke gebed het in het werk stellen is van de souvereniteit van de persoon op zichzelf. Het is als een persoon die zijn huis binnengaat en die de sleutel heeft. Hij is de enige die de deur kan openen – hij opent, niemand sluit die voor hem, en wanneer hij die sluit kan niemand hem openen (cf. Ap 3, 7). Dat is de sleutel van David die gegeven werd aan de Kerk, aan ieder van ons. Souverein treden we binnen in ons binnenste om onze God te ontmoeten. Wanneer we met een dergelijke moed en beslissing naar het innerlijke gebed toegaan worden we opgebouwd. Ik geef elke dag een half uur aan die oefening. Het is een afspraak. En wanneer we een halfuur zeggen moeten we er geen minuten van afsnoepen.
Hoe ons binnenste werkt
In het begin is ons binnenste onbekend terrein. We moeten ons verwachten aan sensuele spanningen: weinig zin hebben, moe zijn, onszelf opjagen, vele vragen stellen, ons vervelen, angstig zijn. Dat zal allemaal gebeuren. Ten tweede zal onze verbeelding ons parten spelen. We willen wel stil zijn voor de Heer maar in onzelf is er een stem die niet ophoudt: herrineringen zullen opkomen, projecten voor de toekomst, duizend en één ding. Dat is de menselijke natuur, dat is niet erg. [Heilige Thérésa van Avila zei dat we niets kunnen doen tegen de verstrooidheid in het gebed]. Het gaat er dan om om een afstand te creëeren tussen onzelf en die verstrooiingen. In het begin zijn we allen als een kleine rots waaraan onze boot vasthangt. Ons bootje wordt dan vaak heen en weer geslingerd op de onstuimige golven. We leren dan om telkens onze boot vast te hangen aan onze rots van de aandacht. Ons rotsje is klein in het begin en de zee erg woelig, onze boot zal vaak lossen. Maar vanaf dat we ons gewaar worden dat onze boot weg is springen we het water in om het terug vast te hangen aan de rots van onze aandacht.
Sommige mensen zullen zich afvragen of dit wel een gebed is? Hier speelt de intentie een allesbepalende rol: wat doen we daar in de stilte? Onze wil in dat gebed is om in de aanwezigheid te zijn van de Heer. Alles wat we doen in dat stil gebed heeft die intentie. Het is een groot gebed; want in dat gebed bereiden we ons voor om in communicatie te treden met onze Zielsbeminde. St. Jan van het Kruis noemt dit ‘aandachtig zijn aan God’. In die aandacht geven we God al de interesses van ons hart – het is een liefdesdaad. Als ik nu met jullie praat en jullie blijven er blauw blauw bij, dan zal jullie aandacht naar iets anders grijpen, jullie zullen niet naar mij luisteren. Het gaat hier om een spirituele aanwezigheid, geen fysieke. Jullie kunnen wel fysiek aanwezig zijn maar spiritueel kunnen jullie gaan [in jullie gedachten] waar jullie maar willen: naar Italië, naar België, naar Sadnaya. Aanwezig zijn is een spirituele ingesteldheid – de alchémie van het innerlijk gebed. Onze aanwezigheid verlicht door het geloof wordt een liefdevolle aanwezigheid. Het licht van het geloof creëert in ons het liefdesvuur. Op die manier kunnen we dus in de stilte onze liefde voor de aanwezige God uiten.
Het is niet erg als we niet weten hoe we moeten beginnen, het is belangrijk dat we beginnen. We kunnen daar eenvoudigweg zitten en de naam “Jezus” herhalen en proberen dat onze aandacht niet te ver van Hem afwijkt. Geen stress, laten we de tijd nemen om ons op ons gemak te voelen; geen opgejaagdheid in het innerlijk gebed.
Het is ook van belang om Maria in onze innerlijke tempel een plaats te geven, te beseffen dat zij de Ark van het Verbond is. Zij is in het hart van onze tempel en zij is het beeld van wat we ooit willen worden, zij is de Bruid. Elke ziel is mariaal en voor het huwelijk gemaakt. In het begin zal het innerlijk gebed zijn als een werk, maar later wordt zij een huwelijk. Dat is het doel van het innerlijke gebed: het huwelijk vieren met het Lam. Niets is groot genoeg om de mens te verenigen met zijn God dan zijn liefdevolle wil om aan Zijn roep te beantwoorden. Ik wens dat u in het innerlijk gebed van morgen de eerste vruchten zult proeven die u zonder ophouden zullen doen terugkeren naar die hartstochtelijke relatie met de Zielsbeminde.”
Tot zover de woorden van Moeder-Agnès Mariam. Moge het woord van Christus u leiden tot een welgemeende oefening van het innerlijke gebed. En als u geen tijd zou hebben – alhoewel er niets zo belangrijk is dan hiervoor tijd te nemen – doe dan zoals ik: als we liggen te woelen op ons hoofdkussen is er niets zaligers dan onze gedachten en onze zorgen te laten varen en onze ogen te richten op ons binnenste en in stilte aanwezig te zijn tot de Eeuwige God die in ons woont.
Hartelijke groeten,
Fr. Jean-Baudouin
[1] We kunnen onze zonden belijden in een persoonlijk gebed waarbij we in de stilte van ons hart alles vertellen aan de Heer wat op onze maag ligt en waar we Hem gekwetst hebben. Dat is een belangrijke eerste stap. Uiteindelijk gebeurt de volledige vergeving in het Sacrament van de biecht.
[2]De Woestijnvaders hebben de traditie van St Antonius de Grote, opgevolgd. Ze leefden een verborgen leven in de woestijn van penitentie en gebed. Ze leefden vaak als een groep kluizenaars rond één spirituele vader.
15-08-2014 om 15:11
geschreven door Gust Adriaensen
Oorsprong feest Maria-Tenhemelopneming
Na het concilie van Efeze (431), waar Maria de titel "Moeder van God" (Theotokos) kreeg toebedeeld, kende de Mariaverering een sterke opgang. De oudste feesten 'Maria Boodschap' en de 'Opdracht in de tempel' waren nog vooral op Christus zelf gericht. Later ontstonden feesten waarbij Maria als heilige werd geëerd: 'Maria Geboorte' en 'Maria-Tenhemelopneming'.
Dit laatste werd in 582 door keizer Mauritius officieel in Byzantium ingevoerd. Op 15 augustus werd voor die tijd al de verjaardag van de kerkwijding van een aan Maria toegewijde basiliek op de weg tussen Betlehem en Jeruzalem gevierd.
Rome nam het feest van Maria-Tenhemelopneming over in de zevende eeuw onder paus Sergius I.
(Schilderij van Titiaan)
15-08-2014 om 07:48
geschreven door Gust Adriaensen
12-08-2014
Robin Williams 1951-2014
Filmacteur Robin Williams is op 63-jarige leeftijd overleden.
12-08-2014 om 20:02
geschreven door Gust Adriaensen
Leegloop en implosie dreigen voor CD&V
De CD&V-top is in razend snel tempo het contact met en het vertrouwen van de partij-achterban aan het verliezen.
Kan ook niet anders. Uit wat tot nu toe lekte uit de besparingsplannen van de Vlaamse regering, blijkt dat het 'middenveld' en zijn honderdduizenden vrijwilligers, eigenlijk van weinig waarde worden geacht. Als er moet bespaard worden, is de ook door de CD&V-top gehuldigde redenering, dan maar in de 'zachte' sectoren, economisch zijn die toch van weinig nut. Een tenenkrullende, puur mercantiele, stuitend materialistische instelling. Bovendien loopt de partij slaafs in het spoor van de Vlaamse Nationalisten, die de voorbije jaren met alle middelen, geprobeerd hebben het 'CD&V-middenveld' en in het bijzonder het ACW en de vakbond, dodelijke slagen toe te brengen.
De CD&V-top heeft tegen het waarde- en gevoelskader van het overgrote deel van haar overgebleven kiezers in, de 'ziel' van de partij verkwanseld: een volkspartij die van 'gezin' en 'middenveld' haar waardevolle kernen maakte.
Beter vandaag dan morgen, moet de top, zeker ten aanzien van haar mandatarissen, leden en bevriende middenveldorganisaties, volledige duidelijkheid scheppen over de besparingsplannen.
Over politieke grenzen heen, moeten middenveldorganisaties en partijen, die nog wel bekommerd zijn om het sociale weefsel van de samenleving, de krachten bundelen, om het verzet te organiseren tegen een beleid dat er vooral een dreigt te worden van culturele en sociale barbarij.
12-08-2014 om 09:52
geschreven door Gust Adriaensen
11-08-2014
Groeiende onrust bij linkervleugel CD&V
Nu meer en meer uitlekt (uitlekken want de partij die het al enkele jaren over 'verandering' heeft, vertikt het info daarover te verstrekken aan het parlement en de bevolking) over de besparingsplannen van de Vlaamse regering (N-VA en CD&V), groeien de onrust en de kritiek bij de zgn. linkervleugel van CD&V.
Daarmee wordt de gegrondheid van de waarschuwing aangetoond, die ik een maand geleden op dit blog formuleerde.
'Let op uw saeck CD&V', klonk het, want zoals lemmingen hollen de CD&V'ers de eigen ondergang tegemoet.
