Reeds voor negenen komen ze aangereden in hun chique sleeën die ze nonchalant parkeren op het erf van de boerderij bezit van een der heren. De pachter aanhoort aandachtig hun wensen. Dan trekken ze met hun zware laarzen de lege weitassen en de leren jassen losjes pratend de bossen en weiden in. De zenuwachtige honden nog rillerig op hun poten stoeien voor hen uit. Al spoedig zijn ze verzwonden in de oktobermist. Van dan af hoor ik geregeld de schoten echoën. Ze verscheuren de stilte van de straat. Tegen vijven zijn ze daar weer beladen met hazen en konijnen. Ze bespreken nog even met de boer de jachtresultaten. Twee staan er voldaan tegen de mesthoop te wateren. Dan verlaten ze in hun snelle wagens onze landelijke oorden.
De boer heeft voor zijn gedienstigheden een konijntje gekregen.
21-09-2007 om 23:06
geschreven door Gust Adriaensen
|