Het vijfdelige kerstessay van Tinneke Beeckman in De Standaard, geeft op een boeiende en indringende wijze de 'machtsstrijd' tussen individualisme en gemeenschapszin weer, die in de laatste decennia in West-Europa beslecht lijkt te zijn in het voordeel van het individualisme.

Tegelijk heeft zij een scherp oog voor de negatieve, steriele, soms destructieve gevolgen daarvan. De verbrokkeling van de grote verhalen of de complete verdwijning ervan, laat de mens, en zeker de jongere generaties , uiteindelijk, na de uitwerking van de prestatie- en consumptieroes, vereenzaamd, doelloos en toekomstloos achter.

Beeckman volgt Arendt in haar opvatting dat in de loop der eeuwen het christendom in sterke mate gezorgd heeft voor het grote, zingevende verhaal waarin de mens steeds het nieuwe kan creëren. Die mogelijkheid is terug te voeren op de geboorte van Jezus . 'Christus wordt de nieuwe inspiratie, ook voor de religieuze en ­politieke grondslagen van de samen­leving', aldus Arendt. Christus verbindt de gelovigen

Wellicht heeft Beeckman zich bij de planning en het schrijven van dit essay, als ongelovige (cfr. deel 1) voorgenomen zich zo goed mogelijk te beperken tot de analyse van wat zij in verleden en heden waarneemt en meent te onderkennen. Zij ziet de kwalen, gevaren en de oorzaken ervan. Maar zij heeft ook oog voor wat doorheen de tijd de mens(heid) behoedde voor de destructieve reductie tot homo laborans en homo faber.

En zij weet, net als Arendt, hoe belangrijk het Christuskind en het christendom altijd geweest zijn voor de 'handelende mens', de mens heeft een 'initium' (Augustins), een 'begin' (steeds opnieuw) om te handelen binnen en ten bate van een gemeenschap.

Ik ben ervan overtuigd dat ook Beeckman het christendom ziet als een van de belangrijkste remedies om de enorme problemen voor mens en samenleving aan te pakken. De conclusies uit haar essay zijn voor iedere lezer duidelijk: het christendom kan voor een ommekeer zorgen, kan het zingevende grote verhaal brengen.

Waarom schrijft zij dat niet openlijk?

30-12-2021 om 21:12 geschreven door Gust Adriaensen

In het derde deel van haar kerstessay in De Standaard trekt Tinneke Beeckman  de aandacht op de botsing tussen individualisme en gemeenschapsgevoel.

Ik denk dat die spanning er altijd in min of meerdere mate geweest is en niet alleen bij de jongere generaties. Afhankelijk van de cultuur en het geestelijk klimaat zal het individu sterker op de voorgrond treden of zal de gemeenschap een dominante rol spelen.

Het is duidelijk dat in de laatste decennia, althans in West-Europa, individualisme, zelfbeschikking, persoonlijke identiteit, authenticiteit prominent zijn, ten nadele van het grote verhaal, de gedeelde normen en waarden.

Dat 'jezelf kunnen, mogen, willen zijn', is ongetwijfeld waardevol maar Beeckman wijst ook en terecht op de 'collateral damage'. En die geldt niet alleen voor jongeren. Voor hen zijn de eenzaamheid en de ontreddering wellicht het sterkste omdat buiten henzelf de grote leegte dreigt. De ouderen kunnen terugvallen op, zoeken troost in het grote verhaal van hun kinder- en jeugdtijd waar volgens hun aanvoelen nog een sterk gemeenschapsgevoel heerste. 

Voor de overgrote meerderheid van de Vlamingen werd dat 'grote verhaal' gevormd en verteld door het christendom en de katholieke Kerk.

30-12-2021 om 09:40 geschreven door Gust Adriaensen

In een reactie op de hommage aan de Zuid-Afrikaanse anglicaanse aartsbisschop Tuto, door Bob Geldog, in DS van 28 december, schrijft een lezer:

29-12-2021 om 14:25 geschreven door Gust Adriaensen

Alle misvieringen, zowel op weekdag (11.30 uur) als op zondag (10 uur), van de norbertijnengemeenschap van Postel, zijn openbaar toegankelijk.