'De collectieve zelfvernietigingsdrang stak enkele jaren geleden de kop op met het rampzalige kartel met N-VA. Het had desastreuze gevolgen voor CD&V en betekende een electorale triomf voor N-VA. Die partij zoog in de daaropvolgende jaren meer en meer traditionele CD&V-kiezers van de rechtervleugel -middenstanders, Boerenbonders, vrije beroepen...- naar zich toe.
In de aanloop naar de laatste verkiezingen, leek het er even op dat CD&V haar lesje geleerd had. Zij probeerde zich te profileren als een partij met eigen identiteit en visie, zette zich af tegen het rechtse populisme van N-VA.
Even maar, inderdaad. Want de verkiezingen waren amper voorbij of CD&V klonk zich, onder impuls van 'middenstanders' Beke en Peeters, vast aan de nog machtiger geworden Vlaamse nationalisten.
Op die manier sleurt de rechtse CD&V-top de partij mee in de richting van een maatschappijvisie en een program die haaks staan op de maatschappij-opvattingen en belangen van een groot deel van het overgebleven electoraat, nl. de mensen uit de 'ACW-stal'.
Ik geef het u op een blaadje: wanneer CD&V met N-VA regeringen vormt, zullen de christendemocratische programmakernpunten zeer duidelijk en scherp, ook in het politieke personeel, aanwezig moeten zijn, ofwel verdampt CD&V zo goed als helemaal, wordt de partij verder leeggezogen, versmacht door N-VA. '
Het ziet er meer en meer naar uit dat de christendemocratische regeringsonderhandelaars veel te sterk zijn meegehold in het hardvochtige rechtse verhaal. Als die tendens nadrukkelijker en nadrukkelijker bewaarheid wordt, kan CD&V gegarandeerd een kruis over zichzelf maken.
'
11-08-2014 om 08:20
geschreven door Gust Adriaensen
10-08-2014
'Bescherm de vervolgden in Irak'
Paus Franciscus:
'Ik vraag de internationale gemeenschap degenen die gebukt gaan onder het geweld in Irak, te beschermen.'
10-08-2014 om 11:08
geschreven door Gust Adriaensen
Onbetaalde reclame
Allen in de weer voor de peer!
Verkoop Poetin met genoegen een Limburgse peer tegen zijn Russische appel !!
10-08-2014 om 10:59
geschreven door Gust Adriaensen
09-08-2014
Genocide
'Kerk in Nood' heeft een oproep gelanceerd om Irak niet uit het oog te verliezen.
"Yazidi’s, christenen en diverse etnische soennieten en sjiieten worden standrechtelijk vermoord of worden, in het geval van vrouwen en kinderen, als slaven verkocht. Degenen die de mogelijkheid en de middelen hebben vluchten met alles wat ze kunnen dragen naar de woestijn en naar de bergen. Dit is iets wat het land in meer dan 1.000 jaar niet heeft gekend."
De inzet is nochtans niet gering. De Chaldeeuwse patriarch Louis Sako schreef in zijn noodoproep dat niet enkel steden als Mosul en gebieden als de Ninevevallei, waar christenen eeuwenlang hebben geleefd, 'christenvrij' worden gemaakt, maar tegelijk worden ook alle sporen van die cultuur – inclusief enkele van de oudste nog bestaande kerken en kloosters en kostbare eeuwenoude manuscripten - uitgewist. President Obama sprak over een 'genocide van de religieuze minderheden'.
09-08-2014 om 08:37
geschreven door Gust Adriaensen
Nog veel rijker dan gedacht
Uit nieuwe berekeningen van ECB-econoom (Europese Centrale Bank) Philip Vermeulen, blijkt dat het ene procent rijkste Belgische gezinnen, nog een veel groter stuk van de rijkdomtaart bezit dan werd gedacht.
Tot die ene procent worden de gezinnen gerekend met een rijkdom van meer dan 2,6 miljoen euro. Welnu, die superrijken bezitten niet minder dan 17% van de rijkdom. Uit vroeger onderzoek bleek dat het ene procent van de superrijken ruim 12% van de rijkdom controleerde.
De rijkdom wordt vaak sterk onderschat, aldus Vermeulen, omdat de rijken hun vermogen verborgen proberen te houden via allerlei offshoreconstructies.
09-08-2014 om 08:27
geschreven door Gust Adriaensen
Geen goed recept
Nobelprijswinnaar Paul Krugman:
'Lief zijn voor de rijken en wreed voor de armen, is geen goed recept voor economische groei.'
09-08-2014 om 08:17
geschreven door Gust Adriaensen
08-08-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
VIII/21
Vrijdag 8 augustus 2014
Christelijk zionisme. Deel 2
De eerste reactie die ik op mijn vorige uiteenzetting (over het christelijke zionisme) kreeg was een dankbare uitroep vanuit evangelische hoek: “het is goed dat evangelische christenen het ook eens horen van iemand anders!” Een ander beweerde dat met dit artikel voor het eerst in ons taalgebied eindelijk dit onderwerp onder de aandacht wordt gebracht. Anderen die niet het onderscheid kunnen maken tussen een wereldse politiek en het uitverkoren volk, hadden er (veel) moeite mee. Zij willen geen negatief woord horen over de politiek van Israël, maar begrijpen niet dat alle profeten heel de bijbel door zich met striemende aanklachten tegen het uitverkoren volk keren, omwille van het onrecht. Daarom werden de profeten ook vervolgd en vermoord (zoals de UNO bemiddelaar, die van Israël gerechtigheid eiste, vermoord werd; zie verder). Jezus heeft heel zijn aardse leven getracht zijn apostelen te bevrijden van een materialistische, overheersende interpretatie van het Woord Gods. Pas met Pinksteren kwamen ze tot inzicht. Kunnen christenen dan opnieuw een zionistische politiek gaan steunen, zogenaamd omwille van het Woord Gods? En daarmee onrechtstreeks (weliswaar onbewust) meewerken aan de uitroeien van de christenen?
Hierbij nog een verduidelijking. Iemand meende ten onrechte dat ik Theodor Herzl (+ 1904) als een gelovige voorstelde. Ik heb wel verwezen naar een van zijn vertrouwelingen, nl. William E. Blackstone, een Amerikaanse predikant, die met zijn religieuze (waan)beelden heel veel invloed uitoefende, zozeer zelfs dat sommigen hem als de echte vader van het zionisme beschouwen. Op het einde der tijden, zo stelde hij, komt er een eindstrijd waarin de joden de uiteindelijke overwinnaars zullen zijn en tegelijk zich bekeren. Hij wekte een groot enthousiasme om een joodse staat te stichten. Herzl zelf was sterk getroffen door de pijnlijke veroordeling van Dreyfus (1894) in Frankrijk en hij wilde dat de stichting van een joodse staat voor het joodse volk de oplossing zou brengen. Daarvoor schreef hij “Der Judenstaat” (1896), organiseerde het eerste zionistisch congres in Bazel (1897) en was de stichter van de zionistische wereldorganisatie. Op dit congres werd beslist een joodse staat op te richten in Palestina. Hij zelf was atheist en leefde helemaal niet vanuit het joodse geloof. Hij liet zijn zoon ook niet besnijden. In die zin kan hij eerder een antisemiet genoemd worden. In Jeruzalem-west kreeg hij een berg en een monument, wat als bedevaartsplaats wordt bezocht en vereerd, helaas ook door vele onwetende christenen (waaronder ik destijds).
Bij de “stichting” van de staat Israël hebben de zionisten zoveel onrecht begaan dat er een hoge UNO bemiddelaar werd aangesteld om het recht te herstellen tussen het Palestijnse volk en de joden. De Zweedse diplomaat graaf Folke Bernadotte werd met open armen door de zionisten als bemiddelaar aanvaard. Hij had immers gedurende W O II duizende joden gered. Deze graaf bracht echter zoveel onrecht vanwege de zionisten aan het licht dat de UNO resolutie 181 stemde: de 700.000 verdreven Palestijnen hebben het recht om terug te keren naar hun huis en grond, er moet een Arabische staat komen en Jeruzalem moet onder internationaal bestuur komen. Dit was echter niet naar de zin van de zionisten en graaf Folke Bernadotte werd op 17 september 1948 vermoord, op bevel van de toekomstige eerste minister Yitzhak Shamir. Daarop bevestigde de algemene vergadering van de UNO resolutie 181 en stelde in resolutie 194 dat de Palestijnen het onvervreemdbaar recht hebben op hun land en bovendien op schadevergoeding. Ondertussen ijverde Israel om opgenomen te worden in de schoot van de UNO. Daarvoor werd het verplicht eerst de moordenaars van de UNO bemiddelaar te berechten en te straffen. Dat gebeurde. Verder moest Israël beloven de UNO resoluties uit te voeren. Dat werd ook beloofd. Zo vlug Israël in de UNO zat werden de moordenaars vrij gelaten, de eigenlijke schutter werd de lijfwacht van David Ben Gourion (de architect van het zionisme, zie vorige berichten) en Israël heeft tot nu toe nooit één van die UNO resoluties uitgevoerd. Zo was het toen, zo is het nu. En er zullen nog lang genoeg hoge heren blijven die het “verdedigingsrecht” van Israël verdedigen en uitsluitend spreken over de inderdaad onaanvaardbare aanvallen vanuit Gaza, zonder ook maar één woord te reppen over de eigenlijke grond van de zaak: het mensonterend en ten hemel schreiend onrecht al 66 jaar lang.
