Moge de Heer het licht van zijn gelaat over u doen schijnen en u genadig zijn.
Moge de Heer u zijn gelaat toewenden en u vrede geven.'
(Numeri 6, 24-26)
31-12-2012 om 11:12
geschreven door Gust Adriaensen
Laatste bericht dit jaar van pater Daniël Maes uit Syrië
Goede Vrienden,
De meesten schijnen het te betreuren wanneer ik geen politieke commentaar meer zou geven. Een enkeling vindt het goed. Ik zal dus geleidelijk trachten af te bouwen. Ziehier dan mijn laatste bericht voor dit jaar. Daar bij voeg ik de wenskaart van onze gemeenschap in bijlage toe, al is het enkele in het Frans
Zaterdag 29 maandag 31 december 2012
Gisteravond (vrijdag!) is er een poging geweest van een aanval op ons klooster. Een salafistische imam uit Homs (salafisten zijn niet erkend door de meerderheid van de moslims) had in de centrale moskee van Qâra een opruiende toespraak gehouden, goed hoorbaar van op ons dak: tegen de ongelovigen en ketters die Kerstmis vieren. Het was een oproep gericht aan de jeugd van Mahomed om het geloof te bewaren dat zich nu voor altijd in dit land zal vestigen.
Tegen het vallen van de avond kwamen er enkele autos met gedoofde lichten naar het klooster gereden, er vormde zich een groep gewapende jongeren en de weg werd afgesloten. Het waren eerder marginale jongeren. Terwijl wij ons allemaal op de veiligste plaats terugtrokken en in alle haast het noodzakelijke hadden meegenomen om in onze bunker bij kaarslicht de eucharistie te vieren, was het dorp al gealarmeerd. Vanuit het dorp kwamen mensen toegelopen, die riepen en schreeuwden. Ondertussen hadden ze ook het leger verwittigd dat al ter plaatse kwam. Toen wij op het einde van de eucharistie nog een korte aanbidding hielden van het Uitgestelde Allerheiligste Sacrament, werd ons gemeld dat de bende verdreven was. Het waren mensen van buiten Qâra. Er zijn wel enkele obussen ontploft en eentje heeft de installatie van de zonneverwarming voor de douches op het dak beschadigd. Er blijken in Qâra moslims te zijn die hun leven wagen om ons te beschermen. De meerderheid van het dorp is met deze acties niet gediend. Wij leven hier in dienst van de plaatselijke kerk en in vrede met de plaatselijke bevolking. God zij dank.
Toen er weer terug elektriciteit was, zag ik dat mijn kamelen-haren-mantel vol kaarsvet zat. We waren namelijk (gelukkig) de liturgische priesterkleding vergeten mee te nemen en de kinderen kropen zo dicht tegen me aan om mij met hun kaarsjes licht te kunnen geven, dat ik niet gemerkt had dat ik helemaal onder het kaarsvet zat. Gelukkig was het dat maar
Zaterdag wordt heel de voormiddag besteed aan het nog beter voorbereiden van het uur O, waarop wij echt overvallen zouden worden of holder de bolder zouden moeten vluchten. Het is een gezellig heen en weer geloop, inpakken, klaar zetten, opruimen De fraters hebben voor mij ondertussen de dvd bezorgd van Charlie Chaplin: Modern Times. Die gaat zeker mee. Dat is evangelisatie Grand Cru! (Hij stierf op 25 december 1977, zoals Charbel Makhlouf op de avond voor Kerstmis, 24 december 1898). Niemand van ons denkt dat zulk een moment ooit zal komen, maar in deze omstandigheden is het goed om op alles voorbereid te zijn. Er kunnen steeds vreemde groepen fanatiekelingen rond zwerven die tot het ergste bereid zijn. Ook abouna Georges telefoneert me om te zeggen dat hij goed contact gehad heeft met een imam, een van de voornaamste leiders van de oppositie in Qâra, die hem verzekert dat zij niet akkoord zijn met een aanval op het klooster, dat zulks niet goed is voor de naam van Qâra en dat wij samen, moslims en christenen één volk zijn.
Anderzijds wordt de hoop op vrede vanuit de internationale politiek met de dag groter. Zij die Syrië naar het leven staan worden één na één uitgeschakeld. Rusland heeft met zijn bondgenoten zulk een gezonde onderhandelingspositie verworven dat ze nagenoeg alles ten goede kunnen mee bepalen. Zelfs wanneer het te lang duurt vooraleer het vredesplan op tafel komt en de terroristen in de tussentijd nog te geweldig huis houden, is er een plan om in te grijpen. Zelf ben ik benieuwd hoe onze westerse politici en journalisten hun bocht gaan nemen. Maar kom, ik had beloofd te proberen mijn commentaar daaromtrent even in te slikken. Zo gezegd, zo gelaten.
In de late namiddag nodigen de kinderen ons uit in de hal. Ze hebben voor ons een heuse receptie voorzien met enkele drankjes en home made snoeperijen. Ze zijn in hun mooiste kleedjes en voeren tenslotte nog was dansjes uit, die in een soort volksdans uitmondt. De eucharistie wordt weer in ons vertrouwde kerkje gevierd. Het licht valt uit wanneer we juist begonnen zijn, maar een kwartier later is er weer elektriciteit.
In een oorlog is de waarheid altijd het eerste slachtoffer en de bevrijding komt door het erkennen van de waarheid naar Jezus Woord: De waarheid zal u vrij maken (Johannes 8, 32). De Syrische crisis is/was vooral een vrucht van de leugen. In Syrië is er een vreedzame, binnenlandse oppositie die democratie wil en er is een buitenlandse oppositie die een internationale tussenkomst wil om het land te ontwrichten. Deze laatste kreeg vanaf het begin alle steun vanuit het buitenland én van de internationale media, die bij voorbaat alle schuld van de ellende aan de Syrische regering gaven, niets vermelde van de vele hervormingen die genomen werden om een revolutie te voorkomen en niets zeiden van de vele en massale betogingen in Syrië tegen de buitenlandse inmenging. Syriërs betreurden dat hun stem niet werd gehoord maar dat wel vanuit het buitenland de harde taal tegen de regering en de oproepen tot strijd tussen de verschillende geloofsgroepen werden aangewakkerd. Arabische zenders gebruikten voortdurend oude beelden van opstanden in Egypte en Yemen om deze als Syrische opstanden voor te stellen, terwijl men kon waarnemen dat de beelden niet klopten met het seizoen van het jaar of met het uur van de dag. Homs is uiteindelijk gevallen door de leugens van de media. Homs zal door de waarheid bevrijd worden. Adnan Mahmoud, Syrisch minister van informatie wist dit, maar was niet opgewassen tegen en niet voorbereid op de massale leugens vanuit het buitenland. Syrische informatie was vooral gericht op de vorming van de opinie in het binnenland. De reactie op de buitenlandse berichtgeving was daarom dikwijls niet aangepast en werd op een verkeerde wijze of een verkeerde tijd beantwoord. Hierdoor werd de leugen dikwijls nog versterkt. Nu is de tijd van de waarheid aangebroken. En dit is de tijd van de bevrijding voor Syrië én voor het Westen.
We bidden opdat de bemiddelingspogingen van Lakdhar Brahimi, de vredesgezant van de Uno en de Arabische Liga vlug vruchten mogen opleveren. Sjeich Moaz al-Khatib, de president van de Nationale Coalitie beschouwt zichzelf nog steeds als de enige vertegenwoordiger van het Syrische volk, daarin voorlopig nog gesteund door het westen. Hij stuurt aan op het vertrek van Bachar el-Assad en een buitenlandse interventie. Sergei Lavrov zal hem uit zijn irrealisme en zijn extremisme moeten bevrijden. In het vredesplan van Geneve, op 30 juni getekend door het westen, Rusland en China, is immers juist van deze twee punten geen sprake. En op deze basis zal Brahimi zijn vredesvoorstel uitwerken. Rusland blijft herhalen dat het aan het Syrische volk is het lot van de president te bepalen. Bovendien stelde Lavrov dat inmiddels de president de garantie is voor de veiligheid van de minderheden in Syrië, waaronder de christenen, die vanaf het begin in Syrië leven.
Onze Lieve Vrouw van Guadalupe, die in de zestiende eeuw op wondere wijze de mensenoffers in Mexico voor goed hebt doen ophouden, zegen het Syrische volk en laat het bloedvergieten hier tot een einde komen. Mogen de vredesonderhandelingen van Lakhdar Brahimi vlug tot een duurzame vrede leiden tot heil van Syrië en van de wereldvrede. Zegen al onze vrienden en weldoeners. Zegen ook allen die ons niet genegen zijn. Wil deze intenties toevertrouwen aan het Hart van Jezus uw Zoon en Onze Heer, opdat Zijn Rijk kome.
Aan allen een Gelukkig Nieuwjaar 2013 P. Daniël
31-12-2012 om 11:11
geschreven door Gust Adriaensen
29-12-2012
Pater Daniël Maes over Syrië
Beste Allemaal,
Het blijft buiten af en toe erg gevaarlijk maar wij blijven voorlopig veilig binnen. In bijlage voeg ik een wenskaart toe, waarbij de hoofdjes van de drie kinderen door de fraters netjes vervangen werden door de hoofdjes van de kinderen die hier opgevangen worden
Vrijdag 21 vrijdag 28 december 2012
We hadden verwacht dat het leger nog even zou opereren in het Anti-libanon gebergte, naast ons klooster, om de ongewenste kerstbezoekers vanuit Libanon tegen te houden, maar alles lijkt erg rustig. Er is vandaag zelfs geen stroomonderbreking geweest. Ook zaterdag blijft het rustig en pas in de namiddag valt de elektriciteit even uit. Dan horen we schieten en ontploffingen. Toch is het ook maar even. Wel valt internet in de namiddag en avond uit.
Juist na de misviering krijgen we telefoon dat er een interessant interview te volgen is op almayadeen. Deze zender is blijkbaar afgescheurd van al Jazeera in Qatar en is nu in Iran gevestigd. Het gaat over de vraag hoe Kerstmis dit jaar in Syrië gevierd wordt. Komen aan het woord: enkele mensen in de straten van Damascus, de orthodoxe patriarch, een deputé van Syrië, een man van de oppositie die geen geweld maar vrede wil en moeder Agnes-Mariam. Hun getuigenissen zijn sterk eensluidend. Er zal dit jaar Kerstmis gevierd worden, maar anders. Zowel de patriarchen als de moslimleiders hebben opgeroepen de eindejaarsfeesten te vieren, maar minder uitbundig en daarbij hulp te bieden aan de getroffen gezinnen en de mensen die onder deze oorlog bijzonder te lijden hebben, zoals de christenen in Homs, Quousseir, Aleppo. Allen geven een sterk getuigenis van eenheid, vooral de moslims, die zeggen dat er in de constitutie geen sprake is van meerderheid en minderheid, dat de islam niet dé godsdienst van Syrië is, dat er in Syrië zelf geen religieuze oorlog heerst en dat de christenen niet uit Syrië mogen weg gaan. Ze spreken allen van een complot vanuit het westen. Sinds de onafhankelijkheid zijn moslims en christenen één. Aan een van de moslims werd gevraagd hoeveel moslims er nu in Syrië zijn en hij antwoordde: 18 miljoen. Toen hem gevraagd werd hoeveel christenen er zijn antwoordde hij eveneens: 18 miljoen. Wij zijn altijd een geweest, zei hij, en we hebben altijd kerstmis en nieuwjaar samen gevierd. Alleen moeten we nu het leed meedragen van die christelijke wijken die verwoest zijn. Door dialoog en vrede zal Syrië zijn eenheid terug herstellen.
Op de vierde zondag van de Advent wordt hier voor de misviering een caminata gehouden, blijkbaar een karmelitaans gebruik. Op een mooi versierd kussen worden Maria, Jozef met het Kind Jezus rondgedragen doorheen heel het gebouw onder het zingen van Arabische, Franse en Spaanse liederen. Van de kerk gaat het over de binnenkoer naar de voet van de toren, dan naar de refter en in de grotten en zo langs het atrium terug naar de kerk. Op verschillende plaatsen wordt halt gehouden met een soort ondervraging: zijt ge bereid Jezus, Maria en Jozef in uw gemeenschap op te nemen? Dan een bede opdat het gezin van Bethlehem deze gemeenschap mag zegenen.
Nieuwe spanningen op internationaal vlak. De Nato heeft Amerikaanse, Nederlandse en Duitse patriotraketten geplaatst in Turkije aan de grens met Syrië, zogezegd om Turkije tegen Syrië te verdedigen, alsof Syrië nu niets anders te doen heeft. Om u van dienst te zijn deze kleine verduidelijking. Het gaat natuurlijk niet over onze vaderlandslievende patriotten, maar over pétriot. Als ge dat zo uitspreekt merkt niemand dat je, zoals ik, waarschijnlijk geen flauw benul hebt van wat dat ijzerwerk eigenlijk voorstelt. In elk geval schijnen het kollossale gevaarten te zijn, die zelfs op lange afstand gevechtsvliegtuigen uit de lucht kunnen halen, als ze doel treffen natuurlijk. In 1991 werden 39 scuds (zoek het zelf maar uit wat dat is) op Tel Aviv afgeschoten en met de patriotraketten werd één scud neergehaald, wat de Israëlische minister van defensie toen deed zeggen dat de patriot een efficaciteit heeft van ongeveer O %! Maar kom, ge gaat nu toch niet zeggen dat Amerika en Europa bezig zijn de spanningen te verminderen, wanneer ze aan de grens met Syrië zulke machtsontplooiing van vernietigingswapens manifesteren. Tot heden heeft Rusland altijd en consequent gestreefd naar een politieke oplossing en met alle partijen een dialoog gezocht. Nu zegt Segei Lavrov, Russische minister van buitenlandse zaken terecht: Als ge in een eerste fase duidelijk zichtbaar een wapen op tafel legt, gaat ge natuurlijk in de derde fase dit wapen gebruiken. Dit is onaanvaardbaar voor Rusland. Dit betekent een heimelijk inschakelen van de Nato in een oorlog en daar is geen enkele rechtvaardiging voor. Of als het westen in Turkije een permanente basis wil vestigen met dergelijk tuig, dan is het een Cuba-crisis in omgekeerde richting. Ofwel wil het een aanval voorbereiden op Iran. Immers, deze tuigen kunnen zonder moeite iets naar het oosten verplaatst worden en dan staan ze aan de grens met Iran. Op 15 december 2012 liet de Iraanse generaal Hassan Firouzabadi daarom al weten deze agressie te beschouwen als een oorlogsdaad die een derde wereldoorlog wil uitlokken. En op 17 december annuleerde Ahmadinejad zijn gepland bezoek aan Ankara. De waanzin van het westen heeft dus een nieuwe internationale hoogspanning bewerkt. Welke geheime agenda het westen voor ogen heeft is niet duidelijk, maar als ze hun spel verder zetten zal de gruwel voor heel de wereld vlug duidelijk worden. En dan later maar met krokodillentranen over de aangerichte ellende jammeren! Enkele uren nadat de raketten op 5 december geplaatst waren, kwam er in de Syrische haven van Tartus een drievoudige Russische gevechtsvloot aan, eveneens met kollossale raketten (750 kg met 280 km reikwijdte). Rusland, Iran en anderen gaan het westen deze keer niet laten begaan, wees daar maar van overtuigd. Zij zullen wel het mogelijke blijven doen om tot vreedzame en politieke oplossing te komen maar als het westen dit blijft weigeren staan zij klaar om zich te verdedigen, als wordt het een apocalyps.
Hopelijk zijn al deze bedenkingen voorbarig en wil het westen gewoon zijn militaire superioriteit manifesteren omdat ze op diplomatiek vlak geen enkel duidelijk plan meer hebben, noch enig inzicht en helemaal geen zinvolle visie (hebben ze trouwens nooit gehad). Het wil dan gewoon zijn spierballen eens laten zien, zoals in een Hollywood cartoon van Tom en Jerry, waar wij op vrijdagavond samen met de kinderen wel eens van genieten. En omdat Europa zo goed meegeholpen heeft aan de verwoesting van Libië (met 150.000 doden als begin) en tot heden ook aan de ontwrichting van Syrië, krijgt het als beloning de nobelprijs van de vrede. Ook een Hollywood cartoon waard, jawohl, wir sind Europäer! (binnen kort wellicht made in China).
Op deze zondagavond krijgen we bijzonder verheugend nieuws uit Qâra. Twee weken geleden werd ons gevraagd te bidden voor de vrijlating van de eerste officieel gekidnapte christen in Qâra, een apotheker. De kidnappers vroegen één miljoen Syrische Lyra, zo niet dan zou de familie alleen zijn hoofd terugkrijgen. We hebben iedere dag intens gebeden. Na een week vroegen de kidnappers nog maar de helft. Ook dat is onaanvaardbaar. We zijn blijven bidden en vandaag vernemen we dat die man zonder meer, gezond en wel is vrijgelaten. Anderzijds wordt ons een dringend gebed gevraagd voor de bevrijding van de christelijke wijken in Mhardeh, boven Hama. Opposanten blijken die wijken omsingeld te hebben. Onze medebroeder Najib en het gezin Nada en Aiman zijn van daar.
Als voorbereiding op de eigenlijke kerstviering kijken we vanavond naar een film over Jezus geboorte in Bethlehem. Maandag wordt s morgens vrij gehouden zodat ieder goed kan bij slapen als voorbereiding op de kerstvieringen die uren zullen duren. Rond half tien gaan de medebroeders eerst de grote koer nog proper maken. Daar ligt namelijk een hoop sprokkelhout, afkomstig van de enkele duizenden bomen op het terrein. Dit hout wordt in kleine stukken gebroken en in dozen of bakken gedaan. Het wordt gebruikt in de kleine houtkacheltjes, zo gauw het erg koud begint te worden. Er is namelijk hier geen centrale verwarming, wel zonne-energie voor de douches. En de kacheltjes zijn nog niet in gebruik, het is nog redelijk zacht weer en vandaag schijnt de zon flink. Vorig jaar kregen we rond deze tijd al pakken sneeuw.
Tegen de middag beginnen de koninklijke uren. Zo genoemd, omdat destijds de keizer in Constantinopel aanwezig was bij deze lange beginviering van Kerstmis (prime, terts, sext, nonen, met psalmen, lezingen en gebeden, afwisselend in het Arabisch en het Frans). Iedereen heeft hierin zijn deel. Zelfs de kinderen die zorgen voor het Heer ontferm u over ons in het Arabisch, dat na iedere gebedstijd 40 x wordt gezegd, telkens in groepen van 10. Ge ziet ze dan ijverig op hun vingers tellen.
Na het eten en de afwas wordt er nog even gerust en dan, alle hens aan dek. De zusters en de kinderen poetsen en versieren de kerk. Ze zorgen er ook voor dat alle aangebrachte kerstliederen in allerlei talen netjes in een bundel verzameld zijn. Twee zusters en de jongens zijn in de keuken en de refter voor het klaarmaken van de feestmaaltijd en toastjes. Een massa stukjes geroosterd brood worden belegd met zalm, saucisse, paté, stukjes citroen, augurk, tomaat. En dan is er nog een kaasschotel. Allemaal net echt. Deze keer is het werkelijk feest. Tijdens het werk worden nog eens de Byzantijnse kerstgezangen gedraaid. Die zijn zeer mooi maar voor een westerling moeilijk aan te leren. De Syriërs en de Libanezen kennen ze nagenoeg van buiten zoals wij onze kerstliederen van buiten kennen.
Rond zeven uur waren we klaar om de plechtige vespers te zingen. Daarin worden de indrukwekkende profetieën gelezen die Jezus komst aankondigen en een eerste deel van de byzantijnse kerstgezangen komen dan aan bod. We waren net begonnen met de vespers toen de elektriciteit werd afgesloten. De kaarsjesprocessie met de kersticoon werd hierdoor nog aantrekkelijker. Na een uur was er weer licht zodat voor het laatste deel van de vespers en de slotzegen over de broden, de wijn, de olie en het graan. Ieder wordt met olie gezalfd en krijgt een stuk brood dat hij/zij in de beker wijn doopt en opeet. Hierna is weer even pauze voorzien, waarbij men, als men wil, een tas thee kan drinken.
Om half tien was het levende kerststal. Vorige zondag was er al geloot om de rollen te verdelen: het Kind Jezus, Maria, Jozef, de herders, engelen, os en ezel, schapen, kamelen, de Wijzen In de refter was het eerst verkleedpartij. De fotos spreken voor zich. Dan werd in het atrium wat rondgetrokken en hier en daar op een deur geklopt die niet open gedaan werd. Zo kwamen we in de kerk waar de levende kerststal geïnstalleerd werd. De wijzen samen met de ezel waren bijzonder goed gelukt. Ieder gaf nu een persoonlijke bezinning en sprak een gebed uit, wat toch wel een kerstviering waard was.
Nadat alles weer opgeruimd was kon de nachtmis beginnen om half twaalf. Omdat nog altijd de byzantijnse priester niet kon komen was het weer een feestelijke mixt van Arabisch, gregoriaans, Frans, Engels, Spaans en een Nederlandse Nu zijt wellecome. De goudgele priestergewaden met veel goud omgeven en de versiering van de kerk zorgden voor een bijzonderlijk feestelijke tint. Tijdens de (byzantijnse) processie voor de offerande moesten we wel over de kinderen heen stappen, die ondertussen, in hun mooie engelengewaden, op de tapijten in slaap gevallen waren.
Na de mis waren ze weer springlevend want in het atrium gingen zij op gepaste muziek en met gepaste kleding Flamenco-dansen uitvoeren. Dat was de overgang naar het avondmaal. Iedereen had echt honger. En deze keer was het dan een soort koud en warm buffet met de schotels gewoon op tafel en iedereen kon nemen wat hij/zij wilde alsook zitten of liggen waar hij/zij wilde. Op dat ogenblik kwam er telefoon uit Libanon en konden we eindelijk moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel een Zalige Kerstmis toewensen. Ondertussen werd de laatste fase voorbereid: baba Noël, de Kerstman. Dit jaar kon hij echter wegens het gevaar zelf niet komen, maar hij had wel gezorgd dat ieder een kerstpakket kreeg met de meest verscheiden en nuttige dingen: warme handschoenen, een warme muts, een warme trui, enkele nieuwe washandjes, speelgoed voor de kinderen, een echte voetbal Het was toevallig allemaal wat ieder graag had of nodig had. Al was niemand hier buiten geweest, de Kerstman had blijkbaar langs Libanon vrienden gevonden om dit van plaats tot plaats veilig tot hier te laten brengen. Onze refter zag er uiteindelijk uit als een echt slagveld. Maar kom, om vier uur s nachts hoefden we geen volk meer te verwachten en konden we stilaan gaan slapen.
Eigenlijk is nu het lange morgengebed voorzien met de vele mooie gezangen en gebeden, zoals we dat vorig jaar gedaan hebben, maar toen hebben we geen levende kerststal gedaan. Die mooie lauden zullen we morgen zingen. Als westerling moet je wel even wennen aan het feit dat er geen vaste dagorde is, tenminste toch niet zoals wij gewend zijn. De eucharistie begint als we klaar zijn en dan wordt er geluid. We gaan eten wanneer de maaltijd klaar is en dan wordt er een teken met de bel gegeven. Het heeft soms wel eens een nadeel maar het grote voordeel is dat je hiermee alle stress verdrijft. De gemeenschap volgt niet de strakke regels van een dagorde maar de regels en de dagorde volgen het leven van de gemeenschap. Voor een westerling is het echt een weldoende ontdekking. Trouwens, vanaf het ogenblik dat hert uurwerk de leiding van het leven heeft overgenomen en de tijd ingedeeld in uren en minuten, vanaf dat moment hadden de mensen plots geen tijd meer.
Deze middag wordt vroeger dan gewoonlijk geluid omdat, tot ieders blijde verrassing, abouna Georges sinds weken weer is gekomen. Hij heeft zelf wel even getwijfeld maar heeft het dan toch maar gewaagd. Op verschillende plaatsen weerklonken de Arabische kerstgezangen. En de eucharistie was bijzonder feestelijk. Daarna moest nog wel even aan de maaltijd gewerkt worden, vooraleer we aan tafel konden. Ondertussen kwam die jonge moslim ons nog groeten. Hij is uit de gevaarlijke rand van Damascus en zijn ouders wilden hem enkele weken geleden bij zijn grootmoeder in Qâra onderbrengen om daar naar school te gaan. Hij voelde zich echter helemaal niet thuis in die school en is teruggekeerd. Hij heeft onze Najib eens ontmoet en die had hem gezegd dat hij zeker het klooster eens moest gaan bezoeken, wat hij toen gedaan heeft en met de fraters mee gewerkt. Nu is hij met zijn ouders op familiebezoek in Qâra maar wilde ons nog eens komen groeten, omdat hij zovele weken geleden zulk een aangename dag hier had beleefd. Hij wilde aanvankelijk niet mee eten maar heeft toch meegedaan en is gans de namiddag gebleven. Het was trouwens al vijf uur vooraleer het middagmaal en de afwas achter de rug waren.
Interessant lijkt me wat deze jonge moslim (17 jaar) ons spontaan over de toestand in Qâra vertelde. Drie vierde van Qâra wil in vrede leven en houdt niet van de spanningen tussen de mensen. Eén vierde wil profiteren van de oorlogssituatie en voor eigen belang of voor macht baldadigheden uithalen. Daarbij worden ze aangemoedigd van buiten af.
Opdat wij hier geen goede internetverbinding hebben om het filmpje dat de fraters gemaakt hebben op de website te krijgen gaat die jongen het proberen, als hij met zijn ouders terug naar Damascus gaat. Het is echt een leuk filmpje, al kan het uiteraard ook maar een beperkt beeld geven van wat hier gebeurt.
Op deze kerstavond kijken we naar een film over de grote patroonheilige van Libanon: Charbel Makhlouf, die op de vooravond van Kerstmis 1898 gestorven is en in 1977 heilig verklaard als een voorbeeld van een monnik volgens de oude oosterse tradities. Het was de tijd van de Turkse overheersing in Libanon. Hij leefde in het maronietenklooster van Innaya en deed zijn priesterstudies in Kfifane, waarbij hij overdag werkte en s nachts studeerde. Hij bereikte een wonderlijk evenwicht van innerlijke rust, gebed, dienstbaarheid en vrede. De laatste jaren mocht hij als kluizenaar doorbrengen. Een onafgebroken stroom van wonderen en genezingen vonden plaats tijdens zijn leven en na zijn dood, waardoor Innaya de naam kreeg van het Lourdes van Libanon. Hoewel er geen foto van hem gemaakt werd, is er in 1950 een onmiskenbaar duidelijk beeld van hem te zien op de foto van een groep seminaristen die het klooster bezoeken. Dit levensverhaal is echt inspirerend mooi. En met een stuk taart hebben we deze kerst afgesloten, niet direct een eerbewijs aan deze zeer streng ascetisch levende monnik, maar misschien een noodzakelijke voorbereiding om ooit in zijn buurt te komen.
Overigens, taarten bakken kunnen ze hier heel goed, en allemaal met eigen materiaal (amandelen, kersen, abrikozen, granaatappels ). Heilige Charbel, spreek voor ons, bourgondische zondaars, ten beste. Tweede Kerstdag zingen we het plechtige en lange morgengebed, zo tegen de middag. Deze zijn eigenlijk bedoeld om na de nachtdienst van Kerstmis gezongen te worden, wat we vorig jaar gedaan hebben en die eindigden toen ook om vier uur in de morgen. Nu waren we net begonnen toen de elektriciteit weer uitviel, maar met het daglicht en de deur open (het is nog tamelijk zacht weer) konden we ons wel behelpen. We eindigden met een processie op de grote binnenkoer. De avondeucharistie wordt bijzonder opgedragen enerzijds voor het werk van de vredesbemiddelaar Lakhdar Brahimi die in Damascus goed contact schijnt te hebben met de gematigde oppositie. Anderzijds bidden we voor de explosie van geweld die de vrienden van Syrië juist nu ontketenen. Verheugend is wel dat Rusland en Iran en anderen vastbesloten blijven de soevereiniteit van Syrië over heel de lijn te beschermen. Het westen heeft niet te beslissen hoe Syrië moet bestuurd worden. De wettelijke termijn voor de huidige president loopt tot 2014 en dan zal het volk zelf wel uitmaken wie er president moet worden. In zijn kersttoespraak roept ook Benedictus XVI op tot dialoog en een politieke oplossing. Dat staat dus ver af van de wensdromen van Amerika, Europa en de bombastische oplossingen van de vrienden van Syrië onder leiding van de petrol-kabouter van Qatar, die niets anders dan chaos willen.
We dragen vandaag de eucharistie op voor een doorbraak in de onderhandelingen omtrent een politieke oplossing. Brahimi krijgt van ons veel vertrouwen. Hij is niet hier om het leger te verlammen en de terroristen hun aanslagen verder te laten doen. Integendeel. Voor het westen is alles de schuld van het leger maar het leger heeft nog maar een klein deel van zijn mogelijkheden benut. Bovendien zijn ze nu al op bepaalde plaatsen aan de heropbouw bezig. Waar de huizen van de mensen verwoest of beschadigd zijn krijgen ze hulp en vergoeding voor de heropbouw. Dit is nog maar op enkele (veilige) plaatsen mogelijk. Het is wel de bedoeling van de regering dit voor heel het land te doen, zo gauw de bendes van het westen en zijn terroristische golfstaten hier weg zijn. Dat kan nog wel even duren.
Donderdagnamiddag wagen we het nog eens samen over het terrein naar de boerderij te gaan. Vooral voor sommigen is dat nodig, anders lopen ze tegen de muren op. En dat is ook al niet zo veilig, want op de muren hebben we prikkeldraad gespannen zoals in een echte gevangenis. Iedereen heeft er van genoten. Na de eucharistie is het een simpele maaltijd, maar mét taart en nog eens een film van Charlie Chaplin: Modern Times. Wat is dat niet allen komisch maar tevens een diepzinnige meditatie op onze tijd. Een bijzonder sprekende stomme film, wit-zwart. Charlie Chaplin mag voor mijn part gerust in de rij van de grote moderne profeten staan. En deze film heeft wel een heel sterke maatschappelijke boodschap. Zo zullen we morgen weer min of meer het gewone leven kunnen hervatten.
Ja er is hoop voor Syrië. Het westen ziet in zijn verblinding al twintig maanden het nakende einde van de Syrische regering en de vlucht van Bachar el-Assad. De werkelijkheid is net omgekeerd. Zo vlug de administratie van Obama II in de senaat bevestigd is, zal het vredesplan voor Syrië in de veiligheidsraad op tafel komen. Inmiddels werd de architect van de oorlog tegen Syrië, generaal David Petraeus, gedwongen af te treden. Hij is in de val getrapt die voor hem werd opgezet. Dat ook staatssecretaris Hillary Clinton zou verdwijnen, was al voorzien. Ondertussen is ze al enkele weken buiten strijd, blijkbaar wegens ziekte.. De bazen van de Nato die tegen het vredesplan waren, zijn opzij geschoven. Het departement van toezicht op de vrede van de UNO heeft in september een protocol ondertekend met zijn tegenhanger OTSC (Organisation du Traité de Sécurité Collective) en heeft ook mee toezicht gehouden op de gezamenlijke militaire oefeningen in oktober in Kazakhstan. Daarop werd deze maand besproken hoe eventueel deze blauwhelmen ingezet kunnen worden in Syrië. Hoewel Frankrijk en Engeland uiteraard fel tegen dit plan gekant waren, konden ze niet anders dan Amerika (die ook niet anders meer kan) hierin te volgen. Ze hebben nog vruchteloos gepoogd het vredesplan van Brahimi te veranderen.
En dan de veldwerkers zelf, de vechtjassen in Syrië. De jihadisten van Hamas, trouw aan Khaled Mechaal, hebben getracht het kamp van Yarmouk in te nemen maar werden door het leger hieruit verdreven, nadat ze hun vernielingen hadden aangebracht. Nu proberen ze in en rond Damascus nog wat voort te doen. Laat me tussendoor volmondig toegeven dat het Syrische leger zelf ook flink wat moeilijkheden heeft. Als jongeren dagelijks vrienden zien doden en daarbij weten dat hun jaargenoten die tegen Syrië vechten zoveel rijkelijker betaald worden dan zij, kan de bekoring om over te lopen erg groot zijn. Hoe langer de oorlog duurt, hoe groter de verleiding wordt. Dit gezegd zijnde willen we het nu hebben over het westers goudhaantje van de Syrische revolutie: het Vrije Syrische Leger. Dat dit geen leger is, niet vrij en zeker niet Syrisch, dat wist je al. Het zijn terroristen van overal, die door de sjeiks uit de petrol-staten worden betaald en gedrogeerd. Van wijken, dorpen en steden, die zij zogezegd al onder hun controle hebben, zijn alleen de verwoestingen zichtbaar, terwijl de bevolking zelf geleidelijk zijn vredelievend samen leven weer herneemt. Eindelijk heeft Amerika dit Vrije Syrische Leger (noodgedwongen) laten vallen; het krijgt nu alleen nog bevelen waardoor ze in feite de dood worden ingejaagd. En zo zijn er de voorbije maand alleen al vele duizenden gedood. Nu nog even wachten op het ogenblik dat ook de andere bondgenoten van het westen het licht zullen zien en deze schimmige club terroristen niet meer steunen tot heil van het Syrische volk en de wereldvrede. Of om het met een uitspraak van een van onze best geïnformeerde mensen te zeggen: het Vrije Syrische Leger blijft nog een tijd schitteren als een dode ster.
Voilà, en nu is het tijd voor de echte vredesgesprekken. Daarom ga ik met mijn politieke krabbels proberen op te houden, om de onderlinge dialoog echt alle kansen te geven. Mijn commentaren zullen d aar natuurlijk niet veel aan veranderen, temeer daar ze geschreven zijn in een voor alle partijen overstaanbare taal. Toch wil ik mijn solidariteit betonen met alle mensen van goede wil, die vanuit welke hoek of vanuit welk verleden ook willen meewerken aan de vrede in Syrië. Meer dan twintig maanden lang heb ik genoeg geschreven. En onze noodkreet is alleen maar sterker geworden. Als men in het westen nu nog niet weet wat hier eigenlijk gaande is, dan willen ze het niet weten. Ik ben duidelijk genoeg geweest. En terecht, ook als je het me niet vraagt. Het christelijk westen (Amerika, Europa, aangevuld met Turkije) en zijn terroristische golfstaten (Saoedi-Arabië en Qatar) moeten stoppen met hun duivels werk en maken dat ze hier weg komen. Dat ze eerst de rotzooi in hun eigen land opruimen! Dan zal er heel vlug vrede zijn en dan zijn jullie hier weer van harte welkom. Wil ondertussen mee blijven bidden en ijveren voor gerechtigheid en verzoening, waarheid en dialoog. En ik van mijn kant, zal proberen dergelijke commentaren voorlopig niet meer te schrijven. We zullen trachten onze frustraties met wat basket uit te werken. We hebben al lang een basketring om tegen de muur op de binnenkoer te hangen, maar we hadden tot heden geen bal. Met Kerstmis hebben we een bal gekregen en nu missen we voorlopig nog vier grote vijzen om de ring vast te maken. Maar ook die zullen ooit ergens wel boven water komen.
Heer Jezus, zegen de president en de regeringsleiders van Syrië. Zegen de presidenten, staatshoofden en regeringsleiders van alle landen. Zegen alle oppositieleden. Zegen het Syrische volk en bijzonder de families die zwaar getroffen zijn door deze oorlog. Laat de gedoden delen in uw barmhartigheid. Zegen alle wereldburgers. Zegen de zwaar getroffen christelijke kerken en wijken in Syrië. Zegen alle christenen in Oost en West, opdat zij hun taak in deze wereld begrijpen en moedig vervullen. Heer, ontferm u over mij (40 x). Aan allen een Gezegend 2013! P. Daniël
29-12-2012 om 09:43
geschreven door Gust Adriaensen
27-12-2012
Kerstavond
Kerstavond
Bij deze kerstavond
hoort een mijmering
over -hoe kan het anders-
VREDE.
Je kan je verdomd opwinden...
neen, dit gedicht -nou ja-
vlot niet.
Waarom niet denken
aan het huppelend kind
op de rustige straat,
een kakelende kip
en een fietsende boer
die meent dat het mooi weer is
voor de tijd van het jaar.
Je vrouw bezig zien
ijverig met pakjes
voor de kerstboom
zilverpapier en gouddraad
verschietend licht.
Jezelf erop betrappen
dat dit ernstig spel
je amuseert en ergert.
Je eigen vredesdroom
verpakt met slingerkrullen
rood en wit
hangt wiebelend
aan een takje.
Voorzichtig moet je wezen
met de vrede.
Een kerstboombal
die vaak voor onze blik
uiteenspat
in duizend doden
min of meer.
27-12-2012 om 09:14
geschreven door Gust Adriaensen
26-12-2012
Der Kulturkampf
In De Standaard verscheen enkele dagen geleden een uitgesponnen tekst onder de naam van De Wever en onder de titel 'Afbreken om op te bouwen'. Het artikel handelt blijkens de redactionele inleiding ,over de functie van kunst in de maatschappij.
Deze reflecties kunnen een interessante bijdrage zijn aan een debat over 'l'art pour l'art' versus 'nutswaarde van de kunst'. De verhouding en de spanning tussen beide zijn overigens al eeuwen onderwerp van heel wat geschriften én van gesprek in intellectuele en kunstenaarskringen.
In dit geschrift komt de aap evenwel uit de mouw in de terloopse verwijzing naar Lanoyes reactie op De Wevers eerdere afrekening met kunstenaars en intellectuelen. Het is een rancuneuze en politieke en populistische aap.
De onafhankelijkheid en vrijheid van kunstenaars en intellectuelen zijn De Wever een doorn in het oog. En hij weet dat afgeven op intellectuelen en modernistische kunstenaars, goed ligt bij het grote publiek.
Kunst moet voor De Wever op zijn minst dienstbaar gemaakt kunnen worden aan zijn politieke visie en program.Waartoe dergelijke opvatting in extreme vorm kan leiden voor artiesten, intellectuelen en hun werk, hebben de labels 'Entartete Kunst' en 'Socialistisch Realisme' duidelijk gemaakt.
Wat ook duidelijker en duidelijker wordt: De Wever verbreedt en verdiept bewust, omwille van vooral electorale overwegingen, de kloof tussen hem, het Vlaams Nationalisme enerzijds en anderzijds de Vlaamse intelligentsia en kunstenaars.
Verstandig en ruimdenkend kan je dergelijke houding bezwaarlijk noemen.
26-12-2012 om 16:39
geschreven door Gust Adriaensen
25-12-2012
Pontificale Hoogmis in Postel
Na de kerstwake in een bomvolle abdijkerk, is er vanmorgen om 10 uur een Pontificale Hoogmis in Postel, waarin op feestelijke manier de geboorte van Jezus Christus wordt gevierd.
25-12-2012 om 08:45
geschreven door Gust Adriaensen
22-12-2012
Kerstnachtmis in de abdijkerk van Postel
Kerstnachtmis in de abdijkerk van Postel
Elk jaar wonen veel mensen uit de ruime regio aan weerskanten van de grens, de kerstnachtmis in de stemmige abdijkerk van de norbertijnen in Postel bij.
Zij worden aangetrokken door de verzorgde, zin- en vreugdevolle liturgische plechtigheid van de abdijgemeenschap.
Ook dit jaar verwelkomt de abdij van Postel, alle mensen hartelijk om de geboorte van Jezus Christus mee te vieren.
De mis begint om 21 uur op maandag 24 december. De deuren van de abdijkerk zijn open voor iedereen vanaf 20 uur.
Wees erbij en u bent verzekerd van een hartverwarmende en positieve inzet van de kerst- en eindejaarsfeesten.
22-12-2012 om 19:43
geschreven door Gust Adriaensen
21-12-2012
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 14 vrijdag 21 december 2012.
Feest van St. Jan van het Kruis, een mystieker die hier hoog in ere wordt gehouden. Gisteravond hebben we al een ontspanningsavond gehouden met een oude film van Fernandel: Don Camillo, monseigneur! Als monseigneur verveelt hij zich in het Vaticaan terwijl Peppone senator is geworden en zich ook verveelt. Beide komen ze terug naar hun vroegere stek om nog eens met heftige woorden en gebaren enkele geschillen uit te vechten. Schitterend. Niet direct een inleiding in de mystiek van St. Jan van het Kruis maar toch wel een verwijderde voorbereiding. Onze menselijke zwakheden, hebbelijkheden en frustraties kennen en aanvaarden is een goed begin. Het is een stukje van onze dagelijkse werkelijkheid. En mystiek gaat juist over de werkelijkheid en daarom is er niets zo praktisch als de mystiek! Heilige Jan van het Kruis, help ons op de weg van de mystiek en de echte werkelijkheid.
Vrijdag is er door heel de gemeenschap gewerkt aan de amandelen. De bedoeling is deze met de grote menigte snoeperijen en kruiden (die al mooi verpakt zijn), tomatensap en andere vruchten van het werk van onze handen mee te kunnen geven voor onze vrienden in Damascus die zorgen dat ze in Libanon geraken om daar verkocht te worden. We wilden minstens twintig kilo amandelen bereiken, maar s avonds hadden we al 22 kilo en er ligt nog een grote hoeveelheid te wachten. Aan de amandelen is er eigenlijk heel veel werk. De amandelen van de bomen plukken of slaan is al een groot werk. Dan moet de bolster er af gedaan worden, waarvoor ze in de zon te drogen gelegd worden. Tenslotte moet het harde omhulsel met een steen of hamer kapot geslagen worden. Jaja, we weten het wel, er bestaan machines die dat allemaal kunnen doen, maar dan zijn de amandelen meestal zelf ook kapot. Hier wordt alles met de hand gedaan om de amandelen heel te laten, één voor één zo zitten ze hier in elkaar. Zo werden wij uiteindelijk ook geschapen, één voor één, al gebeurt het wel eens dat ze met twee tegelijk komen. Ook welkom natuurlijk.
Voor de maaltijden heeft iemand weer een goed voorstel: iets vertellen over en voorlezen uit het levensverhaal van de ouders van Thérèse van Lisieux, die als heiligen van het gewone leven gelden (H. Mongin, Louis et Zélie Martin, les saints de lordinaire). Hun allergrootste bekommernis was heilig kunnen leven en hun kinderen heilig doen leven. Daarmee hebben ze gekregen wat Jezus in het evangelie voorspelde: Zoek eerst het Rijk Gods en al de rest krijgt ge er in overvloed bij. Indien dit in het openbaar zou verteld worden, dan zullen er heel wat mensen zijn in onze tijd die gewoon niet kunnen begrijpen hoe zulk een leven mogelijk is. Anderzijds zullen mensen, die enige geestelijke diepgang hebben er een sterke aansporing in vinden. Wat wordt het leven aantrekkelijk voor hen die het evangelie echt eens willen proberen.
In de avondrecreatie van de medebroeders onder elkaar, vertelt onze Syriër een mooie ervaring. Hij heeft vandaag zijn stille dag gehouden en heeft geluisterd naar de vrijdagavondpreek van de sjeik die vanop het dak gemakkelijk te volgen is (als ge genoeg Arabisch kent natuurlijk). Hij vertelde dat hij een tijd op een stoel heeft zitten wenen van ontroering. Terwijl de preken voorheen dikwijls agressief klonken (dood aan de ongelovigen) was het nu het tegenovergestelde. En het is dezelfde sjeik, door onze Syriër persoonlijk goed gekend. Hij preekt vanuit de St. Niklaaskerk die door wahabieten is omgevormd tot moskee. De sjeik zei dat de huurprijzen veel te hoog zijn, dat aan alle mensen, ongeacht hun geloof, huizen ter beschikking moeten gesteld worden, dat mensen die brood aan de dieren geven in plaats van aan hun medemensen een misdaad begaan en nog veel meer in deze zin. Hij prees de islam als een godsdienst van liefde en vergeving, van vrede en barmhartigheid voor allen. Daarna bad hij dat God Syrië mag redden. Onze medebroeder was zo getroffen en dacht bij zichzelf: dat is toch ook wat wij bidden en dat is waarvoor wij ons inzetten (al is het toch wel vanuit een geheel ander geloof). Misschien is het Rijk Gods hier al veel meer aanwezig dan we kunnen vermoeden. Ondertussen zijn er in ons dorpje ongeveer viermaal meer mensen dan voorheen. Van 2O à 25 naar 85.000!
Er is gisteren in Damascus een zoveelste staatsgreep geprobeerd en mislukt en we begrijpen goed waarom hierover in de westerse media nauwelijks iets gezegd is. Als het niet zo tragisch was, zou het een goed thema zijn voor een komisch stripverhaal. Het gonst al dagen van geruchten dat de laatste dagen van president el-Assad geteld zijn, althans volgens de westerse media, die dit al anderhalf jaar zeggen. De regering en het leger schijnen daar nu handig op ingespeeld te hebben. Er zijn allerlei troepenverplaatsingen geweest. Ook de legereenheid op één kilometer van ons klooster is plots vertrokken. Het gaf de indruk dat het leger nog maar enkele plaatsen kan beschermen. Terroristen wilden nu echt Damascus innemen, het vliegveld bezetten en het presidentieel paleis opblazen. Een flink aantal tunnels waren helemaal klaar. Naast een massa terroristen waren er Amerikanen (Blackwater) en Britten (SAS) bij betrokken. Er was ook gezorgd voor specialisten die de Russische elektronica kennen om achteraf hun overwinning fier ook aan de Russen te kunnen kond doen. Deze definitieve en vernietigende slag werd door de westerse geheimen diensten helemaal voorbereid en gecoördineerd. De Syrische regering had evenwel onraad geroken. Enkel uren voor de slag werd de communicatie plat gelegd en de terroristen moesten zich behelpen met satellietverbindingen uit het buitenland. Op enkele strategische plaatsen begonnen legervliegtuigen zakken wit poeder uit te strooien die als een geheimzinnige stof op de terroristen neerdwarrelde. In paniek namen dezen direct contact op met de geheime westerse diensten, die onmiddellijk dachten aan chemische wapens en bevalen dat de terroristen in de tunnels zouden vluchten. Het westen heeft een echte obsessie verwekt met telkens te praten over chemische wapens, om als voorwendsel te kunnen gebruiken voor een militaire inval. Helaas voor hen, gelukkig voor Syrië is deze obsessie hun eigen valkuil geworden. Het waren zakken met gewone witte bloem! In de tunnels heeft het leger dan, helaas, niet minder dan 6OOO terroristen gedood, waarvan 75% buitenlanders. Zo werden deze aanslagen verijdeld, dank zij de hulp van de Rusland (en Iran). Jammer van de doden, maar er staan er nog tienduizenden klaar. Wie een put graaft voor een ander valt er zelf in, werd vroeger in de volksmond gezegd. Dit is de eerste keer dat Amerikanen en Russen openlijk en militair tegenover elkaar staan. Als we dit een publieke match Washington-Moskou mogen noemen, dan is het in ieder geval O 1 geworden, al gaat ondertussen de verwoesting van Syrië verder. Het is voor de rebellen én het westen alvast een flinke mentale knak.
De westerse media zijn volop bezig nu ook de Russen te viseren om ondertussen hun dubbele misdaad verder te zetten: een systematische vernietiging van het land en een genadeloos straffen (meestal met de dood) van allen die volgens hen deze afbraak niet of niet genoeg steunen. Nu moeten ook nog patriotraketten het voorwendsel blijven scheppen om zo mogelijk tot de totale militaire vernietiging over te gaan, allemaal met de steun en de volle goedkeuring van het westen. Zijn de westerlingen, christenen incluis, nu volkomen gewetenloos of verblind geworden? Manifesteer maar voor de dierenrechten, het behoud van het milieu of meer inspraak van het volk Gods, lamme goedzakken! Hoe kunnen bisschoppen, abten, priesters, paters, zusters, geëngageerde christenen, rustig slapen en vroom bidden terwijl hun eigen regeringen alles doen om hun broeders en zusters hier verder uit te moorden? Of hebben onze gezaghebbende theologen het te druk met het voorzien van de gepaste kazuifels voor de vrouwen? Als hier de wortels van het christendom verder worden uitgeroeid, denk je dat de boom van het christendom in het westen dan echt gaat bloeien?
Een bevriend echtpaar in Egypte melde mij langs email, dat ze geschokt zijn door hetgeen ze daar vernemen van de mensen op de straat, die zeggen dat ze Egypte tot een soennitische staat hebben kunnen omvormen en dat ze dat in Syrië ook zullen doen Egypte: het land van de Kopten, het land van de vader van het monnikendom en van de vader van de theologische school!) Maar dat in Syrië zal niet lukken! De Nationale coalitie heeft op de 4e samenkomst van de zelfverklaarde vrienden van Syrië (Amerika, Saoedi-Arabië en Qatar op kop) wel een brede erkenning gekregen, maar gelukkig nog niet te veel militaire steun op de samenkomst in Marrakech vorige woensdag. De groep Jound al-Sham die met massas jihadisten hier opereren willen enkel een radicale islamitische staat en verwerpen al wat daar niet mee overeenkomt. Amerika heeft hen op de lijst van terroristen gezet. De oppositie is grondig verdeeld.
Deze zaterdag is wat rustiger dan gewoonlijk omdat de medebroeders vanavond een schriftelijk examen moeten binnen leveren over het eerste deel van de fundamentele moraaltheologie. Ik ben blij dat zij het ook boeiend vinden. Voor de oorlog was het af en toe hier zeer druk. Er kwamen zovele groepen dat de medebroeders altijd moesten inspringen om hen even te woord te staan en voor hen te getuigen van de betekenis van het monastieke leven in het geheel van het christelijk leven en over het leven van onze patroonheilige, de martelaar Jacobus de Verminkte die zijn leven heeft gegeven voor de eenheid van de Kerk in Oost en West, Noord en Zuid. Nu zijn er ook wel eens onderbrekingen geweest maar weinig. We hebben rustig op de weekdagen in de namiddag de lessen kunnen voorzien, in de stijl van Johannes Paulus II die ook een deel van zijn priesteropleiding volbracht heeft als arbeider in volle oorlogstijd.
De derde zondag vieren we weer zonder onze byzantijnse priester uit Qâra, dus in de Latijnse liturgie met byzantijnse gezangen, gebeden en processie. Een mooi gebruik hier is dat men voor de eucharistie in alle eenvoud en vrijheid naar de priester aan het altaar gaat voor het sacrament van de boete. Dat kan alle dagen gebeuren, maar maar als er eentje komt, komen er meestal een hele reeks. Het is vandaag de zondag van gaudete =verheugt u. Het is eerst God die zich verheugt om ons, geschapen naar Zijn Beeld en geroepen om tempel van de heilige Geest te zijn. In de tweede lezing zegt Paulus daarom dat wij ook steeds verheugd moeten zijn en ons in niets zorgen mogen maken. Dan voegt hij er wel bij dat we in dankbaarheid al onze zorgen aan Hem moeten toevertrouwen. Dat hebben we dan ook gedaan. Alle zorgen om de gekidnapte christen uit Qâra (ondertussen vragen ze nog maar de helft van het losgeld), de bevrijding van het land, de ommekeer van de wereldheersers, de bescherming van het klooster, de vrede voor het Syrische volk en het behoud van de christenen in het Midden Oosten Tenslotte kondigt Johannes de Doper in het evangelie aan dat Jezus, die na hem komt, zal dopen met Geest en vuur. Het is deze Jezus wiens Menswording we met Kerstmis vieren en wiens wederkomst we verwachten.
Het middagmaal wordt weer in het atrium genomen en dat is altijd gezellig. Daarna wordt, onverwachts, een wandeling voorgesteld met heel de groep dwars door het terrein naar de boerderij, de boer en de boerin met hun vier kleine kinderen. Wat een pret. Sinds vele maanden zijn we uit veiligheid niet meer buiten de kloostermuren geweest. Faycal, onze engelbewaarder is er bij. De zusters en de kinderen hebben het grootste plezier met de kleine kinderen van de boer. We bezoeken de schapen, de kalkoenen, de kippen, de ganzen en de koeien. Het geeft even een gevoel van vrijheid. En het ziet er naar uit dat we een zachte herfst en winter krijgen. Vorige weken heeft het af en toe flink geregend en dat is een echte weldaad voor de woestijn. En de temperatuur is nu nog een twaalftal graden terwijl de zon tussendoor toch nog flink blijft schijnen. Wel krijgen we dikwijls sterke windstoten. En zo zorgen we er voor dat we na een uur weer veilig binnen de muren zijn. En s avonds weer een film, een deel van de 9 uur durende The Lord of the Rings.
Ondertussen gaat de voorbereiding van Kerstmis steeds intenser verder. Hier beginnen ze er al in oktober aan. Dan worden alle mogelijke kerstallen boven gehaald en stilaan geplaatst. En meteen staan ook de zogenaamde drie koningen, nl. de Wijzen er bij want ze zijn van de buurt, uit het Oosten. Zo zie je hier de meest originele kerstallen verschijnen op alle geschikte plaatsen. Vanaf oktober hebben ook de kinderen iedere dag in de eucharistie een liedje gezongen. Een zuster geeft hen iedere dag zangles. Een volwaardig schoolprogramma is voor hen uitgewerkt en daar hoort ook muziek, zang en natuurlijk ontspanning bij, naast de lessen van Arabisch, Frans, Engels, rekenen, tekenen Vanaf 17 december begint dan de noveen van Kerstmis als een heel intense voorbereiding. De kerk wordt steeds fraaier versierd, nu met goudgele doeken alom. De zuster van de sacristie kan daar heel haar creativiteit (voorlopig) weer aan kwijt. Er zijn vele en indrukwekkende byzantijnse gezangen voor eucharistie en de vespers die s avonds aangeleerd worden. Hiervan bestaan geen noten. Het wordt geleerd van een model op cd. Ook het Rorate en de O-antifonen worden niet vergeten. Iedere middag na het middageten (de aller slechtste moment om te zingen!) wordt de o-antifoon van de dag even gerepeteerd. Ieder o-antifoon belicht telkens een ander aspect van het indrukwekkende Christus-mysterie. En zoals je weet, de eerste letter van iedere o-antifoon in omgekeerde richting zegt: Ero Cras = ik zal er morgen zijn. Dat noemen ze een onomasticon. In ieder geval worden de o-antifonen ook hier gesmaakt.
Het is nu woensdag 19 december 2012 en we hebben deze week nog geen enkele stroomonderbreking gehad. Terwijl ik er wil bijvoegen dat je hier nooit weet wat er gebeurt valt de stroom uit, maar binnen het uur was er weer elektriciteit. Dus er is misschien toch wel iets positiefs aan het groeien. Onze Faycal, alawiet, conciërge en engelbewaarder, die de Libanese oorlog heeft meegemaakt en zeer goed op de hoogte is van de toestand in Syrië en rond het klooster, heeft er bewust voor gekozen om voor onze veiligheid te blijven zorgen, hoewel hij en zijn vrouw veel gemakkelijker en veiliger elders een onderkomen kunnen hebben. Hij heeft nog nooit overdreven in enthousiasme, maar nu zegt hij beslist: er komt vrede. Terwijl de westerse media melden dat het vluchtelingenkamp al-Yarmouk in Damascus in handen van de rebellen is, weet hij dat het niet waar is. Rebellen zitten wel in het kamp om de bevolking te gijzelen en het leger te beletten massaal op te treden maar het leger is een omsingeling bezig en geven de burgerbevolking de kans om te vluchten. Dan zullen ze met de rebellen afrekenen.
Deze woensdagvond wordt de elektriciteit plots weer afgesloten. Dank zij de generator kunnen we wel op een van de Syrische tvzenders nog het lange interview met de patriarch Gregorios III Laham volgen. Het is een sterke spirituele en hoopvolle boodschap met tegelijk een ondubbelzinnige afkeuring van de westerse machten die Syrië willen ontwrichten. Syrië is één. Christenen, moslims, minaret en klokkentoren staan naast elkaar en omarmen elkaar. Deze eenheid heeft Syrië tot heden doen standhouden tegen de buitenlandse machten. Verzoening is de enige weg. En met de vrede in Syrië zal er ook vrede komen in andere Arabische landen en voor Arabische volken. Hij noemde westerse landen en Europa bij name en vroeg: waar is uw beschaving? Ook vertelde hij van zovele westerse bisschoppen en met name Amerikaanse bisschoppen die hem zeiden dat ze geheel onwetend zijn over al wat hij hen vertelde over de ontwrichting door het buitenland. Hij vroeg ook aan de westerse christenen: waar is jullie beschaving? Jullie hebben geen wortels, jullie wortels liggen hier. Het is de moeite dit interview in zijn geheel te vertalen.
Deze avond en nacht is er onraad in het Antilibanongebergte, dat achter ons klooster ligt. We horen schieten en ontploffingen. En dat zijn andere geluiden dan die van cadeautjes die uit de kerstboom vallen. Heel de nacht is er geen stroom. s Morgens vernemen we de hele toedracht. Onze medebroeder, nachtwacht van dienst, heeft van op het dak heel het spel kunnen volgen. Gratis met klank en beeld, weliswaar enkel in zwart-wit. Blijkbaar wist het leger dat groepen rebellen (vrienden van Syrië!) vanuit Libanon (Beka) over het gebergte ons wilden komen bezoeken. Het leger heeft zich verschanst in de bergen en zijn zonder licht te gebruiken telkens verder getrokken. Zo hebben ze de rebellen kunnen betrappen en uitschakelen. We zijn achteraf ook eens voorzichtig van op het dak gaan kijken, maar de bergen staan er als stille getuigen bij en, zoals zovele oude mensen in het westen, met een beetje wit bovenaan.
s Morgens valt er eerst een heerlijke regen waar onze groenten, kruiden en fruitbomen met volle teugen van genieten. Dan straalt de zon. Moge zo Syrië eens na de oorlog de vrede krijgen. Het was mijn bedoeling om na Kerstmis even terug naar België te komen maar voorlopig is het onverantwoord één voet buiten het klooster te zetten. Daarmee zou ik mezelf en heel de gemeenschap in het grootste gevaar brengen. Dus wachten wij rustig af en zitten we met de draconische veiligheidsmaatregelen in het klooster veilig. Wie toch eens wil zien hoe wij hier ondertussen leven kan het erg ludieke filmpje van 4O minuten bekijken dat twee medebroeders aan het maken zijn en dat ze voor Kerstmis op onze website willen zetten: www.maryakub.org. Al is het maar een beperkte informatie, het geeft toch een indruk weer van ons soort familiaal gevangenisleven.
Dank aan hen die meehelpen, meebidden, mee-offeren, meelijden, met het leed en de strijd van het Syrische volk. Dank aan hen die meehelpen om de westerse waanzin te stoppen. In verbondenheid met jullie willen wij hier Kerstmis vieren en graag ook uw intenties bij Jezus in de Kribbe neerleggen, onder de milde blik van Maria en Jozef. Een Zalig Kerstfeest en een Gezegend 2013 P. Daniël
21-12-2012 om 17:58
geschreven door Gust Adriaensen
Hardvochtig voor arme sloebers, gastvrij voor rijke stinkerds: toch niet de essentie van de Vlaams-nationalistische mens- en maatschappijvisie, zeker?
21-12-2012 om 09:24
geschreven door Gust Adriaensen
20-12-2012
Paus schrijft artikel voor Financial Times
De Britse krant, de Financial Times, vroeg de paus een artikel te schrijven ter gelegenheid van Kerstmis.
De paus schrijft o.a. dat christenen zich vanuit de overtuiging dat zij moeten zorgen voor de zwakken en meest kwetsbaren, zich inzetten voor een eerlijker verdeling van goederen. Zij zetten zich af tegen hebzucht en uitbuiting vanuit de overtuiging dat generositeit en onbaatzuchtige liefde, zoals die ons door Jezus van Nazareth is voorgeleefd, de weg zijn naar de volheid van het leven.
20-12-2012 om 17:02
geschreven door Gust Adriaensen
Draulans versus Vermeersch
In een column in Knack, schrijft Dirk Draulans: 'Als filosoof Etienne Vermeersch zijn kruistocht tegen de overbevolking verder wil zetten, zal hij zich op de andere kant van een levensloop moeten focussen: de zijne. ' Volgens Draulans wordt de grootste oorzaak van de overbevolking de vergrijzing.
