VI/59
Van vrijdag 27 september - vrijdag 4 oktober 2013
Extra gebed
totdat er vrede is in Syrië.
We hebben een min of meer vast ritme gevonden met elke dag vrije doorlopende aanbidding. Op donderdagavond wordt er nachtaanbidding gehouden van 21.00 u tot vrijdagmiddag. Deze zondag had de priester van het dorp beloofd te komen voor de byzantijnse zondagsviering (na vele maanden), maar om één uur was hij er nog niet, zodat we dan toch maar de Latijnse eucharistie vierden. Later melde hij dat hij een uur gewacht heeft op een taxi, die dan liet weten dat hij geen benzine had. s Avonds hebben we nog eens met allen genoten van een ontspanningsfilm.
Maandag hebben we het feest gevierd van de heilige Thérèse van Lisieux.
Ze is hier echt geliefd. We hebben de dag dan ook als een zondag beleefd met de eucharistie op de middag, lang tafelen, in de late namiddag een uur gezamenlijke aanbidding waarbij groot en klein liederen zong in eigen taal. En s avonds werd nagenoeg heel het leven van de kleine heilige Térèse in toneel uitgebeeld, tot en met haar bezoek aan de paus. Met een norbertijner toog en nog enkele extra attributen was het allemaal net echt. Ook de baby Fadia kon er van genieten, al verhuizend van de ene persoon naar de andere. De spelers hadden zelfs voor iedereen een klein cadeautje vanwege Thérèse voorzien. En voor de twee tienjarige meisjes hadden de zusters een volwaardig habijt gemaakt met alles er op en er aan. Natuurlijk wilden de kinderen deze outfit ook de volgende dagen dragen en tijdens de eucharistie in de kerk mét zwarte kap.
Tot heden zijn we nog veilig en ongedeerd.
Wel worden de meest strikte veiligheidsregels onderhouden, dag én nacht. Hoe we dat doen zullen we na de oorlog wel vertellen. We worden nog steeds omringd door vele en zwaar bewapende bebaarde geburen en kunnen dus niet voorzichtig genoeg zijn. Het is soms echt beangstigend. Zowel het dorp aan de ene kant als het Anti Libanongebergte aan de andere kant zit vol. Zo wordt er af en toe flink gevochten zowel rechts als links naast het klooster. Dan davert de grond en trilt de lucht. Meer hinder hebben we voorlopig niet. We verwachten dat onze streek zowat de laatste zal zijn die grondig gezuiverd zal worden.
De oogst.
Kersen, appelen, peren, abrikozen, druiven, vijgen, perziken
zijn al lang binnen. Tomaten, aubergines, courgetten
verminderen. De granaatappels beginnen rijp te worden. Nu komt de grote oogst van de amandelen en olijven. Er worden nog wel enkele groenten als een soort sla geteeld. Ondertussen zitten we met de veldvruchten aan de ajuinen. Er ligt een flinke hoeveelheid te drogen onder de galerij van de grote koer. Er zijn twee soorten: purperrode en spierwitte ajuinen. Een lange tijd hadden we geen ajuinen, het was om te wenen en nu we ajuinen pellen en klaarmaken moeten we er van wenen.
Eensgezindheid over vernietiging van Syrische chemische wapens?
Syrië heeft het verdrag van de OPCW getekend (Organisation for Prohibition of Chemical Weapons) en de resolutie 2118 werd eensgezind aangenomen. Automatische sancties bij niet nauwkeurige naleving werden afgewezen. Rusland heeft in de rand van de 68e Algemene Vergadering van de UNO wel laten verstaan dat deze resolutie nu ook telt voor de oppositie (die de eigenlijke gifgasaanvallen in Syrië tot heden heeft uitgevoerd). En Syrië maakt duidelijk dat nu Israël over de brug moet komen met zijn massavernietigingswapens (chemische, biologische én nucleaire!) S. Lavrov zegt dat een crisis opgelost moet worden met beschaafde politieke en diplomatieke middelen. Dat is, voor wie het niet verstaat, het tegendeel van wat uit het westen komt: uit puur eigenbelang wordt een staatshoofd eerst als duivel afgeschilderd en dan trachten ze hem uit te schakelen. Minister Wallid al-Moallem zegt dat Syrië klaar is voor Genève 2, voor een open dialoog, niet om de macht over te dragen aan gelijk wie. Hopelijk komt het westen zijn beloften na en zorgt het dat de oppositie ook echt deelneemt. Ambassadeur al-Jaafari veegt ondertussen de Franse minister de mantel uit omdat hij in de gebouwen van de UNO een vergadering belegt met de oppositie om het geweld in Syrië aan te moedigen in plaats van een diplomatieke oplossing te steunen. Frankrijk schijnt af en toe graag een buitenbeentje te zijn. Ze hebben zelfs een bisschop die in zijn oordeel over Syrië de trappers kwijt is (die van Angoulème). Van de situatie in Syrië kent hij niets. Het volk, de christenen, bisschoppen en patriarchen hier interesseren hem niet, hij gelooft blindelings de drogredenen van het westen en wil een militaire interventie. Een bisschop is aangesteld om leiding te geven aan het volk Gods onderweg, niet om het volk Gods op hol te brengen.