Ook het morgengebed (elke dag om 6.45 u.) en avondgebed (elke dag om 18.00 u.) van de abdijgemeenschap kunnen bijgewoond worden.

Van harte welkom!

29-12-2021 om 14:13 geschreven door Gust Adriaensen

27-12-2021 om 11:33 geschreven door Gust Adriaensen

1.  Daarbij kan nog opgemerkt worden dat de 'levensbeschouwelijke outing' bijna altijd gebeurt op een negatieve manier, als een antichristelijke en/of antikatholieke profilering.
3. Hoe verfrissend zou het zijn, mochten deze schrijvers, als ze dan toch de behoefte voelen (hoewel de lezer dat helemaal niet vraagt) om iets los te laten over hun levensbeschouwing, op een positieve manier die kort verwoorden.
5. Nu lijkt het bijna altijd zo dat ze het christendom nodig hebben om iets over hun levensbeschouwelijke identiteit onder woorden te kunnen brengen. En dat is spijtig genoeg negatief en vaak agressief.

26-12-2021 om 09:02 geschreven door Gust Adriaensen

Sinds 2000 verschijnen er tussen Kerstmis en Nieuwjaar zgn. kerstessays in de krant De Standaard.

Bizar is dat de religieuze, en in het bijzonder de christelijke thematiek van Kerstmis, in zo goed als alle  kerstessays, afwezig is. Een uitzondering vormt het essay van Rik Torfs in 2003.

Je vraagt je af hoe het in godsnaam (!) mogelijk is dat de redactie van De Standaard (je weet wel de kwaliteitskrant die ooit AVV-VVK in het vaandel voerde), erin slaagt christelijke essayisten te ontwijken.

Daarbij komt nog dat de auteurs, zoals Tinneke Beeckman in het kerstessay van dit jaar, die hun onderwerpen behandelen op zo'n manier dat de lezer zou kunnen denken dat ze christelijk zijn,  het gegarandeerd nodig vinden  om te beklemtonen dat ze dat niet zijn of dat ze atheïst zijn of wat dan ook. Maar niet christelijk gelovig, denk dat asjeblief niet!

Deze veel voorkomende obsessieve drang, intrigeert me al lang. Waarom vinden in casu Vlaamse intellectuelen, die voor het grootste deel uit christelijke gezinnen stammen, die vaak carrière gemaakt hebben binnen en dankzij katholieke structuren en instellingen, het absoluut nodig te beklemtonen dat zij niet (langer) christelijk zijn? 

24-12-2021 om 15:51 geschreven door Gust Adriaensen

'Halt aan het profitariaat!', toeteren de Vlaamse ministers, in het bijzonder de christendemocratische (???) Hilde Crevits, die uitpakken met het voorstel van verplichte gemeenschapsdienst voor langdurig werklozen.

Cynischer kan niet als je net gelezen hebt dat de christendemocratische (???) minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden het onderzoek naar sociale fraude (geschat op 25 miljoen euro per jaar) voorrang geeft op dat naar fiscale fraude (geschat op 230 miljard euro per jaar).

Voorlopig dus geen halt aan het echte, grootschalige, miljardenprofitariaat. En dan maar zeuren over het gebrek aan vertrouwen in de politiek of over het succes van het extremisme!

18-12-2021 om 10:50 geschreven door Gust Adriaensen

Angela Merkel, ook al beschouwen sommige opiniemakers haar als een 'machtspolitica', toonde door haar houding in de migratiecrisis van 2015, dat zij ontvankelijk was voor goedheid, misschien is een beter woord 'menselijkheid'.

