In onderstaand artikel brengt pater Daniël verslag uit over de situatie in Syrië:
Zondag 8 december 2024, tweede zondag van de Advent en hoogfeest van Onze Lieve Vrouw Onbevlekt Ontvangen, een keerpunt voor Syrië. Zaterdagavond vierden we de verjaardag van één van de stichtende moeders van onze gemeenschap, o.m. door samen de opening van de Notre Dame kathedraal in Parijs te volgen op de tv van ons conciërgegezin. ’s Nachts werd duidelijk dat HTS Damascus was binnengevallen en dat er een einde gekomen was aan 50 jaar Assad-bewind. Hoe dit zo spoedig kon gebeuren begrijpt niemand. Voor de veiligheid verhuisden de zusters en de fraters elk naar hun eigen schuilplaats. Er was geen paniek. Het herinnerde ons aan de heftige gevechten tijdens de oorlog. Het was een aangenaam samenzijn in een veilige ruimte. HTS heeft beloofd niemand enig kwaad te doen en tot nu toe blijft deze belofte stand houden.
Het Syrische volk was totaal uitgeput: grondstoffen gestolen, landbouw lamgelegd, door de Caesarwet mag niets het land inkomen, terroristische aanslagen, jarenlange straffelose sporadische bombardemten van Israel, een uit de pan rijzende inflate en als kers op de taart een ijzingwekkende corruptie op alle niveaus zonder weerga. Vele winkeliers wisten niet of ze het materiaal dat ze vandaag verkochten niet morgen aan een duurdere prijs moesten inkopen. Armoe en ontwrichting brengt corruptie mee op alle niveaus. Ontevredenheid richt zich uiteraard uiteindelijk tegen de regering. Een volk dat niets meer heeft, heeft ook niets te verliezen. Syrië was een ontwrichte samenleving geworden in vergelijking met het Syrië dat ik aantrof toen ik veertien jaar geleden hier kwam.
Zondagnacht heeft HTS het Assad-bewind tot een einde gebracht. De president is gevlucht en gaf opdracht tot een vredevolle machtsoverdracht. Hij heeft blijkbaar begrepen dat hij in deze toestand niet meer op het leger kon rekenen. Hiermee is zeker een bloedbad verhinderd. De eerste minister heeft de macht overgedragen aan HTS. In het slechtste geval wordt Syrië nu als een taart verdeeld onder de verschillende grootmachten en zal het achterblijven als een soort vazalstaat overgeleverd aan de grillen van de grootmachten. In het beste geval kan het volk zijn soevereiniteit en territoriale integriteit toch enigszins behouden en in eenheid een ruimer bestuur vormen. De winnende grootmachten zullen wellicht hun deel toch opeisen of nemen.
Op zondag 8 december, revolutiedag, en Hoogfeest van Onze Lieve Vrouw, keken we samen naar de Eucharistieviering in de Notre Dame kathedraal in Parijs. ’s Avonds, na het zingen van de plechtige Alma Redemptoris Mater trokken we terug naar onze schuilplaats.
De nacht van zondag op maandag hoorden we dichtbij voordurend ontploffingen en zware bombardemten. Israël was de plaatselijke wapenopslagplaats nabij ons dorp aan het bombarderen. We hebben ons dan in de kerk beschut om te bidden en zijn daarna “rustig” gaan slapen. De volgende dag vernamen we dat Israël alle wapenopslagen over heel Syrië gebombardeerd had - waar de media in stilte overheen gaan. Maandag blijven we zoveel mogelijk binnen en vierden het hoogfeest van O.L.Vrouw Onbevlekt Ontvangen met een plechtige misvieirng volgens de Latijnse ritus. Ook dinsdag blijven we nog in onze schuilplaats. Regelmatig weerklinken mitrailleurgeschut en ontploffingen.
Syrië is nu waarschijnlijk het armste, meest kwetsbare volk en land ter wereld, ontdaan van de Golan en de Hermon, die geannexeerd werden door Israel. HTS zal de leiding nemen van een volk en land dat geen leger, geen veilligheidssysteem, geen administratie en geen enkele dienst meer heeft.
Dinsdagavond kwam een vertegenwoordiger van het nieuwe bestuur contact nemen met onze gemeenschap.
