|
Wat sterk opvalt, zowel in de kranten- en tijdschriftcommentaren als in de reacties van lezers, is dat in essentie het instituut kerk en het geloof vooral worden aangevallen en niet in de eerste plaats het seksuele misbruik.
Al jarenlang zijn er onderzoeksresultaten bekend over allerlei vormen van seksueel misbruik in alle leeftijdscategorieën en alle sociale en professionele segmenten van de bevolking. Hebben de media en de publieke opinie zich ooit zo uitgebreid en verontwaardigd daarmee bezig gehouden, als nu, terecht, het geval is?
Men weet dat het overgrote procent van kindermisbruik gebeurt binnen gezin, familie of buurt.Waarom wordt daaraan maar beperkte aandacht gegeven? Al ooit meegemaakt dat gevallen van kindermisbruik in die kringen of in bepaalde professionele groepen of verenigingen, gebruikt werden om vooral het gezin als intituut of een beroep aan te vallen? Of het recht op voortbestaan ervan in vraag te stellen?
Waarom doen de media niet meer moeite om de diverse vormen van legale of illegale seksuele uitbuiting in kaart te brengen, de topmanagers ervan te ontmaskeren en aan de kaak te stellen? Of is er volgens de journalisten geen moreel vuiltje aan de lucht, wanneer er maar rekening gehouden wordt met bv.minimumleeftijden?
En roept het ook niet heel wat bedenkingen op dat de media nu hun morele verontwaardiging, terecht, uitschreeuwen, maar tegelijk vaak de promotors én profiteurs zijn van een gigantische seksindustrie?
25-04-2010 om 07:45
geschreven door Gust Adriaensen
|