Haar 'wir schaffen das' was  geen euforisch, pocherig campagnekreetje, wel de nuchtere maar vastbesloten uitspraak van een staatsvrouw die humaniteit op de eerste plaats zet. En ja, zij is, alleen al daardoor, een 'Grande Dame in de recente Europese geschiedenis'.

Dat 'wir schaffen das'-beleid stak schril af tegen de weigerachtige, vaak ook onbarmhartige, onmenselijke houding van de meeste andere Europese democratieën.

Maar daarmee zijn die niet aan hun proefstuk. Het barbaarse Duitse naziregime deed vanaf 1933 vele duizenden joden besluiten het land te ontvluchten. Al heel vlug maakten bijna alle West-Europese democratieën de immigratie van joden zo goed als onmogelijk.

13-12-2021 om 11:25 geschreven door Gust Adriaensen

Paus Franciscus:

'De rechten van arbeiders, migranten, zieken, ongeboren kinderen, de stervenden en de armsten, worden in toenemende mater genegeerd en miskend in deze verspillende cultuur. Degenen die niet de mogelijkheid hebben om uit te geven en te consumeren lijken niets waard te zijn'.

De paus schonk dan specifiek aandacht aan de situatie van de landarbeiders, aan wie wettelijke rechten ontzegd worden. In Italië werken meer dan 450.000 migranten in de agrarische sector. Zij worden vaak uitgebuit als gevolg van hun onzekere wettelijke status, en rapporten hebben aangetoond dat de pandemie de situatie nog erger heeft gemaakt.

'We zien hoe vele arbeiders gebruikt worden voor de fruit - en groenteoogste, slecht betaald worden en ontslagen worden, zonder enige vorm van sociale bescherming.'

11-12-2021 om 12:09 geschreven door Gust Adriaensen

09-12-2021 om 12:18 geschreven door Gust Adriaensen

1. Niet niks wat Marc Reynebeau (DS 8 december) leest in Coens' tekst in De Tijd.

   Het mensbeeld van de CD&V-voorzitter, reikt niet verder dan het materiële, het geld. Armoede is volgens Coens te wijten aan een individueel falen en hij voegt er ook nog een morele veroordeling aan toe: vele armoedzaaiers zijn luie profiteurs. Coens stigmatiseert dus en kan zo de schuld van het politieke falen op de werklozen schuiven. Overigens worden sociaaleconomische correcties op een bepaald moment, 'onrecht', aldus de baas van de christendemocraten! Coens pookt de rivaliteit en de afgunst tussen de laagste sociale klassen op, hij organiseert de sociale uitsluiting.

   Kortom, deze voorzitter van de CD&V is een donkerblauwe, rechtse, populistische neoliberaal, die het volkomen aan sociale empathie ontbreekt, de 'propagandist van een onchristelijk mensbeeld'.

   Het is duidelijk de CD&V met een voorzitter die de kernwaarden van de partij van tafel veegt, die bovendien slecht overkomt, niet de gave van het woord heeft, onsamenhangend en gebrekkig formuleert, in steeds sneller tempo de totale ondergang tegemoet snelt.

   Wat staat de CD&V te doen? Deze voorzitter moet beter vandaag dan morgen, de laan uitgestuurd worden. Als dat niet mogelijk is, omdat er te veel CD&V'ers in de hogere partij-echelons, dezelfde opvattingen over mens en samenleving zijn toegedaan, dan moeten ze zo eerlijk zijn het woord 'christen' uit de partijnaam te verwijderen. Wat Coens orakelt staat haaks op een christelijk mens- en maatschappijbeeld.

   Maar hoe dan ook, deze 'outing' van een incompetente voorzitter, is een van de laatste stuiptrekkingen van een eens zo machtige en nu zieltogende politieke partij, die al langer bezig is met de verloochening van haar kernwaarden, verblind als haar topfiguren zijn door de lokroep van materialisme en rechts neoliberalisme.

