Geachte mevrouw,

Sinds kort word ik opnieuw wekelijks bij mijn budgetbeheerder op het matje geroepen. Gemaskerd moet ik zijn kamer betreden en hij zit gemaskerd achter een plastic scherm dat in het midden van zijn bureautafel staat en dat wellicht dient om zijn laptop tegen virussen te beschermen.

Naar zijn zeggen werd het hoog tijd dat we opnieuw echt contact hebben, want tijdens de periode van ophokplicht zou mijn financiële situatie, net zoals die van uw federale staat, ontspoord zijn. Het verschil is dat ik mijn schulden permanent moet afbetalen, terwijl u het geluk hebt om uw staatsschulden binnenkort aan uw opvolger door te geven, die ze op zijn beurt aan een volgende opvolger doorgeeft. En zo verder. Tot het einde der tijden.

Toen ik mijn budgetbeheerder voorzichtig op die ongelijke schuldbehandeling attent maakte, zei hij dat het geluk mij toelacht, want dat de kans groot is dat de afbetalingen voor mijn schuldenberg, die mij wekelijks verplichten om de buikriem tot ver voorbij het laatste gaatje aan te halen, vier weken sneller afgerond zullen zijn. Het wordt mei 2027 in plaats van juni 2027. Vanwege zijn mondmasker kon ik niet zien of hij al dan niet met mijn voeten speelde.

Hij stelde dat ik die vier weken win omdat u volgende week alle leefloontrekkers 250 euro cadeau zal doen. Ik kon niet anders dan stamelen: ‘Hoe komt dat?’ Hij heeft mij dan uitgelegd dat zo’n cadeau een bewijs is dat er nieuwe verkiezingen komen. En dat de liberalen, waartoe u behoort, doorhebben dat er intussen ongeveer evenveel leefloontrekkers zijn als er mensen zijn die door corona werden besmet. En dat leefloontrekkers die van de liberalen een cadeau hebben gekregen meteen weten voor wie ze het best kunnen kiezen. Ik vermoed sindsdien dat ook mijn budgetbeheerder een liberaal is.

Nu bedacht ik dat wij, u en ik, misschien iets voor elkaar kunnen betekenen. U zou wellicht meer leefloonkiezers winnen indien u, met één pennentrek extra, kan verbieden dat uw cadeau van 250 euro gebruikt mag worden voor schuldafbetalingen. Ik zou er gelukkig van worden. Het maakt mij niet uit of mijn schulden aan Electrabel, Proximus, diverse ziekenhuizen, deurwaarders en incassobureaus vier weken eerder afbetaald zullen zijn dan aanvankelijk voorzien. Ik zou graag nu, en niet in mei 2027, een paar schoenen kopen. En sokken. En ondergoed. En koffie. En nog een paar benodigdheden.

Rekenend op uw scherp inzicht, groet ik u met hoogachting,

De Meester Frederik,

ook gekend als Dikke Freddy.

---------------

🤣

Mijn beste meneer Dikke Freddy,

't Is goed dat gij spreek over die masker. hein! Ik heb daar ook veel last van jongen. Hopelijk hebben wij in la patrie binnenkort geen last meer van de corona.

Het geef mij steun dat gij en ik in dezelfde centenschuitje zitten. Nie denken meneer Freddy dat die schulden mij niet bezwaar. Die wegen op mijn moraal, 't is echt niet gemakkelijk die zo maar door te geef.

Wat de probleem met uw buikriem betref, geef ik u de raad gaatjes bij te perforeren. Dat is de ideale oplossing. Ik heb dat op mijn buikriem toegepast. Het aantal gaatjes had ik al op 10 gebracht. Daar zat ik al ver voorbij. Mijn époux zei: 'Chérie, maak er toch bij!'. Voila. Nu heb ik er 20 en mijn gespdoorn zit al in het 15de. Ja, mon ami, première zijn kruipt niet in de kouwe kleren.

Neem van mij aan dat uw budgetbeheerder met uw voeten speelt. Ik keur dat ten strengst af.

Ik zal eens aan Publiroute vraag of zij niet wat reclamespullen (schoen, sok, etc) ergens nog liggen heb.

Sophie