|
Vrijdag 3 vrijdag 10 mei 2013
Het grote terrein binnen de omheining, maar buiten de kloostermure, wordt stilaan weer door de gemeenschap zelf aangepakt. Er groeien honderden vruchtbomen van allerlei soorten en uitgebreide kruiden en groenten. Tegen de muur van de kleine binnentuin is er nu een grote hoek bewerkt en er werden verschillende soorten meloenen geplant. Van alles kan hier weelderig groeien maar er moet wel voor gewerkt worden.
De zesde paaszondag is in de byzantijnse ritus gewijd aan de genezing van de blindgeborene. Omdat het zulk een prachtverhaal is heb ik dit als evangelie gelezen in onze eucharistieviering. De orthodoxen vieren vandaag het Paasfeest, volgens de Juliaanse kalender. Een van onze gemeenschap komt oorspronkelijk uit de orthodoxe kerk. Als teken van verbondenheid met hen hebben we op het einde van de mis de wegzending met twee allelujas gezongen, zoals op Pasen. Ook de maaltijd in het atrium was een feestelijk gebeuren. Iemand was stilletjes naar de voorgevel geslopen van het klooster, om daar uit de massa rozen voor elk een roos te plukken, op dit paasfeest van de orthodoxen. Zelfs de baby Fadia kreeg een roosje.
Deze nacht heeft Israël weer een belangrijk wetenschappelijk onderzoekcentrum in Jamraya (bij Damascus) gebombardeerd. Het is nogmaals een schending van het staakt-het-vuren dat Israël in1974 met Syrië gesloten heeft. Het Zionistische Israël is al lang aan het stoken opdat Amerika en Europa Syrië militair zouden verpletteren. Amerika gaat evenwel - denken we - geen militaire interventie in Syrië beginnen, om minstens vier redenen. Vooreerst zitten ze nog te zeer gevangen onder meer in Irak en Afghanistan en voor een militaire interventie in Syrië zijn vele tienduizenden soldaten nodig. Ondertussen zijn meer dan 60% van de Amerikanen tegen een inval in Syrië. Vervolgens weten ze dat Syrië aanvallen betekent dat ze ook Rusland aanvallen, omdat Rusland hier bepaalde centra van afweergeschut beheerst en een militaire basis in Tartous heeft, waardoor de Middellandse Zee niet zomaar onder de heerschappij van Israël valt. En als Amerika Rusland aanvalt zal Rusland met volle kracht antwoorden. Verder weten ze dat Iran klaar staat om Syrië te helpen en dat ook met volle geweld zal doen. Tenslotte hebben de extremistische groepen zoals al Nousra het Vrije Syrische Leger (dat noch vrij, noch Syrisch, noch een leger is, ter herinnering) en heel de Syrische oppositie overvleugeld en gekaapt. Bij een militaire interventie zouden zij er hun voordeel uit kunnen halen en bv. zich meester maken van de chemische wapens om dezen in te zetten ook tegen het westen. Dat een militaire inval tegen ieder internationaal recht ingaat, zal het minste van hun zorgen zijn. Amerika kan gewoon geen militaire interventie riskeren, naar onze bescheiden mening. Israël blijft evenwel bezeten van een inval in Syrië en is uit ongeduld weer zelf al maar begonnen. En als Syrië vergeldingsacties zou uitvoeren dan hebben de Zionisten helemaal wat ze willen en kunnen ze Amerika en Europa ter hulp roepen om dan een totale oorlog uit te lokken. Hopelijk zullen de internationale reacties Israël deze keer dwingen tot respect voor de internationale regels en keer deze aanval zich tegen Israël zelf.
Toch zijn er ook betere berichten. Het leger heeft belangrijke gebieden van Qousseir en Homs kunnen heroveren, o.a. de raffinaderij van Homs ten oosten van de Orontes. De Arabische media zelf melden dat vrijdag, zaterdag en zondag daarbij 1400 rebellen en strijders van al Nousra gedood zijn. God moge hen barmhartig zijn. Enkelen ervan werden hier in Qâra begraven
met heel veel omhaal. We verwachten dat de al Nousrastrijders uit Qâra hun uitgeschakelde collegas willen gaan vervangen en dan is er een grote kans dat we de meesten hier niet meer terug zien. Nog een ander goed teken is dat de Israëlisch-Amerikaanse tv-keten in Qatar, al Jazeera, nu al 86 % minder kijkers heeft. Het Arabische volk wordt er zich van bewust dat deze zender niets anders dan westerse propaganda verspreidt. Bij dit nieuws zal de emir van Qâtar zijn snor wel even zien inkrimpen. Het zij zo.
