Ik weet: soms glijd ik weg in een andere toch echte wereld zie ik mijn ouders zie ik mijn thuis in een ander huis zie ik mijn hand aan de ploeg zie ik mijn paard het gewas op mijn land voel ik de rust aan de haard. Ik verdwaal in de tijd. Dat besef doet me pijn angst grijpt me aan.
Veel wijder dan gangen en kamers wordt nu het zorgzaam tehuis. Het werk moet gedaan: de beemden gemaaid de akker bewerkt het graan gezaaid 't alaam hersteld. 't Volk krijgt zijn plaats zijn dringende taak op het hem bekende veld.
Wij staan om hem heen met hem trekken we mee. Soms is een vinnig woord een oude zin genoeg voor een stille lach. Maar woede onrust en pijn zijn ruim zijn deel ontredderen ons evenzeer.
Dicht bij elkaar maar gescheiden door een muur van glas waarin geen poort, gaan hij en wij onzeker aarzelend, in onze eigen werelden voort.
16-12-2012 om 20:35
geschreven door Gust Adriaensen
14-12-2012
Torfs: 'Wij Vlamingen vergissen ons zelden. Intellectuelen wel'.
'Hoe vaker iemand nadenkt, hoe groter de kans dat hij zich vroeg of laat vergist.Wij Vlamingen vergissen ons zelden. Intellectuelen wel.' schrijft Rik Torfs in zijn recentste column.
Hoe meer en intenser ik over deze drie prachtige zinnetjes poogde na te denken, hoe meer ik me bewust werd van mijn talloze vergissingen, hoe meer ik me een intellectueel voelde, en hoe minder een Vlaming van de Antwerpse soort.
En ja, het onvermijdelijke moest gebeuren. Door al dat nadenken sloop twijfel in mijn hoofd en mijn hart. Twijfel over mijn gevoelens omtrent mijn intellectueel en Vlaming zijn.
De Echte, en zeker de Echte Antwerpse Vlaming, vergist zich zelden of nooit. Dat staat vast. Zekerheid omtrent de toekomst,zekerheid omtrent de waarden, de normen, de plichten, zekerheid omtrent Belgenland.
De Intellectueel vergist zich. Dat staat vast.Vergissingen bij de vleet. Omtrent de namen van pleintjes, omtrent Vlaanderen, omtrent rechten.
Maar wat als een speling van het lot zorgt voor een Intellectuele Vlaming of een Vlaamse Intellectueel?
Gedoemd tot gissen ben ik. Net als Torfs.
14-12-2012 om 22:30
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 8 vrijdag 14 december 2012
Hoewel het vandaag een gewone zaterdag en dus poetsdag is, wordt in de liturgie plechtig het hoogfeest gevierd van O.L. Vrouw Onbevlekt Ontvangen. Dit werd hier in het Oosten al vanaf de 8e eeuw gevierd, maar anders genoemd. Zij spreken van de ontvangenis van de heilige Anna, de moeder van Maria. Op 8 december wordt de vigilie gevierd en op 9 december het feest zelf. Zij drukken dit mysterie niet uit met een abstract begrip, zoals wij in het Westen, maar met het concrete beeld. In het Westen is dit voor goed doorgedrongen met de dogmaverklaring door paus Pius IX in 1854 en uiteraard met de bevestiging hiervan door de verschijningen van O.L. Vrouw aan Bernadette Soubiroux te Lourdes, vier jaar later.
s Avonds vernemen we bijzonder dramatisch nieuws: een apotheker, een christen uit Qâra is ontvoerd en ze vragen er 10 miljoen Syrische Lire voor, zo niet krijgen ze alleen zijn hoofd terug. Bovendien krijgen we te horen dat er in Amerika en Europa vele duizenden Al-Qaeda strijders vrijgelaten worden en naar Syrië gestuurd om te komen moorden en verwoesten. Zo wil het westen dit land toch nog vernietigen om het in zijn macht te krijgen. In elk geval wordt het hier rond het klooster steeds gevaarlijker en moeten we telkens voor onszelf weer straffere voorzorgsmaatregelen nemen. Het is ook geen prettige gedachte dat mogelijk Syrië toch nog helemaal in de greep van de oppositie komt en er dus nog heel veel mensen zullen uitgemoord worden. Wel voelen we ons binnen voorlopig nog veilig en leven ons intens leventje verder, door zo goed als mogelijk is elkaars zorgen mee te dragen. Enerzijds bereiden we ons voor op het onverwachte en anderzijds blijven we bidden en vertrouwen dat God dit land en volk beschermt.
We vieren plechtig de tweede zondag van de Advent en na de mis houden we een processie met het Allerheiligste Sacrament om God te danken voor de bescherming die we tot heden kregen en om de uiteindelijke vrede voor Syrië en bijzonder voor een bevrijding van die gekidnapte man uit Qâra.
s Avonds kijken we naar een mooie dvd over Jezus volgens het evangelie van St. Jan, het eerste deel. Ondertussen worden we weer getrakteerd op gebak. Het is alsof er om de drie dagen iemand verjaart. De zusters zijn immers bezig met het ontwerpen en vervaardigen van een grote hoeveelheid snoeperijen, in plastieken doosjes verpakt. Tussendoor maken ze dan gemakkelijk een taart voor eigen gebruik. Het is de bedoeling deze dozen snoep via vrienden of kennissen mee te geven naar Libanon om daar verkocht te worden. Zo tracht men toch nog iets inkomen te krijgen in deze barre tijden.
