Sinterklaas
De schoen stond klaar wat hooi, een raap, het briefje met de wensen in pijnlijk schoonschrift, onder de plattebuiskachel.
Op de koude zolderkamer met gespitste oren, met kloppend hart, vol spanning liggen luisteren naar elk geluid, elk gerucht.
Onder de dekens je schuilhut bouwen, dromen van heerlijke dingen, rillen van angst voor straf tot de schimmel langs draafde.
s Morgens heel vroeg het bed uit, vol verwachting de trap af en steeds weer het wonder: de lege schoen en je hartenwensen vervuld.
03-12-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
|