Inhoud blog
  • Verkoop dubbels abdijbibliotheek Postel
  • De herinnering en de troost van een gemeenschap
  • De bekering van Gilles
  • Pater Daniël in Syrië
  • De Camino van Eva
    Archief per jaar
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • -0001
    Archief per maand
  • 07-2024
  • 06-2024
  • 05-2024
  • 04-2024
  • 03-2024
  • 02-2024
  • 01-2024
  • 12-2023
  • 11-2023
  • 10-2023
  • 09-2023
  • 08-2023
  • 07-2023
  • 06-2023
  • 05-2023
  • 04-2023
  • 03-2023
  • 02-2023
  • 01-2023
  • 12-2022
  • 11-2022
  • 10-2022
  • 09-2022
  • 08-2022
  • 07-2022
  • 06-2022
  • 05-2022
  • 04-2022
  • 03-2022
  • 02-2022
  • 01-2022
  • 12-2021
  • 11-2021
  • 10-2021
  • 09-2021
  • 08-2021
  • 07-2021
  • 06-2021
  • 05-2021
  • 04-2021
  • 03-2021
  • 02-2021
  • 01-2021
  • 12-2020
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 07-2020
  • 06-2020
  • 05-2020
  • 04-2020
  • 03-2020
  • 02-2020
  • 01-2020
  • 12-2019
  • 11-2019
  • 10-2019
  • 09-2019
  • 08-2019
  • 07-2019
  • 06-2019
  • 05-2019
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 02-2019
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 11--0001
    Archief per week
  • 15/07-21/07 2024
  • 08/07-14/07 2024
  • 01/07-07/07 2024
  • 24/06-30/06 2024
  • 17/06-23/06 2024
  • 10/06-16/06 2024
  • 03/06-09/06 2024
  • 27/05-02/06 2024
  • 20/05-26/05 2024
  • 13/05-19/05 2024
  • 06/05-12/05 2024
  • 29/04-05/05 2024
  • 22/04-28/04 2024
  • 15/04-21/04 2024
  • 08/04-14/04 2024
  • 01/04-07/04 2024
  • 25/03-31/03 2024
  • 18/03-24/03 2024
  • 11/03-17/03 2024
  • 04/03-10/03 2024
  • 26/02-03/03 2024
  • 19/02-25/02 2024
  • 12/02-18/02 2024
  • 05/02-11/02 2024
  • 29/01-04/02 2024
  • 22/01-28/01 2024
  • 15/01-21/01 2024
  • 08/01-14/01 2024
  • 01/01-07/01 2024
  • 25/12-31/12 2023
  • 18/12-24/12 2023
  • 11/12-17/12 2023
  • 04/12-10/12 2023
  • 27/11-03/12 2023
  • 20/11-26/11 2023
  • 13/11-19/11 2023
  • 06/11-12/11 2023
  • 30/10-05/11 2023
  • 23/10-29/10 2023
  • 16/10-22/10 2023
  • 09/10-15/10 2023
  • 02/10-08/10 2023
  • 25/09-01/10 2023
  • 18/09-24/09 2023
  • 11/09-17/09 2023
  • 04/09-10/09 2023
  • 28/08-03/09 2023
  • 21/08-27/08 2023
  • 14/08-20/08 2023
  • 07/08-13/08 2023
  • 31/07-06/08 2023
  • 24/07-30/07 2023
  • 17/07-23/07 2023
  • 10/07-16/07 2023
  • 26/06-02/07 2023
  • 19/06-25/06 2023
  • 12/06-18/06 2023
  • 05/06-11/06 2023
  • 29/05-04/06 2023
  • 22/05-28/05 2023
  • 15/05-21/05 2023
  • 08/05-14/05 2023
  • 01/05-07/05 2023
  • 24/04-30/04 2023
  • 17/04-23/04 2023
  • 10/04-16/04 2023
  • 03/04-09/04 2023
  • 20/03-26/03 2023
  • 13/03-19/03 2023
  • 06/03-12/03 2023
  • 27/02-05/03 2023
  • 20/02-26/02 2023
  • 13/02-19/02 2023
  • 06/02-12/02 2023
  • 30/01-05/02 2023
  • 23/01-29/01 2023
  • 16/01-22/01 2023
  • 09/01-15/01 2023
  • 02/01-08/01 2023
  • 19/12-25/12 2022
  • 05/12-11/12 2022
  • 21/11-27/11 2022
  • 14/11-20/11 2022
  • 07/11-13/11 2022
  • 31/10-06/11 2022
  • 24/10-30/10 2022
  • 10/10-16/10 2022
  • 03/10-09/10 2022
  • 26/09-02/10 2022
  • 19/09-25/09 2022
  • 12/09-18/09 2022
  • 05/09-11/09 2022
  • 29/08-04/09 2022
  • 22/08-28/08 2022
  • 15/08-21/08 2022
  • 25/07-31/07 2022
  • 18/07-24/07 2022
  • 11/07-17/07 2022
  • 04/07-10/07 2022
  • 27/06-03/07 2022
  • 20/06-26/06 2022
  • 13/06-19/06 2022
  • 06/06-12/06 2022
  • 30/05-05/06 2022
  • 23/05-29/05 2022
  • 16/05-22/05 2022
  • 09/05-15/05 2022
  • 02/05-08/05 2022
  • 25/04-01/05 2022
  • 18/04-24/04 2022
  • 04/04-10/04 2022
  • 28/03-03/04 2022
  • 21/03-27/03 2022
  • 14/03-20/03 2022
  • 07/03-13/03 2022
  • 28/02-06/03 2022
  • 21/02-27/02 2022
  • 14/02-20/02 2022
  • 07/02-13/02 2022
  • 24/01-30/01 2022
  • 17/01-23/01 2022
  • 10/01-16/01 2022
  • 03/01-09/01 2022
  • 27/12-02/01 2022
  • 20/12-26/12 2021
  • 13/12-19/12 2021
  • 06/12-12/12 2021
  • 29/11-05/12 2021
  • 22/11-28/11 2021
  • 15/11-21/11 2021
  • 08/11-14/11 2021
  • 01/11-07/11 2021
  • 25/10-31/10 2021
  • 18/10-24/10 2021
  • 11/10-17/10 2021
  • 04/10-10/10 2021
  • 27/09-03/10 2021
  • 20/09-26/09 2021
  • 30/08-05/09 2021
  • 23/08-29/08 2021
  • 16/08-22/08 2021
  • 09/08-15/08 2021
  • 02/08-08/08 2021
  • 26/07-01/08 2021
  • 19/07-25/07 2021
  • 12/07-18/07 2021
  • 05/07-11/07 2021
  • 28/06-04/07 2021
  • 14/06-20/06 2021
  • 07/06-13/06 2021
  • 31/05-06/06 2021
  • 24/05-30/05 2021
  • 17/05-23/05 2021
  • 10/05-16/05 2021
  • 03/05-09/05 2021
  • 26/04-02/05 2021
  • 19/04-25/04 2021
  • 12/04-18/04 2021
  • 05/04-11/04 2021
  • 29/03-04/04 2021
  • 22/03-28/03 2021
  • 15/03-21/03 2021
  • 08/03-14/03 2021
  • 01/03-07/03 2021
  • 22/02-28/02 2021
  • 15/02-21/02 2021
  • 08/02-14/02 2021
  • 01/02-07/02 2021
  • 25/01-31/01 2021
  • 18/01-24/01 2021
  • 11/01-17/01 2021
  • 04/01-10/01 2021
  • 28/12-03/01 2027
  • 21/12-27/12 2020
  • 14/12-20/12 2020
  • 07/12-13/12 2020
  • 30/11-06/12 2020
  • 23/11-29/11 2020
  • 16/11-22/11 2020
  • 09/11-15/11 2020
  • 02/11-08/11 2020
  • 26/10-01/11 2020
  • 19/10-25/10 2020
  • 12/10-18/10 2020
  • 05/10-11/10 2020
  • 28/09-04/10 2020
  • 21/09-27/09 2020
  • 14/09-20/09 2020
  • 07/09-13/09 2020
  • 31/08-06/09 2020
  • 24/08-30/08 2020
  • 17/08-23/08 2020
  • 10/08-16/08 2020
  • 03/08-09/08 2020
  • 27/07-02/08 2020
  • 20/07-26/07 2020
  • 13/07-19/07 2020
  • 06/07-12/07 2020
  • 29/06-05/07 2020
  • 22/06-28/06 2020
  • 15/06-21/06 2020
  • 08/06-14/06 2020
  • 01/06-07/06 2020
  • 25/05-31/05 2020
  • 18/05-24/05 2020
  • 11/05-17/05 2020
  • 04/05-10/05 2020
  • 27/04-03/05 2020
  • 20/04-26/04 2020
  • 13/04-19/04 2020
  • 06/04-12/04 2020
  • 30/03-05/04 2020
  • 23/03-29/03 2020
  • 16/03-22/03 2020
  • 09/03-15/03 2020
  • 02/03-08/03 2020
  • 24/02-01/03 2020
  • 17/02-23/02 2020
  • 10/02-16/02 2020
  • 03/02-09/02 2020
  • 27/01-02/02 2020
  • 20/01-26/01 2020
  • 13/01-19/01 2020
  • 30/12-05/01 2020
  • 23/12-29/12 2019
  • 16/12-22/12 2019
  • 09/12-15/12 2019
  • 02/12-08/12 2019
  • 25/11-01/12 2019
  • 18/11-24/11 2019
  • 11/11-17/11 2019
  • 04/11-10/11 2019
  • 28/10-03/11 2019
  • 21/10-27/10 2019
  • 14/10-20/10 2019
  • 07/10-13/10 2019
  • 30/09-06/10 2019
  • 23/09-29/09 2019
  • 16/09-22/09 2019
  • 09/09-15/09 2019
  • 02/09-08/09 2019
  • 26/08-01/09 2019
  • 19/08-25/08 2019
  • 12/08-18/08 2019
  • 05/08-11/08 2019
  • 29/07-04/08 2019
  • 22/07-28/07 2019
  • 15/07-21/07 2019
  • 08/07-14/07 2019
  • 01/07-07/07 2019
  • 24/06-30/06 2019
  • 17/06-23/06 2019
  • 10/06-16/06 2019
  • 03/06-09/06 2019
  • 27/05-02/06 2019
  • 20/05-26/05 2019
  • 13/05-19/05 2019
  • 06/05-12/05 2019
  • 29/04-05/05 2019
  • 22/04-28/04 2019
  • 15/04-21/04 2019
  • 08/04-14/04 2019
  • 01/04-07/04 2019
  • 25/03-31/03 2019
  • 18/03-24/03 2019
  • 11/03-17/03 2019
  • 04/03-10/03 2019
  • 25/02-03/03 2019
  • 18/02-24/02 2019
  • 11/02-17/02 2019
  • 04/02-10/02 2019
  • 28/01-03/02 2019
  • 21/01-27/01 2019
  • 14/01-20/01 2019
  • 07/01-13/01 2019
  • 31/12-06/01 2019
  • 24/12-30/12 2018
  • 17/12-23/12 2018
  • 10/12-16/12 2018
  • 03/12-09/12 2018
  • 26/11-02/12 2018
  • 19/11-25/11 2018
  • 12/11-18/11 2018
  • 05/11-11/11 2018
  • 29/10-04/11 2018
  • 22/10-28/10 2018
  • 15/10-21/10 2018
  • 08/10-14/10 2018
  • 01/10-07/10 2018
  • 24/09-30/09 2018
  • 17/09-23/09 2018
  • 10/09-16/09 2018
  • 27/08-02/09 2018
  • 20/08-26/08 2018
  • 13/08-19/08 2018
  • 06/08-12/08 2018
  • 30/07-05/08 2018
  • 23/07-29/07 2018
  • 16/07-22/07 2018
  • 09/07-15/07 2018
  • 02/07-08/07 2018
  • 25/06-01/07 2018
  • 18/06-24/06 2018
  • 11/06-17/06 2018
  • 04/06-10/06 2018
  • 28/05-03/06 2018
  • 21/05-27/05 2018
  • 14/05-20/05 2018
  • 07/05-13/05 2018
  • 30/04-06/05 2018
  • 23/04-29/04 2018
  • 16/04-22/04 2018
  • 09/04-15/04 2018
  • 02/04-08/04 2018
  • 26/03-01/04 2018
  • 19/03-25/03 2018
  • 12/03-18/03 2018
  • 05/03-11/03 2018
  • 26/02-04/03 2018
  • 19/02-25/02 2018
  • 12/02-18/02 2018
  • 05/02-11/02 2018
  • 29/01-04/02 2018
  • 22/01-28/01 2018
  • 15/01-21/01 2018
  • 08/01-14/01 2018
  • 01/01-07/01 2018
  • 25/12-31/12 2017
  • 18/12-24/12 2017
  • 11/12-17/12 2017
  • 04/12-10/12 2017
  • 27/11-03/12 2017
  • 20/11-26/11 2017
  • 13/11-19/11 2017
  • 06/11-12/11 2017
  • 30/10-05/11 2017
  • 23/10-29/10 2017
  • 16/10-22/10 2017
  • 09/10-15/10 2017
  • 02/10-08/10 2017
  • 25/09-01/10 2017
  • 18/09-24/09 2017
  • 11/09-17/09 2017
  • 04/09-10/09 2017
  • 28/08-03/09 2017
  • 21/08-27/08 2017
  • 14/08-20/08 2017
  • 07/08-13/08 2017
  • 31/07-06/08 2017
  • 24/07-30/07 2017
  • 17/07-23/07 2017
  • 10/07-16/07 2017
  • 03/07-09/07 2017
  • 26/06-02/07 2017
  • 19/06-25/06 2017
  • 12/06-18/06 2017
  • 05/06-11/06 2017
  • 29/05-04/06 2017
  • 22/05-28/05 2017
  • 15/05-21/05 2017
  • 08/05-14/05 2017
  • 01/05-07/05 2017
  • 24/04-30/04 2017
  • 17/04-23/04 2017
  • 10/04-16/04 2017
  • 03/04-09/04 2017
  • 27/03-02/04 2017
  • 20/03-26/03 2017
  • 13/03-19/03 2017
  • 06/03-12/03 2017
  • 27/02-05/03 2017
  • 20/02-26/02 2017
  • 13/02-19/02 2017
  • 06/02-12/02 2017
  • 30/01-05/02 2017
  • 23/01-29/01 2017
  • 16/01-22/01 2017
  • 09/01-15/01 2017
  • 02/01-08/01 2017
  • 26/12-01/01 2017
  • 19/12-25/12 2016
  • 12/12-18/12 2016
  • 05/12-11/12 2016
  • 28/11-04/12 2016
  • 21/11-27/11 2016
  • 14/11-20/11 2016
  • 07/11-13/11 2016
  • 31/10-06/11 2016
  • 24/10-30/10 2016
  • 17/10-23/10 2016
  • 10/10-16/10 2016
  • 03/10-09/10 2016
  • 26/09-02/10 2016
  • 19/09-25/09 2016
  • 12/09-18/09 2016
  • 05/09-11/09 2016
  • 29/08-04/09 2016
  • 22/08-28/08 2016
  • 15/08-21/08 2016
  • 08/08-14/08 2016
  • 01/08-07/08 2016
  • 25/07-31/07 2016
  • 18/07-24/07 2016
  • 11/07-17/07 2016
  • 04/07-10/07 2016
  • 27/06-03/07 2016
  • 20/06-26/06 2016
  • 13/06-19/06 2016
  • 30/05-05/06 2016
  • 23/05-29/05 2016
  • 16/05-22/05 2016
  • 09/05-15/05 2016
  • 02/05-08/05 2016
  • 25/04-01/05 2016
  • 18/04-24/04 2016
  • 11/04-17/04 2016
  • 04/04-10/04 2016
  • 28/03-03/04 2016
  • 21/03-27/03 2016
  • 14/03-20/03 2016
  • 07/03-13/03 2016
  • 29/02-06/03 2016
  • 22/02-28/02 2016
  • 15/02-21/02 2016
  • 08/02-14/02 2016
  • 01/02-07/02 2016
  • 25/01-31/01 2016
  • 18/01-24/01 2016
  • 11/01-17/01 2016
  • 04/01-10/01 2016
  • 28/12-03/01 2021
  • 21/12-27/12 2015
  • 14/12-20/12 2015
  • 07/12-13/12 2015
  • 30/11-06/12 2015
  • 23/11-29/11 2015
  • 16/11-22/11 2015
  • 09/11-15/11 2015
  • 02/11-08/11 2015
  • 26/10-01/11 2015
  • 19/10-25/10 2015
  • 12/10-18/10 2015
  • 05/10-11/10 2015
  • 28/09-04/10 2015
  • 21/09-27/09 2015
  • 14/09-20/09 2015
  • 07/09-13/09 2015
  • 31/08-06/09 2015
  • 24/08-30/08 2015
  • 17/08-23/08 2015
  • 10/08-16/08 2015
  • 03/08-09/08 2015
  • 27/07-02/08 2015
  • 20/07-26/07 2015
  • 13/07-19/07 2015
  • 06/07-12/07 2015
  • 29/06-05/07 2015
  • 22/06-28/06 2015
  • 15/06-21/06 2015
  • 08/06-14/06 2015
  • 01/06-07/06 2015
  • 25/05-31/05 2015
  • 18/05-24/05 2015
  • 11/05-17/05 2015
  • 04/05-10/05 2015
  • 27/04-03/05 2015
  • 20/04-26/04 2015
  • 13/04-19/04 2015
  • 06/04-12/04 2015
  • 30/03-05/04 2015
  • 23/03-29/03 2015
  • 16/03-22/03 2015
  • 09/03-15/03 2015
  • 02/03-08/03 2015
  • 23/02-01/03 2015
  • 16/02-22/02 2015
  • 09/02-15/02 2015
  • 02/02-08/02 2015
  • 26/01-01/02 2015
  • 19/01-25/01 2015
  • 12/01-18/01 2015
  • 05/01-11/01 2015
  • 29/12-04/01 2015
  • 22/12-28/12 2014
  • 15/12-21/12 2014
  • 08/12-14/12 2014
  • 01/12-07/12 2014
  • 24/11-30/11 2014
  • 17/11-23/11 2014
  • 10/11-16/11 2014
  • 03/11-09/11 2014
  • 27/10-02/11 2014
  • 20/10-26/10 2014
  • 13/10-19/10 2014
  • 06/10-12/10 2014
  • 29/09-05/10 2014
  • 22/09-28/09 2014
  • 15/09-21/09 2014
  • 08/09-14/09 2014
  • 01/09-07/09 2014
  • 25/08-31/08 2014
  • 18/08-24/08 2014
  • 11/08-17/08 2014
  • 04/08-10/08 2014
  • 28/07-03/08 2014
  • 21/07-27/07 2014
  • 14/07-20/07 2014
  • 07/07-13/07 2014
  • 30/06-06/07 2014
  • 23/06-29/06 2014
  • 16/06-22/06 2014
  • 09/06-15/06 2014
  • 02/06-08/06 2014
  • 26/05-01/06 2014
  • 19/05-25/05 2014
  • 12/05-18/05 2014
  • 05/05-11/05 2014
  • 28/04-04/05 2014
  • 14/04-20/04 2014
  • 07/04-13/04 2014
  • 31/03-06/04 2014
  • 24/03-30/03 2014
  • 17/03-23/03 2014
  • 10/03-16/03 2014
  • 03/03-09/03 2014
  • 24/02-02/03 2014
  • 17/02-23/02 2014
  • 10/02-16/02 2014
  • 03/02-09/02 2014
  • 27/01-02/02 2014
  • 20/01-26/01 2014
  • 13/01-19/01 2014
  • 06/01-12/01 2014
  • 30/12-05/01 2014
  • 23/12-29/12 2013
  • 16/12-22/12 2013
  • 09/12-15/12 2013
  • 02/12-08/12 2013
  • 25/11-01/12 2013
  • 18/11-24/11 2013
  • 11/11-17/11 2013
  • 04/11-10/11 2013
  • 28/10-03/11 2013
  • 21/10-27/10 2013
  • 14/10-20/10 2013
  • 07/10-13/10 2013
  • 30/09-06/10 2013
  • 23/09-29/09 2013
  • 16/09-22/09 2013
  • 09/09-15/09 2013
  • 26/08-01/09 2013
  • 19/08-25/08 2013
  • 12/08-18/08 2013
  • 05/08-11/08 2013
  • 29/07-04/08 2013
  • 22/07-28/07 2013
  • 15/07-21/07 2013
  • 08/07-14/07 2013
  • 01/07-07/07 2013
  • 24/06-30/06 2013
  • 17/06-23/06 2013
  • 10/06-16/06 2013
  • 03/06-09/06 2013
  • 27/05-02/06 2013
  • 20/05-26/05 2013
  • 13/05-19/05 2013
  • 06/05-12/05 2013
  • 29/04-05/05 2013
  • 22/04-28/04 2013
  • 15/04-21/04 2013
  • 08/04-14/04 2013
  • 01/04-07/04 2013
  • 25/03-31/03 2013
  • 18/03-24/03 2013
  • 11/03-17/03 2013
  • 04/03-10/03 2013
  • 25/02-03/03 2013
  • 18/02-24/02 2013
  • 11/02-17/02 2013
  • 04/02-10/02 2013
  • 28/01-03/02 2013
  • 21/01-27/01 2013
  • 14/01-20/01 2013
  • 07/01-13/01 2013
  • 31/12-06/01 2013
  • 24/12-30/12 2012
  • 17/12-23/12 2012
  • 10/12-16/12 2012
  • 03/12-09/12 2012
  • 26/11-02/12 2012
  • 19/11-25/11 2012
  • 12/11-18/11 2012
  • 05/11-11/11 2012
  • 29/10-04/11 2012
  • 22/10-28/10 2012
  • 15/10-21/10 2012
  • 08/10-14/10 2012
  • 01/10-07/10 2012
  • 24/09-30/09 2012
  • 17/09-23/09 2012
  • 10/09-16/09 2012
  • 03/09-09/09 2012
  • 27/08-02/09 2012
  • 20/08-26/08 2012
  • 13/08-19/08 2012
  • 06/08-12/08 2012
  • 30/07-05/08 2012
  • 23/07-29/07 2012
  • 16/07-22/07 2012
  • 09/07-15/07 2012
  • 02/07-08/07 2012
  • 25/06-01/07 2012
  • 11/06-17/06 2012
  • 04/06-10/06 2012
  • 28/05-03/06 2012
  • 21/05-27/05 2012
  • 14/05-20/05 2012
  • 07/05-13/05 2012
  • 30/04-06/05 2012
  • 23/04-29/04 2012
  • 16/04-22/04 2012
  • 09/04-15/04 2012
  • 02/04-08/04 2012
  • 26/03-01/04 2012
  • 19/03-25/03 2012
  • 12/03-18/03 2012
  • 05/03-11/03 2012
  • 27/02-04/03 2012
  • 20/02-26/02 2012
  • 13/02-19/02 2012
  • 06/02-12/02 2012
  • 30/01-05/02 2012
  • 23/01-29/01 2012
  • 16/01-22/01 2012
  • 09/01-15/01 2012
  • 02/01-08/01 2012
  • 26/12-01/01 2012
  • 19/12-25/12 2011
  • 12/12-18/12 2011
  • 05/12-11/12 2011
  • 28/11-04/12 2011
  • 21/11-27/11 2011
  • 14/11-20/11 2011
  • 07/11-13/11 2011
  • 31/10-06/11 2011
  • 24/10-30/10 2011
  • 17/10-23/10 2011
  • 10/10-16/10 2011
  • 03/10-09/10 2011
  • 26/09-02/10 2011
  • 19/09-25/09 2011
  • 29/08-04/09 2011
  • 22/08-28/08 2011
  • 15/08-21/08 2011
  • 08/08-14/08 2011
  • 01/08-07/08 2011
  • 18/07-24/07 2011
  • 11/07-17/07 2011
  • 04/07-10/07 2011
  • 27/06-03/07 2011
  • 20/06-26/06 2011
  • 13/06-19/06 2011
  • 30/05-05/06 2011
  • 23/05-29/05 2011
  • 16/05-22/05 2011
  • 09/05-15/05 2011
  • 02/05-08/05 2011
  • 25/04-01/05 2011
  • 18/04-24/04 2011
  • 11/04-17/04 2011
  • 04/04-10/04 2011
  • 28/03-03/04 2011
  • 21/03-27/03 2011
  • 14/03-20/03 2011
  • 07/03-13/03 2011
  • 21/02-27/02 2011
  • 14/02-20/02 2011
  • 07/02-13/02 2011
  • 31/01-06/02 2011
  • 24/01-30/01 2011
  • 17/01-23/01 2011
  • 10/01-16/01 2011
  • 03/01-09/01 2011
  • 20/12-26/12 2010
  • 13/12-19/12 2010
  • 06/12-12/12 2010
  • 29/11-05/12 2010
  • 22/11-28/11 2010
  • 15/11-21/11 2010
  • 08/11-14/11 2010
  • 01/11-07/11 2010
  • 25/10-31/10 2010
  • 18/10-24/10 2010
  • 11/10-17/10 2010
  • 04/10-10/10 2010
  • 27/09-03/10 2010
  • 20/09-26/09 2010
  • 06/09-12/09 2010
  • 30/08-05/09 2010
  • 23/08-29/08 2010
  • 16/08-22/08 2010
  • 09/08-15/08 2010
  • 02/08-08/08 2010
  • 26/07-01/08 2010
  • 19/07-25/07 2010
  • 12/07-18/07 2010
  • 05/07-11/07 2010
  • 28/06-04/07 2010
  • 21/06-27/06 2010
  • 14/06-20/06 2010
  • 07/06-13/06 2010
  • 24/05-30/05 2010
  • 17/05-23/05 2010
  • 10/05-16/05 2010
  • 03/05-09/05 2010
  • 26/04-02/05 2010
  • 19/04-25/04 2010
  • 12/04-18/04 2010
  • 05/04-11/04 2010
  • 29/03-04/04 2010
  • 22/03-28/03 2010
  • 15/03-21/03 2010
  • 08/03-14/03 2010
  • 01/03-07/03 2010
  • 22/02-28/02 2010
  • 15/02-21/02 2010
  • 08/02-14/02 2010
  • 01/02-07/02 2010
  • 25/01-31/01 2010
  • 18/01-24/01 2010
  • 11/01-17/01 2010
  • 04/01-10/01 2010
  • 28/12-03/01 2016
  • 21/12-27/12 2009
  • 14/12-20/12 2009
  • 07/12-13/12 2009
  • 30/11-06/12 2009
  • 23/11-29/11 2009
  • 16/11-22/11 2009
  • 09/11-15/11 2009
  • 02/11-08/11 2009
  • 26/10-01/11 2009
  • 19/10-25/10 2009
  • 12/10-18/10 2009
  • 05/10-11/10 2009
  • 28/09-04/10 2009
  • 21/09-27/09 2009
  • 14/09-20/09 2009
  • 07/09-13/09 2009
  • 31/08-06/09 2009
  • 24/08-30/08 2009
  • 17/08-23/08 2009
  • 10/08-16/08 2009
  • 03/08-09/08 2009
  • 27/07-02/08 2009
  • 20/07-26/07 2009
  • 13/07-19/07 2009
  • 06/07-12/07 2009
  • 29/06-05/07 2009
  • 22/06-28/06 2009
  • 15/06-21/06 2009
  • 08/06-14/06 2009
  • 01/06-07/06 2009
  • 25/05-31/05 2009
  • 18/05-24/05 2009
  • 11/05-17/05 2009
  • 04/05-10/05 2009
  • 27/04-03/05 2009
  • 20/04-26/04 2009
  • 13/04-19/04 2009
  • 06/04-12/04 2009
  • 30/03-05/04 2009
  • 23/03-29/03 2009
  • 16/03-22/03 2009
  • 09/03-15/03 2009
  • 02/03-08/03 2009
  • 23/02-01/03 2009
  • 16/02-22/02 2009
  • 09/02-15/02 2009
  • 02/02-08/02 2009
  • 26/01-01/02 2009
  • 19/01-25/01 2009
  • 12/01-18/01 2009
  • 05/01-11/01 2009
  • 29/12-04/01 2009
  • 22/12-28/12 2008
  • 15/12-21/12 2008
  • 08/12-14/12 2008
  • 01/12-07/12 2008
  • 24/11-30/11 2008
  • 17/11-23/11 2008
  • 10/11-16/11 2008
  • 03/11-09/11 2008
  • 27/10-02/11 2008
  • 20/10-26/10 2008
  • 13/10-19/10 2008
  • 06/10-12/10 2008
  • 15/09-21/09 2008
  • 08/09-14/09 2008
  • 01/09-07/09 2008
  • 25/08-31/08 2008
  • 18/08-24/08 2008
  • 11/08-17/08 2008
  • 04/08-10/08 2008
  • 28/07-03/08 2008
  • 21/07-27/07 2008
  • 14/07-20/07 2008
  • 07/07-13/07 2008
  • 30/06-06/07 2008
  • 23/06-29/06 2008
  • 16/06-22/06 2008
  • 09/06-15/06 2008
  • 02/06-08/06 2008
  • 26/05-01/06 2008
  • 19/05-25/05 2008
  • 12/05-18/05 2008
  • 05/05-11/05 2008
  • 28/04-04/05 2008
  • 21/04-27/04 2008
  • 14/04-20/04 2008
  • 07/04-13/04 2008
  • 31/03-06/04 2008
  • 24/03-30/03 2008
  • 17/03-23/03 2008
  • 10/03-16/03 2008
  • 03/03-09/03 2008
  • 25/02-02/03 2008
  • 18/02-24/02 2008
  • 11/02-17/02 2008
  • 04/02-10/02 2008
  • 28/01-03/02 2008
  • 21/01-27/01 2008
  • 14/01-20/01 2008
  • 07/01-13/01 2008
  • 31/12-06/01 2008
  • 24/12-30/12 2007
  • 17/12-23/12 2007
  • 10/12-16/12 2007
  • 03/12-09/12 2007
  • 26/11-02/12 2007
  • 19/11-25/11 2007
  • 12/11-18/11 2007
  • 05/11-11/11 2007
  • 29/10-04/11 2007
  • 22/10-28/10 2007
  • 15/10-21/10 2007
  • 08/10-14/10 2007
  • 01/10-07/10 2007
  • 24/09-30/09 2007
  • 17/09-23/09 2007
  • 10/09-16/09 2007
  • 03/09-09/09 2007
  • 27/08-02/09 2007
  • 20/08-26/08 2007
  • 13/08-19/08 2007
  • 06/08-12/08 2007
  • 30/07-05/08 2007
  • 23/07-29/07 2007
  • 16/07-22/07 2007
  • 09/07-15/07 2007
  • 02/07-08/07 2007
  • 25/06-01/07 2007
  • 18/06-24/06 2007
  • 11/06-17/06 2007
  • 04/06-10/06 2007
  • 28/05-03/06 2007
  • 14/05-20/05 2007
  • 30/04-06/05 2007
  • 23/04-29/04 2007
  • 16/04-22/04 2007
  • 09/04-15/04 2007
  • 02/04-08/04 2007
  • 26/03-01/04 2007
  • 19/03-25/03 2007
  • 12/03-18/03 2007
  • 05/03-11/03 2007
  • 26/02-04/03 2007
  • 19/02-25/02 2007
  • 12/02-18/02 2007
  • 05/02-11/02 2007
  • 29/01-04/02 2007
  • 22/01-28/01 2007
  • 15/01-21/01 2007
  • 08/01-14/01 2007
  • 01/01-07/01 2007
  • 28/11-04/12 -0001
    Archief per maand
  • 07-2024
  • 06-2024
  • 05-2024
  • 04-2024
  • 03-2024
  • 02-2024
  • 01-2024
  • 12-2023
  • 11-2023
  • 10-2023
  • 09-2023
  • 08-2023
  • 07-2023
  • 06-2023
  • 05-2023
  • 04-2023
  • 03-2023
  • 02-2023
  • 01-2023
  • 12-2022
  • 11-2022
  • 10-2022
  • 09-2022
  • 08-2022
  • 07-2022
  • 06-2022
  • 05-2022
  • 04-2022
  • 03-2022
  • 02-2022
  • 01-2022
  • 12-2021
  • 11-2021
  • 10-2021
  • 09-2021
  • 08-2021
  • 07-2021
  • 06-2021
  • 05-2021
  • 04-2021
  • 03-2021
  • 02-2021
  • 01-2021
  • 12-2020
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 07-2020
  • 06-2020
  • 05-2020
  • 04-2020
  • 03-2020
  • 02-2020
  • 01-2020
  • 12-2019
  • 11-2019
  • 10-2019
  • 09-2019
  • 08-2019
  • 07-2019
  • 06-2019
  • 05-2019
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 02-2019
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 11--0001
    Blog als favoriet !
    RASP

    30-12-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/52
    Vrijdag 30 december 2016
    Kerstmis in de gemeenschap Mar Yakub
    In de byzantijnse liturgie is er bij de Kerst- en Paasviering nagenoeg niets anders te doen dan bidden, zingen en processies houden. En de duur van de volksvieringen is, zoals in de Middeleeuwen, evenredig aan de duur van de liturgische vieringen, dus beiden zijn zeer lang. Ondertussen blijven we wel ijverig werken aan het voorbereiden van medicamenten, medisch materiaal, warme kleding en schoenen, vooral voor de mensen in Aleppo. Onze Kerstmis begon met een volksviering op vrijdagavond 23 december. Na de eucharistie en de vespers aten we met de fraters en de zusters samen. Ook moeder Agnes-Mariam en zr Carmel waren aanwezig. De fraters hadden een stevig kerstconcert voorbereid, onderbroken door liederen en sketches vanwege de zusters en de kinderen. Tegelijk werd deze avond een verjaardag gevierd met een traditionele taart. Ook het gezin en de leken die bij ons horen, waren aanwezig. Zaterdag 24 december werden om 10.00 u de “koninglijke uren” gezongen, zo genoemd omdat destijds in Constantinopel de keizer hierbij aanwezig was. Het zijn de primen, tertsen en seksten met psalmen, lezingen en gebeden. Deze worden gevolgd door de liturgie van Basilius: vespers en eucharistie, voorgegaan door abouna Georges. Daarna is er nog processie met de kersticoon en zegening van brood, granen en wijn waarbij ieder met olie gezalfd wordt op het voorhoofd en de handen. De broden worden in stukken gebroken, in de wijn gedoopt en uitgereikt. We waren deze dienst om 10.00 u begonnen en eindigden om kwart na één.
    In de late namiddag werd de “caminata” gezongen. Het is een oude traditie van de Spaanse Carmel. Met het beeld van Maria en Jozef en onder het zingen van de “Caminata”, begeleid met alle mogelijke muziekinstrumenten wordt herstel gebracht aan het feit dat Maria en Jozef geen plaats vonden in Bethlehem. We gingen eerst aan alle deuren van de fraters kloppen om te vragen of Jezus, Maria en Jozef welkom zijn. Hierop geeft de bewoner zijn persoonlijk welkom. Dan ging de tocht naar de zusters. Na afloop hielden we in de kerk nog een bezinning over dit mysterie.
    Om 10.00 u ’s avonds zongen we de lange primen van Kerstmis, gevolgd door de nachtmis volgens de latijnse traditie. Ook deze dienst duurde tot in de vroege uurtjes (na één uur). Traditioneel worden er dan in de kerk nog allerlei kerstliederen gezongen onder het uitwisselen van de kerstwensen. Zo was eindelijk de tijd gekomen voor de feestmaaltijd. Zowel in de kerk als in de refter waren de moslimfamilie en de leken die bij ons wonen aanwezig. Ook de moslim die steeds voor onze veiligheid zorgt wanneer het nodig is. De zusters, de gasten en de bezoekers hadden intussen voor een flinke maaltijd gezorgd. Het was een lekkere en gezellige bedoening. Tegen half drie was het voor sommigen toch genoeg en ze zochten hun bed op. De meerderheid bleef nog tot vijf uur. Er werd immers voor ieder afzonderlijk nog een bijbeltekst gekozen en gelezen.
    Abouna Georges had gezegd dat hij om 11.00 u hier zou zijn voor de byzantijnse Kerstmisviering. Om 13.00 u was hij er nog niet. Zo was de dagorde vandaag echt iets op z’n Syrisch. Er werd een ander programma voorzien. We zouden vlug het middagmaal nemen en daarna kwam de bisschop om aan zr. Rita “le petit schème angélique” te geven, wat zoveel is als het afleggen van de kloostergeloften in de Latijnse traditie. We vierden de vespers met de “inkleding” van zr. Rita. De Kertstijd wordt in de liturgie een “sterke tijd” genoemd. Deze dient om te onderscheiden en te openbaren wat er in het diepst van ons hart omgaat opdat we ons zouden bekeren. Daartoe dient ook een religieuze gemeenschap. Alles moet in het ware Licht komen.
    Woensdagmiddag was er een plechtige interreligieuze viering in de grote moskee van Deir Atieh. De twee oudste fraters en ik, samen met de verantwoordelijke leek zullen de gemeenschap vertegenwoordigen. Verschillende honderde mensen zaten in de zaal en boven op het balkon rechts nog eens vrouwen en links mannen. Er is veel veiligheidspolitie en een legertje van journalisten en cameramannen met steeds grotere apparaten. Zoals gewoonlijk komen we wanneer de viering al goed bezig is. Een van de mannen van de orde leidt ons helemaal naar voren. Daar staan in u-vorm indrukwekkende zetels met even indrukwekkende personaliteiten. Langs verschillende kanten worden we met grote voorkomendheid verwelkomd. Een imam in vol ornaat en met twee zwarte banden om zijn hoofddeksel staat op en dwingt me in zijn zetel plaats te nemen. Zelf gaat hij aan de zijkant zitten. De twee andere fraters en abou Gereges krijgen een plaats op de tweede rij. Acht mannen zingen met tromgeroffel. Er volgen speeches, afgewisseld met gezang van de zware mannnenstemmen. De mufti en een minister nemen het woord. Ze pleiten voor het harmonieus samenleven van alle groepen. Er wordt koffie, thee en snoepgoed rondgedeeld. Aan de overkant zien we abouna Georges, een vertegenwoordiging van ons bisdom alsook de orthodoxe priester, abouna Paisios. De plechtigheid wordt beëindigd en er volgt nog een informele ontmoeting met allerlei mensen waarvan we er vroeger al verschillenden ontmoet hebben. Je voelt iets van de fierheid van het volk dat in staat is met alle verschillende geloofsgroepen in groot respect voor elkaar samen te leven.
    Het bloedige spel in Syrië is bijna voorbij
    De gruwelijke oorlog tegen Syrië werd gepland door de VS en de NAVO, (waarbij Turkije, Frankrijk en Engeland uitblonken) en gefinancierd door de golfstaten. Poetin heeft door bezonnen diplomatie en efficiënt optreden het tij definitief doen keren. Hij heeft vooreerst de economische banden met Turkije aangehaald, terwijl Turkije niet meer de uitvoerder van de plannen van de VS en de NAVO wil zijn. Verder heeft hij Qatar laten deelnemen aan Rosneft, de grootste energiereus, waardoor het bereid was zich terug te trekken uit de oorlog tegen Syrië. Israël heeft nog getracht roet in het eten te gooien door de Russische Ambassadeur in Ankara te vermoorden, maar Poetin heeft meteen de banden met Turkije nog sterker aangehaald. Verder werd op 28 en 29 december de Russische ambassade in Damascus gebombardeerd. Ook dit heeft het diplomatiek werk niet verminderd. Obama van zijn kant heeft op 23 december nog vlug een wet getekend om wapenleveringen aan de terroristen te verzekeren waardoor het Syrische en Russische leger echt in gevaar gebracht kunnen worden. Verder wil hij nieuwe sancties opleggen aan Rusland voor het zogenaamd “hacken” en beïnvloeden van de presidentsverkiezingen, waarvan een nuchter mens al heeft begrepen dat het valse beschuldigingen zijn vanwege de VS om Moskou te kunnen diaboliseren. De Russische beer gaat rustig verder. En hij is niet eens de sterkste op het wereldtoneel. Helemaal niet. Amerika heeft een militair budget van 725 miljard dollar tegen 48 miljard voor Rusland en tegenover de achthonderd Amerikaanse militaire bases over heel de wereld heeft Rusland uitgerekend 2 bases buiten zijn grondgebied. De VS wanen zich “speciaal” en superieur wat hen blind maakt. Rusland is niet kwantitatief maar kwalitatief sterker en gebruikt zijn (ook geestelijke) mogelijkheden beter. In Tolstoi en Dostoievski proeven we de duizendjarige Russische cultuur. Na de val van de Sovjetunie hebben de Russen zich openlijk kunnen schamen en rouwen om zoveel onderdrukking, huichelarij en corruptie. De VS en de NAVO moeten dit proces nog beginnen. Op dit ogenblik zien we alleen nog maar enkele uitingen van revolte tegen de politieke elite en van wantrouwen jegens de media en het “politiek correcte”.
    Uiteindelijk hebben we een belangrijk bestand in heel Syrië. Zeven rebellengroepen die meer dan 60.000 djihadisten vertegenwoordigen willen zich hieraan houden. Al Qaida en IS doen niet mee. Zo hebben we tenminste toch al een verdeling van de terroristen: enerzijds degenen die de wapens willen neerleggen, anderzijds degenen die de belangen van de VS en NAVO willen blijven nastreven door te moorden te vernietigen of naar huis te gaan (Saoedi-Arabië en de bevriende NAVOlanden). De leiding van het akkoord is in handen van Syrië, Rusland, Iran en Turkije. Een magistrale zet: de VS mogen pas meespelen vanaf 20 januari, met president Trump. Dus: VS en NAVO nu even buiten spel. De Britse generaal Sir Richard Sherrif luidt de alarmklok: als Trump de “geloofwaardigheid van de collectieve verdediging” blijft ondermijden, kan de NAVO geen 5 jaar overleven en deze Sir heeft nog niet door dat dit zowat het beste is wat Europa zou kunnen overkomen. De NAVO is immers al een kwart eeuw over datum en had ontbonden moeten worden toen het Warschau-pakt ontbonden werd. En juist vanaf toen is het tot de huidige geldverslindende moordmachine uitgegroeid.
    Nu nog afwachten hoe het bestand wordt nageleefd en hoe de latere besprekkingen gaan verlopen. Er is in ieder geval grote hoop dat het bloedige spel van het westen ten einde loopt. Eens zal Syrië schitteren als de gouden schakel in de keten van de weerstand tegen de westerse, zionistische en islamistische waanzin.

    Geleerde prietpraat die dodelijk is
    Vanuit Caïro kreeg ik vanwege een emeritus professor Arabisch van onze KUL volgend email: “Uiteindelijk moeten politieke analisten toegeven dat wat je zegt juist is”. Hij voegt er bij dat er nu twee vluchtelingen uit Aleppo bij hen wonen die met vreugde vertellen over de bevrijding. Op hetzelfde ogenblik las ik echter met stijgende verbazing het artikel: “2017 Mourir pour Aleppo?” van Marc Hooghe, gewoon hoogleraar politieke wetenschappen aan de KU Leuven (deredactie.be, 27 december 2017). De ene hoogleraar is blijkbaar de andere niet. Aan geleerde praat ontbreekt het in dit artikel niet. Rijkelijk worden vergelijkingen gemaakt die de brede ontwikkeling van de schrijver illustreren, maar die geen enkele band hebben met de huidige werkelijkheid in Aleppo: “Warschau 1831”, “de val van Srbrenica juli 1995”, “de democratische vrede van Immanuel Kant van 1795”, het “Mourir pour Danzig” van Marcel Déat, “het Europees push-back beleid”... Verder puilt het artikel uit van de in de Atlantische pers overbekende slogans van monsterleugens waarin nog steeds de westerse obsessie primeert omtrent de wettig gekozen president en de nachtmerrie van de CIA en co dat ze tot heden nog niet in staat geweest zijn dit land en volk, zoals Libië, in de gewenste chaos te storten en hier de macht te grijpen. De schrijver beklaagt zich dus dat we “de Syrische president stabiel in het zadel” houden, dat de “slachtoffers nu aan hun lot overgelaten” worden, dat de vluchtlingenkampen “nauwelijks betere levensomstandighheden” bieden, dat de vluchtelingen worden teruggedreven “in de handen van grijnzende beulen” (volgens hem zullen dat vermoedelijk de Syrische en Russische soldaten zijn). Verder schrijft hij over een “wreedaardig militair regime dat honderdduizenden doden op zijn geweten heeft”. De man schijnt niet eens te vermoeden dat hij de pure CIA oorlogspropaganda aan het uitkramen is, zonder het allerminste bewijs, alleen maar om het verder uitmoorden en vernietigen van Syrië te kunnen rechtvaardigen. Kortom, geleerde prietpraat die geen enkele band heeft met de werkelijkheid en met de huidige feestvreugde van het volk om zijn bevrijding van de (door het westen gesteunde) gruwel van de voorbije jaren. Het volk wordt opgevangen door het Syrische en Russische leger, degenen die hen tot heden hebben beschermd, hen humanitaire hulp hebben gegeven, hun zieken hebben verzorgd... Schrijver is blijkbaar niet geïnteresseerd aan het werkelijke leven van het Syrische volk en de echte betekenis van de bevrijding van Aleppo, evenmin als aan het internationaal recht of het Charter van de UNO. Met waanwijsheid en een door valse berichten gedrogeerde geest plaatst hij zich aan de kant van de moordenaars van Syrië om de lijdensweg van het volk zo lang mogelijk te laten duren. Het is een meehuilen met de wolven in het bos. Wie kan die man eens enkele berichten sturen over de werkelijkheid, zoals we bv. vorige week nog vermeld hebben? Gelukkig houdt Syrië tot heden stand, dank zij de sterke eenheid van volk, leger, regering en president. Van deze hoogleraar verwachten we dat hij zich openlijk distancieert van de monsterleugens die hij mee verspreidt om de oorlog tegen Syrië aan te moedigen. Van de vrt verwachten we dat ze zich verontschuldigen omdat ze aan deze ongeoorloofde oorlogspropaganda de ruimte gegeven hebben.
    P.S. Dit vernietigend oordeel en deze vraag om herstel wegens de aangerichte schade gelden enkel dit artikel. In geen enkel opzicht wil ik de reputatie van deze hoogleraar over andere onderwerpen in politieke wetenschappen aantasten.
    P. Daniel

    30-12-2016 om 19:20 geschreven door Gust Adriaensen


    28-12-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Langzaam maar zeker shoppen we onszelf de verdoemenis in'

    Sarah van Liefferinghe van de 'Piratenparty', schrijft: 'Langzaam maar zeker shoppen we onszelf de verdoemenis in. We hebben nood aan een nieuw economisch systeem, aan een nieuw mens- en wereldbeeld'.

    De essentie van dit betoog zit in het zinnetje: We hebben nood aan een nieuw mens- en wereldbeeld. En uiteraard zal er dan een nieuw economisch systeem volgen. Het gaat dus om een andere ethische benadering van het materiële en de consumptie ervan.

    Als je je bewust in deze periode buiten de shoppinghysterie plaatst, word je overweldigd door een surrealistisch, kafkaiaans gevoel bij de chaotische en wellustige koopstormloop. Alle media en politici werken overijverig mee om massa's mensen de winkelstraten- en centra in te sleuren, om geld te besteden aan zaken die ze voor het grootste deel helemaal niet nodig hebben of gebruiken, die ze al vlug bij het afval deponeren.

    Deze overbeklemtoning van het consumentisme leidt tot bergen frustratie en afval en maakt de kloof tussen arm en rijk altijd maar groter. Losgeslagen consumentitis doet de prangende noodzaak aan structurele oplossingen voor de sterker wordende armoede in onze gemeenschap uit het oog verliezen.

    28-12-2016 om 16:39 geschreven door Gust Adriaensen


    27-12-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vrijheid?

    In het tweede deel van zijn boeiende kerstessay, besteedt Karel Verhoeven veel aandacht aan 'vrijheid'.

    Het valt  op hoe ook hij het begrip 'vrijheid' benadert als een waarde die 'wij' na harde strijd verworven hebben: 'Voor die vrijheid heeft onze maatschappij decennia gevochten, tegen kerk, burgerij en conservatieve conventies in', aldus Verhoeven.

     Het lijkt me een misleidende verenging en verstarring van 'vrijheid'. Precies alsof door het afgooien van bestaande institutionele en conventionele jukken, DE vrijheid voorgoed veroverd werd. Dat is niet zo.

    De onvrijheid die het gevolg was van de invloed van de machtige Kerk en Burgerij, is vervangen door de onvrijheid waarin we terechtgekomen zijn door de (soms subtiele, soms brutale) machtsuitoefening van de economie, de financiële instellingen, de mode, de reclame, de consumptie , de reisindustrie. Zij bepalen voor miljoenen mensen hoe zij moeten denken en werken, hoe zij zich te kleden, te voeden, te ontspannen, hebben. Het ergste is nog dat deze actoren hun 'waar' kunnen voorstellen als bewijs van 'vrijheid'.

    Maar het individu moet maar eens proberen zich los te maken van die nieuwe onvrijheid. Die man of vrouw komt gegarandeerd in een verstikkend maatschappelijk en geestelijk isolement terecht.

    27-12-2016 om 10:25 geschreven door Gust Adriaensen


    26-12-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    In een interview met het VTM-programma Royalty, beschuldigde De Wever Koning Albert van politieke inmenging. De koning was een marionet van Elio di Rupo, aldus De Wever.

    Wat is dat toch met De Wever? Gedraagt hij zich als een staatsman, die echt bekommerd is om het algemeen belang en welzijn, om de financiële en economische situatie van het land ? Verre van. Hij komt eens te meer over als de verongelijkte, geïrriteerde, rancuneuze, paranoïde puber, die overal de invloed en de samenzweringstactieken van de gehate PS ziet. Of blijft hij maar oude en royale koeien uit de gracht halen (niemand kan overigens nagaan of ze er wel echt in gezeten hebben) voor het vermoede electorale gewin. Want net als het Vlaams Belang is de N-VA-voorzitter er rotsvast van overtuigd dat een mix van anti-royalisme (ondertussen bakken de top-N-VA'ers in alle geledingen van het Vlaamse en Belgische machtsapparaat zoete broodjes met de koning)en PS-haat het bij heel wat Vlaamse nationalisten nog altijd goed doet.

    Er moeten in N-VA-kringen toch meer en meer mensen rondlopen die zich serieuze vragen stellen bij het ronduit negatieve en polariserende optreden van hun voorzitter

    26-12-2016 om 16:29 geschreven door Gust Adriaensen


    25-12-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De hoge prijs van het materialisme

    In zijn boek 'The high price of materialism' komt Tim Hardin tot het besluit dat mensen wier waardesysteem focust op de accumulatie van rijkdom, meer risico lopen op angst, depressie en een lager zelfbeeld.

    25-12-2016 om 00:00 geschreven door Gust Adriaensen


    24-12-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Is Rik Torfs een populist?
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Is Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, een populist? Niet als aanhanger van de zo genoemde literaire of politieke stroming, maar wel als een persoon die een populaire, oppervlakkige, demagogische betoogtrant gebruikt.

    Die vraag kwam in me op toen ik hem enkele dagen geleden in De Afspraak, een poging zag en hoorde ondernemen om Peter Mertens, voorzitter van de PvdA, onder de grond te schoffelen.

    Bart Schols had Peter Mertens uitgenodigd om over zijn boek 'Graailand' te praten en Rik Torfs om na te gaan in hoeverre zijn voorspellingen voor 2016 uitgekomen waren.

    De voorzitter van de PvdA kreeg amper de kans om een zinnig woord over zijn boek te zeggen. De schuld daarvan lag bij de zwakke leiding van Schols en vooral bij de aanvallen van Torfs op Mertens. Je kan er donder op zeggen dat Mertens voorgespiegeld was een aantal standpunten en constataties uit zijn boek toe te lichten, niet dat Torfs hem zou meetrekken in een 'debat' over maatschappijvisies.

    Debat, nou ja. Zeker niet van de zijde van Torfs. Terwijl Mertens probeerde inhoud te geven aan zijn tussenkomsten, beperkte de rector zich tot de superoppervlakkige en superpopulaire slogan dat hij niks moet hebben van uiterst links noch van uiterst rechts. Iets inhoudelijks over het boek van Mertens kwam niet uit de mond van Torfs. Hij had het overigens niet gelezen.

    Er kunnen ook vragen gesteld worden bij de geliefde en ondertussen erg doorzichtige betoogtrant van Torfs. De ironische ondertoon, het prijzen van intellectuele en morele kwaliteiten van de opponent, de zelfrelativering die alleen nog maar als stijlfiguur ervaren wordt en niks zegt over de persoon Torfs, het uit de weg gaan of het doen verdampen van het debatthema , neigen meer en meer naar een wat demagogische -in de betekenis van 'misleiding' - ranzigheid.

    Rik Torfs, een man met vele kwaliteiten, een mediagenieke (volgens sommigen een mediageile) persoonlijkheid, loopt het gevaar dat hij minder en minder serieus wordt genomen.

    24-12-2016 om 19:34 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Helft rijkdom in eurozone bij 10 procent van de bevolking

    Uit een onderzoek van de Europese Centrale Bank blijkt dat de 10 procent huishoudens met het hoogste vermogen in de eurozone, 51,2 procent van de totale rijkdom bezitten.

    Het vermogen van de rijkste 10 procent huishoudens is minstens VIJFHONDERD KEER GROTER  dan van de armste 10 procent. Alle huishoudens die tot de rijkste 10 procent behoren, bezitten meer dan 496.000 euro . En alle huishoudens die tot de minst vermogende 10 procent behoren, bezitten minder dan 1000 euro.

    Veel Belgen behoren tot de rijkste Europeanen. In ons land bedraagt het mediane gezinsvermogen 217.900 euro, ruim het dubbele van de hele eurozone. Mediaan wil zeggen dat de helft meer bezit en de helft minder. Alleen de Luxemburgers zijn nog rijker.

    De Duitse huishoudens zijn weinig vermogend. De mediaan ligt op 60.800 euro, ruim drie keer minder dan in België. Dat heeft er vooral mee te maken dat in Duitsland relatief weinig huishoudens hun eigen woning bezitten.

    24-12-2016 om 11:17 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/51
    Vrijdag 23 december 2016
    Flitsen uit het leven van de gemeenschap
    Broeders rond de Kribbe
    Traditioneel worden er overal kerststallen gezet. Wij beperken ons nu echter tot één kerststal in de refter, die tegelijk onze ontspannings-, conferentie- en ontmoetingsruimte is. In de grote nieuwbouw, voortdurend gevuld met hulpgoederen, wordt vervolgens ergens een tentje opgesteld met de kerstbeelden. Onze Vlaming die 2, 5 maand bij ons was en nu met zijn ouders de eindejaarsfeesten gaat vieren, heeft eerst nog voor de kerstversiering gezorgd. Hij voorziet om na te feestdagen voor enkele maanden terug te komen. Omdat het bitter koud is, genieten we tevens van ons houtkacheltje. Als iemand overdag zich even wil komen verwarmen en hij vindt het kacheltje uitgedoofd, dan kan hij best beginnen met vuur te maken. Zo zal degene die na hem komt het niet zo koud hebben als hij. Dit vraagt wel serieus werk. In de sneeuw moet voldoende hout gezagen worden en dan moet iedere keer het vuur in de kachel weer ontstoken worden en met nat hout is dat niet zo eenvoudig. Als het eenmaal brandt, vraagt het niet veel werk meer. Als er geen elektriciteit is dient het vuur om warm water te maken en het eten warm te houden.
    Twee vrienden, Franse moslims die vroeger al enkele dagen bij ons hadden doorgebracht, wilden opnieuw nu met Kerstmis bij ons zijn. We hebben hen woensdag hartelijk verwelkomd. In hun kamer hadden we een petroleum-kacheltje geïnstalleerd, zoals ik vroeger had toen we nog in het “moederklooster” woonden. Helaas de stank was zo onuitstaanbaar dat we moesten afzien van deze verwarming. In plaats daarvan: extra dekens en een klein elektrisch vuurtje, in de hoop dat er voldoende tijd stroom zal zijn. Het zijn mannen van vrede en in de refter hadden we al meteen hartverwarmende gesprekken rond het houtkacheltje. Van oorsprong Algerijnen, in Frankrijk geboren, beseffen ze dat ze als moslims en als Fransen een schuld hebben tegenover het Syrische volk. Zo kwamen ze vroeger al in contact met ons klooster en wilden met al hun krachten meewerken. Deze vrijdagmorgen gingen we samen ontbijten in het dorp bij ons verantwoordelijk gezin voor de hulpverlening van het klooster en nog een jong koppel, waarvan we het huwelijk dit jaar inzegenden. Hoewel we op vrijdag een of andere vorm van vasten onderhouden, hebben we deze keer allen smakelijk en uitgebreid gegeten van wat ons overvloedig werd voorgezet. Ondertussen werd even de tv aangezet. We zagen hoe massa’s mensen door de straten van Aleppo dansten om hun bevrijding te vieren. Tevens werd gedeeld over de verschillende projecten die lopen om de bevolking te helpen. Op 12 km hier vandaan ligt Jreizier, een dorpje tegen de bergen dat geen water heeft. De bronnen zijn in de bergen en deze zijn door IS afgesloten. Met citernen wordt dagelijks water aangevoerd. Het is aandoenlijk om zien hoe kinderen soms met een emmer komen en zorgen dat er geen druppel op de grond valt. De UNO vluchtelingen organistie heeft een tijd geholpen maar is er dan mee gestopt omdat het project te kleinschalig is. Zij willen voor de regeringen grote projecten kunnen voorleggen. Verder heeft onze paddenstoelen-kwekerij echt toekomst. Het is onbekend en dus nieuw voor Syrië. Als we er in lukken de beste kwaliteit voort te brengen, kunnen we alleenstaande vrouwen hiermee thuis de kost laten verdienen voor hun eigen gezin. Er werden nog aangrijpende verhalen verteld van de vele groepen medewerkers van ons klooster, over heel Syrië verspreid. Hun edelmoedige inzet is soms heldhaftig, terwijl ze er zelf niet één cent aan verdienen. Allen, moslims zowel als christenen, willen delen in de armoede van het Kind in de kribbe en hun behoeftige broeders en zusters helpen.
    Kerstconcert in Deir Atieh
    Donderdagavond was er een kinder-kerstconcert in de parochie van de orthodoxe priester Paisios in Deir Atieh. Deze parochie is veel groter dan de grieks-melchitische (katholieke) in Qâra en telt ongeveer 800 gelovigen. In een mooie, nieuwe parochiezaal zongen een 25-tal kinderen byzantijnse kerstliederen. De dirigent begeleide hen een met luit. Hij gaf ook een passende inleiding, wat telkens een aansporing was om het mysterie van Kerstmis in ons eigen leven te beleven. Er waren een hondertal aanwezigen, vooral jongeren. Verder waren abouna Georges van Qara en wij met ons zeven aanwezig. Na het concert nodigde abouna Paisios ons uit om ook iets te zingen. Daar hadden we totaal niet op gerekend. Maar ja, we gingen toch maar schoorvoetend naar het podium. Ondertussen werd beslist Feliz Navidad te zingen. Voor de Nigerianen is dat zingen en dansen tegelijk. Meteen was heel de zaal er bij betrokken. Daarna werden de stoelen aan de kant gezet, de jeugd zorgde voor ritmische muziek en het spontaan zingen en dansen ging verder door op de vloer. Ondertussen wilden velen een “selfietje” met onze jongeren of met ons. En zo hebben we de oecumenische geest tussen orthodoxen en katholieken in Syrië weer wat dichter bij elkaar gedansd. Waarlijk, een heuglijke avond.
    Het Oost-Aleppo-syndroom
    De Zweedse psychiater Nils Bejerot beschreef in 1973 een vreemd maar werkelijk verschijnsel. Bij een bankoverval werden een aantal mensen gegijzeld. Premier Olof Palme trachtte te bemiddelen. Sommige gegijzelden beleefden zulke doodsangst dat zij begonnen te sympatiseren met de misdadigers. Een meisje werd zelfs verliefd op een van de overvallers, en dat bleef ze nog lang daarna. Nils Bejerot noemde dit het “Stockholm-syndroom”.
    Iets gelijkaardigs is nu in Aleppo gebeurd. De 120.000 bevrijde burgers dansten van vreugde wanneer het Syrische leger, geholpen door Hezbollah, Rusland en Iran de terroristen kon overmeesteren. Deze bevolking kreeg eindelijk eten, verzorging, en bescherming. Elizabeth Hoff, vertegenwoodigster van de Wereld Gezondheids Organisatie (WGO) in Damascus getuigde maandag dat zij onder de indruk was van de bijzonder edelmoedige en effectieve hulp van Rusland aan de Syrische bevolking, juist op het ogenblik wanneer ze dit het meest nodig had. De burgers hadden namelijk onder extreem tragische omstandigheden moeten leven, nl. de islamitische wet of sharia met al haar gruwelen en de voortdurende vrees voor de dood. De terroristen noemden de inname van Aleppo zelf “de moeder van alle veldslagen”. Zij waren ook zeker van hun overwinning omwille van de brede steun die ze vanuit het westen genoten. Wanneer Aleppo uiteindelijk toch bevrijd kon worden, waren er enkele burgers – hoe weinigen ook - die de hulp van het Syrische leger, Hezbollah, Rusland en Iran niet wilden of konden aanvaarden. Zij hadden zich uit doodsangst zo verenigd met de terroristen dat zij aan hen hun sympatie gaven, ook nog bij de bevrijding.
    “Val” of “bevrijding” van Aleppo
    Voor de terroristen werd het hun val, voor de bevolking werd het hun bevrijding. Aan de woorden die in onze media gebruikt worden, kun je precies zien aan welke kant ze staan. Ook hun obsessie omtrent Assad verraadt hen. Uitdrukkingen als “Assad blijft overleven” wijst op hun eigenlijke bekommernis, waar de feest vierende bevolking helemaal niet mee bezig is. Het westen geraakte al weken lang in de grootste paniek toen bleek dat mogelijk de terroristen zouden verdreven worden. Alles werd gedaan om dit te verhinderen. Tot op het laatste ogenblik bleven de “gematigde” rebellen, gesteund door het westen de vlucht van de bevolking verhinderen. Ook bij de evacuatie zelf. De “gematigde” rebellen staken zo maar eventjes 25 groene autobussen in brand, doodden drie chauffeurs en kidnapten er 22, die inmiddels weer vrij zijn. Ondertussen zorgden ze er nog voor dat een 7-jarig meisje een zelfmoordaanslag pleegde in een politiebureau in Damascus. Obama en Cameron, enthousiast geholpen door Sarkozy en later Hollande, alsmede door hun fameuze eerste ministers en ministers van buitenlandse zaken, hadden nu eenmaal de oorlog aan Syrië (een land dat hen niets misdaan had) verklaard en deze moest onverminderd doorgaan. De eigenlijke reden van de westerse hysterie bleek echter pas later. In een bunker van de NAVO in Oost Aleppo werd een groot aantal buitenlandse officieren gearresteerd door het Syrische leger. Ze waren afkomstig van Saoedi-Arabië, Turkije, de Amerikaanse CIA, Qatar, Jordanië, Marocco, Frankrijk... En de lijst die we te zien kregen was niet eens volledig. De geheime diensten van al deze landen waren al jaren bezig al-Qaida en IS te helpen om Syrië ten val te brengen, terwijl ze de wereld wijsmaakten dat ze IS kwamen bestrijden! En na de bevrijding van Aelppo werd de Russische ambassadeur in Ankara, Andreï Karlov vermoord. De New York Daily News had de pretentie om hiervan eventjes de eigenlijke reden te geven: het was een gerechtvaardigde vergelding voor de “oorlogsmisdaden” van Putin in Aleppo. Moon Alabama vat de verblinding van de pers als volgt samen: “Wanneer iedereen de leugens blijft herhalen van de “strijders” over de “gebeurtenissen op het terrein” kan hiervoor uiteindelijk niemand verantwoordelijk gesteld worden. Het gewone excuus is dan: wij werden allemaal eerlijk bedrogen en dat verdwijnt weer zoals een brief met de post” (Les média ont créé une tempête de fausse nouvelles autour de l’effondrement de la partie “rebelle” d’ Alep, mondialisation.ca, 16 december 2016).
    Ziehier nog enige informatie die vrienden me stuurden om te waarschuwen voor de valse berichtgevingen over Aleppo en de oorlog tegen Syrië. Vooral de machtige Avaaz met veel geld steunt op gemene wijze de verwoestende oorlog onder de mom van edelmoedig inzet:
    http://arretsurinfo.ch/long-avaaz-duper-les-progressistes-sur-les-guerres-12
    http://arretsurinfo.ch/les-origines-davaaz-les-fondateurs-et-les-bailleurs-de-fonds-22
    http://www.golfbrekers.be/is-dit-nu-vals-nieuws-fake-news-3/#comments

    Kerstwens
    Een vriend stuurde me onderstaande tekening, gemaakt door Joe English honderd jaar geleden tijdens WO I: Kerstnacht in de loopgraaf in Vlaanderen aan de Ijzer. Het bijbehorende gedicht is van P. Van Moerlande en geeft, naar mijn aanvoelen treffend de toestand weer van zovele Syriërs. Met dit gedicht wil ik hulde brengen aan de vele soldaten die hun leven gaven voor dit volk, aan de vele, vooral jonge moeders die alleen achterblijven en aan de ontelbare weeskinderen. Ja, Jezus in de Kribbe had nog zijn ouders, deze kinderen niet meer. Het zijn voor ons geen getallen of statistieken maar levende personen die we wekelijks in onze gemeenschap ontmoeten. Met en voor hen willen we bidden in deze Kerstnacht waarin voor het eerst enig licht van bevrijding begint te schijnen. Tevens is dit ons gebed voor de vele stille weldoeners en al hun zorgen en intenties.
    KERSTNACHT IN DE LOOPGRAAF

    Nu luister hoe Jezus dien droeven Kerstnacht
    Blijdschap en vree in de loopgraaf bracht.
    Het front lag besneeuwd dien heiligen nacht
    Daar stond een man alleen op de wacht.
    Hij was zòò moe, hij kon niet meer,
    Hij zakte tegen een hokje neer.
    Er stond aan de hemel geen enkele ster,
    Hij schreide: zijn kindertjes waren zóó ver.
    Hij was zòò droef, hij was zòò moe,
    Hij droomde en zijn oogen vielen half toe…,
    Toen sprankelde een vuurpijl boven hem:
    Dat was de klaarte van Bethlehem.
    Hij zag de vlakte wit en rein,
    Zij glansde blank in dien wonderen schijn.
    En in zijn hokje koud en wak,
    Daar stond een krib onder ’t schamel dak.
    En in die krib op een handvol stroo
    Lag ’t Kindeke Jezus, dat straalde zoo.
    En op den sneeuwgrond nat en kil,
    Daar knielden drie Engeltjes vroom en stil.
    Hij keek naar die Engeltjes-lief, en zie!
    Dat waren zijn eigen kleuterkes drie.
    Zijn Lieveke hief haar armpjes op
    En zei: “ ’t Is schooner dan mijn pop”.
    Zijn Goeleke vouwde haar handjes vroom,
    En keek, en durfde niet spreken van schroom.
    Doch Rafke bad zijn bedeke vlug
    En vroeg: “Komt vader dan niet terug?”
    En ’t Kindeke knikte, en lachte heel teer,
    Als wou het zeggen: Ja Vader keert weer.
    Dat alles zag de droomende man.
    Zéér groot was zijn vreugd, hij schreide er van…
    En zoo had het Kind dien droeven Kerstnacht
    Blijdschap en vree in de loopgraaf gebracht.
    P. Van Moerlande

    P.S.
    Een Franse mevrouw die Nederlands kent heeft, ik weet niet hoe, mijn bericht van vorige week ontvangen en in keurig Frans vertaald. Ze stuurde dit aan een vriendin die dit aan haar ruime contacten zond met het gevolg dat het bericht nu te lezen is op deze twee merkwaardige websites:
     http://www.mondialisation.ca/lettre-de-qara-syrie-la-vie-de-la-communaute-et-la-liberation-dalep/5564007
     http://www.palestine-solidarite.org/lettre.pere-daniel_maes.211216.htm
    P. Daniel

    24-12-2016 om 11:00 geschreven door Gust Adriaensen


    22-12-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vrijzinnige intolerantie

    In een artikel, getiteld 'Maak van het gemeentehuis geen stal', geschreven naar aanleiding van de kerststalaffaire in Holsbeek, demonstreert ene meneer Jurgen Slembrouck van de Vrijzinnige Dienst van de UA, een wel erg kronkelige manier van redeneren en argumenteren.

    Hij bestaat het namelijk van de kerststal het symbool te maken van alles wat er in 2000 jaar misgegaan is in het christendom of van wat de Kerk allemaal op haar kerfstok heeft. 'Maak van het gemeentehuis geen stal ', is dus de titel. Bij zijn irrelevante afrekening, is evenwel de 'stal' niet te situeren in het gemeentehuis, maar bemerk ik eerder 'staltoestanden' in Slembroucks aversie voor het christendom.

    De auteur zou het zeker ook niet fijn vinden wanneer bij het opduiken van een of ander 'vrijzinnig' symbool, telkens op een totaal irrelevante manier geput zou worden uit het rijke historische arsenaal van aberraties en misdaden die in naam van de 'vrijzinnigheid' gepleegd werden.

    De kerstboom kan nog net in Slembroucks wel bijzonder enge, vrijzinnige geest. Ik raad hem evenwel aan eens iets te lezen over ontstaan en geschiedenis van de 'kerstboom'. Ook een teken van conflict en irritatie geweest.

    Het heeft altijd te maken met tolerantie en het gebrek eraan, meneer Slembrouck. Dat gebrek valt meer en meer te constateren aan vrijzinnige kant dan bij de christenen.

    22-12-2016 om 22:55 geschreven door Gust Adriaensen


    20-12-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een buis voor Vermeersch
    Klik op de afbeelding om de link te volgen


    Schols had voor De Afspraak op dinsdag, de hoogbejaarde en onvermijdelijke en zelfverklaarde allrounder Vermeersch uitgenodigd.

    Naar aanleiding van de Holsbeekse kerststalrel en enkele uiterst primitieve mails weg en weer van N-VA- en CD&V-politici, wilde Bart Etienne nog eens de kans geven zijn oogverblindend licht te laten schijnen over het kerstgebeuren als symbool voor de huidige vluchtelingenproblematiek.

    Onze hooggeleerde 83-jarige deed geen enkele poging om dat thema te behandelen. Hij ontstak direct in een vlammende tirade tegen de knotsgekke en van de pot gerukte (woorden van Vermeersch) geboorteverhalen in de Bijbel. Aangestoken door een brandende bekeringsijver raasde Vermeersch maar door, presenteerde zich als de absolute kenner van Koran, Bijbel, alle andere mogelijke heilige boeken en de hele wereldgeschiedenis, stapelde de open deuren, de halve en hele geschiedkundige onwaarheden op elkaar tot een echte toren van Babel. En Schols liet maar begaan, deed geen enkele poging om Vermeersch bij de les te brengen en te wijzen op de totale irrelevantie van Vermeersch’ geraas.

    Het is overduidelijk: deze man is totaal out. Verblind door en gevangen in een verstikkend, fundamentalistisch atheïsme, heeft de gewezen jezuïet Vermeersch al lang elke voeling met en inzicht in het christendom van nu verloren.

    Onbegrijpelijk dat Canvas enkele dagen voor Kerstmis niemand naar de studio haalt die zinvolle en diepgaande dingen weet te vertellen over de Kerst, Jezus Christus en vluchtelingencrisis.

    20-12-2016 om 22:01 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De ruggengraat van de Holsbeekse burgemeester

    Er lopen in godbetert Holsbeek, klaarblijkelijk een paar fundamentalistische ongelovigen rond, die het niet kunnen verdragen dat er een kerststal in het gemeentehuis staat. Intolerantie zal wel hun voornaamste en wellicht enige opvallende kenmerk zijn

    Maar nog erger was de lafhartige en ruggengraatloze reactie van de burgemeester, iemand van CD&V-signatuur nota bene, die wit om de neus en met de tremor in zijn stem niet vaak genoeg kon beklemtonen dat de gemeentesecretaris het kerststalletje had laten verwijderen.

    Deze platbroek van een burgemeester verdient de prijs van verloochening van onze westerse en zijn partijwaarden én van het afschuiven van eigen verantwoordelijkheid naar een ambtenaar.Ook al gaat het om een mini-kerststalletje dat een wat warmere sfeer probeerde te brengen in een zielloos openbaar gebouw.

    Deze merkwaardige burgemeester heeft klaarblijkelijk meer schrik van een telefoontje van een fanatieke inwoner, dan respect voor waarden en traditie van de Holsbekenaars.

    20-12-2016 om 07:51 geschreven door Gust Adriaensen


    19-12-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wensen

    Voor alle lezers:

    Een Zalig Kerstfeest

    en een

    Gelukkig Nieuwjaar !

    19-12-2016 om 13:53 geschreven door Gust Adriaensen


    17-12-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/50
    Vrijdag 16 december 2016
    Uit het leven van de gemeenschap
    Sneeuwpret
    Als de temperatuur onder de tien graden is, vinden onze drie Nigerianen het al koud. Nu vriest het, mogelijk min tien. Woensdag dwarrelde een dikke sneeuwlaag naar beneden en bedekte heel het terrein met een wit tapijt. Dat hadden ze nog nooit gezien. Ze stormden naar buiten en begonnen in de sneeuw te springen en te dansen. Hun pret kon niet op. Helemaal bedekt door sneeuw en met een brede glimlach kwamen ze terug binnen. Niemand kloeg over de vrieskou.
    Iedere week hebben de fraters de taak om een namiddag gedurende enkele uren met de 5 of 7 kinderen te spelen. Daar zijn ze meestal erg creatief in. Deze week was het echter niets anders dan sneeuwballen-oorlog. Ondertussen zorgden twee fraters voor het zagen van voldoende hout voor de houtkachel, die gëinstalleerd wordt in onze refter. Het geeft meteen een meer huiselijke en uiteraard warme sfeer. Immers, ’s avonds is er dikwijls nog voor meerdere uren stroomonderbreking. Natuurlijk, een thermostaat is veel gemakkelijker, maar we hebben geen centrale verwarming. Bovendien, dat is het leven niet. Het leven is als een houtvuur dat je telkens weer moet onderhouden opdat het zou blijven branden. In de zomer van 2013 hadden we voor een grote houtvoorraad gezorgd. Toen braken hier de gevechten uit om en rond dit kooster. Iedereen wist plots het hout liggen en op enkele weken tijd was er niets meer.
    We hebben de gaten in onze grote nieuwbouw zo goed mogelijk trachten te dichten maar nu merken we dat het op minstens nog tien plaatsen naar binnen sneeuwt.
    Het naai-atelier
    Al geruime tijd reist een van de zusters iedere dag naar het dorp Qâra, drie kilometer verder. Daar is inmiddels een naai-atelier opgericht met tien enthousiaste vrouwen. Ze maken originele kinderkleedjes, die nu hier en daar in het buitenland al verkocht worden. We hopen ooit in België enkele modellen mee te brengen.
    Een paddenstoelen-kwekerij
    Onder de refter zijn er verschillende grotten, die in 2013 nog een tijd dienst gedaan hebben als schuilkelder. Nu worden er paddenstoelen gekweekt, en met succes. In de week werd een bak vol met prachtige paddenstoelen bij het altaar geplaatst opdat ze tijdens de eucharistieviering zouden gezegend worden als de eerste vruchten.
    Dansen van vreugde om de bevrijding van Aleppo
    Toen WO II eindigde was ik 7 jaar. Van het ogenblik van de wapenstilstand heb ik nog enkele herinneringen. De mensen kwamen op straat, omhelsden elkaar en dansten. Er stonden ook kleine (Canadese?) tanks. Bovenaan was er boven een gleufje en als wij er tegen klopten, kwam er een reepje chocolade uit. Wij liepen van tank naar tank om zo van de soldaten een reepje chocolade te krijgen.
    Deze beelden komen bij mij boven bij het zien en horen van de bevrijding van Aleppo. Sinds maandagavond beleeft de bevolking daar een explosie van vreugde. Gedaan met de heerschappij van de terroristen, die enorme sommen vragen om een beetje eten, mensen martelen of opsluiten en schieten op hen die willen vluchten langs de humaitaire corridors, door Syrië en Rusland voorzien. Gedaan met het moorden en verwoesten hier, voor zover er nog iets te verwoesten valt. Inmiddels heeft de goeverneur van Aleppo, Hussein Diab woensdag een monument onthuld ter ere van de twee Russische dokters. Ze hadden op maandag 5 december zopas hun mobiel ziekenhuis geïnstalleerd toen het op laffe wijze werd vernield, waarbij zij werden gedood. Nu weten we ook dat de preciese informatie over dat ziekenhuis aan de djihadisten werd bezorgd door LandCom, het centrum van de NAVO in Izmir (Turkije). De boodschap aan de westerse landen die deze terroristen blijven steunen is duidelijk: uw “bloody games” hier zijn voorbij! Het is voor hen een enorme kater, een nachtmerrie en voor het volk een immense vreugde. Dat Syrië met zijn geallieëerden de bevolking uiteindelijk heeft kunnen bevrijden uit de klauwen van de terroristen kan geen enkel westers staatshoofd over de lippen krijgen. Dat de bevolking massaal en dankbaar bescherming zoekt bij het Syrische leger, willen westerse politici niet horen. Aleppo, dat na Damascus en Homs de hoofdstad van de revolutie moest zijn, is er het kerkhof van geworden. Al biedt de stad een troosteloze aanblik van een bijna totale verwoesting met duizenden doden, er is vreugde om de uiteindelijke bevrijding. Ziehier de reactie van het westen: een “burgemeester” van Aleppo, de chef van het Pentagon, Ashton Cargter op tournee en de inname van Palmyra door IS, en tenslotte een vat van monsterleugens dat over de media wordt uitgestort om haat en oorlgospropaganda aan te moedigen.
    Een burgemeester van niemand en nergens
    Nog vóór de uiteindelijke bevrijding van Aleppo werd Brita Hagi Hassan, als “burgemeester” van Aleppo met de grootste plechtigheid ontvangen in Frankrijk, Zwitserland en Canada. Frankrijk en Saoedi-Arabië (de ‘kampioenen’ van de democratie die een land bombarderen dat hen niets misdaan heeft!) zijn de enige landen die tot heden koppig blijven volhouden dat Assad weg moet. Deze man spreekt niet over een O Aleppo dat door rebellen zou bezet zijn, neen, hij zegt dat O Aleppo al voor een klein deeltje is “bevrijd”. Nu doet hij plechtig beroep op de internationale gemeenschap opdat er een volledig staakt het vuren zou komen, een overgangsregering met volledige bevoegdheid en humanitaire corridors, opdat eens heel Aleppo zou “bevrijd” worden. Versta dit goed: door de terroristen. Er moet dus rust komen opdat ze zich kunnen hergroeperen, het westen nieuwe manschappen en wapens kan aanvoeren en de humanitaire corridors moeten dienen om de terroristen opnieuw veilig te bevoorraden. De UNO, John Kerry en de internationale gemeenschap moeten pathetische oproepen doen aan de wereld vooraleer Aleppo zogenaamd helemaal verwoest is (versta: door het Syrische leger en de Russen). En natuurlijk wordt hij nu door de president van de EU, Tusk uitgenodigd om zijn propaganda te komen voeren. Wie is deze man? Hij is een naar verluid “hoge vertegenwoordiger” van de Syrische oppositie , die verder door niemand van de bevolking gekozen of gewild is, maar plots als een konijn uit de hoed van goochelaars op het wereldtoneel getoverd is om de aandacht af te wenden van de werkelijke bevrijding van Aleppo en de oorlog te laten voortduren. En zo begrijp je waarom ook onze media niet over de “bevrijding” maar over de “val” van Aleppo schrijven, waardoor ze duidelijk aangeven aan welke kant ze staan!
    IS verovert opnieuw Palmyra
    In mei 2015 namen IS Palmyra in en verwoesten een aantal kostbaarheden van het werelderfgoed zoals de necropolis, de triomfboog en de tempels van Baal Shamin en Bel. Het doel hiervan is de eigenheid van een volk vernietigen. Het Syrische leger, geholpen door de Russen hebben in maart 2016 Palmyra bevrijd. In mei dirigeerde de Rus Valery Gergiev hier een onvergetelijk concert. Vorige maandag hebben meer dan 4000 djihadisten Palmyra na een verrassingaanval weer ingenomen, terwijl het Syrische leger de handen nog vol had met de bevrijding van Aleppo. De Syriërs zijn wellicht onoplettend geweest of hebben tactische fouten gemaakt of hebben er te weinig rekening mee gehouden dat iedere “humanitaire pauze” gebruikt wordt door de terroristen om nieuse aanvallen te plegen. Volgens Sabbah Zanganeh, politiek analist bij de organisatie van de islamitische samenwerking is het omogelijk dat zovele terroristen zich verzamelen van Mossul, van Aleppo en elders zonder de medewerking van Turkije, Saoedi-Arabië, Qatar en de VS alsook zonder de uitdrukkelijke leiding van de VS. De internationale coalitie onder leiding van de VS heeft er trouwens vanaf het begin voor gezorgd dat de IS niet bestreden werd maar van de ene plaas naar de andere geloodsd werd. 80 % van de bevolking kon tijdig geëvacueerd worden. Hiermee wil het westen aan de IS een morele ondersteuning geven samen met een soort propagadastunt. Tegelijk is het een blijvende verzwakking van Syrië en een aanval tegen Rusland. Het lijdt geen twijfel dat Syrië Palmyra terug zal veroveren maar inmiddels duurt de oorlog en de ellende toch maar verder.
    Niet onbelangrijk is de werteldreis die de chef van het Pentagon, Ashton Carter, juist nu maakt, vlak voordat Trump zijn intrek neemt in het Witte Huis en op het ogenblik dat Obama de beperkingen opheft op de wapenleveringaan de door de VS gesteunde “rebellen” in Syrië. Carter trekt o.m. naar Japan, dat jaarlijks voor 1,6 miljard dollar de 50.000 Amerikaanse soldaten op zijn grondgebied onderhoudt; dan naar Indië ( om de BRICS te verzakken?), vervolgens naar Bahrein, dat voor 58.000 Amerikaanse soldaten zorgt, waarvan 5.000 voor Irak en Syrië. Bij deze gelegenheid doet hij een felle aanval op Rusland dat volgens hem helemaal IS niet bestrijdt, terwijl de VS dat duidelijk wel doen!? En op 11 december is hij “toevallig” in Irak, wanneer de IS van Mossul wegtrekken om Palmyra in te nemen.
    Een onuitputtelijke stroom van leugens
    Alle westerse media doen hun best om elkaar te overtreffen in het verstrekken van leugens over Aleppo, volgens het principe: zoveel mogelijk liegen, er blijft altijd wel iets van over. Er wordt beweerd dat regeringstroepen de huizen van burgers binnen dringen om hen in koelen bloede te doden, “naar verluid” of volgens het Syrisch Observatorium voor de Mensenrechten. Al kan er nergens enige bevestiging van gegeven worden, onschuldige burgers met kinderen en vrouwen worden afgeslacht. Zo willen de westerse media het zien om zichzelf te rechtvaardigen bij de verdere verwoesting van dit land. Vanuit Aleppo zelf schijft dr. Nabil Antaki zijn analyse: “Waar is de waarheid? Zeker niet bij de journalisten en de media maar wel bij de mensen die ter plaatse leven” (http://www.mondialisation.ca/alep-ou-est-la-verite/5562321). Als je meer geduld en tijd hebt kun je uitgebreid lezen hoe het Franse leugenapparaat eigenlijk werkt: Mouna Alno-Nakal, Alep ou la conscience humanitaire exploitée à des fins militaires (http://www.mondialisation.ca/alep-ou-la-conscience-humanitaire-exploitee-a-des-fins-militaires/5561921). Ook de pater Jezuiet Zihad Hilal doet zijn beklag over de leugens die alleen maar de haat willen aanmoedigen terwijl er juist nu ver zoening nodig is. Ja, onze vrt heeft haar eigen creatieve inbreng en spreekt van misdaden van “regeringsgezinde rebellengroepen”. Is dat dan zo iets als loyale burgers die het land uitmoorden? Om zichzelf gelijk te geven spreken ze verder van het leger dat uiteengevallen is in verschillende strijdende groepen, terwijl de eenheid en vastberadenheid van het leger, gedragen door de bevolking, juist de kracht van Syrië vormt. Tussendoor vermeldt de vrt nogmaals dat de opstand in Syrië ontstaan is bij een vredelievende bevoklking die enkel vrijheid vroeg. Ze vergeten te zeggen dat Ahrar al-Sham juist opgericht is om de “Arabische Lente” in Syrië met geweld in gang te steken. Bij de bevrijding van Aleppo is er zeker nog gemoord en gebrand. Terroristen hebben hun depots en voorraden trachten te vernietigen om ook desporen van hun broodheren uit te wissen. Het zijn uiteindelijk natuurlijk de grote media-ankers die voor de stroom van leugens zorgen en daardoor de kleine garnalen mee voeden. Eva Barlett, een Canadese freelance journaliste nam vorige vrijdag deel aan een perconferentie in de UNO. Ze had nauwelijks twee minuten nodig om alle gerenomeerde media in hun hemd te zetten. Nadat ze het Syrisch Observatorium voor de Rechten van de Mens en de Witte Helmen even op hun plaats gezet had als geheel onbetrouwbaar, vraagt ze: “Hoe kun je volhouden dat het Syrische leger burgers en ziekenhuizen in Aleppo aanvalt, wanneer iedereen die vrij komt uit de door de terroristen bezette gebieden het tegenovergestelde vertelt?” Niemand kon haar nog een antwoord geven. (https://sputniknews.com/middleeast/201612111048424532-eva-bartlett-press-conference-syria/).
    Eenmalige zelfverdediging
    Dank om de aanmoedigingen die ik regelmatig krijg van mensen die beseffen dat vechten voor de waargheid een vechten is voor het leven en het behoud, niet alleen van de christenen maar van de volken van het Midden Oosten. Deze week kreeg ik echter voor de afwisseling eens een ongemeen scherpe reactie. Omdat er misschien nog mensen zijn die met dergelijke gevoelens worstelen, wil ik mijn antwoord hier weergeven.
    “Hartelijk dank dat u voor mij bidt. Uw erg heftige reactie op mijn berichten kan ik volkomen begrijpen. Ze zijn namelijk totaal tegengesteld aan hetgeen je dagelijks in de media kunt lezen en van het TVnieuws vernemen. Vijf jaar geleden kreeg ik af en toe dergelijke reactie wel eens. Inmiddels hebben veruit de meeste van mijn lezers ingezien dat heel de berichtgeving in het westen over Syrië één grote leugen is, een manipulatie om de oorlogsmachine en –industrie draaiende te houden en de mogendheden de kans te bieden in Syrië en het Midden Oosten baas te zijn en beslag te leggen op de bodemrijkdommen. Jammer dat je dit nog niet gezien hebt, hoewel ik het toch al dikwijls duidelijk heb aangetoond.
    De antwoorden op uw aantijgingen kun je allemaal vinden in mijn berichten. Ik wil hier slechts één punt aanhalen om u te helpen. Tenslotte schrijf jij vanuit je veilige stoel of zetel en zit ik hier midden in de oorlog, al zes jaar lang, wat het verschil maakt tussen zalige fantasie en ruwe werkelijkheid.
    De Syrische president, zeg je, is een massamoordenaar, die zijn eigen volk martelt tot de dood, bommenvaten op zijn volk gooit, met het Syrische leger en de Russen hospitalen bombardeert enz... Ik stel je enkele vragen vanuit de werkelijkheid die u op het rechte spoor kunnen brengen.
    Bachar al Assad was een gemoedelijke oogarts in Londen totdat zijn broer in een auto-ongeval omkwam en hij president moest worden. Niemand kende hem. Hij zorgde o.a. voor vrije universiteiten en vrije ziekenhuizen (zelfs nu nog voot zovererziekenhuizen van de regering ter beschikking zijn, ook voor mij, behorend tot een religieuze gemeenschap in Syrië!). Zelfs in deze verschrikkelijke oorlog zorgt hij dat de broodprijs heel laag blijft. Hoe kan zo iemand plots door iedereen gekend zijn als een massamoordenaar van eigen volk? En hoe is het mogelijk dat Syriërs daar zelf niets van weten? Bijna iedere familie heeft een of meerdere doden te betreuren wegens deze gruwelijke oorlog. Zouden zij echt niet weten hoe, door wie en waarvoor hun kinderen gedood werden? Denk jij echt dat zij hun informatie moeten krijgen over hetgeen hier gebeurt van het bij de terroristen aanleunend Observatorium voor de Rechten van de mens, een éémansbedrijf in Londen? Ik denk dat meer dan honderdduizend soldaten werden gedood. Tweemaal heb ik een viering van het volk voor zijn “martelaren” mogen meemaken. Dan voel je doorheen de diepe pijn de fierheid van een volk, zijn heldenmoed, de eenheid en offerbereidheid van het Syrische leger (zo onder-betaald in vergelijking met de terroristen!).
    Hoe zou het komen dat het volk hem met een overweldigende meerderheid tot president gekozen heeft? Ook de vluchtelingen in het buitenland kozen massaal voor hem, tenminsten in de landen waar ze mochten kiezen (een democratisch recht dat het Belgische “regime” niet toeliet!) Ken jij een westers staatshoofd dat door de brede lagen van de bevolking zozeer gedragen wordt? Ik heb ook nog nooit een westers staatshoofd gezien dat door het volk zo wordt onthaald wanneer hij na een aanslag ergens de getroffen bevolking in gewoon burgerpak gaat bezoeken. Er zijn oude vrouwen die hem zo omhelzen dat ze hem bijna vesmachten en er is geen militair in de buurt om hem te beschermen (verderop natuurlijk wel). En weet wel dat er geen volmaakte regeringen of staatshoofden bestaan.
    Hoe zou het komen dat je hier in Syrië vooral de foto’s van twee personen ziet, die geëerd worden als de echte beschermers en redders van het volk? Op vlaggen en huizen zie je Bachar al Assad en Putin! Hoe komt het dat er in Syrië zulk een grote eenheid is tussen de bevolking, het leger, de regering en de president? Daarom zal het land ook kunnen standhouden tegen een halve wereld die hier illegaal komt bombarderen. Hoe kan een leger dat voor meer dan 70% uit straffe moslims bestaat, soennieten, zo achter zijn presdent staan, die maar een Alawiet is? Hoe kan een man die zulk een gruwelijke dictator van zijn volk zou zijn in een land dat helemaal overhoop ligt en met terroristen is bezaaid, langer dan twee weken in leven blijven? Als er ook maar iets van waar zou zijn van al wat je schrijft, is dit totaal onmogelijk.
    Ik zou liever bij een goede tas koffie eens van gedachten willen wisselen maar dat is helaas (nog) niet mogelijk. Inmiddels vraag ik je wel eens ernstig na te denken en afstand te nemen van de hersenspoeling die het westen dagelijks over je heen kapt, opdat je het moorden en vernietigen van land en volk in Syrië door het westen niet verder zou steunen. Weet dat ook jij als christen een verantwoordelijkheid hebt. Je mag niet blijven meehuilen met de wolven in het bos. Je hebt de plicht om de waarheid te dienen en aan de kant van de onschuldige slachtoffers te staan, zoals wij hier trachten te doen. Het zijn uiteindelijk de leugens die de tragische lijdensweg van het Syrische volk doen voortduren. Vraag het nu aan de duizende geredde burgers in Aleppo en zij zullen je precies het tegendeel vertellen van al wat je tot heden hebt gehoord en gelezen. Aan u de keuze. Met wat je zegt en denkt, blijf je ofwel de moordenaars steunen ofwel kies je resoluut de kant van de onschuldige slachtoffers en dan wordt je door hen die “politiek correct” zijn, streng terecht gewezen, zoals jij nu met mij doet.
    Tot slot nog dit. Juist nu op maandag 12 december 2016 schrijft paus Franciscus een brief met sympatie- en steunbetuiging aan president Bachar al-Assad, welke afgegeven werd door de apostolische nuntius Mario Zenari, die inmiddels kardinaal geworden is. Weet jij of een paus ooit een sympatie- en steunbetuiging gestuurd heeft aan Stalin of Hitler?
    Dank voor uw gebed voor mij en voor ons. Ook ik wil u en de uwen in mijn gebed gedenken.
    Van harte
    P. Daniel”

    17-12-2016 om 09:19 geschreven door Gust Adriaensen


    15-12-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Rome Reports in gesprek met kardinaal De Kesel

    Rome Reports, had een interview met kardinaal De Kesel.

    Rome Reports (RR) is een jong, internationaal, onafhankelijk en privépersagentschap met zetel in Rome en gespecialiseerd in dagelijkse berichtgeving over de paus en Vaticaan.

    Hun wekelijkse, een half uur durende nieuwsoverzicht wordt wereldwijd druk bekeken. De titel van de reportage over kardinaal Jozef De Kesel is een citaat van de aartsbisschop van Mechelen-Brussel: Amoris Laetitia (de postsynodale exhortatie over de liefde in het gezin) heeft de toon waarmee we de problemen aanpakken veranderd.

    RR noemt de kardinaalscreatie van mgr. Jozef De Kesel niet meteen een verrassing. De aartsbisschop van Mechelen-Brussel wordt doorgaans kardinaal en bovendien zit mgr. De Kesel perfect op de lijn van paus Franciscus. Wat de keuze wel bijzonder maakt, zijn volgens RR de terroristische aanslagen in Zaventem en Brussel (dat volgens het persagentschap beschouwd wordt als een van de belangrijkste broedplaatsen voor islamistische terreur). Het is daarom begrijpelijk dat paus Franciscus een signaal wilde afgeven aan de Belgische katholieken dat hij met hen is in deze moeilijke tijden.

    Probleem van maatschappelijke uitsluiting

    RR wijst erop dat de manier waarop kardinaal De Kesel het probleem van de terreur aanpakt, heel nauw aansluit bij paus Franciscus. Hij heeft vooral oog voor het probleem van de uitsluiting. 'Ik zie het in België, ik zie het in Brussel, zegt kardinaal De Kesel in de reportage. Het is een groot probleem. Te veel mensen hebben geen werk. Immigranten ook ... Geen werk, geen onderwijs. Ze voelen dat ze niet echt deel uitmaken van de samenleving. ‘De maatschappij zorgt niet voor ons’. Zodra dit gevoel ingang vindt, worden mensen makkelijk het doelwit van een fundamentalistisch discours.
    Het is geen religie die wordt geradicaliseerd, maar eerder radicalisme dat in religie een manier vindt om zichzelf uit te drukken.'

    Amoris Laetitiae

    Op de vraag van RR of hij zich kan vinden in de kritiek van sommige katholieken dat de Kerk zich met Amoris Laetitia al te toegeeflijk opstelt tegenover bv echtgescheidenen antwoordt kardinaal De Kesel: 'Het is niet zo dat de paus de leer van de Kerk heeft veranderd, wel de toon waarmee hij problemen aanpakt. Ik bewonder hem daarvoor erg. Veel mensen hebben het gevoel dat de Kerk hen veroordeelt, dat ze geen lid meer zijn van de Kerk en ze lijden daar sterk onder. Ik denk dat met Amoris Laetitia de paus deze mensen, met heel zijn hart, duidelijk heeft gemaakt dat zij, wat er ook gebeurt, hoe dan ook lid zijn van de Kerk en verenigd zijn met de Kerk. De exhortatie is heel goed ontvangen.'

    (Nieuw Kerknet)

    Klik op onderstaande link.

    Bijlagen:
    https://youtu.be/tjNSWK9Sc-E   

    15-12-2016 om 16:47 geschreven door Gust Adriaensen


    14-12-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toch een toekomst voor het polderdorp Doel?
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Volgens krantenberichten zou de Vlaamse regering broeden op alternatieven voor de Antwerpse havenuitbreiding. In die scenario's zou de totale verdwijning van het polderdorp Doel niet nodig zijn.

    Hopelijk is er nog een toekomst voor Doel. Maar een eventuele redding van het dorp (zal het een leefbaar dorp zijn?) neemt de afschuw niet weg voor de al tientallen jaren durende en systematische vernietiging van het polderdorp, gepleegd door politici en in het bijzonder de Antwerpse havenbaronnen.

    In 2007 en 2008 schreef ik op mijn blog Rasp al het volgende: 'Een dorp bewust al dan niet doen verdwijnen , is niet zo maar een economische, technocratische beslissing. Ze heeft in essentie met ethiek te maken, met respect voor verleden, heden en toekomst van een gemeenschap. Politici die van mening zijn dat met het vergoeden van de getroffen families de zaak opgelost is, bezondigen zich aan een extreme materialistische kortzichtigheid. En zij dragen de zware morele verantwoordelijkheid voor het vernietigen van een leefgemeenschap, voor het ontwortelen van honderden mensen. '

    14-12-2016 om 20:01 geschreven door Gust Adriaensen


    12-12-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Fort Europa

    In zijn maandagse column maakt Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, een boeiende vergelijking tussen enkele werken, in het bijzonder de 'Besloten Hofjes' en 'Het Schuttersfeest' van de meester van Frankfurt',  die te zien zijn op de prachtige tentoonstelling 'Op zoek naar Utopia' in het museum M in Leuven, en de huidige westerse houding tegenover vreemdelingen en vluchtelingen.

    Terwijl niemand staat te dringen om het rijke, innerlijke leven van de hortus conclusus van de zusters binnen te gaan, vergapen vele mensen zich in 'Het Schuttersfeest' aan het uitbundige feest dat zich achter het hek afspeelt. Maar zij mogen niet meedoen, zij geraken niet binnen.

    'Vreemdelingen niet toegelaten', schrijft Torfs. Net als nu in Europa en Amerika.

    Dat klopt niet helemaal. Het Westen, wij, hebben helemaal geen probleem met vreemdelingen, van welke kleur of cultuur ook, als ze maar rijk genoeg zijn. In materieel opzicht. Dan worden ze met open armen ontvangen. Voor arme vreemdelingen blijft het hek gesloten. Die armoedzaaiers mogen creperen voor het gesloten hek, voor de hoge westerse muren.

    Ooit wordt ons daarvoor de rekening gepresenteerd. Daarvan ben ik overtuigd. Of is de afrekening al bezig? De migratiegolven zullen  massaler en intenser worden. Zijn we al verwikkeld, zoals paus Franciscus al herhaaldelijk beklemtoond heeft, in een Derde Wereldoorlog, die zich 'in stukjes' afspeelt?





    12-12-2016 om 08:12 geschreven door Gust Adriaensen


    11-12-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Belgische banken investeren in kernwapens
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De Belgische bank KBC heeft tussen januari 2013 en augustus 2016, 117 miljoen euro geïnvesteerd in kernwapens.

    Dat blijkt uit een rapport van vredesorganisatie PAX.

    Ook BNP, Parisbas Fortis, ING en Deutsche Bank, buitenlandse banken met activiteiten in ons land, staan op de zwarte lijst van PAX.

    11-12-2016 om 15:47 geschreven door Gust Adriaensen


    10-12-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Leugen en volksverlakkerij'

    N-VA-voorzitter Bart De Wever beweert dat in de visumaffaire, de rechters in de fout zijn gegaan.

    Advocaat  Fernand Keuleneer reageert onomwonden:  "Het is een ordinaire leugen en volksverlakkerij om te beweren dat rechters hier in de fout zijn gegaan".

    10-12-2016 om 11:26 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/49
    Vrijdag 9 december 2016
    Een kluis in de Syrische woestijn
    In onze tuin met duizenden vruchtbomen, - een terrein van ongeveer 40 hektaren, - zijn verschillende plaatsen voorzien voor een kluis. Een hiervan wordt nu klaar gemaakt. Voorheen was het een schapenstal en daarna een hondenhok, 2 op 4 m groot. De kudde schapen wordt echter aanzienlijk uitgebreid en daarvoor is een nieuw en groot hok in aanbouw verder op. Ook de honden zijn verhuisd. Het dak van het hok is gelijk met de begaanbare grond. Vóór het hok is er een kuil en zo kom je langs het poortje binnen. Met man en macht hebben de fraters mest, zand en stenen uit het hok gehaald zodat een volwassen man hierin nu kan rechtstaan. We hebben een houtkacheltje geïnstalleerd. Op het terrein is er voldoende hout te vinden. Het moet alleen verzameld worden en op maat gekapt of gezaagd. Met een traktor en een aanhangwagen zijn we even rond het terrein gereden om grote stenen te verzamelen. Hiermee kan nog een koepel gemaakt worden voor een mini-kapelletje en een eenvoudig muurtje. Er is geen enkele vergunning nodig en ook geen bouwpremie. Het leven in de woestijn is simpel en blijft verbonden met de grond waaruit God de mens gevormd heeft. Twee fraters zijn nu in retraite. Zij doen hun gewone werk, zonderen zich af, nemen meer tijd om te bidden en eten op hun kamer. Als de kluis klaar is en de stank voldoende verdreven, kan een van hen hierin zijn intrek nemen. We hebben de kluis alvast ingewijd. Op een avond zijn we er gaan eten. Het was pikdonker en we hadden een pillamp nodig. Met kaarsen lukt het ook. Enkele stenen op de zandgrond dienen als zitbank. Het houtkacheltje brandt heerrlijk. Brood en thee, enkele restjes kip en wat stukjes witte kool en tomaat. Wat een heerlijk avondmaal en wat een aangenaam verblijf. Vooraleer te vertrekken hebben we er nog een rozenhoedje gebeden. In de muur kunnen de stenen zo geschikt worden dat er een schap is. Houtblokken kunnen dienen als stoel en tafel. Ja, voor deze kluis zijn er nog belangstellenden. Sommigen dromen er al van om na de oorlog zo in de bergen te gaan leven. Misschien kan deze kluis zelfs ooit dienst doen voor buitenstaanders: een overspannen manager, een depressieve leraar of een overijverige ambtenaar die dringend aan rust toe is. Een goedkope, efficiënte therapie en een praktische weg naar mystiek. En vermits een mens langs de mystiek contact krijgt met de diepere werkelijkheid (van zichzelf, van de wereld en van God), is er niets zo praktisch als de mystiek... in deze kluis.
    Inmiddels hebben enkelen van ons een mekwaardige ontmoeting gehad met een zekere Nazaar, een Druus uit Sweida (Z Syrië, bij Jordanië). Druzen zijn een soort combinatie van moslimssekte met boeddhisme. Hij kan noch lezen noch schrijven en is de eenvoud zelfve. Hij heeft nooit iets van het evangelie gehoord. Hij heeft een verschijning gehad van Jezus en zijn lijden meebeleeft, dat hij tot in detail vertelt. Zijn verhaal hebben we op mobile opgenomen. Verschillende verhalen uit het evangelie kent hij nu tot in de kleinste bijzonderheden. Er zijn menigten mensen die met hem komen bidden, velen worden voorbereid en gedoopt. Als wij er niet genoeg in slagen Jezus te verkondigen, zal Hij zichzelf openbaren aan vreemde volkeren om zijn Wederkomst voor te bereiden.
    8 december 2016
    Op deze feestdag van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria hebben we feestelijk de bevrijding van Aleppo gevierd. Neen, het is eigenlijk nog niet zo ver maar de bevrijding is onomkeerbaar. Van Amerikaanse zijde deed John Kerry nog een verwoedde poging. Hij wilde wel meehelpen aan de uitdrijving van de al-Nousra en andere terroristen op voorwaarde dat de “gematigde rebellen” mochten blijven. Het antwoord van de Russen was duidelijk: iedereen die land en volk met wapens bestrijdt beschouwen we als terrorist. Morgen zullen militaire en diplomatieke specialisten van Rusland en de VS verder overleggen in Génève. Uiteindelijk zal de coalitie van Syrië de overwinning behalen: met Rusland, Iran, Hezbollah. Bovendien helpen nu ook de Chinezen omwille van de Ouïghour djihadisten uit de provincie Xingjiang (West China). Minstens 80.000 burgers uit Oost Aleppo kunnen nu de werkelijheid vertellen en de maskers afrukken van de westerse oorlog tegen Syrië. De plannen van Nicolas Sarkozy, Alain Juppé, François Hollande, Laurent Fabius, Manuel Valls, Turkije, de NAVO, de VS, Israël (dat om de 3 maand Syrië bombardeert), de golfstaten ... gaan niet door. Oost Aleppo wordt niet de oninneembare burcht van de djihadisten die vandaar hun broodheren kunnen aanbieden wat ze maar willen. Aleppo blijft Syrisch. De internationale coalitie onder leiding van de VS tracht elders nog verwoestingen aan te brengen zoals ze het gans de oorlog al heeft gedaan. Gisteren werd de residentiele wijk al-Msheirfeh (N. Raqqa) gebombardeerd waarbij tientallen burgers werden gedood. Deze coalitie blijft dood en vernieling zaaien maar de uiteindelijke bevrijding van Syrië is in zicht, hoeveel lijden dit ook nog mag meebrengen. En terwijl de grote tenoren van de wereldpolitiek eensgezind Syrië, Rusland, Iran en de Hezbollah veroordelen om hun zogenaamde “oorlogsmisdaden” kunnen tienduizenden burgers uit Aleppo vertellen wie de echte criminelen zijn en wat zij omwille van hen de voorbije jaren hebben meegemaakt.
    Duel UK-Rusland
    De op handen zijnde totale bevrijding van Aleppo is aan niets of niemand anders te danken dan aan de efficiënte humanitaire, politieke en militaire acties van Syrië en Rusland (geholpen door de Hezbollah en Iran). Terroristen krijgen de kans om de wapens neer te leggen en vrij te vertrekken (wat de meesten weigeren), er wordt gewerkt aan de verzoening onder de groepen en iedere dag zorgen Syrië en Rusland voor uitgebreide humanitaire hulp: voedsel, kleding, medicamenten (vergeet ook niet onze enorme keuken – dank zij de onverdroten inzet van moeder Agnes-Mariam - die aan meer dan 25.000 mensen een warme maaltijd bezorgt, vijf dagen in de week, mede dank zij jullie steun uiteraard, waarvoor hartelijk dank! Er is nu weer voldoende steun om alvast tot Kerstmis door te gaan. Ook daarna zal het nog nodig zijn). Dat de terroristen nu in gevaar zijn en overwonnen dreigen te worden, zint het westen helemaal niet. Het westen blijft alles proberen om deze bevrijding te verhinderen en te beletten dat Rusland en Syrië met zijn leger en president Assad hiermee een grote overwinning behalen. De meest radicale terroristen (10 %) dreigen niet alleen de bevolking om te brengen maar ook de eigen strijders die zich willen overgeven. De bevrijding van meer dan 80.000 burgers, waaronder tienduizenden kinderen, door Rusland en Syrië, was helemaal niet de bedoeling van het westen. De ministeries van buitenlandse zaken van de VS, UK en Frankrijk willen daarom nieuwe sancties opleggen aan Rusland en Syrië. Vanuit de Engelse (en andere) elite zijn al straffe oproepen gekomen, nl. om desnoods de Russen en de Syriërs te bombarderen. En zo heeft de nieuwe Engelse eerste minister, Theresa May namens haar regering scherpe kritiek geleverd op de acties van de Russen in Aleppo. Hierop heeft majoor generaal Igor Konashenkov, woordvoerder van het Russisch ministerie van landsverdediging vorige zaterdag aan deze madam Trees een pittig antwoord gegeven in deze zin: als je de terroristen niet wilt of kunt bestrijden en als je gedurende gans deze oorlog nog geen gram humanitaire hulp gegeven hebt aan de lijdende bevolking, ga dan ten minste uit de weg staan van hen die het wel willen en kunnen doen!
    Pikant detail. Inmiddels hebben terroristen, gesteund door de UK, Frankrijk en de VS, een mobiel hospitaal vernietigd waarbij onder meer twee Russische artsen het leven lieten. Igor Konashenkov: “We weten precies wie de gegevens over dit Russische mobiel hospitaal aan de terroristen heeft doorgespeeld”! De reactie van Poetin is dan ook duidelijk: zij namen geen deel aan de oorlog, zij kwamen enkel gewonden verzorgen en werden doelbewust gedood; geen enkele internationale organisatie heeft deze misddaad veroordeeld, wij zullen dit nooit aanvaarden. Wanneer Poetin zegt dat deze laffe misdaad niet vergeten wordt, heeft dit ook gevolgen. Vraag het maar eens aan Erdogan. Verder is er ook nog een hoge Russische adviseur in Aleppo door een aanval van terroristen om het leven gekomen.
    VS en de NAVO

    In een nieuw boek (Daniele GANSER, Illegale Kriege. Wie die Nato-Länder die UNO sabotieren. Eine Chronik von Kuba bis Syrien, 2016) kun je lezen hoe de NAVO en de VS samenwerken met de djihadisten om de Syrische president Assad ten val te brengen. Jürgen Todenhöfer geeft commentaar (blz. 297-298) op een geheim rapport van de DIA (2015): “De salafisten, de moslimbroeders en al-Qaida in Irak (AQI, de toekomstige islamitische staat) zijn de voornaamste krachten achter de revolutie in Syrië ... Een laureaat van de Nobelprijs voor de vrede (Obama) als peter van het terrorisme! Het westen aan de kant van het internationaal terrorisme! Een promotor van het internationaal terrorisme die helemaal op de hoogte is...” aldus de commentaar van Todenhöfer. De media hebben het document vlug doen verdwijnen.

    Wie meer geduld en tijd heeft dan ik, kan de uiterst boeiende geschiedenis bestuderen hoe de NAVO een heel netwerk van versnipperaars heeft opgericht om de waarheid er door te draaien en alleen hun leugenmachine te laten werken. De waarheid wordt dan veroordeeld als samenzweringstheorie of Russische propaganda. Zo ging het met de waarheid over de aanslagen van 9/11 in New York, over de eigenlijke drijfveren van de “Arabische lente”, over de zogenaamde volksopstand in Syrië, over de zogenaamde Russische agressie in Oekraïne en de Krim (de westerse staatsgreep verdween in de versnipperaar) en nu zouden het Russische agenten zijn die de campagne gevoerd hebben voor de presidentsverkiezingen van Trump (alsof de VS een bananenrepuliek is!) Na de geplande aanslagen van 9/11 in Manhattan volgenden in ieder geval een reeks geplande noodtoestanden, repressies en oorlogen... (Thierry Meyssan, La campagne de l’OTAN contre la liberté d’expression, Réseau voltaire, 5 december 2016). Zo bleven in de openbare opinie alleen de leugens leven over de “massavernietigingswapens” van Saddam Hussein en zijn “banden met al-Qaïda”, de “atoowapens van Iran”, de “massamoorden” van M. Kadhaffi, de “chemische bomvaten” en “de duizenden gemartelde Syriërs” van Assad, de “invasie van de Russen” in Oekraïne. En wie over de misdaden tegen het Palestijnse volk durft spreken is een ”antisemiet”. De EU heeft inmiddels een resolutie aangenomen om de informatie vanuit Rusland te verbieden. Wat het westen eens verweet aan de oude Sovjet-Unie, doet het nu zelf in de vorm van de meest strikte censuur. “Sinds het Clinton regime werden door westerse regimes meer oorlogsmisdaden gepleegd dan door nazi-Duitsland... Niet één westerse oorlogsmisdadiger werd hiervoor ooit verantwoordelijk gesteld” (dr. Paul Craig Roberts, La “guerre au terrorisme” par l’occident est en même temps une guerre contre la vérité, mondialisation.ca, 5 december 2016).

    “De desinformatie is wellicht het grootste kwaad dat de media kunnen aanrichten omdat het de opinie in één richting brengt en een deel van de waarheid weg laat” (Paus Franciscus in een interview vorige woensdag met ons christelijk weekblad Tertio).

    (Een vriend stuurde me deze korte en krachtige youtube: https://www.youtube.com/watch?v=cVhDBy6prTY. Sheich Imran Hosein over de hersenspoeling van de media en het verzet van het Amerikaanse volk dat voor president Trump koos).


    Het wordt spannend

    De nieuwe Amerikaanse president is geen voorbeeld van goed moreel gedrag. Dat was meteen voor iedereen al duidelijk. Het voordeel hiervan is dat we geen jaren moeten wachten todat er onverwachts lijken uit de kast vallen. Daar houden we ons ook niet mee bezig, evenmin als met zijn politiek op zich. Wie zijn wij om te oordelen of te veroordelen? We begrijpen dat hij de waanzin van een wereldoverheersing wil afzweren en dat is de hoop op vrede voor Syrië en voor heel onze planeet. Nogmaals, Donald Trump met zijn drie huwelijken, twee echtscheidingen en zes kinderen is geen model van onbesproken gedrag. Wel blijft hij boeien met zijn ongezouten kritiek op het politiek correcte bedrijf. En dat kan, zo menen wij, een grondige en dringende zuivering brengen in de geopolitiek.

    Zo heeft hij nu Ben Carson benoemd tot minister van huisvesting en stedebouw. Deze man is de zoon van een ongeletterde, gescheiden moeder uit een zwarte armenwijk. Hij heeft zich opwerkt tot een van de beroemdste neuro-chirurgen ter wereld. Hij is zowat de incarnatie van de Amerikaanse droom. En nu komt het. Hij is tegen abortus, vergelijkt homoseksualiteit met bestialiteit, gelooft niet in de opwarming van de aarde door menselijke activiteit en evenmin in het dogma van de evolutieleer. Hiermee hebben we nog eens een man met een gezonde kijk op het leven, dus volkomen “politiek on-correct”. Wettelijke abortus is massamoord en de allergrootste bedreiging voor de wereldevrede. Een huwelijk onder mensen is een verbintenis tussen één man en één vrouw, die kinderen kunnen verwekken en zo een gezin vormen als basis van iedere gezonde maatschappij. Alle pogingen om deze werkelijkheid te ontwrichten leiden tot de grootste ellende. Een gewone sterveling zoals ik en sommigen van jullie, kunnen geen gefundeerd oordeel vellen over de opwarming van de aarde en wat daarmee samenhangt. Het heeft me wel vanaf het begin verwonderd dat het politiekers waren die meteen hiervan gebruik maakten om wereldwijd draconische maatregelen te nemen en aan alles en iedereen zware taksen op te leggen: verkeer per auto, trein, schip, vliegtuig en alle menselijke productiviteit of activiteit. Als klap op de vuurpijl vertellen serieuze wetenschappers ons dat de aarde op lange termijn altijd perioden gekend heeft van opwarming en afkoeling, zoals dat ook het geval is bij andere planeten, waar geen mensen wonen. Dit komt door de wisselende activiteit van de zon. Overigens heeft Trump nog een fameuze klimaatcriticus aan het hoofd gezet van het milieuagentschap, nl. Scott Pruit, procureur-generaal van Oklahoma. En wat de evolutie betreft is er zeker enige ontwikkeling mogelijk in het menselijk lichaam, maar er is geen enkele overgang mogelijk van dierlijk leven naar menselijk bewustzijn, zoals onze beste geleerden (b.v.professor Jérôme Lejeune) uitdrukkelijk leerden. Een dier kan nooit “geleidelijk”, “per toeval”, “plots” of “zomaar” menselijk bewustzijn krijgen, nu niet en ook niet over miljoenen jaren. En een computer met bewustzijn is een absurditeit. Dat begrijpt ieder gewoon mens. Wanneer een excellentie openlijk meent te moeten verkondigen dat hij er geen moeite mee heeft dat hij van een aap zou afstammen, dan nemen wij daarvan welwillend akte. We zouden hem wel uitdrukkelijk willen vragen daaraan zijn gedrag niet aan te passen, want wij willen als mensen blijven leven. Kortom, Ben Carson, Scott Pruit en mogelijk anderen in de Trumpploeg kunnen ons misschien helpen bevrijden van dwaze ideologieën, - die allemaal na een tijd uitsterven - om terug te keren naar de werkelijkheid die blijft (en hiervoor zou ook onze kluis nog kunnen dienen!).

