'Zo werd de oude hoop van het beloofde land gerecycleerd als hoop op de komst van het koninkrijk Gods, de overwinning op de dood, een kans op een heerlijk eeuwig leven in het hiernamaals. Zo klonk het althans tijdens de paasmis van mijn katholieke jeugd', schrijft filosofisch onderzoeker Tom Hannes in DS van 8 april..
Ach, hoe talrijk zijn de Vlamingen die zich gearriveerd voelen, die de kans krijgen om hun pennenvruchten, hun overwegingen via krant of tv de wereld in te sturen , hoe talrijk zijn ze, deze geschoolde Vlamingen die toch altijd te pas maar meestal te onpas, de onweerstaanbare drang voelen het volk duidelijk te maken dat ze weliswaar in een katholiek nest geboren zijn, een katholieke jeugd hebben beleefd, godbetert zelfs misdienaar zijn geweest, maar van het geloof en de kerk van hun ouders en jeugd zijn afgevallen en die afvalligheid wat graag beschouwen als een onweerlegbaar bewijs van intelligentie en emancipatie. Oef, wat een volzin!
Wat korter nu. Wat zou Hannes schrijven zonder zijn katholieke jeugd?
17-04-2023 om 14:54
geschreven door Gust Adriaensen
|