Deze avond zijn ook de persoonlijke stille retraites begonnen. Het is hier de gewoonte voor het feest van Kerstmis dat ieder een dag zich terugtrekt in gebed van s avonds tot s avonds en alleen naar de eucharistie komt. Als tastbaar teken neemt men een kribbe met Kind Jezus mee naar zijn kamer en brengt die s avonds terug voor de volgende. s Middags wordt voldoende eten naar de kamer gebracht. Hier wordt trouwens doorgaans voor overvloedige maaltijden gezorgd, daar er gewoonlijk hard gewerkt wordt, zowel door de zusters als door de medebroeders. Er wordt weinig vlees gegeten maar heel veel groenten en fruit, hoofdzakelijk van eigen tuin.
Vandaag wordt ons gevraagd extra te bidden voor bescherming. Parijs, Londen, Tel-Aviv en Doha hebben weer een plan gemaakt voor een invasie. Duizenden jihadisten worden ingezet om de residentiele wijk van Mazzeh (ten Zuiden van Damascus) met zijn ambassades en hoge burgerlijke en militaire personaliteiten aan te vallen. Tegelijk moet er aan de andere kant een incident met chemische wapens worden uitgelokt en een overgelopen generaal moet dan de macht grijpen en het westen ter hulp roepen. Er zijn al meerdere staatsgrepen geprobeerd en mislukt. Nu zal het misschien niet anders gaan. Bovendien heeft Vladimir Putin gezegd Syrië te zullen verdedigen tot in de straten van Moskou. En Iran beschouwt Syrië als zijn verdedigingslijn. Al is dit misschien ook maar politieke taal, het westen zou toch wel een erg groot risico nemen door Syrië werkelijk binnen te vallen. Het vredesplan dat in Genève werd gesloten tussen Amerika en Rusland moet in februari voor de veiligheidsraad komen. Ondertussen heeft Amerika al plechtig verklaard de verenigde oppositiegroepen als de wettige vertegenwoordiging van Syrië te erkennen en Europese landen, waaronder België, volgen als stomme ezels. Terecht heeft Rusland meteen al woordbreuk verweten aan Amerika. Wil het westen de resterende tijd gebruiken om nog zoveel mogelijk te vernietigen? Jammer van de moeite, van de doden en de verwoestingen. Mogen de westerse politici genezen van hun waanzin en Syrië gerust laten.
Ik begrijp ook de onverschilligheid van de westerse burgers en zelfs de christenen niet. Moet dit land worden vernietigd opdat het westen de gas- en olievoorraden kan grijpen en de golfstaten hier hun islamdictatuur kunnen vestigen? Of is de uitbreiding van politieke macht dan zo belangrijk dat uw broeders en zusters hiervoor verder gruwelijk moeten uitgemoord worden?
Woensdag 12 december 2012 wordt O.L. Vrouw van Guadalupe (Mexico) herdacht. Het is de drukst bezochte bedevaartplaats ter wereld. Onder het middag- en avondeten vertelt een zuster de lange en boeiende geschiedenis hiervan. Het is voor mij een reden om s avonds de misviering ter ere van O.L.Vrouw te kiezen en wel met de nieuwe blauwe gewaden door de zuster van de sacristie zopas vervaardigd. Het beeld van O.L.Vrouw van Guadalupe is het enige ter wereld dat afgedrukt is op de mantel van de eenvoudige man Juan Diego. Deze mantel had normaal al na enkele decennia moeten vergaan zijn, maar hij is nog steeds, sinds 1531, intact en bewaart onveranderd de kleuren van het beeld van Maria. En in het oog van Maria is het beeld weerspiegeld van Juan Diego met de rozen in zijn hand. Deze mantel en afbeelding zijn talloze malen door wetenschappers onderzocht en telkens komen nieuwe verrassingen aan het licht. Met deze verschijning zijn de gruwelijke mensenoffers van de Azteken geëindigd. Bovendien is Maria hier in verwachting, en wordt als de patrones van de ongeboren kinderen vereerd. Wij bidden opdat Maria onze voorspreekster zou zijn om het vermoorden van mensen in Syrië te beëindigen en de vrede te bekomen.
Midden op de Meir in Antwerpen op zondag 16 december 2012
De idealisten van Mediawerkgroepsyrie nemen een moedig initiatief met een infostand aan de Wapper, de fontein, midden op de Meir op deze koopzondag, van 9.30 u tot 18.30 u. Zij zullen informatie verschaffen over het onrecht van het westen tegen de Syrische bevolking en vooral tegen de minderheidsgroepen zoals de christenen. Laat uw broeders en zusters hier niet verder uitmoorden omdat westerse wereldheersers met hun bondgenoten uit puur eigenbelang dit land in hun greep willen krijgen. Er zal ook geld ingezameld worden voor de massas vluchtelingen. Dit geld gaat niet naar regimes zoals die van Jordanië of Turkije die onder de mom van vluchtelingenhulp er uiteindelijk nog meer wapens en jihadistische strijders mee kopen om de ellende in Syrië compleet te maken! Dit geld gaat naar de vluchtelingen die in en vanuit het klooster Mar Yakub nu geholpen worden. Het klooster zelf bevindt zich in de erg gevaarlijk streek van Qâra, Homs. Naast de harde oppositiegroepen zijn er gewapende bendes die nu van de onveiligheid gebruik maken om te kidnappen, te doden en te verwoesten. Voor hen die wat meer achtergrondinformatie wensen voeg ik in bijlage het lange artikel toe over Syrië en de Stad Gods uit Hoor nr. 72, dat wellicht juist vandaag in de bus valt bij hen die er op geabonneerd zijn.
Neen, ik heb de waarheid niet in pacht. Wel heb ik van Syrië genoten voor de oorlog en daarna de groeiende gruwelen van binnen uit meegemaakt. Vandaar mijn luide noodkreet. Je mag als vrijwilliger de mannen aan de Wapper even komen aflossen, als je wil. In ieder geval kun je meehelpen aan een dringende bewustwording om het Syrische volk van de ondergang te redden. Yes You can!