Het is verheugend dat Vermeersch in de media eens wat tegenwind krijgt. De dada's van de VRT-huisfilosoof en de lieveling van de media -al jaren lijkt het of er in Vlaanderen maar één moraalfilosoof rondloopt-, hebben vooral te maken met de overbevolking en hoe daaraan te verhelpen.
Geboortebeperking is dringend nodig, zegt het moraalfilosofisch orakel van Vlaanderen. Maar eigenlijk bedoelt hij: gedwongen geboortebeperking. Hij suggereert dat er nagedacht moeten worden over serieuze wettelijke en/of financiële maatregelen om een verlaging van het geboortecijfer wereldwijd af te dwingen.
Maar Vermeersch heeft evenwel nog nooit omschreven op welke concrete manier hij een geboortebeperking wil afdwingen. Hij weet het waarschijnlijk niet precies en hij durft het niet. En dat is maar goed ook. Want een opgelegde geboortebeperking betekent een fundamentele en dictatoriale inbreuk op de privacy, op de persoonlijke vrijheid en op de relatie man-vrouw.
In hoofde van Vermeersch dient echter ook opgemerkt te worden dat het te denken geeft dat deze man voortdurend op dezelfde spijker klopt: geboortebeperking en het zo voorstelt alsof dat DE oplossing van DE problemen is. Maar nooit met concrete voorstellen voor de dag komt om zijn wondermiddel te realiseren.
Draulans heeft gelijk: de bevolkingsaangroei heeft tegenwoordig minder te maken met het geboortecijfer dan wel met de vergrijzing. Zit er voor Vermeersch, in de laatste fase van zijn leven, geen uitdaging in, grondig na te denken, bv. uitgaande van zijn eigen situatie als bejaarde, over de ouderdom?
20-12-2012 om 08:14
geschreven door Gust Adriaensen
18-12-2012
Kerstmis in de abdij van Postel
Kerstmis in de abdij 22-25 december
Samen met de abdijgemeenschap -genietend van de rust, de stilte, de schoonheid van de liturgie, de pracht van het winterse landschap- toeleven naar het feest van de geboorte van Jezus Christus.
18-12-2012 om 20:42
geschreven door Gust Adriaensen
Obama: 'Wat geeft onze daden zin?'
President Obama zei in zijn toespraak tot de nabestaanden van de slachtoffers in Newtown, o.a. het volgende:
'Alle godsdiensten beginnen met een eenvoudige vraag. Waarom zijn we hier? Wat geeft ons leven betekenis? Wat geeft onze daden zin?
We weten dat we altijd goed doen als we voor onze kinderen zorgen, ze goed onderwijzen, vriendelijk voor ze zijn. Als we dat doen, kunnen we ons nooit vergissen. Daar kunnen we zeker van zijn.'
18-12-2012 om 10:18
geschreven door Gust Adriaensen
17-12-2012
Tentoonstelling 'Kerken is werken' in Annadal-Retie
Tentoonstelling 'Kerken is werken' in kapel Annadal
Naar aanleiding van de publicatie van het boek 'Kerken is werken', de geschiedenis van de twee Retiese parochies, organiseert de heemkundige kring 'Zeven Neten', een tentoonstelling in de kapel van WZC Annadal, Boekweitbaan, Retie.
De expositie is open op zaterdag 22 en zondag 23 december van 10 tot 12 uur en van 14 tot 17 uur.
17-12-2012 om 07:32
geschreven door Gust Adriaensen
16-12-2012
Een muur van glas
Een muur van glas
Ik weet: soms glijd ik weg in een andere toch echte wereld zie ik mijn ouders zie ik mijn thuis in een ander huis zie ik mijn hand aan de ploeg zie ik mijn paard het gewas op mijn land voel ik de rust aan de haard. Ik verdwaal in de tijd. Dat besef doet me pijn angst grijpt me aan.
Veel wijder dan gangen en kamers wordt nu het zorgzaam tehuis. Het werk moet gedaan: de beemden gemaaid de akker bewerkt het graan gezaaid 't alaam hersteld. 't Volk krijgt zijn plaats zijn dringende taak op het hem bekende veld.
Wij staan om hem heen met hem trekken we mee. Soms is een vinnig woord een oude zin genoeg voor een stille lach. Maar woede onrust en pijn zijn ruim zijn deel ontredderen ons evenzeer.
Dicht bij elkaar maar gescheiden door een muur van glas waarin geen poort, gaan hij en wij onzeker aarzelend, in onze eigen werelden voort.
16-12-2012 om 20:35
geschreven door Gust Adriaensen
14-12-2012
Torfs: 'Wij Vlamingen vergissen ons zelden. Intellectuelen wel'.
'Hoe vaker iemand nadenkt, hoe groter de kans dat hij zich vroeg of laat vergist.Wij Vlamingen vergissen ons zelden. Intellectuelen wel.' schrijft Rik Torfs in zijn recentste column.
Hoe meer en intenser ik over deze drie prachtige zinnetjes poogde na te denken, hoe meer ik me bewust werd van mijn talloze vergissingen, hoe meer ik me een intellectueel voelde, en hoe minder een Vlaming van de Antwerpse soort.
En ja, het onvermijdelijke moest gebeuren. Door al dat nadenken sloop twijfel in mijn hoofd en mijn hart. Twijfel over mijn gevoelens omtrent mijn intellectueel en Vlaming zijn.
De Echte, en zeker de Echte Antwerpse Vlaming, vergist zich zelden of nooit. Dat staat vast. Zekerheid omtrent de toekomst,zekerheid omtrent de waarden, de normen, de plichten, zekerheid omtrent Belgenland.
De Intellectueel vergist zich. Dat staat vast.Vergissingen bij de vleet. Omtrent de namen van pleintjes, omtrent Vlaanderen, omtrent rechten.
Maar wat als een speling van het lot zorgt voor een Intellectuele Vlaming of een Vlaamse Intellectueel?
Gedoemd tot gissen ben ik. Net als Torfs.
14-12-2012 om 22:30
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 8 vrijdag 14 december 2012
Hoewel het vandaag een gewone zaterdag en dus poetsdag is, wordt in de liturgie plechtig het hoogfeest gevierd van O.L. Vrouw Onbevlekt Ontvangen. Dit werd hier in het Oosten al vanaf de 8e eeuw gevierd, maar anders genoemd. Zij spreken van de ontvangenis van de heilige Anna, de moeder van Maria. Op 8 december wordt de vigilie gevierd en op 9 december het feest zelf. Zij drukken dit mysterie niet uit met een abstract begrip, zoals wij in het Westen, maar met het concrete beeld. In het Westen is dit voor goed doorgedrongen met de dogmaverklaring door paus Pius IX in 1854 en uiteraard met de bevestiging hiervan door de verschijningen van O.L. Vrouw aan Bernadette Soubiroux te Lourdes, vier jaar later.
s Avonds vernemen we bijzonder dramatisch nieuws: een apotheker, een christen uit Qâra is ontvoerd en ze vragen er 10 miljoen Syrische Lire voor, zo niet krijgen ze alleen zijn hoofd terug. Bovendien krijgen we te horen dat er in Amerika en Europa vele duizenden Al-Qaeda strijders vrijgelaten worden en naar Syrië gestuurd om te komen moorden en verwoesten. Zo wil het westen dit land toch nog vernietigen om het in zijn macht te krijgen. In elk geval wordt het hier rond het klooster steeds gevaarlijker en moeten we telkens voor onszelf weer straffere voorzorgsmaatregelen nemen. Het is ook geen prettige gedachte dat mogelijk Syrië toch nog helemaal in de greep van de oppositie komt en er dus nog heel veel mensen zullen uitgemoord worden. Wel voelen we ons binnen voorlopig nog veilig en leven ons intens leventje verder, door zo goed als mogelijk is elkaars zorgen mee te dragen. Enerzijds bereiden we ons voor op het onverwachte en anderzijds blijven we bidden en vertrouwen dat God dit land en volk beschermt.
We vieren plechtig de tweede zondag van de Advent en na de mis houden we een processie met het Allerheiligste Sacrament om God te danken voor de bescherming die we tot heden kregen en om de uiteindelijke vrede voor Syrië en bijzonder voor een bevrijding van die gekidnapte man uit Qâra.
s Avonds kijken we naar een mooie dvd over Jezus volgens het evangelie van St. Jan, het eerste deel. Ondertussen worden we weer getrakteerd op gebak. Het is alsof er om de drie dagen iemand verjaart. De zusters zijn immers bezig met het ontwerpen en vervaardigen van een grote hoeveelheid snoeperijen, in plastieken doosjes verpakt. Tussendoor maken ze dan gemakkelijk een taart voor eigen gebruik. Het is de bedoeling deze dozen snoep via vrienden of kennissen mee te geven naar Libanon om daar verkocht te worden. Zo tracht men toch nog iets inkomen te krijgen in deze barre tijden.
Deze avond zijn ook de persoonlijke stille retraites begonnen. Het is hier de gewoonte voor het feest van Kerstmis dat ieder een dag zich terugtrekt in gebed van s avonds tot s avonds en alleen naar de eucharistie komt. Als tastbaar teken neemt men een kribbe met Kind Jezus mee naar zijn kamer en brengt die s avonds terug voor de volgende. s Middags wordt voldoende eten naar de kamer gebracht. Hier wordt trouwens doorgaans voor overvloedige maaltijden gezorgd, daar er gewoonlijk hard gewerkt wordt, zowel door de zusters als door de medebroeders. Er wordt weinig vlees gegeten maar heel veel groenten en fruit, hoofdzakelijk van eigen tuin.
Vandaag wordt ons gevraagd extra te bidden voor bescherming. Parijs, Londen, Tel-Aviv en Doha hebben weer een plan gemaakt voor een invasie. Duizenden jihadisten worden ingezet om de residentiele wijk van Mazzeh (ten Zuiden van Damascus) met zijn ambassades en hoge burgerlijke en militaire personaliteiten aan te vallen. Tegelijk moet er aan de andere kant een incident met chemische wapens worden uitgelokt en een overgelopen generaal moet dan de macht grijpen en het westen ter hulp roepen. Er zijn al meerdere staatsgrepen geprobeerd en mislukt. Nu zal het misschien niet anders gaan. Bovendien heeft Vladimir Putin gezegd Syrië te zullen verdedigen tot in de straten van Moskou. En Iran beschouwt Syrië als zijn verdedigingslijn. Al is dit misschien ook maar politieke taal, het westen zou toch wel een erg groot risico nemen door Syrië werkelijk binnen te vallen. Het vredesplan dat in Genève werd gesloten tussen Amerika en Rusland moet in februari voor de veiligheidsraad komen. Ondertussen heeft Amerika al plechtig verklaard de verenigde oppositiegroepen als de wettige vertegenwoordiging van Syrië te erkennen en Europese landen, waaronder België, volgen als stomme ezels. Terecht heeft Rusland meteen al woordbreuk verweten aan Amerika. Wil het westen de resterende tijd gebruiken om nog zoveel mogelijk te vernietigen? Jammer van de moeite, van de doden en de verwoestingen. Mogen de westerse politici genezen van hun waanzin en Syrië gerust laten.
Ik begrijp ook de onverschilligheid van de westerse burgers en zelfs de christenen niet. Moet dit land worden vernietigd opdat het westen de gas- en olievoorraden kan grijpen en de golfstaten hier hun islamdictatuur kunnen vestigen? Of is de uitbreiding van politieke macht dan zo belangrijk dat uw broeders en zusters hiervoor verder gruwelijk moeten uitgemoord worden?
Woensdag 12 december 2012 wordt O.L. Vrouw van Guadalupe (Mexico) herdacht. Het is de drukst bezochte bedevaartplaats ter wereld. Onder het middag- en avondeten vertelt een zuster de lange en boeiende geschiedenis hiervan. Het is voor mij een reden om s avonds de misviering ter ere van O.L.Vrouw te kiezen en wel met de nieuwe blauwe gewaden door de zuster van de sacristie zopas vervaardigd. Het beeld van O.L.Vrouw van Guadalupe is het enige ter wereld dat afgedrukt is op de mantel van de eenvoudige man Juan Diego. Deze mantel had normaal al na enkele decennia moeten vergaan zijn, maar hij is nog steeds, sinds 1531, intact en bewaart onveranderd de kleuren van het beeld van Maria. En in het oog van Maria is het beeld weerspiegeld van Juan Diego met de rozen in zijn hand. Deze mantel en afbeelding zijn talloze malen door wetenschappers onderzocht en telkens komen nieuwe verrassingen aan het licht. Met deze verschijning zijn de gruwelijke mensenoffers van de Azteken geëindigd. Bovendien is Maria hier in verwachting, en wordt als de patrones van de ongeboren kinderen vereerd. Wij bidden opdat Maria onze voorspreekster zou zijn om het vermoorden van mensen in Syrië te beëindigen en de vrede te bekomen.
Midden op de Meir in Antwerpen op zondag 16 december 2012
De idealisten van Mediawerkgroepsyrie nemen een moedig initiatief met een infostand aan de Wapper, de fontein, midden op de Meir op deze koopzondag, van 9.30 u tot 18.30 u. Zij zullen informatie verschaffen over het onrecht van het westen tegen de Syrische bevolking en vooral tegen de minderheidsgroepen zoals de christenen. Laat uw broeders en zusters hier niet verder uitmoorden omdat westerse wereldheersers met hun bondgenoten uit puur eigenbelang dit land in hun greep willen krijgen. Er zal ook geld ingezameld worden voor de massas vluchtelingen. Dit geld gaat niet naar regimes zoals die van Jordanië of Turkije die onder de mom van vluchtelingenhulp er uiteindelijk nog meer wapens en jihadistische strijders mee kopen om de ellende in Syrië compleet te maken! Dit geld gaat naar de vluchtelingen die in en vanuit het klooster Mar Yakub nu geholpen worden. Het klooster zelf bevindt zich in de erg gevaarlijk streek van Qâra, Homs. Naast de harde oppositiegroepen zijn er gewapende bendes die nu van de onveiligheid gebruik maken om te kidnappen, te doden en te verwoesten. Voor hen die wat meer achtergrondinformatie wensen voeg ik in bijlage het lange artikel toe over Syrië en de Stad Gods uit Hoor nr. 72, dat wellicht juist vandaag in de bus valt bij hen die er op geabonneerd zijn.
Neen, ik heb de waarheid niet in pacht. Wel heb ik van Syrië genoten voor de oorlog en daarna de groeiende gruwelen van binnen uit meegemaakt. Vandaar mijn luide noodkreet. Je mag als vrijwilliger de mannen aan de Wapper even komen aflossen, als je wil. In ieder geval kun je meehelpen aan een dringende bewustwording om het Syrische volk van de ondergang te redden. Yes You can!
14-12-2012 om 08:31
geschreven door Gust Adriaensen
12-12-2012
Bestrijd de vereenzaming. Herwaardeer (ook) de parochies
Monica De Coninck, minister en voormalig voorzitter van het Antwerpse OCMW, verdedigt in een opiniebijdrage de sociale restaurants: 'Ze vullen niet alleen de maag, het zijn ook plaatsen waar mensen elkaar ontmoeten'.
Zij schrijft: 'Bond Zonder Naam' lanceert deze week een campagne om ons bewust te maken van eenzaamheid en het taboe dat errond heerst. Psychiater Dirk De Wachter ziet er een van de grootste problemen van onze hedendaagse samenleving in: een steeds verder gaande individualisering. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen geluk en succes. Netwerken of contacten die tot enkele generaties geleden prominent waren, schuiven steeds meer naar de achtergrond: de parochie, familie, buren, het praatje met de postbode of de slager. Mensen hebben via de nieuwe media meer contact dan ooit, maar tegelijk zien ze minder mensen in levende lijve.'
Monica De Coninck doet een oproep om opnieuw zulke netwerken te creëren. In alle wijken. Plekken in de buurt waar mensen terechtkunnen als ze het even moeilijk hebben. Die het gevoel geven dat er iemand is.
Ik kan die oproep alleen maar onderschrijven en toejuichen. Tegelijk wordt het duidelijker en duidelijker dat de gemeenschap, de politieke verantwoordelijken en, ja ook de katholieke christenen, slordig omspringen met een van de fijnmazigste en nog altijd functionerende sociale netwerken, die er zijn: de parochies.
De parochies hebben altijd die rol van ontmoetingsplaats, over alle leeftijden en sociale klassen heen, gespeeld. Het wordt de hoogste tijd dat alle burgerlijke en religieuze verantwoordelijken, zich daar opnieuw scherper bewust van worden. En dat ook het katholieke 'voetvolk' zich sterker en zelfbewuster inzet voor zijn parochie met die enorme mogelijkheden aan verenigende en eenzaamheid opheffende activiteiten en aan accommodatie.
12-12-2012 om 09:14
geschreven door Gust Adriaensen
Een andere kijk op Kerst
Een andere kijk op Kerst
Twee concerten van '4-tune' in de Sint-Martinuskerk van Retie
Noteer zaterdag 15 december 2012, 20 uur en zondag 16 december 2012, 15 uur, Sint-Martinuskerk, al zeker in je agenda. Dan biedt 4-tune u zowel muzikaal als via verhalen Een andere kijk op Kerst.
4-tune brengt een uniek kerstconcert in de Sint-Martinuskerk in Retie. Dit concert wordt een totaalervaring van muziek, beeld en woord die ons langs de geschiedenis van het kerstgebeuren leidt. Verwacht niet enkel koorgezang maar ook een wandeling langs de diepe wortels van het kerstfeest.
Het koor wordt begeleid door de harpiste An Van de Borre die een centrale rol heeft in de Ceremony of Carols van Benjamin Britten en verder een rode draad door het programma zal trekken. Andere koorpareltjes zijn er van klassiek tot jazz, van componisten als: Mendelssohn, Bach, Kodaly, Rutter, Bremer, Cunningham, en meer.
Toegangskaarten voor de concerten in Retie zijn in voorverkoop te verkrijgen aan 10,00 euro via inemelis2@gmail.com of 0479/58.45.14. Ben je jonger dan 16 jaar, dan is het concert gratis. Aan de kassa betaal je 12,00 euro.
12-12-2012 om 08:48
geschreven door Gust Adriaensen
08-12-2012
Vlaams-nationalisten over elkaar
In een uitgebreid interview in De Standaard, neemt de nieuwe voorzitter van het Vlaams Belang, Gerolf Annemans, geen blad voor de mond, wanneer het gaat over De Wever en N-VA.
'De N-VA haat ons echt. Haat is mij vreemd. Ik haat geen enkele politieke tegenstander. De Wevers Calimerogedrag blijft ondertussen ongezien. Plots spreekt hij over Antwerpen als een verdeelde stad. Dat kan je toch enkel aan zijn vermoeidheid of aan zijn amateurisme als historicus toeschrijven?
Ik weet vrij goed wie De Wever is. De Vlaming duidelijk nog niet. Een van mijn taken bestaat er in hem te ontmaskeren.
Door nergens met ons een coalitie te willen aangaan, maakt hij er een politieke vendetta van. Dom, dom, dom. We leven tenslotte in een democratie. Mag het even beschaafd blijven?'
08-12-2012 om 08:45
geschreven door Gust Adriaensen
05-12-2012
Hendrik Conscience
Tweehonderd jaar geleden (3 december 1812) werd in Antwerpen Hendrik Conscience geboren, de auteur van o.a. De Leeuw van Vlaanderen.
05-12-2012 om 15:02
geschreven door Gust Adriaensen
04-12-2012
De Coninckplein: een Antwerpse soap
De Grote Vlaamse Leider kon de slaap niet vatten. De linkse kliek van artiesten en intellectuelen had toch wel het voorstel gelanceerd de naam Pieter De Coninckplein te veranderen in Herman de Coninckplein.
Gewoonweg pesterij was het. Ook al was hij een Antwerpse Brabander, hij voelde zich via zijn naam nauw verwant met de Brugse Vlaming Pieter De Coninck, die slim en sluw als hij was, carrière had gemaakt in de machtige weversgilde. Nee, die naamsverandering kon hij als toekomstig suzerein van de Brabantse, Limburgse en Vlaamse landouwen, niet dulden.
Daarbij kwam nog dat ene Tom Lanoye, een schrijvertje van bedenkelijk links allooi en van ondermaatse schandalige boeken, een schotschrift in het licht gegeven had dat de draak stak met hem, de toekomstige opperheer van de metropool, ook genoemd 't Stad, én met zijn beperkte literaire kennis. Bleek dan nog dat die verfoeilijke Lanoye een verre nazaat, weliswaar met brilletje, was van slager Jan Breydel.
'Idioten zijn het!'brulde hij.Toen viel hij in slaap.
04-12-2012 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
03-12-2012 om 11:05
geschreven door Gust Adriaensen
Een Belg op de zeven leeft onder armoededrempel
Een Belg op de zeven leeft onder armoededrempel
Steeds meer Belgen hebben het moeilijk om rond te komen. Dat blijkt uit cijfers van het Jaarboek Armoede en Uitsluiting van het Centrum OASeS van de Universiteit Antwerpen.
Professor Danielle Dierckx wijt de toename aan het stijgend aantal werklozen. 'Maar de meest kwetsbare groep is die van het toenemend aantal eenoudergezinnen', aldus Dierckx.
Het centrum OASeS wijst ook op de toenemende kloof tussen arm en rijk, wat ze een gevaarlijke evolutie noemen. 'De rijken worden steeds rijker, de armen steeds armer. Dit leidt tot spanningen in de maatschappij en beïnvloedt het welzijn van elke burger.'
03-12-2012 om 10:20
geschreven door Gust Adriaensen
02-12-2012
Kerstnachtmis in de abdijkerk van Postel
Elk jaar wonen veel mensen uit de ruime regio aan weerskanten van de grens, de kerstnachtmis in de stemmige abdijkerk van de norbertijnen in Postel bij.
Zij worden aangetrokken door de verzorgde, zin- en vreugdevolle liturgische plechtigheid van de abdijgemeenschap.
Ook dit jaar verwelkomt de abdij van Postel, alle mensen hartelijk om de geboorte van Jezus Christus mee te vieren.
De mis begint om 21 uur op 24 december. De deuren van de abdijkerk zijn open voor iedereen vanaf 20 uur.
02-12-2012 om 18:57
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Zondag 25 nov. zaterdag 1 december november 2012
Tegen de verwachting in kon abouna Georges toch niet komen zo hebben wij dan zo plechtig de Latijnse liturgie van het feest van Christus Koning gevierd. Vroeger was dat de dag waarop jongeren van de katholieke jeugdbewegingen hun belofte aflegden in trouw aan Christus en vaderland! Het gebeurde met veel tromgeroffel en oorverdovende liederen. Wij dachten toen dat de poorten der hel voor goed instortten. Later ontdekten we dat het niet op die wijze gebeurt Waar ze hier al die dvds vandaag halen of krijgen, weet ik ook niet. Op deze zondag avond hebben we samen een prachtige film gezien van Mahatma Gandi. Iets om samen over te delen.
Dinsdag 27 wordt in de byzantijnse liturgie de heilige Jakobus de Verminkte gevierd, alom vereerd in Syrië. Het is een heilige martelaar uit de vierde eeuw die als christen leefde aan het Perzische hof, geheel aangepast aan de heidense gebruiken en de hoogste functies bekleedde, totdat hij besloot zijn christelijk geloof trouw te blijven. Hij kreeg een verschrikkelijke straf die als voorbeeld moest dienen voor heel het rijk: geleidelijk werd hij in stukken gesneden, terwijl hij bad voor de eenheid van de Kerk in Oost en West, Noord en Zuid. En dit is de patroon van ons klooster Mar Yakub (= heilige Jakob).
Vandaag is het een echte feestdag met de dagorde van een zondag. Voor twee jaar liepen hier de apostolische nuntius, twee bisschoppen, enkele abdissen, vicarissen en priesters van de orthodoxe en katholieke ritus rond. Het was een geweldig feest met vele vrienden en genodigden. Wat een verschil met vandaag. En toch weer niet. De patriarch telefoneerde om ons te feliciteren. Abouna Georges kwam met enkele mensen, o.a. een jong gezin met een baby. Wij, de twee priesters, kregen schitterende liturgische gewaden en de liturgie was op zijn feestelijkst. Daarna wijding van brood en wijn. Iedereen werd met olie gezalfd, kuste het kruis, kreeg een stuk brood en doopte het in de wijn. Daarna werden in het atrium gezangen opgevoerd en daar vond ook de feestmaaltijd plaats die weer uitliep tot een eind in de namiddag. En s avonds, jawel, weer een prachtige film: het leven van Sint Antonius van Padua.
Inmiddels heeft Le Figaro (26/11/12) een interview gepubliceerd met de Russische eerste minister Dmitri Medvedev, op de vooravond van zijn bezoek aan Frankrijk. Welke netelige vragen hem ook worden gesteld, zijn antwoorden zijn glashelder en correct . Op de vraag omtrent Frankrijk en de andere landen die de oppositie in Syrië als wettelijke regering erkennen en deze ook wapens leveren is zijn antwoord letterlijk: Dit is zeer betwistbaar Ik verwijs naar de principes van internationaal recht door de UNO in 1970 erkend die stellen dat geen enkel land acties mag ondernemen om met geweld het bestuur van een ander land omver te werpen Het gaat er niet om of we el-Assad of de oppositie moeten steunen. Rusland is eerder neutraal. Wij veroordelen alle geweld, door beide gepleegd... Vanuit internationaal recht is het onaanvaardbaar een andere politieke macht te steunen die zich tegen het wettelijk bestuur van een land keert. Het komt alleen aan het Syrische volk toe om op wettelijke wijze over het lot van zijn regering te beslissen, en niet aan andere landen die daarvoor wapens leveren. Wij wensen geen destabilisatie van Syrië en nieuwe spanningen in het Midden Oosten, door religieuze extremisten uitgebuit. Een ontwrichting van Syrië is niet in het voordeel noch van Rusland noch van Frankrijk. En natuurlijk krijgt hij hierop de vraag waarom Rusland dan wapens levert aan de Syrische regering, waarop hij even glashelder antwoordt: Onze militaire samenwerking dateert niet van gisteren en is steeds wettelijk en volgens de internationale conventies gebeurd Wij komen onze verplichtingen na Wat een verschil met de brutale, bijna hysterische aanvallen van de Amerikaanse-Europese luidspreeksters (Hillary Clinton-Lady Ashton)! Het wordt duidelijk dat het Amerikaans-Europees imperium stilaan op zijn einde loopt en het zwaartepunt van de wereldpolitiek zich grondig gaat verleggen.
Af en toe kijken we eens naar het tv nieuws en zo horen we deze donderdagavond de minister van informatie vertellen dat internet en gsm-verkeer voor drie dagen plat liggen in heel het land. Het is niet duidelijk waarom en hoe. Mogelijk wil de regering zelf beletten dat terroristen deze dagen hun schietgebeden verspreiden? Als ze alles afsluiten zijn de terroristen verplicht hun satelliettelefoons te gebruiken die ze van de VS en Frankrijk gekregen hebben en dn kunnen ze gecontroleerd worden. Niet slecht bekeken. Hij belooft na drie dagen tijd alles weer te herstellen. En inderdaad, zaterdag avond bleek alles (voorlopig) weer hersteld te zijn.
Tijdens het avondeten hebben de zusters, die meestal voor het eten zorgen een origineel voorstel. Iedereen mag een speciaal gerecht opgeven dat hij/zij graag zou hebben voor het feestmaal van Kerstmis. Aanvankelijk waren we wat verbouwereerd maar al vlug regende het voorstellen. Het doet me denken aan de profetie van Jesaja 25, 6-10 over het feestmaal met uitgelezen spijzen en belegen wijnen voor alle volkeren, al zal het toch iets anders zijn. Zo kon het volk van Israël vanuit zijn miserie in ballingschap of zwervend in de woestijn zich laven aan de heerlijkste vooruitzichten.
Ondertussen is hier ook alle aandacht al op Kerstmis gericht. In oktober zijn ze al begonnen het overvloedige gerief voor de kerstallen te verzamelen en nu staan de talrijke kerstallen al lang klaar, op alle mogelijke plaatsen en in alle mogelijke uitvoeringen. En de Wijzen staan er al vanaf het begin bij. Zij moesten immers niet van Amerika of Europa komen, zij zijn van den huize, zij kwamen van het Oosten.
02-12-2012 om 17:33
geschreven door Gust Adriaensen
01-12-2012
Peilingen
Een recente peiling geeft aan dat NVA 5% verliest vergeleken met een vorige peiling.
Het zou wel eens kunnen dat NVA over zijn hoogtepunt heen is. Een van de verklaringen kan zijn dat die partij staat of valt met De Wever. Nu hij meer dan zijn handen vol heeft met de coalitievorming in Antwerpen, is hij al anderhalve maand uit de nationale spotlights verdwenen.
Ik denk dat de mensen het ook niet pikken dat een politicus, die pretendeert een historische rol te zullen spelen in de uiteindelijke opsplitsing van België en het creëren van een Vlaams republiekje, toch al weken vooral een plaatselijke politicus blijkt te zijn.
Overigens kan nu meer dan ooit terecht de vraag gesteld worden: hoe zal deze man de burgemeestersjob van Antwerpen kunnen combineren én verzoenen met een vooraanstaande rol op het nationale politieke toneel.
01-12-2012 om 20:08
geschreven door Gust Adriaensen
29-11-2012
De Vlaamse Beleggersfederatie versus ACW
In het advies van de auditeur omtrent de staatswaarborg voor Arcoparzien zien een aantal fervente tegenstanders van het ACW, met op kop een politieke partij als NVA, nog maar eens een uitgelezen kans om de grootste werknemersorganisatie door de mangel te halen.
Het is opvallend dat in hun reacties maar ook in de krantencommentaren voorbijgegaan wordt aan m.i. toch twee belangrijke facetten.
Ten eerste is de waarborgregeling op democratische wijze door het parlement goedgekeurd. Velen die als het in hun kraam past, hoog oplopen met respect voor de democratie, halen die parlementaire beslissing nu door het slijk en beschouwen ze als van nul en generlei waarde.
Ten tweede is de zaak aanhangig gemaakt bij de Raad van State door de Vlaamse federatie van beleggers. Die deed dat niet omwille van haar diepgeworteld respect voor het democratisch gehalte en het correct functioneren van de instellingen, maar vanuit een diepgewortelde afgunst en nijd ten aanzien van die 800.000 kleine spaarders.
Die semiprofessionele beleggers redeneren klaarblijkelijk als volgt: wij hebben nadeel ondervonden, dan moeten die verdomde ACW'ers ook maar bloeden!
29-11-2012 om 10:34
geschreven door Gust Adriaensen
28-11-2012
Een andere kijk op Kerst
Een andere kijk op Kerst
Twee concerten van '4-tune' in de Sint-Martinuskerk van Retie
Noteer zaterdag 15 december 2012, 20 uur en zondag 16 december 2012, 15 uur, Sint-Martinuskerk, al zeker in je agenda. Dan biedt 4-tune u zowel muzikaal als via verhalen Een andere kijk op Kerst.
4-tune brengt een uniek kerstconcert in de Sint-Martinuskerk in Retie. Dit concert wordt een totaalervaring van muziek, beeld en woord die ons langs de geschiedenis van het kerstgebeuren leidt. Verwacht niet enkel koorgezang maar ook een wandeling langs de diepe wortels van het kerstfeest.
Het koor wordt begeleid door de harpiste An Van de Borre die een centrale rol heeft in de Ceremony of Carols van Benjamin Britten en verder een rode draad door het programma zal trekken. Andere koorpareltjes zijn er van klassiek tot jazz, van componisten als: Mendelssohn, Bach, Kodaly, Rutter, Bremer, Cunningham, en meer.
Toegangskaarten voor de concerten in Retie zijn in voorverkoop te verkrijgen aan 10,00 euro via inemelis2@gmail.com of 0479/58.45.14. Ben je jonger dan 16 jaar, dan is het concert gratis. Aan de kassa betaal je 12,00 euro.
28-11-2012 om 16:57
geschreven door Gust Adriaensen
27-11-2012
Tentoonstelling 'Kerken is werken'
Naar aanleiding van de publicatie van het boek 'Kerken is werken', de geschiedenis van de twee Retiese parochies, organiseert de heemkundige kring 'Zeven Neten', een tentoonstelling in de kapel van WZC Annadal.
De expositie is open op zaterdag 22 en zondag 23 december van 10 tot 12 uur en van 14 tot 17 uur.
27-11-2012 om 12:10
geschreven door Gust Adriaensen
De konijnenkweek van Loesje Verplancke
Een krantenartikel onder de titel: 'Elke drie seconden sterft ergens ter wereld een kind', verleidt ene Loesje Verplancke tot de volgende oprisping:
'Niettegenstaande dit zitten we opgescheept met een uit de hand gelopen overbevolking. Neem Gaza bijvoorbeeld. Die kweken als konijnen. '
Tja.
Wat de echte oorzaak is van de overbevolking in Gaza, ontgaat mevrouw Verplancke klaarblijkelijk. En 'die kweken als konijnen'!? Foei mevrouw. Zou u die platvloerse uitdrukking in de mond nemen tegen een vriendin of kennis die een aantal kinderen heeft dat het gangbare cijfer van hier overstijgt?
En niet vergeten, mevrouw Verplancke: enkele decennia geleden nog maar, was dat gezegde geregeld te horen en te lezen in verband met de Vlaamse demografische bloei. Nu kan geconstateerd worden dat in Vlaamse 'weldenkende' kringen, met een mix van superioriteit en minachting, de konijnenkweekuitdrukking opgeld maakt ten aanzien van andere (en vooral anders gekleurde) bevolkingsgroepen en culturen.
Loesje, Loesje toch. Misschien waren je ouders of grootouders ook wel intens met de 'konijnenkweek' bezig.
27-11-2012 om 09:04
geschreven door Gust Adriaensen
25-11-2012
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 17 - zondag 25 november 12.
In het poortgebouw van het klooster woont een conciërge, een alawiet met zijn vrouw. Hij heeft er bewust voor gekozen om in dit gevaarlijk oorlogsgebied niet alleen bij ons te blijven maar ook voor onze veiligheid te zorgen. Hij heeft de Libanese oorlog meegemaakt en is nu onze bodybuilder-engelbewaarder. Hij draagt heel de last van de relaties van het klooster met de buitenwereld op zich en is ook de enige die nu af en toe naar het dorp gaat om de nodige inkopen te doen voor ons en voor de vluchtelingen die bij ons wonen. Hij is bevriend met de leiders van de oppositie even goed als met de anderen, maar hij weet ook wanneer hij binnen moet blijven. Deze middag kwam hij met tranen in de ogen in de keuken aan. Hij had een hele voorraad van de beste groenten gekregen van een hem onbekende moslimfamilie uit Qara: voor het klooster. Ze verzekerden hem ook dat zij niet willen dat er aan het klooster geraakt wordt. Het deed ons deugd en spoort ons aan om te blijven bidden voor onze weldoeners en voor heel de dorp van Qara dat nu de belangrijkste terroristengroep én hun wapenvoorraad voor heel de streek herbergt.
In deze regio zal de ellende zeker nog een tijd voortduren, zo mogen we verwachten. Immers, tussen Yabroed en ons klooster zijn enkele dorpen flink in handen van terroristen en Yabroed helemaal. Vroeg of laat gaat het leger daar grote kuis houden en dan wordt alles in heel de streek afgesloten: elektriciteit, telefoon, internet. Tot heden hadden we af en toe maar eens een beperkte tijd onderbrekingen. Deze week was er heel de week geen internetverbinding. En als er een actie uitgevoerd wordt zal het ook niet mogelijk zijn voor onze engelbewaarder om inkopen te doen. Het leger gaat gewoonlijk behoedzaam te werk. Ze zoeken de middelen om zo weinig mogelijk burgerslachtoffers te treffen, maar soms hebben terroristen zich zo in de bevolking gemengd dat het niet zonder groot offensief kan beëindigd worden. s Middags aan tafel bespreken we in alle rust en niet zonder humor wat we gaan doen in geval van nood. We wisselen van gedachten over de drastische, noodzakelijke maatregelen. En dan mag je niet vergeten dat de twee oversten van dit klooster al ettelijke maanden voor hun en onze veiligheid niet kunnen terugkeren. We voelen ons als Noe in zijn ark maar over de rolverdeling van de verschillende dieren in deze ark zijn we het voorlopig nog niet eens.
Het weer is snel aan het veranderen. s Avonds en s nachts is het nog een aantal graden boven nul en overdag kan het nog tot 16 graden gaan of meer . Vanaf zondag is het weer voor twee dagen erg mistig geworden en het heeft enkele keren al flink geregend, wat zeer goed is voor de tuingewassen. Dit zal zich in de loop van de week nog enkele keren herhalen. Het is minder praktisch voor de was die moet drogen op het dak en die twee dagen alleen maar natter geworden is. Alle was van de medebroeders wordt namelijk door hen zelf gedaan. Erg eenvoudig. Als ge na twee of drie weken een vol wasmachine hebt, het ding aanzetten, daarna de was uithangen op het dak en tenslotte opplooien en weg ermee. Over strijken wordt niet gesproken, hoewel er ergens een strijkijzer en een strijkplank is.
In de loop van de week begint de regelmatige stroomonderbreking weer. In de zomer gebeurde dit zelfden. Nu is het dagelijks om te beginnen tweemaal twee uur. Vorige winter was het om de vier uur elektriciteit en dan vier uit geen elektriciteit en zo dag en nacht door. Ge went er wel aan, maar het is niets om warm aan te bevelen.
Van maandag op dinsdagnacht worden er zware verwoestingen aangebracht aan het kleine orthodoxe kerkje (5e eeuw!) van Qara, vlak bij de byzantijnse kerk van abouna Georges. Er is één orthodoxe familie die het kerkje heeft opgeknapt en onderhoudt. Dieven hebben 34 oude en kostbare iconen gestolen, het altaar en de schilderijen verwoest, relikwieën uitgebroken en meegenomen Een heel oud en beroemd fresco van Maria hebben ze proberen te verwijderen en is erg beschadigd. Op vraag van de verantwoordelijke orthodoxe priester in Nebek celebreerde abouna Georde daar af en toe de eucharistie of hield een gebedsdienst. De verantwoordelijke leek van die kapel had stevige ijzeren deuren voorzien. Daags na de inbraak heeft die man een hartinfarct gekregen. Een groep christenen heeft contact genomen met de patriarch en met de hoogste verantwoordelijken van de regering. Daarna werd contact opgenomen met de oppositie. De politie heeft alles opgenomen en er is al een van de dieven gevat. Er is hoop. Er zijn al meerdere kostbare iconen uit de streek onderschept wanneer ze in het buitenland te koop werden aangeboden.
Dinsdag staat er plots weer een stralende zon aan de hemel. In de namiddag ga ik met onze vriend uit Quosseir op bezoek bij de vluchtelingen die in de nieuwbouw onderdak gevonden hebben. Dat is altijd een feest. Er wordt veel gelachen. Ditmaal hebben ze op hun gsm beelden van hun huis uit Quosseir. Het blijkt een behoorlijke woning geweest te zijn die nu van binnen helemaal geplunderd is. Ze maken er grappen over. De terroristen hebben het geplunderd maar nonkel Bashar, zeggen ze, heeft het later ook mee beschadigd door de bombardementen. Hier en daar zijn er grote gaten in de muren. Ik merk wel aan de kinderen dat ze er met heimwee naar kijken terwijl hun ouders grapjes maken. Ondertussen leven ze hier veilig en hun kinderen gaan gewoon met het schoolbusje naar school. Als gewone moslimkinderen lopen ze weinig gevaar, in tegenstelling tot de kinderen die in de gemeenschap opgevangen zijn. Verder hebben ze op hun gsm een hele film over Quosseir. Je ziet beelden als van een spookstad waar nog wel moslims zijn maar geen christenen. Ze vertellen dat het vroeger nette winkels en huizen waren. Nu zijn het troosteloze ruinen. Af en toe rijdt er iemand op een motor voorbij. Ze zijn er wel gerust in dat de regering zal helpen de schade te herstellen, als de oorlog eenmaal voorbij is. Ook zeggen ze dat ze van vele mensen vernemen dat ze het klooster erg genegen zijn en niet willen dat er aan geraakt wordt. Verder vertellen ze me, wat ik nog niet wist, dat er hier en in Lattaquie en elders niet alleen een immense voorraad gas zit maar ook olie. Niet toevallig dat de wereldmachten verbeten vechten om de controle over Syrië.
Woensdag 21 november wordt als een feestdag gevierd. In de voormiddag is het een gewone werkdag maar s middags komt abouna Georges, vertelt overvloedig over de toestand, laat op zijn gsm beelden zien van het flink gehavende orthodoxe kerkje en we vieren samen de byzantijnse eucharistie van de Opdracht van Maria in de tempel. Volgens een oude legende zou Maria van haar derde tot haar twaalfde jaar in de tempel verbleven hebben. Dit is een van de feesten die ook later in de Latijnse kerk werden overgenomen en zo vieren we nu hetzelfde feest op dezelfde dag. De betekenis van het feest is dat Maria zich in ieder geval van kinds af heeft toegewijd aan God. Het feest heeft bijzondere betekenis voor ons die als het ware nu ook opgesloten zijn in de tempel en we kunnen niets beters doen dan ons voorbereiden op de taak die God ons wil geven. Het is een zeer intense viering en er wordt vurig gebeden voor het herstel en het terugvinden van die schat aan oude iconen. Na de mis heeft een zuster met de drie kinderen een dans voorbereid. De drie kinderen zijn met tulbanden, koningskronen en kleurrijke kleren getooid. We blijven in het atrium voor het middagmaal, dat uitloopt tot vier uur. De rest van de dag is vrij. We rusten wat en doen dingen die anders vergeten worden. Dan is het weer tijd om s avonds samen gezellig een falafel te eten en een tas tee te drinken.
Wanneer we zo in de zetels zitten telefoneert abouna Georges om te zeggen dat een grote terreinwagen voor zijn deur stopte met bazen van de oppositie. Ze kwamen hem zeggen dat zij niet akkoord gaan met de plundering van het oude orthodoxe kerkje, dat ze de dieven gevat hebben en alles wat ze gestolen hadden nu terugbrengen. Een explosie van vreugde! De orthodoxe priester heeft direct alles in veiligheid gebracht.
Met de medebroeders hadden we al besloten om eindelijk plechtig het Allerheiligste Sacrament in het tabernakel van de kapel van de toren over te brengen. We hebben in die plaats een tijd uit veiligheid geslapen, maar dat is nu voorbij en het wordt weer als kapel gebruikt, vooral s morgens voor het persoonlijk gebed. De eucharistie en de gebedstijden zijn samen met de gemeenschap in de kerk. Zo hebben we plechtig het Allerheiligste overgebracht met een rustplaats in de recreatie. Het valt op hoeveel en hoe spontaan Arabische gezangen zelfs door kinderen van buiten gekend zijn. Er wordt trouwens heel de mis door gezongen. Van de recreatie trokken wij als in een kaarsjesprocessie met de medebroeders, (met vijf, één slaapt al omdat hij s nachts een oogje in het zeil gaat houden) naar de kapel, waar we nog een hele tijd zijn blijven zingen en bidden totdat er weer elektriciteit was. Als slot namen we de bijbel, sloegen het boek open en lazen de tekst: God die de volharding en de vertroosting schenkt, verlene u ook eensgezindheid in de geest van Christus Jezus, opdat gij één van hart en uit één mond de God en Vader van onze Heer Jezus Christus moogt verheerlijken (Romeinen 15, 5-6).
Donderdag 22 november wordt weer een gedachtenis gevierd zowel in de Oosterse als de Westerse kerk: de hl. Cecilia. Omdat een zuster haar ommekeer als kind voor een deel te danken heeft aan het bezoek van de kerk van de hl Cecilia in Rome, krijgen we heel dit boeiende verhaal s middags aan tafel te horen. Dat het vandaag ook voor de Amerikanen hun grote feestdag is gaat ongemerkt voorbij: Thanksgivings day. De volgende dag na het middagmaal verscheen er echter tot onze verrassing een verse taart die met de nodige felicitaties voor onze Amerikaan werd neergezet. Deze medebroeder heeft al zoveel moeten verduren, wegens het politieke wangedrag van zijn land, dat we hem wel een extra aanmoediging gunnen. Van zijn kant vertelt hij de eigenlijke betekenis van deze Amerikaanse feestdag. Tenslotte gaf hij de Europeanen nog een goede raad mee: zorg dat ge zo vlug mogelijk los komt van Amerika, nu het nog kan en zoek aansluiting bij Rusland, wat in ieder geval ook veel logischer is dan met Turkije
Vrijdag is de avond voor de kinderen. Dan krijgen ze grappige tekenfilmpjes te zien, waar meestal de volwassenen mee van genieten. Deze zaterdag besteden de jongens aan het maken van een filmpje over het leven van de gemeenschap in deze oorlogsomstandigheden. Ze hebben het nogal humoristisch opgevat, maar tegelijk wordt zo veel mogelijk goede informatie gegeven. Hopelijk kun je het ooit te zien krijgen. We hebben al vanaf maandag geen internetverbinding meer, maar we rekenen er op dat het eens hersteld wordt. Onder het avondeten wordt er een stuk voorgelezen uit een erg wetenschappelijke studie over de zweetdoek van Oviedo, die toch wel op zeer merkwaardige wijze de bevindingen van de lijkwade van Turijn én de gegevens uit het evangelie over het lijden en sterven van Jezus bevestigt en aanvult. En na het avondeten is het plots alsof iedereen zijn stress even kwijt wil en volgt er een spontaan circus van de zotste toeren door klein en groot. Och, we zitten veilig in onze gezellige familiale gevangenis. Niemand hoort of ziet ons en met het in orde zetten van tafels en stoelen in de refter is er niets meer van te merken. En zo beginnen we de nieuwe week.
De zon maakt in de voormiddag van de volgende dag er een echte zondag van, maar er is nog altijd geen internet. Misschien moeten we toch opnieuw leren vissen zoals de apostelen met het gewone net in plaats van met het internet!
25-11-2012 om 21:13
geschreven door Gust Adriaensen
23-11-2012
De bevlogenheid (in het Frans) van Di Rupo
De parlementsleden waren onder de indruk van het oratorische talent van Di Rupo bij zijn verdediging van de begroting. Jan Jambon, fractieleider van NVA, meesmuilde evenwel dat meneer Di Rupo alleen maar in het Frans 'bevlogen' kon zijn.
Het is natuurlijk een detail maar het is symptomatisch voor de vaak enggeestige, pesterige en puberale opstelling van Jambon, De Wever en co. Tot nu toe nog altijd, de weigering om de democratisch aangestelde premier als eerste-minister aan te spreken. En nu het lachwekkende statement van Jambon: Di Rupo kan alleen maar in het Frans een 'bevlogen' redevoering houden. Inderdaad, dat is zo.
Maar Di Rupo is een goede redenaar. Dat kan van Jambon niet gezegd worden. Ook niet van De Wever, al wordt zijn welsprekendheid in de media zo geroemd. Deze man is ontegenzeggelijk een vlotte pratert, maar technisch en retorisch gezien, is hij geen goede retor. Zijn intonatie en klanksterkte zijn vlak, zijn uitspraak geknepen, het belang van pauzes ontgaat hem. En bij beide heren is het Antwerps accent soms overheersend.
Voor velen is dat alles misschien niet zo belangrijk, maar zeker degenen die minder aanleg of niet zo veel bakken van de retorica, zouden toch het best zwijgen over de spreektalenten van anderen.
Overigens slaagt bijna niemand erin, 'bevlogen', 'emotioneel', een toespraak(je) te houden in een andere taal. Velen schakelen dan zelfs over op hun dialect. Denk maar aan De Wevers 'Zet die ploat af, idioowt!'.
23-11-2012 om 22:39
geschreven door Gust Adriaensen
22-11-2012
Kerstnachtmis in de abdij van Postel
Elk jaar wonen veel mensen uit de ruime regio aan weerskanten van de Belgisch-Nederlandse grens, de kerstnachtmis in de stemmige abdijkerk van de norbertijnen in Postel bij.
Zij worden aangetrokken door de verzorgde, zin- en vreugdevolle liturgische plechtigheid van de abdijgemeenschap.
Ook dit jaar verwelkomt de abdij van Postel, alle mensen hartelijk om de geboorte van Jezus Christus mee te vieren.
De mis begint om 21 uur op maandag 24 december. De deuren van de abdijkerk zijn open vanaf 20 uur.
22-11-2012 om 09:49
geschreven door Gust Adriaensen
21-11-2012
De clichés van de regeringskritiek
Iet of wat serieuze journalist moet het erkennen: het palmares van deze regering oogt niet zo slecht. De perceptie is evenwel eerder negatief. En precies die beeldvorming wordt mee gecreëerd door politieke commentatoren.
Wie in de krantenartikels van de laatste maanden sporen van positieve inhoudelijke evaluatie van wat de regering presteert, terugvindt, mag zijn vinger opsteken. Het gaat hem bijna altijd om 'perceptie', 'beeldvorming'.
Precies hetzelfde kan je nu weer constateren bij de beoordeling van de begroting. Als je de maatregelen overloopt, kan ik niet anders concluderen dan dat het geleverde werk een huzarenstuk is, waarbij een evenwicht werd nagestreefd tussen de belangen van bv. werkgevers en werknemers. Toch barst de clichématige kritiek weer los. Vanwege de zich terecht of onterecht benadeeld voelende maatschappelijke groepen en van de oppositiepartijen, is dat de klassieke reactie. Een onvermijdelijke, onweerstaanbare pavloviaanse reactie.
Dat de media zich zo gemakkelijk aan de zijde van de kritiek op het regeringswerk scharen, roept evenwel vragen op. Neem nu de ruimte die iemand als Jan Jambon op tv en in de kranten krijgt, om wat platitudes over 'gebrek aan structurele hervormingen' te debiteren. Nog geen enkele journalist gehoord of gelezen die meneer Jambon of anderen op de man of de vrouw af vraagt, wat hun concrete maatregelen in verband met de op te stellen begroting zouden zijn. Afschaffing index? Verhoging BTW? Vermogensbelasting? Je hebt er het raden naar. Meneer Jambon en anderen wordt het niet lastig gemaakt en mogen zich lekker verschuilen achter algemeenheden als 'structurele hervormingen'.
Zou het geen mooie taak voor politieke commentatoren zijn, de perceptie te doorprikken en de objectieve 'minnen en plussen' van het regeringswerk duidelijk te maken? Wat overigens ook sterk opvalt is, dat in de periode dat vanuit Europa waarschuwende opmerkingen en aanmaningen te horen waren, die Europese vermanende vinger geweldig au sérieux genomen werd. Nu Europa de laatste tijd in hoofdzaak waardering opbrengt voor de manier waarop de Belgische regering de zaken aanpakt, is die Europese evaluatie voor vele journalisten klaarblijkelijk van weinig belang meer.
21-11-2012 om 07:40
geschreven door Gust Adriaensen
19-11-2012
Journalist De Witte: de Grote Antikatholiek
'Voor een portie demagogisch en wuft gezwam moet men nog altijd bij de katholieken zijn'
Onder die titel verscheen enkele dagen geleden in De Morgen een column van de hand van journalist Patrick De Witte. Het geestesproduct (?) van deze meneer was gewijd aan een uitzending van Reyers Laat, waarvan het thema was: 'Wat betekent geloven de dag van vandaag nog en gaat de kerk mee met haar tijd of net niet?'. Aan het gesprek namen aartsbisschop Léonard, Mieke Van Hecke, de grote baas van het katholiek onderwijs en Annemie Struyf, tv-jounaliste, deel.
Uiteraard heeft De Witte het recht ongelovig of onkerkelijk te zijn. Maar ik heb zelden in een krant, die dan nog één van de twee zelfverklaarde kwaliteitskranten van Vlaanderen moet voorstellen, platvloerser, primitiever en daardoor ook lachwekkend scheldproza gelezen.
Journalist De Witte sist theatraal:'Zingeving? Ik zal u een zin geven: laat mijn hoofd metrust.' Welnu, deze fundamentalistische en hysterisch scheldwoorden brakende, volkomen gedateerde antikatholiek, is inderdaad aan rust in zijn hoofd toe. Hoe weinig er blijkens zijn rotstukje ook in zit.
Wil De Morgen vermijden dat de krant alle krediet verliest en weggelachen wordt, dan moet de nieuwe hoofdredacteur onmiddellijk doeltreffende maatregelen nemen: deze zgn. columnist-journalist in een dwangbuis stoppen en laten afvoeren naar het strengste trappistenklooster. Of hem onderbrengen bij de kartuizers.
Niet te verwonderen dat de verkoopcijfers van De Morgen al maandenlang in dalende lijn gaan. Een kwaliteitskrant? Laat me niet lachen. Zeker niet met zo'n rioolproza.
19-11-2012 om 14:40
geschreven door Gust Adriaensen
18-11-2012
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes over Syrië
Dinsdag 13 vrijdag 16 november 2012.
De speciale pauselijke gezant, kard. R. Sarah, die naar Libanon gekomen is (7-10 nov. 12), nadat het bezoek van de groep kardinalen naar Damascus jammer genoeg niet kon doorgaan, heeft blijkbaar toch ook goed werk verricht en vele goede ontmoetingen gehad, o.a. met de maronitische president van Libanon Michel Suleiman, met vluchtelingen en aan de Caritas-organisaties van de verschillende landen het miljoen dollar bezorgd voor de vluchtelingen in en buiten Syrië. Bovendien is nu de orthodoxe patriarch van Moscou, Cyrillus naar Israël gereisd om respect te vragen voor de mensenrechten en voor de rechten van de christenen (n 120.000 Arabische christenen en 250.000 orthodoxe christenen). Zelf is hij het hoofd van n 150 miljoen christenen. En vergeten we niet dat meer dan een miljoen Russen naar Israël geëmigreerd zijn (joden en christenen). In elk geval heeft dit bezoek van patriarch Cyrillus naast een religieuze ook een politieke betekenis om de rechten van de christenen te verdedigen.
Nu alle ramen van de kloostergebouwen opnieuw van buiten geschilderd zijn herinneren de medebroeders zich plots dat er allerlei voorwerpen zijn die al heel lang zouden moeten geverfd worden. In de toren zelf zijn er houten stoelen die rechtstreeks uit een berghut lijken te komen en onderhand wel een verflaagje verdienen. Op elk van de stoelen wil een van de medebroeders een creatief motiefje tekenen, een bloemetje, telkens op een andere plaats. Als we toch niet buiten de gebouwen mogen komen, kunnen we zo nog een tijdje verder blijven prutsen. We kunnen helaas van hier niet de dakgoten van Vlaamse (of Waalse) kloosters komen verven. Anders, graag gedaan natuurlijk.
Aan de hemel straalt vandaag, woensdag weer een heerlijke zon en het is overdag nog een achttiental graden, al wordt het s avonds en s nachts flink koud. In de voormiddag is het muisstil maar plots horen we in de verte doffe geluiden van ontploffingen en geweerschoten, die een tijdje blijven duren. Grote rookpluimen zijn goed zichtbaar. Uiteindelijk blijkt dat het leger aan de overkant van de grote weg een groep terroristen in het vizier heeft. En telkens vragen wij ons af hoe lang gaat dat spel nu nog duren?
We leven hier nu al maanden met een 18-tal personen strikt binnen de muren en aan de poort een echtpaar als conciërge, dat grotendeels waakt over onze veiligheid. Verder is er het jong gezin helemaal aan de andere kant, op de boerderij. Iedereen heeft werk genoeg maar dit leven altijd binnen de muren brengt toch extra spanningen mee.
Veel aandacht gaat naar een goede opvoeding van de kinderen waar velen bij betrokken zijn. Hier is een volledig schooltje georganiseerd en door telefonisch contact met de school blijkt dat de kinderen hier al voor zijn op het officiële programma. Bovendien krijgen ze iedere dag zang en muziek. Ze zingen trouwens iedere dag in de eucharistieviering een nieuw liedje en dat al vanaf oktober. In de namiddag zijn er voor de medebroeders en soms voor heel de gemeenschap allerlei lessen voorzien. Vrijdagavond worden humoristische tekenfilmpjes gegeven voor de kinderen waar de groten ook graag van genieten. Zondag is het meestal een film met een bepaalde religieuze of politieke boodschap of ook gewoon een zinvolle ontspannende film. Als de oorlog voorbij is kunnen we een uitvoerig relaas geven van de vele veiligheidsmaatregelen waaraan we ons nu noodgedwongen houden. Kortom, het is hier voorlopig nog een soort gezellig familiaal gevangenisleven.
18-11-2012 om 07:30
geschreven door Gust Adriaensen
15-11-2012
Aartsbisschop solidair met ontslagen werknemers
Aartsbisschop Léonard:
'Als men maximale winst nastreeft en dat liefst zo snel mogelijk, en als men in dat streven zich zonder enige consideratie ontdoet van mannen en vrouwen die een belangrijk deel van hun leven hebben gewijd aan de goede werking van de onderneming, is dat een aanfluiting van waarachtige sociale en economische liefde.
15-11-2012 om 13:40
geschreven door Gust Adriaensen
De kracht van verandering in het Echt Antwaarps Theater
De kracht van verandering in het Echt Antwaarps Theater
Van verandering is alvast in de aanpak van de zgn. formateurs, de Siamese tweeling De Wever-Homans, niet veel te merken. Precies dezelfde machinaties als bij andere partijen, als zij aan zet zijn, om de anderen eraf te rijden, een splitsing na te streven in kartels, verdeeldheid te zaaien met nepformateursnota's, die partijprogramma's blijken te zijn, enz., alles met als enig doel: zoveel mogelijk macht verwerven.
Wat CD&V betreft, en in het bijzonder Van Peel, die zijn ziel verkoopt om schepen van de haven te kunnen blijven: die partij is voorgoed haar geloofwaardigheid, zeker in Antwerpen, kwijt. Ze konkelfoest zich regelrecht naar de totale politieke ondergang.
Wie ook zijn credibiliteit volledig verliest, is het ACW. Ongezien dat de CD&V-verkozenen die uit de zgn. ACW-stal komen, de meerderheid, zich vastklinken aan een nationalistische, sociaal hardvochtige en economisch ultraliberale rechtse partij.
Zowel CD&V als ACW moeten echt op hun kop gevallen zijn.
15-11-2012 om 07:20
geschreven door Gust Adriaensen
13-11-2012
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes over Syrië
Zondag 4 november 2012
Nogmaals vieren we zo plechtig mogelijk de Latijnse liturgie, opgesmukt met byzantijnse en andere gezangen, gebeden en een processie. Pas op dinsdag kan abouna Georges voor het eerst, sinds meer dan een maand bij ons komen om de byzantijnse eucharistie te vieren. Hij zegt geen schrik te hebben omdat hij gewoon is met terroristen te leven. Er is, zo beweert hij, ook een soort rode lijn rond het klooster Mar Yakub getrokken, waar men, volgens een onuitgesproken akkoord niet overheen gaat. Hopen maar dat het zo is en blijft. Wel vertelt hij dat een vriend priester werd gemarteld, verminkt en vermoord op een wijze die te gruwelijk is om hier te vermelden. Het gaat duidelijk tegen de christenen en tegen de soldaten. Dit danken we aan de humanitaire hulp vanuit Amerika, Europa en hun lieve vrienden van Syrië.
Het weerzien van abouna Georges was een echt feest. Hij wordt onthaald als een eregast. Hij kwam om kwart over elf, bleef twee uur vertellen en een film tonen over de keuze, vorige zondag, van de nieuwe koptische patriarch in Egypte. Daarna vierden we de byzantijnse eucharistie als op een feestdag. Toegegeven, de byzantijnse liturgie is inderdaad toch wel rijker dan de Latijnse, die evenwel ook haar schoonheid heeft. We baden vooral voor een blijvende bescherming van het Syrische volk.