08-12-2021 om 21:40 geschreven door Gust Adriaensen

De bondscoach van de Yellow Tigers, de nationale damesvolleybalploeg, blijkt een emotionele terrorist te zijn. Enkele speelsters deden op Canvas een niet zo fraai boekje open over de coach.

In augustus verscheen er op de site van Sporza nog een bejubelend portret van de getalenteerde Vande Broek. Sportpsycholoog Stef Van Puyenbroek stak de loftrompet als volgt: 'Als leidinggevende is hij ook héél erg begaan met het welbevinden van zijn medewerkers. Als speelsters ernstige problemen hebben is hij er ook voor hen. Gert zal meegaan voor een onderzoek wanneer een speelster een blessure heeft."

Volgens enkele speelsters is de realiteit toch wel anders. Volgens één van hen was het vooral ‘roepen en tieren door de coach en staf.' 'Het was verdeel en heers door angst te gebruiken naar de groep toe’, aldus de speelster, waarna ze verschillende persoonlijke aanvallen voorleest van haar gsm. ‘Worden jullie gesponsord door obesitas, hoer, vadsige schijtwijven, bende trienen, geit, dom wicht, boerenpaard, dansende discotheekwijven...’

Nou, dat kan tellen. En deze man is ook nog, hou u vast, hoogleraar aan de respectabele KU-Leuven!

07-12-2021 om 08:23 geschreven door Gust Adriaensen

Wim Simons, psychiater en psychiatrisch therapeut, constateert in een opiniestuk in DS van 5 december, het 'eroderen van ons collectief inlevingsvermogen', een 'verschuiving naar het rationeel ontpersoonlijken van de anderen', 'het ontbreken van richtinggevende ethische waarden'. Ik denk dat velen het eens zijn met die analyse en vaststellingen.

De kwalen zijn gekend. Waar is de remedie te vinden?

Een wereldwijde religie en religieuze instantie proclameren alleszins collectief inlevingsvermogen, respect voor mens en natuur, en bieden richtinggevende ethische waarden aan. De paus en de Kathoiieke Kerk zijn overduidelijk wat dat betreft .

Waarop wachten andere religies en humanistische verenigingen, om zelfbewust aan de revalidatie te beginnen, een ethische leidraad aan te bieden, te verdedigen, te verspreiden?

Het moet toch duidelijk zijn dat alleen maar de constatering dat het onvermogen of de onwil om zich te verplaatsen in de ander veroorzaakt wordt door plat egoïsme, geen remedie is. Die is wel te vinden in meer en meer mensen die vanuit religieuze en/of humane motivatie dat 'plat egoïsme' bestrijden.

06-12-2021 om 16:30 geschreven door Gust Adriaensen

06-12-2021 om 13:59 geschreven door Gust Adriaensen

Ook ene Niek De Roo, baas van het Projectbureau Herbestemming Kerken, een departementje van Vlaamse Bouwmeester.be, wil  zijn afkeurend licht laten schijnen over het plan van een geloofsgemeenschap om een nieuwe kerk te bouwen (DS 4 december).

Misschien heeft Niek De Roo wel wat 'accurate kennis van zaken', wat zijn job en de mogelijke opdrachten voor zijn 'projectbureau' betreft, maar zich verdiepen in de religieuze betekenis van een kerk en in een christelijke gemeenschap, zit er bij hem niet in.

Zou het niet eerder zo zijn, dat hij door het initiatief van de Emmaüsparochie, een mogelijke begeleidingsopdracht voor zijn projectbureau 'Herbestemming Kerken', ziet voorbijgaan? Is zijn bekommernis  om de andere parochies en om 'de pastorale behoeftes en noden', geloofwaardig? Of is het een middeltje om zijn echte bedoeling, nl. het plan van een geloofsgemeenschap in diskrediet te brengen, te laten doordringen in ruimere kring?

Getuigt het niet van enige hoogmoed als baas van een 'Projectbureau Herbestemming Kerken’, een oordeel te vellen over de pastorale behoeften en spirituele noden van een geloofsgemeenschap? Of de paus als argument voor je afwijzing te misbruiken?