    Wie geïnteresseerd is in de voorhistorische mens in een grot en met behulp van een doos met beentjes het leven en de dagorde van dit oerwezen tracht bij elkaar te fantazeren (bv. met een knots iedere dag zijn vrouw afranselen, op jacht gaan...), doet er goed aan kennis te nemen met de werkelijkheid van een “God in de grot” om de waarheid van Kerstmis te raadplegen. God die ons lief heeft, is zelf Mens geworden om ons te verlossen. Hij nodigt ons uit om ons met heel ons wezen naar Hem te keren, want in Hem alleen vinden we ons volkomen geluk en het heil van deze wereld. Jezus zegt: “Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven”. Waarom elders zoeken? Een kerststal voor allen en overal!
    Nog een Zalige Advent.

    P. Daniel

    10-12-2016 om 11:01 geschreven door Gust Adriaensen


    09-12-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ondermijning van ons democratisch systeem

    Een frontale botsing tussen de regering, nauwkeuriger: regeringspartij N-VA,  en de rechterlijke macht betekent gewoonweg een ernstig gevaar voor ons democratisch systeem. Dat is namelijk gebouwd op de scheiding der machten.

    Het onderscheid tussen de wetgevende en de uitvoerende macht is al langer sterk aan het verwateren, vooral door de particratie in al zijn kwalijke vormen. Het functioneren van de rechterlijke macht was tot nu toe voor vele burgers duidelijker zelfstandig, ook ten aanzien van de uitvoerende macht.

    Dat de machtigste en grootste politieke partij van België, de N-VA , nu frontaal de rechterlijke macht aanvalt, is een kwalijke zaak, en zegt schrikbarend veel over het democratische bewustzijn van De Wever en co.

    Niemand in de magistratuur kan bezwaar hebben tegen het uitputten van alle rechtsmiddelen door Francken. Maar de misprijzende manier waarop de Vlaamse nationalisten, met op kop De Wever, proberen de rechtsmacht te diskwalificeren, mag door geen enkele democratische partij of democraat geduld worden.

    09-12-2016 om 09:33 geschreven door Gust Adriaensen


    08-12-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.The making of the president
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Ignaas Devisch schetst in De Standaard een scherp en sinister portret van de toekomstige Amerikaanse president. De auteur vermeldt de ultrarechtse haatzaaiende tv-zender Fox News als een van de belangrijkste oorzaken van de massale steun voor Trump.

    Maar de invloed en de verantwoordelijkheid van de media in het algemeen bij verkiezingen, zijn ontzaglijk. De journalisten kunnen een politicus breken. Maar ze kunnen hem ook maken. Trump heeft het dankzij de media tot president geschopt. Zij dragen een verpletterende verantwoordelijkheid in the making of this president, een onevenwichtige, narcistische én gevaarlijke man.

    08-12-2016 om 08:55 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Weerloze screenzombies

    Theo Compernolle in 'Brein -Ontketen je brein in een digitale wereld':

    'De gretigheid waarmee sommige onderwijsinstellingen het gebruik van tablets en dergelijke door de strotjes rammen, staat niet in verhouding tot het bewustzijn van de gevaren ervan. Omgaan met sociale media zou bijvoorbeeld in elke school een (hoofd)vak moeten zijn. Het wordt hoog tijd dat dat onderwijzers en ouders dit goed beseffen, willen we van de volgende generaties geen weerloze screenzombies maken.'

    08-12-2016 om 07:30 geschreven door Gust Adriaensen


    06-12-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Inkomensongelijkheid

    Historicus Bas van Bavel:

    'In Nederland wordt iedere euro die met vermogen wordt verdiend, voor 8 à 9 procent belast. Iedere euro die met arbeid wordt verdiend, wordt voor 35 tot 40 procent belast.'

    06-12-2016 om 07:27 geschreven door Gust Adriaensen


    05-12-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Geloof en wetenschap

    In een essay, dat hij opstelde en voorlas tijdens de viering in Rome van de priester-wetenschapper George Lemaître, grondlegger van de oerknaltheorie, formuleert Rik Torfs rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, op een heldere manier verbanden, verschillen en raakpunten tussen wetenschap en geloof.

    Ik kan me helemaal terugvinden in een zin als: 'Wetenschap hanteert letterlijke taal, religie symbolische. Wetenschap peilt naar het hoe, religie naar het waarom.' Terecht schrijft hij: 'Wie wetenschap verwerpt om het geloof, of geloof om de wetenschap, kiest tegelijk voor een gesloten visie op de discipline die hij wil verdedigen. Eigenlijk schuilt daar een gebrek aan vertrouwen in. Sombere wetenschap, die het ongeloof nodig heeft. Angstig geloof, dat de wetenschap als een vijand ziet.' Inderdaad.

    En het opmerkelijke is dat er nog maar weinig gelovigen zijn die de wetenschap verwerpen omwille van hun geloof. Des te meer wetenschappers lopen er evenwel rond die het geloof verwerpen en (soms agressief) bestrijden omwille van de wetenschap.En dat zijn niet alleen de Richard Dawkins's van deze wereld.Ook in ons lapje Vlaanderen lopen er dergelijke fundamentalistische en missionaire wetenschappers rond.

    05-12-2016 om 11:44 geschreven door Gust Adriaensen


    04-12-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Populariteitspoll

    RTBF en La Libre Belgique peilden naar de populariteit van een aantal politici. Daaruit blijkt dat Maggie De Block niet langer de populairste is. Zij moet Kris Peeters nipt laten voorgaan. Op plaats  drie en vier staan Bart De Wever en Charles Michel.

    04-12-2016 om 20:15 geschreven door Gust Adriaensen


    03-12-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/48
    Vrijdag 2 december 2016
    Flitsen uit het leven van de gemeenschap
    De twee Portugese journalisten zijn vertrokken, met een mengeling van dankbaarheid, tevredenheid en ontgoocheling. Ze hebben mooie reportages kunnen maken hier in de gemeenschap, vrij onze mensen aan het woord gelaten en het moslimgezin dat nog bij ons woont, kunnen interviewen. Ze maakten mooie opnamen in Ma’aloula. Dinsdag trokken we met hen en met nog een frater naar Deir Atieh, naar de kerk van abouna Paisios, de jonge en erg sympatieke orthodoxe priester die ons al enkele keren bezocht heeft en die graag heeft dat ook wij naar hem komen. Daar konden ze in de namiddag een opname maken van een zangkoor van jongeren in de mooi herstelde kerk. Ook deze kerk was door terroristen van binnen vernield. Na een week was de kerk weer proper en na zes maanden waren de iconen hersteld. Het is, zoals zo vele andere, een juweeltje van een oosters kerkje. Na de opnamen drongen de journalisten er op aan dat wij (de frater en ik) met hen en met onze twee chauffeurs ergens iets zouden gebruiken als avondmaal. Ik heb dit graag aanvaard en in een soort pizzeria hebben we gezellig gebabbeld en gegeten. Het begin is altijd indrukwekkend wannneer we vóór het eten hardop het Onze Vader in Arabische versie bidden, waar de moslim-eigenaars van de zaak alle respect voor betonen. Toch zijn onze journalisten ontgoocheld. Hun doel was een reportage te kunnen maken van de oorlog zelf of van een gevecht dat in volle hevigheid uitbarst. En dat hebben ze niet kunnen of mogen doen. Hiermee zouden al hun andere reportages des te beter tot uiting komen. Uit Syrië terugkeren en geen reportage van de oorlog zelf bij hebben, beschouwen zij als een mislukking. Het afscheid woensdagnamiddag was niettemin erg hartelijk.
    Normaal kan het hier vanaf september beginnen regenen. Nu heben we drie maanden op de eerste flinke regenbui moeten wachten. Er wordt ook sneeuw verwacht en de bergtoppen van het Anti-Libanongebergte zien al spierwit. Er moet daarom hard gewerkt worden aan het dichten van alle gaten en openingen in deze grote nieuwbouw. Er zijn enkele elektrische vuurtjes ter beschikking voor de Nigeriaanse broeders en enkele gemeenschappelijke plaatsen. Tevens is het de voorbereiding van het Kerstfeest. Het materiaal om kerststallen te maken wordt bovengehaald en verder overgelaten aan de inspiratie van de fraters. Immers “zonder een kerstkribbe is Kerst mis”! Tenslotte is het vooral de tijd van de geestelijke voorbereiding. Enkelen beginnen een retraite van stilte, werk en gebed.
    Aleppo: wenen van vreugde
    Aleppo is de tweede stad van Syrië, eens het cultureel en economisch hart van het land. Nu leven 1,5 miljoen mensen in West Aleppo, het deel dat gecontroleerd wordt door het Syrische leger. Dagelijks worden echter burgers gedood door raketten, beschietingen, mijnen, scherpschutters. Dat is de wijze waarop de terroristen, ruimschoots geholpen door westerse mogendheden, het land nog steeds klein willen krijgen. Deze humanitaire crisis krijgt geen enkele aandacht in de westerse pers. De informatie komt trouwens altijd hoofdzakelijk van het zogenaamde “Syrisch Observatorium voor de Mensenrechten” in Londen, een orgaan van de rebellen zelf. Steeds gaat het over O Aleppo, waar minder dan 200.000 burgers leven, geterroriseerd door de verschillende al-Qaïda groepen, maar door het Syrische leger omsingeld en bestookt en dat is voor het westen de echte misdaad. Mensen kunnen niet vrij vertrekken. Terroristen eisen veel geld (300 dollar) van hen die willen vertrekken, schieten op allen die vluchten, martelen hen of sluiten hen op in gevangenissen. Ze hebben de doorgangen vol mijnen gelegd. Hierover in de westerse pers geen woord. Alle aandacht gaat naar de zogenaamde “oorlogsmisdaden” gepleegd door Syrië en Rusland, die de bevolking beschermen. Zaterdag hebben het Syrische leger en de Russen 600 mensen kunnen bevrijden. De volgende dag 1.500 mensen. In een bliksemsnelle actie hebben ze nu de wijk Sakhour kunnen zuiveren van terroristen en mijnen, zodat duizenden konden vertrekken en de bevrijding van Alleppo nabij is.
    Het is een pijnlijke maar zekere weg van bevrijding geworden. Sinds de Russen in september 2015 op vraag van de Syrische regering kwamen helpen, werden Palmyra, Lattakia, Tartous en de luchtmachtbasis van Kuweiri bevrijd. Recent werd in O Aleppo de veiligheid hersteld in Massaken, Hanano, Jabal Badro, al-Hulluk, al-Haidaria. Met al-Sakhour is het kleine gebied, dat de terroristen nog in handen hebben, midden door gesneden. Hierdoor werden nu tienduizenden mensen bevrijd. Pierre le Corf, stichter van de enige Franse NGO die in W. Aleppo de bevolking helpt, vertelt hoe de mensen weenden van vreugde (https://www.youtube.com/watch?v=Xia4mR4DwUA). Zij zullen de westerse leugens ontmaskeren. Van Amerikaanse zijde vraagt John Kerry nu plots een nieuw staakt-het-vuren voor O. Aleppo. Om vrede te brengen? Te veel tekens wijzen in de tegenovergestelde richting. De Amerikaanse vraag naar een staakt-het-vuren wil verhinderen dat Aleppo bevrijd wordt. De totale bevrijding van Aleppo zal overigens nog even op zich laten wachten, minstens totdat de administratie van president D. Trump in de VS geïnstalleerd is. En dan zullen de haviken nog blijven ijveren voor oorlog. Inmiddels zal de zuivering van terroristen doorgaan. Tegelijk zorgen Rusland en Syrië voor de nodige humanitaire hulp én de verzoening. Terwijl de terroristen jammeren dat hun laatste mogelijkheden om hun gewonde jihadisten in een ziekenhuis te verzorgen, vernietigd werden, heeft Putin mobiele hospitalen voor de bevolking laten komen. Met gespecialiseerd medisch personeel kunnen daardoor meer dan 400 mensen per dag verzorgd worden.

    Het plan om de Syrische regering omver te werpen is voorbij. Steeds meer landen willen Syrië in zijn strijd tegen het terrorisme steunen. Nu komt er uitdrukkelijke steun van Irak, Pakistan, Egypte. Het plan van een onafhankelijk Koerdistan en een onafhankelijk Soennistan (N. Syrië en Irak) om Syrië in stukken te hakken (plan van Juppé en Hollande) gaat ook al niet door. Het Franse vliegdekschip Charles de Gaule, met veel allure naar hier gestuurd, is ondertussen aan een stille terugtocht begonnen, richting afzender. Van 1958 tot 1961 vormden Syrië en Egypte samen de Verenigde Arabische Republiek. Vandaar de twee sterren in de Syrische vlag. De Egyptische president Abdel Fattah al-Sissi zal geen moslimbroeders, door het westen gesteund meer toelaten. Hij wendt zich nu samen met Rusland tot Syrië. En zo zien we nu de volgende komische ontwikkeling.

    Frankrijk heeft 2 oorlogsbodems (amfibie Mistral) gebouwd voor Rusland. Elk van hen kan een bataillon van 400 à 900 man met volledige uitrusting herbergen. Omwille van Oekraïne en de Krim wilden de VS (die zelf de staatsgreep in Kiev hadden georganiseerd!) sancties tegen Rusland. President François Hollande, als trouwe schoothond van de VS en marionet van Saoedi-Arabië en Qatar, pleegde contractbreuk en verkocht de Mistrals aan Egypte. Omwille de huidige samenwerking tussen Egypte en Rusland in de strijd tegen de terroristen in Syrië, worden de Mistrals nu met de nodige Russische apparatuur uitgerust en door Russische officieren bestuurd. Hoe een dubbeltje rollen kan! Overigens is in Frankrijk de ene Frans de andere niet. De reputatie van François Hollande is tot een dieptepunt gedaald terwijl François Fillon alle kansen heeft om president te worden. De laatste verdedigt zo ongeveer over heel de lijn de tegengestelde politiek van de huiidige Franse president.

    Ook Israël heeft behoorlijk wat verwoest in Syrië. Toch ziet hety er naar uit dat het de bezetting van de Syrische Golan niet zal kunnen volhouden. Opnieuw heeft de algemene UNO vergadering met grote meerderheid geëist dat resolutie 497 van 1981 gerespecteerd wordt. Het met geweld bezetten van een grondgebied van een ander land, daar zijn wetten opleggen en zijn administratie vestigen is tegen het internationaal recht en tegen het UNO charter. Wat er ook van zij, Syrië zal blijven ijveren voor het herstel van de soevereiniteit van heel zijn land. En terecht.

    Ondertussen zijn er ontroerende verhalen vanwege de gewone soldaten die in Aleppo vechten (Modern Day Knights: Who are the Soldiers Fighting Terrorists in Aleppo, Sputnik, 29. 11. 16). Een man wiens huis gebombardeerd werd met nog tientallen doden als slachtoffers, was zo getroffen door de brutaliteit van de terroristen dat hij besloot zich op te geven voor het Syrische leger. Om de drie dagen gaat hij terug naar zijn vrouw en twee kinderen. Een andere man, wiens zoon vermoord werd omdat hij zich niet wilde aansluiten bij IS, wil nu in Aleppo tegen IS vechten als eerbetoon aan zijn zoon. Nog een andere kon in Raqqa uit het gebied van de IS vluchten en vecht nu in Aleppo met de onverwoestbare overtuiging: wij zullen IS verslaan (Modern Day Knights: Who are the Soldiers Fighting Terrorists in Aleppo?, Sputnik, 29/11/16.

    Op een slagveld zijn er uiteindelijk maar twee kampen. Dit geldt ook voor de oorlog tegen Syrië, al hebben de verschillende mogendheden die hier vechten, hun eigen belangen. Aan de ene kant staan de VS, NAVO, de golfstaten en hun uitgebreide vriendenkring. Zij willen de landen, volken en gemeenschappen in onderlinge strijd brengen met elkaar opdat één volk (VS-Israël) de alleenheerschapij zou kunnen uitoefenen over allen. Anderzijds is er de Syrische Arabische Republiek met haar geallieerden. Zij streeft naar de gelijkheid en harmonieuze samenleving van de verschillende volken en godsdiensten onder elkaar, zoals het (weliswaar met de nodige mislukkingen) al eeuwen was.

    Tot slot een overweging uit de eerste lezing van de eucharistie van vandaag, Jesaia 29, 19-21:
    “De armen vinden hun vreugde weer in God, de misdeelden in het land juichen om de Heilige van Israël. Dan is het gedaan met de verdrukkers, dan is het uit met de opscheppers; allen die zinnen op kwaad worden uitgeroeid: zij die door hun getuigenis anderen helpen veroordelen, die de rechters in de poort proberen te strikken, die onschuldigen door bedrog hun recht onthouden”.
    Nog een Zalige Adventstijd
    P. Daniel

    03-12-2016 om 13:57 geschreven door Gust Adriaensen


    01-12-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verloochening van het Nederlands

    Het toenemende gebruik van het Engels aan de universiteiten leidt onvermijdelijk tot een verschraling en 'verengelsing' van het Nederlands. Het toppunt van onverschilligheid of misprijzen voor de eigen taal wordt wel bereikt wanneer Nederlandstalige hoogleraars in het Engels lesgeven aan Nederlandstalige studenten.

    Het kan niet anders of vaak is het aan de Vlaamse universiteiten gebruikte Engels van een bedenkelijke kwaliteit. Nog bedenkelijker dan het Nederlands dat nogal wat professoren hanteren. Het is wrang om vast te stellen dat de generaties die enorme inspanningen hebben geleverd om het Nederlands tot officiële taal te maken én om een vlot en accuraat Nederlands op alle niveaus en in alle sectoren mondgemeen te maken, eraan zijn voor de moeite. Op grote schaal verloochenen de Vlamingen hun eigen taal.

    Kardinaal Mercier kreeg ooit de banbliksems van taalbewuste Vlamingen over zich heen, toen hij dat het Nederlands - eigenlijk bedoelde hij de Vlaamse dialecten- niet geschikt was als academische taal. En dus was er in zijn opvattingen en beleid geen plaats voor universitair onderwijs in het Nederlands, dat moest in het Frans gebeuren.

    Het Vlaanderen van nu geeft hem gelijk. Met dien verstande dat het Frans nu vervangen wordt door het Engels. Heel merkwaardig is ook dat die verdringing van het Nederlands zijn gang kan gaan in een periode dat Vlaamse nationalisten de touwtjes van land en regio in handen hebben.

    01-12-2016 om 16:42 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gebedsintentie van de paus voor december

    Paus Franciscus:

    'Moge het schandaal van de kind-soldaten stoppen'

    Bijlagen:
    https://youtu.be/tKLw4njxGxU   

    01-12-2016 om 16:01 geschreven door Gust Adriaensen


    28-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De selectieve verontwaardiging van barones Doornaert

    'De verontwaardiging van de weldenkenden (en zij bedoelt de westerse intelligentsia) pleegt selectief te zijn', schrijft barones Mia Doornaert, zelfverklaarde expert in internationale betrekkingen, in De Standaard, naar aanleiding van het overlijden van Fidel Castro.

    De verontwaardiging van Doornaert, expert in internationale betrekkingen, is al even selectief. Geen enkele intellectueel zal ontkennen dat Castro een dictator was, die de extreme onderdrukkingsmiddelen eigen aan zowel linkse als rechtse dictators gebruikte.

    Maar Doornaert heeft geen woord over voor de hervormingen van het Castroregime en vooral, zij zwijgt als vermoord over de voedingsbodem van de Cubaanse revolutie. De economische uitbuiting van het Cubaanse volk door de VS, de dictatuur en de corruptie van Batista, tot en met gesteund door de VS, ontsnappen merkwaardig genoeg aan het oog van de expert internationale betrekkingen.

    Is mevrouw Doornaert partieel blind? Of is zij verblind door een rechtse en extreem kapitalistische veramerikaniseerde mens- en maatschappijvisie, die haar ertoe brengen VS-uitbuiting en door de VS gesteunde dictaturen te vergoelijken?

    Is zij dan toch geen echte intellectueel?

    28-11-2016 om 15:56 geschreven door Gust Adriaensen


    26-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zit De Wever met de poepers?

    Volgens burgemeester Bart De Wever betekent de komst van Kris Peeters naar Antwerpen dat de kiezer bij de lokale verkiezingen van 2018 een duidelijke keuze krijgt: die tussen hemzelf of de totale omslag naar links. Want 'CD&V, da's niet meer het midden, hé,' zegt hij.

    De reactie van De Wever is gênant doorzichtig en inderdaad, zoals Peeters zei, erg ‘onwijs’.

    Het is een populistische poging om in Antwerpen te polariseren, het Antwerpse electoraat in een links en rechts blok op te delen, in de hoop dat hij daar electoraal garen bij spint. Eens te meer verdeelt de burgemeester bewust in plaats van te verenigen.

    Het is een extreme simplificatie van het Antwerpse politieke landschap. De Wever stopt SPA, Groen, PvdA en CD&V in één linkse zak (Open VLD is klaarblijkelijk quantité négligable) en plaatst zichzelf daartegenover als het Rechtse Heil. Gemakshalve houdt hij het veld winnende Vlaams Belang buiten zijn vizier en de rechtse zak.

    De Antwerpse burgemeester is duidelijk van zijn melk door de komst van de vice-premier. Anders zijn dergelijke vroege opstoot van verkiezingskoorts en brutale schoffering van een coalitiepartner in het stadsbestuur niet te verklaren .

    Dan geeft de reactie van Kris Peeters blijk van meer politieke beheerstheid en loyauteit voor de coalitie.

    26-11-2016 om 07:58 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Fidel Castro overleden
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De legendarische ex-dictator en ex-president van Cuba, Fidel Castro, is op 90-jarige leeftijd overleden.

    26-11-2016 om 00:00 geschreven door Gust Adriaensen


    25-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/47
    Vrijdag 25 november 2016
    Op bezoek
    Zaterdagavond was een bezoek gepland aan abouna Georges, de byzantijnse pastoor van Qâra. Wij stelden voor het avondeten zelf mee te brengen maar hij wilde ook een deel doen en zo gebeurde het. Uiteindelijk wilden de twee grote zonen (christenen) van een van onze werknemers ook mee met ons. Zij zijn goed vertrouwd met de pastoor en wilden hem en ons helpen. Wanneer we toekwamen was het al te laat om nog een wandeling te maken in het dorp. Het was al donker. We gingen eerst naar de kerk toegewijd aan de aartsengel Michael. De patoor wees op de schoonheid van zijn kerkje en drukte zijn dankbaarheid uit jegens de hl. Michael die hij al meerdere malen op bijzondere wijze als beschermer mocht ervaren. Hielden we samen een .gebedsdienst. Daarna genoten we met elf mannen van een goed avondmaal onder een drukke uitwisseling van gedachten. En zoals steeds bij dergelijke gelegenheden was het weer te vroeg tijd om terug te keren. Het was een mooie kennismaking voor de fraters die hier nog niet geweest waren.
    Onze Portugese journalisten hebben wel een mondelinge toestemming gekregen maar moeten nu nog wachten op de schriftelijke bevestiging. Ondertussen hebben ze op een avond enkele van hun beste reportages (van ’n half uur) over Portugal getoond. Echt mooi. Het was voor hen een gelegenheid om op een andere avond nog eens voor ons allen te koken, waar we ook dankbaar gebruik van gemaakt hebben. Van onze kant trachten wij hen te geven wat ze nodig hebben. En verder staat de nieuwbouw weer vol met allerlei medisch materiaal dat nauwkeurig moet gesorteerd en genoteerd worden. Tenslotte wordt er hard gewerkt aan het dichten van alle open gaten in het gebouw opdat we de koude een beetje buiten houden.
    Aleppo, van kwaad naar erger
    De hoogste militaire raad van het “leger van de verovering” (Al-Nousra, Al-Qaida), onder leiding van de Saoedische sjeich Abdullah al-Muhaysini heeft aan de bevolking van Oost Aleppo een “fatwa” opgelegd. Kinderen onder 14 j. en ouderen boven de 55 j mogen het gebied verlaten als ze 150.000 Syrische Lire betalen om de jihadisten te steunen. Voorheen hebben deze laatsten het volk al geterroriseerd, als menselijk schild gebruikt en voedsel aan waanzinnige woekerprijzen aan hen verkocht. Op 17 en 18 november was er in Oost-Aleppo een manifestatie tegen het verbod om de stad te verlaten. Het “leger van de verrovering” schoot 17 mensen dood en verwondde er 40. Tien mensen werden aangehouden en beschuldigd van het organiseren van dit protest. Zij werden naar een geheime plaats afgevoerd en ’s avonds geëxecuteerd. Verder worden in Oost-Aleppo door de jihadisten steeds meer chemische wapens gebruikt. Toch heeft de organisatie voor het verbod op chemische wapens (OPCW, Nobelprijs voor de vrede!) geen voet verzet om een onderzoek in te stellen. De Russen hebben wel hun experts ter plaatse gestuurd en het OPCW uitgenodigd mee te doen. Volgens de woordvoerder van het Russisch ministerie van landsverdediging, generaal Igor Konashenkov heeft de OPCW geweigerd mee te doen. (Als Syrië toch niet kan beschuldigd worden, hoeven ze blijkbaar geen onderzoek te doen). Inmiddels is het OPCW, na de nodige druk, wel bereid de “stalen” met de bewijzen van het gebruik van chemische wapens vanwege de Russen in ontvangst te nemen. Prof. Alastair Hay, toxicoloog van de universiteit van Leeds, zegt dat de chemische wapens die in Oost-Aleppo gebruikt worden, helaas uiterst efficiënt zijn, omdat de bevolking niets heeft om zich hiertegen te beschermen. Deze chemische wapens worden ook tegen het Syrische leger gebruikt.
    Van haar kant heeft het algemeen commando van het Syrische leger de jihadisten opgeroepen, de bevolking vrij te laten vertrekken (naar het gebied onder controle van het leger), de mijnen op te ruimen in de doorgangen die voorzien zijn voor het volk, de voedselvoorziening voor de bevolking toe te laten en toe te staan dat de zieken en gewonden geëvacueerd worden. Tenslotte wordt opgeroepen om gebruik te maken van het presidentieel decreet dat amnestie verleent aan strijders die de wapens neerleggen.
    Deze laatste voorstellen zouden eigenlijk vanwege UNO organisaties moeten opgelegd en gegarandeerd worden. Daarvoor dienen toch de organisaties van de Verenigde Naties. En wat zien we? Met de regelmaat van de klok komen er oproepen om de voedselvoorziening in gebieden door de jihadisten gecontroleerd te verzekeren. Uiteraard slaan de jihadisten dat voedsel aan voor zichzelf en de rest verkopen ze aan woekerprijzen. En dan protesteren internantionale organisaties dat de Syrische regering dit wil verhinderen. Vervolgens worden rapporten opgesteld waarin onder vage bewoordingen “Syrië en de rebellen” beschuldigd worden van het gebruik van chemische wapens. Verder hebben we vorige keer al vermeld hoe uitgerekend Saoedi- Arabië een resolutie mag indienen om de schending van de mensenrechten door Syrië aan te klagen! Hoog tijd om heel het gedoe van deze corrupte internationale politiek eens grondig door elkaar te schudden. Hopelijk zorgt Trump daarvoor.
    Een Trump-tornado ook in de internationale politiek
    Als raadgever voor de nationale veiligheid heeft Trump gekozen voor generaal Michael T. Flynn, die beschouwd wordt als de briljantste officier van de inlichtingendienst. Hij is een katholiek van Ierse oorsprong, gehecht aan de familie, een felle tegenstander van H. Clinton en Obama. Het jihadisme heeft voor hem niets te maken met de islam maar is een politieke ideologie. Hij was fel gekant tegen de steun aan IS en de terroristen in dienst van Saoedi-Arabië, Qatar en Turkije. Volgens hem moeten inlichtingendiensten zich niet verliezen in steeds meer gesoffistikeerde technieken maar samenwerken met anderen om een gezond inzicht en vooral overzicht te krijgen.
    Een aantal standpunten van de nieuwe president kunnen voor een aardverschuiving zorgen in de geo-politiek, tenminste als ze ook uitgevoerd (kunnen) worden. Van het allergrootste belang is het anti-interventionisme: niet tussenkomen in andere landen om hen te overheersen. Trump wil samenwerken met Rusland en de band met de NAVO wat losser maken. Putin heeft Trump al opgeroepen die concentratie van troepen aan de grens met Rusland terug te trekken als concreet teken van ontspanning. De NAVO heeft net 300.000 soldaten in staat van paraatheid gebracht om de confrontatie met Rusland aan te gaan. Jens Stoltenberg, secretaris generaal van de NAVO heeft al een pathetische oproep gericht aan Trump opdat de VS nu de NAVO niet in de steek zouden laten. Ondertussen wordt de verdeeldheid van de EU steeds groter. Er is enerzijds de oude druk om de sancties tegen Rusland te verlengen en er is anderzijds het gezond verstand dat zegt dat het economisch veel beter is zaken te kunnen doen met Rusland.
    Wall-Street, het Pentagon, de multinationals, de NAVO, de omgekochte media en de lobbies zijn de drijvende kracht achter een “nieuwe wereldorde”, een globalisatie, mondialisatie, een ultra liberale anarchie van neo-feodalisme of een neo-kolianisme als het ideologisch vergif van de elite en de nachtmerrie van de gewone mens. Het is een totalitair plan dat de soevereiniteit van landen, de eigenheid van volken, de rijkdom van rassen en talen wil uitwissen en nivelleren om aan allen een wereldorde op te leggen, waarvan enkele oligarchen de alleenheersers zijn. En de media zorgen er voor dat het rijk van de leugen steeds maar uitbreidt. Zij zorgden er voor dat iedereen “wist” dat Sadam Hussein vernietigingswapens had zodat Amerika het land mocht vernietigen, dat Kadhaffi zogezegd zijn eigen volk uitmoordde zodat VS en NAVO Libië in een chaos mochten storten, dat het Syrische leger in Ghouta een massale aanval met chemische wapens had uitgevoerd (in feite door de rebellen met behulp van de geheime diensten van buitenlandse mogendheden gepleegd), dat de Russen het lijnvliegtuig MH17 hebben neergehaald (waarvoor in feite Kiev verantoordelijk is, dat dus meteen aangesteld werd om het onderzoek naar deze aanslag te leiden, terwijl het neutrale Maleisie meer dan een half jaar geweigerd werd in de onderzoekscommissie). De media zorgen er ook voor dat nu iedereen “weet” dat het de Russen en het Syrische leger zijn die Syrië aan het verwoesten zijn. Trump is begonnen met het politiek correcte denken van dit rijk van de leugen te ontmaskeren. Hij heeft maandag een ontmoeting gehad met de grote Amerikaanse nieuwsankers, die zogezegd hun diensten willen aanbieden. In zijn gewone stijl heeft hij hen uitgescholden voor een bende leugenaars en ook de chef van CNN, Wolf Blitzer niet gespaard. Uiteraard gaan de machtigen waartegen Trump reageert ook actie voeren. Kenneth P. Vogel geeft verslag van een groep rijke en machtige Amerikanen, waaronder uiteraard George Sorros (de aanstoker van de protesten tegen Trump) die een echte politieke en economische oorlog willen voeren tegen de verkozen president, om de hun verworvenheden veilig te stellen.
    Volkeren staan op. De UK vraagt een Brexit, Nederland verwerpt de aanhechting van Oekraïne met de EU, Hongarije weigert te knielen voor Brussel, Moldavië en Bulgarije hebben zondag een uitgesproken pro-Russische president gekozen, in Frankrijk heeft de eerste ronde een overwinning opgeleverd voor François Fillon zodat hij kans heeft om president te worden. Hij is een man die én met Syrië én met Rusland wil samenwerken. En Trump heeft beloofd op zijn eerste dag als president het TPP (Trans Pacific Partnership) af te voeren om in eigen land opnieuw productie en innovatie aan te moedigen. Volkeren weigeren steeds meer de wil van een gulzige en oorlogszuchtige elite te dienen.
    Sommigen zouden misschien graag hebben dat ik ook eens de immorele fratsen uit het persoonlijke leven van de excentrieke en impulsieve Donald Trump in de verf zou zetten, die bovendien nog razendsnel van standppunt kan veranderen. Daar houd ik me nu echter niet mee bezig, hoewel ik ze ook niet goedkeur. Als het bloedvergieten en het verwoesten in het Midden Oosten zou stoppen zal ik al heel blij en dankbaar zijn.En als de grootmachten eensgezind de terroristen in Syrië opruimen, kunnen we uiteindelijk aan een normaal leven en een gewoon religieus leven beginnen. Ik geef toe, het is een beperkt gezichtspunt, maar voor ons meer dan de moeite waard om hiervoor dankbaar te zijn.
    P. Daniel

    25-11-2016 om 17:40 geschreven door Gust Adriaensen


    21-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De universiteit: vrij en ongebonden?

    In zijn maandagse column stelt Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, de retorische vraag: 'Wie anders dan de universitair is volledig vrij en ongebonden om over de toekomst na te denken?'

    Is die retorische vraag wel verantwoord? Wellicht gebruikt Torfs bewust het woord 'universitair' en niet 'universiteit', want voor de universiteit als instelling is vrijheid en ongebondenheid helemaal niet vanzelfsprekend.  Maar ook voor de universitairen, verbonden aan een universiteit, kan de kwestie van de 'onafhankelijkheid' niet afgedaan worden met een simpele retorische vraag.

    Rector Torfs, zijn stafleden en zijn academisch personeel, zijn niet 'volledig vrij en ongebonden'.

    Financieel, structureel  en organisatorisch, hangen zij met handen en voeten vast aan overheid en machtige privé-organisaties. 

    Universiteit en personeel kunnen niet anders dan functioneren binnen een sociale, culturele, religieuze, economische context. Die bepaalt in grote mate de manier waarop universiteit en universitairen een rol spelen op het publieke forum.

    Maak het concreet. Denk je dat bv. Torfs (of om het even welke andere rector) het aandurft op het publieke forum, de overheid of grote geldschieters, of belangrijke opdrachtgevers, tegen de haren in te strijken?

    En hoe zit het met de ethische verantwoordelijkheid van universitaire onderzoekers? Kan de universiteit, kunnen de universitaire wetenschappers, zomaar voorbijgaan aan moreel verwerpelijke, destructieve  technische toepassingen van het geleverde onderzoekswerk? Is dergelijk onderzoekswerk te verantwoorden?

    Neenee, rector Torfs. Er is een hemelsbreed verschil tussen het bewieroken van de universitaire vrijheid en onafhankelijkheid in een krantencolumn, en de harde economische en vaak onethische wetmatigheden waaraan universiteiten en universitairen zich (moeten) onderwerpen.

    21-11-2016 om 12:36 geschreven door Gust Adriaensen


    19-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/46
    Vrijdag 18 november 2016
    Flitsen uit het leven van onze gemeenschap
    Hierbij iets over hetgeen ondertussen bij het gewone werk hoort en over de opvang van enkele journalisten
    Nogmaals lossen en laden
    Het leven zelf is gelukkig veel minder eentonig dan het verhaal. Maandag was het weer een dag van zware arbeid. Eerst moesten tonnen kaarsen bij de voorraad geplaatst worden en daarna tonnen paraffine naar de fabriek gebracht om nieuwe kaarsen te maken. Dus tweemaal een grote vracht laden en lossen. En eigenlijk is ieder pak te zwaar om er vlot mee om te springen. Bovendien kwam daarna nog een container toe. En omdat het niet de eerste keer is dat er op een dag veel moet versleurd worden, viel er eentje van ons uit, met hevige rugpijnen. Gelukkig bleek dat er niets gebroken was. Het waren overbelaste spieren. Nu oppassen dat er niet meerderen voor een tijdje in de lappenmand geraken. Het aangename is wel dat er een keten kan gevormd worden van een reeks mannen die de last aan elkaar doorgeven. Voor Afrikanen is dat telkens een aanleiding om te zingen en te dansen, of om enkele behendige sprongen uit te voeren totdat ze moe stil vallen.
    Twee Portugese journalisten
    We moesten bovendien nog logement voorzien voor twee Portugese journalisten: zorgen voor een kamer, schilderen, elektriciteit, sanitair, deuren... Zij kwamen dinsdagavond toe en wilden een grote reportage maken. Ze zijn niet aan hun proefstuk toe want ze hebben al een behoorlijk deel van de wereld bezocht en vele reportages gemaakt en eentje heeft reeds verschillende merkwaardige prijzen gewonnen. Juist nu was er geen elektriciteit. Er was onderbreking gans de nacht en gans de dag tot woensdagavond. Voor ons wasmachine is dat geen probleem want dat is al enkele dagen kapot en de was stapelt zich op. Intussen wassen de fraters het noodzakelijke met de hand, zoals duizenden monniken vóór ons (niet?) hebben gedaan. Woensdag hadden de journalisten al een gesprek met abouna Georges in Qara. Toen ze terugkwamen hadden ze allerlei groenten en fruit bij en vroegen of ze voor het avondmaal mochten zorgen. Graag natuurlijk. En zo zaten we ‘s avonds met twaalf mannen te smullen met spullen die we niet direct gewoon zijn maar wel heerlijk vonden. We hadden de traditie gerespecteerd door de helft van al wat we gekregen hadden aan de zusters te geven. Terwijl we aten kwam er echter minder aangenaam nieuws. De journalisten moeten morgen vroeg op het ministerie van binnenlandse zaken gaan uitleggen wat ze allemaal komen doen. En dat belooft een heel lange weg te worden of een uitwijzing. De argwaan tegen journalisten is erg groot en met reden. Zo vierden we ’s avonds al meteen als ons laatste avondmaal. Donderdagmorgen was het een hartelijk afscheid met de nodige foto’s. Een van de journalisten moest vanwege zijn jongste zoon nog zijn dierbaarste speelgoed hier aan de kinderen geven en ik kreeg een mooi voetbaltruitje met daarop Ronaldo 7 Portugal. Dat zal voor de volgende match zijn. Wij beloofden intens te bidden opdat het met de journalisten toch goed zou aflopen en dat gebeurde ook. Donderdagavond kwam moeder Agnes-Mariam toe met het bericht dat de journalisten hun reportages mochten maken. Er was een lange en moeilijke weg aan voorafgegaan en zij hadden inmiddels zelf alle hoop al opgegeven. Toch kwam er een ommekeer. Als de valse en negatieve berichtgeving zoveel kwaad blijft doen aan Syrië en als je nu eens bekwame en bekende journalisten hebt die hieraan op de meest professionele wijze iets willen doen, waarom zou je hen niet aanmoedigen? Hierop kregen de journalisten alle vrijheid. Vrijdagmorgen kwamen ze in ons klooster toe om onmiddellijk weer te vertrekken naar Aleppo, samen met moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel.
    Een aardbeving met naschokken
    De vreugde om de Amerikaanse presidentsverkiezingen werd door veruit de meeste van onze lezers gedeeld en verschillenden stuurden me bemoedigende artikels en video’s in dezelfde zin. Eén persoon stelt zich bezorgd de volgende vraag. Door Trump te verwelkomen, doen we dan niet hetzelfde als wat sommigen deden in 1938 met Hitler? Een zeer goede vraag maar een totaal verkeerde inschatting. Onze tijd (en zeker Syrië) kan niet vergeleken worden met 1938, de aanloop naar een verschrikkelijke oorlog, maar met 1945, toen Europa er verwoest bij lag. Syrië is al uitgemoord en verwoest, wat voorlopig nog steeds doorgaat. En de draaischijf van dit “Hitler-regime” is H. Clinton. Sommige van onze excellenties stellen zich gewichtig aan en maken zich zorgen omdat Trump nu baas is van het leger, ook van de NAVO. En dat “madame génocidaire” en haar clan tot heden feitelijk baas van het leger was, zou voor hen geen probleem zijn? Voor de Amerikaanse oorlogsvoering is zij de kers op de taart. Sinds WO II werden hierdoor 50 regeringen van andere landen omver geworpen, de bevolking van 30 landen gebombardeerd en 50 staatsleiders vermoord. Het laatste van haar criminele acties is nog lang niet onthuld. Sinds 9 november worden opvallend veel officieren van de jihadisten vermoord in Oost-Aleppo, Idlib, Raqqa en ook in Irak. Is dit een onderlinge afrekening van rivaliserende bendes of is de administratie van Obama voor Clinton zo veel mogelijk sporen van haar duistere praktijken uit aan het wissen vooraleer Trump aantreedt? Sinds 1978 zetten de VS en Saoedi-Arabië jihadisten in om te vechten tegen de Sovjet-Unie, dan tegen Rusland. Dit gebeurde in flagrante schending van het charter van de VN. Ze werden gebruikt in de oorlogen in Afghanistan, Joegoslavië, Tchechenië, Irak, Libië, Syrië en doodden honderdduizenden mensen. Met Clinton bereikten deze criminele daden een hoogtepunt. Nu hebben Saoedi-Arabië, Qatar, Emiraten en Jordanië niet minder dan 60.000 Toyota’s gekocht voor IS! In ieder geval zijn we blij dat H. Clinton een halt werd toegeroepen. (Ze schijnt nu de echtscheiding aangevraagd te hebben!) Of daarmee de oorlogsvoering meteen stopt is uiteraard helemaal niet zeker. Een andere gedachte is deze. Amerikaanse vrienden vertelden dat ze destijds op Obama gestemd hadden omdat zij dachten dat hij de kandidaat van de vrede was. En onmiddellijk daarna bracht hij de oorlogsvoering in een nog hogere versnelling met dezelfde raadgevers als die van zijn voorganger. Onze Amerikaanse vriend, historicus en journalist Wesley Tarpley (www.tarpley.net) heeft in zijn (niet geautoriseerde!) biografie van Obama aangetoond dat deze ook maar een marionet is, met dit verschil dat hij een veel betere acteur en leugenaar is dan zijn voorgangers. Hij heeft het nucleair gevaar in onze wereld enorm vergroot, maar toch de Nobelprijs voor de vrede weten te bemachtigen, omwille van zijn schitterende uitspraken over de vermindering van de nucleaire dreiging! En het gebruik van chemische wapens heeft geen belang meer nu Rusland heeft aangetoond dat het de terroristen zijn die ze volop gebruiken. Als Syrië niet kan aangeklaagd worden, hoeft er niet meer over gesproken te worden. Kortom, het hele systeem is ziek, gebouwd op uiterlijke schone schijn om een niets ontziende totale overheersing van onze planeet te camoufleren tot verrijking van een corrupte elite. En moest de EU enige onafhankelijkheid hebben, dan zou ze niet toelaten dat op haar grondgebied zoveel Amerikaanse atoomwapens geplaatst worden! Er is iemand nodig van buiten de politieke gevestigde elite. En daar zou Trump goed voor kunnen dienen. Met 306 grote kiezers tegen 232 heeft hij voor de republikeinen de beste score gehaald sinds Ronald Reagan, (al heeft hij in het geheel minder stemmen behaald). Ze gaan van Ronald naar Donald. Hij ziet in ieder geval dat het geen zin heeft terroristen te blijven steunen, een “regeringswissel” te bewerken en landen te ontwrichten. Hij wil vechten tegen IS, niet tegen Irak, Syrië, Rusland, maar juist in samenwerking met anderen, zoals Rusland en Syrië. Hopelijk kan hij het ook doen. Hij lijkt verder niet de man die de christenvervolging achterbaks blijft steunen. Hij schijnt wel oog te hebben voor een steun aan het leven, het huwelijk en het gezin, wat tevens van kapitaal belang is voor iedereen en voor iedere samenleving. Hoe dit allemaal vertaald zal worden is niet duidelijk. En dat al zijn visies niet helemaal proper zijn, willen we graag aannemen. We hebben echter alle reden om hem als kandidaat van de vrede een kans te geven. De vrede in Syrië en elders zal in ieder geval met Trump veel dichterbij komen dan met haar die ons al meer dan vijf jaar in een Hitler-horror gestort heeft. De media, het Pentagon, de hele oligarchie waren tegen Trump. Hij werd belachelijk gemaakt met een of ander element uit een toespraak terwijl de Hillary hysterie maar bleef stijgen. Het Amerikaanse volk heeft de huichelarij en corruptie van de elite doorzien en afgewezen. De Europese excellenties staan nu perplex en weten niet hoe ze zich moeten gedragen. Ze schijnen niets begrepen te hebben.
    Naar de uiteindelijke bevrijding?
    Neen, we zijn nog niet zo ver, maar de “moeder van alle veldslagen” in Aleppo is in voorbereiding. We mogen voor het eerst sinds het begin van deze onrechtvaardige oorlog tegen Syrië ons de vraag stellen: gaan we nu eindelijk naar de definitieve bevrijding van Aleppo en Syrië? Zal binnen afzienbare tijd de Syrische president vanuit Aleppo een tv-toespraak kunnen houden tot het volk om allereerst de honderdduizenden Syrische martelaren te gedenken, te danken en voor hen te bidden? Hiervoor moet eerst het Hillary-tijdperk nog afgesloten worden, nl. de Amerikaanse obsessie om heel de planeet te controleren. Landen die zij vijanden noemen worden ontwricht, uitgestoten of gestraft. Landen die zij vrienden noemen worden bevorderd. Op 28 oktober 2016 werd Rusland uit de UNO Raad van de Rechten van de Mens gestoten, terwijl Saoedi-Arabië hierin een tweede mandaat kreeg. Nagenoeg niemand protesteerde. Op 15 november heeft de Saoedische delegatie voor de 3e commissie van de UNO voor de bevordering en de bescherming van de rechten van de mens . een voorstel van resolutie ingediend waarin “de toestand van de rechten van de mens in Syrië” wordt aangeklaagd (aangenomen met 116 stemmen voor, 15 tegen, 49 onthoudingen). Welnu, dit zijn toestanden die ooit heel die UNO Commissie voor de Rechten van de Mens zullen doen ontploffen, op dezelfde wijze als de modale Amerikaan nu de corruptie van de elite heeft aangeklaagd door voor Trump te stemmen. Het land waarin mensen minder waard zijn dan dieren, mag als algemeen procurator op het eerbiedwaardigste wereldvlak kritiek geven aan het land dat het hoogst geëvolueerd is in heel de Arabische wereld op gebied van gelijkheid en eerbied voor de mensenrechten. Blijft er van de geloofwaardigheid van zulke internationale instanties nog iets over? De kruik gaat zolang te water... totdat ze breekt. In elk geval heeft de permanente Syrische afgevaardigde bij de UNO voor een verpletterend antwoord gezorgd. (Bachar al-Jaafari : Quand le terroriste devient le défenseur des droits de l’homme, il devient possible que l’EIIL préside les opérations de maintien de la paix de l’ONU…, mondialisation.ca, 17 november 2016).
    Inmiddels is het Russische vliegdekschip Admiraal Kuznetsov in Syrië aangemeerd om te helpen de wapenvoorraden, wapenfabrieken en loboratoria voor chemische wapens van de terroristen te vernietigen en de jihadisten op te ruimen. Burgers die in de omgeving wonen worden verwittigd weg te trekken en de ziekenhuizen worden van extra materiaal voorzien. Op dinsdag 15 november werden bombardementen uitgevoerd waarbij al een dertigtal al-Nousra strijders werden uitgeschakeld, waaronder de commandant Abul Baha al-Asfari. De gehele operatie van de bevrijding van Aleppo wordt nu beheerst door Rusland die zelf feitelijk een no-fly-zone heeft ingesteld om de illegale acties van het westen en hun vazallen tegen Syrië te beletten. We blijven hopen, ijveren en bidden voor de uiteindelijke vrede in Syrië.
    P. Daniel

    19-11-2016 om 22:05 geschreven door Gust Adriaensen


    13-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.twitter@pontifex

    'We should never forget about beauty, which humanity needs so much!'

    13-11-2016 om 17:21 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/45
    Vrijdag 11 november 2016
    Lossen en laden
    Voor christenen blijft de zondag een rustdag. Het is de dag van de schepping en de verlossing. Wij eren God als Schepper en Christus als Verlosser. Centraal staat de plechtige viering van de eucharistie, het hart van de liturgie en het leven. We vieren de verrijzenis van Christus en onze mogelijke deelname daaraan. Tevens is het de dag van de mens, van de gemeenschap van de Kerk, de dag van het christelijke gezin en de familiedag van de christenen. Tenslotte is de zondag de “dag der dagen”. Wanneer de zondag op de juiste wijze wordt gevierd, valt alles in zijn plooien en krijgt het werk doorheen de week ook zijn juiste plaats. In het Arabische, overwegend mohammedaanse Syrië is de zondag evenwel een werkdag. En zo stond er deze zondagmorgen een vrachtwagen klaar, die moest geladen worden met allerlei medisch materiaal als hulpverlening aan de erg lijdende bevolking van Aleppo. Daarna moest een tweede vrachtwagen geladen worden met materiaal voor gehandicapten: een grote menigte krukken, rollators en rolstoelen in alle maten en modellen. Deze oorlog heeft heel veel mensen verminkt en gehandicapt gemaakt. Zo was onze “vrije” zondagvoormiddag al voor een flink deel gevuld met zwaar werk. En in de loop van de week kwam een vrachtwagen om de kaarsen die intussen gemaakt waren op te halen. Ook dat was weer een flink werk. Donderdagmorgen werd vanuit Tartous tenslotte een nieuwe container verwacht die moest gelost worden en weer geladen met materiaal dat al geordend, geselecteerd en genoteerd was. In feite kwam de container echter enkele dagen later toe. Niettemin was er veel werk om de zomerkleding voorlopig apart te houden en de winterkleding klaar te zetten. En dat is een gesleur van onder naar boven en van links naar rechts. Het was deze week slepen, lossen en laden.
    Terwijl de westerse christelijke vroomheid krioelt van allerlei devoties is dit in de byzantijnse traditie anders. Afzonderlijke devoties zijn daar nagenoeg onbekend. Alles is opgenomen in de liturgie zelf. De oosterse liturgie kent b.v. een zeer grote verering van Maria, de Moeder Gods, maar deze gaat niet langs twijfelachtige inspraken en visioenen. Alles wordt in een levendige liturgie gevierd. Toch hebben we deze week besloten om een klassieke noveen te bidden, nl. gedurende negen dagen lang de dag te besluiten met een rozenhoedje. Er zijn namelijk bijzondere intenties waarvoor we willen bidden. Vooreerst dat de lijdensweg van het Syrische en Iraakse volk zou eindigen en dat Aleppo en Mossoul echt bevrijd zouden worden van de door het westen systematisch georganiseerde terreur. Vervolgens zijn er de Amerikaanse presidentsverkiezingen die niet alleen voor het Amerikaanse volk maar voor heel onze planeet van belang zijn. We bidden dat hun geoliede oorlogsmachine mag stoppen en dat het land een andere weg mag inslaan. We bidden ook dat de maroniet generaal Michel Aoun, die eindelijk verkozen is tot president van Libanon, zijn werk kan doen. Omdat het een sterke man is en een overtuigd christen hebben de grootmachten zijn verkiezing 2,5 jaar tegengehouden. Deze grote mogendheden hebben het christelijke Libanon al omgevormd tot een overwegend moslimland in dienst van Israël – door de christenen uit te moorden of te verdrijven en Palestijnse soennieten in hun plaats te brengen. Zo is ook Libanon nu een overwegend moslimsland. En ze willen de christelijke invloed steeds meer verzwakken. Verder zijn er een reeks intenties met betrekking tot onze beide gemeenschappen, de vrouwelijke en de mannelijke tak van Mar Yakub. Onnodig te zeggen dat we tevreden waren met wat we gevraagd en verkregen hebben met de Amerikaanse verkiezingen. In elk geval geen kandidaat voor de oorlog maar een voor de vrede. Het motor van de oorlogsvoering zal hopelijk wat beginnen te sputteren en de VS politiek zal wellicht een andere en betere weg inslaan, tenzij de oligarchie beslist heeft van deze gelegenheid gebruik te maken om langs een burgeroorlog in de VS terug haar macht te grijpen.
    Trumps trompetgeschal
    Donald Trump, presbyteriaan en schatrijk zakenman, heeft ruimschoots de verkiezingen gewonnen en wordt de 45e (en oudste) president van de VS. De machtige media reageren totaal verrast, de gezaghebbende westerse politici zijn geschokt en spreken van een “zwarte dag”. Sommige eminenties schuwden zelfs de vergelijking met Hitler niet. Zo ging het ongeveer ook bij de Brexit. Media en politici voorspelden dat daarmee de hemel op ons hoofd zou vallen, maar van dit doemscenario was niets te merken en in Engeland lijkt het beter te gaan dan voorheen. Alle gezaghebbende westerse media en politici voorzagen en voorspelden een klinkende overwinning voor Hillary en een vanzelfsprekende nederlaag voor de clown Trump. En wij, die geen krant of tv hebben, amuseerden ons met zoveel onnozelheid. Vorige week schreven we over het einde van een monopoly. Deze verkiezingsuitslag is hiervan nu het verpletterende bewijs. De grote media en politieke luidsprekers zijn hun geloofwaardigheid kwijt. Tot heden konden ze de mensen doen geloven wat ze wilden. Hun rijk loopt ten einde. De opiniepeilingen werden systematisch opgeklopt ten voordele van H. Clinton. Tachtig procent van alle media steunden Hillary! De oligarchie, laat ons zeggen de wereldheersers, snelden haar ter hulp met hun grootste middelen. De bankiers van Wall Street, de bazen van de wapenindustrie, de goudmijnen van Saoedi-Arabië en Qatar deden wereldwijd hun werk met hun machtige lobby’s. De geldstroom vloeide naar Hillary en uiteraard tegelijk in een moeite door naar de Foundation Clinton. De Hillary hysterie bleef maar stijgen. Haar overwinning kon niet meer stuk. Dat zij zelf aan de basis lag van de oprichting van IS werd verzwegen. Dat ze met Saoedi-Arabië en Qatar een netwerk van staatsterrorisme uitbouwde om de hele wereld aan zich te onderwerpen, naar willekeur volken uit te moorden, soevereine staten te vernietigen, massa’s mensen op de vlucht te jagen en in een bittere ellende te storten, kwam niet in de media. En de seksschandalen van de familie Clinton waren hierbij slechts een voetnoot. Neen, zij riep nog huichelachtig op om het terrorisme te bestrijden en de westerse vazallen deden enthousiast mee. De Franse toppolitici kwamen woorden te kort om haar te loven en tegelijk hun intieme vrienden van Saoedi-Arabië en Qatar de hemel in te prijzen voor het zogenaamde schitterende werk dat zij verrichten in het Midden Oosten. En de heersers van de wereld hadden in heel het westen hun handlangers en aanbidders. Het percentage van criminele meelopers tussen onze politieke excellenties blijkt hoog te zijn. Overal stonden machtige lobby’s klaar om Hillary toe te juichen. Als drijfveer van een wereldwijde maffia-clan kon ze de NAVO aanzetten om Oost Europa vol te stoppen met bases, soldaten en oorlogsmateriaal, klaar om om op ieder moment oorlog te voeren tegen Rusland en liefst meteen tegen China. Zij, de verdedigster van de mensheid waarschuwde de wereld voor de as van het kwaad: Rusland, Iran, China! Met één vingerknip zou zij haar oorlogsmachine in gang zetten om het kwaad uit te roeien (met de hulp van IS, maar dat werd niet gezegd). Wat een genade voor onze wereld! De Britse generaal, Sir Richard Shirreff vindt het verschrikkelijk dat Trump verkozen werd omdat nu de oorlog tegen Rusland misschien niet kan doorgaan. Wat een gemiste, historische kans (voor de wapenbazen)!
    En daar stond Donald Trump, alleen, met zijn persoonlijk fortuin, zonder politieke steun. Hij werd voorgesteld als een gek, een extravagante en misschien klopt daar wel iets van. Voor sommige hoge functies is het niet absoluut nodig dat je een beetje gek bent, maar het kan wel helpen. Trump vertegenwoordigde in ieder geval het protest van het gewone volk, vooral de blanke middenklasse, de stem van de zwijgende meerderheid tegen de manipulatie en het bedrog van de elite. De grote internationale media waren bij de overwinningsviering van Trump niet eens welkom en zijn toespraak had niets van de wollige, hoogdravende ‘historische’ woorden van een Obama die de volgende dag decreten uitvaardigde om precies het tegendeel te doen. Het was eerder een simpel dankwoordje. Er waren geen machtige lobby’s die mensen optrommelden en betaalden om te komen. De mensen kwamen uit zichzelf naar hem luisteren. Dit is het einde van de macht van de grote media en van de oligarchie, de wereldheersers. Het Amerikaanse volk is eindelijk opgestaan tegen zijn corrupte leiders. In Frankrijk kijkt volgens een (hopelijk niet getrukeerde) opiniepeiling nu al meer dan 30% nooit meer naar een politieke uitzending. Tegelijk is er ook een steuncomité voor Trump dat het politieke debat in Frankrijk wil “trumpiseren”, d.w.z. weg met de mooie toespraken vol leugens, bedrog, corruptie en misleiding. Het kan ook voor de andere westerse landen een aansporing zijn om te protesteren tegen de top-criminaliteit van de hoogste politieke leiders.
    Vervroegde nieuwjaarswensen
    Het is nog te vroeg om te zingen over vrede op aarde aan alle mensen van goede wil. Dat doen we met Kerstmis. Toch willen we ons al voorbereiden nu er een nieuwe president is in de VS. Al blijft het een vraag of hij het protest van het gewone volk tegen een door en door corrupte politieke leiding ook kan waarmaken, mogen we minstens hopen op een grotere kans voor vrede in Syrië
    Voor de VS zelf bidden, wensen en hopen we dat president Trump voor het hoogste gerechtshof rechters zal benoemen die ondubbelzinnig het leven, het huwelijk en de familie verdedigen. Daarmee kunnen de wortels van een gezonde samenleving weer versterkt worden. We hopen dat dit eveneens in de internationale organisaties mag doordringen, alsook in de afzonderlijke landen opdat de doodcultuur waardoor we nu omgeven worden, mag omgebogen worden tot een cultuur van leven.
    Op internationaal vlak wensen we dat de grootmachten met elkaar kunnen overleggen als gelijkwaardige en soevereine staten. Dit is nu nog onmogelijk wegens de feitelijke oudbakken overheersingsdrang van de VS. Op een belangrijke vergadering van de VN Veiligheidsraad (28 oktober 2016) heeft Rusland voorgesteld dat er een samenwerking zou zijn tussen de VN en de OCS, de organisatie van samenwerking van Shangai (met Rusland en China) om de drugshandel en het terrorisme te bestrijden. De OCS vertegenwoordigt 40% van de wereldbevolking. De VS hebben dit met hoogdravende huichelarij geweigerd onder het voorwendsel dat ze niet kunnen samenwerking met staten die de schuld zijn van het terrorisme. Het is nogmaals een poging van de VS om hun eigen misdaden aan anderen toe te schrijven. Het zijn de VS die de wereldwijde drugshandel en het terrorisme hebben gesticht en blijven onderhouden. Een groot deel van het volk weet dit en daarom werd Trump verkozen. Wij hopen dat hij de VS van richting kan doen veranderen, zo niet ontstaan er twee werelden. In een deel van de wereld zal de VS de absolute macht blijven behouden, internationale regels naar believen kunnen negeren en anderen aan zich onderwerpen. In een ander deel zullen de soevereine landen als gelijken met elkaar verdragen sluiten. Er zal dan echter geen mogelijkheid meer zijn om vanuit dit laatste deel van de wereld op vakantie te gaan in Moskou of een Chinese computer te kopen. De VS zullen zorgen voor een soort nieuwe Berlijnse Muur tussen de twee werelden. We hopen dat Trump deze muur zal afbreken.
    Voor Europa wensen we dat vooreerst de NAVO, die al meer dan 25 jaar over tijd is, eindelijk wordt opgedoekt. Als het geld daarvan naar het volk zelf gaat, zal er al flink wat van de armoede weggenomen worden. Dit zal niet meteen gerealiseerd kunnen worden. Het zal geleidelijk moeten gaan. De afzonderlijke landen moeten meer hun soevereiniteit gaan koesteren dan geloof gaan hechten aan een Europese zeepbel. En is er geen verdediging meer nodig? Jawel, maar die moet in de wortel worden aangepakt. Philippe de Villiers heeft in zijn nieuw boek “Les cloches sonneront-elles encore demain?” een hoofdstuk gewijd aan het geheime plan van de wereldelite. Het is een plan, opgesteld samen met de moslimbroeders en de salafisten om geleidelijk in Europa het gelukzalige islamitische kalifaat te vestigen en zo de christelijke wortels helemaal uit te roeien. Het is een ideologie van de zogenaamde gelukkige humanisatie, een globalisatie en nieuwe wereldorde. Neen, dit is geen uit de lucht gegrepen complot-theorie, maar een vaststelling op grond van feiten en documenten. Wie in Europa overigens eens rustig om zich heen kijkt, kan zelf zien dat we al aardig onderweg zijn. En zoals de meerderheid van het Amerikaanse volk het valse spel en de maffia-praktijken van de gevestigde leiders heeft afgewezen om te kiezen voor een excentriekeling waarvan nog bokkensprongen verwacht kunnen worden, zo zouden ook wij naar de kern van de zaak kunnen gaan. Mijn wens is dat we wakker worden en onze eigenheid respecteren met de onwrikbare menselijke en christelijke waarden. Iedereen is welkom indien hij/zij deze waarden onvoorwaardelijk wil erkennen. Moslims en alle anderen zijn dan in christelijke scholen welkom om de onovertroffen rijkdom van het christelijk geloof te leren kennen en beleven. Ook in de andere scholen zijn zij welkom indien ze de echte Europese waarden, die allemaal uit het christelijk geloof ontstaan zijn, willen aanvaarden. Al onze universiteiten zijn geboren uit kerkelijke instellingen. Dat is de werkelijkheid die blijft. De vage ideologieën van “alle godsdiensten gelijk”, “gelijkheid voor iedereen”, “huwelijk voor iedereen” enzovoort, zijn zeepbellen die eens open spatten.
    We verwachten dat de hysterie van de Russofobie, Syrofobie, Iranofobie, Sinofobie... gaat verminderen of zelfs uitdoven en dat de VS werkelijk met Rusland in staat is samen te werken zodat de oorlogen in Oekraïne, Syrië, Irak en elders in een samenwerking van gelijkwaardige partners kan worden opgelost. In Syrië kan IS dan in enkele weken totaal verdwijnen. Het bestrijden van de kanker van de islamitische staat en het overwinnen van het wereldterrorisme zijn niet het grote probleem. Het echte probleem ligt bij de grootmachten die deze terroristen willen blijven gebruiken om overal in deze wereld hun belangen te vestigen. Waarom spreken de westerse media plots van de barbaarsheid en de “oorlogsmisdaden” , zogenaamd gepleegd door Syrië en Rusland in Aleppo? Omdat ze vrezen dat daar de 6000 Al Nousra strijders toch zouden overwonnen worden en dat zou blijken dat ze wel degelijk geholpen worden door de speciale strijdkrachten van de VS, de NAVO, bijzonder de Engelse, en Franse. Ooggetuigen hebben al gezien dat er niet alleen vreemde jihadisten zijn Aleppo zijn maar ook speciale strijdkrachten van de NAVO met het meest gesofistikeerde oorlogsmateriaal. En ondertussen beweren de media dat het westen in Syrië alleen maar de gematigde opposanten helpt om het land naar een goede westerse democratie te leiden. Wanneer zal er in Europa een Trump opstaan die de maskers kan afrukken?
    P. Daniel

    13-11-2016 om 11:53 geschreven door Gust Adriaensen


    12-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een zwarte Roetpiet: kan dat?

    Het zijn harde tijden voor de zwarte medemens hier te lande.

    Al generaties lang geniet het zwartepietenambt hoog aanzien. En talrijk waren en zijn dan ook de gegadigden voor de nobele helperstaak aan de zijde van de Sint. Nog talrijker zijn de gepensioneerde Zwarte Pieten. Zij kijken met weemoed terug op hun carrière.

    Al deze hoogst aangename en voldoening gevende ervaringen, zijn niet langer weggelegd voor de zwarte of bruine naasten, nu de Roetpiet de officiële Piet wordt.

    Want hoe moet dat nu, wanneer die lieve buren van ons, de ambitie koesteren of aangezocht worden, helper van de Goede Sint te worden? Hoe kunnen zij in godsnaam getransformeerd worden in Roetpieten? Pure discriminatie, dat is het! 

    En wat zal er gebeuren met Sinterklaas? Kan het nog lang geduld worden dat de grote kindervriend gewoonweg blank is? Wanneer komt de eerste zwarte Sinterklaas in Antwerpen aan, vergezeld door helemaal witte of wit-zwarte Zwarte Pieten?

    Een punthoofd krijg je ervan.

    De kindertjes kan het gelukkig geen bal schelen.

    (Foto 1: witte Roetpiet

     Foto 2: zwarte Roetpiet)





    12-11-2016 om 14:29 geschreven door Gust Adriaensen


    11-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Torfs: 'Liever Trump dan Magnette'
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    In een interview deed Rik Torfs, de rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, erg denigrerend over Paul Magnette, de minister-president van Wallonië én collega-hoogleraar van Rik. En in een twitterbericht klonk het: 'Vreemd. Ik loop al de hele dag in Parijs rond. En niemand kent er Paul Magnette. Misschien eens in Amsterdam proberen.' En Torfs verkondigde bovendien dat, als het om economische plannen gaat, hij Trump verkiest boven Magnette.

    Tja. Terwijl Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, in Parijs rondliep, (her)kende er ook niemand hem.

    Rik moet ervoor oppassen erg slordig te worden in het uiten van zijn mening over alles en nog wat. Wat weet hij, wat weten wij op dit ogenblik over het economisch program van Trump en de Republikeinen? Enkel verkiezingsslogans.

    Eén ding is duidelijk en dat is ook al herhaaldelijk bij andere gelegenheden gebleken: Torfs zit, wat economische en maatschappijvisie betreft, liever in het (centrum)rechtse, neoliberale kamp rond te dartelen, dan op de (centrum)linkse, sociaaldemocratische wei te spelen. Voor een christen, en Torfs beweert dat te zijn (dat siert hem), is dat toch wel een discutabele keuze.

    -------

    Foto: Rik Torfs in het tv-program 'De raad der dwaze wijzen'.

    11-11-2016 om 15:15 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Leonard Cohen overleden
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De Canadese singer-songwriter Leonard Cohen is op 82-jarige leeftijd overleden.

    Luister naar een van zijn bekendste nummers 'Hallelujah', via onderstaande link. 

    Bijlagen:
    https://youtu.be/YrLk4vdY28Q   

    11-11-2016 om 14:22 geschreven door Gust Adriaensen


    10-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bernie Sanders

    De voormalige Democratische presidentskandidaat Bernie Sanders, reageert als volgt op de overwinning van Trump:

    ‘Indien Donald Trump ernstig is over het uitvoeren van zijn beleidspunten om het leven van de werkende gezinnen te verbeteren, zijn ikzelf en andere progressieven bereid om met hem samen te werken.’


    ‘Als hij racistische, seksistische, xenofobische beleidspunten nastreeft en beleidspunten die nefast zijn voor het milieu, zullen we ons echter hevig tegen hem verzetten.’

    ‘Donald Trump speelde in op de woede van een kleiner wordende middenklasse die het economische, politieke en mediatieke establishment beu is’.

    ‘Mensen zijn het beu om langer te werken voor minder geld en dat ze geen hoger onderwijs voor hun kinderen kunnen betalen. Ze zijn het beu om te zien dat goedbetaalde jobs naar China of andere lageloonlanden gaan en dat miljardairs geen belastingen betalen, terwijl de rijken steeds rijker worden.’

    Wat volgens Sanders de (Amerikaanse) 'mensen' beu zijn, kan ook bij ons zonder veel moeite gedetecteerd worden.

    Het valt nog te bezien of een supermiljardair als Trump, die altijd alleen maar bezig is geweest met zichzelf en met zijn fortuin en werknemers op een 19de eeuwse manier behandelde, de wil heeft 'om het leven van de werkende gezinnen te verbeteren'.

    10-11-2016 om 12:16 geschreven door Gust Adriaensen


    09-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Trump president

    Maar één woord: VERBIJSTERING.

    09-11-2016 om 08:56 geschreven door Gust Adriaensen


    08-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De hoopgevende stem van Rik Torfs

    Het is goed dat Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven,  in zijn columns geregeld de aandacht vestigt op het transcendente, op religie, op geloof, op Kerk, op God, en de (nagestreefde) alleenheerschappij van de Rede relativeert of in vraag stelt.

    Die aandacht en vraagstelling zijn voor heel wat mensen klaarblijkelijk confronterend. Enerzijds roepen zij soms vrij agressieve en fundamentalistische antireligieuze reacties op. Anderzijds geven zij de kans om met een ruimdenkende en onbevangen geest zowel het transcendente als het materiële te benaderen.

    Het is opvallend en m.i. verontrustend dat de 'woordvoerders' en de 'opiniemakers' van het 'ongeloof', denk aan filosofen als Vermeersch, Boudry en aan een politicus als Dedecker, hun taak vooral zien in agressieve aanvallen op geloof en Kerk, eerder dan voor de dag te komen met een positief gedachtesysteem voor de zingeving van mens en maatschappij.

    Tegenover die agressie steekt de serene, vragende, zoekende houding van de gelovigen en de Kerk, hier bij ons, positief af.

    08-11-2016 om 08:13 geschreven door Gust Adriaensen


    07-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Marc Sleen overleden
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De bekende striptekenaar Marc Sleen is op 93-jarige leeftijd in Hoeilaart overleden.

    07-11-2016 om 12:15 geschreven door Gust Adriaensen


    06-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gebedsintentie van de paus voor november

    De gebedsintenties van paus Franciscus voor november handelen over de vluchtelingen.

    Bekijk de video via onderstaande link.

    Bijlagen:
    https://youtu.be/ZTDgNZfjMyw   

    06-11-2016 om 23:01 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/44
    Vrijdag 4 november 2016
    Uit het dagelijkse leven van de gemeenschap
    De mannelijke tak van Mar Yakub leeft nu helemaal apart. Alleen de eucharistie (en de aanbidding op donderdavond) vieren we samen met de zusters in de kerk. Er is een grote hoeveelheid en variatie aan werk. In de nieuwbouw moeten nog vele kamers geschilderd en klaargemaakt worden. De oude deuren moeten afgeschuurd en opnieuw gesapt worden. De hulpgoederen moeten nog steeds geordend en opgeborgen worden en er is nog altijd werk in de tuin. Nu is de olijvenoogst begonnen. Bovendien worden iedere dag twee uren les voorzien, een in de voormiddag en een in de namiddag. Eenmaal per week is er spel voorzien, meestal met de kinderen die in de gemeenschap van de zusters worden opgevangen. En natuurlijk, zaterdag en/of zondagavond zoeken we een leerrijke of humoristische film om samen van te genieten. Bij dit alles blijft de zorg voor het dagelijkse “huishouden” zoals de was van de klederen en vooral het klaar maken van de maaltijden. Het is voor mij een volkomen raadsel hoe de fraters het klaarspelen iedere dag op korte tijd zowel voor de middag als voor de avond een (weliswaar erg eenvoudige) warme maaltijd klaar te maken voor een tiental mannen (wij 8 + 2 arbeiders, en soms nog onverwachte gasten). Er is een beurtrol voor het koken en de betrokken frater krijgt daarvoor ‘n twee uur tijd. Als er elektriciteit is, beschikt hij over een elektrische plaat, zoniet gebruikt hij een gasvuur, zoals op kamp. Een van de oudere fraters is verantwoordlijk voor de aanvoer van het materiaal en het toezicht. Het zijn hoegenaamd geen vijfsterren-maaltijden, maar dikwijls best smakelijk. Ik kan mij niet voorstellen dat ik, met hun leeftijd, in staat was zelfstandig een middag- of avondmaal klaar te maken. Dit neemt niet weg dat er een verschil merkbaar is in werkritme. Vooral als drie Afrikanen samen zijn, is de verleiding groot om het werk met overvloedige zang en dans te omgeven, wat niet altijd bevorderlijk is voor het werk zelf. Ze zijn in ieder geval van goede wil en geraken steeds meer ingeburgerd. Ondertussen halen we zoveel mogelijk warme kleding en dekens boven, want de koude hebben ze nooit gekend. En het is helemaal nog niet echt koud. We moeten maatregelen nemen tegen de winter. Wel is er af en toe een zeer sterke wind, ja een storm en dan vliegt alles wat niet vast staat rond, terwijl het stof en het zand overal doordringt. Wij hopen en bidden dat die fraters in deze woestijn hun roeping mogen vinden zoals vele duizenden monniken voorheen. Ondertussen zijn we er ons goed van bewust dat er in Syrië nog vele families zijn die echt honger en koude lijden en ook met hen willen we verbonden blijven.
    Naar het einde van een monopoly
    De westerse heersers van de wereld hebben een langdurig monopoly van informatie en telecommunicatie kunnen handhaven. Zij beslisten tot heden over de algemene opinie en schreven voor hoe de mensen moesten denken over situaties, landen en mensen. Zo werd de Syrische president, die vijf jaar geleden door nagenoeg niemand gekend was, voor iedereen plots de meest gruwelijke dictator en Putin was dé moordenaar in deze wereld. Ieder afwijkend bericht werd in de kiem gesmoord. Radio- en tv-stations van het zogenaamde afwijkende, onbetrouwbare en leugenachtige Kremlin werden verboden in het westen, de Russische RT banken in Engeland werden gesloten, journalisten met een andere mening werden de mond gesnoerd of, zoals in Oekraïne, vermoord. Alle technische, politieke en administratieve middelen werden gebruikt om de voorgeschreven opinie te handhaven. Dat was tot heden de dwingende houding van het westen. Er is echter verandering op komst. Mensen staan steeds meer open voor nieuws dat “van de andere kant” komt. Voor de “gruwelen” van Assad en de “moorden” van Putin vinden ze dat het meer op propaganda dan op bewijzen berust. Dat Rusland klaar staat om de Baltische staten en Polen binnen te vallen vinden velen ter plaatse lachwekkend. Ondanks de steeds maar herhaalde grove beschuldigingen voor het neerhalen van het Maleisische lijnvliegtuig MH17 op 17 juli 2014 is er niet het minste bewijs van de schuld van Moskou, terwijl de betrokkenheid van Kiev zelf alsmaar duidelijker wordt. En steeds meer Europese landen weigeren tegen Rusland nieuwe sancties uit te vaardigen, die vooral de eigen economie bedreigen. Door het dictatoriaal monopoly van het westen, dat de kampioen wil zijn van de vrijheid van spreken en pluralisme van meningen, wordt het tegendeel bereikt. Assad en vooral Putin worden in het westen steeds meer gewaardeerd, als degenen die echt het wereldterrorisme bestrijden en de soevereiniteit van landen verdedigen tegen een voorbijgestreefde eenzijdige westerse wereldoverheersing. In heel Syrië zie je op verschillende plaatsen de twee foto’s van de Syrische en Russische president. Ook in het westen zullen ze steeds meer aanzien krijgen, radikaal tegen het “politiek correcte” denken in. Een langdurig westers monopoly van informatie en telecommunicatie loopt ten einde. Mensen willen waarheid en geen opgedrongen “politiek correcte mening”.
    Aleppo, een onduldbare georganiseerde nachtmerrie
    De toestand in Aleppo wordt steeds dramatischer, ook voor de christenen. Van de 150.000 blijven er nauwelijks nog 30.000 ter plaatse over en alle kerken zijn in min of meerdere mate verwoest. Burgers worden door de rebellen als menselijk schild gebruikt. Toch lijkt de bevrijding van Aleppo op handen te zijn en tegelijk openbaart zich de dubbele houding van het westen: enerzijds zichzelf voorstellen als de grote redders en al de anderen beschuldigen van oorlogsmisdaden, maar ondertussen ervoor zorgen dat het land geheel vernietigd wordt om eigen belangen te dienen. De internationale coalitie onder leiding van de VS (waaraan ook België deelneemt) heeft nooit de bedoeling gehad het terrorisme te bestrijden. Dat was slechts een voorwendsel. Ze wilde een “regeringswissel” of val van de regering bewerken. Omdat deze wens maar niet vervuld geraakte, blijft deze coalitie haar terroristengroepen steunen om het land verder uit te moorden en de infrastructuur te verwoesten. En dat zien zij altijd als gunstig, want dan kan het westen, wanneer het dit land, dat ze zelf verwoest hebben, in handen heeft, weer opbouwen, nog eens op kosten van het land. Ja, het westen is verantwoordelijk voor de oorlogen én voor het terrorisme niet alleen in Syrië maar in het hele Midden-Oosten, een schuld die het handig in de schoenen van Syrië en Rusland heeft geschoven. Als de VS zogenaamd nu meehelpt om Mossoul (Irak) te bevrijden, waarom zijn ze dan zo ijverig en illegaal bezig in Raqqa (Syrië)? Syrië en Rusland hebben inmiddels 12.000 vierkante km van rebellen gezuiverd en 900 dorpen, wijken of organisaties samengebracht in de beweging van de mussalaha of verzoening. De westerse inzet voor democratie, welvaart, modernisering en vrede is in feite een ontwrichting en ontworteling van landen, waardoor het zijn eigen politieke en economische doeleinden wil opleggen. Omdat het Syrische leger en de Russen de rebellen steeds meer bestoken, heft het westen een luide klaagzang aan over de humanitaire crisis in Aleppo. En wanneer dan een humanitaire pauze wordt afgekondigd, zorgt het westen er telkens weer voor dat hun rebellengroepen extra aanslagen plegen. Volgens Sergei Shoigu, Russisch minister van landsverdediging doden de “gematigde rebellen” dagelijks tientallen burgers die langs de humanitaire corridors willen vluchten en vallen ze naast de hulpkonvooien ook woonwijken, scholen en hospitalen aan met tanks en raketten. Hierover geen woord in de westerse pers, die deze rebellen beschouwt als de eigenlijke bewerkers van de vrede. Het bestrijden van deze rebellen door Syrië en Rusland blijft het westen bewenen als de grote humanitaire crisis in Aleppo. Ondertussen hadden de Russen, op bevel van Putin al 16 dagen lang geen enkele luchtaanval uitgevoerd in Aleppo. Bovendien gebuiken de rebellen volop verboden chemische wapens. Jaren lang is het gebruik van chemische wapens beschouwd als de “rode lijn” waarmee het westen zichzelf de toestemming wilde geven om Syrië militair binnen te vallen. Ondanks verwoede pogingen en niet aflatende zogenaamde officiële rapporten, vinden ze geen bewijzen om Syrië hiervan te beschuldigen. En omdat Syrië niet kan aangeklaagd worden is dus niemand schuldig aan het voortdurend gebruik van chemische wapens. De brieven met de bewijzen hiervan door de Syrische ambassadeur bij de VS, stapelen zich op, maar krijgen geen enkel gevolg. De Russen hebben nu hun eigen militaire deskundigen naar Aleppo gestuurd om te onderzoeken wie welke chemische wapens gebruikt. Ondertussen is ook voor de gifgasaanval in Ghouta (augustus 2013), waarvoor rebellen een massa kinderen hebben ontvoerd uit Lattakia, met behulp van de geheime westerse diensten, nog altijd niemand verantwoordelijk gesteld, simpelweg omdat men blijft proberen om Syrië hiervoor de schuld te kunnen geven. Het is duidelijk dat Syrië en Rusland aanvankelijk van geen nieuwe humanitaire pauze meer wilden weten. Toch heeft Valery Gersimov, chef van de Russische generale staf voor vandaag een humanitaire pauze van 10 uur aangekondigd. Hij heeft er wel duidelijk bijgevoegd dat de rebellen, die zich niet willen overgeven, geen enkele kans zullen hebben om te ontsnappen.
    De melchietische (= katholieke) aartsbisschop van Aleppo, Mgr. Jean-Clément Jeanbart smeekte vorige maand reeds in een brief aan de Franse politici en burgers de terroristen niet meer te steunen en terug te trekken. De ondraaglijke nachtmerrie voor de inwoners, die inmiddels nog merkelijk erger geworden is, beschrijft hij als volgt:
    “Sinds vijf jaar leggen deze terroristen de wet op, waar de burgerlijke overheid niet meer in staat is aanwezig te zijn. Ze hebben overal terreur gezaaid, tienduizende onschuldigen gedood, duizende fabrieken, de handel en de openbare diensten vernietigd, zonder enig medelijden de woonwijken geplunderd en de goederen van het land en van de burgers geplunderd. Ze hebben vele onschuldige slachtoffers gemaakt, ontelbare vredelievende mensen op beestachtige wijze vermoord, ook religieuzen, priesters en bisschoppen...” (blog: Riposte Catholique, 7 oktober 2016).
    Uiteraard geldt deze oproep ook voor andere westerse landen en hun bondgenoten en vooral voor de VS. Pepe Escobar legt uit dat het politieke systeem in Amerika in feite beheerst wordt door ongenaakbare “meesters van het universum” en dat heel hun politiek zo corrupt is als het maar zijn kan. En al blijven de VS de kolos met de grootste legermacht, hun onbetwiste wereldoverheering van de laatste 25 jaar loopt ten einde. Op het einde van de jaren ’80 begon de ineenstorting van de oppermachtige Sovjet-Unie. Gaan we nu de “Amerikaanse droom” als een zeepbel zien uiteenspatten? De kampioene van de volkerenmoorden is nu presidentskandidate. In welk land ter wereld zou de kloof tussen de hoogste leiders en het gewone volk zo groot zijn als in de VS? Haar uitgelekte mails geven ons enig inzicht in haar nauwe banden met de moslimbroeders, met Saoedi-Arabië en de leiders van het wereldterrorisme. Tegelijk is het gebruik van haar persoonlijk email voor de hoogste staatsgeheimen een bom onder haar campagne. Zou deze madam uiteindelijk toch nog op de plaats geraken, waar ze eigenlijk thuis hoort, nl. in de gevangenis in plaats van in het Witte Huis? (Pepe ESCOBAR, Hillary Clinton, FBI and the real November Surprise, Sputnik International, 31.10.16).
    P.S. Een vriend zond me dit goed Nederlands artikel over de situatie in Aleppo: http://www.uitpers.be/index.php/midden-oosten/1074-aleppo-gegijzeld

    06-11-2016 om 07:49 geschreven door Gust Adriaensen


    04-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Communistenvriend Michel
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Uitpakken met de steun van de Communistische Partij van China, om nog meer de kaart van de vrije handel te trekken! En dat komt uit de mond van de Belgische premier, nota bene een liberaal. Toch wel een toppunt!

    Wat kan je hieruit leren?

    Het is de Belgische regering én de liberaal Charles Michel uitsluitend te doen om business. Om het even of die vrije handel gebeurt met een dictatoriaal regime, waar mensenrechten en vrije meningsuiting onbestaande zijn.

    Bovendien een communistisch regime waarbij de 'communisten' van de PvdA, brave snotneuzen zijn. Nochtans worden Hedebouw en Mertens wat graag afgeschilderd, door Michel en De Wever, als te verafschuwen communisten die een gevaar betekenen voor ons land.

    En waar blijven de reacties van de vrijheidlievende Vlaamse liberalen? Zijn zij ook zo geweldig in hun nopjes met de steun van de Communistische Partij van China? Tot voor enkele jaren, toen de Chinese communisten nog niet het kapitalisme hadden omhelsd, waren het baarlijke duivels.

    04-11-2016 om 16:00 geschreven door Gust Adriaensen


    03-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het gevaar Trump

    Onvoorstelbaar dat er ook hier in bepaalde kringen en bij sommige journalisten sympathie en steun wordt opgebracht voor Trump. En nog opvallender is dat in de media gepoogd wordt Clinton als een uiterst onpopulaire, onbetrouwbare politica te framen. Dat gebeurt in veel mindere mate voor Trump.

    Uiteraard kennen wij niet voldoende de achtergronden van de Amerikaanse politiek en politici. We lezen wat in onze kranten verschijnt, en een uiterst beperkt aantal mensen informeert zich ook via de Amerikaanse media.

    Daar halen ook de journalisten die bladzijden vullen over de campagne , de mosterd. Het is me al vaak opgevallen dat uitgebreide artikels van topjournalisten bij ons, gewoon weggeplukt worden uit de internetedities van bv. The Washington Post, The New York Times, USA Today, Time, enz.

    Als men als Europese democraat, de megalomane, egocentrische, verwarde, seksistische, racistische, scheldende, dictatoriale, gevaarlijke kwast die Trump is, steunt, is er toch iets fundamenteels mis.

    Bij ons zou een politicus als Trump geen schijn van kans maken. Voorlopig toch niet. Want op een subtiele manier wordt Trump ook hier gesteund, door niet langer het enorme verschil in  beleidservaring en -inhoud, én in stijl te willen zien, door Clinton zwarter dan zwart af te schilderen, door ze naar het griezelige niveau van een agressieve profiteur te duwen.

    En die bewuste vervaging -''t is kiezen tussen de pest en de cholera'- speelt in het voordeel van een gevaarlijke racist en komt ook hier uit de hoek van rechtse ultraliberalen.

    03-11-2016 om 10:47 geschreven door Gust Adriaensen


    29-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    alXI/43
    Vrijdag 28 oktober 2016

    Flitsen uit de gemeenschap

    We leven vanaf vandaag nog met acht in de nieuwbouw. . De drie ouderen (de 2 fraters en ik) samen met de drie Nigerianen zijn de groep die gekomen is om zich te engageren in deze gemeenschap. Een jonge Fransman en Vlaming komen meeleven of meehelpen. Op vrije basis werken, bidden, studeren zij mee. De Franse chirurg samen met de Franse Egyptenaar en een Franse mevrouw, die twee maanden met de zusters heeft meegeleefd, zijn vertrokken. De chirurg voelt zijn komst een beetje aan als een mislukking. Hij had ruim een maand voorzien om te komen helpen. Vlak voor zijn vertrek kreeg hij uiteindelijk als eerste en enige de vergunning om als vreemde arts te mogen werken. Hij heeft vooraf een verkenningsbezoek gebracht aan Aleppo en besefte dat hij een ploeg nodig heeft rondom zich voor het opstarten van een zinvol werk, dat later ook enigszins kan verder gaan. Hij kent geen Arabisch en is niet vertrouwd met de cultuur. Hij denkt er nu aan om zelf een ploeg samen te stellen en later terug te keren. Zijn vergunning blijft immers geldig. Inmiddels was hij een aangename gast die graag meehielp met karweitjes en contact genomen heeft met het plaatselijk medisch centrum in Qâra en tevens de gemeenschap verzorgd heeft bij allerlei ziektes en kwalen. Donderdagavond hebben we wat eerder eucharistie gevierd, een tijd aanbidding gehouden, samen het avondmaal genomen om afscheid te nemen van de drie Fransen. De chirurg stelde zich de vraag of zijn familie en vrienden hem gaan geloven als hij vertelt dat de werkelijke toestand hier op vele punten tegengesteld is aan al wat de westerse media melden.
    Het kaarsenfabriek is weer in werking omdat er een bestelling is. Daar moet nu van ons uit alleen toezicht over gehouden worden. Er zijn twee werklieden die kaarsen maken, en ’s middags krijgen zij eten van wat ook wij eten en wat de fraters hebben klaar gemaakt. Iedere dag is er overvloed aan werk, zorg en onverwachte gebeurtenissen. Bovendien wordt ons gevraagd deze dagen extra te bidden voor de bevrijding van Aleppo en Mossoul omdat het beslissende dagen zijn. Daarom wordt ’s avonds de “paraclisis’ gebeden en tussendoor is er vrije aanbidding voorzien in de kerk. Tegelijk wordt iedere dag nog gewerkt aan de hulpgoederen, vooral kleding en medisch materiaal: sorteren, noteren en klaar maken voor verzending.

    Aleppo

    De wettige coalitie rond Syrië is Aleppo geleidelijk aan het bevrijden. Er blijven echter grote moeilijkheden. De terroristen weigeren zich over te geven en de VS weigeren, nu al bijna een jaar, hun “gematigde rebellen” te scheiden van de gekende terroristengroepen en al Qaida omdat ze die hele groep terroristen in Syria willen houden om alsnog de regering omver te werpen. Hierdoor blijven ze samen met al Qaida naar hartenlust moorden en verwoesten. De acht uitgangen die voorzien zijn voor de bevolking worden door de terroristen onder vuur genomen, evenals de hulpkonvooien. Er zijn slechts enkele mensen kunnen vluchten. Vitaly Churkin, Russisch ambassadeur bij de UNO onthult dat de VS Tow anti-tank raketten , wapens en afweergeschut aan de terroristen blijven leveren. En gisteren vernamen we dat er op het Karmelitessenklooster in Aleppo een enorme obus werd afgevuurd, die gelukkig niet ontplofte.
    En de media liegen verder. Voor de westerse pers zijn er plots geen terroristen meer in Aleppo. Ook de gevierde oorlogsjournalist van de vrt komt weer met een verhaal dat de werkelijke toestand in de oorlog moet onthullen: “de IS tracht zich met alle middelen te verdedigen”. Het is alsof hij smeekt om hen ocharme toch te helpen in hun wettige zelfverdediging tegen de gruwelijke agressie van Syrië en Rusland. Het zijn allemaal van die brave gematigde rebellen die de democratie proberen te brengen. Dat de bewoners van Oost Aleppo hun gruwelen willen ontvluchten om in het gebied dat door het Syrische leger gecontroleerd wordt, bescherming te zoeken, mag niet vermeld worden. Het Syrische en Russische leger worden voorgesteld als de echte misdadigers. In Mossoul helpen zogenaamd de VS mee om de stad te bevrijden (d.w.z. in feite om de IS te verplaatsen!), maar daar wordt niet het minste kwaad aangericht. In Aleppo is wat Syrië en Rusland doen zogenaamd verschrikkelijk. Hoe kan er vrede komen wanneer de internationale coalitie de terroristen langs alle kanten blijft helpen en tegelijk de media vertellen dat ze hen aan het bestrijden zijn? Zelfs in de UNO veiligheidsraad wordt opgeroepen om de zogenaamde “oorlogsmisdaden” van Syrië en Rusland te stoppen. “Van vergadering naar vergadering gaat het spektakel verder, telkens nieuw, zoals de golven van de zee, in de sfeer van een tragedie : zij die de bevolking willen bevrijden van de wreedheden van de terroristen zijn de criminelen, schuldig aan oorlogsmisdaden voor het internationaal strafhof. Zij die de terroristen financieren en beschermen zijn de helden, zoals de Witte [S]Helmen, goed voor de Nobelprijs voor de vrede. ‘n Mooie voorstelling, wie kan dat nog begrijpen ?... » (Michel Raimbaud, oud Frans ambassadeur). Diezelfde auteur zegt dat Amerika zich onderscheidt “door zijn gekende arrogantie, zijn ouderwetse pretentie en de algehele mislukking van zijn diplomatie”!
    Een Parijse vriend die zo juist Aleppo bezocht en die de blijvende leugens in het westen wil aanklagen, stuurt me volgende pakkende video, die hij maakte. De mensen vertellen over de verschrikkelijke verwoestingen door de terroristen, terwijl vroeger de armste Syriër hier eten, werk en een huis had. Het eten en het leven waren trouwens heel goedkoop, allemaal dank zij de regering en de president. Een van de geïnterviewden vertelt dat zijn broer door een scherpschutter werd gedood. Voor hem is de VS gelijk aan Daesh, terwijl ze de wereld willen wijsmaken dat ze Daesh bestrijden. Waarom zij niet weggaan? “Wij houden van ons land en onze regering”. https://www.dailymotion.com/video/x4ysza5

    Waarom een regeringswissel in Syrië?

    Vanaf het begin van de oorlog tegen Syrië heeft het westen aangedrongen op een “regeringswissel”. Dit blijft tot heden het nagestreefde doel. Om dit te verantwoorden werd een gruwelijk beeld opgehangen van de Syrische president en de regering alsof het vooral de wil van het volk zou zijn. De werkelijkheid is echter geheel anders. Geen enkele regering en geen enkele president is volmaakt. De overgrote meerderheid van alle lagen van de Syrische bevolking staat nu echter wel achter hun regering omdat ze de beste garantie biedt voor het behoudt van de soevereiniteit van het land. De “regeringswissel” is slechts een voorwendsel om deze onafhankelijkheid te breken, de rijkdommen van het land te plunderen en hier eigen marionetten te zetten die de belangen van het westen dienen. Een “regeringswissel” betekent in feite een volkerenmoord op de alawieten, een uitmoorden of verdrijven van de christenen en een algemene chaos, zoals VS en NAVO in Libië bewerkt hebben.
    Als we dieper nadenken over de vraag waarom een regeringswissel geëist wordt, kunnen we deze drie elementen onderscheiden. Syrië is een lekenstaat en duldt geen religieus fanatisme of moslimextremisme. Welnu, al decennia lang promoot Washington de extremistische moslimbroeders opdat zij in het Midden Oosten de leiding zouden nemen en zo de landen kunnen ontwrichten. Al vanaf 1980 krijgen de moslimbroeders van Washington hiervoor de nodige wapens. Syrië heeft verschillende pogingen van de moslimbroeders in zijn recente geschiedenis kunnen afslagen. Ook Egypte heeft nu het land van Morsi en zijn moslimbroeders kunnen bevrijden. Syrië is erg gehecht aan deze laiciteit om een harmonieuze samenleving te bewaren. Zo hebben we het voor de oorlog alom kunnen ervaren en zo is de houding van het volk nu nog. Iedere dag leven, werken en bidden wij samen met moslims in de grootste harmonie. Vervolgens is Syrië Arabisch nationalistisch. Het is een fier volk dat trots is op zijn geschiedenis en zijn eigenheid als bakermat van de beschaving en als wieg van het christelijk geloof. Syrië wil niet opgeslorpt worden door super-nationale structuren en wetten waarin het zichzelf niet meer kan zijn. En dit gaat rechtstreeks in tegen de zogenaamde “nieuwe wereldorde”, waaraan al decennia lang vanuit machtige westerse lobby’s gewerkt wordt. Het uiteindelijke doel van deze nieuwe wereldorde is iedereen en alles te onderwerpen. Zo kan de wereldfamilie tot een grijze kneedbare deeg herleid worden. Vandaar de wereldwijde aanvallen tegen de soevereiniteit van de landen, tegen de eigenheid van huwelijk en gezin en tenslotte de eigen seksualiteit van man en vrouw. Tenslotte is Syrië Arabisch socialistisch. Syrië wil zijn energierijkdommen niet laten opgaan in multinationals zodat de voordelen aan anderen ten goede komen. Syrië wil dat de rijkdom van het land aan het Syrische volk zelf ten goede komt. Ook dit gaat radicaal in tegen de westerse liberale en neo-koloniale strevingen, die de grote bedrijven graag “privatiseren” zodat het land zelf minder en minder greep krijgt op eigen rijkdommen. Een klein teken van dit “socialisme” is dat de prijs voor de basisvoeding, het brood, altijd uiterst goedkoop was. Nu nog, in de grootste crisis vanwege de oorlog zorgt de regering er voor dat de broodprijs erg laag blijft.
    De grote meerderheid van het volk heeft deze westerse manipulatie vrij vlug doorzien. Vandaar werd de huidige president in democratische verkiezingen, waarin alle oppositiepartijen konden meedoen, met een overweldigende meerderheid gekozen. Ondanks het feit dat internationale waarnemers deze verkiezingen als volkomen normaal en democratisch hebben erkend, bleef het westen schreeuwen dat ze onwettig waren, omdat hun grote terroristenleiders die in luxueuze villa’s wonen in Doha, Ankara, Parijs of Brussel van deze verkiezingen deskundig waren uitgesloten. Om te mogen meedoen moest men minstens de laatste tien jaar in Syrië gewoond hebben. Het westen kent echter slechts twee vormen van regering: enerzijds de westerse democratieën en anderzijds de andere, nationale democratieën, die het eenvoudig dictaturen noemt. Laten we vooraf zeggen dat democratie nooit bestaan heeft, ook niet in het oude Griekenland, dat uiteindelijk gebouwd was op slaven. Bovendien zijn alle westerse democratieën bezaaid met dictatoriale elementen alsook met elementen die de eigen soevereiniteit ondermijnen. En de andere nationale democratieën hebben soms vormen, gebouwd op de stamhoofden die op merkwaardige wijze heel de bevolking vertegenwoordigen. Als het westen zo bekommerd is om de democratie zou het best erkennen dat alleen het Syrische volk het recht heeft om te beslissen over zijn eigen regering. En dat heeft het gedaan en zal het blijven doen. Laat dat volk dan ook gerust.
    Interessante website
    Van een vriend kreeg ik volgende website toegestuurd, opgesteld door ex-moslims, die enkele ongemakkelijke waarheden over de islam openbaren, ook in het Vlaams. Het steunen waard, om zich bewust te worden van wat er werkelijk gaande is. Dat er ook in Vlaanderen een verblinding heerst op dit gebied, bewijst het feit dat het boek “Uit liefde voor de islam” dit jaar de prijs van het religieuze boek gekregen heeft. De jury heeft blijkbaar geen kennis van de schrijver, die ik tweemaal bezocht en die in onze streek zo vreselijk handelde tegen de christenen in het begin van de oorlog, dat zijn bisschop (niet de regering!) zich verplicht zag hem zelfs het land uit te zetten. Nu blijkt hij als Syrische “vredesactivist” in Vlaanderen vereerd te worden!
    www.exmoslim.org; exmoslim@exmoslim.org
    P. Daniel

    29-10-2016 om 11:52 geschreven door Gust Adriaensen


    28-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hoe arm zijn de Belgen

    Uit 'Visie' van 28 oktober 2016

    -1,7 miljoen Belgen leven in armoede

    -Kwart van de Belgen heeft te weinig geld voor 1 week vakantie

    -Kinderarmoede blijft stijgen

    -Armoedebestrijding mist vaak doel

    28-10-2016 om 23:00 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Belgische NVA

    In een commentaarstuk van Karel Verhoeven in De Standaard, kan je lezen: 'Globalisering voelt als een pletwals waar niet 'wij' aan het stuur zitten. 'Inderdaad. Maar Magnette heeft op een 'galante' en hardnekkige en welsprekende manier getoond dat politici de controle opnieuw in handen kunnen nemen.

    Het is dan toch heel merkwaardig en ontgoochelend dat de politieke topvertegenwoordigers van de regio Vlaanderen, Bougeois en De Wever zich nu uitputten in denigrerende en minimaliserende en beschuldigende commentaren bij Magnettes actie.

    Daar speelt natuurlijk in grote mate politieke en persoonlijke afgunst in mee.Terwijl de wereldpers in horden de welbespraakte Waalse minister-president naloopt, is er amper belangstelling voor de jaloeziekreetjes van de twee Vlaams-nationalistische kopstukken.

    Zowel voor Magnette als voor Bourgeois is het belangrijk hun regio op de (wereld)kaart te zetten. Magnette slaagt, Bourgeois faalt: dat steekt.

    Of is het ook zo dat de demarche van Magnette, pijnlijk de zelfgewilde inkapseling van de NVA in het Belgische systeem blootlegt?

    28-10-2016 om 08:42 geschreven door Gust Adriaensen


    25-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voortschrijdend inzicht

    Alleen nog maar de laatste dagen dringt het in ruimere en ruimere kring, ook in de media, door dat CETA niet het perfecte werkstuk is, zoals het door de federale en Vlaamse ministers en de regeringspartijen, met op kop NVA, werd voorgesteld.

    Integendeel. Het te ondertekenen verdrag vertoonde (vertoont) ernstige democratische, sociale, juridische en milieumankementen. En dat voortschrijdend inzicht danken we aan de Waalse minister-president.

    In De Standaard van vandaag kan lezen wat Magnette al heeft binnengehaald en wat hij nog eist (zie hieronder). Het doet je inzien hoe gerechtvaardigd zijn eisen en weerstand zijn en je gaat bewondering opbrengen voor de man. die weerstaat aan enorme nationale en internationale druk.

    Hoe sterk is de tegenstelling met de bijna hysterische reactie van De Wever en vooral van Bourgeois. Het is deze heren niet te doen om de inhoud, hun enige doel is Wallonië en de PS te diaboliseren.. In een VRT-interview struikelde de anders zo koele Bourgeois, over zijn woorden van woede.

    De partij en de politici die al jaren ijveren voor meer autonomie van de regio's, zouden nu wat graag dat zelfstandig beslissingsrecht willen afnemen van de Waalse regio.

    Of de Vlaamse minister-president het nu graag heeft of niet, verblind door zijn aversie voor Wallonië en vooral de PS, toont hij zich in zijn verbolgen reactie, de fervente verdediger van de Belgische staatsstructuur en het Belgische financieel en commercieel establishment.

    En de gewone Vlaming? Die wordt nog versterkt in zijn gevoel  en overtuiging dat de dames en heren in Brussel, ook als ze het Vlaamse belang en de Vlaamse onafhandelijkheid prediken, zich geen bal aantrekken van hun zorgen en bekommernissen. Zij bakken veel liever zoete broodjes met de topmensen en de multinationals van het grote internationale geld.

    ------------

    Wat haalde Magnette al binnen?
    Uit de ontwerpen van de interpretatieve nota, de tekst waaraan de Europese Commissie en Waals minister-president Paul Magnette (PS) hebben gewerkt, blijkt dat aan heel wat bekommernissen van de Waalse regering al tegemoetgekomen is.
    Wat al binnen is
    •De nota verzekert dat EU-lidstaten hun eigen beleid mogen voeren op het vlak van gezondheidszorg, onderwijs, veiligheid, milieu of privacy. Ceta mag die regelgeving niet aantasten. Lidstaten behouden het recht om regels in te voeren of wetten te wijzigen, ook als ze schadelijk zijn voor een investeerder.
    •De arbitragerechtbanken waar bedrijven terechtkunnen met klachten, moeten bestaan uit onafhankelijke professionals. Er zal beroep mogelijk zijn.
    • Canada en de Europese Unie mogen hun wetgeving niet versoepelen om zo investeringen aan te trekken, en moeten streven naar een hoog niveau van milieu- en werknemersbescherming.
    Wat Wallonië nog vraagt
    Duidelijkheid over wat Wallonië precies nog nodig heeft om Ceta goed te keuren, is er niet. Uit de ontwerpteksten blijkt dat de Waalse regering alvast deze wijzigingen wil:
    • Zij wil dat de nota geen ‘verklaring’ heet, maar een ‘instrument’.
    • Zij voegt een hele paragraaf toe die verduidelijkt dat de sociale zekerheid niet onder het verdrag valt.
    • Zij wil dat de rechtbanken werken volgens het model dat in Europa en Canada gangbaar is, en dat internationale rechtbanken hanteren.
    • Kmo’s moeten voordelen krijgen bij hun handel.

    25-10-2016 om 08:44 geschreven door Gust Adriaensen


    23-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/42
    Vrijdag 21 oktober 2016
    Flitsen uit het leven van onze gemeenschap Mar Yakub
    Al blijft de zon overdag meestal heerlijk stralen, het begint ’s avonds en ’s nachts steeds kouder te worden. Vanaf september kan er regen vallen, maar er is nog geen druppel gevallen. Met de groep van tien mannen leven we in de nieuwbouw, steeds meer gescheiden van de zustergemeenschap. Samen wordt wel gewerkt aan de hulpverlening en de nieuwbouw dient nog steeds als opslagruimte. Samen vieren we ook de eucharistie. Terwijl de zusters de overvloedige oogst van de granaatappels verwerken, besteden wij onze krachten aan de verdere afwerking van de nieuwbouw, naast de dagelijkse huishoudelijke taken van koken tot het wassen van de klederen. Bij dit alles proberen we zo goed mogelijk het vaste ritme van het gebed trouw te blijven en iedere dag in de voormiddag en in de namiddag een uur les in te lassen (filosofie, spiritualiteit, liturgie, Arabisch, catechismus, bijbel....)
    Woensdag werden we uitgenodigd om de gemeenschap Mar Yakub te vertegenwoordigen op de begrafenisdienst in Qâra van een soldaat die nu in Aleppo gedood werd en die hier ons nog mee beschermd heeft toen wij in november 2013 in groot gevaar verkeerden. Er waren vele soldaten, Hezbollah en Syriërs, burgerlijke autoriteiten en imams, die een toespraak hielden. Deze dienst is alleen voor mannen. Het condoleren gebeurt door een hand te geven en de wens uit te spreken: Moge God barmhartig zijn. Er was een grote tent voorzien, aan één kant open en van binnen feestelijk behangen met versierde rode gordijnen in verschillende lagen. Ondertussen wordt koffie geserveerd in kleine tasjes en blijven de aanwezigen onderling elkaar groeten. Groepen bezoekers komen binnen, maar al vlug gaan groepen bezoekers ook weer weg. Tijdens deze moslimdienst voelden we nogmaals welk een grote eerbied het Syrische volk heeft voor zijn “martelaren”.
    De cultuur van leugen en vernietiging
    Lt. Gen. Sergei Rudskoy kondigde maandag een humanitaire pauze aan voor Aleppo. Vanaf dinsdag 7.00 u hebben de Russische en de Syrische luchtmacht hun acties gestaakt. Volgens de Russen hebben juist die dinsdag twee Belgische F 16’s het dorp Hassayek (N Aleppo) gebombardeerd waarbij 6 burgers werden gedood, 4 gewond en twee huizen vernield. De betreffende Belgische minister ontkent iedere betrokkenheid “met zijn hand op zijn hart”. Bovendien wordt de Russische ambassadeur nog op het matje geroepen. Hoe durven die Russen België beschuldigen! Het lijkt wel de omgekeerde wereld. België komt illegaal, tegen het internationaal recht in, tegen het handvest van de UNO en zonder enige toestemming van de wettelijke regering Syrië bombarderen, terwijl Rusland geheel volgens internationaal recht op vraag van de Syrische regering het land helpt in zijn strijd tegen het internationaal terrorisme. En België meent Rusland dan nog de les te moeten spellen! De Russische diplomatie is er geen van schelden en dreigen, zoals de westerse, maar een van rustig beredeneerd handelen. En dus riep Moskou de Belgische ambassadeur op het matje.
    Rusland tilt erg zwaar aan deze aanval. De woordvoerster van het Russisch ministerie van buitenlandse zaken, Maria Zakharova eist uitdrukkelijk verontschuldigingen vanwege België en vanwege de internationale coalitie, die door de VS wordt geleid. Zo is het gedurende gans de tijd van het zogenaamde staakt-het-vuren van de voorbije maand al gegaan. Telkens hebben de door het westen gesteunde rebellen van die gelegenheid gebruik gemaakt om zich extra te bewapen en juist dan aanslagen te plegen en zo het bestand te breken (meer dan 300 keer!) En ondertussen maar jammeren over de ellende in Aleppo! Dat er dinsdag een humanitaire pauze zou gelden, was duidelijk aangekondigd. Als het waar is dat België in het kader van, en slaafs gehoorzamend aan de internationale coalitie zo laf was om dan (illegale) aanvallen met burgerdoden uit te voeren, is het duidelijk dat ook zij openlijk de kant van de terroristen kiezen tegen Syrië. Overigens, wat betekenen de krokodillentranen van Europa over de heersende humanitaire crisis na het opleggen van dodelijke sancties aan het Syrische volk anders dan georganiseerde westerse huichelarij?
    Spreken de Russen de waarheid of spreekt België de waarheid? Wij kunnen zelf niets bevestigen noch ontkennen, al leven we al maanden in nauw contact met Aleppo. Toch heeft vijf jaar oorlog in Syrië ons heel duidelijk gemaakt dat er dagelijks een massa leugens door het westen verspreid worden en dat de mediamanipulatie vanwege het westen een nooit eerder gezien dieptepunt heeft bereikt. Allemaal om hun vernietiging van Syrië te rechtvaardigen. Eind 2015 hebben de Russen aangekondigd op de vraag van de wettige Syrische regering in te zullen gaan. Ze zegden wat ze zouden doen en ze deden wat ze zegden. Anders had Syrië nu al niet meer bestaan en zouden mijn berichten met mijn pover leven hier gestopt zijn. Rusland heeft Syrië van de ondergang gered, terwijl de westerse coalitie de IS en de terroristen tot nu toe blijft steunen om het land verder te verwoesten. Wegens het groeiend gevaar heeft Rusland blijkbaar zijn nieuwste materiaal ingezet. Dat betekent dat nu de Russen in feite het luchtruim in N. Syrië beheersen en ook precies weten wat er gebeurt. Rusland beschikt over radarbeelden van F 16 ’s die van al-Salti in Jordanië zijn opgestegen, het Syrische luchtruim zijn binnengedrongen, boven Deir Ezzor door een Amerikaans tankvliegtuig werden bijgetankt, dan boven Raqqa vlogen om in Aleppo de genoemde bombardementen uit te voeren met het inmiddels gekende resultaat. Daarna zijn ze opnieuw door een Amerikaans toestel bijgetankt en hebben het Syrische luchtruim verlaten. De radarbeelden vertellen het hele verhaal van minuut tot minuut. Nu blijven onze ministers ontkennen en ze beweren dat de aangegeven nummers niet die van Belgische vliegtuigen zijn.
    Het hele gebeuren roept vele vragen op. Waren het geen Belgische F 16’s? Van welk land waren ze dan wel? Weten onze ministers werkelijk wat de Belgische F 16’s hier uitrichten? De internationale coalitie staat onder Amerikaans bevel. Overigens staat ook heel de NAVO onder Amerikaans bevel. En de Amerikanen hebben al enkele van hun vliegtuigen in de kleuren van Russische jets geschilderd, wat alleen echte specialisten kunnen onderscheiden. Bedrog alom. Kan er geknoeid worden met de nummers van F 16’s? Is de Russische verontwaardiging niet terecht? Eens te meer wordt een aangekondigde pauze gebruikt om Syrië verder uit te moorden en te verwoesten. En het antwoord vanuit de internationale coalitie is altijd hetzelfde: het is niet onze schuld, het is allemaal de schuld van de Russische en Syrische luchtmacht. En terwijl het westen zijn krokodillentranen de vrije loop laat, sterft het volk en wordt het land steeds meer naar de vernietiging gedreven.
    Toen we in 2012 enkele weken in België waren, hebben we contact gezocht met sommige invloedrijke politici. We bezochten de eerste Europese burger, de voorzitter van de Europese Raad, die toen een Vlaming was. Deze ontgoochelende ontmoeting hebben we eerder al vermeld. Tegelijk hadden we een afspraak met de toenmalige minister van buitenlandse zaken. Op het laatste ogenblik was hij evenwel verhinderd en liet zich door twee diplomaten vervangen. Wij wilden iets over de werkelijke toestand in Syrië vertellen en vroegen het internationaal recht te respecteren. Tevens vroegen we om niet mee te doen met de ontwrichting van het land zoals dit gebeurd was met Libië. Een van de diplomaten schudde met het hoofd en zei dat België daaraan niet heeft meegedaan. Onmiddellijk keken de twee naar hun horloge als met een perfect afgesproken gebaar en zeiden dat ze nu dringend naar een andere vergadering moesten. En met grote vriendelijkheid namen ze afscheid. Dat onze vloot van F 16’s gedurende maanden niet deelgenomen zouden hebben aan het verwoesten en uitmoorden in Libië, wilden ze ons blijkbaar doen geloven. Hebben onze F 16’s misschien voedselpaketten of speelgoed voor kinderen gedropt? Tot op heden is het drama van Libië nog steeds niet de moeite voor België om er zich druk over te maken. Hoe zou het aantal van zes doden en vier gewonden in Aleppo voor ons land dan de moeite van het vermelden waard zijn?
    Ziehier enkele besluiten. Beweringen vanuit de Belgische buitenlandse politiek, die op illegale wijze meedoet met de westerse coalitie om het soevereine Syrië te helpen vernietigen onder de mom van een strijd tegen het terrorisme, missen iedere geloofwaardigheid.
    De tijd dat de VS, NAVO en bondgenoten probleemloos Libië tot een chaos konden herleiden en de schuld daarvan aan het land zelf geven, is voorbij. Dit is voor Syrië niet meer mogelijk. Rusland beheerst hier het luchtruim en zal de werkelijkheid aan het licht brengen.
    Het wordt tijd dat België het moedige besluit neemt om uit de westerse cultuur van leugen en vernietiging te stappen. Dat is de wil van landgenoten met een gevoel voor rechtvaardigheid en vrede. Van het volk zelf krijgen we ondertussen veel steun om de nood van de Syrische bevolking te helpen lenigen. Het volk is gelukkig veel beter dan zijn politieke leiders, die nog steeds slaafs de grillen van Big Brother uitvoeren om andere volkeren die tot heden in vrede leefden te onderwerpen.
    Vrede voor Syrië
    Of men het nu graag hoort of niet, indien er een oplossing komt voor Syrië zal deze het werk zijn van Rusland en van de geheel onvoorziene weerstand van Syrië. Uiteraard blijven wij ondertussen intens bidden voor het geschenk van de vrede in Syrië.
    De VS zijn een enorme militaire kolos maar ze zijn hopeloos verdeeld. Een flink deel van de machtige personen en instellingen leven nog in de waan dat zij de absolute wereldheersers kunnen en moeten zijn, wat werkelijk een wereldoorlog kan uitlokken. De radicale onwil van de VS om samen met Rusland de IS te bestrijden en de onwil om de “gematigde” rebellen van Al Nousra te scheiden, wijst er op dat de VS nooit de bedoeling hadden IS te bestrijden maar wel de regering ten val te brengen. Een deel van de invloedrijke personen in de VS beseffen dat de armoede en ellende van Syrië en zovele andere landen niet vanuit het land zelf komen, maar vanwege de ontwrichtingen en economische sabotage door het westen. De oplossing komt ook niet van de UNO die te zwak geworden is en gemakkelijk kan gemanipuleerd worden, waardoor sommige resoluties gewoon gepolitiseerd zijn. De oplossing komt zeker niet van de EU of NAVO, die tot heden zelf geen samenhangende politiek hebben doch slechts uitvoerders zijn van een Amerikaans imperialisme. De bureaucratische NAVO, die al 25 jaar over tijd is, zoekt krampachtrig naar een vijand om zichzelf te blijven verantwoorden. Daarvoor werd Rusland uitgekozen. En dit westers imperialisme is zijn laatste democratische geest aan het uitblazen waarmee het ook zijn geloofwaardigheid verliest. Tegelijk is het westen de Arabische wereld aan het verliezen terwijl Rusland steeds meer de Arabische wereld aan het winnen is. Bovendien, zonder Rusland was Syrië al gevallen, waren de alawieten al uitgemoord, de christenen of uitgemoord of verdreven en heel het land in de door het westen gewenste chaos gestort.
    De strijd voor de vrede in Syrië is een strijd tegen het wereldterrorisme, dat door het westen gebruikt wordt om zijn opperheerschappij overeind te houden. Alleen de Russen hebben, samen met de coalitie rond Syrië, het terrorisme ondubbelzinnig en efficiënt bestreden. De anderen blijven de wettige Syrische regering en het Syrische volk bestrijden. En Rusland is ook in eigen land beter gewapend tegen het terrorisme door zijn patriottisme en zijn duidelijke aanpak. De moslims vormen er de grootste minderheid, 15% (20 à 22 miljoen). Wahabisme, salafisme en moslimbroeders zijn er verboden. De verantwoordelijkheid voor criminele aanslagen is verlaagd tot de leeftijd van 14 jaar. Rusland moeit zich niet met het interne bestuur van de moslims maar laat niet toe dat zij hun wetten opleggen. Het grootste gevaar komt van rebellengroepen door de VS gesteund om de Caucasus en Centraal Azië te ontwrichten. Rusland blijft trouw aan zijn orthodox geloof met zijn menselijke en christelijke waarden. Het laat niet toe dat internationale gerechtshoven wetten opleggen die door eigen recht niet zijn aanvaard. De morele afbraak van huwelijk en gezin wordt in het westen vanuit de staat bevorderd en in Rusland tegen gehouden.
    Naast de Russische hulp is er de onvoorziene weerstand van het Syrische volk dat niet zal buigen voor de steeds nieuwe plannen van buitenlandse mogendheden om hun slaaf te worden. Nu hebben de VS, Turkije en Israël weer een nieuw plan om Syrië en Irak te ontmantelen. Ze sporen Yezidis, christenen en Turkmenen aan om te streven naar een eigen en onafhankelijk gebied zoals de Koerden. Bovendien helpt Israël ook de Druzen om onder leiding van de Libanese leider Jumblatt een autonoom gebied op te eisen. Het Syrische volk zal in eenheid met het leger, de regering en de president evenwel meer dan ooit blijven streven naar het behoud van zijn soevereiniteit en zijn land als een lekenstaat waar iedereen in harmonie kan leven. Mogen de huidige ontwikkelingen en de nakende bevrijding van Aleppo geen aanleiding zijn voor de vijanden van Syrië om een werkelijke wereldoorlog te ontketenen, maar de weg naar de uiteindelijke vrede in Syrië en in het Midden Oosten.
    “Terwijl hysterisch gedaan wordt over Aleppo, blijft de door de VS geleide coalitie de infrastructuur vernietigen in de door het leger gecontroleerde gebieden en ze blijven aanvallen uitvoeren op burgers en het Syrische leger. Ondertussen trachten ze de IS strijders van Mossoul naar Syrië over te brengen” (Alexey Borodavkin, Russisch permanent vertegenwoordiger bij de UNO in Genève, tijdens een speciale zitting van de VN raad voor de rechten van de mens, vrijdag 21 oktober 2016)
    P. Daniel

    23-10-2016 om 07:25 geschreven door Gust Adriaensen


    22-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Heeft Magnette ongelijk?
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Er is de laatste dagen heel wat te doen over de (voorlopige) weigering van minister-president Paul Magnette om het handelsverdrag met Canada goed te keuren.