14-12-2012 om 08:31
geschreven door Gust Adriaensen
12-12-2012
Bestrijd de vereenzaming. Herwaardeer (ook) de parochies
Monica De Coninck, minister en voormalig voorzitter van het Antwerpse OCMW, verdedigt in een opiniebijdrage de sociale restaurants: 'Ze vullen niet alleen de maag, het zijn ook plaatsen waar mensen elkaar ontmoeten'.
Zij schrijft: 'Bond Zonder Naam' lanceert deze week een campagne om ons bewust te maken van eenzaamheid en het taboe dat errond heerst. Psychiater Dirk De Wachter ziet er een van de grootste problemen van onze hedendaagse samenleving in: een steeds verder gaande individualisering. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen geluk en succes. Netwerken of contacten die tot enkele generaties geleden prominent waren, schuiven steeds meer naar de achtergrond: de parochie, familie, buren, het praatje met de postbode of de slager. Mensen hebben via de nieuwe media meer contact dan ooit, maar tegelijk zien ze minder mensen in levende lijve.'
Monica De Coninck doet een oproep om opnieuw zulke netwerken te creëren. In alle wijken. Plekken in de buurt waar mensen terechtkunnen als ze het even moeilijk hebben. Die het gevoel geven dat er iemand is.
Ik kan die oproep alleen maar onderschrijven en toejuichen. Tegelijk wordt het duidelijker en duidelijker dat de gemeenschap, de politieke verantwoordelijken en, ja ook de katholieke christenen, slordig omspringen met een van de fijnmazigste en nog altijd functionerende sociale netwerken, die er zijn: de parochies.
De parochies hebben altijd die rol van ontmoetingsplaats, over alle leeftijden en sociale klassen heen, gespeeld. Het wordt de hoogste tijd dat alle burgerlijke en religieuze verantwoordelijken, zich daar opnieuw scherper bewust van worden. En dat ook het katholieke 'voetvolk' zich sterker en zelfbewuster inzet voor zijn parochie met die enorme mogelijkheden aan verenigende en eenzaamheid opheffende activiteiten en aan accommodatie.
12-12-2012 om 09:14
geschreven door Gust Adriaensen
Een andere kijk op Kerst
Een andere kijk op Kerst
Twee concerten van '4-tune' in de Sint-Martinuskerk van Retie
Noteer zaterdag 15 december 2012, 20 uur en zondag 16 december 2012, 15 uur, Sint-Martinuskerk, al zeker in je agenda. Dan biedt 4-tune u zowel muzikaal als via verhalen Een andere kijk op Kerst.
4-tune brengt een uniek kerstconcert in de Sint-Martinuskerk in Retie. Dit concert wordt een totaalervaring van muziek, beeld en woord die ons langs de geschiedenis van het kerstgebeuren leidt. Verwacht niet enkel koorgezang maar ook een wandeling langs de diepe wortels van het kerstfeest.
Het koor wordt begeleid door de harpiste An Van de Borre die een centrale rol heeft in de Ceremony of Carols van Benjamin Britten en verder een rode draad door het programma zal trekken. Andere koorpareltjes zijn er van klassiek tot jazz, van componisten als: Mendelssohn, Bach, Kodaly, Rutter, Bremer, Cunningham, en meer.
Toegangskaarten voor de concerten in Retie zijn in voorverkoop te verkrijgen aan 10,00 euro via inemelis2@gmail.com of 0479/58.45.14. Ben je jonger dan 16 jaar, dan is het concert gratis. Aan de kassa betaal je 12,00 euro.
12-12-2012 om 08:48
geschreven door Gust Adriaensen
08-12-2012
Vlaams-nationalisten over elkaar
In een uitgebreid interview in De Standaard, neemt de nieuwe voorzitter van het Vlaams Belang, Gerolf Annemans, geen blad voor de mond, wanneer het gaat over De Wever en N-VA.
'De N-VA haat ons echt. Haat is mij vreemd. Ik haat geen enkele politieke tegenstander. De Wevers Calimerogedrag blijft ondertussen ongezien. Plots spreekt hij over Antwerpen als een verdeelde stad. Dat kan je toch enkel aan zijn vermoeidheid of aan zijn amateurisme als historicus toeschrijven?
Ik weet vrij goed wie De Wever is. De Vlaming duidelijk nog niet. Een van mijn taken bestaat er in hem te ontmaskeren.
Door nergens met ons een coalitie te willen aangaan, maakt hij er een politieke vendetta van. Dom, dom, dom. We leven tenslotte in een democratie. Mag het even beschaafd blijven?'
08-12-2012 om 08:45
geschreven door Gust Adriaensen
05-12-2012
Hendrik Conscience
Tweehonderd jaar geleden (3 december 1812) werd in Antwerpen Hendrik Conscience geboren, de auteur van o.a. De Leeuw van Vlaanderen.
05-12-2012 om 15:02
geschreven door Gust Adriaensen
04-12-2012
De Coninckplein: een Antwerpse soap
De Grote Vlaamse Leider kon de slaap niet vatten. De linkse kliek van artiesten en intellectuelen had toch wel het voorstel gelanceerd de naam Pieter De Coninckplein te veranderen in Herman de Coninckplein.
Gewoonweg pesterij was het. Ook al was hij een Antwerpse Brabander, hij voelde zich via zijn naam nauw verwant met de Brugse Vlaming Pieter De Coninck, die slim en sluw als hij was, carrière had gemaakt in de machtige weversgilde. Nee, die naamsverandering kon hij als toekomstig suzerein van de Brabantse, Limburgse en Vlaamse landouwen, niet dulden.
Daarbij kwam nog dat ene Tom Lanoye, een schrijvertje van bedenkelijk links allooi en van ondermaatse schandalige boeken, een schotschrift in het licht gegeven had dat de draak stak met hem, de toekomstige opperheer van de metropool, ook genoemd 't Stad, én met zijn beperkte literaire kennis. Bleek dan nog dat die verfoeilijke Lanoye een verre nazaat, weliswaar met brilletje, was van slager Jan Breydel.