04-12-2021 om 09:41 geschreven door Gust Adriaensen

Het valt wel vaker op dat in de reacties op pleidooien voor een menswaardige opvang van al aanwezige asielzoekers/vluchtelingen, de aandacht gericht wordt op de migratieproblematiek en -politiek. Beschouwen die mensen de beestachtige behandeling van haveloze medemensen als een afschrikmiddel? Wanneer een zelfde aantal dieren in vergelijkbare omstandigheden verkeerde, zouden ze wellicht verontwaardigd in de pen kruipen.

Een samenleving, een beleid, die niet in staat blijken te zijn of niet bereid zijn 'brood, bed en bad' te voorzien voor medemensen: kinderen, zieken, bejaarden, moeders, vaders... kunnen bezwaarlijk nog uitpakken met de zgn. 'westerse normen en waarden'.

Door deze basisbehoeften te vermengen met de ruime migratieproblemen of het zo voor te stellen dat 'brood, bed, bad', DE migratie bevordert of stopt, bezondigen ze zich daarenboven nog aan een hypocriet alibi voor het letterlijk in de kou laten staan van machteloze mensen.

01-12-2021 om 10:08 geschreven door Gust Adriaensen

In De Standaard van 29 november verscheen een opiniestuk van dr. Wim Distelmans, onder de titel: 'Hoe palliatieve sedatie onder de radar blijft'.

Erg consequent is Distelmans niet in dat opiniestuk. Enerzijds pleit hij ervoor dat palliatieve sedatie ' net als euthanasie wettelijk moet worden geregistreerd'. Anderzijds kant hij er zich tegen dat wordt nagegaan dat de euthanasie die een Gentse arts uitvoerde, gebeurde volgens de wettelijke procedures. Dat is des te merkwaardiger omdat dr. Distelmans lid is van de Federale Controle- en Evaluatiecommissie Euthanasie.

29-11-2021 om 16:44 geschreven door Gust Adriaensen

'Intelligent vonnis laat een vraag onbeantwoord', is de titel van een commentaarstuk van Bart Brinckman in DS van 26 november.

Maar Brinckman maakt niet erg duidelijk wat die 'woekerende laatste vraag is'. UIt de laatste alinea leid ik af dat een vraag zou kunnen zijn: waarom was De Pauw er zich nooit van bewust dat hij kon doorgaan als een man 'die carrières kon maken en kraken'. En de tweede vraag die eruit afgeleid kan worden is: waarom ontbrak het De Pauw aan dat 'evidente inzicht'.

Een poging tot antwoord op die waarom-vragen zou ongetwijfeld een erg boeiend commentaarstuk opleveren.

27-11-2021 om 22:19 geschreven door Gust Adriaensen

1. ‘Hoe slim we ook zijn, hoe graag we ook denken dat we slim zijn of hoe graag we anderen willen laten denken dat we slim zijn. Iedereen is tot nederigheid gedwongen’, schrijft Ive Marx in DS van 22 november.

   Zoals de columnist het formuleert, is het een nederigheid ‘van moeten’. Maar hoe dan ook laat dit besef van nederigheid zich inschrijven in een eeuwenoude benadering en beoefening van ‘nederigheid’ binnen onze Grieks-joods-christelijke cultuur en waardebeleving.

   In de Griekse oudheid was er waardering voor de mens die zijn grenzen kende. Het gnoothi seauton (‘kent uzelf’) brengt de Atheense burger het inzicht bij dat hij geen God is maar een sterveling

   De joods-christelijke traditie ontleent haar opvatting van nederigheid ook aan de invulling van het ‘kent uzelf’. Zoals de liefde betreft de evangelische nederigheid evenzeer God als de naaste. Naar het voorbeeld van Jezus stelt een christen, ook in deze pandemie, zich dienstbaar op tegenover de anderen.