Ziehier wat we deze middag geleerd hebben. Hun naam komt van het Griekse Aigyptus en werd door de Egyptenaren vervormd tot Kuptos en de Arabieren maakten er Qopt van. Kopt staat tegelijk voor een eigen kerk, een taal, een kalender, een ritus en een volk. Het brengt ons vooral bij de christenen van de Nijl, het volk van de faraos. Het gastland van Jezus, Maria en Jozef op de vlucht voor de kindermoordenaar Herodes. Volgens het getuigenis van Eusebius en een oude traditie heeft Marcus, de gezel en tolk van Petrus, reeds een decennium na Jezus kruisdood hier de eerste kerk in Afrika gesticht. Origenes leidde hier de eerste theologische school en Antonius vormde hier het eerste klooster. Allerlei islamoverheersingen spoelden over het land maar de koptische kerk bleef trouw aan haar eerste christelijke gemeenschap in de Arabische wereld als een brug tussen het ontstaan van de Kerk en vandaag. Jammer dat de westerse kerk zich zo weinig laat inspireren door de frisheid en rijkdom van de koptische kerk. Een heel kleine Koptische gemeenschap is met Rome verenigd, een ander deel is protestants. Met deze nieuwe paus Theodosios II is er hoop op verdere stappen die tot eenheid kunnen leiden. Vorige zondag werd Theodosios II als nieuwe koptische patriarch in de kathedraal van de heilige Marcus te Cairo gekozen. Zoals de opvolger van Petrus, wordt hij paus genoemd. De econoom leidde in volle waardigheid de plechtigheid. Heel de koptische kerk had in voortdurend gebed voorbereidingen getroffen om 18 bisschoppen te kiezen, waaruit er vervolgens 5 werden gekozen om tenslotte drie kandidaten over te houden. Tijdens de plechtigheid zelf waren deze drie kandidaten in een klooster in gebed. In de kathedraal van de heilige Marcus in Cairo waren twaalf kinderen gekozen, eveneens in gebed. Hieruit werd één kind aangeduid, dat uit een glazen bokaal een van de drie namen mocht kiezen. Het kind zelf was geblinddoekt. Uiteindelijk werd het paus Theodosios II, een geestelijke zoon van de econoom zelf. Deze Theodosios is een apotheker van 60 jaar, die onder meer in Oxford studeerde. Hij werd monnik, priester en bisschop in de Koptische kerk. Hij trok als missionaris naar Cyprus en Libië. Uit de wijze waarop heel het volk in diep geloof en voortdurend gebed bij deze keuze betrokken wordt, kunnen wij westerlingen nog wat leren.
Donderdag 8 november vernemen we dat het bezoek van de kardinalen aan Damascus niet kan doorgaan. Erg jammer. De paus heeft daarop wel een persoonlijke gezant naar Libanon gestuurd met hulp voor de Syrische vluchtelingen in binnen- en buitenland. Het is kardinaal Sarah, prefect van de pauselijke raad Cor Unum die in Libanon allerlei personaliteiten en organisaties ontmoet en vooral langs Caritas zal trachten hulp en steun te bieden. Later in de week vernemen we dat de hoofdweg zeer gevaarlijk is en dat er weer 10 christenen vermoord werden. Ook de weg van Libanon naar Syrië schijnt erg onveilig te zijn.
Anderzijds heeft president Bashar el-Assad aan Turkije de duidelijke waarschuwing gestuurd dat, als zij menen tegen Syrië te moeten strijden, hiermee een wereldoorlog ontketenen. Bovendien zijn enkele zogenaamde Vrienden van Syrië drukke besprekingen begonnen in Qatar om de president van Syrië nauwkeurig voor te schrijven waar hij zich kan terugtrekken en wat hij moet doen. Het botert tussen hen zelf helemaal niet omdat de moslimbroeders, die overal terrein winnen, ook daar meer macht willen hebben. Bashar el-Assad heeft hen in elk geval al een duidelijk antwoord gegeven door te zeggen dat hij Syriër is, in Syrië leeft, in Syrië zal sterven en dat hij geen marionet van het westen is. Daarmee kunnen ze in Qatar, op aanstoken van Amerika, dan een volgende ronde organiseren. Ze doen er nu alles aan om president Assad als hun beste vriend welkom te heten. Als hij maar weg is, dan kunnen zij op deze strategische plaats hun heerschappij vestigen en het land opbouwen nadat ze het eerst grondig vernield hebben.
Ondertussen hebben de medebroeders hier alle ramen van de gebouwen van de buitenkant opnieuw geschilderd. En dat zijn er een paar honderd: vernis en verf afkrabben, met schuurpapier het houtwerk glad maken en tweemaal schilderen. En dat weken lang, van 9.OO u tot 13.00 u. behalve op zaterdag (dan wordt de toren gepoetst) en op zondag. In de namiddag doorheen de week, na de rusttijd, hebben we kans om allerlei lessen te organiseren: fundamentele moraal, patrologie, bijbel, Arabisch en tussendoor wordt aan de kinderen en vrijwilligers Frans én Engels gegeven. Iedereen kan wel voor iets zorgen. Of men kan er voor zorgen dat de 3 kinderen (9-10 jaar) hun dagelijkse ontspanning en spel hebben, hun muziek- en zangles, hun taal- en rekenlessen.
Internet is soms heel moeilijk en soms is er helemaal geen bereik, zoals vandaag zaterdag 10 nov. In heel de streek van Homs is er nu geen telefoon en geen internet. Is het leger in de buurt een actie aan het uitvoeren? Vorige maal heeft de onderbreking van internet een maand geduurd omdat de zoon van Salim, de tweede sterke man vn Syrië, ontvoerd was. Deze is inmiddels weer terecht. Als je dit bericht krijgt weet je dat de zaak weer opgelost is. Deze avond heeft het flink gestormd en is er veel water gevallen. Wat een weldaad voor de woestijn en voor onze grote tuin. Zondag morgen was de grond van de woestijn van aanschijn veranderd en alle gewassen en bomen hebben een frisse groene kleur. Omdat ook vandaag abouna Georges niet komt probeer ik zo feestelijk mogelijk voor te gaan in een Latijnse-Arabische-Franse-Spaanse zondagsviering. s Avonds kijken we weer naar een film. We hebben zo ongeveer alle filmen van Charlie Chaplin gehad en ik wist niet dat er zoveel ernst in zat (zoals in The Kid, Henri Verdoux ) Deze avond kijken we naar Safar Barlek (Reis naar Barlek). Het gaat over het einde van de Ottomaanse overheersing, kort na het einde van de eerste wereldoorlog. Om de weerstand van Syrië te breken hadden de Turken alle toevoer van graan verboden en de jonge mannen gedwongen om in Barlek, ver in Turkije als in een kamp te werken. De Syrische weerstand heeft echter tenslotte de Turken verjaagd. Deze dvd wordt nu veel in Syrië verspreid en bekeken. Omdat iemand verjaarde werd er s avonds laat nog een stuk taart gegeten, dat de zusters toch ongemerkt hadden kunnen bakken. Bovendien hadden ze voor het eenvoudig avondmaal in plaats van een tas thee met gevulde sandwiches zelf brood gebakken met allerlei vruchten in. Echt vers brood. En zo hebben we deze zondag weer geprobeerd niets te doen en elkaar daarbij te helpen.
Maandag 12 november 2012
Sinds het begin van de oorlog zijn er in ons voorheen zo gezellig dorpje al 44 mensen vermoord. En Qara ligt op nauwelijks twee kilometer van ons klooster. We mogen ons gelukkig prijzen dat er met ons nog niets is gebeurd. We blijven ook binnen de gebouwen en alle deuren zijn gesloten, velen zijn zelfs met een dubbele ijzeren staaf afgegrendeld. Het vele werk op het terrein, het oogsten, wordt nu gedaan door mensen van het dorp die graag wat bijverdienen, waar wij trachten voor te zorgen. Of het voor hen dan niet gevaarlijk is? De arbeiders in onze tuin zijn één grote familie, een soort clan, die zich kan verweren. Ook zij zijn vertrouwd met de verschillen groepen van de oppositie. Het grote gevaar gaat hier nu uit van de vele kleine groepjes die mensen kidnappen om er geld voor te vragen. Voor de rest is het op dit ogenblik in heel onze streek relatief rustig. Verder op, langs de grote weg zijn er heel wat wijken, waar reizigers konden eten, inkopen doen en tanken. Vele van deze wijken zijn geheel vernield, alsof ze gewoon weggevaagd zijn.
Hoe zal dit eindigen? Een openlijke militaire aanval op Syrië, zoals Amerika en het westen met hun Arabische bondgenoten aanvankelijk wilden, lijkt voor goed uitgesloten. Hiervoor is niet alleen geen toestemming meer mogelijk vanuit de veiligheidsraad maar bovendien hebben de oorlogsstokers stilaan wel begrepen dat Syrië nog maar voor een beperkt deel zijn leger heeft ingezet. Als Syrië verplicht zou worden zijn volle militaire macht in te zetten, kan zich dit als een boemerang tegen de aanvallers keren. Dus zullen ze liever voortdoen door oppositiegroepen te steunen, te bewapenen en zo nodig te drogeren om nog zoveel mogelijk moorden en verwoestingen te realiseren. En dat kan nog lang duren. Mogelijk kunnen gesprekken tussen Rusland en Amerika op uiteindelijk enige uitkomst bieden.
13-11-2012 om 22:07
geschreven door Gust Adriaensen
10-11-2012
'Onderzoeker te christelijk voor KU Leuven'
'Onderzoeker te christelijk voor KU Leuven': dat was de krantenkop voor een bericht over het ontslag van een onderzoeker, op wiens werk niets aan te merken viel, maar die volgens de universiteitstop in zijn andere activiteiten 'te christelijk' was. En dergelijk gedrag is, volgens de KU Leuven nadelig voor de uitstraling van de universiteit.
Rik Torfs heeft daarbij zijn bedenkingen. Zoals gewoonlijk staat bij Torfs de luchtige, badinerende toon, de scherpzinnigheid van de analyse en de beschouwing niet in de weg. De essentie, aldus Torfs, is de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid tout court.
Daarover heeft de heer Waer klaarblijkelijk hoogstmerkwaardige en bangelijk enge opvattingen, een rector van een universiteit onwaardig. De ontslagen man doet zijn job prima maar hij mag van baas Waer zijn overtuiging, zelfs niet buiten de werkvloer, uitdragen. Want dat zou nadelig kunnen zijn voor de reputatie van de universiteit. Nu die onderzoeker dat toch gedaan heeft, krijgt hij een Berufsverbot onder zijn neus geduwd.
Zou bange Waer het in zijn hoofd krijgen een onderzoeker die 'te ongelovig' is, de laan uit te sturen? Wedden dat er, ook aan een katholieke universiteit, dergelijke specimen rondlopen? Ongetwijfeld veel meer personeelsleden dan 'medewerkers' op wie de rector magnificus (?) eigenmachtig het label 'te christelijk ' kan plakken. En is de Franse bazin van het IMF, voor wie de Leuvense academische top kwijlde van adoratie, niet te veel en te onoordeelkundig met geld bezig om ze te versieren met een honoris causa hermelijnen schoudersjerp?
Een adviesje voor onze benepen Waer? Zou het de rector geen deugd doen zich geregeld terug te trekken in een klooster, van welke religieuze strekking dan ook, om zich te bezinnen over die dingen en opvattingen en houdingen, die er echt toe doen? En vooral ook over wat een universiteit echt tot universiteit maakt? Dat is wat anders meneer Waer, dan het verder uitbouwen van een, met alle respect, technische hogeschool die zich vooral wil conformeren aan de eisen van de economie én aan de waan van de dag.
10-11-2012 om 09:03
geschreven door Gust Adriaensen
09-11-2012
'Ontzeg mensen de herinnering van een plaatselijke gemeenschap niet'
'Ontzeg mensen de herinnering van een plaatselijke gemeenschap niet'
De waarde van afscheidsrituelen binnen de eigen gemeenschap
Er is in westerse landen een toenemende trend om begrafenisrituelen, ook religieuze, of begrafenissen tout court, af te handelen los van de (geloofs)gemeenschap waarin de overledene geleefd heeft. Of via begrafenisverzekeringen zelfs los van de nabestaanden.
Dat leidt onvermijdelijk tot minder betrokkenheid, de erg beperkte aanwezigheid van vooral dan nog naaste familieleden bij begrafenisrituelen en tot een intenser isolement en een grotere anonimiteit en vervreemding.
Een tendens die in de lijn ligt van het voorgaande, begint zich af te tekenen o.a. in Duitsland: mensen anoniem begraven.
De aartsbisschop van Berlijn heeft zich daartegen gekant. 'Daardoor wordt aan mensen de herinnering van een gemeenschap ontzegd. Aan de manier waarop een cultuur met zijn doden omgaat, kunnen wij aflezen wat haar verhouding is met de levenden. Volgens de christelijke overtuiging heeft de mens echter een waarde die de dood overstijgt.'
Ook auteur Oscar van den Boogaard handelt in een column onder de titel 'Uitvaart met Club Med' over die trends.
Een citaat: 'Het zevende werk van Barmhartigheid luidt: begraaf de doden. Is dat niet iets wat de nabestaanden voor jou zouden moeten doen? Zijn die zo egoïstisch of onbetrouwbaar geworden dat je het zelf moet regelen? Een Brusselse begrafenisondernemer zei onlangs in een interview: 'In de tijd van mijn vader zeiden de familieleden: 'Het is het laatste dat we kunnen doen, dus willen we een mooie dienst en een degelijke, sterke kist.' Maar nu worden we meer en meer geconfronteerd met mensen die zeggen: 'Het is toch maar om te verbranden of in de grond te steken.' De trend dat nabestaanden beknibbelen op de uitvaart, werkt het succes van de begrafenisverzekeringen alleen maar in de hand. Want dan is alles betaald en geregeld.'
En Van den Boogaard besluit: 'Misschien wordt hier onder het mom van een financiële crisis een veeleer verontrustende morele crisis verhuld.'
09-11-2012 om 10:33
geschreven door Gust Adriaensen
08-11-2012
Obamasympathie
De herverkiezing van Obama wordt ook bij ons erg positief onthaald. Daarin speelt uiteraard de maatschappijvisie van de Democraten een belangrijke rol in. Tegenover de oerconservatieve en hardvochtige opvattingen van Romney en de Republikeinen, steken de politieke idealen en plannen van de Democraten fris en vooruitstrevend af. Zij sluiten meer aan bij wat de meeste politieke partijen, of zij zich nu centrum-links of centrum-rechts binnen het politieke spectrum bewegen, voorstaan.
Anderzijds zou het geldverslindende circus van de verkiezingscampagnes en de sterke verwevenheid van de politiek met de zakenwereld en de 'military' bij ons niet lang geduld worden, denk ik. En natuurlijk speelt ook Obama in dat duistere en voor de meeste stervelingen ontoegankelijke en bedreigende labyrint, volop mee. In dat opzicht is de film The Obama Deception (www.infowars.com) verhelderend en ontluisterend.
Maar los van de maatschappijvisie van Obama, die hier ongetwijfeld op meer goedkeuring kan rekenen dan die van Romney, zijn er een aantal elementen die de sympathie voor Obama veroorzaken en voeden.
Hij is nog vrij jong, good-looking, atletisch en komt over als een dynamische persoonlijkheid, iemand die van aanpakken weet. Dat een zwarte het zo ver schopt, wekt ver- en bewondering met misschien zelfs aan de wortels ervan een vleugje 'racisme': van een zwarte verwacht je dat niet. Overigens kan de vraag gesteld worden of wij in onze maatschappij wel verguld zouden zijn met een gekleurde medemens in een politieke topfunctie.
Uiteraard is er ook het grote redenaarstalent van Obama. Inhoudelijk en technisch kan momenteel niemand van de huidige wereldleiders aan hem tippen. Hij kan met zijn woord en zijn présence op het podium, miljoenen Amerikanen en anderen in zijn ban krijgen, ontroeren, meeslepen. Maar ook hier weer geldt: Europeanen zijn, vermoed ik, niet zo gemakkelijk mee te trekken, zijn kritischer, het vlugger beu, meer blasé, dan de 'eenvoudige' doorsnee -Amerikaan.
En natuurlijk speelt het intens betrekken van zijn vrouw en kinderen bij de campagne en bij overwinningen, een uiterst belangrijke rol in het winnen van de harten, in het opwekken van deugddoende sentimentaliteit, in het laten opwellen van weldoende traantjes, in het bevestigen van de onvervangbare waarde van de 'familie'. Niemand zal ontkennen dat Obama het, ook wat dit aspect betreft, erg getroffen heeft met Michelle. Zij heeft een enorme populariteit bereikt en in Amerika heeft na Jacky Kennedy geen enkele presidentsvrouw zo'n algemene bekendheid en waardering verworven als Obama's vrouw.
Ook ons, Europeanen, doet dat spektakel deugd. We ervaren het als positief, het ontroert. En we accepteren dat Obama live voor tienduizenden bijna hysterische aanhangers en ten aanschouwe van de hele wereld, nog eens zijn grote liefde voor Michelle uitspreekt.
Maar nog eens, we zien onze politieke topfiguren dat nog niet doen. En als ze iets dergelijks riskeerden, zouden ze onvermijdelijk bedolven worden onder ironie en al dan niet gore mopjes.
In Amerika werkt het evenwel. En het geeft ons, vermoeide, oude, wat cynische Europeanen, toch veel sentimentele voldoening.
08-11-2012 om 08:43
geschreven door Gust Adriaensen
06-11-2012
Een formateursnota is geen partijprogramma
De analyse en negatieve beoordeling van de nota van De Wever door de Stadslijst en door Groen, zijn m.i. vanuit de visie van socialisten, christendemocraten en groenen op de maatschappij en op het stedelijke beleid in Antwerpen, volkomen correct en verantwoord.
De fundamentele fout van De Wever is, en die is waarschijnlijk te verklaren vanuit zijn karakterieel onvermogen om compromissen te sluiten, dat hij een nota presenteert die de nationalistische en rechtsliberale dada's presenteert van het NVA-program.
Hij draait de klok terug op het vlak van stadsontwikkeling en mobiliteit. Hij ontmantelt het OCMW en culpabiliseert de armen. Hij gaat voorbij aan de kinderarmoede en aan het capaciteitsprobleem van de scholen. En bovendien: hij laat na zijn voorstellen financieel te onderbouwen. Kortom: De Wever ontgoochelt als 'formateur'.
In de krantencommentaren wordt er nu over gespeculeerd dat De Wever met opzet dergelijke nota geschreven heeft om Groen te doen afhaken en om de Stadslijst te doen barsten zodat een 'rechtse ' coalitie NVA-Open VLD-CD&V gevormd kan worden.
Mocht dat waar zijn, dan verdient dat manoeuvre alleen maar misprijzen en speelt De Wever de afkeurenswaardige spelletjes die NVA altijd met veel 'verontwaardiging' bij anderen afkeurt. Verandering? Sjonge, sjonge toch.
Overigens geeft het te denken dat nogal wat journalisten er bijna op aandringen dat CD&V zich losmaakt uit de Stadslijst en ze laten verstaan dat een weigering van SPA om de nodige handtekeningen te leveren om de verkozen CD&V'ers aan het bestuur te laten deelnemen, een politieke misdaad zou zijn.
De omgekeerde wereld is dat. De media, die toch graag de politieke zedenmeester spelen, zouden er alles aan moeten doen om dergelijke splitsingmanoeuvres tegen te gaan en te veroordelen, precies omwille van het politieke fatsoen.
Overigens zou CD&V goed gek zijn om de Stadslijst te breken. De christendemocratische verkozenen zijn bijna allen ACW'ers, die dichter bij de stedelijke en maatschappijvisie van Groen en SPA staan dan bij de ultrarechtse opstelling van de Vlaams-nationalisten. Bovendien zou dergelijke stap CD&V elke geloofwaardigheid doen verliezen en de partij, zeker in Antwerpen, recht naar de totale ondergang voeren.
Het geeft ook te denken dat in meer en meer nationalistische reacties op de internetfora, De Wever en NVA worden opgeroepen om een coalitie te vormen met het Vlaams Belang. Zover komt het wellicht niet. Maar een en ander geeft wel aan dat, wat werd voorspeld, de massale toevloed van vroegere VB-mandatarissen en VB-kiezers, het gedachtegoed en de opstelling van NVA, hoe dan ook, nu reeds beïnvloeden.
06-11-2012 om 07:49
geschreven door Gust Adriaensen
03-11-2012
GAS-boete voor hangjongere
De foto werd genomen even voordat deze uitdagend grinnikende hangjongere op de Mechelse Grote Markt een GAS-boete aan zijn broek gesmeerd kreeg. En terecht!!
Nadat zijn verschijning alleen al alle andere allochtonen en autochtonen van het uitgestrekte plein heeft doen wegvluchten, geen kat is er inderdaad nog te bespeuren, heeft deze hangjongere zich parmantig op een duur inox-sierkolommetje neergezet met een air van 'wie doet mij wat'.
Nog los van het feit dat het pleinmeubilair door die zitsessie beschadigd zou kunnen worden, is de hele scène, een overduidelijk geval van niet te tolereren overlast.
Elke plichtsbewuste GAS-ambtenaar kon dit niet zomaar blauwblauw laten. Deze hangjongere werd dan ook terecht op de bon gegooid!
03-11-2012 om 18:21
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 27/10 zaterdag 3/11/ 2012
Deze middag wordt op het nieuws gezegd dat er al 160 doden gevallen zijn over heel het land. Een fraai staakt-het-vuren! Westerse media zullen vertellen dat legervliegtuigen burgerdoelen hebben aangevallen maar niet dat het terroristen zijn die eerst aanslagen pleegden (de zogenaamde vrienden van Syrië). Hilary Clinton is boos omdat ze Syrië nog altijd niet heeft kunnen opnemen in haar nieuwe Arabische lentecollectie en ze waarschuwt dat er geen rust mag komen, want daar gaat Syrië van profiteren, zegt ze. Zo heeft ze vandaag weer een beetje haar zin gekregen. (Ze is ook verbonden met die criminele kliek van de Bilderberg groep). Zou uw bloed daarvan niet gaan koken? Gelukkig maken we ondertussen in het dagelijkse leven genoeg plezier, wat ook beter is voor het hart. Bovendien heeft onze interne veiligheidsdienst laten weten dat s nachts waken voorlopig niet meer nodig is. Ook een opluchting voor de mannen die elke nacht twee uur op het dak met de sterren zaten te praten.
Inmiddels vernemen we dat de KTO, de Franse katholieke tv, al ruim een week elke dag een uur besteedt aan de christenvervolging in Egypte en Syrië. We hebben vandaag voor de eerste keer een uitzending kunnen volgen. Over Syrië krijgen we de beelden te zien van vorig jaar, toen we hier de eerste groep internationale journalisten uitgenodigd hebben, die een week lang in de belangrijkste brandhaarden van toen (Homs, Qousseir ) begeleid door moeder Agnes-Mariam de werkelijke toestand hebben kunnen waarnemen. ( Zie het verslag in ons driemaandelijks tijdschrift Hoor dec. 2011, nr. 68). De meeste van die 16 journalisten hebben vanaf toen waarheidsgetrouwe berichtgeving verspreid behalve twee katholieke media, waaronder de man van de KTO. Je kunt begrijpen hoe aangenaam verrast we waren door nu een keurig verslag te zien en horen op KTO, volkomen waarheidsgetrouw waarbij ze de gruwelen tonen van de terroristen in Homs en het nu ook zeggen. Voortdurend komt daarbij Mar Yakub met moeder Agnes-Mariam, Carmel en anderen in beeld. Ze laten de gemeenschap flink aan het woord. We komen trouwens zelf ook nog een paar keer in beeld. KTO heeft in ieder geval een flinke ommekeer gemaakt. Beter laat dan nooit.
Zondagmiddag eten we voor het eerst nog eens buiten de refter, nl. in het veilige atrium. Sommigen zitten op de grond, anderen op de rand van de fontein, anderen op een stoel. Het is achteraf een gelegenheid om ons nog eens flink af te reageren en spontaan sketches te verzinnen en grappen uit te halen. Een nieuwe sketch wordt geboren met als thema de hoofdfiguren van de vrienden van Syrië! En s avonds kijken we naar de ontroerende film The Robe (De Mantel). En zo is de zondag weer een echte feest-rust- en gemeenschapsdag vanuit een plechtige eucharistie, met als evangelie de blinde bedelaar langs de weg.
Maandagmorgen komt hier plots een jongen van 17 toe met de groeten van onze Najib, Hij is al maanden thuis bij zijn moeder, die weduwe is en omwille van de oorlog steun en bescherming nodig heeft. Nu is Najib met zijn natuurlijke gave van evangeliseren toevallig in contact gekomen met deze jongen, wiens ouders eraan denken om hem tijdelijk in Qâra bij zijn grootmoeder te laten logeren om daar naar de school te laten gaan. Zij wonen immers in de gevaarlijke rand van Damascus en hij moet vandaar iedere dag naar school in Damascus. Zo wilde die jongen, die moslim is, een dag bij ons doorbrengen. Meteen werkt hij al mee aan het afkrabben, afschuren en schilderen van de ramen. Er zijn een massa ramen gedaan maar er moeten er nog een massa gedaan worden. Als ik eens een uurtje kom helpen zijn ze met vier gezellig in de zaal van de iconografie aan t werken. Wellicht is hij maar een van de vele jongeren die in deze oorlogssituatie zoeken naar geluk. In alle eenvoud is deze jongen een echte God-zoeker. Hij zal zich ongetwijfeld deze aangename dag nog lang herinneren. Achteraf vernemen we dat hij gevraagd heeft om de schoolvrije dagen bij ons te mogen doorbrengen en zijn ouders zijn ermee akkoord. Deze week ontvangen we vanuit België de lijst van de inhoud van de container die verscheept gaat worden, nadat wij hier een taks free document hebben bekomen. Het is prachtig hoe zovele mensen meegewerkt hebben om deze extra grote container te vullen: behalve onze vrienden uit de Kempen, mediawerkgroep Syrië, de Armeense gemeenschap van Brussel, en de Syrische gemeenschappen van Mechelen en Antwerpen. Ze hebben zelfs zoveel goederen en duurzame eetwaren verzameld dat ze nog een container willen vullen. Wie dit wil steunen kan het langs het nummer van mediawerkgroepsyrie.
Allerheiligen is nu een hoogfeest midden in de week. In de voormiddag wordt gewoon gewerkt; s Middags wordt even aan tafel van gedachten gewisseld over hetgeen men in de namiddag en avond op deze feestdag wil doen. Om 17.00 u vieren we plechtig de eucharistie met processie en met de litanie van alle heiligen. Daarna kijken we naar de dvd van Charlie Chaplin de Grote Dictator met daarbij de commentaren. Deze film is tijdens de tweede wereldoorlog gemaakt en verspreid. Op het einde van de film geef Charlie Chaplin als de grote dictator voor een massa mensen en soldaten een ontroerende speech recht uit zijn hart, waarin hij zegt dat oorlog, haat en discriminatie geen zin hebben, dat alle mensen gelijk zijn en verlangen naar liefde en tederheid Blijkbaar heeft Hitler zelf die film nog gezien. Wel is Charlie Chaplin omwille van deze sarcastische prent door Amerika uitgewezen. Tegen humor is geen enkel dictatoriaal systeem bestand. Het moedigt ons aan om toch eens een parodie te maken op De vrienden van Syrië. De drie prille tienermeisjes , die nog altijd uit veiligheid niet naar de school kunnen gaan, krijgen een flink schoolprogramma: taal, rekenkunde, muziek en zang en ontspanning. Nu krijgen ze er zelfs nog Frans bij en ze vorderen daar goed in. En het weer is nog altijd overwegend zonnig met overdag temperaturen van 18 graden. Af en toe regent het eens of is er een hevige wind tot storm. s Avonds koelt het wel flink af en er worden voorbereidingen getroffen om hout- en petroleumvuurtjes te installeren. Ondertussen hebben we heel zelden nog eens een stroomonderbreking. Moge het zo blijven. Vorige winter was het dag en nacht vier uur stroom en dan weer vier uur geen stroom. Maar alles kan men gewoon worden, behalve een oorlogssituatie die alleen maar haat, verwoesting en dood brengt.
Eind september sprak president Ahmadinejab van Iran de algemene vergadering van de Verenigde Naties toe over de nakende terugkeer van Jezus Christus samen met de 12de en laatste imam Al-Mahdi. Zij zullen niet komen, zo zei hij, met geweld en oorlog maar met vrede en rechtvaardigheid voor alle volken. De koude van deze wereld zullen ze omvormen in de lente van warmte en goedheid voor allen. Hij zei merkwaardige dingen al was het niet helemaal volgens ons christelijk geloof. Maar zouden de wijzen die vanuit het oosten op zoek gingen naar Jezus in de kribbe, wel heel onze catechismus gekend hebben?
03-11-2012 om 10:35
geschreven door Gust Adriaensen
31-10-2012
Noels, Dehaene en het brugpensioen
De bekende econoom Noels twitterde enkele dagen geleden na een kort tv-interview met Dehaene over eventueel brugpensioen voor de op straat gegooide Fordwerknemers: 'Een 71-jarige-nog steeds bijklussende-ex-premier pleit voor brugpensioen op 50j op TV.'
Twitter leent zich niet tot genuanceerde reacties. Waarom iemand als Noels er dan gebruik van maakt, verwondert me. Los van sympathie of antipathie voor Dehaene, moet toch geconstateerd worden dat hij binnen het korte bestek van een tv-gesprekje, genuanceerd over het brugpensioen sprak: afwijking van de algemene regel, geen recht, sociale drama's.
Dat is heel wat anders dan wat Noels daarvan maakt: 'Een 71-jarige-nog steeds bijklussende-ex-premier pleit voor brugpensioen op 50j op TV.'
Noels die toch vaak in wat hij schrijft en zegt overkomt als een serene en genuanceerd denkende intellectueel, gaat met die onjuiste en venijnige zin, de populistische toer op. Onjuist omdat Noels veralgemeent waar Dehaene nuanceert: 'pleiten voor' tout court tegenover 'in sociale drama's' .Venijnig omdat hij zijn opvatting over brugpensioen, indringender denkt te kunnen verspreiden door ze te kleuren met een persoonlijke aanval.
Overigens, hoe pakt Noels de sociale drama's aan? Daarover geen woord.
Kortom, niet fraai meneer Noels!
31-10-2012 om 08:44
geschreven door Gust Adriaensen
30-10-2012
Ecoduct in Postel
Eerste grensoverschrijdend ecoduct verbindt Postel (B)met Bladel (NL)
(Klik op de afbeelding om ze te vergroten)
30-10-2012 om 12:20
geschreven door Gust Adriaensen
30-10-2012 om 08:13
geschreven door Gust Adriaensen
29-10-2012
'De navelstaarderij van Vlaanderen'
In een column in De Standaard, schrijft Mia Doornaert een aantal constataties en bedenkingen neer, die ik u niet wil onthouden:
'We kijken navelstarend naar zogenaamd onoverbrugbare verschillen tussen Nederlands- en Franstaligen in dit land dat op de wereldkaart een speldenpunt groot is.'
'De sluiting van Ford Genk herinnert ons er, zeer pijnlijk, aan dat er buiten dit land een heel grote wereld van ongenadige wedijver bestaat, om investringen en banen'.
'Beweren dat een nog kleiner onafhankelijk Vlaanderen het beter zal doen in de werledwijde concurrentie dan het huidige België is een ijle profetie.'
'Voortdurend twijfel zaaien over het voortbestaan van ons land is ook al geen wervend argument voor het behoud of aantrekken van investeringen.'
'Het overheidsbeslag op ons bnp blijft toenemen. Met bijna 54 procent behoort het nu tot de hoogste van de ontwikkelde landen. Dat ligt niet aan de federale regering, waar tot op het bot bezuinigd wordt, maar aan de gemeenschappen en gewesten die hun ambtenarij maar blijven uitbreiden. Daarmee neemt ook in Vlaanderen de regelgevende betutteling toe, en de traagheid in de goedkeuring van investeringsdossiers.'
29-10-2012 om 08:36
geschreven door Gust Adriaensen
Auteur J. Bernlef overleden
De Nederlandse auteur J. Bernlef, pseudoniem van Hendrik Jan Marsman, geboren in 1937, is overleden.
Juffrouw Van Leeuwen
Waarom moet ik op maandag 12 oktober 's morgens om kwart over twaalf denken aan juffrouw Van Leeuwen met haar half verlamde gezicht terwijl ik van plan ben om een gedicht te schrijven
ik kijk uit op daken en platjes links ligt de Zuidertoren uit een raam stapt een vrouw met een skibroek achter matglas zie ik de was het is maandag terwijl ik van plan ben om een gedicht te schrijven
nu hoor ik gerammel de vuilnisman is er over een kwartier komt de post en vanmiddag wordt er bij mij een kachel geplaatst in een vakje van mijn oude bureau ligt een stekker terwijl ik van plan was om een gedicht te schrijven
(Bermtoerisme)
29-10-2012 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
28-10-2012
Pater Daniël Maes over Syrië en de wereldpolitiek
Pater Daniël Maes over Syrië en de wereldpolitiek
Zondag 21 - zaterdag 27 oktober 2012
Abouna Georges kan nog steeds
niet veilig tot hier geraken en zo vieren wij weer de Latijnse liturgie op zijn byzantijns. Hier is de voorbereiding op kerstmis al begonnen. Aan tafel worden dan ook af en toe al enkele profetieën gelezen uit het Oude Testament die de menswording van God aanduiden. En vanaf vandaag zullen de kinderen en enkele zusters na iedere eucharistie in mooie engelenkleedjes een aangepast lied uitvoeren. s Namiddags breng ik samen met de medebroeders een bezoek aan de vluchtelingen in de nieuwbouw. Omdat ik s zondags in witte toog ben roepen ze me langs alle kanten na, dat ik voorzichtig moet zijn terwijl we enkel maar het voorplein moeten oversteken. Na ons bezoek willen de mannen en jongens meekomen om samen wat te voetballen op de binnenkoer.
Het is weer een zeer bloedige dag geweest in Aleppo en nu ook in de christelijke wijk in Damascus. In Libanon werd de topman Wissam al-Hassan, die samen met enkele anderen vermoord werd, begraven. En het verloopt precies zoals hier voorspeld is. De harde soennieten maken er gebruik van om te trachten een opstand in Libanon te krijgen, gericht tegen Syrië. Ook de westerse media doen natuurlijk mee. In Turkije echter is er een massamanifestatie tegen de regering onder de slogan: Handen af van Syrië! Het is dezelfde slogan die nu in Brussel aan de Beurs gebruikt wordt voor een manifestatie. Ondertussen is ook de nieuwe vredesgezant van de Uno, Brahim bij de Syrische president geweest. En in Libië verloopt het precies zoals de wereldheersers met hun Arabische Lente hebben gewild: een creatieve chaos van voortdurend onderling geweld met een massa doden. En dat allemaal op de dag dat de geloofsgemeenschap van het bisdom Antwerpen in volle glorie haar 4(50) jaar jubileum viert.
Maar ook hier zijn prachtige tekenen te herkennen. De gouverneur van Homs en zijn vrouw, soennieten veronderstel ik, doen prachtig werk door onvermoeibaar de getroffen gezinnen te bezoeken en te steunen zoveel ze kunnen alsook de vele martelaren te gedenken en te eren. Ik moet wel toegeven dat ik gedacht had dat de oorlog stilaan ging eindigen en mogelijk is dat ook het geval, maar dan zijn er toch nog flinke stuiptrekkingen. En dat de christenen uiteindelijk een mikpunt geworden zijn is ook duidelijk. De emir van Qatar probeert de lont nu in Gaza en de Palestijnse gebieden aan te steken omdat het in Syrië niet lukt zoals ze gewild hadden. Hillary Clinton weert zich als een duivel(in) in een wijwatervat en roept op om geen politieke rust toe te laten, want daar zou Syrië dan gebruik van kunnen maken!
Als je dan verhalen hoort van een kidnapping in de buurt waarbij eerst een grote som geld gevraagd wordt en wanneer die uiteindelijk door familie en vrienden samengebracht is, wordt de betrokkene toch nog in koelen bloede vermoord. Van zo iets word je innerlijk opstandig. Dat brengt wel extra spanningen mee.
Op 17 en 18 oktober is er een samenkomst geweest van de EPP, de christelijke en grootste fractie in het Europees parlement waarop patriarch Gregorios III Laham en moeder Agnes-Mariam uitgenodigd waren en waarvan we nu een verslag toegestuurd krijgen. Hopelijk heeft het geholpen om Europa uit de gevechten in Syrië terug te trekken, terwijl Turkije, Saoedi-Arabiê en Qatar nog wel een tijd zullen verder oorlog blijven voeren. Vervolgens vernemen we dat de Syrische president een soort algemene amnestie heeft afgekondigd, behalve voor terroristen.
Terwijl de aanslagen in Syrië voortduren probeert de Uno-bemiddelaar voor de vrede een staakt-het-vuren af te spreken, wat zaterdag al in heel het land geschonden werd. Donderdag komt de man die hoofd van de school in Quosseir is en een tijd bij zijn familie verbleven heeft weer bij ons terug. Hij was zondag in de christelijke wijk van Damascus, Bab Touma, naar de mis geweest toen tien minuten later die aanslag gepleegd werd. Hij heeft de gesluierde vrouw gezien die de aanslag pleegde en die door de cameras herkend werd en onmiddellijk opgepakt. Hij herhaalde nog eens, wat hij al vanaf het begin gezegd heeft: ik ben zeer optimistisch voor de toekomst van Syrië. Laat het eens gezegd zijn door een man die zijn deel in het lijden wel gehad heeft. Zijn huis, have en goed in Quosseir zijn door terroristen verwoest, zoals van zowat al zijn vrienden. Ondertussen kan hij hier goed meehelpen om de kinderen hun schoolprogramma te laten volgen. En ondertussen schilderen de jongens verder aan de ramen. Als de oorlog nog een aantal weken duurt zullen alle ramen van alle gebouwen hier geschilderd zijn, maar daarvoor had het geen oorlog hoeven te worden.
HET VERRAAD VAN OBAMA
Wie in kort bestek een grondig inzicht wil verwerven in de recente wereldpolitiek moet beslist de film bekijken: The Obama Deception van 2009, gerealiseerd door een aantal van de beste historici, politici en journalisten, waaronder onze vriend Webster Griffin Tarpley. Je kunt (wat wij hier niet kunnen) de film gratis van het internet plukken: www.infowars.com of www.prisonplanet.tv . In twee uur tijd krijg je achtergrondinformatie over de belangrijkste recente gebeurtenissen en ontwikkelingen op onze planeet , als een soort poppenspel waarbij onthuld wordt wie de eigenlijke verborgen spelers zijn achter de coulissen. Het vertrekpunt is dit: toen John Kennedy probeerde president te zijn door zich te moeien met Wall Street en de wapenindustrie, werd hij meteen vermoord en sindsdien heeft Amerika geen president meer gehad. Een schimmige groep wereldleiders, in feite bankiers, neemt steeds meer de touwtjes in handen. Op het einde van het presidentschap van G. Bush jr was er een zulkdanige algemene ontgoocheling wegens de enorme economische crisis in Amerika, de oorlog in Irak enzovoort, dat deze club van oligarchen zonder enige moeite Obama kon opvoeren als de man die met zijn vriendelijke, stralende blik en prachtige speeches vrede ging brengen, economische welvaart en transparantie op alle niveaus. In de eerste maand van zijn ambtsperiode heeft hij al zijn beloften stralend verbroken en de toestand op alle terreinen nog veel erger gemaakt dan zijn voorganger, geheel volgens de wil van deze wereldheersers: veel meer troepen in heel de wereld, veel meer gevangenissen overal verspreid, veel meer mogelijkheden om mensen te controleren, zomaar op te pakken, te folteren en op te sluiten, veel meer taksen, veel meer beperkingen zoals van meningsuiting, meer massale, verplichte gezondheidscampagnes Terwijl leger en politie uit hun voegen barsten moet er nog een burgerleger bijkomen waar alle jongeren verplicht worden een tijd aan deel te nemen. Je kunt het allemaal zelf horen en zien. Zoals zijn voorgangers is Obama slechts een marionet, maar hij is een betere acteur en een veel betere leugenaar. De eigenlijke machthebbers zijn de bankiers van de Federal Reserve Bank, de kliek van Wall Street en van de wapenindustrie, verbonden met de zogenaamde Bilderberggroep. Zij hebben het klaar gekregen om als overheidsinstelling aanzien te worden, terwijl ze een privébank zijn die onder geen enkele controle valt en alle banken kunnen controleren. Zij organiseren de ene bankcrisis na de andere en de ene economische crisis na de andere. Duizelingwekkende bedragen aan geld zijn zogenaamd plots verdwenen waarbij niemand kan achterhalen wie ze gestolen heeft. Dan wordt paniek gezaaid om grote bedragen onmiddellijk aan de banken te doen betalen, anders wordt de crisis, zo zeggen ze, een enorme catastrofe alsof morgen de hemel op ons valt.
Ondertussen kunnen die banken nog meer instellingen, nog meer banken opkopen zodat iedereen en alles in hun macht krijgen. Zij die de crisis veroorzaakt hebben worden dan als de redders gevierd om een nieuwe periode van nog grotere tirannie voor te bereiden. Alles is als een piramide georganiseerd waarbij alleen de top weet waar de werkende massa van de zaak voor moet dienen. De reddende slogans zijn: we hebben een nieuwe wereldorde nodig, met een nieuwe allesomvattende wereldbank in het kader van de globalisatie. Zo kan hun oorspronkelijke poging van Anglo-Amerikaanse overheersing uitgroeien tot één grote werelddictatuur. Een van middelen hiertoe is nu de mythe van de opwarming van de aarde. Het staat al lang wetenschappelijk vast dat de laatste duizend jaar perioden van grote opwarming werden afgewisseld met perioden van grote afkoeling omwille van de wisselende activiteit van de zon, zoals ook blijkt uit andere planeten buiten de aarde. De mythe zegt echter dat het voortkomt uit de activiteit van de mens. In feite is dit het middel om al wat een mens heeft en doet over heel te wereld te belasten: alle voedingswaren, alle kledingwaren, alle materialen, alle werk, elektriciteit, reizen per vliegtuig, schip, trein, bus of auto Overal moet taks op betaald worden. En vooral is het een middel om alle ontwikkeling in Afrika, Zuid-Oost Azië of in armere gebieden waar ook, te verhinderen zodat de schimmige club van heersers het leven van heel de wereld naar believen kan regelen. Ondertussen laten ze Obama massas troepen sturen naar Afrika om China buiten te krijgen en rond Rusland en Iran om deze landen geïsoleerd te krijgen. En nog zoveel meer.
De film eindigt met een waarschuwing en een hoopvolle boodschap. President Thomas Jefferson waarschuwde het Amerikaanse volk in 1802 al om de macht van het volk niet af te staan aan de mensen van de banken en aan de mensen van de wapenindustrie. Een gelijkaardige waarschuwing gaf ook president Eisenhouwer. Het heeft niet geholpen. De grootste tragedies die volgden werden mede door deze groep criminelen gesteund. De Bolsjewistische revolutie werd voorgesteld als een algemene hervormingsbeweging van het volk met Lenin en Stalin. Resultaat: veertig miljoen Russen werden omgebracht. Het waren mannen en vrouwen die ontwikkeld waren, werkten en geloofden. Duitsland verkeerde in een dramatische economische crisis en Hitler, een charismatisch leider zorgde voor nieuwe wegen en een heropbloei van de economie. Het was dé volksbeweging die beschouwd werd als de redding van het land. Resultaat: miljoenen mensen werden gruwelijk omgebracht. Mao wist een volksbeweging op gang te brengen die het Chinese volk naar de welvaart zou leiden. Resultaat: zestig miljoen Chinezen werden omgebracht. En dan kregen we Vietnam, Korea, Irak, Afghanistan, Pakistan, Libanon, zovele landen in Afrika en Zuid-Amerika, en het Nieuwe Midden Oosten.
Nu is het genoeg. Stop de nieuwe wereldorde, stop de nieuwe wereldbank (mijn computer blijft eisen dat ik dit woord met een hoofdletter schrijf maar ik doe het niet!), stop de waanzin van de globalisatie en de leugen van de opwarming van de aarde.
Laat vrienden en kennissen deze film zien en zelf beoordelen. Breng hen deze boodschap. Eén man of vrouw kan het begin worden van een ware ommekeer. Wil jij die man of vrouw zijn? Yes You Can!
28-10-2012 om 08:22
geschreven door Gust Adriaensen
27-10-2012
Rasp...
'Rasp' startte in 2007. Tot nu toe bezochten 3750 verschillende mensen het blog. Die surften gemiddeld zes keer naar 'Rasp' en totaliseerden 37.500 pageviews.
De bezoekers van 'Rasp' komen uit 21 verschillende landen.
-2775 of 70% komen uit België -776 of 20% uit Nederland -51 of 1,4% uit de V.S. -21 of 0,6% uit Duitsland -11 of 0,3 % uit Italië -10 of 0,3 % uit het Verenigd Koninkrijk -9 of 0,2% uit Frankrijk -8 of 0,2% uit Spanje
27-10-2012 om 09:38
geschreven door Gust Adriaensen
26-10-2012
Vormingsdag TJCII Belgium in de abdij van Postel
Sarah, een voorbeeldige vrouw
zaterdag 10 november 2012
VORMINGSDAG
in het kontaktcentrum van de ABDIJ van POSTEL
9u30: Onthaal
10u00: Wat is TJC-II en
welke zijn de laatste
ontwikkelingen ?
door René & Ans Leitner
11u30: Eucharistie
12u30: Koffietafel
14u00: Joodse liederen
14u15: Onderricht door
Jochanan Van Es :
Sarah, een voorbeeldige
vrouw.
15u15: Pauze
15u45: Jochanan beantwoordt uw
vragen en vat de dag samen
16u30: Koffie / thee
17u00: Einde.
Er wordt een bijdrage van 15 euro
gevraagd voor de kosten die verbonden
zijn aan de abdij. Verder
zal er ook een geldinzameling zijn
voor onze gastspreker.
Hoe de vrouw van
Abraham
Joden en Christenen
kan inspireren tot
geloven en leven in
eenheid.
Deze vormingsdag is
een initiatief van
TJCII - Belgium
www.tjcii.be
René & Ans Leitner
zijn nationaal coördinator van TJCIINederland.
Na een kleine opfrissing (wat is TJCII
nu ook weer ?) zullen zij ons aan de
hand van hun getuigenis en een
Powerpoint-presentatie vertellen wat
de laatste ontwikkelingen zijn in de
TJCIIwerking en visie.
Jochanan Van Es
is een Messiasbelijdende Jood en
leraar die, uitgaande van de
Parashah (het Torahgedeelte) van de
Shabbat op 10 november, ons zal
laten ontdekken welke houding ons
past in het kader van TJC-II.
Het onderwijs van de Torah vormt
ons tot zachtmoedige en geduldige
gelovigen, die vertrouwen op Gods
beloften en hun kracht putten uit de
hoop.
We zullen met hem lezen uit :
Genesis 23:1-25:18, 1.Koningen 1:1-
31 en 1.Petrus 3.
Mocht u zoeken naar iemand die u tot in
Postel kan vervoeren, laat het ons weten,
dan trachten we een oplossing te vinden.
INSCHRIJVINGSSTROOK
Naam ....................................
Adres ....................................
....................................
Tel/gsm ..................................
schrijft in voor de vormingsdag
van 10 november 2012
in de Abdij van Postel en stort
voor 3 november 2012 de som
van 15 euro op rekening
063-4842911-27
Gelieve deze inschrijvingsstrook
te zenden naar:
Pater Nicolaas Gorts o.praem.
Norbertijnenabdij Postel
Abdijlaan 16 - 2400 Mol
of mail naar
nicolaasgorts@hotmail.com
26-10-2012 om 10:31
geschreven door Gust Adriaensen
25-10-2012
Ford
In een van zijn nagelaten gedichten 'Oppervlakkige Charleston', schrijft Paul van Ostaijen (1896-1928):
Als je van het meisje van Milwaukee houdt schaak ze in een ford schaak ze in een ford de vader die is dominee de broer die woont te Chicago in Oklahoma woont de olieoom en je sienjaal een saksofoon schaak ze in een ford schaak ze in een ford ... Als je van het meisje van Milwaukee houdt schaak ze in een ford - rem niet rem niet -
Het waren de hoogdagen van de Fordmacht en de Fordromantiek.
Een kleine vijftig jaar later was er van die autoromantiek niet veel meer te bespeuren in het lied 'Drof (ford) Motor Company' dat Vuile Mong en zijn Vieze Gasten op tekst van Guido Van Meir in 1972 brachten:
Als je zo begint te draaien, je bent twintig jaren oud, draai je zwierig aan je sleutel, draai je zwierig aan je bout, je maakt slordig overuren want je bent pas getrouwd. Knielen, liggen, rollen, draaien, rollen, liggen, recht. Je zoon ligt in zijn wieg te kraaien, je weet waarvoor je vecht. Voor de hie, hie, hie, Drof Motor Company! Voor de hie, hie, hie, Drof Motor Company!
Met dertig sta je nog te draaien. Wat heb je nu bereikt? Wie heeft zich in die tien jaren op jouw rug verrijkt? Is er van je mooie dromen wel eigenlijk iets in huis gekomen? Knielen, liggen, rollen draaien, rollen, liggen, recht. Je durft noch voor noch achter kijken, Je voelt jezelf een knecht. Van de hie, hie, hie, Drof Motor Company! Van de hie, hie, hie, Drof Motor Company!
Met veertig sta je zot te draaien, moeizaam aan de band. Je slikt overvloedig pillen, bevend uit je hand. Het tempo kan je niet meer volgen, je valt zo door de mand. Knielen, liggen, rollen, draaien, rollen, liggen, recht. Je ziet je ploegbaas naar je kijken, Je voelt jezelf zo slecht. Door de hie, hie, hie, Drof Motor Company! Door de hie, hie, hie, Drof Motor Company!
De romantiek is vervlogen. Het bandlabeur van tienduizenden arbeiders heeft niet gebaat. R.I.P. Ford Genk.
25-10-2012 om 17:24
geschreven door Gust Adriaensen
Beleef het slotgebeuren van Kerk onder stroom...
Beleef het slotgebeuren van Kerk onder stroom: 4|50 jaar bisdom Antwerpen op het Theaterplein met optredens van Scala &Kolacny Brothers, Tre Soprani en het Jeugdkoor (4)50 op:
25-10-2012 om 10:04
geschreven door Gust Adriaensen
24-10-2012
De Vlaamse grondstroom (?)
In De Standaard wijdt Marc Reynebeau een relativerende en wat ironische column aan het woord en begrip 'grondstroom', dat de dagen na de gemeenteraadsverkiezingen vrij vaak te horen was uit de mond van de politicus die deze verkiezingen het liefst zag als een opstapje naar de Vlaamse en federale verkiezingen.
Reynebeau stelt dat 'grondstroom' een erg flou begrip is dat de voorbij twee decennia graag van stal werd gehaald door partijen die een verkiezingssucces geboekt hadden. Zij verbinden 'grondstroom' wat graag met hun electoraal succes ( en niet omgekeerd). En politici, aldus Reynebeau, die de 'grondstroom' opeisen, projecteren daar vooral eigen opvattingen in, als vermeend bewijs van hun gelijk.
Volgens Reynebeau doen nationalisten vandaag graag een beroep op het woord, omdat het appelleert aan de oude, romantisch-nationalistische opvatting van de volksaard of, in zijn moderne versie: identiteit (wat die precies ook mag voorstellen), waarin alle Vlamingen eigenlijk dezelfde principiële opvattingen zouden delen.
Op die manier kan een beeld opgehangen worden van een homogene, Vlaamse 'democratie'. Dergelijke gesuggereerde, vermeende homogeniteit betekent evenwel een bijzonder tegenstrijdige en ondermijnende opvatting van 'democratie'. Want dan wordt het organiseren van de homogeniteit, een bewijs en doel van een democratische structuur en ingesteldheid.
Terwijl democratie, waarvan vrijheid een kernbegrip is, er juist moet in bestaan de diversiteit op een behoorlijke manier te organiseren.
24-10-2012 om 08:12
geschreven door Gust Adriaensen
23-10-2012
Confederalisme en splitsing
In het VRT-maandagavonddebat tussen de partijvoorzitters na de gemeenteraadsverkiezingen, werd nog altijd amper over de gemeenten gesproken, des te meer over het federale België, het zogenaamde confederalisme en de verkiezingen van 2014.
De VB-voorzitter zei op een bepaald moment in zijn stroeve stijl: 'Om een confederatie te vormen, moet je eerst onafhankelijk zijn.' De uitspraak werd eerder in het ijle gelanceerd en bleef in het ijle hangen want niemand van de andere partijvoorzitters en ook niet moderator Lieven Verstraete, gunden Valkeniers het genoegen ook maar één seconde aandacht te besteden aan dat nochtans uiterst belangrijke statement.
Het is inderdaad zo dat over het algemeen wordt aangenomen dat om een echte confederale staat te stichten, de deelstaten eerst zelf staten moeten worden. Een ander essentieel kenmerk van een confederatie is, dat elk van de samenstellende staten zelfstandig kan beslissen om uit de confederatie te treden.
Om electorale redenen wordt het door politici die het voortdurend over confederalisme hebben, niet met zoveel woorden gezegd, maar confederalisme betekent de facto reeds het einde van België en leidt onvermijdelijk tot de formele scheiding en de oprichting van een voorschootrepubliekje.
Wat in dat scenario de plaats en de rol zal zijn van Brussel, zal de voorstanders van 'confederalisme' klaarblijkelijk worst wezen, want daarover wordt door hen niet gekikt.
23-10-2012 om 08:27
geschreven door Gust Adriaensen
21-10-2012
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes over Syrië
Zondag zaterdag 14-20 oktober 2012.
Abouna Georges laat weten dat het deze zondag toch niet veilig genoeg is om die enkele kilometers van Qâra naar ons klooster af te leggen. Er zijn ondertussen weer drie van de rijkste mensen uit het dorp gekidnapt. Van de onveiligheid en de afwezigheid van ordediensten maken bendes nu misbruik. In Yabroed 40 km verder heeft de oppositie de leiding nagenoeg overgenomen en bepaalt nu het leven. En het leger kan niet zomaar optreden omdat het dan een slachtpartij en verwoesting wordt waar te veel onschuldigen slachtoffer van kunnen zijn. Af en toe horen we ook overdag schoten. Hier betekent het concreet dat ik ook deze zondag de eucharistieviering zal voorgaan en s middags eten we weer gewoon binnen in onze refter, hoewel het nog steeds prachtig weer is om in de tuin te zitten. En dit voor onbepaalde tijd. Om zich af te reageren gaan de jongens en de kinderen op de binnenkoer voetballen totdat ze er bij neervallen. Dan gaan we met de medebroeders onder elkaar gezellig een tas thee drinken onder het tentzeil op het dak, als soldaten in de loopgraven, in omgekeerde richting.
Maandagvoormiddag krijgen we een alarmerende telefoon van abouna Geroges uit Qâra. Terroristen hebben weer mensen ontvoerd en enkelen vermoord. Nu houden ze een wilde manifestatie voor de moskee en dat is juist in het verlengde van de straat waar abouna Georges woont en waar zijn kerk staat. Zo hebben we destijds de opstand vanuit de pastorie zien beginnen. Het leger komt er nu wel tussen maar als het leger weg is zijn de problemen nog niet opgelost. Hij vraagt om te bidden. s Avonds laat hij weten dat het uiterlijk weer rustig is maar dat de vrede nog lang niet is weergekeerd. Voor ons een reden om extra waakzaam te zijn.
Maandag vieren we het feest van de grote heilige Teresa van Avila en s avonds kijken we naar een prachtige film van de heilige koptische monnik Athanasius.
In het schilderen van de ramen hebben de jongens hun aangepast werk binnen gevonden. Eerst moet de verf verwijderd worden, dan met schuurpapier effen gemaakt en dan tweemaal geschilderd. Toch iets anders dan een hele voormiddag voor een berg amandelen zitten om te ontbolsteren en s middags de indruk hebben dat de berg alleen maar groter geworden is. Ondertussen luisteren ze naar een interessante onderrichting over de Apocalyps en als ze dit moe zijn, naar de gezangen van Najib. En in de namiddag gaan we gewoon verder met het organiseren van een eerste jaar theologie.
In Qousseir zitten 4000 terroristen die van het leger een ultimatum van 48 uur gekregen hebben en dat voorspelt gewoonlijk nieuwe uitbarstingen van geweld. Later vernemen we echter dat er een soort overeenkomst is waardoor het rustig blijft. Maar ook elders in het land blijft het bijzonder woelig. Wanneer de nieuwsberichten hier zeggen dat er meer dan 200 doden gevallen zijn (op donderdag) dan mag je aannemen dat er wellicht nog meer zijn. Ook in Aleppo blijft het verschrikkelijk. En wij zullen nog een tijd opgesloten zitten in onze eigen gebouwen met alle spanningen van dien: de jonges die iedere nacht blijven waken, niet op het terrein kunnen om te oogsten, zorgen dat de kinderen hun lessen en ontspanning krijgen en als ze s avonds vroeger in de grotten gaan slapen zorgen dat er iemand bij is anders is het een (gezellige) oorlog onder grond, waarbij niemand van de zusters hun matras nog vinden Een reden voor ons om eens rustig samen te zitten en te kijken hoe we in deze bijkomende spanningen voor elkaar het leven wat draaglijk kunnen maken. En de jongens hebben alvast besloten s middags én s avonds voor de afwas te zorgen, omdat veel extra werk op de rug van de zusters komt en af en toe voor het spel met de kinderen te zorgen.
De verspieders van het beloofde land sneden een grote druiventros af en namen ook wat granaatappels en vijgen mee (Numeri 13, 23). Dat zijn nu juist de vruchten waar deze dagen hard aan gewerkt wordt, samen met de amandelen. De massa granaatappels wordt vrijdag definitief afgewerkt. De zoete pitten met hun sap moeten nog door een machine gedaan worden om alleen het sap over te houden. Zo gebeurt het en s avonds laat is het klaar. Er is natuurlijk een flinke portie apart gehouden als dessert na de maaltijd. Op diezelfde vrijdag is echter de jongste van de medebroeders jarig. De zusters hebben toch nog ongemerkt tussendoor een flinke taart gebakken die s avonds laat nog wordt opgediend en de vier medebroeders hebben s middags onder de rusttijd ongemerkt een sketch voor hem voorbereid, zogenaamd over de vier perioden van zijn leven: de baby van 2 j, de jonge revolutionair van 15 j (hij heeft blijkbaar fel genoten van de nasleep van de Libanese oorlog, maar is (gelukkig?) erg ziek geworden), zijn 1e bekering op 22 j en de super heilige monnik op 84 j! Ieder nam een periode voor zich. De zusters en de kinderen waren maar wat bereid om de bijrollen in te vullen. En er is hier kleding en materiaal voor toneel genoeg, doorheen de jaren verzameld. Het was een bijzonder geslaagde, fantasierijke opvoering. En zo worden de spanningen van de oorlog weer even vergeten.
Twee bijzonder hoopvolle tekens
De aanslagen gaan gewoon door. Vrijdag werd het hoofd van de veiligheidsdienst in Libanon omgebracht, midden in de meest christelijke wijk. Hij was voor Syrië. President el-Assad erkende onmiddellijk dat deze aanslag tegen Syrië gericht was. Toch is er nog een hoopvol teken op hoog niveau. De tegenhanger van de Navo, de reeds eerder genoemde OTSC is op 8 oktober gezamenlijke oefeningen begonnen in Kazakhtstan onder een Russische benaming die zoveel betekent als Onschendbare broederlijkheid. De commandant heeft laten weten dat ze klaar zijn om eventueel in het Midden Oosten tussen beide te komen. Dit is geheel in overeenstemming met de verklaring van Genève, nog door Kofi Annan op 30 juni onderhandeld. Het Vrije Syrische Leger heeft dit akkoord verworpen en zich dus zelf buiten spel gezet. Ondertussen zijn er tekenen dat het hoofdcommando van de Navo in Incirlik (Turkije) stilaan zijn koffers wil pakken. Sinds de aanslag op prins Bandar bin Sultan op 26 juli zijn de jihadisten hun leider kwijt en worden oncontroleerbaar (zoals al bleek uit de moord op de Amerikaanse ambassadeur in Libië). Tot zesmaal toe heeft het commando van de Navo de jihadisten ingezet tegen het Syrische Leger, dat hen telkens massaal heeft verslagen. Wil de Navo zich zo van deze jihadisten ontdoen?
