De Nederlandse schrijfster Renate Dorrestein is op 64-jarige leeftijd overleden.

06-05-2018 om 11:22 geschreven door Gust Adriaensen

Bart Sturtewagen is van mening dat de NVA meer en meer dreigt weg te zakken in het traditionele Belgische moeras.'

Het 'traditionele Belgische moeras' waarvan de kenmerken nog maar pas haarscherp door zijn collega Marc Reynebeau geformuleerd werden: erfelijke, feodale privileges; eigen belang dienen; politieke benoemingen; valse schijn; oud Belgisch corporatisme; afschuiven van verantwoordelijkheid; ieder voor zich in de coalitie; partijpolitiek roofridderschap; het ene plezier moet het andere waard zijn; desinformatie door de regering.

Ik zou eerder stellen dat de NVA in geen tijd zich die Belgische kwalen heeft eigen gemaakt en een 'traditionele Belgische partij' is geworden. Dát is de echte verandering die de 'partij van de verandering' in ijltempo heeft ondergaan: de metamorfose van Vlaams-nationalistische en communautaire partij die streeft naar Vlaamse onafhankelijkheid, in een Belgicistische en economisch neoliberale partij die in stoere eigenvolk-versus vreemdelingenretoriek, een electorale goudmijn heeft gevonden.

Top onder in het Belgische moeras! Met een Vlaamse Leeuw als schaamlapje.

06-05-2018 om 07:19 geschreven door Gust Adriaensen

XIII/18

Vrijdag 4 mei 2018

Fototentoonstelling

In de mooie en grote Rafaëlzaal van het gasthof de Beiaard van de Postelse abdij werd tijdens het weekend van 28 en 29 april 2018 een uitgebreide fototentoonstelling gehouden over het klooster en de activiteiten van Mar Yakub, Qâra, Syrië, van waaruit we trachten de bevolking over heel het land te helpen. Allerlei producten van het klooster werden aangeboden alsook een uitgebreid assortiment van breiwerk door Syrische weduwen vervaardigd. Tevens was de dynamische Groningse uitgeverij De blauwe Tijger aanwezig met zijn vele actuele uitgaven, die op sociaal, politiek en kerkelijk gebied “niet correct” maar soms wel profetisch zijn. Zaterdag presenteerde de onderzoeksjournalist Jens De Rycke zijn boek: “Het dagboek van granaten in Damascus” en de mooie Regina Sevostiyanova verzorgde voor de grote Russische staats TV een interviewen reportage van 15’ die vorige donderdag (met simultaanvertaling in het Russisch) werd uitgezonden en naar verluidt een slordige 45 miljoen Russen bereikt (https://www.vesti.ru/videos/show/vid/753085/cid/1/#). Zondag werd de tentoonstelling erg druk bezocht en stelde ik mijn tweede deel van het oorlogsdagboek voor. De Syrische TV besteedde zondag al op het nieuws twee minuten aan deze tentoonstelling. Vele mensen kochten boeken alsook breiwerk of gaven een financiële bijdrage, waarmee we 150 gezinnen kunnen onderhouden. Hartelijk dank.

Moeizame heropbouw van Syrië

Het aantal mensen dat inziet hoezeer de oorlog tegen Syrië (en tegen zovele andere landen) een westerse agressie is om macht en grondstoffen, stijgt snel. Toch blijft de westerse mediamanipulatie haar invloed uitoefenen, zoals blijkt uit ogenschijnlijk onschuldige vragen zoals: “Ben jij pro Assad?” Hieronder schuilt  een dwaze, telkens terugkerende  obsessie, die we best kunnen illustreren door de wedervraag: ”Ben jij pro Michel?  Of is het niet beter Brussel te bombarderen en een regeringswissel te bewerken om een “meer democratische” figuur aan de macht te brengen?”