'Idioten zijn het!'brulde hij.Toen viel hij in slaap.
04-12-2012 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
03-12-2012 om 11:05
geschreven door Gust Adriaensen
Een Belg op de zeven leeft onder armoededrempel
Een Belg op de zeven leeft onder armoededrempel
Steeds meer Belgen hebben het moeilijk om rond te komen. Dat blijkt uit cijfers van het Jaarboek Armoede en Uitsluiting van het Centrum OASeS van de Universiteit Antwerpen.
Professor Danielle Dierckx wijt de toename aan het stijgend aantal werklozen. 'Maar de meest kwetsbare groep is die van het toenemend aantal eenoudergezinnen', aldus Dierckx.
Het centrum OASeS wijst ook op de toenemende kloof tussen arm en rijk, wat ze een gevaarlijke evolutie noemen. 'De rijken worden steeds rijker, de armen steeds armer. Dit leidt tot spanningen in de maatschappij en beïnvloedt het welzijn van elke burger.'
03-12-2012 om 10:20
geschreven door Gust Adriaensen
02-12-2012
Kerstnachtmis in de abdijkerk van Postel
Elk jaar wonen veel mensen uit de ruime regio aan weerskanten van de grens, de kerstnachtmis in de stemmige abdijkerk van de norbertijnen in Postel bij.
Zij worden aangetrokken door de verzorgde, zin- en vreugdevolle liturgische plechtigheid van de abdijgemeenschap.
Ook dit jaar verwelkomt de abdij van Postel, alle mensen hartelijk om de geboorte van Jezus Christus mee te vieren.
De mis begint om 21 uur op 24 december. De deuren van de abdijkerk zijn open voor iedereen vanaf 20 uur.
02-12-2012 om 18:57
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Zondag 25 nov. zaterdag 1 december november 2012
Tegen de verwachting in kon abouna Georges toch niet komen zo hebben wij dan zo plechtig de Latijnse liturgie van het feest van Christus Koning gevierd. Vroeger was dat de dag waarop jongeren van de katholieke jeugdbewegingen hun belofte aflegden in trouw aan Christus en vaderland! Het gebeurde met veel tromgeroffel en oorverdovende liederen. Wij dachten toen dat de poorten der hel voor goed instortten. Later ontdekten we dat het niet op die wijze gebeurt Waar ze hier al die dvds vandaag halen of krijgen, weet ik ook niet. Op deze zondag avond hebben we samen een prachtige film gezien van Mahatma Gandi. Iets om samen over te delen.
Dinsdag 27 wordt in de byzantijnse liturgie de heilige Jakobus de Verminkte gevierd, alom vereerd in Syrië. Het is een heilige martelaar uit de vierde eeuw die als christen leefde aan het Perzische hof, geheel aangepast aan de heidense gebruiken en de hoogste functies bekleedde, totdat hij besloot zijn christelijk geloof trouw te blijven. Hij kreeg een verschrikkelijke straf die als voorbeeld moest dienen voor heel het rijk: geleidelijk werd hij in stukken gesneden, terwijl hij bad voor de eenheid van de Kerk in Oost en West, Noord en Zuid. En dit is de patroon van ons klooster Mar Yakub (= heilige Jakob).
Vandaag is het een echte feestdag met de dagorde van een zondag. Voor twee jaar liepen hier de apostolische nuntius, twee bisschoppen, enkele abdissen, vicarissen en priesters van de orthodoxe en katholieke ritus rond. Het was een geweldig feest met vele vrienden en genodigden. Wat een verschil met vandaag. En toch weer niet. De patriarch telefoneerde om ons te feliciteren. Abouna Georges kwam met enkele mensen, o.a. een jong gezin met een baby. Wij, de twee priesters, kregen schitterende liturgische gewaden en de liturgie was op zijn feestelijkst. Daarna wijding van brood en wijn. Iedereen werd met olie gezalfd, kuste het kruis, kreeg een stuk brood en doopte het in de wijn. Daarna werden in het atrium gezangen opgevoerd en daar vond ook de feestmaaltijd plaats die weer uitliep tot een eind in de namiddag. En s avonds, jawel, weer een prachtige film: het leven van Sint Antonius van Padua.
Inmiddels heeft Le Figaro (26/11/12) een interview gepubliceerd met de Russische eerste minister Dmitri Medvedev, op de vooravond van zijn bezoek aan Frankrijk. Welke netelige vragen hem ook worden gesteld, zijn antwoorden zijn glashelder en correct . Op de vraag omtrent Frankrijk en de andere landen die de oppositie in Syrië als wettelijke regering erkennen en deze ook wapens leveren is zijn antwoord letterlijk: Dit is zeer betwistbaar Ik verwijs naar de principes van internationaal recht door de UNO in 1970 erkend die stellen dat geen enkel land acties mag ondernemen om met geweld het bestuur van een ander land omver te werpen Het gaat er niet om of we el-Assad of de oppositie moeten steunen. Rusland is eerder neutraal. Wij veroordelen alle geweld, door beide gepleegd... Vanuit internationaal recht is het onaanvaardbaar een andere politieke macht te steunen die zich tegen het wettelijk bestuur van een land keert. Het komt alleen aan het Syrische volk toe om op wettelijke wijze over het lot van zijn regering te beslissen, en niet aan andere landen die daarvoor wapens leveren. Wij wensen geen destabilisatie van Syrië en nieuwe spanningen in het Midden Oosten, door religieuze extremisten uitgebuit. Een ontwrichting van Syrië is niet in het voordeel noch van Rusland noch van Frankrijk. En natuurlijk krijgt hij hierop de vraag waarom Rusland dan wapens levert aan de Syrische regering, waarop hij even glashelder antwoordt: Onze militaire samenwerking dateert niet van gisteren en is steeds wettelijk en volgens de internationale conventies gebeurd Wij komen onze verplichtingen na Wat een verschil met de brutale, bijna hysterische aanvallen van de Amerikaanse-Europese luidspreeksters (Hillary Clinton-Lady Ashton)! Het wordt duidelijk dat het Amerikaans-Europees imperium stilaan op zijn einde loopt en het zwaartepunt van de wereldpolitiek zich grondig gaat verleggen.