Saoedi-Arabië en Qatar doen uiteraard gewoon verder. Turkijë geraakt steeds meer in enge schoentjes. Door herhaalde provocaties met Syrië wilde Turkijë zich van de uitdrukkelijke steun van de Navo verzekeren. De Russische burgers en kinderen in een Syrische vliegtuig werden op potsierlijke wijze door gewapende soldaten bedreigd, terwijl er helemaal geen verdachte wapens in het vliegtuig aanwezig waren. Het enige resultaat is dat Poetin zijn bezoek aan Ankara, voorzien voor 15 oktober, voor onbeperkte tijd heeft afgelast. Zoveel is duidelijk dat Rusland zich met politiek succes een sterke positie aan het veroveren is om de stabiliteit van Syrië tegen het westen en zijn Arabische bondgenoten te verdedigen. Turkijë is zichzelf met zijn massa jihadisten inmiddels steeds meer onpopulair aan t maken in eigen land en krijgt niet de steun die het zou willen om tegen Syrië te vechten. De weg naar de vrede belooft nog lang te worden maar er is hoop.
En dan nog een ander onverwacht gunstig teken. Paus en Kerk genieten in onze tijd soms wel een groot moreel gezag maar hebben doorgaans weinig politieke invloed. Paus Johannes Paulus II en moeder Teresa van Calcutta hebben beiden persoonlijk president Busch gesmeekt om Irak niet binnen te vallen. Tevergeefs. Op grond van leugens kon Amerika gemakkelijk toeslaan, zelfs zonder toestemming van de veiligheidsraad om Irak te ontwrichten, zoals door de groep opperheersers achter de coulissen (Bilderberg-groep) al lang beslist was. Buiten de honderdduizenden doden (?) werd de oudste beschaving voor goed vernietigd alsook heel het oude Mesopotamische christendom en bovendien een mechanisme ingevoerd waardoor de verschillende groepen elkaar nog dagelijks naar het leven staan. Oorlog, de ideale bron van blijvende macht en rijkdom! Het zelfde is voorheen meermaals gebeurd en heeft zich daarna herhaald, o.a. recent in Libië. Tot heden heeft het Syrische volk door zijn innerlijke grootheid nog stand gehouden. Westerse politici samen met hun Arabische bondgenoten houden niet op hen te steunen die dit land vooralsnog met geweld in de Arabische Lente willen krijgen, door te blijven aandringen op militair ingrijpen en steun aan de rebellen. Aan een vreedzame oplossing voor het volk of een beweging van dialoog en verzoening (mussalaha) zijn ze helemaal niet geïnteresseerd. Politici komen zogenaamd hun medelijden betonen met de duizenden vluchtelingen in Turkijë, Irak of Libanon. Ze beloven hulp en steun, die dan weer handig kan gebruikt worden om nog meer wapens en terroristen vanuit die grenslanden in Syrië te smokkelen. Dat er in Syrië zelf ondertussen, mede door hun schuld, nu ongeveer twee miljoen vluchtelingen zijn, interesseert hen niet. Ze zullen die zeker niet helpen, integendeel. Bovendien zijn er nu propagandisten genoeg die deze westerse waanzin willen steunen. Er is zelfs een Italiaanse religieus bij uit Syrië met een doctoraat honoris causa van onze Alma Mater. Door Syriërs uit onze streek werd hij al lang geleden ontmaskerd als een gevaarlijke haatzaaier (een CIA-agent?). De bisschop zette hem het land uit en van zijn overheid kreeg hij opdracht openlijk zich niet meer uit te laten over de Syrische crisis. Maar de man doet in het buitenland gewoon verder. In Vlaanderen geniet hij nog volop succes en de officiële kerkelijke media, die nauwelijks enige aandacht schonken aan de hulpkreten van de Syrische kerkelijke overheid, geven nu juist deze man een vrije tribune om Syrië toch nog ontwricht te krijgen door het helpen van de terroristen en het wurgen van de bevolking door sancties. Van onze medechristenen in het westen moeten we dus voorlopig niet veel steun verwachten.
Wat een verademing wanneer we dan plots vernemen dat de paus en de bisschoppensynode besloten hebben een delegatie van kardinalen af te vaardigen voor een ontmoeting met president Bashar el-Assad om het Syrische volk te steunen en hulp te beloven. Patriarch Gregorios III Laham kreeg de tranen in de ogen toen hij dit hoorde. Wat een kaakslag aan onze politici die alles willen behalve met de man die president is in dialoog te treden en de bevolking zelf, die om vrede vraagt ter wille te zijn. Het is een profetisch teken. Laat het deze keer dan eens uitdrukkelijk gezegd zijn tot spijt van wie het benijdt: Leve de paus, leve de bisschoppensynode, leve de kardinalen die de president gaan bezoeken! En leve al diegenen die, ook vanuit Syrië op dit initiatief hebben aangedrongen.
En laat de westerse media, ook de katholieke, dit initiatief maar negeren of afkeuren. Laat de honden maar blaffen, de karavaan van de verzoening trekt toch verder.
21-10-2012 om 22:50
geschreven door Gust Adriaensen
20-10-2012
Winnaar-Verliezer
(Klik op de foto om hem te vergroten)
In het De Standaard-Weekblad verscheen bovenstaand stukje van auteur Bernard Dewulf. Het stemt tot nadenken.
20-10-2012 om 20:18
geschreven door Gust Adriaensen
19-10-2012
Briljante tactiek van Janssens
Gisteren trok Patrick Janssens alle aandacht naar zich toe in de 'informatieronde' omtrent een mogelijke Antwerpse coalitie.
Zijn voorwaarde om alleen, wanneer Groen meedoet, te starten met bestuursonderhandelingen, en zijn suggestie aan De Wever om eventueel andere combinaties te proberen, zijn m.i. strategisch een voltreffer.
Waarom de zittende burgemeester van Antwerpen Groen erbij wil, heeft te maken met zijn bekommernis om een volwaardige vertegenwoordiging van de Antwerpenaars in het bestuur van de stad te hebben, zegt Janssens. Er is immers in de verkiezingsuitslag een tweedeling te merken. Binnen de ring heeft een meerderheid eerder links-progressief gestemd. De rechts-conservatieve stemmen kwamen vooral van de stadswijken buiten de ring. Rood-groen-geel zou dus een verenigende afspiegeling zijn van het overgrote deel van het Antwerpse electoraat.
Groen kan die mogelijkheid moeilijk afwijzen. De partij heeft herhaaldelijk haar gretigheid om aan het stadsbestuur deel te nemen, geuit. Bovendien kan zij op die manier het progressieve tegengewicht tegen het nationalistisch blok versterken.
Janssens reikt De Wever ook andere mogelijke coalities aan. Een combinatie NV-A, Open VLD, Groen. Dat zou een wel zeer nipte meerderheid betekenen. En vooral is het voor Groen gewoonweg ondenkbaar om zich als kleine fractie te binden aan een grote meerderheid van rechtse en centrum-rechtse conservatieven. Dat zou politieke zelfmoord betekenen.
En wat met de derde mogelijkheid die Janssens gewillig op tafel legde: een minderheidsbestuur van NV-A, met gedoogsteun van de stadslijst? Dat kan De Wever onmogelijk riskeren. Het is het beste recept voor instabiliteit en er is het gevaar dat de 'gedogende' partij, als het er echt op aankomt, de touwtjes in handen neemt.
Hoewel het opvallend is, dat sinds de verkiezingen, ook vanuit NV-A-kringen, waarschijnlijk door de massale toevloed van ex-VB'ers, proefballonnetjes worden opgelaten, om het cordon sanitaire rond het Vlaams Belang te doorbreken, is het weinig waarschijnlijk dat NV-A met die partij een meerderheid zal vormen. Het zou De Wever en co. definitief in het extreem-rechtse kamp plaatsen en het begin van de neergang betekenen.
Als NV-A, Stadslijst en Groen erin slagen een overeenkomst te bereiken, zou dat, daarvan ben ik overtuigd, het beste zijn wat de stad Antwerpen en haar inwoners, politiek en beleidsmatig kan overkomen.
19-10-2012 om 08:36
geschreven door Gust Adriaensen
18-10-2012
'Zet die ploat af!!' en de film Der Untergang
Het heeft niet lang geduurd of de onbeheerste uitval van De Wever 'Zet die ploat af !!!' zette creatieve geesten aan het werk.
Bij wellicht de bekendste scène uit de Duitse film 'Der Untergang', werd in onderschrift de zogenaamde Nederlandse vertaling gevoegd, die verwijst naar het incident op de verkiezingsavond. Zo ontstaat een kostelijke persiflage, die in een mum van tijd een hit werd op de sociale media.
De Standaard zorgde voor een nog grotere verspreiding door het filmpje op zijn interneteditie te plaatsen.
18-10-2012 om 20:43
geschreven door Gust Adriaensen
15-10-2012
'Zet die ploat af!!'
Het was inderdaad om het op je Vlaamse heupen te krijgen. Ondanks de stevige kale Vlaamse bodyguards je een weg moeten banen door het zuipende en zwetende Vlaamse kiesvee naar het podium toe.
Een loodzware dag. Eindelijk ben je keizer van Antwerpen en in plaats van een rustig klassiek muziekje, is er een opzwepend allochtoon lawaaistuk dat maar blijft doordrummen en je belet je grote overwinningsrede aan te vangen.
Alle begrip ervoor dat een mens zijn zelfbeheersing verliest, ook al is die zo belangrijk voor de image building van waarlijk Grote Leiders. Staan er dan nog enkele ex-liberalen mekaar te verdringen op het podium, die stupide meeklappen op het ritme van dat verfoeilijke lawaai.
'ZET DIE PLOAT AF!!'
De eerste zin, en dan nog met overslaande stem, van wat een toespraak moest worden van een waarlijk verheven Roerganger met Napoleontische allures.
Die Van Campenhout dacht dat het een cynisch grapje was. Bleef maar de handen op mekaar slaan. Is nog niet voldoende doorgedrongen in het superieure en agressieve brein van de Leider. Had een vernietigende blik nodig om verschrikt bruusk te stoppen voor zijn palmen mekaar nog eens raakten.
Morgen weer naast die oenen van andere partijvoorzitters in een zogenaamd groot VRT-debat. Vooral die Beke en de kleine van Tobback zijn figuren om rauw te lusten. Je wordt daar echt heel moe van.
15-10-2012 om 21:15
geschreven door Gust Adriaensen
'Waren het gemeenteraadsverkiezingen?'
Het afsluitend VRT-debat tussen de partijvoorzitters op de avond van de gemeenteraadsverkiezingen 14 oktober 2012
'Zijn het gemeenteraadsverkiezingen geweest? Ja? Echt? Oké, goed dan. Maar eigenlijk zijn die alleen belangrijk voor de toekomstige structuur van dit landje. Dat Di Rupo maar eens direct begint het confederalisme voor te bereiden. En vlug wat Elio!'
15-10-2012 om 09:19
geschreven door Gust Adriaensen
13-10-2012
Het misprijzen voor de gemeentelijke autonomie
Van gemeenteraadsverkiezingen een nationale test maken of een anti-Di Rupo-referendum, van een nationale partijvoorzitter in het straatbeeld en in de propaganda de 'lijsttrekker', het 'gezicht' van elke gemeentelijke N-VA-lijst maken, is intellectueel oneerlijk. Wat meer is, het is ook politiek oneerlijk, en een uiting van misprijzen voor de gemeentelijke autonomie én voor de democratie.
13-10-2012 om 22:28
geschreven door Gust Adriaensen
Met welke partij komen uw sociale prioriteiten overeen?
Met welke partij komen uw sociale prioriteiten overeen? Doe de test
Samenlevingsopbouw Vlaanderen stelde een 'socialestemtest' samen. Met een twintigtal stellingen peilt de sociale stemtest naar uw persoonlijke bekommernissen als het gaat over sociale themas, zoals wonen, veiligheid, energie, gezondheid, integratie, onderwijs en toont u welke partij het best overeenkomt met uw mening.
13-10-2012 om 09:47
geschreven door Gust Adriaensen
12-10-2012
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes, norbertijn van Postel, over Syrië
Zaterdag 6 oktober 2012.
Het is voorlopig weer rustig. In de voormiddag is het muisstil, op enkele doffe ontploffingen na, ver weg. We kunnen weer op ons eigen dak onze was uithangen. Als je even onder de primitieve tent op het dak gaat uitrusten heb je de indruk dat je hier toch wel de heerlijkste vakantiebestemming ter wereld gevonden hebt: 1400 m boven de zeespiegel, 40 m boven het woestijnlandschap, aan de ene kant het dorp Qâra aan de andere kant de keten van het anti-Libanongebergte. En hoog aan de hemel een stralende zon en een strakke blauwe hemel, versierd met kudden spierwitte wolken. Hier leeft de verwachting dat het leger de terroristen in Qâra stilaan gaat aanpakken en dan moeten wij heel goed op onze hoede zijn. Dan zijn ze tot het ergste in staat. Daarom nemen wij ook erg drastische maatregelen in verband met onze veiligheid. Was die oorlog maar voorbij!
Bij het dagelijkse oorlogsnieuws zijn er zowel overwinningen als mislukkingen van het leger bij en ook weer een aantal gesneuvelde soldaten. Ergens heeft het leger een groep terroristen gedood die blijkbaar een menigte antiquiteiten hadden verzameld. Het stelen en vernietigen van oude kunstvoorwerpen is een onderdeel van het vernietigen van de identiteit van een land, zoals dat grondig in Irak gebeurd is. Vanavond hebben we de eucharistie bijzonder willen vieren voor de 40.000 doden in deze oorlog.
Het was nog geen middernacht of we worden opgeschrikt door schoten, waarop we holder de bolder naar beneden duiken om daar verder te slapen. De elektriciteit valt een tijd uit. s Morgens vernemen we dat in de gevechten de neef van de president gedood is, wat we uiteraard ook betreuren. Het gaat ons niet om deze president, regering of partij als zodanig. Wij zeggen ook niet dat ze moeten blijven omdat ze goed zouden zijn. Wij hebben geen voorkeur voor een politiek systeem als zodanig. Wij stellen alleen vast dat deze zogenaamde lekendictatuur op dit ogenblik de enige is die de gelijkwaardigheid van alle burgers wil en kan beschermen. Ondertussen is heel het land bezaaid met oppositiegroepen, verbonden met Al-Qaeda, moslimbroeders of andere islamitische organisaties. En deze strijders komen vanuit heel de wereld, zelfs uit België. Als je dan moet kiezen tussen een liberale, seculiere staat of een door het buitenland opgelegde islamitische dictatuur waarbij aan niemand nog een menswaardige vrijheid gegund wordt, dan is de keuze vlug gemaakt . Bovendien, als je weet dat hier in Syrië de oudste christenheid leeft en je ziet hoe er nu naar gestreefd wordt om heel het Midden-Oosten christen-vrij te maken, dan is het wel de moeite waard om alles te doen opdat zulks belet wordt. Of slapen we gewoon verder en wachten we totdat onze voorouders uit hun graf opstaan?
Zondag 7 oktober 2012.
Deze morgen zijn er nog enkele korte stroomonderbrekingen maar voor de rest is alles gewoon. Omdat abouna Georges vandaag niet komt vier ik de eucharistie in Latijns-Byzantijnse stijl met Franse, Arabische, Spaanse en Engelse gezangen en gebeden. Vandaag wordt het feest gevierd van O.L.Vrouw van de Rozenkrans om de machtige voorspraak van Maria bij haar Zoon Jezus te gedenken. In 1571 werd bij Lepanto de sterke Turkse vloot verslagen door de christenen. Bovendien wordt vandaag de hl. Hildegard van Bingen in Rome tot kerklerares verheven. Er is nog een andere heilige bij vandaag: Johannes van Avila. We kijken even naar de pausmis op het St.- Pietersplein te Rome vanuit een Spaans tv-kanaal. Dan gaan we zelf bidden. De lezingen van de eucharistie gaan over de eenheid en onverbreekbaarheid van het huwelijk. Na onze plechtige eucharistie houden we een processie met alle relikwieën die we hebben om de voorspraak van al deze heiligen af te smeken. Daarna is het eigenlijk erg geschikt weer om buiten te eten maar voor de veiligheid blijven we in onze gewone refter. Aan tafel krijgen de medebroeders plots een edelmoedig idee, nl. om s zondags s middags de afwas te doen. Dit voorstel wordt vanwege de zusters zonder verder commentaar met een glimlachend goedkeuren onthaald. In principe is de zondag voor iedereen vrij maar als je eens goed wilt eten moet er natuurlijk voor gewerkt worden en dat gebeurt toch hoofdzakelijk door de zusters. En dat zij het daarna wat rustiger hebben is voor hen ook eens aangenaam.
s Avonds kijken we naar wat wij dachten een Bijbelse film te zijn over Ruth. Het was in feite een Hollywoodversie van een gefantaseerde liefdesaffaire met intriges en rivaliteiten. Op een enkel detail na kwam er niets uit het Bijbelboek Ruth aan bod. Dat weten we dan ook weer. De schoonheid en rijkdom van dit verhaal zal voor een andere keer zijn.
Maandag 8 oktober 2012.
In de voormiddag is er plots gelegenheid om op het dak, dank zij een stick, langs skype te communiceren met moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel in Australië. Even worden alle regels opzij gezet en op een mum van tijd zitten de zusters op ons dak, letterlijk dan. Iedereen is aan het scherm van de laptop gekluisterd en het is een heen en weer gekwebbel van belang. Moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel zijn door Malaysia en Australië uitgenodigd om er te komen getuigen over wat er echt gebeurt in het Midden-Oosten en ze ondervinden er een zeer grote welwillendheid en ontvankelijkheid. Tegelijk ontmoeten ze daar hun eigen volk: er zijn een half miljoen Libanezen in Australië, die erg bekommerd zijn om wat er hier nu gebeurt. (het nieuws kun je volgen op facebook. Zie www.maryakub.org dat op de onthaalpagina een link geeft naar ons facebook). Voor de avondeucharistie krijg ik een schitterende nieuwe byzantijnse groene kazuifel voor de gewone dagen. De zuster is een nieuwe serie aan het maken met de verschillende liturgische kleuren, zogezegd voor de Latijnse liturgie, zoals ik die vier, maar de gewaden zijn helemaal in de byzantijnse stijl met gouden versieringen alom. Moest er een modeshow zijn voor liturgische kleding dan zouden we best kunnen meedoen. (De zuster zelf in die gewaden laten paraderen zou in België wel succes hebben, maar hier ga ik die zo ver niet krijgen!). Ondertussen heeft de zuster ook nog voor alle medebroeders en ook voor mij een dikke bruine kapmantel gemaakt, van kamelenhaar. Deze zal ons beschermen tegen de koude tijdens de komende winter en misschien helpt hij mij ook wel bij het Arabisch leren. Immers, ik heb al lang de indruk dat sommige klanken hier alleen maar uitgesproken kunnen worden door Arabieren en kamelen.! Dus, wie weet.
Dinsdag woe do 9, 10, 11 oktober 2012:
Nog eens over de oorlog in Syrië De oorlog in Syrië lijkt een onontwarbaar kluwen te worden. Ziehier enkele waarnemingen, vaststellingen en verwachtingen op zoek naar tekenen van hoop.
Het dagelijkse leven in de gemeenschap is zo normaal en aangenaam als het kan, maar niettemin een oorlogssituatie. Anders gezegd: het is hopeloos, voor de rest is alles in orde. De zusters en de kinderen blijven in de grotten slapen. Op het terrein wordt niet gewerkt. Alles gebeurt voorlopig binnen: amandelen ontbolsteren, granaatappels open breken en hun zoete pitten verzamelen, ramen schilderen en in het atrium wordt aan twee grote iconen tegelijk geschilderd. Ondertussen heeft de oppositie na anderhalf jaar revolutie haar democratische hervormingen al zo ver doorgevoerd dat we niet eens meer zonder groot gevaar te lopen in het dorp toiletpapier kunnen gaan halen. En dit is nog maar een begin, volgens de oppositie gloort aan de einder al een heerlijke scharia4Syrië, geleid door de woestijnzigeuners van Saoedi-Arabië en Qatar, terwijl het Westen de rest van de macht zal verdelen! Binnen zijn ondertussen zowat alle deuren op slot waardoor we regelmatig elkaar ongewild opsluiten. Zonder dat er veel over gezegd wordt, houden de medebroeders s nacht om beurt de wacht en ze hebben ook een heus alarmsysteem in elkaar geprutst, dat ge van op het dak kunt laten brullen, handmade. We kunnen niet voorzichtig genoeg zijn in deze periode.
Over heel het land blijken de aanslagen en moorden gewoon door te gaan. In Aleppo is het weer verschrikkelijk geweest in een bepaalde wijk. Ook een maronitische kerk en het Grieks-katholiek aartsbisdom zijn zwaar beschadigd. De spanning tussen Syrië en Turkije is hoog opgelopen. Nadat er vanuit Syrië een projectiel in Turkije is afgeschoten blijft Turkije terugschieten naar Syrië. Het heeft ook een Syrisch vliegtuig onderschept met zogezegd wapens maar die zaten er niet in. Het Turkse volk zelf schijnt echter geen zin te hebben in een oorlog. Ondertussen wil de kabouter van Qatar zich als de Goliath in het spel mengen. Hij is klein van gestalte (1,5 miljoen inwoners?) maar schatrijk. Hij herbergt een immense Amerikaanse legerbasis en de Amerikaanse propagandazender Al Jazeera met daarbij natuurlijk de onvoorwaardelijke bescherming van de VS. Als wij eens willen lachen kijken we even naar Al Jazeera die steevast vertelt dat het Vrije Syrische Leger (VSL) ongeveer heel Syrië in handen heeft en dat de andere media deze waarheid nog niet hebben gemeld. De werkelijkheid is dat het VSL nog geen enkele overwinning behaald heeft op het Syrische leger en Al Jazeera bijna niets anders dan leugens de wereld in stuurt. Maar Qatar en Saoedi-Arabië hebben wel hun duidelijke stempel op de misdaden in Syrië gezet: aanslagen waarbij zoveel mogelijk onschuldige burgers of soldaten als slachtoffer vallen en energievoorzieningen of openbare instellingen vernietigen. En dit heeft geen verantwoording nodig want de ongelovige die geen wahabitisch-salafistische of fundamentalistische moslim is heeft geen recht op leven.
Hoe is het allemaal ook weer begonnen? In 1989 stort het communisme als een kaartenhuisje in elkaar en de Russische beer valt op zijn rug, hulpeloos spartelend met zijn poten. Op 15 september 2001 heeft de administratie van keizer Bush in Camp David beslist dat dit het geschikte moment is om een nieuwe orde te gaan scheppen in het Midden-Oosten en daarvoor een oorlog te ontketenen onder andere tegen Libië en Syrië, wat door generaal Wesley Clark werd bevestigd .
Libië werd meteen in de Arabische Lentecollectie opgenomen met de hulp van de Navo (waaronder de dappere Belgen). Die zogenaamde slechteriken van Russen en Chinezen hebben echter door hun veto belet dat dergelijke gezamenlijke humanitaire missie met militaire interventie door Washington en Brussel voor Syrië niet kon doorgaan. En ze hielden voet bij stuk. Syrië moest dus op een andere manier bevrijd worden. Daarom werd het land dan gezegend met een massa terroristen, edelmoedige moslimstrijders van uit gans de wereld. En of ze succes hadden. Helaas voor hen, nog niet genoeg. De twee pogingen om Damascus in te nemen zijn mislukt. Op 18 juli 2012 hebben ze wel in één klap de top van de nationale veiligheidsraad kunnen ombrengen, uiteraard met zacht applaus van het westen. Dit was het startsein voor tienduizenden huurlingen vanuit Jordanië, Libanon, Turkije, Irak om de aanval op Damascus in te zetten. Op 26 september dringen jihadisten van Al-Qaeda het ministerie van defensie binnen, vermomd als Syrische soldaten en met valse papieren om heel de état-major te laten ontploffen. Ze worden echter tijdig onderschept. Dit was maar het topje. Een tweede groep moest de Syrische tv-zender overvallen en een ultimatum uitzenden naar de president. Ook die geraakte zo ver niet. Een derde groep moest het hoofdgebouw van de regering aanvallen en een vierde groep de luchthaven. Afgezien van de doden en de verwoestingen is dit plan mislukt. Vanuit de Turkse basis Incirlik werden deze aanslagen gecoördineerd door de NAVO met behulp van enkele Syrische legergeneraals die bereid waren de regering ten val te brengen. Ook hier was het leger hen voor. Deze generaals werden tijdig als verraders ontmaskerd en van al hun bevoegdheden ontheven. De Syrische regering en het leger zijn hier sterker uit gekomen en hebben een zwaar offensief ingezet tegen het Vrije Syrische Leger.
Tot voor kort was de vraag in Washington en Brussel: hoe lang houdt het regime in Syrië nog stand? Ondertussen keert de oorlog zich steeds meer tegen de oorlogsstokers zelf en de buurlanden. Daarom is de vraag nu: moeten we verder oorlog voeren of stoppen? Verder doen dreigt Jordanië in een economische crisis te storten, Turkije in een burgeroorlog en het gaat veel kosten om Israël onvoorwaardelijk te blijven steunen en beschermen. Stoppen betekent Rusland zich laten installeren in het Midden -Oosten. De Russische beer loopt inderdaad sinds enkele jaren weer op eigen poten, vrij en sterk rond. Rusland heeft geholpen om in Syrië een ministerie van nationale verzoening op te richten, het heeft de oppositiegroepen in Damascus bij elkaar gebracht, het heeft gezorgd voor contacten tussen de états-major van de VS en van Syrië en het heeft met de tegenhanger van de NAVO, nl. OTSC een akkoord bereikt voor een vredesmacht van 50.000 soldaten, die samen met blauwhelmen in conflictgebieden onder mandaat van de veiligheidsraad kunnen ingezet worden (uit Armenië, Wit-Rusland, Kazakhstan, Kirgizstan en Rusland zelf). Bovendien heeft Sergey Lavrov, de Russische minister van buitenlandse zaken, de VS ervan kunnen overtuigen dat de chemische wapens in Syrië veilig genoeg zijn opgeborgen om niet in handen van onberekenbare terroristen te vallen, tenzij de regering valt. Tevens heeft hij aangetoond dat het voor VS en voor Israël voordeliger is dat Bashar el-Assad blijft, gezien het voorbeeld van bijzondere koelbloedigheid dat hij heeft gegeven. En van Rusland zal niet direct een dreiging uitgaan naar Israël, gezien de ongeveer één miljoen Russische Israëlis die er wonen.
Over dit alles zal in het politieke Amerika geen woord gerept worden totdat de presidentsverkiezingen voorbij zijn. Dan zijn er twee mogelijkheden. Ofwel willen de VS toch nog hun creatieve chaos aanrichten in Syrië door b.v. een aanslag op de president te (doen) plegen en zo hun macht in het Midden- Oosten te kunnen vestigen, weliswaar met enorme risicos vanwege de sterke bondgenoten van Syrië die zulks niet lijdzaam zullen laten gebeuren. Ofwel, en dat verwachten wij, zullen ze noodgedwongen na de verkiezingen stilaan aan Syrië zelf de vrijheid teruggeven om zijn eigen land in handen te nemen. De jihadisten kunnen dan naar huis, naar hun basis of elders gaan vechten. En dit betekent de weg van verzoening en vrede voor Syrië, waarop wij hopen, waarvoor wij bidden en waarin wij geloven.
Hopelijk vergeten de zelfverklaarde vrienden van Syrië (Washington, Brussel, Ankara, Saoedi-Arabië en Qatar) niet om een omhaling te houden voor het herstel van de ravage die ze hier in hun waanzin hebben aangericht. Met dank vanwege de bevolking.
12-10-2012 om 10:16
geschreven door Gust Adriaensen
11-10-2012
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes, norbertijn van Postel, over Syrië
Zondag 23 september 2012
De Syrische crisis weegt, eerlijk gezegd, zwaar op het gemeenschapsleven. De gebouwen zijn tot een soort hermetisch afgesloten gevangenis omgevormd. Dit heeft naast sommige komische toch vooral vervelende kanten. Stof genoeg om na de oorlog daar een humoristisch videootje over te maken. Bovendien wil het leger af en toe de terroristen in Qâra aanpakken. Als dat met bombarderen gebeurt is het ook voor ons hoog tijd om te schuilen omdat het zo dicht bij is. Ondertussen proberen we ons ook eens wat af te reageren. Gisteravond werd daarom een knotsgekke video gedraaid die wel door groot en klein kon gesmaakt worden. Deze zondagmiddag hebben we naar gewoonte eerst een feestelijke en uitgebreide eucharistie gevierd. In iedere byzantijnse eucharistie is er tweemaal een processie, nl. voor de lezingen en voor de offerande. Ik was vandaag weer blij toen ik zag dat de twee mannen van de moslimfamilie, die in de nieuwbouw leven, fier mee voorop gingen met de cherubijnen. En ze weten al hoe het moet. Moslims in een katholieke processie!
Het uitgebreid middagmaal wordt genoten in de binnentuin. Abouna Georges had ons uitgenodigd, maar omdat wij niet naar hem kunnen, had hij voor het vlees gezorgd en samen met een goede vriend (ook van de gemeenschap) hier de barbecue klaar gemaakt. De zusters en wij zorgden voor de rest. Dat was best feestelijk. De kleine (of grote) kinderen kunnen zich amuseren op de schommel. Aan tafel is er alle kans om serieuze of gekke verhalen kwijt te kunnen. En er is helemaal geen haast bij.
Die goede vriend van abouna Georges en ook van ons, is eigenlijk een bekend advocaat die, samen met anderen, ons goed op de hoogte houdt van de toestand in t land. Vandaag heeft het leger twee wijken van Aleppo gezuiverd waarbij vele terroristen werden gedood. Natuurlijk worden de verwoestingen, die al aangebracht zijn er alleen maar groter mee. Anderzijds gaan helaas de aanslagen en het kidnappen door terroristen onverminderd door, zoals nu de 200 jonge christenen die in Rablah zijn gekidnapt. Toch koesteren de vluchtelingen uit Quosseir de hoop en de verwachting dat het leger in hun streek de zuiveringen zo ver kan doorzetten dat de regering nog voor de winter de bevolking kan uitnodigen om terug te keren. Ook op andere plaatsen heeft het leger zuiveringen doorgevoerd, wat door de meeste Syriërs wordt gewaardeerd. En de media in het buitenland hebben daarmee weer stof om de zaken om te draaien en te doen alsof de moorden en vernielingen het bewuste werk van het leger zijn. De samenzwering vanuit het buitenland tegen Syrië gaat onverminderd verder met veel doden en ellende. We hopen, verwachten en bidden dat de gewetenloze wereldheersers hun plan van vernietiging en herverdeling van Syrië in elkaar bestrijdende confessionele groepen, niet ten uitvoer kunnen brengen. Natuurlijk zijn de gesprekken niet altijd zo zwaar. Een zuster vraagt plagend waarom ik met mijn witte norbertijner toog tijdens het recente pausbezoek in Libanon niet naast de paus gezeten heb. Ik antwoord dat ik geen verwarring wilde scheppen opdat de mensen niet zouden vragen: Wie is die vriendelijke oude man naast pater Daniël? En zo zie je maar dat je met een wit habijt nog het zwarte schaap van een gemeenschap kunt zijn!
Maandag 24 september 2012.
Deze morgen wil ik wat meehelpen op het terrein om eens te zien hoe de irrigatie hier werkt. Binnen de muren liggen dertig hectaren, buiten de muren nog tien. Er is water genoeg van een put, maar het moet wel opgepompt worden en gebracht naar de grote waterreservoir aan het einde van het terrein. Het is een soort olympisch zwembad (en zou er ook eens voor kunnen gebruikt worden). Over heel het terrein liggen grote en kleine zwarte plastieken buisjes. De hoofdkraan aan het zwembad moet eerst open gezet worden en dan op het terrein de kraantjes van het gebied dat men wil water geven. Er is geen druk genoeg om vele rijen tegelijk te doen. Het moet dus afwisselend gebeuren. Sommige plastieken buizen hebben om de tien centimeter een gaatje (voor de groenten bv.), andere hebben een slangetje om de drie meter (voor bomen). Het resultaat is dat er midden in deze dorre woestijn een uitgebreide groene oase ligt met allerlei groenten, vruchtbomen en een wijngaard. Tussen enkele bomen zijn heel fijne netten gespannen waarin bepaalde vogels(n soort kleine kwakkels) die door muziek gelokt worden zich vast vliegen. En zo worden die vogels voor een zondagsmaal gevangen.
Vandaag is iemand jarig en zo heeft een zuster met de kinderen na het avondmaal weer een en ander voorbereid. Er verschijnt een grote taart met kaarsjes en daarna wordt Arabische muziek gedraaid, waarbij de refter al vlug herschapen wordt tot een soort plein voor creatieve volksdans.
Dinsdag 26 september 2012.
Er is weer hard gewerkt en s avonds wordt eenstemmig besloten om eens vroeg te gaan slapen. Om 21.00 u zijn de meesten al, zoals de kippen, op stok. Plots worden we opgeschrikt door bombardementen heel dicht bij. Later bleek dat het juist achter onze muur was op de boerderijen die vol terroristen zitten. Vanuit Damascus hebben terroristen toevlucht gezocht in Qâra en er ook al enkele notabelen vermoord. Ze profiteren van een algemene onveiligheid en het ontbreken van gezag. Dit laatste danken we mede aan het westen dat deze terroristen steunt en luid verkondigt dat het regime al lang alle legitimiteit verloren heeft. Het leger wil nu ingrijpen. Ook op onze binnenkoer waren later flinke scherven te vinden. In een minimum van tijd zaten we allen samen in de grotten onder de refter. Uiteindelijk vertrekken de jongens en gaan slapen in de refter, waarvan de ramen al lang met zandzakken afgedekt zijn om verdwaalde kogels tegen te houden. Ook de conciërge met zijn vrouw schuilen bij ons in een afzonderlijke kamer beneden. Tenslotte komt nog het gezin van de boerderij hier schuilen in een kamer beneden. Het vorige gezin is vertrokken. Die man was eigenlijk geen echte boer en heeft elders werk gevonden. Deze is meer vertrouwd met het boeren. Hij heeft trouwens met zijn 24 jaar al goed geboerd, om het oneerbiedig te zeggen. Hij heeft nu al vier lieve kinderen. En zo heeft iedereen voor de nacht een veilige plaats tot morgen vroeg. Na een oprecht gebed en enkele grappen slaapt iedereen in. De ervaring leert dat er s morgens nooit gebombardeerd wordt zodat ieder weer naar zijn vertrouwd plekje kan tot s avonds. Het roept voor mij herinneringen op van mijn prilste kinderjaren, hoewel het nu, ondanks alles, rustiger en gemoedelijker is. Toen ik geboren ben is namelijk de Tweede Wereldoorlog uitgebroken (maar dat was echt mijn schuld niet!).
Woensdag 26 september 2012.
Veiligheidshalve heeft het boerengezin tijdens onze avondeucharistie hun veilige kamer beneden al betrokken. Gisteren hebben ze veel geluk gehad. Het bombardement was bedoeld voor een boerderij juist achter de muur en zij wonen juist tegen de muur aan de binnenkant. De man heeft ook een groot projectiel op tien meter voor zich zien neerkomen. Daarom is hij nu wat vroeger komen schuilen. Ook wij gaan maar in de grote kamer onderaan de toren slapen, tot we gerust zijn dat de acties en reacties weer voorbij zijn. Trouwens, mijn kamer heeft twee raampjes en ik ben nog niet van plan die met zandzakken te bedekken, als een Don Camillo in de loopgraven.
11-10-2012 om 17:28
geschreven door Gust Adriaensen
10-10-2012
Selectieve verontwaardiging van Landuyt
Het seksuele misbruik door de gerenommeerde psychiater en professor Walter Vandereycken, lokt terecht diepe verontwaardiging en strenge veroordeling uit.
Erg verwonderlijk is het dat er nog geen verontwaardigde reactie van politicus Landuyt de wereld is ingestuurd. Waarop wacht hij om de kruistocht aan te vangen tegen seksueel misbruik in de zorgsector, in het jeugdwerk, in de sport, enz. en tegen de toedekkende, zwijgende en vergoelijkende structuren van die sectoren?
Of zijn hij en samen met hem vele anderen, alleen maar geïnteresseerd en verontwaardigd wanneer het om seksueel misbruik door geestelijken en binnen kerkelijke structuren gaat?
10-10-2012 om 19:54
geschreven door Gust Adriaensen
'Een gevaarlijk, achterhaald idee'
Guy Verhofstadt:
'Het nationalisme is een gevaarlijk, achterhaald idee. Het blokkeert de weg naar noodzakelijke oplossingen voor de problemen van nu. Wie denkt dat de oplossing voor onder meer de opwarming van de aarde, wereldwijde migraties, de stagnatie van de groei of de energieproblemen erin bestaat onafhankelijke mini-staten uit te roepen, is gevaarlijk bezig. Hij mist de gang van de geschiedenis en miskent de uitdagingen die voor ons liggen. Wie vandaag pleit voor nationalisme, draait zichzelf en de kiezers een rad voor de ogen.'
10-10-2012 om 07:55
geschreven door Gust Adriaensen
05-10-2012
Abdijweekend met gezinsdag
ABDIJWEEKEND MET GEZINSDAG, voor wie dieper kennis wil maken met andere jonge gezinnen,voor wie nieuwsgierig is naar het leven in een abdij, voor wie met de abdijgemeenschap enkele dagen wil meebidden, voor wie tot rust en bezinning wil komen, voor wie nog gezellig wil napraten over de hoop die de stuwende kracht is in ons christelijk leven,voor wie met andere jonge gezinnen wil bidden en zingen...
Wanneer
vrij 02/11/12 om 19:00 , za 03/11/12 van 09:00 tot 17:30 , zo 04/11/12 van 09:00 tot 14:30
05-10-2012 om 18:00
geschreven door Gust Adriaensen
Thielemans: 'Geboortebeperking moet bespreekbaar zijn.'
De uitspraak van de Brusselse burgemeester Thielemans dat 'geboortebeperking bespreekbaar moet zijn', zindert nog na.
Merkwaardig. Want geboortebeperking is al jaren bespreekbaar en wordt al eeuwen toegepast. Maar daar gaat het hem eigenlijk niet om. Als een politicus, zoals hier Thielemans, dat zegt, bedoelt hij daarmee of wordt daaronder door de media verstaan: er moet nagedacht worden over dwingende wettelijke en/of financiële maatregelen om effectief een serieuze geboortebeperking te realiseren.
Geen enkele politicus, en ook niet het moraalfilosofische orakel van Vlaanderen, Etienne Vermeersch (die er natuurlijk als de kippen bij is wanneer een politicus kikt over geboortebeperking), hebben evenwel al ooit omschreven op welke manier zij een geboortebeperking willen afdwingen.
Zij weten het niet en zij durven het niet. En dat is maar goed ook. Want een opgelegde geboortebeperking betekent een fundamentele en dictatoriale inbreuk op de privacy, op de persoonlijke vrijheid en op de relatie man-vrouw.
05-10-2012 om 09:20
geschreven door Gust Adriaensen
29-09-2012
Abdijweekend met gezinsdag
Abdijweekend met gezinsdag
ABDIJWEEKEND MET GEZINSDAG, voor wie dieper kennis wil maken met andere jonge gezinnen,voor wie nieuwsgierig is naar het leven in een abdij, voor wie met de abdijgemeenschap enkele dagen wil meebidden,voor wie tot rust en bezinning wil komen, voor wie nog gezellig wil napraten over de hoop die de stuwende kracht is in ons christelijk leven,voor wie met andere jonge gezinnen wil bidden en zingen...
Wanneer
vrij 02/11/12 om 19:00 , za 03/11/12 van 09:00 tot 17:30 , zo 04/11/12 van 09:00 tot 14:30
29-09-2012 om 20:27
geschreven door Gust Adriaensen
28-09-2012
Pater Daniël Maes over Syri
Pater Daniël Maes over Syrië
Zondag 23 september 2012
De Syrische crisis weegt, eerlijk gezegd, zwaar op het gemeenschapsleven. De gebouwen zijn tot een soort hermetisch afgesloten gevangenis omgevormd. Dit heeft naast sommige komische toch vooral vervelende kanten. Stof genoeg om na de oorlog daar een humoristisch videootje over te maken. Bovendien wil het leger af en toe de terroristen in Qâra aanpakken. Als dat met bombarderen gebeurt is het ook voor ons hoog tijd om te schuilen omdat het zo dichtbij is. Ondertussen proberen we ons ook eens wat af te reageren. Gisteravond werd daarom een knotsgekke video gedraaid die wel door groot en klein kon gesmaakt worden. Deze zondagmiddag hebben we naar gewoonte eerst een feestelijke en uitgebreide eucharistie gevierd. In iedere byzantijnse eucharistie is er tweemaal een processie, nl. voor de lezingen en voor de offerande. Ik was vandaag weer blij toen ik zag dat de twee mannen van de moslimfamilie, die in de nieuwbouw leven, fier mee voorop gingen met de cherubijnen. En ze weten al hoe het moet. Moslims in een katholieke processie!
Het uitgebreid middagmaal wordt genoten in de binnentuin. Abouna Georges had ons uitgenodigd, maar omdat wij niet naar hem kunnen, had hij voor het vlees gezorgd en samen met een goede vriend (ook van de gemeenschap) hier de barbecue klaargemaakt. De zusters en wij zorgden voor de rest. Dat was best feestelijk. De kleine (of grote) kinderen kunnen zich amuseren op de schommel. Aan tafel is er alle kans om serieuze of gekke verhalen kwijt te kunnen. En er is helemaal geen haast bij.
Die goede vriend van abouna Georges en ook van ons, is eigenlijk een bekend advocaat die, samen met anderen, ons goed op de hoogte houdt van de toestand in t land. Vandaag heeft het leger twee wijken van Aleppo gezuiverd waarbij vele terroristen werden gedood. Natuurlijk worden de verwoestingen, die al aangebracht zijn er alleen maar groter mee. Anderzijds gaan helaas de aanslagen en het kidnappen door terroristen onverminderd door, zoals nu de 200 jonge christenen die in Rablah zijn gekidnapt. Toch koesteren de vluchtelingen uit Quosseir de hoop en de verwachting dat het leger in hun streek de zuiveringen zo ver kan doorzetten dat de regering nog voor de winter de bevolking kan uitnodigen om terug te keren. Ook op andere plaatsen heeft het leger zuiveringen doorgevoerd, wat door de meeste Syriërs wordt gewaardeerd. En de media in het buitenland hebben daarmee weer stof om de zaken om te draaien en te doen alsof de moorden en vernielingen het bewuste werk van het leger zijn. De samenzwering vanuit het buitenland tegen Syrië gaat onverminderd verder met veel doden en ellende. We hopen, verwachten en bidden dat de gewetenloze wereldheersers hun plan van vernietiging en herverdeling van Syrië in elkaar bestrijdende confessionele groepen, niet ten uitvoer kunnen brengen.
Natuurlijk zijn de gesprekken niet altijd zo zwaar. Een zuster vraagt plagend waarom ik met mijn witte norbertijner toog tijdens het recente pausbezoek in Libanon niet naast de paus gezeten heb. Ik antwoord dat ik geen verwarring wilde scheppen opdat de mensen niet zouden vragen: Wie is die vriendelijke oude man naast pater Daniël? En zo zie je maar dat je met een wit habijt nog het zwarte schaap van een gemeenschap kunt zijn!
Maandag 24 september 2012.
Deze morgen wil ik wat meehelpen op het terrein om eens te zien hoe de irrigatie hier werkt. Binnen de muren liggen dertig hectaren, buiten de muren nog tien. Er is water genoeg van een put, maar het moet wel opgepompt worden en gebracht naar het grote waterreservoir aan het einde van het terrein. Het is een soort olympisch zwembad (en zou er ook eens voor kunnen gebruikt worden). Over heel het terrein liggen grote en kleine zwarte plastieken buisjes. De hoofdkraan aan het zwembad moet eerst opengezet worden en dan op het terrein de kraantjes van het gebied dat men wil water geven. Er is geen druk genoeg om vele rijen tegelijk te doen. Het moet dus afwisselend gebeuren. Sommige plastieken buizen hebben om de tien centimeter een gaatje (voor de groenten bv.), andere hebben een slangetje om de drie meter (voor bomen). Het resultaat is dat er midden in deze dorre woestijn een uitgebreide groene oase ligt met allerlei groenten, vruchtbomen en een wijngaard. Tussen enkele bomen zijn heel fijne netten gespannen waarin bepaalde vogels (een soort kleine kwakkels) die door muziek gelokt worden zich vast vliegen. En zo worden die vogels voor een zondagsmaal gevangen.
Vandaag is iemand jarig en zo heeft een zuster met de kinderen na het avondmaal weer een en ander voorbereid. Er verschijnt een grote taart met kaarsjes en daarna wordt Arabische muziek gedraaid, waarbij de refter al vlug herschapen wordt tot een soort plein voor creatieve volksdans.
Dinsdag 26 september 2012.
Er is weer hard gewerkt en s avonds wordt eenstemmig besloten om eens vroeg te gaan slapen. Om 21.00 u zijn de meesten al, zoals de kippen, op stok. Plots worden we opgeschrikt door bombardementen heel dichtbij. Later bleek dat het juist achter onze muur was op de boerderijen die vol terroristen zitten. Vanuit Damascus hebben terroristen toevlucht gezocht in Qâra en er ook al enkele notabelen vermoord. Ze profiteren van een algemene onveiligheid en het ontbreken van gezag. Dit laatste danken we mede aan het Westen dat deze terroristen steunt en luid verkondigt dat het regime al lang alle legitimiteit verloren heeft. Het leger wil nu ingrijpen. Ook op onze binnenkoer waren later flinke scherven te vinden. In een minimum van tijd zaten we allen samen in de grotten onder de refter. Uiteindelijk vertrekken de jongens en gaan slapen in de refter, waarvan de ramen al lang met zandzakken afgedekt zijn om verdwaalde kogels tegen te houden. Ook de conciërge met zijn vrouw schuilen bij ons in een afzonderlijke kamer beneden. Tenslotte komt nog het gezin van de boerderij hier schuilen in een kamer beneden. Het vorige gezin is vertrokken. Die man was eigenlijk geen echte boer en heeft elders werk gevonden. Deze is meer vertrouwd met het boeren. Hij heeft trouwens met zijn 24 jaar al goed geboerd, om het oneerbiedig te zeggen. Hij heeft nu al vier lieve kinderen. En zo heeft iedereen voor de nacht een veilige plaats tot morgenvroeg. Na een oprecht gebed en enkele grappen slaapt iedereen in. De ervaring leert dat er s morgens nooit gebombardeerd wordt zodat ieder weer naar zijn vertrouwd plekje kan tot s avonds. Het roept voor mij herinneringen op van mijn prilste kinderjaren, hoewel het nu, ondanks alles, rustiger en gemoedelijker is. Toen ik geboren ben is namelijk de Tweede Wereldoorlog uitgebroken (maar dat was echt mijn schuld niet!).
Woensdag 26 september 2012.
Veiligheidshalve heeft het boerengezin tijdens onze avondeucharistie zijn veilige kamer beneden al betrokken. Gisteren hebben ze veel geluk gehad. Het bombardement was bedoeld voor een boerderij juist achter de muur en zij wonen juist tegen de muur aan de binnenkant. De man heeft ook een groot projectiel op tien meter voor zich zien neerkomen. Daarom is hij nu wat vroeger komen schuilen. Ook wij gaan maar in de grote kamer onderaan de toren slapen, tot we gerust zijn dat de acties en reacties weer voorbij zijn. Trouwens, mijn kamer heeft twee raampjes en ik ben nog niet van plan die met zandzakken te bedekken, als een Don Camillo in de loopgraven.
28-09-2012 om 10:07
geschreven door Gust Adriaensen
27-09-2012
'Democratie heeft religie nodig'
Recent Nederlands onderzoek geeft aan dat de ontkerkelijking het functioneren van de democratie bedreigt. Eerdere studies toonden al dat christenen, in het bijzonder praktiserende, democratischer zijn ingesteld dan ongelovigen.
Andreas Kinneging, hoogleraar rechtsfilosofie aan de universiteit Leiden, poneert: 'Zonder het geloof ontaardt een democratie snel in tirannie of anarchie'. Kinneging zit daarmee op dezelfde golflengte als de grote, 19de-eeuwse, Franse politieke filosoof, Alexis de Tocqueville, die stelde dat religie een voorwaarde is voor gezonde democratie.
Kinneging is ervan overtuigd dat religie 'een temperende werking' heeft op het egoïsme en het materialisme. Religie richt de burger immers meer op het algemeen belang van de brede gemeenschap. 'Als het geloof wegvalt, raken mensen sterker gericht op zichzelf.'
Volgens een Brits onderzoek heeft ook de bankencrisis, waarin het egocentrisme tot een culminatiepunt kwam, te maken met de ontkerkelijking. Bankiers hebben altijd veel geld willen verdienen, maar de mateloze 'graaicultuur' die we kennen, is nieuw. Dat was de conclusie van de BBC-documentaire 'When bankers were good'. Toen bankiers nog gelovig waren, vaak quakers en joden, investeerden ze massaal in 'goede werken'. Hun geloof en hun angst voor de hel temperden hun winstbejag.
Overigens is het geven aan 'goede werken' nog altijd een van de manieren waarop gelovigen 'goede burgers' proberen te zijn. Onderzoeken vertellen dat ze veel vrijgeviger zijn dan niet-gelovigen. Angst voor de hel speelt daarbij helemaal geen of nog amper een rol. Door hun giften bevorderen de gelovigen de solidariteit met de minderbedeelden en ze leggen een deel van de verantwoordelijkheid voor het welzijn bij de burger, die niet onverschillig de plicht tot zorg voor de zwaksten, naar de staat kan doorschuiven.
Gelovigen doen ook meer aan vrijwilligerswerk. Dat blijkt uit een grootschalig onderzoek van het Nederlandse Sociaal en Cultureel Planbureau in 2009. Dat doen kerkgangers omdat ze de oproep van het evangelie tot naastenliefde voortdurend horen maar ook omdat kerkse mensen veel meer sociale contacten hebben , die niet beperkt zijn tot hetzelfde professionele of intellectuele milieu.
Socioloog Mark Elchardus van de Vrije Universiteit Brussel, stelde vroeger al vast -bij zijn onderzoek naar vertrouwen en wantrouwen- dat katholieken en bovenal de praktiserenden onder hen, meer vertrouwen hebben in hun medemensen, in de instellingen van de samenleving en in de democratie. Uit een onderzoek in Nederland van het bureau Intomart, in opdracht van de KRO, blijkt bovendien dat 90% van de Nederlanders katholieken betrouwbaar vindt en 53% vindt ze ook nog 'prettig om mee om te gaan'.
De Engelse letterkundige en journalist Gilbert Keith Chesterton merkte ooit op dat 'de kerk de enige instantie is die de mens ervan kan weerhouden helemaal kind van zijn tijd te zijn'. Wie helemaal meegaat met zijn tijd, verliest zijn zelfstandigheid in denken en oordelen. De éminence grise van de Nederlandse columnisten J.L. Heldring schreef in zijn column Dezer Dagen, dat 'de mens die zich van God bevrijd heeft, verleidbaar is gebleken voor andere demonische krachten, valse goden'.
27-09-2012 om 10:49
geschreven door Gust Adriaensen
26-09-2012
De kracht van verandering in de politieke achterkamertjes
'De kracht van verandering!'. Sjonge, sjonge. Opbergen die slogan. Ook wat het sluiten van voorakkoorden betreft, blijkt NV-A geen haar beter of slechter dan de andere, door de nationalisten al zo vaak verketterde 'traditionele' partijen.
Neenee, NV-A past perfect in het rijtje, geen wezenlijk verschil meer te merken. Het zich met machtsgeile overgave gooien in het spel van de voorakkoorden in politieke achterkamers, geeft aan dat er ook op dit vlak geen verschil meer is.
Politicoloog Boutega formuleerde het gisteren in DS al bijzonder accuraat:
'Op geen enkele breuklijn die vandaag nog relevant is, brengt de partij (NV-A) een vernieuwend verhaal waarin ze verschilt van de rest. Het sociaal-economisch programma van N-VA is een liberaal verhaal dat vandaag ook door Open VLD wordt verdedigd. Op communautair vlak is dan weer geeng root verschil te merken de Vlaamse christen-democraten. In de programma's van beide partijen wordt voor België eenconfederaal model vooropgesteld. Sociaal-cultureel pakt N-VA dan weer uit met een verhaal van rechten en plichten. Een discours dat inmiddels ook door de andere 'traditionele' partijen wordt gehanteerd. Je kan N-VA dus bezwaarlijk inhoudelijk vernieuwend noemen' .
Zin in een spelletje scrabble? Vorm met de volgende letters, vanuit je Vlaamse buik of brein, een partijnaam die goed in je oren klinkt en voeg er Gesloten of Open,Traditioneel of Ultratraditoneel aan toe:ABCDLNPSV.
Ach, hoog tijd voor de politiek bewuste Vlaming om de partijen op hun echte merites te beoordelen en de primitieve idolatrie voor politieke leiders weg te lachen.
26-09-2012 om 14:51
geschreven door Gust Adriaensen
25-09-2012
'VERHAAL'
HET magische woord van de laatste jaren en ook het meest misbruikte met betrekking tot politieke partijen en hun program, is VERHAAL.
Lulkoek. Precies alsof partij A hét verhaal in huis heeft, partij B maar over een beetje verhaal beschikt en partij C, ocharme, verhaalloos door het politieke landschap strompelt. Het is dan ook niet erg verstandig van Beke te zeggen dat zijn partij wat 'verhaal' mist.
Dat VERHAAL is overigens in hoofdzaak een 'creatie' van politieke journalisten.Een boeiende uitdaging voor hen: laat ze een column schrijven waarin ze de verhalen of het ontbreken ervan in de diverse partijen en programma's, scherp omschrijven. Nog een testje: vraag aan een representatief aantal kiezers eens te formuleren wat het verhaal van de verschillende partijen is.
Ik wacht op die kritische commentatoren die het VERHAAL, als valse retoriek en misleidende kwaliteitsnorm ontmaskeren. Zeker in hoofde van sommige partijen, die VERHAAL als reclamewoord misbruiken: de inhoud eruit,de perceptie erin.
25-09-2012 om 12:28
geschreven door Gust Adriaensen
24-09-2012
'Kerken is werken'
Kerken is werken
Kerken is werken is de veelzeggende titel van het boek dat A. Paul Stappaerts samen met Paul A. Stappaerts schreef over de geschiedenis van de Sint-Martinusparochie en de parochie Sint-Job in het Kempense Retie.
Eeuwenlang had de kerk een belangrijke sociale functie. Ze was een plaats waar mensen van de dorpsgemeenschap elkaar ontmoetten en na de viering nog wat bleven babbelen. Belangrijke berichten werden vroeger aan de kerkdeur afgekondigd. De jaarlijkse processie was een van de hoogtepunten van het jaar.
De oorspronkelijke kerk was ook een gemeenschap van mensen die geloofden en zorg droegen voor mekaar. Dit boek gaat over de lotsverbondenheid van parochianen door de eeuwen heen. De manier waarop ze hun geloof beleden, was sterk gebonden aan plaats en tijd en werd vele eeuwen gedirigeerd door de geestelijkheid. Maar kerk-zijn, in de zin van gemeenschap vormen, heeft altijd inzet gevraagd van de gelovigen, want Kerken is werken.
In het eerste deel van dit boek lees je hoe de dorpsbewoners van vroeger tot nu hun geloof beleefden, thuis in de kerk en in hun verenigingen. Die verenigingen, de mensen die bij het parochieleven betrokken zijn, de kerkgebouwen en de voornaamste kapellen komen in het tweede deel aan bod.
Kerken is werken bevat ca. 450 bladzijden in vierkleurendruk en is rijk geïllustreerd met documenten en fotos, zowel oude als hedendaagse. Het zal bij velen herinneringen en herkenning oproepen.
In voorverkoop kost het boek 35 euro. Het kan besteld worden door overschrijving van dat bedrag op het rekeningnummer BE61 3631 0796 8417 van Retiese Heemkundige Kring 'Zeven Neten' vzw, Duinkerken 14, 2470 Retie. Voorintekenaars worden met hun naam vermeld in het boek. De lijst der voorintekenaars wordt afgesloten op 14 oktober 2012. Vanaf de verschijningsdatum op 13 december, bedraagt de prijs 40 euro. Verzending is mogelijk mits 10 euro extra.
24-09-2012 om 10:37
geschreven door Gust Adriaensen
23-09-2012
Helder Câmara
"Toen ik eten gaf aan de armen noemden ze mij een heilige.Toen ik vroeg waarom de armen niets te eten hadden, noemden ze mij een communist."
- Helder Câmara
Dom Hélder Pessoa Câmara (Fortaleza, 7 februari1909 Recife, 27 augustus1999) was een Braziliaansekatholiekebisschop. Câmara werd in de jaren '60 en '70 bekend als tegenstander van de militaire dictaturen in Brazilië. Hij keerde zich ook tegen de onsociale politiek van de regeringen. Kort na zijn benoeming tot aartsbisschop organiseerde hij de eerste Latijns-Amerikaanse bisschoppenconferentie (CELAM). Deze conferentie mag een doorbraak worden genoemd. De Latijns-Amerikaanse bisschoppen besloten hun beleid radicaal te wijzigen en begonnen zich, krachtig gesteund door Câmara, op te werpen voor de armen en verdrukten in Zuid-Amerika.
23-09-2012 om 11:37
geschreven door Gust Adriaensen
22-09-2012
Pater D. Maes over Syrië
Pater D. Maes over Syrië
Donderdag 20 september.
De kinderen zijn voor het eerst weer naar school gegaan. De klassen schijnen overvol te zitten omwille van de vele vluchtelingengezinnen in Qâra. Fier komen de kinderen terug met allemaal nieuw schoolgerief dat ze daar gekregen hebben: schooltas, pennenzak met een overvloed aan pennen, twee gommen, drie puntenslijpers en 8 gewone potloden made in China! De directeur van de school in Quosseir, een vurig christen die nu bij ons leeft, kreeg in een telefoon vanwege de regering de vraag waarom de school in Quosseir niet open ging. Met pijn in t hart antwoordde hij dat er geen leerlingen meer zijn.
s Avonds projecteer ik de fotos van ons verblijf in België en de ontmoetingen die we gehad hebben. Daarna wordt een komische videootje getoond die gemaakt werd voor de verjaardag van een van de mannen, nl. degene die verantwoordelijk is voor binnentuin. Omdat zijn tomaten beter zijn dan die op het terrein, werd daar een hele parodie rond gemaakt en ziet men hoe hij, zogezegd, zijn tomaten stiekem rood verft. De verrassing en het plezier waren compleet. Hij zelf begreep pas bij zijn verjaardag dat het gepruts voor een video de voorbije dagen voor hem was.
Vrijdag 21 september.
Gisteren zijn we tevens met vier kandidaten begonnen met het 1ste jaar theologie, fundamenteel. Ook Johannes-Paulus II heeft een deel van zijn priesteropleiding, werkend in een Solvay-fabriek in oorlog doorgebracht. Waarom zouden wij het niet doen? Het gebeurt nog in het Frans of het Engels en eentje maakt er een Arabische vertaling van. Het is tevens een aansporing om onze woordenkramerij te beperken. Trouwens, als God zulke praatzieke wezens als mij (en sommigen van u wellicht) geschapen heeft, zou het dan niet de moeite zijn om ons af te vragen of Hij zelf ook niet iets te zeggen heeft? En daar is stilte goed voor.
