In de Volkskrant wordt een ontluisterend beeld geschetst van de Provinciale Staten en hun politici.
De provinciale 'beleidsmensen' vertonen in hoge mate 'conflictvermijdend gedrag' luidt het. 'Ze zijn dol op borrels en 'n vlaggetje op hun auto maar houden minder van debatteren.
Ze zijn er dan ook niet op uit de bevoegdheden die de provinciebesturen hebben, echt te gebruiken. Ze passen ervoor de gemeentebesturen tegen de haren in te strijken, bv. op het vlak van de ruimtelijke ordening. Ook in Nederland wil elk gemeentebestuur klaarblijkelijk een bedrijventerrein. Het provinciebestuur kan dat beletten maar doet het niet. Gevolg: een wildgroei van bedrijventerreinen. Ander voorbeeld: de natuurbeschermingswet geeft de provinciebesturen de mogelijkheid te beschermen landschappen aan te duiden. Er wordt geen gebruik van gemaakt want te conflictueus. De Volkskrant besluit: de provinciale politici buigen liever in plaats van de rug te rechten.
Als dit beeld klopt, kan ik alleen maar constateren dat de Vlaamse provinciebesturen bergen vaak erg degelijk werk verzetten. Hoewel in Vlaanderen geregeld gepleit wordt voor het afschaffen van deze 'middenbesturen', hebben de provinciebesturen, zeker de laatste decennia, een niet te onderschatten rol gespeeld op het vlak van de cultuur en de natuur.
04-03-2007 om 21:09
geschreven door Gust Adriaensen
|