Nieuwtjes
Het Nederlands Dagblad van vorige maandag (4/8/14) publiceerde een interview met mij (blz. 1 en 6). Wim Houtman heeft er een trouwe weergave van gemaakt. Dank je wel.
Het driemaandelijks tijdschrift Solidarité Orient nr. 270 (april-mei-juni 2014) heeft een verslag opnomen van mgr. Jean Abdo Arbach, aartsbisschop van Homs-Hama-Yabroed. Daarin bespreekt hij uitgebreid de situatie in ons bisdom, waarin hij ook ons klooster vermeldt. In het tijdschrift wordt deze verwijzing echter weggelaten maar wees gerust, we bestaan nog. Bovendien, gewoon onvermeld blijven is nog het beste wat ons kan overkomen.
Onze Belgische bisschoppen vragen om dit jaar op het feest van O. L. Vrouw Hemelvaart, 15 augustus, in alle parochies een speciaal gebed met omhaling te organiseren voor de christenen van Irak, Syrië en het Midden-Oosten.
Oraprosiria organiseert op 7 september een wereldgebedsdag voor de vrede, bijzonder in Irak en Syrië. Deze dag wil een herneming zijn van de gebedsdag door de paus vorig jaar op dezelfde dag uitgeroepen.
Het Syrische leger blijft in heel het land rebellenhaarden opruimen. Helaas blijven terroristen ook aanslagen plegen en daarbij vallen telkens weer meerdere soldaten. Regelmatig blijven groepen rebellen hun wapens neerleggen en beloven geen geweld meer te plegen tegen het volk en het land. Woensdag gaven 600 rebellen zich over in Daraa. Manifestaties om leger en poresident te steunen blijven in heel het land toenemen en de Syrische gemeenschappen in verschillende landen sluiten zich hierbij aan. Ondertussen blijven onze zelfverklaarde “specialisten van het Midden Oosten” het drie jaar oude, opgelegde deuntje over een dictator slaafs herhalen, zonder enig besef van het werkelijke lijden en de echte fierheid van een volk dat als één familie, - volk, leger, regering en president – de laffe internationale aanvallen weerstaat.
Een dorpsbezoek
Gedurende ruim twee jaar hebben we geen voet buiten de kloostergebouwen kunnen zetten, zeker als vreemdeling niet. Ons dorp van 25.000 inwoners groeide vanaf 2012 vlug uit tot 80.000 met vreemde bebaarde en zwaar gewapende mannen. Vanaf november vorig jaar werd het dorp gezuiverd door het leger. Nu zijn er in de omgeving nog enkele kleine groepen rebellen. In het dorp zijn de bewoners ongeveer allemaal teruggekeerd, winkels en bedrijfjes zijn weer open en de geest is geheel anders en veel beter. Wij kunnen nu zelf ook bv. naar de tandarts. Er is nog wel een wachtpost bij de inkom van het dorp. Er zijn slechts hier en daar sporen te zien van de gevechten en slechts op één kruispunt zijn alle hoekhuizen tot op de grond verwoest. De mensen zijn vriendelijk en groeten lachend. Het zijn trouwens onze vrijwilligers die voor ons vervoer zorgen en die mannen zijn goed gekend omwille van de veelvuldige hulp die zij verstrekt hebben. Veel winkels en huizen zijn beschilderd met de Syrische vlag: zwart, wit met de twee groene sterren en rood. Wanneer de rolluiken dicht zijn, zie je over heel de hoogte en breedte niets anders dan deze vlag. De oosterse gemoedelijkheid en gastvrijheid keert terug.
Voorwaar, een vreugdevolle dag
Dinsdagnamiddag valt plots een groep van ‘n vijftigtal jonge mensen binnen. De sfeer van voor de oorlog is ineens terug. Ze komen van het naburige Nabk en dragen een rood vestje met het embleem van de Rode Halve Maan. Telkens ze iemand van de gemeenschap zien, willen ze daarmee op de foto. In het atrium wordt er opgewekt gebabbeld en gelachen. Ze gaan om beurt even in de kerk kijken. Waarvoor komen ze eigenlijk? Ze willen ons uitdrukkelijk bedanken voor de hulp die zij en heel de streek kregen. Laten we duidelijk zijn. Wij (ik) hebben natuurlijk niet veel anders kunnen doen dan veilig binnen blijven en achter de schermen zorgen dat de hulpverleners hun werk kunnen doen.
Moeder Agnes-Mariam heeft echter samen met zr. Carmel drie centra van hulpverlening opgericht: Mar Yakub (Qâra), Jaramana (Damascus) en Khrab (Tartous). Uiteindelijk zijn het de mensen buiten, jullie, die de hulp hebben gegeven en die langs en met het Rode Kruis, de Rode Halve Maan en andere organisaties kon verdeeld worden. Zo werd voor meer dan 2 miljoen dollar uitgedeeld, waaronder een mobiel hospitaal en een mobiele kliniek, 7 ambulances en tientallen containers. Verder heeft moeder Agnes-Mariam de verzoeningsbeweging Mussalaha opgericht en werd zij zelf vertegenwoordigster van zowel het Rode Kruis als het Vrije Syrische Leger, waardoor zij meerdere gevangenen heeft kunnen bevrijden zowel uit de gevangenissen van de regering als uit de handen van de rebellen. De concrete hulp aan mensen in nood werd natuurlijk gerealiseerd door onze ploeg vrijwilligers (onze “twaalf apostelen”). Kortom, deze hulpploeg uit Nabk wil ons hiervoor uitdrukkelijk danken. Op een bepaald ogenblik zijn ze allen neergestreken in onze refter. Daar geven ze ons een overvloed aan Arabische zoetigheden, snoeperijen en fruit. Meteen hebben we genoeg om onze talrijke gasten feestelijk te verwelkomen. Nadat de groep vrolijke vrienden vertrokken is, blijven er nog een tiental mannen over en hebben we de gelegenheid om elkaar wederzijds te danken en aan te moedigen.
Deze avond worden de plechtige vespers van het hoogfeest van de Gedaanteverandering gezongen, met processie. Dit feest werd in het Oosten al in de zesde eeuw gevierd en in de vijftiende eeuw in de Romeinse kalender opgenomen. Het vormt hier een aanloop naar de Kruisverheffing op 14 september.
En voor het eerst gaan we met allen op het voorplein het avondmaal gebruiken, samen met onze vrijwilligers en de vluchtelingen. Het heeft iets van de kermissfeer toen wij kind waren en de mensen voor hun huis op de straat zaten. De meesten zitten her en der op de grond. De kinderen spelen en lopen rond als een uitgelaten kudde. De meisjes maken van de gelegenheid gebruik om met een fiets rondjes te rijden. Het is in Syrië tot heden een soort ongeschreven wet dat vrouwen niet met de fiets rijden. De meisjes zullen dat eens gaan veranderen. En natuurlijk moeten de kinderen sketches doen, gevolgd door liederen en folkloristische dansen van de volwassenen vanuit hun land. Trouwens, tegelijk wordt de verjaardag van een van ons gevierd. Komt daar nog bij dat de verantwoordelijke van onze vrijwilligersploeg juist nu een telefoon krijgt van iemand die zegt dat hij een ambulance voor Qâra zal bezorgen. En zo was het een onvoorziene vreugdevolle dag en avond. Onze grootmeester van de Vlaamse Dichtoefeningen, Guido Gezelle schreef het zo in “Blijdschap” : “Ja! Daar zijn blijde dagen nog in ’t leven, hoe weinig ook, daar zijnder nog voorwaar...” En hij eindigt aldus: “o! Blijde stonden zijnder nog in ’t leven, en, ware, o God, Uw Hemel anders niet, als één van die, nog zou ik alles geven voor één van die, gelijk ik nu... ik nu geniet”.
De machten van de duisternis...
Er groeit wereldwijd steeds meer protest tegen de gruwelen van de fanatieke islamisten, tegen de islamitische staat, tegen het uitmoorden van christenen in Irak, Syrië, Libanon en tegen het verder uitroeien van het Palestijnse volk. In een brief aan de paus slaakt Louis Raphael I Sarko, Chaldeeuws patriarch van Babylon nu een noodkreet. Hij vraagt een onmiddellijke en grote actie van de “internationale gemeenschap” en van de supermachten. Hij vraagt ook dat ze hun standpunten zouden herzien. Hopelijk halen ze iets uit, maar het is te betwijfelen. En ze komen te laat. Het wordt tijd dat we de ellende van de mensenfamilie – de wereld, ons dorp! – ook in ruimer perspectief proberen te zien. Maakt dit allesgeen deel uit van de reeds heel lang geplande “nieuwe wereldorde”? We moeten dringend de duistere machten achter deze “nieuwe wereld(wan)orde” ontmaskeren.