    Het is opvallend dat in de reacties op de standpunten van de Waalse minister-president, vooral een anti-Waals ressentiment tot uiting komt en geen aandacht wordt besteed aan de inhoudelijke bezwaren tegen het akkoord.

    En met die inhoudelijke bezwaren staat Magnette niet alleen in Europa. Ze wegen ook echt zwaar: lagere normen voor voedselveiligheid en het milieu, stijgende werkloosheid, aantasting van de rechten van werknemers, multinationals die dankzij het arbitragesysteem, enorme 'schade'claims kunnen opstarten tegen (deelstaat)regeringen.

    En vooral vertolkt Magnette het almaar sterker wordende wantrouwen en vervreemdingsgevoel van de gewone burger ten aanzien van een financiële en politieke elite, die ondoorzichtige constructies doordrukt in functie van haar eigen zakelijke belangen.

    22-10-2016 om 21:43 geschreven door Gust Adriaensen


    21-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.twitter@pontifex

    Paus Franciscus:

    'De zieken, de armen, evenals de ongeborenen, zijn allemaal geschapen naar Gods beeld en verdienen het diepste respect.'

    21-10-2016 om 20:24 geschreven door Gust Adriaensen


    19-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Devisch versus Vermeersch

    Enkele dagen geleden haalde ik Etienne Vermeersch over de hekel voor zijn fanatieke antireligieuze uitspraken in een interview met Het Nieuwsblad.

    De bekende moraalfilosoof krijgt nu in meer academische bewoordingen maar in essentie dezelfde kritiek als op dit blog, te slikken van zijn Gentse collega-filosoof Ignaas Devisch.

    Terecht stelt Devisch dat Vermeersch en medestanders (bv. Boudry), het atheïsme verengen tot het bestrijden van God en het geloof.

    Deze, vaak agressieve, antihouding,houdt in dat het atheïsme vanuit zichzelf er niet in slaagt ‘de zin van de wereld te openen’, wat de ongelovige Devisch ziet als de taak van het atheïsme (een andere naam zou beter zijn, voegt hij eraan toe) en klaarblijkelijk slechts kan bestaan bij de genade (!) van God (die volgens Vermeersch niet bestaat) en van de gelovigen(die volgens Vermeersch) zich vergissen).

    19-10-2016 om 09:36 geschreven door Gust Adriaensen


    17-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Cineast Krzystof Zanussi in 'Wanderlust'
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    In de laatste aflevering van Wanderlust op Canvas, kwam de bekende Poolse cineast Zanussi aan het woord.

    Een aantal uitspraken van Zanussi over:

    -zingeving: Om zin te geven aan ons leven hebben we sociaal contact nodig. Het is een van de christelijke principes: voor anderen zorgen.

    -liefde: Liefde is het belangrijkste beginsel van het christendom. Geen medeleven maar liefde. Het is meer dan medeleven.

    -geloof, gebed, tijd: Ik moet de wereld beschouwen zonder het aspect van tijd. Het gebed kan een retrospectieve werking hebben of een toekomstige werking. Als je nadenkt over de constructie van het universum, van ons leven en de vraag stelt of er een intelligentie bestaat die groter is dan de onze, die buiten onze realiteit staat, dan kun je toegeven dat bidden geen nonsens is. Een gebed is een poging om contact te hebben, te communiceren met de hoogste intelligentie, met het absolute.

    -dood: Ik neem aan dat de dood het einde van de tijd is. Dus is er niets wat we 'erna' kunnen noemen. Er is wel een soort van bestaan dat zich in een andere dimensie bevindt. Het zou kunnen dat we een andere dimensie krijgen en dat we een ander bewustzijn krijgen. Misschien nemen we deel aan de goddelijkheid, wat ik hoop.Of misschien , laten we hopen van niet, is het een blik in de wanhoop, in de afgrond, die er misschien is. Want ik denk dat gerechtigheid bestaat, een oordeel. Ongetwijfeld. We zijn beprekt tot onze drie of vier dimensies van tijd. Sterven is evenwel een grens oversteken naar een ander soort bestaan.

    17-10-2016 om 19:45 geschreven door Gust Adriaensen


    16-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/41
    Vrijdag 14 oktober 2016

    Flitsen uit het leven in de gemeenschap

    We hebben nog wat nagepraat over onze bijzonder aangename uitstap vorige vrijdag in Damascus. Toch wel merkwaardig dat het leven zo gewoon en vreedzaam verloopt, ondanks de vele controleposten en de vele soldaten in het straatbeeld. Verder was het opvallend dat er heel wat gehandicapte soldaten waren, die blijkbaar in dienst blijven bij hun groep. We zagen een soldaat met één been, die op krukken met een andere soldaat rustig door de straat huppelde en een andere soldaat met één arm die gewoon met zijn kameraden soldaten samen zat, praatte en lachte. In de grote moskee ben ik aan een pilaar gaan zitten terwijl de anderen nog wat rondwandelden. Daar kwamen verscheidene mensen en vooral kinderen naar me toe die me vriendelijk groetten en een hand gaven. De kinderen gaf ik een kruisje op hun voorhoofd met een duidelijke zegen in naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest. Onze Nigerianen vonden het wel sympathiek maar zeiden dat ik dat zeker niet moet doen met moslims als ik in Nigeria kom. Nigeria, met een veel groter percentage van christenen is Syrië niet! Tenslotte, in gesprek met de mensen merk je wel dat ze er rekening mee houden dat het westen toch nog Syrië zal proberen te bombarderen. Ze weten heel goed wat de zogenaamde “vredespogingen” van het Atlantisch blok betekenen: de totale onderwerping van Syrië.
    Zondag zijn moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel nogmaals vertrokken naar Aleppo. Eindelijk kon onze Franse chirurg mee. Verder gingen nog onze Egyptische Fransman mee en onze Zwitserse gasten om te helpen. Twee dagen later kwamen ze terug. Onze chirurg heeft nu een mondelinge toestemming om te mogen werken en hij heeft de toestand kunnen bekijken. Nu nog even wachten op de schriftelijke bevestiging. Ze hadden foto’s bij van de grote keuken in vijf keukens verdeeld, waar 25.000 maaltijden per dag worden bereid.
    Deze week kregen we een Vlaming en een jonge Fransman die een hele tijd bij ons willen zijn. En zo leven we ondertussen met een gemeenschap van tien mannen in de nieuwbouw, waar nog veel moet gedaan worden: kamers schilderen, van deuren voorzien, sanitair en elektriciteit in orde brengen... We hebben totaal geen last van het grote probleem van onze westerse landen, nl. de werkverschaffing. Er is nog voor lange tijd meer dan werk genoeg. Tegelijk is er bij de zusters nog een Syrische moeder opgevangen met twee kinderen. Het zijn christenen met erg rustige kinderen.
    Telkens wanneer er groot gevaar dreigt voor het land en het volk of wanneer er veel op het spel staat, worden we verwittigd en gaan we extra bidden. Ook deze week hebben we enkele extra uren aanbidding ingelast.
    Vorige week heb ik een flinke wonde opgelopen aan mijn been door te vallen over een laag muurtje met een heel scherpe rand. Ontsmet en verbonden. Alles leek van zelf in orde te komen waardoor ik vrijdag heel de dag nog in Damascus heb rondgelopen (kilometers!) Daarna viel het onverbiddelijk medisch verdict: vijf dagen te bed blijven. Boeken lezen, medebroeders ontvangen, bidden, wat schrijven, gedwongen retraite, geen internet. Vervelend en heerlijk tegelijk.

    Een cursiefje.

    Vijf jaar lang werden miljarden geïnvesteerd en bergen wapens geleverd om het Syrische volk dank zij stromen “vrijheidsstrijders” aan een ideale “regeringswissel” te helpen en de Syriërs blijven dit geschenk maar weigeren. Wat een ondankbaar volk tegenover de overgrote edelmoedigheid van het westen! Dan maar proberen rechtstreeks het Syrische leger uit te schakelen en te bombarderen “voor de vrede”, om het volk te beschermen tegen dat gemene Syrische leger. Helaas, daar is die boze Russische beer, hij loopt weer vrij rond en heeft tanden. Die snoodaard is klaar om ieder vliegtuig, dat het Syrische leger aanvalt uit de lucht te plukken. En ondertussen hebben ook de Chinezen nog een fregat in Tartoes liggen. En als zij in actie schieten, komen ze niet met enkele honderden maar mogelijk met miljoenen. Wat een pech, zeg. De vrome bedoelingen van de VS en het Atlantisch blok worden maar niet gewaardeerd. Bovendien wordt steeds meer gebied in Syrië terug ingenomen, zo erg zelfs dat de rebellen nu al in O Aleppo moeten onderhandelen met het leger. Wat ellendig, zeg. Dat Aleppo ooit helemaal terug in handen van Syrië komt is helemaal verschrikkelijk. Wat een nachtmerrie, zeg. Dan is er helemaal geen “regeringswissel” meer mogelijk. Het westen moet dringend ingrijpen om al Qaida en al zijn andere “vrijheidsstrijders” nog te redden. Toch is er hoop. De IS, de andere “vrienden van Syrië” en die vrome “gematigde rebellen” zijn nog lang niet verslagen. Met flinke steun en de nieuwste wapens en nog enkele duizenden vrijheidstrijders er bij, kunnen ze misschien het tij toch nog keren. De cheich die in O Aleppo aan het hoofd staat van het “veroveringsleger” (Jaish al Fatah), al Qaida, een niet-Syriër, is ook de hoogste rechter van het Charia tribunaal. Met zo’n man kan het westen nog iets bereiken. Daar kun je op rekenen, zeg. Hij blijft herhalen dat iedereen die niet aan zijn kant staat, onverbiddelijk vermoord moet worden: christenen, sjiieten, alawieten, druzen en Hezbollah, vrouwen en kinderen zowel als mannen. Dat is de man die de Franse president François Hollande zo juist typeerde als “een gematigde Syrische leider”. Hij is de geschikte man om vrede te brengen in Syrië, erg “gematigd” maar niettemin met vaste hand. Ondertussen toch nog andere middelen proberen. Die Bachar al-Assad door het internationaal gerechtshof laten veroordelen voor misdaden tegen de menselijkheid, dat is de oplossing! 120 Syrische leiders vallen al onder de (illegale) sancties vanwege de VS en de EU. Nu verder gaan. Nadat Slobodan Milosovic in zijn cel in Den Haag succesvol werd vermoord (en achteraf onschuldig bleek te zijn!), nadat Saddam Hussein werd opgehangen en Moumar Kadhaffi afgeslacht, moet het met Bachar al Assad ook lukken. Washington en Parijs, zo gevoelig voor de bescherming van de zwaksten, hadden zijn veroordeling al in 2012 gepland. Nu hebben ze daarvoor de Syria Justice and Accountability Centre (SJAC) opgericht, want recht moet geschieden. Deze organisatie is opgericht met de steun van Qatar (1,8 miljoen burgers en 1,5 miljoen buitenlandse slaven), Saoedi-Arabië en Turkije, die zoals iedereen weet toch wel de uitgelezen verdedigers zijn van rechtvaardigheid en vrede! Een andere grote ijveraar in deze zaak is Jeffrey Feltmann, Amerikaans oud-ambassadeur in Beiroet. Hij kon destijds de moord op Rafic Hariri zo organiseren dat de schuld daarvan gegeven werd aan de Libanese en Syrische president (Emiel Lahoud en Bachar al-Assad). Zo moet het gaan, zeg. En de aanklacht voor deze moord tegen deze criminele presidenten is nog steeds bruikbaar. Bovendien is nu het ogenblik gekomen om de mysterieuze “Caesar” weer uit de kast te halen. Hij is al jaren geleden op het toneel gezet maar kreeg toen niet de aandacht die hij verdiende. Hij heeft 55.000 foto’s van 11.000 door het “regime van Assad” gemartelde en vermoorde Syriërs. Als dat nog niet genoeg is, zeg. Neen, neen, het gaat niet over de 80.000 die door de Navy op de gruwelijkste wijze gemarteld zijn in Guantanamo en op de Amerikaanse gevangenisschepen in de internationale wateren, tijdens de regering van G. Bush. Niet afwijken van ons onderwerp. We spreken nu over die verschrikkelijke Assad, waarvan alle mensen in heel de wereld (behalve de Syriërs zelf!) weten dat hij iedere dag een massa eigen mensen martelt tot de dood toe. Bijna alle foto’s zijn wel onherkenbaar maar enkelen zijn toch bruikbaar. Qatar heeft hiermee al een indrukwekkende tentoonstelling gehouden in de UNO. Verder was deze tentoonstelling in het Holocaustmuseum van Washington te bewonderen en zopas in Rome. Voor een vrome kerkganger is het dus wel heel duidelijk dat het allemaal echt waar is. Die Assad moet hangen. En er is nog meer. Ook die Putin moet hangen. Ziekenhuizen bombarderen en woonwijken uitmoorden, dat moet stoppen. De Amerikaanse staatssecretaris John Kerry is onlangs terecht uitgevallen tegen zijn “gematigde rebellen” omdat ze wel foto’s bezorgden van gedode burgers en verwoeste wijken, maar geen video’s hadden van Russische vliegtuigen in volle actie. Dat moet veranderen. De VS hebben nu enkele van hun vliegtuigen in de kleuren gezet van de Russische jets. Hiermee zullen binnenkort onze journalisten de onomstootbare bewijzen kunnen leveren van de misdaden van die gemene Russen. En als deze twee gruwelijke dictators dan veroordeeld zijn, kan de Pax Americana aan Syrië geschonken worden, waarvan nu al Libië, Irak, Afghanistan...volop genieten. En zo zullen de VS en het Atlantisch blok eindelijk met hun alom gevierde edelmoedigheid het Syrische volk en de rest van de wereld kunnen bevrijden. Hoe komt het toch dat de Syriërs dat maar niet begrijpen, terwijl onze politici en journalisten het al vijf jaar zo duidelijk voorhouden?

    Dansen, zingen en bidden voor de vrede

    Honderden kinderen en jongeren, christenen en moslims kwamen op 6 oktober 2016 samen om te zingen, te dansen en te bidden voor de vrede in Syrië op het grote plein voor de oude school van de Franciscanen van het Heilige Land in Aleppo. Gelijkaardige manifestaties hadden plaats de volgende dag in scholen te Damascus, Homs, Yabroed en Tartous. De rebellen bleven ondertussen hun moordende mortieren en steeds meer gesofistikeerde vernietigingstuigen afvuren. De kinderen hebben ook een petitie getekend, bestemd voor de Europese Unie en voor de UNO. Deze zal bezorgd worden in Brussel en Genève door drie patriarchen : Gregorios III Laham, Grieks-Melchietisch, Yohanna X, Grieks-Orthodox en Ignace Ephrem II, Syro-Orthodox. Zij klagen aan dat het westen een blijvende terreur aan het organiseren is in Syrië en daarvoor Turkije, Qatar, Saoedi-Arabië blijft steunen. https://www.youtube.com/watch?v=RAj1TNng_CM

    Syrië gered door het vijfde veto

    Met zijn vijfde veto in de UNO veiligheidsraad zaterdag 8 oktober 2016 is het nogmaals Rusland dat Syrië van de vernietiging redt. Het Franse voorstel om een vliegverbod boven N-Syrië in te stellen zoals in Lybië, zodat de terroristen vrij spel zouden krijgen, werd door Rusland weggestemd. Zelf had Rusland een positief voorstel ingediend om de vrede naderbij te brengen. Het voorstel was niets anders dan wat de speciale gezant voor Syrië, Staffan de Mistura al voorstelde: een duidelijke scheiding van de “gematigde rebellen” van de al Nousra en dat al Nousra O-Aleppo zou verlaten. Het eerste was eigenlijk eerder al aanvaard, maar de VS hebben het gewoon niet willen toepassen. En natuurlijk stemden nu de VS, Frankrijk en U K dit voorstel weg. Wie heeft nu nog niet begrepen dat het westen alleen maar de onderwerping van Syrië nastreeft en daarbij alles zal doen om de vrede, de stabiliteit en de soevereiniteit van land en volk te beletten? Onze media natuurlijk. Zij stellen het nog steeds zo voor alsof het westen werkelijk vrede wil in Syrië en de Russen de spelbrekers zijn.
    De permanente vertegenwoordiger van Rusland bij de UNO, Vitali Tchourkine heeft het aldus verwoord: “De permanente vertegenwoordiger van de U K bij de UNO roept nu pathetisch uit: “Stop nu”! Inderdaad, stop nu onmiddellijk iedere steun aan krapul in heel de wereld, nl. extremisten, terroristen en allen die bezig zijn met het ontwrichten van een of ander land. En in het algemeen, hou op met u te mengen in andere soevereine landen, geef uw koloniale houding op, laat de wereld gerust. Dat zal rust brengen voor vele streken in de wereld”. Ook de vertegenwoordiger van Syrië, Bachar Ja’afari sloeg de nagel op de kop: “De VS, Frankrijk en Engeland spannen zich al zes jaar in om in de Veiligheidsraad de ene sessie na de andere te organiseren, ze sponsoren projecten en geven verklaringen uit om aan de openbare opinie de schijn te geven dat ze aan het werken zijn om de crisis in mijn land op te lossen”
    P. S. Vorige week besprak ik het boek van Tim Anderson over de vuile oorlog tegen Syrië, gesteund op de leugens van de media zoals in de geschiedenis nooit eerder is gezien. Nu krijg ik van een vriend een interessant interview toegestuurd van de schrijver over zijn boek: https://www.youtube.com/watch?v=f5CDJm0Edh8.

    Oorlogsmisdadigers

    Christopher Black, Toronto, gespecialiseerd in internationaal strafrecht trok vroeger al aan de alarmbel om te waarschuwen dat de leiders van de NAVO oorlogsmisdadigers zijn. Nu vindt hij dat de maat meer dan vol is. Zijn nieuwe aanklachten betreffen de staatsgreep in Brazilië, die de soevereiniteit van het volk versmacht. Verder zijn er de voortdurende provocaties tegenover China en Noord-Korea, in de Baltische Zee en de Balkan en de voortdurende bedreiging van Rusland, de misdaden tegen de volken van de Donbass, tegen de Krim en tegen Rusland zelf. De grootste misdaad nu betreft echter de inval in Syrië om IS te beschermen. Hierbij zijn Amerikaanse, Britse, Franse, Canadese, Israëlische en andere troepen betrokken. En al hun acties zijn totaal illegaal. Het is een radicale afwijzing van het Charter van de VN. “Terwijl Syrië, Rusland, Iran en anderen een vredevolle oplossing van deze oorlog nastreven, spreken de Amerikanen en hun gangsters voortdurend huichelachtig over een staakt-het-vuren terwijl ze ondertussen bevelen geven om aanvallen uit te voeren.” De moordaanslag van 17 september op het Syrische leger was nauwkeurig gepland. Syrië heeft inmiddels de communicatie kunnen onderscheppen waarmee de VS, UK, Denemaken samen met de IS hun acties coördineerden. Dit is een bijzonder zware oorlogsmisdaad tegen soldaten die dachten door deze landen beschermd te worden. En om de aandacht van de publieke opinie af te wenden hebben ze de aanslag op een hulpkonvooi van de VN georganiseerd en uitgevoerd, waarvan ze dan de schuld aan Rusland gaven. De Russen hebben hierop geantwoord door in Aleppo drie raketten af te schieten op een commandopost die vernield werd en waarbij 30 Amerikanen en Israeli’s gedood werden. Hierover kwam er natuurlijk geen woord in onze media want officieel zijn er geen westerse soldaten die de terroristen helpen. Voor hen zijn het alleen die Russen en de Syriërs die het volk bestoken.
    De Russen trachten een frontale confrontatie te vermijden maar de VS schijnen te blijven provoceren totdat er geen andere uitweg meer is. In een jaar tijd hebben de Russen 586 plaatsen en meer dan 12000 vierkante km bevrijd en daarbij 35.000 terroristen gedood. Ondertussen hebben de VS met hun wereldcoalitie bijna niets anders gedaan dan de terroristen geholpen in hun strijd tegen Syrië om tegelijk in de media het tegenovergestelde te verspreiden. Toch zal ooit de tijd van de afrekening komen en dan zal er gerechtigheid geschieden. Daarvoor maakt deze jurist een dossier klaar (Christopher Black, Guerre OTAN-USA à la Russie: les vents hurlent avant la tempête, mondialisation.ca 9 oktober 2016).
    “Wij hebben nood aan een oprechte staatsman met morele moed, zoals de Franse president Charles de Gaulle het toonde toen hij weigerde de Sovjet-Unie te diaboliseren en in 1966 Frankrijk uit de NAVO terugtrok, eerder dan te buigen voor Washington en het lot van Frankrijk over te geven in handen van onvoorspelbare Amerikaanse politici” (F. William ENGDAHL, Le silence des agneaux-réfugiés, l’UE et les guerres pour les ressources énergétiques de Syrie, mondialisation.ca, 13 oktober 2016).

    Opgang naar Parijs/Montée à Paris: MANIF POUR TOUS Zondag 16 oktober!

    De wet van Christiane Taubira heeft de ziel van de Fransen verwondt. Haar “huwelijk voor allen” is een radicaal doorsnijden van de banden ouders/kinderen, vader/moeder, wat uiteindelijk leidt naar een technologische totalitaire dictatuur, waarvan iedereen slachtoffer wordt, vooral de kinderen. Hiermee wordt de ideologie van een valse “gelijkheid” voorgehouden. Ideologieën sterven en de werkelijkheid komt des te sterker terug. In 2013 kwamen de Fransen hiertegen massaal op straat. Het werd het begin van een nieuwe en verbeterde versie van de revolte van mei 68, ditmaal zonder geweld of haat. Hoe meer de ordekrachten deze massale volksopstand wilden smoren, hoe sterker deze werd. Brutale arrestaties van onschuldige, vredevolle betogers, een door de politie zelf georganiseerd geweld om hiervan de manifestanten te beschuldigen, het ontkennen van het werkelijke aantal manifestanten... het kon allemaal niet helpen. Voor het eerst in hun leven stapten ook sommige moslimfamilies schuchter mee op. Er was geen onderscheid tussen katholiek, moslim of ongelovige. De straatstenen schreeuwden het uit als de uitdrukking van aller frustratie, de taal van de democratie. Een volk stond op om zijn waardigheid, vooral die van hun kinderen te verdedigen, nu en voor de toekomst.
    We hopen dat het een nog massaler manifest mag worden dan voorheen voor de verdediging van de waardigheid van huwelijk en gezin, bestaande uit vader, moeder en kinderen. Moge deze manifestatie ook in ons land vruchten dragen om zonder fanatisme en innerlijk gekibbel een eensgezinde volksopstand te ontketenen om de menselijke en christelijke bronnen van onze beschaving te herstellen.
    P. Daniel

    16-10-2016 om 21:41 geschreven door Gust Adriaensen


    15-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Akkoord?!

    Er is een akkoord, kopt Knack.

    Een akkoord? Niet moeilijk, als je al de dossiers waarover geen akkoord was, uit het akkoord zwiert.

    Een nieuw staaltje van kafkaiaanse besluiteloosheidsvorming en orwelliaanse newspeak, waarin deze regering uitblinkt!

    15-10-2016 om 21:55 geschreven door Gust Adriaensen


    14-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Magistrale speech Michelle Obama
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    President Obama is een buitengewoon goede redenaar. Maar zijn vrouw Michelle moet voor hem niet onderdoen.

    Luister naar haar speech op een Clintonmeeting via onderstaande link.

    Bijlagen:
    https://www.google.be/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=7&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwjO67ORldvPAhWqIsAKHZ05BD4QuAIIOTAG&url=https%3A%2F%2Fwww.theguardian.com%2Fus-news%2Fvideo%2F2016%2Foct%2F14%2Fmichelle-obama-full-speech-trump-video&usg=AFQjCNH2Z_h5   

    14-10-2016 om 22:52 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Niemand'

    Bart Sturtewagen begint zijn commentaar in De Standaard met het zinnetje: 'Niemand wil de val van deze regering'.

    Hoezo, niemand wil de val van deze regering? Zijn de oppositiepartijen die in de peiling meer dan 40% halen, dan 'niemand'?

    En wat met het groeiende aantal CD&V-kiezers en -leden, die de ultraliberale NV-A en Open-VLD kotsbeu zijn?

    14-10-2016 om 13:42 geschreven door Gust Adriaensen


    13-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Machteloosheid van de Wetgevende Mecht

    Het is nog maar eens hard en duidelijk bewezen: het parlement, de wetgevende macht, doet er niet toe.

    De premier weigert naar het parlement te komen en acht de volksvertegenwoordiging maar enkele regels waard om ze mee te delen dat de 'State of the Union' er nog niet komt. En hij weet vooraf met 100% zekerheid dat de meerderheidsleden hem geen strobreed in de weg zullen leggen.

    De slaafsheid, de onderdanigheid van de parlementsleden die tot de regeringspartijen behoren zijn al langer bekend. Zij hebben zichzelf gereduceerd tot knechtjes van de regering, de uitvoerende macht.

    De Senaat kost miljoenen maar leidt al jaren een werkeloos en zinloos bestaan, zonder dat de machthebbers die 'de grote verandering' beloofden, nu ze zelf aan de vetpotten zitten, ook maar iets doen om dit schandaal te stoppen.

    De Kamer van Volksvertegenwoordigers gaat dezelfde richting uit. Wat doen die dikbetaalde dames en heren daar eigenlijk? Het is allemaal zo voorspelbaar. De meerderheidsleden buigen als knipmessen voor de ministers, laten toe dat hun functie wordt uitgehold en dat hun het zwijgen wordt opgelegd door partijbonzen. De oppositiekreten worden beschouwd als onderdeel van het theater en hebben niet het minste effect op wie dan ook.

    Op die manier wordt er voortdurend een aanslag gepleegd op onze democratie, die door ministers en walgelijk onderdanige parlementsleden altijd zo hoog geprezen en verdedigd wordt. Een toppunt van hypocrisie? Of misschien zien zij gewoonweg niet meer de tegenstelling tussen wat zij zeggen en wat zij doen, weten zij niet meer wat democratie echt betekent. Dat zou nog het alarmerendste en gevaarlijkste zijn.

    13-10-2016 om 08:08 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nobelprijs literatuur voor Bob Dylan
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Zanger en auteur Bob Dylan, heeft de Nobelprijs voor literatuur gewonnen.

    In bijlage: Times are changing en Blowing in the wind

    ----------

    Blowin' In The Wind Lyrics
    How many roads must a man walk down
    Before you call him a man ?
    How many seas must a white dove sail
    Before she sleeps in the sand ?
    Yes, how many times must the cannon balls fly
    Before they're forever banned ?
    The answer my friend is blowin' in the wind
    The answer is blowin' in the wind.

    Yes, how many years can a mountain exist
    Before it's washed to the sea ?
    Yes, how many years can some people exist
    Before they're allowed to be free ?
    Yes, how many times can a man turn his head
    Pretending he just doesn't see ?
    The answer my friend is blowin' in the wind
    The answer is blowin' in the wind.

    Yes, how many times must a man look up
    Before he can see the sky ?
    Yes, how many ears must one man have
    Before he can hear people cry ?
    Yes, how many deaths will it take till he knows
    That too many people have died ?
    The answer my friend is blowin' in the wind
    The answer is blowin' in the wind.

    -------

    The Times They Are A-Changin'
    Come gather 'round people
    Wherever you roam
    And admit that the waters
    Around you have grown
    And accept it that soon
    You'll be drenched to the bone
    If your time to you
    Is worth savin'
    Then you better start swimmin'
    Or you'll sink like a stone
    For the times they are a-
    changin'

    Come writers and critics
    Who prophesize with your pen
    And keep your eyes wide
    The chance won't come again
    And don't speak too soon
    For the wheel's still in spin
    And there's no tellin' who
    That it's namin'
    For the loser now
    Will be later to win
    For the times they are a-changin'

    Come senators, congressmen
    Please heed the call
    Don't stand in the doorway
    Don't block up the hall
    For he that gets hurt
    Will be he who has stalled
    There's a battle outside ragin'
    It'll soon shake your windows
    And rattle your walls
    For the times they are a-changin'

    Come mothers and fathers
    Throughout the land
    And don't criticize
    What you can't understand
    Your sons and your daughters
    Are beyond your command
    Your old road is rapidly agin'
    Please get out of the new one
    If you can't lend your hand
    For the times they are a-changin'

    The line it is drawn
    The curse it is cast
    The slow one now
    Will later be fast
    As the present now
    Will later be past
    The order is rapidly fadin'
    And the first one now
    Will later be last
    For the times they are a-changin'

    ----------

    Bijlagen:
    https://youtu.be/3l4nVByCL44   
    https://youtu.be/QqvUz0HrNKY   

    13-10-2016 om 00:00 geschreven door Gust Adriaensen


    11-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verkeerde regeringspartners
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    In Ter Zake zei John Crombez, voorzitter van S-PA, dat CD&V gewoon de verkeerde regeringspartners heeft.

    Crombez heeft overschot van gelijk. CD&V zal ten onder gaan als de partij zich niet losmaakt van rechtse neoliberale partijen.

    Degenen die CD&V trouw zijn gebleven, zijn vooral de ACW-mensen (Beweging.net). Jaren geleden zijn middenstanders, boeren en ondernemers al en masse naar Open VLD en wat later naar NV-A uitgeweken.

    Een groot deel van de CD&V-kiezers staat met zijn maatschappijvisie en zijn bekommernissen veel dichter bij Groen en S-PA. Het wordt de hoogste tijd dat de CD&V-top het contact met haar kiezers herstelt.

    Maar klaarblijkelijk is het voor de coalitiebonzen aartsmoeilijk de realiteit correct te beoordelen. Dat blijkt uit een uitspraak van de echte leider van de coalitie, Bart De Wever. Die zei op het VRT-journaal: 'Deze peiling is niet zo slecht voor de coalitie.'

    Meer dan 8% verlies: niet zo slecht? Dan knipper je toch wel even met de ogen!

    11-10-2016 om 08:10 geschreven door Gust Adriaensen


    10-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Forse winst voor Groen - Fors verlies voor NV-A
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een peiling van De Standaard en de VRT laat vergeleken met de verkiezingen van mei 2014, een sterke winst zien voor Groen: 13,3 % (+ 4,8 %), en een fors verlies voor NV-A: 27,8% (- 4,6%).

    CD&V verliest 1,7% (16,8%) en Open VLD gaat 2 % achteruit (13,6%).

    De huidige regeringspartijen verliezen 8,2 % vergeleken met de verkiezingen van 2014.

    S.PA wint 1,7% (15,8%). PVDA komt op 3,4% (+0,6%). Vlaams Belang haalt 8,1% (+2,2%)

    10-10-2016 om 09:27 geschreven door Gust Adriaensen


    08-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vermeersch: een fundamentalistische fanaticus

    In een interview met de krant Het Nieuwsblad schopt moraalfilosoof Etienne Vermeersch (82) voor de zoveelste keer wild om zich heen, in een poging om God dodelijk te raken.

    Vermeersch, die in het artikel godbetert de 'godfather' van de Vlaamse filosofen wordt genoemd, is een uitgetreden kloosterling, die sedertdien het als zijn levenstaak beschouwt God en alles wat met het christendom te maken heeft, met extreem fanatisme te bekampen.

    Merkwaardig dat iemand zoveel, vaak potsierlijke en zielige, energie steekt in iets of iemand wat volgens hem niet bestaat. Er is maar één verklaring: Vermeersch zit vol frustraties en is helemaal nog niet in het reine met zijn diepgelovige kloosterjaren.

    Een man die zegt dat 'Moeder Teresa een van de grootste misdadigers van de twintigste eeuw is omdat ze zo streed tegen contraceptie', kan je nog bezwaarlijk een intellectueel noemen. Moeder Teresa in hetzelfde clubje criminelen onderbrengen als dat van Hitler, Stalin en co.,, getuigt van gevaarlijke agressieve kwaadaardigheid of van vergevorderde seniliteit.

    Het als zijn missie en plicht  beschouwen om alle gelovigen en in het bijzonder de christenen en de moslims, te tonen dat ze zich vergissen en dat dat een gevaarlijke vergissing is', toont nog scherper aan dat Vermeersch afgegleden is naar een ziekelijke hybris, die hem alle zin voor verhoudingen en nuances doet verliezen en waardoor hij zichzelf op een ridicule manier presenteert als god Vermeersch.

    Dit is het definitieve einde van Etienne Vermeersch als intellectueel, als filosoof. Een man die dergelijke uitspraken doet, kan geen seconde langer ernstig genomen worden. Hij dwaalt nu al amechtig rond in het verleden, vooral zijn eigen verleden.

    Wat men zich misschien nog heel even van hem zal herinneren: zijn fanatiek maar op den duur zielig georakel en geschrijf tegen het geloof en vooral het christendom. 

    08-10-2016 om 11:50 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/40
    Vrijdag 7oktober 2016
    Flitsen uit het leven van de gemeenschap
    De Franse chirurg die zich aangeboden heeft om te helpen in Aleppo is nog steeds bij ons. Hij wacht op zijn vergunning om hier te mogen werken. Hij is iemand die spontaan helpt. Is er een grote afwas na de maaltijd, hij staat aan de afwasbak. Moeten dozen versjouwd worden, hij is van de partij. Ondertussen helpt hij mee om de medicamenten te sorteren en als iemand lichamelijke klachten heeft zoekt hij uit of er geschikte medicamenten voorhanden zijn.
    Een kijk in het Syrisch ziekenhuiswezen
    Op zondag was hij uitgenodigd op een vergadering van directie en personeel van een ziekenhuis met ongeveer 250 bedden, verbonden aan de privé universiteit van Qalamoun, Deir Atieh. En tijdens het avondmaal kwam nog een cardioloog, die niet aanwezig kon zijn, om met hem kennis te maken. Achteraf wilde de Franse chirurg ons enkele indrukken meedelen, waardoor wij meteen ook een beetje beter de medische wereld in Syrië leren kennen. Wij, Fransen, zo zei hij, hebben spontaan een bepaald misprijzen voor de Arabische wereld. Welnu, die vergadering in het ziekenhuis is veel vlotter en efficiënter verlopen dan doorgaans bij ons. En in het ziekenhuis hebben ze niet alleen de best opgeleide dokters en specialisten, maar ook alle modern materiaal, ondanks de sancties. Dit ziekenhuis, zo verzekerde hij, kan als een model dienen voor vele van onze ziekenhuizen in Frankrijk. De Syrische cardioloog, die ’s avonds met ons aan tafel zat, was een bijzonder gemoedelijk man en hij sprak perfect Frans. Onze Franse chirurg zegt dat hij kan begrijpen dat het ministerie van volksgezondheid aarzelt om hem een vergunning te geven, niet alleen omdat ze infiltratie van rebellen vrezen, maar ook omdat ze een fier volk zijn, dat eigenlijk zelf alles heeft. Hij voegde er nog een andere bedenking bij. Bij Artsen Zonder Grenzen zijn vele Franse artsen en hij heeft zelf ook eens deelgenomen aan een van hun acties, hoewel hij er niet bij hoort. In Aleppo heeft deze vereniging recent valselijk het Syrische leger en Rusland ervan beschuldigd een ziekenhuis te hebben gebombardeerd, waardoor ze zich bewust achter de terroristen hebben geschaard tegen Syrië en ze de naam kregen van “Menteurs Sans Frontières” . Begrijpelijk dat het Syrisch ministerie van volksgezondheid terughoudend is voor Franse dokters die bij Artsen Zonder Grenzen hebben gewerkt. Anderzijds is de plaats waar hij zou werken juist zo verstoken van deskundige medische hulp dat daar wel een chirurg erg welkom zou zijn.
    Opvang van gasten
    Woensdag krijgen we bezoek van een Zwitsers echtpaar met een vriendin, die ijveren voor Syrië. Ze deden een oproep om een container hulpgoederen naar Syrië te verzamelen en kregen meteen genoeg voor zes containers. Tegelijk hebben we een moslimjongentje van 6 jaar, Firaaz, een straatkind, opgenomen. Hij blijkt innerlijk heel erg gewond te zijn en kende aanvankelijk alleen maar hard schreeuwen en uitbarstingen van woede, wat inmiddels al verbeterd is. Wil je mee bidden voor hem? In ieder van ons schuilt een crimineeltje en een heilige. Waarom zou het laatste bij hem niet boven kunnen komen? Donderdagavond hoefden onze Nigerianen niet te koken, we zouden in de buurt, met de gasten en met de kleine Firaaz in een eenvoudige en goede eetgelegenheid pizza gaan eten. Firaaz kwam toegelopen, hij gaf me een hand, kuste mijn hand en bracht ze aan zijn voorhoofd. Dit is de wijze waarop christenen hier de bisschop groeten. De kleine Firaaz heeft dit dus ergens al gezien. In elk geval heeft hij zich, naar het schijnt behoorlijk gedragen. Zelf ben ik thuis gebleven om samen met de zusters ’s avonds in plaats van de completen een uur aanbidding te houden bij het uitgestelde Allerheiligste Sacrament, zoals we iedere donderdag doen. De fraters zouden op tijd terug zijn, zeiden ze, maar dat kon natuurlijk niet en het hoefde voor een keer ook niet.
    Uitstap naar Damascus
    En vandaag hadden we de reeds geruime tijd voorziene uitstap naar Damascus, met de Zwitserse bezoekers, de Franse chirurg, de Franse nicht van een van de zusters, onze Egyptische Fransman, de drie Nigerianen, de twee fraters en de familie met hun twee kinderen, die bij ons hoort. Wat een heerlijke uitstap. Er zijn vele controleposten onderweg en overal soldaten maar het verloopt allemaal erg vlot. Eerst reden we naar het ouderlijk huis van Sylvie, de moeder van hoger genoemd gezin. Toen we nog van Zaventem naar Damascus konden vliegen bleven we steeds in dit huis overnachten. Haar vrome moeder, die niets anders deed dan rozenhoedjes bidden, is inmiddels overleden. In dit huis werd eerst voor een goed ontbijt gezorgd: brood, verschillende soorten kaas, olijven... en thee. Een reeks broers en zusters wonen in de buurt en zijn ook steeds bij ons thuis. Nu moesten wij natuurlijk ook even bij hen in huis komen. Uiteindelijk reden we naar de christelijke wijk in Damascus: Bab Touma. Eerst gingen we naar het huis waar Ananias aan Paulus de handen heeft opgelegd. Alles is er nog zoals voor de oorlog maar er zijn minder christenen. Velen zijn gedood of hebben het land ontvlucht. We bezochten verschillende kerken: die van het Syrisch patriarchaat, van de Maronieten, van de Grieks-Melchieten en zelfs een protestants kerkje voor Afrikanen. Vandaar wandelden we langs de “ via recta”, vermeld in Handelingen 9, 1, naar de grote moskee van de Ommayyaden. Het was juist het vrijdagnamiddag gebed. En alle moslims zowel binnen als buiten de moskee waren allemaal even vriendelijk. Ook het talrijke dienstpersoneel in de grote moskee kwam ons extra groeten en wilden ons begeleiden. Ondertussen kwamen velen ons een hand geven en wij antwoordden: God zegene u. Ze zagen aan de monnikenkledij van fr. Jean, David en mij natuurlijk goed dat we religieuzen waren. Ook vele kinderen kwamen een hand geven. Eentje groette mij zelfs met “abouna”. Wij gaven hen telkens een kruisje met de zegen “In de naam van de Vader, de Zoon en de Hl. Geest” . De moeders lachten eens maar protesteerden helemaal niet. Buiten de moskee stond een man achter een berg granaatappels die hij uitperste en in een beker als drank aanbood. Toen hij mij zag, stak hij een beker in de hoogte. Ik zag het als een uitnodiging, heb de beker aanvaard en van deze heerlijke frisse drank genoten, terwijl ik Gods zegen over hem afsmeekte. Het was een zonovergoten dag. Er was ook veel volk en de soeks waren open. Je had de indruk dat het een toeristische topdag was in volle zomer. Zo genoten we en wandelden door de drukke winkelstraatjes om ergens in een eetgelegenheid neer te strijken voor een avondmaal. Onze Franse chirurg merkte op: “Terwijl onze journalisten over een Syrische burgeroolog blijven schrijven genieten wij hier onbezorgd van de gastvrijheid van het volk!”
    De vuile oorlog tegen Syrië
    Zopas verscheen een boek dat ik al heb kunnen inkijken hoewel nog niet lezen, maar dat alle elementen lijkt te bevatten van een waarheidsgetrouwe weergave. Tim Anderson, The Dirty War on Syria. Washington, Regime Change and Resistance, Global Research, 2016 (ISBN: 978-0-9737147-8-4.) Ziehier een en ander uit de inhoud. De oorlog tegen Syrië steunt op een nooit eerder in de geschiedenis geziene massale mediamanipulatie. De wereldmachten hebben hun eigen belangen kunnen verbergen achter een “regeringswissel”. Daarvoor gebruikten ze islamistische terroristen. Tegelijk werd de Syrische regering gedemoniseerd en van alle gruwelen beschuldigd. Op die wijze werd de Syrische president Bachar al Assad, die een eenvoudige en milde oogarts was, voorgesteld als het grootste kwaad in de wereld. De mythen van deze oorlog waren de volgenden: het is een “burgeroorlog” van het volk onder elkaar, een “spontane volksopstand”, een conflict van verschillende sekten. Deze mythen dienden om in heel het land te moorden en vernielingen aan te richten om deze “regeringswissel” te bewerken. De ontwrichting van Syrië werd daardoor het gevolg van de ambitie van Washington om een “Nieuw Midden-Oosten” te maken, zoals al in 2006 openlijk werd aangekondigd. Na de verwoesting van Afghanistan, Joegoslavië, Irak en Libië, moest Syrië volgen. Na vijf jaar is de eigenlijke toestand duidelijk geworden en moet in detail openbaar gemaakt te worden. De meeste massamoorden werden gepleegd door jihadisten met de steun van het westen, maar de schuld hiervan werd telkens gegeven aan het Syrische leger. De westerse media en vele NGO’s schaarden zich achter deze valse voorstelling. Ze waren trouwens zelf verbonden met de jihadisten. De wereldmachten vochten zogenaamd tegen het terrorisme. In feite steunden ze iedere groep die tegen de Syrische regering streed en ze zorgden voor duizenden jihadisten uit dozijnen landen. Deze smerige oorlog werd geconfronteerd met een gedisciplineerd nationaal Syrisch leger en een sterke eenheid van volk, leger, regering en president. Zo blijft Syrië deze vele vernielingen en moorden overleven en heeft zijn relaties versterkt met Rusland, de Libanese weerstand (Hezbollah), de seculiere Palestijnen en ook met Irak. De tijd keert zich nu tegen Washington, wat ook gevolgen zal hebben ver buiten Syrië. Als westerse volken zijn wij bijzonder ontgoocheld omwille van deze vuile oorlog. Hiermee komen onze slechtste waarden aan bod: de drang om ons te bemoeien met een ander land, onze racistische vooroordelen en onze armzalige reflectie op onze eigen geschiedenis. Dit boek tracht juist deze geschiedenis te vertellen opdat we het beste van onze traditie naar boven zouden halen: het gebruik van gezond verstand en redelijkheid, onze ethische waarden en de vanzelfsprekendheid van een onafhankelijk denken.
    Dr. Tim Anderson, prof. politieke economie aan de universiteit van Sydney heeft veel onderzoekwerk gedaan rond ontwikkeling en rechten in Latijns-Amerika, Azië en het Midden Oosten. Verschillende gerenommeerde professoren hebben al onverbloemd hun persoonlijke waardering uitgesproken voor de wijze waarop dit boek de oorlog in Syrië voorstelt. Ziehier enkele commentaren.
    Een excellent en goed gedocumenteerd boek dat de ware geschiedenis vertelt van de imperialistische oorlog tegen Syrië, door de VS en hun marionetten in het westen en het Midden-Oosten. - Onmisbare lectuur voor hen die ijveren voor rechtvaardigheid en vrede. - Een andere titel zou kunnen zijn: “Hoe een land verwoesten en daarover dan liegen”. - De “regeringswissel” is niets anders dan een voorwendsel om het onafhankelijke Syrië te vervangen door een marionetten regering. – De “gematigde oppositie” zijn niets anders dan al Qaida groepen, beschermd door de VS en hun bondgenoten, getraind door Saoedi-Arabië en Turkije, gesteund door Washington en Brussel. – In de zogenaamde oorlog tegen het terrorisme tonen de VS zich een staat die zelf terrorisme steunt en gebruikt. – In zijn oorlogspropaganda worden de VS niet alleen geholpen door de gewone mainstream pers, maar ook door prominente zogenaamde mensenrechtenorganisaties.
    Huichelarij Zonder Grenzen
    De woordvoerder van het Amerikaanse Staatsdepartement John Kirby is daar weer. Nu meldt hij dat de VS de gesprekken met Rusland afbreken. Op ongezouten wijze geeft hij alle schuld aan Rusland dat volgens hem niet betrouwbaar is en het Syrische leger niet kan beteugelen. Hij ‘vergeet’ natuurlijk dat het de VS waren die de “gematigde” rebellen niet wilden scheiden van de al Qaida groepen en zo in een week tijd meer dan 300 keer het staakt-het-vuren konden schenden, de islamisten herbewapenen, een massaslachting aanrichten in het Syrische leger, de IS helpen, een hulpkonvooi van de UNO verwoesten. De VS wilden niet dat de inhoud van de overeenkomst met Rusland openbaar gemaakt zou worden omdat daardoor al te duidelijk zou worden dat de VS de vrede in Syrië kost wat kost willen beletten. En de huichelarij gaat verder. Nu wil Avaaz met een handtekeningsactie vragen dat er een vliegverbod boven N-Syrië komt “om humanitaire redenen”. De gemene list voor de vernietiging van Syrië. Dit was precies het voorwendsel van H. Clinton om Libië tot de huidige chaos te herleiden. Hebben wij tijdens WO II, wanneer nazi’s wijken bezet hielden ook gevraagd dat er een verbod zou komen voor de geallieerden om hen te bestrijden? Nadat de bevolking geplunderd was en de nazi’s zelf gebrek begonnen te lijden, hebben we dan “om humanitaire redenen” gezegd dat er hup moest komen? Neen, de gewapende rebellen moeten weg.
    Toch beginnen steeds meer mensen de hypocrisie te doorzien. Een geheim UNO rapport van mei 2016, nu pas uitgelekt, erkent dat de VS en Brussel de schuldigen zijn van de ellende in Syrië mede door de sancties. De merkwaardige en oprechte brief die een Amerikaanse senator schreef aan de Syrische ambassadeur om zich te verontschuldigen voor de brutale massamoord van de VS op Syrische soldaten, hebben we twee weken geleden al vermeld. Een vriend zond me nu deze interessante video: Richard Black, senator van Virginia (VS), geïnterviewd door Jeff Steinberg. https://www.youtube.com/watch?v=VfyDgDTu0Go.
    Er heerst alom een anti-NAVO-geest, het aantal Eurosceptici groeit, steeds meer mensen zijn voor het opheffen van de sancties tegen Syrië en Rusland. In verschillende landen staan er verkiezingen voor de deur. Marine Le Pen van het FN is een van de kanshebbers om de nieuwe Franse president te worden. Zij zegt onomwonden dat de oorlog in Syrië veroorzaakt is door de VS en de EU en dat ze hun verantwoordelijkheid niet meer zullen kunnen ontlopen. En dan komt de oud consul-generaal van Israël in New York, Alon Pinkas, schaamteloos en zonder enig gevoel voor menselijkheid het zionistisch plan aanprijzen: “Laat ze allebei maar bloeden totdat ze doodgebloed zijn, dat is hier het strategisch denken dat effect heeft”. (Diana JOHNSTONE, La destruction de la Syrie, une entreprise criminelle concertée, mondialisation.ca, 6 oktober 2016). Als hij denkt dat de de bondgenoten van Syrië dit zullen toelaten, zal hij zich schromelijk vergissen.
    O.L.Vrouw van de Rozenkrans: 7 oktober
    Vandaag worden we herinnerd aan de beslissende zeeslag bij Lepanto (Griekenland). Op 7 oktober 1571 vocht een christelijke vloot tegen een overmacht van een Turkse vloot. Paus Pius V vroeg de hele christenheid de rozenkrans te bidden. De Turkse schepen hadden christenen als slaven-roeiers ingezet. Op de geënterde schepen werden eerst de slaven bevrijd en die vochten meteen mee tegen de Turken. De zeeslag werd een totale overwinning van de christenen op de Turken en de verovering van de moslims werd toen een halt toegeroepen. Laten we bidden opdat Europa met zijn moslims bevrijd mag worden, niet van de moslims, maar van de islam.
    Een burgerinitiatief
    Omdat ook in Europa zwaar oorlog wordt gevoerd wordt tegen de menselijke en christelijke waarden van het leven en vooral tegen het gezin, is het de moeite dit burgerinitiatief te steunen. Het is belangrijk voor de toekomst van Europa. . https://signatures.mumdadandkids.eu/oct-web-public/
    P. Daniel

    08-10-2016 om 10:18 geschreven door Gust Adriaensen


    07-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hypocrisie

    De CEO van ING, verklaarde voor een parlementaire commissie dat 'voor ING de medewerkers het kostbaarste goed blijven'. Enkele dagen geleden kregen meer dan 3000 'medewerkers' te horen dat ze naar een andere job kunnen beginnen uitzien.

    Die uitspraak is toch werkelijk het toppunt van hypocrisie en cynisme. Het 'kostbaarste goed' zet je niet op straat meneer Vandenberghe!

    Het kostbaarste goed voor ING ,meneer Vandenberghe, is de portemonnee van de aandeelhouders en van uzelf!!

    07-10-2016 om 18:37 geschreven door Gust Adriaensen


    04-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Braeckman versus Torfs

    De Standaard der letteren vond het nodig, de fervente antireligieuze Gentse hoogleraar, moraalfilosoof Johan Braeckman , een recensie te laten schrijven over 'Tegentijds eigendraads', de gebundelde columns van Rik Torfs.

    En wat te verwachten is, gebeurt ook. De kurkdroge Braeckman, die zichzelf het middelpunt van het West-Europese denken waant, besteedt bijna heel zijn driekolommenartikel, aan zijn antigodsdienstige frustraties.

    Een eerste kolom heeft helemaal niks te maken met Torfs' boek maar Braeckman beschrijft daarin met duidelijk leedvermaak de, volgens hem, tanende mondiale invloed van religie. Hij bestaat het zelfs, zonder ook maar enig bewijs, zo tussen neus en lippen, te orakelen dat 'het geweld van IS en andere islamitische terreurgroepen zich ook deels laat interpreteren als een reactie op het afnemende geloof'. Dat is natuurlijk kwaadaardig bedoeld. Maar het ontgaat deze Gentse papenvretende prof klaarblijkelijk dat hij wel een remedie tegen de IS-terreur aanreikt, nl. meer religie.

    In de rest van zijn tekst met als titel 'Bewegend Doelwit' (daarmee wordt Torfs bedoeld), is het Braeckman erom te doen, sceptisch, neerbuigend, verwerpend te schrijven over de godsdienstige overtuiging en opvattingen, die in 'Tegentijds eigendraads' tot uiting komen. Braeckman slaagt er niet in, objectief de bundel op zijn inhoudelijke en stilistische merites te beoordelen, wat van hem als recensent mag verwacht worden. Hij stelt zich integendeel op als de fanatiek ongelovige tegenstander van de gelovige Torfs.

    Het is niet de eerste keer dat professor Braeckman zich laat opmerken als een fundamentalistische zich supierieur voelende , ongelovige hardliner, die, gedreven door weerzin en bekeringsijver, gelovigen meent te moeten aanvallen en ridiculiseren.

    In de Villa Helleboschreeks in het dS-Weekblad van 8 augustus 2015, maakte hij het echt gortig.

    Ik schreef toen op dit blog:

    'Ik kan niet oordelen over het wetenschappelijke niveau van het werk dat professor Braeckman aan de universiteit verricht maar wat hij in Villa Hellebosch over de tien geboden vertelt, laat het allerergste vermoeden.

    'De tien geboden? Ik vind die absoluut niet interessant', aldus Braeckman. 'Bovenal bemin één god. Waarom zou ik? Dat is geen morele regel, dat is een eis.' Tja. Het ontgaat de moraalfilosoof klaarblijkelijk dat hij het over 'geboden' heeft, en dat gebod geldt natuurlijk voor degenen die in de ene God geloven. Als Braeckman niet in de ene God gelooft, hoeft er zich ook geen bal van aan te trekken. 'Waarom zou hij?'

    'Vader moeder zult gij eren... Hangt er maar van af wat je vader en moeder denken en doen. Dood niet , geef geen ergernis. Lijkt me evident. Wees steeds kuis in het gemoed, pfff. Dat zijn geen regels die wij moreel van groot belang vinden. Er staat niet: wees zachtmoedig voor dieren . Of: man en vrouw, behandel hen gelijk.' Zo oordeelt Braeckman in sneltreinvaart over enkele geboden.

    De manier waarop de Gentse moraalfilosoof en bio-ethicus deze geboden behandelt, blinkt niet uit door grote denk- en argumentatiekracht. Erg boven het niveau van toogpraat komt het allemaal niet uit.

    En moet de lezer uit het concluderende zinnetje 'Dat zijn geen regels die wij (pluralis majestatis of spreekt hij namens de ganse wereldbevolking?) moreel van groot belang vinden' afleiden dat Braeckman de geboden: 'zweer niet ijdel, vloek noch spot; doe nooit wat onkuisheid is; vlucht het stelen en bedriegen; ook de achterklap en het liegen; begeer nooit iemands goed', moreel niet van groot belang vindt?

    Als Johan Braeckman in staat was of de moed wilde opbrengen om door te denken over de draagwijdte en de consequenties van de tien geboden, zou hij wellicht tot de (voor hem) verrassende conclusie komen dat de toepassing van en het respect voor de tien geboden, ook inhoudt: 'man en vrouw, behandel hen gelijk' en 'wees zachtmoedig voor dieren'.

    Ach, ook in dit artikel over Torfs' columns, heeft Braeckman weer zijn obsessief antireligieus hart weer kunnen ophalen. En wellicht speelt ook academische afgunst mee. De bloedserieuze, geborneerde , buiten zijn faculteitscocon amper bekende, absoluut denkende prof tegenover de humoristische, briljante, vlinderende, relativerende, wijd en zijd bekende rector van de Katholieke Universiteit van Leuven.





    04-10-2016 om 08:16 geschreven door Gust Adriaensen


    03-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hoe bestuur je een universiteit?

    Dat is de titel van Rik Torfs' maandagse column. 'Je kunt een onbekwame rector verkiezen, maar je kunt net zo goed een onbenul aanstellen', aldus de rector van de Katholieke Universiteit van Leuven.

    Een rector die schrijft over DE RECTOR. Aartsmoeilijk. Rik Torfs is weliswaar ervaringsdeskundige, maar is het wel mogelijk om objectief over de eigen job te schrijven?

    Roept dergelijke oefening niet onvermijdelijk een aantal, weliswaar kortzichtige maar voor de bestemmeling wellicht vervelende vragen op bij minder geniale geesten?

    Lijkt Riks duidelijke voorkeur voor een verkozen rector niet wat verdacht? Hij behoort immers zelf tot die soort. En wat is een belangrijk argument om zijn voorkeur te staven? Verkozen rectoren zijn moedig, aldus Torfs, want een kandidatuurstelling vereist moed en die heb je nodig om met politici om te gaan, wat een van de belangrijkste rectorale taken is, dixit de rector .

    Een uiterst merkwaardige redenering. In het beste geval is hier een machiavellist aan het woord. Of...anderszins een verkozen onbekwame rector. Dat laatste zeker niet. Zover drijft zelfs Rik Torfs de zelfkennis of zelfironie niet.

    Maar hij roept de vraag op: wie in Vlaanderen zijn de onbekwame verkozenen? En wie zijn de aangestelde onbenullen?

    03-10-2016 om 22:29 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'De wereld van De Wachter'

    In het nieuwe boek van psychiater Dirk De Wachter, 'De wereld van De Wachter' (Lannoo Campus), vind je een kroniek van de grote kwalen van deze tijd. Maar De Wachter reikt ook mogelijke oplossingen aan.

    Een selectie.

    -Grote verhalen: Het consumptieverhaal verbindt het hele Westen. Overal vind je dezelfde winkels en voedselketens.

    -Ironie: We hebben er te veel van. Ironisch spreken over de liefde vind ik verschrikkelijk.

    -God: Nadat we hem hebben gedood, zijn we Gods rol gaan overnemen. In ons ultrameritocratische denken verheffen we onszelf tot hemelse proporties.

    -Hyperstimulering: De wildgroei aan impulsen leidt tot een stijging in klachten als irritatie, oververmoeidheid, burn-out.

    -Identiteit: Met een klik (op het pc-klavier) worden we wie we op dat moment willen zijn. We managen ons imago maar versplinteren onze identiteit.

    -Taal: 'Bootvluchtelingen' noemen we hen, 'gelukzoekers'. Onze taal construeert afstand. We wenden de blik af. Ondertussen boeken we voor onszelf een reis, in de tegenovergestelde richting, naar exotische ontspanning.

    -Wowbeleving: Van de ene wowbeleving naar de andere zien kinderen hun wensen in vervulling gaan. Het verlangen naar iets, uitkijken naar iets wat er misschien niet eens zal komen, wordt nauwelijks aangeleerd.

    -Het antwoord: Een fundamenteel andere houding. Een duurzame macropolitiek en -mentaliteit tegenover de natuur. Een andere logica dringt zich op: minder in plaats van meer, meer, meer. Onze levensstandaard kand alen, maar we krijgen er veel voor terug: de liefde voor onszelf en de natuur.

    03-10-2016 om 20:07 geschreven door Gust Adriaensen


    01-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/39
    Vrijdag 30 september 2016

    Flitsen uit het leven van de gemeenschap

    We hebben een soort spontane evangelisatie gehouden in Qâra. En omdat de toestand in Aleppo steeds maar erger wordt voor de bevolking, blijven we graag veel tijd en energie steken in deze hulpverlening, samen met een intenser gebed.
    Dorpsevangelisatie in Qâra
    De pastoor van Qâra moest zondag op het uur van de eucharistie nog een dienst doen in een andere parochie en vroeg of ik ’s namiddags om vijf uur de viering kon verzorgen. We besloten om met gans de gemeenschap naar Qâra te rijden en daar de eucharistie te vieren samen met de parochianen. Ook onze Nigerianen deden hun best om enkele van hun typische gezangen te brengen. Het was een aangename gezamenlijke viering van de parochie met de gemeenschap. Na de mis was het op de binnenkoer een gezellig samenzijn, een soort ambulante receptie zonder drank maar met wat chocolade. Vandaar gingen we te voet, samen met een deel van kerkgangers door het dorp, langs de centrale moskee naar het oude orthodoxe kerkje. Onderweg werden de moslims, die buiten zaten of stonden hartelijk gegroet en hier en daar was er een aangename babbel. In het kerkje was het pikdonker omdat ondertussen de stroom afgesloten was, zoals naar gewoonte rond deze tijd. Er werden kaarsen aangestoken en liederen gezongen. Tenslotte baden enkele vrouwen een tientje van het rozenhoedje. Blij namen we afscheid en reden naar huis. Deze late namiddag voelden we aan als een soort dorpsevangelisatie. En bij onze thuiskomst arriveerde ook moeder Agnes-Mariam weer uit Aleppo.
    Dringende hulp nodig
    Enkele weken geleden lanceerden we een oproep voor dringende hulp. Als eeste reageerde een pas gepensioneerde Franse chirurg die vanaf eind september vrij was en zou komen. Woensdag arriveerde hij. We hadden op de dag zelf zijn kamer in de nieuwbouw net klaar. Muren en ijzerwerk van de ramen waren geschilderd, een deur was gehangen en daags ervoor was de elektriciteit aangesloten. Een bed met matras werd geplaatst, een oud tafeltje en een oud kastje werden net op tijd gevonden en geschilderd. Alles was (ongeveer) klaar. De man was echter niet erg veeleisend. Een grote rugzak was zijn hele bagage. Hij heeft een merkwaardig leven achter de rug met grote verantwoordelijkheden en tegelijk is hij een avonturier die al in vele landen is gaan helpen. We zaten ook meteen op dezelfde golflengte. Hij vertelde dat hij zelfs zijn beste vrienden niet kan overtuigen van wat hier in Syrië gebeurt. In de jaren tachtig is hij in een ziekenhuis in Kaboul gaan werken en daar beleefde hij precies hetzelfde. Het westen sprak van een bloedige diktator die moest vervangen worden door de “vrijheidstrijders”, die in feite terroristen waren. Hier in Syrië is het weer precies hetzelfde. “Als ik mijn vrienden over de werkelijke toestand vertel, beschouwen ze mij als een naieveling, die niet weet wat er gaande is” zo zegt hij.
    En zondagavondavond kwam moeder Agnes-Mariam uit Aleppo terug om over de toestand te vertellen. Het leger tracht de wijken (met 225.000 inwoners) die in handen van de rebellen zijn te bevrijden. En deze acties van het leger en Rusland worden in de pers uitvoerig als misdaden uitgesmeerd. Over de 1.725.000 inwoners in het gebied dat door het leger wordt beschermd is er nooit een woord. Zij worden dagelijks bestookt door de rebellen. De grote elektriciteitscentrale van miljarden is door de rebellen vernietigd. De prachtige bevloeiing dank zij de Assad-dam is eveneens door hen vernield. Heel de streek was door deze bevloeiing zeer vruchtbaar en nu moeten sommige mensen gras eten. Bovendien heeft het westen, met geld van Soedi-Arabië de rebellen van nieuwe vernietigingswapens voorzien, waardoor ze de bevolking van een bepaalde oppervlakte tegelijk kunnen uitroeien. Hierover in onze media niet één woord. We mogen ons verwachten aan een escalatie van barbarij. De rebellen voeren slechts de wil uit van de westerse heersers en dat is niets anders dan het bloed van de bevolking en de verwoesting van dit land.
    De overlopende maat
    In de zomer mochten we een voordracht houden voor een sympatieke groep van energieke, rechtgeaarde en invloedrijke mensen. En juist nu schenkt deze Vlaamse vereniging een zeer grote som! De grote hulpverlening die moeder Agnes-Mariam al lang plande wordt nu uitgewerkt. Aan de meest behoeftige families zal het nodige kunnen gegeven worden. Vooreerst 5.000 “First Aid Kits”. Er zijn al mensen gestorven omdat ze gewond werden en de meest noodzakelijke eerste hulp moesten missen. Verder kan nu aan 25.000 families die het meest in nood zijn gedurende twee maanden voedsel gegeven worden, dus vers voedsel vanuit het land zelf. Hiermee krijgen 150 mensen werk en er zijn 100 vrijwilligers die voor de verdeling zorgen. Er zijn vluchtelingen die niets hebben, ook geen vaste plaats en dus met rijst niets kunnen doen, vermits ze niet kunnen koken. Zij zullen vers gekookt eten krijgen vanuit één grote keuken. Tenslotte zal een grootse winteractie opgezet worden met warme kleding, dekens, bescherming tegen koude... Dit gebeurt in een streek waar, wegens de veiligheid, niemand meer komt helpen. Moeder Agnes-Mariam had dus alle reden om de volgende morgen weer meteen te vertrekken naar Aleppo om deze hulpverlening te organiseren. En wij hadden alle reden om voor onze weldoeners Gods zegen af te smeken, in overvloed, zoals zij in overvloed gegeven hebben. “Geef en u zal gegeven worden”, zei Jezus. (Lc 6, 38).
    Ziehier de nieuwe website die vorige week nog niet klaar was, met informatie en de dringenden oproep om hulp: www.maryakubcharity.org; https://mail.google.com/mail/u/0/h/oytvicym0ah3/?&th=1576826bebb10bdb&v=c
    Hetzelfde op mamafrika: http://www.mamafrika.tv/blog/guerre-en-syrie-video-mere-agnes-mariam-de-la-croix-la-syrie-au-coeur-combat-dune-vie-de-la-verite-et-de-la-charite/#RCSFiQjbCTdmgjib.99

    Moskou en Washington: water en vuur

    Over Syrië is er geen zinvolle overeenkomst mogelijk tussen de Russen en de Amerikanen omdat hun doelstellingen radicaal tegengesteld zijn aan elkaar. De Russen willen het behoud van Syrië, de Amerikanen willen de totale onderwerping. Na de twee mislukte staatsgrepen door de CIA vorige eeuw en de mislukte pogingen om de moslimbroeders aan de macht te helpen, tekende George W. Bush op 12 december 2003 de oorlogsverklaring aan Syrië met zijn Syrian Accountability Act. Sindsdien is de concrete uitwerking vele malen veranderd maar het doel bleef hetzelfde. De moslimbroeders, die inmiddels ook in Egypte werden verdreven, werden vervangen door jihadisten, allerlei moslimfanatici en uiteindelijk IS. Alle bondgenoten werden ingeschakeld wat de oorlog oneindig ingewikkeld maakte. Tukije wil een soort herstel van het Ottomaanse rijk. Saoedi-Arabië wil wereldwijd het wahabisme verspreiden. De CIA en het Pentagon blijven de moslimbroeders steunen. De belangrijkste (Amerikaanse) wereld-multinational, Exxon-Mobil blijft met de familie Rockfeller gehecht aan Qatar, die zijn pijplijn door Syrië wil trekken naar de Middellandse Zee. Frankrijk zorgde ondertussen al voor een nieuwe regering, een schaduwkabinet, de zogenaamde Nationale Syrische Raad in hun villa’s in Ankara, later de Nationale Syrische Coalitie. En dit is nog maar een tipje van het ingewikkelde poppenspel van de oorlog tegen Syrië.
    Grote innerlijke verdeeldheid in Amerikaanse politiek
    De meer dan 300 schendingen van het staakt-het-vuren in een week tijd hebben een grote innerlijke verdeeldheid duidelijke gemaakt in de Amerikaanse politiek. Mogelijk wilden Obama en J. Kerry wel een overeenkomst met de Russen om rust te brengen in Syrië maar de havikken van het Pentagon hebben deskundig deze overeenkomst en voor goed opgeblazen door hun massaslachting in het Syrische leger en de hulp aan IS. Inmiddels is ook gebleken dat het de CIA was die het hulpconvooi van de VN heeft opgeblazen. Ze hebben eerst alle waardevolle goederen aangeslagen, de vrachtwagens opnieuw gevuld met verouderde medicamenten of lege dozen en vervolgens gezorgd dat er op de weg voldoende springstof was om heel het convooi op te blazen en dan onmiddellijk Syrië en Rusland te kunnen beschuldigen. Er is dus helemaal geen bombardement geweest. Het is de ene provocatie na de andere om een oorlog tegen Rusland uit te lokken. Omdat er geen eenheid is in de Amerikaanse politiek hebben ze ook hun rebellengroepen niet meer onder controle. Het is duidelijk dat een aantal van hen helemaal geen vrede wenst en integendeel een drastisch militair ingrijpen wil om de Syrische regering omver te werpen en hier de onbetwiste macht te zijn. Andere politici in de VS erkennen dat hun acties in het Midden Oosten de toestand alleen maar veel erger hebben gemaakt en dat zij nu uit Syrië en Irak weg moeten om die volken zelf hun zaken te laten regelen. Wanneer vorige week de Syrische vertegenwoordiger in de algemene vergadering van de VN het woord nam, verlieten de delegaties van de UK, VN en Frankrijk ostentatief de zaal. Er is nochtans uit deze toespraak heel veel te leren (Dr. Bachar al-Jaafari, Si vous avez une seule capitale, mon pays en a deux: Damas et Alep, mondialisation.ca, 28 september 2016). Wayne Madsen, Amerikaans journalist en kenner van de internationale politiek geeft hierbij deze commentaar die door verschillende anderen werd gedeeld: “Dit is niet de manier op aan politiek te doen. Indien zij (Samantha Power) zelfs niet wil luisteren naar de Syrische ambassadeur, dan heeft de Amerikaanse politiek geen inhoud meer”. Over de komende presidentsverkiezingen zegt hij: “Indien Trump wint...dan denk ik, dat hij de toepen zal terugtrrekken, druk zal uitoefenen op Turkije en anderen, zoals landen van de NAVO en Israël, dat ze uit Syrië moeten wegblijven. Ik denk dat dit de enige weg is om de oorlog in Syrië te beëindigen”. Hopen en bidden.
    Oorlog of vrede?
    Er staan duidelijk twee krachten tegenover elkaar: zij die vrede wensen en zij die de oorlog nog willen opvoeren totdat Syrië helemaal gebroken is en onder hun macht komt. Onze oorlogsjournalist van de vrt daarentegen krijgt het klaar om in nog geen 2 minuten ons weer eens alle leugens voor te schotelen, zonder enige kennis van de werkelijkheid. (Rudy Vranckx: Wat is er aan de hand in Aleppo? deredactie.be, 27.9.16). Hij weet nog niet dat 3/4e van Aleppo door het leger beschermd worden maar dagelijks onmenselijk door rebellen bestookt, wat totaal verzwegen wordt. Hij meldt met vreugde dat heel Aleppo al in handen van de rebellen is maar nu door die snoodaards van Syriërs en Russen wordt bestookt. Er zijn gelukkig nog andere, wel degelijke journalisten, zoals onze Willy Van Damme, Het geweeklaag der valsaards (https://willyvandamme.wordpress.com/2016/09/25/aleppo-het-geweeklaag-der-valsaards/) Hij legt duidelijk uit dat het uitroeien van Al Qaeda de grote angst van het westen is. Daarom schreeuwen ze moord en brand om dit alsnog te beletten. Willy Van Damme zet de huichelarij van een Ban Ki-moon en een Boris Johnson goed in de verf en eindigt aldus: “Het probleem van het westen is de dreigende totale nederlaag van al Qaeda. Daarover gaat het. De tranen en de rest is het geweeklaag der valsaards. Men gebruikt gewoon het leed van Aleppo om haar moordenaars ruggesteun te geven”.
    Sommige Amerikaanse vechtersbazen zien juist nu hun kans om tot een rechtstreekse oorlog met Rusland te komen. Als Trump president wordt (wat de havikken van de CIA absoluut willen beletten) zit hij dan al met een voldongen feit en een flinke katastrofe. Als “la maniaque génocidaire” president wordt kan ze de begonnen oorlog verder zetten. De imperialisten en globalisten beseffen dat ze hun alleenheerschappij over de wereld aan het verliezen zijn, dat hun misdaden steeds duidelijker worden en dat ze eens zullen moeten terecht staan voor hun oorlogsmisdaden. De enige uitweg voor hen om hieraan te ontsnappen is een wereldoorlog ontketenen. Vandaar hun voortdurende provocatie van Rusland. Inmiddels hebben de VS op hun gewone onbeschofte manier de Russen toegeschreeuwd dat ze moeten stoppen of dat hun piloten anders in doodskisten terug komen. Moskou heeft fijntjes laten weten dat dit geen taal is voor diplomatiek overleg en dat zij perfect op de hoogte zijn van de centra van IS in Syrië waar de Amerikaanse generaals actief zijn en dat ze in dat geval misschien geen doodskisten genoeg meer hebben.
    In de late namiddag vandaag vrijdag krijgen we bericht dat de toestand in Aleppo erg gevaarlijk is en beginnen we een extra tijd van gebed en aanbidding. Er is menselijk geen uitkomst. We zitten in de Apocalyps. Hoofdstuk 13 beschrijft de macht van de twee beesten en hun handlangers, die heel de mensheid met leugen naar de ondergang voeren. Wie hiertegen in opstand komt wordt uitgeschakeld. Toch zal uiteindelijk de aartsengel Michael, de aanvoerder van de hemelse machten hen verslaan en overwinnen als voorbereiding op de Wederkomst van de Heer. Laten we als christenen wereldwijd een meer dan gewone gebedsactie ontketenen voor de vrede, wat ieder op zijn wijze kan doen. Kom, Heer Jezus.
    P. Daniel

    01-10-2016 om 11:36 geschreven door Gust Adriaensen


    26-09-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Nekschot'

    Door de grote emo-aandacht voor de interviewpassage m.b.t. De Wevers vader, is een andere m.i. voor een toppoliticus verontrustende reactie ondergesneeuwd. En die reactie is wel politiek relevant.

    Op het verwijt dat De Wever zijn partij op een stalinistische manier leidt, antwoordt hij: 'Was ik maar een beetje meer dat. Moest ik een stalinist geweest zijn, dan had ik een jaar geleden (Vuye en Wouters) een nekschot laten geven en dan was het in stilte voorbij gegaan'.

    Klaarblijkelijk laat De Wever zich toch wel gemakkelijk meeslepen door een vorm van welsprekendheid, woordkeuze en ironie, die hem blind maakt voor de werkelijke inhoud en associaties ervan.

    Veronderstel dat andere Belgische toppolitici, bv. Michel, Beke, Reynders, Peeters, om nog maar te zwijgen over wereldleiders als Obama en Merkel, zouden zeggen: 'Was ik maar een beetje meer stalinist, hitleriaan, nazist...dan had ik een jaar geleden (de partijdissidenten) een nekschot laten geven....' De wereld stond op zijn kop!

    26-09-2016 om 12:18 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De formele Torfs
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een dertigtal KU- Leuven-academici roept rector Rik Torfs op om de samenwerking te stoppen met een Israëlische universiteit. Het onderzoek naar ondervragingstechnieken zou helpen om Palestijnen te onderdrukken.

    Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, verschanst zich in zijn reactie op een erg opvallende manier, achter een louter formele benadering. Dat is dan wel in sterke tegenstelling met de Rik Torfs van de mediacommentaren en columns. Daarin leren we hem kennen als iemand die er een punt van maakt en er plezier in schept, de vloer aan te vegen met een formele benadering en houding.

    Daaruit blijkt nog maar eens dat er groot verschil bestaat tussen de formele functionaris, rector Torfs, en de fladderende columnist, schrijver Torfs.

    Overigens was ik academisch verbijsterd bij het lezen van: 'Bij ons werd eerst het project zelf bekeken. Er was geen probleem omdat het om ondervragingstechnieken gaat die gebruikt worden bij bestrijding van drugshandel. ' Hoezo? Moet daaruit geconcludeerd worden dat de KU-Leuven geen problemen heeft met om het even welke ondervragingstechnieken, als het maar gaat om drugsbestrijding? Torfs, Torfs, Torfs toch!

    26-09-2016 om 00:00 geschreven door Gust Adriaensen


    24-09-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/38
    Vrijdag 23 september 2016
    Uit het leven van Mar Yakub deze week
    De groep vrijwilligers van de Rode Halve Maan blijft aangroeien met enthousiaste helpers. En we komen ze overal tegen. Er blijven ook initiatieven bij komen. Deze week werd gestart met de algemene informatie over en voorbereiding van een paddenstoelenkwekerij. Een speciale ervaring deze week was de deelname van de gehandicapten van Qâra aan de “Special Olympics Syria”. Westerse media beschouwen evenementen in Syria graag als geforceerde vieringen van een krampachtige regering. Dit is puur mediabedrog. Vanaf het begin heeft het volk alles gedaan om het leven zo goed mogelijk verder te zetten. En dit is nu meer dan ooit waar. Tenslotte hebben we nog onze handen vol met hulpverlening aan de zwaar bedreigde bevolking van Aleppo. Ziedaar drie flitsen uit ons leven van de voorbije week.
    Overal bekenden
    Hoewel we dagelijks ervaren dat dit land nog wel degelijk in oorlog is, mogen we toch ook regelmatig ervaren hoezeer de bevolking eensgezind aan de heropbouw van het zwaar gehavende land wil werken. Hier wordt veel gedaan door de Syrische Arabische Rode Halve Maan (officieel: Al Hallal al chamar al Arabia al Soeria), waarvan de vader van het gezin, dat tot onze gemeenschap behoort en ook bij ons woont, het hoofd is. Ondertussen passen de drie Nigerianen zich geleidelijk aan. Ze hebben zelf al een keer gekookt voor heel de gemeenschap zodat ook wij weten wat zij graag hebben. Zij werken, bidden, lachen en spelen met ons mee. En zo trokken we naar het medisch centrum van de Rode Halve Maan in Qâra. Daar kwamen we weer vele bekenden tegen, nl. mannen waarmee we enkele dagen eerder ’s avonds nog gevoetbald hadden of waarmee we containers hebben gelost, alsook meisjes en vrouwen die regelmatig bij ons komen helpen. Voor de oorlog was ziekenhuisbehandeling gratis, ook voor vreemden die tot onze gemeenschap behoorden. Medicamenten moesten betaald worden maar dat was ook vrij goedkoop omdat die in eigen land, in Aleppo gemaakt werden. Terroristen hebben doelbewust vele ziekenhuizen verwoest en medisch personeel gedood. De ziekenhuizen die terug opgestart zijn dienen nu bij voorkeur voor directe oorlogsslachtoffers en de vele gewonde soldaten. Vandaar alternatieve initiatieven. Het medisch centrum in Qâra is een mooi gebouw. Er is een gezellige ontvangsthal. Na enige tijd mochten we in een soort verpleegsterskamer, waar allerlei medicamenten liggen opgestapeld. En er werd thee geserveerd. Korte tijd daarna ontmoetten we de dokter, die de nodige onderzoeken uitvoert, de aanwijzingen geeft en de medicamenten voorschrijft. Alles is gratis, ook voor hen die van andere dorpen komen. Ondertussen komen telkens weer bekenden binnen om te groeten of om een versnapering aan te bieden. Het is erg gemoedelijk en toch erg professioneel. Vandaar reden we naar het grote centrum van de Rode Halve Maan. Hetzelfde scenario. Men brengt thee en een koekje terwijl men kwebbelt over van alles en nog wat. En overal bekenden van het klooster. Terwijl we door Qâra rijden merken we dat er een behoorlijke drukte is. Onze Nigerianen hadden evenwel een tegenovergestelde ervaring. “Hier is geen volk, bij ons zie je overal massa’s mensen, vooral veel jongeren en kinderen”. Het is waar, vele jongeren zijn ofwel naar het buitenland ofwel naar Damascus getrokken omdat ze anders vrezen geen toekomst te hebben. We nodigen hen uit toch hier te blijven. Sommigen doen het.
    “Special Olympics”
    Tot voor enkele jaren schaamden de meeste families zich voor hun gehandicapten. Ze waren ook niet in het openbare leven aanwezig maar werden eerder verborgen gehouden. Sinds onze verantwoordelijke van de Rode Halve Maan en onze gemeenschap zich om de gehandicapten bekommerenn is er veel veranderd. Tweemaal in de week komen ze zich bij en met ons amuseren, met ons werken of spelen. Deze donderdag echter werden in Damascus de “Special Olympics Syria” georganiseerd voor gehandicapten. Zij noemden het fier dé “Olympische Spelen” en vijf van hen behaalden een “gouden medaille”! De viering voor hen gebeurde in Deir Atieh, het mooiste dorp van heel de streek. Natuurlijk moesten we er bij zijn met een flinke delegatie van het klooster. Allen werden ontvangen door de vrouw van abou Salim, secretaris van de president. Hij heeft dit dorp tot een model uitgebouwd, mooi, proper met alle voorzieningen. Hier is bovendien een speciaal “dorp voor gehandicapten en behoeftigen”, nog gloednieuw (van 2008). Er werd geapplaudisseerd en gefeliciteerd. Vandaar reed de hele sliert van auto’s, busjes en moto’s naar Qara. We reden door alle straten al toeterend. Op alle moto’s zat een tweede jongen in omgekeerde richting om te filmen en foto’s te maken. De gehandicapten zelf hingen half uit hun busje en toonden fier hun “gouden medaille”. Vele mensen in het dorp lachten, wuifden of applaudiseerden. Vandaar ging het naar ons klooster, op dezelfde manier. Foto’s maken, omhelzen, wuiven. De gehandicapten, hun moeders en de begeleiders glunderden. Om half drie reden allen weer naar huis. Wij hadden zelf vandaag nagenoeg niets gedaan dan rondgereden, genoten en de gehandicapten aangemoedigd. Het leven van de meeste gehandicapten is, God zij dank, wel grondig veranderd.
    Wij hebben u nodig
    Het werk in de nieuwbouw gaat verder. We verwachten nog gasten waarvoor kamers in orde moeten gebracht worden: schilderen, zorgen dat er deuren hangen, sanitair en elektriciteit is. Tegelijk blijft het klaar maken van hulpgoederen, vooral voor de bevolking van Aleppo, veel energie en tijd vergen. Onze Egyptenaar-Fransman, geholpen door de fraters, heeft getracht een professionele site op te stellen om verslag te geven van de toestand en tevens op te roepen om te helpen. Hierbij kreeg hij tevens hulp van vrienden uit zijn vroegere werkkring in Parijs. We hopen u volgende week de link te kunnen geven van deze nieuwe mooie website.
    Lijden, frustratie en vastberadenheid
    De huidige situatie in het land kunnen we met deze drie woorden samenvatten: het nog steeds toenemende lijden van het Syrische volk, de groeiende frustratie van de VS en bondgenoten die moeten vaststellen dat ondanks alles het land toch stand houdt en daarom openlijk de terroristen steunen of zelf terroristische aanslagen plegen. De terroristen door het westen gesteund hebben steeds minder kans om het land in handen te krijgen. Daarom komen hun broodheren zelf van achter de coulissen om hun wanhopige rebellen ter hulp te komen. Tenslotte is er de moedige standvastigheid van Rusland, dat enerzijds druk blijft uitoefenen om tot een politieke oplossing te komen binnen het kader van het internationaal recht en anderzijds de efficiënte steun aan het Syrische leger en volk blijft verzekeren om stand te houden.
    Frustratie die tot criminaliteit uitgroeit
    Al meer dan een halve eeuw trachten de westerse imperialisten het onafhankelijke Syrië aan zich te onderwerpen, vooral om hier de zogenaamde Amerikaanse pijplijn te krijgen en baas te zijn in dit strategisch uiterst belangrijk land, die tegelijk de “poort” van de Middellandse Zee is. Na twee mislukte staatsgrepen door de CIA en pogingen om de moslimbroeders ook hier aan de macht te helpen, vorige eeuw, werd een nieuwe vorm van staatsgreep gepland, verpakt in een “regeringswissel”. Daarvoor werd in de openbare opinie het beeld verspreid van een gruwelijke dictator, waartegen het hele volk in opstand komt en dat om buitenlandse hulp smeekt. In 2012 bezochten we de toenmalige Belgische voorzitter van de Europese raad om hem over de werkelijke situatie in Syrië in te lichten en te vragen deze onrechtvaardige oorlog tegen Syrië niet te steunen. De man reageerde met een minzame glimlach en antwoordde in deze zin: “De dagen van de Syrische president zijn geteld, het is hoogstens nog maar een kwestie van enkele weken vooraleer hij door zijn eigen volk zal worden afgezet”. Het was duidelijk dat hij geen enkele kennis noch belangstelling had van en voor het Syrische volk. Hij las trouw de instructies van zijn Amerikaanse bazen en probeerde daarbij niet op de tenen te trappen van de 28 staatshoofden. Inmiddels staat het Syrische volk meer dan ooit achter zijn leger, zijn regering en zijn president. Ondanks miljarden die werden besteed aan wapens, het opleiden en betalen van terroristen, komt een van buitenaf opgelegde “regeringsgwissel” nog steeds niet in zicht. Ook een verdeling van het land, als tweede mogelijkheid om de soevereiniteit te breken is niet bereikt. Ziedaar de grote frustratie van de imperialisten. Ze kunnen hoogstens ieder staakt-het-vuren misbruiken om hun terroristen opnieuw te bewapenen en te helpen het land verder te verwoesten en uit te moorden. Deze frustratie brengt de VS er toe steeds meer openlijk met hun terroristische groepen samen te werken. Zaterdag hebben VS gevechtsvliegtuigen stellingen van het Syrische leger bestookt rond het vliegveld van Deir Ezzor. Het was een massaslachting waarbij meer dan 62 Syrische soldaten werden gedood, vooral door fosforbommen en ’n honderdtal soldaten gewond. Hierdoor kon IS een succesvolle aanval uitvoeren en de strategische heuvels van Thardeh innemen. Deze werden evenwel twee dagen later weer door het Syrische leger heroverd. In onze media klinkt het dat deze massaslachting een kleine vergissing was, ongewild, per ongeluk... Dr. Tim Anderson (internationale politiek, universiteit van Sydney) zegt dat deze aanval, gezien de omstandigheden onmogelijk als een vergissing kan beschouwd worden. In elk geval is nu duidelijk dat de VS openlijk IS steunt, ondanks de hysterische beschuldigingen van een Samantha Power, Amerikaanse ambassadeur, aan het adres van de Russen tijdens de zitting van de VN Veiligheidsraad. Ook Maria Zakharova, woordvoerster van het Russische ministerie van buitenlandse zaken diende de Samantha Power van antwoord door haar uit te nodigen in Syrië het lijden te komen vaststellen, dat de VS en de door hen beschermde groepen hier aanrichten, opdat ze zou leren wat schaamte betekent. Richard H. Black, Amerikaanse senator van Virginia schreef op 19 september een brief aan de Syrische ambassadeur bij de VN, Bashar Ja’afari. Hij wil zich oprecht verontschuldigen voor het lijden dat de Amerikaanse politiek het Syrische volk bezorgt, hij erkent dat de Russen effectief het terrorisme aanpakken, schaamt zich omdat de internationale coalitie destijds er voor zorgde dat IS 150 km in open woestijn vrij naar Palmyra kon rijden om het in te nemen en hij verontschuldigt zich ook voor de schaamteloze houding van de Amerikaanse ambassadeur Samantha Power, die hij typisch “bloeddorstig” noemt zoals die van anderen in de huidige administratie. Tenslotte schrijft hij dat maar weinige Amerikanen beseffen hoezeer “onze regering” schuldig is aan de verspreiding van het terrorisme in de wereld. Hij vraagt zijn oprechte mening én zijn gebeden te willen aanvaarden. Ziedaar een politicus met hersenen en een hart, met inzicht en moed. Er groeit steeds meer twijfel over de zogenaamde vergissing van deze Amerikaanse slachting. Daarop wordt een volgende misdaad gepland en uitgevoerd, die de aandacht afleidt en een nieuwe gelegenheid biedt om Syrië en Rusland te beschuldigen. Op 19 september 2016 wordt een UNO hulpkonvooi voor Aleppo aangevallen. De wijze waarop de westerse luidsprekers en hun pers hun verontwaardiging uitschreeuwen en ”schande” roepen tegen Syrië en Rusland zonder dat er één enkel bewijs van betrokkenheid is, zou een nuchter mens al tot nadenken moeten stemmen. De Russische maj. Gen. Igor Konashenkov komt later wel met concrete bewijzen. Er is geen enkel teken van een bombardement en zeker niet van Rusland of Syrië die er niet waren. Er zijn wel bewijzen dat zware wapens en munitie tot dit konvooi behoorden en dat al Nousra en de “Witte [S]Helmen”, die bij al Nousra aanleunen er bij waren (n.b. deze laatsten hebben zichzelf als kandidaat Nobelprijswinnaar voor de vrede aangeboden, zogenaamd als edelmoedige redders van het Syrische volk dat door zijn president zou uitgemoord worden. Als een pyromaan die de eerste prijs brandblusser wil krijgen om zijn misdaad te verbergen!) Dat zij eens uitleggen wat zij daar deden. Ziehier een video van de Syrische tv, die onze gemeenschap vertaald heeft om de gruwelen van deze kerels te illustreren: https://www.youtube.com/watch?v=eSR4tll5neA.
    Hiermee wordt ook duidelijk waarom de VS niet wilden dat de inhoud van het Russisch-Amerikaans akkoord bekend gemaakt zou worden. Daarin staat dat beiden zich zullen inzetten voor de stabiliteit van Syrië en vooral van Aleppo en dat zij onderling informatie zullen uitwisselen om samen IS te bestrijden. Dit is duidelijk het tegendeel van wat de VS nastreven. Bovendien is daar nog Turkije, een bondgenoot van de VS en de NAVO, die al jaren in N Syrië een no-fly-zone wil om het Syrische leger te verlammen. Nu is het illegaal Syrië binnengevallen. De Turkse oud chef van het antiterrorisme, die tijdig het land ontvlucht is, Ahmet Said Yayla heeft onthuld dat de Turkse chef van de geheime diensten belast is met de bescherming van Al Qaida en Daesh. Hij zegt verder dat de Turkse geheime diensten militaire steun geven aan de islamitische staat, dat de Turkse regering zelf militaire steun geeft onder de mom van humanitaire hulp en dat de handel in gestolen olie uit Irak nog steeds verder gaat met de hulp van Turkije. En hij heeft nog niet alles verteld.
    Vastberadenheid die vruchten draagt
    Hiertegenover wekt de vastberadenheid van Rusland om het internationaal recht te doen respecteren in Syrië en iedere buitenlandse inmenging als onwettig te veroordelen, meer geloofwaardigheid. Het komt alleen aan het Syrische volk toe om over een regeringswissel te beslissen en uit te maken hoe en door wie het land moet bestuurd worden. Putin heeft herhaaldelijk aan zijn Amerikaanse ambtgenoot duidelijk gemaakt dat dit onwrikbare principes blijven van het internationaal recht en van het charter van de VN. Hij heeft deskundige steun gegeven aan het Syrische leger om volk en land te kunnen beschermen, maar stuurt toch aan op een politieke oplossing. Vandaar de herhaalde pogingen om een overeenkomst met de VS te bereiken over een staakt-het-vuren. Op één week tijd werd het meer dan 300 keer verbroken door gewapende groepen en enkele keren heeft het leger, dat aangevallen werd, zelfs niet gereageerd. Het is duidelijk dat deze groepen het staakt-het-vuren misbruiken om nog meer te verwoesten, met de stille of uitdrukkelijke steun van het westen. Na de bewuste massaslachting door de VS, die al vanaf het begin illegaal in Syrië opereren, zal het heel moeilijk zijn om de wankele basis van vertrouwen tussen Rusland en de VS te herstellen en het oplaaien van het geweld te beletten. Rusland zal deze keer in ieder geval strikte voorwaarden stellen als de VS zogezegd akkoord gaan met een staakt-het-vuren (dat de gewapende groepen zich ook inhouden, dat de VS niet “per vergissing” Syriërs bombardeert en dat ze eindelijk eens duidelijk maken wie hun “gematigde rebellen” zijn). Niet de Syrische regering is het probleem maar wel de vele terroristische groepen en hun broodheren van het westen. Zolang de VS hun “gematigde rebellen” (die even wreed zijn als al de anderen) niet opgeven zullen ze Syrië blijven ondermijnen. Ondertussen steunen de Russen ook de op handen zijnde “verzoeningsbeweging” in Syrië zelf. De president geeft iedere “opposant” of “rebel” de kans om zich over te geven, zijn wapens neer te leggen en terug als gewone burger erkend te worden, aldus het amnestie-decreet nr. 15. Dag na dag komen er groepen zich aanmelden. Op 21 september waren het er 130 in Homs, de volgende dag waren het er 250 in Qadam (Damascus). De grote verzoeningsbeweging in Darayya en al-Moadamyiah hebben duidelijk een positieve invloed gehad op heel de streek.
    Lijden dat steeds zwaarder wordt
    Het slachtoffer van dit machtsspel is het Syrische volk, vooral vrouwen en kinderen, terwijl zowat een derde van alle doden, gesneuvelde soldaten zijn. We laten hier eenvoudig even dr. Nabil Antaki van de “Blauwe Zusters” van Aleppo aan het woord. In O Aleppo worden een aantal wijken (met een 250.000 inwoners) door rebellen bezet. Het Syrische leger tracht deze wijken te bevrijden. De westerse media houden niet op dit als misdaden van het Syrische leger uit te stallen met de ellende van de bevolking aldaar. Er wordt evenwel geen woord gerept over het lijden van de bevolking van W Aleppo met zijn anderhalf miljoen inwoners dat door het Syrische leger wordt beschermd en door de rebellen bestookt, met dagelijkse doden en gewonden. Omdat de elektriciteitscentrales in rebellengebied liggen is de stroom volledig afgesloten (bij een temperatuur van 40° de voorbije zomer!) Ook het water is afgesloten. Dag en nacht trachten busjes het water van de 300 putten rond te brengen. Van de christenen is er nog 1/4e ter plaatse gebleven. Merkwaardig is de lijst van initiatieven, door de “Blauwe Zusters” op het getouw gezet om de bevolking te helpen. Het lezen waard: http://www.mondialisation.ca/syrie-revolte-et-compassion/5546513
    Dat het volk ontwaakt!
    Neen, het probleem van de eindeloze oorlogen en verwoestingen in onze wereld ligt niet bij het Amerikaanse volk, het joodse volk, de volkeren van de EU, het gewone Turkse volk, de simpele Saoedi’s ... het probleem zijn hun op macht beluste leiders en de wereldheersers alsook de media die de bloeddorstige oorlogspropaganda gewetenloos overnemen. Als de volkeren zelf steeds meer tot inzicht komen en luid protesteren tegen de waanzin van hun leiders, dan hebben ze geen macht meer. Meerdere keren heb ik al fel en terecht gereageerd tegen onze eigen vrt-berichtgeving over Syrië. Ditmaal geven ze een gesprek weer van de Syrische president met het Amerikaanse AP waarin al een zekere objectiviteit bewaard wordt (Gianni Paelinck, Assad: “Het Westen heeft bloed aan de handen”, deredactie.be 22/9/16). Proficiat. Hopelijk groeit onze vrt naar een waarheidsgetrouwe weergave en werkt constructief mee aan de vrede in Syrië. Dan zou het een unicum kunnen worden in de gehele Atlantische pers, dat waarheid, professionaliteit en waardigheid uitstraalt.
    P. Daniel

    24-09-2016 om 14:30 geschreven door Gust Adriaensen


    23-09-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Weerbarstigheid tegen de tijd'

    In een bespreking van een bundel columns, met als titel 'Tegendraads eigendraads' en geschreven door Rik Torfs, merkt Karel Verhoeven, hoofdredacteur van De Standaard, op dat 'zijn (van Torfs) geloof de belangrijkste bron van zijn weerbarstigheid tegen de tijd is.'

    Verhoeven vermeldt het volgende citaat van Torfs:  ‘Leiders tonen de weg niet. Ze laten mensen toe hem te vinden, en verdwijnen in de schaduw.’

    Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, zal zeker niet 'in de schaduw verdwijnen', wanneer hij blijft doen wat hij in de loop van dit jaar in een interview zegde: 'We moeten de moed hebben om wanneer we in de katholieke traditie staan en die belangrijk vinden, dat ook openlijk te zeggen.'

    Dat maakt hem voor mij zo aantrekkelijk en inspirerend. Torfs is een van de weinige Vlaamse intellectuelen die nooit een verdedigende of verontschuldigende houding aanneemt ten aanzien van geloofskwesties maar onbevangen en soms zelfs een beetje provocerend uitkomt voor zijn geloof en zijn katholicisme. Een man naar mijn hart! Ook al zal ik hem, hoop ik, nog geregeld over de hekel halen.

    23-09-2016 om 21:18 geschreven door Gust Adriaensen


    22-09-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gesjoemel met woorden

    Ook Geert Bourgeois schopt na De Wever de Vlamingen die zich lieten verleiden door het voornaamste streefdoel en programmapunt van NV-A, nl. een onafhankelijke republiek Vlaanderen, keihard tussen de benen.

    Bourgeois herdefinieert het begrip 'onafhankelijkheid' en stelt het eigenmachtig gelijk met 'confederalisme'.

    Dit is toch wel het toppunt van 'newspeak' en gesjoemel met woorden. Een te verafschuwen voorbeeld van onzindelijk denken.

    Wat staat in de statuten van de NV-A te lezen? 'In haar streven naar een beter bestuur en meer democratie kiest de Nieuw-Vlaamse Alliantie voor de onafhankelijke republiek Vlaanderen, lidstaat van een democratische Europese Unie'.

    De partij moet dus dringend haar statuten herschrijven in de richting van confederalisme, in plaats van confederalisme voor te stellen als de 21ste -eeuwse vorm van 'een onafhankelijke republiek Vlaanderen'.

    Dat is een ongezien primitieve poging tot misleiding en een extreme vorm van misprijzen voor de Vlamingen, waarbij uitgegaan wordt van de opvatting dat het 'domme klootjesvolk' toch de grootste nonsens en leugens slikt.

    22-09-2016 om 23:00 geschreven door Gust Adriaensen


    19-09-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kadaverdiscipline

    Voorzitter De Wever heeft Vuye en Wouters geschorst en ze mogen de partijraad van NV-A niet meer bijwonen. De twee parlementsleden hadden kritiek op de slappe Vlaamse houding van de NV-A, de wereld ingestuurd.

    Verstandig van De Wever en zijn kompanen is deze wraakmaatregel niet. En hij geeft nog maar eens aan dat De Wever, ook in zijn partij, iemand is die eerder polariseert dan verzoent en dat hij zich graag opwerpt als de onaantastbare leider. Kadaverdiscipline eist de Grote Leider.

    Overigens heeft De Wever zelf de commotie en de problemen opgestart. Uit zijn interview van enkele dagen geleden kon niet anders dan afgeleid worden dat ook in een volgende regeerperiode met NV-A, het communautaire desnoods aan de kant zou worden geschoven.

    Vuye, Wouters en vele NV-A-Vlamingen hoorden het in Antwerpen donderen. En begrijpelijk. Omdat het hoofddoel en voornaamste programmapunt van de NV-A, nog altijd officieel de oprichting van een onafhankelijk republiek Vlaanderen is.

    Wat Vuye en Wouters zeggen, ligt dus volledig in de lijn van ideologie en programma van de NV-A. Niet zij zijn dissidenten. Maar wel De Wever en co.

    Misschien moeten Vuye en co. symbolisch De Wever en co. uit de partij zetten, wegens de verloochening van wat de kern is van de NV-A-ideologie .

    19-09-2016 om 14:02 geschreven door Gust Adriaensen


    17-09-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Consequent

    NV-A-parlementsleden Vuye en Wouters dreigen ermee uit de partij te stappen als er bij de volgende regeringsvorming geen verdere staatshervorming wordt geëist.

    Voor mij hoeft een staatshervorming in de verste verte niet. Maar ik feliciteer Vuye en Wouters met hun consequente houding.

    Wat is namelijk het doel en het voornaamste programmapunt van de partij waartoe zij behoren? De oprichting van een onafhankelijke republiek Vlaanderen. Welnu,uit alles blijkt dat vooral De Wever en een aantal partijkopstukken zich daar geen bal meer van aantrekken.

    De Wever heeft zich ontpopt tot een harde neoliberale kapitalist en een populistische politicus, die vanuit electorale overwegingen, van terreur/veiligheid en migratievrees,zijn dada maakt. Voor Vlaanderen is er in De Wevers door pessimisme krimpende visie, nog amper plaats.

    In de NV-A groeit in brede kring de weerstand tegen een voorzitter die als te autoritair, te eigengereid wordt ervaren en vanuit de Antwerpse burgemeesterszetel zijn (flauwer wordend) licht ook dwingend wil laten schijnen over de rest van het land.

    Vuye, Wouters, Bourgeois (jaja) en vele N -VA'ers ervaren NV-A-DW, meer en meer als een vreemd huis, totaal verschillend van het huis waarvan zij in hun traditioneel Vlaams-nationaal idealisme altijd v gedroomd hebben.

    17-09-2016 om 21:44 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/37
    Vrijdag 16 september 2016

    Flitsen uit het leven van de gemeenschap
    We moeten ons aanpassen. Ons “groepje jongeren” is plots tot het getal zeven uitgegroeid. En dan zijn er nog de jongeren die tijdelijk met ons meeleven en mee-werken. Onze Fransman-Egyptenaar is drie dagen mee gaan helpen in Aleppo-Oost. Ze hebben duizenden voedsel- en hulppakketten kunnen uitdelen, waarop de mensen met veel geduld gewacht hebben. Het viel hen op dat er in de dorpen zoveel verwoest is. Toch was er bij de mensen een grote dankbaar en bij de kinderen een aanstekelijke vreugde. En er is nog veel nood. Ook de Syrische soldaten moeten soms grote ontberingen doorstaan, terwijl de rebellen alles in overvloed krijgen. We willen nog zo veel mogelijk hulpgoederen (en geld) verzamelen om zonder verwijl het nodige aan te schaffen en uit te delen. We hebben op hun terugkeer uit Aleppo gewacht om samen de zondags-eucharistie te vieren.
    Iedere dag leren de 3 Nigerianen Syrië beter kennen en wij Nigeria. Zij tonen ons foto’s van een van de drie seminaries van Oost Nigeria, waar zij aanvankelijk dachten bij aan te sluiten. Het is een diocesaan seminarie met een duizendtal seminaristen! Zij kunnen er dus wel drie missen. Het christelijk leven lijkt op dat van ons, midden vorige eeuw, met een overvloed aan priesters, religieuzen, een intens christelijk en sacramenteel leven en een sterke kerkelijke hiërarchie. Wat het eten betreft trachten we ons een beetje naar hen te schikken. Met wat aanpassing aan beide zijden zal dat wel lukken. Een van hen kan ook koken. Zaterdag moest het klein terras op onze verdieping de helft groter gemaakt worden. Dat was een groot werk waarbij een massa beton moest gestort worden: met de hand mortel maken, in emmers de trappen op naar boven dragen, in kruiwagens door de gang naar de andere kant van het gebouw brengen. We hebben er een paar uren met een tiental stevige kerels aan gewerkt. Als het terras af is, zal het een mooi zicht geven aan de oostkant van het gebouw op het dorp Qâra met zijn tiental moskeeën en twee kerken. Zondagvoormiddag was het een drukke bedoening. Onze verantwoordelijken van de Rode Halve Maan hadden enkele gezinnen uit het dorp laten komen die tot de armsten behoren. Het hele gezin werd van goede kleding voorzien, want dat hadden ze nu meest dringend nodig. Het keuren en passen van de kleding voor kinderen, mannen en vrouwen, het gebeurde allemaal op het grote voorplein. Bovendien, was er voor de kleine kinderen nog extra speelgoed, allemaal afkomstig uit de containers vanwege weldoeners.
    Het zogenaamde offerfeest
    Wereldwijd worden door moslims twee grote feesten gevierd: het Eid al Fitr om het einde van de vastenmaand, de ramadan te vieren en het Eid al Adra, het “offerfeest” om de gehoorzaamheid met het offer van Abraham te gedenken. Maandag begon het feest van Eid al Adra. Er komen vier dagen lang geen moslimarbeiders werken. Iedere dag krijgen we wel een of meerdere families op bezoek. Maanden geleden kwam een moslimjongere met zijn vriend een dag meeleven. Nu brengt hij heel zijn gezin mee: ouders en nog twee broers. Op de eerste dag van hun feest willen ze een uitgebreid bezoek brengen aan het klooster. Het leek wel familie te zijn. Ondertussen hebben ze veel belangstelling voor de religieuze voorwerpen die we verkopen: icoontjes, Maria-beeldjes en zelfs kruisjes. Ze willen een en ander als aandenken aanschaffen. Het valt ook op dat de moslims vlugger geneigd zijn om een zegen te vragen dan de christenen.
    Feest
    Het was een extra feestweek. Op woensdag vierden we het feest van de Kruisverheffing, de verjaardag van de gemeenschap, gesticht in 2000. Het is het feest van het klooster en van de gemeenschap. Het begon al de dag voordien. Inmiddels was immers de afdeling uit onze streek, die de bevolking in Aleppo ter hulp kwam, teruggekeerd. Een tiental soldaten zijn helaas hierbij gesneuveld. Voor hen hebben we een kleine ceremonie gehouden en gebeden. Tevens hebben we hun inzet gevierd met een afvaardiging uit het dorp: de burgemeester en de trouwe helpers van de Rode Halve maan. Het is een vriendenclub die het met elkaar bijzonder goed kunnen stellen. We zouden hen de notabelen van het dorp kunnen noemen maar die benaming zullen ze zelf niet graag horen. Op de kleine binnenkoer hielden we de feestmaaltijd met rijst en kip. Er werd gezongen en gedanst. De Nigerianen kwamen met hun eigen ritmische liederen. Inmiddels waren ook moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel weer toegekomen. (De volgende dag vertrok moeder Agnes-Mariam weer naar Aleppo). Zo vierden we woensdagmiddag plechtig de eucharistie, nu eens helemaal opgeluisterd door de Nigerianen, die met hun drie een echt koor vormen. Na de mis hielden we een processie naar de nieuwbouw om deze als onze nieuwe verblijfplaats te zegenen, hoewel het op bepaalde plaatsen nog een bouwwerf is. Bovendien is het zowel boven als onder een opslagplaats van hulpgoederen. ‘s Avonds vierden we de byzantijnse dienst van de kruisverering en daarna gebruikten we het avondmaal buiten op het plein bij het beeld van O.L. Vrouw, waarbij het vreugdevuur werd ontstoken. Volgens een oude traditie heeft de hl. Helena, de moeder van keizer Constantijn het kruis van Jezus teruggevonden. Daarbij werden op alle heuvels en bergen vreugdevuren ontstoken. Dit vuur is een herinnering aan dit gebeuren. Het Maria-beeld en heel het voorplein was met lampionnen versierd: papieren zakjes met zand en daar een brandende kaars in. Er werd gezongen en gedanst. De Nigerianen kunnen zonder moetie het ene lied na het andere brengen. Zij zingen en dansen als het ware het leven.
    Naar de blote-voeten-school in India
    In India is er een Bear Foot College. Een verantwoordelijke van die school ontmoette moeder Agnes-Mariam en stelde voor drie analfabete vrouwen te sturen. Zij geven namelijk onderricht aan vrouwen uit heel de wereld, die niet kunnen lezen en schrijven. Daar worden ze opgeleid in het gebruik van zonnepanelen, voldoende voor de verlichting van een huis. Deze vrouwen leren hoe ze op die manier een heel dorp van licht kunnen voorzien, uiteraard op kleine schaal, bedoeld voor telkens een of twee lampen. En zo vertrokken drie vrouwen, vluchtelingen, uit Qâra. Met spanning hebben we hun wederwaardigheden trachten te volgen en we vernamen dat ze deze week in India zijn toegekomen. Hoop op licht in de duisternis.
    15 jaar na de aanslagen in New York
    Sinds de aanslagen van 9/11 worden de VS en de wereld, gedomineerd door een aantal oppermachtige heersers achter de schermen. Door hun zogenaamde “oorlog tegen het terrorisme” hebben ze wereldwijd de terreur ingevoerd, onwettige opsluiting, foldering en executie mogelijk gemaakt, het internationaal recht en het Charter van de VN buiten spel gezet, miljoenen mensen gedood, Afghanistan, Irak, Libië en Syrië geplunderd en verwoest. En hierdoor zijn de VS zelf, die sinds 11 september 2001 zo’n slordige 5.000 miljard dollar aan oorlogen besteed hebben, geen rechtsstaat meer. (Meyssan Th., Du 10 septembre 2001 à aujourd’hui. 15 ans de crimes, Réseau voltaire, 12 september 2016).

    Nieuwe atoombommen
    De productie van nieuwe Amerikaanse atoombommen, de B 61-12 werd na vier jaar experimenteren goedgekeurd door het Nnsa (National Nuclear Security Administration) De productie van 400 à 500 van deze nieuwe vernietigings-tuigen zal eind 2019 beginnen en ‘n 8 à 12 miljard dollar kosten. Ze zullen de oude atoombommen B61 vervangen, die nu opgeslagen liggen in Italië, Turkije, Duitsland, België en Nederland. Elk heeft een kracht die viermaal groter is dan de bom op Hiroshima. Alles onder Amerikaans bevel. We zakken steeds dieper weg in de apocalyps. (http://ilmanifesto.info/la-bomba-e-autorizzata/).

    Broos bestand
    Voor de zoveelste keer hebben Moskou en Washington op 9 september gepoogd een overeenkomst te bereiken omtrent een staakt-het-vuren of een beëindigen van de vijandelijkheden. Het is erg moeilijk omdat beide partijen tegenovergestelde belangen nastreven. Rusland wil met Syrië, Hezbollah, Iran, China een herstel van de soevereiniteit van land en volk bereiken. Washington met ongeveer de rest van de wereld wil juist de ontwrichting van het land om onder elkaar de macht en rijkdom te kunnen verdelen. Daarom werkt Washington met een dubbele agenda: naar buiten spreekt het over vrede, onder de tafel doet het alles opdat de rebellen het land nog zoveel mogelijk zouden ontwrichten. De sluwheid van het westen is hierbij onberekenbaar. Voor hen zijn vrede, soevereiniteit en integriteit van Syrië totaal onaanvaardbaar. Uiteraard handelen zowel Rusland als Washington uit eigenbelang maar wanneer de ene de integriteit van het land wil herstellen en bewaren en de andere het land wil vernietigen, dan is onze keuze vlug gemaakt. Washington weigert ook de terreurgroep Ahrar-al-Cham op de terroristenlijst te zetten. Dinsdagnacht begon zogezegd het staakt-het-vuren. Voor de terroristen was het een gelegenheid om dan precies om 1 u in Z-W Quneitra een fel offensief te beginnen met Israëlische luchtsteun. Terwijl het staakt-het-vuren goed werd gerespecteerd door Syrië, Rusland, Iran, Turkije en de internationale coalitie, werd het de eerste dag al 23 maal geschonden door de zogenaamde “gematigde rebellen” van Vrije Syrische Leger (dat, zoals iedereen ondertussen weet, helemaal niet vrij, geen leger en zeker niet Syrisch is!) Het werd ook tweemaal geschonden door Israël in het zuiden, waar het Syrische militaire installaties wilde vernietigen. En deze keer was het Syrische leger in staat om 2 Israëlische gevechtsvliegtuigen uit de lucht te halen, wat Israël natuurlijk eerst ontkende en daarna toegaf dat zij in het Syrische luchtruim waren doorgedrongen. En de rebellen hadden al gezichtsverlies geleden. Inmiddels beschikt de Syrische coalitie over nieuwe afweerraketten. Daarom hebben ze nu eveneens Turkije gewaarschuwd dat ze ook hun vliegtuigen uit de lucht zullen halen indien ze zonder toestemming van Damascus illegaal het luchtruim schenden. Het staken van de vijandelijkheden wordt voorgesteld enerzijds om de humanitaire hulp overal toe te laten, anderzijds om de heropbouw van het land mogelijk te maken. Volgens de Russische Lt. Gen. Vladimir Savchenko staan vijf landen en vijf internationale organisaties hiervoor al klaar, zonder dat hij concrete namen noemde. Ook de humanitaire hulp is een dubbelzinnige aangelegenheid. In rebellengebied is er geen enkele controle op de verdeling van de hulp. Daar worden de goederen, door de rebellen aangeslagen en onder elkaar verdeeld of tegen woekerprijzen aan de bevolking verkocht, “zoals we al in heel Syrië hebben kunnen vaststellen” aldus politiek analist Henningsen. En het protest van de Syrische regering wordt dan uitgelegd als een bewijs dat de Syrische regering het volk uithongert. Terwijl er een staakt-het-vuren geldt voor heel het land wordt een hulpkonvooi voor Oost-Aleppo door terroristen tegengehouden. Als toppunt van huichelarij richt Ban Ki Moon een oproep tot Rusland en Syrië om hun invloed aan te wenden opdat het konvooi kan doorrijden, terwijl de terroristen niet door Rusland of Syrië gesteund worden maar wel door de anderen! En op 11 september werd het zogenaamde Hoger Comité van Onderhandelingen (dat een 30 tal terroristische groepen vertegenwoordigt om Syrië op de knieën te krijgen) plechtig in Engeland ontvangen en riep de secretaris van het ministerie van buitenlandse zaken, Boris Johnson, Rusland op om de Syrische president niet meer te steunen. Het zal ook deze keer dus een ingewikkeld, dubbelzinnig en broos bestand zijn. We maken ons geen illusies. Amerika en het westen zullen niets ontziend brut geweld blijven inzetten om de ellende van het volk te laten voortduren en de rebellen in de watten te leggen. Wij hopen en bidden dat de coalitie rond Syrië zal blijven stand houden. Ook deze oorlog zal eens eindigen.
    P. Daniel

    17-09-2016 om 09:14 geschreven door Gust Adriaensen


    15-09-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Belgicist De Wever

    'Bart De Wever: Als de kiezer het toelaat, doen we verder zonder de PS', kopte Knack.

    Een huizengroot cliché als titel. Zonder de PS, dat doet NV-A nu toch ook!

    Maar 'verder doen' betekent dus ook voor de Vlaams-nationale partij NV-A, dat ze haar belangrijkste en basisprogrammapunt, nl. de oprichting van een republiek Vlaanderen, in de diepvriezer laat zitten en verder werkt aan de instandhouding en versteviging van de Belgische structuren.

    Kortom, De Wever is een heraut van het belgicisme!

    15-09-2016 om 08:40 geschreven door Gust Adriaensen


    13-09-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Rasp' over 'Rasp'

    Dankzij de meest diverse tellers en statistieken die Seniorennet ter beschikking stelt van de Bloggers, is het allemaal goed te volgen.

    Rasp startte op 3januari 2007. Tot nu toe zijn er 10626 lezers. Die 10626 mensen komen uit 32 verschillende landen. Het overgrote deel zijn uiteraard Belgen (82,5%) . Nederlanders (13,1%) nemen de 2de plaats in. En opvallend: 193 (1,8%) inwoners van de VS maakten al kennis met Rasp.

    Die 10626 Rasplezers bezochten 59977 keren het Blog en totaliseerden 88166 pageviews.


    Aan alle lezers: van harte bedankt voor de belangstelling en maak 'Rasp' verder bekend bij familie, vrienden en kennissen!