Het “Amerikaans imperium”, dat op instorten staat, kan zijn eigen ziekten niet herkennen noch verhelpen. Het kan alleen maar verder doen wat het al decennia lang doet, nl. andere landen (die geen slaaf willen zijn van de VS) als concurrenten boycotten, bestrijden, ontwrichten, zo mogelijk met barbaars en militair geweld vernietigen, gerechtvaardigd door de “national security”, d.w.z. met de wet van de jungle, het recht van de sterkste.

“Het westen dat al de helft van de  wereld en bijna heel het Midden-Oosten ontwricht heeft, getuigt van een extreem egoïsme, een brutale onverschilligheid, een racisme en een hardnekkigheid om zich te bekeren en te begrijpen…

Ondanks nieuwe gevaren en aangemoedigd keren Syriërs terug naar hun land. Het imperium kan trachten hen te straffen voor hun moed, hun vaderlandsliefde en hun vastberadenheid, maar zij hebben geen schrik en ze zijn niet alleen. Russen en andere bondgenoten ‘op het terrein’ zijn klaar om hen te helpen en  te verdedigen”  (Andre Vltcheck, mondialisation.ca, 25 maart 2018: https://www.mondialisation.ca/les-refugies-syriens-rentrent-chez-eux-loccident-est-pret-a-attaquer/5624080)

En dit nog:

vOns vorig bericht met 6 video’s over de heropbouw en het even in Homs. Eerste video is een interview met onze bisschop:http://www.golfbrekers.be/een-verslag-uit-syrie-zonder-poco-bril-72/

vZeer verhelderend en uitgebreid interview over de werkelijke toestand in Syrië:http://www.chretiensmagazine.fr/2018/04/une-syrienne-chretienne-revele-ce-qui.html

vHoe rebellen elkaar onderling uitmoorden:http://www.golfbrekers.be/en-dan-hebben-we-ook-nog-wat-goed-nieuws-2/; Nogmaals de zeer leerrijke video over Wesley Clark, die zegt dat de VS na 9/11 in 5 jaar tijd 7 landen willen aanvallen (Irak, Syrië, Libanon, Libië, Somalië, Soedan en Iran) en hij weet zelf niet waarom: http://www.golfbrekers.be/van-deze-hulp-verlos-ons-heer/

vTwee video’s over de raketaanval en twee video’s over de Golan:http://www.golfbrekers.be/vn-parole-parole-parole/

vDe leugens  over Syrië: https://www.youtube.com/watch?v=jNhdy7VuSZ0&feature=youtu.be

vSenator Richard Black van Virginia (VS), een oud kolonel van het Amerikaanse leger getuigt dat er in Ghouta geen chemische aanval was: https://www.youtube.com/watch?v=kTtAm0OHW24&feature=youtu.be

vOver de recente  rakettenaanval tegen Syrië: https://www.haaretz.com/middle-east-news/syria/explosions-reported-in-assad-army-base-north-of-homs-syria-1.6035801; https://www.haaretz.com/middle-east-news/syria/syria-strike-was-so-powerful-it-registered-as-an-earthquake-1.6036336; https://mobile.almasdarnews.com/article/netanyahu-is-granted-the-ability-to-wage-war-without-the-knesset/; https://mobile.almasdarnews.com/article/israel-likely-behind-attack-on-strategic-base-in-hama-source/; https://mobile.almasdarnews.com/article/suspected-israeli-missile-attack-wipes-out-small-town-in-aleppo-photos/;

vInterview van Stan van Houcke met prof. em. Karel van Wolferen die in goed Nederlands duidelijk maken dat de gifgasaanval in Ghouta niet heeft plaatsgevonden:  https://www.youtube.com/watch?v=Dqrrt4_grtU&feature=youtu.be

vVier video’s, waarvan drie over de dynamische S.O.S. Chrétiens de l’Orient: http://www.golfbrekers.be/deze-fransen-zijn-wel-welkom-in-syrie/