De ontwrichting van Syrië werd vanuit het buitenland nauwkeurig voorbereid, maar nagenoeg niemand geloofde dit toen. Het begon met herrieschoppers, zoals we zelf gezien hebben. Dan kwam het Vrije Syrische Leger, dat helemaal niet vrij, noch Syrisch, noch een leger was. Dan was er de Nationale Syrische Raad, die onmiddellijk door de “internationale gemeenschap” werd erkend als de enige en echte regering van het volk. In feite waren het verraders die zich door het buitenland lieten betalen en manipuleren om hun eigen volk en land uit te moorden en te verwoesten. Vlug daarna werd het de Nationale Syrische Coalitie, die in feite alleen zichzelf vertegenwoordigde. Syrië hield en houdt stand. Daarop werden allerlei terroristische groepen gestuurd: Al Qaida, dan de eigen tak voor Syrië, Al Nousra, dan de ISIS en nu de IS. De “internationale gemeenschap” riep op tot vrede, tot staakt het vuren, tot humanitaire hulp, maar bleef het Syrische volk en zijn regering bestrijden en zorgde er voor dat steeds meer rebellen het land konden uitmoorden en verwoesten. Protesteren tegen deze rebellen heeft dus weinig effect. Ze kunnen onmiddellijk van naam veranderen. Belangrijk is de verborgen machten aan het licht te brengen.
Zoals we vanaf het begin zagen hoe de zogenaamde “volksopstand” in Syrië slechts een dekmantel was voor buitenlandse heersers om Syrië in hun macht te krijgen, zo kunnen we ook niet geloven in een simpele “volksopstand” in Oekraïne of elders. Telkens opnieuw zijn het buitenlandse machten die de toestand aangrijpen om chaos te veroorzaken en de machtsverhoudingen te herschikken. Inmiddels staat het vast dat het lijnvliegtuig van de Malaysian Airlines MH17 op 17 juli 2014 niet door rebellen of Rusland werd beschoten maar door Kiev omgeleid boven het rebellengebied en daar door een Oekraïnse straaljager met raketten van dichtbij beschoten met honderden doden als gevolg. Het verhaal van de VS, de NAVO en Oekraïne die rusland de schuld willken geven is een monsterleugen. Geen nood, de oorlog tegen Rusland was al gepland en gaat toch door. En de EU als trouwste slaaf van de Amerikaans-Engelse wereldoverheersers zal alles doen om het Russiche volk zoveel mogelijk ellende te bezorgen, in plaats van aan te sluiten bij de BRICS, de landen van de toekomst en Poutin te steunen, de enige die de soevereiniteit en de christenen in het Midden-Oosten daadwerkelijk steunt en de christelijke waarden onverbloemd blijft verdedigen. Dat is in de ogen van de schimmige leiders van de “nieuwe wereldorde” ook zijn grootszte misdaad. En het zijn deze leiders die niet alleen de politieke wereld maar ook de mediawereld voldoende kunnen manipuleren om de schuld van de ellende te geven aan diegene die ze willen aanvallen. De brand in Syrië wordt nu overgebracht naar Irak en naar Libanon. En in Gaza staat het zo ver dat zonder veel moeite beslag kan gelegd worden op de grote gasvoorraden. Met nog wat geduld kan daarna dit Palestijns gebied ingelijfd worden om weer een stap dichter te komen tot een zuivere joodse staat. Ondertussen is er juridisch geen enkel beletsel. In Israël geldt voor niemand recht en gerechtigheid, behalve voor de joden zelf.
Onze gerenomeerde en gedecoreerde journalisten schrijven over de werelddrama’s nog steeds in deze zin: “De interventie in Libië is Europa slecht bekomen” of men vertelt over de slechte Amerikaans-Engelse ervaring in Irak. Is dit geen puur zelfbedrog? Een reporter die een verslag gaf over Irak hoorde ik jaren geleden veel eerlijker zeggen: “In Irak hebben Amerika en Engeland een volledige overwinning behaald.” Als ze met een massa oorlogsvliegtuigen en bommenwerpers een land bestoken, uitmoorden en verwoesten zodat ze de heersende regering kunnen omverwerpen en zelf de leiding en rijkdommen in handen nemen, hebben ze dan niet wat ze gewild hebben? Of waren die bommenwerpers eigenlijk bedoeld om speelgoed voor de kinderen te brengen? Waren onze F 16’s geladen met voedselpakketten voor de Libische bevolking? Ook hier lijkt de EU de trouwste slaaf van deze duistere machten. In plaats van Syrië te steunen, dat door deze oorlog een bewonderenswaardige democratische ontwikkeling heeft bereikt, alsook een unieke eenheid van volk, leger, regering en president, zal de EU alles doen om de lijdensweg van het volk en het land dat door tienduizende terroristen wordt uitgemoord en verwoest, nog zwaarder te maken. Ondertussen gaan onze zelfverklaarde Midden Oosten specialisten maar door met de vogeschreven leugens over een gruwelijhke diktator met een wit pak (Ik heb die man nog niet anders gezien dan in een gewoon burgerpakt). En dan het verwonderd jammeren dat de “hoop” van de Arabische lente niet werd ingelost! Alsof de Arabische Lente voor iets anders bedoeld was dan voor ontwrichting, verwoesting en moord. Moeten we blijven liegen en zeggen dat de vernietiging van Irak bedoeld was “voor de vrede”, de oorlog tegen Libanon voor de bescherming van de christenen, de verwoesting van Libië voor de vrijheid van het volk, het uitmoorden van Syrië voor de democratie, de oorlog in Oekraïne voor de welvaart van het volk? Is het immense lijden van deze en vele andere volkeren niet welbewust gepland om langs een “creatieve chaos” een “nieuwe wereld(wan)orde” te scheppen, waardoor de machtigste bankiers en de bazen van de wapenindustrie hun wereldheerschappij steeds meer uitbreiden over landen met rijke energiebronnen?
En het westen dan? In het westen wordt door dezelfde duistere machten een andere en tegelijk toch dezelfde oorlog gevoerd. De soevereiniteit van landen en volken wordt niet militair maar geestelijk gebroken. Daar worden de fundamentele waarden zelf, waarop het geluk van de mensheid van oudsher gebouwd is, vernietigd. Het zijn de eerbied voor het menselijk leven, van voor de geboorte tot aan de natuurlijke dood, de huwelijksliefde, de gelijkwaardigheid én aanvullende eigenheid van man en vrouw, een stabiel gezin met de trouw van vader en moeder, de waarde van een goede opvoeding als basis voor de welvaart van de samenleving, de soevereiniteit van elk volk, de eerbied voor de Schepper en zijn schepping... Het zijn deze oerwaarden waarop het geluk van de mensheid vanaf het begin gegrondvest is. Is er één gewoon kind ter wereld dat spontaan iets anders verlangt? Nagenoeg alles wordt nu misvormd of gebroken en vervolgens worden de ontwrichtingen dwingend opgelegd. En de grote internationale organisaties, in plaats van de menselijke waarden te beschermen, helpen aan de ontwrichting mee. Immers, dezelfde duistere machten hebben ook deze voldoende in handen. De mensheid wordt nu steeds meer geregeerd door dierlijke instincten en zelfs deze worden nog ontwricht. En er is geen internationaal gezag dat de fundamenten van het leven nog kan of wil beschermen.
De laatste decennia hebben alle grote wereldleiders steeds nadrukkelijker de noodzaak verkondigd van een “nieuwe wereldorde”. Bij het begin van de ellende in Syrië schreeuwde de Amerikaanse minister van buitelandse zaken haar arrogantie uit: “We need a New Middle East!” Waarom en voor wie? Wordt het geen tijd dat we eens echt gaan uitzoeken wat hiermee bedoeld wordt, in wiens belang deze wordt opgelegd en hoe deze gerealiseerd wordt?
Ziehier alvast een citaat dat ons op weg kan zetten:
“Het is totaal verkeerd te geloven dat de houding van Israël alleen maar het Midden-Oosten betreft. Vandaag is Israël militair actief in de wereld en wordt gedekt door het Angelsaksisch imperialisme. In Latijns Amerika waren het Israëlische agenten die de repressie organiseerden gedurende de staatsgreep tegen Hugo Chavez (2002) en de omverwerping van Manuel Zelaya (2009, president van Honduras). In Afrika waren ze overal aanwezig gedurende de oorlog van de Grote Meren en zij hebben de arrestatie georganiseerd van Mouamar el-Kadhafi. In Azië hebben zij de aanslag en de massamoord van de Tamiltijgers geregeld (2009), enzovoort. En telkens zweren Londen en Washington dat zij er voor niets tussen zitten. Overigens, Israël controleert talrijke media en financiële instellingen (zoals de Amerikaanse Federal Reserve)” (Th. Meyssan, Israël, qui est l’ennemi? 5 aug. 2014). Kwaad worden of blij zijn met dergelijke uitspraken heeft geen zin. Wij moeten weten of dit waar is.
De schepping biedt ruimschoots genoeg om iedere mens op aarde te geven al wat nodig is voor leven en welzijn. En ze is gratis. Er is echter nooit genoeg om de grillen, buitensporige machtsdrang, hebzucht of waanzin van enkelen te voldoen. We hebben geen “nieuwe wereldorde” nodig, geen oud opgewarmd Angelsaksisch imperialisme, geen zionistische vrijmetselaarsheerschappij, geen barbaars kalifaat of welk zogenaamd “aards paradijs” ook. Ze brengen alleen maar onnoemelijk leed, armoede en dood. We zijn geroepen om te leven in de waarheid van de schepping. Daarvoor hoeven we alleen maar de handleiding van de Sdchepper zelf te volgen.
08-08-2014 om 20:32
geschreven door Gust Adriaensen
Verantwoorde interventie
De VS hebben besloten tot een militaire interventie en humanitaire hulpverlening aan de vervolgde en met de (honger)dood bedreigde minderheden in Noord-Irak.