Af en toe kijken we eens naar het tv nieuws en zo horen we deze donderdagavond de minister van informatie vertellen dat internet en gsm-verkeer voor drie dagen plat liggen in heel het land. Het is niet duidelijk waarom en hoe. Mogelijk wil de regering zelf beletten dat terroristen deze dagen hun schietgebeden verspreiden? Als ze alles afsluiten zijn de terroristen verplicht hun satelliettelefoons te gebruiken die ze van de VS en Frankrijk gekregen hebben en dn kunnen ze gecontroleerd worden. Niet slecht bekeken. Hij belooft na drie dagen tijd alles weer te herstellen. En inderdaad, zaterdag avond bleek alles (voorlopig) weer hersteld te zijn.
Tijdens het avondeten hebben de zusters, die meestal voor het eten zorgen een origineel voorstel. Iedereen mag een speciaal gerecht opgeven dat hij/zij graag zou hebben voor het feestmaal van Kerstmis. Aanvankelijk waren we wat verbouwereerd maar al vlug regende het voorstellen. Het doet me denken aan de profetie van Jesaja 25, 6-10 over het feestmaal met uitgelezen spijzen en belegen wijnen voor alle volkeren, al zal het toch iets anders zijn. Zo kon het volk van Israël vanuit zijn miserie in ballingschap of zwervend in de woestijn zich laven aan de heerlijkste vooruitzichten.
Ondertussen is hier ook alle aandacht al op Kerstmis gericht. In oktober zijn ze al begonnen het overvloedige gerief voor de kerstallen te verzamelen en nu staan de talrijke kerstallen al lang klaar, op alle mogelijke plaatsen en in alle mogelijke uitvoeringen. En de Wijzen staan er al vanaf het begin bij. Zij moesten immers niet van Amerika of Europa komen, zij zijn van den huize, zij kwamen van het Oosten.
02-12-2012 om 17:33
geschreven door Gust Adriaensen
01-12-2012
Peilingen
Een recente peiling geeft aan dat NVA 5% verliest vergeleken met een vorige peiling.
Het zou wel eens kunnen dat NVA over zijn hoogtepunt heen is. Een van de verklaringen kan zijn dat die partij staat of valt met De Wever. Nu hij meer dan zijn handen vol heeft met de coalitievorming in Antwerpen, is hij al anderhalve maand uit de nationale spotlights verdwenen.
Ik denk dat de mensen het ook niet pikken dat een politicus, die pretendeert een historische rol te zullen spelen in de uiteindelijke opsplitsing van België en het creëren van een Vlaams republiekje, toch al weken vooral een plaatselijke politicus blijkt te zijn.
Overigens kan nu meer dan ooit terecht de vraag gesteld worden: hoe zal deze man de burgemeestersjob van Antwerpen kunnen combineren én verzoenen met een vooraanstaande rol op het nationale politieke toneel.
01-12-2012 om 20:08
geschreven door Gust Adriaensen
29-11-2012
De Vlaamse Beleggersfederatie versus ACW
In het advies van de auditeur omtrent de staatswaarborg voor Arcoparzien zien een aantal fervente tegenstanders van het ACW, met op kop een politieke partij als NVA, nog maar eens een uitgelezen kans om de grootste werknemersorganisatie door de mangel te halen.
Het is opvallend dat in hun reacties maar ook in de krantencommentaren voorbijgegaan wordt aan m.i. toch twee belangrijke facetten.
Ten eerste is de waarborgregeling op democratische wijze door het parlement goedgekeurd. Velen die als het in hun kraam past, hoog oplopen met respect voor de democratie, halen die parlementaire beslissing nu door het slijk en beschouwen ze als van nul en generlei waarde.
Ten tweede is de zaak aanhangig gemaakt bij de Raad van State door de Vlaamse federatie van beleggers. Die deed dat niet omwille van haar diepgeworteld respect voor het democratisch gehalte en het correct functioneren van de instellingen, maar vanuit een diepgewortelde afgunst en nijd ten aanzien van die 800.000 kleine spaarders.
Die semiprofessionele beleggers redeneren klaarblijkelijk als volgt: wij hebben nadeel ondervonden, dan moeten die verdomde ACW'ers ook maar bloeden!
29-11-2012 om 10:34
geschreven door Gust Adriaensen
28-11-2012
Een andere kijk op Kerst
Een andere kijk op Kerst
Twee concerten van '4-tune' in de Sint-Martinuskerk van Retie
Noteer zaterdag 15 december 2012, 20 uur en zondag 16 december 2012, 15 uur, Sint-Martinuskerk, al zeker in je agenda. Dan biedt 4-tune u zowel muzikaal als via verhalen Een andere kijk op Kerst.
4-tune brengt een uniek kerstconcert in de Sint-Martinuskerk in Retie. Dit concert wordt een totaalervaring van muziek, beeld en woord die ons langs de geschiedenis van het kerstgebeuren leidt. Verwacht niet enkel koorgezang maar ook een wandeling langs de diepe wortels van het kerstfeest.
Het koor wordt begeleid door de harpiste An Van de Borre die een centrale rol heeft in de Ceremony of Carols van Benjamin Britten en verder een rode draad door het programma zal trekken. Andere koorpareltjes zijn er van klassiek tot jazz, van componisten als: Mendelssohn, Bach, Kodaly, Rutter, Bremer, Cunningham, en meer.
