X/9
Vrijdag 17 juli 2015
Een hoogtepunt van diplomatie en dialoog
Het akkoord dat op 14 juli na twaalf jaar onderhandelen bereikt werd tussen Iran enerzijds en VS, China, Rusland, Frankrijk, UK en Duitsland anderzijds, is een triomf voor alle mensen van goede wil, die vrede wensen. Het werd voldoende gecommentarieerd in de pers. Stephan Dujarric, woordvoerder van de VN noemde het akkoord “een historische gebeurtenis”. Ziehier slechts enkele persoonlijke bedenkingen.
De sancties tegen Iran worden opgeheven. Iran maakt geen atoombom. Het heeft wel alle rechten om voor zijn eigen energievoorziening te zorgen. Het wantrouwen komt, zoals meestal, van hen die zelf niet te vertrouwen zijn. De VS zijn de enige grootmacht die in werkelijkheid al atoombommen hebben gebruikt. Iedereen weet dat Iran geen atoombom heeft en vijf van de onderhandelaars hebben die wel en blijven dus het non-proliferatieverdrag schenden. Het zogenaamde “atoomprogramma” was maar een voorwendsel om dit land van 80 miljoen inwoners met zijn oude Perzichsche cultuur en hoge ontwikkeling, op economisch en politiek vlak 36 jaar lang te kortwieken. Israël is de enige staat in het Midden-Oosten die atoombommen heeft (ter zee, op het land en in de lucht). Het weigert dit te erkennen. Uiteraard weigert het iedere controle en wil het non-proliferatieverdrag niet ondertekenen. Bovendien is zionistisch Israël nu razend omdat Iran, samen met heel het Midden-Oosten niet verder ontwricht zullen worden. Het heeft akkoorden gesloten met Saoedi-Arabië om een nieuwe oorlog in het Midden-Oosten te kunnen ontketenen. Inmiddels is duidelijk geworden dat het Israël was die in 2008 generaal Mohammed Sleiman vermoordde (“Qui a tué le bras droit d’Assad? Irib World Service Radio Francophone, 15 juli 2015; Israeli Special Forces assassinated Top military Aid to Assad in 2008, www.almasdarnews.com 17 juli 2015). Voor Mairead Maguire, Nobelprijswinnares van de vrede, is voor Israël het uur van de waarheid aangebroken: meewerken aan een atoomvrij Midden-Oosten. Hiervoor doet zij een oproep in haar persmededeling van 15 juli 2015 (www.peacepeople.com). Dezelfde Mairead Maguire had ruim een week eerder al geschokt gereageerd op de oproep van Michael Fallon, Brits secretaris van landsverdediging in het Brits parlement op 2 juli. Na de aanslag op vooral Britse toeristen in Tunesië stelde deze excellentie warempel voor nu Syrië te bombarderen om zogenaamd IS te bestrijden. Is dergelijk staatsterrorisme, waardoor nogmaals onschuldigen worden gedood en op de vlucht gedreven, een waardig antwoord? Is het dat wat de nabestaanden zal troosten? Kun je geweld vergelden met willekeurig geweld tegen een soeverein land en volk? Geef ons dan meer liever de geest van het Iran-akkoord. In deze verdienen de onderhandelaars en de betrokken landen een pluim. En onze vrt “specialist” Jens Janssen ziet het gevaar dat Iran nu kan doorgaan met het leveren van munitie en militair materiaal “waarmee het regime-Assad zijn burgers blijft terroriseren”. Ziedaar de CIA-versie van vier jaar geleden: de moorden en verwoestingen in Syrië zijn het werk van het “regime-Assad”, terwijl al die brave “gematigde rebellen” nog zo hun best doen om het volk en het .land te beschermen”! ‘t Is maar dat je de “politiek correcte” versie kent, om toch nog de verwoesting van Syrië te rechtvaardigen. Waarom deze gedrogeerde journalistiek?
We verwachten dat deze overeenkomst voor Syrië en heel het Midden-Oosten een gunstige weerslag zal hebben. De oorlog in Syrië gaat eindigen. Wel is het land behoorlijk uitgemoord en verwoest, en sommigen zullen nog trachten het land helemaal te vernietigen. Een herstel zal vele decennia duren om het voor de bevolking leefbaar te maken en veel van wat verwoest is, zal onherstelbaar blijven. Syrië zal, zwaar gewond, herrijzen, vooral dank zij de kracht van de eenheid van het volk.