Deze interventie is m.i. helemaal verantwoord. De IS-barbaren verdrijven en vermoorden al wie hun fanatieke religie niet aanhangt of zich er niet toe bekeert. In het bijzonder de christelijke en de yazidi-minderheden hebben het bijzonder hard te verduren. Het zijn weerloze burgers, mannen, vrouwen en kinderen, die omwille van hun religie en cultuur vervolgd en uitgeschakeld worden.
Blijven wegkijken van dergelijke tragedie en genocide , betekenen een fundamentele ontkenning en ontwaarding van de westerse beschaving en waarden.
Je kan veel kritiek hebben op de VS maar dat land is het toch maar weer dat iets probeert te doen aan het stoppen van het moorddadige IS-offensief. Terwijl tot nu toe de EU zwijgt als vermoord, laat staan een concreet initiatief neemt. Hopelijk vat de EU vlug voldoende moed om ook van zich te laten horen.
08-08-2014 om 14:46
geschreven door Gust Adriaensen
Pelgrimswandeling in Neerharen en de Maasvallei
Pelgrimswandeling
bij de start van het nieuwe werkjaar
de Vreugde van het Evangelie
zaterdag 6 september 2014
Neerharen & de Maasvallei
een organisatie van Werkgroep Pelgrimspastoraal
i.s.m. federatie Lanaken & CCV-Hasselt
-----------------------------
Zaterdag 6 september, bij het begin van het nieuwe werkjaar,
bieden we u een pelgrimswandeling (6, 11 of 16 km) aan
vanuit Neerharen-Lanaken doorheen de schilderachtige Maasvallei.
Het nieuwe jaarthema van ons bisdom is: “Naar buiten… met de vreugde van het Evangelie!”
“De vreugde van het Evangelie” is de titel van een brochure van onze paus,
waarin hij de christenen aanspoort om op een nieuwe wijze het geloof te beleven.
Volgens de paus kunnen we de vreugde van het Evangelie op het spoor komen
vanuit een hernieuwde ontmoeting met Christus als de Levende.
De mooie natuur, de fijne tochtgenoten en enkele inhoudelijke opstapjes
nodigen ons uit om ons te bezinnen over dit thema.
Aan het begin en het einde van de tocht is er een gebedsmoment in de kerk van Neerharen.
’s Middags mogen we onze zelf-meegebrachte picknick nuttigen in café Maasvallei in Herbricht.
Praktisch:
* Voor de deelnemers aan de tochten van 11 en 16 km is er om 9.15 uur een startmoment
in de kerk van Neerharen (Kasteelstraat 38, 3620 Lanaken).
Voor de tocht van 6 km is er om 13 uur een startmoment in dezelfde kerk.
* De deelnemers aan de tochten van 11 en 16 km picknicken in café Maasvallei te Herbricht.
Ieder brengt zelf zijn picknick mee. Drank is ter plaatse te koop.
* Om 15.30 uur komen de deelnemers van de drie tochten samen in de kerk van Neerharen, waar we afsluiten met een gebedsviering. Het einde is voorzien omstreeks 16 uur.
Verdere info:
Luc Herbots 0478/31.57.47
Ria Ketelslegers 0479/80.28.72
Jos Vanderlee 089/71.20.85
08-08-2014 om 12:29
geschreven door Gust Adriaensen
twitter@pontifex
Paus Franciscus:
'Als je materiële bezittingen verzamelt, zullen die je ziel roven.'
08-08-2014 om 09:19
geschreven door Gust Adriaensen
07-08-2014
De Groote Oorlog (4)-Werbeek
De Grote Oorlog (4)-Werbeek
Werbeek Omstreeks 1920 --------------------------------- De oogst komt eraan het werk moet worden gedaan. Twee mannen ontbreken. Met elke houw van de pik snijdt de smart in het hart. -------------- Tranen van verdriet om onherstelbaar verlies. Miljoenen treuren.
07-08-2014 om 09:12
geschreven door Gust Adriaensen
06-08-2014
De Groote Oorlog (3)-Ramskapelle
De Grote Oorlog (3) - Ramskapelle
...Twee broers van mijn vader sneuvelden tijdens WO I, de Grote Oorlog. Op hoge leeftijd vertelde hij soms over zijn broers en over de dag dat zij vertrokken. Hij schreide dan. ...
------------------------------
%%%FOTO%%%
.. ...Dossier Martin Victor Adriaensen, Legermuseum Brussel tué à Nieuport regiment: 10e Ligne, tombé au champ d’ honneur, mort pour la Belgique, Médaille Yser posthume, 25-5-1925, Chevalier de l’Ordre Léopold II avec palme, 11-8-1925 ...
--------------------------------------
Victor Adriaensen 22 juli 1887-19 februari 1915,Nieuport-Nieuwpoort ------------------------------------------------------------ Keek je hoopvol uit over de watervlakte toen een verdwaalde kogel je in het hart trof à Nieuport? Of stootte je op een Duitse bajonet in de moordende muizenval van een veroverde loopgracht à Nieuport? Maaide mitrailleurvuur je neer na weer eens een zinloos bevel en stierf je in de modder van de Vlaamse velden à Nieuport? Op het kleine soldatenkerkhof staat een zerk, jouw naam erin gekapt. Ramskapelle heet de plek, jouw eeuwige stek. Mijn vader schreit.
06-08-2014 om 07:52
geschreven door Gust Adriaensen
05-08-2014
De Groote Oorlog (2)- Erneton-sur-Biert
...Twee broers van mijn vader sneuvelden tijdens WO I, de Grote Oorlog. Op hoge leeftijd vertelde hij soms over zijn broers en over de dag dat zij vertrokken. Hij schreide dan. ...
----------------------------------------------
Dossier Legermuseum Brussel: Joseph Charles Adriaensen: disparu à la retraite de Namur 1er régiment chasseurs de pied tombé au champ d’ honneur mort pour la Belgique Médaille de la Victoire Médaille commemorative 14-18, le 27 octobre 1924 ...
%%%FOTO1%%%
De Groote oorlog (2)-Erneton-sur-Biert
Karel Adriaensen 26 augustus 1885-24 augustus (?)1914 ----------------------------------------------------- Scheurde een voltreffer jou aan flarden en herleidde hij je lijf tot verloren geraakte puzzelstukjes à la retraite de Namur? Verzoop je in een krater die al vlug gevuld raakte met oorlogspuin, een vergeten speld in een hooiberg à la retraite de Namur? Zag je nog even je vader, broer, je zus? Rook je nog even de Kempense lucht? Hoorde je nog even de gebeden in de kapel van het gehucht? à la retraite de Namur? Geen perk, geen zerk, geen naam, in die onooglijke vlek, in Erneton-sur-Biert. Mijn vader schreit.
05-08-2014 om 09:43
geschreven door Gust Adriaensen
04-08-2014
De Grote Oorlog (1)
De Grote Oorlog (1)-Werbeek
... Twee broers van mijn vader sneuvelden tijdens WO I, de Grote Oorlog. Op hoge leeftijd vertelde hij soms over zijn broers en over de dag dat zij vertrokken. Hij schreide dan. ...
------------------------------
Mijn vader schreit. Tachtig jaar na het ontbranden van de Grote Oorlog ziet hij twee broers de ransels op de rug de uniformknopen blinkend in de augustuszon de straat van het gehucht uitgaan. Kussen wordt hier niet gedaan een handdruk is een vreemd gebaar. Hij staat, een kind van negen, op de opstal bij het oude huis en kijkt ze na. Keer op keer zien zij nog om onzeker, ver weg al, naar de bekende plek de vertrouwde mensen. Daar is de Mariakapel, daar loopt het spoor, daar is de halte daar is de buurttram reeds. Met het instijgen verdwijnen zij voorgoed uit het oog van de vader, de broers en zussen, onwennig en gelaten op een rij voor hun Kempense boerderij. Mijn vader schreit.
04-08-2014 om 10:31
geschreven door Gust Adriaensen
02-08-2014
Help de christenen in Irak!
De christenen in Irak en in vele andere landen in het Midden-Oosten worden vervolgd en verdreven. Help ze door de petitie aan de VN en de Arabische Liga te ondertekenen.
02-08-2014 om 12:36
geschreven door Gust Adriaensen
'Weg met de bloemen in 't Stad!'
Dat blijkt de slogan te zijn van de Antwerpse schepen, CD&V'er Heylen, te zijn. Om te besparen wil hij het budget voor bloemen in de Antwerpse openbare ruimte schrappen. Hij stopt het geld liever in 'evenementen', wat dat allemaal ook moge zijn.
Deze meneer Heylen is schepen van cultuur in Antwerpen. Zou je hem niet beter een 'cultuurbarbaar' noemen?
(foto: Schepen Heylen in actie, toen hij nog niet verveld was tot cultuurbarbaar)
02-08-2014 om 08:03
geschreven door Gust Adriaensen
01-08-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
VIII/20
Vrijdag 1 augustus 2014
Onder de heerschappij van het beest.