Toegangskaarten voor de concerten in Retie zijn in voorverkoop te verkrijgen aan 10,00 euro via inemelis2@gmail.com of 0479/58.45.14. Ben je jonger dan 16 jaar, dan is het concert gratis. Aan de kassa betaal je 12,00 euro.
28-11-2012 om 16:57
geschreven door Gust Adriaensen
27-11-2012
Tentoonstelling 'Kerken is werken'
Naar aanleiding van de publicatie van het boek 'Kerken is werken', de geschiedenis van de twee Retiese parochies, organiseert de heemkundige kring 'Zeven Neten', een tentoonstelling in de kapel van WZC Annadal.
De expositie is open op zaterdag 22 en zondag 23 december van 10 tot 12 uur en van 14 tot 17 uur.
27-11-2012 om 12:10
geschreven door Gust Adriaensen
De konijnenkweek van Loesje Verplancke
Een krantenartikel onder de titel: 'Elke drie seconden sterft ergens ter wereld een kind', verleidt ene Loesje Verplancke tot de volgende oprisping:
'Niettegenstaande dit zitten we opgescheept met een uit de hand gelopen overbevolking. Neem Gaza bijvoorbeeld. Die kweken als konijnen. '
Tja.
Wat de echte oorzaak is van de overbevolking in Gaza, ontgaat mevrouw Verplancke klaarblijkelijk. En 'die kweken als konijnen'!? Foei mevrouw. Zou u die platvloerse uitdrukking in de mond nemen tegen een vriendin of kennis die een aantal kinderen heeft dat het gangbare cijfer van hier overstijgt?
En niet vergeten, mevrouw Verplancke: enkele decennia geleden nog maar, was dat gezegde geregeld te horen en te lezen in verband met de Vlaamse demografische bloei. Nu kan geconstateerd worden dat in Vlaamse 'weldenkende' kringen, met een mix van superioriteit en minachting, de konijnenkweekuitdrukking opgeld maakt ten aanzien van andere (en vooral anders gekleurde) bevolkingsgroepen en culturen.
Loesje, Loesje toch. Misschien waren je ouders of grootouders ook wel intens met de 'konijnenkweek' bezig.
27-11-2012 om 09:04
geschreven door Gust Adriaensen
25-11-2012
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 17 - zondag 25 november 12.
In het poortgebouw van het klooster woont een conciërge, een alawiet met zijn vrouw. Hij heeft er bewust voor gekozen om in dit gevaarlijk oorlogsgebied niet alleen bij ons te blijven maar ook voor onze veiligheid te zorgen. Hij heeft de Libanese oorlog meegemaakt en is nu onze bodybuilder-engelbewaarder. Hij draagt heel de last van de relaties van het klooster met de buitenwereld op zich en is ook de enige die nu af en toe naar het dorp gaat om de nodige inkopen te doen voor ons en voor de vluchtelingen die bij ons wonen. Hij is bevriend met de leiders van de oppositie even goed als met de anderen, maar hij weet ook wanneer hij binnen moet blijven. Deze middag kwam hij met tranen in de ogen in de keuken aan. Hij had een hele voorraad van de beste groenten gekregen van een hem onbekende moslimfamilie uit Qara: voor het klooster. Ze verzekerden hem ook dat zij niet willen dat er aan het klooster geraakt wordt. Het deed ons deugd en spoort ons aan om te blijven bidden voor onze weldoeners en voor heel de dorp van Qara dat nu de belangrijkste terroristengroep én hun wapenvoorraad voor heel de streek herbergt.
In deze regio zal de ellende zeker nog een tijd voortduren, zo mogen we verwachten. Immers, tussen Yabroed en ons klooster zijn enkele dorpen flink in handen van terroristen en Yabroed helemaal. Vroeg of laat gaat het leger daar grote kuis houden en dan wordt alles in heel de streek afgesloten: elektriciteit, telefoon, internet. Tot heden hadden we af en toe maar eens een beperkte tijd onderbrekingen. Deze week was er heel de week geen internetverbinding. En als er een actie uitgevoerd wordt zal het ook niet mogelijk zijn voor onze engelbewaarder om inkopen te doen. Het leger gaat gewoonlijk behoedzaam te werk. Ze zoeken de middelen om zo weinig mogelijk burgerslachtoffers te treffen, maar soms hebben terroristen zich zo in de bevolking gemengd dat het niet zonder groot offensief kan beëindigd worden. s Middags aan tafel bespreken we in alle rust en niet zonder humor wat we gaan doen in geval van nood. We wisselen van gedachten over de drastische, noodzakelijke maatregelen. En dan mag je niet vergeten dat de twee oversten van dit klooster al ettelijke maanden voor hun en onze veiligheid niet kunnen terugkeren. We voelen ons als Noe in zijn ark maar over de rolverdeling van de verschillende dieren in deze ark zijn we het voorlopig nog niet eens.
Het weer is snel aan het veranderen. s Avonds en s nachts is het nog een aantal graden boven nul en overdag kan het nog tot 16 graden gaan of meer . Vanaf zondag is het weer voor twee dagen erg mistig geworden en het heeft enkele keren al flink geregend, wat zeer goed is voor de tuingewassen. Dit zal zich in de loop van de week nog enkele keren herhalen. Het is minder praktisch voor de was die moet drogen op het dak en die twee dagen alleen maar natter geworden is. Alle was van de medebroeders wordt namelijk door hen zelf gedaan. Erg eenvoudig. Als ge na twee of drie weken een vol wasmachine hebt, het ding aanzetten, daarna de was uithangen op het dak en tenslotte opplooien en weg ermee. Over strijken wordt niet gesproken, hoewel er ergens een strijkijzer en een strijkplank is.