Het lijden van één volk en de schande van de hele mensheid
Onderhandelingen tussen Israël en het Palestijnse volk hebben geen zin. Gedurende jaren werden de wederzijdse gesprekken opgeschort en sind juli 2013 hernomen. Nu geeft Saeb Erekat, de Palestijnse onderhandelaar de hoop op een zinvolle overeenkomst op. Immers, Israël blijft gewoon verdergaan met het bouwen van nederzettingen in bezet Paletijns gebied, de verstikkende blokkade van Gaza gaat al acht jaar door, Palestijnse gevangenen komen nog steeds niet vrij en de vorming van een Palestijnse staat wordt onmogelijk gemaakt.
Een jaar geleden begon het zionistisch regime met luchtaanvallen, marineschepen en grondtroepen in Gaza een grootscheepse aanval, die bijna twee maanden duurde. Meer dan 2200 Palestijnen werden gedood, waaronder 600 kinderen, er vielen 11.000 gewonden en de infrastructuur, onder meer de enige elektrische centrale, werd deskundig vernield. In verschillende landen werd geprotesteerd tegen deze onwettige en onmenselijke slachting en nu klaagt ook Robert Piper, de coördiantor voor humanitaire aanglegenheden namens de UNO deze humanitaire tragedie aan. Helaas, nog steeds is er niets veranderd: 1,8 miljoen mensen blijven door de blokkade ingesloten als in een open gevangenis, tienduizenden leven in tenten of trachten te overleven naast hun verwoest huis. Geen enkel huis kon heropgebouwd worden. De Israëli’s laten 2 tot 3 X per week hulpgoederen toe, maar materiaal voor de heropbouw gaat vooral naar internationale projecten. Schepen met hulpgoederen die de onmenselijke blokkade willen doorbreken worden door Israël tegengehouden en de Israëlische marine belet de visvangst van de Palestijnen. Op gelijk welk moment om gelijk welke redenen kunnen de Israëli’s opnieuw zonder probleem bombarderen. Wat is de schuld van de Palestijnen? Zij weigeren het land van hun voorvaderen te verlaten opdat Israël er een zuiver joodse staat van kan maken. Israël wil dit land, helemaal alleen voor zich, zonder de oorspronkelijke bewoners. Het zionistisch standpunt is racistisch zoals dat van de IS, hun bondgenoot in deze ethnische zuivering, die sinds 1917 tot nu voortduurt. (http://odiodeclase.blogspot.it/2015/07/israel-dirige-el-centro-de-mando-del.html). In de media mogen alleen de gruwelen van IS aan bod komen, niet die van het zionisme, want dit wordt onmiddellijk als antisemitisme veroordeeld. Nochtans is de meerderheid van het Israëlische volk zelf tegen deze misdaden.
In augustus 1979, op de laatste vrijdag van de ramadan, werd in Iran een manifestatie gehouden uit solidariteit met de weerstand van het Palestijnse volk. Miljoenen Iraniërs en anderen hebben vorige vrijdag wereldwijd mee gemanifesteerd. Het Palestijnse volk heeft nog steeds geen uitzicht. Toch houdt het vol om Israël te confronteren met zijn ware roeping voor het heil van zichzelf en van heel de wereld.
Zolang het zionistische regime voor het oog van de internationale gemeenschap ongestraft zijn misdaden kan verder zetten, zal er ook geen menswaardige toekomst zijn voor het Palestijnse volk en geen vrede in het Midden-Oosten (Ziad Medoukh, Véritable carnage à Gaza: un an après, rien a changé, mondialisation.ca, 6 juli 2015).
Christenvervolging ... door christenen zelf
Over de systematische verdrijving en uitroeiing van christenen in het Midden Oosten schreven we al herhaaldelijk. Nu richten we onze aandacht vooral op de kerkvervolging in het westen, van binnen uit. De Syrisch-orthodoxe patriarch van Antiochië, Aphrem II uit Jazira, het N.-O. Van Syrië, heeft op 19 juni een bezoek gebracht aan de paus en verklaarde later dat er een wezenlijke eigenschap bijgevoegd moet worden aan de definitie “Kerk”: Zij is één, heilig , apostolisch, katholiek (d.i. “universeel”) en altijd ook vervolgd. Iedere christen die Jezus wil volgen zal vervolgd worden, zoals Jezus zelf. En daar moeten we ons op voorbereiden. “Zalig die vervolgd worden om mijn Naam” heeft Jezus zelf gezegd en tevens heeft Hij beloofd met ons te zijn. Bereiden we ons dus voor .