In het begin van deze maand waren drie ontvoerde en vermoorde Israëlische jongeren het voornaamste wereldnieuws. De misdadigers werden niet opgespoord. Het blijft trouwens bijzonder onduidelijk wie deze misdaad eigenlijk heeft begaan of beraamd en met welk doel. Het leek ook niet nodig. Meteen kwam de VN Veiligheidsraad samen om een strenge veroordeling uit te spreken en het Israëlische leger kon beginnen. Op enkele dagen tijd werden honderden tot duizend Palestijnen gedood, duizenden gewond, huizen en grond verwoest. Deze komen boven op de duizenden Palestijnen die de enkele voorbije jaren al door Israël werden vermoord. Voeg hierbij nog de dagelijkse vernederingen, diefstal van water en grond... De overblijvenden zoeken nu dekking in het gebied dat nog niet wordt aangevallen. Het is de dichtst bevolkte plek ter wereld: 10.000 mensen per vierkante km. Raketten die op Israël worden afgeschoten en die nauwelijks doden veroorzaken, moedigen Israël aan om zijn “zelfverdediging” op te drijven, met de steun van het westen. Wie hierop kritiek levert wordt meteen van anti-semitisme beschuldigd, zo mogelijk gevolgd door een proces. De wereldwijde vervolgingen en moorden op christenen in Irak, Nigeria, Syrië, Libië, Pakistan, India, Kenia en elders komen slechts even in het nieuws als het gaat om duizenden christenen tegelijk. En Israël krijgt nog extra wapens, terwijl het al beschikt over een overvloed aan massavernietigingswapens (chemische én biologische én atoomwapens op het land, in de lucht en in de zee). Luidop wordt al een oplossing van het conflikt voorgesteld: alle Palestijnen verdrijven en Gaza definitief bij Israël inlijven. Er zijn immers rijke energiebronnen mee gemoeid. Ondertussen schieten Israëlische ordediensten op de westelijke Jordaanoever Palestijnse betogers dood en niemand vraagt hoe Israëlische ordediensten daar komen. Zij zijn totaal onwettig in andermans land aan het moorden. Er zijn wel een hele reeks UNO-resoluties die Israël veroordelen, de Palestijnen het recht geven om terug te keren en vergoeding te krijgen en Israël verplichten de joodse nederzettingen en de scheidingsmuur af te breken, maar nooit werd er enige sanctie aan verbonden. Israël hoeft niet eens de moeite te doen om die resoluties in vraag te stellen. Het blijft de Palestijnen verjagen en vermoorden, hun land verwoesten en met joodse nederzettingen inpalmen. Het probleem van terugkeer en vergoeding wordt opgelost door te zorgen dat de UNO resoluties meteen achterhaald zijn.
Nagenoeg één jaar geleden werden 11 alawietische dorpen in Lattakia, Syrië, door terroristen overvallen, mensen werden vermoord, er werden verwoestingen aangebracht en een groot aantal kinderen werd ontvoerd. De UNO veiligheidsraad kwam daarvoor niet samen. Trouwens, de wereldpers heeft dit zelfs niet met één woord vermeld. Twee weken later werd een UNO onderzoekscommissie naar Damascus gezonden om een ernstig onderzoek in te stellen naar het gebruik van chemische wapens en de schuldigen te kunnen bestraffen. En kijk, de leden van de onderzoekscommissie zijn net toegekomen of er wordt, onder hun neus, in Ghouta, een verschrikkelijke aanslag gepleegd met chemische wapens. Onmiddelijk na die aanslag zijn hiervan al 35 uiterst professionele videos de hele wereld ingestuurd met dramatische beelden van stervende kinderen. Er worden geen vragen gesteld. Hoe komen zoveel kinderen zonder naam in nette kamers terecht, in een landelijke streek die wegens de gevechten al lang verlaten was? Wie krijgt zovele kinderen samen zonder moeder, zonder familieleden? Hoe komt het dat dezelfde kinderen in andere kamers terug te vinden zijn en in een andere houding liggen? De wereld huivert voor zoveel gruwel en stelt geen enkele vraag. De westerse luidsprekers van politiek én media verkondigen in alle toonaarden de schuld en de “verplettertende verantwoordelijkheid” van Syrië en meteen komen oorlogsschepen in aktie voordat de onderzoekscommissie één vaststelling heeft kunnen doen. De commissie kon geen enkel bewijs tegen Syrië vinden en maakte dus een uitgebreid rapport over de gruwelen. De overlevenden van de aanslag op de dorpen in Lattakia herkenden op de videos wel degelijk hun ontvoerde kinderen, maar dat was het vermelden niet waard. De commissie keert nog eens terug naar Damascus maar vindt geen schuldige. Nu, na een jaar nog niet. De sancties tegen het Syrische volk worden ondertussen nog opgedreven en voor de rebellen die in bepaalde gebieden baas zijn, het volk gijzelen, hun huizen plunderen en hun kinderen ontvoeren of uitmoorden, heeft de UNO veiligheidsraad een resolutie voorzien om hen, tegen de regering in, van massale hulpgoederen te voorzien. Bovendien zorgt het westen er voor dat de “gematigde rebellen” voldoende wapens blijven krijgen.
Ondertussen gaan de gruwelen van IS (islamitische staat) in Irak en Syrië gewoon verder. Vijftig Syrische soldaten, voor het merendeel ook maar gewone miliciens die hun volk willen beschermen werden vrijdag in Raqqa (de enige stad in Syrië in handen van rebellen) door IS onthoofd en hun hoofden werden in triomf rondgereden. Voor de UNO geen bijzonder probleem. De 160.000 doden in Syrië trouwens ook niet, tenzij om te misbruiken en Syrië nog eens te beschuldigen.
De wereld zakt steeds dieper weg in een poel van leugen en bedrog, verwoestingen en massamoorden. Wat is er aan de hand? Is het een onevenwichtige verdeling? De enen worden geholpen en de anderen niet, de enen krijgen aandacht en de anderen niet. Ik denk dat er veel meer aan de hand is. We zijn gekomen in de tijd van de heerschappij van het beest en de draak, beschreven in hoodstuk 13 van de Apocalyps: “Toen liep de hele wereld het beest vol bewondering achterna en zij aanbaden de draak omdat hij aan het beest de heerschappij had gegeven” (v.3-4). We kunnen dit vertalen naar onze tijd toe. De “nieuwe wereldorde”, door duistere machten al lang intens voorbereid, is nu operationeel. Laten we vooraf zeggen dat er overal heiligen en helden leven, in alle internationale instellingen, in alle regeringen, in alle volken en landen. Er zijn echter nu ook duivelse machten werkzaam die duidelijk over voldoende invloed beschikken om internationale instellingen en regeringen volkomen naar hun hand te zetten. Zij beschikken over alle nodige middelen om willekeurig regeringen omver te werpen, landen te ontwrichten, volkeren uit te moorden of te herschikken om zelf de heersers te worden achter de schermen, de rijkdommen van het land te beheren en te verdelen zoals zij het wensen. Een land dat niet onder hun macht wil vallen wordt verwoest. Hiervoor kunnen zij de wereldopinie langs de media en de politici volkomen en naar believen manipuleren. Zij kunnen de gruwelijkste aanslagen plegen en er voor zorgen dat heel de wereld de schuld geeft aan de leiders van dat land dat ze willen aanvallen en ontwrichten. Of dit een gifgasaanslag is met een massa ontvoerde kinderen of een lijnvliegtuig dat wordt neergeschoten met honderden doden, het maakt niet uit. Zij plannen nauwkeurig de aanslagen waar en wanneer ze willen en beslissen wie daarvoor gestraft zal worden. Dit verklaart ook hoe het mogelijk is dat zovele gerespecteerde internationale instellingen en organisaties meewerken aan één en het zelfde doel, nl. Syrië vernietigen, in plaats van het land te helpen. Zo breiden zij hun heerschappij met de “nieuwe wereldorde” verder uit.
Het is moeilijk enig zicht te krijgen op de eigenlijke, concrete duistere machten in onze wereld. De “Islamitische Staat” en de organisaties van fanatieke islamisten horen er zeker bij. Verder beloofde Albert Pike (+ 1891) het Amerikaanse monument van de vrijmetselarij dat hij met zijn vrienden de volgende eeuw het geloof in God zou uitroeien en daarvoor drie wereldoorlogen organiseren: twee in Europa en een in het Midden-Oosten (‘Morals and Dogma...’ , 1871). Hij was ook een felle voorstander van de slavernij, op bijbelse gronden (Abraham en de aartsvaders hadden slaven!) En het Opperste Gerechtshof in het hart van Jeruzalem, door de Rotschilds gebouwd, is het meest schitterende en duurste monument van een vrijmetselaarstempel ter wereld. Alle symbolen zijn er aanwezig, van de pyramide met het al-ziende oog (zoals op de Amerikaanse dollar), die de bibilotheek herbergt, waarvan de top alleen voor de rechters toegankelijk is, tot de obelisk. De wandelgang beneden heeft de vorm van een kruis, bedoeld om met de voeten te treden. De uitwerking van alle aanwezige symolen zou ons nu te ver voeren.
Leugen en bedrog moeten ontmaskerd en overwonnen worden door de waarheid. We willen beginnen in ons eigen christelijk midden, door als het ware de hand in eigen boezem te steken en een dwaling te onthullen. Dat klinkt ouderwets omdat wij zogenaamd “breeddenkend” geworden zijn, wat evenwel niet altijd zo positief is. De eerste christenen hebben vanaf de tweede eeuw dwalingen verwoed bestreden omdat zij nog een grote liefde hadden voor de zuivere boodschap van het evangelie. Onze tijd is oeverloos relativistisch. Bovendien bracht de strijd van de eerste christenen tegen ketterijen mee dat het christelijk geloof daarna helderder schitterde.