In de loop van de week begint de regelmatige stroomonderbreking weer. In de zomer gebeurde dit zelfden. Nu is het dagelijks om te beginnen tweemaal twee uur. Vorige winter was het om de vier uur elektriciteit en dan vier uit geen elektriciteit en zo dag en nacht door. Ge went er wel aan, maar het is niets om warm aan te bevelen.
Van maandag op dinsdagnacht worden er zware verwoestingen aangebracht aan het kleine orthodoxe kerkje (5e eeuw!) van Qara, vlak bij de byzantijnse kerk van abouna Georges. Er is één orthodoxe familie die het kerkje heeft opgeknapt en onderhoudt. Dieven hebben 34 oude en kostbare iconen gestolen, het altaar en de schilderijen verwoest, relikwieën uitgebroken en meegenomen Een heel oud en beroemd fresco van Maria hebben ze proberen te verwijderen en is erg beschadigd. Op vraag van de verantwoordelijke orthodoxe priester in Nebek celebreerde abouna Georde daar af en toe de eucharistie of hield een gebedsdienst. De verantwoordelijke leek van die kapel had stevige ijzeren deuren voorzien. Daags na de inbraak heeft die man een hartinfarct gekregen. Een groep christenen heeft contact genomen met de patriarch en met de hoogste verantwoordelijken van de regering. Daarna werd contact opgenomen met de oppositie. De politie heeft alles opgenomen en er is al een van de dieven gevat. Er is hoop. Er zijn al meerdere kostbare iconen uit de streek onderschept wanneer ze in het buitenland te koop werden aangeboden.
Dinsdag staat er plots weer een stralende zon aan de hemel. In de namiddag ga ik met onze vriend uit Quosseir op bezoek bij de vluchtelingen die in de nieuwbouw onderdak gevonden hebben. Dat is altijd een feest. Er wordt veel gelachen. Ditmaal hebben ze op hun gsm beelden van hun huis uit Quosseir. Het blijkt een behoorlijke woning geweest te zijn die nu van binnen helemaal geplunderd is. Ze maken er grappen over. De terroristen hebben het geplunderd maar nonkel Bashar, zeggen ze, heeft het later ook mee beschadigd door de bombardementen. Hier en daar zijn er grote gaten in de muren. Ik merk wel aan de kinderen dat ze er met heimwee naar kijken terwijl hun ouders grapjes maken. Ondertussen leven ze hier veilig en hun kinderen gaan gewoon met het schoolbusje naar school. Als gewone moslimkinderen lopen ze weinig gevaar, in tegenstelling tot de kinderen die in de gemeenschap opgevangen zijn. Verder hebben ze op hun gsm een hele film over Quosseir. Je ziet beelden als van een spookstad waar nog wel moslims zijn maar geen christenen. Ze vertellen dat het vroeger nette winkels en huizen waren. Nu zijn het troosteloze ruinen. Af en toe rijdt er iemand op een motor voorbij. Ze zijn er wel gerust in dat de regering zal helpen de schade te herstellen, als de oorlog eenmaal voorbij is. Ook zeggen ze dat ze van vele mensen vernemen dat ze het klooster erg genegen zijn en niet willen dat er aan geraakt wordt. Verder vertellen ze me, wat ik nog niet wist, dat er hier en in Lattaquie en elders niet alleen een immense voorraad gas zit maar ook olie. Niet toevallig dat de wereldmachten verbeten vechten om de controle over Syrië.
Woensdag 21 november wordt als een feestdag gevierd. In de voormiddag is het een gewone werkdag maar s middags komt abouna Georges, vertelt overvloedig over de toestand, laat op zijn gsm beelden zien van het flink gehavende orthodoxe kerkje en we vieren samen de byzantijnse eucharistie van de Opdracht van Maria in de tempel. Volgens een oude legende zou Maria van haar derde tot haar twaalfde jaar in de tempel verbleven hebben. Dit is een van de feesten die ook later in de Latijnse kerk werden overgenomen en zo vieren we nu hetzelfde feest op dezelfde dag. De betekenis van het feest is dat Maria zich in ieder geval van kinds af heeft toegewijd aan God. Het feest heeft bijzondere betekenis voor ons die als het ware nu ook opgesloten zijn in de tempel en we kunnen niets beters doen dan ons voorbereiden op de taak die God ons wil geven. Het is een zeer intense viering en er wordt vurig gebeden voor het herstel en het terugvinden van die schat aan oude iconen. Na de mis heeft een zuster met de drie kinderen een dans voorbereid. De drie kinderen zijn met tulbanden, koningskronen en kleurrijke kleren getooid. We blijven in het atrium voor het middagmaal, dat uitloopt tot vier uur. De rest van de dag is vrij. We rusten wat en doen dingen die anders vergeten worden. Dan is het weer tijd om s avonds samen gezellig een falafel te eten en een tas tee te drinken.
Wanneer we zo in de zetels zitten telefoneert abouna Georges om te zeggen dat een grote terreinwagen voor zijn deur stopte met bazen van de oppositie. Ze kwamen hem zeggen dat zij niet akkoord gaan met de plundering van het oude orthodoxe kerkje, dat ze de dieven gevat hebben en alles wat ze gestolen hadden nu terugbrengen. Een explosie van vreugde! De orthodoxe priester heeft direct alles in veiligheid gebracht.
Met de medebroeders hadden we al besloten om eindelijk plechtig het Allerheiligste Sacrament in het tabernakel van de kapel van de toren over te brengen. We hebben in die plaats een tijd uit veiligheid geslapen, maar dat is nu voorbij en het wordt weer als kapel gebruikt, vooral s morgens voor het persoonlijk gebed. De eucharistie en de gebedstijden zijn samen met de gemeenschap in de kerk. Zo hebben we plechtig het Allerheiligste overgebracht met een rustplaats in de recreatie. Het valt op hoeveel en hoe spontaan Arabische gezangen zelfs door kinderen van buiten gekend zijn. Er wordt trouwens heel de mis door gezongen. Van de recreatie trokken wij als in een kaarsjesprocessie met de medebroeders, (met vijf, één slaapt al omdat hij s nachts een oogje in het zeil gaat houden) naar de kapel, waar we nog een hele tijd zijn blijven zingen en bidden totdat er weer elektriciteit was. Als slot namen we de bijbel, sloegen het boek open en lazen de tekst: God die de volharding en de vertroosting schenkt, verlene u ook eensgezindheid in de geest van Christus Jezus, opdat gij één van hart en uit één mond de God en Vader van onze Heer Jezus Christus moogt verheerlijken (Romeinen 15, 5-6).