    13-09-2016 om 09:03 geschreven door Gust Adriaensen


    12-09-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/36
    Vrijdag 9 september 2016
    Verhuis wegens uitbreiding
    In de nieuwbouw maken we een vleugel bewoonbaar voor de fraters en de jongens die hier tijdelijk verblijven, wat steeds vaker gebeurt. Een christelijke familie uit Seydneya bleef enkele dagen bij ons, maar toen moeder vertrok wilden de 2 kinderen nog een week blijven. Zo heeft hun zoon met ons meegeleefd. Dan is er Razoek, een christen uit Qâra die wiskunde wil studeren aan de universiteit van Homs. Hij komt al enkele weken als jobstudent meewerken in de tuin, aangezien zusters en fraters veel werk hebben met de hulpverlening. Naast het water geven, moet er ook geoogst worden: tomaten, druiven, vijgen, granaatappels, meloenen, ajuinen, mais, appels, peren... Hij komt te voet van huis en is om 7 of 8 uur ’s morgens al in de tuin. Als kleine jongen kwam hij hier al helpen, zegt hij. Hij is de eenvoud zelf, werkt ook heel efficiënt en is toch altijd bereid voor een korte humoristische pauze. Hij komt lachend met de fraters een tas thee drinken en eet ‘s middags met ons mee. ’n Grappige kerel. Hij is een fan van een van Engelse voetbalploegen en heeft een helder inzicht in de situatie in Syrië en het Midden Oosten. Het bracht de fraters op de gedachte om een interview en video met hem te realiseren, maar dat vindt hij toch nog te gevaarlijk. Iemand van Syrië zelf die klaar en duidelijk de waarheid zegt omtrent de rebellen en het westen, loopt hier steeds gevaar voor zijn leven. Verder is er de frater uit Brussel, van de fraterniteit van de Heilige Apostelen die nu anderhalve maand met ons heeft meegeleefd en binnen kort weer terugkeert. Hun fraterniteit werd op onbegrijpelijke wijze ontbonden en ze zoeken nu een oplossing voor hun 27 leden. (Ondertussen schijnen er in de Waalse bisdommen op één of twee na, geen nieuwe kandidaten zich aangeboden te hebben voor de seminaries! En in Vlaanderen?). Tenslotte kwamen vorige zondag een Franse mevrouw bij de zusters rust en evenwicht zoeken, terwijl op dezelfde dag een jonge Fransman zich bij ons aanbood. Hij is Egyptenaar van oorsprong en heeft iets van de eenvoud van de koptische monniken. Hij heeft rechten gestudeerd en volgde al een seminarieopleiding verschillende seminaries. Als jurist is hij gaan werken voor een boekhouderskantoor. Hij vernam onze oproep voor hulp aan Aleppo en was er door getroffen. Ik ben geen chirurg en zelfs geen verpleger, zo zei hij, maar in Syrië wil ik helpen. Hij trof onmiddellijk de nodige voorbereidingen. Hij is zoals Levi of Mattheus, die zijn kantoortje sloot om Jezus te volgen. We hadden voor hem in de nieuwbouw een kamer klaar, die net de dag voordien van het nodige was voorzien: een bed met matras, een tafeltje, een deur en elektriciteit. Zondagavond hebben we samen met de zusters naar een Spaanse film gekeken over het leven van Moeder Teresa, naar aanleiding van haar heiligverklaring, die dag te Rome. En maandag voormiddag waren de fraters als één ploeg arbeiders weer samen in de nieuwbouw aan het werk. Er moeten kamers klaar gemaakt worden want we verwachten nog jongeren.
    Reeds anderhalf jaar hebben we veelvuldig telefonisch contact met drie jonge Nigerianen, die beweren dat ze bij onze gemeenschap willen aansluiten om monnik en priester te worden. We hebben hen duidelijk gemaakt dat het heel moeilijk zal zijn. Zij zijn blijven aandringen en uiteindelijk hebben we het nodige gedaan om hen hier te laten komen. Ze moesten nog geholpen worden en de nodige aanwijzingen krijgen op de luchthaven van Kameroun en van Ethiopië. Men wilde hen aanvankelijk niet laten vertrekken omdat zij slechts een enkel vlucht hadden naar Libanon. Drie jongeren uit een land vol terroristen voor een enkel vlucht, dat wekt niet veel vertrouwen. En het binnen komen in Syrië is ook niet zonder moeilijkheden verlopen. Uiteindelijk kwam alles in orde.
    Donderdag 8 september, feestdag van de geboorte van Maria. We willen er een zon- en rustdag van maken maar... om 8.00 u komt weer een grote container toe. Alles wordt in de nieuwbouw gestockeerd. Prima winterkleding voor mannen, vrouwen, kinderen, winterschoeisel, goede matrassen en beddegoed. Het komt goed op tijd, want het begint stilaan al koud te worden ’s avonds, ’s nachts en ’s morgens. Inmiddels zijn de gehandicapten van het dorp weer toegekomen en enkelen willen natuurlijk meehelpen. Er zijn vele zakken en dozen die vrij licht wegen en die naar de eerste verdieping moeten gebracht worden. Alle hulp is zeer welkom en zij zelf zijn fier dat ze mogen meehelpen. En weer wordt er een kleine video gemaakt, vooreerst om de weldoeners van harte te danken. Bovendien zullen we weer voor duizenden familie-paketten (voedsel, sanitair materiaal...) kunnen zorgen alsook nog enkele ambulances kunnen aanschaffen voor Aleppo. Deze container komt van de gulle weldoeners van Nederland en België. De mensen die geld en goederen gegeven hebben mogen weten dat het wel degelijk efficiënt besteed wordt, nu vooral voor de bevolking van Aleppo. (En aan de velen onder ons die hiervoor dag en nacht werken hoeft niet één euro betaald te worden). Vervolgens willen we benadrukken dat winterkleding, jackets, winterschoenen (vooral voor mannen), nog erg welkom zijn. Wanneer de container na een drietal uren geledigd is, wordt deze opnieuw geladen. De zusters hebben immers weer een hele lading gesorteerd. Er is ook veel materiaal bij voor zieken en gehandicapten. Om half twee gaan we eten. Omdat we van heel de dag nog geen liturgisch gebed hebben kunnen doen, wordt voorgesteld nu eerst de lauden ter ere van O.L.Vrouw te zingen en daarna terug te komen voor ’n gebak. Bij iedere verjaardag is er immers gebak, wat we zeker voor de verjaardag van Maria niet willen nalaten. Zo gebeurt het. En ’s avonds vieren we de plechtige eucharistie waarin we tevens vragen dat alle moeilijkheden met de Nigerianen mogen opgelost worden en dat ze veilig bij ons geraken. Om nog iets van onze ‘zondag’ te vieren hebben we samen gekeken naar de film van Mozes, de zwarte Ethiopiër, die van beroemde bendeleider een bekende woestijnmonnik werd (en waarover we vroeger al geschreven hebben: XI/10 4 maart 2016). En toen gebeurde het, om half elf ’s avonds komt zr. Carmel met de drie Nigerianen toe. Met tamtam-geroffel worden ze onthaald. Er wordt gezongen en gedanst. Ze vertellen van hun reis en leren ons al wat van hun taal, het Igbo. “Nno”, wil zeggen: welkom! Maar... ze zijn moe en we brengen hen naar hun kamer in de nieuwbouw. Onze gemeenschap telt nu 11 nationaliteiten.
    De volgende dag (vandaag vrijdag) heel vroeg (om 5.00 u) zouden Moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel weer naar Aleppo vertrekken om de hulpverlening te regelen. Onze Egyptisch-Franse frater en de frater van de broederschap van de heilige Apostelen gaan mee om te helpen. Deze laatste vertrekt daarna terug naar Brussel. Het is dus zijn laatste nacht bij ons en dat was de reden waarom we voor de fraters een kleine receptie (thee en een koekje) improviseerden op de (kapotte) trappen van de nieuwbouw en wel om middernacht. En vandaag vrijdag hebben we de Nigerianen laten kennis maken met het klooster.
    De kwakzalvers van de “Syrische volksopstand”
    De gewone media blijven met een stortvloed van leugens de openbare opinie bestoken om de oorlogspropaganda tegen Syrië aan te wakkeren en het land verder te herleiden tot de door sommige wereldheersers zo begeerde “creatieve chaos”, waarmee zij hun orde proberen op te leggen. De grondlijnen van hun voorstelling zijn duidelijk: 1) De terreurgroep IS is slechts gedeeltelijk ontstaan uit de oorlog tegen Irak in 2003 maar eigenlijk nog veel meer uit de bloedige repressie van de Syrische president vanaf 2011; 2) De Syrische president Bachar roeit zijn eigen volk uit met chemische wapens; 3) Dat er een complot zou bestaan tegen Syrië is maar inbeelding; 4) De Syriërs vluchten niet zozeer voor IS maar voor dat bloedige monster van een president (terwijl de overgrote meerderheid van vluchtelingen in Syrië zelf hun toevlucht zoeken in gebieden door het leger beschermd en juist ook de Syrische vluchtelingen in het buitenland massaal Bachar tot president verkozen hebben op 3 juni 2014!); 5) De etnische en religieuze spanningen zijn de schuld van Bachar (terwijl Syrië juist een model was en is van lekenstaat waar alle godsdiensten gelijk zijn); 6) Het Syrische regime verplettert de soennitische meerderheid (terwijl de eerste minister, de meerderheid van de ministers, officieren en soldaten soennieten zijn, die de president steunen); 7) De golfstaten en Israël moeien zich helemaal niet met de oorlog in Syrië (kom hier maar eens kijken!); 8) De jihadisten in Syrië zijn eigenlijk een te verwaarlozen aantal; 9) Bachar werkt samen met IS tegen zijn eigen volk; 10) De oplossing is wapens leveren aan de “gematigde opposanten” om de gruwelijke dictator ten val te brengen.
    Ziedaar het beeld dat ons al vijf jaar lang met verschillende nuances wordt voorgehouden door een leger van corrupte ‘deskundigen’, omgekochte ‘intellectuelen’, laffe politici en pappegaai-journalisten. De wereld draait nu op monsterleugens. Het sluitstuk voor Syrië is nog steeds de bewering omtrent de chemische wapens en de gifgasaanval in Ghouta van 23 augustus 2013. Een zogenaamd UNO rapport heeft nogmaals Syrië én IS beschuldigt van het gebruik van chemische wapens. Al jaren wordt krampachtig en zonder succes gezocht naar het minste bewijs tegen Syrië terwijl er vanaf het begin zonder ophouden chemische wapens gebruikt werden en nog worden door terroristen. Hiervan geeft de permanente vertegenwoordiger van Syrië bij de UNO telkens de nodige bewijzen maar er wordt nooit op gereageerd en in de oers gewoon genegeerd. En onze journalisten blijven onverstoord de chemische aanvallen in Syrië aan het leger toeschrijven. Een onafhankelijke studie van het Massachusetts Institute of Technology heeft al lang duidelijk aangetoond dat de grote gifgasaanval van Ghouta alleen maar van de rebellen kon komen en niet van het Syrische leger. De klap op de vuurpijl werd echter geleverd door een rapport van 50 blz. opgemaakt onder leiding van moeder Agnes-Mariam. Twee weken eerder, op 4 augustus werden 11 alawitische dorpen in Lattakia overvallen door terroristen. Er werd gemoord, verwoest en vooral werden vele kinderen ontvoerd. In heel de Atlantische pers is hierover niet één woord gezegd of geschreven. De radeloze ouders deden beroep op moeder Agnes-Mariam om uit te zoeken wat er met hun kinderen gebeurd is en waar ze eventueel nog te vinden zijn. Wanneer twee weken later 35 professionele video’s van de gifgasaanval in Ghouta de hele wereld worden ingestuurd, herkennen de ouders hierop hun ontvoerde kinderen. Daarop heeft moeder Agnes-Mariam met een ploeg deskundigen een rapport gemaakt over een aantal van deze getrukeerde video’s. Verschillende kinderen werden in een andere houding in een andere kamer gelegd. Een kind wordt als dood voorgesteld op een video en op een andere video die minuten later genomen werd is dit zelfde kind weer levend. Er zijn beelden bij van een massaslachting in Egypte. Nergens zijn bij de kinderen moeders of ouders te zien. Hoe is dat mogelijk? Bovendien, in die streek was de bevolking al lang gevlucht. Vanwaar komen die kinderen dan? De video’s zijn direct na de gifgasaanval gemaakt. Hoe is het mogelijk zovele kinderen netjes in zalen te leggen, te verwisselen en zelfs naar andere plaatsen te vervoeren op zulk een korte tijd? Alles wijst er op dat het vooraf georganiseerd en getrukeerd is. De hele studie kun je hier lezen en zien: http://www.maryakub.net/2016/09/08/mother-agnes-exposes-massacre-marketing-in-ghouta-gas-attacks-in-syria-2013/. Er was toen wel één journalist die schreef: Eén non zet de hele “Amerikaanse Intelligence” in hun hemd!
    Zelfs zonder deze grondige studie zou ieder journalist met een heel klein beetje kritische zin al begrepen hebben dat er grof gemanipuleerd is en dat de berichten over chemische wapens alleen maar moesten dienen om de Syrische president nog meer te demoniseren en een militaire inval te rechtvaardigen. Obama had een jaar voorheen al gesteld dat het gebruik van chemische wapens een rode lijn was. Hij sprak precies zoals Bush over de niet bestaande vernietigingswapens van Irak. De mediabelangstelling werd nog opgedreven door een UNO onderzoekscommissie naar Damascus te sturen. Wanneer zij net gearriveerd zijn is er deze geweldige gifgasaanval, bij wijze van spreken vlak onder hun neus. Alle luidsprekers van het westen schreeuwen onmiddellijk om wraak, zonder dat er één enkele vaststelling is gebeurd. Bashar moet gestraft worden alsof een militaire verwoesting van het land daarvoor de oplossing is! Obama stuurt alvast zijn oorlogsvloot naar Syrië. In de kakofonie van de staatshoofden spreekt de ene van meer dan 200 doden de andere van meer dan 1000 doden. John Kerry zei dat hij niet kon slapen bij het zien van deze stervende kinderen. Kon hij wel slapen toen hij mee deze gruwelijke misdaden voorbereidde en organiseerde in de dorpen van Latakia en in Ghouta? Niettemin is er ook bij ons geen enkele journalist die ook maar het minste teken geeft van enige kritische zin of waarheidsgetrouwe berichtgeving. Of is het geen misdaad een massa kinderen te ontvoeren om hen een gruwelijke dood op video’s in Hollywoodstijl te laten sterven? En als men geen enkele schuld aan Syrië kan geven, moet deze misdaad dan ongestraft blijven? Toch blijven onze journalisten het deuntje herhalen over de gifgasaanval “wellicht door het Syrische leger”. Hoe moeten we deze journalisten noemen? Gedrogeerden, onnozelaars, lafaards of criminelen? Zij zijn de kwakzalvers van de Syrische revolutie. Zij zijn het die mee bewerkt hebben dat er nu in Syrië 400.000 doden zijn, 1,5 miljoen gekwetsten, duizenden gekidnapten, 4,8 miljoen vluchtelingen in het buitenland en 8,7 miljoen vluchtelingen in Syrië zelf. Enkel en alleen om de waanzinnige politieke, economische en strategische belangen van schimmige wereldheersers te dienen. We leven onder de heerschappij van “het Beest” en zijn handlangers, zoals het beschreven is in het boek van de Apocalyps, hoofdstuk 13. Een wereldheerschappij bepaalt wat waar en niet waar is, wat mag en wat niet mag. En iedereen wordt aangemaand om het imperium van dit “Beest” te aanbidden. Wie zich niet aansluit bij dit imperium, is uitgesloten. Welnu, wij wensen aan deze wereldheerschappij niet mee te doen. Wij willen de authentieke menselijke en christelijke waarden van rechtvaardigheid en liefde dienen en alleen Christus Jezus als de ware Redder erkennen.
    P. Daniel

    12-09-2016 om 17:30 geschreven door Gust Adriaensen


    10-09-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Twee maten en twee gewichten

    In De Standaard van 9 september verscheen een opiniestuk van hoofdredacteur Karel Verhoeven over de SP-A-problemen onder de titel 'Het is wat het is voor de SP-A', daarmee refererend aan een uitspraak van de Gentse burgemeester Termont, in de Optima-affaire.

    Je leest wat je leest in dit artikel van Verhoeven.Een ongemeen harde filering van de SP.A .Niet alleen die van Hasselt, maar van de sociaaldemocraten in het algemeen.Daarbij worden de absolute termen niet geschuwd. 'De SP.A heeft geen toekomst', aldus Verhoeven, 'als ze geen nieuwe politieke inspiratie vindt'.

    Dat laatste zinnetje is interessant en veelzeggend. Het overgrote deel van dit commentaarstuk handelt over personen: Claes, Termont, ... Zij zitten in het oog van de politieke en de mediastorm, ook al is er nog helemaal geen 'echt schandaal', laat staan iets illegaals. Maar dan schakelt Verhoeven ineens over naar een fundamentele, existentiële invraagstelling van een partij die hoe dan ook een sociaaldemocratische visie op de maatschappij vertegenwoordigt en verdedigt.

    Kan allemaal voor mij.Maar ik constateer dat de SP.A veel steviger wordt aangepakt.Ik verwacht dus ook geregeld een deskundige filering van NV-A, Open VLD, CD&V, Groen...en hun personeel. Echt niet zo moeilijk hoor!

    10-09-2016 om 13:41 geschreven door Gust Adriaensen


    09-09-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Retraite in abdij Postel

    Geachte,

    Van 21 tot en met 25 november 2016 vindt er op het gastenkwartier van de abdij van Postel een retraite plaats voor priesters, diakens en religieuzen met als thema "God vinden in alle dingen."

    E.P. Nikolaas Sintobin s.j. zal deze retraite begeleiden.

    Dagelijks sluiten we aan bij het getijdengebed en de H. Mis van de abdijgemeenschap van Postel. Er is mogelijkheid tot aanbidding van het Allerheiligste Sacrament.

    Tijdens de retraite is er ook gelegenheid om het sacrament van de biecht te ontvangen.

    Meer informatie vindt u in de folder in bijlage. U mag deze te allen tijde doorsturen naar anderen.

    Hartelijke en genegen groeten,

    In Christus en Maria,

    Pater Benny

    Inschrijvingen en inlichtingen bij

    pater Benny Berrens

    Abdij van Postel

    Abdijlaan 16

    2400 Mol-Postel

    0496 50 15 23

    of via gastenkwartier@abdijpostel.be

    Bijlagen:
    05 - folder priesterretraite - 2016.pdf (902.6 KB)   

    09-09-2016 om 08:16 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Peiling RTBF en La Libre

    In Vlaanderen blijft N-VA de grootste met 25,2 procent (-7,2). De Vlaams-nationalisten blijven daarmee wel ruim onder hun verkiezingsresultaat van 32,4 procent.

    CD&V komt uit op plaats twee met 15,6 procent (-3), gevolgd door SP.A met 14,9 procent (+0,9) en Open VLD met 14 procent (-1,5). Vlaams Belang maakt een sprong naar 13,1 procent (+7,3) en Groen komt uit op 10 procent (+1,4). De PVDA zou net boven de kiesdrempel van 5 procent (+2,3) komen.

    De regeringspartijen verliezen samen 11,7 %.

    09-09-2016 om 00:00 geschreven door Gust Adriaensen


    07-09-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Allemaal eten we onverdoofd geslachte dieren

    De opgeklopte herrie omtrent verdoofd of onverdoofd slachten woedt al jaren.Het is merkwaardig dat nu pas openbaar gemaakt wordt wat in de betrokken kringen van veehandelaars, slachthuizen en beleidsmakers altijd al geweten was: het niet aan moslims en joden verkochte deel van de onverdoofd geslachte dieren komt gewoon bij de andere consumenten terecht. .

    Ik ben ervan overtuigd dat heel veel mensen dat ook wisten of vermoedden.Je hoeft er niet lang over na te denken: in ons economisch systeem kan niet verwacht worden dat op basis van 'ethische' overwegingen het vlees van onverdoofd geslachte dieren uit de handel wordt gehouden.

    Als het de politici echt om dierenwelzijn te doen is, dan moeten ze ook drastische maatregelen nemen om het lijden van dieren in de kweek, het vetmesten en het vervoer te stoppen. Daar wordt dag na dag langdurige pijn veroorzaakt.

    Maar de doorsnee vleesconsument trekt zich daar allemaal geen bal van aan. Anders was de vleesmarkt al lang in mekaar gestort.

    07-09-2016 om 21:32 geschreven door Gust Adriaensen


    05-09-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hugo Peeters
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    In De Standaard verscheen enkele dagen geleden een dubbelinterview met Rik Torfs en zijn oudleraar Hugo Peeters. Ook in zijn recentste maandagse column steekt de rector van de KUL zijn bewondering en dank voor Hugo Peeters niet onder stoelen of banken.

    De hommage aan Hugo Peeters zal ongetwijfeld vele Kempenaars genoegen doen.

    In de jaren vijftig dwong Hugo bij zijn klasgenoten in het Herentalse college ontzag en bewondering af door zijn 'freedom of speech' ten aanzien van leraars en directie.

    Hugo kreeg ruimere bekendheid in Kempense studentenkringen tussen 1959 en 1968. In die periode was hij voorzitter van de ' Kempische Rodenbachbonden', een organisatie die een aantal, vooral Kempense, Vlaams-nationale studentenbonden (Nijlen, Geel, Retie, Dessel, Duffel, Rijkevorsel, Voortkapel, Wommelgem, Arendonk, Kasterlee...) verenigde. Die bonden zijn een kweekvijver geweest voor talrijke maatschappelijk en politiek geëngageerde Kempenaars. Hugo Peeters organiseerde leidersweekends, 'landdagen', een gezamenlijk kamp , schreef talrijke artikels over maatschappij, politiek en schoonheidsbeleving in het KRB-blad 'Houzee', gaf lezingen en hielp mee aan de KRB-studentenwerking in Leuven.

    Zijn afscheid als voorzitter betekende meteen de neergang van de Kempense Rodenbachbonden.

    05-09-2016 om 15:09 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/35
    Vrijdag 2 september 2016
    Ma’aloula
    Zes jaar geleden bezochten we het kleine stadje Ma’aloula, halverwege Damascus en Qâra (nl. op 14 oktober 2010, voor hen die zich toen al door mijn berichten lieten teisteren!). Onderaan strekt zich een vruchtbare vallei uit met fruitbomen. Het plaatsje is wereldberoemd omdat de christenen hier, zoals nog in enkele omringende dorpen, het Aramees, de taal van Jezus spreken. Zaterdagnamiddag trokken we, voor het eerst sinds de oorlog, met een deel van de gemeenschap opnieuw naar Ma’aloula. Vooraleer we toekwamen moesten we minstens vijf controleposten passeren. Burgers samen met soldaten zorgen nu voor hun eigen veiligheid. In het midden van het dorp zie je het Grieks-orthodoxe klooster van de hl. Thecla. Als heidens meisje was ze zo getroffen door de prediking van Paulus en het geloof in Jezus, dat ze er heel haar leven voor wilde geven. Dat was niet naar de zin van haar ouders. Ze is als martelares gestorven. Er bestaat een apocriefe levensbeschrijving van haar met talrijke merkwaardige gebeurtenissen, o.a. van water uit de rots, wat je nu nog kunt drinken. Het klooster is inmiddels helaas door Al-Nousra rebellen totaal verwoest. Op een van de muren hebben ze hun naam geschreven met er bij Allah Alakbar. Alle zusters zijn weg en leven elders. Het hele complex is nu één grote bouwwerf. Van de kerk staan alleen de muren nog overeind. Binnenin zijn alle iconen, kostbaarheden, meubilair tot en met de vloer verwoest. Bovendien is de kerk, zoals het hele klooster, helemaal zwart verbrand. Werklui hebben in de kerk de muren en pilaren al gereinigd tot aan het plafond. We hebben samen in de kerk een lied uit de liturgie ter ere van O.L.Vrouw gezongen en een Weesgegroet gebeden. Het schrijn van de hl. Tecla kun je nog bereiken langs bergen verwrongen ijzer, vernielde iconen, kapot meubilair en een loopbrug. Binnenin is ook daar alles pikzwart. Links blijft het water nog druppelen en kun je er van drinken. Ook de grote, erg vruchtbare abrikozenboom die in de rotsgrond zijn wortels heeft en zich met een enorme bocht naar buiten werkt staat er nog. Van boven op de kerk zie je hoe het dorp zich beneden uitstrekt. Er is weer een gewoon dorpsleven zichtbaar met spelende kinderen. De toeristische activiteit van vroeger is echter totaal afwezig. Tegen de rotswanden zie je hoe de huizen als het ware hangen. Velen zijn zwaar beschadigd. Deze huizen hebben allen hun eigen grotten in de rots, waartegen ze gebouwd zijn. In het klooster valt het op dat er vooral veel jonge mannen aan het werk zijn, die ook graag enige uitleg geven. De fraters hebben er gebruik van gemaakt om verschillende interviews met video-opnamen te maken. Hopelijk kunnen ze die ooit eens afwerken en op onze website zetten. Bij het afscheid was een groepje arbeiders thee aan het drinken en zij drongen er op aan dat wij met hen zouden meedoen, wat we ook graag gedaan hebben.
    Daarna hebben we een wandeling gemaakt tussen de hoge rotsen en hier en daar de rotswanden zelf beklommen. Volgens de ellende zouden dezen rotsen zich geopend hebben om de hl. Thecla tegen haar belagers te beschermen. Zo kwamen we boven weer aan de weg. Vandaar reden we wat verderop naar de berg en het klooster van de hl. Serge. Hij was een Romeins officier die omwille van zijn christelijk geloof in 297 werd gedood. Ook hier is van de toeristische activiteit van vroeger niets meer te bespeuren. Van het grote hotel langs de weg blijven alleen nog maar kapotte muren over. We vernamen dat de rebellen zich in het klooster schuil hielden en toen ze door de Syrische soldaten verdreven werden alleen nog maar de kostbaarheden binnenin konden verwoesten. Het klooster is in de 4e eeuw opgetrokken op de plaats van een heidense tempel ter ere van Apollo en de cultus van de zon. Het Grieks-katholieke kerkje werd in de 5e eeuw opgebouwd in ruwe witte steen. In de zijmuren zie je hoe cederhouten balken werden ingevoegd om het gebouw tegen aardbevingen te beschermen. Altaar en altaarblad hebben de vorm van een kuip, het is de vorm van het oude heidense altaar, waarop offers werden gebracht. Ook de sterrenhemel boven het zijaltaar, als een hulde aan de zon werd bewaard, maar hierin werden de icoon van Christus en Maria aangebracht. Achteraan in de kerk is een kleine opening in de rotsstenen. Het was vroeger de enige en veilige toegang tot het klooster, waarin men alleen maar gebukt kon binnenkomen. Verder is er een put in de grond, waar vrouwen hun kind in onderdompelen wanneer ze meerdere kinderen wensen. De iconen van de hl Serge en de heilige Bacchus alsook alle andere kostbaarheden zijn verwoest. De man die het klooster voorlopig bewaakt vertelde hoe God hen in iedere fase van deze tragische gebeurtenissen bijzonder beschermd heeft. Zijn broer werd gekidnapt en kwam weer vrij. Er zijn weinige doden gevallen en weinigen werden ontvoerd. Er is in Ma’aloula wel heel veel materiële schade. Wat de rebellen en hun broodheren in het westen echter niet kapot gekregen hebben is het christelijk geloof. Het grote kruis op de kerk en alle kruisen werden kapot geslagen. Het geloof in het kruis van Christus in het hart van de mensen blijft overeind
    Aleppo
    Er wordt hier nog dag en nacht gewerkt om dringende hulpgoederen voor Aleppo klaar te maken. Er zijn honderden grote dozen met verschillend medisch materiaal (katheders, kompressen, buisjes, spuitjes, apparaatjes allerhande...). Alles moet opgeschreven en geteld worden opdat de chirurgen, die zich aangeboden hebben, weten waarover ze kunnen beschikken. Inmiddels vernemen we dat een aantal soldaten uit onze streek naar Aleppo gezonden zijn om daar de bevolking te beschermen met groot gevaar voor hun eigen leven. Om de bescherming over hen af te smeken hebben we zondagavond meteen samen een rozenhoedje gebeden en gans de week in plaats van de completen de ‘Paraclisis’ ter ere van O.L.Vrouw gezongen. Uiteindelijk vonden voorlopig 13 soldaten de dood en werden 7 gewond. Naast het leed en de grote zorgen, vooral nu om de gesneuvelde soldaten, is er ook vreugde in het dagelijkse leven. Het samenzijn met de gehandicapten op dinsdag en donderdag is altijd bijzonder aangenaam en plezierig. Ook kwamen er deze week drie keer kinderen met hun leerkrachten uit het dorp. Ze hebben zich gans de namiddag en avond uitgeleefd met allerlei gezelschapsspelen, zoals we vroeger op kamp met de jeugdbeweging gekend hebben, o.a. het ‘zakkenlopen’. In een zak gehuld probeert men springend eerst de eindmeet te bereiken terwijl de anderen luid supporteren.
    Op 23/8/16 gaf pater Firas Lufti een getuigenis op de jaarlijkse grote ontmoeting in Rimini (Italië). Deze minderbroeder van 41 jaar, afkomstig uit Hama (Syrië) is parochievicaris en overste in Aleppo. Ziehier een greep uit zijn getuigenis. De oorlog tegen Syrië, die nu ongeveer 380.000 mensen heeft gedood, is het grootste humanitair ramp van de 21e eeuw. Al wisten velen in het begin niet wat er gaande was, het is nu duidelijk dat het een internationale strijd is van de grote politieke en economische machten om hun eigen belangen. Slachtoffer is het onschuldige volk, vooral vrouwen en kinderen. Aleppo is nu als één grote gevangenis. Voor de oorlog waren er 3,5 miljoen inwoners, waarvan 150.000 christenen. Tienduizenden jihadisten hebben een etnische en religieuze zuivering doorgevoerd. Er blijven nu minder dan 30.000 christenen over. Tegelijk hebben de jihadisten de vallei van Ninive in Irak “gezuiverd” van de 150.000 christenen die daar al sinds 2000 jaar leefden. Hun huizen werden met een ‘nun’ gemarkeerd (Nassarah = christen). In Syrië zijn naast pater Murad, Frans Van der Lugt, tienduizenden als martelaars gestorven. Vorige maand werd in Frankrijk de priester Jacques Hamel in de kerk van St.Etienne-du-Rouvray door salafisten uit eigen streek onthoofd. Het bisdom had hen een stuk grond aangeboden om een moskee te bouwen en deze moord was hun antwoord. Enkele moslims hebben na de moord op de priester de kerk bezocht maar geen enkele grote school van de islam heeft tot heden plechtig de gruwelen van IS veroordeeld. Laten we niet bang zijn maar ook niet dwaas of onvoorzichtig. “Dit land bevat de wortels van het christendom: het evangelie, het leven van de apostelen, van Jezus en Maria, de missionering van Paulus, Barnabas en Lucas... in Antiochië, Syrië. Wanneer de wortels van deze grote boom van het christendom worden doorgehakt, zal de rest van de boom verdorren en uiteindelijk sterven.”
    Als tegenhanger van de valse berichtgeving met de foto van Omran, waarover we vorige week schreven en die al wel tienmaal de wereld is rondgegaan, vestigen wij de aandacht op de zesjarige Mahmoud. Hij werd geboren zonder armen en twee maand geleden werd hij zwaar gewond door mortieren van de rebellen, waardoor zijn beide voetjes moesten afgezet worden. Hij kijkt u liefdevol aan. Dr. Nabil Antaki van het hospitaal van de maristen in West Aleppo stelt voor deze onvervalste foto, als uitdrukking van het ware leed van de kinderen in Aleppo te nemen. Ik heb vorige keer aan onze “defensiespecialisten” van de VRT al gesuggereerd hoe ze hun meest vuile journalistiek van de vorige week (en de voorbije vijf jaar) kunnen goed maken. Ik vergat nog een rekeningnr. te geven, waarop ze kunnen storten om te helpen: IBAN BE 32-068-2083244-02 BIC GKCCBEBB (Abdijlaan 16 B-2400 MOL-POSTEL
    Befius, Pachecoln 44, Brussel). Daarbij moeten ze dan natuurlijk vanaf nu ook aan de kant van de onschuldige slachtoffers gaan staan en niet de moordenaars van het Syrische volk blijven aanmoedigen. Tevens willen we hierbij heel hartelijk de velen danken die wel aan de kant van de slachtoffers staan en daadwerkelijk geholpen hebben en nog blijven helpen.
    Nog meer oorlog?
    Grote aanslagen worden dikwijls op het hoogste wereldvlak nauwkeurig gepland om een nieuwe oorlog voor te bereiden en te rechtvaardigen. Zo lijkt het ook nu te zijn met de mislukte staatsgreep in Turkije, die moest dienen om eindelijk het zo lang nagestreefde doel te bereiken: een inval in Syrië. Immers, de coalitie van Syrië, Hezbollah, Rusland, Iran en nu China is voor de westerse wereldheersers te sterk en zou wel eens werkelijk in staat kunnen zijn om Syrië te bevrijden en zijn soevereiniteit terug te geven. Niet alleen zijn de militaire successen op de terroristen er groot maar bovendien hebben de Russen een massale humanitaire hulp georganiseerd. Dit alles blijkt voor het wensten zo onverteerbaar te zijn dat ze een nieuwe oorlog verzonnen. De schijn-staatsgreep in Turkije, gepland door Turkije zelf, CIA, Israël en NAVO was een meesterlijke zet om in Turkije iedereen uit te schakelen die tegen een inval in Syrië was. Onmiddellijk worden 2839 militairen gearresteerd en 2745 rechters en advocaten uitgeschakeld. Op één maand tijd worden 60.000 mensen en 2300 instellingen uitgeschakeld die het terrorisme van Turkije aanklagen. En zo werd de invasie in Syrië door Turkije, VS en NAVO mogelijk. Als Syrië zichzelf verdedigt, eventueel met behulp van Rusland wordt dit beschouwd als een aanval op Turkije en kan dus de NAVO officieel tot oorlog oproepen. Inmiddels wordt de leugen de wereld ingestuurd dat deze invasie zou dienen om IS aan te vallen terwijl in werkelijkheid het Syrische leger en volk, Hezbollah, Rusland en Iran aangevallen worden. Het tweede belangrijkste kopstuk van de IS, Abu Mohammad Al-Adnani is wel degelijk in Al-Bab, Oost Aleppo, door de Russen en niet door de Amerikanen uitgeschakeld, al doen deze laatsten er alles aan om deze leugen in de openbare opinie te hameren. Tegelijk geeft Turkije de schijn toenadering te zoeken tot Rusland en kwaad te zijn op de VS. Het lijkt allemaal een schijnvertoning te zijn. Dat deze nieuwe slachtingen in Syrië niet alleen onmenselijk maar ook totaal illegaal zijn en tegen het handvest van de VN, zoals Syrië en Rusland openlijk aanklagen, valt voorlopig in dovemansoren. Dit betekent nog niet dat Rusland, Iran en China lijdzaam zullen blijven toezien. Het westen is wel alle geloofwaardigheid kwijt. (Prof Michel Chossudovsky, Invasion du nord de la Syrie par les USA, l’ OTAN et la Turquie : le putsch « raté » en Turquie a-t-il les bases d’une guerre étendue au Moyen-Orient ? mondialisation.ca. 31 augustus 2016).

    « De wereld staat voor radicale veranderingen. We zien hoe de EU afbrokkelt en de Amerikaanse economie instort. Dit zal eindigen in een nieuwe wereldorde. Binnen tien jaar zullen we een nieuwe wereldorde hebben die in niets gelijkt op de huidige en waarvan Rusland en China de sleutelplaatsen zullen innemen. De wereldorde mag niet gedomineerd worden door één land of enkele landen, maar moet gedragen worden door een breed internationaal akkoord. China verkiest dat de volkeren van alle landen zich verenigen om de machtsverhoudingen in de wereld, de gevaren en de mogelijkheden te veranderen. Confrontatie moet vervangen worden door samenwerking en de monopolies door win-win overeenkomsten.” (Uit de toespraak van de Chinese president XI Jinping n.a.v. de 95e van de Chinese communistische partij).
    P. Daniel

    05-09-2016 om 10:02 geschreven door Gust Adriaensen


    02-09-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Simplisme

    De Standaard geeft nogal wat bladruimte aan ene mevrouw Poleunis, ouder en leerkracht, om de afschaffing van het katholiek onderwijs te eisen.

    Mevrouw Poleunis oreert dat het katholieke onderwijs niet meer van deze tijd is. En zij eist dus dat de netten, lees 'het vrij onderwijs' verdwijnen.

    Als mevrouw Poleunis wenst dat 'geloofsovertuiging geen rol speelt in de school die past bij haar normen en waarden', dan moeten zij en haar geestesgenoten ervoor zorgen dat er voldoende scholen zijn waar dat het geval is.

    De benadering van mevrouw Poleunis blinkt uit door simplismen. DE oplossing voor alle heikele school- en onderwijsproblemen is volgens haar de afschaffing van de onderwijsnetten. Maar uit de voorbeelden die ze aanhaalt, blijkt vooral dat ze in de eerste plaats denkt aan een oplossing en invulling van haar privéproblemen en wensen.

    Bovendien heeft zij klaarblijkelijk nog nooit gehoord over de vrijheid van onderwijs, die in de grondwet is opgenomen.

    02-09-2016 om 22:33 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Democraat Geert Bourgeois
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

     De Vlaamse minister-president, Geert Bourgeois neemt duidelijk afstand van voorzitter Bart De Wever, die pleit voor een soort van politiestaat.

    En dat is maar goed ook.

    Geert Bourgeois kan dan misschien niet de meest charismatische politicus zijn, maar hij is wel een consequente democraat.

    Dat kan niet altijd gezegd worden van De Wever, die al heel wat gekke en soms in democratisch opzicht gevaarlijke bokkensprongen gemaakt heeft vanuit populistische en electorale overwegingen.

    02-09-2016 om 11:41 geschreven door Gust Adriaensen


    31-08-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Brief van bisschop Johan Bonny bij het begin van het schooljaar

    Bisdom Antwerpen

    Mgr. Johan Bonny, bisschop-referent voor het onderwijs, schreef een brief over 'burgerschap en godsdienst', bij de aanvang van het nieuwe schooljaar.

    ‘Burgerschap en godsdienst’

    Een nieuw schooljaar is als een nieuw schrijfboek. Het ruikt naar fris en vers. Op een leeg blad beginnen we aan een nieuw opstel. En dat is ook goed. Het is goed dat leerkrachten en leerlingen met elkaar een nieuwe start kunnen nemen, in een nieuwe klas. Het is goed dat de school aan een nieuw werkjaar kan beginnen, met een nieuw thema en een nieuwe aanpak. Het is goed dat leerlingen met een nieuwe agenda en een nieuw rapport kunnen starten, los van de nasleep van vorig jaar. Het is goed dat de schoolpoort weer open staat en het dorp of de wijk opnieuw tot leven komen, na de stilte van de zomermaanden. Graag wensen we aan allen die op 1 september weer naar school trekken, naar hun school, een vlot begin en een goed verloop van het nieuwe werkjaar!

    Welke beelden zullen ons bijblijven van juli en augustus? Heel tegenstrijdige beelden. Enerzijds het mooie weer en de warme vakantiedagen, hier of in het buitenland, en de vele sportmanifestaties. Anderzijds de beelden van terroristische aanslagen en een gewelddadige aardbeving. Twee foto’s zal ik niet vlug vergeten: de foto van de bejaarde priester Jacques Hamel die in Saint-Etienne-du-Rouvray (Frankrijk) werd vermoord terwijl hij de eucharistie opdroeg, en de foto van het 5-jarige jongetje Omran uit Aleppo (Syrië) dat door een brandweerman van onder het puin werd gehaald en in het oranje zitje van een ambulance neergezet. Het zijn tragische beelden van het geweld dat tijdens de voorbije zomermaanden zijn dodelijke ramkoers voortzette. We mogen ze tijdens het komende schooljaar niet vergeten.

    Het zijn beelden die doen nadenken over de belangrijke rol van de school in de samenleving.

    Waar en hoe leren kinderen en jongeren uit verschillende maatschappelijke en culturele achtergronden met elkaar samenwerken en samenleven? Eerst en vooral op school.


    Terecht groeit vandaag de vraag naar meer aandacht voor burgerschapsvorming op school.

    Die burgerschapsvorming is geen bijkomstigheid. Ze gaat over alle inzichten, vaardigheden en houdingen die kinderen en jongeren nodig hebben om later als burgers in dezelfde samenleving met elkaar te kunnen optrekken. Zo’n brede opdracht kan niet in een afzonderlijk vak worden samengedrukt en nog minder uit een ander vak verwijderd.

    Burgerschap gaat niet over een vak, maar over heel het pedagogische project.

    Alle vakken en heel het schoolgebeuren hebben immers met burgerschapsvorming te maken. Hoe kinderen en jongeren met en over elkaar leren spreken, hoe ze met verschillende meningen en inzichten leren omgaan, hoe ze elkaars religieuze en culturele achtergronden leren respecteren, hoe ze met angsten en conflicten leren omgaan, hoe ze solidariteit boven particularisme leren plaatsen: daarvoor zijn de uren buiten de les even belangrijk als de uren in de les, de speelplaats en de sportzaal even belangrijk als het leslokaal, de stijl in de gang even belangrijk als de stijl in de klas. Dank aan allen die deze burgerschapsvorming meenemen als opdracht en kans in het schoolgebeuren.

    Dat ook het vak godsdienst of levensbeschouwing in dat verband ter sprake komt, is terecht.

    Godsdienst is een factor van zowel verscheidenheid als verbinding onder medeburgers.

    Verscheidenheid: omdat godsdiensten verschillende inzichten en gedragspatronen naar voren schuiven. Verbinding omdat godsdiensten gezinnen en gemeenschappen in netwerken met elkaar verenigen. Burgerschapsvorming kan daarom niet naast de godsdiensten heen, evenmin als godsdiensten naast burgerschapsvorming heen kunnen. Hoe beter kinderen en jongeren hun eigen godsdienst kennen en die van anderen, hoe respectvoller zij later als burgers met elkaar kunnen omgaan.


    Voor christenen is Jezus daarbij het kompas.

    Niemand kon deze twee draden met elkaar verbinden als Hij: de draad van zijn persoonlijk getuigenis en de draad van zijn verbondenheid met anderen. Godsdienst en burgerschap: halverwege komen ze elkaar tegen. Dank aan allen die godsdiensten en levensbeschouwingen meenemen als evenveel kansen tot zowel verscheidenheid als verbinding in het schoolgebeuren.

    Beste wensen voor een mooi en geslaagd schooljaar!

    + Johan Bonny

    Bisschop van Antwerpen

    Bisschop-referent voor het onderwijs

    31-08-2016 om 22:29 geschreven door Gust Adriaensen


    30-08-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Katholieke godsdienstles opnieuw religieuzer

    Er zijn plannen om het vak godsdienst in het katholiek onderwijs te hervormen. De Vlaamse bisschoppen willen dat de leerlingen in het secundair de fundamenten van het christendom weer beter leren kennen. Dat blijkt uit een brief van Johan Bonny, bisschop van Antwerpen.

    Eindelijk! Alleen maar toe te juichen. Een onderwijs dat zich katholiek noemt, moet ervoor zorgen dat de vlag de lading dekt. Kennis hebben van je geloofsovertuiging en kerkelijk lidmaatschap en duidelijk uitkomen voor je identiteit , moeten de basis en de kern zijn van het katholiek onderwijs. Dan pas kan men met openheid de dialoog aangaan met andere gezindten.

    Wat ik evenwel niet begrijp en me ook stoort is dat in katholieke hoek direct sterk beklemtoond wordt dat het niet de bedoeling is jongeren te 'bekeren'. Ook Rik Torfs kwam daarmee in De Afspraak voor de dag.

    Als de godsdienstles beperkt blijft tot kennisoverdracht, dan heeft dit initiatief m.i. weinig zin. In katholieke scholen moet dat meer zijn. Bezieling en overtuiging moeten jonge mensen ertoe aanzetten volgelingen van Jezus Christus te worden. Dat was toch ook de opdracht van Christus!

    Nog te veel christenen hebben pleinvrees. De niet-gelovigen en niet-kerkelijken proberen toch ook met veel overtuiging en niet zelden met veel misprijzen en superioriteitsgevoel, christenen te 'bekeren'!

    30-08-2016 om 22:05 geschreven door Gust Adriaensen


    27-08-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/34
    Vrijdag 26 augustus 2016
    Extra werk
    In de zomertijd blijft het water geven aan de gewassen in de tuin en op het terrein een groot werk. Er moet ook geoogst worden. Nu hebben we nog extra werk. Vooreerst moeten in de nieuwbouw kamers klaar gemaakt worden omdat er steeds meer gasten komen. Ondertussen gaat het leven van de religieuze gemeenschap verder. Dinsdag en donderdag komen de gehandicapten van Qâra zich nog steeds uitleven in ons klooster. Donderdagmiddag eten we samen maar dinsdag gaan ze ‘s middags al naar huis. Zo wilden we dinsdagnamiddag eens doorwerken aan het inventariseren en sorteren van de hulpgoederen. Dat is nog een extra werk in deze periode. Vele honderden dozen, vooral medisch materiaal moeten nog nagekeken worden. Juist nu komt er een groep van een twaalftal vrijwilligers van de Rode Halve Maan uit Damascus. Na de kennismaking en rondleiding gaan we toch maar aan de slag. Er moeten ook vele spullen versleept worden. De vrijwilligers uit Damascus zijn al vlug bereid om een handje toe te steken. Tegen de tijd van de vespers gaan enkelen naar de kerk, de anderen werken door. En daarna wordt nog doorgewerkt tot tien uur ’s avonds. Controleren, opschrijven, dozen versleuren. Tegen de muur staat een meisje heel aandachtig te luisteren naar een zuster die haar het Onze Vader aan het uitleggen is. Ondertussen beginnen de meesten honger te krijgen en gaan eten. Na het eten blijkt al veel werk gedaan te zijn. De fraters en de jongens van de Rode Halve Maan vormen twee ploegen en beginnen te voetballen op het grote voorplein. De meisjes supporteren. Tegen middernacht is iedereen zo moe en bezweet dat ze alleen nog maar een matras verlangen, behalve de meisjes die nog blijven verder kwebbelen. En in de nieuwbouw zijn er nog matrassen genoeg. De groep bleef twee nachten slapen en de volgende dag waren ze allen in de eucharistie.
    De containers komen van Tartous, waar een echtpaar verantwoordelijk is. Het sorteren en inventariseren gebeurt hier. Een vrachtwagen brengt dan het nodige materiaal naar Homs. Daar is een man verantwoordelijk om familiepakketten te maken. Het is een grote hoeveelheid eten en sanitair materiaal. Van Homs gaat het naar de bevolking in Aleppo. En zo was de donderdag weer gevuld. ’s Morgens vroeg kwam er een container toe. ’s Middags was alles uitgeladen en gesorteerd. Er zijn een 20-tal vrijwilligers die helpen. Er was deze keer vooral heel veel confituur bij, maar ook medisch materiaal met rolstoelen in alle maten en modellen en zelfs operatietafels. In de vroege namiddag kwam al een vrachtwagen om een flinke lading naar Homs te brengen. Er heerst altijd een bijzonder aangename sfeer bij het uit- en inladen. En stevast zorgen de zusters dat er een pauze is met wat zelf gemaakte frisdrank en een versnapering. De humanitaire hulpverlening zal ons leven nog een tijd erg beïvloeden. En we zijn allen blij dat we het mogen en kunnen doen. We zullen wellicht in staat zijn iedere week een grote hoeveelheid aan hulp te kunnen geven.
    Toppunt van arrogantie en wreedheid
    De VS en co vrezen dat Syrië zal stand houden. Vijf jaar lang hebben ze alles gedaan om de regering omver te werpen. Ze hebben honderdduizenden onschuldigen de dood kunnen injagen en het land verwoesten, dank zij hun miljarden, en honderdduizenden goed getrainde, bewapende en dik betaalde jihadisten uit de hele wereld. De geheime diensten van de grote mogendheden zorgen voor een goed geoliede organisatie op wereldvlak. Toch moeten zij vaststellen dat het volk pal achter zijn leger en regering blijft staan, terwijl het westen alle moeite doet om een “sectaire strijd” of “burgeroorlog” uit te lokken. Graag schrijven de westerse media ook over hele streken die in opstand zouden zijn en de “gematigde rebellen” als bevrijders beschouwen. De werkelijkheid is dat meer dan 82 % van de bevolking alle terroristengroepen als handlangers van Amerika beschouwt. In Aleppo vluchten de meeste mensen, die kunnen, naar gebieden door het leger gecontroleerd. De medialeugens moeten dienen om het breken van Syrië in de openbare opinie te rechtvaardigen. Het westen kan Syrië niet op de knieën krijgen. Nu blijft er de mogelijkheid over om het noorden met Aleppo te bemachtigen en zo het land nog te verdelen. Volgens de wet van de jungle, maar tegen ieder internationaal recht in willen de VS nu het noorden bezetten en zeggen dat ze hun (onwettig aanwezige) strijders zullen beschermen tegen iedere aanval van Syrië of Rusland. Dit is een oorlogsverklaring aan Syrië en Rusland. Dat Syrië stand zou houden blijkt duidelijk onaanvaardbaar voor de VS en sommige havikken worden ongeduldig om stilaan wat resultaat te zien van hun immense inspanningen. Hopen maar dat de Syrische coalitie (met Hezbollah, Rusland, Iran en nu China) ook deze zoveelste westerse waanzin kan overwinnen.
    Waarom het lijden van het Syrische volk zo lang duurt
    Het plan om het onafhankelijke Syrië te breken en van zijn bodemrijkdom te beroven is al meer dan een halve eeuw oud. Wanneer Hillary Clinton in 2010 en 2011 uitschreeuwde: “We hebben een nieuw Midden Oosten nodig” was alles klaar om het uit te voeren en Syrië samen met Libië in de gewenste chaos te storten.
    Even herhalen
    Na de ervaring met Libië hebben Rusland en China echter wijselijk hun veto gesteld tegen een militaire interventie. Daarom moesten andere middelen aangewend worden, nl. terroristische groepen. De minst kritische burger begint nu wel stilaan te begrijpen dat het de VS, NAVO en bondgenoten zijn die de welvarende en harmonieuze samenleving van Syrië willen onderwerpen en ontwrichten voor eigen belangen en daarvoor rebellen gebruiken. Hierbij kregen de bondgenoten de vrijheid om hun eigen doelstellignen na te streven: Turkije zijn neo-ottomaans rijk, Saoedi-Arabië zijn kalifaat, Qatar zou eindelijk zijn pijplijn krijgen, Frankrijk en Engeland konden hun neo-coloniale aspiraties nastreven en Israël zijn grote zuiver joodse staat weer uitbreiden. De VS zouden als wereldheerser de lakens uitdelen. Zo ongeveer is het de laatste 25 jaar al met 37 landen verlopen, waarom zou dit nu niet met Syrië lukken? Ondertussen vernemen we ook steeds meer over de manier waarop H. Clinton en Obama de zogenaamde “gematigde rebellen” hebben gesteund, in feite om IS te steunen en zo de regering ten val te brengen. Dit alles werd verpakt in de schijn van een edelmoedige hulp om een volk naar de vrijheid en democratie te leiden. Alles onder de mom van een strijd tegen het terrorisme. Terrorisme als middel om macht uit te oefenen. Aan Ibama wordt de grote verfdienste toegekend dat hij geen eigen soldaten deed sneuvelen maar alleen terroristen gebruikte. Het mediabedrog maakt het nu mogelijk dat Syrië verder uitgemoord en verwoest wordt onder de schijn van hulp aan het volk. Het beeld van een verschrikkelijk “dictatoriaal regime”, dat iedere “spontane volksopstand in bloed smoort” werd zorgvuldig wereldwijd verspreid met spotprenten, getrukeerde foto’s en video’s, waarvoor de Amerikaanse gevangenissen overvloedig materiaal leveren. Er is telkens maar één boodschap: alle ellende komt van die verschrikkelijke dictator met zijn leger, nu gesteund door de Russen, laten we dus de ‘goede’ rebellen nog meer helpen om het land te “bevrijden”. Het regende de voorbije maanden al leugens over Aleppo. Het Syrische en Russische leger zouden burgerbevolking en ziekenhuizen bombarderen, de bevolking uithongeren enzomeer. Telkens bleek het het omgekeerde van de waarheid te zijn. Ook zogenaamde “gematigde artikels” reppen geen woord over de bedoelingen en acties van de wereldheersers, alle aandacht gaat naar dat zogenaamd verschrikkelijk “regime”, de onderlinge “sectarische strijd”, “de burgeroorlog” terwijl volk, leger, regering en president in werkelijkheid meer een zijn dan ooit en zeker meer een dan in gelijk welk westers land. Als de Amerikaanse presidentsverkiezingen zich eens zouden spiegelen aan de Syrische presidentsverkiezingen dan zouden ze de huidige wansmakelijke dierentuin-gevechten niet kennen.
    Hollywood-foto’s van lijdende kinderen
    En zo is de oorlogspropaganda in onze media een belangrijke macht om de ellende in Syrië te rechtvaardigen en te doen voortduren. Het begon vijf jaar geleden. Het “Syrische regime” zou kinderen die protesteerden, gemarteld hebben en de nagels van de vingers getrokken. Achteraf bleek dat het een door Al-Jazeera verzonnen verhaal was, twee weken na de zogenaamde “volksopstand”! Maar de toon was gezet en onze journalisten bleven graag de trend volgen om de oorlog tegen Syrië aan te moedigen. Kinderen die lijden, in een Hollywoodopname gepresenteerd, kunnen de openbare opinie in de gewenste richting drijven. De professionele foto van de kleine verdronken Aylan Kurdi op een Turks strand moest de Europeanen ervan overtuigen om één miljoen “vluchtelingen” op te nemen, in plaats van er voor te zorgen dat er geen vluchtelingen hoeven te zijn. De jongen moest daarvoor wel in een andere houding gelegd worden om meer indruk te maken. En het werkte. Dat er voor de oorlog ieder jaar honderden drenkelingen aanspoelden op Turkse stranden stoorde niemand. Nu is er een andere zorg. De terroristen in Aleppo worden in het nauw gedreven en schreeuwen om hulp opdat de stad toch maar niet uit hun klauwen gerukt zou worden. Dat Aleppo echt eens zou bevrijd worden en Syrië in zijn soevereiniteit hersteld, is een nachtmerrie voor de VS en bondgenoten. Ze hebben er een immense energie in gestoken. En zo gaven op 20 augustus alle westerse kranten de foto van de vijfjarige Omran Danqish in O. Aleppo. Het is weer de InCoStrat (opgericht door westerse geheime diensten om propaganda te voeren tegen Syrië) die de campagne leidt en vroeger de foto van de verdronken Aylan Kurdi op een Turks strand gebruikte om een nieuwe golf van oorlogsgeweld tegen Aleppo uit te lokken. Nu gaat het om de kleine Omran die net aan de bombardementen (van Syriërs en Russen, zo wordt gesuggereerd) zou ontnapt zijn en wezenloos voor zich uit zit te staren op een stoel in een ambulance. Zie eens hoe wreed dat “Syrische regime” wel is! Hij schijnt een grote wonde te hebben aan het hoofd. Iedere dag verwonden en dooden rebellen kinderen in het gebied dat door de regering wordt beschermd en waar de meeste vluchtelingen naartoe trekken, maar die kinderen mogen niet in de media komen. Van kinderen die aan het hoofd gewond zijn zie je dat hun lichaam en hun kleding bebloed is. Overal waar ze gaan trekken ze een spoor van bloed. Het echte lijden van deze kinderen wordt niet getoond. Bij de kleine Omran is er geen spatje bloed op zijn kleding of op de stoel waarop hij zit. In de video zie je ook niemand die de wonde verzorgt. Er zijn slechts fotografen rond hem. Het jongetje dient alleen om professioneel gefotografeerd te worden. De ambulance waarin hij zit is nieuw en goed uitgerust. Dit zie je niet bij de bevolking in het gebied dat door het Syrische leger wordt gecontroleerd. Daar hebben de rebellen er voor gezorgd dat alle ambulances vernield zijn. En de fotograaf van Omran is Malmoud Raslan, de jihadist die op 19 juli 2016 eigenhandig het 12-jarig jongetje Abdullah Tayseer Al Issa op monsterlijke wijze onthoofdde. Hij wordt geholpen door de “White Helmets”, een ngo die werkt voor de geheime diensten van de VS (CIA) en Engeland (M16). Zij willen de wereld nu tonen hoe vreselijk het “Syrische regime” wel is! Toch hadden verschillende nieuwsagentschappen het bedrog meteen al door. Voor onze vrt was er echter geen vuiltje aan de lucht. De “defensiespecialisten” Jan Balliauw en Jens Franssen nemen de foto gretig over om als goede CIA-agenten de monsterleugens tegen Syrië nog eens te herhalen en de rebellen aan te moedigen het uitmoorden van het volk en het verwoesten van het land verder te zetten (De meest vuile oorlog, Balliauw/Franssen, deredactie.be, 20/8/16). Zolang er zulke laffe journalisten zijn die als gewillige dienaars de leugens verspreiden en de moordenaars blijven aanmoedigen, zal het Syrische volk zijn lijdensweg verder gaan. Toch zal het zal stand houden, met de hulp van landen en organisaties die de waarheid en het internationaal recht wel respecteren. Het Syrische volk zelf weet ondertussen heel goed wie zijn moordenaars en wie zijn beschermers zijn. Leugens kunnen wel de westerse openbare opinie veranderen, maar niet de werkelijkheid zelf. Op verschillende plaatsen in heel het land zie je nu op auto’s, vlaggen en gebouwen, de twee foto’s van de Syrische en Russische president!
    Onze gemeenschap gaat verder om buiten alle zwoele politieke manipulatie om de bevolking van Aleppo daadwerkelijk te helpen. Zie de eerste eenvoudige verslagen. En we hopen dat dit maar een begin is. Onze “defensiespecialisten” kunnen hun meest vuile journalistiek goed maken door mee te helpen, waarvoor dan onze oprechte dank. We wachten hoopvol hun steun af.
    (http://www.maryakub.net/2016/08/20/emergency-aid-to-aleppo/
    http://www.maryakub.net/2016/08/20/monastere-vient-en-aide-aux-alepins/ met een korte video van onze Spaanse zuster)
    Petitie
    Graag willen we volgende petitie aanbevelen. Aartsbisschop A-J Léonard heeft deze broederschap met zijn 27 leden opgericht en zijn opvolger Mgr. J. De Kesel heeft haar prompt weer ontbonden. Een vraag om de ontbinding ongedaan te maken vanwege vele gelovigen kan onze kerkelijke hierarchie helpen zich meer te laten leiden door het welzijn van de kerkgemeenschap dan door persoonlijke naijver of het huidige “kerkelijk correcte” denken. Deze actie kan tevens de gelovigen meer bewust maken van hun eigen verantwoordelijkheid en hun eigen mogelijkheden om zorg te dragen voor meer goed gevormde priesters in ons land.

    27-08-2016 om 08:25 geschreven door Gust Adriaensen


    26-08-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Armoede

    1.7 miljoen Belgen leven in armoede .

    Bijna 1 op 5 van onze jongeren groeit op in armoede.

    26-08-2016 om 17:09 geschreven door Gust Adriaensen


    25-08-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zelfbeschikkingsrecht?
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het boerkiniverbod en het optreden van de Franse politie, zijn een aanfluiting van het zo geroemde westerse zelfbeschikkingsrecht en een extreme vernedering van de geviseerde vrouwen.

    Dergelijke maatregelen voeden alleen maar de frustratie die tot fanatisme en radicalisering kan leiden.

    25-08-2016 om 12:46 geschreven door Gust Adriaensen


    24-08-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.twitter@pontifex

    Paus Franciscus:

    'Nieuwe vormen van slavernij zoals mensen-en orgaanhandel, dwangarbeid, en prostitutie zijn echte misdaden tegen de menselijkheid.'

    24-08-2016 om 07:29 geschreven door Gust Adriaensen


    22-08-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toots Thielemans overleden
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    22-08-2016 om 11:50 geschreven door Gust Adriaensen


    21-08-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/33
    Vrijdag 19 augustus 2016

    Werken voor humanitaire hulp

    Vrijdag avond keerden moeder Agnes-Mariam, de drie zusters en onze frater samen met de chauffeur uiteindelijk uit Aleppo terug, gezond en wel. We hebben ondertussen extra gebeden want zij waren bij hun terugkeer werkelijk in gevaar. Twee dagen aan het front leven samen met vluchtelingen en soldaten was voor hen een diep ingrijpende ervaring. De zusters vertelden dat het ongeveer dezelfde sfeer was als die welke wij hier in de meest dramatische belegering hebben meegemaakt (november 2013). Voor ons bleef het beperkt tot enkele weken. Er was enerzijds de onzekerheid dat ieder ogenblik het laatste kan zijn. Anderzijds beleefden we toen een unieke sfeer van broederlijk samenleven met vluchtelingen waarbij ieder bekommerd was om de zwaksten, de kinderen, (een pasgeboren baby) en zij die het meest kwetsbaar zijn. In Aleppo is daarbij de nood nog schrijnender. Ze zagen soldaten die alleen maar droog brood aten, die geen matras hadden om te slapen. Ergens zat een soldaat zelf de kogel uit zijn been te halen in afwachting dat hij geholpen kon worden. Voor heel de streek is er hier maar één soort dispensarium met onze hospitainer of mobiel hospitaal. Op onze oproep van vorige week voor chirurgen is gelukkig al onmiddellijk gereageerd. En dan weten dat er duizenden rebellen binnen stromen uit zowat heel de wereld met de beste Amerikaanse uitrusting, de beste wapens, communicatie, overvloed aan eten, dik betaald met de verzekering van de beste verzorging. Zij hebben ook toestellen om doorheen de dikste mist hun onschuldige slachtoffers dodelijk te treffen. En ze worden in onze media voortdurend bejubeld. Inderdaad, in deze strijd openbaart zich op tragische wijze de dodelijke huichelarij van het westen... in dienst van de zionistische droom van een aards, onbijbels messianisme van een zuivere joodse staat. Onze zusters brachten ook opgewekt nieuws uit het vluchtelingenkamp, waar vele kinderen min of meer onbezorgd leven in de meest eenvoudige omstandigheden. We zagen foto’s van lachende, spelende en zingende kinderen. En de communicatie met de eenvoudigen en armen is direct en hartelijk. Ook zagen ze een indrukwekkende karavaan van het Russische leger. Bij hun terugkeer zijn ze nog even langs de kerk en het centrum van Homs gereden, waar de vermoorde Nederlandse pater jezuiet Frans Van der Lugt geleefd heeft. Als aandenken kregen ze de stola die de pater veel gebruikte. Wij zullen die nu als kostbare herinnering bewaren en gebruiken. (Over deze hulpverlening zal morgen een uitgebreid foto-verslag op onze website komen: www.maryakub.net).
    Zaterdag arriveerde weer een container, ditmaal uit Frankrijk vanwege “Les Scouts de Cluses”, waar de zusters van Harissa (Libanon) tijdens de Libanese oorlog zo intens mee hebben samengewerkt. Deze “scouts” blijven ook nu erg hulpvaardig. Naast kleding, rolstoelen en medisch materiaal was het vooral voeding: alle soorten confituur, musli, babyvoeding, voedzame koeken en granen, chocolade... Een hele groep vrijwilligers stond klaar om de container mee te ledigen. Soms droegen enkele sterke mannen een heel pallet ineens binnen. Tussendoor werd voor wat frisdrank gezorgd en een pak chocolade werd uitgedeeld want de Schrift zegt dat ge een dorsende os niet moogt muilbanden. Daarna begon voor de gemeenschap het eigenlijke werk rond de vraag: hoe kunnen we als religieuze gemeenschap onze eigenheid bewaren en tegelijk ons inzetten om vanuit de verschillende centra van hulpverlening zo efficient mogelijk te werken? Er is overal iemand nodig die het overzicht houdt. De vervaldatum van ieder product moet ook in acht genomen worden. Er moet vlotte communicatie zijn tussen ons en alle centra (o.a. Tartous waar ook wekelijks een tweetal containers toekomen). Alles moet nauwkeurig gecontroleerd worden. Inmiddels is al een rapport gemaakt want de volgende dag had moeder Agnes-Mariam een ontmoeting met UNO vertegenwoordigers om de hulpverlening massaal en efficiënt te organiseren. We zijn opgenomen onder de grootste internationale organisaties maar blijven onszelf en verschillen van de anderen doordat we uitsluitend met onbetaalde krachten werken en vanuit onze eigen christelijke inspiratie. We zullen nu in staat zijn om tienduizenden families in Aleppo van voedsel te voorzien, dank zij de bijdragen van vele edelmoedige weldoeners en de samenwerking met internationale organisaties.
    In de aanloop naar het hoogfeest van Maria Tenhemelopneming hebben we nog de mooie, populaire byzantijnse liturgie van de paraclysis en de acathist gezongen. We hebben alle reden om Maria te danken en te blijven vragen voor de bescherming en bevrijding van Aleppo en heel Syrië. En maandag 15 augustus vierden we als een heel bijzondere hoogdag met het lange morgengebed, een uitgebreide en feestelijke byzantijnse eucharistie waarbij onze Frans-Brusselse frater al meteen als (bijna volleerde) byzantijnse diaken meedeed in schitterende gewaden. Na de eucharistie zongen we de heel lange dienst van het “ontslapen van Maria”. In de late namiddag gaf moeder Agnes-Mariam een uitgebreide beschouwing over het eerste deel van Ezechiël 16, dat heel de geschiedenis van het uitverkoren volk toelicht en eigenlijk de geschiedenis van ieder van ons is. Bovendien is het een goede handleiding voor een praktische “mystagogie” of inleiding in de mysteries van Christus. Ze verbond dit met de praktische inzichten en aanwijzingen van St. Jan van het Kruis. Daarna baden we samen in de kerk het rozenhoedje met de toewijding aan het Onbevlekt Hart van Maria en een akte van eerherstel. Het eenvoudige en gezellige avondmaal bracht ons al naar het einde van de dag. Toch hebben daarna nog enkele zusters en fraters gewerkt tot vier uur in de morgen om een vracht klaar te maken met goed medisch materiaal en prima voeding. De volgende morgen wordt een grote vrachtwagen afgeladen vol geladen. We hebben een blij en dankbaar gevoel wanneer de vrachtwagen op de middag vetrekt.
    Woensdagmorgen zijn we allen vroeg uit de veren, vieren de eucharistie en vertrekken met veertien naar Tartous. Twee zusters blijven thuis om met moederlijke zorg te waken over het huis, de kippen en de bijen. We rijden naar het noorden, naar Homs en dan linksaf naar de zee. Er zijn verschillende controleposten maar wanneer de soldaten zien dat we van Mar Yakub zijn, laten ze ons met een milde glimlach door. Om de zegen te vragen over deze dag bidden we onderweg het rozenhoedje. Na twee uur rijden stoppen we aan een kraampje langs de weg. Een echtpaar bakt kleine platte broodjes met wat kaas of tomaat er op. Hier nemen we ons ontbijt, samen met een frisdrank. Daarna bereiken we spoedig Tartous met zijn vele serres. Alles is hier groen en de granaatappels blijken al bijna rijp te zijn. We komen uiteindelijk toe in het huis van abouna Nader, die tot onze gemeenschap behoort. Hier leven drie gezinnen in een groot huis, een villa. Zij zijn verantwoordelijk voor de hulpverlening van hieruit. Vermits de meeste containers hier toe komen is het werk er bijna onoverzichtelijk.Twee zusters zijn al drie weken komen helpen en nu zijn zij het die de inventaris zullen maken. Er is een enorme tent als opslagplaats en er staan nog een achttal containers achter. De meeste voedingswaren zijn al uitgedeeld maar nu blijven vooral medisch materiaal en kleding over. Een aantal dozen wordt buiten gesleept voor de volgende vrachtwagen. Wie honger heeft kan voldoende druiven en vijgen vinden. En in de namiddag volgt dan de verrassing. De vrouw van abouna Nader wil ons naar de zee brengen. Niemand heeft zwemgerief voorzien maar we trekken onze plan. Tartous en Latakia zijn uiteindelijk de twee belangrijkste kustplaatsen van Syrië dat 180 km kust heeft aan de Middellandse Zee. We gunnen de zusters hun plekje en de broeders trekken verder om hun eigen strand uit te kiezen. Achteraf zorgt de brandende zon wel dat alles vlug weer droog is. De voorbije jaren hebben we al dikwijls uitgeroepen: als de oorlog voorbij is, gaan we met allen naar de zee. Zou dit de voorsmaak zijn van het einde van de oorlog? Op de terugweg rijden we nog langs een huis dat de familie Nader op een bergrug voor zich aan het bouwen is. Er staat een groot kruis op en lijkt wel een kerk. Het is tegelijk bedoeld als centrum voor evangelisatie en plaats voor gebedssamenkomsten. Terwijl we terugkeren naar het grote huis wacht ons een goede maaltijd: rijst, aardappelen en kip. Inmiddels is ook moeder Agnes-Mariam toegekomen om zelf even te kijken wat er aan hulpgoederen allemaal is en waar ze best verdeeld kunnen worden. Het wordt stilaan donker en frisser. De volle maan schijnt en verdwijnt. Ze verschuilt zich achter dikke wolken om dan weer te voorschijn te komen. Voldaan komen we thuis en genieten samen nog van een avondmaal. En zo beleefden we tegen het einde van dit groot verlof onverwachts nog een heerlijke vakantiedag aan de zoute Middellandse Zee van Tartous, tot eer van God, de Schepper van zee en land en tot ons aller vreugde.
    Aleppo, waar grootmachten hun strijd leveren
    In Syrië tracht heel de wereld zich te verenigen in de strijd tegen Daesh of IS, om deze gruwelijke terreur uit te roeien. Zo wordt het ons door de media althans voorgehouden. In werkelijkheid is de strijd tegen IS voor sommige grootmachten slechts een voorwendsel om hun eigen belangen te dienen. Voor Turkije blijft Aleppo de poort naar een neo-Ottomaans (Turks-Mongools) Rijk om zijn invloed in het Midden-Oosten te verstevigen. Turkije heeft aangekondigd zijn goede relaties met Syrië te willen herstellen en de soevereiniteit van Syrië te erkennen. Het is echter lang niet duidelijk wat dit in de werkelijkheid betekent. Turkije blijft de moslimbroeders steunen. In hoeverre zal Turkije de jihadisten aan de grens met de Golan, in Oost-Aleppo, in Raqqa en Mossoul blijven steunen? Wordt het plan van een onafhankelijk Koerdistan in N-Syrië en de verdrijving of uitroeiing van de oorspronkelijke Arabische en christelijke bevolking werkelijk opgegeven? Een andere hoofdrolspeler is Saoedi-Arabië. Om Aleppo toch maar te doen vallen hebben ze dertigduizend strijders gestuurd. Bovendien hebben ze nu imam Abdullah Mukaisini opgevoerd, die plechtig verklaart dat iedere strijder die zijn leven geeft voor de verovering van Aleppo na zijn dood 72 maagden ter beschikking krijgt! (Waar blijven de Saoedi’s die voorraad toch halen?) Verder is er Qatar, de voornaamste steun van Al Nusra, dat nu een verbond wil sluiten met de Amerikaanse “gematigde rebellen”. Iedereen weet ondertussen dat er geen gematigde rebellen bestaan en dat ze allen op een of andere wijze de sharia willen invoeren. De VS willen Aleppo tot hoofdstad maken van hun “gematigde rebellen” zodat Syrië tenminste al in twee stukken verdeeld is en zij over het voornaamste deel kunnen beschikken.
    Inmiddels is de recente doorbraak van de rebellen weer ongedaan gemaakt door het Syrische leger, de Hezbollah en de Russische luchtmacht (met 2000 gedode rebellen op enkele dagen tijd!). Bovendien is Iran nu ook met manschappen actief. Het is de enige coalitie die ondubbelzinnig en effectief IS bestrijdt. Rusland blijft streven naar een politiek en diplomatiek akkoord met de VS, maar is het gebruik van de dubbele maatstaf en het misbruik van “de rechten van de mens” om landen militair binnen te vallen wel meer dan beu. Rusdand wil niet de ene wereldheerser worden maar weigert ook een wereld te aanvaarden onder één (VS) wereldheerschappij. Het streeft naar strategische onafhankelijkheid, vrijheid van handelen en eerbied voor de nationale soevereiniteit. Het wil goede relaties met de VS en de EU maar aanvaardt geen sterke westerse inmenging in buurlanden die voor Rusland erg belangrijk zijn (Georgië, Armenië, Moldavië, Oekraïne...). Rusland is nu feitelijk wel de leider van de landen die vechten tegen een unipolaire wereldoverheersing en heeft zijn economische banden versterkt met China, India, Japan, Turkije.
    Indien H. Clinton president wordt, mogen we verwachten dat er in Aleppo nog veel bloed zal vloeien en veel verwoest worden. Indien Trump president wordt is een samenwerking met andere grootmachten mogelijk om de oorlog te beëindigen. We mogen verwachten dat de oorlog tegen Syrië eens zal eindigen en dat het land zijn soevereiniteit en integriteit kan bewaren. Daarvoor is de coalitie van Syrië-Hezbollah-Rusland-Iran uiteindelijk sterk genoeg. Op dit ogenblik zijn de Russen en het Syrische leger de terroristen werkelijk aan het terroriseren. Toch kan het nog jaren duren vooraleer de 100.000 jihadisten die hier nu vechten tegen het leger, tegen het volk, tegen de regering en tegen de president, allemaal weer naar ‘huis’ zijn.

    Wat onze media je niet vertellen

    De meeste berichten over Syrië in onze pers zijn afkomstig van het Syrisch observatorium voor de rechten van de mens, dat zich voorstelt als een groep binnen en buiten het land dat informatie vertstrekt over de schendingen van de rechten van de mens in Syrië. Hun berichten worden overgenomen door AFP, AP, Reuters en dus door de hele westerse mediawereld. De standpunten van zowel de UNO als van de EU steunen op deze berichtgeving. En zo vinden de Vlamingen en miljoenen anderen die dagelijks hun krant lezen en het tv-nieuws volgen dat je goed ingelicht zijn over hetgeen er in Syrië allemaal gebeurt. En toch is niets minder waar.
    Het Syrisch observatorium voor de rechten van de mens werd goed op tijd opgericht, nl. al in 2006 en gefinancierd door Qatar. Vanaf 2013 kreeg het zelfs subsidies van de EU. Dit “observatorium” is het bedrijf van één man, Rami Abdel Rahman, die in feite Ossama Suleiman heet. Hij is een soenniet van de oppositie die in Coventry (Engeland) woont en die sinds 2000 niet meer in Syrië geweest is. Hij beslist over alle “schendingen” van de mensenrechten in Syrië, die de wereld worden ingestuurd en is in feite een propaganda-orgaan van de moslimbroeders, die al decennia lang ijveren voor de ontwrichting van Syrië. In het begin van de jaren ’80 pleegden de moslimbroeders een reeks bloedige aanslagen met behulp van westerse geheime diensten. Na de onthoofding van 80 recruten, allemaal allawieten en een mislukte moordaanslag op de toenmalige president Hafez (hij schopte een bom terug naar afzender en een andere bom doodde zijn lijfwacht), was voor deze de maat vol en hij roeide heel het nest van de moslimbroeders uit (samen met de aanwezige westerse geheime diensten!)
    Dit “observatorium” werd geforceerd voorgesteld als een onafhankelijk, betrouwbaar nieuwsagentschap, wat het helemaal niet is. Over de toestand in Aleppo vermeldt het, met de schijn van neutraliteit, dat burgers en ziekenhuizen gebombardeerd worden “naar verluidt door het Syrische leger of de Russische luchtmacht”. Het vermeldt dat de coalitie onder leiding van de VS weer een belangrijke kopstuk van de IS heeft uitgeschakeld. Als de rebellen door het leger omsingeld worden en in nood geraken, doet het observatorium een dringende oproep om “de rechten van de mens te respecteren” en “humanitaire hulp” te voorzien. De ontwrichting van het land door de rebellen, die door het westen worden gesteund, wordt voorgesteld als de door het volk verlangde bevrijding, die vooral door de Russen en het leger van het “Syrische regime” wordt verhinderd. En de grote internationale organisaties nemen dit graag over. Kortom, wat het Syrische observatorium voor de rechten van de mens aan berichten geeft is zo ongeveer het negatief van een foto: wat wit lijkt, is in feite zwart en het zwarte is in feite wit. Vooral wanneer de bevrijding van Aleppo steeds meer in zicht komt, wordt het westen hysterisch en begint iedereen te beschuldigen die aan de werkelijke bevrijding meewerkt. Margot Kidder drukte het ongezouten zo uit, richting Amerika: “Gij doodt en doodt en doodt en gij blijft nog fier op uzelf!” (Margot Kidder, L’ennemi commun des peuples. Mes chers compatriotes américains nous sommes fous, mondialisation.ca, 8 augustus 2016).

    21-08-2016 om 20:11 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Angst

    Professor Damiaan Denys, psychiater, filosoof, acteur:

    'Angst komt het best tot bloei in maatschappijen die geefinieerd worden door individualisme, globalisering, een overdreven hang naar technologie en pragmatische controledrift. Toevallig de blauwdruk van onze westerse samenleving.'

    'We zijn bang omdat we het gevoel hebben er alleen voor te staan. We hebben het juk van de Kerk en de familie afgegooid, maar ons niet gerealiseerd dat met die vrijheid ook verantwoordelijkheid komt. Als het misgaat, zoeken we weer het collectief. We vinden het geweldig onze emoties collectief te uiten. Voor twee dagen. Daarna vallen we terug op onze iPad.'

    21-08-2016 om 08:17 geschreven door Gust Adriaensen


    20-08-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bejaardenzorg

    In De Standaard van 20 augustus verscheen een confronterend getuigenis van een jonge verpleegster in een privé-rusthuis. Zij vermeldt schokkende voorbeelden van gebrek aan medische en hygiënische zorg voor de bejaarden. Zij worden grotendeels aan hun lot overgelaten.

    De oorzaak van de wantoestanden, vooral in de privé-rusthuizen, wordt vaak gelegd bij de 'centen'. De overheid trekt niet genoeg geld uit voor de sector en de privé-instellingen willen zoveel mogelijk winst maken en persen de bejaarden ongenadig uit. De gemiddelde maandprijs in een RVT stijgt snel naar 1800 euro, terwijl het gemiddelde pensioen 1200 euro bedraagt. En dan is het hoogtepunt van de vergrijzingsgolf nog niet eens bereikt. Tegen 2050 zou het aantal 80-plussers in Vlaanderen verdubbelen tot 760.000. Om die evolutie de baas te kunnen, zouden er tot 2025, 1400 rusthuisbedden per jaar moeten bijkomen.

    Iedereen ziet de onmogelijkheid daarvan in. We staan dus voor een steeds sterker wordende verwaarlozing van 'onze' ouders en grootouders en van ... onszelf. Tenzij we erin slagen een fundamentele ommekeer te maken in onze relatie met de oudere generaties.  

    Want de problematiek in de bejaardenzorg is niet alleen en niet in de eerste plaats een financieel probleem. Zij stelt ook scherp ons huidig, op winst gerichte, westers waardekader in vraag. In dat systeem wordt alles en iedereen herleid tot productieve en economische (on)waarde. Als hulpbehoevende mensen financieel niet langer interessant zijn en dus niet meer geëxploiteerd kunnen worden, zijn zij quantité négligable en worden zij verwaarloosd en gedumpt door de instellingen waartoe ze hun toevlucht moeten zoeken.

    'Moeten', omdat hun naasten, de zorg voor hen niet kunnen of willen opnemen, precies omdat ons 'waardekader' dat onmogelijk maakt of afkeurt. Het is wel bijzonder wrang en hypocriet dat 'wij' zo hoog opgeven over onze 'waarden', eisen dat bv. migranten zich conformeren aan die 'waarden' -men noemt dat dan 'integratie'- , en falen in de beleving van wellicht de belangrijkste ethische waarde: de zorg voor de naasten, terwijl in vele migrantenculturen die zorg prioritair is.

    Ofwel wordt het nu al invretende conflict tussen de generaties sterker en sterker en neemt de verwaarlozing van de bejaarden onmenselijke vormen aan, ofwel dwingen de jongere generaties zichzelf ertoe een veel groter deel van de zorg voor hun hulpbehoevende naasten op zich te nemen. Een beleid dat echt bekommerd is om een menswaardige samenleving, moet daarbij voor de nodige faciliteiten zorgen.

    20-08-2016 om 09:50 geschreven door Gust Adriaensen


    18-08-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Persoonlijke vrijheid en boerkini's

    De hele heisa over boerkini's toont  aan hoe verkrampt, hypocriet en fundamentalistisch sommigen reageren op de manier waarop anderen zich kleden. Een politica als Smitane ventileert dan nog haar afkeer en misprijzen en superioriteitsgevoel door het woord 'gedrocht' te gebruiken.

    Waarom kunnen 'wij' ons alles permitteren wat kledij betreft, en in de overtreffende trap op allerlei festivals, en waarom wordt dat recht ontzegd aan een bepaalde groep vrouwen?

    Hoe is het te verklaren dat velen de mond vol hebben over zelfbeschikkingsrecht en persoonlijke vrijheid en tegelijk het dragen van bv. een boerka of boerkini niet tolereren, die dracht interpreteren als een duidelijk teken van verknechting en onderwerping van vrouwen?

    En dat deze verlichte geesten klaarblijkelijk niet beseffen dat zij op die manier het zelfbeschikkingsrecht en de persoonlijke vrijheid ontzeggen aan de geviseerde groep?

    18-08-2016 om 08:28 geschreven door Gust Adriaensen


    13-08-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/32
    Vrijdag 12 augustus 2016

    Uit het leven van de gemeenschap

    Een huwelijksfeest in oorlogstijd in een klooster. We hebben het begin ervan vorige vrijdag al vermeld. De liturgische dienst vond plaats in de parochiekerk van Qâra. Daarna kwamen bruid en bruidegom, met hun uitgebreide families, vrienden en kennissen naar hier. Het zijn trouwens nagenoeg allemaal vrienden of medewerkers van het klooster. Na een officieel onthaal en een zegening, met de nodige foto’s, trokken allen naar de grote zaal onderaan in de nieuwbouw. Heel onze gemeenschap was eveneens aanwezig. Het feest had wel iets weg van het schilderij van onze Pieter Breugel de Oude uit het midden de zestiende eeuw: een huwelijk als een volksfeest. De grote zaal stond vol met lange tafels op houten schragen met grote banken of stoelen als zitplaats. Vooraf werden we aan de micro gevraagd om de maaltijd te zegenen waarbij we allen rechtstaande het Onze Vader en Weesgegroet baden. Er was voldoende eten en drinken. Grote schotels met rijst en kip werden rondgedragen, wat steeds het hoofdgerecht is. Fruit en brood, water, pepsi en cola stonden al op tafel. Hier en daar een fles sterke drank, nl. arak, waarvan je een klein beetje in een glas doet en aanvult met water. En op het einde was er gebak. Een groep vrijwilligers zorgde als echte kelners ervoor dat iedereen goed bediend werd. De middelste ruimte van de zaal was vrij gehouden. Heel de avond werden er allerlei volksdansen opgevoerd waaraan klein en groot konden deelnemen. Dat gebeurde ook met hart en ziel. De muziek klonk even hard als op onze muziekfestivals maar de sfeer was toch anders. Hier waren het families en vrienden met hun kinderen die zongen en dansten. En allen waren in hun mooiste outfit, waarbij de dames natuurlijk elkaar in originaliteit wilden overtreffen. Ook vele kinderen waren als poppetjes opgedirkt en amuseerden zich kostelijk. Het Syrische volk doet er alles aan om ook in oorlogstijd het leven te blijven vieren. En toch is er steeds die diepe pijn. Twee moeders kwamen vragen om te bidden voor hun zonen, die al jaren geleden gekidnapt zijn en waarvan ze sindsdien geen enkel nieuws meer ontvingen. Tegen middernacht werd het feest netjes afgesloten. Het overgebleven eten werd verzameld, meer dan twaalf korven vol. Stoelen en banken waren vlug weer opgeruimd. Voldaan zocht ieder een slaapplaats, hetzij thuis, hetzij in of rond het gebouw, in een kamer of onder de blote hemel.
    Zondag was het de 40e dag van het overlijden van de vader van abouna Georges. Met de fraters gingen wij deelnemen aan de speciale eucharistie en de maaltijd in Qâra. De bisschop ging zelf voor in de eucharistie. De zusters moesten helaas thuis blijven want er kwam een grote container toe vanuit Nederland (Stichting Hand in Hand voor Syrië) die moest geledigd worden. Hartelijk dank aan alle weldoeners. Dat betekende tevens dat we ’s avonds nogmaals de eucharistie vierden voor de gemeenschap.
    ’s Maandags ’s avonds komt moeder Agnes-Mariam met een chauffeur (moslim) toe. Ze heeft slecht nieuws bij uit Aleppo. Vorige week leek het alsof de bevrijding in zicht was en nu is het ronduit dramatisch. Met duizenden hebben terroristen de grens van Turkije met Syrië overgestoken, onder applaus van nagenoeg alle westerse media. Ook de “gematigde rebellen” die een kind onthoofd hebben vinden zonder moeite westerse journalisten die hen, zonder enige schaamte, als vrijheidstrijders bejubelen en daarbij tegelijk de Syrische soldaten, die hun leven geven voor het volk, als de schuldigen van de ellende weten voor te stellen. De hele mediawereld staat op zijn kop. Deze rebellen zijn voorzien van de beste wapens en de beste Amerikaanse uitrusting. Ze hebben de bevolking omsingeld die nu zonder water, zonder elektriciteit en bijna zonder voedsel zit. Bovendien heeft Israël een verschrikkelijke verwoesting en ware slachting aangericht. Er zijn vele gewonden en gehandicapten. Er is een mobiel hospitaal maar dokters zijn er niet. Verpleegsters trachten nu de noodzakelijke operaties uit te voeren. Er is verder dringend nood aan eenvoudige, lichte, gemakkelijke kleding zoals joggings of payamas. In het materiaal dat met de container toegekomen is en overal elders wordt naar aangepaste kleding en materiaal voor hen gezocht. Heel de avond en de nacht wordt er doorgewerkt tot vier uur in de morgen. En de volgende dag opnieuw. Er is een behoorlijke hoeveelheid ingepakt. Donderdag morgen vertrekken dan moeder Agnes-Mariam met drie van onze zusters en de Frans-Brusselse seminarist (die nog geen kans gehad heeft om Syrië te bezoeken) met twee terreinwagens naar Aleppo om daar de meest dringende hulpgoederen uit te delen.Volgende keer hopelijk een verslag hierover.
    Vanuit onze gemeenschap hebben we een drignende oproep gelanceerd, met een heel korte video en een bijbehorende tekst:
    URGENT : ALEP APPELLE DES CHIRURGIENS

    http://www.maryakub.net/2016/08/10/urgent-alep-appelle-des-chirurgiens/?utm_source=twitterfeed&utm_medium=facebook
    Ziehier de Nederlandse vertaling:
    Oproep voor Alleppo
    Aleppo is tweemaal omsingeld. Het Syrische leger omsingelt 300.000 mensen in het Oosten. De rebellen omsingelen 2 miljoen mensen in het westen. Om het beleg te breken en een doorgang te forceren hebben rebellen de voorstad 1070 in west Aleppo aangevallen. Hier staan tientallen grote onafgewerkte huizenblokken. De VN en internationale ngo’s hebben hier miljoenen besteed om er duizenden families te huisvesten uit oost, noord en west Aleppo. Omdat de gevechten hier nu uitbreken moeten deze families weer op de vlucht. Zij hebben om Aleppo heen gezworven, van het westen naar het zuiden en zijn tenslotte in het Palestijnse vluchtelingenkamp van Al Nayrab terecht gekomen, aan de ingang van oost Aleppo. Al vlug kwamen daar honderden andere families bij, toen de rebellen op vijf kilometer daar vandaag een opening wilden forceren. Dank zij Gods Voorzienigheid hebben wij vijf maanden eerder hier een mobiel hospitaal kunnen installeren voor de toenmalige bevolking van 150000 inwoners, die voortdurend het slachtoffer was van vrijschutters langs de doorgang van Ramusseh. Helaas, omwille van het beleg en de moeilijke situatie hebben chirurgen ons mobiel hospitaal nog niet kunnen bereiken. Ze worden te zeer in beslag genomen door de honderden gewonden in de stad zelf, waar de bevolking voortdurend het slachtoffer blijft van aanvallen door raketten en obussen. Nu zijn het verpleegsters en verplegers die noodgedwongen operaties verrichten. Het plan om Syrië te ontwrichten en te ontvolken, blijkt helaas deskundig georgansieerd en efficiënt te werken. Wij danken iedere specialist die bereid is naar Aleppo te komen. Twee chirurgen zouden bijzonder welkom zijn uit gelijk welk land, (behalve uit de VS omdat het dan te lang duurt om een visa te bekomen). Wij zorgen voor hun begeleiding tot Nayrab.
    Contact: Monastère St Jacques le Mutilé - Qara Syrie
    email: maryakub@gmail.com
    Téléphone: 00963 11 785 1700

    --
    Monastery of Saint James in Syria, Qara
    www.maryakub.net


    Aleppo ontmaskert de leugens van het westen

    Bij iedere overwinning van de kant van Syrië, hoopten we dat het einde van de oorlog stilaan in zich was. Telkens opnieuw moesten we vaststellen dat de situatie in feite niet alleen ingewikkelder is, maar vooral dat de hardnekkigheid van “de internationale gemeenschap” om Syrië te breken nog veel groter is dan we konden vermoeden. Een grenzenloze huichelarij wordt met zoveel succes verspreid. Zo is het ook nu weer. Het gevecht om Aleppo, de tweede stad en het economisch hart van het land, zal de moeder van alle veldslagen zijn. Met duizenden stromen strijders van Turkije over de grens naar Syrië. Ze worden door het buitenland volop gesteund. Hoewel sommigen “gematigd” genoemd worden, willen ze allen de charia invoeren en dus alle minderheidsgroepen uitroeien. De huidige grote aanval tegen Aleppo is al lang gepland en de Russische legerleiding was hiervan op de hoogte. Van Amerikaanse zijde heeft John Kerry maanden lang onderhandelingen opgelegd aan de Russen, enkel en alleen om Al Qaida te beschermen tegen de Syrische en Russische aanvallen. Daarom sprak S. Lavrov van Russische zijde terecht over de dubbele maatstaf die Amerika gebruikt. Immers, volgens de resoluties van de VN Veiligheidsraad moeten Al Qaida en IS uitgeroeid worden. In werkelijkheid zorgt de internationale coalitie o.l.v. de VS er voor dat Al Qaida zijn vernietigingswerk kan verder zetten. Bij gelegenheid van zijn angelus-gebed op zondag 7 augustus 2016 sprak de paus over de hardnekkigheid van sommige machthebbers die de vrede in Syrië beletten.
    Omdat de weerstand van Syrië nog steeds niet kon gebroken worden, stelde J. Kerry voor aan S.Lavrov dat Amerikanen en Russen samen IS zouden bestrijden (wat de Russen als lang vragen), maar dan onder Amerikaans bevel! Uiteindelijk zullen ze toch min of meer samenwerken (informatie uitwisselen) maar elk onder eigen bevel. Qatar, de sponsor van Jabhat al-Nusra heeft een nieuwe vondst voorzien: een naamsverandering (in Fatel al-Sham) om de indruk te geven dat deze groep zich zou gedistancieerd hebben van Al Qaida, wat slechts schijn is. En in hun grenzenloze arrogantie stellen de VS voor om het land al vast te verdelen, vermits een regeringswissel toch niet mogelijk blijkt. Meer dan vijf jaar lang hebben ze getracht heel Syrië in handen te krijgen. Nu dit niet lukt, willen ze tenminste het land in twee stukken breken zodat ze het noorden in handen krijgen, van Efrin tot Abou Kamal met Raqqa, Deir Ezor en Aleppo als hoofdstad. Kortom, het is duidelijk dat het Syrische leger en hun coalitie van Russen, Hezbollah en Iran op alle mogelijke manieren onder druk gezet worden om Aleppo en Syrië toch maar niet te bevrijden. Daarom verschijnen in onze pers hysterische oproepen om b.v. het Syrische leger en de Russen zelf te bestrijden of om een No Fly zone in te stellen opdat de terroristen hun werk tot het einde toe kunnen doen. Onderhandelingen over een politieke oplossing – waaraan Rusland de voorkeur geeft - halen niets uit, omdat de VS en hun bondgenoten niets anders blijven nastreven dan de ontwrichting van Syrië. Een harmonieus, sterk en verenigd Syrië als bondgenoot van Rusland willen de VS en hun bondgenoten omvormen tot een chaos zoals in Libië. Zo wordt Rusland praktisch gedwongen zich militair nog meer te engageren, wat het eigenlijk niet wil. Het Syrische leger zit na meer dan vijf jaar oorlog aan zijn limiet. Iran heeft beloofd troepen te sturen maar heeft het nog steeds niet gedaan. Het is wel actief met raadgevers. Bovendien heeft Iran eigen moeilijkheden. Het atoom-akkoord tussen Iran en de VS is in feite mislukt, omdat de VS, as usual, geen enkele overeenkomst hebben gerespecteerd. Het geblokkeerde geld van Iran blijft nog steeds geblokkeerd en geen enkele internationale bank wil zaken doen met Iran omdat de VS hen onder druk zetten en dreigen met straffen. De hoogste geestelijke leider, Khamenei heeft duidelijke besluiten getrokken: vermits de VS inzake Midden-Oosten geen enkel akkoord respecteren is iedere onderhandeling hierover met hen verloren tijd. Tenslotte is Turkije zijn houding tegenover Syrië aan het veranderen en het keert zich nu naar Rusland, Iran en China. Het is evenwel niet duidelijk of het zich van het westen afkeert. Indien Turkije werkelijk zijn grenzen zou sluiten voor de toevloed van strijders en wapens, dan zou het einde van de oorlog werkelijk in zicht zijn. Dit blijkt vooralsnog niet het geval te zijn. Gelukkig zijn de ”overwinnigen” van de terroristen ook niet van die aard dat ze probleemloos heel de bevolking kunnen gijzelen. De bevolking zal zich nooit achter de rebellen scharen. We blijven afwachten, hopen en bidden.
    P. Daniel

    13-08-2016 om 08:02 geschreven door Gust Adriaensen


    09-08-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een gevaarlijke presidentskandidaat

    Met stijgende verbijstering en ongerustheid volg ik al een hele tijd de aanloop naar de Amerikaanse presidentsverkiezingen.

    Wat aanvankelijk onmogelijk werd geacht, gebeurde dan toch: Donald Trump werd presidentskandidaat voor de Republikeinen.

    Een gevaarlijke populist. Deze man heeft geen inhoud en stijl, is uitsluitend met zichzelf en zijn gigantische fortuin bezig, en schopt de hele tijd wild om zich heen.

    Hij rijgt de leugens, de beledigingen aan personen, groepen en landen aan elkaar. Hij noemt zijn politieke opponent duivels en gek, beledigt de ouders van een gesneuvelde Amerikaanse soldaat, blijkt weinig of geen kennis te hebben van andere landen en buitenlandse politiek, wordt woest bij de kleinste negatieve reactie en beweert op zijn eentje 'Amerika weer groot te maken'.

    Deze uiterst wispelturige narcist, die van mening verandert zoals je van hemd verandert, blijft nochtans horden Amerikanen op de been brengen. Dat zegt ook veel over het beoordelingsvermogen van vele Amerikaanse kiezers.

    Stel je voor: deze onevenwichtige superrijke primitief zou als president ook de baas zijn van het machtigste leger ter wereld en aan de nucleaire knoppen zitten.

    Een bangelijk scenario!





    09-08-2016 om 09:10 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een gevaarlijke presidentskandidaat

    Met stijgende verbijstering en ongerustheid volg ik al een hele tijd de aanloop naar de Amerikaanse presidentsverkiezingen.

    Wat aanvankelijk onmogelijk werd geacht, gebeurde dan toch: Donald Trump werd presidentskandidaat voor de Republikeinen.

    Een gevaarlijke populist. Deze man heeft geen inhoud en stijl, is uitsluitend met zichzelf en zijn gigantische fortuin bezig, en schopt de hele tijd wild om zich heen.

    Hij rijgt de leugens, de beledigingen aan personen, groepen en landen aan elkaar. Hij noemt zijn politieke opponent duivels en gek, beledigt de ouders van een gesneuvelde Amerikaanse soldaat, blijkt weinig of geen kennis te hebben van andere landen en buitenlandse politiek, wordt woest bij de kleinste negatieve reactie en beweert op zijn eentje 'Amerika weer groot te maken'.

    Deze uiterst wispelturige narcist, die van mening verandert zoals je van hemd verandert, blijft nochtans horden Amerikanen op de been brengen. Dat zegt ook veel over het beoordelingsvermogen van vele Amerikaanse kiezers.

    Stel je voor: deze onevenwichtige superrijke primitief zou als president ook de baas zijn van het machtigste leger ter wereld en aan de nucleaire knoppen zitten.

    Een bangelijk scenario!





    09-08-2016 om 09:10 geschreven door Gust Adriaensen


    07-08-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Marcinelle: 8 augustus 1956
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De dichter Willie Verhegghe in zijn bundel over Marcinelle, over de weduwen van Marcinelle: zij zijn hun mannen gevolgd of zitten achter gevels voor zich uit te staren:


    'In hun hart de scheur, de wonde

    door de vlammen van een verre

    zomer nagelaten

    En met de dag wordt alles stiller,

    niemand weet nog hoe het zout

    der tranen op de lippen brandde'

    07-08-2016 om 22:24 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Anachronisme

    Historica Gita Deneckere in De Standaard:

    'Het doel van Bart De Wever - een onafhankelijk Vlaanderen- is in wezen de 21ste -eeuwse variant van een 19de-eeuws project. Iets wat vandaag een compleet anachronisme is geworden.'

    07-08-2016 om 15:09 geschreven door Gust Adriaensen


    06-08-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/31
    Vrijdag 5 augustus 2016

    Een gevulde week

    Een professor van de universiteit van Damascus kwam voor ons uitzoeken hoe het met de watervoorziening gesteld is in de streek. Na een dag zei hij dat hij wilde terugkeren met zijn vrouw en zijn kinderen. Hij wil weten hoe het water van de bergen best gekanaliseerd kan worden en vooral hoe schade vermeden kan worden wanneer er plots een stortvloed is. We hebben immers al meegemaakt dat daardoor de helft van onze wijngaard plots weggespoeld was. Achteraan op het grote terrein is er immers een wijngaard met kleine struiken en na een fameuze stortvloed was de helft samen met een deel van de muur verdwenen.
    In de loop van maandagmorgen krijgen we alarmerend bericht vanuit Aleppo. Gisteren zijn moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel naar Aleppo vertrokken om daar de dringende hulpverlening te organiseren. Ze laten weten dat ze nu echt in gevaar zijn. We starten onmiddellijk een aanbidding met uitstelling van het Allerheiligste Sacrament, waarbij we elkaar afwisselen. ’s Middags vieren we de eucharistie en houden daarna nog een kruisprocessie om de tuin en omliggende te zegenen. Gelukkig, tegen de avond komen moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel weer veilig thuis, moe en uitgehongerd. (Dank voor het bedrag dat we van gulle gevers reeds kregen om families in Aleppo van voedsel te voorzien).
    Bij de zusters is er een meisje uit Damascus, dat rust en evenwicht zoekt in haar leven. Bij de fraters zijn er twee jongeren op bezoek. De ene jongere is een Libanees die op het einde van de maand gaat trouwen en ons nu enkele dagen komt raad geven voor het opzetten van een boerderij en een koeienstal. De andere is een Fransman, een seminarist, die zijn priesterstudies beëindigd heeft en tot heden in Brussel leefde. In allerijl hebben we in de nieuwbouw een gedeelte proberen af te zonderen: deuropeningen metselen, deuren afschuren en hangen, kapotte wasbakken vervangen, dorpels leggen, kamers verven, elektriciteit aanbrengen en dan proberen wat te poetsen zodat er tenminste een aantal kamers bewoonbaar zijn. We krijgen wel hulp van twee vaklui, waarmee we in de loop van de voormiddag ook steevast thee drinken, zittend op de grond. Het is een vast ritueel dat ons samen houdt.
    Bovendien moeten de grote koer en de grote zaal onderaan de nieuwbouw gepoetst worden want vrijdag heeft hier een huwelijksfeest plaats. Het is het tweede verloofden koppel dat we mochten voorbereiden. Zij horen tot onze ijverige medewerkers en vrijwilligersploeg en zijn bereid niet naar het buitenland te vluchten of naar de grootstad om meer mogelijkheden te hebben maar hier te blijven en deze streek mee te helpen heropbouwen. De ritus van de trouw hebben we met vier priesters volbracht in de namiddag in de kerk van St Michiel in Qara. Daarna wilden we op tijd terug zijn voor de eucharistie en de plechtige vespers van het feest van de Gedaanteverandering. Ondertussen waren de trouwers ook al toegekomen, kregen ze nog een bijzondere zegen en verschillende bezoekers zongen de vespers mee. Het feest is nu in de grote zaal onderaan in de nieuwbouw met de traditionele volksdansen.

    Hoop op bevrijding voor Aleppo

    Het Syrische en Russische leger hebben een grootscheepse humanitaire hulp georganiseerd voor de bevolking in Aleppo. Ze hebben echter nog meer gedaan. Ze zijn er in geslaagd om de enige weg af te sluiten, de zogenaamde Castello autostrade) waarlangs massa’s rebellen, wapens en munitie vanuit Turkije naar Aleppo en Syrië gesmokkeld werden.
    Leugens ontmaskeren om levens te redden
    En nu slaat de “internationale gemeenschap” alarm. Op 25 juli doet François Delattre, de permanente vertegenwoordiger van Frankrijk bij de VN een dramatische oproep. Hij weent krokodillentranen over Aleppo, dat hij nu belegerd acht. Het is voor hem het Sarajevo van Syrië, een uitzonderlijke parel aan de kroon van het werelderfgoed, het kruispunt van culturen en het symbool van de beschaving, dat nu in het grootste gevaar zou verkeren. En John Kerry roept het Syrische leger en Rusland op om hun belegering en bombardementen te milderen en Aleppo te sparen. Vanuit de inwoners van Aleppo komt er echter een geheel ander verhaal. Al vier jaar lijden 1,5 miljoen inwoners van Aleppo onder de terreur. Water, elektriciteit, voeding ... worden afgesloten door de “gematigde rebellen”. Al vier jaar lang plegen ze aanslagen, schieten raketten en mortieren waardoor dagelijks tientallen burgers worden gedood of verwond. Op de koop toe gebruiken ze nu gifgas tegen de bevolking. En niemand protesteert. De internationale coalitie onder leiding van de VS doet niets tegen de terroristische groepen. Zij zorgt wel ijverig voor leugens in de pers en het verdraaien van de waarheid. Het zijn niet het Syrische leger en de Russen die Aleppo belegeren, zij zijn het aan het bevrijden. De bewoners van Oost Aleppo, dat in handen is van de rebellen, vluchten niet voor het leger maar voor de rebellen en willen zich in veiligheid stellen in West Aleppo, dat beschermd wordt door het leger en de Russen. Het zijn de rebellen die het hen beletten en hen als menselijk schild gebruiken. Toch kunnen honderden families ontsnappen en zijn er talrijke groepen rebellen die zich overgeven en gebruik maken van de amnestiemaatregel door hun wapens in te leveren. Niet het Syrische leger en de Russen bestoken de burgers en bombarderen ziekenhuizen, maar de internationale coalitie en de rebellen. François Delattre, John Kerry, de westerse politici en journalisten treuren omdat de definitieve val van Aleppo nu verhinderd wordt door het Syrische leger met behulp van de Russen (en Hezbollah) en omdat de bevrijding van de bevolking in zicht komt. Hun kans om Aleppo helemaal te breken is verkeken. De VS willen dringend een staakt-het-vuren opdat hun “gematigde rebellen” de tijd zouden krijgen zich te herorganiseren! Een Russische helikopter en piloot die humanitaire hulp brachten en daarna werden neergeschoten door de “gematigde rebellen” is voor het westen dan ook geen protest waard. Aleppo, “de stad van de martelaren”, zal eens bevrijd zijn. (Dr. Nabil Antaki « STOP à la manipulation » mondialisation.ca, 31 juli 2016).
    Een absurde politiek
    Prof. Bruno Guigue (internationale betrekkingen aan de universiteit van La Réunion) trekt de besluiten voor Frankrijk en klaagt de dubbele absurditeit aan, op politiek en militair vlak, wat evenzeer geldt voor gans de westerse neo-coloniale agressie: “Door de Syrische staat te diaboliseren zorgt de Franse regering er voor dat het slagennest blijft woekeren. Immers, daardoor verzwakt het de belangrijkste kracht die het terrorisme op het terrein zelf bestrijdt. Tegelijk voert het onzinnige bombardementen uit met als resultaat dat burgers worden gedood en tegelijk de haat in Frankrijk wordt aangewakkerd. En deze pogingen om de Franse samenleving te ontwrichten kunnen niet gestopt worden door toespraken die bol staan van medelijden of dubbelzinnige mussolini-oproepen. We hebben een radicale verandering van de politiek nodig en een samenwerking met hen die het terrorisme werkelijk bestrijden in plaats van medailles uit te reiken aan hen die het wereldterrorisme financieren”. (Bruno Guigue, Vaincre la haine christianophobe en France et en Syrie, mondialisation.ca 29 juli 2016).

    Stop de waanzin voor het te laat is

    Het communiqué van de NAVO na het congres van 9 juli 2016 te Warschau levert directe bewijzen van een geplande en georganiseerde agressie tegen Rusland, wat een flagrante schending is van het charter van de VN. Indien het Internationaal Strafhof onpartijdig zou zijn, wat helaas niet het geval is, zouden alle leiders van de NAVO, elk afzonderlijk en elke stafchef van de deelnemende landen veroordeeld moeten worden voor de grootste oorlogsmisdaden. Zij hebben zich publiek buiten het internationaal recht geplaatst als gevaarlijke vijanden van de mensheid. Dat is het besluit van Christopher Black, jurist, internationaal strafrecht, Toronto.
    Een Noord Atlantische Terroristen Organisatie
    De misdaden van de VS en de NAVO dateren uiteraard al van veel vroeger. Laten we de feiten nog eens in herinnering brengen. Na de ineenstorting van de Sovjet-Unie en de ontbinding van het Waschaupakt beloofde de NAVO in 1997 dat het zich niet zou uitbreiden tot voormalige landen van de Sovjet-Unie of van het Warschaupakt. Daarna begon de NAVO het ene land na het andere in te palmen. Er werd oorlog gevoerd tegen Joegoslavië, Afghanistan, Irak, Libië en Rusland in de strijd van Georgië tegen Oost Ossetië. De Tjecheense terroristen werden geholpen in hun strijd tegen Rusland zelf. President Milosevic kreeg de keuze: bezetting en ontmanteling van het land of gebombardeerd worden. Hetzelfde in Afghanistan, hetzelfde in Irak, hetzelfde in Libië: onderwerp u aan ons of wij verwoesten uw land. De militaire macht in Oost-Europa wordt nu opgevoerd, ook met atoomwapens. Inmiddels heeft de NAVO al een staatsgreep gepleegd tegen de wettige regering van Ianoukovitch in Oekraïne. Tegelijk wordt een onwettige economische oorlog gevoerd tegen Rusland met sancties, wat eigenlijk economisch terrorisme is. VS en NAVO doen nu precies het zelfde als wat nazi Duitsland deed in 1941 met zijn operatie Barbarossa om Rusland binnen te vallen. Het huidige communiqué vermeldt wel de agressie en de misdaden van de VS en de NAVO maar dezen worden voorgesteld als zijnde de misdaden van de landen zelf die vernietigd werden, zoals nu in Syrië gebeurt. De wereldleiders weten dat het leugens zijn maar het is de bedoeling dat diplomaten, politici en journalisten deze leugens zo dikwijls herhalen dat ze door de openbare opnie als waarheid worden aanvaard, zodat de VS en de NAVO hun misdaden ongestraft kunnen verder zetten. Het is een aanval op ieder land en volk dat nog onafhankelijk wil zijn. De oorlog die nu voorbereid wordt is een atoomoorlog, vooral gericht tegen Rusland, dat geen enkel land bedreigt. Het zal een vernietigende oorlog zijn tegen ons allen. Stop deze waanzin. (Christopher Black, Communiqué du Sommet de l’OTAN à Varsovie: préparer le crime d’agression, mondialisation.ca, 23 juli 2016).
    70 jaar vrede?
    “Dank zij de NAVO leven we toch al zeventig jaar in vrede !” zul je wellicht opwerpen. Ziehier dan enkele feiten om deze “afwezigheid van oorlog” te illustreren. Na WO II stuurt Frankrijk ’n half miljoen soldaten (voor de helft uit de kolonies) naar Vietnam. Uiteindelijk wordt Frankrijk verslagen in Dien Bein Phu in 1954. In 1947 organiseert Frankrijk een slachting in Madagaskar met 11.000 doden volgens officiële Franse cijfers of 100.000 volgens de cijfers van de anderen. Tussen 1950 en 1953 nemen 17 landen (o.a. België, Frankrijk, Engeland) deel aan de oorlog tegen Corea, geleid door de VS, die ongeveer 2 miljoen mensen doodt. De hoofdstad Pyongpyuang wordt met napalm nagenoeg van de kaart gevaagd. Tussen 1960 en 1998 voert Frankrijk in Afrika (onder de Sahara) 23 oorlogen “om de orde te handhaven” en 14 om een regeringswissel te bewerken, zeg maar een staatsgreep te plegen. De bekendste oorlog is die tegen Algerije. Op 8 mei 1945 hielden nationalisten in Sétif een manifestatie die in bloed werd gesmoord. He taantal doden varieert volgens de bronnen van 1000 tot 80.000! Op 17 oktober 1961 manifesteerden tienduizenden Algerijnen in Parijs. Tussen 150 en 200 werden er geëxecuteerd. In Belgisch Congo werd op 17 januari 1961 Patrice Lumumba, die onafhankelijkheid wilde voor zijn land, vermoord door de Belgische commandant Weber. In zijn plaats werd Mobutu aangesteld als marionet om de koloniale belangen te verzekeren van Elf, Total, Orange, Areva, Bolloré, Eramet, Technip en vele anderen.
    Het verschil tussen oorlog en een crimenele aanslag?
    Een geëerd Vlaams onafhankelijk publicist protesteert heftig tegen het gebruik van het woord “oorlog” voor de strijd tegen het terrorisme dat nu ook de Europese landen treft. ((Mark Van de Voorde, Dit is geen oorlog, deredactie.be, 3 augustus 2016). Wij strijden gewoon tegen een bende criminelen, meent hij, terwijl ons land wel “militair actief is tegen IS” in Syrië. Hij wil dus een scherp onderscheid tussen een (rechtvaardige) oorlog en een (onrechtvaardige) criminele aanslag. Inderdaad, dat is de politieke en journalistieke “correcte” voorstelling, die velen graag zullen horen. Wij klagen de huichelarij aan die hieronder steekt en die massa’s onschuldigen blijft doden.
    Waren alle oorlogen van de voorbije “70 jarige vrede” geen “criminele oorlogen” tegen onschuldige volken die onafhankelijk wensten te zijn, maar door koloniale heersers onderdrukt werden om hun koloniale belangen te dienen? Is de “militaire activiteit tegen IS” in Syrië geen leugenachtig voorwendsel ? Is onze militaire activiteit in Syrië tegen iedere internationaal recht in, geen misdaad? Was de vernietiging van Libië geen ten hemel schreiende misdaad om de olie, het goud, de banken, de wapenvoorraad te kunnen inpalmen? De internationale coalitie o.l.v. de VS heeft tot doel de wil van het Syrische volk, dat onafhankelijk wil zijn, te breken en een regeringswissel te bekomen (wat in Syrië niet zal lukken!) om de westerse politieke, economische en strategische belangen te dienen. Precies zoals dit al 70 jaar de hele wereldbol rond gebeurde. Dit wordt huichelachtig verpakt in een “strijd tegen IS”. Daarom moet alle aandacht nu gaan naar de gruwelen van IS (dat trouwens door westerse landen zelf daarvoor is opgericht).
    Natuurlijk is er een verschil tussen die koloniale oorlogen van vroeger en de criminele aanslagen nu in Europa. Westerse landen, die zichzelf beschaafd noemen, hebben decennia lang massa’s onschuldige mensen afgeslacht, maar dat was in andere landen, ver weg, om daar hun westerse belangen veilig te stellen. En plots vallen er nu bij ons zelf “onschuldige slachtoffers” onder aanslagen. De terroristengroepen die we zelf hebben opgericht en blijven steunen om elders massa’s onschuldige slachtoffers de dood in te jagen, hebben we plots niet meer in handen. En nu gaat heel onze aandacht natuurlijk naar onze eigen slachtoffers. Wanneer Hollande, de dag na de aanslagen van 13 november 2015 plechtig verklaarde: “Frankrijk is in oorlog”, dan had hij groot gelijk. Alleen moet het in een geheel andere zin verstaan worden dan hij bedoelde, nl. wij voeren al 70 jaar criminele oorlogen tegen onschuldige volken, om te beletten dat ze onafhankelijk zouden zijn en de rijkdom van hun land voor hun eigen volk zouden gebruiken.
    P. Daniel

    06-08-2016 om 15:42 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Moed

    Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven:

    'We moeten de moed hebben om wanneer we in die katholieke traditie staan en die belangrijk vinden, dat ook openlijk te zeggen.'

    06-08-2016 om 12:12 geschreven door Gust Adriaensen


    02-08-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gebedsintentie van de paus voor augustus

    Paus Franciscus:

    'Moge de sportbeoefening kansen bieden tot ontmoeting en vrede.'

    Bekijk de video!

    Bijlagen:
    https://youtu.be/OMfsnLsekQU   

    02-08-2016 om 16:01 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Grenzeloze pretentie

    Het is contradictorisch dat ook vanuit neoliberale hoek er vurig voor gepleit wordt de doodstraf in te voeren.

    Politieke partijen die voortdurend proberen de macht van de staat te reduceren tot het absolute minimum, wensen aan diezelfde staat de macht over leven en dood te geven.

    Mensen die moord en brand schreeuwen bij de kleinste inmenging van het staatsapparaat in hun leven en omgeving, brullen nu hun eis uit dat de staat wettelijk in staat wordt gesteld andere mensen naar de andere (?) wereld te helpen.

    Hoe dan ook, de voorstanders van de doodstraf geven blijk van een grenzeloze pretentie.

    Waar die voorstanders de staat de 'wettelijke' middelen hebben verschaft om mensen te vergiftigen, op te hangen, te elektrocuteren, dood te schieten..., vertoont die staat de hybris die de misdaad en de terreur niet zal uitschakelen maar onvermijdelijk ten val leidt .

    Ten val. Als het al niet letterlijk is, dan wel moreel.