vVideo, oorlogsrapport met foto’s van de gruwelen van de terroristen tegenover Syrische soldaten: http://www.golfbrekers.be/wie-gelooft-de-westerse-politici-resp-media-nog/

v  Drie video’s over de agressie en de  bombardementen door Israël: http://www.golfbrekers.be/langs-alle-kanten-wordt-een-autonoom-syrie-bedreigd/

vOver de heropbouw van Syrië:http://www.golfbrekers.be/syrie-onveranderd-schuldig-verzuim-van-de-media/

vHoe Syrië bij de minste aanleiding weer valselijk beschuldigd wordt:http://www.golfbrekers.be/syrie-onveranderd-schuldig-verzuim-van-de-media/

P. Daniël

P. Daniel

04-05-2018 om 21:45 geschreven door Gust Adriaensen

'De moeilijkheden bij Lidl bewijzen de noodzaak van sociaaldemocratische correcties', schrijft Bart  Brinckman in De Standaard. Inderdaad. Ik formuleer het ruimer: sociaaldemocratische correcties aan ons kapitalistisch systeem zijn noodzakelijk.

Het kapitalistische productie-consumptie-geldgewinschema ontwikkelt een dynamiek en een kracht die alles en iedereen verpletteren, wat niet past of die niet meekan of -wil, als er geen sociale en politieke tegenkracht zou zijn.

Die tegenmacht wordt gevormd door vakbonden en politieke partijen, die antikapitalistisch zijn of voortdurend alert zijn voor kapitalistische, antisociale ontsporingen. De zwaksten in onze samenleving mogen van geluk spreken dat er nog sterke vakbonden zijn en dat de christendemocraten en zeker de sociaaldemocraten de verdediging van de sociale zekerheid op zich nemen. Grote groepen van de bevolking hebben echt redenen om ongerust te zijn, wanneer politieke partijen zoals NVA en MR zich sterk conformeren aan het kapitalistisch systeem.

04-05-2018 om 15:10 geschreven door Gust Adriaensen

In de Frère-case komen de Belgische politieke ondeugden in al hun schabouwelijkheid aan de oppervlakte.

Journalist Reynebeau formuleert ze haarscherp: erfelijke, feodale privileges; eigen belang dienen; politieke benoemingen; valse schijn; oud Belgisch corporatisme; afschuiven van verantwoordelijkheid; ieder voor zich in de coalitie; partijpolitiek roofridderschap; het ene plezier moet het andere waard zijn; desinformatie door de regering.

Zo was het vroeger bij de smalend genoemde 'trado's' (hé, waar is dat NVA-scheldwoord gebleven?). Zo is het sterker dan ooit in een regering waar de Vlaams-nationalisten het voor het zeggen hebben, die nota bene uitpakten, en nog altijd uitpakken godbetert, met de 'Grote Verandering'.

Zeer verwonderlijk en onbegrijpelijk, zeker voor mensen die opgegroeid en gevormd zijn in de idealistische Vlaamse Beweging, is dat Vlamingen voor wie de habitat van de Frères, de haute finance, de echte Belgische machtscenakels , totaal vreemd is, furieus de verdediging ervan op zich nemen. 

02-05-2018 om 22:05 geschreven door Gust Adriaensen

De beste 1 mei-mop kwam uit de mond van de premier. Op de 1 mei-viering van de MR, de Franstalige liberalen, bestond Charles het, zijn speech te besluiten, en dat deed hij zowaar met wat dramatische tremolo's in zijn stem, met de zin: 'De MR is beste partij van de travailleurs!'

Zijn publiek, oudere en nog oudere dames en heren, allemaal netjes gekleed, rustig op hun zetel in een zaal, verschoot zodanig van die uitspraak, dat er amper applaus kwam. Ze hoorden het in Keulen donderen. Behoorden zij ook tot de klasse der travailleurs, de werklieden, de arbeiders? Dat hadden ze nooit gedacht. 

