'Groen, zeg eindelijk eens waar het op staat', kopt nogal theatraal Ive Marx in DS. Na lezing vraag ik gedecideerd: 'Marx, zeg eindelijk eens waar het op staat met u!'
Hij verwijt Groen zelfs 'anti-ecologisch beleid', maar zelf kleurt hij, net als Elchardus, donkerder en donkerder blauw.
Ook Marx bedient zich van de neoliberale dooddoener wanneer het om 'groen én sociaal' gaat: wie zal dat betalen? En als een kneuterige kruidenier stelt hij zich al direct zelf en de 'vermogenden' veilig op: 'Geen vaag gewauwel over de grote vermogens alstublieft'.
Sjonge, sjonge.
27-11-2024 om 10:37
geschreven door Gust Adriaensen
|