|
Na de zo goed als unanieme parlementaire goedkeuring van de Belgische deelname aan de Lybiëoorlog, vond minister De Crem het nodig o.a. Groen! een stevige veeg uit de pan te geven.
Groen!-kamerlid De Vriendt reageert daarop. Hij stelt dat men altijd kritisch moet blijven ten aanzien van militaire interventies en voortdurend moet evalueren. Hij hekelt ook het feit dat De Crem de Lybiëbeslissing misbruikt voor een binnenlandse politieke afrekening. De Vriendt heeft overschot van gelijk.
Overigens maakt de manier waarop De Crem zich sinds de beslissing tot actieve deelname aan de oorlog, als minister functioneert en optreedt, veel duidelijk over 's mans opvattingen en karakter. De Crem voelt zich zonneklaar prima in zijn vel in deze oorlogssituatie. Hij prefereert minister van oorlog te zijn in plaats van minister van defensie. Hij gedraagt zich bijna als de Opperbevelhebber van het Leger. Hij glorieert tussen al de andere 'welmenende Groten der Aarde'. Hij zou wat graag zelf de zegebulletins van ZIJN leger schrijven. De ernst van zijn mimiek accordeert met de ernst van de situatie. Het staatsmanschap druipt eraf. Eindelijk een viriele krijgsheer aan het hoofd van het leger. Een man met militaire ballen aan zijn lijf. Geen flauw Flahautleger van ontwikkelingshelpers. Neenee, martiale De Cremsoldaten!
Toch een schoonheidsfoutje: als je in zo'n hoge krijgssferen verkeert, waarom dan vanuit je F-16, bij manier van spreken, een partijtje als Groen! tussen de benen schieten?
30-03-2011 om 08:39
geschreven door Gust Adriaensen
|
Laat u in het historische kader van de Postelse abdij op palmzondag meevoeren in de schoonheid van het gregoriaans en andere religieuze gezangen.