Deze man van HTS wilde ons komen geruststellen. Hij is door HTS aangesteld om de christelijke gemeenschappen te contacteren om hun medewerking te vragen voor de opbouw van een nieuwe, vredevolle en rechtvaardige samenleving. Hij vertelde dat het volk en het leger door de armoede, uitbuiting en corruptie uitgeput is. Zij staan nu voor de loodzware taak om Syrië terug op poten te zetten. Hij zei dat ze toen ze Aleppo overgenomen hadden de mensen hen aanvankelijk vijandig benaderden, maar toen ze begrepen wat hun ware bedoelingen waren, hen uiteindelijk enthousiast ontvingen. Zij streven naar vrede en samenwerking tussen de verschillende ethnische minderheden in Syrie. Zij willen beletten dat groepen wraakacties ondernemen tegenover elkaar. Zij streven naar vrede en veiligheid.
Het werd een lang en openhartig gesprek aan beide kanten. Op het einde brachten ze nog een kort bezoek aan het klooster. De moeilijkheden en spanningen vanuit de buitenlandse machten, het Koerdenprobleem en de mogelijke interne spanningen worden door deze machtswissel niet opgelost. Uiteindelijk blijkt HTS uit verschillende groeperingen te bestaan, van liberaal tot extremistisch, terwijl de leider, Muhammad al Jolani, een middenpositie inneemt. De bedoeling van althans een deel van het nieuwe bewind om een lekenstaat te bewerkstelligen blijkt met dit bezoek toch wel bevestigd te worden. En dat de machtsoverdracht tot heden verlopen is zonder veel bloedvergieten, geeft ons enige hoop.
Woendagmorgen zijn we in alle rust terug verhuisd naar ons kamertje. Woensdagmiddag hebben we onze aanbidding bij het uitgestelde Allerheiligste Sacrament hernomen.
Syrië is een opmerkelijk land. Damascus, genoemd in Genesis 14, wordt door sommigen beschouwd als 's werelds oudste continu bewoonde hoofdstad. Syrië kan bogen op duizenden jaren rijke cultuur en de mensen staan bekend om hun grootse geschiedenis, gastvrijheid en wijsheid. De Heer “Jezus’ faam ging uit over geheel Syrië” (Mattheus 4, 24). Vandaag de dag bevindt Syrië zich echter in een melting pot van internationale belangen. De Syriërs moeten alleen op zichzelf vertrouwen om de natie weer op te bouwen. Hoewel het land moeilijke tijden heeft gekend, is er een sterk verlangen naar eenheid onder de diverse minderheden.
Het feit dat deze machtswissel gepaard ging met zo weinig geweld, dat de straten in het hele land ongeveer rustig zijn en dat de plunderingen beperkt blijven is op zich een warempel mirakel. Het verbaast ons niet want wij hebben gedurende de voorbije 15 jaar uit eerste hand ervaren dat dit volk speciaal is, dat er een Goddelijk bescherming is.
Ondertussen heerst er enthousiasme onder de bevolking. Alles voelt nieuw en er is een voelbare hoop op verandering, stabiliteit en een betere toekomst. De mensen hebben goede hoop dat ze weer kunnen werken en in hun levensonderhoud kunnen voorzien, zonder afhankelijk te zijn van geld opgestuurd door hun familieleden in het buitenland. De scholen zijn her en der heropend en we verwachten dat vanaf volgende week de kinderen terug normaal school kunnen lopen. Na enkele dagen van afwachten hebben de winkeliers in ons dorp terug hun zaken geopend. Er is hoop dat de dollar zal zakken. Ons dorpelingen hebben ondertussen een beschermingsmacht op poten gesteld om de plaatselijke veiligeid te garanderen in afwachting van een politiemacht van overheidswege. Dergelijke maatregelen zien we in heel het land.
De ingenieuze Syriërs profiteren van de open grenzen om alle soorten materiaal in te voeren om de ground-zero economie te doen heropflakkeren. Duizenden Syriërs stromen – vooral vanuit Libanon – het land terug binnen om na een jarenlange exodus hun land terug op te bouwen.
Dierbare lezers, we vragen u met aandrang om Syrië in deze adventstijd op te dragen aan de Heer Jezus. Syrië is vandaag één van de kwetsbaarste landen ter wereld: geen grenzen, (nog) geen regering, in de macht van internationale belangen, ... Vorm een gebedsketen opdat de Heer Jezus dit land met zijn kostbaar bloed mag beschermen en zijn kwetsbaar volk vrede, troost, stabiliteit, inzicht, vergevingsgezindheid, wijsheid, hoop en liefde mag schenken. We danken u uit de bodem van ons hart.
Voor onze hulpverlening werd melk gekocht in Turkije voor kinderen in Aleppo, uitgedeeld langs de Grieks-katholieke bisschop. Over heel Syrië werden voedselkits uitgedeeld, o.m. ook in Daraa. In Aleppo werd een volkskeuken geopend en in Hama bakt onze oven het brood.
13-12-2024 om 19:40
geschreven door Gust Adriaensen
|