Maandag komt plots Shemesj op bezoek, het meisje dat hier jaren lang is opgevangen en uiteindelijk door haar ouders is terug opgenomen. Ze kan niet nalaten om iedereen innig te omhelzen. Haar moeder heeft haar gebracht.
Dinsdagavond wordt in de byzantijnse ritus de feestelijke paasviering afgesloten en begint de voorbereiding op Hemelvaart. Voor het laatst wordt de hit Al masiechoe kam
= Christus is verrezen gezongen, die nu extra uitnodigt tot dans en handgeklap. De vele extra versieringen in de kerk verdwijnen.
De voorbije dagen hebben we enkele keren extra lange stroomonderbrekingen gehad en woensdag was er heel de dag geen internet, wat blijkbaar over heel Syrië zo was. Op Hemelvaartsdagavond hadden de schildwachten van binnen én van buiten plots gemerkt dat onze gewapende geburen vlak voor onze grote ingangspoort post gevat hadden. Dat is dan even schrikken, zorgen dat iedereen binnen blijft en klaar staat voor het uur O, zonder enige paniek te verwekken. Onze schildwachten zijn onmiddellijk met die wachtpost gaan praten. De wegversperring was blijkbaar niet direct tegen ons bedoeld, maar tegen bepaald smokkelverkeer naar Libanon en de controle daarop. Uiteindelijk hebben ze hun post opgebroken en zijn elders gaan staan. Gelukkig. Het betekent wel dat ze nog altijd in het dorp heer en meester zijn.
Hemelvaartsdag wordt hier in het oosten iets meer gevierd dan in het westen. De paassfeer is geëindigd en in de woensdagavond vespers is er een processie met de icoon van Jezus Hemelvaart. Met de Hemelvaart van Jezus vieren we ook onze hemelvaart. Als Mystieke Lichaam van Christus, innig met Hem verbonden, delen we in zijn Hemelvaart. We bereiden ons nu voor op een hernieuwde uitstorting van de heilige Geest. En zo delen we enerzijds in de wreedheid van deze oorlog en anderzijds in de heerlijke kracht van het christelijk geloof.
Zondag heeft een internationale groep van Nobelprijswinnaars met de vurige Ierse Mairead Maguire (uit Belfast) in Libanon een bezoek gebracht aan een kamp van Syrische vluchtelingen in de Beka valei. Volgens hen is dit zo extreem schrijnend dat zelfs de stenen het uitschreeuwen. Dinsdag bezoeken ze Jamraya en de slachtoffers daar. s Avonds volgen we op de Syrische tv Al Ekhabaria al Soriyah een lang interview met deze Mairead Maguire , moeder Agnes-Mariam en nog een meneer. Hun boodschap was sterk. De internationale gemeenschap moet van Israël eindelijk eisen dat het internationaal recht gerespecteerd wordt tegenover de Palestijnen en nu tegenover Syrië. De Palestijnse autoriteiten kunnen Israël voor het internationaal strafhof dagen. Amerika moet zijn onvoorwaardelijke steun aan Israël stoppen Wij zijn voor vrede met iedereen, ook met Israël maar Israël moet de internationale rechtsorde respecteren. En wat het westen en hun bondgenoten in Syrië doen is eveneens tegen ieder internationaal recht. Zij zeggen dat ze de vrijheid en de democratie willen brengen maar tegelijk vernietigen ze het land en moorden de bevolking uit, precies zoals in Irak, Libië, Afghanistan
Er werden reportages getoond van de vernieling van kerken, moskeeën en monumenten. Daarna werden wrede martelingen en executies getoond door de rebellen. Iedere oorlog is wreed maar de gruwelen in Syrië zijn uitgegroeid tot ongekende vormen omdat rebellen gedrogeerd worden en willekeurig mensen op de ergste manier eerst martelen, dan executeren en dan verminken. Er zijn rebellen die zelf getroffen worden, bloedend neerzakken en in een helse schaterlach uitbarsten tot ze sterven. Wie heeft dit satanisch middel georganiseerd? En zit die nu ook mee aan tafel om voor Syrië een oplossing te bedenken?
Geen enkel probleem kan opgelost worden met wapens. Wij moeten een wereld beginnen zonder wapens, geweldloos en in vrede. Voor Syrië vragen de Nobelprijswinnaars het recht om over zijn eigen land en volk te mogen beschikken, geheel volgens de internationale regels. Het is een soeverein land. Er werden ook sterke getuigenissen gegeven van families waarvan familielieden door rebellen waren vermoord en die nu zonder enige haat ten volle de mussalaha, de verzoening steunen.