   Thomas van Aquino verstaat de nederigheid als een vorm van matigheid. Zij houdt ons af van alle valse ambities doordat ze ons plaatst in de juiste verhouding tot God en tot de naasten, in het bijzonder tot de sociaal onaanzienlijksten.

   Niet verwonderlijk dat een filosoof als Nietsche de grootste verachting had voor de nederigheid.

24-11-2021 om 14:38 geschreven door Gust Adriaensen

In DS van 23 november laat taalwetenschapper Freek Van de Velde (Katholieke Universiteit Leuven) zijn licht schijnen over de mankementen van ons onderwijssysteem.

Telkens wanneer ik negatieve (al dan niet terecht) kritische beschouwingen lees over ons onderwijssysteem, besluipt me volgende bedenking. De auteurs die in vaak goed geschreven artikels het onderwijs fileren, zijn 'geslaagde producten' van het onderwijs dat ze krachtig over de hekel halen. Dat onderwijs heeft toch in grote mate ertoe bijgedragen dat zij in staat zijn in een behoorlijke taal hun analyses, ideeën en voorstellen onder woorden te brengen.

Een volgende vraag die zich dan opdringt is: zou het onderwijs waarvan deze auteur droomt, mensen vormen die, net als hij, de capaciteiten verwerven om op hun beurt hun onderwijssysteem met de nodige kritische zin te benaderen, te analyseren, de mankementen accuraat onder woorden te brengen, hervormingen of verbeteringen te bedenken?

24-11-2021 om 08:19 geschreven door Gust Adriaensen

21-11-2021 om 13:31 geschreven door Gust Adriaensen

Zopas is het jaarrapport over de Katholieke Kerk in België in 2020, verschenen.

Klik op onderstaande link voor de voornaamste elementen uit dat rapport. 

Bijlagen:
https://youtu.be/bto7EOb7ezE   

18-11-2021 om 16:22 geschreven door Gust Adriaensen

Dat de EU nauwelijks aandacht kan of wil opbrengen voor de duizenden haveloze mensen, mannen, vrouwen, kinderen, die in onmenselijke omstandigheden gevangen gehouden worden aan de grens tussen Wit-Rusland en Polen, is een pure schande en een gigantische aantasting van de zgn. Europese normen en waarden.

Het is een schande, een misdaad tegen de menselijkheid, dat er al niet lang efficiënte en massale hulp voor onderdak, voedsel, hygiëne en medische zorg op gang gekomen is.

Het is een schande voor onze joods-christelijke beschaving dat de christenen, katholieken en orthodoxen, niet met kracht die situatie aanklagen, de politieke leiders onder druk zetten om hulpactie te ondernemen.

Het is een schande dat de religieuze leiders nalaten de veroordeling van dergelijke massamarteling van de daken te schreeuwen.

Het is een schande dat zovele mensen, in hun angst voor migratie, ermee instemmen, ja, het zelfs toejuichen, dat weerloze mensen op een mensonwaardige manier worden behandeld, worden opgejaagd, worden vastgezet.

16-11-2021 om 08:16 geschreven door Gust Adriaensen

In 'Winteruur' op Canvas, nodigt Wim Helsen interessante gasten uit voor een gesprek over hun favoriete tekst.

Bisschop Johan Bonny kiest voor 'Houtekiet' van Gerard Walschap.

'Hij zat daar niet te prevelen of kruistekens te maken. Hij keek rustig over de velden en in de lucht. En hij voelde zich een met die oneindigheid, waarin onvatbaar voor woorden en gedachten, dat fijne raadsel zweeft, dat ons allen boeien blijft ...'

Klik op onderstaande link.

Bijlagen:
https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/7/winteruur-s7a8/   

16-11-2021 om 08:12 geschreven door Gust Adriaensen

Bart Sturtewagen omschrijft in De Standaard van 12 november, twee voor Vlaanderen pertinente elementen in de klimaatcrisis.