In de voormiddag wordt er verder gewerkt op het terrein: tomaten, boontjes, appelen, amandelen, olijven, nieuwe aanplantingen, water geven... Er is werk in overvloed, voorlopig nog in de brandende zon (terwijl het s avonds al flink afkoelt). s Morgens doet ieder persoonlijk gebed, s middags of s avonds is er meestal eucharistie. s Namiddags is er eerst een ruime tijd rust en dan tijd voor theologie en Arabisch. s Avonds is er eucharistie of vespers. Na het avondeten is het heel de tijd gezamenlijke recreatie, waar ieder wel verder de dingen kan afwerken die hij wil klaar krijgen. De jongens hebben op het dak een gezellige tent gemaakt waar s avonds thee gedronken wordt.
Tegen de avond ga ik met mijn tolk uit Quosseir op bezoek bij de twintig moslims uit Quosseir die hier als vluchtelingengezin onderdak gevonden hebben. Ze hebben laten weten dat ze graag hadden dat ik op bezoek kom. Voor mijn vertrek ben ik er geweest en heb gebeden voor hun oude moeder die zo ziek was. Nu vertellen ze dat hun moeder genezen is en weer buiten wandelt. Ze zijn zo dankbaar en blij. En wat een respect hebben deze moslims voor het christelijk geloof en voor een katholiek priester, die niet eens hun taal spreekt (op enkele woordjes of zinnetjes na, waarna ze aanmoedigend applaudisseren)..Met vreugde hebben ze het pausbezoek in Libanon op tv gevolgd en zijn boodschap gewaardeerd. Ze willen nu alles weten over de hiërarchie in de Kerk. Zulk een geloof hebben we in meerdere christelijke middens niet gevonden! Ondertussen komt een van de moeders binnen met zes meisjes. Ze hebben aan onze amandelen oogst gewerkt. Ze vertelden ook dat ze tijdens mijn afwezigheid eens op een zondag alleen in de kerk zaten te bidden terwijl niemand van de gemeenschap kwam opdagen. Abouna Georges had namelijk laten weten dat het te gevaarlijk was om op weg te gaan en dat hij dus niet kon komen, wat zij niet wisten. Moslims die s zondags naar de kerk gaan en christenen die afwezig blijven! We hebben er allen hartelijk om gelachen. Deze avond vieren we speciaal de eucharistie uit dankbaarheid voor de aanwezigheid van deze mensen en de geest van vrede vol en liefdevol samenwonen. Moge deze geest zich terug over heel Syrië verspreiden.
Hoe is het nu in Syrië? Wij vragen het ons ook af. Buiten is het op dit ogenblik ijzig stil (behalve op de momenten dat de tien minaretten hun gebedsoproepen lanceren) en binnen zitten we voorlopig nog veilig. Alle deuren, ook binnen, zijn op slot en/of gebarricadeerd. Nu komt er ook nagenoeg niemand meer naar het klooster. Sinds de aanval op onze gebouwen weten de terroristen dat ze ook hier niet veilig zullen zijn en dat het klooster voor hen toch geen goede schuilplaats is. Laat dat dan nog een voordeel zijn.
De berichten in de westerse media, ook de zogenaamde katholieke, blijven ons wel verontrusten. Een bericht over een internationale conferentie over de opvang van de stroom van vluchtelingen lijkt wel edelmoedig maar gaat grotendeels voorbij aan het echte probleem. Er moet niet zozeer gezorgd worden voor de opvang van vluchtelingen, er moet voor gezorgd worden dat mensen niet op de vlucht moeten! Hillary Clinton is lang voor de Syrische crisis alle kloosters in Libanon gaan bezoeken om te kijken hoe zij voor vluchtelingen zorgen. Hoe vroom, denk je dan. Achteraf blijkt dat het dient om Syrië te kunnen herschikken en alle christenen uit het land te verjagen (of te laten uitmoorden). Deze westerse waanzin moet aan het licht komen en ophouden. Laat Syrië gerust. Het is volwassen genoeg om zijn eigen problemen, welke die ook zijn, op te lossen.
22-09-2012 om 18:44
geschreven door Gust Adriaensen
21-09-2012
Pater Daniël Maes over zijn verblijf in Libanon en Syrië
Ma-di-woe 17- 18 - 19 september 2012
Na de plechtige slotviering vorige zondag had de paus in de namiddag nog een ontmoeting met de leiders van alle christelijke kerken. s Avonds vond het afscheid plaats op het vliegveld van Beiroet, waar de paus allen dankte voor dit hartelijk onthaal. Het moet gezegd, Libanon heeft tot in de kleinste details willen tonen dat ze van de paus houden en hem uitbundig alle eer willen geven. De burgerlijke en religieuze hoogwaardigheidsbekleders kwamen de paus nog afzonderlijk de hand drukken. Ook verschillende moslimleiders wisselden duidelijk een vriendelijk woordje met de paus die telkens lachend knikte. Ondertussen bleef een flinke groep jongeren op de achtergrond met vlaggen en spandoeken zwaaien terwijl ze al dansend de naam Benedictus scandeerden. Ook de volgende dagen blijven de posters en vlaggen in Libanon nog hangen.
De boodschap van de paus is duidelijk geweest. Als ook Hesbollah grote welkomposters verspreidt en uitdrukkelijk met pausvlaggetjes staat te zwaaien weet je dat de paus wel degelijk als oprechte vredebrenger wordt erkend en begroet. Al zijn Libanon en Syrië erg verschillend, de meerderheid van het gewone volk toont zowel hier als ginder dat ze verzoening willen en in vrede met elkaar samen leven: een eenheid in de verscheidenheid van vele tradities. Als er onrust gestookt wordt is dit vooral door de grootmachten of, zoals de meester pyromaan van het Midden- Oosten, H. Kissinger, zelf eens heeft gezegd: 'Grootmachten hebben geen princiepen en geen waarden, ze hebben alleen belangen!'
Dinsdag word ik op opgehaald en naar Mar Yakub gebracht door Faycal. Hij komt met een volle terreinwagen met materiaal van Mar Yakub voor Adonis en we rijden terug met een overvolle terreinwagen met materiaal van Adonis naar Mar Yakub. Faycal had al laten weten dat de hoofdweg flink beveiligd is. Inderdaad, vanaf de grens tot thuis moesten we een achttal controleposten passeren en het was meer dan een formaliteit. Tegelijk besef je dat het land flink in oorlog is wanneer de hoofdweg zo zwaar moet beveiligd worden.
Om halfeen vertrokken we in Libanon en om halfzeven arriveerden we in Mar Yakub. En daar heerste een uitbundige sfeer. De kinderen waren verkleed en deden sketches en dansjes, de volwassenen voerden de gekheid nog wat op. Er werd chocomelk geserveerd met snoepjes en cadeautjes werden uitgedeeld. Dan volgde een warme maaltijd. Hierna hadden de jongens nog enkele videos voorzien die ze zelf gemaakt hadden, maar die werden tenslotte voor later voorzien. Iedereen was moe maar blij. Ondertussen liet men mij de schade zien die door de beschietingen en de obussen veroorzaakt waren wanneer het klooster door een legerhelikopter onder vuur genomen werd. Waarom is nog altijd niet duidelijk. Wil men beletten dat het klooster een schuilplaats zou worden? Een van de zusters laat de gaatjes zien in haar habijt, veroorzaakt door scherven. Toen ik op mijn vertrouwde kamer kwam in de Romeinse toren merkte ik dat ook ik een kleine souvenir van de aanval heb: een van de twee raampjes is gesprongen. Gelukkig allemaal beperkte materiële schade. Ondertussen leven we hier wel met verregaande zelf opgelegde veiligheidsvoorzieningen. De zalige vrijheid van voor de oorlog is voorlopig voorbij.
De jongens hebben afgesproken woensdagmorgen om 9 uur eens uitgebreid te gaan ontbijten in de tuin. En zo zitten we dan met zes rond de tafel (eentje is voorlopig naar huis om zijn moeder bij te staan). Het is voor mij een gelegenheid om eens de fotos te tonen van ons verblijf in België en te vertellen wat we er allemaal hebben uitgespookt in die (veel te) lange tijd van twee maanden. Daarna gaat ieder aan het werk op het terrein, samen met de zusters. Ook dat gebeurt nu zoveel mogelijk in grote groep
P. Daniël Maes
21-09-2012 om 22:26
geschreven door Gust Adriaensen
Lezingen over de twee Retiese parochies
Lezingen over de geschiedenis van de Sint-Martinus- en de Sint-Jobparochie
'Kerken is werken'
Paul Stappaerts en zijn neef, priester Paul Stappaerts, werken al geruime tijd aan een boek over de geschiedenis van de twee Retiese parochies: de Sint-Martinusparochie en de Sint-Jobparochie.
Het boek wordt uitgegeven door de Retiese heemkundige kring en verschijnt op 13 december 2012 .
Op woensdag 26 september geven de auteurs om 14 uur voor OKRA-centrum en om 20 uur voor Davidsfonds-Retie, een lezing over de geschiedenis van de twee Retiese parochies in GC Den Dries.
21-09-2012 om 22:18
geschreven door Gust Adriaensen
18-09-2012
Patrick Janssens: 'Een burgemeester moet zijn stad verenigen, niet verdelen'
Patrick Janssens, burgemeester van Antwerpen:
'Dat is tekenend voor een nationalist. Hij deelt de maatschappij op in het eigen volk en de rest. In een stad moet je net het omgekeerde doen.'
'Alle inwoners hebben de stad gemeen, met de rechten en plichten die daarbij horen.'
'Als de stad niet meer van die 230 jongeren is, van wie is ze dan nog allemaal niet? Hoeveel mensen hebben er niet al eens iets mispeuterd?'
'De Wever zegt: 't Stad is NIET van iedereen. Wat wil hij dan in de plaats ervan? 't Stad is van ons? 't Stad is van wie ik graag heb? 't Stad is van mij alleen?'
'Een burgemeester moet zijn stad verenigen, niet verdelen.'
18-09-2012 om 09:41
geschreven door Gust Adriaensen
17-09-2012
't Stad is van iedereen
Natuurlijk is 't Stad van iedereen, zoals elke stad, elk dorp van iedereen is, die er woont. Als men dat niet wenst en zeker als een bestuur of politici dat niet willen, proclameert men discriminatie en verdedigt men gettovorming.
Uiteraard moeten altijd en overal relschoppers aangepakt worden, of ze nu autochtoon of allochtoon zijn. Maar ook die onruststokers , blijven stads- of dorpsbewoners. Zeggen dat ze er niet thuishoren, is een extremistische en in het Antwerpse geval, racistische opstelling. Overigens waar willen die politici deze vandaaltjes dumpen?
De reactie van De Wever, die zich niet op het relterrein liet zien, is beschamend. 'Voor de NV-A is de stad alleen van die mensen die een inspanning leveren om ertoe te behoren', orakelde hij.
Aan welke voorwaarden en activiteiten een mens moet voldoen, om 'ertoe te behoren', maakte hij evenwel niet duidelijk. Wil hij die aub eens bekend maken, dan kan er ook eens nagegaan worden hoeveel 'blanke' Antwerpenaars geen enkele inspanning leveren 'om ertoe te behoren' en hoeveel 'echte' sinjoren het geen bal kan schelen 'om ertoe te behoren'.
Nee, wat in deze platvloerse reactie op een kleine groep herrieschoppers speelt, is electorale profilering. En meer en meer opschuiven in de richting van het Blok-Belang, om de concurrent op rechts de politieke doodsteek toe te brengen.
17-09-2012 om 20:41
geschreven door Gust Adriaensen
16-09-2012
Pater Daniël Maes over het pausbezoek aan Libanon
Pater Daniël Maes, norbertijn van Postel, is al enkele jaren missionaris in Syrië, werkt mee aan de heropbouw van het eeuwenoude klooster van Mar Yakub en zet zich onvermoeid in voor de vrede en de verzoening in Syrië.
Een aantal dagen geleden vertrok hij vanuit Postel opnieuw naar het klooster Mar Yakub via Beiroet, Libanon. Momenteel verblijft hij nog in Libanon en volgde het pausbezoek aan dat land. Hieronder vindt u zijn verslag.
Vrijdag 14 september 2012: Feest van de Kruisverheffing
Het is vandaag feest in Mar Yakub omdat de gemeenschap op deze dag in 2000 de officiële kerkelijke erkenning heeft ontvangen voor de orde van de eenheid van Antiochië. Samen met zr Carmel heb ik plechtig de hl. Eucharistie gevierd in het kleine kapelletje van ons appartement in Adonis, Libanon. s Middags kwam de paus toe in Beiroet. Vooraf had hij meteen al verklaard dat het leveren van wapens aan de strijdende partijen in Syrië een grote zonde is. Hij werd bijzonder hartelijk en uitbundig onthaald. De toespraak van de president Michel Suleiman en die van de paus zijn het herlezen waard. De president merkte fijntjes op dat Jezus zijn eerste wonder in Libanon deed. Het is een verwijzing naar het Cana nabij Tyrus (zoals de eerste geschiedschrijver Eusebius ook zegt) en niet het zogenaamde Cana bij Nazareth, zoals Israël wil. De heftige rellen in Libië omwille van een voor moslims kwetsende film, lijken uitgelokt te zijn om de komst van de paus als vredebrenger in het Midden-Oosten in het wereldnieuws te overschaduwen. Er zijn inmiddels ook rellen uitgebroken in Tripoli, de tweede stad van Libanon
Vermits de luchthaven van Beiroet enkele uren gesloten bleef, moest moeder Agnes-Mariam en de anderen even in de lucht blijven hangen vooraleer te kunnen landen. En hier in Libanon was de grote weg afgesloten voor alle verkeer en konden we toch haar niet gaan ophalen. We hebben het pausbezoek dan maar verder op tv gevolgd. Er zat ook een voordeel aan voor moeder Agnes-Mariam. Ze heeft in Parijs tevergeefs moeite gedaan om op de valreep nog kardinaal André Vingt-Trois te ontmoeten terwijl ze nu met hem in hetzelfde vliegtuig zit en onverwachts alle kans krijgt om uitgebreid met hem te spreken. Natuurlijk over de inzet voor de vrede in Syrië en de misleiding (ook) van de katholieke pers, wat dacht je?
Deze avond heeft de paus in de basiliek van St.- Paulus in Harissa de post-synodale apostolische aansporing (Ecclesia in Medio Oriente) in een plechtige dienst ondertekend. De rode draad van de dienst was: In het teken van het kruis zult ge overwinnen. Deze basiliek is gebouwd naar het model van de Aya Sophia. Ze heeft evenwel slechts de ruimte van een grote kerk bij ons. Er was binnen alleen plaats voor hoogwaardigheidsbekleders en hogere oversten. Zr. Carmel en ik zijn moeder Agnes- Mariam na afloop gaan ophalen en hebben nog een aantal personaliteiten ontmoet.
Zaterdag 15 september 2012
Deze voormiddag wordt de paus ontvangen op het presidentieel paleis. De president is hier een maroniet (christen-katholiek), de eerste minister een soenniet en de voorzitter van het parlement een sjiiet, zo is het systeem in Libanon. De pausmobiel op weg naar het paleis werd door duizenden omstuwd en gedurende gans de rit dansten jongens en meisjes voor de pausmobiel uit, maakten muziek en strooiden bloemen uit. De paus werd dan ontvangen door de regeringsleiders met hun gezin, waarbij de kleine kinderen de show stalen. Vervolgens kwamen de leiders van de verschillende geloofsgroepen aan bod. Dan sprak de president, waarop het antwoord volgde van de paus. In deze broederlijke samenkomst van christelijke en islamitische leiders benadrukte de paus de godsdienstvrijheid. Sinds eeuwen leven christenen en moslims hier samen, soms in eenzelfde gezin, waarom zou dit in heel de gemeenschap dan niet kunnen, zo vroeg hij zich af.
Een hoogtepunt vormde de ontmoeting met de jeugd in Bkerke, waar het majestueuze maronitisch patriarchaat gevestigd is. Het werd een groots feest van stijlvolle zang, dans en choreografie met een massa jongeren. Op de grote binnenplaats is ruimte voor 15.000 jongeren maar buiten stonden de wegen nog overvol. Bijna allen waren in het wit gekleed of hadden een witte pet of sjaal. Jongeren brachten een groot evangelieboek, een Maria-icoon en een groot kruis binnen. De paus prees de gastvrijheid en het geloof dat de Libanezen sinds de tijd van Jezus bewaard hebben. De wereldvrede en de evangelisatie werden schitterend in choreografie uitgebeeld. Een meisje en een jongen drukten het geloof, de bezorgdheid en de toewijding van de jeugd uit, waardig en enthousiast. Boven de menigte zweefde een grote paternoster. De massazang, afgewisseld met prachtige solos zorgden voor een hemelse sfeer.
Zondag 16 september 2012: slotviering pausbezoek
Zr. Carmel, moeder Agnes-Mariam en ik vertrekken s morgens vroeg uit Adonis om rond half negen in het centrum van Beiroet te zijn voor de slotviering met de paus. We hebben een goede plaats: ik zit links op het podium achter de bisschoppen bij de priesters en zij zitten rechts op het podium, dat gebouwd is in de vorm van een ceder, symbool van vrede. Ik schat dat er meer dan een miljoen aanwezigen zijn die enthousiast wuiven met pauselijke en Libanese vlaggen, het is een immense mensenzee tegen de Middellandse Zee. De sfeer is feestelijk, zang en muziek zielsverheffend. De niet te vermijden weerklank doet het gesprokene minder goed verstaan. De paus richt zich ook tot de Syriërs in het publiek, looft de moed van de Syrische jeugd en veroordeelt elk religieus fundamentalisme. De voorbeden worden gelezen in het Arabisch, Frans, Engels, Armeens en Grieks. Zelf heb ik alle intenties, die ik meegekregen heb in deze eucharistie afgegeven. Voor mij zit een bonte mengeling van bisschoppen en patriarchen van verschillende pluimage en hoofddeksels. Er heerst een geest van diepe eenheid en onderlinge verbondenheid. We zitten twee uur in de brandende zon maar voor ieder is een wit petje, een witte sjaal en een flesje water voorzien. Na de mis volgen we de paus en de bisschoppen naar de sacristie en kunnen de paus bij het weggaan nog van dichtbij toewuiven. De patriarchen en vele bisschoppen kunnen we de hand drukken, ook de oude sympathieke Ibrahim Nehme, onder wiens episcopaat Mar Yakub gesticht is. Allen zijn even gelukkig en tevreden.
Dit pausbezoek is voor Libanon en voor het Midden-Oosten een zegen. Terwijl de internationale druk toeneemt om de christenen uit het Midden-Oosten te doen vertrekken, heeft de paus hen juist aangemoedigd als de oorspronkelijke bewoners te blijven. Moge dit bezoek een steun zijn voor allen die ijveren voor vrede en verzoening, ook in Syrië.
Op de terugweg naar huis kleuren de wit-gele pauselijke vlaggen en posters nog steeds het straatbeeld. Voor ons een auto met zijn koffer wijd open en in de koffer zit een jongeman met een grote pauselijke vlag enthousiast te zwaaien. Dank u wel, Baba Benediktoes, wiens geestelijke energie blijkbaar veel groter is dan zijn fysische krachten.
16-09-2012 om 20:40
geschreven door Gust Adriaensen
'Waarden in tijden van ommekeer'
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer.
Het lijdt geen twijfel dat onder de grondleggers van de Europese eenwording het christelijke erfgoed als kern van deze Europese historische identiteit gezien werd, natuurlijk niet in confessionele vorm; het gemeenschappelijk-christelijke was over de confessionele scheidslijnen heen duidelijk herkenbaar als de verbindende kracht achter de wereldlijke praktijk.
16-09-2012 om 08:06
geschreven door Gust Adriaensen
11-09-2012
NVA'er Francken heet Franse miljardair welkom
'Laat maar komen, die Fransen', vindt Theo Francken van N-VA. Hij wil speciaal voor de rijkste Fransman de spoedprocedure van de nieuwe nationaliteitswet toepassen. 'Want', orakelt Francken, 'zal bijdragen tot de internationale uitstraling van België'.
Naar verluidt, zou Francken nu ook overwegen, om de armste Franse sloeber via de spoedprocedure naar Vlaanderen te halen. Die overweging zou ingegeven zijn door vooral electorale overwegingen. NVA wordt al te vaak verbonden met kapitaal, ondernemers, sociale hardheid, rijkere midden- en topklasse. Het hartelijke welkom aan Arnault, versterkt dat imago nog. Daarom is wellicht een sociale correctie nodig. Daarvoor dient de armste Franse loser. Want dergelijk menselijk specimen zal ongetwijfeld bijdragen tot de internationale sociale uitstraling van Vlaanderen'.
Benieuwd of het onze eenvoudig redenerende vriend Francken zal lukken.
11-09-2012 om 08:10
geschreven door Gust Adriaensen
10-09-2012
Staatsbons online
Laurette Onkelinx:
'Er moet sneller werk gemaakt worden van de online verkoop van de staatsbon. We hebben de banken toch niet nodig om staatsbons aan de man te brengen?'
10-09-2012 om 11:53
geschreven door Gust Adriaensen
09-09-2012
'Credo - Ik geloof'
Credo - Ik geloof
Op zaterdag 29 september organiseert het gastenkwartier van de abdij van Postel voor jong en oud een geloofsdag rond het thema Credo! Ik geloof in de verrijzenis van het lichaam, en het eeuwig leven. Amen. Frederic Testaert, abt van de Norbertijnenabdij van Postel, zal deze dag begeleiden.
Dit is de laatste van de reeks geloofsdagen die plaatshebben in het 'Kontaktcentrum' van de abdij van Postel.
De abdij wil hiermee ingaan op een dubbele nood in onze tijd. Enerzijds zijn vele gelovigen nog maar weinig vertrouwd met de inhoud van hun geloof. Anderzijds zijn heel wat mensen op zoek naar zin, geloof, de waarheid van hun leven, maar horen ze nergens meer vertellen over de grote geloofsschat die de Kerk te bieden heeft.
Deze dag is dus bestemd voor al wie zijn geloof wil verdiepen én voor al wie meer wil weten over wat rooms-katholieken nu werkelijk geloven. De abdij wil de deelnemers dieper binnenvoeren in het mysterie van het geloof, in de inhoud van de geloofsbelijdenis zoals we deze terugvinden in de catechismus van de katholieke Kerk.
09-09-2012 om 20:24
geschreven door Gust Adriaensen
07-09-2012
'De identiteit van Europa'
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer:
Het is juist ten behoeve van de anderen onze plicht om binnen in ons de eerbied voor het heilige te onderhouden en het gezicht vanGod te laten zien zoals dat aan ons verschenen is - de God die zich het lot van de armen en de zwakken, de weduwen en de wezen, de vreemden aantrekt; de God die zo menselijk is dat Hijzelf mens wilde worden, een lijdende mens die, meelijdend met ons, het lijden waardigheid en hoop geeft.
Doen we dit niet, dan verloochenen we niet alleen de identiteit van Europa, maar weigeren we ook de anderen de dienst waarop ze recht hebben.
07-09-2012 om 07:36
geschreven door Gust Adriaensen
05-09-2012
'De verandering'
'De grote metamorfose' (boekadvertentie)
Een horrorverhaal
Toevallig verschijnt in volle verkiezingscampagne, een boek over het fameuze PronoKal-dieet, dat er de oorzaak van is dat onze geliefde Vlaamse Leider in de recordtijd van acht maanden wegsmolt van 142 kilogram tot ocharme 84 kilogram.
Het boek is echt een aanrader voor iedere Vlaamse Man die met overgewicht kampt en op korte tijd wil evolueren naar een energieke, goedlachse knapperd die de harten der Vlaamse vrouwen onweerstaanbaar sneller wil doen kloppen.
Bekijk de foto's en neem kennis van het verbluffende en aantrekkelijke resultaat! Kopen dus, dat boek. En lezen. En diëten volgens de PronoKal-methode. De toekomst zal u toelachen!
05-09-2012 om 21:14
geschreven door Gust Adriaensen
Splitsing zakenbank-spaarbank
Voor Di Rupo is de hervorming van de banken de belangrijkste prioriteit van de komende maanden . Di Rupo wil de spaar- en zakenafdelingen van de banken opsplitsen, om in de toekomst de excessen te vermijden die geleid hebben tot de huidige crisis.
Bij Kris Peeters is dit in het verkeerde keelgat geschoten. 'Ik begrijp niet dat sommigen, willen terugkeren naar de lokale spaarkassen van weleer. '
Het voornemen van Di Rupo ligt nochtans helemaal in de lijn van wat vele journalisten en het overgrote deel van de spaarders schreven en dachten ( en nog denken): de gemiddelde mens heeft voldoende aan een spaarbank (zoals vroeger bv. Bacob of Raiffeisenkas) waarop hij volledig kan vertrouwen.
De slordige manier waarop de banken zaken hebben gedaan met de spaarcenten van vele mensen en de miljarden waarmee de regering de banken overeind moest houden, tonen aan dat een splitsing 'zakenbank-spaarbank, tegemoet komt aan de zorgen en wensen van het overgrote deel van de bevolking.
Dat Peeters zich tegen dat idee verzet, toont alleen maar aan dat hij aan de kant van de zakenwereld en de grote kapitalen staat. Dat is overigens altijd zijn echte biotoop geweest.
05-09-2012 om 09:02
geschreven door Gust Adriaensen
03-09-2012
'Nous souffrons avec tous les syriens'
Bij de reportages die fr. Jean maakte over de aanval op het 6de-eeuwse klooster van Mar Yakub, schreef hij een bijzonder belangwekkende tekst.
Vergeet niet bij het bekijken van de reportages, ook die tekst te lezen. Beide bieden informatie uit de eerste hand over de situatie in Syrië en de gevaren die de christenen lopen.
Een fragment uit de tekst:
'Nous souffrons avec tous les syriens, spécialement avec les 2,5 millions de chrétiens qui sont en danger, et personne nest de leur côté dans la « communauté internationale ». Comme la plupart des syriens les chrétiens essayent de rester neutres et de survivre dans une guerre entre le gouvernement dAssad et « lArmée Libre Syrienne ». LALS, est-ce des « révolutionnaires démocratiques » comme les médias le disent ? Sils veulent une démocratie, pourquoi sont-ils soutenus par les jihadistes islamiques et le Royaume de lArabie-Saoudite ? Sils respectent les minorités, pourquoi rentrent-ils dans les quartiers chrétiens pour faire la guerre ? Sils ont à cur la libre expression de la religion, pourquoi plus de 100 000 chrétiens ont-ils étés expulsés de leurs maisons à Homs et à Al Qusayr ? Et ceux dentre eux qui sont trop pauvres pour pouvoir fuir, pourquoi sont-ils kidnappés, assassinés, ou employés comme « bouclier humain » par lASL. Sils veulent la liberté, pourquoi ont-ils menacé doccuper notre monastère, de nous mettre à la porte, et de kidnapper Mère Agnès ? '
03-09-2012 om 12:22
geschreven door Gust Adriaensen
De selectieve verontwaardiging en steun van het Westen in verband met Syrië
Pater Daniël Maes, sedert 2010 werkzaam in Syrië, blijft de selectieve verontwaardiging en steun van het Westen in verband met de gebeurtenissen in Syrië, terecht op de korrel nemen.
'Christenen uit het Westen zouden nu de christenen uit het Oosten (en het Syrische volk) voluit moeten steunen en helaas, op enkele uitzonderingen na, gebeurt het niet', aldus pater Daniël.
Wie nu begaan is met het welzijn van Syrië kan de terroristische acties met willekeurige moorden, vernielingen en sektarisch geweld niet steunen. In het Westen daarentegen overheerst nog steeds in ruime kring de opvatting dat de oppositie een vreedzame strijd levert tegen de regering voor meer vrijheid en democratie. Dit is totaal niet het geval. De oppositie is geïnfiltreerd door allerlei zwaar bewapende groepen die het land willen ontwrichten en de minderheden uitmoorden. Daarom zijn ook de christenen tegen deze misdaden van de oppositie. Bovendien, al is de Syrische regering een soort totalitair regime, hetgeen door de oppositievoorzien wordt is oneindig veel verschrikkelijker. De Syrische christenen kunnen dit niet steunen en omdat ze dit niet steunen en samen met vele andere Syriërs opkomen voor de 'mussalaha' of 'verzoening', worden ze in het Westen veroordeeld omdat ze de zogenaamd vreedzame hervormingen tegenwerken en een totalitair regime beschermen. Pater Daniël: 'Mogen de ogen van de christenen en vooral van de hiërarchie in het Westen opengaan voor het te laat is.'
Dat ook de christenen niet ontsnappen aan het geweld van het regeringsleger blijkt uit de reportages die fr. Jean van het klooster Mar Yakub maakte over de schade aan het klooster veroorzaakt door een luchtaanval op 18 augustus. Surf naar http://www.maryakub.org/Video_attaque_Monastere_18_aout_2012.html
03-09-2012 om 12:05
geschreven door Gust Adriaensen
Standaardtaal? Tussentaal? Streektaal?
Er is heel wat commotie ontstaan rond het boek De manke usurpator: over Verkavelingsvlaams, onder redactie van tallkundigen Kevin Absillis, Jürgen Jaspers en Sarah Van Hoof. Sommige critici zijn van mening dat de auteurs vragen dat de zgn. 'tussentaal' of 'Verkavelingsvlaams' de norm wordt in het onderwijs. Jef Verschueren, gewoon hoogleraar taalkunde aan de Universiteit Antwerpen, ontkent dat dan weer.
Verschueren heeft overschot van gelijk wanneer hij stelt dat er altijd afwijkingen van de standaardtaal bestaan of ontstaan en ook die standaardtaal is voortdurend in evolutie. Maar er is toch duidelijk een trend om de 'tussentaal' op een schavotje te plaatsen en ze als evenwaardige, alternatieve norm naast de standaardtaal te beschouwen. En die trend wordt ook gevoed niet alleen door populistische politici maar ook door taalkundigen.
Ik kan me bovendien niet van de indruk ontdoen dat er nogal wat pleitbezorgers van de 'tussentaal' rondlopen, die de standaardtaal afwijzen of het belang ervan minimaliseren, omwille van hun eigen onvermogen of gemakzucht. Ook taalwetenschappers en leerkrachten horen daarbij.
En is het weer niet opvallend dat deze boeiende discussie zijn oorsprong vindt in het universitaire milieu van Antwerpen? En Antwerpenaars van hoog tot laag, het is geweten, vertikken het hun tongval te 'normeren'.
03-09-2012 om 09:26
geschreven door Gust Adriaensen
02-09-2012
'Waarden in tijden van ommekeer'
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI: Waarden in tijden van ommekeer
(over Europa)
'De aanvankelijke geestdrift over de nieuwe toewijding aan de grote constante van het christelijke erfgoed, was al gauw geluwd. Vervolgens heeft de Europese eenwording zich in eerste instantie en bijna uitsluitend vanuit economische oogmerken voltrokken, terwijl de vraag naar de geestelijke fundamenten van een dergelijke gemeenschap verregaand buiten beschouwing werd gelaten.'
02-09-2012 om 17:18
geschreven door Gust Adriaensen
31-08-2012
Rutger Kopland: 'Vertrek van dochters'
(Voor alle ouders die aanvoelen en ervaren dat hun kinderen, dochters en/of zonen hun eigen wegen gaan, dit prachtige gedicht van Rutger Kopland.)
Vertrek van dochters
Ze moesten inderdaad gaan, ik had het gezien aan hun gezichten die langzaam veranderden van die van kinderen in die van vrienden, van die van vroeger in die van nu.
En gevoeld en geroken als ze me kusten, een huid en een haar die niet meer voor mij waren bedoeld, niet zoals vroeger, toen we de tijd nog hadden.
Er was in ons huis een wereld van verlangen, geluk, pijn en verdriet gegroeid, in hun kamers waarin ze verzamelden wat ze mee zouden nemen, hun herinneringen.
Nu ze weg zijn kijk ik uit hun ramen en zie precies datzelfde uitzicht, precies die zelfde wereld van twintig jaar her, toen ik hier kwam wonen.
Rutger Kopland
31-08-2012 om 21:16
geschreven door Gust Adriaensen
iPad-school: slimme school?
In een commentaarstuk in De Standaard, suggereert journalist Tegenbos, dat de scholen die de ouders dwingen een iPad te kopen of te huren, 'slimme' en 'hervormingsgezinde' scholen.
Wat dergelijke verplichte, en voor sommige ouders en leerlingen discriminerende dwangmaatregel, in essentie te maken heeft met 'slimheid' en 'hervormingsgezindheid', is me een raadsel.
31-08-2012 om 17:14
geschreven door Gust Adriaensen
Waarden in tijden van ommekeer
Joseph Ratzinger/ Benedictus XVI: Waarden in tijden van ommekeer
Europa lijkt in dit uur van zijn ultieme successen, van binnen leeg te zijn geworden, als het ware verlamd door een levensbedreigende crisis in de bloedsomloop en aangewezen op een transplantatie, die dan echter ook zijn identiteit nieuw leven moet inblazen.
Bij dit innerlijke afsterven van de dragende geestelijke krachten, past ook dat het etnische Europa bezig lijkt te gaan verdwijnen.
31-08-2012 om 09:07
geschreven door Gust Adriaensen
30-08-2012
De opgeklopte zogenaamde 'volkswoede'
In de door de gazetten en de tv gecreëerde commotie omtrent de vrijlating van Martin en de opvang in een klooster, werd er op de internetfora ook op een uiterst primitieve en agressieve manier afgegeven op de zusters van Malonne.
Eergisteren ventileerde een sujet dat je moeilijk met meneer kunt aanduiden op het forum van De Standaard, zijn antiklerikaal fundamentalisme, met de primitieve slogan: 'Schande voor deze nonnen!'
In een reactie schreef ik dat ik alleen maar veel respect en bewondering kan opbrengen voor deze zusters, die doen wat ze als christenen horen te doen, ondanks de in hoofdzaak door de media opgepookte zgn.'volkswoede'. Ik voegde eraan toe :'Wedden dat over enkele dagen daarvan niks meer, op straat noch in de media, te merken is? '
We zijn twee dagen verder. Van wat dagenlang de journalisten bezighield, is inderdaad niets meer te merken.
30-08-2012 om 20:39
geschreven door Gust Adriaensen
D. Maes: Syrië - De stem van de zwijgende meerderheid (8)
Pater Daniël Maes: Nawoord
'Ik ben geen zelfverklaarde Midden-Oostenspecialist maar een gewone pater norbertijn van de Postelse abdij. Ik wil me ook niet beroepen op enige journalistieke, politieke of diplomatieke deskundigheid. Bovendien leef ik nog maar sinds 2010 in het 6de-eeuwse monasterium van Sint-Jakob de Verminkte, 90 km boven Damascus, waar ik verantwoordelijk ben voor de katholieke priesteropleiding en voor de mannelijk tak van dit monasterium (www.maryakub.org , www.voxclamantis.info ). Zo ben ik als een missionaris over datum, maar hopelijk nog lang goed.
Wij leven nu met zeven mannen in de primitieve maar gezellige Romeinse toren (vermoedelijk van de eerste eeuw). We doen 97 trappen naar het dak en, omdat de Romeinen een lift vergaten, ook 97 trappen terug. De gemeenschap van de monialen telt een vijftiental leden. We vertegenwoordigen samen een tiental verschillende landen. Verder zijn er gezinnen en kinderen opgevangen, soennieten, alawieten en christenen (tot heden een 25-tal). Onze groep herbergt mensen vanuit zowat gans Syrië. Wat ik schrijf heb ik daar beleefd of van hen geleerd. Voor de crisis kwamen er vele bezoekers uit binnen- en buitenland, vooral jongeren. Voor hen werd de bouw aangevat van een groot gastencentrum, waarvan de werkzaamheden nu stil liggen en waar nu in de mate van het mogelijke vluchtelingen worden opgevangen.
30-08-2012 om 09:06
geschreven door Gust Adriaensen
29-08-2012
Sereen en indrukwekkend
De serene en indrukwekkende mededeling van mevrouw Vanderhoven, de moeder van Eefje, één van de slachtoffers van Dutroux en Martin:.
Er zijn regels opgesteld om de individuele rechten van burgers te beschermen tegen het optreden van de overheid. Helaas profiteren daar ook mensen van die daar strikt genomen geen recht op hebben, maar daarom moet het hele systeem niet worden afgeschoten. Als Martin aan de wettelijke voorwaarden voldoet, gelden die regels ook voor haar en moeten wij dat kunnen respecteren.
De op sensatie beluste media besteedden er zo goed als geen aandacht aan.
29-08-2012 om 21:50
geschreven door Gust Adriaensen
D. Maes: Syrië- De stem van de zwijgende meerderheid (7)
Pater Daniël Maes: Syrië: de stem van de zwijgende meerderheid -Mussalaha of Verzoening (7)
Mussalaha of Verzoening
Op 27 juli 2012 deed de Grieks-melchitische katholieke patriarch Gregorios III Laham een oproep tot dialoog, vrede en mussalaha of verzoening. De grote dreiging in Syrië inmiddels is de anarchie en het totaal gebrek aan veiligheid bij zo vele willekeurig aanslagen. Er is eigenlijk geen oorlog meer, er heerst alom banditisme. Hij wijst de beschuldiging van de hand dat de christenen vanuit het regime bepaalde privileges zouden krijgen. Wel is dat christendom nodig in de Arabische wereld. 'De islam heeft het christendom nodig en de mohammedanen hebben de christenen nodig en wij zijn er met en voor hen zoals de voorbije 1435 jaren van onze gemeenschappelijke geschiedenis'. Verder wijst hij op de bron van het kwaad in de Arabische wereld, nl. de verdeeldheid en met name het Israëlisch-Palestijns conflict: 'Het Israëlisch-Palestijns conflict is het fundament en de eerste oorzaak van het grootste deel van het kwaad, de crisis en de oorlog in de Arabische wereld'.
Dat de buitlandse machten ophouden het Syrische volk door sancties te wurgen. Maandenlang hebben we telkens om de vier uur stroomonderbreking gekend, ook in de winter. Een grote abrilozenkweker in Qousseir stuurde vroeger zijn excellent fruit in een container naar de golfstaten die er goed voor betaalden. Nu kan hij zelfs de plukkers niet betalen omdat de binnenlandse markt ingestort is. Nagenoeg alle commerce ligt stil (afgezien van de internationale wapenhandel die gouden tijden beleeft). En natuurlijk werd de bloeiende sector van het toerisme al meteen platgelegd. Is dat de vrijheid en de democratie, die het Westen ons wil geven? Dat verder het buitenland zijn manschappen, wapens en steun aan de 'oppositie' uit Syrië terugtrekt. Dan zal het bloedvergieten ook eindigen. De Syrische bevoling is volwassen genoeg om zelf zijn noodzakelijke hervormingen te kiezen in een traditie van verdraagzaamheid, zoals ze al decennia lang bewezen hebben. Moeten VS, Nato, Europa, Saoudi-Arabië en Qatar dit land met zijn decennia lange betrekkelijke stabiliteit, vrede, welvaart en grote verdraagzaamheid komen destabiliseren tot het voldoet aan het 'New Middel East' van Hillary?
De zwijgende meerderheid van de Syrische bevolking wil rust, vrede en verzoening. Al de rest is manipulatie en leugen. Uit dit verlangen om doorheen alles in onderlinge verdraagzaamheid met elkaar verder te leven spreekt de ware grootheid van het Syrische volk. En hierin herkennen wij als christen uiteindelijk het werk van de Geest van Jezus die zegt: 'Als de Zoon u vrijmaakt, zult ge werkelijk vrij zijn' (Johannes, 8,36).
29-08-2012 om 10:22
geschreven door Gust Adriaensen
28-08-2012
Filmjes over Syrisch klooster Mar Yakub
Pater Daniël Maes, norbertijn van Postel, is sinds 2010 een groot deel van het jaar werkzaam in Syrië.
In het 6de-eeuwse klooster van Mar Yakub (90 km van Damascus) is hij verantwoordelijk voor de katholieke priesteropleiding en voor de mannelijke tak van het klooster.
28-08-2012 om 08:34
geschreven door Gust Adriaensen
D. Maes: 'Syrië de stem van de zwijgende meerderheid' (6)
PATER DANIEL MAES:
SYRIE DE STEM VAN DE ZWIJGENDE MEERDERHEID
MUSSALAHA OF VERZOENING (6)
Mussalaha of Verzoening
In de grote streek van Qalamoun tussen Damascus en Homs (waar wij leven), werd eind juli 2012 de mussalaha of verzoening door alle partijen aanvaard. 'Opposanten' legden de wapens neer en gevangenen die geen bloed aan hun handen hebben, werden vrijgelaten. De gekidnapte Salim, zoon van de secretaris van de president en tweede sterke man uit Deir Atieh, werd vrijgelaten. Ieder mag in vrijheid op niet-gewelddadige wijze manifesteren, protesteren en ijveren voor hervormingen. Helaas, enkele dagen later werd in Qâra toch nog een man omgebracht die op de zwarte lijst van de terroristens als pro-regime genoteerd stond. Het stof moet dus nog even zakken om de weg van de verzoening te hernemen.
Mussalaha is een derde weg die niet voortkomt uit 'de oppositie' en ook niet uit 'het regime' maar werkelijk uit het volk. In cruciale plaatsen zoals Homs hebben al honderden jongeren, rebellen, de wapens neergelegd en gekozen voor een intense dialoog. Kahlil Noe, de voorzitter van dat forum, drukt de grond visie van deze beweging uit door te stellen dat Syrië één familie is, waar geen plaats is voor geweld en racisme, waar de verschillende volkeren en groepen in vrede en verdraagzaamheid met elkaar samen leven. Dat is het verlangen van de zwijgende meerderheid van het Syrische volk.
De christenen spelen om meerdere redenen hierbij een wel bijzondere rol. Zij zijn de autochtone bevolking, zij hebben ruimschoots hun bijdrage gelverd aan de 'Arabische Renaissance' en zij dragen nu meer dan hun deel in het lijden. Tenslotten is hun streven op geen enkele wijze gericht op het bereiken van enige macht in het bestuur. Zo zijn de christenen de meest kwetsbare maar ook de meest vredebrengende factor in Syrië.
28-08-2012 om 07:53
geschreven door Gust Adriaensen
26-08-2012
Bidden voor vrede in Syrië
Bidden voor vrede in Syrië
Pater Maes, norbertijn van Postel, doet een oproep om te bidden voor vrede in Syrië:
'Gezien de blijvende grote dreigingen voor het Syrische volk en de christenheid willen we nogmaals onze toevlucht nemen tot ons sterkste wapen: het gebed, de aanbiddingen de lofprijzing.
Volgende woensdag 29 augustus 2012 houden we nogmaals in de abdijkerk van Postel een aanbidding na de eucharistie van 11.30uur tot aan de vespers van 18 uur.'
VOOR DE VREDE IN SYRIE
WOENSDAG 29 AUG. 2012
DOORLOPENDE AANBIDDING IN DE ABDIJKERK VAN NA DE HOOGMIS (11.30 u) TOT AAN DE VESPERS (17.45 u): Abdijlaan 16, 2400 Mol-Postel.
Syrië blijft met Damascus en Antiochië de bakermat van ons christelijk geloof. Wordt ook dit land nog vernietigd dan wordt tevens de christenheid in het hart getroffen. Laten we Jezus erkennen en loven als de Heer van de geschiedenis en de Redder van het Syrische volk.
Iedereen is van harte welkom op het uur dat hem of haar past.
26-08-2012 om 15:10
geschreven door Gust Adriaensen
Neil Armstrong overleden
Neil Armstrong 1930-2012
De eerste mens op de maan
20 juli 1969
'That's one small step for (a) man
one giant leap for mankind'
26-08-2012 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
25-08-2012
D. Maes: 'Syrië de stem van de zwijgende meerderheid' (5)
PATER DANIEL MAES:
SYRIE DE STEM VAN DE ZWIJGENDE MEERDERHEID
MUSSALAHA OF VERZOENING (5)
'Rusland handelt uit eigenbelang'
Wij hebben gewoonlijk niet veel vertrouwen in de Russische beer en de Chinese draak. En de donderpreken vanuit het Perzische rijk geven ons helemaal geen rust. Toch blijkt van daaruit nu meer steun te komen voor de stabiliteit van Syrië dan van de zelfverklaarde 'vrienden van Syrië'.
Het Westen, Amerika met zijn Europese en Arabische bondgenoten, heeft vanaf het begin ervoor geijverd om Syrië samen met Libië in de Arabische Lentecollectie te krijgen door middel van een militaire interventie. Lybië werd vrij vlug 'bevrijd', tenminste van zijn goud, zijn olie, zijn soevereiniteit en om te beginnen van 150.000 mensenlevens (hoevelen hiervan mag België met zijn maandenlange bombardementen op zijn palmares schrijven?). Voor Syrië werd dit tot heden belet door de eensgezindheid van het volk en door herhaalde veto's. Rusland blijft koppig de soevereiniteit van Syrië verdedigen, wijst op het onevenwichtige van de resoluties die geen gewag maken van de criminele bendes in het land. En Rusland blijft de schizofrenie in de westerse media en politiek aanklagen. De landen die de meeste wapens en steun leveren aan rebellen en criminele bendes schreeuwen het hardst dat het bloedvergieten moet stoppen en dat het leger moet ophouden! Rusland zegt dat niet de buitenlandse machten maar het volk zelf moet kunnen beslissen over zijn eigen regering.
Bij het tweede veto van Rusland, noemde Hillary Clinton de houding van Rusland 'afschuwelijk', omdat, zo zei ze, het enkel aan eigenbelang denkt en niet, zoals zij, bekommerd zijn om de vrijheid van het Syrische volk. Is dit geen hoofdprijs waard voor een Huichelarij Zonder Grenzen?
Jazeker, Rusland heeft belangen in Syrië met zijn militaire basis in Tartus. Heeft Amerika niet in 130 landen (maar nog niet in Syrië) een militaire basis? Zou Amerika geen belang stellen in een uiterst strategisch belangrijk land als Syrië met een enorme rijkdom aan gas en een toegang naar de Middellandse Zee? Heeft Hillary niet vanaf het begin luid haar eis wereldkundig gemaakt;: 'We need a new Middle East'? Een destabilisatie om nieuwe machtsverhoudingen te kunnen installeren? Nadat militaire interventie onmogelijk bleek, volgden de moordaanslagen, de verwoestingen en het aanwakkeren van de sektarische haat. Willen Saoudi-Arabië en Qatar echt Syrië helpen in zijn groei naar democratie of willen ze hun dictatoriale islam vestigen in dit meest seculiere land van de Arabische wereld? Je kunt het natuurlijk voorbeeldig noemen dat er in Saoudi-Arabië nooit verkiezingsfraude heeft plaatsgevonden, maar je moet er wel bijvoegen dat daar zelfs geen verkiezingen mogelijk zijn! Voelt het Westen zich geroepen deze gruwel nog te steunen om na de verwoesting van het land een graantje mee te pikken bij de verdeling van de macht in dit 'Nieuwe Midden-Oosten'?
25-08-2012 om 09:10
geschreven door Gust Adriaensen
24-08-2012
Welkom in de Witte Netevallei!
Welkom in de Witte-Netevallei!
24-08-2012 om 18:44
geschreven door Gust Adriaensen
De Witte Netevallei toont nu reeds haar uitzonderlijke pracht...
De Witte Netevallei toont nu reeds haar uitzonderlijke pracht...
...in de toekomst wordt ze nog magnifieker!
Zondag 26 augustus wordt het nieuwe wandelpad in de Witte Netevallei aan de Retiese watermolen, officieel ingehuldigd.
Het door Natuurpunt ingediende project 'Terug naar de toekomst' kon via Regio Midden-Kempen Beweegt, heel wat financiële steun in de wacht slepen.
Daarmee werd een plankenpad, een brug en een uitkijkplatform gebouwd. Maar ook werd een tiental borden met uitvergrote foto's geplaatst precies of ongeveer op de plekken waar die foto's zestig, zeventig jaar geleden, door de vroegere eigenaar van het gebied, Henri Van den Wildenbergh, werden genomen. Zo is het wandelpad ook een natuurhistorisch pad geworden. De foto's zeggen iets over het verleden maar geven ook al enigszins een beeld van de toekomst, want het beheer van het gebied zal erop gericht zijn het uitzicht zoals dat op de foto's te zien is, te herstellen in de toekomst. Vandaar: 'Terug naar de toekomst'.
Ook de brochure die werd samengesteld, is iets aparts. Aan de hand van de prachtige natuurfoto's van Henri Van den Wildenbergh, wordt vanuit zijn standpunt het verhaal van de Witte Netevallei uit de doeken gedaan. Dat verhaal wordt gecombineerd met enkele gedichten en wetenswaardigheden over de fauna en flora van het gebied.
Op zondag 26 augustus kan iedereen vanaf 13 uur het wandelpad inwandelen onder begeleiding van een gids of op eigen houtje.
Echt niet te missen!
24-08-2012 om 13:55
geschreven door Gust Adriaensen
'Een bouillabaisse van ideeën en ideetjes'
Paul De Grauwe, econoom, in De Standaard:
Maar wat is dat, de N-VA? Waar staan zij voor: individualisme of nationalisme? Ze willen het zogezegd allebei, dat is toch een enorme contradictie? In een nationalistische partij zou de solidariteit sterk aanwezig moeten zijn. Maar omwille van politieke redenen heeft De Wever geprobeerd om er liberale elementen in te smokkelen.
De N-VA is een bouillabaisse van ideeën en ideetjes, waar ze zelf nog niet klaar in zien. Als ze het liberale verhaal doordrukken, clashen ze met hun nationalistisch verhaal. Je moet toch echt gek zijn om te geloven dat er met de N-VA aan de macht meer volksverbondenheid zal komen? Het is pure politieke marketing.
24-08-2012 om 08:08
geschreven door Gust Adriaensen
23-08-2012
Augustinus van Hippo
Op 28 augustus viert de Rooms-katholieke kerk Sint-Augustinus, bisschop, kerkleraar, filosoof, en regelvader van o.a. de norbertijnenorde.
Augustinus werd geboren op 13 november 354 en stierf op 28 augustus 430. Zijn invloed als theoloog en denker binnen het christendom, in het bijzonder het kloosterwezen, en binnen de geschiedenis van het westerse denken, kan moeilijk onderschat worden.
Augustinus was een bijzonder productief schrijver. Zijn bekendste werk is 'Confessiones' of 'Belijdenissen'. Daaruit komt het beroemdste citaat van Sint-Augustinus: 'Gij hebt ons gemaakt voor u en onrustig is ons hart totdat het rust vindt in u'.
Uiteraard viert ook de norbertijnengemeenschap van Postel de Heilige Augustinus. Op dinsdag 28 augustus is er om 11.30 uur in de abdijkerk een pontificale hoogmis, waar iedereen welkom is.
23-08-2012 om 20:13
geschreven door Gust Adriaensen
D. Maes: 'Syrië de stem van de zwijgende meerderheid' (4)
PATER DANIEL MAES:
SYRIE DE STEM VAN DE ZWIJGENDE MEERDERHEID
MUSSALAHA OF VERZOENING (4)
Het 'Syrische regime' is al lang gevallen
Op 26 februari 2012 werd een referendum gehouden over een nieuwe constitutie. De 'oppositie' heeft met de steun van het Westen alles gedaan om dit referendum te boycotten en in diskrediet te brengen. In Yabroed werden boxen met stembrieven vernietigd. Toch werd er nog door 57 % van de bevolking gestemd en 89,4 % aanvaardde de nieuwe constitutie. Hierbij werd het monopolie van de Baathpartij voorgoed opgeheven ten voordele van een meerpartijenstelsel. Inmiddels is er ook een nieuw parlement waarin dertig vrouwen zetelen.
Ik leef samen met o.a. vier Libanezen die de Libanese oorlog hebben meegemaakt. Het Syrische regime had voor hen al lang alle geloofwaardigheid verloren. Toch zijn zij nu de eersten die waarschuwen dat Syrië moet standhouden omdat het alternatief vele malen erger is voor allen. Een soennitische vriend die al lan luid verkondigt dat hij eigenhandig Assad wil onthoofden, kwam onlangs vragen of we hem geen 'noveen' konden bezorgen. Hij wist dat christenen speciale gebeden hadden voor bijzondere intenties. Een noveen, waarom? Hij wilde van nu af iedere dag bidden opdat Assad zou standhouden want de gruwelen die hij in zijn familie van 'de oppositie' had meegemaakt, waren veel erger dan van het 'Syrische regime'.
Een pleidooi voor het behoud van Syrië en de huidige regering houdt geen enkele goedkeuring van de fouten, corruptie, vergissingen of misdaden. Het is de nuchtere vaststelling dat er geen enkel aanvaardbaar alternatief is, dat geen onherroepelijke gruwel brengt. Tevens dienen we te erkennen dat de Syrische bevolking zelf zijn weg van hervormingen kan en mag gaan. Dit is de oorspronkelijke betekenis van 'democratie': een volk dat zelf tracht te zorgen voor de gelijkwaardige behandeling van al zijn burgers.
23-08-2012 om 11:30
geschreven door Gust Adriaensen
22-08-2012
D. Maes: 'Syrië de stem van de zwijgende meerderheid' (3)
PATER DANIEL MAES:
SYRIE DE STEM VAN DE ZWIJGENDE MEERDERHEID
MUSSALAHA OF VERZOENING (3)
Wie is de oppositie?
Vanaf het begin waren er allerlei oppositiegroepn met hun leiders. De CNCCD (Comité National de Coordination pour le Changement Démocratique) is de oudste en erg verdeeld. Ze wil de regering weg maar geen buitenlandse tussenkomst. De meest gematigde oppositiegrope bevat de nationale Syrische partij, het Koerdische initiatief, de communistische Syrische partij en diverse andere. Zij willen een dialoog met de regering en wijzen elke buitenlandse tussenkomst radicaal af. De derde is de buitenalndse oppositiegroep van de CNS (Conseil National Syrien), gedomineerd door de moslimbroeders (vanuit Washington, Londen, Brussel). Deze religieuze extremisten wijzen de dialoog en de democratische hervormingen af en roepen op tot een gewapende jihad om Syrië terug te brengen tot het strenge islamisme. De CNS wil doorgaan voor de officiële vertegnewoordiging van Syrië maar is in feite een schande voor de bevolking. Ze geniet wel de steun van Amerika, Engeland, Frankrijk, Turkije, Libanese militeis, Jordanië en natuurlijk Saoudi-Arabië en Qatar.
Binnen en buiten deze groepen opereren steeds meer cirminele bendes die van de groeiende onveiligheid misbruik maken om hun slag te slaan. NAVO-vliegtuigen hebben op 26 november 2011, Abdel Hakim Belhadj, de 'slachter' van Bagdad en Tripoli, samen met een bataljon van 700 Libanese (Al-Qaeda) strijders overgebracht naar de noordgrens met Syrië (in Eskandarun, Turkije) om Damascus aan zijn erelijst toe te voegen. Als eindejaarsgeschenk kreeg hij een massa wapens mee, gestolen uit de depots van Khadaffie. Twee dagen voor Kerstmis is hij al begonnen met een aanslag in Damascus: meer dan 50 doden en meer dan 200 gewonden. Ondertussen maakt zelfs onze Belgische staatsveiligheid zich zorgen omdat nu blijkt dat moslimfundamentalisten vanuit ons land aan de zijde van Al-Qaeda in Syrië strijden!
Kortom, het vreedzaam gekir van vredesduiven in 'de oppositie' wordt luid overschreeuwd door de onberekenbare gruwelen van criminele bendes die alom terreur zaaien. De jongeren zijn ontgoocheld omdat buitenlandse machten hun agenda dicteren. De nationalisten zijn bedrogen omdat gewapende groepen met hun eis van een buitenlandse militaire interventie hen overschreeuwen. De gematigde moslims zijn bedrogen omdat salafisten en fundamentalisten een totalitaire dictatuur willen vestigen, die nog veel erger is dan de Syrische regering ooit was. En de gewone burgers zijn ontgoocheld omdat zij slachtoffer zijn van gewapende bendes alom, waartegen ze niet meer beschermd zijn.
22-08-2012 om 13:16
geschreven door Gust Adriaensen
21-08-2012
'Het laatste oriëntatiepunt van de mensen'
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer:
Het monnikenwezen is tijdens de heftige bewegingen in de geschiedenis niet alleen de wezenlijke drager van de culturele continuïteit gebleven, maar vooral van de fundamentele religieuze en zedelijke waarden, en daarmee het laatste oriëntatiepunt van de mensen werd en de drager van de prepolitieke en boven de politiek staande kracht voor de steeds opnieuw nodige wedergeboorte.
21-08-2012 om 08:12
geschreven door Gust Adriaensen
20-08-2012
Abdij Postel: een levende geloofsgemeenschap
Abdij Postel: een levende geloofsgemeenschap
Tertio, een christelijk opinieweekblad, besteedde een tijd geleden uitgebreid aandacht aan de norbertijnenabdij van Postel.
Abt Testaert geeft uitleg bij de economische activiteiten van de abdij. Het kruidenlabo en de kaasmakerij van Postel genieten ruime bekendheid. Maar kaas is niet de kern van Postel, aldus abt Testaert.
Het individuele gebed, het gemeenschappelijke getijdengebed en de liturgie sturen het leven van de norbertijnen. Voor de bezoekers is de abdij een ankerpunt. Een plaats waar katholieken naartoe komen om de eucharistie te vieren en de sacramenten te ontvangen. Ook niet-gelovigen kunnen bekoord worden door de schoonheid van de liturgie en de rust binnen de abdijmuren.
Ieder die wil, kan de gebedstijden meevieren of bijwonen. Het morgengebed heeft om 6.45 uur plaats. Om 11 uur wordt de eucharistie gevierd, gevolgd door het middaggebed. 's Avonds om 18 uur is er het avondgebed, dat een half uurtje duurt. De rustgevende afwisseling van psalmgezang, lezing, stiltemoment, bekoort zowel gelovigen als niet-gelovigen.
20-08-2012 om 11:45
geschreven door Gust Adriaensen
D. Maes: 'Syrië De stem van de zwijgende meerderheid' (2)
PATER DANIEL MAES:
SYRIE DE STEM VAN DE ZWIJGENDE MEERDERHEID
MUSSALAHA OF VERZOENING (2)
Een vreedzame volksopstand?
Ik heb het begin van de opstand kunnen waarnemen in ons dorp Qâra, met zijn 25.000 soennieten en bijna 500 christenen.
Wij waren regelmatig te gast bij onze collega abouna Georges, de byzantijnse pastoor en werden hartelijk ontvangen door christelijke fmilies maar even hartelijk door moslimfamilies. We genoten van de sterke traditie van vrijheid, gelijkheid en vreedzame samenleving waarvan het Syrische volk een model was. Geweld en stelen kwamen gewoon niet voor, er waren geen armen en er was genoeg welvaart voor zowat iedereen. Iedere vrouw en elk meisje kleedde zich zoals ze wilde. Mannen en vrouwen van elke etnische afkomst of geloofsgroep konden alle posten bekleden. Bovendien bood Syrië aan bijna twee miljoen vluchtelingen een gastvrije thuis en een gelijkheid, die ze nergens elders in de Arabische wereld kregen. De vluchtelingen hebben we toen vooral in Damascus ontmoet maar ook in Qâra en in ons klooster. En de levensverwachting van de Syrische bevolking is gestegen van 56 (in 1970) naar 72 jaar (in 2006). Wie heeft belang bij de huidige ontwrichting van het land?
Plots veranderde de samenleving radicaal. De grootinquisiteur van de moslimbroederschap Muhammad Ryad Al-Shaqfa riep vanuit de Verenigde Arabischische Emiraten en Jemen, alle moslims op (14-2-2011) om te vechten tegen Syrië. Hij schreeuwde om een militaire interventie van buitenaf.
Vanuit de pastorie te Qâra kon je vanaf april 2011 elke vrijdagavond een groepje jongeren aan de moskee wild zien roepen en manifesteren tegen de regering en de president, onder leidng van vreemden. Sommigen maakten er filmpjes van waarvoor ze door Al Jazeera dik betaald werden, aldus de pastoor die hen kende. En zoals herrieschoppers in onze dorpen eigenlijk door niemand gesteund of gewild worden, zo werd deze groep door niemand in het dorp gesteund. Toch groeide deze groep herriemakers. Het kwam tot brandstichtingen en gewapend geweld. Ook de pastoor werd overvallen, bestolen en kon ternauwernood ontsnappen aan een wurging door gemakserde mannen met een vreemde tongval. En voor ons was er geen sprake meer van een gezellig bezoekje aan Qâra.