    02-08-2016 om 14:33 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/30
    Vrijdag 29 juli 2016

    Jezus voor moslims

    De grote groep jongeren uit Qâra die we vorige vrijdag op bezoek kregen wilde gans de dag bij ons blijven en een flink deel wenste ook de eucharistie bij te wonen. Dikwijls komen moslims (en christenen!) in en uit. Deze keer was een dertigtal jongeren op tijd in de kerk en bleef tot na de mis. We vierden juist het feest van de hl. Maria Magdalena. Paus Franciscus heeft deze “gedachtenis” tot een liturgisch “feest “ verheven. Uiteindelijk verdient zij het ook: zij is de “apostel van de apostelen” omdat zij door Jezus naar de apostelen gestuurd wordt om van zijn verrijzenis te getuigen (In de byzantijnse liturgie noemen ze haar “de gelijke van de apostelen”). Het evangelie dat de vurige liefde van deze voormalige zondares voor Jezus uitdrukt, was bijzonder geschikt om een uitgebreid sermoen te houden voor deze moslimjongeren. En ze luisterden ook heel aandachtig. Na de eucharistie kwamen verschillende jongeren vragen om hen te zegenen. Meer nog, enkele jongens en meisjes vroegen een kruisje om om te hangen en dit kruisje te zegenen en de meisjes hingen het over hun hoofddoek... (terwijl in Frankrijk moslimjongeren een priester onthoofden!) Dat is voor soennitische jongeren niet gewoon. Het is alsof ze diep in zich nog het bewustzijn dragen van hun christelijk geloof. Eens was ook dit dorp helemaal christelijk. Hoe dan ook, geleidelijk groeit er steeds meer openheid voor het christelijk geloof. Het is onze taak moslims te helpen bevrijden van de islam en hen het ware geloof in Jezus te verkondigen.
    De groep van ‘n 20-tal gehandicapten uit Qâra komt voortaan tweemaal in de week, nl. op dinsdag en donderdag van ongeveer 10.00 u tot in de vroege namiddag. We eten dan samen. De vrijwilligers helpen mee het eten klaarmaken en opdienen. Nu bereiden ze zich voor om deel te nemen aan een sportwedstrijd voor gehandicapten in Damascus. Zij (en wij natuurlijk ook) spreken fier over “Olympische Spelen”! Er is echter nog heel wat werk aan de winkel.

    Een mooi sprookje ... (voor kinderen)

    In het begin schiep God hemel en aarde met al wat er op is: het land, de bergen en de zee, bloemen, planten en dieren. De hemel maakte Hij als een grote feesttent met de zon, de maan en al de sterren als lichtjes. In het Oosten maakte Hij een mooie tuin met bomen vol lekkere vruchten. Hij schiep de eerste mens, Adam. Omdat Adam eenzaam was en van de dieren zag dat ze niet waren zoals hij, schiep God Eva, die wel helemaal was zoals hij. God had netjes alle leven in tweevoud gemaakt: mannelijk en vrouwelijk en zo bezaten planten, dieren en mensen een geheime levenskracht waarmee ze zich zelf konden vermenigvuldigen. Alleen aan de mensen gaf Hij verstand en vrije wil, een bewustzijn en een geweten, waardoor ze wisten wat voor God goed of slecht is. Zij waren dan ook op heel bijzondere wijze het beeld van God zelf, die de Bron is van alle leven en kennis. Ze leefden ook in grote vriendschap met God. God is Eén in Drie: een Gemeenschap van Vader, Zoon en heilige Geest, die zichzelf totaal geven aan elkaar. God wilde dat de mensen ook in zulk een warme familie zouden leven. Adam en Eva waren beide naakt maar schaamden zich niet. Zij waren gelukkig en zagen in elkaar, als in een spiegel, de schoonheid van God. Adam zei vol vreugde tot Eva: “Wat ben je mooi mijn liefste, geheel voor mij gemaakt en ook ik wil helemaal van u zijn”. Zij waren aan elkaar gelijk maar hadden elk toch verschillende eigenschappen om elkaar te helpen. De man was sterk genoeg om een huis te bouwen en de vrouw kon kinderen baren. Voor hen en hun kinderen had God deze tuin gemaakt. Zij mochten van alles genieten en van alle vruchten eten, behalve van de boom van goed en kwaad. Zij mochten het kwaad niet goed noemen en het goede kwaad, want dan zouden ze sterven. “Als je de vruchten daarvan eet, zul je sterven”, zo waarschuwde God hen.
    Nu zwierf er in die tuin een vijand rond, die duivel en Satan heet. Hij was heel jaloers op God en kon ook niet verdragen dat de mensen gelukkig waren. Daarom ging hij naar Eva en verleidde haar om niet de lekkere vruchten van de andere bomen te eten, maar juist van die ene boom van goed en kwaad. Precies wat God zo duidelijk verboden had. Hij maakte haar wijs dat ze dan gelijk zou worden aan God. Dat vond Eva geweldig en droomde er al van zef God te worden. Zij at van de boom en liet ook Adam daarvan eten. Helaas, hiermee hadden zij zich losgemaakt van de liefde van God en waren medewerkers van de duivel geworden. Plots werd alles duister en triestig omdat zij nu afgekeerd waren God waren en medewerkers van Satan. Adam en Eva schaamden zich nu voor elkaar omdat ze naakt waren. Zij waren geen spiegel meer van God, maar zochten in elkaar hun eigen slechte begeerten. Ze wilden baas zijn over de ander en de ander voor zichzelf gebruiken. Bovendien schoten in de tuin plots overal distels en doornen op, zodat de mens hard moest werken om nog vruchten te laten groeien. God beloofde dat Hij eens alles goed zou maken, zodat de mens weer gelukkig kon zijn, maar niemand wist hoe Hij dat zou doen.
    De duivel kende nog een andere sluwe list om de mens weg te trekken van God en ongelukkig te maken. Aan Adam en Eva had God een blijde opdracht gegeven: Wordt één lichaam en laat kinderen geboren worden. En midden in de tuin had God de boom van het leven geplaatst met de wetten van de schepping. Wanneer man en vrouw elkaar liefhebben en samen één lichaam worden, dan zou God er voor zorgen dat er een kindje geboren werd. In het huwelijk had God de liefde van de ouders samengebracht met de geboorte van een kindje. In onze tijd heeft de duivel de mensen wijsgemaakt dat ze veel vrijer en gelukkiger zijn als er geen kindjes geboren werden. En zo liet de duivel de mensen pillen uitvinden die de kinderen in de schoot van hun moeder zouden doden. De mensen noemden dat contraceptie. Hoewel de mensen steeds rijker leefden werden ze toch steeds ongelukkiger en ze wisten zelf niet waarom, maar de duivel wist het wel. Deze pillen maakten gezonde moeders ziek. Ze brachten vele gevaarlijke ziekten mee, zoals kanker. En na een tijdje vonden ouders het niet meer leuk samen één lichaam te zijn wanneer er toch geen kindjes geboren worden. Mannen en vrouwen verveelden zich en lieten elkaar in de steek. Ook wilden mannen met mannen plezier maken en vrouwen met vrouwen. Vele mensen dachten alleen maar aan zichzelf en hielden helemaal niet meer van kinderen. En zo komt het dat er overal steeds meer oude mensen zijn en steeds minder vrolijke, spelende kinderen. Dat maakte het leven saai en koud.
    God had in het begin al beloofd de mens te helpen en terug gelukkig te maken. Dat heeft Hij gedaan met Jezus, Zijn eigen Zoon. Daarom werd Jezus in Bethlehem geboren uit de heilige Geest en de maagd Maria. Hij stierf op het Kruis uit liefde voor ons. Daarmee heeft Hij de zonde, de dood en de duivel verslagen. Zonde, dood en duivel blijven voorlopig nog wel kwaad doen maar wanneer Jezus helemaal aan het einde van de tijd terugkeert zal Hij ze voor goed vernietigen. Daarop bereiden wij ons nu al voor door het goede voorbeeld van Jezus te volgen en niet het kwade van de duivel. Door in Jezus te geloven en Hem lief te hebben kunnen ook wij nu al de zonde en de duivel overwinnen. Toen Jezus nog op aarde leefde, koos Hij vrienden die Hij apostelen noemde. En Petrus stelde Hij aan als het hoofd van de groep. Zij moesten de mensen de weg van het geluk en van het Evangelie leren, om klaar te zijn wanneer Jezus terugkomt. Van deze apostelen en van Petrus zijn onze bisschoppen en de paus van Rome de opvolgers. Ze hebben in Rome een grote samenkomst gehouden om de ouders te helpen terug gelukkig te worden en te houden van kinderen. En dat kan als ze Jezus navolgen. De mensen mogen dan de duivel niet meer geloven en ze mogen de pillen van de contraceptie, die kinderen doden, niet meer gebruiken. Kinderen moeten in de gezinnen opnieuw welkom zijn, dan zal er weer vreugde onder de mensen zijn. Dit heeft paus Franciscus ook in een brief geschreven aan de christenen van heel de wereld.

    Contraceptie ontmaskerd (voor volwassenen)

    Wanneer iemand dorst heeft en een vriend reikt aan die persoon een heerlijke frisdrank aan waarvan zij niet weten dat het vergif is, dan treft geen van beiden enige schuld. Niettemin zal het vergif zijn werk doen. Wanneer iemand weet dat het vergif is en daarmee een uiterst winstgevende handel weet op te zetten, is hij zwaar schuldig.
    De voorbije halve eeuw werd noch in de geneeskunde, noch in de filosofie, noch in de theologie ernstig nagedacht over wat contraceptie eigenlijk is. Het commercieel succes was te geweldig. Farmaceutische bedrijven maakten fabelachtige winsten. Massaal en wereldwijd werd “de pil” gebruikt, ook door gelovigen. Over het wezen van de huwelijksliefde zoals Vaticanum II had uitgewerkt, werd ook nauwelijks nagedacht. En de vraag wat contraceptie eigenlijk is, kwam nog minder ter sprake. Alle aandacht ging naar de “efficiëntie” van de contraceptie. Het leek nu vooral nodig een goede verantwoording te geven voor contraceptie. Vanuit de geneeskunde kwam de meest gunstige informatie, overvloedig en welwillend door de farmaceutische industrie zelf verstrekt. En de theologen wedijverden met elkaar om op de meest spitsvondige wijze contraceptie moreel aanvaardbaar te verklaren. De zwaargewichten van het begin, die het schot voor de boeg losten, zijn nu al overleden. Zij waren nog heel voorzichtig door bv. te stellen dat contraceptie voor een voltooid gezin in bepaalde omstandigheden moreel aanvaardbaar zou kunnen zijn. Hiermee veroorzaakten ze echter een sneeuwbaleffect. Pupillen van de grote meesters draafden door en verheerlijkten nagenoeg onbeperkt contraceptie door te stellen dat het een morele plicht is aan tienermeisjes contraceptie te geven. We zijn nu een halve eeuw later en het wordt tijd dat we eens nuchter gaan nadenken.
    Op lichamelijk gebied is contraceptie een ontwrichting en onderdrukking van het uiterst subtiel organisme van de vruchtbaarheid, dat het leven van iedere vrouw iedere dag ten diepste beïnvloedt. Het is eigenlijk ziek maken wat gezond is. Is dat de taak van de geneeskunde? En is het niet al te naïef te verwachten dat een dergelijk radicaal ingrijpen zonder zware gevolgen voor de lichamelijke én psychische gezondheid zou kunnen blijven? Of dat zulk een massaal gebruik geen invloed zou hebben op het milieu? Verpletterende studies tonen nu het tegendeel aan. Reeds bij de komst van de allereerste “pillen” waren er biologen die hierop wezen, maar hun stem werd helemaal niet gehoord. Ondertussen heeft de WGO in 2005 oestrogenen en progestagenen, de twee bestanddelen van iedere contraceptieve pil, gerangschikt bij de gevaarlijkste kankerverwekkende stoffen voor de mens.
    Ook op menselijk vlak is er iets heel ergs mis. Contraceptie is in feite de verwerping van de persoonlijke verantwoordelijkheid voor eigen daden. Welnu, de persoonlijke verantwoordelijkheid is de kern van de waardigheid van het menselijk handelen. Door te zeggen dat iemand niet verantwoordelijk is voor zijn doen, ontneemt men die persoon de eigenlijke waardigheid in zijn leven. Wie niet verantwoordelijk is voor het kwade dat hij doet, kan ook niet verantwoordelijk zijn voor het goede dat hij doet. En dat is zowat de grootste veroordeling die men over iemand kan uitspreken. In elk geval bewerkt contraceptie een doorbraak voor andere vormen van verwerping. Abortus is het verwerpen van de verantwoordelijkheid voor het ouderschap. Sterilisatie is een verminking. De fameuze Germaine Greer zei hiervan destijds dat het zo iets is als bij iemand, die een bril nodig heeft de ogen uitsteken. En “in vitro” is een praktijk die thuis hoort in de dierengeneeskunde, maar de mens onwaardig is. Ook de beslissing voor euthanasie is een vorm van verwerping van verantwoordelijkheid voor eigen leven. Men acht zichzelf niet in staat of niet waardig om eigen leven of dat van anderen tot het einde toe zo goed en zo waardig mogelijk te dragen en zelf te beëindigen, zelfs niet met behulp van alle moderne middelen.
    Theologisch is contraceptie een verwerping van een ingrijpende natuurwet en een onveranderlijke goddelijke wet. God heeft de boom van het leven geplant. In de natuurlijke huwelijksdaad zijn de twee betekenissen van eenwording en voortplanting onafscheidelijk voor altijd met elkaar verbonden. We kunnen dit vergelijken met de voeding. Van eten en drinken mogen we genieten. Tegelijk dienen voedsel en drank echter voor ons levensonderhoud. Deze twee eigenschappen, het lichamelijk genot en het levensonderhoud horen onafscheidelijk bij elkaar. En de eenwording en de voortplanting in de ene huwelijksdaad zijn nog veel ingrijpender met elkaar verbonden.
    Tot de weinigen die hierover wel nagedacht hadden, behoorden o.a. Jerôme Lejeune, beroemd geneticus te Parijs (+ 1994) en ontdekker van het “mongolisme”, dr. Siegfried Ernst (+ 2001), voormalig voorzitter van de Lutherse synode van Baden-Württemberg, de aartsbisschop van Krakow, Karol Woytila, de latere Paus Johannes Paulus II (+ 2005) en paus Paulus VI (+ 1978). Hun eenzame strijd en die van vele anderen is nu beloond door de gezinssynodes (2014-2015) en de apostolische aansporing Amoris laetitia. Helaas, een rabiate vrijzinnige die heel goed wist wat contraceptie werkelijk betekende, was Pierre Simon (+ 2008), tweemaal grootmeester van de Franse loge en gedurende decennia de voornaamste raadgever voor de gezinspolitiek in Frankrijk met veel invloed over de grenzen heen. Hij zag in contraceptie de hefboom, waarmee hij meende alle traditionele christelijke gezinswaarden uit hun voegen te kunnen lichten. Helaas heeft hij grotendeels gelijk gehad.
    In de Kerk werden tot heden bittere discussies gevoerd over de vraag of contraceptie al of niet moreel aanvaardbaar is. Voor alle oprechte christenen is deze discussie voorbij. De recente synodes over het gezin en de apostolische aansporing Amoris laetitia hebben deze discussie eindelijk en voor goed afgesloten. Zij stellen ondubbelzinnig dat de encycliek van Paulus VI Humanae vitae (1968) en van de apostolische aansporing van Johannes Paulus II Familiaris consortio (1981) dringend (her)ontdekt moeten worden en dat de natuurlijke methoden voor vruchtbaarheidsbeheersing moeten aangemoedigd worden. Tijdens de gezinssynodes hebben deskundigen uit de medische wereld hierover indrukwekkende getuigenissen gegeven. Verder wordt verwezen naar de “theologie van het lichaam” van Johannes Paulus II. Ziedaar de nieuwe geest die onze cultuur kan omvormen tot een cultuur die weer open staat voor het leven. De nieuwe perspectieven liggen in de profetische geest van Humanae vitae, de natuurlijke vruchtbaarheidsmethoden (zoals het wetenschappelijke en efficiënte “Sensiplan®” voor België en Nederland) en de rijke “theologie van het lichaam”. Voorwaarde is wel dat onze bisschoppen en hun clerus, onze theologen en de verantwoordelijken voor de gezinspastoraal zelf doordrongen zijn van deze op de christelijke openbaring gesteunde visie, en ze ook moedig durven verkondigen tegen een openbare opinie in, die deze visie bijzonder hardnekkig blijft bestrijden. En als er dan nog enige steun zou komen vanuit een moedige, waarheidlievende of christelijke pers, dan zal er werkelijk een nieuwe cultuur van het leven ontstaan, waar iedereen beter van wordt.

    P. Daniel

    Katholiek Nieuwsblad van vandaag 29/7/16 publiceerde op twee bladzijden metmooie fofo’s ons artikel “Amoris laetitia en de herontdekking van een profetische encycliek”, waarin we getracht hebben een gefundeerd en evenwichtig inzicht te geven in deze recente apostolische aansporing (+ 31 (73) 61234 80; zoe@katholieknieuwsblad.nl)

    Op onze website, Franse uitgave, vind je hiervan een Franse uitwerking: Amoris laetitia, Joie et espérance de l’amour conjugale: www.maryakub.net/2016/07/27/joie-et-espérance-de-l-amour-conjugale/

    02-08-2016 om 09:37 geschreven door Gust Adriaensen


    01-08-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het killere Vlaanderen

    Jean-Jacques Cassiman, wereldbekende geneticus:

    'De gezondheidszorg is in de voorbije decennia geweldig verbeterd maar cultureel zijn we iets wezenlijks verloren. Er zijn ouders die hun werk opzeggen om voor een kind met problemen te zorgen. Het omgekeerde zie ik minder gebeuren.

    'Het kadert allemaal in een grote verschuiving van Vlaanderen als een warme, wat zuiderse samenleving naar een killer, noorders aandoend model.

    'Het discours van De Wever tegen de Waalse socialisten nodigt niet uit om sociaal voelend te zijn, niet? Maar bij mijn lezingen voel ik goed aan dat de mensen dat wel willen zijn. Waarom blijft dat verstopt? Ik heb de indruk dat mensen niet meer durven. Ze laten zich zo makkelijk beïnvloeden door populisme.

    'We zijn gedoemd om socialer te leven of we stevenen recht op een volgende wereldoorlog af. Al geloof ik nog steeds sterk in Europa.'

    01-08-2016 om 09:24 geschreven door Gust Adriaensen


    29-07-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Louis Trumpstijl van Donald Ide

    Beke was vol lof geweest voor de ‘wir schaffen das’-uitspraak die de Duitse Bondskanselier Angela Merkel donderdag nog eens herhaalde als antwoord op de islamterreur die ook Duitsland treft.

    Louis Ide, arts en de 'gezondheidsspecialist' van de NV-A, heeft  er niet beter op gevonden om daarop aan het adres van Beke een foto van de vermoorde Franse priester Père Jacques Hamel te sturen met daarbij ‘@wbeke ‘wir schaffen das’ #merkel’.

    Dat is toch wel van een onvoorstelbare grofheid! Ide, academicus, arts, parlementslid, steekt daarmee de primitieve, platvloerse Trump naar de kroon. Ik ben ervan overtuigd dat vele NV-A-leden en sympathisanten rood kleuren van plaatsvervangende schaamte!

    29-07-2016 om 17:50 geschreven door Gust Adriaensen


    27-07-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Moord

    Geert De Kerpel, hoofdredacteur van het christelijke weekblad Tertio, reageert vlijmscherp op het SP.A-voorstel om abortus mogelijk maken tot 20 weken, terwijl dat nu maar tot 12 weken mogelijk is.

    Elk jaar trekken immers tussen de 500 en 600 Belgische vrouwen de grens met Nederland over om daar een abortus te laten uitvoeren. Het zijn allemaal vrouwen die meer dan twaalf weken zwanger zijn, en dus in ons land geen recht meer hebben op een vrije abortus. 'Een hypocriete situatie', vindt SP.A-kamerlid Karin Jiroflé. "

    De argumenten die SP.A aanhaalt, bevestigen dat abortus in overgrote mate wordt gepleegd om sociale en financiële redenen, stelt Geert De Kerpel in een bijdrage op Facebook. De ingreep wordt dus nauwelijks uitgevoerd om redenen die de voorvechters van de depenalisering naar voor schoven: verkrachting, een levensbedreigende situatie voor de zwangere vrouw of een ongeneeslijke zwaar lijdende foetus, stelt hij. 'Wie toen vraagtekens plaatste bij de argumentatie van de voorstanders was een onmens. Wie waarschuwde voor een hellend vlak te kwader trouw.'

    'Vanaf de depenalisering bleken de motieven die de aanvraagsters opgaven in overgrote mate niet degene te zijn van de indieners van het wetsvoorstel en hun voorstanders', vervolgt De Kerpel. 'Het zegt veel, heel veel over een samenleving als die in almaar toenemende mate wettelijke mogelijkheden aanreikt om menselijk leven straffeloos moedwillig voortijdig te beëindigen. Hoeft het trouwens te verwonderen dat in zo'n cultuur de geesten ook almaar meer rijpen om de doodstraf opnieuw in te voeren?

    Het Westen stelt tegenover de cultuur van de dood van IS en andere jihadi de cultuur van het leven", luidt het dan. 

    Tegen de achtergrond van de gelegaliseerde massale abortuspraktijk in het Westen, kan er nog moeilijk sprake zijn van 'de cultuur van het leven', aldus De Kerpel.

    27-07-2016 om 21:30 geschreven door Gust Adriaensen


    22-07-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/29
    Vrijdag 22 juli 2016

    Feesten, bidden en werken
    De heilige Benedictus (+ 547), de vader van het westerse monnikendom en de patroon van Europa hield het bij “ora et labora” (bid en werk). Wij hebben er deze week een feestelijk strikje rond gedaan. Zaterdag vierden we O.L.Vrouw van de Carmel en woensdag de profeet Elia. (De Belgische nationale feestdag van gisteren wordt hier natuurlijk niet gevierd, maar we hebben wel voor ons land gebeden). Beide dagen beschouwden we als een soort zondag, evenwel met de lange en mooie gebedsdiensten van het feest. In de 12e eeuw leefden op de berg Carmel vele kluizenaars, bijzonder toegewijd aan de profeet Elia en aan O.L. Vrouw. Onder druk van moslims verspreidden ze zich over Europa, waar ze evenwel aanvankelijk helemaal niet werden aanvaard. O.L.Vrouw toonde aan prior Simon Stock (14e eeuw) zelf het “monastieke schapulier”, dat voor vele gelovigen een teken zou worden van een algehele toewijding aan God langs Maria. Het verspreidde zich over heel de Kerk. En ook de profeet Elia wordt in het oosten gevierd als zowat de grootste van de profeten uit het Oude Verbond, die het monnikenleven maar ook gewone gelovigen op bijzondere wijze blijft bezielen. Woensdag avond hebben we een gezellige en feestelijke picknick gehouden in het kleine salon en op het voorplein terwijl de drukkende hitte van de dag al in een zachte koelte was overgegaan. Bovendien mocht ik tevens de verjaardag van mijn priesterwijding vieren en hoe ouder je wordt, hoe meer aandacht daaraan besteed wordt, in ernst en in leute.
    Toch is er deze week ook hard gewerkt en vooral zijn er goede plannen uitgewerkt om zoveel mogelijk mensen werk te verschaffen. Moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel coördineren uiteindelijk de plannen en daardoor hadden we deze week ook een aantal bezoekers die hieraan op deskundige wijze meewerken. Een aantal vrouwen uit ons dorp hebben onder leiding van creatieve zusters al kinderkleding gemaakt. Als de Fransen van “haute couture” spreken, laten wij het dan hebben over “suprème couture” of zo iets. Nu zijn er contacten in Italië, Griekenland, Libanon en Dubai die deze producten willen afnemen. Verder zijn al de nodige contacten gelegd om hier binnen kort een boederij te starten met 72 koeien en een bijbehorende kaasmakerij. Hiervan zullen heel wat families kunnen leven. Vervolgens worden nieuwe fruitbomen geplant voor de families die vroeger leefden van hun kersenbomen in de bergen en die door de terroristen verwoest zijn. Ook is er een zeepfabiek in de maak. Voor ons eerste bedrijf, de kaarsenmakerij moeten we nog een nieuwe impuls vinden. Inmiddels zijn er immers overal led-lampen die ook gebruikt worden wanneer er geen elektriciteit is en een batterij wordt ingeschakeld. Dat doet de behoefte aan kaarsen uiteraard fel dalen. Toch was hier deze week een man en goede vriend, die zal trachten regelmatig bestellingen te plaatsen en er voor zorgen dat de kaarsen ergens verkocht worden. Indien dit op gang zou komen kunnen ook hierin meerdere arbeiders te werk gesteld worden.
    Juist vandaag valt een groep van een hondertal schoolkinderen (moslims) uit Qâra binnen. Het zijn jongeren die zich geëngageerd hebben om de straten proper te maken of netjes te houden (wat echt wel nodig is). De meisjes dragen allemaal een hoofddoek. Ze zijn allen gewapend met een gsm en willen met iemand van de gemeenschap op de foto staan. Bij de rondleiding luisteren ze aandachtig naar de uitleg over het christelijk geloof. Als hen verteld wordt dat Jezus het Woord en de Geest van God en zelf ook echt God is, wordt niemand kwaad maar vraagt iemand: hoe kunnen we bidden tot Jezus? Het is echt waar wat Jezus zei: De oogst is groot maar de arbeiders zijn weinig in getal...

    Gaan we naar een werelddictatuur?

    Toen John Fitzgerald Kennedy in 1963 vermoord werd, was heel de wereld verontwaardigd en beschouwde Lee Harvey Oswald als de snoodaard die op zijn eentje de jongste president van de VS vermoord had. Toen Mehmet Ali Agça op 13 mei 1981 paus Johannes Paulus II op het St. Pietersplein te Rome neerschoot, vroegen sommigen zich al af of deze verwarde Turk niet de marionet was van verborgen krachten. Johannes Paulus II kon immers terecht beschouwd worden als het grootste gevaar voor het voortbestaan van de toenmalige Sovjet-Unie. Ondertussen zijn er steeds meer tekenen dat grote aanslagen, staatsgrepen, bloedige oorlogen niet zomaar toevallig ontstaan uit ongelukkige omstandigheden, maar uiteindelijk uitgelokt en nauwkeurig geregeld worden door schimmige heersers op het hoogste wereldvlak om politieke, economische, militaire en strategische belangen. Van 7 tot 8 juli 2016 werd in Warschau de top gehouden van Europese staatshoofden en de hoogste leiding van de NAVO. Zij verkondigden luid dat zij zich met al hun krachten inzetten voor de veiligheid van de volkeren, kortom van bijna heel de wereld. Tevens werd nog eens gepoogd om Rusland, dat niemand bedreigt, af te schilderen als het allergrootste gevaar om hun massale oorlogsvoering nog op te drijven. En onmiddellijk daarop (14 en 15 juli) is er dan een massale aanslag in Nice en een dramatische staatsgreep in Turkije, het meest geëngageerde land van de NAVO met zijn machtige legerbases aan de grens met Syrië, die van daaruit het hele Midden-Oosten en Europa beheerst. Massaslachtingen, lynchpartijen, gruwelijke repressie en duizenden vliegen achter de tralies. Waar zat toen de NAVO en welke rol speelde die? En er is nog iets anders dat opvalt. Telkens na een grote aanslag worden door regeringen forse uitspraken gedaan en draconische maatregelen genomen. Het geklungel van de veiligheidsdiensten wordt fel veroordeeld en drastische hervormingen worden aangekondigd. Bij een volgende aanslag blijkt dan dat het geklungel nog groter was dan voorheen. Wat echter onverminderd verder gaat is de beknotting van de vrijheid van het volk door een zogenaamde noodzakelijke noodtoestand. Steeds meer worden democratieën omgevormd tot dictaturen, waarbij er geen aandacht meer is voor de vrijheid en de waardigheid van de mensen. Gaan we toch steeds meer naar één werelddictatuur?
    “De waarheid zal u vrijmaken”
    Hele volkeren worden op de vlucht gedreven, in de armoede gestort of zelfs uitgemoord. Harmonische samenlevingen in een welvarend land, worden ontwricht om politieke, economische en strategische belangen van grootmachten. De rijkste beschavingen met een cultuur en geloof van duizenden jaren, worden teruggeworpen als in een stenen tijdperk. Dit alles wordt mogelijk gemaakt mede door een massa mensen die onwetend of onverschillig deze misdaden laten gebeuren en zo hun stille steun geven aan de grootste misdaden. Daarom is het nodig dat we de waarheid trachten te zien en daarvan ook getuigen. Wat voor zin heeft een vroom gebed in onze binnenkamer wanneer we weten dat in de kamer ernaast onschuldigen worden gedood terwijl wij niets doen of zeggen?
    Al vijf jaar zoeken we naar de waarheid achter de ellende in Syrië. De toestand is zeer ingewikkeld en complex, zowel van binnen als van buiten. Toch zijn bepaalde hoofdlijnen vrij duidelijk vanuit hetgeen we hier meemaken.
    1) De diepe oorzaak van de Syrische crisis is gelegen in de agressieve en overheersende houding van de VS, Saoedi-Arabië, Qatar en Israël met de NAVO en hun bondgenoten. Het plan van de “Amerikaanse pijplijn” in Syrië speelt hierbij al meer dan een halve eeuw een grote rol. Die landen willen een ontwrichting, een omverwerpen van de wettige regering, het breken van de wil van het volk, een in stukken verdelen van het land, een chaos om hierdoor hun belangen op te leggen. Elk van deze landen en hun bondgenoten streeft hierbij nog zijn eigen belangen na.
    2) De Syrische samenleving met al haar gebreken, tekorten en onvolmaaktheden wilde steeds een ware onafhankelijke lekenstaat zijn, waarin burgers van verschillende afkomst of geloof, elkaar als gelijkwaardig aanvaarden. Zo was Syrië tot begin 2011 een welvarende en harmonieuze samenleving. Omdat de meerderheid van de Syriërs de onrechtvaardige oorlog tegen hun land doorzag, zijn volk, leger, regering en president nu meer dan ooit één. Dit is de diepe kracht waardoor het land al vijf jaar lang kon standhouden tegen de militaire overmacht van de “internationale gemeenschap” in.
    3) Een militaire inval in Syrië, zoals in Libië, kon uiteindelijk niet gerealiseerd worden. Van de massale gifgasaanval in Ghouta (augustus 2013) waren er net iets te veel mensen die wisten dat het door de “vrienden van Syrië” zelf bedacht en uitgevoerd was. Daarom zijn zij steeds meer rebellengroepen gaan vormen, bewapenen, trainen en betalen. Ze hebben zelf deze groepen nu niet helemaal meer in de hand, zodat deze groepen zich ook tegen hun eigen broodheren keren. Om de paar dagen is er ergens wel een massale aanslag. De meest beruchte groep is die van Daesh of ISIS, ontstaan uit de Amerikaans-Engelse inval in Irak (2003). Deze groep wil een Islamitisch kalifaat in Irak en Syrië.
    4) In 2015 leek het dat Syrië uiteindelijk geen stand zou kunnen houden tegen een overmacht van terroristen, gesteund door de halve wereld. De Syrische regering vroeg hulp aan Rusland. Rusland heeft op korte tijd, in samenwerking met Syrië en Iran, het terrorisme veel efficiënter bestreden dan de monstercoalitie onder leiding van de VS gedurende een heel jaar. Immers, het doel van de VS is niet ISIS bestrijden maar militair (onwettig!) aanwezig zijn en overheersen door de terroristen te gebruiken. De ISIS is groot en sterk geworden, dank zij de inzet van de internationale coalitie o.l.v. de VS in Syrië. Het doel van de VS en hun bondgenoten blijft onveranderd, de methoden worden telkens aangepast aan de omstandigheden.
    5) De coalitie van Syrië, Rusland, Hezbollah, Iran (China) is de enige die ondubbelzinnig én wettelijk het terrorisme in Syrië bestrijdt, omdat zij samenwerkt met de wettig gekozen regering. Deze coalitie heeft de balans definitief in het voordeel van Syrië doen overhellen. Toch zal zij geen vrede en bevrijding kunnen brengen, zolang de anderen de ontwrichting van Syrië blijven nastreven. En dezen zullen niet vlug geneigd zijn van hun oorspronkelijk plan af te zien. Met succes kunnen ze tot heden de indruk geven dat ze het terrorisme bestrijden terwijl ze eigenlijk het land verder blijven ontwrichten. Zolang de volkeren hun masker niet afrukken zullen ze verder doen. Anderzijds is ook de wettige coalitie, die het onderling op bepaalde punten eens is en op andere punten van mening verschilt. Ze willen allen het wereldterrorisme in Syrië werkelijk bestrijden en erkennen de noodzaak van de eenheid en stabiliteit van Syrië. Rusland heeft nooit om een “regeringswissel” in Syrië gevraagd maar steeds de soevereiniteit van het land erkend en gezegd dat het volk zelf moet beslissen over zijn regering. Rusland is echter meer geneigd “een staakt-het-vuren” in te stellen en de gevechten te verminderen, terwijl Hezbollah en Iran (gedeeltelijk terecht) menen dat hierdoor aan de terroristengroepen alleen maar de kans gegeven wordt zichzelf te versterken. Zij willen een meer directe en daadkrachtige bestrijding van het terrorisme. Rusland streeft meer naar een politieke oplossing.
    6) In Syrië is de wereld aan het overgaan van een ‘unipolair’ naar een ‘multipolair’ model. Tot voor de oorlog tegen Syrië konden de VS, NAVO en bondgenoten gelijk welk land aan hun heerschappij onderwerpen en hun westerse economische belangen opleggen door staatsgrepen uit te lokken, regerinswissels te bewerken, onwettige sancties op te leggen en een “creatieve chaos” te scheppen. Inmiddels loopt de Russische beer echter weer vrij rond en heeft ook nog tanden. Rusland bedreigt op dit ogenblik niemand, maar het feit dat het onafhankelijk is en zich (gelukkig) niet wil onderwerpen aan de heersende westerse (Amerikaanse) wereld(wan)orde en daarbij vrij overeenkomsten sluit met China en andere mogendheden, is voor de ‘unipolaire’ wereldheersers onaanvaardbaar. De VS zullen eens moeten ophouden Rusland, China en andere “onafhankelijke” landen op alle mogelijke manieren te bestrijden. Zij zullen eens de verandering die in Syrië heeft plaats gevonden moeten erkennen. De weerstand in Syrie kon door de ‘unipolaire’ wereld niet gebroken worden. Er zijn voortaan meerdere gelijkwaardige grootmachten in deze wereld, die elkaar ook best als gelijkwaardig behandelen en aanvaarden tot vrede en welvaart van heel de mensenfamilie.
    Dit is niet “dé waarheid”, maar wel een eerlijke poging om in het huidige drama van het Midden Oosten van binnen uit, waarheid en leugen van elkaar te scheiden om het leven van mensen en landen te respecteren. De volle waarheid vinden we in de persoon van Jezus Christus. Hij is de openbaring van Gods liefde voor alle mensen. Hij heeft door zijn lijden en Kruisdood de mensheid bevrijd van kwaad en zonde. Hij nodigt ons uit Hem na te volgen. Dat is de waarheid die bevrijdt (cf. Johannes 8, 32). Dat is de weg die overheersing, jaloezie, hebzucht, grootheidswaan overwint. Hierdoor worden mensen in hun waardigheid erkend en landen in hun eigenheid ondersteund. Dit brengt leven in plaats van dood, vrijheid in plaats van slavernij, liefde in plaats van haat. En dit is de roeping van ieder mens. Hieraan kan iedereen op zijn plaats en zijn wijze meewerken.
    Een passie van bijna een halve eeuw
    Volgende maandag is het 48 jaar geleden dat paus Paulus VI zijn encycliek Humanae vitae uitgaf, waarover nu bijna een halve eeuw in de Kerk heftig werd gediscussieerd. Voor velen is deze encycliek zoveel als een hopeloos achterhoedegevecht. De “contraceptieve roes” veroverde vanuit het westen nagenoeg de hele wereld. Anderen voelen zich pijnlijk en onrechtvaardig veroordeeld, terwijl dit totaal niet de bedoeling was van Paulus VI. Het was voor hem een noodkreet aan de Kerk en de wereld. Helaas zijn de waarschuwingen en voorspellingen van Paulus VI allemaal uitgekomen. Slechts heel weinigen waren bereid na te denken over hetgeen kunstmatige contraceptie eigenlijk betekent voor de lichamelijke en geestelijke gezondheid. Geestelijk is het een radicale afwijzing van de persoonlijke verantwoordelijkheid, wat juist de kern is van alle menselijk handelen. Daarom zijn hieruit als vanzelf zovele andere morele ontwrichtingen gevolgd.
    Samen met eminente vrienden, ook uit de geneeskunde, zijn wij steeds meer overtuigd geraakt dat de contraceptieve cultuur van de voorbije halve eeuw de grootste catastrofe was/is, zowel voor de lichamelijke als voor de geestelijke gezondheid van het volk. Het is ons evenwel nooit gelukt hiervoor enige aandacht te vragen in ons parochieblad, Kerk en Leven. Wel mocht ik ooit in Tertio ’n halve bladzijde schrijven over een “Miskend profetisch document”. Hierop kreeg evenwel een luidspreker uit de theologie een volle bladzijde om zijn onbegrip en kritiek te spuien. Toch hebben wij goede hoop dat er op lange termijn en heel langzaam een kentering komt. De mythe van de veilige contraceptie is in ieder geval voor goed voorbij. En paus Franciscus heeft met zijn apostolische aansporing Amoris laetita (19 maart 2016), de vreugde van de waarheid, de morele discussies over contraceptie definitief beslecht. Wil je weten hoe? Lees het Katholiek Nieuwsblad van volgende vrijdag. We verwachten dat je daarin enig antwoord zult vinden.
    Uit “Humanae vitae”
     “Alleen wanneer de beide wezenlijke aspecten, namelijk de een-wording en de voortplanting, bewaard blijven, behoudt de huwelijksdaad ten volle haar zin van wederzijdse en echte liefde en haar gerichtheid op de zeer verheven roeping van de mens tot het ouderschap” (Humanae vitae, nr. 12)
     In nr. 17 worden de gevolgen van kunstmatige contraceptie voorspeld: een brede weg naar huwelijksontrouw en algemeen zedenverval, het verlies van de eerbied voor de vrouw doordat ze een middel wordt voor egoïstische bevrediding van de hartstocht, de burgerlijke overheid die haar macht misbruikt om door middel van contraceptie de meest persoonlijke en intieme sfeer van de echtgenoten te bepalen.
    Paus Paulus VI werd op 6 augustus 1978 begraven. Toen de kist met de eenvoudige ruwe planken ten grave werd gedragen, steeg er van op het Sint Pietersplein onverwachts een oorverdovend applaus op. Het was als een posthuum eerherstel voor de man die het juiste inzicht had en de moed om de mensheid tegen zichzelf te beschermen, tegen een groot deel van de openbare opinie (ook in de Kerk) in. Heilige Paus Paulus VI, wees onze voorspreker opdat we terugkeren naar de waarheid en het leven van het evangelie.
    P. Daniel

    22-07-2016 om 21:40 geschreven door Gust Adriaensen


    21-07-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Rzoska slaat de bal mis
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De fractievoorzitter van Groen, Björn Rzoska, pleit voor een louter ceremoniële invulling van het koningschap. 'Het koningschap is niet meer van deze tijd', aldus Rzoska.

    Om zijn stelling kracht bij te zetten concentreert hij zich op het koninklijke voorrecht om adellijke titels toe te kennen. Maar dat is toch precies een mooi voorbeeld van 'ceremoniële invulling'! Sterk in logisch redeneren blijkt de Groen-fractieleider niet te zijn. 't Zal wel aan de hitte liggen.

    Rzoska moet het ook niet zo voorstellen dat de koning wettelijk gezien echt nog veel macht heeft. Het verlenen van titels, dat hij zo sterk in de schijnwerper plaatst, is daarvan het mooiste bewijs. Als hij echt de Groen-waarden genegen is, dan zou hij beter zijn energie steken in het wettelijk terugdringen van de macht van grote holdings, de financiële en economische top, allerlei belangengroepen en lobbyisten. Die bezitten veel meer macht dan de koning.

    Rzoska's uitspraken passen perfect in de anti- of pro-koningclichés op 21 juli. Spijtig voor Groen.

    21-07-2016 om 13:00 geschreven door Gust Adriaensen


    20-07-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De spijker op de kop
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De Vlaamse minister-president Geert Bourgeois is van mening dat de manier waarop het Turkse regime tekeergaat na de mislukte coup, niet thuishoort in een democratie.

    Bourgeois stelt terecht het volgende:

    “Een uitvoerende macht die intervenieert in de rechterlijke macht, dat betekent dat je de scheiding der machten opheft. Dat is de waarborg voor ons allemaal om tegen de overheid beschermd te zijn, om onze mening te kunnen uiten of om te procederen tegen de overheid en in te gaan tegen wat die overheid zegt of doet.”

    Merkwaardig is dat er vanuit de federale regering nog geen noemenswaardige afkeuring van de aard en de omvang van de represailles gekomen is.

    20-07-2016 om 07:00 geschreven door Gust Adriaensen


    17-07-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/28
    Vrijdag 15 juli 2016

    Visie

    Een volk dat geen visie heeft sterft. Een visie geeft hoop en moed om
    te volharden in moeilijke tijden. Hoewel vele Syriërs in tragische
    omstandigheden leven, zijn er maar weinige zelfdodingen, in
    vergelijking met het hoge aantal in het welvarende Europa en België.
    Syriërs weten waarvoor ze leven, lijden en vechten. Hun weerstand
    heeft een grote waarde voor heel de wereld. Hetzelfde geldt ook voor
    een gemeenschap. Een gemeenschap zonder visie verliest de hoop en
    sterft. Onze gemeenschap heeft een belangrijke impuls geërfd uit de
    Libanese oorlog (1975-). De zustergemeenschap van de Carmel in Harissa
    (van de Theotokos en de eenheid) had bij het begin van deze oorlog al
    meteen begrepen dat het helemaal niet ging om een zogenaamde
    “burgeroorlog”, maar om een geplande uitroeiing van de christenen in
    Libanon en de omvorming van een christelijk naar een moslimland, voor
    politieke doeleinden. Zij namen onmiddellijk de beslissing alles te
    doen wat mogelijk was voor de bevolking. Ze sloten een overeenkomst
    met een bezielde, Franse christelijke hulporganisatie die containers
    stuurde. Het klooster van Harissa werd een verdeelcentrum van hulp aan
    de Libanese bevolking. Het gooide gans het leven van de carmelitessen
    overhoop en het slot werd opgeheven. Toch bleven ze meer dan ooit hun
    roeping trouw en beseften dat Jezus hen niet vroeg of ze wel alle
    kloosterregeltjes onderhouden hadden, maar wel: “Wat heb je gedaan
    voor mijn lijdende broeders en zusters”? Er werd gezorgd voor eten,
    kleding, bescherming en onderdak. Hierbij heeft moeder Agnes-Mariam,
    die destijds in dit klooster carmelites was, een groot deel van de
    organisatie op zich genomen. Toen de oorlog tegen Syrië uitbrak was
    het inzicht in wat er eigenlijk gaande was nog duidelijker. Terwijl de
    hele Atlantische pers sprak over een spontane volksopstand, zag en
    wist de gemeenschap van Mar Yakub (en het Syrische volk) heel goed dat
    het een op het hoogste wereldvlak georganiseerde ontwrichting was
    voor politieke, economische en strategische belangen. Zij besloten al
    het mogelijke te doen om de lijdende bevolking te helpen. Mensen in
    nood, straatkinderen, armen, zieken werden druppelsgewijze in de
    gemeenschap zelf opgevangen en in het christelijk geloof ingewijd. Er
    werden drie centra van hulpverlening gevormd voor de Syrische
    bevolking, die nog erg actief zijn. Ondertussen gaat veel aandacht
    naar het oprichten van allerlei bedrijven en bedrijfjes om mensen
    zelf hun kost te laten verdienen. Sinds een onverwachte en massale
    hulpverlening aan Aleppo op een nagenoeg onmogelijk ogenblik lukte,
    wilden meerdere grote organisaties meewerken. Hierbij ontdekte de
    gemeenschap nieuwe gevaren, nl. de waarheid van Jezus’ woord: “Gaat
    dan, maar zie, Ik zend u als lammeren tussen wolven” (Lucas 10, 3). De
    hulpverlening breidde zich uit. Deze woensdag kwam een delegatie van
    een hondertal mensen van het dorp Jarajir uit het gebergte, in de
    buurt, ons danken omdat dit dorp dank zij de tussenkomst van moeder
    Agnes-Mariam en het klooster uiteindelijk gespaard en in leven
    gebleven zijn op het ogenblik dat er veel rebellen in het dorp waren
    en de toestand heel gevaarlijk was. Bij het bezoek aan de kerk en de
    crypte werd, zoals gewoonlijk, uitvoerig het christelijk geloof
    verkondigd. Hierbij worden de mooiste verzen over Jezus uit de Koran
    aangehaald, die meestal door de moslims zelf nauwelijks gekend zijn.
    Uiteraard krijgen we eveneens voldoende misprijzen, tegenwerking of
    laster, vooral vanuit sommige katholieke middens in het buitenland,
    die verontwaardigd zijn omdat we de “politiek correcte lijn” niet
    volgen of zogenaamd “aan pollitiek doen”. Ondertussen is de toestand
    weer verbeterd, maar we weten niet wat de toekomst nog brengt. Daarom
    wordt alles in het werk gesteld om het grote terrein met duizenden
    vruchtbomen, groenten, kruiden zo te organiseren dat het voor velen
    eens nuttig kan zijn. Ook willen we geleidelijk er voor zorgen dat we
    met zonnepanelen voldoende stroom hebben voor heel het klooster. We
    bereiden ons voor om helemaal zelfbedruipend te worden voor onszelf en
    de velen om ons heen. Ondertussen volharden we in gebed en werk. We
    beginnen de dag met het byzantijnse morgengebed en een lange stille
    meditatie. Na het werk volgen middaggebed, eucharistie, vespers,
    completen. Op donderdagavond houden we een uur aanbidding bij het
    uitgestelde Allerheiligste Sacrament. We trachten deze dagorde zo
    trouw mogelijk te volgen maar op ieder ogenblik kan gelijk welk gebed
    vervallen als er een dringende noodzaak zich aandient. Het doel is te
    luisteren naar wat de heilige Geest op dat ogenblik van ons vraagt.
    Heer, weest ons zondaars genadig en aanvaard onze schamele
    inspanningen voor het heil van Kerk en wereld.

    Vakantiesfeer

    Het is al geruime tijd overdag zeer warm, rond de 30° (of meer). De
    abrikozenoogst is afgewerkt en de vijgen zijn nog niet rijp. Nu
    worden vooral courgetten en de bessen geplukt. Het grote werk blijft
    echter: water geven. Iedere dag moet een ander deel goed voorzien
    worden en tussendoor moeten de kruiden en terreinen die niet aan het
    “sociale systeem” van watervoorziening zijn aangesloten water krijgen.
    Ondertussen is het al volop vakantie. En zo kwam zondag de gedachte
    op om eens een echte vakantiedag te organiseren. We hebben een groot
    zwembad gekregen en dat werd in de binnentuin geïnstalleerd. Water is
    er genoeg als er maar elektriciteit is om het op te pompen. En we
    krijgen steeds meer elektriciteit. Het water komt van 1200 m diep, is
    van vulkanische oorsprong en warm, d.w.z . meer dan lauw maar ook
    weer niet heet. Het is ruimschoots warm genoeg om er een douche mee te
    nemen. De grote kuip van het zwembad werd gevuld en in de namiddag
    doken de zusters en de kinderen het water in. De poort van de
    binnentuin ging zedig dicht en tegen de avond zaten allen weer fris
    in de refter voor een avondmaal. Vermits er een Franse en Portugese
    zuster in de gemeenschap is en hun landen de Europese voetbalfinale
    spelen, hing er heel de dag al een competiegeest in de lucht. De
    overgrote meerderheid supporterde voor Portugal. We zijn de
    verwoestende politiek van Frankrijk en hun sponsor Qatar hier niet zo
    genegen en zo bleef de Franse zuster moederziel alleen over als fan
    voor haar land. Het internet werkt hier meestal erg traag of met
    onderbreking. Er werd besloten naar het grote salon aan de ingang te
    gaan, om samen met onze families die daar wonen een zo goed mogelijke
    kwaliteit van beeld te bereiken. Iedereen was present en er werd fel
    gesupporterd voor Portugal met af en toe een luid “boe”-geroep voor
    diegene die het toch waagde enige sympatie voor de Fransen te tonen.
    Het begin van de match hebben we grotendeels gemist, geleidelijk werd
    het beeld beter. Met de rust en de onnozele reclamespots was het
    beeld bijna perfect en van de rest konden we nagenoeg zonder
    onderbreking genieten. We moesten wel wachten tot na middernacht om de
    vruchten van onze steun aan Portugal te beleven: Frankrijk-Portugal:
    0-1! De vreugde was immens en er werd meteen overeengekomen om de
    rest van de maandag ook als een zondag en rustdag te beschouwen! De
    beelden van de kleine Portugese jongen die de wenende Franse
    voetbalfan met tederheid troost, zijn de wereld rond gegaan. De
    Portugese coach, Fernando Santos, die een tijd een lauwe gelovige was,
    zoals zovelen, en daarna een vurige christen werd, sprak voor
    honderden journalisten een indrukwekkend dankwoord uit, beginnend met
    een dank aan God de Vader. Hierna zei hij dat hij zijn Vriend ging
    bedanken en zijn Moeder (Fernando Santos “Quero agradecer a Deus Pai”,
    11.07.2016; familiacrista.paulus.pt). Ja, dit is een overwinning van
    een christelijke Portugese-Europese ploeg op een Arabisch-Franse
    moslimploeg.

    Venezuela

    Vanwege de familie van een medezuster uit Venezuela bereikt ons een
    noodkreet over de schrijnende toestand aldaar. Mensen lijden honger,
    hebben niet de nodige medicamenten, mensen worden gekidnapt en de
    militaire repressie neemt drastisch toe. De wantoestanden in politiek
    en economie hebben een ware humanitaire crisis veroorzaakt. Mgr. Diego
    Padron, voorzitter van de bisschoppenconferentie, lanceert bij de
    opening van de 106e plenaire vergadering een directe aanval tegen de
    huidige politieke leiders. Zij moeten hun gezag van het volk krijgen
    en niet omgekeerd. Zij moeten de gerechtvaardigde verzuchtingen van
    het volk respecteren en niet met militair geweld onderdrukken. Het
    welzijn van het volk mag niet opgeofferd worden aan een politieke
    ideologie. De bisschop eist dat alle partijen een dialoog beginnen om
    tot verzoening en vrede te komen. Venezuela is het land dat de
    grootste voorraad aan petroleum bezit. Is dit nu weer een voldoende
    reden om het land te ontwrichten en het volk in een schrijnende
    armoede te storten opdat wereldheersers zich van de petroleum meester
    kunnen maken?

    Veranderingen

    De aardverschuiving van de Brexit blijft voor naschokken zorgen. De
    arrogantie van een “Europa zonder grenzen” was in feite gebouwd op de
    ruinen van de afzonderlijke landen. Het “westen” is niet zozeer een
    geografische omschrijving maar een christelijke beschaving, die heel
    de wereld veroverde. Vanaf het begin werden door de Europese Unie
    de spirituele krachten, de eigenlijke fundamenten ontkend, nl. de
    christelijke wortels. In het Handvest van de fundamentele rechten van
    de Europese Unie was al een verbod opgenomen “van alle discriminatie
    met betrekking tot ‘seksuele orientaties’” (artikel 21), waardoor het
    pseudo-homo-huwelijk dus al voorzien was. En zo werd de EU omgevormd
    tot een ideologische tribune, die boven het volk en tegen het volk in,
    wetten opdrong aan de nationale regeringen om de traditionele
    christelijke waarden en vooral het gezin te ondermijnen, in plaats van
    te zorgen voor een gezonde gezamenlijke politiek, voor veiligheid en
    welvaart. In 2017 wordt het derde eeuwfeest gevierd van de stichting
    van de Groot Loge in London, de moeder van de moderne vrijmetselarij.
    Een eeuw geleden schreef Oswald SPENGLER, Der Untergang des
    Abendlandes (1917). Misschien is de vervulling daarvan op komst. Wij
    scharen ons daarentegen aan de kant van Augustinus (+ 430), die zijn
    ‘Stad Gods’ schreef op het ogenblik dat de barbaren zijn bisschoppstad
    belegerden. In de ineenstorting van het machtige Romeinse Rijk zag
    Augustinus een nieuwe doorbraak van het Rijk Gods.
    Hoe dan ook, na de Brexit komt er ook beweging in de relaties met
    Damascus. Turkije heeft openlijk zijn verontschuldigingen aangeboden
    aan Rusland en wil nu ook met Syrië zijn relaties herstellen om eigen
    terrorisme de baas te kunnen. Frankrijk denkt er zelfs aan zijn
    ambassade in Damascus terug te openen. En een delegatie van het
    Europese parlement onder leiding van Javier Couso, ondervoorzitter van
    de commissie voor buitenlandse betrekkingen, heeft Damascus en de
    Syrische president bezocht. Couso zegt dat de politiek van de EU
    moet veranderen en het internationaal recht moet erkennen. Meerdere
    landen die tot heden gevochten hebben om de Syrische regering ten val
    te brengen, zijn na vijf jaar aan het genezen van hun blindheid en
    beginnen te begrijpen dat een sterke eenheid tussen volk, leger,
    regering en president niet zomaar gebroken kan worden. Met leugens kun
    je wel een publieke opinie veranderen maar niet de werkelijkheid zelf.
    Vooreerst moeten ze toegeven wat de Syrische president vanaf het begin
    gezegd heeft: wie terroristen steunt om ons land te ontwrichten zal
    vroeg of laat de terroristen zelf op bezoek krijgen. Nu is het zo ver.
    Isis bedriegt de hele wereld. Gisteren, op de Franse nationale
    feestdag zagen we het opnieuw in Nice. Het Syrische leger, gesteund
    door Hezbollah, Rusland en Iran (en China) is de enige coalitie die
    effectief het terrorisme bestrijdt. Het is dus belangrijk om daarmee
    ooit op een of andere wijze contact te nemen. Verder zal iedere
    oorlog, ook deze, eens eindigen. De landen die eerst voor miljarden
    verwoestingen hebben aangericht, willen nu in stilte, in het geheim
    of openlijk contact zoeken met Damascus (om contracten te kunnen
    tekenen?) Hoe meer er verwoest is, hoe meer ze zich kunnen laten
    betalen voor de heropbouw. Maar kom, als ze nu al zouden ophouden
    terroristen te sturen en te steunen, is het al een goed begin en een
    grondige verandering. En terwijl de aanslagen over heel het land
    blijven voortduren, ziet het er toch naar uit dat de “moeder van alle
    veldslagen”, nl. het gevecht om de bevrijding van de tweede stad van
    het land, Aleppo, nabij is. Daar hopen we op.

    En ziehier dan onze aangekondige geestelijke bezinning:

    Het gevecht tegen onszelf

    Alles gaat goed. Ik ben tevreden, de wereld lacht me toe! En plots,
    zonder altijd te weten waarom, voel ik mij verdrietig, angstig,
    twijfelacthig. Wat scheelt er toch? Vaak gaat het om stomme dingen.
    Mijn buurman stuurt mij een norse blik toe. Tien minuten later,
    aangekomen op het werk: een van mijn collega’s – althans dat vermoed
    ik toch – is gaan lopen met mijn nieuwste pen. Een half uur later:
    mijn baas komt toe en brult mij toe dat mijn vorig project op niets
    trok. Mijn hoofd begint te tollen, ik begin het noorden te verliezen
    en ik kan mij maar net inhouden om mijn baas niets terug te
    schreeuwen. Ik begin al snel te denken dat ik niet geliefd ben, dat ik
    nooit nergens in slaag ...
    Volgens de woestijvaders (de eerste monniken die naar de woestijn
    trokken om aan zichzelf te werken en zo één te worden met Christus)
    zijn de gedachten onze ennemy number one! Het is lucht, het betekent
    niets, en wat vandaag zo is (in mijn hoofd) kan morgen volledig anders
    zijn. Zegt de Heer niet: Bekommer u niet om morgen, morgen zal zich
    wel bekommeren om zichzelf. De volgende gedachten komen uit een
    conferentie van moeder Agnes-Mariam, die ze enkele jaren geleden gaf
    voor de gemeenschap. Ze legt op een toegankelijjke wijze het
    mechanisme van onze gedachten uit en leert hoe we als christenen
    hiertegen horen te vechten. Al is dit gericht tot religieuzen, . we
    zijn allen geroepen tot diepe verbondheid met God. . St Basilius de
    Grote (+ 379) huiverde om monniken en gewone christenen te scheiden.
    Neen, degene die gedoopt is, is geroepen om VRIJ te worden in de Heer.
    En die vrijheid is een innerlijke vrijheid, waarin we de Heilige Geest
    toelaten ons om te vormen naar het beeld van Christus – monnik of
    leek, dus geen excuus - we zijn allen in hetzelfde gevecht betrokken.
    Genoeg inleiding, laten we horen hoe ons gedachten-mechanisme ons maar
    al te vaak de dieperik instort en hoe we ons horen te verdedigen tegen
    die verleidingen.

    Onze gedachten beheersen

    Hoe leren onze gedachten te beheersen? Wij zijn geroepen, onze
    gedachten te beheersen. Waarom? Laat u Iedereen in uw huis binnen?
    Natuurlijk niet. Er is een deur en er is een portier. De deur is de
    aandacht en de portier is het hart. Ik gebruik mijn aandacht om mijn
    gedachten te beheersen. U zal me zeggen dat het erg moeilijk is. Het
    is niet moeilijk, het is nieuw; we zijn dat niet gewend. We zijn
    gewend aan veel dingen en vooortdurend moeten we ons aanpassen aan
    nieuwe zaken. We wisten niet hoe we moesten SMSen, we hebben het
    geleerd, we wistenniet hoe te googlen, we leerden het...
    We kunnen leren. Het is erg belangrijk, om te leren onze gedachten te
    beheersen. De bruid zegt in het Hooglied: “De zonen van mijn moeder
    waren hard tegen mij. Zij lieten mij hun wijngaarden bewaken, zo heb
    ik voor mijn eigen wijngaard niet kunnen zorgen” (Hooglied 1, 6). Ik
    heb gezorgd voor de kudden van alleman, maar naar mijn eigen kudde heb
    ik niet omgezien. Wie is die kudde? Ikzelf: mijn gedachten, mijn
    geest, mijn ziel, mijn hart, mijn wil, mijn verlangen, alles wat ik
    ben. Ik ben met vanalles en nog wat bezig geweest, behalve dan met
    mezelf. God zal mij niet vragen: "Wat heb je gedaan met de wereld?
    Misschien zal Hij me vragen: "Wat heb je gedaan met je broer?” Maar
    Hij zal me eerst en vooral vragen: "Wat heb je met jezelf gedaan? De
    Heer zegt: Wat voordeel heeft een man om de hele wereld te winnen als
    hij zijn eigen ziel verliest? Soms denken we dat het verzorgen van de
    ziel erin bestaat om devotioneel te bidden. O. K., maar wat betekent
    een gebed uit gewoonte als ik er niet ben?
    We moeten present zijn in ons gebed. “Dit volk eert mij met zijn
    lippen maar zijn hart is ver weg van Mij” zegt Jesaia in Gods Naam. In
    het gebed horen we present te zijn, helemaal aanwezig bij wat we doen.
    Kan een vrouw tegen haar man liegen? De man zal voelen dat de vrouw
    met heel haar hart bij hem is of niet. Op diezelfde wijze voelt de
    Heer onze aanwezigheid. Als we verstrooid zijn met onze 1001
    gedachten, kunnen we niet present zijn, noch voor de Heer, noch voor
    onze geliefden].
    Zonder meesterschap over onze gedachgten, worden we gestrikt door de Vijand
    Het huis waarvan de eigenaar nooit aanwezig is, zal vervallen. Laten
    we niet vergeten dat er geen vacuüm in de natuur bestaat. Als ik niet
    present ben [in mijn innerlijk huis], zal iemand anders present zijn
    [in mijn plaats], hij zal proberen die leegte te vullen. Als ik er
    niet ben om een filter te plaatsen om mijn gedachten, mijn gevoelens,
    mijn acties te controleren, zal iemand anders als gids dienst doen.
    Als ik mezelf niet oriënteer, zal iemand anders dat doen, en die
    andere is een vijand.
    Als een bepaalde gedachte in mij binnendrint en een soort draaikolk
    van wanorde veroorzaakt en mij innerlijk verwart, mag ik haar
    destructieve gang niet laten gaan. Ik mag haar geen aandacht geven. Ik
    moet haar negeren. Maar soms laat die gedachte een spoor na. Soms
    zaait ze een verderfelijk zaad: twijfel, aarzeling, angst, een gevoel
    van eenzaamheid ... Ik mag dat niet laten gebeuren! Ik moet die
    gedachte toevertrouwen aan mijn spirituele vader of moeder, aan degene
    die mij leidt tot God. Maar als ik ga dialogeren met die gedachte ben
    ik verantwoordelijk voor de bittere vruchten die zij zal voortbrengen.
    Een gedachte die in mij opkomt en mijn rust verstoort is een geladen
    gedachte alsof die gedachte mijn verantwoordelijkheidsgevoel komt
    doden. Ik ben niet langer meester van mezelf. Die gedachte komt al
    mijn overtuigingen verstrooien. Soms komt die gedacthe op een verdoken
    wijze, dat kan heel gevaarlijk zijn. Een voorbeeld uit het dagelijkse
    leven. Ik sta s’ochtends op, vol moed wil ik mezelf geven aan de ander
    en aan de Heer. Ik komt toe op het werk, mijn collega fronst de
    wenkbrauwen. Wat is zijn probleem? Twee dagen later, tijdens de
    koffiepauze, keert diezelfde collega mij de rug toe. Waarom doet hij
    dat nu? Het eerste incident heeft me iets doen ontcijferen. Als hij
    niet die eerste maal zijn wenkbrauwen had gefronsd dan had ik mij
    misschien niet op dezelfde wijze afgevraagd waarom hij zijn rug naar
    mij keerde. Dat zijn al twee druppels. Op het einde van de week is er
    een vergadering. Die collega staat op en geeft mij een verwijt. Ik
    begin te geloven dat die collega iets tegen mij heeft. (niet van mij
    houdt.) Op het einde van de maand zegt mijn baas me dat ik aan een
    project moet werken met die collega. Die collega zal mogen doen wat
    hij wil, ik zal het altijd vertalen alsof hij niets van mij moet
    hebben. Waarom? Omdat die latente gedachte bij mij is binnengeslopen,
    zij heeft aanwijzingen gevonden om mijn stelling kracht bij te zetten,
    éénmaal, tweemaal, driemaal; ze heeft een systeem in mij opgebouwd en
    ik ben beginnen geloven dat die collega mij niet graag heeft. En voor
    veel mensen zal het erg moeilijk zijn te golven dat dit een illusie
    is. Wanneer na een jaar mijn baas wil begrijpen waarom de samenwerking
    zo slecht verloopt zal hij de twee samenroepen en ondervragen: “die
    man heeft iets tegen mij”. “Wat, waarom?” “Ja, ja, een jaar geleden
    fronsde jij mij de wenkbrauwen en daarna draaide je mij de rug toe. En
    daarna begroef je me onder verwijten”, ... Wat heeft de Duivel
    gedaan? Gebeurtenissen die op eender welke wijze kunnen worden
    vertaald, heeft hij op de slecthse manier vertaald. En wat erger is,
    is dat ik ervan overtuigd ben.
    Oordeel niet, zodat je niet veroordeeld zal worden
    Beoordeel nooit deintenties van een ander. (Daarom is het goed nooit
    de intenties van een ander te beoordelen.) Iemand slingert mij een
    norse ‘goeiedag’ naar het hoofd. Ik ben gekwetst. Niet oordelen!
    Misschien heeft die arme man een slechte dag, voelt hij zich ziek.
    Soms lijkt het alsof we bewijsmateriaal verzamelen om een persoon te
    oordelen, om te zeggen: "Zie je wel, hij is zus of zo." Dat komt door
    een angst. Misschien was er in het verleden iemand die heel streng met
    mij gehandeld heeft; ik was toen als een lam, ik wist niet beter – en
    ik heb daarvoor een prijs moeten betalen in eer, reputatie ... En nu
    zeg ik tegen mezelf: "Ik zal mijn voorzorgen nemen." We mogen geen
    verdedigingstactieken gebruiken, want door zo te reageren wandelen we
    niet langer in de Voorzienigheid van de Heer.
    Dit is de reden waarom Johannes van het Kruis zegt: Je moet in de
    [monastieke] gemeenschap leven alsof je er helemaal alleen bent. Zij
    zullen zeggen: "Maar hoe is dat mogelijk? En het gemeenschappelijke
    leven dan? Hoezo? Je moet dit begrijpen wat de gedacthen betreft. Ik
    hoor iedereen te behandelen met gelijkheid, met liefde, maar ik sta
    aan niemand toe mijn gedachten binnen te treden. Wanneer ik de
    gemeenschap verlaat, neem ik geen broeder of zuster met mij mee om met
    hem of over hem in mijn gedachten verder te dialogeren. Ik woon samen
    met mijn broeders en zusters, ik hou van hen, ik dien hen, ik pas mij
    aan hen aan. Dat is prima. Maar in mijn binnenste ben ik niet in mijn
    gedachten met hen bezig, behalve dan wat betreft mijn plichten
    tegenover hen. Als ik verantwoordelijk ben voor het ontbijt, moet ik
    mij wel herrineren dat mijn broeder of zuster moet eten. Maar ik laat
    mijn broer of zuster niet binnen in persoonlijke elementen van mijn
    innerlijkheid. Ik zal me niet afvragen: "Waarom heeft hij niewe
    laarzen? Of een voorbeeld uit de wereld: waarom heeft die nieuwe
    collega een nieuwe laptop en moet ik het stellen met die oude rommel?
    "Waarom heeft hij een nieuw habijt? Of uit de werled: “Waarom zegt de
    baas mijn collega ‘goeiedag’ en niet aan mij? We moeten in de
    gemeenschap leven also we kluizenaars zouden zijn. Sommige
    kluizenaars, wanneer zij hun kluizen verlaten, zijn als een spons,
    dorstig naar afleiding, entertainment. Ze bemoeien zich met anderen.
    Dat zijn geen echte kluizenaars. Ze leven wel in een kluis, maar in
    werkelijkheid hebben ze de hele wereld in hun woning. Dat is zeer erg!
    Degene die zijn gedachten niet kan disciplineren is geen monnik, ik
    zou zeggen, hij is niet eens een christen. De Heer zegt: Wees
    volmaakt zoals uw Vader in de hemel en ik ben op zoek naar details, ik
    bemoei me met vanalles en nog wat!?
    Het gaat om elementaire beleefdheid. Mijn broeder, mijn zuster hebben
    hun privacy nodig. Waarom moet ik altijd bij hen binnentreden, de
    deuren van hun intimiteit openbeuken en daar alles te kijk stellen.
    Waarom doet hij dit of dat? Waarom handelt hij steeds zo...Daarenboven
    doen gedachten alle ondeugden in ons opleven. "Niemand werkt hier, ik
    doe hier alles!" Net wat ik nodig heb om te stoppen met werken. En
    misschien is de realiteit dat iedereen werkt behalve ik. Een van de
    beste manieren om onze gedachten te beheersen is om ons met onze eigen
    zaken te moeien, wanneer we zeggen: "Ik zal me niet meer moeien met de
    andere behalve om hem te dienen”. Wat hij of zij doet, wat hij draagt,
    wat hij heeft, wat hij deed of wat hij niet deed, wat de
    verantwoordelijke tegen hem zegt ... zich daarmee bemoeien is een weg
    naar zelfruïne. Wanneer mensen uit de wereld naar ons komen, merken we
    dat ze met dezelfde miseries te kampen hebben. Het kan zelfs tot
    moord leiden! Onbeheerste gedachten kunnen leiden tot ontucht, haat,
    phobiën, zelfvernietiging. Mijn gedachte is geen referentie! Altijd
    een afstand tussen mij en mijn gedachten – welke gedachte het ook moge
    zijn!!!!”

    Besluit

    We willen deze uiteenzetting niet te lang maken. We hopen in de nabije
    toekomst aanvullende gedachten met u te delen, opdat u een volledig
    beeld krijgt van het belang van het gevecht tegen de gedachten en zo
    tot innerlijke vrede te komen. De Vaders spreken over apatheia –
    zonder passies. Beetje bij beetje vormt Christus ons om, om als een
    glad wateroppervlak te worden en geen woelige zee. Een stil en
    vredevol wateroppervlak waarop de Heilige Geest in zijn volheid de
    diepten kan doorschijnen. Bemerk dat een woelige zee geen licht
    doorlaat. Zo is het ook met ons innerlijk. Als we hulpeloos van links
    naar rechts geslingerd worden door onze gedachten, kan de Heilige
    Geest niet vrij werken. En zoals onze zuster Carmel onlangs zei: “in
    deze eindtijd is de Heer Jezus op zoek naar simpele zielen, zielen als
    van kleine kinderen, zielen waarin Hij kan rusten” – Aan Hem zij de
    eer en de glorie voor de eeuwen der eeuwen. Amen

    17-07-2016 om 22:30 geschreven door Gust Adriaensen


    14-07-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Herfederalisering

    Het siert de liberalen van Open VLD dat zij het herfederaliseringsthema aan de agenda plaatsen.

    Als blijkt dat de deelstaten niet in staat zijn bevoegdheden die ze toebedeeld kregen efficiënt en beter dan vroeger, uit te oefenen, ligt een herfederalisering voor de hand. Gebeurt dat niet, dan wordt nog maar eens bewezen dat voor sommige partijen het streven naar autonomie vooral symbolische en electorale waarde heeft.

    Begrijpelijk dat die andere Vlaamse liberale partij, de N-VA, als door een wesp gestoken reageert. Het is voor die partij electoraal van levensbelang, om de 19de eeuwse romantiek van de Vlaamse onafhankelijkheid geregeld op te poken.

    De CD&V dreigt evenwel weer eens de trein te missen. Die partij zou zich kunnen profileren door te stellen dat op een aantal beleidsdomeinen herfederalisering moet bestudeerd en eventueel doorgevoerd worden. Te sterk in het spoor blijven lopen van de N-VA, ook wat dit thema betreft, vervreemdt de partij nog meer van haar laatste kiezers.

    14-07-2016 om 20:35 geschreven door Gust Adriaensen


    13-07-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Westerse grondrechten

    In Knack schrijft Hans Geybels, theoloog en vroegere woordvoerder van kardinaal Danneels, over 'westerse grondrechten', waaraan niet kan of mag getornd worden.

    Een citaat: 'Een ander westers grondrecht is - zolang de vrijheid van godsdienst gegarandeerd blijft - dat burgerlijke wetten primeren op religieuze. Religieuze en andere levensbeschouwelijke groeperingen mogen hun eigen geschriften niet stellen boven een democratisch tot stand gekomen rechtssysteem.'

    Ik ben het grotendeels eens met de rest van Geybels' uitgebreide artikel maar de zin 'Religieuze en andere levensbeschouwelijke groeperingen mogen hun eigen geschriften niet stellen boven een democratisch tot stand gekomen rechtssysteem', kan evenwel heel wat vragen oproepen.

    Wanneer kan een rechtssysteem beschouwd worden als 'democratisch tot stand gekomen'? Welke fundamentele kenmerken bezit dergelijk systeem? Welke houding kan/moet een religieuze groepering of de individuele gelovige aannemen ten overstaan van 'democratisch' tot stand gekomen beslissingen die frontaal botsen met de basiswaarden of het individuele geweten van bv. het christendom en de christenen?

    Het bekende voorbeeld hierbij is natuurlijk het 'democratisch' aan de macht gekomen nazisme. Maar de voorbeelden zijn legio: oorlogen die door democratisch genomen beslissingen ontketend worden, wetgeving die haaks staat op het religieus geïnspireerde respect voor het leven, regelgeving die de vernietiging van het milieu toelaat, doodstraffen en executies die volkomen legaal zijn, enz.

    13-07-2016 om 10:24 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.twitter@pontifex

    Paus Franciscus:

    'Laten we onze krachten bundelen, op alle niveaus, om ervan overtuigd te geraken dat vrede in het geliefde Syrië mogelijk is.'

    13-07-2016 om 09:33 geschreven door Gust Adriaensen


    12-07-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verboden te spuwen

    't Is toch godgeklaagd. Generaties lang hebben opvoeders en overheden geprobeerd het spuwen onder controle te krijgen.

    Nu staat er toch wel een politicus op, de minister-president nog wel van het bijna autonome Vlaanderen, die met stelligheid beweert dat de Vlamingen spuwen op de Waalse stakers. Of dat zouden moeten doen, willen ze echte, goeie Vlamingen zijn.

    De wereld is om zeep, er gebeuren rare dingen!











    12-07-2016 om 09:31 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Peis en vree in de coalitie

    Eric Van Rompuy: 'Bourgeois is de zwakste minister-president in 30 jaar.'

    Geert Bourgeois: 'Van Rompuy is een vat vol frustraties. Wie neemt die man nog ernstig?'

    12-07-2016 om 09:05 geschreven door Gust Adriaensen


    11-07-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bourgeois kaapt 11 juli

    Minister-president Bourgeois krijgt terecht veel kritiek voor zijn uitspraak dat de taalgrens een stakingsgrens is geworden en dat de Vlamingen daarop spuwen. Die woorden zijn onjuist en onbeschoft! Op die manier zet hij niet alleen Vlamingen tegen Franssprekenden op maar ook Vlamingen tegen Vlamingen.

    11 juli zou de feestdag van ALLE Vlamingen moeten zijn. Bourgeois misbruikt die nationale feestdag om het programma van zijn partij te promoten en de Franstaligen te beledigen.

    Waar haalt hij het recht en de pretentie om te beweren dat hij spreekt namens Vlaanderen en DE Vlamingen?

    De enig mogelijke conclusie is dat voor Bourgeois en zijn partij het onomstotelijk vaststaat dat zij de echte Vlamingen zijn en al degenen die een andere mening hebben over Vlaanderen en België, te verafschuwen Belgicisten zijn.

    Voorwaar, een gevaarlijk fundamentalistisch nationalisme!

    11-07-2016 om 09:19 geschreven door Gust Adriaensen


    09-07-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Paradox

    Matthew B. Crawford: 'De wereld buiten je hoofd', gelezen door Bas Heyne:

    'Trumpt en zijn politieke geestverwanten, bedienen burgers die aan de ene kant gewend zijn om als consumenten benaderd te worden en geen geduld hebben voor de inspanning en gemeenschapszin die bijvoorbeeld klimaatverandering van hen vrragt -en aan de andere kant bevrijd willen worden van een onoverzichtelijke, hopeloos complexe wereld waarin exprerts de dienst uitmaken, bestuur door een elite die pleitbezorger blijft van een wereldbeeld dat hen autonomie en vrijheid belooft, maar men in wezen juist verweesd heeft gemaakt.

    Crawford legt zo een typische paradox van deze tijd bloot -verwende , ongeduldige individuen, die hunkeren naar een verloren gemeenschap.'

    09-07-2016 om 15:58 geschreven door Gust Adriaensen


    08-07-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/27
    Vrijdag 8 juli 2016

    Een parochiecentrum op zijn oosters

    Ons dorpje Qâra was al in het midden van de tweede eeuw een bisschopsstad en de bisschop van Qâra nam twee eeuwen later ook deel aan het eerste oecumenisch concilie (Nicea, 325). Vanaf de dertiende eeuw waren er meer dan tien kerken, maar toen kwam ook de ene vervolging na de andere. In 1266 zal sultan Baïbars de St Nicolaaskerk omvormen tot moskee, die nu nog de centrale moskee is. De religieuzen worden onthoofd en de christenen samengedreven en vermoord. Moslims kwamen niet de islam prediken, maar deden wat Mohamed en zijn eerste volgelingen deden. Christenen en alle andere “ongelovigen” werden gedwongen moslim te worden of ze werden gedood of tot slaven herleid. Dat is, volgens dr. Bill Warner ook het eigenlijke wezen van de islam (https://www.youtube.com/watch?v=t_Qpy0mXg8Y). Gelukkig zijn vele moslims veel beter dan hun islam-geloof. De Ottomanen hebben evenwel hun werk brutaal verder uitgevoerd. Nu is Qâra een moslimdorp van ‘n 20.000 inwoners met een 300-tal christenen en één katholieke (Grieks-melchitische) kerk: de St Michiel. De moslims (soennieten) weten dat hun voorouders christenen waren. Moslims en christenen leven nu in harmonie samen. Vorige week wandelden we met enkelen nog voor de centrale moskee terwijl de burgemeester met een groep zich klaar maakte om binnen te gaan voor het gebed. We werden begroet en omhelsd alsof we familie waren. Bij een begrafenis of een huwelijk zijn dikwijls vele vrienden moslims in stilte aanwezig.
    In een afgesloten vierkanten complex vind je de kerk, de pastorie van abouna Georges, twee grote en mooie ontvangstzalen beneden en boven een aantal afzonderlijke zaaltjes. De grote ingangspoort en de twee zijpoortjes zijn gewoonlijk gesloten. Voor de eucharistie en voor elke samenkomst is de zijpoort open. Alles staat ten dienste van de parochianen. We hebben er al een huwelijk meegemaakt waarbij de binnenkoer als feestzaal dienst deed. Bij een begrafenis worden de twee zalen beneden gebruikt, de ene voor de vrouwen, de andere voor de mannen. Daar wordt tegelijk ook alles klaar gemaakt voor de maaltijd. Hiervoor zijn de mensen zelf verantwoodelijk. Al het nodige materiaal is voor handen en kan vrij gebruikt worden maar op het einde ruimt de familie zelf alles op, de tafels worden weer opgeborgen en de zalen gepoetst. Uiteraard is dit een enorme kostenbesparing voor iedereen.
    Deze week hebben we weer aan een nieuwe activiteit in dit “parochiecentrum” meegewerkt. Enkele weken geleden hadden we al een namiddag verzorgd voor de vrouwen. Een andere namiddag en avond in de week is voorzien voor de kinderen en de jeugd. En daar hebben we deze week mee voor gezorgd. Er is vooreerst een grote groep kleine kinderen, waarvoor enkele vrouwen zorgen. De middengroep en de groteren krijgen echt catechese en geloofsonderricht. Om te beginnen vraag je maar wat ze belangrijk vinden in hun leven en daarmee kun je vertrekken met uit te leggen wat echt gelukkig maakt, waarin onze diepe waardigheid bestaat en zo kan het christelijk geloof als de enige weg naar het ware menselijk geluk in Jezus verkondigd worden. Dit wordt met bijbelonderricht toegelicht. Iets speciaals is dat ze allemaal graag Engels leren en zo wordt iedere behandelde bijbeltekst in het Arabisch én Engels gelezen. Velen kennen een beetje Engels. Hoofddoel blijft evenwel geloofsonderricht, waarmee de namiddag gevuld wordt. Daarna stormen allen naar beneden naar de binnenkoer. De kleine kinderen spelen op de grond of op de trappen. Enkelen hebben al een ping-pong-tafel geinstalleerd of een gewone tafel voor een of ander spel. De volwassenen, de verantwoordelijken scharen zich ook rond een tafel, waarbij iemand al koffie gezet heeft. Met de pastoor wordt er nagepraat.
    In het westen zijn deze en andere vormen van pastoraal veel sterker georganiseerd, wat op zich zeer goed is. Daar bestaat jeugdpastoraal, doopsel- en vormselvoorbereiding, verloofdenwerking, huwelijkspastoraal of gezinswerking enzovoort. En dan zijn er nog de machtige christelijke organisaties. Hier moet men het zelf allemaal als het ware ter plaatse nog uitvinden, hoewel er enig materiaal voorhanden is. Dit heeft het voordeel dat men temidden van een moslimwereld meer nadruk kan leggen op de noodzaak van een sterke, persoonlijke, christelijke overuiging. Maar, er moet dan ook werk van gemaakt worden.

    Wat niet mag gezegd worden

    Al jaren schrijven we over de oorlogssituatie in Syrië. Iedere week krijgen we vrij talrijke aanmoedigingen of artikels toegestuurd, waarmee mensen hetgeen we schrijven willen bevestigen. Het bewijst dat veruit de meesten van onze lezers evengoed als ik weten wat hier gaande is. Toch komt er af en toe – hoe zelden ook – een negatieve reactie van iemand die geërgerd is omdat ik zo wat het tegendeel schrijf van wat je in de hele Atlantische pers dagelijks kunt lezen, de “informazione atlanticamente corretta”! Daarom wil ik deze keer eens trachten te schrijven, niet voor hen die deze berichten al lang lezen, maar voor de heel vele anderen. Ik tracht eerst hun ergenissen te begrijpen en zal dan gewoon enkele vragen stellen.
    Zij zullen verwijten dat we de loftrompet steken op de “gruwelijkste dictator” ter wereld en “een bloedige dictatuur” , waarvan “iedereen weet” dat ze duizenden mensen in gevangenissen martelt, eigen volk uithongert en met containers vol gifgas uitmoordt. Zij vinden het ergerlijk dat voortdurend de VS, de NAVO en de bondgenoten in een kwalijk daglicht gesteld worden, terwijl zij in hun ogen zulk een schitterend werk verrichten. Onaanvaardbaar voor hen is verder dat Poetin en Rusland positief worden voorgesteld, terwijl deze naar hun mening de meeste verachting en wantrouwen verdient. En bij dit alles vinden zij dat het daarbij gaat om gekleurde politieke standpunten en dat een priester “niet aan politiek mag doen”. Dit zijn, denk ik, de voornaamste bezwaren en het laatste is misschien het meest delicate. Aan paus Johannes Paulus II werd heftig verweten dat hij zich rechtstreeks moeide met de politiek van zijn land door zijn openlijke steun aan de vrije vakbond Solidarnosc in Gdansk. In feite bleef hij onvermoeibaar getuigen van de waarheid en de waardigheid van de mens. En inderdaad was dit de voornaamste drijfveer voor de ontbinding van een onmenselijk communisme.
    Ik steek de loftrompet op geen enkele staatsleider of regering. Als christen ben ik wel een loyaal burger door het wettige gezag te erkennen volgens Jezus’ richtlijn: “Geef aan de keizer wat de keizer toekomt en aan God wat God toekomt”. Vandaar erken ik de wettige Syrische president en zijn regering evenzeer als de Belgische. Van wie komt het dat de Atlantische pers altijd moet spreken over een Syrisch “dictatoriaal regime” en een Belgische of westerse “regering”? Mogen we een man erkennen die als oogarts een rustige praktijk wilde uitbouwen in Londen en dan plots, wegens het onverwachts sterven van zijn broer president moest worden en uiteindelijk in 2012 door een overweldigende meerderheid van zijn volk tot president werd verkozen in een meer-partijenstelsel? Internationale waarnemers hebben het democratisch gehalte van de verkiezingen vastgesteld zoals ook dat van de recente parlementsverkiezingen. Is het verboden vast te stellen dat de populariteit van die man steeds bleef stijgen?

    Een heerlijk land

    Het oude Syrië is de bakermat van de menselijke beschaving en de wieg van het enige, zuivere dat de mensheid ooit ontving, nl. het joods-christelijk geloof of wat François-René Chateaubriand in volle Franse Revolutie uitschreef in zijn “Génie du christianisme ou beautés de la religion chrétienne”. Met een flinke dosis onwetendheid en vooroordelen kwam ik voor de oorlog in Syrië toe. Ik beleefde een ware kultuurschok. Er was een behoorlijke welvaart en het leven was erg goedkoop. Al was de maatschappij niet volmaakt, ik trof er een verrassend harmonieuze samenleving aan en een overweldigende oosterse gastvrijheid. Er heerste een grote gelijkheid tussen mannen en vrouwen, tussen alle geloofsgroepen, als een model voor heel het Midden-Oosten en een veiligheid die België zelfs in zijn beste jaren nooit heeft gekend. Er was geen enkele dakloze en geen enkele Syrische vluchteling. Integendeel, honderdduizenden Irakese en andere vluchtelingen werden opgevangen en als gelijke burgers onderhouden. Het land had geen enkele schuld en bracht ook meer voedsel voort dan het zelf nodig had. En plots heerste alom dood en verwoesting. Wij hebben met eigen ogen gezien hoe vreemden van buiten af, gewapend, hier herrie kwamen maken, de jeugd uitnodigden en betaalden om mee te doen. Hetzelfde getuigden Syriërs over heel het land. Hoe komt het dat de Atlantische pers al vijf jaar lang spreekt van “een spontane volksopstand” van een “moe getergd volk”, dat “bloedig onderdrukt wordt”, waaruit een “burgeroorlog” ontstond? Of zoals een van onze journalisten, die zogenaamd “in de huid van een gewone Syriër” kroop, het uitdrukte: “Wij protesteerden, wij vroegen brood en kregen kogels...”. Toen ik hier kwam, kon men 10 platte broden kopen voor 1/10de van een euro (nu houdt de regering de prijs voor brood nog heel laag). Wie gaat in zulk een land en in zulk een samenleving protesteren voor brood?
    Als iedereen plots weet dat de Syrische president en leger duizende mensen martelen, eigen volk uitmoorden en laten verhongeren, hoe komt het dat wij en het Syrische volk zelf dat niet weten? Uiteraard weten wij niet alles, maar wij maken het wel zelf mee en er is niet één familie die niet met het leger verbonden is. Hoe is het mogelijk dat een dergelijke dictator langer dan twee weken aan de macht kan blijven in een land dat ontwricht is? Als president en leger volk en land in een ijzeren greep hebben en bloedig onderdrukt houden, hoe is het dan mogelijk dat 1/3e van alle slachtoffers juist soldaten zijn, meer dan honderdduizend? Hoe komt het dat een “zo gruwelijk man” door alle lagen van het volk zo gewaardeerd wordt? Hoe komt het dat volk, leger, regering en president zo sterk één zijn en het mogelijk maakten dat Syrië nog blijft bestaan, ondanks het feit dat het door de helft van de “internationale gemeenschap” en hun ontelbare rebellengroepen uitgemoord en verwoest wordt? We hebben tweemaal een bijzonder ontroerende viering meegemaakt van het volk voor zijn “martelaren”. Dan voel je wat er echt in het volk leeft. Heb je daarvan ooit iets in onze pers aangetroffen? De president is meermaals een streek die door terroristen werd verwoest en door het leger weer bevrijd, gaan bezoeken, zoals bv. in Ma’aloula, waar nog de taal van Jezus gesproken wordt. Hij wil dat deze kostbare schatten ook van de christenen bewaard en hersteld worden. In gewoon burgerpak bezocht hij dit historische dorp en werd door het gewone volk bijna letterlijk versmacht, het was een spontaan onthaal dat ik nog nooit van een westers staatshoofd heb gezien. Heb jij daar in onze pers ooit één beeld van gezien?
    Een grove schending van de soevereiniteit.
    Al jaren stijgt een luide noodkreet op uit het Syrische volk. De Groot Mufti en de imams, patriarchen en bisschoppen van alle christelijke kerken, oversten van religieuze gemeenschappen, bezorgde Syriërs uit alle lagen, allen smeken eensgezind om de soevereiniteit van het land te respecteren, de waarheid te erkennen, de verwoesters uit het land terug te trekken en de steun aan de terroristen stop te zetten. Waarom wordt hiervan nooit één woord in de gewone westerse pers toegelaten? Anderzijds zijn er al politici uit nagenoeg alle westerse landen, privé naar hier gekomen, ze hebben met Damascus contact genomen en zelf vastgesteld wat hier echt gebeurt. Waarom wordt hun getuigenis systematisch weggehoond en weggecensureerd? Waarom is onze pers geobsedeerd door een nieuwe Syrische regeringen en een nieuwe president? Moeten de VS of de Belgen daarover beslissen? Is dit niet uitsluitend een zaak van het Syrische volk zelf? Waar blijven nu de grote westerse helden van de democratie?
    Op 29 juni heeft het Iraakse leger Falluja van de IS kunnen bevrijden. Een lange colonne wilde naar Syrië vluchten en de VS vroegen aan Irak deze colonne met rust te laten omdat het zogenaamd om vrouwen en kinderen ging. Het Iraakse leger heeft hen toch aangevallen en een ongemeen grote hoeveelheid zware wapens aangetroffen, die door de VS officieel geleverd waren aan de ”gematigde rebellen”! Louter per abuis, denk je? En waarom is dit en de zovele gelijkaardige verhalen het vermelden niet waard in onze pers? Jawel, af en toe worden ook de gruwelen van de terroristen in Syrië vermeld, maar nooit zonder dat er uitvoerig wordt herhaald dat Assad en zijn leger zijn volk martelt, uitmoordt en uithongert, “zoals iedereen weet”. De toestand in Aleppo blijft tragisch. Enige tijd geleden melden onze media dat het Syrische leger en de Russen hospitalen en burgerwijken bombardeerden en dat de VS en haar bondgenoten enkele kopstukken van IS hadden uitgeschakeld. De bekende christelijke arts uit Aleppo, dr. Nabil Antaki is toen o.m. naar Frankrijk getrokken om in een aantal conferenties te getuigen dat het precies het tegendeel was van de waarheid. Hij smeekte om op te houden met deze leugens, waardoor Aleppo verwoest wordt. Waarom komt er nooit een dergelijk authentiek getuigenis in onze media? Waarom blijven de VRT zoals de andere westerse media nagenoeg uitsluitend over de toestand in Syrië de berichten verspreiden van het Syrisch Observatorium voor de Rechten van de Mens, een organisatie van de moslimbroeders in London, opgericht en gesteund om Syrië te ontwrichten? Toeval?
    De Russen hebben op vraag van en in samenwerking met de Syrische regering op één maand tijd veel meer en veel efficienter (met een veel kleinere legermacht) de IS en de terroristen in Syrië bestreden dan de monstercoalitie van de VS met alle bondgenoten gedurende een heel jaar. Waarom wordt niet gezegd dat het de meest efficiënte en enige wettelijke actie is? Waarom worden alle acties van de VS en hun bondgenoten in Syrië niet aangeklaagd in onze media als zijnde tegen het internationaal recht en tegen het handvest van de UNO, omdat zij de soevereinteit van het land niet erkennen en misbruik maken van hun zogenaamd recht op zelfverdediging? Valt Syrië de VS aan? Valt Syrië België aan? Welk recht hebben zij dan om hier tegen de wil de wettige regering in te komen bombarderen?

    Zou het misschien kunnen zijn dat ...?

    De CIA pleegde twee staatsgrepen in Syrië (in 1949 en in 1957) om de Amerikaanse pijpijn te kunnen aanleggen voor Saoedi-Arabië en Qatar naar de Middellandse Zee en zo Rusland de pas af te snijden. Beide mislukten. In 2009 werd Bashar al-Assad opnieuw onder druk gezet om de Amerikaanse pijplijn te aanvaarden maar hij weigerde. Gans de tijd voorzag de CIA fondsen om Syrië te ontwrichten en sinds 2009 ging het in versneld tempo. Forse sommen werden besteed aan het vormen van een negatief beeld over de Syrische president, de garantie voor de stabiliteit van volk en land. En plots stond een totaal onbekende president in het centrum van de wereldbelangstelling. In heel het westen wist iedereen wat die man de hele dag met zijn leger deed: eigen mensen martelen, uithongeren en vermoorden. Een overvloed aan spotprenten (is dat informatie?) en (getrukeerde) video-beelden (het materiaal uit Amerikaanse gevangenissen is onuitputtelijk!) bevestigden dit alles dagelijks. Zou het misschien kunnen dat hier toch een reukske aan is?
    Als de VS zo edelmoedig zijn, waarom doen ze dan niet meer voor de schrijnende armoede van steeds meer Amerikanen in eigen land en komen ze een land met een behoorlijke welvaart en een grote harmonie plots “helpen” met (hun terroristengroepen en) een overmacht aan militair materieel en vernietigingswapens? Zou het misschien toch kunnen zijn dat de Syrische crisis juist veroorzaakt is door de VS en bondgenoten om hun politieke, economische en strategische belangen? Zouden de VS misschien hun politiek van meer dan zestig jaar geleden gewoon willen verder zetten? Zou Syrië misschien het zoveelste (37ste ?) land zijn dat door VS-NAVO onderworpen moet worden? Zou het kunnen dat dit ene doel telkens met andere, aangepaste middelen wordt nagestreefd: door een militaire invasie, door het omverwerpen van de regering en het aanstellen van een marionet, door de coalitie van Syrië-Hezbollah-Rusland-Iran zo veel mogelijk tegen te werken en er zeker niet mee mee te wreken, door de oorlog en de vernielingen zo lang mogelijk te laten voortduren en zelfs door vredesgesprekken voor te zitten en telkens te laten mislukken?
    En waar zou die volkomen eensgezinde blindheid van de hele Atlantische pers vandaan komen? Zou het misschien kunnen dat ze geheel gedomineerd wordt om deze belangen te steunen, zoals een journalist van de Frankfurter Allgemeine, een van de grootste Duitse dagbladen uitvoerig getuigt (ULFKOTTE Udo, Gekaufte Journalisten: Wie Politiker, Geheimdienste und Hochfinanz Deutschlands Massamedia lenken, Kopp Verlag, 2014.)? Hij beschrijft hoe hij er zelf aan moest meewerken om zijn baan niet te verliezen.
    Het Syrische volk weet heel goed wat het al meer dan vijf jaar meemaakt en kent zijn moordenaars en zijn beschermers maar al te goed. In heel Syrië zie je nu op auto’s, vlaggen en gebouwen de twee foto’s van Assad en Poetin. De ervaring van het Syrische volk is precies het tegendeel van de gefabriceerde leugens die dagelijks gebeiteld worden in de openbare opinie van het westen. Deze tragische werkelijkheid heeft het volk tevens in een onwrikbare overtuiging verenigd: zij willen als één familie stand houden tegen de leugen die hen uitmoordt en verwoest. Paus Franciscus zegt het nu in een video-boodschap “Vrede is mogelijk in Syrië” aldus: “Terwijl het volk lijdt, worden ongelooflijke bedragen besteed aan wapens voor strijders. En sommige landen die wapens leveren, zitten dan ook nog aan tafel om over vrede te spreken. Hoe kun je geloven in iemand die u met zijn rechterhand streelt en u met zijn linkerhand slaat?” (Zenit, 5 juli 2016).
    Aan welke kant sta jij? Blijf je neutraal en wil je zogenaamd geen politiek standpunt innemen, dan laat je de leugen en de moordenaars vrij hun gang gaan. Dan kunnen mogelijk na een tijd de laatste christenen uit het Midden Oosten als martelaars vereerd worden. En in een grootse viering zal de Amerikaanse pijplijn in Syrië ingehuldigd worden als een hoogtepunt en beslissende bijdrage aan de wereldeconomie. Steun je de waarheid en de waardigheid van mensen, dan sta je aan de kant van de onschuldige slachtoffers. Uw houding betekent wel leven of dood voor velen.
    Epiloog
    Nadat Jezus de 72 leerlingen uitgezonden heeft om als weerloze schapen temidden van wolven het Rijk Gods te verkondigen, mensen te genezen en duivelse machten uit te drijven, zegt Hij: “Ik zag de satan als een bliksemstraal uit de heme vallen” (Lucas 10, 18). Hiermee voorziet en voorspelt Hij dat de satanische macht eens definitief zal gebroken worden. Satan is de aartsleugenaar en de aartsmoordenaar, die op dit ogeblik nog vrij spel lijkt te hebben en veel handlangers telt. Dit duivels rijk zal eens instorten om plaats te maken voor waarheid en gerechtigheid. Laten we ons daarop voorbereiden. Kom, Heer Jezus. Uw Rijk kome.

    P. Daniel

    08-07-2016 om 22:18 geschreven door Gust Adriaensen


    06-07-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Videoboodschap paus

    Bekijk de videoboodschap van paus Franciscus voor de maand juli. Klik op onderstaande link.

    Bijlagen:
    https://youtu.be/AMlnMaDMNvs   

    06-07-2016 om 18:13 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De rangorde der waarden

    Jaarlijks spendeert de Belg 1,3 miljoen euro aan hondenbrokken en kattenvoer uit blik.

    Dat is meer dan wat besteed wordt aan de gezinsmaaltijd.

    06-07-2016 om 09:26 geschreven door Gust Adriaensen


    05-07-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Foei Rik!
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Op de federale regeringstafel ligt een voorstel van minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open VLD) om de artsenquota te wijzigen in het voordeel van de Franstaligen. De historische verhouding 60/40 zou bijgestuurd worden tot 56,5/43,50.

    In De Standaard reageert Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, daar furieus én populistisch tegen. ‘Geen eerlijke verdeling artsenquota? Splits dan de sociale zekerheid’, schreeuwt Rik uit. En hij voegt eraan toe: ‘Ik weet dat de gevolgen op sommige vlakken dramatisch zijn, maar nog liever de sociale zekerheid splitsen dan zwichten voor de sluwe spelletjes van Marcourt PS) die moedwillig een groot onevenwicht creëren.’

    Om te beginnen doet deze toevoeging wel erg de wenkbrauwen fronsen. Een splitsing van de sociale zekerheid zal inderdaad zware gevolgen hebben voor de zwaksten van onze samenleving. Zij tast de fundamenten aan van ons sociaal zekerheidsmodel: de solidariteit. Die solidariteit opzijschuiven om die verfoeide PS’er een hak te zetten, het is toch wel heel erg van de pot gerukt en gewoonweg verbijsterend dat te moeten horen uit de mond van een katholieke rector van een katholieke universiteit.

    Overigens, waarop steunt Torfs zich om de voorgestelde bijsturing ‘oneerlijk’ te noemen? En waarom richt hij zich uitsluitend tegen de Franstalige partijen MR en PS? Het voorstel komt van Open VLD-minister Maggie De Block en merkwaardig genoeg, de minister en haar partij blijven buiten schot.

    Bovendien heeft de minister dat voorstel niet zomaar vlug, vlug uit haar duim gezogen. Zij volgt het advies van de paritair samengestelde planningscommissie waarin 10 van de 12 aanwezigen groen licht gaven. Een aantal Nederlandstaligen is dus ook voorstander van de wijziging, onder wie professor huisartsgeneeskunde Jan De Maeseneer van de Universiteit Gent.

    Conclusie: Torfs, ook al heeft hij geen politiek mandaat meer, mengt zich rechtstreeks in de politieke besluitvorming. Hij vernedert de planningscommissie door haar advies van nul en generlei waarde te achten. Hij speelt in de splitsingskaart van vooral de N-VA. Op een populistische manier pookt hij de aversie van nogal wat Nederlandstaligen tegen de Franstaligen op.

    En de uiteindelijke en cruciale vraag is: wat is Torfs’ bedoeling? Waarom zet hij collega’s academici van de planningscommissie voor schut? Het antwoord waarvan ik overtuigd ben dat het heel dicht bij de waarheid zit, is het volgende: Torfs heeft laten uitvlooien dat de voorgestelde wijziging van de artsenquota op termijn nadelig zou kunnen zijn voor de faculteit geneeskunde van zijn eigen Katholieke Universiteit van Leuven.

    Het is niet de eerste keer dat ik moet zeggen: ‘Foei Rik!’

    05-07-2016 om 19:19 geschreven door Gust Adriaensen


    04-07-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Preekstoel in Herentals

    De Preekstoel

    Bisdom Antwerpen

    05-07-2016 tot 30-08-2016

    Sint-Waldetrudiskerk

    Herentals

    Tijdens de zomermaanden organiseert Heilige Huisjes dit jaar voor de achtste maal “De Preekstoel”. Elke dinsdag van juli en augustus komt een gast van op de preekstoel van de Sint-Waldetrudiskerk vertellen wat het voor hem of haar betekent om Christelijk gelovig te zijn. De organisatoren streven hierbij naar een zo breed mogelijke selectie van sprekers, waarbij zowel mannen als vrouwen, ouderen en jongeren en mensen met uiteenlopende achtergronden en bezigheden aan bod komen. Dit leidt vaak tot erg persoonlijke getuigenissen, de ene keer creatief en gedurfd, een andere keer eerder bezinnend en bespiegelend of juist erg actueel en uit het leven gegrepen.

    Ook dit jaar zijn de organisatoren er weer in geslaagd om een boeiende en verscheiden mix van spre­kers te engageren. Naar aanleiding van het heilig jaar van de barmhartigheid werd hierbij speciaal - maar niet exclusief - gezocht naar personen die in hun job en hun verschillende engagementen één van de (lichamelijke of geestelijke) werken van barmhartigheid in het bijzonder gestalte geven.

    De spreker begint zijn verhaal om 20:00 uur, maar wie een half uurtje vroeger komt, kan reeds vanaf 19:30 genieten van de muziek gespeeld op het orgel van de Sint-Waldetrudiskerk. Na de getuigenis, die maximaal een half uur duurt, worden alle aanwezigen uitgenodigd in de tuin van de Dekenij om daar samen met de spreker bij pot en pint nog wat na te kaarten.

    De Preekstoel gaat door elke dinsdag van juli en augustus om 20:00 uur in de Sint-Waldetrudiskerk te Herentals.
    De toegang is gratis. Meer info op www.heiligehuisjes.be

    En wat betekent het voor u …

    59 sprekers hebben in de loop van de voorbije 7 jaren op de preekstoel gestaan en elk van hen heeft op een heel persoonlijke manier een antwoord gegeven op steeds dezelfde vraag: “Wat betekent het voor jou als je zegt: ik ben christelijk gelovig?”. Na afloop verklaarden de sprekers vaak dat het een moeilijke opgave was geweest, maar dat het hen ook veel deugd had gedaan om over de vraag na te denken en hun antwoord te formuleren. Heilige Huisjes wil iedereen nu uitdagen om deze oefening eens te maken en een eigen antwoord te formuleren op deze vraag, niet in maximum 30 minuten, maar in maximum 300 karakters. Op de website http://getuigenis.heiligehuisjes.be wordt u uitgenodigd om uw antwoord te formuleren en met anderen te delen

    Bijlagen:
    http://getuigenis.heiligehuisjes.be    

    04-07-2016 om 18:55 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vergelijken

    Twee berichtjes uit de krant van 4 juli:

    -De Rode Duivels verdienden elk 361.900 euro aan het EK-tornooi.

    -Als Wilmots op de keien wordt gezet, kost dat de Voetbalbond één miljoen euro.

    Gelieve te vergelijken met de besparingen die de regering en de bedrijfswereld opleggen aan gezinnen en werknemers.

    Gelieve ook kennis te nemen van het aantal mensen dat onder de armoedegrens moet leven.

    Vergelijk de collectieve afkeuring door politici en media van protestacties tegen besparingen en uitholling van de sociale rechten, met de stilzwijgende goedkeuring door diezelfde politici en media van de scabreus gigantische vergoedingen van 'onze Rode Duivels'.

    04-07-2016 om 10:14 geschreven door Gust Adriaensen


    03-07-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Elie Wiesel overleden
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    'Geen enkele mens is illegaal' (uit zijn rede bij de aanvaarding van de Nobelprijs)

    Wiesel kreeg de Nobelprijs voor de Vrede voor zijn inzet om de gruwel van de Holocaust te herdenken. Hij stierf zaterdag op 87-jarige leeftijd.

    Wiesel werd in 1928 in Roemenië geboren. Toen hij 15 jaar was, werd hij met zijn familie gedeporteerd. Hij overleefde de concentratiekampen Auschwitz en Buchenwald. Hij schreef over zijn oorlogservaringen in tientallen boeken, onder meer de bekende trilogie Nacht - Dageraad - Dag. Wiesel liet zich ook opmerken als mensenrechtenactivist. In 1986 kreeg hij de Nobelprijs voor de Vrede.

    (Kerknet)

    Bijlagen:
    https://youtu.be/0fMiFlqcnsA   

    03-07-2016 om 16:48 geschreven door Gust Adriaensen


    02-07-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Katholiek Nieuwsblad in gesprek met pater Daniël Maes

    In het Nederlandse tijdschrift Katholiek Nieuwsblad van 10 juni verscheen een artikel over het werk van pater Daniël Maes in Syrië.

    Bijlagen:
    Maes1.pdf (982.3 KB)   
    Maes2.pdf (256.3 KB)   

    02-07-2016 om 19:43 geschreven door Gust Adriaensen


    01-07-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/26
    Vrijdag 1 juli 2016

    Uit het leven gegrepen

    Zondag is normaal een vrije dag. Deze keer is er weer iets onverwachts. Abouna Georges kan niet komen voor de bijzantijnse eucharistie, omdat er een begroeting voorzien is van de familie van een overledene. En vermits die familie ook nauw met het klooster verbonden is, zou het wenselijk zijn dat we met de fraters even komen groeten. En alles gebeurt in het complex dat rond de kerk gebouwd is. Van even groeten en vertrekken is echter geen sprake. Voortdurend komen mannen in en uit. Vrouwen zijn er niet te zien, die zitten in een andere zaal. We maken ook kennis met de commandant van de legereenheid die nu verantwoordelijk is voor Palmyra. Hij is een broer van de overledene. We nemen de kans om hem te feliciteren en aan te moedigen. Terwijl er gemoedelijk wordt gekeuveld, beginnen in het tweede deel van dezelfde zaal enkelen alles in gereedheid te brengen voor de maaltijd. We worden uitgenodigd om een korte gebedsdienst te houden en aan tafel te gaan. We kunnen onmogelijk op tijd thuis zijn voor de eucharistie en die wordt dan ’s avonds gevierd. Nu we toch op stap zijn gaan we nog langs een huis van de Rode Halve Maan, waar allerlei cursussen worden gegeven. Het is er een gezellige drukte. Vandaar nog even naar het eigenlijke centrum van de Rode Halve Maan. Overal kom je dezelfde bekende en vriendelijke mensen tegen, moslims en christenen die samen werken in de vele vormen van hulpverlening. En het geheel wordt geleid door het gezin dat tot onze gemeenschap behoort en dat ons nu ook naar Qâra heeft gebracht.
    Een van onze werkmannen probeert strikt de ramadan te volgen. Hij staat om 2 uur op om dan zoveel mogelijk water te drinken en zal pas om 20.00 u eten. We hebben nog andere goede (moslim)werklieden. Drie zijn er in de nieuwbouw herstellingen aan het uitvoeren. Een van hen heeft per ongeluk dezelfde naam als een van de ergste terroristen en zo vloog hij in Damascus achter de tralies. Moeder Agnes-Mariam kon de politiediensten gelukkig overtuigen dat ze de verkeerde te pakken hadden en maandag was de man weer terug. Deze drie zijn vrome moslims maar een hele dag werken in extreem hoge temperaturen zonder drinken, dat zien zij niet zitten. We geven hen groot gelijk. Het zal deze keer ook de allermoeilijkste ramadan zijn, vermits deze in volle zomer valt. En zo nodigden ze ons uit een tas thee te komen drinken met hen, zittend op de grond in de nieuwbouw. Voor mij wordt een betonblok voorzien, daar moet ik op zitten. Een klein gasvuurtje, aangesloten op een gasfles, een pikzwart moortje en enkele plastiekbekertjes maken deze thee-pauze tot een feest. Op donderdagavond werd kampvuur gehouden op het terrein, voor iedereen: thee met maiskolven in het vuur gebraden. Vrijdag was het begrafenis van de vader van abouna Georges, overleden op 69 j leeftijd. Hij was blijkbaar een heel goed man die niets dan vrienden had. Het was een lange dienst in de kerk te Qara in aanwezigheid van een tiental priesters van omringende parochies. Lange gebeden, zegeningen en lezingen maar geen eucharistie. Daarna gaan de vrouwen de familie condoleren terwijl de mannen het lichaam bijzetten in een grote kelder op de begraafplaats aan de andere kant van de snelweg. De overledene ligt in een grote doos in een donker bruine kist. Het deksel ligt los op de kist en die voor iedere overledenen gebruikt wordt. In de zaal naast de kerk is er een maaltijd voorzien, die door vele vrijwilligers wordt klaar gemaakt. Het verloopt allemaal heel eenvouwdig en erg vlot. Met de priesters hadden we achteraf nog een goed gesprek, waaruit nogmaals bleek dat er in ons bisdom toch ook wel een en ander moet verbeteren.

    In de schaduw van de profeet Elia

    Qaa (Libanon) is een christelijk dorpje, in vogelvlucht 15 km hier vandaan, aan de andere kant van het Libanongebergte in de Bekaa-vallei. Vorig jaar bezochten we het dorpje, kregen een verfrissing aangeboden in een café en bezochten de kerk in aanbouw. Voor de kerk staat een grote en fiere profeet Elias met het zwaard in zijn handen. Daar waren vorige maandag zeven zelfmoordterroristen actief met zeven doden als gevolg. Nadat de eerste zich had opgeblazen begonnen de mensen de gewonden te verzorgen en blies de tweede zich op. Het was de bedoeling op die wijze verder te doen. Gelukkig, de vijf anderen kregen zichzelf maar niet opgeblazen en toen ze zich onverrichterzake wilden terugtrekken werkte het spel wel, alleen voor henzelf. (Ondertussen is er een aanslag op de luchthaven van Istamboel: 42 doden en 239 gewonden)
    Ieder jaar bij het begin van het toerristisch seizoen zorgen zionisten voor spectaculaire aanslagen in het mooie Libanon om het toerisme in deze mooie streek te kelderen. Nu zegggen de christenen dat ze beschermd werden door de schaduw van het kruis. Omdat we het grote beeld van Elias voor ogen hebben, schrijven we de bescherming graag toe aan zijn tussenkomst. Bovendien werden nog eens een aantal terroristen aangehouden die aanslagen wilden plegen in Libanon, vooral tegen christenen.

    Brexit: naar een andere, nieuwe wereldorde

    Herhaaldelijk schreven we dat in Syrië de overgang plaats vindt van een unipolaire naar een multipolaire wereld, helaas ten koste van onnoemelijk leed. De tijd dat Washington de rest van de wereld louter met brute militaire macht aan zich genadeloos onderwerpt, is (bijna) voorbij. Zelfs wanneer de Amerikaanse presidentskandidate, die ten volle haar bijnaam madame Hypocrite Killery verdient, de verkiezingen zou winnen en een onmiddellijke en totale vernietiging van Syrië beveelt, (natuurlijk onder een mooie slogan van de “eindoplossing” of zo iets) zal zij de weerstand van het Syrische volk en zijn soevereiniteit niet kunnen breken. Haar uitgelekte mail van 31 december 2012 vermeldt duidelijk dat het uitmoorden van de familie van Bashar al-Assad en de . vernietiging van Syrië de beste wijze is om Israël te helpen! Ook de Amerikaanse senator John McCain, de huisprelaat van Daesh, die hen nu nog veel zwaardere vernietigingswapens wil geven, kan nog meer dood en vernieling zaaien, maar de ondergang van de krankzinnige westerse “nieuwe wereldorde” niet beletten. Brexit is niets minder dan een protest tegen een dictatuur waarmee Washington de huidige wereld verwoest, het begin van de instorting van een imperium.
    Donderdag 23 juni 2016 hielden de Britten een referendum over de vraag of de UK lid moet blijven van de EU. De opkomst bedroeg 72,2 %; 17, 4 miljoen Britten stemden tegen en 16, 1 miljoen voor, dit is 51, 9 % tegen en 48, 1 % voor. De uitslag toont een grondige verdeeldheid maar uiteindelijk heeft het kamp dat vecht voor de vrijheid toch gewonnen. De heersende politieke klasse slingerde haar banvloeken over de wereld uit. Vooral de geldmannetjes in hun tolhuis wezen op de neergang van hun beurzen, een catastrofe voor de economie, de handel en zelfs voor de democratie (sic!). Anderen beweren met veel meer overtuiging precies het tegendeel. Engeland krijgt zijn geld terug, kan zelf beslissen, eigen wetten maken, eigen gerechtshoven hebben het laatste woord en hoeven geen van buiten af opgelegde wetten te aanvaarden enzovoort... En Engeland hoeft niet meer te knielen voor vijf vreemde presidenten: Donbald Tusk (Europ. Raad), Jean Claude Juncker (Europ. Commissie), Martin Schulz (Europ. Parlement), Mario Draghi (centr. Europ. Bank), Jeroen Dijsselbloem (Euro). De Servische filoloog Nedan Krstic zegt dat Brexit de overwinning is van alle vaderlandslievende Europeanen en voegt er bij dat de Europese Unie een constructie is om de afzonderlijke landen te vernietigen en uiteindelijk bedoeld om het christendom te vernietigen. En ze waren al flink op weg.
    Het Brits Europarlemtslid Nigel Farage, dat al 17 jaar ijvert voor deze Brexit, kreeg zowat alle Europese zwaargewichten over zich heen in een uiterst woelig debat, maar hij bleek meer inzicht in de situatie te hebben dan alle Europarlementsleden samen. De Britse Eurocommissaris (voor financiële diensten) Jonathan Hill, zag zich meteen al verplicht op te stappen. Witold Waszczykowaki, Poolse minister van buitenlandse zaken zegt dat nu heel de Europese commissie de conclusie moet trekken en ontslag nemen. Een aantal volkeren staat al te popelen om eveneens, tegen de heersende politiek in, hierover een referendum te houden: Fransen, Nederlanders, Denen, Vlamingen... Sebastian Tynkkijnen, leider van de Finse nationale partij zegt dat Finland een referendum nodig heeft in Brexit-stijl “om vrij te worden”. De bijna verkozen president van Oostenrijk, Norbert Höfer van de FPÖ zegt dat de EU iedere beslissing die de centralisatie vergroot nu moet weigeren, zoniet houdt ook Oostenrijk binnen het jaar een referendum en dat wordt dan een Auxit. Olafur Ragnar Grimsson, al 20 jaar de president van Ijsland, ziet een nieuwe kans voor Ijsland, Groenland, Noorwegen, de Faroer Eilanden en nu de UK om een driehoek te vormen en op vrije basis goede relaties aan te knopen met de EU en de VS, zonder hun slaaf te zijn.

    Van Brexit naar NAVO-exit

    Neen, met de Brexit valt de hemel niet op ons hoofd. Het is wel een protest tegen de steeds verder gaande ondermijning van de soevereiniteit van de Europese landen door Brusselse technocraten. Het is een protest tegen een “nieuwe wereldorde” die de rijkdom van de afzonderlijke landen wil uitwissen om hen slaaf te maken van schimmige leiders die wetten opleggen tegen de wil van de volkeren zelf. Hiermee wordt een rampzalige utopie afgewezen, een vernietigend oeverloos multiculturalisme, dat volken tot één vormloze massa wil maken om hen te kneden naar de grillen van enkelen. Washington en de NAVO, die niet begrijpen wat er werkelijk gaande is, zullen er alles aan doen om deze Brexit te beperken. Zij zijn even blind als de communistische leiders van de voormalige Sovjet-Unie, die ook niet begrepen dat hun schip aan het zinken was. Daarom willen ze de NAVO militair nu nog sterker maken. Het zal niet helpen. We verwachten dat de evolutie zal verder gaan, waarbij ook deze eigenlijke Amerikaans-Europese terroristenorganisatie niet gespaard zal worden: NO NATO, NO GUERRA! Hierover zal trouwens weer een volgend congres gehouden worden van 8-10 juli 2016 in Warschau (www.no-to-nato.org). Bepaade Britse legereenheden schijnen massaal gestemd te hebben voor een Brexit. Zij hebben begrepen dat het Washington is dat hen langs Brussel de oorlog in jaagt, tegen hun eigen wil in. Van een vriend kreeg ik een ingewikkelde tabel die de spectaculaire groei van wapenindustrie in de VS in beeld brengt. Ik ken de afkortingen van de verschillende onderdelen niet maar ik zie goed hoe de lijnen naar boven schieten. Washington is nu op hysterische wijze de NAVO aan het opjutten om een oorlog te beginnen tegen Rusland, dat niemand aanvalt. Washington kan helaas niet leven met een zelfstandig en sterk Rusland en wil het daarom vernietigen. In plaats van samen te werken en tot beider welzijn vedragen af te sluiten, gedragen de westerse politici zich als kranzinnige apen die wild krijsen telkens wanneer ze aan de grens met Rusland (Polen, de Baltische staten...) weer klassieke én atoomwapens hebben kunnen installeren, nadat ze Europa al volgestouwd hebben met vernietiginswapens. Als Washington zijn waanzin kan doordrijven en de NAVO een oorlog laten beginnen tegen Rusland, wordt het geen WO III, maar het einde van de mensheid (met uitzondering van enkele zatte Zwitserse boerkens, omdat zij verplicht een atoomschuilkelder hebben die, zoals ik zelf kon vaststellen, gebruikt wordt als opslagplaats voor voedsel en sterke drank!)
    Tenslotte zijn de VS in feite niet meer de grootste economische wereldmacht en misschien zelfs niet meer – ondanks hun overweldigend vernietigingskapitaal over heel de wereld - de eerste militaire wereldmacht. Zij zullen hun wereldheerschappij niet meer kunnen volhouden. Hun wereldorde loopt, gelukkig, ten einde. En dat is in feite de betekenis van Brexit.