Vele westerse christenen in onze tijd doen hun uiterste best om de Kerk en het christelijk geloof zo goed mogelijk aan te passen aan de wereldse normen en opvattingen om in de openbare opinie een goede beurt te maken. Wie ondubbelzinnig voor het evangelie kiest, zal dan vervolgd worden door de zogenaamde “progressieven”. En deze vervolging wordt onrechtstreeks aangewakkerd door gezaghebbende mensen in de Kerk, die niet naar het wezen van het christelijk geloof zoeken maar naar de beste aanpassing aan deze wereld. Het vakantieartikel van een van onze grote kerkelijke journalisten gaat helemaal in die richting (Mark Van de Voorde, Als de paus van huis is dansen de muizen... 13/7/2015, deredactie.be). Het artikel is volledig gebouwd op de simplistische en populaire tegenstelling van progressieven tegen conservatieven. De bisschoppensynode van 2015 zal hoogstwaarschijnlijk vanuit het evangelie duidelijk oproepen om de leer van Humanae vitae van Paulus VI te herontdekken en de natuurlijke methoden van vruchtbaarheidsbeleving te bevorderen. Wie deze stellingname dan wil verdedigen als de juiste, menselijke, christelijke en evangelische houding, mag zich verwachten aan een echte vervolging binnen de Kerk, ook al beschikt hij over alle noodzakelijke, wetenschappelijke, bijbelse en theologische bewijzen. ‘Rendez-vous’ na de bisschoppensynode van oktober dit jaar.
Worden Franse politici wakker?
Een delegatie van Franse parlementariërs was zaterdag 11 juli 2015 op bezoek in Damascus. Jean Frédéric Poisson, voorzitter van de christendemocratische partij vertolkte hun standpunt. Voor een duurzame oplossing moet er een dialoog komen met president Bachar al-Assad en een samenwerking met de Syrische regering. Damascus is de sleutel voor het Midden-Oosten. Mohammad al-Laham, voorzitter van de Syrische volksvergadering verwelkomde de Franse delegatie en stelde van zijn kant dat Frankrijk inderdaad een historische vergissing begaat door steun te verlenen aan groepen terroristen die in Syrië kinderen komen vermoorden.
De volgende dag was er met de Syrische president een ontmoeting voorzien van 80’. Poisson getuigde dat hij een man ontmoet heeft die heel zijn energie besteedt aan de bescherming van zijn volk, geheel anders dan wat in de openbare opinie leeft. De media hebben gedurende meer dan vier jaar een zo gruwelijk beeld kunnen opdringen dat het de politici op de kast gejaagd heeft. Het wordt tijd dat ze terug met hun voeten op de grond komen.
Franse politici beginnen te begrijpen wat wij en anderen al jaren schrijven. En als het in Parijs regent, druppelt het in Brussel. We kijken hoopvol uit naar de nederdaling van onze Belgische (Nederlandse....) excellenties.
En dan nog een onverwachte zonnestraal vanuit Parijs. In de aanloop naar de nationale Franse feestdag kwam Emmanuel Macron, socialistische minister van economie, in het weekbald “Le 1” (8 juli) aan het woord met een forse kritiek op de “democratie” en een verwelkoming van “het koningschap”. Hij is er achter gekomen dat de onthoofding van koning Louis XIV helemaal niet de wil van het Franse volk zelf was. De westerse democratie zal altijd een ontgoocheling blijven. Er is een tekort, een leegte, die met een president alleen maar pijnlijker aangevoeld wordt. Frankrijk mist zijn k/Koning! Het defilé bij gelegenheid van de nationale feestdag eerder deze week, vertoonde al tweemaal duidelijk het kruis van Lorraine, mogelijk tot ergernis van sommige excellenties.
Met Griekenland wordt ook voor ons duidelijk dat de Europese toren van Babel aan het instorten is. Ook voor ons breekt het uur van de waarheid aan. De “democratische” grootheidswaanzin, overheersing en onderdrukking worden steeds duidelijker. Aardse machthebbers kunnen slechts waardige leiders zijn, wanneer ze de werkelijkheid ten volle erkennen, nl. dat zij niet de eigenmachtige bezitters en heersers zijn, doch slechts ‘afgevaardigde beheerders’ om de waardigheid van ieder mens te dienen en in solidariteit de zwaksten te helpen. God is de Schepper van het heelal en Jezus is de ware Koning. En als ik hiermee sommigen de kast op jaag, mogen ze voor mijn part blijven zitten tot de wederkomst des Heren.
17-07-2015 om 19:54
geschreven door Gust Adriaensen
|