Van vrienden hoorden we dat het op andere plaatsen op dezelfde wijze verliep. Een georganiseerde 'oppositie' bepaalde wanneer er gemanifesteerd moest worden en wanneer de winkels dienden te sluiten. In Homs en Quosseir werden kinderen van christelijke gezinnen of gematigde moslims bedreigd en zelfs vermoord omdat ze weigerden mee te doen met een antiregeringsmanifestatie. Indien de bevolking van Aleppo, aldus de plaatselijke aartsbisschop Jeanbart, zich in augustus 2012 niet energiek tegen deze gewapende bendes had verzet en het leger geholpen, was de stad al na één dag ingenomen.
Dit alles heeft niets te maken met een 'vreedzame volksopstand'.
20-08-2012 om 08:54
geschreven door Gust Adriaensen
U komt toch ook het natuurhistorische pad inwandelen?
U komt toch ook het natuurhistorische wandelpad in Retie inwandelen?
Op zondag 26 augustus 2012 kan u vanaf 13 uur het natuurhistorisch wandelpad in de prachtige Witte Netevallei aan de watermolen in Retie, onder begeleiding van een natuurgids inwandelen.
U kan dat ook op eigen houtje doen aan de hand van een gloednieuwe, boeiende brochure.
20-08-2012 om 08:32
geschreven door Gust Adriaensen
19-08-2012
D. Maes: 'Syrië De stem van de zwijgende meerderheid' (1)
PATER DANIEL MAES:
SYRIE DE STEM VAN DE ZWIJGENDE MEERDERHEID
MUSSALAHA OF VERZOENING (1)
Onze media vertellen meestal over een vreedzame opstand van de Syrische bevolking die steeds bloediger door het regime wordt onderdrukt, over de internationale gemeenschap die het regime meer onder druk moet zetten en de oppositie daadkrachtiger helpen om het bloedvergieten te stoppen en over Rusland en China die tot inzicht moeten komen om hun steun aan dit bloedig regime op te geven.
Deze algemene opinie, verpakt in halve waarheden en hele leugens, brengt niet alleen hen in levensgevaar die op grond van wat er echt in Syrië gebeurt ijveren voor het behoud van dit land, maar wakkert bovendien het bloedvergieten nog aan. Buitenlandse interventies zijn niet de oplossing maar de oorzaak van het geweld.
Laat Syrië gerust. Het volk wil vrede. Laat het zelf zijn weg van 'mussalaha' of verzoening gaan.
19-08-2012 om 16:10
geschreven door Gust Adriaensen
18-08-2012
Chemtrails?
Ook al opgemerkt dat er de laatste dagen een intense vliegactiviteit is? En dat er zich allerlei uitwaaierende witte slierten , vaak in rasterpatronen, aftekenen?
En daarmee duikt weer de vraag op: zijn dat gewone condensslierten of zijn het 'chemical trails'.
Ongewoon zijn ze alleszins en nog ongewoner is dat een fenomeen dat door iedereen die eens geregeld naar de lucht kijkt, als abnormaal wordt ervaren, nooit echt de kranten of de verduidelijking van bv. een weerman of weervrouw haalt.
Ondertussen circuleren al vele jaren op bv. You Tube talloze filmpjes over de criminele bedoeling van de instanties die opdracht geven voor deze zgn. 'chemtrails'. Surf bv. eens naar http://www.youtube.com/watch?v=EvjeK2RPMMg Hieronder enkele foto's van chemtrails(?) in de Kempense lucht.
18-08-2012 om 13:38
geschreven door Gust Adriaensen
17-08-2012
'Dien maar klacht in'
De advocaat van Van Gheluwe klaagt aan dat zijn cliënt aan de publieke schandpaal wordt genageld op basis van een klacht die nog niet eens bewezen is.
Landuyt roept zijn collega op tot 'consequentie' maar daarvan is in zijn eigen 'opiniestuk' in De Standaard alvast weinig te bespeuren.
In de zaak Van Gheluwe heeft Landuyt, nota bene jurist en de 'justitiespecialist' van SP-a, zich vroeger ook al in allerlei onjuridische bochten gekronkeld en zich eerder als een populistische mediaman-politicus gemanifesteerd,die electoraal garen wilde spinnen, dan als een serene jurist die de rechtsstaat consequent respecteert.
Ook in dit stuk laat hij weliswaar in het midden of 'de feiten in de klacht wel effectief gebeurd zijn' maar uit heel de tekst en de teneur ervan blijkt dat hij (net zoals het hele mediacircus) daarvan uitgaat.
Het toppunt van Landuyts cynische juridische spitstechnologie is wel: als je door een gemediatiseerde klacht aan de publieke schandpaal wordt genageld, dien dan zelf maar een klacht wegens laster in.
Nou zeg. Dergelijke manier van doen, tast toch ten gronde elke gezond rechtsgevoel aan.
Een voorstel: beschuldig Landuyt van erge, zeer erge feiten. Of ze waar of niet waar zijn, heeft geen belang. Landuyt moet maar klacht indienen wegens laster en eerroof. En dan moeten ze door de gerechtelijke instanties op hun waarheid onderzocht worden.
Ik heb een sterk vermoeden dat Landuyt er niet mee zal kunnen lachen. Ook al is zijn zieltje zo proper als dat van een eerste communicant (en dat wil wat zegggen voor een SP-a'er), zijn reputatie als jurist, als politicus, als mens tout court, zal voorgoed naar de vaantjes zijn.
Waarom geeft hij dan dergelijk advies, zo langs zijn neus weg, aan een jongere collega? Verre van fraai. Collegiaal niet. Juridisch zeker niet.
17-08-2012 om 09:16
geschreven door Gust Adriaensen
15-08-2012
Patriarch Grégorios III Laham: 'De christenen: het vredestichtende volksdeel van Syrië'
In een uitgebreide mededeling onder de titel 'Syrie: réflexions sur le rôle des chrétiens', maakt patriarch Grégorios III Laham van de Grieks-melkitische katholieke kerk in Syrië, zijn overwegingen en waarnemingen omtrent de dramatische gebeurtenissen in Syrië én de positie van de lokale kerk, wereldkundig.
De patriarch schrijft dat de christenen net als de andere bevolkingsgroepen in Syrië, slachtoffer zijn van het geweld. Maar de christenen vormen de zwakke schakel. Zij zijn weerloos, zijn het sterkst overgeleverd aan uitbuiting, uitsluiting, verbanning, mishandeling en zelfs eliminatie. Anderzijds, stelt de patriarch, zijn de christenen het vredestichtende volksdeel van Syrië zijn. 'De christenen roepen op tot de dialoog, tot de verzoening, tot de vrede en tot de eenheid tussen alle zonen en dochters van hetzelfde vaderland', aldus de patriarch.
Het document van patriarch Grégorios is belangrijk omdat het een ander licht laat schijnen over wat er in Syrië aan de hand is, dan de tot nu toe erg eenzijdige en bevooroordeelde berichtgeving over dat land.
Hieronder vindt u de integrale tekst van de patriarch.
Réflexions du patriarche Laham: Chers amis, Le plus grand danger en Syrie actuellement est lanarchie, le manque de sécurité ainsi que lirruption massive des armes de tous côtés. La violence est, hélas, le langage qui prévaut aujourdhui. Et la violence génère la violence. En Syrie, ce danger guette et atteint tous les citoyens, sans différences de race, religions ou colorations politiques. Les chrétiens, eux aussi, sont exposés à ce même danger. Mais ils sont le maillon faible. Sans défense, ils sont la partie la plus exposée à lexploitation, à lextorsion, aux enlèvements, aux sévices et même à lélimination. Mais ils sont aussi la partie pacificatrice, non armée, celle qui appelle au dialogue, à la réconciliation, à la paix et à lunité entre tous les fils et filles de la même patrie. Voici un langage des plus rares que beaucoup ne veulent pas entendre. Nous, chrétiens, à qui fut confié lEvangile de la Paix, nous nous sentons appelés à le promouvoir. Malgré cela, il ny a pas de conflit islamo-chrétien. Les chrétiens ne sont pas ciblés en tant que tels mais ils comptent parmi les victimes du chaos et du manque de sécurité. Le plus grand danger est lingérence déléments étrangers arabes ou occidentaux. Cette ingérence se traduit par les armes, largent et les moyens de communications à sens unique, programmés et subversifs.
Cette ingérence est nuisible même à ce qui sappelle lopposition. Elle nuit aux justes revendications qui sexpriment un peu partout. Lingérence nuit à lunité nationale intérieure et mélange les cartes. Cette ingérence affaiblit aussi la voix de la modération qui est spécifiquement celle des chrétiens et, plus particulièrement, la voix des Patriarches et des Evêques ainsi que la voix de lAssemblée des Hiérarques Catholiques en Syrie. LEglise locale a fait entendre sa voix à plusieurs reprises et les déclarations des chefs des Eglises chrétiennes se sont caractérisées par cette modération et par lappel à la réforme, à la liberté et à la démocratie ainsi quà la lutte contre la corruption, lappui au développement, à la liberté de la parole et elle la promotion du dialogue. Nulle part dans ces déclarations on ne fait allusion à la persécution des chrétiens qui, nous lavons vu, ne sont pas ciblés en tant que tels. Aucune allusion non plus aux notions de « musulmans », « salafistes », « fondamentalistes », « opposants », « peur », « régime » ou « Parti ». Les déclarations appelaient à plus de dialogue et à plus de réformes, à la participation aux partis et aux élections parlementaires. Le langage des déclarations était toujours positif, pacifique, appelant à lamour et au dialogue et au refus de recourir aux armes. Il invite à sauvegarder les citoyens sans défense et à ne pas pousser les civils dans les conflits. Bref, les déclarations sont très éloignées de tout extrémisme de nimporte quel genre. Tout en étant citoyennes, elles ne sont point dirigées contre telle ou telle partie, à lintérieur ou à lextérieur. Je ne sais pas quelle est la raison de la campagne contre les pasteurs des Eglises en Syrie et contre leurs prises de positions. Je me demande doù viennent les qualificatifs quon leur colle de compromission, dexploitation et de collusion avec le régime, de temporisation, desclavage ou dindolence ? Il faut savoir que lEtat et ses responsables nont jamais adressé aux pasteurs une indication ou une invitation à faire telle déclaration ou à adopter telle position. La liberté des pasteurs a été garantie partout et elle lest à ce jour, que ce soit dans leur comportement ou leurs déclarations privées ou publiques. Personnellement jai effectué un périple au mois de mars 2012 dans les capitales européennes. Je nai demandé aucune permission ni aucune orientation à personne et personne ne ma réclamé dadopter une quelconque position. Jai exprimé cela dans un document qui résume la plupart de mes convictions face à la situation qui prévaut en Syrie.
Il est possible à tous de consulter les documents que jai publiés avec les appels successifs au jeûne, à la prière, au dialogue, à la réconciliation, au rejet de la violence et à éviter le recours aux armes Il y a aussi les déclarations de lAssemblée des Hiérarques Catholiques en Syrie et les déclarations des trois Patriarches dont le siège patriarcal est en Syrie : ce sont le Patriarche grec-orthodoxe, le Patriarche syriaque- orthodoxe et le Patriarche grec-catholique (cf : http://www.pgc-lb.org/fre/ news_and_events/Nouvelles-de-Syrie). Ces pasteurs et les communiqués quils ont publiés sont la voix officielle de lEglise en Syrie. Aussi, en ma qualité de Patriarche et de Président de lAssemblée des Hiérarques catholiques en Syrie jappelle tout le monde à considérer cette voix comme la position autorisée de lEglise en Syrie. Nous ne permettons à personne de parler en notre nom ou au nom des chrétiens de Syrie, de défigurer nos déclarations ou de nous coller des accusations de quelque genre que ce soit. De même, il est subversif de douter de la crédibilité des pasteurs de lEglise ou de leur transparence, de leur fidélité ou de leur objectivité, de la véracité de leurs sources dinformation ou des nouvelles quils diffusent. Les pasteurs ne sappuient pas sur les moyens de communication. Mais ils sont en contact permanent avec leurs prêtres, leurs moines et leurs moniales ainsi quavec les fidèles et tous les autres citoyens. Ils sont des pasteurs qui veillent aux affaires des fidèles chrétiens et ils sont aussi en contact avec les citoyens de toutes les confessions et avec les personnalités proéminentes de la patrie. Dans toutes ces situations ils sont libres dans leurs comportements, leurs mouvements et leurs déclarations. Ils appellent toujours à lédification mutuelle, au dialogue et à la solidarité entre tous. En revanche, nous considérons que ce sont les positions de certaines personnalités, dune presse déterminée et dinstitutions particulières qui nuisent aux chrétiens en Syrie et les exposent au danger, à lenlèvement, à lexploitation et même à la mort. Ces positions accablent les chrétiens de fausses accusations, semant le doute dans leurs curs et diffusant la peur et lisolement. Par suite, elles aident à leur exode à lintérieur du pays ou à lextérieur Ce sont ces positions elles-mêmes qui prétendent intempestivement sintéresser aux chrétiens qui peuvent augmenter le radicalisme de certaines factions armées contre les chrétiens. Elles exacerbent les relations entre les citoyens, particulièrement entre les chrétiens et les musulmans comme ce fut le cas à Homs, à Qusayr, à Yabrud et Dmeineh Sharquieh etc
Cest pourquoi nous invitons ces institutions et ces personnalités à sintéresser en Syrie plutôt à la paix civile. Quelles favorisent lappel au dialogue et à la réconciliation, au rejet de la violence. Quelles uvrent pour la sauvegarde de la sécurité des civils sans défense dans le conflit actuel de sorte à ne pas les exposer au danger, de peur quils ne deviennent la cible dattaques dune faction ou de lautre et ne succombent ainsi, victimes de lanarchie, de linsécurité, du terrorisme, de lexploitation et des enlèvements ainsi que des liquidations, comme nous le référons plus haut. Ces réflexions et ces observations émanent de notre Foi chrétienne et de nos convictions patriotiques ainsi que de notre connaissance de notre histoire chrétienne et de notre héritage syrien, spécialement en ce qui concerne la convivialité, louverture et le respect mutuel malgré les temps difficiles par lesquels passe la patrie où les relations entre les civils ont été malmenées quils soient musulmans, chrétiens ou autres. Nos positions et nos réflexions émanent de notre conviction que, malgré le sang qui a coulé en abondance et les haines qui se sont manifestées avec les sentiments dinimitié et de rancur, les syriens, à cause de leur longue histoire, restent experts en convivialité et quils peuvent résoudre cette crise dangereuse, unique dans leur histoire, sentraidant les uns les autres, saimant et se pardonnant et uvrant ensemble pour lavenir commun. Aussi nous mettons beaucoup despérance dans les initiatives de la société civile pour renforcer la charité et les liens entre les syriens que le conflit menace de détruire. Nous prions pour le succès du mouvement Mussalaha (réconciliation) dans lequel sont actifs à côté de leurs frères des autres confessions des délégués de toutes les Eglises. Cest cela qui constitue la base pour les solutions efficaces aux évènements tragiques. De même, nous croyons, nous espérons et nous attendons que le ministère de la réconciliation, créé spécialement pour la Mussalaha, réussisse dans sa mission de ramener lunité et lamour dans les curs de tous. Cest ce qui prépare la voie à la résolution du conflit. Nous avons beaucoup despoir dans la création de ce nouvel organe quest le ministère de la réconciliation. Bien sûr nous appelons encore et toujours à rejeter la violence et à arrêter son cycle de tueries et de destruction, spécialement contre les civils démunis qui, en réalité sont les victimes sans défense, quils soient chrétiens ou musulmans.
Nous aimons affirmer avec véracité et franchise que notre position en tant que chrétiens émane du fait que nous sommes des citoyens dune société laïque ainsi que de notre identité chrétienne. Ce quon appelle les prérogatives dont on croit que les chrétiens jouissent en Syrie ne sont que les droits universels de tous les citoyens syriens à quelque confession quils appartiennent. Cela est basé sur lhistoire et le système confessionnel des « millet » du temps des Ottomans. Le Patriarche était alors la tête de son Eglise cest-à-dire sa référence religieuse et séculière. La matière de la jurisprudence ecclésiastique privée sest développée pendant le protectorat français puis les gouvernements syriens successifs jusquau gouvernement actuel. Donc laffirmation que, le statut des chrétiens est fruit de leur adhérence au régime et tombera avec lui est absolument fausse ! Le monde islamique a besoin de la présence chrétienne auprès de lui, avec lui et pour lui en liaison et en interaction comme cétait le cas historiquement. Cette présence perdurera et elle doit perdurer. Jaffirme que lIslam a besoin du Christianisme et que les musulmans ont besoin des chrétiens et nous resterons avec eux et pour eux comme nous lavons toujours été par le passé et tout au long de 1435 ans dhistoire commune. APPEL Pour terminer : Notre grand appel en tant que chrétiens, sadresse au monde arabe pour linviter à lUnité : la division du monde arabe a toujours été la cible majeure interne et externe. Cette division est la raison des dangers qui guettent la région et elle est la cause de labsence dune solution juste et globale au conflit israélo-palestinien. Ce conflit est le fondement et la cause primordiale de la plus grande partie des malheurs, des crises et des guerres du monde arabe. Ce conflit, du témoignage du Saint-Père le Pape, de beaucoup decclésiastiques, de Nonces apostoliques et, même, du témoignage de politiciens israéliens et juifs, est la cause primordiale de lexode des chrétiens. Oui, la division du monde arabe, du témoignage des personnes précitées soppose à une solution de ce conflit depuis 64 ans !!! (cfr lavis de Tzivi Levni dans Financial Times 1 3/7/2012). La Paix est dans lunité du monde arabe et le salut des chrétiens nest assuré que dans lunité du monde arabe, doù découlent les circonstances propices à la convivialité et au dialogue islamo-chrétien et islamo- islamique. Le plus grand danger dans ce domaine atteint lIslam lui- même quand il se divise suivant les lignes de fracture du monde arabe. La preuve étant le conflit sunnite-shiite. Ce phénomène est plus dangereux que le danger quencourent les chrétiens ou les autres confessions en
Syrie et dans la région. Ce sont les crises et les guerres qui sont la cause de lexode des chrétiens et la cause de la dégradation des relations islamo-chrétiennes. Oh nos frères en Europe : intéressez-vous à lunité du monde arabe. Vous aiderez ainsi les chrétiens. Oh nos frères en Europe, résolvez le conflit israélo-palestinien. Vous aiderez ainsi les chrétiens. Oh nos frères en Europe, uvrez pour la paix au Moyen-Orient. Vous aiderez ainsi les chrétiens. Notre destin à tous, chrétiens et musulmans arabe est le même. Ne nous coupez pas de notre environnement communautaire arabe ni de notre environnement communautaire musulman. Aidez-nous à jouer notre rôle et notre mission dans le monde arabe pour que nous soyons présents dans le monde arabe, avec lui et pour lui et dêtre en lui comme la lumière, le sel et le levain. Intéressez-vous à nous dans notre environnement communautaire et à cause de lui. Et ne faites pas de nous, dans vos analyses, des intrus de notre monde arabe islamo-chrétiens ni des agents auprès de lui, des dhimmis ou des protégés par vous ou par dautres que vous. Aidez-nous à être les chrétiens de lEglise des Arabes et de lEglise de lIslam. Nos frères en Europe : ne cachez pas vos intérêts derrière votre zèle envers les chrétiens ! Nous invitons nos frères et surs dans lOrient arabe et en Europe et partout ailleurs, Etats, institutions religieuses ou humanitaires à nous aider en cette entreprise dUnité et nous proclamons : « une voix arabe unie et une voix occidentale unie peuvent redonner la sécurité et la sauvegarde à la Syrie et à tout le Moyen-Orient pour marcher ensemble vers un avenir meilleur ». Davance nous sommes reconnaissants à tous ceux qui répondront à cet appel. Et nous avons besoin du rôle unique du Pape et du Vatican et nous espérons que la visite du Pape au Liban en septembre prochain sera un appui pour ces réflexions que je rédige sur la situation dans le monde arabe et plus précisément en Syrie. Puisse le Seigneur de lHistoire nous donner Son Esprit-Saint pour nous Puisse le Seigneur de lHistoire nous donner Son Esprit-Saint pour nous guider sur les chemins du Bien. Amen ! Grégorios III Laham
Patriarche grec-melkite catholique DAntioche et de tout lOrient, de Jérusalem et dAlexandrie
15-08-2012 om 19:34
geschreven door Gust Adriaensen
Kerk en Staat
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer
-De staat zelf is niet de bron van waarheid en moraal. De staat is niet absoluut.
-Om met elkaar een zinvolle en leefbare geordendheid te grondvesten, is het nodig een minimale waarheid te kennen en het goede te herkennen.
-De staat moet de voor hem absoluut noodzakelijke mate aan inzicht en waarheid over het goede van buitenaf toelaten.
-De poging tot vereenzelviging met en daarmee tot religieuze verabsolutering van de staat, die daarbij meteen de religie corrumpeert, is in de hele geschiedenis aan te wijzen. Maar er bestaan beslist ook positieve modellen van relaties tussen religieus gefundeerd moreel besef en ordening van de staat.
-Het christelijke geloof heeft bewezen de meest universele en rationele religieuze cultuur te zijn, waardoor ook tegenwoordig aan het verstand de basisstructuur van het morele besef wordt aangeboden.
-De kerk mag zichzelf niet tot staat verheffen of als machtsorgaan binnen of boven de staat optreden. Doet de kerk dat wel, dan maakt zij zichzelf tot staat met de totalitaire inslag die zij juist wil uitsluiten. Zij zou door de versmelting met de staat de essentie van de staat en ook haar eigen essentie verwoesten.
-De kerk blijft voor de staat een 'van buitenaf'. Alleen dan zijn beide wat ze moeten zijn. De kerk moet evenzeer op haar eigen terrein en binnen haar grenzen blijven als de staat.
15-08-2012 om 08:33
geschreven door Gust Adriaensen
14-08-2012
'Buitenlandse inmenging in Syrië erger dan het Assad-regime'(2)
De bevindingen en meningen van Franssen en Botenga liggen helemaal in de lijn van wat pater Daniël Maes, norbertijn van Postel, al maandenlang naar voren brengt.
Pater Maes zet zich al jaren met hart en ziel in voor de Syrische christenen.Hij hekelt de door Amerika en het Westen gedirigeerde leugenachtige en partijdige berichtgeving over de gebeurtenissen in Syrië. Hij betreurt ook dat de christenen en de kerkelijke hiërarchie in het Westen, niet meer steun geven aan de christenen en de hiërarchie in het Oosten. Pater Maes vreest dat de christenen en andere minderheidsgroepen de grootste slachtoffers zullen zijn wanneer de rebellen, die sterker en sterker gedomineerd worden door al-Quaida-fundamentalisten, de macht overnemen. Via zijn contacten in Syrië heeft hij overigens ondertussen vernomen, dat er in de wijk Dmeieh Sharqieh van Homs, nabij Qousseir op 10 augustus door terroristen weer tien christenen vermoord zijn. Er zijn geregeld gerichte aanslagen tegen christenen.
Pater Maes zal binnenkort een tekst in het licht geven waarin hij vanuit zijn jarenlange ervaring in Syrië, zijn standpunt en visie uiteenzet, onder de titel: Syrië. De stem van de zwijgende meerderheid: mussalaha of verzoening.
14-08-2012 om 13:07
geschreven door Gust Adriaensen
13-08-2012
'Buitenlandse inmenging in Syrië erger dan het Assad-regime'(1)
In een artikel in De Standaard stellen Mario Franssen, coördinator van Intal (een beweging voor internationale solidariteit) en Marc Botenga (coördinator van Partners & Policy van Geneeskunde voor de Derde Wereld), dat de buitenlandse inmenging in Syrië, wel eens erger zou kunnen zijn dan de kwalen van het Assad-regime.
Zij keuren het autoritaire regime ten stelligste af maar wijzen erop dat in de zgn. Syrische revolutie 'tientallen milities, met tegenstrijdige belangen en buitenlandse broodheren' de overhand hebben genomen. Een zootje ongeregeld, dat rijkelijk voorzien wordt van geld en wapens, waarin al-Qaeda meer en meer invloed uitoefent en dat de etnisch-religieuze tegenstellingen opstookt. Een treffend voorbeeld daarvan is het opleggen van een speciale belasting voor niet-moslims in de voornamelijk christelijke gebieden rond Homs.
Anderzijds, aldus Franssen en Botenga, is Syrië een land dat decennia geen etnische of communautaire conflicten kende, waar sjiieten, soennieten, Alawieten, Droezen, Koerden en christenen vreedzaam samenleefden. De levensverwachting nam er toe van 56 jaar in 1970 tot 72 jaar in 2006. Syrië is een van de weinige Arabische lekenstaten, en een van de weinige landen die een element van stabiliteit vormden in de onrustige regio van het Midden-Oosten. Dat land, schrijven Franssen en Botenga, wordt nu vernietigd door een oorlog waarvan niemand de gevolgen kan overzien.
Wil men de Syrische bevolking echt helpen, besluiten de auteurs, dan moeten de sancties tegen Syrië opgeheven worden, elke inmenging in het conflict stopgezet en elke poging tot dialoog en onderhandelingen volop gesteund worden.
13-08-2012 om 16:42
geschreven door Gust Adriaensen
12-08-2012
Inhuldiging natuurhistorisch wandelpad in de Witte Netevallei
De prachtige Witte Netevallei aan de watermolen in Retie, wordt nog magnifieker en boeiender.
Op zondag 26 augustus 2012 kan u vanaf 13 uur het natuurhistorisch wandelpad onder begeleiding van een natuurgids inwandelen. U kan dat ook op eigen houtje doen aan de hand van een gloednieuwe brochure.
Die brochure is totaal anders geconcipieerd dan de klassieke wandelfolder. Ze brengt het 'verhaal' van de vroegere eigenaar van het gebied, Henri Van den Wildenbergh, die in de jaren 1940 en 1950, de Witte Netevallei in prachtige foto's vastlegde. Dat verhaal wordt gecombineerd met wetenswaardigheden over de vallei.
Een natuurhistorisch pad inderdaad. Langs het wandeltraject staan tien infoborden met grote foto's van Henri Van den Wildenbergh, die exact op die plaats genomen werden. Op die manier kan je als wandelaar met eigen ogen vaststellen hoe het gebied geëvolueerd is de afgelopen zestig, zeventig jaar, maar ook in welke richting Natuurpunt het gebied wil sturen.
De natuurstreefbeelden in het beheersplan komen vaak beter overeen met de foto's, dan met het huidige uitzicht. Terug naar de toekomst, dus!
Het project Terug naar de toekomst is een Leaderproject ingediend door Natuurpunt Beheer bij Regio Midden-Kempen Beweegt.
12-08-2012 om 21:34
geschreven door Gust Adriaensen
11-08-2012
Blindheid
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer:
Het eigenlijke probleem waarvoor we tegenwoordig staan, is de blindheid van het verstand voor de gehele, niet-materiële dimensie van de werkelijkheid.
11-08-2012 om 09:23
geschreven door Gust Adriaensen
10-08-2012
'Nationalisme verglijdt naar verkramping en/of agressiviteit'
Peter De Roover, politiek secretaris van de Vlaamse Volksbeweging, chef politiek van maandblak Doorbraak en notoir aanhanger van het Vlaams-nationalisme, schrijft een column over de nationalististische gevoelens bij een evenement als de Olympische Spelen.
De Roover is al meer dan eens uit de hoek gekomen als een verstandig man. En bij het zinnetje 'Nationalisme of patriottisme wordt net als in de politiek ook in de sport pas een probleem als het verglijdt naar verkramping en/of agressiviteit', kan ik me goed voorstellen dat hij zeker niet alleen gedacht heeft aan een soort van Belgisch nationalisme dat ook in bepaalde partijen de sfeer bepaalt maar eveneens aan een soort van Vlaams nationalisme, dat ook in partijen als het Vlaams Belang en de NVA vaak verglijdt naar verkramping en/of agressiviteit.
Misschien kan De Roover ook nog eens een mooie beschouwende tekst schrijven over de Olympische resultaten van de Belgen/Vlamingen. Die hoe dan ook pover zijn, zeker aan de 'Vlaamse' kant, ook al zou Tia alsnog een medaille behalen.
Roept dat bij De Roover geen ernstige vragen op over het sportbeleid van de Vlaamse regering, waarin, godbetert, de nationalisten een uitermate belangrijke vinger in de pap te brokkelen hebben? Wat meer is, dat krakkemikkige -althans te meten aan het Olympische eremetaal- beleid, wordt gevoerd door onze aimabele NVA-nationalist Muyters!
De Roover moet absoluut zijn heldere licht laten schijnen over deze serieuze problematiek. Faalt Muyters? Moet zijn prettige politieke kop rollen? Doen we met de nationalisten in de regering beter? Wie moet de politieke verantwoordelijkheid dragen voor het sportieve debacle van VLAANDEREN in Londen?
De Roover , we wachten op uw helder woord, uw scherpe analyse. Wacht zeker niet tot De Wever uit vakantie terugkeert en een persbericht vol zelfbeklag de wereld instuurt waarin hij de schuld voor de ondermaatse prestatie van ONZE Vlaamse atleten in de schoenen van Di Rupo schuift!
10-08-2012 om 19:28
geschreven door Gust Adriaensen
08-08-2012
'De zelfmoor van een cultuur en een natie'
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer:
Wanneer men zich van de grote zedelijke en religieuze krachten van de eigen geschiedenis afsnijdt, is dat de zelfmoord van een cultuur en een natie.
De in wezen morele inzichten te cultiveren, ze als gemeenschappelijk goed te bewaren en ze te beschermen zonder ze gedwongen op te leggen, lijkt me een voorwaarde voor het voortduren van de vrijheid tegenover alle nihilismen en de totalitaire gevolgen daarvan.
08-08-2012 om 07:30
geschreven door Gust Adriaensen
06-08-2012
In 2013 opnieuw cursus Kempengids
In 2013 opnieuw cursus Kempengids
De cursus 'Kempense landschapsgids' in het kader van het Leaderproject 'Terug naar de toekomst' met betrekking tot de Witte Netevallei in Retie, was een schot in de roos.
De cursus was een realisatie van het Regionaal Landschap Kleine en Grote Nete, Natuurpunt Educatie en de Retiese heemkundige kring Zeven Neten.
Een tweede editie volgt in 2013. De theorielessen hebben plaats op woensdagavonden in januari en februari in het Natuurpunt Huis in Turnhout. De excursies worden op zaterdagen in maart en april georganiseerd.
06-08-2012 om 23:33
geschreven door Gust Adriaensen
05-08-2012
'Vrijheid heeft een gemeenschappelijke inhoud nodig
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waardenin tijden van ommekeer:
Vrijheid heeft een gemeenschappelijke inhoud nodig die wij als bescherming van de mensenrechten kunnen definiëren.
Vrijheid kan zichzelf opheffen, verveeld van zichzelf raken als ze geen inhoud meer heeft. Ook dit hebben we in onze tijd beleefd, dat een meerderheidsbeslissing ertoe dient dat de vrijheid buiten werking wordt gesteld.
05-08-2012 om 20:00
geschreven door Gust Adriaensen
'Hoop op verzoening in Syrië'
Pater Daniël Maes : 'Hoop op verzoening in Syrië'
Pater Daniël Maes, norbertijn van Postel, is al vele jaren werkzaam in Syrië. Naast de vele problemen, ziet hij toch ook tekenen van hoop.
Recent werd in het gebied waar hij werkzaam is, de streek van Qalamoun (tussen Damascus en Homs) de zgn. Mussalaha (= verzoening) aanvaard.
Mussalaha is de derde weg, het initiatief van de zwijgende meerderheid van het Syrische volk. Dit initiatief komt niet van de oppositie noch van de regering maar werkelijk van het volk.
Pater Maes:
'Voor onze streek betekent dit dat de oppositie de wapens heeft neergelegd en geen geweld meer gebruikt of aanslagen en kidnappings uitvoert. En de regering laat alle gevangenen vrij die geen bloed aan hun handen hebben en laat ook zonder enige beperking alle vreedzame protesten toe. Moge deze beweging geleidelijk over gans het land actief worden. Hiervoor blijven we met velen bidden en tegelijk God danken voor deze hoopvolle tekens.'
05-08-2012 om 12:34
geschreven door Gust Adriaensen
03-08-2012
De lafheid van de media
Zum Kotzen. Wat?
Dat een aantal mensen die niet akkoord gaan met de vervroegde invrijheidstelling van Martin en dus met de wet Lejeune, zich agressief keren tegen de leden van een kloostergemeenschap, die als christenen opvang voorzien. Waarom ageren die mensen, met de heer Marchal op kop, niet tegen Justitie en de betrokken rechtbank?
Nog erger is dat een aantal mensen op de internetfora maar ook redacteurs van kranten, denk maar aan Douglas De Coninck van De Morgen, hier weer eens een kans zien om op een kwaadaardige leugenachtige en denigrerende manier, aan kerkbeschadiging te doen. Correcte informatie en journalistieke deontologie, zijn daarbij mijlenver zoek.
Walgelijk is dat tot nu toe geen enkele journalist of hoofdredacteur het nodig gevonden heeft de vandalenstreken aan het klooster, de scheldpartijen en de bedreigingen aan het adres van de zusters, streng te veroordelen. Integendeel. De teneur van de verslagen is eerder gunstig voor het janhagel dat zich stort op de gemakkelijkste prooi, in plaats van zich resoluut tegen Justitie en de uitvoeringsrechtbank te keren.
Kortom: gemakzucht en lafheid regeren!
03-08-2012 om 08:55
geschreven door Gust Adriaensen
02-08-2012
Overjaarse puber
In De Morgen heeft redacteur De Coninck het denigrerend over 'overjaarse nonnen' .
Het is hem klaarblijkelijk meer te doen is om een soort van kerkbeschadiging. Hij reageert dan, met permissie gezegd als een overjaarse puber.
Van hem als redacteur van De Morgen mag verwacht worden, dat hij de zaken correct voorstelt. Als hij van mening is dat de vervroegde invrijheidstelling van Martin niet kan, dan moet hij het bestaande systeem aanvechten en ijveren voor een verandering van de wet.
En niet ageren tegen die zusters. Dat is laf.
02-08-2012 om 20:01
geschreven door Gust Adriaensen
De vrijlating van Martin
Hans Geybels, professor theologie en voormalig woordvoerder van kardinaal Danneels, wijdt serene beschouwingen aan de commotie omtrent de vrijlating van Michèle Martin en haar opvang in een klooster.
In de slotparagraaf van Geybels' serene beschouwingen, staat het volgende zinnetje: 'Een heel belangrijk element in dat verhaal is de geloofwaardigheid van justitie, die overigens afhangt van ons allemaal en niet alleen van de gerechtsdienaars. '
Inderdaad. Ik kan er begrip voor opbrengen dat veel mensen, en zeker nabestaanden, de huidige strafregeling en het systeem van vervroegde invrijheidstelling, aanvechten. Maar dan moet de wetgeving veranderen en in een democratie moet daar een meerderheid voor gevonden worden.
Onbegrijpelijk en afkeurenswaardig vind ik het dan ook dat de heer Marchal en een aantal andere mensen zich tegen het klooster keren en nog andere acties tegen de zustergemeenschap plannen. Precies alsof de Arme Claren de beslissing hebben genomen om Martin vrij te laten.
De heer Marchal zou tegen Justitie en tegen de betrokken rechtbank moeten ageren. Niet tegen zusters die als christenen onderdak geven. Daarvoor heb ik het diepste respect.
02-08-2012 om 09:17
geschreven door Gust Adriaensen
31-07-2012
'Recht op leven voor ieder mens'
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer:
'Een weznlijk punt blijft controversieel: het recht op leven voor ieder mens, de onaantastbaarheid van het menselijk leven in al zijn fasen. In naam van de vrijheid en in naam van de wetenschap worden op dit punt steeds meer ernstige leemten in het recht aangebracht. Waar abortus als vrijheidsrecht wordt beschouwd, is de vrijheid van de een boven het recht op leven van de ander gesteld.Waar proeven op ongeborenen uit naam van de wetenschap geëist worden, wordt de waarde van de mens die op zijn kwetsbaarst is, ontkend en met voeten getreden. Ontmythologisering van de begrippen wetenschap en vrijheid zijn nodig, als we niet de fundamenten van alle recht, de achting voor de mens en zijn waarden willen verliezen.'
31-07-2012 om 07:21
geschreven door Gust Adriaensen
Boommarters in het Prinsenpark
Een bezoeker aan het Prinsenpark in Retie, spotte enkele weken geleden drie boommarters en kon ze ook fotograferen.
De boommarter is zeldzaam in Vlaanderen en in de Kempen werd hij al vele jaren niet meer gesignaleerd.
31-07-2012 om 07:05
geschreven door Gust Adriaensen
29-07-2012
'De morele rede staat boven de meerderheid'
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer:
Hier moet echter nog een keer een mythe ontmaskerd worden die ons voor de laatste beslissende vraag van redelijke politiek plaatst: de meerderheidsbeslissing is in veel gevallen, wellicht in de meeste, de 'redelijkste' manier om tot gemeenschappelijke oplossingen te komen. De meerderheid kan echter geen laatste principe zijn.
Geen enkele meerderheid heeft het recht bepaalde waarden te negeren. Het doden van onschuldigen kan nooit een recht zijn en door geen enkele macht tot recht verheven worden. Ook hier gaat het uiteindelijk om de verdediging van de rede.'
29-07-2012 om 23:13
geschreven door Gust Adriaensen
28-07-2012
'Nationalisme is maar een middel'
In De Standaard stelde Marc Reynebeau enkele dagen geleden:
'Hetnationalisme is voor De Wever slechts een middel, en wel om bij ideologisch rechts stemmen te verzamelen voor een uitgesproken conservatief en neoliberaal programma.'
Het is m.i. een correcte analyse.
Als NVA uiteindelijk erin slaagt het essentiële doel van de partij te bereiken, nl. een onafhankelijk Vlaanderen (wat de partij al een hele tijd wazig houdt, want electoraal niet interessant), verliest ze haar eigen zingeving en dynamiek. En dan is een geleidelijk ontbindingsscenario zoals vroeger bij VU niet denkbeeldig. De partij kan ook proberen het nationalisme te blijven aanpoken door steeds opnieuw externe vijandbeelden te creëren.
Maar waarschijnlijker is dat helemaal naar boven komt wat zich nu al duidelijk aftekent. De rechtse, neoliberale sociaaleconomische visie van NVA zal helemaal bovendrijven en de nationalistische mantel die nu nog gebruikt wordt om die visie te verdoezelen, wordt opgestookt, want nutteloos geworden.
Ondertussen probeert De Wever het nationalistisch vuur brandend te houden vanuit electorale overwegingen. Zo worden vooral vanuit Blok/Belangkringen diehardnationalisten aangetrokken die men wijsmaakt dat met een zelfstandig Vlaanderen alle (materiële) problemen worden opgelost en dat het ook hun eigen portemonnee ten goede zal komen.
Het kan niet vaak genoeg beklemtoond worden: dat is je reinste volksverlakkerij.
28-07-2012 om 08:49
geschreven door Gust Adriaensen
De grenzen van de wetenschap
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer:
'Het moge duidelijk zijn dat ook de wetenschap aan morele maatstaven onderworpen is en haar ware aard verloren gaat als zij zich in plaats van op de menselijke waardigheid, op de macht richt, op de commercie of op succes als enige maatstaf.'
28-07-2012 om 08:14
geschreven door Gust Adriaensen
Beschaving
28-07-2012 om 08:07
geschreven door Gust Adriaensen
26-07-2012
'De mens blijft aan zichzelf gelijk'
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer:
'De mens als mens blijft, zowel in primitieve als in technisch ontwikkelde situaties, aan zichzelf gelijk en staat niet eenvoudigweg daarom hoger omdat hij met beter ontwikkelde gereedschappen heeft leren omgaan. Het menszijn begint in alle mensen opnieuw.
Daarom kan de uiteindelijk nieuwe, gesofisticeerde heilstaat waarop de grote ideologieën hebben gehoopt, niet bestaan. Een hoop die -nadat de hoop op het hiernamaals is afgebroken- steeds meer het doel van alle hoop is geworden. Een definitieve heilstaat zou het einde van de vrijheid betekenen.'
26-07-2012 om 07:22
geschreven door Gust Adriaensen
25-07-2012
Christus, de Salvator
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer:
'Dat Christus niet als conservator maar als salvator werd aangeduid, had weliswaar totaal geen politiek-revolutionaire inhoud, maar het toonde wel de grenzen van het uitsluitend 'behouden' aan en wees op een dimensie van de menselijke existentie die uitsteeg boven de vredes- en ordeningsfuncties van de politiek.'
25-07-2012 om 11:56
geschreven door Gust Adriaensen
24-07-2012
'De dictatuur van het merkenkapitalisme'
Gie Goris, hoofdredacteur van Mo*, stelt dat de manier waarop sponsors van de Olympische Spelen voordelen krijgen toegewezen, grove vormen van uitsluiting en onderwerping door de reclame, in de hand werkt.
Hij verwijst daarbij naar het boek 99F van de Franse provocateur littéraire Frédéric Beigbeder en de Canadese activiste/journaliste Naomi Klein.
'Wij leven in het eerste systeem van overheersing van de ene mens door de andere waartegen zelfs de vrijheid niet opgewassen is. Voor de eerste keer in de geschiedenis van de Planeet Aarde, hebben alle mensen van alle landen hetzelfde doel: genoeg verdienen om op een advertentie te lijken.'
'De bron van onze huidige situatie ligt in het failliet van de utopische idealen die mensen bewogen tot inzet en verzet. Nu blijft alleen de Grote Aanvaarding over, de consensus dat iedereen zal leven volgens de wetten van het kapitalisme. Er is geen toekomst meer, alleen nog verlangen naar consumptie en de belofte dat daaruit genot zal voortkomen.'
24-07-2012 om 08:12
geschreven door Gust Adriaensen
'Nationalisme is maar een middel'
Marc Reynebeau in De Standaard:
'Het nationalisme is voor De Wever slechts een middel, en wel om bij ideologisch rechts stemmen te verzamelen voor een uitgesproken conservatief en neoliberaal programma.'
24-07-2012 om 08:01
geschreven door Gust Adriaensen
23-07-2012
Messiasbelijdende jood spreekt in Mol
Op DONDERDAG 26 JULI houdt JOCHANAN VAN ESCH tijdens de zomerdagen van de Katholieke Charismatische Vernieuwing (KCV) een lezing in het Sun Parks Meeting Center in Mol. De lezing start om 14.30 uur en eindigt ten laatste om 16.30 uur.
Jochanan Van Esch is een Messiasbelijdende Jood van huis uit. Hij is een boeiend spreker over de Bijbel. De lezing biedt de mogelijkheid kennis te maken met de opvattingen van een jood die gelooft in Jezus als de Messias, de Christus, de Zoon van God.
23-07-2012 om 18:42
geschreven door Gust Adriaensen
21-07-2012
Gebedsdag voor Syrië op 24 juli
' BID VOOR DE VREDE IN SYRIE RED HET SYRISCHE VOLK - RED DE CHRISTENEN'
Pater Daniël Maes, norbertijn van de abdij van Postel, werkt al lang in Syrië. Hij is verantwoordelijk voor de katholieke priesteropleiding in het eeuwenoude klooster Deir Mar Yakub, Qâra, Syrië en voor de mannelijke tak van dat klooster.
Pater Daniël is uitermate bezorgd over de toestand in Syrië en over het lot van de christelijke minderheden in dat land.
'Syrië dreigt in een algehele chaos te worden gestort. Het land is reeds voor een deel ontwricht , verlamd en verwoest. In alle geledingen van de bevolking zijn er reeds vele onschuldige slachtoffers gevallen. Steeds meer worden nu de christenen doelbewust getroffen. In heel het Midden-Oosten zijn de christenen vervolgd, verjaagd of vermoord, mede dank zij de onverschilligheid en het schuldig zwijgen van het christelijk westen.
Nu wordt de christenheid in het hart getroffen. Syrië is de bakermat van het christelijk geloof. In Damascus vond Paulus zijn ommekeer. Vanuit Antiochië werd het evangelie van Jezus aan de volkeren verkondigd.
Wanneer de christenen (en de bevolking) in Syrië getroffen worden is het alsof wortels worden afgesneden. En als de wortels dood zijn, zal gans de boom sterven.'
Pater Daniël Maes roept op tot een gebedsdag voor Syrië.
Op DINSDAG 24 JULI is er in de abdijkerk van POSTEL, Abdijlaan 16, Mol, na de mis (11.30 uur) tot aan de vespers (18 uur) doorlopende aanbidding met uitstelling van het Allerheiligste Sacrament. Ieder uur wordt vanuit het Woord Gods een korte bezinning voorzien met voorbeden. Ieder die wil kan een brandend kaarsje aan de voet van het altaar plaatsen voor een eigen intentie. Iedereen is op elk moment welkom.
Gebed
In deze diepste nood keren we ons in een lofzang én een smeekbede tot God.
Heilige Vader, geprezen zijt Gij om het prachtige land van Syrië en zijn bevolking. Gij die de Schepper zijt van alle leven, laat uw Zon schijnen over het Syrische volk, dat tot heden voor gans de Arabische wereld een voorbeeld was van vrijheid, verdraagzaamheid en goedheid onder elkaar. Versterk de grootmoedigheid van dit volk, dat tot heden geweigerd heeft in een burgeroorlog elkaar te bestrijden, ondanks de toenemende aanvallen van buiten af. Bescherm dit volk met uw liefde en barmhartigheid. Help het om uw weg van vrede te gaan.
Heer Jezus, geprezen zijt Gij die de Heer zijt van tijd en eeuwigheid. Gij blijft ook de Heer van dit land, dat nu in oorlog verkeert. Gij zijt Mens geworden om ons leven te delen. Gij zijt gestorven op het kruis om al onze zonden en al het kwaad uit te wissen. Neem de zonden van verdeeldheid en haat weg. Waarom tieren de volken en zinnen de naties op ijdele plannen? De koningen der aarde stellen zich op en de vorsten spannen samen tegen de Heer en zijn Gezalfde (Hand. 4, 25-26). Bedwing de heersers van deze wereld. Buig iedere drang naar macht en overheersing om tot een verlangen naar verzoening en broederlijk samenleven in uw Naam.
Heilige Geest, Gij zijt de echte bron van leven en liefde, Gij zijt het goddelijk vuur in deze wereld, in ieder mens en in onszelf. Stort uw liefde uit in ons hart en open onze ogen om uw Vrede in Syrië te helpen vestigen met alle mensen van goede wil. Leid de religieuze en burgerlijke overheid op de weg van verzoening. Verijdel de oorlogsplannen van de machthebbers van deze wereld. Aanvaard het offer van allen die reeds als slachtoffer in deze waanzinnige oorlog gevallen zijn. Bescherm uw volk en laat het als nieuw volk herboren worden opdat Uw Rijk kome.
21-07-2012 om 14:09
geschreven door Gust Adriaensen
'Democratie heeft religie nodig'
Recent Nederlands onderzoek geeft aan dat de ontkerkelijking het funtioneren van de democratie bedreigt. Eerdere studies toonden al dat christenen, in het bijzonder praktiserende, democratischer zijn ingesteld dan ongelovigen. 'Zonder het geloof ontaardt een democratie snel in tirannie of anarchie', poneert Andreas Kinneging, hoogleraar rechtsfilosofie aan de universiteit Leiden'. (Tertio)
21-07-2012 om 08:46
geschreven door Gust Adriaensen
17-07-2012
Versmelten N-VA en VB?
De halfslachtige houding van De Wever ten aanzien van VB'ers, zal hem zuurder en zuurder opbreken.
Plotsklaps de instroom volledig afsluiten, getuigt niet van veel sereniteit en helder inzicht. Eerder van sterker wordend gemor binnen de eigen partijkaders. Dat elke VB'er, nu de toegang tot het hemelse N-VA-dom wordt ontzegd (zo wordt althans beweerd), maar hardliner en partij-ideoloog Ceder, de man die het 70-puntenplan van Vlaams Belang mee opstelde, ongemoeid wordt gelaten, is op zijn minst hypocriet te noemen.
Wanneer er een sterke instroom is van politici in een andere partij dan degene waartoe ze behoorden, is het onvermijdelijk dat ze (minstens een deel van) hun ideeën en maatschappijvisie meenemen naar de nieuwe partij. Dat geldt voor alle partijen. En hoe meer inhoud (ten goede of ten kwade) de 'overloper' heeft en hoe prominenter hij of zij is, hoe groter de invloed zal zijn in de nieuwe partij. Zeker wanneer het gaat om topfiguren als Ceder.
Dat ontkennen, zoals door de N-VA nu gebeurt, houdt in dat een partij, in dit geval N-VA, beschouwd wordt als een monolithisch Vlaams blok, vastgebetonneerd, zoals in de beste der communistische tradities, in zijn principes, zijn opvattingen en zijn leiders. Overigens, als er toch helemaal geen extremistische, racistische, discriminerende, homofobe invloed van die VB-toevloed te vrezen is, waarom zet de N-VA dan de instroom stop?
De Wever vertoont niet alleen in deze affaire maar ook in meer en meer belangrijke politieke en beleidsissues op het regionale en federale vlak,een onrustwekkende mix van grenzeloze machtsdrang, sterke twijfel, gebrek aan humor, opvallende afwezigheid in het democratische politieke debat zowel in de media als,vooral, in de parlementaire vertegenwoordiging, en een groeiend onvermogen om op een gewone manier met zijn collega's-politici en ook met andere mensen om te gaan en contact te hebben.
17-07-2012 om 09:35
geschreven door Gust Adriaensen
15-07-2012
Dichter Rutger Kopland overleden
Rutger Kopland 1934-2012
Onder de appelboom
Ik kwam thuis, het was een uur of acht en zeldzaam zacht voor de tijd van het jaar, de tuinbank stond klaar onder de appelboom
ik ging zitten en ik zat te kijken hoe de buurman in zijn tuin nog aan het spitten was, de nacht kwam uit de aarde een blauwer wordend licht hing in de appelboom
toen werd het langzaam weer te mooi om waar te zijn, de dingen van de dag verdwenen voor de geur van hooi, er lag weer speelgoed in het gras en verweg in het huis lachten de kinderen in het bad tot waar ik zat, tot onder de appelboom
en later hoorde ik de vleugels van ganzen in de hemel hoorde ik hoe stil en leeg het aan het worden was gelukkig kwam er iemand naast mij zitten, om precies te zijn jij was het die naast mij kwam onder de appelboom, zeldzaam zacht en dichtbij voor onze leeftijd
15-07-2012 om 20:05
geschreven door Gust Adriaensen
13-07-2012
Positieve wetenschappers en filosofen
De ontdekking van het zgn. Higgsdeeltje kreeg veel aandacht in de media. Er brak evenwel een ware internetforumoorlog uit toen filosoof Maarten Goethals het aandurfde vragen te stellen bij het belang van deze ontdekking en vooral bij het opgeklopte enthousiasme in bepaalde kringen. Hij kreeg van wetenschapsfanaten vrachtwagens bagger over zich uitgestort waarbij van wetenschappelijke sereniteit helemaal geen sprake meer was.
'Laat wetenschappelijke vorsers hun werk doen en laat filosofen hun werk doen', schreef een forumdeelnemer. Dat was een wijs woord in het niet zo fraaie schrijfwerk van de Higgsfans, ook al noemde hij filosoof Maarten Goethals 'dom' .
Ik ben van mening dat Goethals zijn werk als filosoof doet. Hij stelt de 'filosofische' vragen die zich opdringen: Wat is precies de werkelijkheid? Waaruit bestaat het leven? Wat is de kern van het bestaan? En ook zijn conclusie is doorheen de eeuwen 'filosofisch' correct gebleken: het 'laatste antwoord' blijft eeuwig verborgen.
Waarom er dan zo furieus,platvloers, denigrerend, totaal 'onwetenschappelijk', op de bedenkingen van Goethals gereageerd wordt, is onbegrijpelijk en bevestigt wat een forumdeelnemer schrijft: het immense, fundamentalistische en agressieve superioriteitsgevoel van sommige 'positieve wetenschappers'.
Wat krijgt Goethals zoal naar zijn hoofd geslingerd? Ziehier een verre van volledige bloemlezing: 'dom,onzin, naïviteit,onwetendheid, onkundige onnozeliteit (sic!), navelstaarderij, fuck(4x),dwaasheid, domheid, zinloze opinie'.
Hè hè, van wetenschappelijke benadering gesproken!
13-07-2012 om 10:32
geschreven door Gust Adriaensen
11-07-2012
De Grote Vlaamse Weermaker
Op het internetforum van De Standaard probeert een NVA-fan de al lang vervlogen zin voor humor van de Grote Vlaamse Leider (de GVL, zoals hij meer en meer door kritische forumdeelnemers kernachtig wordt aangeduid) te combineren met het bekende en nog steeds bestaande zelfbeklag, door te schrijven dat De Wever ook 'de schuld krijgt voor het slechte weer'.
Die man moet toch oppassen met het gebruik van het woord 'schuld' in hoofde van de GVL. Hij hoort dat echt niet graag. DE schuld ligt altijd, zoals terecht en herhaaldelijk door pientere forumdeelnemers wordt aangestipt, bij 'de anderen', en nog veel meer bij 'les autres'.
Uiteraard ontsnapt ook de klimatologische situatie van ons Vlaanderland niet aan de aandacht en de invloed van de GVL. Want geloof het of niet, ook wat het weer betreft is hij, net als prins Filip, door hogere, ik zou zeggen, hemelse conservatieve krachten met een missie belast, die hij, zoals de andere edele zendingen waartoe zijn roemvol Vlaams bloed en zijn dappere Vlaamse voorvaderen hem gestaag roepen, met fanatieke iever wenst te vervullen.
De Grote Vlaamse Weermaker heeft wel degelijk een serieuze vinger in de momentane afschuwelijke weerpap te brokkelen. Hij bepaalt inderdaad het Vlaamse weer. Maar noem de huidige weersituatie niet zijn SCHULD. Hij wil het zo als onderdeel van een uitgekookt electoraalplan. Dat weer accordeert met zijn sombere, door ontbering nog strengere gelaatstrekken. Zo hoort het ook, want de situatie van Vlaanderen is nog slechter dan het hondenweer, aldus de GVL.En hoe komt dat? Wel, dat komt omdat hij het nog niet helemaal voor het zeggen heeft in dit verregende rotland.
Maar nog even geduld. Na 14 oktober zal Hij de zon volop doen schijnen! En in 2014 zullen we ons allemaal in Zijn zon mogen koesteren! Hij zal ons bescherming en geborgenheid bieden. Hij, de Grote Vlaamse Weermaker, le Roi Soleil!
Alhoewel. Er pakken zich donkere wolken samen, die aan zijn controle ontsnappen. Zijn vrouwelijk electoraat, tot voor een aantal weken, wild van hem, keert zich ontegenzeggelijk van hem af. De reden: zijn fanatieke vermageringsdrift. Is dat zijn schuld? Nee, driewerf nee. Wel die van zijn stompzinnige imagobuilders. Aan de deur, die hufters.
De GVL balanceert op de rand van de anorexia. Zijn ongeremde vermageringskuur heeft hem alle zin voor humor en relativering doen verliezen. Wat overblijft is een tot de helft gereduceerd, azijnpisserig, ontevreden gezicht. Zijn adviseurs steken hem dan nog meer en meer in een te opzichtig streepjespak dat zijn knokerigheid nog sterker accentueert.
Kortom, zijn hofhouding heeft hem een grens doen oversteken waar het esthetisch gevoel van de Vlaamse Vrouw omtrent Vlaamse Mannen, gewoonweg wordt verkracht.
Geloof me of niet, vanaf het begin van zijn onverantwoorde magerzucht, heb ik gedacht: 'Het zal de GVL zuur opbreken'.
Ach, geef mij, zeker op deze Vlaamse Nationale Feestdag, maar een Leider met in zijn ene hand een zak frieten met een kwak mayonaise en in zijn andere een stevige berenpoot met een dikke slang ketchup erop. Welke Vlaming zou zich dan niet in hem herkennen? Stevige kost hebben we nodig!
11-07-2012 om 08:29
geschreven door Gust Adriaensen
06-07-2012
Gerrit Komrij overleden
Gerrit Komrij 1944-2012
Balans
Vooral als ik in diepe nood verkeer Rollen verheven woorden uit mijn mond. Juist als de grond verdwijnt waarop ik stond Ken ik de regels van mijn zedenleer.
Terwijl ik levenslessen produceer Voor vrienden die bezeerd zijn en gewond Tast ik verdwaasd in eigen inborst rond. Zij horen enkel mijn gekwinkeleer.
Het lijkt warempel wel of ik iets weet. Maar al de wijsheid die ik naar het schijnt Bezit berust op een vertekening.
Ik heb aan God veel minder tijd besteed Dan aan klimaat en girorekening. Het snuggerst blijf ik in mijn achtereind.
Uit: Gerrit Komrij: Luchtspiegelingen: gedichten, voornamelijk elegisch. Amsterdam: De Bezige Bij, 2001, p. 61.
06-07-2012 om 08:57
geschreven door Gust Adriaensen
04-07-2012
'Verzamelaar van alle angst en alle kwaadheid'
In De Standaard formuleren de journalisten Sturtewagen en Brinckman bedenkingen bij het optreden van De Wever en zijn partij, die niet zo faai maar m.i. meer dan terecht zijn.
Sturtewagen schrijft :
-De NVADe Wever 'streeft naar hegemonie in Vlaanderen'. Inderdaad. Precies datgene dat het geliefde verwijt was aan de vroegere CVP.
2.'..naarmate elke zweem van humor, ironie, zelfrelativering uit de houding en het optreden van de voorzitter verdween': een pijnlijke karakterevolutie die klaarblijkelijk samenliep met zijn afslankingsproject. Je krijgt voorwaar sympathie voor De Winter: een eenvoudige, blozende, Antwerpse jongen, recht voor de raap, van wie de -weliswaar niet altijd verfijnde- humor overeind blijft.
3. De NVADe Wever 'verzamelaar van alle angst en alle kwaadheid.Catch all fear,catch all anger': iedereen die een beetje afweet van geschiedenis, onderkent dit als het fundament van extremisme, en vooral rechts extremisme.
4.'de grootste zijn en toch Calimero spelen': zou erg triestig zijn voor het politieke bewustzijn van Vlaanderen.
Brinckman beschuldigt De Wever, n.a.v. zijn afzichtelijk grote affiches in Antwerpen en zijn puberale rel met de bouwpolitie daaromtrent, van een 'ongezien electoralisme'. Helemaal akkoord. Dat ongeziene en uiterst primitieve electoralisme tast ook meer en meer De Wevers beoordelingsvermogen en geloofwaardigheid aan. Het kost niet veel moeite hem geregeld te betrappen op contradicties en onontwarbare knopen (de media gaan daar vaak mild overheen of zien ze bij hun analyses en commentaren over het hoofd). Neem nu de storm van kritiek, het protestgehuil, diemet veel decibels te horen waren, ook uit NVA-kelen, toen Magnette kritische bedenkingen uitte bij het EU-Van Rompuyplan. Wat lees je vandaag in een column van Dalrymple? Deze grote leermeester van De Wever, Dalrymple de goeroe van het door de Vlaamse Leider zo sterk bewonderde en nagestreefde conservatisme, heeft in essentie dezelfde bedenkingen als Magnette, bij de Van Rompuyvoorstellen. De titel van zijn column liegt er niet om: 'Herman Van Rompuy zou beter moeten weten'. En verder luidt het: 'Europa houdt geen rekening met de nationale staten, laat staan met wie er woont.' Benieuwd of De Wever nu ook Dalrymple over de hekel zal halen.
