Ive Marx is er me eentje. In zijn column (De onmacht van de hyperdemocratie, DS 10 juni) prijst hij eerst uitgebreid China de dictatoriale hemel in (natuurlijk met toevoeging van de obligate kritiek) om dan het onmachtige gedoe hier toe te schrijven aan de 'HYPERdemocratie'.
Wat Marx zelf voorstelt als 'het kan anders', propt hij samen in de laatste paragrafen en bevat niet veel anders dan ' te veel politici' en 'weg met de dagjespolitiek'.
Zijn dat volgens hem kenmerken van de 'hyperdemocratie'? Zo zit hij toch wel op de weg naar het Chinese paradijs
11-06-2025 om 19:57
geschreven door Gust Adriaensen
|