    Er is hoop

    De leiders van de communistische partij van de voormalige Sovjet-Unie hadden de val van de Berlijnse muur in november 1989 niet zien aankomen. Paus Johannes Paulus II wel. In december 1991 volgde de ontbinding van de URSS en daarna van het Comecon en het Warschau Pakt. Hierna kwamen dramatische jaren voordat Rusland kon herrijzen op de fundamenten van zijn orthodox christelijk geloof en zijn gezonde vaderlandsliefde. Het westen doet er alles aan om het land te ontwrichten en zijn eigen morele verwording aan de Russen op te dringen. Rusland en China blijven echter onafhankelijk en zijn nu de grootmachten die in staat zijn om de wereld terug te brengen naar het oorspronkelijke handvest van de VN en de erkenning van het internationaal recht, in plaats van de huidige Amerikaanse wildgroei van de wet van de jungle.
    Zal de Britse economie eerst even door elkaar geschud worden? Best mogelijk. Ik had in de lagere school al nachtmerries over de rekenles, hoe zou ik mij nu over de economie van de Britten kunnen uitpreken? Ik verwacht echter dat het land uiteindelijk met groot voordeel zijn eigen weg zal gaan. Ze zouden al kunnen beginnen met afstand te nemen van de illegale sancties – een zoveelste door Washington opgelegde vorm van terrorisme - tegen Rusland en Syrië. Zo zouden wij dan eindelijk kansen krijgen om Syrische producten uit te voeren en de mensen hun kost te laten verdienen.
    De recente ontmoeting van Vladimir Poetin met zijn Chinese ambtsgenoot X Jinping wordt door sommigen beschouwd als de belangrijkste gebeurtenis voor de internationale politiek van de laatste 2O jaar. De VS en de NAVO matigen zich het recht aan om gelijk welk land op gelijk welke wijze aan zich te onderwerpen zonder enig respect voor de volkeren of het internationaal recht. Noemen we als laatste slachtoffers slechts: Syrië, Oekraïne, Venezuela, Bolivië, Equador, Brazilië, Argentinië. Vl. Poetin heeft vroeger de westerse journalisten al opgeroepen om de waarheid hierover te schrijven. In een filmpje van slechts enkele minuten kan hij u ook duidelijk maken wie er in deze wereld eigenlijk agressief is (https://www.youtube.com/watch?v=-KHCNk9BYy4; je bent niet de enige die zich hierover informeert, maar wellicht ongeveer de 4,5 miljoenste). Na de ontmoeting tussen Poetin en zijn Chinese ambtgenoot zegt Xi Jinping nu in een slotverklaring: “China en Rusland moeten op een vastberaden wijze de doelstellingen en principes van het UNO Handvest, de fundamentele normen van de internationale relaties, de stabiliteit en het strategisch evenwicht in de wereld, evenals het internationaal recht waarborgen”.

    De Shangai Cooperation Organisatie (SCO), opgericht in 1996, rond China en Rusland, met nog 4 andere leden: Kazachstan, Kirgyzië, Tadjikistan en Oesbekistan (+ 5 waarnemers, 3 gesprekspartners en 3 gasten in de wachtkamer), vergaderde zopas in Taskent, Oesbekistan. In hun slotverklaring van 26 juni 2016 eisen ze eensgezind dat de soevereiniteit, territoriale integriteit en stabiliteit van Syrië gewaarborgd wordt en dat er geen andere politieke oplossing is die het Syrische volk de garantie geeft zijn eigen toekomst te kunnen bepalen. Verder wordt gesteld dat de crisis in het Midden-Oosten en Noord Afrika moet worden opgelost, volgens de princiepen van het UNO Handvest en het internationaal recht. Ziedaar een internationale politiek, die waardering verdient. Daartegen gedragen onze westerse politici zich als holbewoners die menen anderen te mogen vermorzelen omdat hun knots groter is. Wat onze Belgische politici beslissen omtrent de 6 F 16, is zo iets als Syrische gevechtsvliegtuigen die ongewenst Brussel zouden komen bombarderen “om het Belgische volk te dienen”! We gaan hopelijk vlug naar een nieuwe en andere wereldorde. Brexit, Nato-exit, Washingtonexit, Brusselexit, een EU met Rusland en zonder Turkije of de VS, maar met goede relaties met alle landen en uiteindelijk naar een “Soeria Resurrexit”!
    Twee millennia geleden gaf Jezus aan zijn leerlingen een zeer praktische wijsheid mee: “Maar zoekt eerst het Koninkrijk en zijn gerechtigheid, dan zal dat alles u erbij gegeven worden” (Matteus 6, 36). Een prachtige agenda voor de komende NAVO-top. Ze kan miljarden uitsparen en miljoenen mensen welvaart geven. Een meer uitgewerkte agenda zou kunnen zijn: het “Onze Vader” met de nadruk op “Uw Rijk kome” en “Uw Wil geschiedde”. Daar wordt ook iedereen beter van.

    P. Daniel

    01-07-2016 om 18:43 geschreven door Gust Adriaensen


    30-06-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verantwoord?

    Hoe kunnen de VRT en andere zenders het verantwoorden dat bij de voetbalsuccessen van de Belgen, telkens opnieuw minutenlang wordt ingezoomd op hossende, brullende, zuipende, zatte supporters? En dat daarbij een sympathiserende, ophemelende stijl wordt gehanteerd?

    Wordt op die manier niet elke anti-alcoholcampagne vakkundig om zeep geholpen? En bij kinderen en jongeren de overtuiging gewekt en versterkt dat feestvreugde gepaard MOET gaan met sloten bier?

    30-06-2016 om 10:34 geschreven door Gust Adriaensen


    28-06-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Rampspoed over het fiere Albion

    Nadat Engeland, in tegenstelling tot Schotland en Noord-Ierland koos voor een Brexit, wordt het nu ook uit het EK-voetbal gekegeld door voetbaldwerg IJsland.

    Belabberd, belabberd, belabberd...

    28-06-2016 om 07:20 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De cumuls van de politici

    Benieuwd naar de cumuls, de betaalde en onbetaalde mandaten van de parlementsleden, burgemeesters en schepenen?

    Ga naar www.cumuleo.be. Opgelet! Grasduinen in deze rijk gevulde site kan niet alleen prettig zijn maar ook zorgen voor heel wat ergernis.

    Bijlagen:
    http://www.cumuleo.be   

    28-06-2016 om 07:11 geschreven door Gust Adriaensen


    25-06-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/25
    Vrijdag 24 juni 2016

    Oogsttijd

    Water geven, vruchten plukken en groenten oogsten zijn nu de grote werkzaamheden op het terrein. Het is overdag flink boven de dertig graden warm en ’s avonds hebben de bomen, groenten en kruiden veel water nodig. Terwijl België verzuipt, snakt de woestijn hier naar water. Hiervoor zijn we echter grotendeels afhankelijk van de elektriciteit die het water uit grote diepte naar boven moet pompen. En dit water is tussen lauw en heet, het is echt warm. De kersen van een dertigtal bomen waren vrij vlug geplukt. Abrikozenbomen zijn er echter ongeveer driemaal zo veel en bovendien worden ze niet allemaal tegelijk geplukt. Sommige geel-rode abrikozen zijn overrijp en anderen mogen nog wat zon krijgen. Tegelijk worden in de keuken lange rijen potten met confituur gevuld. Het ruikt er heerlijk als je in de buurt komt. Bij de maaltijden worden in deze periode vele abrikozen gegeten. Als groenten zijn het vooral de courgetten, die ook overvloedig voorradig zijn. De grote voorraad knoflook is al geoogst en ligt in trossen te drogen, klaar om later opgehangen te worden. Hier wordt knoflook heel ruim gebruikt. De fraters werken tegelijk verder in de nieuwbouw om kamers te schilderen, deuren te hangen en een bepaalde gang af te sluiten en bewoonbaar te maken. Ja, het zijn lange en drukke werkdagen, waarbij Eucharistie en gebedstijden het rimte aangeven. Er was enige onderbreking op de morgen dat die Belgische mevrouw, na een maand verblijf bij ons, blij en voldaan weer naar huis vertrok. Een andere onderbreking is er wanneer een grote hoeveelheid hulpgoederen moet klaar gemaakt worden en natuurlijk de donderdagnamiddag en –avond, wanneer de gehandicapten van Qâra zich bij/met ons komen amuseren.

    Uit parochieleven van Qâra

    Een van de vrijwilligers van de hulpverlening, een ingenieur, verloofd met een christelijk meisje uit het dorp, had lang geleden al gevraagd om hen voor te bereiden op een christelijk huwelijk. We hebben samen met de fraters en hen meerdere leerrijke en bijzonder aangename avonden doorgebracht. Ze hadden besloten niet weg te trekken, zoals zo velen doen, maar in Qara te blijven wonen, wat wij maar al te graag toejuichen. En nu gingen ze trouwen. De plechtigheid vond plaats in de St. Michielskerk van Qâra, geleid door de vicaris generaal van Yabroed, abouna Georges en mij. De huwelijksinzegening is hier een aparte liturgie en zonder eucharistie. Heel de kerk is met bloemen versierd en de middengang met een wit doek afgesloten, dat door de trouwers wordt losgemaakt. Er is een apart altaar in de kerk voorzien met daarop een evangelieboek, een beker wijn en twee kronen. Na de inleidende gebeden en de huwelijkstoestemming, worden de trouwers gekroond, ze krijgen de beker wijn aangereikt en worden in processie driemaal rond dit altaar geleid. Zij zijn nu als het ware hersteld in hun koninlijke waardigheid, die ze verloren na de zondeval in het paradijs. Daarna worden op de binnenkoer voor de kerk de felicitaties in ontvangst genomen waarop enige zoetigheid wordt uitgedeeld. Het echtpaar en de familie trekken naar hun huis en komen tegen de avond terug naar de binnenkoer van de kerk voor het avondfeest. Heel de koer is vol met tafels voor ongeveer een 150 personen, zowat de helft van de hele parochie. Er is rijst, kip, gebak en arabische zoetigheden. Het echtpaar zit vooraan in een versierde zetel en maakt enkele keren een rondgang langs de tafels. Uiteindelijk gooit de bruid haar bloementuil over haar hoofd naar achter, waar zich een groep jongeren bevindt, die deze bloemen tracht op te vangen.
    De vicaris begon de huwelijksviering met de eenvoudige maar duidelijke opmerking: “Als dit mijn kerk was, dan zou ik de helft van de vrouwen naar huis sturen”! Vroeger waren de vrouwen blijkbaar gekleed met een zwarte sluier en nu zie je nog enkele oudere vrouwen op die wijze. De overgrote meerderheid heeft zich echter zo uitdagend mogelijk uitgedost, bijzonder kort van stof. Als aan de meisjes die het meest bij ons komen dan gevraagd wordt of zij dat aanvaardbaar vinden, geven ze zelf ook wel toe dat het eigenlijk in de kerk niet past. Bovendien is dit nu een goede reden om geen aanstoot te geven aan de moslims, die ook in de dienst aanwezig zijn. En dan was er nog die jongen die zijn haar opvallend geverfd had en ongeveer gekleed liep als een meisje. Hij studeerde voor arts en was al halverwege. Toen hem gevraagd werd of hij christen is antwoordde hij: “Ik ben druus, maar zou wel graag christen worden”. En waarom hij zich zo gedroeg en kleedde? Omdat het de mode was in bepaalde middens. Ook hem konden we duidelijk maken dat zo iets helemaal niet past, niet verenigbaar is met een christelijk leven en dat persoonlijke inzet heel wat creatiever kan zijn. Eigenaardig genoeg, ook deze man gaf het uiteindelijk volmondig toe. We hebben hem nog op het hart gedrukt om in Syrië te blijven als hij afgestudeerd is en niet weg te trekken.
    Zondagmorgen even alarm. Abouna Georges laat weten dat hij erg ziek is en vraagt of ik om 9.00 u de eucharistie voor de parochie wil vieren. Met de hulp van de fraters hebben we dit zo goed mogelijk op onze wijze volbracht. Leken hebben alle lezingen in keurig Arabisch voorgedragen of gezongen. Na de eucharistie was er nog een ontmoeting met de moeders, wiens man door terroristen werd gedood. Ze worden hier als de vrouwen en de moeders van de “martelaren” aangesproken en geëerd. Een andere vrouw, wiens twee zonen nog steeds gekidnapt zijn, wilde ons thee en gebak aanbieden. Onder haar gastvrijheid en vriendelijkheid, blijft ze moedig de pijn om haar verdwenen kinderen dragen. Daarna waren we nog ruimschoots op tijd om ’s middags de plechtige zondagseucharistie te vieren in eigen gemeenschap.

    “De ene kolking roept de andere op” (psalm 42,8)

    Denk niet dat we een rustig en gezellig leventje leiden, ver van alle miserie verwijderd. Al is ons leven boeiend en hoopvol, dagelijks dragen we de grote zorgen van het land en van de Kerk met ons mee. De ellende van de onrechtvaardige oorlog tegen Syrië brengt steeds nieuwe miserie mee. De grootste materiele zorg voor Syrië ligt nu in het feit dat er nagenoeg geen werk is en als er iets opgezet wordt, is het heel moeilijk om een afzetmarkt te vinden. De sancties maken het heel moeilijk en bijna onmogelijk om hetgeen gemaakt, gewonnen, geproduceerd wordt op een gewone wijze buiten te kunnen verkopen. Ook vroeger bracht het land veel meer voedsel voort dan het zelf nodig had en zo kon er worden uitgevoerd. De Syrische producten waren bekend en gegeerd tot in Zweden en tot in de golfstaten toe. Dit gold voor graan, landbouwproducten, textiel... Nu heeft de westerse huichelachtige en criminele houding er voor gezorgd dat een dergelijke uitvoer langs alle kanten gebokkeerd wordt. De kersen en abricozen uit deze streek zijn topkwaliteit en zouden in het buitenland goed verkocht kunnen worden waardoor vele families hun kost konden verdienen. In plaats van het volk te helpen wordt het welbewust door de “internationale gemeenschap” nog gewurgd.
    Ook op kerkelijk gebied zijn er ernstige problemen. Deze week had van 15-20 juni in Aïn Trez (Libanon) de jaarlijkse synode van de grieks-melchitische (katholieke) kerk moeten plaats vinden als een broederlijke samenkomst van kerkleiders, die eensgezind de problemen aanpakken onder leiding van patriarch Gregorius III Laham. Er is echter nogal wat verschil van mening in verband met de aanpak. Anderzijds is dit dan weer een kans om eindelijk eens werk te maken van een echte eenheid. Het is zoals in een huwelijk. Soms krijgen ouders onenigheid onder elkaar omwille van moeilijkheden die van buiten af hun gezin teisteren. Dit is dan een gelegenheid om juist in een grotere eensgezindheid te problemen aan te pakken.
    Deze week kregen we bezoek van de orthodoxe (gehuwde) pastoor van Deir Ateih met een zestigtal parochianen. Het was een heel hartelijke ontmoeting, waarbij hij er op aandrong om ook hen eens te komen bezoeken. Katholieken hebben in Syrië beslist wat te leren van de orthodoxen.

    De maat is vol!

    Eind september 2015 hebben de Russen de bedoelingen van hun militaire hulp in Syrië meteen duidelijk gemaakt: het evenwicht herstellen zodat Syrië een sterk uitgangspunt heeft om te onderhandelen over een politieke oplossing. Toen Poetin meende dat het Syrische leger sterk genoeg stond om het land geleidelijk te bevrijden, hebben de Russen zich gedeeltelijk teruggetrokken en heeft het Syrische leger inderdaad ook Palmyra kunnen innemen. Samen met de VS besloten de Russen vervolgens om een staakt-de-vijandelijkheden in te stellen en de Russen staakten zelf onmiddellijk hun luchtaanvallen. En hier begon de wrevel en de onenigheid met de Hezbollah en Iran. Zij waren immers vanaf het begin overtuigd dat de VS en hun bondgenoten helemaal geen staakt-de-vijandelijkheden zouden respecteren. De feiten hebben hen helaas gelijk gegeven. Zij gebruikten de rust om zich te reorganiseren. Saoedi-Arabië, de VS en vooral Turkije loodsten duizenden tonnen wapens en munitie samen met massa’s nieuwe terroristen Syrië binnen en begonnen dan een ware oorlog in het Noorden: Aleppo, Idlib, Lattaquie. Ondertussen lieten ze de “vredesonderhandelingen” mislukken. Dezelfde terroristengroepen en de landen die hen steunen, gaven uitgerekend Syrië en Rusland de schuld van het schenden van het bestand, wat de westerse media welwillend en kritiekloos slikten. Tegelijk vochten zogenaamd de VS met de Koerden tegen Daesh om een onafhankelijk Koerdistan in het Noorden voor te bereiden, met de goedkeuring van Saoedi-Arabië en de VS. Hierop luidden de Turken dan weer de alarmklok omdat zij op geen enkele wijze een onafhankelijk Koerdistan wensen. Voor Syrië is dit geen probleem. De Syrische president heeft steeds duidelijk gemaakt dat er geen sprake is van een opsplitsing van het land, dat Syrië één zal blijven en tot de laatste centrimeter bevrijd zal worden. Bij dit alles hebben de Russen steeds een rechtstreekse confrontatie met de VS, Israël en zelfs Turkije willen vermijden. Ze hebben moeten toegeven dat ze eens te meer door de VS en hun bondgenoten bedrogen werden. Nu is de maat vol. Het is meer dan duidelijk dat de VS en hun vrienden niet willen dat de oorlog in Syrië eindigt, ze willen ook niet dat de onderhandelingen tot een politieke oplossing leiden, ze willen de val van Syrië om een marionet aan te stellen die het land verplicht de belangen van Amerika te dienen en niet die van het volk. Dat was, is en blijft hun doelstelling, verborgen onder alle schone schijn. Daarvoor dienen ook de zogenaamde “gematigde” rebellen, die moorden en vernietgien zoals de anderen. Rusland blijft er op aandringen dat er dan een duidelijke scheiding gemaakt wordt tussen de gematigde rebellen en de Al Qaida groepen, maar hiervoor vraagt Amerika al maanden uitstel, omdat het zogenaamd zo moeilijk is onderscheid te maken. De ministers van landsverdediging van Iran, Rusland en Syrië hebben uiteindelijk in Teheran op 9 juni een topontmoeting gehouden om de violen .gelijk te stellen. Het ziet er naar uit dat zij opnieuw de strijd tegen alle terroristen in Syrië zullen hervatten. Het is hierbij helemaal niet zeker dat de troepen van de VS, Frankrijk, Duitsland en Turkije, (en onnozele Belgen?), die illegaal in Syrië aanwezig zijn, nu zullen gespaard worden. De Hezbollah zal hierbij opnieuw zijn centrale rol opnemen. We mogen verwachten dat de slag om Deir Ezzor zal beginnen, o.l.v. Ali Chamkhani, secretaris van de Hoge Iranese Veiligheidsraad, en we hopen dat de zuivering op gelijkaardige wijze zal gebeuren als destijds in Qousseir, Qalamoun en Zabadani. De huichelachtige oproep van John Kerry, die ongeduldig blijft uitzien naar het vertrek van de Syrische president, zal op de coalitie van Damascus, Moscou, Teheran en de Hezbollah geen enkele indruk meer maken.Terwijl ik dit schrijf heeft John Kerry nu opnieuw twee maanden uitstel gevraagd aan de Russen om een scheiding te kunnen maken tussen de gematigde rebellen en Al Qaida. En dit was de druppel die de Russische emmer deed overlopen. De Russen hebben meteen de Al Qaida basis Attanf, aan de Jordaanse grens gebombardeerd, waar in feite de Amerikaanse troepen zitten. Groot alarm. De Amerikanen waren totaal verrast. Vanuit de Amerikaanse basis in Qatar kwamen Amerikaanse vliegtuigen ter hulp, maar de Russen waren al vertrokken. Toen de Amerikaanse vliegtuigen onverrichterzake terugkeerden, kwamen de Russen weer om de basis verder te bombarderen (zoals de resoluties van de UNO Veiligheidsraad het ook vragen!) Trouw aan de open inzet van de Russen, heeft Gerasimov, hoofd van de Russische generale staf meegedeeld dat ze de basis van Attanf hebben gebombardeerd en er lakoniek bijgevoegd dat, als anderen (de VS!) na maanden nog niet het onderscheid kunnen maken tussen gematigde rebellen en Al Qaida, kunnen wij het ook niet! Donderdag heeft Rusland in de VN Veiligheidsraad een raadpleging georganiseerd over de situatie in Syrië. De Russische permanente vertegenwoordiger Vladimir Safronkov riep iedereen nogmaals op om de grove schendingen van Turkije met zijn blijvende toevloed van terroristen en wapens eindelijk eens te stoppen. En nu maar afwachten wat nieuws de VS, het westen en hun bondgenoten zullen uitvinden om hun laffe houding tegen het Syrische volk te blijven voeden.

    Een volksprotest tegen de vernietiging van de christelijke identiteit.

    De oude Europese adel is goed vertrouwd met de diplomatieke geplogendheden. De Duitse baron Norbert von Handel, procurator van de zeer katholieke orde van St. Joris, verbonden met het huis van Habsburg-Lotharingen (waarvan de oorsprong teruggaat tot 1308), schrijft een open brief aan “Madame Merkel” of Angie de Slang, en ziet deze keer geen enkele reden om aan dit lid van de Stasi, van de SED van het voormalige Oost-Duitsland en vrijmetselaar, enige eretitel of diplomatiek strikje toe te kennen. In veertien punten lanceert deze doctor in de rechten een vlijmscherpe aanval tegen haar en vraagt met welk recht zij Duitsland en Europa meent te mogen ruineren, islamiseren, destabiliseren en vooral hun christelijke identiteit vernietigen. Hij vraagt haar met welk recht zij de miljarden belastinggeld van de Europese burgers voor Griekenland onder de Duitse en Franse bankiers mag verdelen, de ondemocratische Turkse politiestaat ter wille mag zijn en tienduizenden Turken in Europa mag binnen halen en tenslotte Europa door het alomvattende handelsverdrag van het TTIP mag overleveren aan de grote industrieën en financiële belangen van Amerika. Hij kondigt aan dat de groeiende weerstand van steeds meer bewuste christenen haar en haar desastreuze politiek ten val zal brengen en dat zij de geschiedenis zal ingaan als de schimmige politica die ons werelddeel heeft verwoest. (Voor de hele uitleg: http://www.medias-presse.info/les-14-points-du-baron-van-handel-de-lordre-de-saint-georges-qui-vous-donne-ce-droit-mme-merkel/56451#3ZDDS7FfKOyR8IhD.99)

    We herinneren u...
    Aan de volgende mogelijkheden om te protesteren tegen de morele afbraak in ons eigen land:
    • Er is een mars voor het katholiek onderwijs op zaterdag 25 juni 2016 om 14.00 u, Frère-Orbansquare, Brussel (info: www.katholiekonderwijs.net)
    • Je kunt ook deelnemen aan een belangrijke schrijfactie tegen deze “vroegseksualisering van kinderen”. Hoe meer mensen protesteren met deze brief, hoe beter: http://tegenstroom.eu/schrijfactie-onderwijs/
    En ....laten we als christenen niet het voornaamste wapen vergeten, het gebed.

    P. Daniel

    25-06-2016 om 14:02 geschreven door Gust Adriaensen


    24-06-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Britse gepensioneerden aan de macht

    Als de Brexit de EU in een diepe crisis stort volgens nogal wat krantenkoppen, dan is dat minstens even erg het geval met Groot-Brittannië.

    Nog los van de ongetwijfeld langdurige en pijnlijke exit-procedures, de nu al voelbare financiële weerslag, zijn er vooral de scheuren in de Britse Unie die scherp aan het licht komen.

    Schotland en Noord-Ierland hebben massaal voor 'remain' gestemd . Zeker in Schotland krijgt het onafhankelijkheidsstreven nieuw, sterke impulsen. Het zou me niet verwonderen dat samen met de 'Brexit', ook Schotland de Britse Unie verlaat .

    Een andere kloof die aan het licht is gekomen en de toekomst van Groot-Brittannië bezwaart, is de generatiekloof. Een grote meerderheid van de jongere generaties koos voor de EU. De 'gepensioneerden' hebben ervoor gezorgd dat Groot-Brittannië de Europese Unie verlaat. Het land heeft dus tegen de jeugd gekozen. Een triestig, grijs en verengend toekomstbeeld!

    24-06-2016 om 14:29 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Twee maten en twee gewichten

    Stijn Oosterlynck, hoofddocent stadssociologie (UAntwerpen) en voorzitter van het Antwerpse Urban Studies Institute, schrijft naar aanleiding van de Optimakwestie: 'Het gaat over publiek-private partnerschappen en de weinig democratische en ondoorzichtige cultuur van besluitvorming die daarin groeit, ver weg van de democratische controle door gemeenteraden en netjes uit het zicht van burgers.' Inderdaad.

    Maar waarom wordt dezer dagen alleen Gent geviseerd? In alle steden, te beginnen met Antwerpen, tot in de kleinste gemeenten, zitten deze publiek-private partnerschappen in de lift. Het moet voor ervaren onderzoeksjournalisten en zeker ook voor de heer Oosterlynck, niet zo moeilijk zijn , om die partnerschappen, bv. in Antwerpen, eens goed tegen het democratische licht en de gemeenteraadscontrole te houden.

    Waarom wordt de Gentse burgemeester Termont nu zo gretig en bijna bloeddorstig bij de Optimazaak betrokken, ook al wordt hem niks ten laste gelegd? Het is, weer eens, niet zo moeilijk, om foto's en berichten op te duikelen over allerlei burgemeesters in het gezelschap van zwaar frauderende en  dictatoriale potentaten uit binnen- en buitenland.

    Politieke beschadigingsoperatie? Inderdaad.

    24-06-2016 om 14:10 geschreven door Gust Adriaensen


    22-06-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het morele dilemma van moraalfilosoof Vermeersch
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De grootste moraalfilosoof van Vlaanderen en van het Westelijk Halfrond, Etienne Vermeersch (82) doet via Het Nieuwsblad de wereld kond, dat hij onverbiddelijk was als hij studenten op spieken betrapte. Maar studentes die hun bovenbenen vol schreven, ontsnapten aan zijn toorn. 'Ik kon toch moeilijk vragen dat ze eens hun rok optrokken?'

    Hieruit moge blijken dat zelfs een zelfverklaarde superintellectueel als Vermeersch niet altijd goed weet waar in concrete situaties de morele prioriteiten liggen.

    Ook al kan in sommige conservatieve kringen begrip opgebracht worden voor het niet stellen van een vraag met een gênant en ontvlambaar karakter als: 'Mevrouw wil u uw dijen eens laten zien zodat ik in mijn functie als toezichthoudend professor kan controleren of uw dijen een onbeschreven blad vormen?', toch is daarmee de kous niet af en de morele kwestie niet opgelost.

    Want onze beroemde professor heeft overduidelijk de meisjesdijenfraude getolereerd en door de vingers gezien, terwijl hij onverbiddelijk de handpalm-, onderarm-, gsm-, papiertjes-, fluister-, gebaren- en onzichtbaar geschriftfraude afstrafte.

    Dit is meten met twee maten en gewichten. Dit is moreel hinkelen op twee benen. Dit is de dij sparen en de palm geselen.

    Hoe zal de grootste Vlaamse moraalfilosoof aller tijden het voor zichzelf, voor zijn collega's, voor intellectueel Vlaanderen en de rest van de wereld, en uiteindelijk voor God, die van hem en die van ons, ooit kunnen verantwoorden dat hij sommige studenten voor immer en altijd geblokkeerd heeft in hun verdere ontplooiing en carrière, omdat ze geen meisjesdijen ter beschikking hadden? En dat een aantal vrouwen, dankzij het door Vermeersch getolereerd frauduleus gebruik van hun ongetwijfeld welgevormde dijen, is kunnen doorstoten tot de top van onze samenleving, het misschien zelfs geschopt hebben tot rector van een of andere universiteit?

    Is Vermeersch moreel al in het reine met de ontegenzeggelijk seksueel gemotiveerde discriminatie die hij tijdens zijn professoraat naar eigen zeggen in het Nieuwsblad toepaste?

    Een uitgebreide verklaring en verantwoording van de éminence grise der moraalfilosofen dringt zich op! 

    22-06-2016 om 08:25 geschreven door Gust Adriaensen


    20-06-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De macht van Rik Torfs
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    In De Standaard van 20 juni uit Rik Torfs behartenswaardige meningen over macht en de relativiteit ervan, in het bijzonder aan de universiteiten.

    Maar denkt hij voldoende lang na over talenten die ontegensprekelijk deel uitmaken van zijn macht, ook aan de universiteit? Zijn schrijf- en spreekkwaliteiten, zijn ironie en soms zijn cynisme, zijn publieke optredens, hielpen hem de topjob aan de Katholieke Universiteit van Leuven te verwerven en maken van hem een machtige en geduchte tegenstander in het academische en publieke debat.

    Rik kan het ook in dit artikel niet laten: met veel omhaal schrijven dat het hij over bepaalde dingen niet wil hebben en ze op die manier toch scherp onder de aandacht brengen. Daaraan wijdt hij zelfs een kwart van zijn artikel.

    Torfs wil het niet hebben over het machtsmisbruik en de seksuele intimidatie aan de UGent. En zo brengt hij de schandalen opnieuw onder de aandacht. Hij reageert tegen degenen die 'Fernand Huts de grond inboren', maar hij noemt diens uitspraken 'dom en seksistisch'. Dat is pas een geslaagde boring!!

    Rik, Rik, Rik toch. Een sluwe Kempense vos verleert zijn streken niet.

    20-06-2016 om 09:38 geschreven door Gust Adriaensen


    19-06-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Junihaiku

    Junihaiku

    Juni is halfweg.
    De langste dag komt eraan.
    Weemoed vult mijn hart.

    19-06-2016 om 22:01 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/24
    Vrijdag 17 juni 2016
    Een leerrijke avond voor de “vrouwengilde” van Qâra
    Van de zowat 20.000 inwoners van ons dorp Qâra zijn er ongeveer 300 (katholieke) christenen en nog enkelen orthodox. Abouna Georges is de jonge dynamische pastoor die tijdens de meest dramatische ogenblikken bij zijn gelovigen is gebleven. Hij werd overvallen en bestolen en ontsnapte op het nippertje aan de dood. Zijn kerk, die door terroristen van binnen helemaal werd verwoest, heeft hij zelf met zijn parochianen helemaal hersteld. De kerk vormt een afgesloten geheel met enkele mooie ruimtes, geschikt voor catechese en samenkomsten. De gehuwde vrouwen zijn in twee groepen verdeeld, jongeren en ouderen. Het was voor de eerste groep dat de pastoor ons uitnodigde om een onderricht te geven over het christelijk huwelijk vanuit het Woord Gods en de leer van de Kerk. En zo stonden wij, twee fraters en ik, maandagavond voor een groepje van 12 jonge vrouwen, terwijl enkele kinderen in en uit liepen. Het publiek luisterde erg aandachtig. Natuurlijk kwamen daarna al vlug alle hete hangijzers in hun volle omvang naar boven: contraceptie, abortus, in vitro... Op dit gebied zijn de praktijk en de openbare opinie hier ongeveer (bijna) dezelfden als in het westen, maar de afwijzing van de leer van het Evangelie en van de Kerk is hier minder agressief. Bovendien worden deze onderwerpen minder breedvoerig in de openbare opinie uitgestald. Toch is ook voor het westen de tijd niet ver meer af dat uiteindelijk de werkelijkheid zal moeten erkend worden en de waarheid aanvaard, nl. dat de voorbije halve eeuw van contraceptieve cultuur de grootste catastrofe was voor zowel de lichamelijke als de geestelijke gezondheid van het volk. Al heeft de “contraceptieve roes” zich over zowat de gehele wereldbol verspreid, hier is het eerder bijna onwetend gebeurd. Van onze kant hebben we ongeveer alles kunnen zeggen wat nodig is om de weg te effenen voor een ware bevrijding van de gehuwden en de gezinnen. Nu maar bidden en hopen dat er een echtpaar gevonden wordt dat zich grondig wil inwijden in de natuurlijke methoden om als deskundige “consulenten” vele echtparen op weg te zetten naar de ontdekking van hun vrij en zelfbewust leven. Na afloop werd de hele groep met alle mogelijke Arabische zoetigheden overladen. Ja, er is onder de mensen veel armoede en gebrek, maar ze doen er alles aan om daarmee toch zo goed mogelijk te leven. Overigens zijn deze vrouwen eenvoudig maar mooi gekleed. Bij het afscheid merkten we dat de groep, ondanks de aanvankelijk soms sterk verschillende meningen, ons erg dankbaar was.
    De NAVO, instrument van veiligheid en welvaart?
    Soms hebben we een schok nodig om uit onze verdwazing te ontwaken. Door steeds herhaalde leugens, manipulatie en bedrog, kan onze geest zo gedrogeerd zijn dat we de meest evidente feiten over het hoofd zien en alleen nog maar oog hebben voor een schijn die ons wordt voorgehouden. De NAVO wordt voorgesteld als de organisatie voor veiligheid, vrede en welvaart van de Europese volken en als onze bescherming tegen de acute dreiging van een supermachtige gebuur. Phil Butler is onderzoeker, politiek analyst, gespecialiseerd in Oost Europa en schrijft voor New Eastern Outlook. Hij geeft ons de schok die we nodig hebben: Quand le monde sera-t-il libéré de ce monstre qu’est l’OTAN? (mondialisation.ca, 9 juni 2016). Vanaf zijn ontstaan in 1949 was de NAVO een vernietigende oorlogsmachine die zichzelf door een kunstmatige angst in stand hield. Europa heeft er voor geijverd om zijn oudste en meest verwoestende vijandschap te overwinnen, nl. die tussen Frankrijk en Duitsland. Door Duitsland in de NAVO op te nemen, was er geen vijand meer om tegen de vechten. In de jaren 1950 zorgde het Amerikaanse fanatisme ervoor dat de NAVO meegesleurd werd in de oorlog tegen Corea, die zich als een kankergezwel zou uitbreiden. Australië en Nieuw-Zeeland zullen onder de paraplu van de UNO zich scharen aan de kant van de NAVO. Dank zij de oorlog tegen Vietnam kan de NAVO zich onmisbaar voelen en zijn toekomst verzekeren, tegen de wil van de Europese volken in. Dan volgde de totale verwoesting van Joegoslavië, waardoor de NAVO openlijk overstapte van verdediger van de democratie naar wereldoverheerser. Het middel dat hiervoor telkens gebruikt werd, was een regeringswissel. Als de gevierde held van de wereldvrede wist de NAVO chaos te zaaien om de voorwaarden te scheppen voor permanente oorlog. Inmiddels hebben de VS en de NAVO ongeveer een duizend (1000!) militaire bases in ‘n 156 landen. Omdat Rusland een militaire basis heeft aan zijn grens in Oekraïne, duizend km van de VS, verkeren VS en NAVO in hoogste staat van alarm! Door de ineenstorting van de Sovjest Unie werden voormalige Sovjetrepublieken en landen van het Warschau-pakt bevrijd van de dwingelandij van het communisme. Rusland trok zijn troepen uit Oost-Duitsland terug om een hereniging van het land mogelijk te maken en het westen beloofde alle voormalige sovjetrepublieken en landen van het Warschau-pakt met rust te laten, maar het deed in feite onmiddellijk het tegendeel. Bevrijd van de dwingelandij van het communisme werden al die landen de politieke en economische slaven van de VS en de NAVO. Terwijl Rusland inmiddels geen enkel land aanvalt maar alleen tracht zijn eigen grenzen te verdedigen, gaat het westen onverminderd verder met het beschuldigen van “Russische agressie” en “Russische inval” telkens wanneer het zelf een staatsgreep of revolutie in een land heeft ontketend. Nu er geen reële vijand meer is, worden de landen die de VS en de NAVO nog niet in hun klauwen hebben, opgevoerd als de grote bedreiging. En zo is de huidige nieuwe en massale legeroefening “Anakonda” in Polen begonnen (zie vorig bericht: XI/23). Als een reuze-wurgslang wil de NAVO Rusland omsingelen en wurgen. De bedoelingen van de NAVO zijn niet alleen duivels maar tevens stupied en lachwekkend. De NAVO maakt zichzelf wijs nu heel Rusland omsingeld te hebben. Met zijn militaire machtontplooiing heeft het echter 1215 km van de 20.000 km grens van Rusland in zicht! De NAVO vergat dat Rusland zo groot is als China en de VS samen en dat Rusland de grootheidswaanzin van zowel Napoleon als van Hitler heeft begraven. De NAVO is een monster uit het oer-steentijdperk, een dynosaurus op sterven die voor het laatst zijn staart beweegt in de hoop een totale oorlog te kunnen uitlokken om zelf te overleven. Op grond van de nuchtere feiten zijn de vraag en de bekommernis van Phil Butler geheel gerechtvaardigd: Wanneer zal de wereld bevrijd worden van het monster dat de NAVO is? Op 2 en 3 juni was er te Brussel in het Europees parlement al een conferentie met de titel: “Neen aan de NAVO!”
    Hoe is het mogelijk?
    De Syrische katholieke patriarch Ignace Joseph III Younan en de Syrisch-orthodoxe patriarch Ignatius Afrim II slaken nogmaals een noodkreet opdat de internationale gemeenschap er voor zou zorgen dat de christenen, die nu in de erbarmelijkste omstandigheden leven, zouden kunnen terugkeren naar Mossul en Nineve. Hoe kan dergelijke hartverscheurende noodkreet enig effect hebben, wanneer we blind blijven voor de oorzaken? De hoofdverantwoordelijke voor deze misdaden tegen de menselijkheid wordt nu opgevoerd als presidentskandidaat in Amerika! Zij was het die haar “nieuw Midden-Oosten” als de realisatie van het aardse paradijs oplegde en daarvoor moesten de christenen verjaagd, gemarteld en uitgemoord worden. Daarvoor moest er chaos komen. Zij is het die samen met haar vriendenclub van wapenbazen en bankiers er voor blijft ijveren dat Irak en Syrië uiteindelijk totaal vernietigd worden, tot glorie van haar “New Middle East”, geheel onderworpen aan de Amerikaanse belangen. Hypocrisie Clinique! Asjeblief mensen, wordt wakker!
    Morele afbraak in ons eigen Belgenland. Vervolg.
    Mijn enkele bedenkingen van vorige week over “de vroeg-seksualisering”, werden blijkbaar door het comité van verontruste ouders doorgestuurd naar onze Vlaamse minister van onderwijs, Hilde Crevits. Minder dan twee dagen later kreeg ik per email al verscheidene bladzijden toegestuurd vanwege een kabinetsmedewerker, die het standpunt van de minister uitvoerig trachtte te verantwoorden en toe te lichten. Hierop wil ik volgende bedenkingen geven.
    Uiteraard danken wij de minister en zijn kabinet om het uitgebreide antwoord. De kabinetsmedewerker maakt terecht onderscheid tussen de verantwoordelijkheid van de de minister en die van de school. Het is inderdaad niet de minister die zonder meer bepaalt welke voorlichting op welke leeftijd gegeven wordt. De school heeft hierin haar eigen verantwoordelijkheid. Anderzijds zijn er “eindtermen en ontwikkelingsdoelen” vastgesteld door het Vlaams parlement. Daarvoor wordt beroep gedaan op organisaties zoals Sensoa: “Sensoa maakt deel uit van een expertengroep die, in de schoot van de WHO, over de standaarden waakt, de methodieken evalueert en nagaat wat er nog aan bijkomende ondersteuning wenselijk is.” De kabinetsmedewerking verwijst dan naar wat aan kinderen van 0-4 (!) jaar zou moeten geleerd worden volgens “de standaarden waarover internationale wetenschappelijke consensus bestaat”: verschillen tussen jongens en meisjes leren, de geslachtsdelen leren benoemen, prettige en onprettige aanrakingen enz... De brief van de verontruste ouders geeft verdere toelichting over de wijze waarop dit concreet uitgewerkt en voorgesteld wordt: de kinderen naakt met elkaar leren spelen, stickertjes plakken op de plekjes die het lekkerst voelen, waarbij ze nog in een apart salon een “speciale behandeling” kunnen krijgen...
    Kleine kinderen gaan zelf spontaan en terloops in de huiselijke kring hun lichaam en dat van anderen trachten te ontdekken en dat stelt geen probleem. Ouders weten dat ze er geen extra aandacht aan moeten geven, omdat er ook geen bijbedoelingen mee gemoeid zijn. Terecht protesteren de ouders echter tegen het vroegtijdig en geforceerd wakker maken van een latente seksualiteit door volwassenen. Hierbij worden enkel de instincten en de honger naar lust aangewakkerd, zonder enige verwijzing naar het geheel van de menselijke waardigheid en verantwoordelijkheid, nl. om met ons lichaam uiteindelijk in staat te zijn tot een duurzame liefde. Integendeel, dit project is een georganiseerde, vroegtijdige aansporing tot grensoverschrijdend gedrag. Kinderen hebben het recht om hiertegen juist beschermd te worden en een alomvattende, mens- en kind-waardige opvoeding te krijgen. Kinderen hebben recht op de bescherming van hun integriteit. Dieren bespringen elkaar, louter geleid door hun instincten. Mensen hebben de gaven van verstand, wil en een geweten om hun instincten te leren beheersen en te integreren in het brede kader van hun mens-wording, nl. menswaardig leren liefde geven en ontvangen. In een menswaardige opvoeding worden vooral het dieper inzicht, de wil en het geweten tot hogere ontwikkeling gebracht om onze instincten in het geheel van onze ontwikkeling te kunnen veredelen. Hierbij leren we onder meer dat bepaalde gedragingen alleen in de intimiteit van een vaste relatie van man en vrouw tot het ware geluk leiden. Het hoger aangehaalde project van Sensoa is enkel gericht op lustbeleving en het ontwikkelen van de instincten. Het blijft hangen op het dierlijke niveau. Wat Sensoa “opvoeding” noemt is voor mensen in werkelijkheid niets anders dan perversie. Hiertegen protesteren de ouders zeer terecht. En wanneer Sensoa met dit project een nationale en internationale erkenning geniet, gaat het dus om een nationaal en internationaal erkende of georganiseerde perversiteit, waartegen iedere burger vanuit zijn verstand, wil en geweten zich moet verzetten. Het gaat om de verdediging van de integrale menselijke waardigheid. Overigens, niet de ouders moeten toestemming vragen om hun kinderen thuis te houden wanneer dergelijke praktijken zouden ingevoerd worden, maar de burgerlijke overheid en de verantwoordelijken van de school moeten er voor zorgen dat dergelijke perversiteiten in de scholen niet toegelaten worden.
    Na WO II werden in Nurenberg twaalf nazi-kopstukken ter door veroordeeld (nov. 1945-okt. 1946). Wij willen dit niet gelijkstellen met de situatie waarover wij hier handelen, maar wel wijzen op een gelijkaardige persoonlijke verantwoordelijkheid. Deze kopstukken waren geen terroristenleiders, zij waren de wettig aangestelden van een wettig erkende regering en hebben gedaan wat wettig van hen gevraagd werd. Het proces van Nurenberg heeft hen duidelijk gemaakt dat zij vanuit hun geweten hadden moeten handelen en weigeren wat hen wettelijk werd opgelegd. Zij werden schuldig bevonden en ter dood veroordeeld omdat zij zich dus niet tegen het wettig gezag hebben verzet! Iets gelijkaardigs geldt in de huidige situatie. Het hoger beschreven wettelijk erkende project moet door het geweten en omwille van de menselijke waardigheid als perversiteit worden afgewezen. Het protest van de ouders vanuit hun geweten staat boven de wettelijke erkenning van een perversiteit. Wanneer ouders ondubbelzinnig en op verantwoorde wijze een project dat aan hun kinderen wordt opgedrongen als zeer schadelijk afwijzen, dan is het de plicht van de burgerlijke overheid om dit project te weigeren.
    • Aan alle mensen van goede wil. Laten we ons verenigen om dergelijke criminele organisaties met projecten, die “beestachtig” en niet menselijk zijn, voor goed te weren. Neem deel aan de belangrijke schrijfactie tegen deze “vroegseksualisering van kinderen”, opdat de burgerlijke overheid haar verantwoordelijkheid zou nemen: http://tegenstroom.eu/schrijfactieonderwijs/; https://www.facebook.com/Geen-vroegseksualisering-die-onze-kinderen-schaden-1036161159786569/)

    P. Daniel

    19-06-2016 om 08:27 geschreven door Gust Adriaensen


    18-06-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.twitter@pontifex

    Paus Franciscus:

    'More than a scientific question, the universe is a joyful mystery that speaks of God’s boundless love for us.'

    18-06-2016 om 22:22 geschreven door Gust Adriaensen


    17-06-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/23
    Vrijdag 10 juni 2016

    Welwillendheid verzacht het samenleven
    Al eeuwen leven de verschillende etnische en geloofsgroepen in Syrië in harmonie samen. De hele Atlantische pers heeft het al vijf jaar over een burgeroorlog. Alle pogingen om een burgeroorlog uit te lokken zijn mislukt en zullen blijven mislukken. Ondanks de tragische ontwrichting van het land is er een grote welwillendheid en gemoedelijkheid in het dagelijkse leven.
    Omdat ik een tand had stukgebeten moest ik naar de tandarts en wel op zondagmorgen om 10.00 u (dat is hier zoveel als onze maandagmorgen). Met drie komen we in de wachtzaal die vol zit met vrouwen en kinderen. Van de vijftien moeders komen er direct drie heel vriendelijk naar ons toe. De eerste herken ik als de oudere vrouw die met ons in de schuilkelder de dramatische momenten van de aanval op ons dorp en ons klooster heeft overleefd (november 2013). Soldaten troffen deze vrouw aan op straat, hebben haar opgepakt en voor haar veiligheid naar ons gebracht. De andere twee vrouwen waren uit Qousseir. Toen hun huis kapot geschoten was, hebben ze in onze nieuwbouw het enige grote appartement dat ongeveer klaar was, gekregen. Daar woonde die familie met drie gezinnen samen. Deze vrouwen moesten nog eens vertellen hoe dankbaar ze waren dat ze onderdak kregen toen ze zelf geen dak meer boven hun hoofd hadden. De tandarts zelf is een moslimvrouw. Haar man is veearts en een van onze ijverige vrijwilligers in de ploeg van de hulpverlening. Haar kabinet is kleiner en minder luxueus dan we gewoon zijn in België, maar ze heeft alles wat nodig is. Er staat een heel klein bureau met voor en achter een stoel. Op het bureau liggen een gsm, een spiegeltje, plastiekzakjes vol met gebitten, twee grote agenda’s en daaronder een computer. Er staat ook ergens een vast telefoontoestel. Op de stoel achter het bureau zit altijd wel iemand, want de mensen komen meestal ook met meerderen tegelijk binnen. Zowel de voordeur als de deur van haar kabinet staan altijd open. Mensen steken eerst even hun kop binnen om te zeggen dat ze er zijn, terwijl zij met iemand bezig is. Ondertussen praat zij met iedereen, loopt van links naar rechts zonder één seconde te verliezen en is altijd even goed gezind.
    Deze week begon de ramadan, de jaarlijkse vasten voor de moslims. ‘s Avonds zijn we het enige moslimgezin dat nu nog in onze nieuwbouw woont, gaan feliciteren. Hun drie kinderen en de moeder komen ons dikwijls meehelpen bij een of ander werk en de man draagt nu voltijds mee zorg voor het grote terrein. Wanneer er bij ons een feestelijkheid is komen zij hun meeleven betonen en nu wilden we hen, even maar, feliciteren. We moesten koffie drinken en dadels eten. De man vertelde dat hij om 2 uur ’s nachts zoveel mogelijk water drinkt want vanaf drie uur tot ’s avonds acht uur neemt hij niets. Toch werkt hij min of meer gewoon zoals altijd. Hij vertelt dat het niet alleen gaat om het niet eten of drinken maar ook om een houding van nederigheid en afhankelijkheid tegenover God. Verder, zo legt hij uit, is het ook belangrijk de woorden, gedachten en daden die anderen kunnen schaden of kwetsen te vermijden.
    Uiteindelijk werd er deze week nog eens een container bij ons geleverd. Alle containers komen toe in Tartous. Twee zusters zijn daar een paar weken het gezin, dat verantwoordelijk is, gaan helpen en ze hebben meteen de zaken geselecteerd die daar al jaren staan en die eigenlijk voor het klooster bedoeld zijn. Hiermee werd een container gevuld en deze kwam nu toe. Van heinde en ver stromen vrijwilligers toe om te helpen. Rolstoelen in alle maten en vormen, looprekken, krukken en allerlei materiaal voor gehandicapten, meubeltjes, tafels en stoelen, dekens en beddengoed, klederen, speelgoed voor kinderen, keukengerief... In de brandende zon wordt alles naar een geëigende plaats gesleurd. Wanneer frisdrank en een versnapering worden uitgedeeld is er maar een enkeling die heel vriendelijk weigert. Zo zie je wie moslim en wie christen is.
    Donderdags komen de gehandicapten van het dorp zich bij ons amuseren. Om te vermijden dat de ramadan hen dan doet rammelen van de honger en dorst, terwijl ze met ons meeleven of meewerken, bleven ze deze donderdag stilletjes thuis of in het centrum en kwamen ze pas tegen half zes ’s avonds. Ze waren met 15 en acht begeleiders en begeleidsters. We konden hen allerlei muziekinstrumenten geven: verschillende soorten xylofoons, blokfluiten, rammelaars, een trom... Zo ontstond er spontaan op het voorplein een feestje met muziek, zang en dans. Sommige kinderen zijn eerder stil, maar anderen zijn heel drukke baasjes. Tegen half acht ’s avonds gingen ze eten en wij aten met hen. Ze wilden ook dat ik vooraf de maaltijd zou zegenen. Er groeit een sterke vriendschapsband tussen deze gehandicapte kinderen en de gemeenschap, tot beider welzijn.
    Waar is God in deze oorlog?
    Doorheen alle welwillendheid en harmonie worden we soms geconfronteerd met een indringende vraag. Een moslim vroeg ons: “Waar is God in deze oorlog? Terroristen worden gesteund en bewapend, zij krijgen eten en geld in overvloed, terwijl wij worden uitgemoord, onze huizen verwoest, onze levensmogelijkheden afgesneden. Wij kunnen slechts met moeite overleven en worden door de internationale gemeenschap daarvoor nog gestraft”.
    Dit is al een vraag die de gelovige in het Oude Testament zich stelde: waarom gaat het de slechten goed en de goeden slecht? (Toegegeven, dat is alleen maar een probleem als we ons bij de goei rekenen!)
    In iedere donkere nacht is er altijd ergens een blinkende ster. Welnu, in deze oorlog is God aanwezig in al die ontmoetingen die we hoger hebben vermeld. God leeft in de mensen van goede wil. Terwijl er zoveel ellende is, zien we toch overal zoveel goedheid onder de mensen. En vooral, in deze oorlog staat God aan de kant van de onschuldige slachtoffers. Hij lijdt met hen mee. Toch is Hij ook in het hele gebeuren van deze oorlog, hoe dan ook aanwezig, zoals Hij aanwezig was bij het ontstaan van het christendom. De Romeinse keizer Augustus bepaalde toen als oppermachtige heerser het leven van nagenoeg alle wereldbewoners. Hij was er zich totaal niet van bewust dat God met de geboorte van Jezus Christus een geheel eigen en blijvende geschiedenis schreef, waarin Augustus’ grootheidswaan nauwelijks een voetnoot waard was. Toen de hele serie van .keizers afgewerkt was en het Romeinse Rijk instortte, bleven Kruis en Kerk overeind. Immers, sommige mensen staarden zich niet blind op de keizerlijke machtsontplooiing en haar gruwelen. Ze noemden zich christenen en navolgers van Jezus, de mens geworden Zoon van God, de Messias van Israël en de Redder van de wereld. Voor hen was gans de heerschappij van keizer Augustus slechts als een storm die de dorre takken van de bomen schudt. De keizers konden met zijn almacht het leven van de christenen niet veranderen, zelfs niet door hen te doden, maar de christenen veranderden uiteindelijk wel de heidense wetten van de keizer. Zo is ook God in deze Syrische tragedie aanwezig en nodigt ons uit in te treden in de echte en blijvende geschiedenis. En dat vraagt ook van ons een voortdurende radicale bekering. Ook de christenen moeten hier nog voortdurend werken aan hun eenheid en een meer authentieke beleving van het christelijk geloof.
    Onwetende, onnozele of criminele Europese leiders
    Oorlog spelen tegen Rusland, is al jaren de hoofdbezigheid van de VS en de NAVO. Op 7 juni 2016 is er weer een monsteroefening begonnen onder de naam “Anakonda”. Anaconda is een reuzenslang uit het Amazonegebied die tot 9 m lang kan worden en zich rond haar prooi wentelt om deze zo te verstikken. Deze naam openbaart precies, gewild of ongewild, de bedoelingen van de NAVO. Ditmaal is Polen het strijdtoneel, met 25.000 manschappen uit 19 NAVO landen (VS, Duitsland, Engeland, Turkije...) en 6 “partnerlanden” (Georgië, Oekraïne, Kosovo...). Uiterlijk staat alles onder leiding van Polen (daarom werd de c in k veranderd: anakonda) en is het doel: “beletten dat Rusland zich meester maakt van Polen, zoals het gedaan heeft in Oekraïne” (!). Hiermee willen ze de onwetende Europese burger wijsmaken dat Rusland zich nu aan het voorbereiden is om Polen weer binnen te vallen, alsof het niets anders te doen heeft. In werkelijkheid hebben de VS alle touwtjes in handen met het doel de strategische Amerikaanse belangen in Europa en Eurazië te bevorderen. De oorlogspropaganda tegen Rusland heeft nu een hoogtepunt bereikt en wordt gesteund door de grote “Europese democratieën” (waaronder nu dus Turkije dat noch religieus, noch geografisch, noch cultureel tot Europa behoort. Inmiddels is de Hagia Sofia gedurende de ramadan al tot moskee omgevormd, zoals we vorige week al konden vermoeden. De fanatiekste Turken zijn uitzinnig van vreugde!) . Als de VS er in lukken een oorlog uit te lokken tegen Rusland, zal het een kernoorlog worden, waarvan de eerste en grootste slachtoffers de Europese volkeren zelf zullen zijn, dank zij hun eigen onwetende, onnozele, of criminele leiders.
    Onze vrt-berichtgeving ligt helemaal in de “politiek correcte lijn” en spreekt, zoals het hoort, van “Russische agressie”, “Russische inmenging in de burgeroorlog in Oekraïne en bezetting van het Krimschiereiland”. Enige kritische vraag over de brutale staatsgreep van de VS samen met de NAVO in Oekraïne ontbreekt. Overigens, wat hebben de VS te maken met een land aan de andere kant van de wereldbol dat al meer dan een millennium tot het hart van Rusland behoort? Dat prins Vladimir van Kiev in 988 in de Krim werd gedoopt, waaraan het orthodoxe Rusland zijn oorsprong te danken heeft, werd zelfs in het Sovjet Rusland niet vergeten. Overigens hoort Rusland religieus, cultureel en geografisch wel bij Europa. De Italiaans professor Francesco Alberone schrijft in Il Giornale (9.6.2016) dat het hoog tijd wordt om aan de druk vanwege Brussel en Duitsland te weerstaan en nieuwe relaties met Rusland aan te knopen. Hiermee wordt recht gedaan aan het plan van Charles De Gaule, dat het historische Europa verenigt van de Atlantische oceaan tot de Oeral, met een eigen leger en een eigen geopolitiek. Een klein lichtpuntje: er is al één Duitse politicus, Andreas Maurer, die, na contact met de bewoners, openlijk erkend heeft dat de Krim wel degelijk tot Rusland behoort.
    De zoveelste nieuwe oorlog tegen Syrië
    Er is nog meer. Rusland heeft herhaaldelijk aan de VS gevraagd om samen het “staakt-het-vuren” te garanderen en door gecoördineerde acties de islamitische staat en Al-Qaïda uit te schakelen. Dit werd immers unaniem als de uiteindelijke bedoeling vooropgesteld. De VS weigeren nu openlijk hieraan mee te werken. In hun grenzeloze arrogantie gaan ze nog verder. De VS hebben aan Rusland gevraagd de Al-Qaïda groepen niet te bombarderen, die nochtans volgens twee resoluties van de veiligheidsraad van de UNO moeten uitgeroeid worden. Kun je nog volgen? Syrië heeft dag na dag informatie verschaft over de illegale stroom van geld en wapens naar de terroristen en over de terroristische aanslagen, gesteund door het buitenland. Noch de internationale gemeenschap, noch de UNO hebben daar ooit enige officiële reactie op gegeven. Zo kunnen ze Syrië handig blijven beschuldigen van de moorden en verwoestingen die ze zelf organiseren. Rusland heeft vijf rapporten bezorgd over de illegale activiteiten (de oliehandel, het rekruteren van terroristen op internationaal vlak, de handel in gestolen archeologische schatten, de leveringen van wapens en munitie en de fabricatie van springstoffen). Ook de resultaten van deze rapporten worden nergens vermeld in de officiële verslagen, die wel Rusland blijven oproepen om zijn militaire activiteiten te staken. Nochtans is Rusland (samen met Hezbollah en Iran) het enige land dat handelt in overeenstemming met het internationaal recht en het terrorisme in Syrië daadwerkelijk bestrijdt in samenwerking met het land zelf. En op 3 juni bezorgde Rusland een video met honderden vrachtwagens vol met terroristen, wapens en munitie, die de grens van Turkije naar Syrië oversteken.
    Het is duidelijk dat Rusland nu alle politieke middelen om tot vrede te komen uitgeput heeft: noch de VS van Obama, noch de EU willen dat er vrede komt in Syrië. Ze willen onder geen beding hun vijandelijkheden tegen Syrië stopzetten. Voor hen moet Syrië helemaal kapot en ondertussen laten ze voor het wereldtoneel hun krokodillentranen rollen over de toestand in Syrië waarvan ze alle schuld blijven geven aan... Syrië en Rusland.
    Op 22 oktober 2015 heeft Vl. Poetin in Valdai in een historische toespraak aangekondigd op de vraag van de Syrische regering te zullen ingaan om samen tegen het terrorisme te strijden. Hij zei wat hij wat hij wilde doen en hij deed wat hij gezegd had, onmiddellijk en efficiënt. Toen heeft hij echter ook nog een eigen ervaring meegedeeld: als een oorlog, die ge niet wilt, toch wordt opgedrongen, moet ge zelf eerst toeslaan. Staan we voor een nieuwe lange oorlog of komen de westerse volkeren zelf tot opstand tegen de waanzin van hun leiders? En zullen de presidentsverkiezingen in Amerika de tragedie in Syrië nog verergeren of verminderen? Of is het de bedoeling van de wereldheersers om de ellende in Syrië zo lang mogelijk te laten aanslepen totdat het land vanzelf instort en ze op die manier hun doel toch nog bereiken?
    Morele afbraak in ons eigen Belgenland
    Als ik goed ben ingelicht wil de Sensoa in Vlaanderen nu meer seks gaan leren aan kleine kinderen in de school. De Sensoa is de voormalige vrijzinnige CGSO’s (Centra voor Gezins- en Seksuele Opvoeding), die nu met aidsorganisaties en homogroepen zijn samengesmolten en het zogenaamde Vlaamse expertisecentrum voor seksuele gezondheid vormen. Seksuele gezondheid betekent voor mij dat kinderen op hun tijd en hun wijze geleidelijk ingewijd worden in de gehele rijkdom van leven in liefde. Seksualiteit is daar een belangrijk onderdeel van. Dit vraagt naast inzicht ook beheersing. Inwijding in seksualiteit zonder het gehele kader van waarachtige liefde, trouw, zelfbeheersing, zelfopoffering en gave van zichzelf, is bedrog. Het is zoveel als iemand een prachtige ruiker bloemen voorhouden en in feite er slechts enkele kapotte blaadjes ervan aanbieden. Kinderen in de controlekamer van een kernreactor vrij met knopjes en lichtjes laten spelen, zullen ze bijzonder leuk vinden, maar het resultaat zal wellicht dodelijk zijn. Op gelijkaardige wijze seks-weetjes en –spelletjes aanleren zonder het geheel te overzien en te beheersen, leidt jongeren rechtstreeks naar een dodelijke leegte. En er zijn in ons land al meer dan genoeg jongeren die geen zin meer zien in hun leven. Daarom hoort, naar onze mening en tot nader orde, Sensoa niet thuis in een menswaardige opvoeding en zeker niet in een christelijke school. Sensoa moet aangeklaagd worden voor misdaden tegen de menselijkheid, met betrekking tot de jeugd. Dergelijke criminele organisaties moeten ontmaskerd en uit onze samenleving verwijderd worden.
    Ziehier enkele manieren waarop je daartegen kunt protesteren:
    • Er is een mars voor het katholiek onderwijs op zaterdag 25 juni 2016 om 14.00 u, Frère-Orbansquare, Brussel (info: www.katholiekonderwijs.net)
    • Je kunt ook deelnemen aan een belangrijke schrijfactie tegen deze “vroegseksualisering van kinderen”. Hoe meer mensen protesteren met deze brief, hoe beter.
    (info: http://tegenstroom.eu/schrijfactieonderwijs/; https://www.facebook.com/Geen-vroegseksualisering-die-onze-kinderen-schaden-1036161159786569/)
    Laten we als christenen niet het voornaamste wapen vergeten, het gebed.
    P. Daniel

    17-06-2016 om 23:12 geschreven door Gust Adriaensen


    04-06-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.TINA

    Thatcher: ... 1966 ... :

    THERE IS NO ALTERNATIVE!

    De Wever: ...2016...  :

    ER IS GEEN ALTERNATIEF!

    04-06-2016 om 19:00 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/22
    Vrijdag 3 juni 2016

    De gemeenschap, het terrein en de bezoekers

    Op het grote terrein (ongeveer 40 hektaren) is het te merken dat we er voor het eerst sinds de oorlog nu zelf veilig kunnen werken. De duizenden fruitbomen zijn gesnoeid, de dode bomen zijn verwijderd en door nieuwe aanplantingen vervangen en de boomstammen zijn wit gekalkt als bescherming tegen insekten. In de binnentuin zijn veel tomaten geplant en ook daar werd een bevloeiingssysteem voorzien. Omdat bepaalde planten en vooral de kruiden niet van de sociale voorziening kunnen genieten, moet er toch nog veel met de hand besproeid worden. De jonge Franse avonturier die twee maanden bij ons was, heeft schitterend werk geleverd. Hij is nu vertrokken om een vriend, die wegens ziekte zijn werk op de boerderij niet meer kan doen, te gaan helpen. Wel heeft hij een cursus Arabisch meegenomen, want hij is van plan terug te keren. Wat ons betreft is hij zeer welkom. Bij de zusters is er een nieuwe candidate uit Albania bijgekomen. Ze heeft in een reisbureau gewerkt en reizen georganiseerd naar Russische kloosters. Het brengt ons op de gedachte om ooit iets dergelijks te voorzien als een soort geestelijke tocht naar Moscou en omliggende kloosters om er ondergedompeld te worden in de rijkdom van het orthodoxe monachisme. Het zou een goede vorm van “roepingepastoraal” kunnen worden. Ook voor de kloosters in het westen die soms wat oud en moe geworden zijn, zou het deugd doen om eens het leven te delen van een Russisch orthodox klooster met enkele honderden monniken of met een klein groepje van tien monniken. Hopelijk hoor je er later nog iets over. En tenslotte moeten we ooit beginnen aan het herstel van onze nieuwbouw, het gastencentrum. Het was bijna af toen de oorlog begon en heeft sindsdien heel wat schade ondervonden van ingeslagen raketten. De muren worden hersteld en binnen worden al enkele kamers geschilderd. Het kaarsenfabriek ligt helaas weer stil omdat er geen bestellingen zijn. Ook het tapijtenfabriek in het dorp draait op een laag pitje, om dezelfde reden. Aan het gehandicaptencentrum in Qâra konden we, dank zij fianciële bijdragen die wij en anderen mochten ontvangen, noodzakelijk materiaal bezorgen. De gehandicapten zijn zelf nog het meest blij met de muziekinstrumenten: blokfluiten, mondharmonika’s, xylofoon... En iedere donderdag mogen ze zich bij ons komen uitleven. Vorige donderdag namen ze deel aan het groot feest n.a.v. de inkleding van zr. Veronique, na ongeveer anderhalf jaar. Gisteren waren ze weer met 22 (moslims) bij ons. De vrijwilligers hebben in alle vrijheid meegeholpen in de keuken en de gehandicapten kwamen mee kersen plukken. Sommigen amuseerden zich zelfs door in deze laagstam-bomen te klimmen. En vergeet niet, de kersen uit deze streek zijn bekend voor hun hoge kwaliteit. ’s Middags werd er gegeten in de grote ruimte waar de kruiden worden bereid en waar lange tafels staan. Wat een vreugdevolle drukte! Ze hebben niet veel nodig om muziek te maken, te zingen en te dansen. En jawel, de mongooltjes doen teken dat ze ook zo’n kloosterhabijt willen zoals wij of ze doen teken dat ze een kruis willen dragen. Een van de gehandicapten heeft vroeger al zo dikwijls er op aangedrongen om een kruis te mogen dragen dat we er, na toestemming van de familie, er hem eentje gegeven hebben. Hij heeft er blijkbaar toch ook wel negatieve reacties op gekregen, maar hij is vast besloten om vol te houden. Wie komt ons zeggen dat er tussen hen geen echte religieuze roepingen zijn? Als westerse christenen het eeuwenoude en uiterst kostbare christelijke monastieke leven niet meer kunnen doen herleven, moeten we dan moslims, die zich hiertoe geroepen voelen, de pas afsnijden?

    Enkele video’s voor wie het interesseert:
    • Voor mijn vertrek naar België vroeg een Spaanse televisie (HM televisión) een interview en nu sturen ze het resultaat op, aangevuld met enkele sfeerbeelden en foto’s: (https://www.youtube.com/watch?v=I6M2ME0VDi8
    https://www.eukmamie.org/es/tras-las-huellas-del-nazareno/item/3193-p-daniel-maes-o-praem)
    • Op 2 mei 2016 was er in het Europees Parlement een internationaal congres over Syrië, georganiseerd door Alliance for Peace and Freedom (APF) en concreet door enkele Europarlementariërs die Syrië bezocht hadden. (Pierre-Alain Depauw, De retour de Damas, l’Alliance for Peace and Freedom dénonce les mensonges des médias occidenteaux, Medias-Press-Infos, 2 mei 2016). Zelf ontvingen we volgend beeldverslag:
    http://www.altermedia.info/france-belgique/uncategorized/syrie-tolerance-ou-terrorisme-alliance-for-peace-and-freedom_161273.html
    PS. Deze APF had een prachtige tentoonstelling over Syrië gemaakt, die tevens in een mooie brochure is uitgegeven. Op hun vraag om deze tentoonstelling in het grote Europese Parlement voor iedereen ter beschikking te mogen stellen, kregen ze een negatief antwoord: “omdat het té politiek is”! (Het is dus niet “politiek correct” iets moois over Syrië te tonen)

    ACHTERGROND VAN DE SYRISCHE TRAGEDIE

    De crisis in het Midden Oosten veroorzaakt onnoemelijk veel lijden. En Syrië deelt ten volle in deze tragedie. Steeds meer landen met steeds meer en zwaarder oorlogsmateriaal willen in Syrië de vrede komen brengen. “Toevallig” stromen de laatste maanden duizenden terroristen (goed georganiseerd) zonder enige moeite vanuit zowat de hele wereld Syrië binnen. En zo worden steeds meer aanslagen gepleegd met talrijke doden. Men spreekt nu al van 470.000 doden. Alom zijn er families die geliefden verloren. De verwoestingen van het land gaan onverminderd voort. Burgers die tot heden zich veilig voelden in een door het leger beschermd gebied, worden onverwacht door terroristen aangevallen en besluiten uiteindelijk het land toch te verlaten, terwijl meer dan de helft van de christenen al uit Syrië vertrokken is. Wat is er eigenlijk aan de hand en is er nog vooruitzicht op een vrede?

    Een onafhankelijk Syrië, een doorn in het oog

    Syrië is geboren uit een decennia lange strijd tegen het colonialisme. Het heeft vele en zware offers gebracht om zijn buitenlandse overheersers af te schudden, eerst tegen het Franse rijk en daarna tegen leiders die als marionetten werden opgelegd. Honderd jaar geleden, in mei 1916, hebben Frankrijk en Engeland in het geheim het ingestorte Ottomaanse rijk verdeeld (het akoord van Sykes-Picot). Onder leiding van de Baath-partij (= heropstanding) bouwt Syrië uiteindelijk tussen 1970 en 2009 geleidelijk een sterk onafhankelijk politiek en economisch leven uit, dat het volk ruimschoots voorziet van voedsel, water, electriciteit, onderwijs en gezondheidszorg. Bovendien heerste er in Syrië een voor de Arabische wereld nagenoeg uniek systeem van gelijkheid tussen mannen en vrouwen en van godsdienstvrijheid, waardoor alle gelovigen in vrede konden leven. Ondanks het feit dat de bevolking voor 75 % soennitisch is, was de vrijheid van godsdienstuitoefening voor alle minderheidsgroepen gegarandeerd. Syrië heeft bewezen dat een harmonieuze en welvarende samenleving kan opgebouwd worden zonder neocolonialisme en zonder een westerse economische overheersing. Syrië zal ook altijd de gerechtvaardigde weerstand van het Palestijnse volk tegen een onmenselijke onderdrukking blijven steunen.

    In 2009 weigert de Syrische president (zoals zijn voorgangers) de Amerikaanse pijplijn, die olie van Qatar en Saoedi-Arabië langs Homs naar de Middellandse Zee zou moeten brengen. De uitbarstingen van geweld zijn daarna niet van zelf gekomen, maar uitgelokt door de VS en hun bondgenoten. De CIA heeft miljarden dollars (!) besteed aan het trainen, bewapenen en betalen van terroristen om de Syrische regering omver te werpen. Homs moest, niet toevallig, het centrum van de revolutie worden. Hierbij verleenden de VS een bijzondere rol aan het Wahhabisme van het grote bevriende land Saoedi-Arabië, dat geholpen werd om een soennitisch kalifaat in Syrië te vestigen en zo de regering ten val te brengen. Hiervoor zorgen Takfiri-strijders, die soennitische moslims zijn en met gewel een kalifaat willen vestigen. Israël steunt ten volle het Wahhabitisch extremisme in Syrië door de verzorging van gewonde strijders en door rechtstreekse luchtaanvallen.
    Ondertussen werden in 2012, onder druk van de oorlog, nieuwe constituties aanvaard met een meer-partijen-stelsel en in 2014 waren er presidentsverkiezingen, die door waarnemers uit 14 landen gevolgd werden. Je zou denken dat het westen blij zou zijn met deze groei naar democratie maar het tegendeel was waar. Alles wat Syrië deed werd onwettig genoemd en iedere staatsgreep die het westen organiseerde werd wettig genoemd. Rusland en China hielpen wel mee bij de modernisering van de olie- en gaswinning. In april 2016 beslist Obama nog 250 speciale gevechtseenheden naar Syrië te sturen. Vanuit internationaal recht beschouwd is dit de zoveelste illegale invasie. Het doel is niet het terrorisme te bestrijden maar de regering ten val te brengen. Daarvoor reist de Amerikaanse senator John Mcain al jaren illegaal, zonder visum in Syrië rond om de terreur van de rebellengroepen te coordineren en te bevorderen. Het doel is niet Syrië te helpen maar te onderwerpen.

    De champetter van de wereld

    Om problemen op te lossen moeten we de ware oorzaak ervan kennen en aanpakken. Welnu, de ware bedoeling van alle bemoeienissen van Amerika in het Midden Oosten, vroeger en nu, is niets anders dan het herstel van zijn tanende hegemonie. Rusland, China, Iran, Brazilië... willen een wereld waarin grootmachten elkaar als gelijkwaardig behandelen (al handelen ze ook uit eigenbelang en zijn zelf ook niet volmaakt). Amerika wil terug de alleenheerser worden en landen verplichten de Amerikaanse belangen te dienen. Deze belangen worden vooral bepaald door de bankiers en de bazen van de wapenindustrie. Het wil terug de champetter van de wereld zijn, zoals na de val van de Sovjetunie. Gedurende een kwart eeuw heeft Amerika met zijn bondgenoten, land na land aan zich onderworpen (door 37 landen te verwoesten met meer dan 20 miljoen doden; zie ons bericht van XI/12, 18 maart 2016). Daarom moeten ook in Syrië de wettig gekozen regering en president verdwijnen. Dat was het doel al een halve eeuw geleden en dat blijft het motief van iedere inzet tot en met de zogenaamde “vredesgesprekken”. De wil van het volk moet gebroken worden om een marionet te kunnen aanstellen die de belangen van Amerika en niet die van het Syrische volk dient. De Syrische president die door alle lagen van het volk meer dan ruimschoots gerespecteerd en gedragen wordt, moet weg, het is gelijk op welke manier. Hij zou immers kunnen doen wat Kadhaffi en Saddam Hussein niet meer kunnen: zijn aanvallers aanklagen voor misdaden tegen de menselijkheid en volkerenmoord. Ondertussen is hij de garantie voor de soevereiniteit van het land en het volk, dat al eeuwen met alle verschillende gelovigen en etnische groepen in harmonie samenleeft. Niet alleen het leger moet daarom uitgeschakeld worden maar vooral ook de christenen, die altijd een bijzondere bijdrage geleverd hebben aan de uitbouw van de harmonieuze samenleving en een eigen Arabische cultuur. Christenen zijn de bevoorrechte getuigen van de misdaden van het westen. Er moet een “creatieve chaos” komen, die de weerstand van het volk kan breken. Alleen voor de schijn wil Amerika het terrorisme bestrijden, niet in werkelijkheid. Trouwens, Daesh is juist groot geworden op het ogenblik dat de monstercoalitie van meer dan 60 landen onder leiding van Amerika in werking trad. Daarom mag ook niemand meewerken met Rusland, het Syrische leger en de Hezbollah, hoewel zij de enigen zijn die werkelijk het wereldterrorisme bestrijden. Daarom moeten de media de schuld van alle verwoestingen aan Rusland en het Syrische leger blijven geven en daarmee de mensen zand in de ogen strooien (zoals de leugens rond de schuld van het bombarderen van ziekenhuizen). Zo kunnen de verstikkende sancties tegen Syrië weer voor een jaar verlengd worden met de huichelachtige mededeling ”zolang de repressie van het volk voort duurt”, nl. zolang de wettige regering die het volk beschermt en de soevereiniteit van het land bewaart, stand houdt. Aldus de beslissing van de EU op 27 mei 2016. Hierdoor kan men het volk verder laten bloeden, terwijl de terroristengroepen verder goed gevoed en gesteund kunnen worden. Zij hebben immers van sancties geen last. Daarom moeten ook de zogenaamde “gematigde” rebellen die het volk uitmoorden en het land ontwrichten, geholpen, bewapend, betaald en getraind worden. Onder Russische druk zal de westerse coalitie nu verplicht zijn voor de schijn een klein beetje mee te vechten tegen de terroristen. Dit zal tegelijk gebruikt worden om het land nog dieper in de ellende te storten. Ze doen het volkomen illegaal en immoreel, nl. zonder toestemming van en zonder samerwerking met de Syrische regering, die hier tenslotte de enige garantie is voor het uitroeien van het terrorisme. Op dit ogenblik leiden de VS de coalitie van Turkije-Israël-Saoedi-Qatar tegen Aleppo en het Noorden van Syrië. Er zal veel van afhangen of zij de weerstand van het volk zullen breken of niet. De mediamanipulatie moet er voor zorgen dat dit verborgen blijft door regelmatig een melding te maken van de zogenaamde overwinnigen van de VS op de terroristen tegenover de zogenaamde verwoestingen van Rusland en het Syrische leger. Uiteindelijk bekommeren deze westerse interventies zich niet om het lijden van het volk, de verder gaande aanslagen, de verdere vorming en financiering van steeds nieuwe terroristen. Het komt er op aan de ellende zo lang mogelijk te laten doorgaan. Zij bekommeren zich ook niet om de stroom van vluchtelingen. Integendeel, dit alles wordt gebruikt om de wil van het volk te breken, alle schuld te geven aan de Syrische regering en zijn president. Er is alleen aandacht voor een president die weg moet met de suggestie dat dan het paradijs zal aanbreken. Dat wordt als dé grote westerse oplossing voorgehouden, zoals we in zovele andere landen zien. Het doel blijft “een regeringswissel”, als voorwendsel om zogenaamd het volk naar de vrijheid en democratie te leiden. Dat het volk nu onder een gruwelijke terreur leeft (sterft) en voorheen in een grote harmonie en welvaart, komt niet ter sprake. Een sterk georganiseerde leugenmachine zorgt er voor dat de openbare opinie vergiftigd is met het beeld van een verschrikkelijke dictatuur waarbij het volk zogenaamd schreeuwt om nog meer buitenlandse militaire interventie.

    Vazallen doen het vuile werk

    Amerika heeft hiervoor een brede waaier van bondgenoten verzameld en ingezet Deze vazallen zijn eensgezind in het vernietigen van Syrië, maar streven tegelijk hun eigen doelstellingen na. Saoedi-Arabië ziet de kans om zijn wansmakelijk wahabisme te verspreiden. Een land dat zelf geen enkele vorm van democratie of vrije verkiezingen kent, eist nu, met de goedkeuring van de “internationale gemeenschap” dat er dringend nieuwe verkiezingen georganiseerd moeten worden in Syrië! Qatar ijvert voor de val van Syrië om eindelijk zijn pijplijn te kunnen aanleggen naar de Middellandse Zee en zo Rusland een flinke dolksteek te kunnen geven met de grote goedkeuring van de VS. Turkije beschouwt N. Syrië al als een deel van zijn groot Ottomaanse rijk. Het heeft al zonder probleem heel de industrie van Aleppo ontmanteld en tracht nu door moorden en verwoestingen het volk helemaal op de knieen te krijgen. Zo hoopt het uiteindelijk Damascus terug tot een van zijn provincies te maken. En in de traditie van het Ottomaanse rijk was het mogelijk dat andere mogendheden een provincie bestuurden. Zo kunnen de Fransen aan hun neocoloniale ambities werken om daar eens een goeverneur te mogen leveren. De pompeuze wijze waarop Erdogan zopas op 29 mei de 563e verjaardag van de val van Constantinopel heeft gevierd, laat geen twijfel over. In dat jaar 1453 werd ook het pronkstuk van Byzantijnse kunst, de 6e eeuwse kerk van de Hagia Sophia in Istamboel tot moskee omgevormd. Tienduizenden Turken manifesteerden de voorbije dagen voor de Hagia Sophia, die inmiddels museum is, om te eisen dat ze terug moskee zou worden. Voor de zionisten speelt het geen rol welke de plannen van de anderen zijn, als de Syrische soevereinteit en weerstand maar gebroken wordt en het land in stukken valt. Over de illegaal bezette Syrische Golan hoeft dan niet meer gesproken te worden en de rechtvaardige weerstand van het lijdende Palestijnse volk en van de Hezbollah zullen dan nog meer verzwakt worden. De onbijbelse en onmenselijke droom van een “zuivere joodse staat” van de Nijl tot de Euphraat, waarin geen enkele vreemdeling meer welkom is, kunnen de zionisten dan uitwerken als hun aards messianisme, in werkelijkheid een hel op aarde en een vloek voor het ware bijbelse Israël. Hierbij zijn Israël en Saoedi-Arabië de nauwste bondgenoten in het geweld. Samen voeren ze ook de gruwelijke oorlog tegen Yemen, samen beheren ze meerdere olieontginningen in Yemen en in de Hoorn van Afrika, en nu mag Saoedi-Arabië een gigantische ambassade bouwen in Israël, waarvan Walid Ben Talal de ambassadeur wordt. En Israël kan altijd rekenen op Amerika. Als Amerika de hele wereld wil besturen dan zijn het de zionisten die de Amerikaanse leiders besturen. In de uitgelekte mail van Hillary Clinton van 30/11/2015 staat het zo: de beste manier om Israël te helpen in zijn strijd tegen Iran is Syrië vernietigen. Tenslotte is er nog de onbegrijpelijke rol van Europa en de NAVO. Ze zijn bereid het Midden Oosten mee te verwoesten en allerlei sancties op te voeren tegen Syrië en tegen Rusland, om Amerika te dienen. Europa is bereid om miljarden aan Turkije te schenken om zijn oorlog tegen Syrië verder te zetten en de vluchteligenstroom in stand te houden in plaats van het geld te geven aan Syrië voor de veel grotere stroom van vluchtelingen in het land. Europa wil Turkije omarmen hoewel het niet de waarden van Europa deelt en Rusland bekampen, dat wel tot Europa behoort. Toen de Sovjetunie en het Warschaupakt instortten had ook de Navo geen zin meer en had ontmanteld moeten worden, wat een grote welvaart en vrijheid kon geven aan de Europese landen. Het tegendeel gebeurde. De Navo kwam geheel onder Amerikaans bevel, om de Amerikaanse vernietigende buitenlandse politiek te dienen en Europa zelf zonder moeite verder zichzelf te laten ontwrichten. Het ene land na het andere werd ingepalmd, wat tot de dag van vandaag verder gaat. Door het speciale “programma van individuele samenwerking” zijn nu ook Israël, Jordanië, de Emiraten, Qatar en Koeweit met de NAVO verbonden en kunnen dus nagenoeg ieder land op vraag van Amerika mee ontwrichten. NATO: de grootste Noord Atlantische Terroristische Organisatie. Europese staatshoofden en ministers die voor iedere wenk van Amerika klaar staan (door b.v. mee Syrië verder te helpen bombarderen), weten dat hun volgende verkiezingscampagne door de CIA al verzekerd is. De voormalige topman van de DGSI (Direction Génerale de la Sécurité Intérieure), Alain Juillet neemt in een interview begin vorige maand in Paris Match geen blad voor de mond als hij spreekt over de Franse politiek: totale absurditeit en blinde onderworpenheid aan de Amerikaanse belangen vanwege de Franse politiek in Syrië en Oekraïne!

    Een hoogfeest van westerse huichelarij

    In Ise-Shima (Japan) eindigde zo pas de hoogmis van de top van de G 7. Deze was oorspronkelijk een vriendschappelijke ontmoeting van westerse leiders, maar ontwikkelde zich tot een soort schaduwregering om heel de wereld onder het bestuur van Washington te brengen en het internationaal recht van de baan te vegen. De VS en Duitsland zijn de hoofdrolspelers. In 1997 werd het failliete Rusland uitgenodigd maar in 2014 weer aan de deur gezet. De huidige slotverklaring herinnert ons aan de prachtige princiepes van vrijheid voor iedereen, democratie voor iedereen en de rechten van de mens om de vrede in deze wereld te garanderen en een welvaart voor alle landen te verzekeren. Hiermee vernoem ik slechts de kernwoorden, maar in werkelijkheid zou de tekst kunnen dienen als een mooie uitgewerkte bijbelse meditatie. Bij het lezen hiervan zal de minst ontwikkelde zich echter al de grootste vragen stellen over de oprechtheid er van. En dan komt het. Er wordt gesproken over de grote bijdrage aan de strijd tegen het terrorisme, de vluchtelingencrisis, Oekraïne en Rusland, Libië, “het vredesproces voor het Midden-Oosten”, Yemen, de ontwapening... Met de strafste woorden wordt “het Syrische regime” veroordeeld voor zijn zogenaamde schendingen van de overeenkomst over het staken van de vijandelijkheden. Deze slotverklaring vergat evenwel het belangrijke nieuws dat het Amerikaans Departement van Landsverdediging sinds december 2015 (toen de Russen effectief de terroristen begonnen op te ruimen) 2.000 ton (!) aan wapens en munitie geleverd heeft aan rebellengroepen, waarvan de helft voor Al-Qaida en Daesh. En jawel, de verklaring kondigt plechtig aan dat de strijd tegen het terrorisme onverminderd verder gaat!
    Leugen triomfeert in bloed

    Tijdens mijn recent verblijf in België heb ik heel vele mensen mogen ontmoeten die dit alles al langer en soms ook beter weten dan ik. Trouwens, anders zouden ze me niet op zovele plaatsen gevraagd hebben om te komen getuigen over de situatie in Syrië. En omdat zij weten wat er werkelijk gaande is, zetten ze zich in om de maskers af te rukken, de waarheid aan het licht te brengen en hun medemensen wakker te schudden opdat ze deze oorlogspropaganda mee zouden stoppen. Bovendien zijn zij het die in belangrijke mate ook materieel en financieel helpen om onze hulpverlening onverminderd verder te kunnen zetten. Helaas zijn er nog te veel vrome mensen die helemaal door de massamedia gedrogeerd zijn, zonder dat ze het zelf weten. Zij zijn het die de goedkeuring blijven geven aan het verder ontwrichten en uitmoorden van Syrië. Een vrome man met een hoge kerkelijke autoriteit vroeg me: “Is er nu al een oplossing voor de Syrische president?” Hij begreep niet dat zijn inzicht door de media zo misvormd was dat hij geen oog meer had voor wat er werkelijke gebeurde in Syrië maar enkel de Amerikaanse wens steunde voor een “regeringswissel” met alle ellende vandien. Een andere man met een nog hoger kerkelijk gezag zei me: “Ik vertrouw Rusland en Putin voor geen haar.” En dat is nu precies het doel van de leugens in de media. Deze gesprekspartners beseften niet hoe zij de gemanipuleerde spreekbuis geworden zijn van een oorlogscampagne die steunt op bedrog, waardoor de slachtoffers tot schuldigen worden gemaakt om de moordenaars verder aan te moedigen. Van christenen menen we meer innerlijkheid en weerstand te mogen verwachten en een meer “geestelijk” begrijpen van de tekens van de tijd in het licht van het evangelie. Horen zij de noodkreten niet van hun broeders en patriarchen uit het Midden-Oosten? Sommigen schijnen daaraan niet geïnteresseerd te zijn. Een mening die niet met onze tv- en gazettenpraat overeenkomt, aanvaarden ze niet of ze worden er zelfs agressief door.

    Een lezer stuurde me een video die ik met groot genoegen beluisterde en bekeek: de stevige preek van de pastoor van de St. Andrieskerk in Antwerpen, die in plat “aantweirps” en met veel humor op Pinksteren 2016 het nieuwe project van de zogenaamde katholieke “dialoogschool” aan flarden schoot: dat eerst de schoolkapel in ere hersteld wordt vooraleer er een minimoskee komt, dat eerst het christelijk geloof geleerd en beleefd wordt, dat eerst de christelijke symbolen hersteld worden (met kruis, Mariabeeld en beeld van de patroonheilige...) en het liturgisch jaar gevierd wordt en dat er eens open gedialogeerd kan worden over het immense verschil tussen de onvergelijkbare Persoon van Jezus Christus en de meer dan bedenkelijke hoofdfiguur van de islam, het tegendeel van dialoog, verdraagzaamheid en vrede (wat ik er zelf bijvoeg). Wie op gelijkaardige wijze de westerse huichelarij van een “Arabische lente” en een nieuw “vrij en democratisch Syrië” aan de kaak zou stellen, zou hiermee een grote bijdrage aan de vrede kunnen leveren. Wie kan de waarheid eens onthullen en de maskers afrukken om de moordenaars te dwingen hun vernietiging stop te zetten? Westerse heersers, is de stroom van bloed en lijden na vijf jaar nog niet genoeg? Is het omverwerpen van een wettige regering voor uw eigenbelang echt zoveel gruwel waard?

    Als christenen zien we uit naar de Wederkomst van Jezus en “verwachten, volgens zijn beloften, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, waar gerechtigheid zal wonen” (2 Petrus 3,13).
    (Richard BECKER, US’s Main Objective in Middle East is to Regain Hegemony, Not Fight Terror, 27 mei 2016; http://sputniknews.com/analysis/20160527/1040383190/us-true-objectives-middle-east-opinion.html#ixzz49t4J6Bwc; Calib T. MAUPIN, The Truth About Syria. A Manufactured War Against An Independent Country, 29 mei 2016; Thierry Meyssan, Le G 7, sommet de l’hypocrisie occidentale, réseau Voltaire, 30 mei 2016).

    P. Daniel

    04-06-2016 om 11:23 geschreven door Gust Adriaensen


    03-06-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De katholieke dialoogschool - Wat is katholiek?

    Onder de titel 'De katholieke dialoogschool -Wat is katholiek?' heeft bisschop Johan Bonny een boeiende tekst gepubliceerd, waarin hij drie bekende Vlamingen voorstelt, die elk op hun manier hun 'katholiek-zijn' beleefden en uitdroegen: pater Damiaan, Jozef Cardijn en Albert Dondeyne.

    Lees de inspirerende tekst via onderstaande link.

    Bijlagen:
    https://pincette.vsko.be/meta/properties/dc-identifier/Sta-20160601-40?newsitem=89f713e6-9508-4251-9f19-9036b1f7ea4b   

    03-06-2016 om 16:35 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Keizer-koster Bourgeois

    De kritiek van Bea Cantillon op het akkoord dat de Vlaamse regering afgelopen weekend had bereikt over de vernieuwde kinderbijslag, was niet mals. De armoedespecialiste van het Centrum voor Sociaal Beleid van de Universiteit Antwerpen vond dat het de ambitie mankeerde om het risico op kinderarmoede terug te dringen. Een te groot deel ervan kwam terecht bij gezinnen die het niet echt nodig hebben, zei ze maandag in De Standaard. Bovendien noemde ze het compromis duur en budgettair onvoldoende afgedekt.

    In een reactie op Radio I liet minister-president Geert Bourgeois verstaan dat de professor daarover moest zwijgen. Bea Cantillon was als expert kennelijk bij de beleidsvoorbereiding betrokken en ze had  de geheimhoudingsclausules daarover  overtreden. De professor ontkende dat laatste in een streng persbericht: het bewuste contract was al beëindigd, ze had gebruikgemaakt van openbare cijfers en was bovendien niet ingelicht over de meest recente berekeningen van de Vlaamse regering.

    Bourgeois wil dus opleggen dat de gepolste technici zich nadien moeten onthouden van commentaar en zeker van kritiek op de genomen beslissing.

    Dat is  volkomen onaanvaardbaar. Dat is gewoonweg een aanslag op de vrije meningsuiting en venijnige intimidatie.

    De 'notaris', zoals Bourgeois in de media geregeld wordt genoemd, begint meer en meer de trekjes te vertonen van de 'keizer-koster'.

    03-06-2016 om 09:08 geschreven door Gust Adriaensen


    02-06-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gebedsintentie van de paus voor juni

    De gebedsintentie van de paus voor de maand juni is gewijd aan de armen en ouderen.

    Klik op onderstaande link.

    Bijlagen:
    https://youtu.be/XLw0y7A90pg   

    02-06-2016 om 14:59 geschreven door Gust Adriaensen


    01-06-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De provincialistische kijk van een Gentse economiefilosoof
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    'Het echte probleem is dat goed georganiseerde groepen met een buitensporig deel van de koek gaan lopen', meent economiefilosoof De Langhe. En hij laat dan verstaan dat het ambtenarenpensioen van gemiddeld 2000 euro verantwoordelijk is voor die grote hap. Wellicht vergeet De Langhe een moment zijn eigen maatschappelijke situatie want zijn hoogleraarspensioen zal nog een pak hoger liggen.

    Maar eigenlijk heeft de economiefilosoof een wel extreem petieterige en provincialistische kijk op wat voor hem 'een buitensporig deel van de koek' is.De heer De Langhe moet toch ook weet hebben van de volgende buitensporige verhoudingen:de 10% rijksten op aarde bezitten 88% van de wereldwijde rijkdom en de top 1 % rijksten op aarde bezitten 50% van de wereldwijde rijkdom.

    Het grote geld , ook in België, zit niet bij mensen zoals professor De Langhe, die een pensioen (zullen) hebben tussen 2000 en 4000 euro, maar bij die 10 % rijksten van ons dierbare land. Wie weet huizen die allemaal wel in Vlaanderen!

    01-06-2016 om 17:20 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.twitter@pontifex

    Paus Franciscus:

    'Wij zijn beheerders, geen meesters van onze aarde. Ieder van ons heeft een persoonlijke verantwoordelijkheid om zorg te dragen voor het kostbare geschenk van Gods schepping.'

    01-06-2016 om 08:38 geschreven door Gust Adriaensen


    30-05-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'t Is weer de schuld van de PS

    Houdt minister De Croo Vlamingen én Nederlanders voor debielen? Of is hij het zelf?

    De wereld doen geloven dat de overnamegesprekken tussen B-post en De Post-Nl afgesprongen zijn door een zgn. lek, getuigt van verregaande domheid of stuitende vooringenomenheid. Ik ben geneigd het tweede te geloven. De Croo zag in het 'lek' van een vroeger PS-minister een kans om nog maar eens de Parti Socialiste en bij uitbreiding de hele socialistische beweging, in een slecht daglicht te stellen.

    Het is om te gieren! De Nederlanders zouden omwille van een 'lek' de onderhandelingen opgeblazen hebben! Waar haalt meneer De Croo het toch? Waarop steunt hij zich?

    Het is veel eenvoudiger meneer de voogdijminister van de Post. Het gaat om de centen en B-post legde gewoonweg niet genoeg duiten op de tafel om De Post-Nl in bed te krijgen.

    Wie zei het ook weer: 'It's the money stupid'?

    30-05-2016 om 16:45 geschreven door Gust Adriaensen


    28-05-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hardvochtig thatcherisme

    De kiezers, lees de minst kapitaalkrachtige, begrijpen niet waarom zij alle pijn, lees de aanslag op hun financiële en sociale situatie, van de hervormingen moeten dragen, aldus journalist Sturtewagen.

    Dat onbegrip is meer dan terecht. Het vloeit voort uit een scherp besef van wat onrechtvaardig is. Wanneer de staat de zwaksten aanpakt en de rijksten ongemoeid laat, wordt er een aanslag gepleegd op een breed gedragen morele vuistregel: degenen die in materieel opzicht de sterkste schouders hebben, moeten de grootste lasten dragen.

    Het is tegenwoordig bon ton de vakbonden te verketteren en hun bestaansrecht in vraag te stellen. Terwijl zij in ons kapitalistisch systeem de enige macht zijn die de werknemers kan verdedigen tegen de kapitaals- en staatsmacht.

    Ook voor journalisten verdient het aanbeveling eens na te gaan wat zijzelf en hun ouders en grootouders te danken hebben aan sterke werknemersverenigingen. Of wensen zij echt een sociaal bloedbad, een ongeremd , hardvochtig thatcherisme?

    28-05-2016 om 09:04 geschreven door Gust Adriaensen


    27-05-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes terug in Syrië

    Goede Vrienden,

    Na een bewogen vertrek kwamen we woensdag om middernacht weer veilig
    thuis en werden er ook hartelijk ontvangen. En gisteren was het al
    volop feest: de inkleding van een zuster en het hoogfeest van
    Sacramentsdag.

    De toestand in het land is er helaas niet op verbeterd, hoewel het in
    onze streek veilig blijft. Nadat de Russen besloten hadden een deel
    van hun interventiemacht terug te trekken, waren de vooruitzichten erg
    gunstig. Het leger was in staat het bolwerk van Isis in te nemen en
    het zag er naar uit dat ook de rest van het land nu gezuiverd kon
    worden van terroristen.

    Helaas werd onze ervaring van het begin
    nogmaals bevestigd: de ”internationale gemeenschap” wil Syrië (zoals
    zo vele andere landen) tot slaafse onderworpenheid dwingen en zal
    alles blijven doen om hiertoe een “creatieve chaos” te veroorzaken.
    Daarvoor zetten ze nieuwe groepen terroristen in, terwijl ze
    ondertussen zogenaamd onderhandelen voor een politieke oplossing in
    Syrië. Hiervoor worden vooral rebellengroepen gebruikt, die gesteund
    worden door Saoedi-Arabië. Dit land heeft zelf nooit enige vorm van
    verkiezingen gekend, maar eist wel (onder aanstoken van de
    “internationale gemeenschap”) dat er in Syrië nieuwe verkiezingen
    moeten komen waarbij de door het volk democratisch gekozen regering
    moet uitgeschakeld worden!

    Helaas zijn er nog steeds te veel vrome
    burgers en gelovigen die deze “politiek correcte” lijn volgen en
    steunen. Gelukkig mochten we tijdens ons verblijf in België heel veel
    mensen ontmoeten die wel wakker zijn en niet meedoen met deze
    vernietigende oorlogswaanzin.

    P. Daniel

    27-05-2016 om 15:47 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het laatste taboe voor journalist Sturtewagen?

    Bart Sturtewagen, opiniërend hoofdredacteur van De Standaard, wijdt onder de titel 'Loon zonder werk, het laatste taboe', een artikel aan de herverdeling van de gecreëerde welvaart, nu technologie een ongebreideld, wereldwijd ondernemerschap mogelijk maakt en hoe lang de deelname aan het arbeidsproces de maatstaf voor die herverdeling nog kan blijven.

    Sturtewagen vraagt zich af of het verdedigbaar is dat de 10 procent rijksten misschien wel tot 90 procent moeten worden afgeroomd.

    Dergelijke vraag, die eigenlijk een stellingname is, roept onvermijdelijk een andere op. En die stelt hij zich niet: is het verdedigbaar dat de 10% rijksten op aarde  88% bezitten van de wereldwijde rijkdom en dat de top 1 % rijksten op aarde 50% bezitten van de wereldwijde rijkdom.

    Een andere discutabele benadering van Bart Sturtewagen is dat hij laat uitschijnen dat de (super)rijken hun materiële rijkdom helemaal te danken hebben aan hun 'verbeelding, durf en ondernemerschap'. Degenen die niks overschot hebben of nog erger, degenen die in bittere armoede moeten leven, ook in onze samenleving, ontbreekt het klaarblijkelijk aan 'verbeelding, durf en ondernemerschap'.

    Sturtewagen worstelt duidelijk met een ander taboe: het fundamenteel in vraag stellen van ons kapitalistische economisch systeem. Want daaraan twijfelen, wordt in het simplistische westerse denken onmiddellijk gelijkgesteld aan communisme. En dat rode etiket wil Sturtewagen zeker niet opgekleefd krijgen. Voor hem het laatste taboe?

    27-05-2016 om 09:34 geschreven door Gust Adriaensen


    24-05-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Koppige Beke
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    In zijn reactie op de aanzwellende kritiek op de CD&V-top en de regeringsdeelname, manifesteert voorziter Beke zich als koppig én dom.

    In deze rechtse, hardvochtige, neoliberale regering verloochent CD&V haar kernwaarden en vervreemdt de partijtop zich van degenen die de partij trouw zijn gebleven: de werknemers die zich thuisvoelen in ACW-Beweging.net. Middenklaskiezers zijn al veel langer massaal naar Open VLD en NVA uitgeweken.

    De peilingen maken het overduidelijk: CD&V zit samen met NVA in een neerwaartse spiraal. Voortdurend uitschreeuwen dat CD&V het 'sociale gelaat / geweten' van deze regering is, haalt niks uit, het is een zielig zwaktebod.

    Dat Beke blijft zeggen dat deze regering 'de weg, de waarheid' is , betekent een onredelijke uiting van koppigheid. Dat hij de signalen van de basis wegveegt, is uitermate dom.

    Meer en meer overtuigde christendemocraten moeten in opstand komen tegen de top die per se in deze antisociale regering wil blijven en het extreme neoliberale spel wil meespelen.

    CD&V, stop je run naar de afgrond, naar de politieke zelfvernietiging!

    24-05-2016 om 18:34 geschreven door Gust Adriaensen


    23-05-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Elijah Wood: "Hollywood bestaat uit een pedofielennetwerk"

    In De Morgen is een artikel te lezen waarin acteur Elijah Wood, bekend om zijn rol als Frodo in 'The Lord Of The Rings', zegt dat jonge acteurs in Hollywood massaal misbruikt worden door hooggeplaatste 'roofzuchtige slangen' in de filmindustrie.

    23-05-2016 om 17:19 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Het recht om minder te verdienen'

    In zijn maandagse column in De Standaard,  lanceert Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, de idee om een jaar lang op vrijwillige basis niet te staken. Hij wilde over vrouwen in Finland schrijven, aldus Torfs, toen waarschijnlijk de Heilige Geest hem plots inspireerde tot een stukje over stakingsrecht.

    Wat een geluk dat Torfs de Finse vrouwen links liet liggen om deze schitterende idee te presenteren: het recht om niet te staken. En om mij, eenvoudige De Standaardlezer, te doen bevallen van een al even, naar mijn bescheiden mening, schitterend voorstel: het recht om minder te verdienen.

    Als al degenen die meer dan het dubbele verdienen van een cipier, een jaar lang deze meerverdienste inleverden tot spijziging van de federale, Vlaamse en gemeentelijke schatkisten, zouden dan niet vele financiële problemen meteen van de baan zijn en dus ook de oorzaken van de stakingen? En dan heb ik het nog niet eens over een efficiënte aanpak van de fiscale fraude.

    Let wel, veel verdienen blijft een recht. Maar als de veelverdieners het nu eens, een jaar lang bijvoorbeeld, vrijwillig met (veel) minder doen uit solidariteit met bv. de weinigverdieners? Om de terminologie van Torfs te gebruiken: het 'ius' om schromelijk veel te verdienen blijft, de uitoefening ervan, het 'exercitium iuris', wordt opgeschort. 'Uit liefde voor het algemeen belang, waarvan we meteen het bestaan erkennen', aldus de rector.

    Wat denkt Rik daarover? Kan er misschien ook gedacht worden aan een deal, bv. in dezer voege: de cipiers staken een jaar niet op voorwaarde dat de rectoren en de professoren (wel niet bepaald de riantst betaalde clubs) een jaar lang inleveren op hun wedde tot op het voorgestelde niveau? Mogelijkheden zat!

    23-05-2016 om 09:24 geschreven door Gust Adriaensen


    21-05-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in ... Vlaanderen

    XI/20
    Vrijdag 20 mei 2016

    “Mijn beker is overvol” (ps. 23, 5)
    Het leven is niet altijd kommer en kwel. Naar het einde toe van mijn vakantieverblijf in België mag ik met de psalmist zeggen: “mijn beker is overvol” van de goedheid van God én van de mensen. Hiervoor wil ik God en de mensen ook oprecht danken. Op vele plaatsen werd ik uitgenodigd om te getuigen van wat er werkelijk in Syrië gebeurt. Tweemaal mocht ik spreken in Antwerpen en tweemaal een avond verzorgen in Brugge, verder in Kontich en in het Europees parlement getuigen tijdens het internationaal congres over Syrië. Niet minder dan zes religieuze gemeenschappen hebben me met grote welwillendheid uitgenodigd: Gasthuiszusters, Clarissen-Collettinen, zusters van het Allerheiligste Sacrament, kanunnikessen van het Heilig Graf, Franciscanessen Missionarissen van Maria en een trappistenabdij. Ik mocht een interview geven: in het Engels (met wat haar op) voor eurorus.org en eveneens in het Engels voor de “Stichting Hand in Hand voor Syrië” , die dit interview naar Engeland stuurt. Er was een interview in het Frans (ook met wat haar op) waarvan ik nog moet vernemen waar het te vinden is. Verder in het Nederlands (ook al niet perfect) voor een jonge Vlaamse journalist en een interview voor het Katholiek Nieuwsblad, dat nog moet verschijnen. Tenslotte mocht ik vele bekenden én onbekenden ontmoeten die me zegden dat ze met instemming mijn wekelijkse schrijfsels verorberen. Vooral hoopvol is dat er jonge mensen zijn en kinderen die tegen hun hele klas of vriendenkring in getuigen van wat er echt in Syrië gebeurt. Moge Gods zegen overvloedig op hen rusten. We zijn blij en heel dankbaar om elk meeleven en iedere steun voor het Syrische volk.

    Wetenschappelijk uitgewerkte leugens

    De berichtgeving over Aleppo in gans de Atlantische pers is het zoveelste beschamend voorbeeld van leugen en manipulatie. Dr. Nabil Antaki uit Aleppo geeft op dit ogenblik in Parijs enkele voordrachten om dit onrecht aan te klagen en de mensen wakker te schudden. “Médecins sans frontières” (geneesheren zonder grenzen) doen ongetwijfeld veel goed werk, maar met hun gewild gemanipuleerde berichten over de gebombardeerde hospitalen in Aleppo zijn ze tegemoet gekomen aan hun broodheren en verdienen ten volle de naam van “menteurs sans frontières” (leugenaars zonder grenzen) (Brandon Turbeville, Alep: L’histoire des deux hôpiteaux, mondialisation.ca, 16 mei 2016). De bedoeling is alle schuld geven aan Syrië en Rusland zodat de echte misdaden vanuit het westen gewoon kunnen verder gaan. Daarbij wordt meteen de ware ellende toegedekt, die o.m. ook voortkomt uit de economische sancties. Heel het leven en werken van de bevolking wordt hierdoor verlamd. Zelfs de ngo’s kunnen voor hun eigen medewerkers in Syrië geen geld overmaken omwille van de sancties. De maronitische aartsbisschop van Aleppo, Joseph Tobje zegt het zo tegen de Europese politici: “als ge nog een klein beetje menselijkheid hebt, heft ge de sancties tegen Syrië op”.
    Neen, het gaat niet om enkele onnauwkeurigheden in de media. Er is een wetenschappelijk uitgebouwd systeem waardoor de aartsleugenaar of de vader van de leugen wereldwijd mensen met drogredenen kan misleiden. In het Engelse ministerie van buitenlandse zaken werd in 1914 een bureau opgericht voor oorlogspropaganda (“Wellington House”). Grote schrijvers werden betaald om verzonnen misdaden van de tegenstrever te schrijven, die door kunstenaars werden uitgebeeld en door de pers verspreid. Onder president Woodrow Wilson wordt in 1917 het “Committee on Public Information” gesticht. Het is de periode van de “storytelling”: psychologen en journalisten worden aangeworven om extravagante verhalen te verzinnen. Hieruit is de moderne propaganda gegroeid die tracht een algemene opinie te vormen. Door telkens leugens te herhalen wordt een gedacht gevormd in de algemene opinie, zodat het individu geen invloed meer heeft. En Jozef Goebbels, de minister van propaganda van het nazisme wist al dat het gemakkelijker was een monsterleugen aan de massa over te brengen dan een kleine leugen. Zo konden de VS, UK, Israël, Qatar en Saoedi-Arabië destijds zelfs de inspecteurs van de UNO overtuigen dat Irak met massavernietigingswapens klaar stond om de halve wereld aan te vallen. De internationale pers nam dit gewoon over. Zo werden ook voor Libië en Syrië de nodige leugens voorbereid waardoor de openbare opinie de vernietiging van die landen blijft steunen. (Thierry Meyssan, Les techniques de la propagande militaire moderne, réseau voltaire, 16 mei 2016). Laten we dus zorgen dat we geen massamens of robot worden maar gelovigen met een persoonlijke geweten en een verantwoordelijkheid, die zich niet laten misbruiken, maar moedig weerstand bieden.

    Viering van de hl Jakob de Verminkte

    Nu zondag 22 mei om 12.00 u is er een eucharistieviering in de kerk van de Chaldeeuwse pastoor P. Sati (Helmondstraat 26, 2060 Antwerpen; men kan parkeren in de Onderwijsstraat), waar ook de heilige Jakob, de Verminkste (Mar Yakub) vereerd wordt. Al hebben we zelf geen relikwie van deze beroemde Perzische martelaar, we zullen wel een icoon van deze maretelaar overhandigen. Iedereen welkom

    Werkverschaffing

    Vrede van Christus! Vijf jaar oorlog. Vijf jaar ellende en hoop. Het klooster van Mar Yakub in Syrië helpt de plaatstelijke bevolking om terug werk te vinden. In deze brochure tonen we u de producten van ons dorp Qara. Het gaat om handgemaakte tapijten, gedroogde vijgen en abrikozen, zelfgemaakte confituur en granaatappels. Wij willen deze producten op grote schaal uitvoeren naar Europa, en daarvoor hebben we uw hulp nodig. Dank bij voorbaat!
    Wij willen dat de Syriërs in Syrië blijven. Wij houden er niet van om Syriërs te zien vertrekken naar Europa om misschien te verdrinken in de Middellandse Zee. Hun land is hier, hun liefde is hier! We willen dat ze hier blijven en werken. Het Syrische Pond staat heel erg laag. Dat betekent: grote werkloosheid en erg dure invoerprijzen (naast de vele embargo’s). Wij willen de traditionele Syrische producten promoten en zo mensen aan het werk stellen. In ons dorp Qara hebben we:

    Een traditioneel tapijtenfabriek:

    In die fabriek  werken gehandicapten en gewone arbeiders van ons dorp. We kunnen elk tapijtenmodel creëren – alles handgemaakt.


    Wij creëeren wandtapijten en grondtapijten. De grondtapijten maken we naar Syrisch-Iranees model. Op onze website maryakub.net vind u een artikel dat onze fabriek haarfijn uitlegt.
    We zullen de wandtapijten maken naar oud Coptisch (Christenen uit Egypte) model. Ziehier een paar voorbeelden .

    Gedroogde vijgen & abrikozen

    Vijgebomen groeien heel erg goed in onze streek. Ze vragen weinig water, een viertal keren per jaar. In onze regio groeien ze bijzonder goed. De vrouwen uit deze streek hebben eeuwenoude technieken om zo de beste gedroogde vijgen te bekomen.
    We hebben hier ook erg mooie abrikozenbomen. Onze gedroogde abrikozen zijn bijzonder lekker. Ze zijn biologisch en worden dus niet chemisch gekleurd. Ze halen de pit eruit en stoppen in de plaats een amandelnoot. Verrukkelijk!

    Granaatappels

    In onze streek hebben we enkele fruitbomen die heel erg doed werken: olijfbomen, vijgebomen en granaatappelbomen. Granaatappels blijven een hele winter vers en rijp. Het is dus heel simpel om granaatappels te plukken in oktober en ze op te sturen naar Europa.


    Zelfgemaakte confituur

    Zoals we eerder vermeldden hebben de vrouwen uit onze streek uitstekende eeuwenoude kooktechnieken. Ze maken een verrukkelijke vijgen-en abrikozenconfituur.
    Al deze producten kunnen we op grote schaal produceren. Door onze producten te kopen kan u op een tastbare wijze de Syrische plaatselijke bevolking helpen.
    Moge onze Heer Jezus Christus u rijkeljik belonen voor uw hulp met alle zegeningen in de hemel. Amen!

    Klooster Mar Yakub
    www.maryakub.net email: deirmaryakub@gmail.com tel. 00963 11 785 1700

    21-05-2016 om 10:12 geschreven door Gust Adriaensen


    19-05-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Bloedzuigers'

    Paus Franciscus:

    'De rijken die de armen uitbuiten, zijn bloedzuigers.'

    19-05-2016 om 17:15 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Regeringspartijen in vrije val

    Uit de grote peiling blijkt dat de federale regeringspartijen (NVA, CD&V, Open VLD en MR), samen 21% achteruitgaan vergeleken met de verkiezingen van mei 2014.

    Dat resulteert in een verlies van niet minder dan 18 zetels (NVA -9, CD&V -5, Open VLD +1, MR -5).

    Momenteel bezet de regeringscoalitie 85 van de 150 zetels in het federale parlement. In de peiling zakken ze naar 67 zetels en hebben ze dus geen meerderheid meer.

    19-05-2016 om 14:07 geschreven door Gust Adriaensen


    18-05-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Politieke peiling mei 2016

    De Grote Peiling van VTM, Het Laatste Nieuws, RTL en Le Soir geeft volgende resultaten:

    peiling mei 2016 verkiezingen mei 2014 verschil
    NVA 24,2 32,4 -8,2
    CD&V 13,8 18,6 -4,8
    Open VLD 13,2 15,5 -2,3
    SPA 15,6 14 +1,6
    Groen 11,1 8,6 +2,5
    Vlaams Belang 13,9 8,1 +5,8
    PVDA 4,8 2,8 +2

    18-05-2016 om 21:18 geschreven door Gust Adriaensen


    17-05-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Villawijktanka
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

     

    Villawijktanka

    Een mooie meidag.

           De grasmachines ronken.

     De honden blaffen.

         Achter de hoge heggen

          slechts vermoeden van mensen.

    17-05-2016 om 07:16 geschreven door Gust Adriaensen


    16-05-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Fundamentalist Dedecker
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    In Knack online van 15 mei, mag brulboei Dedecker ongeremd zijn afkeer voor Lieven Boeve, de directeur-generaal van het Katholiek Onderwijs én voor alles wat met religie te maken heeft, spuien.

    Wat een opeenstapeling van fundamentalistische en agressieve scheldpartijen brengt deze meneer die als parlementslid rijkelijk door ons allemaal betaald wordt, te berde.

    Hij verwijt Boeve een opgeheven vingertje. Toppunt van fanatieke bewustzijnsvernauwing. Dedecker staat zelf de hele tijd ofwel met tien opgeheven vingers ofwel met de middenvinger in de kramp.

    Parlementslid Dedecker bestaat het van op het pluche te schrijven dat 'we eindelijk eens moeten leren dat religie tot de strikt persoonlijke levenssfeer behoort'.

    Nee, meneer Dedecker, het behoort tot onze grondwettelijke en democratische vrijheden, vrij en vrank uit te komen voor onze overtuiging en geloof, religieus of niet! U hebt ernstige dictatoriale neigingen!

    16-05-2016 om 07:54 geschreven door Gust Adriaensen


    13-05-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in ... Vlaanderen

    XI/19
    Vrijdag 13 mei 2016

    Waarom de oorlog tegen Syrië blijft voortduren
    Het Russische leger heeft samen met Hezbollah er voor gezorgd dat het Syrische leger een ommekeer kon bewerken en de stabiliteit steeds meer vergroten. Telkens wanneer het Syrische leger een overwinning behaalt, zorgt de westerse coalitie ervoor dat er een nieuwe stroom van terroristen en wapens Syrië binnen vloeit, terwijl e voor het oog van de wereld zogenaamd zoeken naar een politieke oplossing. Zolang deze huichelarij blijft zal de oorlog tegen Syrië verder duren. In het bevrijde Palmyra werden vele mijnen gevonden van Italiaanse makelij. Na de VS, Israël, Turkije, Saoedi-Arabië, Qatar, komt het ene NAVO-land na het andere in zicht om mee te helpen aan de “vrede” (?) in Syrië. Wie zoekt eens uit welke terroristen met Belgische wapens hun diensten aanbieden? Of wil ons land met F 16’s de vrede brengen, zoals in Libië?