04-07-2012 om 22:26
geschreven door Gust Adriaensen
29-06-2012
Volksverlakkerij
De uitval van PS-minister Magnette tegen de betutteling door de EU en de uitholling van de eigen soevereiniteit, bracht weer heel wat reactie teweeg. Merkwaardig daarbij is, dat op de internetfora vooral de Vlaams-nationalisten zich manifesteren als de ferventste aanhangers van een Europa dat de eigen beslissingsmacht van de lidstaten en regio's verder doet verschrompelen.
Daarop wijzen is voldoende om de anti-Belgische munitie boven te halen. Ze zien in die Europese machtsdrang en regelneverij een middel om België te ontmantelen. Want België is geen democratische constructie, de minderheden hebben het er voor het zeggen, enz.
De nationalisten, ook al is hun onbetwiste leider een historicus, vergeten dat de hertekening van de Europese landkaart in de 19de en 20ste eeuw nergens op basis van wat wij hier in dit landje onder 'democratie' verstaan, gebeurd is. Of de groei van de EU en zeker de Europese besluitvorming, een toonbeeld van democratie genoemd kan worden, wordt vrij algemeen sterk betwijfeld. Beweren dat in België de minderheden meer te zeggen hebben dan de meerderheden, is beweren dat ons democratisch systeem een fundamenteel mankement vertoont of dat ermee gesjoemeld wordt. Overigens behoort de schreeuw dat 'de minderheden het voor het zeggen hebben' al een tijdje vooral tot de nationalistische electorale peptalk. Maar dat is niet noodzakelijk DE waarheid. Nog minder is het een uiting van een stevige democratische ingesteldheid. Bovendien vergeten ze dat Europa ervoor zal zorgen dat ook een onafhankelijk republiekje Vlaanderen, niks in de pap te brokkelen zal hebben.
In het nationalistische pleidooi voor een volledige scheiding, wordt vaak geponeerd (op basis waarvan?) dat de Franstaligen 'geen voeling, geen interesse, geen respect' zouden hebben voor de Nederlandstaligen. Dat kan evenwel met evenveel gemak gesteld worden voor de houding van Vlamingen ten aanzien van Franstaligen.
Voeling, interesse, respect,.van ganse bevolkingsgroepen voor elkaar, als bindende en bepalende elementen voor een (te vormen) staat beschouwen, lijkt me eerder uit de 19de eeuwse nationalistische romantiek te komen dan dat ze een werkelijkheid weergeven.
Het klopt toch niet dat DE Vlamingen 'voeling, interesse, respect..' voor elkaar hebben. Individu's, families, kleinere groepen komen daarvoor in aanmerking. Maar taal- of landsgrenzen hebben daar weinig of niets mee te maken.Welke voeling, interesse heb ik als Kempenaar voor DE West- of Oost-Vlamingen,de Limburgers, de Vlaams-Brabanders? En kunnen mij de inwoners van de stad Antwerpen echt meer schelen dan die van Luik? Welke sympathie of respect hebben de Vlaamse achterbuurtbewoners van Gent voor de Vlaamse superrijken van Het Zoute? Je kan vrienden of kennissen hebben over heel het Vlaamse land maar evenzeer in Brussel of in Wallonië of in de Duitstalige kantons.
Een zelfstandig Vlaanderen voorstellen als oplossing voor alles of nog erger: de goegemeente steeds maar de illusie bijbrengen dat grotere zelfstandigheid onze portemonnee dikker zal maken, dat noem ik wansmakelijke volksverlakkerij. Boerenbedrog in het kwadraat.
29-06-2012 om 12:54
geschreven door Gust Adriaensen
28-06-2012
Contradictie
Geregeld stoot je in de krantencommentaren en ook bij een aantal politici op een merkwaardige tegenstrijdigheid.
Wanneer het om Europa gaat, dan wordt het aanklagen van de Europese betutteling, van de Europese regelneverij, van de Europese hardvochtige besparingsfurie, van de Europese uitholling van de eigen soevereiniteit, afgedaan als dom, bekrompen, gevaarlijk, als 'het nog niet begrepen hebben'. Zeker wanneer het beklemtonen van solidariteit en van het belang van de eigen nationale beslissingsmacht, uit de mond komt van links, of nog erger, van de PS.
Anderzijds wordt het politieke debat en de politiek tout court, in dit voorschootlandje al jarenlang beheerst door de roep om meer bevoegdheden en uiteindelijk om onafhankelijkheid van een nog kleinere voorschoot: Vlaanderen.
Degenen die daar het hardst om schreeuwen, snauwen ook het brutaalst degenen af die vraagtekens plaatsen bij de grotere Europese macht ten nadele van de lidstaten. Wat een contradictie! Maar eigenaardig genoeg, spinnen in het bijzonder de nationalisten politiek garen bij deze kronkelige visies.
28-06-2012 om 08:03
geschreven door Gust Adriaensen
12-06-2012
Toon Osaer: 'Kerknet ligt nog twee weken plat'
In De Standaard van dinsdag 12 juni verscheen volgend interview omtrent de criminele hackingoperatie tegen KerkNet.
Kerknet ligt nog twee weken plat'
Toon Osaer
Kerknet.be, de website van de kerk in Vlaanderen, ligt al een maand plat. Hardnekkige hackers hebben het op ons gemunt', zegt TOON OSAER, directeur van de kerkelijke uitgeverij Halewijn.
Hoe is het probleem ontstaan?
We zijn geconfronteerd met een groep of collectief van hackers, die koste wat het kost de kerk in Vlaanderen het zwijgen willen opleggen. Eind april kregen we met de eerste ddos-aanvallen te maken. We hebben die telkens weten te omzeilen, maar de hackers slaagden erin om ook die oplossingen te blokkeren. Sinds 10 mei hebben we het opgegeven en ligt de site helemaal plat. We zoeken nu een andere oplossing.'
En hebt u die al gevonden?
We hebben besloten een geheel nieuwe site op te starten, op een nieuwe server. Dat is veel werk, omdat Kerknet een grote website is die heel veel informatie bevat. Samen is die informatie zo'n 60 gigabyte zwaar. Alles wordt nu gescreend op mogelijke contaminatie. Dat neemt een hoop tijd in beslag. En het kost ook een pak geld.'
Welke informatie zit er allemaal op Kerknet?
We hebben nieuwsberichten. Alle Vlaamse parochies hebben er hun eigen pagina en kunnen nu dus ook geen online-info meer verspreiden. Een aantal kerkelijke organisaties, zoals het Hoger Instituut voor Godsdienstwetenschappen, zitten er op, net als de uitgeverij Halewijn en alles wat met liturgie te maken heeft. Belangrijk is dat ook de deelsite misbruikindekerk.be onbereikbaar is, waardoor ook slachtoffers die op zoek gaan naar informatie, in de kou blijven staan.'
Wie zijn de hackers?
Als we dat eens wisten! Dan konden we makkelijker actie ondernemen. We hebben klacht ingediend bij de Federal Computer Crime Unit, maar zij geven ons weinig hoop om te vinden wie erachter zit.'
Wordt uw klacht dan niet serieus genomen?
Dat zou ik niet durven te zeggen. Maar hij is misschien niet zo prioritair als wanneer banken gehackt worden.'
Krijgt u veel reacties nu Kerknet onbereikbaar is?
Ja, want we blijven bereikbaar via mail. Veel parochianen zijn in de eerste plaats verontwaardigd dat een collectief hackers hen de mond wil snoeren. Zij vinden niet dat zij moeten boeten voor de fouten die de kerk heeft gemaakt.'
Wanneer komt de nieuwe site online?
Ik schat dat we met dezelfde service terug online zijn over een week of twee.'
De reden dat het aangesleept heeft, is dat de onderlinge partners een overeenkomst moesten sluiten. Het gaat om de uitgeverij, om Kerk en Leven, de Vlaamse bisdommen en de bisschoppenconferentie, om nu even de belangrijkste vier te noemen.'
We moeten samen toch zo'n 100.000 euro op jaarbasis vrijmaken voor die nieuwe website.
12-06-2012 om 07:52
geschreven door Gust Adriaensen
09-06-2012
KerkNet doelwit van cybercriminelen
Wellicht heb je reeds vernomen dat Kerknet.be, de portaalsite die toegang geeft tot de sites van de bisdommen, de parochies en andere kerkelijke instellingen en initiatieven, al weken platligt.
Het KerkNet-team communiceert nu voor de eerste keer openbaar over de criminele hackingoperaties tegen KerkNet.be, die het uitvallen van de sites hebben veroorzaakt.
Het is belangrijk te weten, voor zowel christenen als anderen, welke middelen tegenstanders van de Kerk gebruiken om ze te bestrijden. Deze cybercriminelen bewijzen door hun actie ook geen respect te hebben voor de vrije meningsuiting.
Hieronder volgt het bericht van het KerkNet-team:
Beste Bezoeker,
Al sinds eind april is KerkNet het doelwit van zware en doelgerichte aanvallen van cybercriminelen. De hackers zijn duidelijk ideologisch geïnspireerd en willen naar eigen zeggen niets minder dan de Kerk het zwijgen opleggen. Na een paar weken via een omweg opnieuw te hebben gefunctioneerd, ligt KerkNet sinds 10 mei volledig plat. Al die tijd zijn ook alle KerkNet-microsites onbereikbaar en kan ook de KerkNet-nieuwsbrief niet worden verstuurd.
Er wordt met man en macht gewerkt om KerkNet zo snel mogelijk én goed beveiligd opnieuw online te brengen. Dat kost zoveel tijd en energie dat het niet mogelijk is een precies tijdstip voor de heropstart aan te geven.
Het KerkNet-team verontschuldigt zich voor het ongemak en dankt van harte iedereen voor het begrip en de steun die het de afgelopen weken mocht ontvangen.
09-06-2012 om 11:24
geschreven door Gust Adriaensen
06-06-2012
N-VA: 'Meer geld voor het leger!'
Mijn oren tuiten en ik vermoed die van vele Vlamingen, wanneer ze het N-VA-pleidooi voor grotere militaire inspanningen lezen.
Willen de Vlaams-nationalisten krijgsheer De Crem naar de kroon steken? Is het de bedoeling vanuit electorale overwegingen het legerapparaat op te vrijen? Vindt de militair-industriële lobby gewillige volgelingen bij de N-VA? Groeit bij Francken en co. toch weer het geloof in vaderland België als militaire macht? Moet voor deze patriotten ons dierbaar land der Belgen, zijn prestige niet hooghouden binnen de NAVO?
Allemaal vragen die door de N-VA-zorg om het Belgische leger worden opgeroepen. Want die ontroerende zorg zit toch wel echt diep, wanneer je bedenkt dat N-VA al jaren besparingen eist in het overheidsapparaat en in de sociale zekerheid, voortdurend schreeuwt dat de geleverde inspanningen door de federale regering, helemaal onvoldoende zijn, maar dat diezelfde partij nu erop aandringt voor het leger een uitzondering te maken.
06-06-2012 om 21:08
geschreven door Gust Adriaensen
03-06-2012
Feestdag Heilige Norbertus in Postel
Op woensdag 6 juni wordt in de abdijkerk van Postel in de pontificale eucharistieviering om 11.30 uur de heilige Norbertus, bisschop en stichter van de norbertijnenorde herdacht.
Norbertus van Xanten (of ook 'van Gennep') werd omstreeks 1080 geboren in de buurt van Gennep. Hij stierf in Maagdenburg op 6 juni 1134.
In 1114 ging hij naar de benedictijnenabdij van Siegburg waar hij in 1115 priester gewijd werd door de aartsbisschop van Keulen.
Op vraag van paus Calixtus II trok Norbertus met zijn volgelingen in 1120 naar Prémontré in Frankrijk, waar hij de grondslag legde van de orde der premonstratenzers of norbertijnen, gebaseerd op de kloosterregel van Augustinus. In 1126 werd Norbertus aartsbisschop van Maagdenburg, waar hij ook overleed.
Paus Gregorius XIII verklaarde Norbertus in 1582 heilig en duidde 6 juni als zijn feestdag aan. Tijdens de Dertigjarige Oorlog brachten de norbertijnen uit veiligheidsoverwegingen de relieken van hun heilige stichter in 1627 over naar het Strahovklooster in Praag. Daar berusten ze nog altijd in het prachtige klooster met zijn wereldberoemde bibliotheek.
Iedereen is welkom in de abdijkerk van Postel op woensdag 6 juni om de gedachtenis van de heilige Norbertus mee te vieren .
Fresco H. Norbertus in Orvieto (Italië)
Graftombe van de heilige Norbertus in het Strahovklooster in Praag
03-06-2012 om 09:06
geschreven door Gust Adriaensen
02-06-2012
Uplace: een verhaal van het verleden
Dirk Holemans, coördinator van de denktank Oikos, stelt in De Standaard, dat de stad van morgen een compacte, ecologisch verantwoorde stad is. Zo'n stad staat voor minder verplaatsingen, zuiniger energieverbruik en lokaal productie. Zijn conclusie: Uplace is een verhaal van het verleden.
Als je bekommerd bent om de toekomst en de leefbaarheid van de stad, dan kan je niet anders dan de ideeën en opvattingen van Holemans onderschrijven en toejuichen. Dat ze niet utopisch zijn, bewijzen de voorbeelden, die hij vermeldt (Zürich, Stockholm). En er zijn nog vele andere steden, ook in Europa ( denk aan Freiburg, Amsterdam, Barcelona), waar die ideeën in de realiteit worden omgezet.
Uplace en andere megalomane projecten zijn inderdaad m.i. een verhaal van het verleden. En de conclusie van Holemans is correct: 'Uplace brengt misschien winst voor die ene speculant, maar biedt geen toekomstperspectief voor onze steden en al haar inwoners'.
De vette kop 'SP.A met de billen bloot' en de uitgebreide commentaren in De Standaard en andere kranten, gaan merkwaardig genoeg niet over de inhoud van het verzet tegen een ministeriële beslissing maar over de zgn. 'deloyale' houding van de partij. Men gaat voorbij aan wat tallozen in de regio,en in heel Vlaanderen, denken over goede ruimtelijke ordening en stedenbouw.
En sommige media, daarin volop gesteund door bepaalde politici, zien er een kans in om een beschadigingsoperatie tegen de SP-A op gang te brengen. Dat is klaarblijkelijk interessanter en belangrijker dan kritisch dergelijke gigantische vastgoedprojecten te benaderen.
02-06-2012 om 22:25
geschreven door Gust Adriaensen
29-05-2012
Pater Daniël Maes over Syrië in Terzake
Op dinsdag 29 mei was pater Daniël Maes, norbertijn van Postel, te gast in Terzake op Canvas. Lieven Verstraete sprak met hem en met Rik Coolsaet, professor internationale relaties, over de situatie in Syrië.
Het was een boeiend gesprek waaruit nog eens bleek hoe complex en onoverzichtelijk de huidige situatie in dat land is, en hoe onduidelijk het is wie precies, regering of oppositie, achter de verschillende gruweldaden zit.
Het gesprek kan opnieuw bekeken en beluisterd worden vanaf morgen op de site van Terzake: www.terzake.be, klik op 'video' of op 'bekijk online'.
29-05-2012 om 22:16
geschreven door Gust Adriaensen
Kerknet.be al wekenlang offline
KERKNET.BE AL WEKENLANG OFFLINE
Hoe komt het dat kerknet.be al wekenlang offline is?
Dat betekent dat al wekenlang de sites van de bisdommen en de sites van de parochies niet kunnen geraadpleegd of 'gevoed' worden.
Wat is de oorzaak van de zgn. 'technische problemen' en 'onderhoudswerkzaamheden', die al wekenlang aanslepen?
29-05-2012 om 11:42
geschreven door Gust Adriaensen
De Venusberg - Meldert
De Venusberg - Meldert
Een haiku
Op de Venusberg: zoele wind, staalblauwe lucht. Tastbare vreugde.
29-05-2012 om 05:48
geschreven door Gust Adriaensen
27-05-2012
De Heggeommegang
In Poederlee had de vijfentwintigjaarlijkse Heggeommegang plaats. Ongeveer 1300 mensen namen deel aan de stoet. Enkele tienduizenden toeschouwers genoten ervan.
Een bewonderenswaardige prestatie van een eerder kleine gemeente. Dat vonden ook de talrijke personaliteiten, die aanwezig waren. De bisschoppen Bonny en Van den Berghe, minister-president Peeters, staatssecretaris Verherstraeten, CD&V-voorzitter Beke, gouverneur Berx, talrijke burgemeesters en schepenen uit de streek, waren present.
27-05-2012 om 21:59
geschreven door Gust Adriaensen
De Venusberg-Meldert
De Venusberg Meldert Een haiku
Op de Venusberg: zoele wind, staalblauwe lucht. Tastbare vreugde.
27-05-2012 om 12:52
geschreven door Gust Adriaensen
24-05-2012
Waar stopt de arts Ide, en waar begint de politicus?
Parlementslid Ide krijgt in De Standaard de kans, de krant de mantel uit te vegen omdat zij de niet zo fraaie zuikenhuisrapporten publiceert.
Ide is arts en politicus. Het is begrijpelijk dat de medische sector niet erg blij is met deze ontluisterende rapporten. Ziekenhuisdirecties en artsen houden de (negatieve) auditverslagen, ook al zijn ze in principe openbaar, het liefst binnenskamers. Hetzelfde fenomeen doet zich voor wanneer gerapporteerd wordt over bv. scholen.
Ide formuleert een hele reeks voorwaarden waaraan zou moeten voldaan worden vooraleer tot publicatie wordt overgegaan. Die voorwaarden zijn evenwel voor een krant totaal onrealistisch.
Maar wat serieus te denken geeft is dat de politicus Ide boudweg schrijft: 'De Standaard had de auditrapporten niet moeten vragen, laat staan publiceren.' En dan op een schoolmeesterachtige, berispende toon verder opsomt wat de krant allemaal had moeten doen.
Kortom, Ide krijgt de kans om met zijn mening (valt ongetwijfeld goed in de medische sector) uit te pakken,omdat hij politicus is, maar maakt hier m.i. misbruik van zijn positie als arts, om de krant te dicteren wat mag of niet mag.
Een andere politicus moet dat maar eens proberen! Het woord 'censuur' zou direct vallen .
24-05-2012 om 08:17
geschreven door Gust Adriaensen
23-05-2012
Dal van de Geul, Zuid-Limburg, Nederland
Dal van de Geul
Uit een scherp omlijnde zwarte wolk, viel plots een malse regenbui. t Was mei.
Het dal van de Geul vulde zich met nevel, die op slag verdween toen de zon weer verscheen. Die legde een zilveren schijn over de rimpelingen in de duizend kronkelingen der rivier, waarlangs wij liepen, een lange sliert.
Her en der las ik een gedicht, in metaal gegrift. Runderen kwamen rustig op ons toe, enkele pas gespeende met wat zotter gedoe. Talloze trossen maretakken zogen de laatste sappen uit de takken der reuzenbomen. Vogels lieten zich niet doen door het gebabbel der wandelaars, of het geknars der tourniquets, van overal weerklonk hun gezang .
Het Limburgse Arcadia.
Samen met geluid en kleur, beweging en geur, stroomde geluk mijn hart binnen.
Volmaakt geluk.
Voor even.
23-05-2012 om 22:49
geschreven door Gust Adriaensen
22-05-2012
Verkiezingsstunts
'Een jongensdroom die eindelijk in vervulling gaat', kirde de bijna onherkenbare want danig afgeslankte Grote Vlaamse Leider in extase.
Die afslanking was ook nodig geweest voor de belangrijke opdracht die hij ging vervullen: de redding van het zieltogende, onderkomen, regionale luchthaventje, ergens in de rand van Deurne (provincie Antwerpen).
Want die reddingsoperatie zou gebeuren vanuit een speciaal voor de gelegenheid uit de museummottenballen gehaald en in de geliefde geel-zwarte kleuren geschilderd tweedekkertje, dat uiterst gevoelig is voor overgewicht. Toch dient opgemerkt te worden dat tot verbazing en ergernis van talrijke partijgenoten, de Belgische kleuren waarvoor in het partijprogram helemaal geen plaats is, pijnlijk duidelijk op het museumstuk prijkten.
Vanuit dat vliegend vehikel verkondigde onze Visionaire Leider dus dat zijn Deurnens luchthaventje, dat zelfs met een royale subsidie uit allemans portemonnee nog altijd royaal verlies lijdt,een glorieuze toekomst tegemoet gaat, als het maar een andere uitbater krijgt.
Tegelijk orakelde De Toekomst Van Vlaanderen, dat het verschuiven van het miljoenenkrediet voor de bouw van een stadion, naar onderwijs, een verkiezingsstunt van 'den burger' was.
22-05-2012 om 21:02
geschreven door Gust Adriaensen
21-05-2012
Over de (kaas)koppen lopen...
Het weer zat mee, althans tot omstreeks 18 uur, en dan weet je het wel: druk, druk, druk in Postel. Vooral buiten de abdijmuren.
Vorige zondag had de 5de Kaasmarkt plaats. En het was over de koppen lopen binnen de abdijmuren. Allemaal mensen met veel belangstelling en goesting voor kaas en andere streekproducten. Een gezellige verbroedering en verzustering tussen mensen van weerskanten de grens. De echte kaaskoppen en de would-be kaaskoppen. Allemaal kenners als het op het degusteren van kaas aankomt.
Er waren niet alleen de kazen van de abdij, aangeprezen door meester-kaasmaker broeder Danny himself, ook andere streekkazen konden geproefd worden. De kruidenproducten van broeder Guy genoten veel belangstelling en er waren nog tientallen andere standjes met allemaal lekkere en ongetwijfeld gezonde dingen.
In en buiten de grote tent op het grasveld werkte half Postel, inclusief enkele leden van de abdijgemeenschap, zich uit de naad om al de dorstigen te laven, wat, het weze nog eens beklemtoond, een werk van barmhartigheid is.
De beiaard speelde zo nu en dan. Een filmpje over het abdijleven werd een aantal keren vertoond. Kinderen vermaakten zich met beschilderde gezichten op het springkasteel. Veel blije gezichten waren te zien. Het was duidelijk, iedereen voelde zich goed, ja beschermd, binnen de eeuwenoude muren. De 'Geest' van de norbertijnse gastvrijheid deed zijn werk.
Tegen 18 uur vermengde het geluid van het kerkklokje zich met het gerommel van de onweersgoden. Tijd voor velen om andere oorden op te zoeken.
Nog even de avonddienst om 18 uur in de abdijkerk meepikken. Een half uurtje van gebed, bezinning, psalmgezang... Quality time. Echt aan te bevelen.
21-05-2012 om 13:39
geschreven door Gust Adriaensen
130 ha bosgebied toegankelijk
130 ha bosgebied toegankelijk
Bosgroep Kempense Heuvelrug nam op vraag van betrokken boseigenaars het initiatief om het boscomplex de Beverdonkse Heide in Retie, dat grotendeels privé-eigendom is, toegankelijker te maken.
De boseigenaars, verenigd in bosgroep 'De Kempense heuvelrug', stellen 130 ha open voor het publiek. Voortaan kunnen wandelaars, mountainbikers en ruiters genieten van de mogelijkheden die het bosgebied te bieden heeft.
Ook de provincie Antwerpen en de gemeente Retie werden mee betrokken in het project. Er werd uitgebreide signalisatie aangebracht en vorige vrijdag werden infoborden met de wandel-, mountainbike- en ruiterroutes, officieel onthuld.
UITGESTREKT BOS- EN NATUURGEBIED
De Beverdonkse Heide vormt samen met het majestueuze Prinsenpark en de ecologisch erg waardevolle Witte Netevallei, een zeer uitgestrekt bos- en natuurgebied in het zuiden van de gemeente Retie.
21-05-2012 om 08:27
geschreven door Gust Adriaensen
14-05-2012
Van KAV naar Femma
Ook de top van KAV vond het nodig van naam te veranderen. Femma is het geworden, asjeblief. Wablief? Femma. Heeft alleszins een hoog Flairgehalte.
Ben er vast van overtuigd dat het overgrote deel van de KAV-leden helemaal geen probleem had met de naam. Overigens is de mening van de leden niet gevraagd. Nochtans was dat niet zo moeilijk, zeker niet op het platteland, waar nog talrijke wijkverantwoordelijken actief zijn.
Het gaat gewoonweg om een marketingoperatie, die heel wat centen heeft gekost en zal kosten en waarvan het positieve effect op het ledenaantal hoogst twijfelachtig is.
Bovendien kan je weinig respect opbrengen voor een kleine groep topverantwoordelijken die hun wil opleggen aan de leden en vooral, die de christelijke roots van de vereniging zomaar dumpen. Ze zouden er beter aan doen meer werk te maken van een christelijke profilering in deze tijd. Want nu wordt het helemaal een gemeentelijk of toch nog parochieel georganiseerd vrouwenclubje, dat zich met allerlei hobby's bezighoudt. En daar is een overvloed aan.
Geen enkele reden blijft er nog om lid te worden. En voor bewuste christenen, geen reden om lid te blijven
14-05-2012 om 10:33
geschreven door Gust Adriaensen
12-05-2012
Zesde geloofsdag in de abdij van Postel
Op zaterdag 2 juni organiseert het gastenkwartier van de abdij van Postel voor jong en oud een geloofsdag rond het thema Credo! Ik geloof in heilige katholieke Kerk; de gemeenschap van de heiligen; de vergiffenis van de zonden. Pater Benny Berrens, gastenpater en novicenmeester van de Norbertijnenabdij van Postel, zal deze dag begeleiden. Kostprijs bedraagt 20 (middagmaal inbegrepen)
Dit is de zesde van zeven geloofsdagen die door de abdij georganiseerd worden. De norbertijnengemeenschap van Postel wil hiermee ingaan op een dubbele nood in onze tijd. Enerzijds zijn vele gelovigen nog maar weinig vertrouwd met de inhoud van hun geloof. Anderzijds zijn heel wat mensen, ook talrijke jonge mensen, op zoek naar zin, geloof, de waarheid van hun leven, maar horen ze nergens meer vertellen over de grote geloofsschat die de Kerk te bieden heeft.
12-05-2012 om 22:21
geschreven door Gust Adriaensen
De oude man en zijn ongeloof
Telkens Vermeersch in een VRT-praatprogramma opduikt -en dat is (te) vaak-, vraag ik me af: lopen er in Vlaanderen geen andere (moraal)filosofen rond? Is Vermeersch de huisfilosoof van de openbare omroep, eraan vastgeklonken door een exclusief contract?
Overigens munt deze man niet uit door genuanceerdheid, sereniteit, objectiviteit. Vooral in de afsluitende babbel -los van de behandelde themas-, in Reyers laat van 11 mei, was dat weer opvallend.
Vermeersch voelt de onweerstaanbare behoefte om over alles en nog wat, ZIJN mening, ZIJN gevoelens te ventileren. Over ouderdom bijvoorbeeld. Met veel aplomb beweren dat HIJ niet oud is, omdat hij zich niet oud VOELT (o, deze tenenkrullende gemeenplaats), verhindert niet dat hij een bejaarde man is, op weg naar de tachtig. En dat hij ook zo overkomt bij de kijker.
Te onpas ZIJN ongeloof erbij sleuren, is eveneens een van Vermeersch hebbelijkheden. De sloganeske manier waarop hij proclameerde dat hij er absoluut zeker van was dat er geen leven na de dood is en dat de God van de Bijbel en van de Koran niet bestaat, stond op het niveau van de toogpraat. Even gemakkelijk kan ik beweren dat ik er absoluut zeker van ben dat ik geloof in de verrijzenis en dat de God van de Bijbel en van de Koran bestaat.
Wanneer klinkt in de VRT een frisser, jonger (moraal)filosofisch geluid?
12-05-2012 om 09:12
geschreven door Gust Adriaensen
11-05-2012
Goriënberg in Retie wordt het mooiste ven in de Kempen
Goriënberg wordt een van de mooiste Kempense vennen
Kempens Landschap kocht in 2007 de Goriënberg in Retie. Samen met de gemeente Retie werd een visie voor het gebied uitgewerkt om de ecologische en landschappelijke waarde van het gebied te herstellen.
Het doel van de aankoop was om één van de weinige nog overblijvende Kempense vennen met zijn duinenrug, heide en bos, veilig te stellen en te behoeden voor verdere verlanding en verruiging.
Het ven werd in december 2011 uitgegraven met zacht hellende, natuurvriendelijke oevers. Rondom wordt een geleidelijke overgang naar het bos gecreëerd met achtereenvolgens oeverplanten, natte heide, droge heide en een bosmantel. Het bos, voornamelijk bestaande uit grove den, wordt op termijn omgevormd naar een gemengd inheems bos met soorten als grove den, zomereik, ruwe berk, lijsterbes en sporkehout. Deze verschillende soorten milieus, zullen in de toekomst verschillende planten- en diersoorten aantrekken waardoor de biodiversiteit in het gebied verhoogt.
Het venherstel heeft ook aanzienlijk bijgedragen aan de landschappelijke en recreatieve waarde van Goriënberg. Wandelaars kunnen vanaf de Hoevendijk langs het wandelpad door het bos naar het ven wandelen. Daar aangekomen kan je rustig genieten van de natuur en het landschap en kan je via het vlonderpad boven het water lopen zonder de vegetatie te verstoren
11-05-2012 om 20:37
geschreven door Gust Adriaensen
07-05-2012
Het 'nut van het lijden'
Het in het vooruitzicht gestelde wetsvoorstel van enkele SP-A-parlementsleden, daarin gesteund door Open VLD, bracht op diverse internetfora een heftige polemiek op gang. Het veel gebruikte argument van voorstanders van steeds maar ruimere euthanasiemogelijkheden, dook weer op: lijden heeft geen 'nut'.
Het door deze mensen in vraag gestelde 'nut' van het lijden en het verband dat zij dit leggen met euthanasie, roept vragen op.
1. De waarde van een leven wordt bij dergelijke argumentatie, afgemeten aan de graad van afwezigheid van 'lijden'. 2. Men geeft de indruk dat een leven zonder lijden tot de mogelijkheden behoort. 3.In sommige reacties klinkt door, dat in levensbeschouwingen en religies, o.a. de christelijke, waarin lijden (maar daaraan gekoppeld ook opstanding) een plaats gegeven wordt, de menselijke waardigheid tekort wordt gedaan. Meer zelfs, bij sommigen is er de merkwaardige gedachtegang dat dergelijke levensbeschouwingen, het lijden als het ware veroorzaken. 4. Men lijkt te suggereren dat 'euthanasie' de ultieme oplossing voor het menselijke lijden is./
Maar wie bepaalt of kan bepalen welk lijden het leven waardeloos maakt? Het fysische en/of psychische lijden, handicaps, aftakeling, zijn inherent aan het leven.
Euthanasie voorstellen als DE oplossing voor het lijden? Dat lijkt me bedrog te zijn.
07-05-2012 om 21:16
geschreven door Gust Adriaensen
06-05-2012
Pater Daniël Maes over het klooster Mar Yakub en over Syrië
Norbertijn Daniël Maes zet zich al een hele tijd in voor de heropbouw van het eeuwenoude klooster Mar Yakub in Syrië en voor het opstarten van een priesteropleiding in dat klooster.
Op zondag 13 mei verzorgt hij in de abdijkerk van Postel de homilie in de mis van 10 uur en vertelt hij over Mar Yakub en over de situatie in Syrië.
Na de eucharistieviering is er koffie in de parochiezaal van Postel en toont pater Daniël enkele recente filmpjes over Mar Yakub.
Iedereen is van harte welkom!
06-05-2012 om 20:11
geschreven door Gust Adriaensen
Van de Lanotte-De Wever in 'Reyers laat'
In 'Reyers laat' zaten enkele dagen geleden Van de Lanotte en De Wever aan tafel. Het was een beschaafde, ook wel grotendeels interessante, gezapige, tot niets verplichtende babbel, zoals er, gelukkig maar, elke dag honderden plaatsvinden in het stamcafé, in familie-, personeels-, kennissen- en vriendenbijeenkomsten.
Op het technische vlak kon geconstateerd worden dat de West-Vlaamse tongval bij Van de Lanotte wat beter hoorbaar was dan de Antwerpse bij De Wever. VdL gaf ruiterlijk toe dat DW gevatter en sneller uit de hoek kon komen dan hij. Anderzijds was de Oostendenaar attent genoeg om de Antwerpenaar op zijn recuperatietactiek te wijzen, in dit geval het onderbrengen van Van de Lanotte in De Wevers conservatieve denkkader. Het is een wel vaker door debaters gebruikte tactiek, maar als de tegenpartij hem blootlegt, sta je natuurlijk wel even voor schut.
Inhoudelijk werd ik vooral getroffen door het cultuurpessimisme van De Wever. De aanleiding was het hoge zelfdodingscijfer, in het bijzonder bij jongeren, in Vlaanderen. Materialisme, individualisme, vervreemding, verbrokkeling van sociale weefsels, de afwezigheid van een zingevend groot verhaal, werden genoemd als mogelijke oorzaken van de psychische nood bij zovelen. Een oplossing zag De Wever ook niet direct zitten.
Op aangeven van de moderator bevestigde De Wever dat godsdienst en Kerk voor dat grote zingevende verhaal hadden gezorgd, maar daarmee was het nu zo goed als gedaan. Dat gaf me de bedenking in: waarom zet je niet volop in op dat zingevende, op dat verhaal, op dat weefsel, wat nog altijd in onze samenleving aanwezig is?
Van de Lanotte benaderde het allemaal wat pragmatischer. Om de vervreemding, de individualisering, de zinloosheid tegen te gaan, werd er in Oostende veel aandacht gegeven aan het promoten van buurt- en wijkfeestjes, enz.. Een politiek die me toch weer sterk deed denken aan parochiestructuren en -werking.
Kortom, zowel De Wever als Van de Lanotte, de eerste allicht wat sterker dan de tweede, zijn ontegenzeggelijk producten van een christelijk-katholieke cultuur. En misschien zijn zij op weg naar het bevrijdende inzicht dat religie en kerk een sterk geneesmiddel kunnen vormen om het cultuurpessimisme, waarvan de ene zich wat meer bewust bleek te zijn dan de andere, om te buigen in een lichtend cultuuroptimisme.
06-05-2012 om 15:02
geschreven door Gust Adriaensen
05-05-2012
Het hellend vlak
De voorstellen tot uitbreiding naar aanleiding van tien jaar euthanasiewet, vormen het mooiste bewijs dat de verwachting en/of vrees dat met de initiële abortus- en euthanasiewetgeving,de samenleving zich op een 'hellend vlak' begaf, gerechtvaardigd was.
Hoe sterker individualisme en zelfbeschikkingsrecht als absolute waarden worden gekoesterd, hoe meer categorieën van mensen in aanmerking komen om geaborteerd of geëuthanaseerd te worden, waarvoor dan aangepaste wetgeving geëist wordt. Dat is de onverbiddelijke logica wanneer het hek van de dam is, dat is de niet te stoppen glijbaan van het hellend vlak.
Nog pijnlijker wordt alles wanneer we er ons van bewust zijn dat het veel gebruikte criterium van 'menswaardig leven en sterven', een criterium van de Westerse samenleving, en nog beperkter van haar middenklasse, is.
Als je dat criterium op wereldschaal gebruikt om abortus of euthanasie te verantwoorden, zijn miljoenen mensen klaar om geliquideerd te worden.
05-05-2012 om 14:08
geschreven door Gust Adriaensen
04-05-2012
Natuurparadijs Witte Netevallei Retie
Een bezoek aan het natuurreservaat De Witte Netevallei in de buurt van de beschermde watermolen in Retie, loont meer dan de moeite! Ook voor kinderen!
04-05-2012 om 08:20
geschreven door Gust Adriaensen
Loopbruggetjes maken Witte Netevallei in Retie toegankelijk
Loopbruggetjes maken Witte Netevallei toegankelijk
BRUGGETJE OVER DE SLAGMOLENARM
De voorbije weken werden door Natuurpunt honderden meter loopbruggetjes aangelegd in het prachtige natuurreservaat Witte Netevallei, in de buurt van de watermolen in Retie.
Daarmee wordt uitvoering gegeven aan een belangrijk onderdeel van het Natuurpuntproject 'Terug naar de toekomst' . Dat werd goedgekeurd en gesubsidieerd door Leaderregio 'Midden-Kempen beweegt' .
Ook een uitkijkplatform op de oever van de Witte Nete en een voetgangersbrug over de Slagmolenarm, een zijtak van de Witte Nete, die naar de verdwenen slagmolen leidt, werden reeds gerealiseerd.
Op het programma staat nu nog het installeren van panelen met uitvergrote foto's uit de jaren 40 en 50, gemaakt door Henri Van den Wildenbergh. Ook wordt gewerkt aan een brochure volgens een totaal ander concept dan de klassieke wandelfolders. Uiteraard worden foto's en informatie opgenomen. Maar daarnaast wordt een verhaal bij de foto's uitgewerkt vanuit het perspectief van Fons Van den Wildenbergh, zoon van Henri en vroegere eigenaar van het domein.
04-05-2012 om 08:17
geschreven door Gust Adriaensen
01-05-2012
Dag van de arbeid
Het is natuurlijk goed dat op 1 mei aandacht besteed wordt aan de, zeg maar, materiële dimensie van het werk dat wij verrichten, aan de relatie werkgever (kapitaal) - werknemer (arbeid).
Maar wat te denken geeft is dat 'arbeid' verengd is tot die aspecten, arbeid is niets anders. En dat we alleen maar bezig zijn met 'arbeid' in een landje of gewestje, een voorschoot groot.
Uiteraard is men er zich wel van bewust dat 'arbeid' nog zoveel andere aspecten en waarden heeft in het persoonlijke en sociale leven van mensen, dan uitsluitend geld verdienen en ons economisch systeem in stand houden.
Waarschijnlijk wordt gevreesd dat een bredere en diepere benadering van 'arbeid' op 1 mei, onvermijdelijk leidt naar het in vraag stellen van het kapitalistische systeem. En dat de noodzaak zich opdringt daaraan fundamentale correcties uit te voeren.
Wie zich niet beperkt tot die pure materialistische benadering maar de arbeid in een dieper en ruimer perspectief plaatst, is alleszins de Kerk. Haar sociale leer, die uitgeschreven werd in een aantal sociale encyclieken tot en met de moeilijk te overschatten encycliek van Benedictus, kan een inspiratiebron zijn voor velen.
Het zou goed zijn dat zowel werkgevers als werknemers, van welke (geloofs)overtuiging ook, van die leer kennis zouden nemen om hun visie op 'arbeid' ruimer en dieper te maken.
01-05-2012 om 08:57
geschreven door Gust Adriaensen
29-04-2012
Meer en meer Compostelapelgrims op de Via Monastica
Het aantal pelgrims op weg naar Santiago de Compostela, dat vanuit Nederland de Via Monastica volgt, kent een opvallende stijging.
In de norbertijnenabdij van Postel is dat goed te meten. Prelaat Frederik en gastenpater Benny konden tot nu toe al heel wat meer pelgrims dan vorig jaar in de abdij verwelkomen. Reeds einde januari arriveerde de eerste pelgrim van dit jaar in het gastenkwartier van de abdij. En de maand april is werkelijk druk, aldus de paters.
De pelgrims zijn Nederlanders, vooral Noord-Brabanders, die hun lange tocht aanvatten in Den Bosch bij de Sint-Janskathedraal of in Vessem bij de pelgrimshoeve Kafarnaüm.
Enkele kilometer over de grens vinden de pelgrims een gastvrij onderkomen in het Gastenkwartier van de abdij van Postel. Daarna trekken ze verder via de norbertijnenabdijen van Tongerlo, Averbode en Leffe, naar de Belgisch-Franse grens.
29-04-2012 om 18:40
geschreven door Gust Adriaensen
Mieke Van Geel stelt tentoon in 't Kristallijn
Werk van Mieke Van Geel in t Kristallijn
Retienaar Mieke Van Geel stelt haar werk tentoon in 't Kristallijn, Blauwe Keidreef 3, in Mol. De tentoonstelling is open op zaterdag 12 en 19 mei, en op zondag 6, 13 en 20 mei, telkens van 14 tot 17 uur.
29-04-2012 om 09:26
geschreven door Gust Adriaensen
27-04-2012
Mijmeringen bij een Terzakeverslag over het debat der partijvoorzitters in de Vooruit in Gent
Mijmeringen bij een Terzakeverslag over het debat der partijvoorzitters in de Vooruit in Gent
Het was me een weliswaar eenslachtig maar toch gevarieerd gezelschap. De partijvoorzitters en hun secondanten. Alleen De Wever was niet naar Gent durven komen. Die bleef liever in Antwerpen, werd met een bijna onzichtbaar monkellachje door de commentator gezegd. De Grote Vlaamse Leider had een ondervoorzitter afgevaardigd, met name de beweeglijke, kwikzilverachtige, altijd vrolijke Weyts, en de telegenieke Gentse Mollenaar Bracke.
Al deze Vlaamse politieke topfiguren zaten wat ongemakkelijk op een te klein podium en op stoeltjes die me eerder wankel toeschenen. Wellicht paste dat wat schamele decor in het bastion van het rooie Gent: de Vooruit.
Er was in het Terzakeverslag weinig inhoudelijks te horen. Des te meer aandacht ging naar het klankrijke gekissebis tussen Tobback, Decroo en Bracke. Deze laatste viel bijzonder in de kijker door een onbeheerst, hyperkinetisch gemolenwiek met de armen, wat een tv-jounalist ongetwijfeld een serieuze blaam, zoniet buis, in Siegfrieds machtige VRT-periode, opgeleverd zou hebben. Bovendien had hij zich, wellicht om het Gentse proletariaat te plezieren en rekening houdend met de locatie, in een afgebleekte jeans gehesen, waarvan de bedenkelijke kwaliteit des te meer opviel omdat Bracke een plaats toebedeeld gekregen had helemaal aan het eind van het rijtje partijbonzen. Ongetwijfeld verwekte dat tv-zicht bij Marina in Mol enige vorm van gêne , want dat was hoedanook tegen de vestimentaire regels die ze gepoogd had Sieg bij te brengen.
Dat Bracke bijna enthousiast zat te knikken bij Van Besiens pleidooi voor een vermogenstaks, werd opgemerkt door een attente moderator, die niet geheel ten onrechte uit Brackes instemmend geknik afleidde dat hij met die belasting akkoord ging. Siegfried zat duidelijk gewrongen met die gevolgtrekking maar wist dan toch te bedenken dat dit land alleen maar goed is voor de rijken en degenen die niet werken, een hoogstpopulistisch zinnetje, dat toch niet echt aansloeg bij het aanwezige publiek, ook al had de happening plaats in de Vooruit.
Voor de rest kon opgemerkt worden dat alle deelnemers er met zweetdruppels op hun gezicht en vooral met een rooie kop bij zaten. De vraag dringt zich dan ook op: wordt er in de Vooruit, zeker als je rekening houdt met de bezuinigingsdiscipline die iedereen zich moet opleggen, te hard gestookt? Of werd de thermostaat fors naar omhoog geschoven om iedereen een rooie kop te bezorgen, wat alleszins accordeert met de rooie, roemrijke geschiedenis van de Vooruit.
27-04-2012 om 18:14
geschreven door Gust Adriaensen
Roepingendag in de abdij van Postel
Op zondag 29 april heeft er om 15 uur een gebedsdienst plaats voor nieuwe roepingen tot het priester- en kloosterleven. De dienst heeft plaats in de abdijkerk en iedereen is er welkom. Nadien kan er bij een kop koffie nagepraat worden in de refter van het 'Kontaktcentrum'.
27-04-2012 om 08:23
geschreven door Gust Adriaensen
26-04-2012
Hypocrise en macht
Tussen de pedofilieschandalen binnen de Kerk en de seksuele intimidatie/ongewenste seksuele intimiteiten binnen media en politiek, zijn er opvallende gelijkenissen in de verdedigings- en minimaliseringstactieken van de daders en hun superieuren.
Even oplijsten. In hoofde van de daders en hun medestanders: staalharde ontkenning, leugens,lang geleden, niet zo erg,waarom niet vroeger aangeklaagd, slachtoffer gaf aanleiding, slachtoffer heeft andere bedoelingen.
In hoofde van superieuren, gaande van kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders over topmensen van de media tot partijvoorzitters: wij wisten van niks, beschuldiging is vals, we staan als een blok achter de aangeklaagde, men wil het instituut, de partij schade berokkenen, voortdurende pogingen om de aandacht af te leiden van de daders en te focussen op andere 'schuldigen': de media, andere politieke partijen of sociale organisaties.
Een constante is ook dat het misbruik steeds in een machtsrelatie gebeurt. En nog opvallender is dat vaak diezelfde mediatopmensen, bekende politici en partijvoorzitters, nu zelf die tactieken gebruiken/misbruike, die ze weghoonden toen die argumenten, overwegingen, opwerpingen, verontschuldigingen, soms doorklonken vanuit kerkelijke kringen.
Hypocrisie en macht.
26-04-2012 om 11:46
geschreven door Gust Adriaensen
25-04-2012
'Sjavoeot - Pinksteren: feest van Woord en Geest'
Deze vormingsdag is een initiatief van TJCII-Belgium. Deze organisatie streeft naar toenadering tussen christenen en Messiasbelijdende joden.Het programma vermeldt een lezing over 'Sjavoeot...Pinksteren: feest van Woord en Geest' door Anja Van Gucht. Pater Nicolaas handelt over 'De Heilige Geest, zijn vruchten en gaven'. Ariel Keren Or, een Messiasbelijdende jood brengt een getuigenis.
25-04-2012 om 16:29
geschreven door Gust Adriaensen
24-04-2012
Einde van een regering. Einde van Wilders?
De minderheidsregering van liberalen en christendemocraten heeft het in Nederland niet lang uitgezongen.
De constructie die op (wankele) poten was gezet door VVD'er Rutte en CDA'er Verhaegen, waarbij gerekend werd op de PVV van Wilders om ze overeind te houden, droeg dan ook vanaf het begin de ondergang in zich.
Rutte en Verhaegen dragen een grote verantwoordelijkheid. Zij hebben door dit 'gedoogavontuur' niet alleen hun partij zwaar geschaad, maar zij zijn er ook de oorzaak van dat Nederland, eens het bewonderde gidsland, echt het noorden kwijt is en meer en meer met meewarigheid en/of misprijzen wordt benaderd.
Want wat hebben zij gedaan? Ze hebben zich overgeleverd aan de willekeur en de agressieve politieke agenda van een populist met onmiskenbare racistische trekken. Daardoor zijn ze ingegaan tegen de basiskenmerken van hun eigen partij en hebben ze voor tweespalt en leegloop in de VVD, respectievelijk het CDA gezorgd.
Grote indruk hebben ze niet gemaakt, integendeel. Ze misten duidelijk uitstraling. En geloofwaardigheid omdat, wat ze aan inhoud ook wilden laten zien, door Wilders mee gemaakt werd of kon afgekraakt worden. Rutte manifesteerde zich vooral als de vlotte jongen, die altijd wel een uitleg klaar had. En Verhaegen kwam over als een verkrampte, door tomeloze ambitie gedreven, machtspoliticus.
Hopelijk beseffen meer en meer Nederlanders dat Wilders hun land meer nadelen brengt dan oplossingen voor problemen en stemmen ze hem bij de verkiezingen weg. Hopelijk treden politici op de voorgrond die respect hebben voor de basisvisie en voor de essentiële programmapunten van hun partij.
De laatste 600 dagen was er in Nederland vooral gewriemel van een aantal bange, politieke dwergen, die geregeld de karwats van de boosaardige, destructieve, hoogblonde reus over hun ruggetjes kregen.
De enige met stevige statuur, die nog kon zorgen voor enige politieke stabiliteit en voor het bange Nederland als baken diende, was Beatrix. Maar haar politieke macht wil men afschaffen of reduceren.
24-04-2012 om 09:14
geschreven door Gust Adriaensen
23-04-2012
Koor Euryante zingt in het kerkje van Schoonbroek
Op zondag 29 april om 11 uur verzorgt het koor Euryante een aperitiefconcert in de kerk van Schoonbroek. Het Sint-Jobkerkje is een stemmige en prachtige locatie voor dit lenteconcert. Euryanthe zingt oude en hedendaagse koormuziek. Daarnaast zijn er enkele poëtische overpeinzingen en instrumentale intermezzo's.
23-04-2012 om 11:58
geschreven door Gust Adriaensen
22-04-2012
GELOVEN na de (misbruik)crisis
GELOVEN na de (misbruik)crisis
Mark Van de Voorde
OKRA-academie organiseert op DONDERDAG 26 APRIL OM 14 UUR in GC DEN DRIES in Retie, een lezing door MARK VAN DE VOORDE.
Mark Van de Voorde handelt over de crisis in de Kerk en gaat in op vragen als: kan de Kerk deze crisis overwinnen?, kan het kerkelijk instituut zichzelf vernieuwen of dreigt er een breuk met de christelijke levensvisie?, hoe deze visie inpassen in de veranderende levensbeschouwing?
Van de Voorde was jarenlang hoofdredacteur van 'Kerk en Leven' (het parochieblad) en publiceerde heel wat over geloof en Kerk.
22-04-2012 om 14:01
geschreven door Gust Adriaensen
19-04-2012
NVA-top moet zich distantiëren van Van den Driessche!
Aanvankelijk werden de getuigenissen over de seksuele intimidatie van Van den Driessche nog in twijfel getrokken. Ondertussen twijfelt niemand nog aan de gegrondheid ervan.
Het siert een aantal NVA'ers dat zij hun verontwaardiging uiten over het ontoelaatbare gedrag van een partijgenoot. En dat zij inzien dat deze zaak nefast kan zijn, niet alleen voor de Brugse NVA, maar ondermijnend en destabiliserend kan inwerken op de hele partij.
Het geeft te denken dat de NVA-top nog niet zover is. Die moet zich, beter vandaag nog dan morgen, distantiëren van deze primitieve macho. Doet de partij dat niet, dan verliest ze haar morele geloofwaardigheid volledig. Het is al erg genoeg dat parlementslid Smeyers, een vrouw nota bene, en partijwoordvoerder Overmeer, de affaire minimaliseren.
De normvervaging is al ver gevorderd!
19-04-2012 om 08:31
geschreven door Gust Adriaensen
18-04-2012
Voor (bijna) elk kwaaltje, groeit er een kruid in de Postelse abdijtuin
Postelkaas en Postelkruiden: twee topproducten die binnen de muren van de norbertijnenabdij van Postel geproduceerd worden.
Ze zijn te koop in het abdijwinkeltje. Maar sinds kort is er voor de kruidenproducten een bijkomende mogelijkheid tot aanschaf: een heuse webwinkel.
Alle producten staan vermeld, onververdeeld in productgroepen (bv. tincturen, capsules,...). De producten kunnen elektronisch besteld worden. Aan de koper wordt automatisch een mail gestuurd met daarop de lijst met bestelde producten en de kostprijs. Na betaling, worden de producten naar de koper verstuurd via Bpack (het vroegere Taxipost).
18-04-2012 om 14:47
geschreven door Gust Adriaensen
17-04-2012
De affaire Pol Vandendriessche
Daarnet op Ter Zake een merkwaardig 'debat' gehoord over dingen die er niet toe doen met vragen van de moderator, die evenzeer aan de kern van de zaak voorbijgaan.
Want wat is de vraag die iedereen zich in verband met deze onverkwikkelijke affaire stelt? Heeft de politicus en kandidaat-burgemeester van Brugge, zich schuldig gemaakt aan seksuele intimidatie of ongewenste seksuele intimiteiten: dat is de essentie.
Van der Kelen, hoofdredacteur van een krant die gespecialiseerd is in smeuïge seksverhaaltjes, horen verkondigen dat Humo een aanslag pleegt op de privacy, kwam helemaal ongeloofwaardig over. Ook het afdoen van het artikel in Humo, als een onderdeel van de verkiezingscampagne, heeft niets te maken met de grond van de zaak.
Als het waar is wat Humo op grond van getuigenissen, de kandidaat-burgemeester van Brugge aanwrijft, dan heeft het blad m.i. het recht , dat verwerpelijke gedrag openbaar te maken, gemeenteraadsverkiezingen of niet, officiële klacht of niet.
De vrouwen die getuigen, komen zo maar niet met hun verhaal voor de dag. Van der Kelen en de Brugse NVA-top proberen de rollen om te keren: getuigen voorstellen als ongeloofwaardig, van de slachtoffers schuldigen maken, van daders onschuldigen. Dat is 'pervers' in de letterlijke betekenis. Veronderstel dat getuigen gelijkaardige beschuldigingen zouden uiten tegen bv. een hoge geestelijke, wat zouden Van der Kelen en co. hun verontwaardiging uitschreeuwen.
De cruciale vraag blijft: zijn de beschuldigingen aan het adres van de politicus waar of niet.
17-04-2012 om 21:43
geschreven door Gust Adriaensen
13-04-2012
De weg naar Compostela met Arnout Hauben
De weg naar Compostela met Arnout Hauben
Arnout Hauben volgde voor het televisieprogramma Man Bijt Hond het historische pelgrimspad naar Santiago de Compostela. Met een camera op zijn rugzak filmde hij zijn pelgrimsavonturen en sprak hij met de mensen die zijn weg kruisten.
Op uitnodiging van de Davidsfondsafdeling komt Arnout op DONDERDAG 19 APRIL OM 20 UUR naar GC Den Dries in Retie.
Arnout vertelt op een erg levendige en boeiende manier over zijn nu eens grappige, dan weer ontroerende ontmoetingen. Aan de hand van videofragmenten, laat hij zien hoe toeval end details hem steeds weer naar verrassende verhalen leidden.
Arnout Hauben is ook de man achter het Canvasprogramma Meneer Doktoor en de schitterende documentaire Geel over de gezinsverpleging in onze buurgemeente.
13-04-2012 om 09:44
geschreven door Gust Adriaensen
10-04-2012
'Het leven is een verschrikkelijk navrante klucht...'
In een lezersbrief stelt ene mevrouw Seynnaeve dat 'ons leven een verschikkelijk navrante klucht zou zijn, als ons leven afgelopen was met de dood'. Dat is een confronterende maar m.i. terechte opvatting.
Ik denk dat vooral degenen die zich (momenteel)geen grote zorgen hoeven te maken over materiële zaken, over gezondheid, over vrijheid, ...zichzelf ervan overtuigen dat ze best tevreden zijn met de enkele tientallen jaren die hun leven hier zal duren en dat hun bestaan mag afgelopen zijn bij hun dood. Vaak wordt daarmee zelfs uitgepakt. Bezig zijn met het leven nu, klinkt het dan.
Maar wat met de miljoenen mensen die in armoede en verdrukking leven, de miljoenen mensen die van honger en dorst sterven, de miljoenen mensen die fysisch en psychisch geterroriseerd en gemarteld worden, de miljoenen mensen voor wie het leven op dit planeetje, echt onleefbaar is.
Zeker voor die mensen, het overgrote deel van de wereldbevolking, is het leven wel een bijzonder navrante klucht, wanneer er geen perspectief is over de dood heen.
10-04-2012 om 22:51
geschreven door Gust Adriaensen
07-04-2012
Zalig Pasen!
In een uitgebreid interview met De Standaard, beklemtoont de Antwerpse bisschop Bonny beklemtoont terecht dat de paasboodschap de kern van het christendom vormt.
'God is solidair met de lijdende mens. En in dat lijden is er uitzicht op verlossing. Vanwege de verrijzenis van Jezus geloven wij dat de liefde uiteindelijk sterker is dan haat, dat leven sterker is dan dood'.
Belangrijk is ook zijn geloof in de toekomst en de groeikracht van de Kerk. 'De christelijke boodschap is relevant voor ieder mens. Er zit een potentieel in waar iedereen zich op cruciale momenten in zijn leven aan kan optrekken'.
Zeer helder en belangwekkend is ook zijn vermelding van de culturele relevantie van het christendom.
'Het christendom behoort tot de wortels van onze cultuur. Als de band met die wortels verdroogt, zou ik mij zorgen maken, niet alleen voor de Kerk maar ook voor onze cultuur. Waar een vacuüm ontstaat,staan anderen klaar om de markt van de zingeving en de godsdienstigheid in te nemen'.
Het zou velen die geen goed woord over hebben voor het christendom, serieus moeten doen nadenken.
Zalig Pasen!
07-04-2012 om 14:33
geschreven door Gust Adriaensen
Geloofsdag in de abdij van Postel
'Credo! Ik geloof in de Heilige Geest'
De abdij van Postel organiseert op 14 april voor jong en oud een geloofsdag rond het thema 'Credo! Ik geloof in de Heilige Geest'. Prelaat Frederic Testaert van de norbertijnenabdij begeleidt de dag.
Dit is de vijfde van zeven geloofsdagen, die plaatsvinden in de Postelse abdij. De abdij wil hiermee ingaan op een dubbele nood in deze tijd. Enerzijds zijn vele gelovigen nog maar weinig vertrouwd met de inhoud van hun geloof. Anderzijds zijn heel wat mensen op zoek naar zin, geloof, de waarheid van hun leven, maar horen ze nergens nog vertellen over de grote geloofsschat die de Kerk te bieden heeft.
07-04-2012 om 09:50
geschreven door Gust Adriaensen
Het Grote Oor treedt op in Retie
Een absolute aanrader! De Brug sluit jubileumjaar af met Het Grote Oor
Het Grote Oor, gerenommeerde cabaretband
Als afsluiter voor het gouden jubileum van toneelkring De Brug uit Retie, treedt de cabaretband 'Het Grote Oor' op in GC Den Dries in Retie op zaterdag 21 april om 20 uur.
Het Grote Oor ontstond jaren geleden binnen het leraarscorps van het Molse college. De cabaretband heeft sindsdien een stevige livereputatie opgebouwd en behaalt grote successen in binnen- en buitenland.
De groep brengt een verrassende mix van confronterende parodie, ontroerende poëzie, hartverwarmende humor en kolderieke sketches. De band bestaat uit Bart Raeymaekers (drums), Siegfried Van Herreweghen (bas), Guy Delespaul (gitaar), Jean Vanhoof (trekzak, zang), Tjen Martens (toetsen, gitaar, dwarsfluit, zang), Frans Deckx (zang, sambaballen), Rik Van Braband (trombone). De techniek is in handen van Joan De Boeck en Eric Minnen.
Toegangstickets kunnen besteld worden op het nummer 0476 37 08 06 van maandag tot en met donderdag tussen 18 en 20 uur. De opbrengst van het evenement gaat integraal naar vzw De Rusthuif
07-04-2012 om 09:40
geschreven door Gust Adriaensen
06-04-2012
De Wever en Huyse
Dat De Wever zo denigrerend schrijft over een gerenommeerde wetenschapper en essayist als Huyse, leert 'alleen iets over De Wever'.
Die minachting is meer dan waarschijnlijk te verklaren door het feit dat Huyse het aangedurfd heeft aan de hand van het collaboratievoorbeeld, aan te tonen dat De Wever 'een koele minnaar van een kritische Vlaamse blik op mythes' is, een 'sluipende afkeer voor vervelend wetenschappelijk onderzoek' manifesteert, om toch maar de 'immuniteit voor zijn visie op Vlaanderen' te blijven opeisen.
Als je de columns van De Wever over een langere periode analyseert, bemerk je geregeld hoe hij de geschiedenis probeert te kneden naar zijn visie op verleden, heden en toekomst van Vlaanderen en België. En dat hij daarbij ook elementen uitwist of onderbelicht (bv. religie, kerk), die in het huidige tijdsklimaat (politiek-electoraal) niet zo interessant zijn voor zijn Vlaams onafhankelijkheidsverhaal.
Tot slot: ook in de chagrijnige reactie van De Wever op Huyse komt weer tot uiting dat De Wever niet omkan met kritiek op niveau. Dan willen de anderen hem niet begrijpen, ze zijn van kwade wil, hij is het slachtoffer.
06-04-2012 om 08:18
geschreven door Gust Adriaensen
02-04-2012
Over de verwarrende onzekerheid omtrent de eerste lentedag
Over de verwarrende onzekerheid omtrent de eerste lentedag
Van kindsbeen af de onwrikbare zekerheid bijgebracht: het begin der seizoenen valt op de 21ste dag. Nu aan het wankelen gebracht.