Een nieuw Midden Oosten, bedoeld om uiteen te spatten in etnische groepen die elkaar blijven bestrijden.
Dat lijkt het doel te zijn van de wereldheersers, aldus de oosterse patriarchen die vrijdag vergaderden in de zetel van het maronitisch patriarchaat te Bkerké (Libanon). De Chaldeeuwse patriarch Louis Raphaël Sako zegt dat ze van Irak hiervan het model gemaakt hebben als een oefenterrein. Er zijn nog nauwelijks 1/3e van de 1,5 miljoen christenen over en de uittocht blijft verder gaan. En de maronitische patriarch, kardinaal Boutros Bechara Raï, zegt dat de Arabische lente een massaslachting en verwoesting geworden is. Hij zal met een boodschap naar de paus gaan samen met de vertegenwoordigers van de orthodoxe kerk.
Christenen zijn wel degelijk het doelwit, al zijn zij niet de enigen. De Takfiri, de soennitische extremisten, willen alles en allen uitroeien die niet met hun leer overeenkomen. De alevieten en sjiieten zijn de ergste ketters, en de anderen, de christenen, druzen
hebben volgens hen niet eens het recht om te bestaan.
Driedaagse van de Nationale Media Werkgroep in Damascus
Deze vond plaats in aanwezigheid van Libanese, Egyptische, Iranese en Jordaanse journalisten. Minister van informatie Omran al-Zoubi benadrukte nogmaals dat er in Syrië geen eigenlijke burgeroorlog of etnisch conflict heerst. Hij onthulde het Amerikaanse-Zionistische plan dat opgezet werd nadat de Libanese weerstand in 2006 Israël had verslagen. Toen werd besloten Syrië te ontwrichten.
Toch gaat de oorlog verder
Het plan om Syrië te ontwrichten en de regering omver te werpen is mislukt. De eenheid van het volk, van het leger en van de regering is sterker dan ooit. De openbare opinie moet de (voorlopige) overwinning van Syrië erkennen, ondanks de barbaarse moorden en verwoestingen van de rebellen, de herhaalde bombardementen van de Zionisten, de massale steun van de wahabitische monarchieën en de monsterlijke medialeugens van het westen. Rusland heeft diplomatiek onbetwist de leiding en verdient ze ook. Iran speelt volop mee. De verschijning van een president als waardig staatsman slaat de westerse media met verstomming. Maar
de gruwelen in Syrië gaan verder. De wereldheersers blijven de zogenaamde democratische krachten onverminderd steunen, al ziet heel de wereld dat het in feite een massa psychopaten zijn die hele dorpen blijven uitmoorden, een cultuur en patrimonium van duizenden jaren oud blijven verwoesten en het dagelijkse leven van de nog resterende bevolking verlammen.
Het positieve perspectief
In de huidige ellende richten we onze blik naar het positieve perspectief, nl dat de Syrische crisis een grondige verandering in heel de wereldpolitiek bewerkt, waarbij het westen zijn barbarij inziet en afzweert en de volken terugkeren naar hun eigenlijke ziel, door hun eigen wortels en waarden te herwaarderen. De bezielde jongeren in Frankrijk (van de Manifestation pour tous en de wakers, die over heel het land blijven groeien) kunnen een voorbeeld zijn voor andere landen. Zij verwerpen o.m. de afbraak van de universele (christelijke) waarden en van het gezin Dictaturen hebben altijd het gezin willen vernietigen om de maatschappij naar hun willekeur te kunnen kneden, zoals nu ook nagenoeg alle westerse democratische dictaturen doen. Ondertussen is Syrië met grote vastberadenheid bezig aan zijn eigen heropbouw en herstel, waaruit een hernieuwd land en volk zullen opstaan, met meer persoonlijke politieke vrijheden en met het behoud van de grote onderlinge harmonie en gelijkheid voor allen. Hopelijk ontdekt het westen ooit eens in Syrië de rijkdom van het gezinsleven als bron van vreugde, welvaart en veiligheid. Zo hebben we het voor de oorlog ten overvloede zelf kunnen ervaren.
Graag moedigen we goede initiatieven in Vlaanderen aan.
Volgende zaterdag 5 okt. wordt in Gent, in het mooie vormingscentrum van de Broeders van Liefde (Jozef Guislainstr. 43) een geloof congres gehouden uitgaande van de Dovengemeenschap en de horende die met doven in contact staan, waarbij Mgr. J. De Kesel een voordracht zal geven. Tema: Spreek Heer, uw dienaar luistert. Ook praktisch voor hen die mogelijk geestelijk doof zijn. Aansluitend zal Mgr. L. van Looy voorgaan in een eucharistie in de basiliek van Oostakker op zondag 6 okt.. Informatie: Broeder Maurice Buyens, www.emmaus-komenzie.be (waarop ook onze wekelijkse berichten te lezen zijn. Graag zou br. Maurice op een Engels luik van zijn website onze berichten in het Engels willen opnemen. Hiervoor zoekt hij iemand die wil vertalen. Indien iemand zich geroepen voelt, laat het maar weten).
04-10-2013 om 08:26
geschreven door Gust Adriaensen
|