Serena


De voeten
stevig op de grond
wacht zij gebogen
de billen
gespannen in het oranje broekje
heen en weer wiegend.
Tegen 200
de bal geretourneerd
het rokje opslaand.
De benen
schuift ze alreeds uiteen
over het gravel
eindeloos
een gave driehoek vormend.
Ze rept zich naar de andere zijde
helaas tevergeefs
het game verloren.
Op en neer deinend
in slow motion
de machtige borsten
waartussen zweetdruppels
de geheimzinnige diepten
van haar lijf afglijden.

28-01-2007 om 22:09 geschreven door Gust Adriaensen

Kleutertjes Yves en Pol komen bij meester Guy aangerend.
Bevende vingertjes gaan de hoogte in.

-"Meester, meester, Filip heeft lelijke dingen tegen ons gezegd!"

Meester Guy, pedagogisch ernstig en verontwaardigd.

-Wat! Is die Filip weer stout geweest. Ik zeg het tegen zijn papa en ik geef hem direct flink wat billenkoek. Een onverbeterlijke stouterik is die Filip!

Kleutertjes Yves en Pol gaan gerustgesteld opnieuw aan het spel. Ze krijgen evenwel Filip in het vizier. Yves plant zijn vuistje in Filips lieve gezicht en Pol trapt hem venijnig tussen de benen, terwijl ze pesterig gillen:

"En je krijgt ook nog billenkoek van meester Guy!"

Vanop een afstand ziet meester Guy monkellachend toe.

                              

26-01-2007 om 20:04 geschreven door Gust Adriaensen

Ik heb er alle begrip voor dat de prins uithaalt naar journalisten die hem al jarenlang bevooroordeeld en uitermate brutaal over de hekel halen, hem voorstellen als een nitwit, hem agressief en kwaadaardig beledigen in zijn privé- en familieleven. Ik denk dat vele mensen, of ze nu royalist zijn of niet, hartgrondig zeggen: 'Groot gelijk Filip. Geef die vuilspuiters eindelijk eens lik op stuk!'

Helemaal ontluisterend is de reactie van de betrokken journalisten. Deze heren die zich onaantastbaar wanen, er vaak een duivels plezier in scheppen prins Filip en andere leden van het koningshuis onder de gordel te treffen en daarmee ook nog vaak grof geld verdienen, voelen zich nu door de prinselijke 'reprimande' flink in het kruis getast. Als de bliksem brieven ze het privégesprekje (wie kan overigens bewijzen dat wat de journalisten beweren, ook werkelijk zo door Filip gezegd is?) dat de prins met hen had, over aan de andere media en aan de premier. De liberale woelwater van langgeleden, die ondertussen de mening is toegedaan dat het best alleen politici en bevriende journalisten recht op vrije meningsuiting hebben, slaat dus automatisch de prins nog maar eens met een vernederende berisping om de oren en dwingt papa-de-koning ertoe om zich opnieuw te distantiëren van een van zijn kinderen.

Wie zich in deze affaire van zijn smalste, kleingeestigste en kwaadwilligste kant laat zien, is voor mij overduidelijk: het is niet prins Filip.

25-01-2007 om 19:31 geschreven door Gust Adriaensen

Een maat voor niets?

De publicatie van de doorlichtingsresultaten van de Vlaamse secundaire scholen zorgt in onderwijskringen voor heel wat opwinding en verdedigende, of verontschuldigende, of propagandistische reacties.
Ik vraag me af, waarom eigenlijk.

De sterke en zwakke kanten van een school zijn bij directie en personeel meestal wel bekend, zeker wanneer het de infrastructuur en de uitrusting betreft.
Buitenstaanders, zelfs de ouders, kunnen m.i. nauwelijks hoogte krijgen van de vele vaktermen die in de verslagen gebruikt worden.

De doorlichting, en daarop werd ook reeds door onderwijsverantwoordelijken gewezen, zegt niets over de schoolsfeer en -cultuur. Ze heeft zo goed als uitsluitend betrekking op technische, meetbare(?) elementen: de welstand der gebouwen, het aantal computers, de participatiestructuur, het functioneren van het schoolsecretariaat, enz.

Als een school meer wil zijn dan een onderwijsinstituut, dan moet zowel het onderwijs in het algemeen als iedere school afzonderlijk zich afvragen wat de 'opvoedingseindtermen' van het secundair onderwijs zijn. Moet de school jonge mensen klaarstomen om zo goed mogelijk te passen in ons productie-consumptiesysteem. Is een school een maatschappijbevestigende of maatschappijkritische instelling? Is het moreel verantwoord dat ons zo geroemde onderwijssysteem impliceert dat voor duizenden jonge mensen de verdere ontplooiing van hun talenten onmogelijk wordt gemaakt? Is het niet godgeklaagd dat de kwaliteit van nogal wat scholen wordt afgemeten aan het aantal mislukkingen: hoe meer 'buizen', hoe hoger de kwaliteit? Dat er anderzijds helemaal geen eenvormigheid is in de beoordeling van leerlingen tussen de verschillende scholen, zelfs niet binnen een zelfde school?

Deze en nog zoveel andere vragen verdienen, me dunkt, permanente aandacht en een breed maatschappelijk debat, eerder dan de technische momentopname die nu het nieuws (voor even) beheerst.

22-01-2007 om 21:52 geschreven door Gust Adriaensen

22-01-2007 om 20:50 geschreven door Gust Adriaensen