Op het wereldklimaatpodium is België, is Vlaanderen, een irrelevante figurant, een cheerleader. En 'we bevinden ons in de irreële fase waarin velen denken dat de lasten op anderen kunnen worden afgewenteld terwijl de sterksten de lusten naar zich toehalen'.

Dat speelt zich ook af op het mondiale niveau, maar in zakdoek Vlaanderen valt dat getouwtrek om de eigen welvarende positie niet te laten aantasten door klimaatmaatregelen, wellicht nog scherper op.

Want de essentie van een afdoende beheersing van de klimaatverandering, is te vinden in het terugdringen van onze productie-consumptie-winsthonger. En voor die duidelijke communicatie, is elke minister, elke politicus, elke politieke partij, bevreesd als voor de dood.

Ook de media dragen hier een zware verantwoordelijkheid. Al te lang hebben zij achter de feiten en de waarschuwingen hebben aangehold of ze hebben ze geminimaliseerd. Dat doen ze niet voor sommige andere thema's. Integendeel. Is de verklaring te vinden in het feit dat in de klimaatcrisis, ook voor de media, belangrijke economische en financiële belangen meespelen?

14-11-2021 om 07:45 geschreven door Gust Adriaensen

Stefan Hertmans: 'Hoe te leven op de ruïnes van het kapitalisme' in De Standaard der Letteren van 6 november:

'De neoliberale lijn die zich tot grondstroom had verklaard, deed vrij snel de onderste regionen van onze samenleving in de problemen belanden. De armoede nam toe, de radeloosheid ook. Het nieuwe proletariaat bestond plots ook uit jonge mensen van heel diverse origine die zich met een brommertje of bakfiets de ziel uit het lijf reden om bestellingen aan huis te leveren, of om met hun eigen amper afbetaalde wagen een cent bij te verdienen – niet opgevangen door enige vakbond, vielen ze onbeschermd ten prooi aan wetten van multinationals die ongrijpbaar blijven voor een rechtvaardige werkethiek.'

12-11-2021 om 20:37 geschreven door Gust Adriaensen

In zijn 'groene encycliek' formuleerde paus Franciscus het in 2015 al glashelder: ‘De bedreigingen die voortvloeien uit ongelijkheid en de vernietiging van het milieu zijn met elkaar verbonden en moeten dus samen aangepakt worden. De aanpak van de milieuproblematiek mag zich niet beperken tot economische, wetenschappelijke of technische oplossingen. We moeten onze omgang met de natuur radicaal veranderen, en dat veronderstelt een dieper liggende motivatie. Die komt voort uit verbondenheid met de naaste (in het bijzonder de arme), met de kosmos en met de Schepper. In het hart van deze integrale ecologie staat de oproep tot dialoog en een nieuwe solidariteit, waarin welzijn - en niet winst - de belangrijkste waarde is in de zoektocht naar het algemeen belang’.

Ook uit het pauselijk document blijkt overduidelijk dat we afstand moeten nemen van de huidige productie-, consumptie- en winstobsessie. Die 'bekering' houdt natuurlijk een verlies aan (westerse) materiële welvaart in.

12-11-2021 om 10:37 geschreven door Gust Adriaensen

Dat het Vlaamse klimaatplan erg weinig aandacht heeft voor de sociale implicaties, vloeit onvermijdelijk voort uit de ideologie en de maatschappijvisie van de partijen die de Vlaamse regering vormen.

NVA, CD&V en Open VLD zijn in sociaal-economisch opzicht rechtse, neoliberale partijen. Echte bekommernis om de zwakste bevolkingslagen, die zich ook concreet vertaalt in financiële en fiscale maatregelen, is niet aan hen besteed.

Het plan om De Lijn sterker en sterker te privatiseren, is een ander stuitend voorbeeld van neoliberaal beleid: meer aandacht voor de commerciële belangen van de privésector dan voor de mobiliteitsproblemen van de gewone man.

12-11-2021 om 10:25 geschreven door Gust Adriaensen