De Syrische crisis wordt in de media al te gemakkelijk afgedaan als een onontwarbaar kluwen, een octopus. Dat is het in zekere zin ook. Toch wordt hiermee al te eenvoudig verdoezeld dat het westen en zijn bondgenoten (vooral Israël) vanaf het begin dit land wilden ontwrichten en overheersen. Daarom riepen ze meteen al luid dat de president moest vertrekken en ze zijn de druk blijven opvoeren. Welnu, hoe kun je de schijn blijven geven dat je als buitenlandse heersers een land de vrede wilt geven als je met alle middelen de wettige regering en de president wilt omverwerpen, terwijl zij de garantie zijn voor deze lekenstaat met een behoorlijke welvaart, een sociale harmonie en een religieuze verdraagzaamheid? Hiermee sluit je tevens alle mogelijkheid tot dialoog uit. Hoe kun je zelf een rebellenregering in het buitenland gaan vormen, ondertussen het moorden en verwoesten aanmoedigen en zeggen dat je het land en de bevolking komt helpen? En een tweede duidelijk teken van tegenspraak is de drukte van het westen over chemische wapens. In volle verkiezingsstrijd riep Obama uit dat het gebruik van chemische wapens in Syrië een rode lijn was. Hij wilde Bush na-apen die Irak 24 uur tijd gaf om zijn massavernietigingswapens (die ze niet hadden) te ontmantelen. Daarna konden ze zonder probleem Irak binnen vallen onder het motto vrijheid voor Irak (met 1 miljoen doden en 5 miljoen vluchtelingen!). Vooral Israël, Frankrijk en Engeland bleven maar dreigen met een militaire interventie omwille van de chemische wapens. En nu openbaart plots een officiële stem uit Europa, Carla del Ponte, dat er sterke aanwijzingen zijn, op grond van een onafhankelijk onderzoe, dat chemische wapens (sarin, zenuwgas) gebruikt zijn door de rebellen en niet door het leger! De zusters van St. Jozef van het ziekenhuis St. Louis in Aleppo wisten dit al maanden geleden. De beschuldiging van het gebruik van chemische wapens was een vals voorwendsel om te kunnen ingrijpen. Het door het westen zelf opgezet bedrog valt nu als een kaartenhuisje in elkaar. Ondertussen zijn Amerika en Rusland zogezegd akkoord om een politieke oplossing te zoeken, maar in feite blijft het westen met zijn bondgenoten de terreur en de verdere ontwrichting van het land onverminderd nastreven.
Syrië is voor een groot deel ontwricht, de infrastructuur met vele scholen (minstens 3000) en ziekenhuizen zijn verwoest, duizenden fabrieken zijn geplunderd, de voedselprijzen zijn verveelvoudigd, er is gebrek aan brandstof, op vele plaatsen is er geen elektriciteit en zelfs geen water. Ongeveer 7 miljoen mensen leven in grote nood. Er zijn 5 miljoen vluchtelingen in Syrië zelf, 1,5 miljoen buiten Syrië. Van verschillende zijden krijgen we dringende vragen om te bidden voor de vrede in Syrië en in de wereld. Daarom hebben we zondag na het avondeten onmiddellijk in de refter de gebedsdienst van de byzantijnse ritus voor een land in oorlog gebeden. Het is een intense dienst met aangepaste lezingen, gezangen en gebeden. We hebben deze dienst ook volgende avonden herhaald. De bisschop van Antwerpen heeft voor het voorbije weekend een brief geschreven met de vraag in alle parochies van zijn bisdom bijzonder te bidden voor de vrede in Syrië. Ik geloof niet dat er menselijk of politiek voor deze wereld-dreiging een oplossing is. We zullen creatief moeten zijn zoals de Fransen die nu als één volk opstaan voor het leven en tegen hen die het huwelijk en de fundamenten van de samenleving willen aantasten. We zouden zo iets als een Syrische en universele gebedsactie moeten kunnen organiseren, samen met alle mensen van goede wil, b.v op voorspraak van Onze Lieve Vrouw. Het zou niet de eerste keer zijn dat hierdoor de loop van de geschiedenis ingrijpend werd veranderd. Laat ons bidden:
Heer Jezus Christus, Zoon van de Vader, zend nu uw Geest over de aarde, laat de heilige Geest wonen in de harten van alle volkeren, opdat zij bewaard mogen blijven voor verwording, rampen en oorlog. Moge de Vrouwe van alle volkeren onze voorspreekster zijn. Amen.
10-05-2013 om 09:11
geschreven door Gust Adriaensen
|