Zo te zien waren er ook geen Lidl-werknemers, spoorwegarbeiders, wegen- en rioolwerkers, fabriekswerklieden, kortom het klassieke 1 mei-zootje, in de zaal te ontdekken. Die zag je op de dag van de arbeid op straat.

Verwarring sloop in hun middenklassehart. En irritatie. Als de premier de MR beschouwt als DE partij van de travailleurs, dan hoorden ze misschien niet echt thuis in die partij en moesten ze op zoek naar ander politiek onderdak. En waar was dat nog te vinden? 

01-05-2018 om 00:00 geschreven door Gust Adriaensen

Bij uitgeverij De Blauwe Tijger verschenen deek I en II van de oorlogsdagboeken van pater Daniël Maes, die sinds 2010 in Syrië verblijft.

---------------

Maes ziet vooral een probleem in de
“propagandistische” en “eenzijdige” manier
waarop het conflict gecoverd wordt.
De Syrische oorlog markeert de “overgang van
een unipolaire naar een multipolaire wereld”,
aldus Maes. Met Donald Trump in Washington
aan het roer lijkt die transitie zich sneller dan
verwacht te voltrekken.

— De Morgen

Indrukwekkend werk.

— Pieter Omtzigt

De Vlaamse pater Daniël Maes (78) leeft in
Syrië, in het zesde-eeuwse Mar Yakub-klooster
in het stadje Qara, 90 kilometer ten noorden
van de hoofdstad Damascus. Hier is hij
ooggetuige van de burgeroorlog.
Volgens pater Daniël klopt er weinig van de westerse
berichtgeving over het conflict in Syrië.

— Algemeen Dagblad

Bijlagen:
https://youtu.be/0irs0kKn5G4   

In heel Europa schuiven conservatieve politici steeds verder naar rechts op om kiezers van extreemrechts terug te halen. Dat vindt Caroline de Gruyter, Europacorrespondent met standplaats in Oslo, levensgevaarlijk.  Zij doen dit door langzaam maar zeker het discours en de standpunten van extreemrechts over te nemen'.

Terecht waarschuwt Caroline De Gruyter voor deze evolutie. Want 'conservatief rechts maakt op die manier het gedachtegoed van politieke stromingen met antidemocratische tendensen geleidelijk aan mainstream'.

In dit verband is de overweging van de Nederlandse socioloog Duyvendak verhelderend (DS-Weekblad, 28 april 2018). Volgens hem is het gevaarlijk wanneer politieke partijen hun land als een ‘thuis’, een ‘huis’, voorstellen in hun program en propaganda.

'Je thuisvoelen doe je maar bij heel weinig mensen. Als een natie als een huis wordt beschouwd, dan is er maar heel weinig ruimte voor verschil: van familieleden verdragen we ook niet dat zij heel anders zijn, met heel andere gedachten en gedrag. Als we ons moeten gedragen als één grote familie, gaan we elkaar voortdurend op de huid zitten en opmerkingen maken over elkaars kleren (hoofddoek), begroetingsrituelen (handen schudden moet) of de manier van eten klaarmaken (slachten doen we zo). En dan krijg je dus de natives, de oorspronkelijke bewoners van een land, die claimen dat ze zich niet meer thuisvoelen door de aanwezigheid van migranten.'

Niet te verwonderen dat 'conservatief rechts' , en in Vlaanderen is dat NVA, erg geïrriteerd, soms ronduit agressief, reageert op dergelijke analyses en beschouwingen. Zij tasten op een rationele, logische manier, het sentimentele maar electoraal lonende identiteitsdiscours aan, dat gebaseerd is op een romantisch thuisgevoel. Het idyllische Vlaanderen waarin iedereen iedereen (moet) kennen. Dat zijn natuurlijk luchtspiegelingen, maar zeer effectief in een electoraal gevecht. 

30-04-2018 om 15:16 geschreven door Gust Adriaensen