|
Onder de pedante titel 'Vijf manieren om een congres te laten mislukken', vult Bart Brinckman bijna twee bladzijden van De Standaard van 10 december, om duidelijk te maken dat het congresweekend 'voor de socialisten fout liep'. Het storende aan Brinckmans artikel is dat hij uitsluitend 'vormfouten' vermeldt en niet de minste aandacht heeft voor de inhoud. Op die manier laadt hij de verdenking van vooringenomenheid op zich. En spreidt hij vooral een grote inconsequentie tentoon.
Want wat zijn de vijf redenen voor de 'mislukking', die Brinckman opgeeft.
1. Stel scherp op eigen besognes. En daarmee gaf hij aan dat Freya Van den Bossches veroordeling van belangenvermenging dom was.
Hoe dikwijls heeft Brinckman in vroegere opiniestukken wel niet de belangenvermenging aangeklaagd en de verdoezeling ervan door de partijen over de hekel gehaald?
2. Zet het foute nieuws in de markt. Volgens Brinckman verloor voorzitter Tobback het noorden tijdens een pleidooi voor een efficiënt bestuur en daarbij handelde over fusies en intercommunales.
Hoe dikwijls heeft Brinckman in vroegere opiniestukken wel niet de inefficiënte overheid aangeklaagd en de ondemocratische intercommunales over de hekel gehaald?
3. Laat clichés hun vernietigende werk doen. Volgens Brinckman mochten protesterende partij- en ABVV-militanten het plaatje niet verstoren.
Hoe dikwijls heeft Brinckman de spot gedreven met 'stalinistische' partijcongressen en besluiten, waar geen of amper kritiek van de basis werd geduld?
4. Praat over het verkeerde onderwerp in de verschillende duidingsprogramma's. Brinckman bedoelt daarmee dat de week voorafgaand aan het congres, over niets anders gesproken en geschreven werd dan over de schandaalsfeer rond Electrawinds.
Hoe dikwijls heeft Brinckman het feit gehekeld dat politici rond de pot draaien, de heikele thema's uit de weg gaan? Hoe hypocriet is Brinckman om te suggereren dat het niet de media waren die dag na dag het dossier Electrawinds door de SPA-strot ramden?
5. Kies een foute congresvolgorde. Volgens Brinckman hadden het visie- en ideologisch congres plaats in een foute volgorde.
Hoe dikwijls heeft Brinckman de partijen gebrek aan visie en ideologie verweten. Als een partij daar dan toch werk van maakt, misbruikt de journalist de volgorde, als argument voor zijn uitgangsstelling: het SPA-congres was een mislukking.
Van De Standaard en van Brinckman mag verwacht worden dat ze bij een negatieve evaluatie van een congres serieuze argumenten naar voren brengen en geen vederlichte flutredenen opgeven, die bovendien scherp de inconsequente houding van de journalist in het licht stellen. Brinckman wil met zijn 'analyse' duidelijk de partij treffen, een stok vinden om de hond te slaan. Hij is bijzonder ijverig geweest. Hij heeft er wel vijf gevonden. Vijf stokken om de socialistische hond ervanlangs te geven.
12-12-2013 om 09:50
geschreven door Gust Adriaensen
|