    Tussen de onderhandelaars die naar een politieke oplossing zoeken zijn er zelfverklaarde “hoge vertegenwoordigers” van de oppositie, gesteund door Saoedi-Arabië en westerse mogendheden, die nieuwe strijders en wapens aanvoeren om ondertussen zoveel mogelijk aanslagen te plegen en daarvoor het leger verantwoordelijk te stellen. Westerse landen blijven al-Qaïda-terreurgroepen bewapenen.
    Dr. Nabil Antaki is werkzaam in W.-Aleppo, waar ¾ van de bevolking leeft, die door het leger wordt beschermd. Hij klaagt de leugens aan die de schuld willen geven aan het regeringsleger. Sinds 2012 wordt de bevolking iedere dag gebombardeerd door terroristen, gesteund door het westen. O-Aleppo, waar ¼ van de bevolking leeft wordt door Al-Nousra gecontroleerd. Alle beelden en persberichten die verspreid worden komen van O.-Aleppo. Wanneer het dramatisch bericht wordt verspreid dat “de laatste pediater” in Aleppo werd gedood, dan verzwijgen ze dat er nog meerdere pediaters zijn in W-Aleppo. Fel reageert dr. Nabil tegen de berichten over de “strijdkrachten van Assad”: “Assad heeft helemaal geen strijdkrachten, er is alleen het Syrische leger dat volk en land verdedigt en beschermt”.
    De Amerikaanse industrie wordt vooral beheerst door een enorm militair industrieel complex. Voor hen brengt vrede niets op, terwijl oorlog een duizelingwekkende rijkdom oplevert.

    Syrië is slachtoffer van zijn belangrijke strategische ligging voor een pijp-lijn van Qatar en Saoedi-Arabië naar de Middellandse zee. Bovendien werden in Syrië immense voorraden gas ontdekt, die nog moeten ontgonnen worden. Omdat het onafhankelijk wil blijven, streven de westerse mogendheden ernaar het land in een chaos te storten om dan onder elkaar de rijkdom en de macht te verdelen. Dat is het dubbelzinnige spel van het westen: naar buiten uit zogenaamd ijveren voor vrede in Syrië en in werkelijkheid alles doen om het land op de knieën te krijgen. Tot heden houdt Syrië stand, dank zij zijn innerlijke eenheid.
    Dat een groot deel van de wereldheersers totaal niet bekommerd is aan de Syrische bevolking, blijkt uit het feit dat er nog altijd geen sprake is van het opheffen van de sancties, die het dagelijkse leven verstikken. Na de gifgasaanval van 23 augustus 2013 in Ghouta werden de sancties nog fel verzwaard. Inmiddels weten we dat deze gifgasaanval beraamd werd door de CIA met Turkije en de geheime diensten van westerse mogendheden. Heeft al iemand gezegd: Sorry voor onze huichelarij, we zullen de sancties nu opheffen?

    Hassan Nasrallah, secretaris generaal van de Libanese Hezbollah (waaraan wij en de bevolking van Qalamoun voor een groot deel onze bescherming te danken hebben!) zei het vorige donderdag zo: “De VS, de Zionistische staat en het westen hebben in deze regio een probleem, nl. de weerstand”. Het is het verzet tegen hun overheersing. Zij vechten zogenaamd tegen ISIS, Jabhat al-Nusra en andere terreurgroepen (groepen die ze zelf hebben opgericht en onderhouden). In feite willen ze zich in Syrië vestigen om iedere weerstand te breken.

    Brugge
    Volgende woensdag 18 mei 2016 om 19.30 u zullen we nog een voordracht houden in St.-Michielslaan 35, 8200 Sint-Michiels, (op 20’ loopafstand van het station van Brugge), georganiseerd door VCD, Vlaamse Christen Democraten.

    P. Daniel

    13-05-2016 om 22:06 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een liberale politica in hart en nieren
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De weerzin, het misprijzen van Gwendolyn Rutten, die nog maar pas partijgenote Turtelboom liquideerde, voor vrouwen die thuisblijven voor de kinderen, spreekt overduidelijk uit volgende uitspraak:

    'De moederschapsrust duurt ook veel langer dan medisch noodzakelijk is. Daardoor RISKEREN we dat het een GEWOONTE  wordt dat vrouwen THUISBLIJVEN VOOR DE KINDEREN.'

    En dat mag zeker niet gebeuren, volgens deze blauwe politica, die zich een liberaal in hart en nieren noemt en de sterke gewoonte heeft ontwikkeld niet na te denken of daartoe niet in staat is. Wat wil Rutten? De moederschapsrust beperken tot wat 'medisch noodzakelijk' wordt geacht.

    Nog veel liever heeft ze dat geen enkele vrouw nog de beslissing mag nemen thuis te blijven voor de opvoeding van de kinderen. Alle vrouwen, net als alle mannen, moeten zonder al te veel gedoe rond zwangerschap, bevalling en opvoeding, ingeschakeld kunnen worden in het productieproces. Weg met de softies, die thuiszorg voor de kinderen waardevol vinden!

    Dat is pas de echte liberale New World! 

    13-05-2016 om 15:13 geschreven door Gust Adriaensen


    12-05-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wat verstaat De Wever onder katholiek?

    Didier Pollefeyt, vicerector Onderwijs, Katholieke Universiteit Leuven:

    'Ik vraag me af wat de N-VA onder katholiek verstaat. Dat lijkt voor die partij een synoniem voor anti-islam. Het is ook nooit de bedoeling geweest om de islam een prominente plaats te geven.'

    12-05-2016 om 21:20 geschreven door Gust Adriaensen


    11-05-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De verloedering van het Nederlands

    Jessie De Caluwe over de verwaarlozing en de verloedering van de Nederlandse spreektaal, ook op de tv-zenders:

    'Keurig Nederlands was geen topprioriteit meer. Dat deed pijn. Alles waar ik jarenlang achter gestaan heb, was ineens niet meer zo belangrijk. Iedereen spreekt nu tussenstaal. Zelf ben ik grootgebracht in het algemeen Nederlands. Het voordeel is dat ik geen ander jasje hoef aan te trekken als ik voor een microfoon of op een podium sta.'

    11-05-2016 om 14:04 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Katholieke scholen moeten katholiek durven zijn'

    Gerard Bodifee, scheikundige, astrofysicus, auteur:

    'De katholieke school die moslims weert, kan geen katholieke school zijn. Maar als katholieke school moet zij de katholieke godsdienst verkondigen, ook aan moslims.'

    11-05-2016 om 13:58 geschreven door Gust Adriaensen


    10-05-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een ideologe die zich als onderzoekster vermomt
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Leni Franken, onderzoekster aan de UA, houdt er wel merkwaardige opvattingen over vrijheid op na. Zij laat uitschijnen dat de ouders gedwongen worden hun kinderen naar een katholieke school te sturen. Het zou haar als onderzoekster sieren, die bewering te staven. Het gemeenschapsonderwijs zou wat blij zijn, als het meer leerlingen kon aantrekken. Zeker voor wat het middelbaar onderwijs betreft, is er geen tekort aan accommodatie.

    Franken schermt met de keuzevrijheid maar zij wil precies de keuzevrijheid der ouders inperken. En dat doet zij vanuit ideologische overwegingen.

    Zij zou eerlijker overkomen als zij onomwonden pleitte voor de afschaffing van het katholiek onderwijs. Want daar is het haar om te doen. Zolang het katholiek onderwijs als structuur, als instelling, bestaat en deel uitmaakt van het instituut Kerk, is het nogal logisch dat de kerkelijke hiërarchie in dat onderwijs toch nog wat te vertellen heeft. Als je dat niet wil, dan is het consequenter te zeggen: 'Weg ermee'.

    Franken presenteert zich als onderzoekster, maar vergaloppeert zich als ideologe. Je zegt toch ook niet dat een minister niks te zeggen mag hebben in zijn departement.

    10-05-2016 om 08:25 geschreven door Gust Adriaensen


    09-05-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Die zit (eens te meer): Vermeersch een smalle denker?

    De gedachte- en stijloorlog tussen de grootste rector aller tijden, Rik Torfs, en de grootste moraalfilosoof aller tijden, Etienne Vermeersch, woedt onverminderd voort.

    Rik Torfs in zijn maandagse column in De Standaard, onder de titel 'Het Smalle Denken':

    'En ach,  misschien zijn wij wel echt geweldig en staan wij moreel wereldwijd op eenzame hoogte, zoals Etienne Vermeersch naar aanleiding van onze euthanasiewetgeving ooit opperde.

    Ik spreek me daar niet over uit. De meeste landen hebben -zoals de meeste mannen- een positief zelfbeeld, dat buitenlanders niet altijd onverkort onderschrijven.'

    Een grote intellectuele inspanning of grote gedachtesprongen hoef je niet te maken om uit een en ander af te leiden dat Torfs op de keper beschouwd, de ouwe, verstarde, fundamentalistische filosoof Vermeersch tot de categorie der 'Smalle Denkers' rekent.

    Ja, daar zit wel wat in.

    09-05-2016 om 08:56 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Gevaarlijke Verandering

    De voorgespiegelde Grote Verandering waarmee sommige partijen hun programma lardeerden en de verkiezingen wonnen, blijkt meer en meer een antisociale én gevaarlijke verandering te zijn.

    Brede lagen van de bevolking voelen de verandering alleen maar in hun dunner wordende portemonnee. Het inzicht dat deze neoliberale, rechtse regering een fundamenteel en structureel onrechtvaardig beleid voert, wint over de partijgrenzen heen, veld. Het kan samengevat worden als volgt: 'Haal de centen uit de zakken van de doorsnee-Belg. Spaar de superrijken'.

    Het staatsapparaat draait vierkant. Het is nefast voor ons democratisch systeem, dat steeds vlugger tot uiting komt dat de politiediensten kwantitatief noch kwalitatief in staat zijn, diverse problemen het hoofd te bieden. Gewoonweg gevaarlijk is dat de regering dan maar vlug vlug een beroep doet op het leger.

    Dankzij de Regering van de Grote Verandering, wandelt de burger, weliswaar met een plattere beurs, onbevreesd, zo wordt verondersteld,  tussen de martiale para's!

    09-05-2016 om 08:48 geschreven door Gust Adriaensen


    08-05-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Ik was vreemdeling en jullie namen mij op'

    Jaar van de barmhartigheid:

    'Ik was vreemdeling en jullie namen mij op.'





    08-05-2016 om 13:51 geschreven door Gust Adriaensen


    06-05-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in ... Vlaanderen

    XI/18
    Vrijdag 6 mei 2016

    Eén strijd om Syrië, Europa én de wereld

    Onder de titel “Syrië, verdraagzaamheid of terrorisme?” werd op maandag 2 mei in het Europees parlement te Brussel een internationaal congres gehouden, georganiseerd door de APF (Alliance for Peace and Freedom) en enkele Europarlementariërs, die Syrië bezocht hadden en de relaties van Europa met Syrië grondig willen verbeteren. APF is een nieuwe nationalistische beweging die radicaal de soevereiniteit van de landen wil verdedigen samen met de menselijke en christelijke waarden. Er waren een 50-tal deelnemers, goed gedocumenteerd over hetgeen er werkelijk in Syrië gebeurt. Onder hen meerdere Syriërs, zoals de jongen en het meisje die zopas uit Aleppo gevlucht waren. Er was een mooie brochure ter beschikking met foto’s van de “Syrische erfenis, wieg van de beschaving”. Dit is de weerslag van een fototentoonstelling. De organisatoren wilden deze tentoonstelling ook in het Europees Parlement zelf houden maar dat werd geweigerd omdat een positieve voorstelling van . “Syrië” te politiek was, naar verluid. Ik werd als bijzondere gast begroet en mocht naast de nieuwe Syrische ambassadeur, Ayman Raad, plaats nemen. Eerst werd een verslag gegeven van het bezoek van de Europarlementariërs aan Syrië, waarbij benadrukt werd dat de veiligheid toeneemt. “Ik voelde me in Damascus veiliger dan op sommige plaatsen in Berlijn”, zei een Duits parlementslid. Dan werd ik uitgenodigd om mijn ervaringen te vertellen. Hierop kwamen al onmiddellijk vragen van Duitse en andere ondernemers: hoe kunnen wij helpen? Wanneer het bedrijfsleven in Syrië heel langzaam weer op gang komt, moeten die producten nog verkocht worden en daar kunnen en willen zij mee helpen. De twee voornaamste belangstellingspunten van het congres waren: hoe het terrorisme overwinnen en wat met de vluchtelingen? Het terrorisme, ook in Europa, zo werd aangetoond, zal niet gestopt kunnen worden zolang NAVO en Turkije een zijn. Immers, Turkije steunt niet alleen het terrorisme maar neemt er ook actief aan deel. Erdogan beschouwt zich reeds als de sultan van het nieuwe Ottomaanse Rijk, en in zijn grootheidswaanzin maakt Aleppo, na Antiochië hiervan al deel uit. Hetzelfde Turkije maakt grote hoeveelheden valse paspoorten voor zogenaamde Syrische vluchtelingen om zijn terroristen in Europa binnen te loodsen. En Europa betaalt er miljarden voor. De Italiaanse voorzitter van APF, Roberto Fiore, verklaarde dat de doelstellingen van Amerika radicaal tegengesteld zijn aan de belangen van Europa. De VS willen Turkije in de Europese Unie en Rusland er buiten Wij willen, zo zei hij, Turkije buiten de EU houden en Rusland als werkelijk deel van Europa er in. Voor de strijd tegen het terrorisme en voor het probleem van de vluchtelingen werd als enige oplossingen voorgesteld: de wettige regering van Syrië erkennen en daarmee samenwerken, geen enkele medewerking verlenen aan landen die uitdrukkelijk het terrorisme steunen (zoals Turkije, Saoedi-Arabië en Qatar) en samenwerken met Rusland. De zes miljard van de EU die nu aan Turkije gegeven worden en waarmee Turkije in feite Syrië verder uitmoordt, dienen gegeven te worden aan de werkelijke vluchtelingen in Syrië zelf. De strijd in Syrië is in feite tevens een vechten om het behoud van de menselijke en christelijke waarden in Europa en uiteindelijk een strijd om het behoud van de menselijke waardigheid. Een eerste bondig foto-verslag kun je vinden op www.apfeurope.com., International Congress: ‘Syria: tolerance or terrorisme van 2 mei 2016. Uiteraard wordt deze gezonde visie door de “politiek correcte” media en door “correcte” gelovigen, in onverschilligheid en onwetendheid weggezakt, hooghartig afgewezen als “extreem rechts”.

    Leugen tegen waarheid

    De topjournalist Seymour Hersh, winnaar van de prestigieuze Pulitzer-prijs, onthult nu dat het Hillary Clinton was die saringas liet bezorgen aan de Syrische rebellen voor de massale gifgasaanslag in Ghouta (Damascus). Dit gebeurde met afspraken tussen Obama, Turkije, Saoedie-Arabië en Qatar. “Let wel: dit zijn dezelfde leiders die miljoenen als vluchtelingen vermomde moslims naar Europa sturen en verantwoordelijk zijn voor islamistische terreuraanslagen, niet alleen in Europa, maar ook in de VS, Rusland, Afghanistan, Pakistan, India, Nigeria et cetera.” (http://time2wakeup.me/?p=3828). Voor wie echt aan de waarheid geinteresseerd is kan nu meerdere degelijke artikels hierover vinden.
    Het Nederlandse Europarlementslid Sophie van ’t Veld verklaart dat de eerste 3 miljard € van de EU, zogenaamd voor de vluchtelingen, in feite een jaargeld is voor de Turkse oorlog tegen Syrië (Qui paye les 3 milliards d’euro annuels pour la guerre turque contre la Syrie? Reseau voltaire, 2 mei 2016; http://www.voltairenet.org/article191581.html). Ondertussen schreeuwen de mensen in Aleppo om hulp. De Franciskaanse pastoor in Aleppo, pater Ibrahim Alsabagh zegt hoe rebellen de mensen, christelijke wijken en ziekenhuizen zonder ophouden bombarderen. En nu doet P. Fadi Najjar een dramatische oproep. Hij zegt dat het de verschillende “gematigde” rebellen zijn die niets anders willen dan moorden en verwoesten. Alles wordt er voor gedaan om te vermijden dat het Syrische leger Aleppo zou bevrijden. Mgr. Antoine Ando, Chaldeeuwse bisschop van Aleppo: “Deze oorlog is op het hoogste niveau goed georchestreerd door de VS en Israël omwille van de economische en strategische belangen. Ze verdedigen hun belangen door bemiddeling van Turkije, Saoedi-Arabië en Qatar”. Dat is de hele inzet van J. Kerry. Daarvoor dient ook de stroom van leugens van de hele Atlantische pers om de schuld aan het leger te geven en de aandacht af te wenden van de werkelijke tragedie. De islamisten zijn de engelen en Assad krijgt alle schuld. En zovele vrome gelovigen maken er zich met de grootste onverschilligheid aldus van af: och, we weten eigenlijk niet wat er eigenlijk gebeurt!
    Het kleine Syrië zal stand houden tegen de agressie van de halve wereld in. Het prestigieuze St. Petersburg Mariinsky orkest, onder leiding van Valery Gergiev hield vorige donderdagnamiddag een concert in het Romeins theater van Palmyra, waar maanden voorheen de Isis gevangen genomen Syrische soldaten gruwelijk om het leven bracht. Het thema van het concert was: Een gebed voor Palmyra met muziek die de oude muren doet herleven!
    Welkom

    De tijd van mijn verblijf in België zal weer vlug voorbij zijn. Heel veel mensen zou ik willen danken om hun mee-leven, mee-bidden, mee-strijden en mee-helpen. Hiervoor wil ik een namiddag voorzien, nl. op zondag 8 mei 2016 in de parochiezaal van Postel van 14.30 u tot aan de vespers van 18.00 u. Daar kan ieder die wil dan vrij binnenlopen om met een tas koffie en een gebakje rustig van gedachten te wisselen. Iedereen welkom. (Parkeren op de grote parking voor het gasthof).
    Brugge
    Op woensdag 18 mei 2016 om 19.30 u zullen we nog een voordracht houden in St.-Michielslaan 35, 8200 Sint-Michiels, (op 20’ loopafstand van het station van Brugge), georganiseerd door VCD, Vlaamse Christen Democraten.

    P. Daniel

    06-05-2016 om 17:29 geschreven door Gust Adriaensen


    05-05-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gebedsintentie van de paus voor mei

    Beluister en bekijk de gebedsintentie voor de maand mei van paus Franciscus.

    Klik op onderstaande link.

    Bijlagen:
    https://youtu.be/S4nXV1hKDJM   

    05-05-2016 om 14:24 geschreven door Gust Adriaensen


    04-05-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Denkt Boeve voldoende na?
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het voorstel van de topman van het katholiek onderwijs, Boeve, om meer ruimte te creëren voor moslimleerlingen in de katholieke scholen, lokt hevige reacties uit.

    De scherpste en venijnigste reactie kwam van burgemeester-parlementslid-voorzitter-enz., Bart De Wever.

    Die reactie is natuurlijk ingegeven door politiek-electoraal opportunisme. Deze man wil alles naar zijn hand zetten, ook het onderwijs. Zijn uitgesproken voorkeur voor wat als 'elitair secundair onderwijs' wordt beschouwd, spreekt boekdelen.

    Maar het doorzichtige van De Wevers reactie, verhindert niet dat ik grote vraagtekens plaats bij de plannen van Boeve.

    Een 'katholieke dialoogschool' kan maar echt tot stand komen, wanneer er voortdurend gewerkt wordt aan de katholieke identiteit van leraars en leerlingen. Ik twijfel er niet aan dat Boeve een zelfbewuste katholieke christen is. Maar is dat ook zo bij de overgrote meerderheid van leraars en leerlingen?

    Iedereen die een beetje vertrouwd is met het katholiek onderwijs, weet dat zulks niet het geval is. Verre van.

    en dan bestaat het gevaar dat 'ruimte voor moslims' in het katholiek onderwijs, de uiterst zwakke katholieke identiteit gewoon zal wegblazen.

    Echte, verrijkende dialoog in deze context, is maar mogelijk wanneer men stevig in zijn katholieke schoenen staat. Dat is nu (nog) niet het geval.

    De tussenkomst van bisschop Bonny is dan ook terecht: 'Er is nog niets beslist'. Met andere woorden, Boeve neemt het best heel wat gas terug.

    04-05-2016 om 22:14 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Neen aan de sociale ongelijkheid'

    Op 15 mei 1891 werd de encycliek 'Rerum Novarum' van paus Leo XIII, bekendgemaakt. Zij betekent het echte begin van de sociale leer van de katholieke Kerk en ze blijft een mijlpaal in de sociale geschiedenis. Ze is ontzaglijk belangrijk geweest in de emancipatie en de rechtenopbouw van de werknemers.

    Op 24 november 2013 verscheen de exhortatie 'Evangelium Gaudii' (De Vreugde van het Evangelie) van paus Franciscus.

    In het hoofdstuk 'Enkele actuele uitdagingen' neemt de paus geen blad voor de mond. Enkele citaten.

    -Neen aan een economie van de uitsluiting

     Het menselijk wezen wordt als een consumptiegoed beschouwd, dat na gebruik wordt weggegooid. We hebben een 'wegwerpcultuur' gecreëerd, die zelfs nog in de hand wordt gewerkt.

    -Neen aan de nieuwe afgoderij van het geld

     De aanbidding van het gouden kalf kreeg een nieuw en meedogenloos gezicht in het fetisjisme van het geld en de dictatuur van een economie zonder gelaat, die niet op de mens is gericht.

    -Neen aan het geld dat regeert in plaats van te dienen

     De arme bevolking niet laten genieten van haar eigen goederen, is haar bestelen en haar het leven ontnemen. Het zijn niet onze goederen die wij bezitten, maar hun goederen.

    -Neen aan sociale ongelijkheid die leidt tot geweld

     Zolang er sociale uitsluiting en ongelijkheid blijft bestaan in de samenleving en tussen de volkeren, wordt het geweld niet uitgeroeid. Zonder gelijke kansen zullen allerlei vormen van geweld en oorlog daarin een voedingsbodem vinden, die vroeg of laat tot uitbarsting moet komen. 

    04-05-2016 om 08:04 geschreven door Gust Adriaensen


    02-05-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Diepe vernedering van Tommelein en Open VLD

    Twee dagen voordat Tommelein beëdigd wordt als minister in de Vlaamse regering en hij de beslissing kan nemen over het weigeren van subsidies voor de biogascentrale, trekken NVA en CD&V de stekker uit dat dossier.

    Wat een vernedering voor Open VLD en in het bijzonder voor Tommelein!

    NVA en CD&V gunden het Open VLD gewoonweg niet dat een minister uit de liberale stal die beslissing zou nemen. Waarom niet? Omdat nu kredieten kunnen vrijkomen die een herziening of een afschaffing van de turteltaks mogelijk maken en NVA en CD&V willen die pluim ook op hun hoed steken.

    Bovendien maken deze partijen hun 'coalitiepartner' Open VLD keihard duidelijk dat ze helemaal niks in de pap te brokkelen heeft, quantité négligeable.

    Hoe Bourgeois zich ook kronkelt, niemand kan ervan overtuigd worden dat een beslissing geen twee dagen uitstel kon verdragen tot Tommelein beëdigd zou zijn.

    Een mens met ook maar een klein beetje zelfrespect, zou dergelijke behandeling niet verdragen en de ministertitel weigeren.

    02-05-2016 om 19:59 geschreven door Gust Adriaensen


    30-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Van Turteltaks naar Tommeltol

    De onrechtvaardige energieheffing, de Turteltaks, heeft minister Turtelboom de das omgedaan. Maar de executie werd koelbloedig uitgevoerd door haar coalitiepartners in de Vlaamse regering met op kop Bourgeois. En vooral door haar 'vriendin' Rutten en haar eigen partij, de Open VLD. De liberalen hebben Turtelboom opgeofferd, opzijgeschoven, geliquideerd, gedumpt, kaltgestellt... noem maar op.

    Waarom moest Turtelboom verdwijnen? Gewoonweg omwille van electorale en dus machtsoverwegingen van de partij. De turteltaks deed niet alleen Turtelboom maar de hele partij naar beneden tuimelen in de peilingen. En er was meer dan dat. De verkassing van Turtelboom enkele jaren geleden naar Antwerpen, om Open VLD in de stad van stadhouder De Wever, opnieuw wat steviger grond onder de voeten te geven, draaide uit op een totale mislukking. Exit Annemie Turtelboom dus, geslachtofferd door haar eigen blauwe sibbe, met als grootinquisiteur en -executant, haar seksegenote Gwendolyn Rutten.

    En nu komt dus West-Vlaming Bart Tommelein ten tonele. Hij heeft genade gevonden in de ogen van Rutten. Hoelang? Is Tommelein beter bestand tegen de externe en vooral tegen de interne druk dan Turtelboom? Kan de West-Vlaming het opnemen tegen de machtswellustige Limburgse Gwendolyn?

    Of 'Bartje al vlug zal moeten hangen', zal afhangen van de peilingen. En die zullen bepaald worden door wat er gebeurt met de hoogst onrechtvaardige energieheffing.

    Als de Turteltaks niet wordt afgevoerd en de naam dus gewoonweg kan vervangen worden door TOMMELTOL, zal Tommelein al vlug het volgende lijdend voorwerp van een politieke executie zijn.

    Tommelein weet dus wat hem te doen staat, wil hij als minister enige overlevingskans hebben.





    30-04-2016 om 10:27 geschreven door Gust Adriaensen


    29-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in ... Vlaanderen

    XI/17
    Vrijdag 29 april 2016

    Twee stromingen

    Syrië wordt een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van de mensheid. De strijd die daar nu gevoerd wordt, bereidt een nieuwe wereldorde voor. Het is niet de wereldorde van een Angelsaksische wereldoverheersing door Amerika-Israël-Engeland-Frankrijk en hun getrouwen, die hun belangen naar believen kunnen opdringen. Deze tegen alle rechtsregels in, bloeddorstig opgelegde wereldorde ligt op sterven, al is ze nog lang niet dood, laat staan begraven. In de geopolitiek breken evenwel onweerstaanbaar nieuwe verhoudingen door. Landen zoals Rusland, China, Iran zijn geen speelbal meer van “het westen”. Zij kunnen zich steeds meer als soevereine landen laten gelden. Het immense Rusland, ongeveer zo groot als China en Amerika samen, speelt hierbij een voortrekkersrol. Het kan voor Syrië steeds meer de terugkeer eisen naar de eerbied voor de soevereiniteit en het internationaal recht. En de aanleiding hiertoe is de taaie weerstand en eenheid van Syrië. Een volk dat weerstand blijft bieden tegen een militaire overmacht van Amerika, Europa, Arabië (golfstaten), is op zich een wonder. Syrië beleeft helaas de grootste humanitaire ramp sinds de Tweede Wereldoorlog. Honderdduizenden mensen werden gedood. Duizenden scholen, ziekenhuizen, kloosters, kerken, archeologische sites, moskeeën, openbare gebouwen en huizen van burgers werden verwoest. Het ondergaat hetzelfde lot als tientallen andere landen de voorbije 25 jaar, maar het zal stand houden ondanks de grootste ellende. Bovendien is er naast de materiële ook nog de morele nood. Een samenleving waarin verschillende etnische groepen en gelovigen gedurende eeuwen harmonisch in vrede samenleefden, is grondig ontwricht.

    In Syrië wordt nu ook een nieuw hoofdstuk geschreven in de kerkgeschiedenis. Wereldwijd woedt er een christenvervolging zoals nooit voorheen en in Syrië is 40% van de christenen gevlucht omwille van de onveiligheid. De onverschilligheid in het westen tegenover deze uitroeiing is tragisch. We hebben geen nood aan campagnes over vluchtelingen. Christenen en alle anderen moeten geholpen worden opdat ze in hun eigen land kunnen blijven wonen. Als de wortels van het christendom (de christenen in het Midden-Oosten) worden doorgehakt, zal de hele boom sterven. Wij bidden, hopen en ijveren dat dit niet zal gebeuren, maar het gevaar blijft.
    Tijdens enkele spreekbeurten die ik gedurende mijn verblijf in het Vlaamse land mocht geven, werd ik met twee stromingen geconfronteerd. De meesten weten stilaan wat er in Syrië gebeurt en doorzien de mediamanipulatie die gericht is op de verdere vernietiging van land en volk. Zij staan ondubbelzinnig aan de kant van de onschuldige slachtoffers. Vele jongeren (en sommige ouderen) zijn nog veel ijveriger dan ik om te getuigen van de waarheid en de soevereiniteit te verdedigen ten einde het Syrische volk en de christenen te beschermen. Zij blijven op verschillende wijzen contact houden met Syrië. Zij zijn het die mijn getuigenis steunen. Toch is er nog een niet onbelangrijk deel geheel ondergedompeld in de leugens van de huidige openbare opinie, dagelijks gevoed door de media en de gezaghebbende politici. Zij zijn voortdurend bezig met de zogenaamde “misdaden” van het “Syrische regime” waardoor in feite de werkelijke gruwelen door terroristische groepen, vanuit het buitenland gesteund, aangemoedigd worden. Wel wordt deze groep steeds kleiner. De beste remedie om van deze misleidingen bevrijd te worden, is zelf naar Syrië komen en kijken wat er gebeurt. De voorbije maanden zijn er meerdere groepen uit Europa naar Syrië gekomen en hebben zonder enige moeilijkheden het land kunnen bezoeken (met uitzondering van Aleppo, waar het helaas nog veel erger wordt). Ook steeds meer politici komen eindelijk Damascus bezoeken.

    In de voetstappen van Paulus: The Desert of Damascus

    Het oude Syrië met zijn vage en wisselende grenzen omvatte Israël, Palestina, Libanon, Noord-Turkije met Antiochië (nu Antakya), de Tigris en de Eufraat, een deel van Irak en Jordanië. Dit Syrië is de wieg van de menselijke beschaving en de bakermat van het kostbaarste dat de mensheid ontving, het joods-christelijk geloof. Vooraleer de heilige Petrus naar Rome trok, was hij zeven jaar bisschop in Antiochië, het eerste centrum van het christelijk geloof buiten Jeruzalem en de joodse wereld, een brandpunt van hellenistische cultuur. De Ottomanen hebben Antiochië ingepalmd, ze maakten er Antakya van en hebben er iedere christelijke verwijzing uitgewist. Voor de poorten van Damascus kreeg Paulus een visioen van de gestorven en verrezen Heer Jezus. Dit veranderdenzijn leven grondig en werd het begin van de wereldwijde verkondiging van het christelijk geloof.

    Voordat de oorlog tegen Syrië uitbrak, werden in ons klooster vele jeugdkampen en jongerenretraites gehouden. Al is de oorlog nog niet helemaal voorbij, de fraters zullen heel graag opnieuw met dergelijke jeugdkampen beginnen. Ze kunnen zorgen voor een toeristische uitstap, bv. naar Ma’aloula, waar nog Aramees, de taal van Jezus gesproken wordt en waar de mensen na de verwoestingen van de rebellen teruggekeerd zijn. De jongeren kunnen kennis maken met de hulpverlening en eventueel nog meehelpen, ze kunnen mee-bidden, meeleven en meewerken op het grote terrein met zijn duizenden vruchtbomen (olijven, amandelen, granaatappels, vijgen, kersen, appelen, peren..., naast groenten en kruiden). Het zal deze zomer de eerste keer zijn sinds de oorlog dat we weer in veiligheid ons eigen terrein kunnen bewerken. Er kan gezorgd worden voor een tocht in de woestijn en een tijd van algehele afzondering en stilte om in te keren in zichzelf. De uiteindelijke bedoeling is dan jongeren helpen om God te ontmoet opdat ieder zijn/haar eigen roeping zou ontdekken. Dit is een vorm van roepingenpastoraal in brede zin, “in de voetstappen van Paulus” en in “the Desert of Damascus”, een universiteit van stof, stenen en storm. Wie de uitdaging aandurft zal blij verrast zijn om het resultaat. Zorg voor een visum, een ticket, strikt persoonlijke benodigdheden en wij helpen je bij de rest. Stop uw valies niet vol met klederen, wij hebben ook een wasmachine (en regelmatig elektriciteit!). Welkom.

    Red Aleppo

    Terwijl Aleppo dicht bij de bevrijding leek te staan, is nu de toestand nog erger geworden. Sinds het zogenaamde staakt-het-vuren (27 februari) tot 22 april zijn er 440 mensen gedood of zwaar gewond door de “gematigde” rebellen. En de laatste dagen blijken er nog meer raketten te vallen. Om de aandacht van de werkelijkheid af te wenden heeft Amnesty International zijn oude verhalen van bomvaten van het Syrische leger met getrukeerd fotomateriaal boven gehaald. Hiermee wil AI tegelijk de democratische presidentsverkiezingen, gewonnen door de partij van de president, uit de aandacht houden. Terwijl Turkije op de meest barbaarse wijze heel het Noorden van Syrië al jaren uitmoordt en verwoest, willen onze media tonen dat het allemaal de schuld is van het Syrische leger en de president. Het zijn wel degelijk terroristen die het al-Razi hospitaal hebben aangevallen. Ondertussen weten we ook hoe de VS het sztaakt het vuren schendt en al-Qaïda blijft bewapenen (Les Etats-Unis violent le cessez-le-feu en Syrie et arment Al-Qaïda, 25 april 32016, réseau voltaire). En dat de “internationale gemeenschap” Syrië verder kapot wil, blijkt uit het feit dat de verstikkende en onmenselijke sancties nog steeds niet opgeheven zijn. De noodkreet van de (Latijnse) apostolische vicaris van Aleppo, Georges Abou Khazen (en anderen) wordt helemaal niet gehoord. Erdogan krijgt alle vrijheid om verder te doen en wordt door Europa hiervoor nog met miljarden dollars beloond. Onze media blijven de andere kant op kijken. Met Aleppo staat heel Syrië, ja heel de mensheid op het spel. Red Aleppo.

    Russofobie brokkelt af

    Op 17 juli 2014 vloog een Maleisische Boeing 777 van Amsterdam naar Kuala Lumpur. Boven oost Oekraïne spatte deze MH 17 uiteen en alle 298 inzittenden kwamen om. Onmiddellijk werd Rusland als de schuldige aangewezen. Er bleven echter vele vragen onbeantwoord en ieder grondig onderzoek (inhoud van de zwarte dozen, ooggetuigen...) werd tot op vandaag geweigerd. Alle aandacht werd toegespitst op de vraag: hoe kunnen we Rusland nog meer straffen? De ene theorie na de andere volgde. Er werd zelfs een tekenfilmpje verzonnen en verspreid. Nu komt de BBC echter met een reportage die wil aantonen dat de misdaad beraamd is door de CIA en uitgevoerd door het Oekraïense leger met een gevechtsvliegtuig (SU-25), met het doel om de sancties tegen Rusland te verzwaren, om aan te tonen dat Rusland een barbaarse staat is en om de oorlogsvoering van de NAVO in Oekraïne te kunnen opvoeren. (Mike Rudin BBCNews, Conspiracy Files: Who shot down MH 17?) Inmiddels zijn deze doelstellingen ruimschoots gerealiseerd. Het wordt nog boeiender wanneer men vertelt dat Poetin rond die tijd daar ook gepasseerd is met zijn presidentieel vliegtuig, dat in vorm en kleur sterk gelijkt op de MH17 of dat een groot aantal aids-specialisten aan boord was, waardoor nu al hun ‘patenten’ op de geneesmiddelen tegen aids overgaan naar... de familie Rothschild, een van de allerrijkste dynastieën op onze planeet. Helaas wordt de tragedie hierdoor alleen maar groter. Zijn we werkelijk onderweg naar een post-menselijk tijdperk? Kom, Heer Jezus om definitief alle rijken van het “mensdom” te vervangen door Uw Rijk.

    Een dankbare ontmoeting

    De tijd van mijn verblijf in België zal weer vlug voorbij zijn. Heel veel mensen zou ik willen danken om hun mee-leven, mee-bidden, mee-strijden en mee-helpen. Hiervoor wil ik een namiddag voorzien, nl. op zondag 8 mei 2016 in de parochiezaal van Postel van 14.30 u tot aan de vespers van 18.00 u. Daar kan ieder die wil dan vrij binnenlopen om met een tas koffie en een gebakje rustig van gedachten te wisselen. Iedereen welkom. (Parkeren op de grote parking voor het gasthof).

    29-04-2016 om 13:49 geschreven door Gust Adriaensen


    26-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De eenzijdige kijk van een gedragsbioloog

    Je mag dan al gedragsbioloog zijn en emeritus professor van de Universiteit Antwerpen, dat is geen garantie voor het vermijden van eenzijdig denken.

    Neem nu Mark Nelissen. Als wetenschapper wil hij minister Homans een steuntje in de rug geven. Homans pleit er al langer op een nogal brutale manier voor dat het gedaan moet zijn met wat zij noemt 'het gepamper van de allochtonen'. Dergelijke uitspraken vallen goed bij een deel van de publieke opinie, versterken het slachtoffergevoel waarin nogal wat Vlamingen sterk zijn: 'die vreemden worden in de watten gelegd, wij zitten in de miserie ' en voeden rancune en racistische gevoelens. Het bewijs van dat gepamper wordt ook niet geleverd . De realiteit van de levensomstandigheden bij allochtonen en vluchtelingen, kan men overigens moeilijk een uiting van 'gepamper' noemen.

    Nelissen treedt Homans bij: het gepamper van allochtonen is een slecht signaal. Het zit in de menselijke natuur, zegt gedragsbioloog Nelissen, om de eigen groep af te schermen en om naar een hogere status te streven. Die stevig verankerde menselijke aard mag je door gepamper niet aantasten, aldus Nelissen.

    Daar kan ik nog inkomen. Maar waar ik niet meer volg is dat Homans zowel als Nelissen het vermaledijde gepamper enkel bij de allochtonen zien. Vanuit haar neoliberale en rechtse politieke visie is de eenzijdige focus op de allochtoon bij Homans te verwachten. Hoor je haar al alle mogelijke vormen van gepamper van de rijkste lagen van de Vlaamse bevolking door de overheden, aanklagen?

    Maar Nelissen presenteert zich als wetenschapper, niet als een Vlaams-nationalistische politicus. En van een wetenschapper verwacht je meer nuances en minder eenzijdigheid. Met andere woorden: het schaadt Nelissens wetenschappelijke betrouwbaarheid, wanneer hij het bestaat, om een politicus te steunen, het te doen voorkomen dat 'gepamper' exclusief gebeurt bij de allochtonen.

    26-04-2016 om 09:07 geschreven door Gust Adriaensen


    25-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De wijsheid van Rik Torfs bij het Laatste Avondmaal (2)
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, zit op de foto nog wel vóór Het Laatste Avondmaal, maar er is duidelijk nog ruimte voor hem, om het schilderij in te stappen en plaats te nemen tegenover Jezus Christus, klaar om een respectvol dispuut aan te gaan met zijn collega's-apostelen en de Meester. Nu lijkt het al alsof onze gewaardeerde rector in de spiegel voor hem aan het inoefenen is wat hij zal bijdragen aan de gedachtewisseling, hoogst waardevolle tussenkomsten, die meer dan waarschijnlijk op veel appreciatie van alle disgenoten zullen kunnen rekenen, behalve allicht op die van Judas.

    Hier gaan er enkele.

    Over beschaving en algemeen belang

    'Beschaving en algemeen belang. Ik weet dat die voor sommigen niet bestaan. En al kan je ze niet wetenschapelijk precies beschrijven, toch vind ik dat ze bestaan. Een samenleving die er niet meer om geeft, heeft een groot probleem.'

    Over de Verlichting

    'Onze verlichtingswaarden zijn bedreigd, hoor je vaak. Zelf weet ik eerlijk gezegd niet goed wat de verlichting nu precies is. Men spreekt erover alsof het om buislampen gaat.'

    Over de barmhartigheid

    'Dat die barmhartigheid weg is, is een grondige vergissing. Vroeger vonden we een spiraal van geweld verkeerd. Je moet dus mechanismen zoeken om dat oog om oog, tand om tand te doorbreken.'

    Over de vergiffenis

    'Nu de kerk als instituut verdwijnt, verdwijnen ook principes als generositeit en vergiffenis. Vergiffenis is het eenzijdig doorbreken van de wraak, het is de kracht van een samenlevingdie moedig genoeg is om opnieuw te beginnen.'

    Over conservatisme en traditie

    'Conservatisme is heimwee hebben naar iets dat nooit heeft bestaan. Traditie is je deel van de geschiedenis kennen, weten dat er naast allerlei ontsporingen ook goede dingen gebeurden, en dat geeft je kracht om te proberen. Traditie geeft de kracht tot vernieuwing, conservatisme veel minder.'

    Over slecht en goed rechts

    'Verrechtsing is een negatieve term; mensen die ertegen zijn, gebruiken die term. Ik zie het als een terugkeer naar een kleinere wereld, op zoek naar zekerheid. Als je dat aan iedereen oplegt en anderen uitsluit, is dat rechts in de slechte zin. Rechts in de goeie zin, dat niet benpen is, moet een vertrouwenwekkend verhaal ontwikkelen dat conservatieve trekjes heeft maar vernieuwing niet schuwt.'

    25-04-2016 om 08:15 geschreven door Gust Adriaensen


    24-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen...De wijsheid van Rik Torfs bij het venster...(1)

    We zullen nooit weten wat de anonieme man bij het venster die Henri De Braekeleer konterfeitte, overpeinsde.

    Van Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, komen we dat wel te weten. Dankzij de weekendeditie van De Standaard, de zelfverklaarde kwaliteitskrant van Vlaanderen. Rik laat ons gulhartig delen in zijn maatschappelijke, culturele, politieke en religieuze wijsheden. Die zijn niet gering. En ze zijn een geschikt middel, om staande bij een venster, een kil lenteweekend zonder veel averij door te komen.

    Proef mee.

    Over kapitalisme

    'Het kapitalisme had nooit iets te vrezen van links en werd er dus ook niet door verontrust -zoals de echte kapitalist ook niet door de migratie wordt bedreigd.'

    Over rechts en links in Vlaanderen

    'Rechts bleef politiek lang van de macht verstoken. In een centrumlinks beleid bleef Vlaanderen lang linkser bestuurd dan het zelf was, wat ook de macht versterkte van linkse, politiek correcte intellectuelen.'

    Over gevoelens en feiten

    'Gevoelens zijn ook feiten. Als Jan Jambon zegt dat hij het gevoel heeft dat moslims dansen in de straten, dan is het een feit dat dit het gevoel is van Jan Jambon. Of hij dat gevoel ook moet uitspreken , is iets anders. In de humane wetenschappen hangt met feiten vaak een interpretatie samen. Maar als Jambon zegt wat zijn aanvoelen is, moet hij dat kunnen staven.'

    Over de verandering van het discours

    'Ik hoor van Waalse vrienden dat zij niet veel verschil zien tussen de huidige regering en de vorige. De verandering van het discours zie ik wel bij N-VA-voorzitter Bart De Wever. En daar zit wel verongelijkheid in, een kwaadheid die andere richtingen in het denken uitsluit. Niet velen zijn bereid om hem openlijk tegen te spreken. Hij is niet iemand die uitnodigt tot een breed debat.'





    24-04-2016 om 11:59 geschreven door Gust Adriaensen


    23-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Shakespeare - de Cervantes

    Vierhonderd jaar geleden, op 23 april 1616, stierven, volgens de overlevering, de wereldberoemde auteurs: de Engelsman, William Shakespeare, en de Spanjaard, Miguel de Cervantes.

    (afbeelding: Shakespeare, Cervantes)





    23-04-2016 om 09:51 geschreven door Gust Adriaensen


    22-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in ... Vlaanderen

    XI/16
    Vrijdag 22 april 2016

    Van Syrië naar Vlaanderen

    Vanuit Syrië kunnen we niets schrijven vermits we voor enkele weken in België verblijven. Wel hebben we begrepen dat de recente parlementsverkiezingen in Syrië gewonnen zijn door de partij van de president. Daarmee was het te verwachten dat er vanuit het westen een nieuwe golf van valse beschuldigingen zou gelanceerd worden tegen Syrië, het leger en de president. En dat hebben we meteen gemerkt: het leger zou massaal eigen bevolking blijven bombarderen...zo schreven onze media. De mediamanipulatie draait gewoon verder. Vanuit ons klooster verneem ik dat gehandicapten van Qâra begonnen zijn met een dag in de week op bezoek te komen in het klooster, waar ze goed ontvangen werden. Het was blijkbaar een bijzonder aangename ontmoeting aan beide kanten.
    De conferentie “Stand by Syria” in het Elzenveld conferentie centrum te Antw

    erpen, vorige zondag bracht een 80-tal vurige verdedigers van Syrië samen rond een aantal . overtuigde sprekers. Moeder Agnes-Mariam gaf een getuigenis per skype, op een groot scherm. De voertaal was Arabisch en Engels maar ik heb gewoon Vlaams mogen praten. Vier ambassades waren vertegenwoordigd: Syrië, Rusland, Iran, Irak.
    Morgen, zaterdag heb ik nog gelegenheid een voordracht te geven in de Hemelstraat, 21 te Antwerpen, om 20.00 u. Ook zal ik volgende dinsdag 26 april om 20.00 u spreken in de St. Martinuszaal (parochiezaal), Magdalenastraat te Kontich.

    Vreugden en lijden van de liefde

    De postysynodale exhortatie Amoris laetitia over de gezinnen (paus Franciscus, 19 maart 2016,) is geschreven in een ietwat andere stijl dan we van pausen gewoon waren. Het bevat 325 nummers met 391 voetnoten en negen hoofdstukken. Het is ruimschoots langer dan het omvangrijkste document van Johannes Paulus II, nl. Evangelium vitae. Het document wil de echtparen stimuleren om de mogelijkheden te benutten die zich in de vele verschillende situaties voordoen. Uitvoerig worden alle mogelijke omstandigheden beschreven voor verloofden, jonggehuwden, oudere echtparen. Dankzij deze heldere beschrijvingen en de vele suggesties is het document erg toegankelijk. Meerdere Bijbelteksten krijgen een uitvoerige commentaar, zoals de psalmen 127 en 128, alsook het Hooglied van de liefde in 1 Korinthiërs 13. Heel veel nadruk valt op de barmhartigheid, tederheid en zachtmoedigheid jegens allen die in onregelmatige situaties leven. Het is de bedoeling hen na een grondige onderscheiding met geduld geleidelijk weer te integreren. Vooral aan hen worden troost en hoop gegeven, naast een oproep tot bekering. Er klinkt een hartelijke sfeer doorheen de tekst.
    Sommige uitspraken kunnen aanleiding geven tot enige onduidelijkheid. Wanneer “doctrinele, morele of pastorale debatten niet moeten beslist worden door uitpraken van het kerkelijk leergezag” (nr. 3), wie moet de knopen dan wel doorhakken? Of hoeft het niet? De paus wijst er op dat het de heilige Geest is die ons tenslotte naar het inzicht van de volle waarheid zal leiden. Bovendien kunnen de verschillende culturen op eenzelfde situatie een ander licht werpen. Hiermee lijkt hij zijn relativering aanvaardbaar te willen maken. Verder herhaalt hij dat de eucharistie niet bedoeld is “als de prijs voor de volmaakten maar als het geneesmiddel en voedsel voor de zakken” (voetnoot 351). Deze vluchtige uitspraak in een voetnoot kan echter onmogelijk een voldoende basis bieden om te kunnen spreken van een verandering van leer. Een kerkelijk document moet altijd in het geheel van de leer van de Kerk geïnterpreteerd worden en een verandering dient voldoende verantwoord te worden. De exhortatie geeft wel een zekere aanleiding om een (te) groot onderscheid te maken tussen leer en leven, orthodoxie en orthopraxie, wat zou kunnen leiden tot een soort dictatuur van het relativisme. Een ander gevaar is dat van de postconciliaire tijd. Het Tweede Vaticaans Concilie heeft een prachtige leer uitgewerkt op vele gebieden maar ondertussen werd een sfeer gewekt van “vroeger mocht het niet en nu mag het wel”. Dit bracht vele veranderingen mee die in feite niet verantwoord waren door het concilie zelf. Hetzelfde kan nu gebeuren. Wij willen echter het geheel positief blijven zien. De Kerk wordt voorgesteld als een veldhospitaal. We worden uitgenodigd om alle zieken, gekwetsten, gehandicapten van onze tijd met veel liefde, geduld en barmhartigheid op te vangen zonder de persoonlijke verantwoordelijkheid van ieder te verminderen. In Liefde en waarheid. Het is tevens een uitnodiging om iedere vorm van farizeïsme te vermijden en te trachten in waarachtigheid te handelen.

    Leerstellig is de exhortatie een duidelijke bevestiging van de traditionele k atholieke leer. Naar de huwelijksliefde als een (totale) werderzijdse gave wordt doorheen gans het document op verschillende manieren verwezen (nr. 39, 73, 74, 80,88, 101, 125, 190, 198, 283, 298, 302, 319). Gehuwden en hun gezin zijn een beeld van de Drie-)ene God, die “gemeenschap” is. Huwelijk en gezin nemen tevens deel aan het verheven mysterie van de eenheid van Christus met zijn Kerk. Christus heeft zijn Kerk lief en heeft er zijn leven voor gegeven. Zo worden echtgenoten uitgenodigd elkaar lief te hebben en hun leven voor elkaar te geven. De noodzaak van het herontdekken van Humanae vitae (en Familiaris consortio) en het bevorderen van de natuurlijke methoden van vruchtbaarheidsbeheersing, zoals de twee gezinssynodes gevraagd hadden, worden hierbij uitdrukkelijk hernomen (nr. 68, 82, 222). Ook naar de theologie van het lichaam van Johannes Paulus II wordt verwezen (nr. 151). Johannes Paulus II heeft er voor geijverd dat de latere preutse toevoegingen in de Sixtijnse kapel zouden verwijderd worden om de schilderijen van Michelangelo in hun oorspronkelijke schoonheid te herstellen. Zo heeft hij getracht de oorspronkelijke schoonheid van de menselijke seksualiteit en lichamelijkheid naar Gods bedoeling te herstellen door zijn zogenaamde “theologie van het lichaam”. De huidige exhortatie wil op deze weg verder gaan.

    De “cultuur van de dood” heeft op huwelijk en gezin in onze huidige maatschappij én Kerk nog een veel grotere invloed dan we graag aannemen. Hierbij is de “contraceptieve cultuur” nog steeds vernietigend, zowel voor de fysische als voor de geestelijke gezondheid van het volk. Deze exhortatie herinnert er ons aan dat we ruimschoots over de nodige efficiënte geneesmiddelen beschikken, die nieuwe perspectieven bieden. We moeten ze echter nog ontdekken of herontdekken. Het is de profetische geest van de encycliek Humanae vitae (1968), de wetenschappelijke methoden voor vruchtbaarheidsbeheersing die inmiddels volkomen volwassen geworden zijn en de rijke “theologie van het lichaam”. Dit pauselijk document kan in dit licht als uitvoerige handleiding gebruikt worden voor een hernieuwde en dynamische huwelijks- en gezinspastoraal.
    Van harte
    P. Daniel

    22-04-2016 om 15:39 geschreven door Gust Adriaensen


    21-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Is een Vlaming een aparte mensensoort?
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Door de mensen 100% individueel verantwoordelijk te stellen voor hun lot, negeert minister Homans de sociologische realiteit, aldus Wouter Beke, voorzitter van CD&V. Beke heeft natuurlijk 100% gelijk. En het is intellectueel pijnlijk om vast te stellen dat historici als Homans en De Wever, hun academische geloofwaardigheid uithollen door de feiten aan te passen aan hun ideologische en politieke visie en agenda. 

    Maar er is meer . Homans negeert niet alleen de sociologische realiteit - daarin is ze op en top een rechtse liberale politica-, maar door de mensen 100% individueel verantwoordelijk te stellen voor hun lot, ontkracht ze ook het door de Vlaamse nationalisten, om het even waar ze politiek onderdak vonden, Volksunie - Vlaams Blok/Belang- N-VA, altijd gebruikte slachtofferargument dat electoraal loonde en loont: de Vlamingen worden door de Franstaligen, en vooral door de PS, onrechtvaardig behandeld, uitgebuit.

    Hoezo? Als volgens Homans de mensen 100% individueel verantwoordelijk zijn voor hun, ja ook materiële, lot, dan moet toch ook elke Vlaming in staat zijn, z'n lot in eigen handen te nemen en zich niet te laten ringeloren door de Franstaligen! Of is, volgens Homans, een Vlaming een wat aparte mensensoort, voor wie zij graag in haar liberaal discours een uitzondering maakt?

    21-04-2016 om 09:28 geschreven door Gust Adriaensen


    18-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wall Street Journal vergelijkt Jambon met Trump


    De omstreden uitspraken van minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA) over moslims die feest hebben gevierd na de aanslagen in Brussel, zijn zelfs in de Verenigde Staten niet onopgemerkt gebleven. Voor de krant Wall Street Journal (WSJ) is het zelfs reden genoeg om Jambon met de Republikeinse presidentskandidaat Donald Trump te vergelijken.

    De krant citeert uit het interview met Jambon dat De Standaard afgelopen weekend publiceerde. ‘Een significant deel van de moslimgemeenschap danste naar aanleiding van de aanslagen’, is ook voor de WSJ de meest opmerkelijke uitspraak .

    Maar dat statement moet Amerikaanse lezers bekend in de oren klinken, aldus de krant. Want Donald Trump, die momenteel over de beste papieren beschikt om de Republikeinse presidentskandidaat te worden, verwijst geregeld naar ‘duizenden mensen’ die in Jersey City ‘aan het juichen waren’ na de aanslagen op de WTC-torens in 2001. 'Kopieert de Belgische minister Donald Trump?' vraagt de krant zich dan ook af.

    Die claim van Trump is herhaaldelijk tegengesproken door de Amerikaanse overheidsdiensten. Ook de uitspraken van Jambon kunnen volgens WSJ niet hard worden gemaakt.  (De Standaard)

    18-04-2016 om 20:19 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De minister stigmatiseert

    In een interview zei minister Jambon dat een 'significant deel van de moslimgemeenschap al dansend de aanslagen vierde'. Die uitspraak verwekt heel wat commotie.

    De uitspraak van Jambon is hoe dan ook niet verstandig. De twee betekenissen van 'significant', die in van Dale vermeld worden, zijn: 'veelbetekenend' en 'verantwoorde conclusies toelatend'. Omdat de minister het woord verbindt met 'deel', een kwantitatief begrip, rijst bij velen spontaan en terecht de vraag naar het aantal moslims dat al 'dansend' reageerde op de aanslagen.

    Als hij daarop niet wil antwoorden of daartoe niet in staat is , omdat de geconstateerde feiten dat niet toelaten, stigmatiseert hij door dergelijke uitspraak de moslimgemeenschap in haar geheel en is zijn conclusie: 'dat is het echte probleem' ook totaal onverantwoord.

    18-04-2016 om 16:01 geschreven door Gust Adriaensen


    17-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Geroepen om gezanten van Christus te zijn'

    Op zondag 17 april werd in de katholieke kerk bijzondere aandacht besteed aan de roepingen.









    17-04-2016 om 19:19 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Een intellectueel lichtgewicht'

    Knack brengt online verslag uit over het bezoek van paus Franciscus aan Lesbos en over de drie Syrische moslimfamilies, die het Vaticaan in Italië onderdak geeft.

    Toch wel opvallend dat nogal wat deelnemers aan het Knackforum,hun frustraties en agressieve gevoelens omtrent vluchtelingen en moslims, uiten door de paus persoonlijk aan te vallen.

    En eigenlijk zegt en doet hij alleen maar wat elke christen, d.w.z. een navolger van Jezus Christus, zou moeten zeggen en doen: de barmhartigheid verkondigen en ze ook toepassen.

    Onvermijdelijk komen in de verzuurde reacties ook altijd de rijkdommen van het Vaticaan ter sprake. Want de ronduit stupide en steeds maar herhaalde verwijzing naar de onmetelijke rijkdommen van de Kerk, doet het ook nog altijd. Slechts één opmerking daarbij: als de Kerk haar handen aftrok van de zorg- en onderwijsinstellingen wereldwijd, dan stortten in een groot deel van de wereld de gezondheidszorg en de onderwijsstructuren in elkaar.

    Het tegelijk nonsensicale én kwaadaardige hoogtepunt van domme vooringenomenheid, vind je terug in de reactie van een dame, die ongetwijfeld een intellectueel genie moet zijn. Zij is namelijk van mening dat paus Franciscus een ' intellectueel lichtgewicht' is.

    Sjonge, sjonge. Ja, wadde!!

    17-04-2016 om 15:25 geschreven door Gust Adriaensen


    15-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/15
    Vrijdag 15 april 2016

    Qâra - Damascus - Beiroet - Brussel - Postel

    Zondag namiddag zijn we vanuit Mar Yakub naar Damascus vertrokken om moeder Agnes-Mariam op te halen die heel veel werk heeft met regelingen betreffende de hulpverlening over geheel Syrië. Sinds de belangrijke hulp aan Aleppo willen meerdere organisaties met haar meewerken maar velen vragen ook aan haar hulp. Er zijn niet alleen veel zorgen, er zijn ook de nodige gevaren. Een echtpaar dat een van onze centra beheert, is er totaal onderdoor. Daarom werd besloten dat twee van onze zusters hen gedurende een week gaan helpen. Bovendien vertrek ik voor enkele weken naar België, zodat de kleine gemeenschap van Mar Yakub een tijdje nog kleiner zal zijn. Geen nood, in en rond de gemeenschap is er een flinke groep edelmoedige vrienden behulpzaam.
    Onderweg van Qâra naar Damascus was alles rustig. Wel zijn er vele controleposten, waar men ons echter met de grootste vriendelijkheid liet passeren. Damascus zelf genoot van een soort lente- en zondagssfeer. In de parken wandelden de mensen. Alles leek rustig en veilig, tenminste op de plaatsen waar wij kwamen. We hebben nogal wat rondgereden in Damascus omdat moeder Agnes-Mariam op verschillende plaatsen moest zijn. De stad bereidt zich voor op parlementsverkiezingen, wat je merkt aan de vele foto’s met keurige personaliteiten. Uiteindelijk konden we vertrekken naar Libanon. Aan de Syrische en Libanese grens is er buiten wel een zekere drukte maar binnen zijn de meeste loketten leeg. Hier en daar zit een ambtenaar of soldaat en enkele mensen staan er bij.. Het was toch middernacht vooraleer we in ons appartement in Libanon toekwamen. De volgende dag heb ik heb nog de gelegenheid kunnen benutten om in Qleiaat de families te gaan bezoeken, waar we zo goed onthaald werden toen we daar vorig jaar verbleven. Uiteindelijk konden we zonder problemen van Beiroet naar Zaventem. We zullen een aantal weken in onze abdij van Postel verblijven.

    Eindelijk... en hoopvol afwachten
    Nadat we al herhaaldelijk de grove leugens van onze media hebben aangeklaagd, willen we hen nu een felicitatie sturen. Onder leiding van het Russische leger heeft een vrt-cameraploeg een bezoek gebracht aan Qaryatain, dat zopas door het Syrische leger met behulp van de Russen en Hezbollah bevrijd werd van Daesh. Vorige week hebben we het boeiend relaas al gegeven van de redding van de relikwieën van de grote martelaar Elian. Het korte verslag dat ik heb kunnen horen en zien op deredactie.be (zondagmorgen, daarna was het blijkbaar weer verdwenen) meldt de bevrijding, de terugkeer van burgers, getuigenissen van mensen die de gruwelen van de terroristen hebben trachten te overleven en het feit dat de Russen nu hulpgoederen uitdelen. Tot mijn grote verrassing allemaal positief. Deze keer niets over Assad die zogenaamd met bakken gifgas zijn eigen volk uitmoordt of over die andere zogenaamde Russische dictator die onbetrouwbaar zou zijn en gevaarlijke geheime agenda’s achter de hand houdt. Niets van dit alles. Het verslag vertelt gewoon de werkelijkheid zoals ze die daar gezien en vastgesteld hebben. Ongelooflijk. En ondertussen is er een ander verslag van de vrt-ploeg over het bezoek aan Palmyra. Ook allemaal positief. We vragen ons af hoeveel mensenlevens er in Syrië gespaard zouden gebleven zijn wanneer onze journalisten zo vanaf het begin hun beroep in eer en geweten uitgeoefend hadden. In november 2011 hebben we een 16-tal internationale journalisten in ons klooster kunnen uitnodigen om eens de werkelijke terreur te komen vaststellen die toen in Homs plaats vond. Homs moest namelijk het centrum van de revolutie worden. De meesten waren wel onafhankelijke.journalisten. De persconferentie die daarna in Libanon gehouden werd en waar we aanwezig waren, heeft toch wel enige weerklank gehad. Op ons aanbod is toen evenwel niemand van de vrt ingegaan. De uitnodiging van een klooster met een erg goedkoop verblijf vonden ze wellicht verdacht. Ze volgden toen al het opgelegde draaiboek van de CIA en onze naam was ook al gemaakt: ‘agenten van Assad”. Het bovenvermelde verslag maakt plots veel goed... tenminste als onze journalisten nu ook de ingeslagen weg willen verder gaan. Hoopvol afwachten.
    De Mars voor het Leven

    De inzet is groot: “draagmoederschap”, het recht tot gewetensbezwaar voor het ziekenhuispersoneel, abortus dat een “recht” genoemd wordt... Daarom is deelname aan de Mars voor Leven belangrijk op 17 april 15.00 u aan de Kunstberg in Brussel, vlak bij het centraal station (contactadres: marie@marchforlife.be, folders te bekomen bij damien@marchforlife.be Mars voor het Leven Brussel – VZW IBAN : BE02 7310 4206 5740 BIC : KREDBEBB).


    Grote Syrië conferentie

    Door een ongelukkige, ongewilde samenloop is er op zondag 17 april een conferentie voorzien waarop ik uitgenodigd werd. Het zal onze inzet voor het leven, ook na de mars niet verminderen. Allen naar Brussel! De overigen zijn welkom in Antwerpen, Elzenveld Conferentie Centrum, Lange Gasthuistraat 45, op zondag 17 april, 13.00 u.

    .

    15-04-2016 om 16:40 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Een onmenselijke economie'

    Marc Reugebrink in 'Het geluk van de kunst':

    'De economie heeft zich van al het menselijke ontdaan. We zijn aanbeland op het punt waar de economie er niet (meer) is voor ons: ze bestaat enkel nog omwille van zichzelf. Je onderwijs daarop afstemmen, betekent dat je kinderen hoogstens ziet als instrument, en dan zeg ik het nog netjes. We zijn hier in ieder geval ver verwijderd geraakt van een onderwijsideaal waarbinnen mensen tot persoonlijkheden die in staat zijn individuele keuzes te maken. Tot mensen met een 'ziel', kortom - een woord dat ook door Nussbaum (Martha Nussbaum Amerikaanse filosofe) wordt gebruikt. Zij omschrijft het als: 'het denkvermogen en de verbeeldingskracht die ons tot mens maken, en onze relaties met andere mensen tot rijke relaties inplaats van relaties waarbij we elkaar alleen maar gebruiken en manipuleren.'

    15-04-2016 om 07:26 geschreven door Gust Adriaensen


    13-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.twitter@pontifex

    Paus Franciscus:

    'De Kerk moet haar gedrag afstemmen op de Zoon van God, die naar iedereen, zonder uitzondering, toeging.'

    13-04-2016 om 13:56 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kneuterige Rik Devillé
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    In een column in De Standaard (12 april) heeft Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, het over de moeilijke positie van de mensenrechten. Torfs eindigt zijn artikel met de uitsmijter: een kwarteeuw geleden was de samenleving verdraagzaam, de paus streng; nu is het andersom'. Dat is bij Rik Devillé, priester en voorvechter van de mensenrechten in de Kerk, in het verkeerde keelgat geschoten. Torfs dramatiseert, vindt Rik Devillé

    Rik Devillé is zo geobsedeerd door zijn strijd tegen misbruik in de Kerk en zijn frustraties opgelopen in de kerkelijke hiërarchie (waarvan hij overigens nog altijd deel uitmaakt), dat hij ook in een vrij algemene beschouwing over de mensenrechten  het hele plaatje direct uit het oog verliest en aan één woord of zinnetje genoeg heeft, om nog maar eens zijn gal te spuwen op Kerk en paus én Torfs. Een vorm van acute bewustzijnsvernauwing.

    Op die manier wordt een intellectueel discours over bv. de tijdgeest of de (evolutie van de) mensenrechten wel erg moeilijk.

    Ik denk dat velen het met Torfs eens zijn dat er zich in de publieke opinie en in de politieke partijen een verharding manifesteert, zeker ten aanzien van 'allochtonen', en een oog-om-oog-tand-om-tandmentaliteit vaak komt bovendrijven.

    Onmiskenbaar is ook dat paus Franciscus in woord en daad grote mildheid en barmhartigheid tot uitdrukking brengt. Dat Devillé die tolerantie van Franciscus in twijfel trekt door relatief veel aandacht te schenken aan een kwestie van al of niet mogen communiceren, komt, met permissie gezegd, nogal kneuterig over.

    Niet Torfs dramatiseert. Devillé speelt wat graag de drama queen.

    13-04-2016 om 08:43 geschreven door Gust Adriaensen


    11-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verdraagzaam - streng

    Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven:'

    Een kwarteeuw geleden was de samenleving verdraagzaam, en de paus streng. Vandaag is het andersom.'

    11-04-2016 om 10:22 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De neoliberale economie dirigeert

    'De 21ste eeuw schreeuwt om flexibiliteit', schrijft Bart Brinckman, in een redactionele commentaar van De Standaard.

    Dat zijn zo van die superveralgemenende dooddoeners, waarvan het bewijs van juistheid nooit geleverd wordt of kan worden en waarvan ik het erg op de heupen krijg.

    Brinckman zou al dichter bij de waarheid zitten, als hij schreef: 'De neoliberale en kapitalistische economie, naar een kleinere schaal vertaald: de werkgevers- en aandeelhouderswereld, schreeuwt om flexibiliteit'.

    De schreeuw om flexibiliteit zoals die wordt opgevat in de huidige werkgevers- en regeringskringen, heb ik vanuit de werknemers nog niet horen klinken.

    Maar het overkomt ook goeie journalisten wel vaker: alles, ook een volledige eeuw, wordt gereduceerd tot wat een bepaalde soort van economisch denken en handelen, dirigeert.

    11-04-2016 om 10:13 geschreven door Gust Adriaensen


    09-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De gouverneur spreekt - De burgemeester zwijgt
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De gouverneur van de provincie Antwerpen heeft haar ongerustheid uitgesproken over de verouderde kerncentrale van Doel. De directe aanleiding was een mankement in het nucleaire gedeelte van de centrale.

    De kerncentrale van Doel ligt in vogelvlucht op nog geen 15 km van het Antwerpse stadhuis.

    Het is uiterst verwonderlijk en onbegrijpelijk dat de burgemeester van Antwerpen (tot nu toe) nog niets van zich heeft laten horen omtrent dat verontrustende nucleaire incident in de achtertuin van de metropool Antwerpen.

    09-04-2016 om 07:46 geschreven door Gust Adriaensen


    08-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nieuwe politieke peiling van La Libre en RTBF
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    ----------------------------------------

                                      Federale verkiezingen 2014                   Peiling 2016

    NVA 32,4                          25,6
    CD&V 18,6 18,3       
    SPA 14 14,4
    O-VLD 15,5 13,3
    Vl. Belang 5,8 12,4
    Groen 8,6 10,2

    08-04-2016 om 23:04 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Devisch: een onnadenkende filosoof
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het federaal parket vraagt om de kerkelijke autoriteiten, die waren aangeklaagd wegens schuldig verzuim inzake seksueel misbruik, buiten vervolging te stellen wegens verjaring van de feiten. De roemruchte Operatie Kelk dreigt dus op een sisser uit te lopen.

    Dat brengt advocaat Walter Van Steenbrugge buiten zichzelf. Hij fulmineert dat het parket partijdig is. Van Steenbrugge krijgt daarbij wat beschaafdere filosofische en ethische ruggensteun van Ignaas Devisch.

    Devisch is van mening dat de Kerk 'nu eens eindelijk mea culpa moet slaan'.

    Het is overduidelijk. Filosoof Devisch is hopeloos achter. Ofwel kletst hij gewoonweg uit zijn nek, omdat Devisch een van die Vlaamse 'intellectuelen' is, die te allen prijze, ook met leugens en verdraaiing van de feiten, de Kerk schade willen berokkenen.

    Het is goed dat Manu Keirse hem in een artikel  in De Standaard bij de les brengt. Keirse brengt een (onvolledige) opsomming van alle initiatieven en maatregelen die de Kerk van hoog tot laag, de laatste jaren genomen heeft met betrekking tot misbruikpraktijken.

    De vraag is: wat wil filosoof en ethicus Devisch eigenlijk nog? Dat de Kerk zichzelf opheft?

    Een nog veel belangrijkere vraag is: wanneer starten mensen als Devisch en Van Steenbrugge met een diepgaand onderzoek naar seksueel misbruik in verleden en heden in allerlei instituten, gaande van het gezin, over school en jeugdwerk tot leger en zorginstellingen? En zullen zij de eindverantwoordelijken van al die instituten voor de rechter proberen te slepen?

    De moeite doen om minder bevooroordeel en selectief te denken en te oordelen zou zeker een filosoof niet misstaan.

    08-04-2016 om 18:55 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De paus breekt (voorzichtig) met het verleden


    De paus breekt (voorzichtig) met het verleden

    In een brief over de rol van het gezin in de kerk roept de paus de kerk op om niet langer stenen te gooien naar wie niet kan voldoen aan het ideaalbeeld van de kerk. De Gentse bisschop, Luc Van Looy, heeft het over ‘een ander gelaat van de kerk’, al zullen progressieve elementen in de kerk wellicht vinden dat de tekst niet ver genoeg gaat.

    Evenwichtsoefening van 200 pagina’s

    Het lijvige document met de titel Amoris laetitia (‘De blijdschap van de liefde’) telt meer dan 200 pagina’s en behandelt in 9 hoofdstukken de rol van het gezin in de kerk. Het document is de pauselijke conclusie van de twee bisschoppensynodes die de voorbije jaren werden gehouden.

    Zowel in 2014 als 2015 kwamen bisschoppen uit de hele wereld in Rome samen om drie weken lang na te denken over de rol van het gezin in de kerk. Een bijzonder gevoelig thema, want op de jongste bisschoppensynode in het najaar van 2015 stonden progressieve en conservatieve bisschoppen lijnrecht tegenover elkaar toen de houding tegenover holebi’s en ongehuwd samenwonenden ter sprake kwam.

    De verdeeldheid over die thema’s in de kerk maakt dat Amoris Laetitia vooral een delicate evenwichtsoefening geworden is en niet het revolutionaire manifest waarop progressieve en hervormingsgezinde elementen in de kerk gehoopt hadden.

    Het document bevestigt de traditionele kerkelijke leer rond het huwelijk en bevat geen nieuw standpunt over gescheiden en hertrouwde gelovigen of het homohuwelijk. Maar toch breekt de paus met het verleden.

    1) Over het traditionele gezinsmodel

    In een leeswijzer die het Vaticaan de voorbije dagen naar de bisschoppen stuurde, schrijft de paus dat de kerk een open houding wil aannemen en vraagt hij een positieve en gastvrije benadering van gelovigen die niet in het traditionele gezinsmodel van de katholieke kerk passen: homostellen, gescheiden en hertrouwde mensen en andere ‘onvolmaakte katholieken’.

    ‘We moeten moeite doen om diversiteit te accepteren en het gesprek aangaan met wie anders denkt’, zegt de paus, een houding die in contrast staat met het vermanende toontje waarop de voorgangers van Franciscus zich uitlieten over echtscheidingen en homoseksuele relaties.

    De paus roept in Amoris laetitia op tot meer medeleven en een kerk die zich openstelt voor gelovigen op wie tot dusver iets of veel viel aan te merken, zoals gescheiden of hertrouwde mensen, maar schrijft tegelijkertijd dat hij niet kan instaan voor een nieuw pakket algemene regels, geschikt voor alle gevallen.

    Paus Franciscus vindt dat de kerkelijke blik op het gezin beter moet aansluiten op de hedendaagse realiteit. ‘De kerk moet ook in zogeheten irreguliere situaties het goede proberen te zien en te waarderen’, aldus de kerkleider. Hij dringt erop aan dat pastoors en bisschoppen harde veroordelingen van dergelijke situaties vermijden en verzet zich tegen het al te ijverig streven naar het naleven van de regeltjes.

    2) Over abortus en contraceptie en seks

    Franciscus blijft zich in Amoris laetitia wel uitspreken tegen abortus en (in mindere mate) contraceptie en veroordeelt nogmaals het seksueel misbruik in de kerk. Maar tegelijkertijd heeft de paus kritiek op de kerk zelf die het huwelijk ‘te abstract’ en ‘te idealistisch’ heeft voorgesteld.

    Priesters moeten voor de paus ook erkennen dat er tussen theorie en praktijk nogal eens een kloof gaapt. En als het niet kan zoals het moet, moet het soms maar zoals het kan. ‘We mogen het huwelijk niet excessief idealiseren’, klinkt het.

    3) Over de communie voor gescheiden/hertrouwde gelovigen

    Er werd de voorbije dagen vooral uitgekeken naar Franciscus’ standpunt over gescheiden en hertrouwde gelovigen. Die mogen op dit moment niet ter communie gaan, aangezien hun eerste huwelijk voor de kerk nog steeds geldt en ze dus in zonde zouden leven.

    Aan dat principe verandert niets, al laat de paus wel een opening door te stellen dat priesters of bisschoppen geval per geval kunnen beslissen of een gescheiden en hertrouwde katholiek toch opnieuw ter communie kan gaan. Het is een praktijk die op vandaag al in enkele parochies wordt toegepast.

    De paus vindt ook dat gescheiden katholieken die hertrouwd zijn, een meer actieve rol mogen spelen in de kerk. ‘Het is belangrijk dat zij zich deel voelen van de kerk en dat hun deelname aan de gemeenschap wordt aangemoedigd’, klinkt het in het document.

    4) Over het homohuwelijk

    Ook op het vlak van homoseksualiteit wil de paus dat de focus verschuift naar een respectvolle betrokkenheid tussen de kerk en homo’s. ‘Ik wil benadrukken dat eenieder, ongeacht zijn seksuele voorkeur, in zijn waarde moet worden gelaten en met respect moet worden ontvangen’, schrijft de paus onder meer.

    Maar het homohuwelijk gelijkschakelen met een traditioneel huwelijk doet de paus niet. ‘Er is geen enkele basis om een parallel te trekken tussen homoseksuele verbintenissen en het huwelijk als ontwerp van God. De kerk doet op geen enkele manier afstand van het ideaal van het huwelijk.’

    5) Over het einde van het celibaat?

    Paus Franciscus erkent dat celibataire priesters niet altijd goed voorbereid zijn op de begeleiding van echtparen. Zo schrijft hij dat ‘het gewijde ambtsdragers gewoonlijk aan een passende opleiding ontbreekt om met de veelzijdige actuele problemen van het gezin om te gaan’. Daarom wil hij gezinnen ook betrekken bij de priesteropleiding en stelt de paus dat ‘de lange oosterse traditie van de gehuwde priesters nuttig zijn’.

    Die passage kan er volgens kerkwatchers op wijzen dat het celibaat wel eens het thema van de volgende bisschoppensynode zou kunnen worden.

    --------------------------------------------------------

    Reacties: ‘a point of no return voor de Kerk’


    Luc Van Looy: ‘a point of no return voor de kerk’. ©rr

    Volgens de Gentse bisschop, Luc Van Looy, toont de pauselijke brief een ander gelaat van de kerk. Van Looy beklemtoonde vanmiddag op een persconferentie dat Amoris Laetitia geen doctrinair document is, maar ‘pastoraal’.

    ‘Het vertrekt vanuit de realiteit zoals die is, in al haar complexiteit en diversiteit’, aldus Van Looy, die de brief niet ziet als een eindpunt, maar als een ‘a point of no return’ voor de kerk.

    ‘De tijd terugdraaien zit er niet meer in. Deze paus beschrijft verschillende situaties, waarover we als kerk goed moeten nadenken: wat met alleenstaanden, wat met samenwonenden. Hij heeft daar aandacht voor. Deze paus doet dat vanuit de realiteit. Eerst zien en begrijpen vooraleer te beslissen. Dat was minder zichtbaar bij zijn voorgangers. Daardoor komt er nu ook meer verantwoordelijkheid bij de bisschoppen te liggen om bepaalde beslissingen te maken’, aldus Van Looy.

    Dat de brief geen duidelijke richtlijnen bevat, maakt volgens Van Looy deel uit van het proces. ‘Er zullen wel mensen zijn geweest die dat verwacht hadden: een paus die zegt “Dit mag niet, dat mag niet”. Dat staat er inderdaad niet zo in. Maar ook dat maakt deel uit van het proces.’

    De bisschop ziet in het hele document een ‘inclusieve benadering’. ‘Niemand wordt uitgesloten. De kerk moet er alles aan doen om mensen, in welke situatie ze zich ook bevinden, te laten deel uitmaken van de gemeenschap. Dat keert als een refrein weer. Wat voor mij belangrijk is, is dat in deze de bredere dialoog geopend is tussen verschillende groepen.’

    Een erkenning van het homohuwelijk lijkt veraf volgens de tekst. ‘Maar er staat wel een oproep in tot het erkennen en respecteren van deze geaardheid. Openheid is zeer belangrijk voor deze paus. We zitten nu in een proces. Misschien leidt dat in de toekomst wel tot een vorm van erkenning, zonder dat dat een gelijkstelling met het huwelijk betekent’, besluit Van Looy.

    --------------------------------------------------

    Reacties: ‘Een milde paus’


    Rik Torfs.©rr

    Kerkjurist Rik Torfs vindt vooral de toon van de paus heel mild. ‘Dat is echt een verschil ten opzichte van de voorgangers van deze paus. Hij stelt dat de kerk niet te paternalistisch moet optreden tegenover mensen die het iets anders doen dan de kerk het voor heeft’, zegt Torfs op de Nederlandse Radio 1.

    Torfs erkent dat het document niet echt progressief kan worden genoemd, maar wijst erop dat het Vaticaan ook minder conservatief is dan vroeger. ‘Het Vaticaan is een tanker, en die veranderen erg traag van koers,’ vertelde hij op VTM.

    Toch is het document volgens Torfs vernieuwender dan het op het eerste gezicht lijkt. ‘Zonder het met zoveel woorden te zeggen, roept hij op om gescheiden en hertrouwde kerkgangers tot de eucharistie toe te laten. Dat was voor zijn voorgangers onbespreekbaar’, wist de Leuvense rector te vertellen aan Het Nieuwsblad.

    Het homohuwelijk ziet Torfs niet zo snel aanvaard worden door de kerk. ‘Over het homohuwelijk spreekt hij zich niet uit, hij zegt enkel dat hij er respect voor heeft. Ik denk dat we op dat punt nog een lange weg te gaan hebben. Ik had ook niet verwacht dat we hier op dat punt een aardverschuiving zouden meemaken. In Afrika bijvoorbeeld, waar de katholieke kerk sterk vertegenwoordigd is, zijn er nog veel landen waar homoseksualiteit strafbaar is. Dan kan je niet van de paus verwachten dat hij nu ineens de deuren openzet voor koppels van hetzelfde geslacht. Hij zegt wel dat we die mensen niet mogen veroordelen en zeker niet mogen verketteren.’

    --------------------------------

    Bron: dS-Avond : Bart Van Belle - Stijn Cools

    --------------------------------

    08-04-2016 om 17:55 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/14
    Vrijdag 8 april 2016

    Een geïmproviseerd kampvuur

    Op een namiddag opperden de fraters het verlangen om eens een kampvuur op het terrein te houden en ’s avonds na de vespers zochten we een plekje uit. Het hout bleek erg nat te zijn zodat we helemaal door rook doordrongen waren vooraleer er echt vuur kwam. Onze Fransman, die nogal een natuurmens is, had uit de tuin wat sla verzameld en maakte er met olie iets eetbaars van, alles opgediend in een propere emmer. Enkele flessen water, een pikzwart moortje en thee, aardappelen, ajuinen, eieren, broden, een doosje smeerkaas en een aantal plastieken bekertjes. Ziedaar het materiaal voor ons avondmaal van zes man. Eerst werd in het moortje thee gezet en ieder kreeg al vlug een kokend heet bekertje. Dan werd het moortje met water gevuld en daarin werden de eieren gekookt. De rest werd in het vuur zelf gegooid: aardappelen, ajuinen en zelfs brood vloog even in het vuur. Grote platte broden werden belegd met sla, gepelde ajuinen en aardappelen, uit het vuur gevist. Het smaakte heerlijk. Ondertussen had het vuur evenwel nog volk aangelokt. Plots was onze groep tot een vijftiental uitgegroeid. We wilden graag meedelen maar onze vrienden wilden alleen maar even komen mee genieten van het vuur, van het gezelschap en vooral foto’s maken.

    Zo hebben we het voor de oorlog even kunnen doen. Daarbij hoorde nog een voettocht door de woestijn met overnachting onder de blote hemel, alsook een avond en dag of twee dagen volledige afzondering en stilte. Voeg daarbij enkele historische uitstappen, zoals naar Ma’aloula, waar de taal van Jezus, het Aramees nog gesproken wordt en tussendoor kunnen jongeren flink mee werken op het terrein. Dit alles in het kader van een authentieke retraite, d.w.z. jongeren leren intreden in zichzelf om daar God en Christus te ontdekken alsook zijn/haar eigen diepste roeping. We zouden dit maar wat graag opnieuw doen, liefst deze zomer al. Vorige donderdag kregen we bezoek van een priester met enkele jongeren die een camp willen organiseren voor jongeren bij hen en bij ons. Er is dus hoop. Ondertussen zingen nu reeds het oude Vlaamse kampvuurlied: “Vrienden, komt zit neder in de ronde...

    Het kostbaarste in het leven is gratis

    Er zijn vele gehandicapten in Syrië, mede als gevolg van de oorlog. In Dier Atieh is voor een 150-tal van hen een prachtig centrum gebouwd, mooier dan het presidentieel paleis (we bedoelen niet dat van de Turkse maar dat van de Syrische president!). Voor iedere twee gehandicapten is er een betaald personeelslid. In Qâra moet nog een opvang uitgebouwd worden. Dinsdag trekken de jonge Bretoen (die naast osteopaat en boer, ook kinesitherapeut is) , fr. Jean en ik naar het centrum in Qâra. Het is een onvoltooid groot vierkant gebouw van twee verdiepingen, ter beschikking gesteld door ons klooster (door moeder Agnes-Mariam, dus mede dank zij jullie milde steun!). Rondom het gebouw is er ruimschoots grond voor een flinke tuin die al bewerkt wordt. In een van de zalen staan een achttal naaimachines, voorzien als naai-atelier, los van het centrum. Twee andere ruimtes zijn nu al ingenomen door gehandicapten, die van 9.00 u tot de middag naar hier komen. Als we toekomen zijn er acht gehandicapten samen bewegingsoefeningen aan het doen onder leiding van vijf vrijwilligers, die allen een universitaire opleiding volgen of een diploma hebben (journalistiek, psychologie, sport, ingenieur, handel). Ze worden niet bezoldigd. Zij vragen of we met hen eens willen bekijken hoe dit centrum op goede wijze kan uitgebouwd worden. We doorlopen het gelijkvloers en bewonderen buiten de aanplantingen die al gebeurd zijn. Binnen beginnen de gehandicapten aan een tafel afzonderlijk te knutselen. De meesten hebben een houten kader met nagels. Met wol-draad maken ze een kleurrijk doek. Wij gaan met de verantwoordelijke even samen zitten. Al vlug wordt een lijst gemaakt van eenvoudig materiaal dat hier goed van pas zou komen: schrijfboeken en schrijfmateriaal, tekenmateriaal, eenvoudige muziekinstrumenten, ballonnen, tapijten, aangepast materiaal om te sporten. In de tuin kunnen kruiden gekweekt worden en kan een kippenhok gemaakt worden. Er is ook nog een budget nodig voor het afwerken van het huis, schilderen en enige versieringen aanbrengen. Verder wordt voorgesteld met de groep één dag per week naar het klooster te komen om te helpen bij een of ander werk (zoals kaarsen, zeep e.d.m. maken, het inpakken van kruiden) of samen te ontspannen (muziek maken, zingen...). Sommige gehandicapten hebben al een opleiding gehad om in het tapijtenfabriek te werken. Probleem is dat er nog geen vooruitzicht is om in Syrië handgemaakte tapijten te kunnen verkopen. Dit kan, lijkt ons, wel opgelost te worden door een verkoop te organiseren in België en elders. De jonge verantwoordelijke (moslimvrouw) laat op haar gsm een foto zien van het kruis van de gemeenschap (kruis en vier bollen die de vier windstreken verbeelden) en de tekst: “Ibnoel insaan” = de Mensenzoon. Zo heet het centrum en dat hebben de gehandicapten uitgewerkt. Ze wil echter aan het centrum (nog) geen grote affiche want ze vreest dat daarmee alle gehandicapten van de hele buurt komen en dat kunnen ze nog niet aan. Zij werkt hier nu ongeveer een jaar samen met een jonge ploeg enthousiaste vrijwilligers. Het is duidelijk dat er binnen afzienbare tijd voor een salaris moet gezorgd worden. Ondertussen zien we dat oprechte toewijding en liefde hier wonderen doen. De allerkostbaarste gaven in het leven zijn gratis.

    Wanneer de gehandicapten ’s middags opgehaald worden nodigt de verantwoordelijke ons uit om bij haar even langs te komen. De taxichauffeur, een van onze vrijwilligers met een oud rammel-minibusje heeft daar helemaal niets op tegen. Zo komen we in een groot huis terecht, waar vier generaties samenleven. Grootvader (90 j) heeft zijn been gebroken en ligt op een bed tegen de muur. De grootouders hebben tien kinderen die hier en in de buurt wonen. Als we het goed begrijpen is zowat de hele straat door hen ingenomen. Buiten het bed van grootvader is er een grote zetel, die aan ons wordt aangeboden en voor de rest zijn er kussens op de grond en een tapijt. Iedereen loopt trouwens op blote voeten rond. Het blijkt een vrolijke en vrome moslimfamilie te zijn. Tegen de muur hangen vrome spreuken ter ere van Allah. Grootvader heeft naast het huis een geitenstal en in de bergen een grote boomgaard van abrikozen en appelen. Onmiddellijk wordt thee geschonken en grootmoeder begint appels en wortelen te schillen en in schijfjes te snijden. Hier wordt gezond gegeten. Ondertussen vraagt grootvader met veel humor zijn een been eens te bekijken. Het schijnt er goed uit te zien en onze Bretoen moedigt hem aan om dagelijks kleine stukjes te wandelen. Verder komt een nicht met een boreling van 40 dagen oud omdat zijn rechter beentje verlamd schijnt. Het kind heeft al operaties ondergaan maar met geduld schijnt ook dit beentje terug tot leven te kunnen gebracht worden. De moeder biedt ook graag haar kind aan opdat ik het zou zegenen en ervoor bidden. Grootvader zegt dat de oorlog over twee jaar voorbij zal zijn en hij nodigt ons nu al uit om met hem naar zijn boomgaard in de bergen te gaan. En zo nemen wij afscheid in de hartelijkste sfeer.

    Een volk van martelaren.

    ‘s Middags aan tafel wacht ons nog een verrassing. Na de historische overwinning van het Syrische leger op Daesh in Palmyra is ook Qaryatain door het leger bevrijd. We vernemen evenwel dat de terroristen nog de kans gezien hebben om de sarcofaag van de heilige martelaar Elian op te blazen in het oude klooster van de heilige Elian (Syriac katholiek, nabij Qaryatain, N.0. van Homs). Op 20 augustus 2015 hadden ze dit meer dan 15 eeuwen oude klooster al verwoest en pater Jacques Mourad, de overste was ontvoerd. Hij is gelukkig later kunnen ontsnappen. Mar Elian was de zoon van Khastares, de rechterhand van de gouverneur van Homs. Terwijl zijn familie heidenen waren en felle vereerders van de afgoden volgens de Romeinse gebruiken, was hij een vurige christen die iedere gelegenheid te baat nam om in familie en stad het christelijk geloof te verkondigen. Dit wekte de woede op van zijn omgeving. Het is de tijd van de christenvervolging onder keizer Numerius (+ 284), die opgevolgd wordt door Diocletianus. Elian werd herhaaldelijk gevangen genomen en gemarteld, waardoor zijn vader hoopte dat hij terug zou keren naar de heidense afgoden maar Elian werd een steeds vuriger christen. Men sloeg nagels in zijn lichaam en een in zijn hoofd. In 285 stierf hij de marteldood. Later werd een grote kerk ter zijner ere gebouwd. Deze heilige is nagenoeg onbekend in het westen. Bij het nieuws van de vernieling van zijn graftombe zijn twee van onze vrijwilligers onmiddellijk vertrokken om met de hulp van het leger een volledige teloorgang te verhinderen. Zij hebben de resten van zijn gebeente verzameld in een eenvoudige houten kist, bedekt met het prachtige geborduurde “epithaphios” van Goede Vrijdag en naar ons klooster gebracht, in afwachting van beslissing van de bisschop. We hebben in de namiddag deze relikwieën in processie ontvangen. Toevallig waren er nog enkele medewerkers van de Rode Halve Maan hier die graag mee opstapten met kruis en kandelaars. Daarna hebben we plechtig de eucharistie gevierd en een permanente aanwezigheid in gebed verzekerd tot morgen vroeg. Om middernacht hebben we de inhoud vastgesteld, er was een schedel met het litteken van een nagel. We hebben foto’s genomen en de kist dichtgetimmerd.
    Donderdag is het 's morgens al erg druk. Er wordt opgeruimd en gepoetst. In de voormiddag komen onze Grieks katholieke bisschop Jean Abdo en de Syrisch katholieke bisschop Baraca toe, met enkele priesters en zusters. Ook moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel arriveren. Tegelijk blijven mensen toekomen. In de hal wordt thee met een versnapering aangeboden. Enkele vrouwen gaan meteen al naar de kerk en beginnen voor de kist van de heilige Elian te bidden en te zingen. Uiteindelijk gaan allen naar de kerk voor een dienst en de verering van mar Elian. Ons kerkje loopt overvol. De bisschoppen danken het klooster voor de redding van deze kostbare relikwie. Daarna wordt nog een processie gehouden met de relikwie en uiteindelijk in de koffer van de auto van de Syrisch katholieke bisschop neergelegd. De relikwie krijgt een plaats in de kerk van de heilige Elian in Homs. Tussen de aanwezigen is er een erg bedroefde moeder. Haar zoon werd maanden geleden al ontvoerd. Haar tweede zoon, ook soldaat in Aleppo, kreeg vrijaf om Pasen te komen vieren. Hij heeft samen met ons de Goede Vrijdag-dienst in Qâra gevierd. Na het Paasfeest is hij teruggekeerd en werd eveneens ontvoerd. Heilige Elian en alle martelaren van Syrië vroeger en nu, bid voor ons opdat we met dezelfde durf Jezus Christus zouden verkondigen als het enige heil voor alle mensen, breng de ontvoerden weer thuis en troost de moeders.
    Aan het avondmaal krijgen we een bijzonder spannend verhaal te horen, waarvan we hopen dat het ooit te boek gesteld wordt. Het is een aaneenschakeling van wondere gebeurtenissen: hoe moeder Agnes-Mariam vernam dat de tombe van mar Elian vernietigd was, hoe onze mensen daar geraakten op een ogenblik dat er geen enkele burger in de buurt mag komen, omdat er altijd terroristen als scherpschutters achter blijven om nog zoveel mogelijk dood en vernieling te zaaien vooraleer ze zelf ontdekt worden. Bovendien is heel het terrein, zoals in Palmyra, bezaaid met mijnen en springstof, dat de terroristen zo gesofistikeerd geplaatst hebben dat alles ontploft bij de minste werking van een gewone gsm. De Russen zijn ook hier meesters in het ontmijnen. Verder moest men tussen de ruines nog naar die tombe zoeken. Een delikate en gevaarlijke onderneming die dank zij de goede verstandhouding en de welwillende medewerking van het Syrische leger, de Hezbollah en hoge Russische militairen tot een goed einde gebracht werd.

    Leugen, bedrog en manipulatie

    De VS verkondigen luid en fier dat ze Abu Firas al-Souri, de leider van Jabhat al-Nusra gedood hebben in Idlib. En zo zijn miljoenen mensen weer op de hoogte van de geweldige inzet van de V.S. Op dinsdag 5 april laat de Syrische minister van buitenlandse zaken, Faysal Miqdad evenwel weten dat niet de VS maar de Syrische luchtmacht deze leider samen met 25 medestrijders gedood heeft in het dorp Kafr Jalis. Wie zou daar nog naar luisteren? Immers, in de hele Atlantische pers wordt voortdurend herhaald dat Syrië en Rusland de oorzaak zijn van alle ellende. De leugens over de dood van de Russische dissident Alexander Litvinenko (wiens vader en broer bij herhaling getuigd hebben dat de Russische autoriteiten daar voor niets tussen zitten!), over het neerhalen van het lijnvliegtuig van Maleizië MH 17, ‘door de Russen’, over de “invasie van Oekraïne” enz. ... worden als de waarheid verkondig. Voor Syrië en zijn president zijn er de leugens over de bloedige repressie die het land in een burgeroorlog stortte en 300.000 doden maakte, over de gifgasaanval in Ghouta, over een president die zijn volk bombardeert en uithongert, en die tot aan zijn enkels in het bloed staat. De inhoud van heel de Atlantische pers kan herleid worden tot: leugen, bedrog, manipulatie, Syriafobie en Russofobie. Het wordt tijd dat er een aanklacht ingediend wordt bij het internationaal strafhof tegen de westerse journalisten, politici en hun handlangers op grond van misdaden tegen de menselijkheid en volkerenmoord. Er moet een grondig onderzoek komen naar de verantwoordelijken van de monsterleugens, hun werkwijze en de tragische gevolgen ervan. Het zijn deze leugens die criminelen aanmoedigen om land en volk te blijven uitmoorden voor de politieke en economische doeleinden van gewetenloze wereldheersers.

    Grote Syrië-conferentie

    Grote Syrië-conferentie op zondag 17 april 2016 om 13.00 u in het Elzenveld Conferentiecentrum, Antwerpen, Lange Gasthuisstraat 45, waar moeder Agnes-Mariam en ik zullen spreken, samen met P. Paulus Sarti van de Chaldeeuwse Liga, Marwa Osman, een Libanese politieke analyste, Rima Darious van de Syrische jongerenraad, Yvette Shamier en Malik Samoel van het vertegenwoordigingsorgaan van de Syriërs in Nederland (CSN)... In een afzonderlijke mail stuur ik gewoon hun aankondiging door omdat ik de tekst met foto’s niet gecopiëerd krijg (Lach niet, velen van mijn leeftijdgenoten zijn slimmer dan ik, en gebruiken dus helemaal geen internet of email!) Volgende keer hoop ik meer uitleg te kunnen geven.

    P. Daniel

    08-04-2016 om 16:32 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Barmhartig zoals de Vader'
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    In een verzorgde brochure onder de titel 'Barmhartig zoals de Vader' is een lezing van de abt van de Postelse norbertijnenabdij, Frederic Testaert, in druk verschenen.

    U kan een exemplaar gratis meenemen bij de ingang van de abdijkerk.

    08-04-2016 om 10:03 geschreven door Gust Adriaensen


    07-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Een democratie zonder democraten'

    Michaël J. Sandel, Amerikaanse politieke filosoof:

    'Een maatschappij die geen gemeenschappelijk doel nastreeft of geen gemeenschappelijke zingeving erkent, verwordt tot een democratie zonder democraten, een maatschappij van individuen, waarin ieder zijn leven leidt, bij geschillen zijn rechten opeist, maar nooit verder kijkt dan zijn eigen belang reikt.'

    07-04-2016 om 21:49 geschreven door Gust Adriaensen


    06-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lentetanka

    Lentewandeling

    Stralend lenteweer:
    de vogels zingen het uit.
    Gewandel alom.
    De knoppen springen open
    in het park. Zienderogen.

    06-04-2016 om 17:19 geschreven door Gust Adriaensen


    05-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kampioen Antwerpen

    Het grootste aantal supergrote belastingontduikers van België, de zgn. off-shore Belgen, die terug te vinden zijn in de Panama Papers, woont in de stad Antwerpen. Niet minder dan 91 asjeblief.

    05-04-2016 om 21:05 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een rechtvaardig loon voor de kleine boeren

    Luister naar de gebedsintentie van paus Franciscus voor de maand april via onderstaande link.

    Bijlagen:
    https://youtu.be/E07D8SkpElE   

    05-04-2016 om 18:22 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De schande van de belastingparadijzen

    De Panama Papers brengen nog maar eens het bewijs dat er ook door de kapitaalkrachtigste en invloedrijkste Belgen op een gigantische schaal aan belastingontduiking wordt gedaan en dat het niet de fiscus is die de fraude aan het licht brengt en probeert te beteugelen maar wel de journalistiek.

    Dat brengt Karel Anthonissen, gewestelijk directeur  van de BBI-Gent ertoe, onomwonden te schrijven dat 'er in ons land een manifeste onwil is om zwart geld te onderscheppen'.

    Wie zal hem ongelijk geven. En het is niet alleen de top van de fiscus die de supergrote belastingontduikers de hand boven het hoofd houdt. Dat is alleen maar mogelijk doordat de opeenvolgende regeringen hoofdzakelijk met woorden de fiscale fraude bestrijden maar als de dood zijn om de fraudeurs, en zeker de allermachtigsten, de prang op de zwarte neus te zetten. Het meest stuitende en hypocriete alibi om de wetsovertreders te beschermen, is de al vaak gehoorde clichézin: 'We pakken resoluut de fraude aan, maar we zullen geen heksenjacht ontketenen!'

    De staatskas loopt elk jaar miljarden mis door de fraude. Karel Anthonissen schrijft het zo: 'Er wordt onnoemelijk veel fraude vergeten en vergeven. Ik denk dat dat gewild is, tenminste door bepaalde segmenten in onze samenleving.'

    Inderdaad. En ondertussen worden de gaten in de begrotingen opgevuld door de centen uit de zakken van de modale Belg te halen. En groeien er in brede lagen van de bevolking een fundamenteel onrechtvaardigheidsgevoel en een diep misprijzen voor de financiële en politieke toplagen.

    05-04-2016 om 09:34 geschreven door Gust Adriaensen


    03-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'700 miljoen euro cadeau aan grondeigenaars en speculanten'

    Natuurpunt:

    'De overheid tovert geregeld gewone grond om tot bouwgrond. Tussen 2011 en 2014 werd zo maar liefst 700 miljoen euro meerwaarde gecreëerd, die bijna integraal verdwijnt in de zakken van grondeigenaars en speculanten. Uit cijfers van Ingrid Pira (Groen), blijkt dat in dezelfde periode minder dan 1% terugvloeide naar de schatkist.

    Naast speculatie, werkt dit ook de verdere verstening van Vlaanderen in de hand. Dat komt omdat de planbaten niet goed werken: er zijn te veel vrijstellingen, en de heffing op de meerwaarde verloopt in schijven van slechts 1 tot maximum 30%. Natuurpunt vindt dit ontoelaatbaar, en pleit al enkele jaren om de planbaten fors op te krikken.'

    03-04-2016 om 21:23 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Retraite in abdij Postel

    Van 16 tot en met 20 mei 2016 vindt er op het gastenkwartier van de abdij van Postel een retraite plaats die openstaat voor allen met als thema "Geloof in Gods barmhartigheid."

    Pater Benny Berrens, Norbertijn van de abdij van Postel, zal deze retraite begeleiden.

    Dagelijks sluiten we aan bij het getijdengebed en de H. Mis van de abdijgemeenschap van Postel. Er is mogelijkheid tot aanbidding van het Allerheiligste Sacrament.

    Tijdens de retraite is er ook gelegenheid om het sacrament van de biecht te ontvangen.

    Meer informatie vindt u in de folder in bijlage.

    Bijlagen:
    folder retraite - 2016.pdf (880.3 KB)   

    03-04-2016 om 20:54 geschreven door Gust Adriaensen


    01-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/13
    Vrijdag 1 april 2016

    Een ezel, olijventakken en kinderen

    In de byzantijnse liturgie heeft iedere zondag van de vasten een bepaald thema. Zaterdag voor Palmzondag is gewijd aan de opwekking van Lazarus en de zondag wordt de plechtige intocht van Jezus in Jeruzalem gevierd. Tegen de gewoonte van de gewone zondagen in, beginnen we deze morgen al met een uitgebreide morgendienst. En na de plechtige dienst van Palmzondag ’s middags hielden we met een ezel een processie op het terrein tussen de bomen. Abouna Georges zorgde voor de gezangen en ik zat op een stevige ezel en werd gelukkig door twee mannen op een erg oneffen parcours voor het vallen behoed. Er werden vele foto’s genomen. Een filmpje staat op onze website (maryakub.net). Voor de duidelijkheid: die met vier poten is de ezel. Na de lange tocht was het om beurt aan ieder die wilde om met de ezel nog een ritje te doen. Een processie als op de kermis. En ‘s avonds nog een uitgebreide vesperdienst. Al zitten we helemaal in de sfeer van de Goede Week, toch wordt de verjaardag van een van onze trouwe vrijwilligers, die bij onze gemeenschap hoort, gevierd met een sketch. We doen het in de grote zaal aan de ingangspoort omdat ook bevriende moslimfamilies aanwezig zijn. De jarige heet Ibrahim en daarom wordt het verhaal van het offer van Abraham gespeeld, wat ook door moslims gewaardeerd werd. Door de klucht heen komt toch de boodschap naar voren. En zo beëindigen we de Palmzondag.

    Witte Donderdag en de moeders van de martelaren

    Op Witte Donderdag gaat onze aandacht naar de eucharistie, de instelling van het priesterschap, Jezus’ Hogepriesterlijk gebed en het verraad van Judas. ’s Middags zingen we de vespers waarna de eucharistie, de zegening van brood en wijn en de zegening met de olie. In de vroege namiddag worden echter in Qâra de “moeders van de martelaren” gevierd. Op de grote speelplaats van een school is er een herdenking voorzien. Zr. Claire Marie en ik worden verwacht als vertegenwoordigers van Mar Yakub. Vier groepen van kinderen, in keurige kledij voeren dansjes op. Telkens brengt een van de kinderen vooraf de soldatengroet waarbij ze een lange hulde aan de overledenen declameren. Je voelt de eenheid en fierheid van een volk dat samen het lijden weet te dragen. Alles verloopt in een blijde sfeer en af en toe zie je bij een moeder een traan wegpinken. Er zijn vele jonge moeders met kleine kinderen. Ter afsluiting was er een heel lange tafel gevuld met allerlei lekkere gerechten, waar de vele “gevierden” staande aten. Ik weet niet waarom wij zo gedwongen werden om mee te eten maar we hebben het dankbaar aanvaard. Terug thuis hielden we voor de mannen de dienst van de voetwassing. Omdat er moslims bij waren was het weer een gelegenheid om enige uitleg te geven. Vandaar ging het naar de feesttafel. De tafels waren mooi versierd en er was een goede maaltijd voorzien. Ondertussen werd een groot deel van het evangelie van Johannes voorgelezen. Vandaar ging het naar de kerk voor de lange dienst waarbij alle passieverhalen met betrekking tot Witte Donderdag en Goede Vrijdag gelezen worden. Deze dienst duurde tot na twee uur in de morgen. Het is eigenlijk de bedoeling gans de nacht te waken bij Jezus en sommigen blijven na de dienst inderdaad nog een tijd in stil gebed. Donderdagnacht en gans de avond was er geen elektriciteit. En alsof alle natuurelementen meeleefden, weigerde ook ons kostbaar minjoultje (zonnepanelen) plots elektriciteit te leveren. Alle pogingen tot herstel leverden niets op tot paaszaterdag. Het was bovendien guur weer, met stevige wind en zelfs een beetje regen. En op zondag was er een stralende Paaszon.

    Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Paaszondag

    In de voormiddag van Goede Vrijdag is er weer een lange dienst. Het middagmaal is erg eenvoudig en kort. De meesten drinken thee en eten wat droog brood. Er wordt ook niet veel gewerkt deze dagen. Daarna volgen nog de lange vespers en ’s avonds rijden we met zijn allen naar Qâra om in een de overvolle parochiekerk, “de begrafenis” van Jezus mee te vieren .Dit is een dienst van 2,5 uur, heel mooi met meerdere processies waarbij ook de kinderen met kaarsjes opstappen. Het “epitaphios” (een kostbaar doek waarop de begrafenis van Jezus geborduurd is) met bloemen versierd, wordt enkele keren in processie rondgedragen in de kerk. Het verbeeldt de rondgang van Jezus die de doden in het “dodenrijk” opwekt.

    Op Stille Zaterdag worden ’s middags de vespers gezongen met de 15 lange lezingen uit het O.T. die een voorafbeelding vermelden van Jezus’ sterven en verrijzen, o.a. gans het boek Jona. ’s Middags arriveren zr. Carmel en moeder Agnes-Mariam. Het is de eerste keer in hun leven als religieuzen dat ze niet de hele Goede Week hebben kunnen vieren, wegens het vele werk voor de hulpverlening in heel Syrië. Daarna volgt een eerder eenvoudige Latijnse paasnachtviering. Tot in de vroege uurtjes worden in de refter nog paasliederen gezongen met een kleine versnapering.
    De “heilige en grote zondag van Pasen” is in de byzantijnse liturgie een explosie van vreugde om Jezus verrijzenis, een soort ‘geestelijke dronkenschap’ van de Kerk, gekenmerkt door een zee van brandende kaarsen, schitterende gewaden en gezangen, uitbundige uitroepen van het volk, voortdurende bewierokingen en een “troparion” (een eigen poëtisch vers voor ieder feest) van Pasen dat wel honderdmaal herhaald wordt: “Al Massiechoe kam... Christus is verrezen uit de dood, door de dood heeft Hij de dood overwonnen en hen die in het graf verbleven tot leven gewekt”. Alle aanwezigen zijn in het wit gekleed of hebben een wit kleed om. We hebben het allemaal heel plechtig gevierd. Eerst kwam de “aanval” (‘hadjme’). De priester slaat met het kruis op de deur van de kerk en beveelt de poort te openen voor de “Koning van de Glorie”. Binnen vraagt de duivel wie dit is. Uiteindelijk stoot de priester, die Christus verbeeldt, de poort open als teken van de intrede van de verrezen Heer, de Koning van de Glorie. Het is alsof nu de Eucharistie zelfs in de hel gevierd wordt. Dan volgde de uitgebreide eucharistie. Het geheel heeft ongeveer 3,5 uur geduurd. De begroeting daarna is ook telkens dezelfde: “Al Masiechoe kam.... chakkan kam!” Christus is verrezen... waarlijk verrezen. ’s Avonds zingen we nog de speciale paasvespers waarin het evangelie van Johannes 20, 19-25, de verschijning van de Verrezen Heer aan de apostelen, in zoveel mogelijk verschillende talen gelezen wordt. Dat Evangelie verhaalt de zending de Verrezen Heer Jezus aan zijn Apostelen.. De apostelen zullen vanaf nu in de hele wereld en in alle talen het Goede Nieuws verkondigen! Deze keer was er vanwege onze Fransman ook het Bretoens bij. Spontaan volgt hierop in de kerk weer een soort volkszang en -dans met alle bekende paasliederen.

    Wie bij de hond slaapt, krijgt zijn vlooien

    We willen ons oprecht meeleven betuigen jegens de slachtoffers van de moordaanslagen in Brussel op 22 maart: 32 doden en een veelvoud van gewonden. Plots worden onschuldigen brutaal uit het leven weggerukt, wat een wonde blijft in het leven van een volk. Toch moeten we de moed hebben naar de diepere oorzaken te zoeken. Hoe kunnen bekende terroristen op het moment van de hoogste veiligheidsmaatregelen en op de meest centrale plaatsen zonder enige moeite een zulke gruwelijke slachtingen aanrichten? We willen het aan anderen overlaten om volgende vragen te beantwoorden. Is dit onbekwaamheid of medeplichtigheid van onze diensten? Gaat het om een “valse vlag” in dienst van duistere economische en geo-politieke belangen? Wat ons bekommerd is het feit dat media en politici van ons land, zoals van zovele andere westerse landen, al jaren lang openlijk de kant van de terroristen hebben gekozen, wat onder meer het drama van Syrië heeft veroorzaakt. Onze betrokken minister heeft de jihadisten die in Syrië kwamen moorden en vernielen zelfs openlijk geprezen en (in een interview van 26/4/2013) gezegd: “Misschien zullen we nog een monument maken voor hen als voor de helden van een revolutie”! Hij dacht er niet aan de Syrische regering en het leger te helpen in hun strijd tegen het terrorisme, integendeel. Putin en Assad hebben dergelijke oorlogszuchtige politici herhaaldelijk gewaarschuwd dat ze ooit zelf slachtoffer zullen worden van wat ze aanwakkeren. En nu is het zo ver. Laten we duidelijk zijn: België (en Europa) heeft deze aanslagen grotendeels aan zichzelf te danken en als onze politici en media niet grondig van koers veranderen, mogen we voor de toekomst nog meer van hetzelfde verwachten.

    Verder zal de houding van ons land en van Europa tegenover Turkije niet zonder dramatische gevolgen blijven. Er is geen Europa mogelijk zonder Rusland en geen veilig en welvarend Europa zonder samenwerking met Rusland. Het is het Europa van Lissabon tot Vladivostok, van de heilige Benedictus en van de heilige Vladimir. Europa verkiest echter Rusland te diaboliseren en zichzelf in de voet te schieten om de VS te plezieren. Anderzijds heeft Turkije met Europa nagenoeg niets gemeenschappelijk. De Europese houding tegenover Turkije staat haaks op zijn werkelijke belangen. Er wordt alles .gedaan om Turkije ter wille te zijn. Turkije is de grootste oorzaak van de ellende in Aleppo, het economisch hart van Syrië. Het heeft alle bedrijven ontmanteld of verwoest waardoor in één klap 130.000 families in de armoede werden gestort. En dat was nog maar het begin. Turkije steunde de jihadisten opdat Syrië helemaal zou ontwricht worden met een massa vluchtelingen tot gevolg. Turkije helpt openlijk Daesh en andere terroristen tegen Syrië terwijl tot vandaag toe stromen jihadisten langs Turkije in Syrië worden geloodst. Onafhankelijke journalisten in Turkije die dit staatsterrorisme aanklagen worden opgepakt, opgesloten of definitief uitgeschakeld. Tenslotte heeft Turkije de onafhankelijke pers in eigen land gemuilkorfd. En wat is de reactie van Europa? Het heeft Turkije rijkelijk beloond met miljarden en zal de toetreding tot de Europese Unie bespoedigen. Een maand geleden (XI/10) schreven we over twee mogelijkheden. Ofwel wordt Europa wakker, neemt afstand van Turkije en werkt samen met Rusland en het terrorisme wordt daadwerkelijk bestreden. Ofwel laat het Turkije begaan en het terrorisme zal wereldwijd weelderig tieren, nu in Europa. Ondertussen heeft Europa zijn ziel aan Turkije verkocht. Turkije weet nu dat het ongestraft kan verder gaan. Een derde mogelijkheid is nu nog dat het regime van Erdogan toch eens zal instorten.

    We dienen de verantwoordelijkheid van Turkije met betrekking tot de aanslagen in Europa en België ernstig te nemen. Er zijn wel degelijk redenen om te veronderstellen dat Turkije de aanslagen inn Parijs en Brussel bevolen heeft (Thierry Meyssan, Mauvais temps pour le président Erdogan, réseau voltaire, 31 maart 2016). De Turkse regeringskrant “Star” publiceerde op de morgen van de aanslagen in Brussel een uitgebreide aanval: “België een terroristenstaat”. Toeval? Het verwijt België dat het aan de Koerdische leiders politiek aziel aanbiedt en toegestaan heeft te betogen tegen de gruwelen van Turkije. Turkije wil België onder druk zetten en ook Frankrijk dat beloofde in N.Syrië en Irak een Koerdische staat te maken. De koning van Jordanië verwijt overigens openlijk aan Turkije dat het een jihad voorbereidt in Europa (“Jordan’s king accuses Turkey of sending terrorists to Europe”, David Hearst, Middle East Eye, March 25, 2016). Anders gezegd: de talrijke terroristen in Europa maken deel uit van de gewone Turkse politiek (http://sputniknews.com/politics/20160326/1037015241/erdogan-leaked-memo.html#ixzz441a1j7Ez). In een blinde en onverantwoorde haat tegen Syrië en Rusland, omarmt Europa nu Turkije zoals sommige landen eens het nazi-regime omarmden en daarmee de oorlog tegen zichzelf aan het voorbereiden waren.
    Syrië, de wieg van een nieuwe wereldorde
    Een kwart eeuw geleden stortte de Sovjet-Unie in. De VS en hun westerse bondgenoten begonnen hierna een overheersing van de gehele planeet met extreem onrecht. Dank zij Rusland neemt deze periode van een “unipolaire Amerikaanse wereld” met de zogenaamde “triomf van de grote democratieën” een einde. De “internationale gemeenschap van Parijs-Londen-Washington” ligt op sterven. De “muur van de arrogantie” met “de as van het goede” is afgebroken.
    Deze historische verandering is zich aan het voltrekken in Syrië, “de moeder van onze beschaving”. Syrië heeft weerstand kunnen bieden aan haar valse “broeders” van het oosten en haar valse “vrienden” van het westen. De Russische diplomatie wordt het symbool van een herstel van vrede en recht. De leiders van Washington, Parijs, Londen en Ryad hebben hun gezag verspeeld om hun wil op te leggen aan het soevereine Syrische volk.
    Dit is de overgtuiging van Michel Raimbaud, Franse oud-ambassadeur in Mauritanië, Soudan, Zimbabwe, Syrië en nu lid van de coördinatie voor de soevereiniteit van Syrië en tegen de inmenging (o.a. in “Syrië, en route pour un nouveau ordre mondial”, 5 februari 2016). Hij is ook de schrijver van het lijvige boek “Tempête sur le Grand Moyen-Orient”, Ellipses, 2015. Uiteraard reageert hij fel tegen de illegale en immorele politiek van zijn eigen land. In een lang artikel beschrijft hij nu gedetailleerd de massaslachting en de chaos van de voorbije 25 jaar, aangericht (in naam van het goede, zelfs in naam van God!) in Irak, Lybië en Syrië, met vermelding van de voornaamste verantwoordelijken en hun handlangers uit Europa en het Midden-Oosten.
    (Michel Raimbaud, Le chemin de Damas, les ruines, le sang et les larmes, 29/3/16 ; fr/index.php?option=com_content&view=article&id=10033:le-chemin-de-damas-les-ruines-le-sang-et-les-larmes&catid=75:a-la-une).

    Het gebeurde...

    Op palmzondag werd in het Franse park Puy-du-Fou, dat de wortels van Frankrijk in ere wil herstellen, de terugkeer gevierd van de authentieke ring van Jeanne d’Arc uit de 15e eeuw, een van de kostbaarste relikwieën uit Frankrijks geschiedenis, als een verbindingsteken tussen het Franse volk en de hemel. Een massa volk... zonder enige vertegenwoordiging van de katholieke Kerk! Een enthousiaste heropleving van het christelijk geloof zonder clerus! Een schitterende prestatie van Philippe de Villiers met zijn zoon Nicolas, die directeur is van het inmiddels beroemde park.