Het gaat hier nu vooral over een dwaling in het Angelsaksisch taalgebied. Toch meen ik dat de invloed hiervan ook bij ons al te ver is doorgedrongen, terwijl er anderzijds veel te weinig aandacht is voor de echte rijkdom van het joodse geloof als de wortel van ons christelijk geloof. Het is mijn bedoeling de gevaren aan te wijzen en het goede aan te moedigen.
Een verborgen verleider
Een op vier Amerikaanse christenen is overtguigd dat het hun bijbelse plicht is de huidige staat Israël onvoorwaardelijk, dus materieel en militair te steunen. Zij zijn “christelijke zionisten”, die vooral behoren tot de evangelische christenen, de charismatici, de Pinksterkerken en vele mega-kerken in Amerika. De katholieke Kerk en de traditionele christelijke kerken zijn door deze stroming veel minder aangetast.
De Anglikaanse dominee Stephen Sizer wijdde aan het christelijk zionisme tien jaar studie en meerdere boeken (www.stephensizer.com). Hij waarschuwt voor de dreiging die uitgaat van deze “ketterij” en besluit: “Het christelijk zionisme is de meest verspreidde, controversiele en verwoestende lobby binnen het christendom. Het is medeverantwoordelijk voor de blijvende spanningen in het Midden Oosten, de rechtvaardiging van de apartheidspolitiek van Israël, zijn colonisatie agenda en de ondermijning van het vredesproces tussen Israël en Palestina.” (Christian Zionism: The New Heresy that Undermines Middle East Peace, Revd Dr Stephen Sizer ). Uit zijn studies hebben we de meeste van de volgende gegevens geput.
Het christelijk zionisme
Een Chileens jezuiet, Emmanuel Lacunza (+ 1801) bracht eind 18e eeuw een vernieuwing op gang die eigenlijk tot nu toe nog hoogst actueel is. Pas decennia later werd zijn boek in Engelse vertaling uitgegeven door Edward Irving (Coming of Messiah in Glory and Majesty). Omdat het zo revolutionair was werd de naam van de jezuiet veranderd in Juan Josaphat Ben-Ezra. Hierin werd de vraag gesteld: hoe kunnen wij de Wederkomst van Jezus Christus verwachten wanneer in zijn Kerk niet eens het oorspronkelijke uitverkoren volk vertegenwoordigd is? Het was een herwaardering van de plaats van het uitverkoren volk in het licht van de wederkomst van Christus. De eerste Kerk was inderdaad een eenheid in verscheidenheid, bestaande uit gelovigen zowel uit de joden als uit de volkeren. Voegen we hier meteen bij dat hieruit de huidige bezieling ontstaan is voor de hoopvolle, charismatische, oecumenische wereldbeweging van gebed, boete en verzoening: “Op weg naar het Tweede Concilie van Jeruzalem” , waarvoor ook wij ons met hart en ziel hebben ingezet. En dat zullen we blijven doen (www.tjcii.be).
Engeland kende vanuit dit “uitzien naar de wederkomst van Christus” in de 19e eeuw een sterke heropleving in protestantse middens. De Duitse historicus Alexander Schölch heeft aangetoond dat hieruit een “chiliastisch” (met grote belangstelling voor het 1000-jarig rijk) Anglikanisme ontstond, die de basis werd voor het christelijk zionisme. (‘Palestine in Transition). Hierbij werd een religieus met een politiek motief vermengd. Als we alle joden naar het Heilig Land terugbrengen en hen bekeren, dan zal Christus werderkomen en zijn 1000-jarig rijk (chiliasme) stichten, zo dacht men. Tegelijk wilden Frankrijk, Rusland en Engeland (en Duitsland) hun plaats in het verzwakte (en weldra instortende) Ottomaanse rijk veroveren en een ambassade in Jeruzalem vestigen. Frankrijk koos daarvoor de kant van de katholieken, Rusland die van de orthodoxen maar Engeland had in het Midden-Oosten geen protestanten en koos voor de joden, temeer omdat die heimelijk van plan waren baas te worden over de anderen. Zo hoopten de Engelsen de anderen te overheersen. Ze stuurden een voormalige rabbijn, inmiddels anglikaanse bisschop, Michael Solomon Alexander naar het cenakel in Jeruzalem om er een christelijke kerk op te richten en de joden te bekeren (1842-5). Dit lukte helemaal niet, maar het lukte hen wel katholieken en orthodoxen sterk te beïnvloeden, door te zeggen dan de kerk corrupt is en terug joods moet worden enz. Er werden verschillende kerken en verenigingen opgericht. In 1849 werd dicht bij de oude stad in Jeruzalem de “Christ Church” gesticht, die er nu nog is.
Het zuiver religieuze motief was een edel doel: het joodse volk als uitverkoren volk erkennen, het helpen om zijn eigen joods geloof te beleven in het licht van de vervulling in Christus en samen met de “christenen”, de gelovigen uit de volken, de ene Kerk van Christus vormen en zijn Wederkomst verwachten. Helaas werd deze beweging meteen beïnvloed door een aardse streving van het zionisme, een politieke interpretatie van de bijbel om de wereldse suprematie van het joodse volk en land te promoten... Zo is het “christelijk zionisme” ontstaan, al een halve eeuw voor het joods zionisme.
Een van de advokaten van Theodor Herzl (+ 1904, ‘Der Judenstaat’ 1896), de vader van het zionisme, was een christen zionist. Het christelijk zionisme werd een theologische en vooral politieke beweging die de meest extreme standpunten van de ideologie van het zionisme zou overnemen. De christelijke boodschap van liefde en rechtvaardigheid werd herleid tot een politiek van overheersing en militarisme. Zij beschouwen nu in hun kortzichtige en aardse interpretatie, het ontstaan van de staat Israël in 1948 en de verovering van Jeruzalem in 1967 eenvoudigweg als de vervulling van Gods beloften. We hebben vroeger al verwezen naar de joodse historicus Illan Pappe die de gangbare voorstelling van de stichting van de staat Israël grondig heeft ontmaskerd en de werkelijke gruwelen onthuld: “De etnische zuivering van Palestina” (Davidsfonds 2008). Wat er nu gebeurt in Gaza is gewoon de logische voortzetting hiervan.
Er zijn in Amerika vele organisaties van christelijke zionisten (ICEJ, CFI, CUFI...) met grote invloed in de politiek. Er zijn minstens tien maal meer christelijke zionisten dan joodse zionisten, nl. zeker tientallen miljoenen. De Europese tegenhangers zijn niet minder actief. Een van de invloedrijkste Amerikaanse leiders is dominee John Hagee, die de stichter is van de Christians United for Israel, (CUFI, 2006) en van de Cornstone Church in San Antonio, Texas.Zijn wekelijks programma wordt in 200 landen door naar schatting 100 miljoen huisgezinnen beluisterd. Hij beweert iedereen die in de bijbel gelooft te kunnen omvormen tot een onvoorwaardelijke propagandist van Israël. Hij goochelt met woorden maar verwerpt in feite de echte religieuze, bijbelse boodschap van universele liefde en vrede.
Ziehier de voornaamste politieke overtuigingen van de christelijke zionisten.
Ze steunen een materiële welvaart voor Israël en rechtvaardigen daarom de racistische ‘Apartheid’ in politiek en media.
Ze zijn partners van het “Jewish Agency” om Joden terug te brengen naar Israël.
Voor hen strekt het land Israël zich uit van de Nijl tot de Euphraat en behoort uitsluitend aan de joden. Daarom moeten Palestijnen verdreven worden, de betrokken landen geannexeerd en de nederzettingen uitgebreid.
Jeruzalem hoort helemaal en alleen aan de Joden toe.
Zij steunen organisaties die de tempel in Jeruzalem willen herbouwen door op de tempelberg de “Dom of the Rock” en Al-Aqsa, het heiligdom van de moslims af te breken.
Zij zijn tegen iedere vredesonderhandeling met de Arabieren. Ze beschouwen Palestijnen als vreemden die geen recht hebben daar te zijn. Daarom misprijzen ze ook de Palestijnse christenen, ondanks het feit dat zij de autochtone bewoners zijn en de kostbare band vormen met de eerste Kerk.
Niet iedereen zet zich even radicaal in voor deze standpunten, maar deze motieven zijn wel algemeen aanwezig, bewust of onbewust. Hoezeer christelijke zionisten deze standpunten ook menen te kunnen verdedigen, ze zijn strijdig met de echte bijbelse leer en het christelijk geloof. Het is hier evenwel niet de plaats om dit uitgebreid te verantwoorden. In het besluit zal ik een korte samenvatting trachten te geven.
Een van de gevolgen van de spiraal van het geweld is dat vijanden elkaars gedrag overnemen en zelfs vrienden worden. In geweld worden allen aan elkaar gelijk. Ook in de oorlog tegen Syrië is dit duidelijk geworden. Israël en fanatieke moslimmilities werken nauw samen tegen het Syrische volk. Christenen die zich aan de kant van de zionisten scharen kunnen we daarom hoegenaamd niet aanvaarden.