Wetenschappers, berekeningen, evenaar, zon, onbegrijpelijke dierenkeerkringen: zij brengen me niet van mijn stuk.
Kleindochter roept gedecideerd: 'Opa, jij bent verkeerd. De lente begint op MIJN verjaardag!' Goed, daar leg ik me bij neer.
Kleinzoon zegt verstoord: 'Nee.' Ook hij wil per se de lente starten als HIJ verjaart, dat is de 21ste maart.
Geschipper dus. Beiden het geluk gegund: ik ben echt een lentekind al op de dag dat het seizoen begint.
Dat gemarchandeer zint me niet fel. Maar voor je kleinkinderen, alles, weet je wel.
02-04-2012 om 09:28
geschreven door Gust Adriaensen
Abdijweekend met gezinsdag
Abdijweekend met gezinsdag
-voor wie dieper kennis wil maken met andere jonge gezinnen, -voor wie nieuwsgierig is naar het leven in een abdij, -voor wie met de abdijgemeenschap enkele dagen wil meebidden, -voor wie tot rust en bezinning wil komen, voor wie nog gezellig wil napraten over de hoop die de stuwende kracht is in het christelijk leven, -voor wie met andere jonge gezinnen wil bidden en zingen...
02-04-2012 om 07:44
geschreven door Gust Adriaensen
31-03-2012
'Pak ze hun vakantiegeld af!'
Bracke en Versnick pakten recent uit met 'Pak ze hun leefloon af!' als kansarme ouders -en de heren dachten dan uitsluitend aan allochtonen- hun kindjes niet naar de kleuterschool stuurden. Bracke loog er dan nog bij dat kleuters die niet naar school gingen 'spijbelaars' zijn, goed wetende dat er in ons land alleen maar leerplicht is tussen 6 en 18 jaar.
Enkele dagen geleden kwam het al jarenlange misbruik dat leerplichtinge kinderen en jongeren de vakantie niet afwachten om (met hun ouders) op reis te gaan, even in het nieuw. De onderwijsraad en alle netten waren het er over eens dat deze (vaak illegale) praktijk beteugeld moet worden.
Wie verwacht had dat Bracke en Versnick nu ook hun licht over dit probleem zouden laten schijnen, kwam bedrogen uit. Zij gaven niet thuis.
In de lijn van hun pakkende slogan 'Pak ze hun leefloon af!', zou voor dit school- en opvoedingsprobleem 'Pak ze hun vakantiegeld af!' echt passend geklonken hebben uit de mond van deze sociaal bewogen politici.
Inderdaad, h
et moet maar eens gedaan zijn met de ECHTE spijbelaars! Die luxeleerlingetjes tussen 6 en 18, die er door hun ouders toe aangezet worden, dagen voor elke vakantie en vaak ook nog dagen na elke vakantie, de school te laten voor wat ze is: niet belangrijk als daardoor vakantie wat bemoeilijkt wordt. Met pa en ma naar verre oorden: zoveel interessanter, leerrijker, vormender!
Nee, dat kunnen Bracke en Versnick niet langer dulden. Eerst die onverantwoordelijke ouders misschien een strenge brief schrijven. Maar als ze hardleers zijn, de beuk erin. De gevoeligste plek is de portemonnee van die reislustige ouders. Pak ze hun vakantiegeld af!
Waarop wachten Bracke en Versnick?
31-03-2012 om 10:28
geschreven door Gust Adriaensen
30-03-2012
Grensoverschrijdende inzet voor dieren
Grensoverschrijdende inzet voor dieren
Ecoduct over E34 in Postel wordt aanbesteed
Nog dit voorjaar heeft de aanbesteding van het ecoduct over de E34 in Postel plaats. De werken zullen vermoedelijk in het najaar van start gaan en een jaar later voltooid zijn.
Het ecoduct (samenvoeging van ecologie en viaduct) kreeg de naam Kempengrens. Het is gesitueerd op de Belgisch-Nederlandse grens in de uitgestrekte bos- en natuurrijke grensregio Postel-Bladel-Reusel-Arendonk-Retie.
De natuurbrug verbindt de leefgebieden van talrijke dieren. Zoals dat ook voor andere natuurbruggen het geval is, zal vanaf 2014 ook voor Kempengrens door observatie nagegaan worden of en hoe frequent dieren gebruik maken van het ecoduct.
Vlaanderen en de Nederlandse provincie Noord-Brabant financieren elk voor de helft het ecoduct. 'Internationaal samenwerken biedt niet alleen financiële voordelen maar ook ecologische en administratieve', aldus het Agentschap Wegen en Verkeer.
30-03-2012 om 08:52
geschreven door Gust Adriaensen
28-03-2012
'Pak ze hun leefloon af!'
Versnick (Open VLD) en Bracke (NVA) willen vanuit vooral Gentse electorale ambities, een onwettelijke en discriminerende eis opleggen en die afdwingen door financiële chantage op de zwaksten uit de samenleving.
28-03-2012 om 21:03
geschreven door Gust Adriaensen
26-03-2012
Retiese dichteres ereburger van Hoogstraten
Retiese dichteres ereburger van Hoogstraten
Zefa Raeymaekers, geboren op 11 september 1922 in Retie, zorgde er als volksvertegenwoordiger mede voor dat Hoogstraten sinds 1985 de titel van 'stad' opnieuw mocht voeren. De stad Hoogstraten bewees haar erkentelijkheid daarvoor door Zefa onlangs uit te roepen tot ereburger van Hoogstraten.
Buiten haar parlementaire loopbaan was Zefa Raeymaekers, die woonachtig is in Retie, jarenlang journaliste.
Sedert vele jaren en tot nu toe, schrijft zij onder het pseudoniem Rita Reene, ook gedichten. Vele daarvan hebben betrekking op de Kempen en in het bijzonder op haar geboortedorp.
Uit 1991 dateert bv. het gedicht 'De Lind'
het merg verdord maar toch de schors een harnas hecht
geschoord sinds honderd jaar door ijzeren stutten en een staalgevlecht
troont pal in 't midden van het dorp de oude lindeboom
vertrouwd met lief en leed van generaties Retienaren
en die van allen schaamteloos alles weet en zonder schroom
gewoon bewaart, onthoudt, herinnert ons ook aan al wat wij vergaten sinds onze kinderjaren.
26-03-2012 om 14:30
geschreven door Gust Adriaensen
23-03-2012
Tsunami van emoties
Onder de titel 'Tsunami van emoties' schrijft journaliste Veerle Beel impressies bij het tragische busongeval in Zwitserland. Zij besluit haar artikel met: 'Wij zeggen hier tegen elkaar, als er iets ergs gebeurt: ik zal aan je denken. In andere landen zeggen ze nog: I'll pray for you.'
Het kan Beel toch niet ontgaan zijn dat ook bij ons vooral, op een of andere manier, gebeden werd. In de eerste plaats door christenen. Maar ook door moslims. En dat de rouwplechtigheden inhoudelijk en logistiek tijdens de eerste dagen na het ongeval, hoofdzakelijk gedragen werden door de katholieke gemeenschappen van Lommel en Leuven.
Die laatste zin van Beels stukje komt dan ook over als een clichématige uitsmijter. Ook mevrouw Beel heeft als journaliste klaarblijkelijk schrik van het woord 'bidden'.
23-03-2012 om 07:40
geschreven door Gust Adriaensen
17-03-2012 om 21:31
geschreven door Gust Adriaensen
16-03-2012
Serieuze bedenkingen bij een peiling
Als ware Vlaming ben je daar toch kapot van! Een ongetwijfeld zeer accurate peiling van serieuze instellingen als De Standaard en de VRT, geeft aan dat den Elio toch wel in de smaak valt van meer dan 50% van de Vlamingen! En je zult het zien. Het hek is nu helemaal van de dam. Die pronte jongen zal nog flink stijgen in de populariteitspolls. In Wallonië is hij al koning, nu is hij Vlaanderen aan het veroveren. Het Vlaamse vrouwvolk, jong en oud, heeft hij al op zijn hand.
En dan die andere mokerslag voor de echte nationalist. Tjeef Peeters onttroont toch wel onzen Bart. Hoe is dat in godsnaam mogelijk? En je zult het zien: vanaf nu gaat het verder bergaf. Daar is geen houden meer aan.
Ik heb het al langer gedacht: den Bart had bij zijn friet, mayonaise en berenpoten moeten blijven. Die NVA-spindoktoors bakken er niets van. Hij heeft door die on-Vlaamse vermageringsdrift toch geen postuur meer, zeker. Zijn kostuums flodderen om zijn lijf en hij kijkt nog zuurder dan vroeger. Welke Vlaamse vrouw, die zichzelf een beetje respecteert, stemt nog op hem?
Ze zijn serieus fout bezig bij NVA, mijn gedacht.
16-03-2012 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
14-03-2012
Paasconcert in Postel
Paasconcert in Postel
-zondag 1 april, 14.30 uur -in de Rafaëlzaal van de Postelse abdij -deelnemende koren: -Camillo uit Helmond (Nl) -kinderkoor 't Frisse Nootje uit Arendonk -vvk: 10 euro, kinderen 6-12: 6 euro, kassa: + 2 euro -info en bestellen: pastoor Nicolaas 014 37 81 21 of 0495.524.654 nicolaasgorts@hotmail.com
14-03-2012 om 09:32
geschreven door Gust Adriaensen
12-03-2012
Het hellend vlak
Naar aanleiding van het proces over de kindermoord, verschenen er een aantal columns in de media. Ook filosoof Abicht doet zijn duit in het zakje.
Abicht verklaart zich voorstander van het recht op abortus, maar uit heel zijn artikel blijkt een grote voorzichtigheid en onzekerheid. En dat siert hem.
Anderzijds is het m.i. een onjuiste verenging te stellen dat de opvatting 'abortus = moord, eventueel gelegitimeerde moord' en de waarschuwingen tegen 'het beruchte hellend vlak' (waar ligt de grens?), uitsluitend in kringen van 'religieus conservatieve' tegenstanders te vinden zouden zijn.
Het is duidelijk dat ook Abicht zich terdege bewust is van het 'beruchte hellend vlak'. Hij schrijft zelf dat het moeilijk is 'een duidelijke grens' te trekken. Het kan niet anders of Abicht moet fundamentele (gewetens)vragen blijven stellen bij de gelegaliseerde abortus tout court. Ik kan me niet voorstellen dat de grenzen, die in de wetgeving werden vastgelegd, kunnen ontsnappen aan de intellectuele, ethische en filosofische kritiek van Abicht.
Merkwaardig is dat Abicht strak stelt dat 'het recht op abortus niet ter discussie gesteld mag worden'.Waarom niet? Hij doet het zelf.
12-03-2012 om 18:02
geschreven door Gust Adriaensen
09-03-2012
De platitudes van graaf Lippens
In het programma 'Reyers laat' was de burgemeester van Knokke-Heist), graaf Lippens, te gast.
Met stijgende verbijstering geluisterd naar de platitudes van de baas van het graafschap Knokke. En naar de makke vraagjes van schooljongen Lieven Van Gils. Dan werd Dedecker in dat zelfde programma op een hardere manier door de mangel gehaald.
Hoe bestaat het dat graaf Lippens, aan wie het nog altijd goed te horen is dat hij in privékring vooral Frans spreekt, zonder enig weerwerk van de journalist, zijn afkeer voor de vakbonden en voor ons democratische politieke systeem kan spuien en flagrante leugens kan debiteren (ik hou me niet bezig met de zakenwereld).
Die man manifesteert een fundamenteel minachtende en neerbuigende houding ten aanzien van de gewone Vlaming en van de democratie.
Het ergerlijkste is misschien nog wel dat hij die weet te verpakken een simplistische, populistisch-joviale bonhomie, precies op dezelfde manier als wanneer hij als een soort stand-up comedian, demonstreert hoe een hondendrol of -plas dient verwijderd te worden van strand of straat van zijn Knokke.
En met die komedie nog goed wegkomt bij het studiopubliek. En bij Dedecker, godbetert!
09-03-2012 om 12:03
geschreven door Gust Adriaensen
07-03-2012
In memoriam
In memoriam S. G.
Zo is het goed
Mijn leven voltooid zoals de huizen die ik bouwde. Klaar voor de laatste reis, benieuwd wat komen zal.
Mijn vrouw en kinderen aan mijn zij, dicht bij mij, hun warme blik en groet, zo is het goed.
Ik draag hen allen mee in eeuwigheid.
07-03-2012 om 09:20
geschreven door Gust Adriaensen
04-03-2012
Misprijzen voor gemeentelijke autonomie en democratie
Er gebeuren merkwaardige dingen in het Vlaams-nationalistische politieke wereldje.
Neem de nieuwe sociaaleconomische richting die het Vlaams Belang inslaat. Duidelijk 'links'. Dichter bij de bekommernissen en opvattingen van werknemers en vakbonden. En, jaja, tegen het neoliberalisme van de grote concurrent NVA.
Deze partij probeert dat scherpe sociaaleconomisch neoliberalisme nog altijd te verstoppen onder de leeuwenvlag. Maar zowel uit haar program als uit de dagdagelijkse standpunten en reacties van haar topfiguren, in het bijzonder Jambon en De Wever, blijkt het overduidelijk: NVA kiest de kant van de werkgevers, van het kapitaal.
En de gemeenteraadsverkiezingen? Iedere voorstander van de gemeentelijke autonomie en democratie zou in het geweer moeten komen tegen de tactiek van De Wever om die verkiezingen te herleiden tot een referendum 'voor NVA en De Wever, tegen de federale regering en Di Rupo'.
Voor de gemeentebestuurders betekent dat een kaakslag. Voor de gemeentelijke basisdemocratie spreekt daaruit een onvoorstelbaar misprijzen.
04-03-2012 om 17:15
geschreven door Gust Adriaensen
02-03-2012
Een zwaar beroep?
In de discussie over de zwaarte van het leraarsberoep, naar aanleiding van het regeringsvoornemen om het TBS-systeem op te doeken, wijst journalist en gewezen leraar Peter Vantyghem op een factor die vaak onderbelicht blijft.
Hij vermeldt de steeds dieper wordende mentale kloof tussen leerkrachten-vijftigplussers en leerlingen. Ze leven grotendeels in verschillende (denk)werelden, spreken een andere taal. In het begin zijn de bewustwording en ervaring van die verschillen nog boeiend en stimulerend. Maar die kloof wordt uitermate vermoeiend en werkt de vervreemding in je eigen werkomgeving in de hand.
Twee andere elementen van de werkbelasting voor oudere leerkrachten, komen in Vantyghems artikel maar terloops -in vele andere artikels nooit- aan bod. Er groeit ook in de leraarskamer bij de oudere onderwijsmensen een verstikkend gevoel van vervreemding, van isolatie.Tussen hen en het gros van de jongere collega's zijn de mentale, pedagogische, didactische en taalverschillen, vaak ook niet meer te overbruggen.
En de zwaarste last voor een aantal oudere leerkrachten: alleen overeind blijven ten aanzien van een groep kinderen, jongvolwassenen.Gebrek aan gezag. Elke dag met angst, onzeker, de leeuwenkuil in. Hun aantal is niet gering. Voor die mensen is het leraarsberoep echt een hondenstiel.
02-03-2012 om 13:51
geschreven door Gust Adriaensen
27-02-2012
De jeremiade van Peter De Roover
Peter De Roover, HET gezicht van de Vlaamse Volksbeweging (of er nog veel andere 'gezichten' in die vereniging rondlopen, is erg onduidelijk) heft in De Standaard onder de titel 'Een opiniestuk over Europa? Ga liever op café!', een jammerklacht aan over het feit dat Europa niet luistert naar opiniemakers zoals hij er een is.
Ook al zong De Roover met hoge stem mee in het koor dat Magnette verketterde toen die de bemoeizucht van Europa bekritiseerde, toch heb ik echt te doen met De Roover.
Misschien vindt hij enige opbeuring in de welwillendheid waarmee een eenvoudige lezer , ingaat op de suggesties en vragen in zijn column.
Diep ontgoocheld over de afwezigheid van effect van zijn intellectueel gezwoeg, vraagt hij zich af of het niet beter is zijn tjd te besteden aan zijn tuintje en bv. lookbollen te gaan planten.
Maar is het al niet te laat voor die plantactiviteit? Ik ben De Roover graag van dienst. Wat de plantperiode van lookbollen betreft, heb ik mijn onderlegde buurman geraadpleegd. Zijn advies: planten kan tot in maart maar is niet gewenst. En, belangrijk, lookbollen zijn eigenlijk niet geschikt voor Onze Vlaamse Grond.
Twee:een beetje gegoogel leert me dat 'Doorbraak', waaraan De Roover, zoals hijzelf vermeldt, soms een deeltje van zijn Vlaams-intellectuele energie wijdt, zichzelf politiek ongebonden noemt, maar weliswaar bekend staat als 'het blad van NVA' of 'het blad met bijna uitsluitend sympathie voor NVA'. Dat laatste geldt overigens ook voor De Roover.
Het verlangen naar landelijke rust, dat bij De Roover sterk de kop opsteekt nu Europa toch geen oren naar zijn wijze raadgevingen heeft, stopt niet bij de lookbollen. Ook het uitlaten van de hond hoort bij het plaatje. Mooi is toch dat die activiteit zinvoller wordt geacht dan het werk van 13 Europarlementsleden.
Volgende bijdrage van De Roover: 'Een opiniestuk over Vlaanderen? Ga liever op café!' Doen.
27-02-2012 om 11:42
geschreven door Gust Adriaensen
23-02-2012
Het gekronkel van Peter Vandermeersch
PeterVandermeersch, de vroegere hoofdredacteur van De Standaard en de huidige hoofdredacteur van de Nederlandse krant 'NRC-Handelsblad', kronkelt zich in alle richtingen om het nieuws dat zijn krant bracht over de hersenscan van prins Friso, te verantwoorden. Die zijn niet alle geloofwaardig.
Hij geeft toe dat zijn krant de privacy schendt van een persoon. Dat komt in de media natuurlijk vaak voor, maar het is toch vooral het handelsmerk van de 'boekskes'. Hoe dan ook zouden heel veel mensen daartegen krachtig moeten protesteren.
Vandermeersch schrijft dat de 'relevantie' en het 'algemeen belang' de doorslag hebben gegeven. Hoe groot is de relevantie van een medisch bulletin van een prins die geen rol speelt binnen de Nederlandse monarchie en die het liefst als privéburger door het leven gaat? En het 'algemeen belang'? Dat is helemaal een giller!
Als Vandermeersch vindt dat dergelijke berichtgeving en de manier waarop de informatie verkregen werd, tot de normale journalistieke reflexen en zeden behoort, dan is hij dringend toe aan een reflectie over zijn journalistieke deontologie.
Vandermeersch vermeldt met 'trots' het abonneeverlies maar niet de oplagepiek. En daar is het hem om te doen!
23-02-2012 om 18:53
geschreven door Gust Adriaensen
Een scheldend viswijf
Gewezen CD&V-senator Els Schelfhout veegt 'ene' Rik Torfs, CD&V-senator, na zijn geruchtmakend interview, bijzonder agressief de mantel uit.
'Ene' Els Schelfhout zal ongetwijfeld na haar schrijfsel de petite histoire ingaan als een scheldend viswijf, eerder dan als gewezen senator.
Agressieve Els wil Torfs 'een trap tegen zijn zelfgenoegzame kont' geven. Hij is een 'kleine Napoleon' met een 'geldingsdrang omgekeerd evenredig met zijnlengte' en die vooral uitblinkt met 'gebraak van woorden'. Torfs zal binnenkort 'het rectoraat van de KUL terroriseren, zot van eigenwaan en wildom zich heen schoppend'. En ja hoor, hij 'prostitueert zich', en als hij dat dan toch wil, zou het wel 'prostitutie met meer klasse' mogen zijn.
Stoute, stoute Elsje! Zo'n vulgaire scheldtirade, hoort dat wel voor een gewezen CD&V-senator? Voor de rest wijdt scheld-Els een groot deel van haar column aan haar eigen ontgoocheling, rancune en frustratie omwille van het verloren senaatszitje.
En de evaluatie door furie Els van Torfs' analyse in het interview en het vernieuwingsrapport van Torfs en Vervotte? 'Bijzonder licht' , orakelt de woeste mevrouw Schelfhout.
23-02-2012 om 10:05
geschreven door Gust Adriaensen
Vaten gevuld met nucleair afval in een opslagloods op de terreinen van Belgoprocess -------------------------------------------------------------------------------------
Zeker de oudere loodsen waarin Belgoprocess in Dessel radioactief afval opslaat, zijn niet veilig. Dat blijkt uit een inspectieverslag van het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle (FANC).
Het verslag stelt dat de toestand van de gebouwen niet altijd een veilige opslag van het nucleaire materiaal. garandeert. Bovendien spreekt het inspectierapport over een gebrek aan brandveiligheid en brandpreventie in de oudere loodsen. Er is ook sprake van een radioactief besmette oven die niet meer wordt gebruikt, maar die nog via een gebrekkige manier op het ventilatiesysteem is aangesloten.
'Belgoprocess moet dringend een aantal zaken verbeteren. Als dat niet snel gebeurt, moet het bedrijf zijn nucleair afval op korte termijn overbrengen naar beter uitgeruste gebouwen', aldus nog het rapport.
Wel wordt beklemtoond dat er geen gevaar is voor de omgeving. De bebouwde kom van Dessel en Retie bevindt zich op minder dan 5 km van de Belgoprocess-opslagplaatsen.
23-02-2012 om 09:19
geschreven door Gust Adriaensen
19-02-2012
Nadenken over de joodse wortels van het christendom
TJCII (Toward Jerusalem Council II- Op weg naar de 2de kerkvergadering van Jerusalem) is een internationale organisatie van joden en christenen.
De organisatie streeft ernaar de oude wonden tussen joden en christenen te genezen, de joodse oorsprong van de Heilige Schrift te herontdekken en het bewustzijn van de joodse wortels van de christelijke kerken te doen groeien.
Op 10 maart heeft in de norbertijnenabdij van Postel een vormingsdag plaats met als thema: 'Het Pesach Lam, ons Paasfeest'. Er zijn twee lezingen voorzien. Om 11.30 uur kan eucharistie gevierd worden met de abdijgemeenschap en om 12.30 uur is er een koffietafel. De dag wordt afgesloten rond 17 uur.
Degenen die aan de vormingsdag deelnamen, kunnen ook inschrijven voor een Pesach-Sedermaaltijd. Die heeft plaats op zaterdag 17 maart vanaf 19 uur.
Inlichtingen en inschrijvingen bij pater Nicolaas Gorts, Abdijlaan 16, 2400 Mol, nicolaasgorts@hotmail.com.
19-02-2012 om 17:21
geschreven door Gust Adriaensen
18-02-2012
Torfs' visie op CD&V
In een uitgebreid interview met 'DS Weekblad' (het weekblad van De Standaard), haalt CD&V-senator Rik Torfs, keihard uit naar zijn partij. De krant De Standaard verwijst naar het interview op de frontpagina onder de vette titel 'Torfs clasht met CD&V'.
Naar mijn aanvoelen is dat interview evenwel geen brutale afrekening met CD&V. Torfs wil m.i. de partij wakker schudden, de vinger op de vele wonden (die hij ziet) leggen, hij wil ze doen nadenken over zichzelf.
Rik Torfs zegt in het interview een heleboel dingen naar mijn hart. Ik lijst ze even op.
1.Velen in de partij willen doorgaan in de bestaande machtsstructuren. Daarom werd de standenstructuur nog altijd niet afgezworen. 2. Gebrek aan geloof in de eigen identiteit en aan zelfvertrouwen. 3. Schrik om een standpunt in te nemen, want de partij wil het liefst door iedereen aardig worden gevonden. 4. Minimalisering van de christelijke wortels. 5. Vereenzelviging van het christendom met misstanden of machtsmisbruik binnen het instituut, is een erg conservatieve visie (en wat mij betreft ook een onjuiste en domme). 6. Een positieve mensvisie die het algemene belang behartigt, en het enerzijds-anderzijdsdiscours zijn nodig. 7.Het christelijke beginsel van niet-wederkerigheid is essentieel. 8.Een partij is geen doel op zich. Vandaar Torfs' uitspraak: 'Als CD&V verdwijnt, dan is dat maar zo'. 9. Christen en democraat zijn , wil niet zeggen dat CD&V je politieke habitat MOET zijn.
Kortom,een scherpe analyse, die ik onderschrijf. En die ook grosso modo geldt en dus nuttig kan zijn voor de andere partijen!
18-02-2012 om 16:09
geschreven door Gust Adriaensen
16-02-2012
Bij de column 'Denker of doordrammer' van Rik Torfs
Bij de column 'Denker of doordrammer' van Rik Torfs in 'De Standaard' van 16 februari 2012
Zoals gewoonlijk genoot ik met volle teugen van Torfs' column, van zijn verrassende en spitsvondige inzichten,invalshoeken en taalkunstjes.
Bijzonder verfrissend en tegelijk spannend-ondeugend besloop me bij de laatste alinea de perverse gedachte: ik vervang De Wispelaere door Torfs. En waarachtig, een wereld ging voor me open. Nee, preciezer gezegd:Torfs ontsloot zijn eigen boeiende boek!
In zijn alter ego De Wispelaere, gunt Torfs me een diepe blik in zijn ziel. Kwaliteit van de ideeën, daar gaat het hem inderdaad om. En Rik, daar geloof ik 'rotsvast' in, heeft het zeker niet begrepen op eerloze combines. Hij is een meester in taalpirouettes maar hij houdt zich niet bezig met tactische draaikonterij. Hij brengt op een fijngevoelige en vaak troostende manier zijn gedachten over leven en dood onder woorden. Soms heeft hij wel eens ongelijk. Soms spreekt hij te gemakkelijk als een zorgeloze professor, als een slimme dromer!
En een dief die uitsluitend met vakgenoten over de kunst van de dieverij spreekt...? Dat is hij, God beware me, zeker niet.
16-02-2012 om 09:13
geschreven door Gust Adriaensen
Welgeteld 40 jaar geleden, op 29 februari 1972, kocht het provinciebestuur van Antwerpen het vroegere koninklijk domein in Retie aan om er een prachtig wandel- en fietsgebied van te maken. Het domein, dat de naam Prinsenpark kreeg, was 126 hectare groot en werd doorheen de jaren uitgebreid tot 215 hectare.
De naam Prinsenpark doet meteen kastelen met prinsen en prinsessen vermoeden. Bijna was het ook zover toen koning Leopold I in 1852 de Retiese Aart aankocht als koninklijk domein. Hij smeedde plannen om er een kasteel te bouwen met een prachtig aangelegd landschapspark. De koning is echter vertrokken, het kasteel werd nooit gebouwd.
Op een bepaald moment waren er vergevorderde plannen om het domein te verkavelen. Maar gelukkig bleef het Prinsenpark bestaan. Het park groeide uit tot een groene trekpleister voor de grote omgeving.
Deze 40ste verjaardag zal niet onopgemerkt voorbijgaan. Op 10 juni is er een groots zomerparkfeest, met sterke muzikale optredens, workshops, wandelingen, kunstproject, animatie voor groot en klein en heerlijke hapjes en drankjes. Op 7 december wordt het feestjaar afgesloten met een spetterend vuurfeest.
14-02-2012 om 19:05
geschreven door Gust Adriaensen
13-02-2012
De stok om de hond te slaan
Er is heel wat commotie ontstaan omtrent het feit dat ABVV-voorzitter De Leeuw, met een familiebedrijfje ook gebruik gemaakt heeft van het systeem van de notionele intrestaftrek, waartegen hij en zijn vakbond fel gekant zijn. Scheldwoorden en beschuldigingen van hypocrisie waren niet van de lucht en de vraag werd luidop gesteld of hij niet moest aftreden.
Een aantal bedenkingen horen hier toch bij. De media, in het bijzonder de kranten, gooien zich weer eens, vol overgave in de rol van morele scherprechter. Zij creëren, wat ze dan zelf noemen, de gênante mediastorm, de destructieve beeldvorming. Heel het gedoe verdient terecht het etiket: plat populisme.
Enkele m.i. voor de hand liggende vragen worden ondergesneeuwd onder de zgn. morele verontwaardiging. Heeft De Leeuw iets illegaals gedaan? Neen. Kan van iemand geëist worden dat hij zijn familieleden ertoe dwingt geen gebruik te maken van volkomen legale fiscale gunstmaatregelen omdat hij een openbare functie heeft? Neen. Mag een persoon, die binnen een wettelijk systeem functioneert en een beroep doet op dat systeem, geen kritiek hebben op bepaalde aspecten van dat systeem, mag hij niet pleiten voor afschaffing of aanpassing? Natuurlijk. Het tegenovergestelde zou dictatoriaal, ondemocratisch zijn.
Het probleem zit hem natuurlijk in het wettelijk bestaan van de fiscale gunstmaatregel, in casu de notionele aftrek. En die willen De Leeuw en medestanders afschaffen of aanpassen.
Het is duidelijk: dit incident is de klassieke stok om de hond te slaan. Het is gefundenes Fressen voor de tegenstanders van vakbonden en socialisme, voor de voorstanders van de notionele intrestaftrek, die zich nu, daarin gesteund door nogal wat journalisten (die verslaafd zijn aan dergelijke smeuïge verhalen), als de onkreukbare zedenmeesters opwerpen.
Het liefst hebben zij natuurlijk dat De Leeuw, zoals een titel van een krantenbericht luidde, niet meer kan klauwen. Dat hij met de staart tussen de benen, echt als een geslagen hond, wegvlucht.
13-02-2012 om 12:01
geschreven door Gust Adriaensen
12-02-2012
Winterhaiku
Pijlsnel rent de haas door hardbevroren weiland voor zijn doodsangst uit.
12-02-2012 om 18:55
geschreven door Gust Adriaensen
10-02-2012
Geloofsvorming over het Credo
Geloofsvorming over het Credo
De norbertijnenabdij van Postel organiseert geloofsdagen waarop de deelnemers vertrouwd worden gemaakt met de inhoud van de katholieke geloofsbelijdenis, het Credo. Binnenkort heeft de vierde in een reeks van zes plaats. Uiteraard heeft iedere geloofsdag waarde op zichzelf en staat het de belangstellende vrij een of meer dagen te volgen.
Tijdens de vierde geloofsdag op zaterdag 25 februari, behandelt pater Benny Berrens, lic. godsdienstwetenschappen en theologie, in twee conferenties:
'Ik geloof in Jezus Christus, die nedergedaald is ter helle en de derde dag verrezen uit de doden; die opgevaren is ten hemel, en zit aan de rechterhand van God, zijn almachtige Vader. Vandaar zal Hij komen oordelen de levenden en doden.'
Inschrijvingen en inlichtingen: bij pater Benny Berrens, Abdijlaan 16, 2400 Mol, tel. 0496 50 12 55 (vanuit Nederland: 0032 496 50 12 55, gastenkwartier@abdijpostel.be.
10-02-2012 om 09:43
geschreven door Gust Adriaensen
08-02-2012
Het ACW en besparing
Terecht benadert het ACW besparing en nieuwe lasten vanuit de sociale invalshoek.
Blijf af van die sectoren die belangrijk zijn voor de toekomst of in sociaal opzicht: onderwijs, welzijn, openbaar vervoer. Schuif luxe-uitgaven,luxe-investeringen, luxeprivileges opzij: de eigen Vlaamse kindpremie, het derde VRT-kanaal, het nultarief voor schenking bij overdrachten van familiale vennootschappen: weg ermee!
Hervorm het kadastraal inkomen zodanig dat het weergave is van de huidige waarde van het onroerend bezit. En stel inderdaad de gigantische investeringen i.v.m. de Oosterweelverbinding uit als daardoor een menselijk sociaal beleid in het gedrang dreigt te komen.
08-02-2012 om 13:39
geschreven door Gust Adriaensen
06-02-2012
Hoe omgaan met verlies en verdriet
Manu Keirse spreekt in Retie
Hoe omgaan met verlies en verdriet?
Prof. Keirse een begenadigd spreker over een onderwerp dat iedereen aangaat: rouw, verlies. ---------------------------------------------------------------------------------------
Op donderdag 9 februari om 14 uur houdt Manu Keirse op uitnodiging van de Okra-academie, een lezing over rouwverwerking, in GC Den Dries. Iedereen is welkom.
Prof. Dr. Manu Keirse is een autoriteit inzake rouw- en verliesverwerking. Hij slaagt erin een dieper inzicht te geven in de emoties bij afscheid en verdriet.
Keirse is klinisch psycholoog en algemeen directeur van het Regionaal Ziekenhuis H. Hart te Leuven en hoofddocent aan de faculteit Geneeskunde van de Katholieke Universiteit Leuven. Hij heeft talrijke artikels en boeken geschreven over patiëntenbegeleiding, rouw en verlies. Professor Keirse is bovendien een erg begenadigd spreker.
06-02-2012 om 09:13
geschreven door Gust Adriaensen
04-02-2012
De koudste plek van heel België
Bibberen in Retie
De koudste plek van heel België
In het weerstation bij de Hooibeekhoeve in Retie (Kempen) werd in de nacht van vrijdag op zaterdag een temperatuur van -18,6 geregistreerd. Daarmee was Retie vorige nacht de koudste plek in België. In Ernage, in de provincie Namen, werd -17,5 genoteerd. Drie jaar geleden, op 7 januari 2009, was het in Retie nog ruim een graad kouder: -19,7.
04-02-2012 om 13:47
geschreven door Gust Adriaensen
03-02-2012
Zusters en hoge leeftijd
De Amerikaanse psychologe Laura Carstensen ontving zopas een eredoctoraat van de Katholieke Universiteit Leuven.
Zij bestudeert al lang 'veroudering'. Een van haar onderzoeksresultaten:
'Zusters leven gemiddeld zes jaar langer dan de doorsnee Amerikaanse vrouwen. Ze gaan niet met pensioen en blijven tot op hoge leeftijd grappig, bij de pinken en slim.'
03-02-2012 om 16:17
geschreven door Gust Adriaensen
Van de watermolen recht natuurgebied Witte Netevallei in
Van de watermolen recht natuurgebied Witte Netevallei in
Velling canadabos voor toegang tot natuurgebied in Retie (foto Pim)
-------------------------------------------------- In opdracht van Natuurpunt is een aannemer begonnen met de velling van een canadabos op de oever van de Witte Nete, tegenover de beschermde watermolen van Retie.
Deze werken zijn een eerste fase van de herinrichting van de Witte Netevallei. Een rechtstreekse toegang van de watermolensite tot het natuurgebied wordt op die manier mogelijk gemaakt.
Later volgen ook nog de aanleg van knuppelpaden, uitkijkplatforms en een bruggetje over een zijtak van de Witte Nete, de zgn. slagmolenarm.
Bij het Leaderproject 'Terug naar de toekomst' van Natuurpunt, hoort ook het plaatsen van een aantal uitvergrote foto's uit de jaren 40-50, precies op de plekken waar ze werden genomen.
03-02-2012 om 13:40
geschreven door Gust Adriaensen
02-02-2012
Een open maar zelfbewuste katholieke universiteit
In zijn homilie ter gelegenheid van het patroonsfeest van de katholieke universiteit van Leuven, drong aartsbisschop Léonard aan op een open maar zelfbewuste katholieke universiteit. Hij vestigde de aandacht op de universaliteit van de katholieke kerk en de christelijke boodschap.
De aartsbisschop vervolgde: De KU Leuven eist van haar leden niet dat zij allemaal geloven in Jezus. Ze vraagt niet dat ze zich allemaal bekennen tot de katholieke Kerk en tot het geheel van waarden dat deze probeert te bevorderen in de samenleving en in de wereld. Ze staat open voor de diversiteit aan religies en filosofische overtuigingen. Maar als katholieke universiteit is ze geroepen om te blijven luisteren naar Christus die als het Woord van God in de wereld is gekomen, en is ze geroepen om in een vruchtbare, vrije en verantwoordelijke dialoog te blijven met de Kerk in wiens schoot ze geboren is. Aan alle mannen en vrouwen die zich aan dat project willen wagen, spreek ik graag mijn bewondering en mijn hartelijke dank uit.
02-02-2012 om 16:23
geschreven door Gust Adriaensen
30-01-2012
Pro staking? Anti staking?
De Standaard laat een prostakinglerares, ene mevrouw Baetslé, en een antistakingjournaliste, ene mevrouw Deceunynck, aan het woord.
Het verschil tussen de hartroerende titel van Deceunynck 'U treft mijn kinderen' en het saaie, nietszeggende 'Online-meningen' van de prostakinglerares, geeft al duidelijk aan in welke richting de redactie de perceptie wil sturen. Een vorm van indoctrinatie, manipulatie?
Het bevestigt ook wat Baetslé schrijft. Terecht wijst zij op de al weken durende hetze tegen en verdachtmaking van de vakbonden door de media. Precies alsof de journalisten van ergens buiten of boven hen strikte richtlijnen gekregen hebben om de berichtgeving en opinies omtrent vakbonden en staking negatief te stroomlijnen. Van indoctrinatie gesproken.
Terecht haalt zij de clichématige èn grove scheldpartijen en veroordelingen aan het adres van de (bijna criminele) vakbonden, het 'gepeupel', de 'meute', aan, die de sociale media overwoekeren.
Terecht schrijft zij dat op een staking tienduizenden de stem kunnen laten horen die niet te horen is op forum, Twitter, Facebook, et cetera.
De bijdrage van Deceunynck, freelancejournalisten en moeder van vier (zoals ze zelf aangeeft) komt niet zo oprecht over als die van Baetslé, die veel sterker vanuit haar hart, vanuit haar sociale verontwaardiging schrijft.
Deceunynck heeft in werkgeversdocumenten en in antivakbondspamfletten van bepaalde partijen, een en ander bijeengegoogeld om haar exposee wat sérieux te geven. Maar eerlijk gezegd, de mayonaise pakt niet.
En een sterk vermoeden is dat ze haar twijfelachtige mosterd vooral bij de partij van de zgn. 'hardwerkende, nuchtere Vlaming, die een kei is in het 'de tering naar de nering zetten' haalt.
Bovendien wekt zij de indruk dat de stakers niet bekommerd zijn om de toekomst van hun kinderen en de niet-stakers wel. En dat is van bijzonder laag allooi.
30-01-2012 om 17:22
geschreven door Gust Adriaensen
28-01-2012
Blanpain en de staking
Professor emeritus arbeidsrecht Blanpain kan voor mijn part de staking van maandag 'ondoelmatig' en 'onrechtvaardig' noemen, dat is voor zijn rekening en visie.
Maar als je het etiket 'onwettelijk' erop kleeft, is nauwkeurige verwijzing naar wetsartikels noodzakelijk. En die is er niet. Die artikels zullen meer dan waarschijnlijk ook niet te vinden zijn.
Mocht ik deze staking 'onwettelijk' noemen, zonder enig bewijs daarvan, merkte men wellicht, en terecht, op dat ik uit mijn nek kletste.
Uiteraard kan men dat zo maar niet over een gewezen professor arbeidsrecht schrijven.
28-01-2012 om 22:51
geschreven door Gust Adriaensen
25-01-2012
'De zuilen voorbij'?
Een column van Bruno Tobback onder de titel 'De zuilen voorbij', bracht een internetdiscussie op gang over het nog altijd bestaan van zuilen of niet.
Vaak wordt de laatste jaren ervan uitgegaan dat de 'ontzuiling' grotendeels gerealiseerd is, waarbij verzuiling als een te bestrijden fenomeen wordt voorgesteld.
Natuurlijk zijn we de zuilen niet voorbij. Zij bestaan en zijn springlevend. In elke samenleving zijn er 'zuilen' die evolueren, verdwijnen of ontstaan. Tijdens de laatste decennia was de evolutie van de 'katholieke zuil' het duidelijkst zichtbaar.Die werd door 'andere zuilen' ook het agressiefst aangevallen, wat leidde tot gedeeltelijke desintegratie en machtsverlies.
Alle politieke partijen doen eveneens intensief aan 'zuilvorming'. Zeker wanneer ze op een bepaald moment in de gunst van het kiezerspubliek komen, werken zij met volle overgave aan het uitbouwen van allerlei netwerken om hun macht uit te bouwen en te consolideren. Dat was het geval met het Vlaams Blok,daarbij weliswaar erg gehinderd door het cordon,en dat is nu nog veel sterker bij NVA te constateren.
Het is hypocriet dat maatschappelijke groepen en politieke partijen zichzelf op de borst kloppen om fier te verkondigen dat zij de verzuiling bevechten of er zelf niet aan meedoen.
Zuilen zullen er altijd zijn omdat ze een machtsinstrument zijn. En zeker in de politiek gaat het om macht. Belangrijk is dat (politieke) macht democratisch en goed gebruikt wordt . Daar gaat het om.
25-01-2012 om 17:37
geschreven door Gust Adriaensen
24-01-2012
Minister Magnette en de EU.
Een tijdje geleden vielen een aantal (Vlaamse) politieke tenoren nog over elkaar heen om Magnette de mantel uit te vegen, toen die kritiek uitte op de EU. Nu krijgt hij meer en meer gelijk. Niet alleen van de premier maar ook van Open VLD'er Van Quickenborne. En zelfs de Duitse kanselier Merkel geeft toe dat de EU niet alles tot in detail moet bepalen.
In een column in De Standaard formuleert minister Magnette nog eens glashelder drie belangrijke bedenkingen bij de koers van de EU.
De minister zet zich terecht af tegen de opvatting dat er maar één haalbaar economisch beleid zou zijn. Dat EU-beleid is rechts-liberaal. Niet te verwonderen dat een rechts-liberaal als De Wever, iemand die daarop kritiek heeft zonder nadenken het etiket 'dom' opkleeft.
Magnette wijst ook op de 'subsidiariteitscrisis'. Subsidiariteit is al decennia een kernbegrip in de evolutie naar autonomie van deelstaten. Fijntjes merkt de minister op dat de voorstanders van 'wat we zelf doen, doen we beter', nu geen oren daarnaar hebben. En weer is De Wever, die tot voor kort flirtte met notoire tegenstanders van de EU -denk aan Klaus, Cameron, Dalrymple-, een markant voorbeeld.
Ten slotte: weg met het totemsyndroom. Kritiek op de EU moet mogelijk blijven!
24-01-2012 om 09:33
geschreven door Gust Adriaensen
17-01-2012
Phil Bosmans 1922-2012
Phil Bosmans 1922-2012
17-01-2012 om 19:25
geschreven door Gust Adriaensen
16-01-2012
Postelse norbertijn zet zich in voor Syrische christenen
Postelse norbertijn zet zich in voor Syrische christenen
Het Mar Yacubklooster in Syrië ---------------------------------
Op 28 januari is er van 9.30 uur tot 18 uur een solidariteitsdag met de christelijke minderheid in Syrië in het contactcentrum van de abdij van Postel.
Pater Daniël Maes is al geruime tijd werkzaam in Syrië. In het bijzonder vanuit de kloostergemeenschap van Mar Yacub wil hij een boodschap van vernieuwing en hoop mee ondersteunen.
Vooraleer terug naar Syrië af te reizen, wil pater Maes in twee voordrachten belangstellenden kennis laten maken en solidariteit promoten met de Syrische christenen. Er zijn ook een fotopresentatie van het klooster Mar Yacub en verscheidene infostandjes over christelijke organisaties voorzien.
Inschrijvingen kunnen gebeuren bij Paula Smeyers paula.smeyers@telenet.be 014/37.94.59 en bij pastoor Nicolaas nicolaasgorts@hotmail.com 014/37.81.21. Toegangsprijs is 15 euro, broodmaaltijd inbegrepen.
16-01-2012 om 09:50
geschreven door Gust Adriaensen
14-01-2012
'Angst voor de dood?'
Etienne Vermeersch, moraalfilosoof: 'Wie in God gelooft, hoeft niet bang te zijn en wie niet in God gelooft, hoeft helemaal niet bang te zijn.'
-----------
Jan Modaal, stads- en dorpsfilosoof: 'Het overovergrote deel van de mensheid, gelovig of ongelovig, is bang voor de dood.'
14-01-2012 om 22:12
geschreven door Gust Adriaensen
Zwart
Volgens de Oostenrijkse professor Friedrich Schneider is 61 miljard euro of 17,9 % van de Belgische economie zwart.
Van alle ontwikkelde landen zijn alleen Griekenland, Italië en Portugal nog minder wit.
14-01-2012 om 15:43
geschreven door Gust Adriaensen
13-01-2012
Leve Europa!
De kritiek op de Europese commissie door minister Magnette, geeft een onvoorstelbare boost aan de Europse gevoelens van vooral de Vlaams-nationalisten!
Ook De Wever duldt nu geen kritiek meer op de commissie. Bravo! Wat een fantastische weg in zijn Europese gevoelens heeft onze grote Vlaamse Leider al niet afgelegd.
Einde mei 2011 was er hoog bezoek bij de conservatieve studentenvereniging KVHV in Antwerpen. De Tsjechische president, notoir euro-scepticus en fanatiek klimaatontkenner, Vaclav Klaus, kwam er spreken. De man vergeleek de EU zelfs ooit met de Sovjetunie...Klaus werd ingeleid door De Wever .
De Wever ging ook wat graag op de koffie bij Cameron, die zeker niet moet onderdoen voor Klaus als het over anti-Europese standpunten gaat. Boeiend is ook eens op te snorren wat de 'intellectuele goeroe' van De Wever, Dalrymple, denkt over Europa.
Maar dat is allemaal verleden tijd! Leve de Commissie! Weg met die gehate PS-er die kritiek durft te hebben op onze geliefdeEU-commissaris Rehn!
13-01-2012 om 07:29
geschreven door Gust Adriaensen
12-01-2012
Topvrouw katholiek onderwijs antwoordt
Op 6 januari plaatste ik een commentaar bij een artikel van mevrouw Van Hecke, directeur-generaal VSKO, omtrent het katholiek onderwijs, op dit blog.
Ik stuurde de tekst, vergezeld van onderstaand inleidend briefje, ook naar mevrouw Van Hecke persoonlijk.
Zij was zo vriendelijk daarop te antwoorden, waarvoor dank.
Geachte mevrouw,
Volgende commentaar bij een artikel in De Standaard van 6 januari, heb ik onder de titel Léonard heeft gelijk op mijn blog geplaatst.
Ik ben van mening dat uw reactie op de uitspraken van aartsbisschop Léonard omtrent de identiteit van het katholiek onderwijs, ongenuanceerd en onterecht is.
Het overgrote deel van de personeelsleden van het katholiek onderwijs in verleden en heden, heeft er geen moeite mee, daarvan ben ik overtuigd, om wat de aartsbisschop schrijft, te beamen.
Dat betekent niet dat er door nog veel mensen prachtig, geëngageerd werk geleverd wordt , ook in verband met die christelijke identiteit.
Overigens geeft het resultaat van het in opdracht van Tertio uitgevoerde onderzoek, precies aan, dat driekwart van de ouders van mening is dat de katholieke boodschap te weinig expliciet geformuleerd wordt.
Met aandacht las ik uw mailbericht. Laat ik vooreerst duidelijk stellen dat Mgr. Léonard, u en ik zelf de zorg delen voor een kwaliteitsvol, geïnspireerd katholiek onderwijs in Vlaanderen.
Zonder de knelpunten te willen ontkennen leert mij de realiteit in het onderwijsveld, dat mij nauw aan het hart ligt dat de openheid naar een evangelisch geïnspireerd pedagogisch project wel degelijk aanwezig is, maar vraagt naar een hedendaagse hertaling. Het is en blijft een werkwoord en mensen die het gestalte geven.
Wat kwetst is enerzijds het ontbreken aan bemoediging voor diegenen die in een zeer moeilijke tijdsgeest, waar de kerkcrisis de blijde boodschap overschaduwt. Anderzijds kan ik niet anders dat betreuren dat in een hoofdstuk christen zijn in opvoeding en onderwijs met geen woord aandacht wordt besteed aan ouders, gezinnen en samenleving in de opvoedingsopdracht naar kinderen en jongeren. Blijkbaar draagt enkel het (katholieke) onderwijs hierin enige verantwoordelijkheid. Gelukkig neemt zij die verantwoordelijkheid wel nog op.
Met vriendelijke groeten,
Mieke Van Hecke
Directeur-generaal VSKO
Guimardstraat 1
1040 Brussel
12-01-2012 om 17:40
geschreven door Gust Adriaensen
11-01-2012
De discretie van Kris Peeters en het cultuuradvies van de rectbankvoorzitter
Gelukkig dat er in deze barre tijden nog mensen zijn, en niet van de minste, met een onbevangen oog en nederig gemoed voor de noden der medemensen.
Neem nu onze minister-president, de eenvoudige Antwerpenaar Kris Peeters, die, volgens zijn woordvoerder, in uiterste discretie, een humanitair bezoekje bracht aan zijn zwaar zieke vriend-veldrijder. Gelukkig was er toevallig, zoals je op de foto kan zien, een fotograaf in de buurt, anders had het Vlaamse volk geen bewijs kunnen zien van het , ondanks de aangekondigde besparingen, toch wel in de grond goede hart van onze uiterst discrete minister-president. (klik op http://krispeetersvisitingthings.tumblr.com/ voor nog meer uiterst discrete bezoekjes van de minister-president)
Bravo ook voor het gemeende cultuuradvies van de heer Mahieu, voorzitter van de Antwerpse rechtbank van 1ste aanleg. Die organiseerde voor de Antwerpse magistratuur een bezoekje aan de Jain-tempel in Wilrijk, waar vooral Indische diamantairs thuis zijn. De heer Mahieu vond het een fantastische ervaring en zei, totaal in de wolken: 'Ik kan het iedereen aanraden.' Mooi.
Naar verluidt hebben de volgende Vlaamse verenigingen zich al gemeld voor een bezoekje: de Davidsfondsafdeling van Erps-Kwerps, KVLV-Bavikhove, Duivenbond Moed en Hoop uit Stuivekenskerke en de kaartersclub 'Altijd Troef' uit café 'Bij Monique' in Weelde-Statie.
Vlaamse verenigingen, aarzel niet! Ga vlug in op het prachtige advies van de heer Mahieu en verrijk uw culturele bagage!!
11-01-2012 om 14:48
geschreven door Gust Adriaensen
Keizer-koster Loobuyck
Moraalfilosoof Patrick Loobuyck vindt het antiabortus -en anti -euthanasiestandpunt van aartsbisschop Léonard een aanslag op de democratie. Dat is, zeker voor een moraalfilosoof, wel erg kort door de bocht.
Loobuyck erkent dat Léonard recht van spreken heeft, maar aldus de moraalfilosoof, 'dat maakt nog niet dat zijn uitspraken terecht zijn'. Inderdaad. Hetzelfde geldt natuurlijk voor Loobuyck: hij heeft recht van spreken, maar dat maakt nog niet dat zijn uitspraken terecht zijn.
Verre van zelfs. De rabiate antiklerikaal wint het in Loobuyck zeer duidelijk van de nuancerende filosoof. Er zit veel aanmatiging en weinig filosofische sereniteit in de scheiding die hij maakt tussen weldenkende mensen en gelovigen. Nog meer doet Loobuyck de wenkbrauwen fronsen, wanneer hij denkt te weten hoe de meeste gelovigen en de Belgische katholieken denken of zouden moeten denken.
Het is niet de eerste keer dat Loobuyck zich als een soort keizer-koster opwerpt die eens duidelijk zal maken hoe de kerk en de kerkelijke instellingen hervormd moeten worden. In maart van vorig jaar nam de heer Loobuyck, die de vrijheid hoog in het vaandel voert, de vrijheid de 'katholieke scholen' voor te schrijven wat ze met het vak 'godsdienst' al dan niet mogen doen. Tja.
Het weze nog eens beklemtoond. Léonard moet zeker niet zwijgen, hij mag niet zwijgen, wanneer een democratie wetten goedkeurt die haaks staan op standpunten van de Kerk. Het is zijn plicht daarop desgevallend te wijzen.
11-01-2012 om 14:12
geschreven door Gust Adriaensen
10-01-2012
Een half uur van rust, bezinning, gebed.
De avonddienst in de norbertijnenabdij van Postel
DE ONZE-LIEVE-VROUW-ABDIJ
DER NORBERTIJNEN
te POSTEL
Het geklep van het klokje. Het sfeervol verlichte romaanse abdijkerkje.
Stipt 18 uur : de ruisende stoet dernorbertijnen in hun wijde winterpijen. De diepe buiging, twee aan twee, voor het altaar. Het gestommel bij het plaatsnemen in het gestoelte.
De voorzanger heft de hymne aan, begeleid door zachte orgelmuziek. Het rustgevende psalmodiëren. De lezing uit eeuwenoude teksten van kerkvaders en heilige priesters. De stilte nadien. Het magnificat . De voorbeden. De namen van de confraters die sinds de stichting in de 12de eeuw op dezelfde dag gestorven zijn.
Het zegenlied en de zegen. Het convent richt zich naar het Mariabeeld, zingt het Marialied. Ga in vrede.
De diepe buiging voor het altaar. De stoet verdwijnt in de lange kloostergangen.
Het is net geen 18.30 uur wanneer we de kerk verlaten.
De avonddienst in al zijn eenvoud: telkens opnieuw een deugddoende geestelijke ervaring.
10-01-2012 om 12:16
geschreven door Gust Adriaensen
09-01-2012
Manu Keirse, Ivo Mechels en Mark Van de Voorde te gast in Retie
Manu Keirse, Ivo Mechels en Mark Van de Voorde te gast in Retie
Okra-academie haalt in het voorjaar van 2012 drie gereputeerde sprekers naar Retie.
Prof. Dr. Manu Keirse is klinisch psycholoog en een begenadigd spreker. Hij zal op 9 februari handelen over 'Omgaan met verlies en verdriet'.
De heer Ivo Mechels is de bekende woordvoerder van Testaankoop en de verdediger van de consumenten. Zijn lezing gaat op 22 maart over 'Consumentenbescherming en de oudere consument'.
'Geloven na de (misbruik)crisis' is het onderwerp waarover de heer Mark Van de Voorde het op 26 april heeft. Hij is de gewezen hoofdredacteur van Kerk en Leven.
Echt drie niet te missen lezingen!
GC Den Dries, Kerkhofstraat, Retie, telkens om 14 uur.
09-01-2012 om 20:16
geschreven door Gust Adriaensen
08-01-2012
Breaking news: verzoening tussen Léonard en De Wever op til!!
Breaking news: ontroerende verzoening tussen Léonard en De Wever op til!
Door de schokkende uitspraak van de PS-politica Onkelinx: 'Katholieken verdienen beter dan Léonard', zijn de NVA-spindoctors in verwarring gebracht en moeten ze hun pr-strategie aanpassen.
Enkele dagen geleden werd Léonard, ondanks een gratuit positief oordeel over De Wevers intelligentie gecombineerd met een waardevolle suggestie omtrent het belang van samenwerking, gebrandmerkt als grote vijand van De Wever en dus ook van alle Vlamingen.
Dat beeld is niet langer productief. Want de kracht van het gezegde: de vijand van mijn vijand is mijn beste vriend, geldt ook onverbiddelijk in dezen. De paniek bij de hoogst intelligente NVA-top is begrijpelijk. Het eenvoudige Vlaamse voetvolk zou wel eens kunnen denken dat de inmiddels flink afgeslankte De Wever zich nu in de armen van de reeds langer afgeslankte maar tot nu toe gehate PS-pasionaria moet storten!
Dan is het wellicht nog veel beter de ring van de aartsbisschop kussen!!
08-01-2012 om 22:46
geschreven door Gust Adriaensen
06-01-2012
Léonard heeft gelijk
In zijn recentste boek 'Handelen als christen in leven en wereld', heeft aartsbisschop Léonard het ook over het katholiek onderwijs. Enkele citaten: 'De christelijke identiteit van de katholieke school is uitgevlakt.' 'Er zijn godsdienstlessen waarin over alles gepraat wordt, behalve over Christus.' 'Katholieke scholen trekken ouders aan die kiezen voor de school om redenen die niets meer te maken hebben met de christelijke identiteit. Zo wordt een katholieke school een selfservice waar iedereen komt zappen.'.
Mieke Van Hecke, topvrouw van het katholiek onderwijs, vindt deze uitlatingen pijnlijk. Ze vindt de uitspraken bovendien niet gefundeerd.
Pijnlijk, daar kan ik inkomen. Want de aartsbisschop legt de vinger op de wonde, verwoordt wat gedurende de voorbije decennia meer en meer de realiteit geworden is.
Wat Van Hecke ook beweert, Léonard schetst een beeld van het katholiek onderwijs, dat, grosso modo de situatie goed weergeeft. Al van in de jaren zeventig van vorige eeuw, werd het duidelijk dat de katholieke identiteit van de scholen en de expressie daarvan, meer en meer op de achtergrond geraakte. Het overgrote deel van de leerkrachten trok zich geen bal meer aan van die 'katholieke identiteit', koketteerde zelfs met antikerkelijke, antikatholieke opvattingen. Overigens werd toen ook al de vraag naar de identiteit gesteld. 'Wat betekent 'katholieke school'? Heeft 'katholiek' nog inhoud? Of is het 'katholieke onderwijs' alleen nog maar een holle, maar o zo machtige structuur?
Van Hecke haalt de resultaten van een recent onderzoek in opdracht van het tijdschrift 'Tertio' aan. Daaruit blijkt dat liefst driekwart van de ouders van kinderen op katholieke scholen, vraagt dat de katholieke boodschap explicieter geformuleerd wordt.
Is dat niet het beste bewijs dat Léonard spijkers met koppen slaat? En dat het katholieke onderwijs veel duidelijker en zelfbewuster moet werken aan de profilering van de christelijke identiteit?
Waarom Mieke Van Hecke het dan nodig vindt zich af te zetten tegen de aartsbisschop en zijn uitspraken 'platitudes' te noemen, is me een raadsel en doet me denken aan intellectuele oneerlijkheid.
Laat ook Van Hecke zich te gemakkelijk meedrijven op de viscerale afkeer van de mainstream voor de aartsbisschop?
06-01-2012 om 09:39
geschreven door Gust Adriaensen
05-01-2012
Vermeersch in Terzake
In een nieuwjaarsbabbel met Kathleen Cools in Terzake, wees Vermeersch op de groeiende onrust, onzekerheid, uitzichtloosheid, zinloosheid, angst, die zich meester maakt van velen, in het bijzonder de jongere generaties, in het Westen. Stijging van het aantal depressies en zelfdodingen is het gevolg.
De oorzaak is volgens hem te vinden in het ontbreken van een groot samenhangend verhaal, van zingevende perspectieven, in een ongeremd materialisme en consumentisme.
Een analyse en een verklaring die al lang te lezen en te horen zijn en waar tallozen het mee eens zijn. In het bijzonder de christenen wijzen daar voortdurend op.
Vermeersch zat dus op dezelfde lijn als wat vele religies aangeven. En je dacht zelfs even: heeft hij zich na zijn bekering tot het ongeloof, jaren geleden, op zijn oude dag nu bekeerd tot het geloof? Maar bij de vraag naar een oplossing, schoot hij schromelijk tekort. Erkennen dat godsdiensten voor miljoenen mensen in verleden en heden, zingeving bieden, was duidelijk te veel gevraagd. Als oplossing volstond één zinnetje: Heb elkander lief. Dat is natuurlijk enorm belangrijk, maar het zijn ook weer vooral vele godsdiensten, en zeker het christendom, die liefde in een ruim, samenhangend verhaal met zingeving en perspectief proberen te brengen.
Als uitsmijter was er de obligate vraag: Hebt u schrik voor de dood? Wellicht was de oude Vlaamse intellectueel te vermoeid na zijn wandelingetje in de Ardense bossen, in het gezelschap van een hinde als Kathleen Cools, maar hoe dan ook, zijn antwoord was een afknapper van formaat.
Zo overdreven luchtig doen over wat zo fundamenteel des mensen is als angst voor de dood, hoor je wel eens aan de toog, maar van Vermeersch verwacht je toch wat meer fond. Bovendien sloeg zijn vergelijking/tegenstelling tussen schrik voor de dood en schrik voor een tijger nergens op. Noch vanuit psychisch, filosofisch of ethisch standpunt.
05-01-2012 om 11:05
geschreven door Gust Adriaensen