Donderdag 22 november wordt weer een gedachtenis gevierd zowel in de Oosterse als de Westerse kerk: de hl. Cecilia. Omdat een zuster haar ommekeer als kind voor een deel te danken heeft aan het bezoek van de kerk van de hl Cecilia in Rome, krijgen we heel dit boeiende verhaal s middags aan tafel te horen. Dat het vandaag ook voor de Amerikanen hun grote feestdag is gaat ongemerkt voorbij: Thanksgivings day. De volgende dag na het middagmaal verscheen er echter tot onze verrassing een verse taart die met de nodige felicitaties voor onze Amerikaan werd neergezet. Deze medebroeder heeft al zoveel moeten verduren, wegens het politieke wangedrag van zijn land, dat we hem wel een extra aanmoediging gunnen. Van zijn kant vertelt hij de eigenlijke betekenis van deze Amerikaanse feestdag. Tenslotte gaf hij de Europeanen nog een goede raad mee: zorg dat ge zo vlug mogelijk los komt van Amerika, nu het nog kan en zoek aansluiting bij Rusland, wat in ieder geval ook veel logischer is dan met Turkije
Vrijdag is de avond voor de kinderen. Dan krijgen ze grappige tekenfilmpjes te zien, waar meestal de volwassenen mee van genieten. Deze zaterdag besteden de jongens aan het maken van een filmpje over het leven van de gemeenschap in deze oorlogsomstandigheden. Ze hebben het nogal humoristisch opgevat, maar tegelijk wordt zo veel mogelijk goede informatie gegeven. Hopelijk kun je het ooit te zien krijgen. We hebben al vanaf maandag geen internetverbinding meer, maar we rekenen er op dat het eens hersteld wordt. Onder het avondeten wordt er een stuk voorgelezen uit een erg wetenschappelijke studie over de zweetdoek van Oviedo, die toch wel op zeer merkwaardige wijze de bevindingen van de lijkwade van Turijn én de gegevens uit het evangelie over het lijden en sterven van Jezus bevestigt en aanvult. En na het avondeten is het plots alsof iedereen zijn stress even kwijt wil en volgt er een spontaan circus van de zotste toeren door klein en groot. Och, we zitten veilig in onze gezellige familiale gevangenis. Niemand hoort of ziet ons en met het in orde zetten van tafels en stoelen in de refter is er niets meer van te merken. En zo beginnen we de nieuwe week.
De zon maakt in de voormiddag van de volgende dag er een echte zondag van, maar er is nog altijd geen internet. Misschien moeten we toch opnieuw leren vissen zoals de apostelen met het gewone net in plaats van met het internet!
25-11-2012 om 21:13
geschreven door Gust Adriaensen
23-11-2012
De bevlogenheid (in het Frans) van Di Rupo
De parlementsleden waren onder de indruk van het oratorische talent van Di Rupo bij zijn verdediging van de begroting. Jan Jambon, fractieleider van NVA, meesmuilde evenwel dat meneer Di Rupo alleen maar in het Frans 'bevlogen' kon zijn.
Het is natuurlijk een detail maar het is symptomatisch voor de vaak enggeestige, pesterige en puberale opstelling van Jambon, De Wever en co. Tot nu toe nog altijd, de weigering om de democratisch aangestelde premier als eerste-minister aan te spreken. En nu het lachwekkende statement van Jambon: Di Rupo kan alleen maar in het Frans een 'bevlogen' redevoering houden. Inderdaad, dat is zo.
Maar Di Rupo is een goede redenaar. Dat kan van Jambon niet gezegd worden. Ook niet van De Wever, al wordt zijn welsprekendheid in de media zo geroemd. Deze man is ontegenzeggelijk een vlotte pratert, maar technisch en retorisch gezien, is hij geen goede retor. Zijn intonatie en klanksterkte zijn vlak, zijn uitspraak geknepen, het belang van pauzes ontgaat hem. En bij beide heren is het Antwerps accent soms overheersend.
Voor velen is dat alles misschien niet zo belangrijk, maar zeker degenen die minder aanleg of niet zo veel bakken van de retorica, zouden toch het best zwijgen over de spreektalenten van anderen.
Overigens slaagt bijna niemand erin, 'bevlogen', 'emotioneel', een toespraak(je) te houden in een andere taal. Velen schakelen dan zelfs over op hun dialect. Denk maar aan De Wevers 'Zet die ploat af, idioowt!'.
23-11-2012 om 22:39
geschreven door Gust Adriaensen
22-11-2012
Kerstnachtmis in de abdij van Postel
Elk jaar wonen veel mensen uit de ruime regio aan weerskanten van de Belgisch-Nederlandse grens, de kerstnachtmis in de stemmige abdijkerk van de norbertijnen in Postel bij.
Zij worden aangetrokken door de verzorgde, zin- en vreugdevolle liturgische plechtigheid van de abdijgemeenschap.
Ook dit jaar verwelkomt de abdij van Postel, alle mensen hartelijk om de geboorte van Jezus Christus mee te vieren.
De mis begint om 21 uur op maandag 24 december. De deuren van de abdijkerk zijn open vanaf 20 uur.
22-11-2012 om 09:49
geschreven door Gust Adriaensen