Zionisme is geen judaisme
Alle belangrijke religieuze rabbijnen hebben met de sterkste bewoordingen het zionisme veroordeeld als een misvorming van het authentieke joodse geloof en van het vertrouwen op de Almachtige. Voor hen is het een onaanvaardbaar nationalisme, militarisme en materialisme. Zij verwerpen de verovering van de “staat Israël” als het zich aanmatigen van een aards messianisme. Bovendien wijzen zij er op dat zionisten bij de verovering van het land in 1948 gruwelijke misdaden gepleegd hebben, die allen door de Torah ten strengste veroordeeld worden. Verder verwijten ze dat ze deze misdaden voor eigen volk en voor de wereld hebben verborgen, waardoor velen na WO II, in hun verblinding, het authentiek joods geloof verloochenden en zich aansloten bij het zionisme. Pas door de oorlog tegen Libanon in 1982 is hun ware aard geleidelijk ook in het Westen doorgedrongen.
Uitgebreide informatie hierover geeft Neturei Karta International, Jewish United Against Zionism met uitvoerige verklaringen, verantwoordingen en studies van een eindeloze reeks religieuze rabbijnen. Je ziet ook massamanifestaties van orthodoxe joden tegen de staat Israël. Vermelden we hier slechts één verzameling: The Rabbis Speak Out met uitspraken van een zeventigtal rabbijnen, beginnend al van voor WO I. Al deze rabbijnen bevestigen dat het zionisme niet kan verzoend worden met het ware joodse geloof (www.nkusa.org).
Standpunt van de kerkelijke hierarchie
In 2006 hebben enkele kerkleiders in Jeruzalem een verklaring uitgegeven over het christelijk zionisme: de Latijnse patriarch van Jeruzalem, Michel Sabbah, Swerios Malki Mourad, aartsbisschop van het Syrisch orthodox patriarchaat van Jeruzalem, bisschop Riah Abu El-Assal van de Episcopaalse kerk van Jeruzalem en het Midden-Oosten en tenslotte bisschop Munib Younan van de Evangelisch Lutheraanse kerk in Jordanië en het Heilig Land. In deze zogenaamde “Verklaring van Jeruzalem” stellen zij o.m.: “Wij verwerpen radikaal de leerstellingen van het christelijk zionisme als een misvorming van de bijbelse boodschap van liefde, rechtvaardigheid en verzoening”. Verder verwerpen zij het verbond van christelijk-zionistische leiders en organisaties met de regeringen van Israël en de VS om hun heerschappij over Palestina op te leggen, waaruit onvermijdelijk een golf van geweld ontstaat, die de veiligheid ondermijnt van het Midden Oosten en van de rest van de wereld. Zij roepen iedereen op zich te bevrijden van ideologieën van militarisme, overheersing en annexatie en terug te keren naar het evangelie van Jezus Christus, die een boodschap is van universele liefde, verlossing en verzoening. Zij roepen op om te bidden voor het Palestijnse en Israëlische volk die beiden lijden als slachtoffers, de enen wegens de bezetting de anderen wegens hun militarisme. Hierdoor ontstaan verarmde ghettos, omsingeld door joodse nederzettingen. De illegale nederzettingen, de bouw van de scheidingsmuur en het inpalmen van Palestina ondermijnt het leven van de Palestijnse staat, van de vrede en de veiligheid in gans de regio. De verklaring van de patriarchen eindigt met een bijbelse aansporing. Duurzame vrede, veiligheid en verzoening zijn niet mogelijk zonder rechtvaardigheid. De roep om gerechtigheid zal blijven klinken: “God heeft u gezegd wat goed is, mens en wat Hij van u verlangt. Hij wil niets anders dan dat gij u houdt aan het recht, dat gij de trouw eerbiedigt en u tegenover uw God ootmoedig gedraagt” (Micha 6,8).
Besluit
Wij verwerpen het zionisme en zijn infiltratie in het christelijke geloof. Het is onverenigbaar met het authentieke joodse geloof en zeker met de christelijke boodschap. Wij houden van het joodse geloof. Het is de kostbare schat en bron van het christelijke geloof. Wij blijven trouw aan het Woord Gods. Voor ons is dit echter geen dode letter of een boek, maar Gods openbaring in de levende gemeenschap van gelovigen, naar het woord van de heilige Paulus: “Houdt u aan de overleveringen waarin gij door ons hetzij mondeling, hetzij schriftelijk zijt onderwezen” (2 Tess. 2, 15). In gans het “Oude Testament” zien wij het “Nieuwe Testament” verborgen aanwezig en in het “Nieuwe Verbond” zien we hoe het “Oude Verbond” tot volle ontplooiing komt, zoals Augustinus het zag en Vaticaum II het herhaalde.
Het joodse volk is en blijft Gods uitverkoren volk. Jezus Christus, uit het joodse volk voortgekomen, geboren uit de Maagd Maria, heeft door zijn leven, lijden, sterven en verrijzen alle profetieën van het Oude Verbond in zich vervuld, niet volgens onze menselijke verwachtingen, op een materialistische, aardse wijze, maar op een onvoorstelbaar diepere, geestelijke en universele wijze voor het heil van heel de wereld. Hij is de Messias van Israël, de Zoon van God en de Redder van de wereld. Natuurlijke afstamming is niet meer beslissend. De ware kinderen van Abraham zijn niet de kinderen “naar het vlees” maar zij die ten volle Gods Woord aanvaarden en de vervulling ervan in Christus. Alle volken zijn nu langs het joodse volk en in Christus geroepen tot één uitverkoren volk, een heilige natie, een priesterlijk Godsvolk. Zo is er geen onderscheid meer tussen jood of heiden. De echte besnijdenis is niet die van het vlees maar die van het hart, nl. door het geloof in Christus. Hij is nu door zijn verrijzenis het Lam Gods, de nieuwe Tempel voor altijd. De oude offers en de oude tempel zijn voor goed voorbij en in Hem voltooid. Hij is het Hoofd van de Kerk, “pijler en grondslag van de waarheid” (1 Tim 3, 15). De ware gelovigen hoeven niet meer op te trekken naar het aardse Jeruzalem in een aards Israël. Allen kunnen overal God aanbidden in Geest en waarheid. Zij volgen het voorbeeld van de ware geloofsgetuigen die niet terugkeren naar het oude Jeruzalem maar op tocht gaan “naar een beter vaderland, het hemelse” (Hebr. 11, 15)
De eerste volgelingen en apostelen waren Joden en werden, zoals de profeten, door hun eigen volk vervolgd of gedood. Daarna kwamen massaal gelovigen uit de volkeren die gedurende eeuwen de uitverkiezing van het joodse volk hebben verworpen en het joodse volk hebben afgewezen. De tijd is gekomen voor wederzijdse verzoening en herstel van de eenheid in verscheidenheid: één gemeenschap, het geestelijk Lichaam van Christus in de Kerk, gevormd door gelovigen uit de volkeren en gelovigen uit de joden. Het visioen van Paulus in Romeinen 11 zal zich voltrekken als het werk van Gods Geest: één olijfboom met twee takken. Onze wereld en ook ons land hebben dringend nood aan deze alomvattende geloofsvisie, evenwel zonder zionistische misvorming. Sluit u aan bij de gelovigen “Op weg naar het Tweede Concilie van Jeruzalem” . De basisteksten zijn: Handelingen 15, Romeinen 11 en Ephesiërs 2, (zie www.tjcii.be). Hier ligt een nagenoeg nog onontgonnen gebied. De oogst is rijp en wacht vooral op katholieke, goed gevormde en bezielde werkers met een juiste evangelische, oecumenische instelling en liefde voor de universele Kerk.
Wij eren het joodse volk omdat het zulk een uitzonderlijke bedrage aan de menselijke beschaving heeft gegeven op nagenoeg ieder gebied. Het joods-christelijke geloof is de echte bron geworden van de westerse beschaving. Wij aanvaarden daarbij echter geen enkele misvorming of verenging van de universaliteit van de authentieke evangelische boodschap van Jezus Christus. Hij voorspelde de verwoesting van Jeruzalem en van de tempel en zo is het gebeurd. Hij heeft voorspeld dat haat, vervolgingen, verwoestingen, oorlogen en moorden zullen toenemen. En zo is het aan het gebeuren. Uiteindelijk zal Hij alle duivelse machten en de antichrist vernietigen en Hij zal Koning zijn over alle volkeren in een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Van ons vraagt Hij ondertussen trouw te blijven aan zijn Woord, de liefde te bewaren jegens Hem en alle medemensen, onbevreesd te blijven getuigen van Hem en te blijven volharden in de beproevingen. Wij verwerpen iedere vorm van een aards, materialistisch messianisme waardoor het ene volk het andere overheerst. Christus is ons aller leven en onze enige hoop. Hij zegt ons: “Wanneer zich dit alles begint te voltrekken, richt u dan op en heft uw hoofden omhoog, want uw verlossing komt nabij” (Lc 21, 28).
P. Daniël
01-08-2014 om 22:31
geschreven door Gust Adriaensen
Fraaie toekomstige coalitiepartner
In een interview zei De Wever dat over Di Rupo niets positiefs te vertellen valt. Het gemak waarmee dergelijke leugenachtige veralgemeningen gedebiteerd worden én het gemak waarmee de meeste gazetten dergelijke onzin slikken, zijn gewoonweg verbijsterend en beschamend voor het ethische en intellectuele niveau van het politieke debat in Vlaanderen en België.
En een fraaie toekomstige coalitiepartner is me die De Wever toch wel: de andere toekomstige partners CD&V, Open VLD en MR, ervan beschuldigen dat ze er niks van gebakken hebben!
01-08-2014 om 09:19
geschreven door Gust Adriaensen