    Op Pasen is Moeder Angelica op 93 jarige leeftijd gestorven. Zij werd als Rita Rizo (uit Canton, Ohio) een zuster Claris van de Altijddurende Aanbidding die in 1981 in een garage in Alabama startte met EWTN (Eternal Word Television Network), dat uitgroeide tot het grootste Amerikaanse katholieke TV station, inmiddels in zowat 230 miljoen gezinnen in 140 landen bekeken. Op wondere wijze bood diaken Bill Steltemeier, een zakenman, zich aan en bleef tot aan zijn dood in dienst van EWTN. Ik heb haar ontmoet in Eindhoven toen ze door Piet Derksen, die haar financieel steunde, werd uitgenodigd. Ze vertelde haar levensverhaal. Ze wist dat ze drie hoofdverantwoordelijken nodig had voor een TV station: een technieker, een jurist en een bankier. Toen ze naar de bank ging om geld te lenen, vroeg de bankdirecteur naar haar maandloon. Hij verwachtte uiteraard een hoog vast maandelijks bedrag. Haar antwoord was: “Dat weet ik pas aan het einde van iedere maand”! Toen ze met het bidden van het rozenhoedje begon, kreeg ze van verschillenden te horen dat geen TV kijker geïngeresseerd is in het zien bidden van een rozenhoedje. Haar antwoord was: “Ik zorg er voor dat het bidden van het rozenhoedje boven geraakt (bij de satelliet) en Hij zal er wel voor zorgen dat het terug bij de mensen komt!” Het groot succes van EWTN is uiteraard verbonden met het charisma van moeder Angelica maar verder vooral met het feit dat EWTN altijd onverkort het katholieke geloof heeft verspreid, zonder aanpassing aan wisselende theologische modetrends. Moeder Angelica had een grenzeloos vertrouwen in Gods Voorzienigheid, een diep besef van het bovennatuurlijk karakter van het christelijk geloof en een sterke overuiging van het heilzame van het lijden. De laatste jaren heeft zij veel geleden en zij wilde zolang mogelijk blijven leven om iedere dag met haar lijden bij te dragen aan de verlossing van de wereld.

    Op Paasdag schijnt in Lahore, Pakistan een aanslag gepleegd te zijn op christenen die Pasen vierden: 72 doden waarvan een 30-tal kinderen en 340 gewonden. Vanuit Washington, de VN, Frankrijk, London werd deze aanslag fel afgekeurd. Nergens werd echter vermeld dat het christenen zijn die door radicale islamisten werden vermoord. France 24 voegde er zelfs bij: “De moslims blijven de eerste slachtoffers van het terorisme in Pakistan”. En terwijl Europa moslims en terroristen gastvrij ontvangt wordt het voor bedreigde christenen uit het Midden-Oosten steeds moeilijker om een visum te krijgen. De genocide van christenen gaat verder onder de grootste westerse onverschilligheid.

    Op Pasen heeft het Syrische Leger samen met zijn bondgenoten het historische Palmyra op de terroristen van Daesh heroverd. Het leger heeft er bovendien een aanzienlijk wapendepot ontdekt. Het is naast een militaire vooral een psychologische overwinning, waarvoor president en leger felicitaties ontvingen, o.a. van Putin en Ban Ki-Moon. Rusland helpt met de opruiming van de mijnen én met het herstel van de archeologische site. Westerse politici en media delen het entousiasme om deze overwinning duidelijk niet. Een voorstel vanwege Rusland over de bevrijding van Palmyra en een samenwerking bij het herstel van dit werelderfgoed, werd door de westerse landen dan ook verworpen. Ondertussen heeft president Vladimir Putin in de beroemde St. Georges zaal in het Kremlin een aantal militairen en specialisten van de verdediging van het Russische leger gedecoreerd en alle betrokkenen tot en met het Russische volk bedankt en gefeliciteerd om het schitterende werk dat zij verricht hebben. Zij hebben in Syrië de wildgroei van de kanker van het terrorisme gestopt. Hij gaf een model van een toespraak: eenvoudig en waarheidsgetrouw, vol erkentelijkheid voor de inzet van ieder. Deze inzet heeft 32 miljard roebel gekost, zegt Putin, maar we hebben de kans gehad ons personeel en materieel te testen niet in kunstmatige legeroefeningen maar in de werkelijkheid van een zinvolle oorlog als bijdrage aan het herstel van de wereldvrede.

    Op 30 maart 2016 gaf president Bashar al-Assad een interview aan “Sputnik” en “Ria Novosti” en zegt dat de militaire hulp van Rusland en de vrienden van Syrië aan de militaire successen van het Syrische leger zullen bijdragen tot een politieke oplossing, niet omgekeerd. Het terrorisme in Syrië en Irak, aldus de president wordt geteund door Turkije, Saoedi-Arabië, en westerse landen zoals Frankrijk en Engeland. Het vluchtelingenprobleem wordt veroorzaakt door het terrorisme, maar ook door de sancties die het leven verstikken. De schade aan de economie en de infrastructuur wordt geraamd op 200 miljard dollar. Het herstel zal lang duren maar hierbij zullen Rusland, China en Iran helpen. Er wordt gestreefd naar een regering van nationale eenheid. Hierbij hebben buitenlandse leiders geen enkel recht om zich in de plaats van de wil van het volk te stellen. Er is geen sprake van een van buitenaf opgelegde zogenaamde overgangsperiode. Als het volk het wenst, zullen er wel vervroegde presidentsverkiezingen komen. Alles moet evenwel gaan langs het parlement en de constitutie.
    Al Masiechoe kam! De Heer is waarlijk verrezen!

    P. Daniel

    01-04-2016 om 19:11 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nieuwkomersverklaring

    Nieuwkomers in ons land moeten voortaan een verklaring ondertekenen waarin ze beloven zich in onze maatschappij te integreren en onze wetten, waarden en normen te respecteren. U vindt hieronder  de letterlijke tekst waaronder ze hun handtekening moeten plaatsen.

    Na lezing van de tekst rijst de vraag of deze 'nieuwkomersverklaring' ook niet ter ondertekening voorgelegd moet worden aan alle 'oude Belgen'.

    Nu wordt de indruk gewekt dat alle autochtonen, de principes en waarden en engagementen die in de 'nieuwkomersverklaring' vermeld worden, erkennen, toepassen en beleven. Niets is natuurlijk minder waar.

    Toets een en ander even af aan je eigen situatie, belevings- en waardekader of die van je sociale of professionele klasse. Het is ook niet zo moeilijk studie- en bewijsmateriaal te vinden inzake sociale en financiële discriminatie (denk maar aan de ongelijke verloning van vrouwen en mannen) binnen de autochtone bevolking. Over de beheersing van een vlotte, verstaanbare taal door de 'oude Belgen' is ook heel wat te zeggen. Enz., enz.

    Kortom, deze vooral symbolische 'nieuwkomersverklaring' moet eigenlijk voorgelegd worden aan iedereen. Nu wordt de indruk gewekt dat 'wij, de autochtonen', voortreffelijke, wetsgetrouwe, en volledig geïntegreerde burgers zijn, onkreukbare aanhangers van de Verlichting. En dat 'zij, de allochtonen' daarvan het gevaarlijke tegendeel vormen.

    Zoals de 'hernieuwing van de doopbeloften' voor christenen een betekenisvol ritueel is, kan voor de 'Belgische inboorlingen' een plechtige erkenning van al de waardevolle dingen die in de 'nieuwkomersverklaring' worden opgesomd, misschien de start betekenen van de consequente toepassing van al die waarden en principes in hun leven en dat van de gemeenschap, in de economische, financiële en politieke besluitvorming.

    Als de 'authentieke Belgen', net als de 'nieuwe Belgen', gedwongen worden de mooie 'nieuwkomersverklaring' te ondertekenen, gaan zij , autochtonen en allochtonen, ongetwijfeld samen een heerlijke, nieuwe wereld tegemoet. A Brave New World.

    -------------------------------------------------------------------------------

    U wenst duurzaam in dit land te verblijven. Nieuwkomers, zoals u, worden reeds vele jaren in dit land verwelkomd.

    Nieuwkomers, zoals u, zijn vaak afkomstig uit landen met een andere culturele achtergrond. Zij wensen hun leven in dit land uit te bouwen. De inwoners van dit land zijn echter gehecht aan bepaalde rechten, plichten, vrijheden en waarden. Om in vrede en veiligheid samen te leven is het belangrijk dat u te kennen geeft rechten, juridische beslissingen, plichten, vrijheden en waarden te erkennen en dat u zich bereid verklaart om ze na te leven.
    In het raam van uw verblijfsaanvraag verwachten wij daarom dat u deze verklaring ondertekent.

    Ik, ondergetekende, verklaar hierbij dat ik mij engageer om ervoor te zorgen dat ikzelf, evenals mijn eventuele kinderen, gedurende ons verblijf in België, ons in de samenleving zullen integreren en er op actieve wijze aan zullen deelnemen.

    Met het oog daarop verklaar ik het volgende:

    - Dit land respecteert de mensenrechten zoals zij werden vastgelegd in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. België onderschreef bovendien het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, wat ervoor zorgt dat de mensenrechten afdwingbaar zijn. Ik zal de wetgeving van dit land naleven en de democratische principes van dit land respecteren.

    - Ik respecteer de vrijheid en de persoonlijke integriteit van iedereen. Ik begrijp en aanvaard dat in dit land iedereen recht heeft op de fundamentele vrijheden zoals zij liggen vervat in de grondwet. Deze vrijheden zijn:
    •Vrijheid van meningsuiting: iedereen mag vrij zijn overtuigingen mededelen, zowel gesproken als geschreven. Het aanzetten tot haat of geweld is echter een strafbaar feit en geeft aanleiding tot een veroordeling door de rechter.
    •Vrijheid van vereniging: niemand kan in dit land gedwongen worden om deel uit te maken van een vereniging of géén deel uit te maken van een vereniging.
    •Vrijheid van eredienst: iedereen mag kiezen welke godsdienst hij aanhangt. Iemand mag er ook voor kiezen géén godsdienst aan te hangen. Iedereen heeft het recht van godsdienst te wijzigen of zijn godsdienst af te vallen
    •Vrijheid van beleving van seksuele geaardheid: een relatie tussen twee mannen of twee vrouwen beschouwen we in dit land als gelijkwaardig aan een relatie tussen een vrouw en een man. Twee vrouwen of twee mannen kunnen met mekaar trouwen, en samen kinderen grootbrengen.

    - Ik begrijp en aanvaard dat, in dit land, mannen en vrouwen dezelfde rechten en plichten hebben en dat zowel mannen als vrouwen in dit land hun bijdrage leveren aan de samenleving. Mannen en vrouwen hebben dus dezelfde rechten op onderwijs en werk, mannen en vrouwen kunnen allebei deelnemen aan het democratisch proces, waaronder verkiezingen. Zowel mannen als vrouwen hebben de verplichting om belastingen te betalen .
    •Deze gelijkheid geldt voor alle meerderjarige mannen en vrouwen: in België vanaf 18 jaar. Elke meerderjarige, man of vrouw, kiest vrij, zonder dwang van ouders of familieleden een beroep, een woonplaats of een partner
    •Ik begrijp en aanvaard dat beide ouders in dit land de plicht hebben om in het onderhoud van hun kinderen te voorzien, en dat alle kinderen, jongens én meisjes, dezelfde kansen krijgen. Ik zal ervoor zorgen dat mijn kinderen de best mogelijke opleiding en opvoeding krijgen zodat zij actieve burgers worden van de samenleving.
    •Ik begrijp en aanvaard dat jongens en meisjes in dit land dezelfde rechten hebben. Daarom mogen jongens en meisjes niet gedwongen worden om te huwen.

    - Ik begrijp en aanvaard dat het in dit land strafbaar is om geweld te plegen tegenover een andere persoon, ook tegenover een echtgeno(o)t(e) of kinderen. Dreigen met geweld is in dit land ook strafbaar.

    - Ik begrijp en aanvaard dat België elke daad van terrorisme zeer streng veroordeelt. Ik begrijp en aanvaard dat elke persoon die getuige is van een poging tot misdrijf dat het leven van andere mensen in gevaar brengt of de fundamenten van de samenleving wil aantasten, vanzelfsprekend alles in het werk stelt om dit misdrijf te voorkomen en dit bij de politie aan te geven.

    - Ik begrijp en aanvaard dat integreren in de samenleving, een voorwaarde is om te blijven genieten van een verblijfsrecht in dit land.
    •Ik begrijp en aanvaard dat, om te kunnen genieten van een verlenging van mijn verblijf, de redenen waarom ik mijn verblijf gekregen heb nog steeds moeten gelden.
    •Ik begrijp en aanvaard dat elke betrokkenheid bij een misdrijf de toekenning en het behoud van mijn verblijfstitel ernstig in gevaar kan brengen.

    - Ik begrijp en aanvaard dat de kennis van de taal van de regio waar ik mij zal vestigen (Nederlands, Frans of Duits) essentieel is om te komen tot een actieve participatie aan de samenleving. Ik zal daarom voldoende inspanningen leveren om deze landstalen aan te leren en ook om wegwijs te worden in de samenleving. Ik begrijp en aanvaard dat ik daarvoor gebruik kan maken van de inburgeringstrajecten waarin de deelstaten van dit land voorzien.

    - Ik begrijp en aanvaard dat, in dit land, burgers en gezinnen zélf verantwoordelijk zijn om in hun levensonderhoud te voorzien. Ik zal daartoe de nodige inspanningen leveren. Ik begrijp en aanvaard dat het volgen van de inburgeringstrajecten waarin de deelstaten voorzien, goede kansen biedt om zelfvoorzienend te worden.

    ---------------------------------------------------------------------------

    01-04-2016 om 11:40 geschreven door Gust Adriaensen


    27-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Allegro

    Allegro

    Jag spelar Haydn efter en svart dag
    och känner en enkel värme i händerna.
    Tangenterna vill. Milda hammare slår.
    Klangen är grön, livlig och stilla.
    Klangen säger att friheten finns
    och att någon inte ger kejsaren skatt.
    Jag kör ner händerna i mina haydnfickor
    och härmar en som ser lugnt på världen.
    Jag hissar haydnflaggan – det betyder:
    ”Vi ger oss inte. Men vill fred.”
    Musiken är ett glashus på sluttningen
    där stenarna flyger, stenarna rullar.
    Och stenarna rullar tvärs igenom
    men varje ruta förblir hel.

    Ik speel Haydn na een zwarte dag
    en voel een simpele warmte in mijn handen.
    De toetsen zijn willig. Milde hamers slaan.
    De klank is groen, levendig en kalm.
    De klank zegt dat de vrijheid bestaat
    en dat iemand de keizer geen belasting betaalt.
    Ik steek mijn handen diep in mijn haydnzakken
    en doe als iemand die de wereld in alle rust aanschouwt.
    Ik hijs de haydnvlag – dat betekent:
    ‘Wij geven ons niet over. Maar willen vrede.’
    De muziek is een glazen huis op de helling
    waar stenen rondvliegen, stenen rollen.
    En de stenen rollen er dwars doorheen
    maar iedere ruit blijft heel.
    ---------------------------------------------------
    Tomas Tranströmer, Zweden, Nobelprijs 2011

    --------------------------------------------------

    Mijn aandacht werd op het gedicht Allegro van Tomas Tranströmer getrokken door een stukje van Bernard Dewulf in het dS-Weekblad. Zowel het gedicht van Tranströmer als de tekst van Dewulf (in bijlage) zijn na de terreuracties in Brussel bijzonder veelzeggend en indringend.

    Bijlagen:
    Dewulf.pdf (486.7 KB)   

    27-03-2016 om 18:30 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Franciscus groet Albert II en Paola

    Na de paasmis op het Sint-Pietersplein groette paus Franciscus uitgebreid het vroegere Belgische koningspaar.

    Ongetwijfeld raakte de paus ook de moorddadige terreur in Brussel aan.

    Bijlagen:
    https://youtu.be/Guddd6ngQz8?t=5987   

    27-03-2016 om 17:59 geschreven door Gust Adriaensen


    26-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Koningspaar woont kruisweg bij

    Koning Albert en koningin Paola woonden in Rome de kruiswegplechtigheid bij in en rond het Colosseum.

    Bijlagen:
    https://youtu.be/46EtvQatkSQ?t=80   

    26-03-2016 om 12:15 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Paasboodschap

    Luister naar de paasboodschap van Luc Van Looy, bisschop van Gent, en Gerard de Korte , bisschop van Groningen.

    Klik op onderstaande link.

    Bijlagen:
    https://youtu.be/eGNRfQQDN8I   

    26-03-2016 om 11:25 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Niet fraai van minister Jambon
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Minister Jambon pikt één man uit een heel systeem eruit en geeft die de schuld geven van extreem tragische gebeurtenissen, nog voordat precies onderzocht en vastgesteld is, wat er allemaal fout ging. Dat getuigt gewoonweg van gebrek aan moed en kwaadaardige beschuldigingsdrang.

    Wat Jambon doet is een ambtenaar, die zich niet verdedigen kan, aan het kruis nagelen, om het eigen politieke vel te redden. De minister  heeft klaarblijkelijk nog nooit gehoord of wil niet horen over 'politieke verantwoordelijkheid'.

    26-03-2016 om 00:00 geschreven door Gust Adriaensen


    23-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'De andere kant opkijken'

    Luckas Vander Taelen, Brusselaar en ex-Groenpoliticus,  voelt de behoefte om zijn hart te luchten en om schuldigen te zoeken voor de barbaarse terreur . Het weze hem gegund.

    Maar stellen dat 'we' , hij bedoelt daarmee de politici-, altijd de andere kant opgekeken hebben en dat in die nalatige houding de oorzaak van de terreur ligt , is de waarheid geweld aandoen en dat weet hij ook. Overigens, tot niet zo lang geleden behoorde hij dan ook tot die 'we'.

    Vander Taelen laat dus ook uitschijnen dat die terreuraanvallen niet zouden gebeurd zijn, als 'we' niet de andere kant hadden opgekeken. Dat steunt nergens op, is wishful thinking.

    Vander Taelen is sterk in het beschuldigen van 'anderen', van de 'politici', zelf had hij ooit ook een politiek mandaat en hij manifesteert zich nog altijd als politicus in de brede betekenis. Maar echte oplossingen draagt hij niet aan.

    Misschien moet hij de terreuracties van de laatste 20 jaar eens overlopen: New York, Parijs, Madrid, Londen, Grozny.... Hebben de Amerikaanse, Franse, Spaanse, Britse, Russische , ...politici ook de hele tijd de andere kant opgekeken?

    Zo eenvoudig is het allemaal niet, meneer Vander Taelen! En het zo voorstellen dat het allemaal de schuld is van incompetente en lakse politici, is verre van correct en gewoonweg hatelijk en verwerpelijk in deze tragische omstandigheden.

    23-03-2016 om 22:18 geschreven door Gust Adriaensen


    21-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'De mens wil niet eindig zijn'

    Georges Bataille, Frans filosoof:

    'Omdat men eindig is, gaat men te ver. Het is de dreiging van de rand. Er is niets achter de rand, achter de dood. Dit nihilisme voedt het zinloze geweld.'

    21-03-2016 om 17:42 geschreven door Gust Adriaensen


    20-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De geestelijke (on)gezondheid van de Belgen

    -Bijna 165.000.000 Europeanen  (of 38% van de bevolking) lijden onder depressie, angststoornissen, slapeloosheid of dementie, volgens een grote nieuwe telling in dertig Europese landen.

    -1 op de 4 Belgen is in behandeling voor een depressie of een andere psychiatrische aandoening.

    -1 op de 10 Belgen slikt antidepressiva, dat zijn 700.000 pillen per dag tegen depressie.

    -1.100.000 Belgen kochten in 2009 minstens 1 doosje antidepressiva.

    -220.000 Belgen lijden aan een dwangstoornis.

    -Rilatinegebruik bij Vlaamse kinderen met de diagnose ADHD: 2005: 15.000

                2009: 30.000

    -1 op de 166 Vlamingen heeft een autismespectrumstoornis.

    -In België is zelfdoding de eerste doodsoorzaak in de leeftijdsgroep van 25 tot 34 jaar, de tweede doodsoorzaak bij jonge mannen van 20 tot 24 jaar, en de derde doodsoorzaak bij vrouwen van 20 tot 24 jaar.

    -Vlaanderen noteerde in 2007 met 161 zelfdodingen per miljoen inwoners het tweede hoogste cijfer binnen de Europese Unie.

    -In 2008 lag het Vlaamse zeldodingscijfer met 1.027 anderhalve maal hoger dan het Europese gemiddelde.

    20-03-2016 om 11:50 geschreven door Gust Adriaensen


    19-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/12
    Vrijdag 18 maart 2016

    Een monastieke lente

    De lente die zich enkele weken geleden al aankondigde breekt steeds meer door. Af en toe is er een ijzig koude wind of een geweldige storm, met soms wat regen. Meestal schijnt echter overdag een flinke zon. Er wordt gespit, gezaaid, geplant en gesnoeid. Het spitten wordt meestal voorafgegaan door het bewerken van de grond met een “pioche”. Vele plekken en hoeken in tuin en op het terrein zijn sinds de oorlog een echte vuilnisbelt geworden. Er wordt opgeruimd en proper gemaakt. De jonge Fransman die nu bij ons verblijft is op alle terreinen even vaardig. Het is een meevaller nu we het vooruitzicht hebben dat we voor het eerst sinds de oorlog weer ons eigen terrein kunnen bewerken. Tevens worden de voorbereidingen getroffen om weer aan de bijenteelt te beginnen. Hoewel we tijdens de vasten in principe ’s zondags ‘s avonds niet naar filmen kijken, hebben we op aanraden van onze Fransman deze zondag toch van een leerrijke film genoten: Solutions locales pour un désordre globale, 2010. Hij toont helder aan hoe wereldwijd miljoenen mensen in de armoede werden gestort doordat de plaatselijke landbouw vervangen werd door chemische bedrijven of andere grote fabrieken en ondernemingen. Toch blijkt op eenvoudige wijze de rijkdom en vruchtbaarheid van de aarde benut te kunnen worden voor eigen voeding en onderhoud. Tenslotte logeren deze dagen enkele vrijwilligers van de Rode Halve Maan bij ons, om in Qâra een nieuw hospitaal op te richten. En ze denken dat reeds na enkele weken klaar te krijgen.

    Tegen de verwachting en gewoonte in kon abouna Geoge deze zondag niet komen en zo werd het ’s middags een “Latijnse” viering (met byzantijnse en Arabische elementen) in plaats van een byzantijnse dienst. Deze keer is het thema van beide vieringen evenwel gelijk. In de byzantijnse liturgie wordt de heilige “Maria, de Egyptische” gevierd als model van boete en in de Latijnse viering wordt het Evangelie van de overspelige vrouw gelezen. Deze Maria is op 12-jarige leeftijd van huis weggevlucht, op zoek naar avontuur en plezier. En dat heeft ze ruimschoots kunnen beleven totdat ze bij een groep pelgrims terecht komt die naar Jeruzalem gaan om daar het feest van heilige Kruis te vieren (14 september). Zij sluit zich hierbij aan terwijl ze haar liederlijk leven verder zet. Wanneer allen in Jeruzalem de kerk van het hl. Kruis binnen gaan wordt zij door een innerlijke macht verhinderd. Zij wordt zich plots sterk bewust dat haar leven grondig moet veranderen en besluit dit ook te doen. Vanaf dat moment wordt zij als mee naar binnen gezogen en knielt voor het Kruis. Daar besluit zij de rest van haar leven in boete en gebed door te brengen, wat zij ook doet. Zij trekt naar de woestijn en leeft daar 47 jaar een streng leven van boete en gebed. Dan ontmoet zij de monnik Zosimus aan wie zij heel haar leven opbiecht. Zij vraagt hem voor haar “de heilige mysteriën” mee te brengen (de Eucharistie), wat die priester een jaar later ook doet. Wanneer die priester een volgende keer terugkeert vindt hij haar dood, uitgestrekt in het zand, met een briefje naast haar: “Na het nuttigen van de heilige mysteriën ben ik gestorven, begraaf hier het lichaam maar van de arme Maria en bid voor mij.” Dit is in het jaar 378. In de byzantijnse liturgie is zij een bijzonder voorbeeld van bekering en boete. Wij lazen vandaag het evangelie van de overspelige vrouw en de meesterlijke reactie van Jezus. Aan de overijverige aanklagers die haar volgens de wet van Mozes willen stenigen, zegt Jezus: “Laat degene onder u die zonder zonden is, het eerst een steen op haar werpen” (Johannes 8, 7). Allen druipen af, de oudsten eerst. Zo heeft Jezus op onovertroffen wijze het geweld geopenbaard in hun eigen hart. Wanneer we anderen willen veroordelen, begint onze bekering op het ogenblik dat we in onszelf de bron van het geweld ontdekken en erkennen.

    Verwoestend bedrog en bevrijdende waarheid

    Het geweld kan de waarheid niet verstikken. Ooit wordt de waarheid toch openbaar. Helaas is de waarheid ondertussen niet in staat om het geweld tegen te houden. Erger nog, ondanks het feit dat de waarheid bekend is, blijft de leugen onverminderd zijn verwoestend werk verrichten in Syrië en elders. De niet bestaande massavernietigingswapens van Irak waren voldoende voor een vernietigende inval in 2003. De leugens over de massamoorden van M. Kadhaffi waren weer voldoende om in 2011 aan de verwoesting van Libië te beginnen. Uit de uitgelekte emails van H. Clinton hebben we nu de bevestiging gekregen dat het inderdaad de bedoeling was te verhinderen dat Kadhaffi met Afrikaanse landen een eigen munteenheid zou maken. De westerse bankiers en de grote bazen van de economie voelden zich benadeeld. Een oorlog zou trouwens de wapenbazen plezieren. En aan buit geen nood: goud, olie, wapens. Dezelfde monsterleugens hadden bijna Syrië vernietigd en overgeleverd. Obama had een jaar eerder de weg daartoe geëffend. Het gebruik van chemische wapens zou een rode lijn zijn. Hij wist goed dat de rebellen zelf met chemische wapens speelden, met de hulp van buitenlandse geheime diensten. Trouwens, Carla del Ponte had zich als eens in een onbewaakt moment in deze zin uitgelaten. Een UNO onderzoekscommissie wordt met veel mediavertoon naar Damascus gestuurd. Alle aandacht wordt toegespitst op gifgasaanslagen. En wat een toeval (?) dat juist wanneer de hoge heren gearriveerd zijn, vlak onder hun neus een gruwelijke gifgasaanval gepleegd wordt in Ghouta op kinderen die twee weken eerder ontvoerd waren uit alawitische dorpen van Lattakia (waar de media met geen woord over gerept hadden). Immers, in Ghouta was de bevolking al lang gevlucht. Geen enkele mainstream journalist stelt zich één enkele kritische vraag. Voordat de commissie enige vaststelling heeft kunnen doen, kraaien alle westerse politieke leiders dat Assad moet gestraft worden. Ook onze vrt specialisten verkondigden met de zekerheid van middeleeuwse waarzeggers dat Assad de schuldige was! Ondanks herhaaldelijk aandringen van de Syrische regering om de ware schuldigen op te sporen, kon de commissie maar geen antwoord geven. Uiteindelijk hebben ze nu officieel moeten toegeven dat het Syrische leger hierin geen schuld treft. Wie echter dan wel schuldig is, schijnt geen belang meer te hebben en niemand te interesseren. Daar was de hoge onderzoekscommissie ook niet voor opgericht. Zij moest een beschuldiging vinden tegen Syrië. En ze vonden niets. Obama was al onderweg met zijn oorlogsbodems. De Engelsen voelden nattigheid en deden niet mee. Nu zat Obama daar, hoog op het dak. Gelukkig was er Poetin nog, een gespecialiseerde hoogtewerker. Met Assad had hij afgesproken om de gelegenheid te baat te nemen om die gevaarlijke rommel van gifgas te laten opruimen. Het Syrische leger had die chemische wapens niet gebruikt en was dat ook helemaal niet van plan. En meteen was dit een kans voor Obama om van het dak te komen zonder al te veel gezichtsverlies. En wat schrijft onze vrt “conflictjournalist” nu? Hij brengt nog steeds de oude fabeltjes van voorheen en spreekt over de “bommen van Assad” en “toen Assad chemische wapens inzette”. Van enig kritisch inzicht nog geen spoor. Het is om te huilen of zouden we er een bonte avond mee geven? Die andere vrt “kenner” is al niet minder straf. Hij kruipt zogezegd in de huid van een Syriër en laat die man zeggen “wij wilden alleen maar brood”... Hij wil ons wijsmaken dat het volk vreedzaam protesteerde en het leger hen bloedig onderdrukte. Toen ik hier kwam in 2010 kosten ’n vijf-tal platte broden 1/10de van een €. Geen enkele familie die voor 1 € brood kocht, kon dit op één week opgegeten krijgen. Nu zorgt de regering trouwens er nog voor dat het brood goedkoop blijft, al is de rest extreem duur geworden. Het is duidelijk dat onze vrt-kenner en conflictjournalist nog steeds in de huid van een CIA-agent rondlopen en alles doen om de oorlogspropaganda aan te moedigen opdat dit land als een van de nog weinige zelfstandige landen eindelijk ook ten prooi zou vallen aan de westerse heersers. Vijftig jaar geleden is de CIA hier begonnen met staatsgrepen om het Amerikaanse plan van de pijpleiding voor Qatar en Saoedi-Arabië door Syrië te krijgen en Rusland de pas af te snijden. Syrië bleef een onafhankelijk land, het wilde zijn eigen volk dienen en niet de belangen van Amerika. Dat is de reden van de oorlog. James A. Lucas legt in een uitvoerig gedocumenteerd artikel uit dat de VS sinds W O II meer dan 20 miljoen mensen gedood hebben in 37 landen (US killed more than 20 million people in 37 “victim nations” since World War II, Global Research, 7 maart 2016). En William Engdahl zegt onomwonden dat de Syrische crisis niets met religieuze principes of wat ook te maken heeft. Het gaat om olie en macht en niets anders, zoals we vorige keer al (: http://sputniknews.com/middleeast/20160306/1035851666/syria-crisis-oil-talks.html#ixzz4272IcN52)

    Syrië en Rusland, voorboden van een nieuwe wereldorde

    Voor de Syrische crisis besteden de westerse media hun voornaamste energie, middelen en tijd aan het diaboliseren van Putin en Assad. Daarmee wordt de schuld van eigen misdaden handig in hun schoenen geschoven. De werkelijkheid is zowat het tegendeel van wat de media ons willen wijsmaken. Je kunt het zien als het negatief van een foto. Wat als negatief wordt voorgesteld is in feite positief en omgekeerd.
    Op maandag 14 maart kondigt Putin aan dat een groot deel van de Russische legermacht vanaf de volgende dag uit Syrië teruggetrokken wordt. En zo gebeurt het. Onze media fantaseren rond “de verborgen agenda” van de “onbetrouwbare Russen”. Sommigen speculeerden over een breuk tussen Moskou en Damascus en zagen al nieuwe kansen voor de “gematigde rebellen”. De werkelijkheid is dat Putin vanaf het begin klaar en duidelijk gezegd heeft dat de Russische tussenkomst beperkt zou zijn in omvang en tijd, om een politieke oplossing te bevorderen. Hij was niet zo naïef van te denken dat hij hier het wereldterrorisme, door zovele landen gesteund, alleen zou kunnen oplossen. Zijn interventie was wel bijzonder efficiënt. Zowat 10.000 km2 met 400 steden en woongebieden werden heroverd. Het Syrische leger werd gemoderniseerd. De grote terreurgroepen zijn gekortwiekt en worden nu in het nauw gedreven. Hun tunnels, wapenfabrieken en –opslagplaatsen zijn vernietigd. De export van de gestolen olie is grotendeels afgesloten en vernietigd. Als een echt grotere broer laat Rusland nu de eer aan Syrië om Palmyra en Raqqa, de oogappel van Daesh te heroveren en het zal Syrië hierbij ondubbelzinnig blijven steunen. Rusland (met Hezbollah, Iran) heeft als enige het internationale recht gerespecteerd. Het handelde op uitnodiging en in samenwerking met de wettige Syrische regering, vandaar ook zijn groot succes. Het benadrukte de soevereiniteit van dit volk en de integriteit van zijn grondgebied. Tegelijk steunde het de nationale verzoeningsbeweging in heel het land en de humanitaire hulp werd flink opgedreven. Er zijn nu 102 hulpverenigingen klaar om de Syrische bevolking te helpen. Omwille van het staken van de vijandelijkheden, door een aantal rebellengroepen aanvaard, kan het leger zijn energie besteden aan het verder bestrijden van de grote terreurgroepen, nl. Daesh, Al Nousra (Al-Qaida in Syrië) en het islamitisch front (van Saoedi-Arabië). Acht commandanten, sleutelfiguren van de oppositie en 30 groepen respecteren het bestand. De beslissing om met de terugtrekking te beginnen heeft Putin vlak voor het begin van de vredesgesprekken in Genève afgekondigd. Een sterk moment voor Rusland en helemaal geen verzwakking voor Syrië. Zij die verwachten dat de Russen, naar het voorbeeld van de Amerikanen, jaren lang zouden wegzakken in een moeras dat ze zelf geschapen hebben, kunnen nu een totaal andere wereld zien groeien. Na vijf maanden van Russische interventie helt de balans definitief over in het voordeel van Syrië. De identiteit van Syrie, de eenheid van volk, leger en regering zijn sterker dan ooit. Het wordt steeds duidelijker dat niemand van buiten af het recht heeft te bepalen door wie en hoe het Syrische volk nu of in de toekomst moet bestuurd worden. Dat komt enkel aan het Syrische volk toe. Of om het met de woorden van S. Lavrov te zeggen: “De strijd tegen het terrorisme betekent helemaal niet dat iemand zich mag mengen in de interne aangelegenheden van een volk”. En wat Putin betreft, hij blijkt een unicum in de huidige politiek te zijn door in eenvoudige woorden te zeggen wat hij doet en te doen wat hij zegt.
    Syrië en Rusland. Zoals de barbaren van weleer hebben de westerse heersers geen enkele belangstelling voor, noch kennis van de ware grootheid van deze landen en volken. Het betrekkelijk kleine Syrië, de bakermat van de beschavingen gaf het kostbaarste goed dat de mensheid ooit ontvangen heeft, het joods-christelijk geloof. Het immense Rusland, zo groot als China en Amerika samen, is het land van de geniale schrijvers en kunstenaars, de grote wetenschappers en onovertroffen handboeken van natuurkunde, wiskunde en scheikunde, de modus vivendi van ontelbare verschillende volkeren en nu van zijn herwonnen christelijke traditie en de vitaliteit in de orthodoxe monastieke gemeenschappen. De Europese Unie met zijn eurocraten en schimmige instellingen is verworden tot de zoveelste Amerikaanse staat, een kunstmatige grootheid die op instorten staat, een totale verloochening van het Europa van Lissabon tot Vladivostok. Syrië en Rusland zijn de voorboden van een nieuwe wereld. Hier gaat de unipolaire wereld, gedomineerd door de VS en hun vazallen over in een multipolaire wereld, waarin onder meer Rusland, Iran, China geen slaven van het westen zijn, maar gelijkwaardige partners. En de grote leiders, die door het westen ten onrechte als de gruwelijke dictators en schuldigen van alle ellende worden gebrandmerkt en samen met hun volk genadeloos worden bevochten, zullen de geschiedenis ingaan als de echte bevrijders van het Midden-Oosten, de wegbereiders van een nieuwe wereldorde en de feitelijke beschermers van een Europa zonder wortels en zonder visie.

    Het allerbelangrijkste nieuws

    Tijdens de komende Goede Week en vooral tijdens de dagen van het heilige Triduum (Witte Donderdag, Goede Vrijdag, Paaszaterdag) voorziet de byzantijnse liturgie vele en lange diensten die het grootste deel van de dag en zelfs een deel van de nacht in beslag nemen. We bidden ook om Gods zegen over jullie. We sturen echter volgende week met Goede Vrijdag geen nieuwsbericht. Je vindt op onze website (www.maryakub.net) nu onder meer wel een bezinning over het belang van Jezus’ Kruisdood voor de mensheid (“The Apocalyps has begun...”). Dit is het echt belangrijke gebeuren: “Jezus slaakte een luide kreet en gaf de geest” (Marcus 15, 37). In deze kreet en in dit sterven zijn alle verzuchtingen en alle onschuldige slachtoffers van de mensheid van alle tijden vervat. Hiermee wordt voor goed de geschiedenis in twee verdeeld. En het zijn heidenen die hiervan het eerst getuigenis afleggen. Zij plaatsten het opschrift boven zijn hoofd: “Deze is Jezus, de Koning van de Joden” (Matteus 27, 37). Alle volken zijn geroepen om Zijn Koningschap te erkennen. En de honderdman, die medeverantwoordelijk was voor de uitvoering van deze doodstraf en het allemaal heeft zien gebeuren, getuigde onomwonden: “Waarlijk, deze mens, was Zoon van God” (Marcus 15, 39). De leerlingen van Jezus volgen Hem na van dood naar verrijzenis. Dit is een opdracht voor gans ons leven. Iedere dag kunnen we werken aan de verrijzenis van ons hart, maar de verrijzenis van ons lichaam zal God ons geven aan het einde der tijden.
    Aan allen een vruchtbare Goede Week en een Zalig Paasfeest.
    P. Daniel

    19-03-2016 om 09:26 geschreven door Gust Adriaensen


    17-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Christendom grootste revolutie in menselijke geschiedenis'

    Jurist en filosoof Thierry Baudet in Tertio:

    'We hebben als maatschappij behoefte aan collectieve rituelen. Ik pleit er meer bepaald voor de rituele dimensie van het christendom in onze seculiere maatschappij te herwaarderen. Ik hou niet van godsdienstrelativisme. Het christendom is voor mij niet zomaar een religie naast alle andere wereldgodsdiensten.

    Fundamentele concepten als gewetensvrijheid en scheiding van kerk en staat, die aan de basis liggen van onze democratische rechtsorde, konden slechts ontkiemen in een religieuze context die deze ideeën omarmde en tot wasdom bracht.

    De keerzijde van gewetensvrijheid is persoonlijke verantwoordelijkheid als basis van denken en handelen. Met René Girard ben ik het eens wanneer hij het christendom de grootste revolutie in de menselijke geschiedenis noemt, omdat het de mens bewust maakt dat het kwaad in hemzelf aanwezig is. Vanuit dat besef leven, is een belangrijke morele oefening.'

    17-03-2016 om 22:47 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.twitter@pontifex

    Paus Franciscus:

    Niemand kan uitgesloten worden van Gods barmhartigheid.

    De Kerk is het huis waar iedereen welkom is en niemand wordt afgewezen.

    17-03-2016 om 12:46 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Rotte appels in de Antwerpse politiemand

    Het losgebarsten schandaal binnen het Antwerpse politiekorps -niet minder dan 2200 man sterk en het best bewapend van alle korpsen- beroert de gemoederen.

    Ook de politieke. En dan komt de burgemeester in het vizier. 'Rotte appels vervelend voor Bart De Wever', kopt een krant. Het zou wel eens erger dan 'vervelend' kunnen worden.

    De burgemeester draagt de bestuurlijke en politieke eindverantwoordelijkheid voor het politiekorps. Dat is plezant en electoraal interessant wanneer kan uitgepakt worden met goede resultaten in bv. de bestrijding van de criminaiteit. Maar die eindverantwoordelijkheid is er ook,  wanneer er iets fundamenteels misgaat. En dat is inderdaad veel minder plezant.

    Welke consequenties voor zijn functioneren als ambtsdrager, hij daaraan verbindt, is wat het Antwerpse politieschandaal betreft, nog niet duidelijk.

    Uiteraard is de Antwerpse burgemeester niet persoonlijk verantwoordelijk voor de misbruiken in zijn korps. Maar de administratieve en politieke verantwoordelijkheid van politici -ministers, burgemeesters- in dergelijke situatie, roept onvermijdelijk de vraag naar een eventueel ontslag op. Remember de dioxinecrisis, de ontsnapping van Dutroux, enz.

    En terecht kan nog maar eens de vraag gesteld worden of het verantwoord is dat de burgemeester van een stad met meer dan een half miljoen inwoners en van een van de grootste havensteden ter wereld, die functie cumuleert met het lidmaatschap van het parlement en het voorzitterschap van de grootste politieke partij.

    Te veel hooi op de vork, versnipperde aandacht zijn nooit goed. De Wever is geen Uebermensch.

    17-03-2016 om 12:42 geschreven door Gust Adriaensen


    16-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De relativiteit van de populariteit

    De Standaard en de VRT peilden ook naar de populariteit van een aantal politici en stelden een lijst samen met de populairste 30. Welke politici de peilers opnemen in de enquête bepaalt uiteraard de samenstelling van de lijst. Het is goed mogelijk dat politici die een hoge populariteitsscore zouden kunnen halen, niet konden aangeduid worden.

    Opvallend is ook dat de top tien samengesteld is uit 6 ministers en 1 staatssecretaris uit de federale en Vlaamse regering en 2 voorzitters van regerende partijen. Oppositielid Johan Vande Lanotte handhaaft zich op de 8ste plaats, wat toch wel een merkwaardige prestatie genoemd kan worden.

    Wellicht nooit vertoond in de Belgische politieke geschiedenis van de laatste decennia, is de grote populariteit van een Franstalige politicus. Premier Michel, de behoeder van de Belgische staatsstructuur, klopt voorzitter De Wever, de voorvechter van een Vlaamse republiek, in de populariteitspoll. Het kan een pijnlijk teken aan de wand zijn voor de Vlaamse nationalisten. Die pijn wordt nog scherper gemaakt door het belabberde resultaat dat minister-president Geert Bourgeois behaalt.

    Het kan Boourgeois een troost zijn dat uit deze populariteitslijst nog maar eens blijkt dat populariteit weinig of niks te maken heeft met werkkracht en competentie. Die kwaliteiten kunnen de minister-president zeker niet ontzegd worden. Nochtans strandt hij op de tiende plaats. Dat Maggie De Block nu al zo lang en met ruime voorsprong de populairste is, heeft zij zeker niet te danken aan haar politieke en bestuurlijke talenten. Die zal ze wel bezitten, hoop ik, maar wie echt in het oog springende prestaties en realisaties van minister De Block kan opnoemen, mag zijn vinger opsteken. Nee, De Block dankt haar populariteit voor een groot deel aan haar figuur.

    Het moge een troost zijn voor de politici die het niet goed (meer) doen in de populariteitsranking: als toekomstig politicus Sven Nijs in de enquête was opgenomen, dan zou hij onmiddellijk Maggie De Block het populariteitsvuur aan de schenen hebben gelegd!

    (De top tien: 1. De Block 2. Peeters 3. Michel 4. De Wever 5. Crevits 6. Francken 7. Beke 8. Vande Lanotte 9. De Croo 10. Bourgeois)

    16-03-2016 om 09:00 geschreven door Gust Adriaensen


    15-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Stijgers en dalers

    De peiling van De Standaard en de VRT geeft aan dat de NV-A het slechtste resultaat boekt in 6 jaar en dat CD&V langzaam uit een diep dal klimt.

    Er is veel kans dat NV-A nog verder wegzakt. De grote baas van de rechtse neoliberale vijver waarin ook CD&V en Open VLD aanvankelijk visten en dachten heel wat vette vissen binnen te halen, is te nadrukkelijk NV-A.

    De christendemocraten beseffen al een tijd dat ze zich duidelijker moeten profileren op waarden die christelijk én sociaaldemocratisch zijn, in plaats van mee te helpen aan de afbraak van de sociale bescherming van de zwakkeren in onze samenleving. De hielen likken van de nationalisten heeft de partij helemaal geen goed gedaan.

    Ongetwijfeld heeft de NV-A ook meer en meer te lijden onder het voorzitterschap van De Wever. Het zit ingebakken in zijn natuur dat hij verdeelt en polariseert. Niet alleen in Vlaanderen, in België, maar ook in zijn eigen partij.

    Tot slot: de NV-A heeft de voorbije jaren de 800.000 coöperanten van Arco geregeld geschoffeerd en de Arco afgeschilderd als een criminele bende. Als het van NV-A afhangt zal het ACW, nu Beweging.net afgeslacht worden en kunnen de honderdduizenden coöperanten fluiten naar hun centen.

    Ook die antisociale houding breekt de partij nu zuur op.

    15-03-2016 om 18:46 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Groen, SP-A en CD&V vooruit in peiling

    Uit een peiling van De Standaard en de VRT blijkt dat Groen, SP.A en CD&V winst boeken. NV-A en Open VLD vertonen dalende populariteitscijfers.





    15-03-2016 om 08:15 geschreven door Gust Adriaensen


    13-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Franciscus over abortus

    In een brief over het Jaar van de Barmhartigheid spreekt paus Franciscus onder meer over abortus. Lees wat de paus precies schrijft.

    In een inleiding stelt de paus dat hij wenst dat het Heilig Jaar van de Barmhartigheid voor alle gelovigen een ervaring zou zijn van nabijheid van de Vader, wiens tederheid bijna tastbaar is, zodat ieders geloof gesterkt mag worden en de getuigenis effectiever.

    De paus schrijft verder: Eén van de ernstige problemen van onze tijd is duidelijk de veranderende verhouding tot het leven. Een wijdverbreide en gevoelloze mentaliteit heeft geleid tot het verlies van de juiste persoonlijke en maatschappelijke gevoeligheid om nieuw leven te verwelkomen.

    Sommigen ervaren de tragedie van een abortus met oppervlakkig bewustzijn, alsof zij de extreme schade die zo’n handeling inhoudt niet begrijpen. Vele anderen geloven echter dat ze geen andere keuze hebben, hoewel zij het moment zelf als een nederlaag beschouwen. In het bijzonder denk ik aan al die vrouwen die hun toevlucht hebben gezocht tot abortus. Ik ben mij wel bewust van de druk die hen tot deze beslissing heeft geleid. Ik weet dat het een existentiële en morele beproeving is.


    Ik heb zo vele vrouwen ontmoet die in hun hart het litteken dragen van deze hartverscheurende en pijnlijke beslissing.

    Wat er is gebeurd is ten diepst onrechtvaardig; maar alleen het begrijpen van de waarheid kan ons in staat stellen de hoop niet te verliezen. De vergeving van God kan niet ontzegd worden aan iemand die berouw heeft, vooral niet als die persoon met een eerlijk hart om het sacrament van verzoening vraagt. Mede om die reden heb ik besloten, niettegenstaande andere bepalingen, om aan alle priesters tijdens het Heilig Jaar de volmacht te geven om absolutie te schenken voor de zonde van abortus aan degenen die dit hebben laten plegen en die hier met berouwvol hart vergeving om vragen.

    Mogen de priesters deze grote taak ten uitvoer brengen met woorden van oprecht welkom in combinatie met een overweging die de ernst van de begane zonde uitlegt. Mogen zij hen wijzen op een weg van authentieke bekering waarmee de ware en vrijgevige vergeving van de Vader, die alles met Zijn aanwezigheid vernieuwt, te bereiken.

    Franciscus

    Bijlagen:
    https://www.kerknet.be/kerknet-redactie/nieuws/lees-de-brief-van-paus-franciscus-over-vergeving-voor-abortus#sthash.16EZJwik.dpuf   

    13-03-2016 om 14:38 geschreven door Gust Adriaensen


    12-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bezondigt minister Weyts zich aan censuur?
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De vzw JIL, Jongeren Info Life, zette een campagne op, die als bedoeling heeft vrouwen ernstig te doen nadenken en informatie te verstrekken over zwangerschap en zwangerschapsonderbreking.

    Dat de organisatie haar visie, dat het leven beschermwaardig is vanaf de conceptie, niet onder stoelen of banken steekt, is de abortuslobby en een groot deel van de media een doorn in het oog. En zij doen er dus alles aan om JIL verdacht en monddood te maken.

    Toch wel een merkwaardige opvatting over 'vrijheid van meningsuiting'. Al vele jaren wordt de goegemeente om de oren gekletst met propaganda voor abortus en euthanasie, dat alles onder het mom van individuele vrijheid en vooruitgang. Als er dan eens stemmen opgaan die de abortus- en euthanasiepletwals in vraag stellen, geldt klaarblijkelijk de zo bejubelde vrijheid van meningsuiting niet meer.

    Nog erger is dat een minister zich door de abortuslobby laat verleiden tot censuur. Inderdaad, minister Weyts speelde het knechtje van de abortuslobby door een affichecampagne van de vzw JIL op de Antwerpse trams te verwijderen.

    Waarop de minister zich steunt om dat te doen, is helemaal onduidelijk. Aan de affiche kan het moeilijk liggen (zie afbeelding). Weyts dus als censor. Al de politici die het zo vaak en zo graag hebben over de onaantastbare waarde van de vrije meningsuiting, moeten ze, als ze geloofwaardig willen blijven, de minister ter verantwoording roepen!

    (meer inlichtingen over de activiteiten van JIL, zijn te vinden op www.jongereninfolife.be en www.ongeplandzwanger.be )

    Bijlagen:
    http://www.jongereninfolife.be   
    http://www.ongeplandzwanger.be   

    12-03-2016 om 09:28 geschreven door Gust Adriaensen


    11-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Paus Franciscus over migranten en vluchtelingen

    Paus Franciscus over migranten en vluchtelingen:

    'We zijn een samenleving die door de globalisering van de onverschilligheid, de ervaring van het schreien en het lijden vergeten is.'

    'Deze crisis, die kan gemeten worden in aantallen en statistieken, willen wij echter benaderen met namen, verhalen, families.'

    'Wij moeten geen muren bouwen, maar bruggen. Er is geen behoefte om de deuren te sluiten, we moeten ze openen.'

    'Beste leden van het Europees Parlement, de tijd is gekomen om samen aan het Europa te bouwen dat niet gefocust is op de economie maar wel op de heiligheid van de menselijke persoon en van de onvervreemdbare waarden.'

    11-03-2016 om 16:57 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Open brief van pater Daniël Maes aan de minister van BZ

    OPEN BRIEF

    Aan Zijne Excellentie de Heer Didier Reynders,
    Belgisch Minister van Buitenlandse Zaken

    Excellentie,

    Als Belg in Syrië, wil ik me richten tot U, een geëerde minister van ons geliefd land, om informatie te verschaffen over mijn situatie, en U tevens te vragen verder mee te werken aan onze bescherming en die van de bevolking.

    In 2010 ben ik, pater Daniel Maes, een norbertijn van de Vlaamse abdij Postel-Mol naar Syrië gekomen, in dienst van de de religieuze gemeenschap van Mar Yakub, Qâra, Qalamoun. Ik kwam met vele vooroordelen en argwaan. Het contact met de bevolking en het land bezorgde me echter een cultuurschok. Het is waar, de persoonlijke politieke vrijheden bleken niet erg groot te zijn, maar evenmin belangrijk (hierin is inmiddels grote verandering gekomen onder meer door een meer partijen stelsel). Daartegenover stond evenwel de harmonieuze maatschappij van de vele verschillende gelovige en etnische groepen, die al eeuwen lang in vrede samenleefden. Verder was er de weldadige oosterse gastvrijheid en een zeer grote veiligheid, die wij in ons eigen land nooit hebben gekend. Stelen en baldadigheden waren nagenoeg onbestaande. Het land had geen schulden en kende geen daklozen. Integendeel, vele honderdduizenden vluchtelingen van omringende landen werden opgenomen en ook onderhouden als eigen burgers. Het dagelijks leven was bovendien zeer goedkoop, zoals de voeding. Ook scholen, universiteiten en ziekenhuizen waren gratis, zelfs voor ons vreemdelingen die tot een Syrische monastieke gemeenschap behoorden, zoals we zelf mochten ondervinden.

    Inmiddels is er een verschrikkelijke oorlog uitgebroken. Met eigen ogen hebben wij gezien hoe vreemdelingen (niet Syriërs) brutale protestmanifestaties organiseerden tegen de regering. Zij maakten er zelf foto’s en filmen van, die door het TV station Al Jazeera in Qatar, wereldwijd werden verspreid met het valse bericht dat het volk in opstand kwam tegen een dictatuur. Hierbij nodigden zij de jongeren van ons dorp uit om zich bij hen te voegen. Er werden aanslagen en moorden gepleegd om beurt in soennitische en in christelijke middens om de indruk te wekken dat het ging om wraak als bij een interne burgeroorlog. Ondanks deze pogingen om haat en ontwrichting te brengen, bleef het volk één. De Syriërs protesteerden als één familie tegen de buitenlandse terreurgroepen en tegen de landen die hen steunen. Honderdduizenden onschuldigen werden vermoord, waaronder zeer vele regeringssoldaten en veiligheidsmensen. Scholen, ziekenhuizen, infrastructuur werden grondig verwoest.

    Enkele miljoenen burgers vluchtten naar het buitenland. De meesten vluchtten evenwel in het land zelf naar zones die door het leger worden beschermd. Immers, de regering beslist had niet zijn oliebronnen in de woestijn te beschermen maar wel zijn eigen bevolking. In november 2013 waren wij zelf het doelwit. De aanvallen en beschietingen van tienduizenden zwaar gewapende strijders om ons heen waren zo erg dat er menselijk gesproken, geen mogelijkheid meer bleek om aan dood en verwoesting te ontkomen. God zij dank, is gans onze gemeenschap op meer dan wonderbare wijze hieraan toch ontsnapt, en tot heden ongedeerd gebleven, samen met de bevolking van Qâra, dank zij het leger. Daarna bracht de tijdige Russische tussenkomst, op vraag van de Syrische regering, een grondige kentering en werden eindelijk allerlei terroristische groepen eindelijk deskundig bestreden, waarvoor het volk erg dankbaar is en blijft. Dit geeft ook hoop. Toch blijven duizenden jihadisten, door het buitenland bewapend, getraind en grof betaald toestromen om alsnog de moedige weerstand van het volk te breken.

    Zo beleven wij nu de grootste humanitaire crisis sinds WO.II. Wij trachten hieraan tegemoet te komen en iedereen in nood te helpen, vooral vanuit drie centra die door onze gemeenschap werden opgericht: in Damascus, in Tartous en in ons klooster zelf. Toch hebben we een tweetal weken geleden ook in het meest getroffen Aleppo hulp kunnen bieden met niet minder dan 8.500 pakketten, een ambulance en de vierde “hopitainer”, een uiterst kostbaar mobiel hospitaal. Daarom ontving Moeder Agnes-Mariam, stichteres en overste van dit klooster, recent in Moskou, in naam van de gemeenschap de belangrijke Femida-prijs voor vrede en rechtvaardigheid. Uiteraard kunnen wij deze hulp slechts blijven geven dank zij de milde steun van onze zeer vele weldoeners, van sommige internationale organisaties en landen zoals Nederland, die bereid zijn ons te steunen om mensen te helpen in de grootste nood, onverschillig tot welk geloof of etnische groep zij ook behoren.

    Met groot vertrouwen richten wij ons tot u met de vraag u niet door leugens en mediamanipulatie te laten misleiden, maar moedig te erkennen wat werkelijk in Syrië gebeurt. Laten we de recente tragische voorbeelden niet vergeten. Op grond van grove leugens werden volkeren uitgemoord en landen verwoest. Bepaalde grootmachten wilden zich meester maken van de olie, het goud, de banken, de wapenvoorraden. Ook ons land hielp mee om bepaalde landen in de totale chaos te storten, waarin ze nu verkeren. Het waren illegale en mensonwaardige acties. Waarom?

    Syrië is een soeverein land, de bakermat van de oudste beschavingen en de wieg van het kostbare christelijk geloof. Het heeft een wettige regering en een wettig gekozen president, door de overgrote meerderheid van het volk met zijn verschillende geloofsgemeenschappen en etnische groepen gedragen. Geen enkel internationaal recht kan enige inmenging door vreemden hier rechtvaardigen. De beslissing over zijn toekomst of regering komt alleen aan het volk zelf toe. Zult u meehelpen op grond van
    grove leugens dit volk met zijn regering verder uit te moorden en te verwoesten, tegen alle internationaal recht en menselijke waardigheid in? Moet de vluchtelingenstroom nog groter worden? Behaagt het u een heel volk in een uitzichtloze ellende te storten omdat grootmachten hier hun pijplijn willen, zich meester willen maken van de olie, de gas of van dit zeer strategisch gelegen land? Vrede en veiligheid voor dit volk vereisen de erkenning van de onschendbaarheid van zijn grondgebied, van zijn onafhankelijkheid, zijn nationale eenheid en zijn culturele eigenheid. Bovendien, moet een broos bestand van de vijandelijkheden nu weer door nieuwe illegale, militaire interventies verbroken worden?

    Excellentie, een waardig en bekwaam staatsman bereidt de toekomst voor, respecteert het internationaal recht, de soevereiniteit van andere landen, zoals hij wil dat deze van zijn eigen land gerespecteerd wordt en hij dient zijn volk (het Latijnse woord “minister” betekent “dienaar”). Wees moedig, neem contact met de Syrische regering, herstel de diplomatieke betrekkingen, hef onmiddellijk alle sancties op tegen het volk, omdat zij niets anders zijn dan economisch terrorisme, biedt edelmoedig uw hulp en mogelijkheden aan in naam van het Belgische volk. Wie echter de belangen van vreemde grootmachten dient om andere volken in de diepste ellende te storten, is een terroristenleider, de naam van staatsman onwaardig. Mogen we vragen dat u zich niet (meer) aan de kant van de moordenaars, maar aan kant van de onschuldige slachtoffers zult scharen? Dit verwachten wij, het Syrische volk, en zovele mensen van goede wil in België en elders van U. Hiervoor zullen zij u zeer dankbaar zijn en de toekomst zal u eren als een waardig staatsman.

    Wil samen met onze noodkreet tevens onze eerbiedige groeten aanvaarden,
    P. Daniel Maes (uit Postel-Mol) - Deir Mar Yakub, Qâra, Syrië - 11 maart 2016

    11-03-2016 om 15:56 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/11

    Vrijdag 11 maart 2016

    Halfvasten voorbij

    Het christelijk geloof in het oosten kent eigenlijk geen afzonderlijke, persoonlijke devoties. Alles wordt geïntegreerd in de liturgie zelf. Hier ligt ook het grote verschil tussen de vele persoonlijke Mariadevoties in het westen en de liturgische Mariaverering in het oosten. Zo herdachten we de zondagen van de vasten respectievelijk de iconenverering, de relikwieën en het heilig Kruis. Vorige zondag ging de aandacht naar Johannes Climacus (het Griekse ‘klimaks’ = ‘ladder’) wiens “Ladder van deugden” (Latijn ‘Scala Paradisi’) beschouwt wordt als een model voor de geestelijke strijd in de veertigdagentijd. Dit werk wordt in de monastieke traditie bij voorkeur in de vastentijd gelezen. En vorige donderdag werd “de grote canon van de vasten” gezongen, samengesteld door de heilige Andreas, aartsbisschop van Kreta (rond 720). De 9 ‘oden’ of gezangen bevatten samen 320 ‘tropairen’ of poëtische verzen, gebeden. Het is een indrukwekkende vesperdienst die meer dan twee uur duurt.
    Zaterdagavond komt een jongeman uit Frankrijk toe. Hij wil een tijd komen helpen en meeleven. Hij is osteopaat en als boerenzoon uit Bretagne goed thuis in de landbouw, maar hij zou graag nog verder studeren om geneesheer te worden. Hij heeft al ontwikkelingswerk gedaan in Australië en op de Filipijnen. Naast Frans spreekt hij ook goed Engels. Het klikt meteen. We eten samen met de fraters en gaan kennismaken met de rest van de gemeenschap. Onze verantwoordelijke voor de ploeg van de Rode Halve Maan heeft bijzonder veel last van rugpijnen. Na een eenvoudige massage van tien minuten blijkt hij er al van verlost te zijn. Natuurlijk komen meteen meerderen met dezelfde klacht naar boven, maar dat is voor later. De volgende dagen merken we dat hij een bijzonder handige kerel is in de tuin en op het terrein. Er wordt flink wat aangeplant.
    Zondagnamiddag nemen we hem mee voor een bezoek aan de pastoor van Qara. Eerst nemen we deel aan de eucharistie van de parochie om half vijf. Daarna worden we al meteen uitgenodigd door een familie om even koffie te komen drinken, wat we graag aanvaarden. Daarna trekken we naar de pastorie. De eigenlijke bedoeling is abouna Georges helpen om een dynamische huwelijkspastoraal uit te bouwen. Concreet: de overgang maken van “een cultuur van de dood” naar een “cultuur van het leven” en de ware vrijheid. De contraceptieve cultuur wordt hier niet met zulk een agressieve campagne in de openbare opinie gevoerd als in Europa, maar de contraceptieve praktijk blijkt al even erg te zijn. Hoe zijn we daar achter gekomen? Een van de verantwoordelijken van de hulpploeg, een ingenieur, kwam een tijd geleden vertellen dat hij verloofd is en dat hij graag met zijn meisje eens langs wilde komen voor een goede christelijke huwelijksvoorbereiding. Ze zijn beiden uit Qara. We hebben er toen een gezellige avond van gemaakt samen met de fraters. We vroegen hoe zij hun huwelijk zagen en het werd een leerrijke uitwisseling over het wezen van het christelijk huwelijk: eenheid, trouw, onverbreekbaarheid, vruchtbaarheid... Dat er wetenschappelijke, natuurlijke methoden bestaan om eigen vruchtbaarheid zelf te beheersen, schenen ze niet te weten. Ze waren er geweldig aan geïnteresseerd. Ik vroeg hen een echtpaar of dokter te zoeken die daarvan op de hoogte is maar die bleken in Syrië onvindbaar. Zo namen we dan contact met onze deskundige en toegewijde vrienden van het Sensiplan® in België. We verzamelden en kregen de nodige informatie om een grondige voorlichting te geven aan de pastoor opdat hij alvast overtuigd is van het grote belang hiervan. De contraceptieve cultuur is de grootste ramp van de laatste halve eeuw, niet alleen op gebied van de gezondheid maar ook op gebied van het morele leven. Al jaren geleden werden door de Wereld Gezondheids Organisatie de twee bestanddelen van iedere contraceptieve pil gekatologeerd onder de gevaarlijkste kankerverwekkende stoffen voor de gezondheid van de mens. Bovendien is het percentage van echtscheidingen bij echtparen die contraceptie gebruiken 50 % terwijl dit voor hen die de natuurlijke methoden benutten minder van 4 %. Als je dit in Europa vertelt, jaag je meteen een massa mensen de kast op (waaronder theologen, andere - logen en - peuten). Eens zal de waarheid toch doordringen. Ook de pastoor is enthoesiast en denkt al aan voordrachten over heel het bisdom. Helaas, hier is een dergelijk onderwerp nog te zeer taboe, zeker voor een priester. Er zal hulp moeten komen van buitenaf of we moeten een jong dynamisch koppel vinden, waarvan de vrouw Syrisch is en die deskundige “consulenten” willen worden. Het zou een historische ommekeer kunnen brengen in dit land. Jawel, er zijn op dit ogenblik nog andere zorgen maar deze bijdrage zou van onschatbare waarde zijn. Laten we bidden voor een volgende stap en een goede oplossing: NFP in Syrië!
    We krijgen op vrijdag (een school-vrije dag) bezoek van de jonge pastoor van Nebek die met een groep van 17 jonge catechisten een bezinningsdag wil houden. Dat is juist de dag dat de akathisthymme ter ere van O.L.Vrouw ’s middags in haar geheel wordt gezongen.
    In de loop van de week kregen we nog bezoek van een Franse pastoor met een groep sympathieke parochianen. Dat ze geen enkele moeilijkheid ondervonden bij hun reis, is een aanmoediging en verdient navolging. Het is een aangename kennismaking. Er is ook een waalse journalist bij die ons vroeger al eens kwam opzoeken (in de abdij Postel) en een goede reportage maakte. Ik vroeg hem of de mentaliteit in België stilaan gunstig aan het veranderen is, maar dat was volgens hem niet erg het geval. Hij verwees naar de dwaze uitspraken van onze minister van buitenlandse zaken. Dit was voor mij de spreekwoordelijke druppel die mijn emmer deed overlopen. Vandaar mijn open brief, in het Nederlands en het Frans. Mag uiteraard vrij verspreid worden, hoe meer hoe liever.
    (P.S. Laat me nog even vermelden dat ik op mijn bericht vorige keer - Parels uit de Russische orthodoxie – verschillende erg positieve reacties mocht ontvangen, wat ik beschouw als een belangstelling voor ware geestelijke diepgang. Moge deze belangstelling steeds meer toenemen).

    Enkele activiteiten

    We herinneren aan de Mars voor Syrië, nu zaterdag 12 maart, Spuiplein, DEN HAAG, 14.00 u (Contact: +32 (0)472 77 79 03 – vrij_syrie@telenet.be; Affiche: http://i66.tinypic.com/2hoemty.jpg;Facebook: https://www.facebook.com/events/431296530401838/)
    Er is ook nog een manifestatie voorzien nu zondag 13 maart 14.00 u, Avenue Franklin Roosevelt 3, Bruxelles (Affiche http://i63.tinypic.com/25qd4lf.jpg; Contact: +32 (0)485 29 29 26 - sadee012345@yahoo.fr)
    Zaterdag 12 en zondag 13 maart organiseert FSSP (Maison St. Paul, rue des Minimes, 27, 1000 Brussel) ontmoetingen met moeder Agnès-Mariam (www.fssp.be). Zaterdag om 15.00 u. Zondag na de eucharistie van 9.30 u, rond 11.45 u
    Maandag 14 maart om 13.00 u wordt door de Poolse Europarlementariër M. Marek Jurek en anderen een “diner débat” georganiseerd met moeder Agnes-Mariam in het Europees parlement.
    P. Daniel
    P.S. In een afzonderlijke bijdrage voeg ik hierbij een open brief aan onze minister van buitenlandse zaken, een Nederlandse en een Franse versie in pdf.

    11-03-2016 om 15:49 geschreven door Gust Adriaensen


    10-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Videoboodschap Paus maart 2016: de familie

    Bekijk de videoboodschap van paus Franciscus voor de maand maart. Klik op onderstaande link.

    Bijlagen:
    https://youtu.be/510kBYj57cc   

    10-03-2016 om 20:40 geschreven door Gust Adriaensen


    08-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Oxfam: Samen maken we een einde aan de belastingparadijzen

    Oxfam heeft een rapport gepubliceerd dat aantoont hoe onze economie ten dienste staat van de 1% allerrijksten.

    Om dat schokkende onevenwicht te herstellen, moeten onder andere de belastingparadijzen worden aangepakt!







    08-03-2016 om 19:03 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gratis advies voor een Vlaamse Grondwet

    Volgende belangrijke acht basisartikels horen zeker ook thuis in een Vlaamse grondwet. Een gratis advies aan Bourgeois. Vrij naar Animal Farm van George Orwell:

    1. Al wie zich Belg noemt, of meent een Belg te zijn, is een vijand.
    2. Al wie foutloos ‘Wat Wals is, vals is’ kan zeggen, is een vriend.
    3. Geen enkele Vlaming zal zich draperen in een Belgische vlag.
    4. Geen enkele Vlaming zal voor de Rode Duivels supporteren.
    5. Geen enkele Vlaming mag een aflevering van ‘Thuis’ of van ‘Familie’ missen.
    6. Geen enkele Vlaming mag in een Louis XIV-bed slapen.
    7. Geen enkele Vlaming mag Franse of Waalse wijn drinken.
    8. Alle Vlamingen zijn gelijk maar sommige Vlamingen zijn meer gelijk dan andere.

    08-03-2016 om 11:48 geschreven door Gust Adriaensen


    06-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De kapitalistische religie

    De journalist Roderik Six beweert in Knack dat 'ook in Europa de georganiseerde religie zich aan censuurdrift bezondigt'. Als bewijs van die zeer algemene beschuldiging, vermeldt hij een rechtszaak die door een Franse katholieke organisatie werd aangespannen tegen het vertonen van een film. Toch wel erg magertjes om 'de georganiseerde religie' te beschuldigen van censuurdrift.

    Ik wil de heer Six een aantal inspiratietips aan de hand doen voor een hele reeks artikels over censuur- en andere driften van bv. het kapitalisme.

    Vele lezers hebben ongetwijfeld belangstelling voor wat journalist Six zoal denkt over de productiedrift, de consumptiedrift, de winstdrift, de modedrift , de reclamedrift, en ja ook, de censuurdrift van de kapitalistische religie.

    06-03-2016 om 20:25 geschreven door Gust Adriaensen


    05-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Europa en christelijke waarden

    Ferdinand von Schirach, bestsellende misdaadauteur en advocaat, in 'Waardigheid is kwetsbaar':

    'We hebben nood aan een Europese natie, nu meer dan ooit. De begrippen die ons vormen, de tolerantie, het respect voor de medemens, de rechtsstaat zijn Europese dingen. En het zijn waarden die erg beïnvloed zijn door het christendom.

    Laten we ven een stap terugzetten. We zijn zelf voor een groot deel natuur. We moeten slapen, eten en andere vruchtbare zaken doen, maar één ding maakt ons verschillend: we hebben ons tegen de natuur verzet.

    De natuur is, om het met Darwin te zeggen, het recht van de sterkste. Wij hangen precies het tegendeel aan: wij beschermen de zwakste. Dat is onze grootste verwenznlijking, ondanks onze dierlijke aard. Dat is mens te zijn.

    Het idee dat de medemens even waardevol is als mezelf, ook al is hij veel zwakker, dat we van de medemens geen object maken, dat we hem niet opeten, dat we hem niet slaan, of dat we hem niet buitensluiten, dat we hem achten als mens. Dat is waardigheid.

    Dat hebben we uitgedrukt in het christendom. Het was onvoorstelbaar: iemand zei dat er hoop, geloof en liefde is, maar vooral liefde. Dat is het wezenlijke, juist dat maakt Europa uit.'

    05-03-2016 om 09:58 geschreven door Gust Adriaensen


    04-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/10
    Vrijdag 4 maart 2016

    Rustig aan herstel werken

    Al beleeft Syrië een woelige periode, we trachten in de gemeenschap rustig verder te bidden en te werken. Het voorplein wordt opgeruimd en de vele gaten in het plaveisel worden hersteld. De open plekken in de aanplanting van de rozemarijn en de lavendel worden met nieuwe scheuten opgevuld. Op het terrein worden vele tientallen dode bomen verwijderd: bomen van olijven, amandelen, abrikozen, granaatappels, vijgen, kersen, appelen, peren... Velen hebben helaas de oorlog niet overleefd en er worden nieuwe geplant. We benutten de vroege lentezon in de hoop dat er achteraf geen onverwachte koudegolf meer komt. Ondertussen gaat ook de hulpverlening onverminderd verder, waarvoor telkens de nodige pakketten dienen klaar gemaakt te worden. En de handgemaakte sierkaarsen beleven een ongekende creativiteit. Potjes, blikjes ... alles is bruikbaar om nieuwe vormen uit te proberen. Je ziet hier kaarsen in alle vormen en kleuren.

    Ondertussen hebben we de helft van de vasten al achter de rug, maar de opdracht van de “geestelijke strijd” blijft actueel voor de rest van de vasten en van ons leven. Als naar goede monastieke gewoonte lezen we in deze tijd de verhalen van Palladius, bisschop van Hélénopolis (363-425). Hij was aanvankelijk monnik in Jeruzalem en daarna in Egypte. Daar leefden toen duizenden monniken, in grote groepen, in kleine groepen of als kluizenaars. De woestijn had voor de Egyptische monniken in de IVe en Ve eeuw een dubbele betekenis. Het was de plaats van de grote rust, ingetogenheid en ontbering, ver van de wereldse drukte, waarbij zij door handenarbeid en voortdurend gebed tot vereniging met God trachtten te komen. Tevens was het de plaats van de duivel die zich nestelde in hun gedachten en gevoelens (eer, macht, bezit, jaloezie, lusteloosheid, seksuele bekoringen allerhande...). De monniken bestreden de duivel op eigen veld, naar het voorbeeld van Jezus. Tevens was het een strijd tegen zichzelf en tegen zijn eigen gedachten. In zijn beroemde “Histoire Lausiaque” geeft Paladius 71 verhalen over het leven van oude monniken, die hij meestal zelf gekend heeft. Het is als een geschiedenis van het oude monnikenleven in Egypte met menig pittig verhaaltje. Ziehier de geschiedenis van “Mozes de Ethiopiër”. Hij was een fameuze bendeleider, die het drama van zijn leven meemaakt en besluit voortaan monnik te worden. Hij trekt zich terug in een armzalige kluis in de woestijn om te bidden. Toevallig komen juist bij hem enkele brutale rovers binnen in de gedachte dat er wat te stelen viel. Hij heeft er geen moeite mee om ze K.O te slaan en hij sleurt ze naar vader abt en zegt: “vermits het mij niet toegestaan is iemand nog kwaad te doen, lever ik hen aan u over.” Daar ontdekken de rovers dat hun vrome monnik de fameuze bendeleider van weleer was. Ze zijn er zo door getroffen dat ze ook monnik willen worden! Er is dus voor de leiders van Daesh en andere groepen nog hoop, al zal het nu heel wat meer inspanning vergen om hen eerst K.O. te krijgen.
    (P.S. De uitgebreide foto-reportage van de humanitaire hulp aan Aleppo, vorige keer aangekondigd, is toch niet op onze website gezet, waarvoor onze verontschuldiging.)

    De zoveelste oorlog: macht en hebzucht, olie en gas

    Al is het aantal goedgelovigen die de “politiek correcte” voorstelling van de oorlog in Syrië geloven, snel aan het verminderen, er zijn nog te veel mensen die de geoliede mediacampagne blindelings blijven volgen. In Syrië zou een spontane volksopstand door een gruwelijke dictator bloedig onderdrukt zijn, waaruit een burgeroorlog is ontstaan, die maar blijft voortduren omdat die dictator zich aan zijn macht vastklampt. Een van onze Belgische politieke luidsprekers heeft deze week zelfs gemeend de Syrische president openlijk te moeten aanklagen, uiteraard omdat hij zogenaamd zijn volk martelt, uithongert en uitmoordt. Daarmee huilt deze excellentie, als een van de gewillige beulen, mee met de wolven in het bos om de aandacht af te wenden van de echte misdadigers en ongestraft land en volk verder te helpen uitmoorden. (Zou onze minister beseffen dat hij van het volk lang niet de helft waardering krijgt en verdient dan degene die hij voor het strafhof wil sleuren?) Zowat twee weken geleden beschuldigde de Amerikaanse kolonel Steve Warren de Russen ervan twee hospitalen in Aleppo gebombardeerd te hebben, terwijl de Russen in steden geen bombardementen tegen de burgerbevolking uitvoeren en het Amerikaanse vliegtuigen waren die daar gebombardeerd hadden. Dagelijks blijven onze media Assad en Poetin, het Syrische en Russische leger beschuldigen, zonder zich eens af te vragen waarom juist zij door het volk op handen gedragen worden. Ook de Amerikaanse politieke klasse is er verregaand in geslaagd deze gefabriceerde versie te doen geloven aan de grote massa, om zo de militaire en terroristische acties tegen Syrië te blijven goedkeuren. Een monsterleugen gaat er gemakkelijker in dan een kleine leugen, dat wisten de nazi’s al. Het is telkens een verademing wanneer iemand uit de hoogste lagen van de Amerikaanse politiek de zaken eens eerlijk vertelt. Robert Kennedy jr is de zoon van Robert Kennedy, die vermoord werd in 1968, twee maanden nadat Maarten Luther King was vermoord. Hij is dus de neef van de eveneens vermoorde jongste president van de VS, John F. Kennedy. De slachtoffers hadden allemaal iets gemeenschappelijks. President John Kennedy wilde de wapenindustrie wat aan banden leggen. Robert wilde het werk van zijn broer verder zetten en M.L. King had een massa Amerikanen op de been gebracht in een protest tegen de oorlog in Vietnam. De bazen van de wapenindustrie tegenwerken is dus levensgevaarlijk.

    Robert Kennedy jr heeft bijzondere belangstelling voor de Amerikaanse Midden-Oosten politiek. In een lang artikel in Politico vraagt hij zich af waarom de Amerikanen voor de Syriërs niet welkom zijn. In de ondertitel geeft hij meteen al een antwoord: zij haten niet onze vrijheden maar ze haten het feit dat wij onze idealen in hun land verlochenen, gewoon om de olie. In 1949 aarzelde de toenmalige Syrische president Shukri-al-Quatli zijn goedkeuring te geven aan het Amerikaanse plan van de Trans-Arabische Pipe-line, die de olie van Saoedi-Arabië langs Syrië naar Libanon moest brengen voor Europa. De CIA pleegde een staatsgreep, zette de president af en bracht haar marionet Husni al-Za’im aan de macht. Vooraleer deze het Amerikaanse plan kon goedkeuren werd hij echter afgezet door het volk, dat Quatli terug tot president maakte. Van dan af blijft de CIA in het Midden Oosten onafgebroken oorlog voeren in dienst van de Amerikaanse olie. Ze organiseerde in Syrië een nieuwe mislukte staatsgreep in juli 1957. “Mijn oom John” zo schrijft Robert Kennedy, was toen razend op Eisenhower en eiste dat het recht van zelfbestuur voor de Arabische landen zou gerespecteerd worden en dat de Amerikaanse imperialistische inmenging zou stoppen. “Mijn grootvader Joseph Kennedy” zat toen in een commissie die het wangedrag van de CIA onderzocht en haar pogingen tot staatsgreep in Jordanië, Syrië, Iran, Irak en Egypte scherp veroordeelde. Sindsdien is het echter alleen maar erger geworden. In september 1957 gaf Eisenhower de opdracht er alles aan te doen om in het Midden-Oosten de indruk te wekken dat alle ellende het gevolg is van een interne “heilige oorlog”. “Wat wij een oorlog tegen het terrorisme noemen is niets anders dan een oorlog om olie... De enige winnaars zijn de bouwers van militair wapentuig en de oliemagnaten”.

    Neen, de huidige crisis in Syrië is echt niet begonnen in 2011 met een vreedzame volksopstand tegen een dictator, zoals de “politiek correcte” visie luidt. “De feiten bewijzen dat wij de crisis hebben veroorzaakt, maar dat we weinig macht hebben om ze ook op te lossen”. In het begin van de jaren tachtig van vorige eeuw werden de moslimbroeders al geholpen om een reeks bloedige aanslagen te plegen, o.a. met de onthoofding van 80 rekruten, allemaal allawieten. Het was de zoveelste poging om de regering omver te werpen. Na een mislukte moordaanslag op president Hafez (de vader van de huidige) was voor hem de maat vol. Hij kreeg twee projectielen toegeworpen, de ene schopte hij terug aan afzender en de tweede doodde zijn lijfwacht. Hierna maakte hij nogal drastisch een einde aan de aanslagen door heel het nest van de moslimbroeders uit te roeien. De onmiddellijke aanleiding voor de huidige oorlog is echter het voorstel in 2009 van Qatar, dat met een pipe-line zijn gas door Saoedi-Arabië, Jordanië, Syrië en Turkije naar de Middellandse Zee en Europa wilde brengen. Bachar al-Assad weigerde omdat hierdoor de trouwe bondgenoot Rusland een zeer zware slag zou toegebracht worden. Bachar onderhandelde bovendien met Iran, een andere trouwe bondgenoot, voor een gazoduc van Iran door Syrië naar Libanon en zo naar Europa. Dit was het startsein voor de VS, Qatar, Saoedi-Arabië en Israël om een efficiënte “Syrische oppositie” te vormen en het land ten val te brengen. De CIA gaf zes miljoen dollar aan de TV BARADA van de “Syrische oppositie”, gevestigd in Londen, om deskundig het beeld van een onduldbare Syrische dictator in de openbare opinie te beitelen. Daarmee konden ze voldoende reportages en video’s fabriceren én verspreiden van “een president die baadt in het bloed”. Hiervoor boden (en bieden nog!) de Amerikaanse gevangenissen zelf overvloedig materiaal. En dagelijks krijg je nu het nieuws over Syrië vanuit het zogenaamde “Syrisch observatorium voor de rechten van de mens”, een organisatie van de moslimbroeders in Londen! Bovendien is dit ook zowat de enige bron waar de UNO met plezier naar verwijst. Meteen begrijp je waarom onze ministers, wanneer ze over Syrië praten, zoveel onzin uitkramen en zich schaamteloos achter de moordenaars plaatsen. Naast deze mediasteun blijven de gewapende oppositiegroepen zelf massaal financiële, logistieke en militaire steun krijgen, al vijf jaar lang. Om de uitzichtloze ellende, die zij hierdoor veroorzaken voor het volk, bekommeren onze excellenties zich helemaal niet. “De stroom van miljoenen vluchtelingen naar Europa zijn het gevolg van onze pipe-line oorlog en van de blunders van de CIA”, aldus Robert jr.

    Robert Kennedy jr. zou vanwege zijn land meer respect willen voor de soevereiniteit van andere landen, een drastische vermindering van de militaire uitgaven en een herstel van de vrijheid in eigen land. “De overheersing van de wereld gaat niet samen met het behoud van democratie in eigen land.” Samengevat schrijft hij: “Wij hebben onze waarden verguisd, onze eigen jeugd afgeslacht, honderdduizenden onschuldige mensen de dood in gejaagd, ons ideaal verloochend, onze nationale financies verspild aan zinloze en kostelijke avonturen in het buitenland. Daarvoor hielpen wij onze grootste vijanden en van Amerika, eens de bakermat van de vrijheid, maakten we voor onszelf een burcht voor nationale veiligheid terwijl we voor de internationale gemeenschap een paria werden op moreel vlak”. (Why the Arabs don’t want us in Syria. They don’t hate our “freedoms”. They hate that we‘ve betrayed our ideals in their own countries – for oil, 23/2/16, http://www.politico.eu/article/why-the-arabs-dont-want-us-in-syria-mideast-conflict-oil-intervention/).

    Zal de “volkerenmoord” op de christenen nog toenemen?

    In de tweede Tsjetsjeense oorlog (1999-2000) probeerden jihadisten al een islamitisch emiraat op te richten. In Grozny deden ze precies hetzelfde als wat ze nu in Rakka (Syrië) doen: de sharia opleggen en mensen onthoofden. De man die hen bestreed en uiteindelijk overwon was, tot spijt van wie het benijdt, jawel, Vladimir Poetin.
    Op 10 februari 2016 overhandigde Vitali Tchourkine, de Russische ambassadeur, aan alle leden van de UNO veiligheidsraad een rapport van twee bladzijden met een tiental onweerlegbare grove schendingen van resoluties door Turkije, al jarenlang straffeloos gepleegd. Het bijzondere van dit rapport was dat de genoemde namen en organisaties die bij deze schendingen betrokken zijn, rechtstreeks verbonden waren met de Tsjetsjeense jihadisten. Het verschil is dat nu de AKP, de partij van president R.T. Erdogan de jihadisten steunt, zodat nu de Turkse staat zelf betrokken is: het is staatsterrorisme.
    De toekomst van het terrorisme in Syrië, Irak, Libië en heel de wereld zal verregaand bepaald worden door Turkije. Ofwel kan Turkije ons zand in de ogen blijven strooien, blijft in de NAVO en integreert steeds meer in Europa en dan zal Turkije de handen vrij hebben om het terrorisme ongehinderd te verspreiden. De djihadisten zullen in heel de wereld toenemen. Het zal steeds meer worden zoals Finian Cunningham schrijft: “ De NAVO heeft de draad opgenomen waar nazi-Duitsland mislukte” (NATO at War... on the World, Sputnik International, 16 februari 2016). Ofwel wordt Europa wakker, neemt afstand van Turkije en stoot het uit de NAVO en dan zullen de VS zich meer bij Rusland voegen om samen het wereldterrorisme te bestrijden. Voor een groot deel zal het hiervan afhangen of de volkerenmoord van de christenen in het Midden-Oosten verder gaat of niet. Europa, quo vadis?

    Parels uit de Russische orthodoxie

    Het overbekende verhaal van de onbekende Russische pelgrim speelt zich af in de tweede helft van de negentiende eeuw. Hij was zo getroffen door het woord van Paulus in 1 Tessalonicenzen 5, 17: “Bid zonder ophouden” dat hij een dergelijk voortdurend innerlijk gebed kost wat kost wilde bereiken. Overal en bij iedereen zocht en vroeg hij, totdat het hem lukte. Op het ritme van zijn hart en zijn ademhaling kon hij dag en nacht bidden: “Heer Jezus Christus, ontferm u over mij”. Hij wilde voortaan niets anders meer doen dan op die wijze God loven en daarbij het evangelie of de spreuken van de vaders lezen. Moeilijkheden deerden hem niet meer en zijn hart liep over van vreugde. Toen hij rondzwierf in Tobolsk, had hij geen eten meer en besloot brood te vragen. Al jaren leefde hij van droog brood, zout en water. Hij kwam bij een zeer vrome orthodoxe familie met twee kleine kinderen terecht die hem dwongen bij hen te blijven overnachten, wat hij slechts na sterke protesten aanvaardde. Zij gaven hem een nieuwe knapzak, nieuwe kleren en schoeisel. De man was rechter en naast hun huis hadden ze een opvangcentrum voor pelgrims, bedelaars en armen. Omdat onze pelgrim keurig kon lezen en schrijven, - wat voor een zwerver toen niet zo evident was - wilde de man weten wat hij voorheen eigenlijk gedaan had. Welnu, onze pelgrim was samen met zijn oudere broer al heel jong wees en zij werden door hun grootouders opgevoed. Zijn broer was eerder wild, opvliegend en werd een dronkaard, terwijl hij stil van aard was. Op een keer duwde zijn broer hem uit het bed, waardoor hij zo ongelukkig viel dat sindsdien zijn linkderarm verlamd was. Grootvader hield veel van de gehandicapte jongste zoon en besloot hem te leren lezen en schrijven. Toen grootmoeder stierf, wilde grootvader dat hij zou trouwen opdat er opnieuw een vrouw in huis zou zijn. Hij stemde er tenslotte noodgedwongen mee in. Zijn vrouw was zeer vroom en erg toegewijd. Grootvader werd zwaar ziek en besloot zijn huis en geld aan de jongste zoon over te maken. Toen grootvader gestorven was bleven de jongste zoon en zijn vrouw alleen achter, de oudste zoon was altijd weg. Op zekere nacht stond heel het huis in brand. Hij kon zich met zijn vrouw slechts op het nippertje redden, maar ze hadden niets meer. Later begrepen ze dat de oudste broer al het geld gestolen had, het huis in brand gestoken en gevlucht was. Zijn vrouw kon heel goed naaien en trachtte daarmee de kost te verdienen, terwijl hij naast haar zat en uit het Evangelie of uit de “filokalie” (de spreuken van de vaders) voorlas. Soms weende zijn vrouw en wanneer hij vroeg waarom ze weende, antwoordde ze: omdat hetgeen hij las toch zo mooi was. Zij hadden een eenvoudige hut kunnen kopen. Zijn vrouw werd ziek en stierf. Als hij in de hut de klederen zag die zij nog gemaakt had, barstte hij in tranen uit en was ontroostbaar. Soms viel hij zelfs bewusteloos. Hier kon hij het leven niet meer verder dragen. Hij verkocht de hut, deelde het geld en de klederen aan de armen uit en vertrok als pelgrim.
    Hierop vertelde de heer van het vrome orthodoxe gezin dat hij twee jaar geleden een bijzonder verhaal had vernomen van een bedelaar en dat was de reden waarom hij ook nu het leven van deze pelgrim wilde kennen. Er kwam bij hen een oude, erg verzwakte bedelaar toe met het paspoort van een vrij gelaten soldaat. Hij werd ziek en het gastgezin gaf hem de nodige verzorging maar al vlug bleek dat hij stervende was. Hem werd de ziekenzalving toegediend. De stervende vroeg papier en pen. Hij wilde nog een brief schrijven en vroeg of ze die aan zijn zoon wilden bezorgen in St. Petersburg. De gastheer stond versteld van de keurige wijze waarop deze oude bedelaar de uiterst verzorgde brief schreef. Daarop vertelde hij zijn levensverhaal, op voorwaarde dat de man hierover niets zou zeggen voor zijn dood. Deze oude, zieke bedelaar was eens een rijke prins, die luxueus leefde. Zijn vrouw stierf en hij bleef alleen achter met zijn zoon, die kapitein was van de wacht. Op een avond maakte de prins zich op voor een groots bal en vloog in gramschap uit tegen zijn knecht. Hij sloeg hem tegen het hoofd en joeg hem weg. De knecht was echter zo zwaar gewond dat hij later stierf. Niemand maakte zich daar druk over. Na zes weken echter kreeg de prins nachtmerries, waarbij deze knecht hem in een droom verscheen en hem zijn dood verweet. Dit werd steeds erger, zodat deze knecht ook overdag in zijn verbeelding kwam, samen met vele anderen die hij mishandeld of onrechtvaardig bejegend had. De prins werd zwaar ziek en de beste geneesheren met de beste therapieën konden geen enkele verbetering brengen. Zijn toestand werd alleen maar erger. Tenslotte kreeg hij diep berouw over al wat hij gedaan had, hij ging biechten en besloot het laatste deel van zijn leven in boete door te brengen. Vanaf dat moment verdwenen de nachtmerries en herwon hij zijn vroegere kracht. Hij voelde zich opgelucht. Hij liet al zijn onderhorigen vrij, nam het paspoort van een oude soldaat en vertrok in het geheim, gekleed als een armzalige bedelaar. Zo heeft hij vijftien jaar in Siberië rondgezworven en voelde zich de gelukkigste mens ter wereld. Hij bad en loofde God. Soms ging hij zich bij boeren aanbieden om te helpen bij het werk. De hel en de hemel zitten in onze eigen ziel, zo ervoer hij het. Zijn zoon had meegemaakt hoe hij als in een hel had geleefd en nu wilde hij hem laten weten dat hij ook als in de hemel heeft geleefd. Hij was diep gelukkig, verzoend met God, met de medemensen en met zichzelf. Hij wilde zijn zoon schrijven dat hij in grote vrede sterft. De laatste zin van zijn brief luidt: “Ik bid tot God dat Hij u zijn genade schenkt en ik sluit mijn ogen in rust, in de hoop op het eeuwige leven door de barmhartigheid van de Verlosser van de mensen, Jezus Christus”. (Récit d’un pèlerin russe, traduits par Jean Laloy, Editions Hygiène et Médecine, La Baconnière/Seuil, blz. 131-135. Decennia geleden gaf ik een Nederlandse vertaling van dit boek aan een zoekende Vlaamse jongere. Hij was er zo door getroffen dat hij eerst enkele bedevaarten maakte in eigen land en later te voet naar Compostella, Rome en Jeruzalem trok. Hij is uiteindelijk monnik geworden in een Franse Benedictijnenabdij).
    P. Daniel

    04-03-2016 om 21:09 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Torfs en Vermeersch worstelen het uit
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het handgemeen tussen een docent wijsbegeerte en zijn assistente aan de Katholieke Universiteit van Leuven, krijgt enorm veel weerklank.

    Dat bracht bijna gelijktijdig Rik Torfs en Etienne Vermeersch op een briljant idee. Zoals het grootste deel van de wereldbevolking weet, is Torfs de gewaardeerde rector van de Katholieke Universiteit van Leuven. Rik is jurist van opleiding maar hij vertoont ook graag en overvloedig wijsgerige trekjes. Etienne is filosoof van opleiding maar hij is een all-round wetenschapper, die met evenveel gemak orakelt over de splitsing van atomen, de relativiteitstheorie van Einstein en de overbevolking als over euthanasie, abortus, God die niet bestaat en kuisheidsgordels. Geregeld vechten deze heren van stand verbale duels op het scherp van de snee uit, tot lering en vermaak van velen.

    Hun schitterende idee was het volgende: als totaal onbekende universiteitsfunctionarissen al zoveel roem en bekendheid verwerven door wat eenvoudig en kortstondig trek- en duwwerk, hoeveel sterker zal onze beroemdheid en glorie nog stijgen, wanneer wij eens een serieus worstelpartijtje aangaan.

    En zo kwamen ze na weliswaar bitsig overleg in het  gigantische en luxueuze kantoor van de rector, waarbij een bloedige knokpartij nog net vermeden werd, tot het plan om voor een select publiek én de wereldpers, een korte demonstratie sumoworstelen te geven.

    De plechtstatige promotiezaal in de Universitaire Hallen aan de Leuvense Oude Markt was tot in de nok gevuld, toen de twee grootste geesten van Vlaanderen het podium betraden. In tegenstelling tot de traditionele kampkledij van de sumoworstelaars -een soort van luier en niet meer dan dat-, hadden Torfs en Vermeersch zich in een gewatterd pak gehesen, om zichzelf te beschermen en omdat zowel zijzelf als vooral hun partners het in moreel en esthetisch opzicht niet kunnen vonden in een pamper mondiaal te gaan.

    De laatste in dienst zijnde pedel mocht op de gong slaan en toen barstte het gevecht los. Nu ja, barsten...Het was al direct duidelijk voor de fine-fleur van de academische wereld en het puik van het journalistenheir, dat de beide heren een schrijnend gebrek aan fysieke conditie vertoonden. Torfs was evenwel soepeler en gladder in het kiezen van de juiste positie en plaats om Etienne vast te grijpen, Vermeersch hoekiger, plomper, meer rechttoe rechtaan. Vanaf het moment dat ze elkaar stevig geïmmobiliseerd hadden, hoorden de geamuseerde aanwezigen tot achteraan in de zaal de zware ademstoten, het gezucht en gekreun, afgewisseld met gesiste ouderwetse vloeken, waarin, zoals de geachte lezer waarschijnlijk wel weet, God een belangrijke plaats inneemt.

    Enfin, het was een mooie vertoning, die na exact vijf minuten een einde nam, toen beide worstelaars van uitputting op de theatervloer neerzegen.

    Nadat ze een beetje bekomen waren, bleken Rik en Etienne bijzonder opgetogen en mild voor elkaar te zijn. Ze hadden overduidelijk hun moment de gloire gehad en strooiden complimentjes naar elkaar. Vermeersch: 'U allen weet dat ik nog altijd graag met God worstel. Ik heb vandaag de kans gehad lijfelijk met een godje te vechten. Dat lucht op.' Torfs: 'Etienne blijkt toch niet de baarlijke Duivel te zijn. Een goed in het vlees zittend duiveltje. Dat wel en da's al.'

    (Op de foto links Torfs, rechts Vermeersch -of omgekeerd- , net voor ze het strijdperk betraden)

    04-03-2016 om 10:06 geschreven door Gust Adriaensen


    03-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De petjes van de politicologen

    Het kost niet veel moeite om artikels en uitspraken van politicologen als Ackaert, Devos en Hooghe op te snorren, waarin zij vanuit hun bekommernis om de democratie, cumulatie van politieke mandaten afkeuren. Concentratie van macht is immers nefast voor de democratie.

    John Crombez, voorzitter van SP.A, maakte enkele dagen geleden zijn voornemen bekend om binnen zijn partij de cumulatie van parlementslid en burgemeester te verbieden.

    Dan verwacht je dat er, zeker van onze democratisch ingestelde politicologen, instemming en steunbetuiging zouden komen. Niks daarvan.

    Ackaert en Devos vragen zich af wat de electorale gevolgen kunnen zijn voor de partij van Crombez. Devos denkt dat de nadelen groter zullen zijn dan de voordelen. En Ackaert concentreert zich op de portemonnee van de mandatarissen: voor wie is cumulatie financieel interessant en voor wie niet. Kortom, enthousiasme of positieve feedback is in de verste verte niet te bespeuren.

    Hooghe bakt het helemaal bruin. 'Cumulatie moet verdwijnen, maar het is moeilijk om als eerste die stap te zetten', schrijft politicoloog Hooghe. En volgens hem heeft Crombez met zijn voorstel een verborgen agenda!

    Op die manier maakt politicoloog Hooghe, verbonden aan de Katholieke Universiteit van Leuven, al meteen Crombez verdacht. Dat is zonder twijfel ook Hooghes bedoeling. Want ook Hooghe heeft een verborgen agenda.

    Iedere serieuze democraat, politicoloog of niet, moet een cumulatieverbod toejuichen. Maar Hooghe zou nog liever zijn tong afbijten dan ook maar één positief woord te zeggen over Crombez of het socialisme. Dus kronkelt hij zich in allerlei bochten om het initiatief tot cumulatieverbod binnen de SP.A in vraag te stellen, onderuit te halen en de voorzitter verdacht te maken. Dat is het in se 'goede' omkeren in iets 'verdachts', een handelwijze die nog het best wordt uitgedrukt in het Latijnse 'pervertere'. Foei professor Hooghe!

    Onze politicologen hebben een hele voorraad petjes. Naargelang het in hun kraam past of al dan niet spoort met hun maatschappijvisie en politieke overtuiging, zetten ze hun moraliserend, analyserend, calculerend, negatief, positief, supporterend, afkeurend,... petje op.

    03-03-2016 om 08:39 geschreven door Gust Adriaensen


    02-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'De schuld van de Grieken'

    Het getuigt  van een onvoorstelbaar en leugenachtig cynisme Griekenland de schuld te geven van de vluchtelingencrisis.

    Hier doen we alsof onze maatschappij dreigt ontredderd te worden door enkele duizenden vluchtelingen . Een ware politiemacht grendelt de grens met Frankrijk af om toch maar te verhinderen dat haveloze mannen, vrouwen, kinderen, de kuststreek minder aantrekkelijk maken. Burgemeester Lippens speelt al met de gedachte aan een soort Guantánamo om al die mensen in nood onzichtbaar te maken.

    Griekenland daarentegen krijgt dagelijks te maken met duizenden vluchtelingen, die meer dood dan levend , vaak ook gewoonweg dood, aanspoelen op de Griekse kusten.

    In die situatie als voorzitter van de grootste partij, zonder verpinken toeteren dat het de schuld van de Grieken is, doet niet onder voor een aantal Trumpuitspraken.

    02-03-2016 om 10:30 geschreven door Gust Adriaensen


    01-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Linkse fijnproevers'

    Onder de titel 'Decadente Kiezers' schrijft Mia Doornaert in De Standaard van 29 februari een column, waarin zij probeert het succes van Trump te verklaren.

    Uit een aandachtige lezing van de column blijkt overduidelijk dat het barones Doornaert er niet om te doen is 'een verwaande populistische kwast van een multimiljardair' onderuit te halen, maar 'de fijnproevers van Europees links' over de hekel te halen. Die volgens haar 'decadente kiezers' stemmen massaal op figuren als als Corbyn bij Labour en Sanders bij de Amerikaaanse Democraten. Zij zijn in de rechtse logica van Doornaert er de schuld van dat Trump het zo goed doet bij de Republikeinse voorverkiezingen.

    Met evenveel aplomb kan beweerd worden dat de fijnproevers van Europees rechts, van wie Doornaert ongetwijfeld een exemplaar is, en bij wie het misprijzen voor het gewone volk ingebakken is, -dat er zovelen tegen de armoedegrens aan schurken of er onder zitten, is immers hun eigen schuld-, meer en meer mensen naar de wanhoop en de het extremisme drijven.

    01-03-2016 om 18:40 geschreven door Gust Adriaensen


    29-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Barmhartig zoals de Vader (3)

    In een verzorgde brochure onder de titel 'Barmhartig zoals de Vader' is een lezing van de abt van de Postelse norbertijnenabdij, Frederic Testaert, in druk verschenen. Een derde deel ervan vindt u via volgende links.

    Bijlagen:
    barmhartigheid 6.pdf (171.7 KB)   
    barmhartigheid 7.pdf (202.9 KB)   

    29-02-2016 om 20:40 geschreven door Gust Adriaensen


    28-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Barmhartig zoals de Vader (2)

    In een verzorgde brochure onder de titel 'Barmhartig zoals de Vader' is een lezing van de abt van de Postelse norbertijnenabdij, Frederic Testaert, in druk verschenen. Een tweede deel ervan vindt u via volgende links.

    Bijlagen:
    barmhartigheid 3a.pdf (135.1 KB)   
    barmhartigheid 4.pdf (306.9 KB)   
    barmhartigheid 5.pdf (149.4 KB)   

    28-02-2016 om 11:53 geschreven door Gust Adriaensen


    27-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Barmhartig zoals de Vader (1)

    In een verzorgde brochure onder de titel 'Barmhartig zoals de Vader' is een lezing van de abt van de Postelse norbertijnenabdij, Frederic Testaert, in druk verschenen. Een eerste deel ervan vindt u via volgende links.

    Bijlagen:
    barmhartigheid 1.pdf (292.8 KB)   
    barmhartigheid 2.pdf (177.8 KB)   

    27-02-2016 om 22:12 geschreven door Gust Adriaensen


    26-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/9
    Vrijdag 26 februari 2016

    Dinsdag vernemen we telefonisch dat moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel de volgende dag komen en inderdaad arriveren ze woensdag tegen de middag. We hadden nauwelijks de kans om elkaar uitgebreid te verwelkomen of daar komt een ploeg van vijf mannen van de Russische tv toe (1TV.RU). Moeder Agnes-Mariam heeft immers zopas in Moscou de Femida-prijs gekregen. Femida is de Romeinse godin van de rechtvaardigheid, afgebeeld met een blinddoek (om haar onpartijdigheid, objectiviteit), een weegschaal en een zwaard. In feite is het een algemeen aanvaard symbool geworden van de rechtvaardigheid. In Rusland is het zowat de tegenhanger van de Nobelprijs. Deze prijs werd tot heden gegeven aan Russen die zich bijzonder hebben ingezet voor de verdediging van de rechtvaardigheid en de rechten van de mens. De tv-ploeg wil nu een reportage maken van ons klooster. We beginnen in de kerk waar we de vespers van de vastentijd zingen, die door de ploeg ijverig en uitgebreid wordt gefilmd. Onder de vespers valt, zoals naar gewoonte, het licht uit maar dat is voor die lui geen probleem. Daarna houden we een rondgang en ondertussen wordt moeder Agnes-Mariam geïnterviewd. Alles in het Arabisch. Ze hebben hun eigen tolk bij. Het is een eind over de middag wanneer de ploeg klaar is. Wij gaan eten maar zij verkiezen te vertrekken. Nu zijn we even als gemeenschap onder elkaar. We krijgen een uitgebreid verslag met foto’s van het bezoek van moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel aan Aleppo, waar ze konden zorgen voor de uitdeling van 8.500 grote dozen humanitaire hulp, met ambulance en mobiel hospitaal. Uiteraard waren de goeverneur en de bevolking heel dankbaar. Deze belangrijke bijdrage kon gerealiseerd worden, tevens met de hulp van Dorcas, die door de Nederlandse regering wordt gesteund. Ze bezoeken wijken waar al drie jaar niemand durft komen. De volgende dag was inderdaad de toegang weer versperd. Ook bezoeken ze het militaire vliegveld van Quweiris, dat ondertussen een symbool geworden is van de weerstand. De soldaten hebben daar in een geest van uitzonderlijke moed, eensgezindheid en broederlijkheid stand gehouden. Tevens zien we foto’s van het gulle onthaal dat moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel in Moscou te beurt viel. (Over de humanitaire hulp aan Aleppo als historische expeditie hebben we in het Frans en Engels een reportage gemaakt: die maandag op onze website zal staan www.maryakub.net). Na het middagmaal trekken we naar de grote zaal aan de ingangspoort. Daar wachten een 50-tal hoogwaardigheidsbekleders en vertegenwoordigers van Qara en Qalamoun. Zij willen moeder Agnes-Mariam danken. Van haar kant zegt ze dat, wat zij gekregen heeft, voor hen en voor Syrië is, dat wij er zijn voor hen en dat we één familie vormen. Het is een spontane ontmoeting waarbij verschillenden ongedwongen het woord nemen. Tenslotte vraagt ze de mensen haar op de hoogte te houden van de problemen die er zijn. En meteen komt al een grote zorg naar boven. Vele families zijn tijdens de hevige gevechten in 2013 naar Libanon gevlucht en willen nu met duizenden terugkeren, maar ze hebben dringende hulp nodig. Een bijkomende moeilijkheid hierbij is dat sommige vaders ondertussen hun kost goed blijven verdienen door met de terroristen mee te doen. Er wordt afgesproken dat men zal trachten toch gans het gezin op te vangen en de man te overtuigen om de wapens neer te leggen. Men wil wel heel waakzaam blijven en zorgen dat er geen infiltratie van gewapende strijders mogelijk is. En zo worden heen en weer voorstellen gedaan om de eenheid van het volk te bewaren en verzoening te bewerken. De sfeer is allerhartelijkst. Ondertussen worden overvloedig koffie, thee en koekjes aangeboden, geheel in de stijl van de oosterse gastvrijheid. Daarna was het al weer tijd om afscheid te nemen. Het is duidelijk dat moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel niet stil zitten en nu nagenoeg dag en nacht in beslag genomen worden door de dringende hulp voor de Syrische bevolking. Zowat alle Syriërs zullen nog lang steun nodig hebben. Wij vieren ’s avonds de eucharistie met een dankbaar hart om de hulp die we het volk kunnen bezorgen, uiteraad vooral dank zij jullie en de vele weldoeners, waarvoor we uitdrukkelijk willen blijven bidden. Moge God, de Vader van alle mensen, in Jezus de Verlosser, door zijn Geest u overvloedig zegenen. Moge Maria, de Moeder van Jezus haar mantel van barmhartigheid over u uitspreiden. Tegelijk bidden we opdat dit land doorheen het grote lijden, toch mag blijven stand houden, tot diepe verzoening mag komen en uiteindelijk als een nieuw volk mag herrijzen: “Onze Vader...Uw Rijk kome, uw wil geschiede op aarde zoals in de hemel”.

    Wordt de lijdensweg ingekort?

    Moscou en Washington zijn overeengekomen om in Syrië een voorlopig staakt-het- vuren in te stellen. Dit zou vandaag om middernacht ingaan. Het betekent dat de wapens zwijgen, tenzij op beperkte wijze, in geval van wettige zelfverdediging. Verder mag niemand van de ondertekenaars terrein van anderen inpalmen. Vooral houdt dit in dat overal humanitaire hulp zal verleend worden.
    Het staakt-het-vuren geldt niet tegenover de groepen die als terroristen door de UNO zijn erkend, zoals Daesh, Al-Nusra en de met Al-Qaida verbonden groepen. Laat me hierbij noteren dat dit al een vooruitgang is tegenover de onzin van een staakt-het-vuren zoals dit tot heden vanuit internationale organisaties graag werd gepromoot. Terreurgroepen zijn ongrijpbaar voor officiële overeenkomsten. Een staakt-het-vuren betekende voorheen dat de gruwelgroepen gewoon naar believen doorgingen of zich konden hergroeperen, terwijl het wettige leger en de politiediensten verlamd werden en de bevolking niet mochten verdedigen. Heb jij de internationale gemeenschap om een staakt-het-vuren horen vragen toen Daesh zijn barbaarse rooftocht begon? Neen, terwijl de media zorgden voor voldoende afschuw, krijgen ze de nodige hulp om een groot deel van Syrië te domineren. Er is evenwel ook nu nog bedrog mogelijk. De Ahrar el-Sham is een door buitenlandse geheime diensten al vóór de crisis opgerichte terreurgroep, verbonden met Al-Qaida, met de bedoeling hier door “volksopstanden” een plaatselijke islamitische staat op te richten onder de sharia. Zij is met de ontwrichting begonnen (daarom hebben de Russen ook meteen deze groep gebombardeerd). Nu heeft deze groep haar naam veranderd in Jaych Halab, zodat zij niet meer op de lijst van de terroristengroepen voorkomt. Moeten Rusland of het Syrische leger daar in trappen, om Kerry en anderen ter wille te zijn? Vervolgens zijn er zeven gewapende groepen die uitdrukkelijk het staakt-het-vuren afwijzen en die zich nu bij Daesh voegen (de partizanen van de sharia, de soldaten van de Levant, de groep van de Krim, de soldaten van Al-Aqsa... ik bespaar u de namen). Het megabedrog blijft maar doorgaan. Alle aandacht zal niet gericht worden op het barbaarse terrorisme, maar op iedere actie van het Syrische leger en Rusland. Zo kan men de schendingen van de overeenkomst aan Syrië toeschrijven en een reden vinden voor nog meer illegale, onmenselijke militaire invasie. Ondertussen zijn op vier dagen tijd weer een 100-tal regeringssoldaten gesneuveld, waar de media achteloos aan voorbijgaan. Zij zullen echter niet vergeten worden door de Syriërs en zeker niet door God!

    Er is een zogenaamde Onafhankelijke Internationale Onderzoekscommissie voor Syrië opgericht. Klinkt goed. Vorige dindsdag werd een informele sessie gehouden met leden van de commissie. En wat zien we? Deze commissie heeft een rapport gemaakt op grond van aanklachten van bepaalde ngo’s die Syrië beschuldigen, met valse feiten. Sinds begin van de oorlog heeft de Syrische bestendige afgevaardigde bij de UNO, Bashar al-Jaafari meer dan 600 brieven geschreven met de nodige documentatie over terroristische aanslagen en wreedheden. Op geen enkele brief is enig antwoord gekomen en met geen enkele van deze misdaden heeft de commissie nu rekening gehouden. Verder houdt de commissie geen rekening met de bewijzen van buitenlandse mogendheden die wapens blijven leveren en djihadisten blijven sturen naar Syrië. Als de onderzoekscommissie bekommerd is om de schendingen van de rechten van de mens, waarom is er dan geen enkele veroordeling te horen van Qatar, Saoedi-Arabië en Turkije? Aldus Bashar al-Jaafari. Geheel terecht zei hij dat deze commissie onmogelijk als “onafhankelijk” kan erkend worden vermits ze politiek gekleurd is. Tenslotte zei hij nog dat hij verwacht had dat de voorzitter van de commissie tenminste de aanslagen van de voorbije dagen in Homs en Damascus, waarbij meer dan 130 Syriërs de dood vonden, zou veroordeeld hebben! Daarover kwam echter geen woord. De 29 doden van de recente aanslag in Ankara waren voldoende om Turkije toe te laten Noord Syrië te komen bombarderen, terwijl inmiddels DNA-onderzoek heeft uitgemaakt dat de daders Turken zijn en geen Syriërs. Wie vindt nu een dergelijke ‘onafhankelijke’ UNO onderzoekscommissie nog geloofwaardig? Het is duidelijk dat ook deze commissie weer de Syrische crisis moet voorstellen als een oorlog van het leger tegen het volk, om het land te kunnen verwoesten. Zal dit de ellende van het volk verminderen?

    En dan nog iets over de sancties. Ik denk dat de meeste mensen, zoals ik zelf vroeger, niet beseffen wat sancties eigenlijk betekenen. In Frankrijk is Laurent Fabius, de minister van buitenlandse zaken er vandoor gegaan, zoals Michel Raimboud schrijft (Le mensonge, la nausée et les sanctions, 22 februari 2016). Hij vindt het de schandaligste minister die Frankrijk ooit gehad heeft. Een man die de moorden van de rebellen in Syrië loofde, openlijk zei dat de Syrische president geen recht had om op aarde te leven en vooral Syrië met sancties wilde doden. Het doet ons vragen stellen omtrent de oprechtheid van de internationale gemeenschap over het lot van de Syrische bevolking. Reeds voor de Amerikaanse inval in Irak in 2003, hebben de sancties 600.000 kinderen gedood. Toen was Madeleine Albright (de eerste vrouwelijke) staatsecretaris (tot 2001) van de VS. Op een persconferentie vroeg een journalist aan haar of sancties wel verantwoord zijn wanneer daardoor meer dan een half miljoen kinderen sterven. En denk je dat ze dit cijfer ontkende? Helemaal niet. Haar antwoord luidde simpelweg: “wij denken van wel”! Het waren geen Amerikaantjes, maar ‘slechts’ Irakese kinderen. Op Syrië wegen economische, financiële, toeristieke, culturele, sociale, diplomatieke sancties die samen het land wurgen en de bevolking verstikken. De ambassades werden gesloten alsook de luchtvaartmaatschappij Syrianair. De Syrische banken en communicatie (Syriatel) werden geboycot, toeristen bleven weg, de banden met het westen werden doorgesneden. Ondertussen zorgden dezelfde initiatiefnemers van de sancties met hun terroristengroepen voor een deskundige verwoesting van alle belangrijke infrastructuur. Mensen werden gedood als insekten, maar de gestolen olie van Irak en Syrië werd beschermd door de VS en Turkije. Tot eind vorig jaar zorgden multinationals voor een veilig transport naar het zionistisch Israël en vandaar kwam het gewoon op de wereldmarkt. De machtigen der aarde profiteerden er volop van, maar niet het Syrische of Iraakse volk. Na vijf jaar is het volk (zij die nog leven, al of niet gehandicapt) uitgeput, op, zoals een hoogbejaarde, die al zijn reserves verbruikt heeft. Michel Raimbaud: “De criminele en schandalige sancties, die het land en het volk van Syrië doden, moeten opgeheven worden, niet binnen een maand of een jaar, maar nu. Het is geen kwestie van diplomatie maar van eer. Frankrijk zou zich eren wanneer het voor zichzelf, nationaal, alle sancties tegen Syrië zou opheffen”.

    De grootste schande uit de geschiedenis van de westerse pers

    Wie dagelijks ijverig de dagbladen leest en het tv-nieuws volgt, is niet meer opgewassen tegen een totaal vervormd beeld dat van het internationaal gebeuren gegeven wordt. De voorstelling van de oorlog tegen Syrië en van de huidige slachtingen in Aleppo zullen de geschiedenis ingaan als de meest schaamteloze vervalsingen van de werkelijkheid in de gehele Atlantische pers. Dat schrijf (voor de Amerikaanse pers) Stephen Rinzer, senior lid van het Watson Instituut voor internationale studies van de Brown universiteit. Al drie jaar leeft de bevolking van Aleppo onder de terreur van de terroristen. Water en elektriciteit werden afgesloten. Fabrieken werden afgebroken, vernield en machinerieën naar Turkije gevoerd. Het Syrische leger, geholpen door bondgenoten en vooral Rusland brengen nu eindelijk hoop. De Amerikaanse pers, nagepraat door de hele Atlantische pers stelt de feiten precies omgekeerd voor. Aleppo zou een “bevrijde stad” zijn en wordt nu zogenaamd door het leger gebombardeerd. Assad, de Russen, Iran en bondgenoten worden als de verwoesters voorgesteld, terwijl de Amerikaanse coalitie, Turken, Saoedi’s en “gematigde rebellen” als de grote bevrijders worden gezien. Stephen Kinzer is eerder mild voor de gewone journalisten, omdat ze niet beter weten (mij dunkt dat het wel hun taak is!).. Immers, de financiële en ideologische druk op dag- en weekbladen, tijdschriften en tv-kanalen is immens groot. De grofste leugens zijn nu zelfs ingeburgerd in de campagne voor de presidentsverkiezingen. Tijdens het recente debat in Milwaukee, stelde Hillary Clinton dat de vredesgesprekken van de UNO voor Syrië te danken zijn aan een overeenkomst die zij in juni 2012 sloot in Genève. De werkelijkheid is precies omgekeerd en geen enkele journalist was voldoende op de hoogte om er tegenin te gaan. In 2012 wist H. Clinton samen met Turkije, Saoedi-Arabië en Israël het goede vredesplan van Kofi Annan voor Syrië te kelderen, omdat Iran hierbij betrokken werd en omdat hierin voorzien was dat de wettige regering in Syrië voorlopig zou behouden blijven. En zo is de hele westerse pers verblind. Voor de wereld heeft dit catastrofale gevolgen: “De VS hebben de macht om te beslissen over de dood van volkeren”. Lijden en dood blijven voortduren omwille van de onwetendheid in de openbare opinie over wat er werkelijk gebeurt.

    Dezelfde schrijver stelt dat Rusland wordt voorgesteld als onze eeuwige vijand, terwijl het in feite voor ons een ideaal voorbeeld is. Ziehier een omschrijving van zijn overtuiging. Tegenover Afghanistan en Irak hadden wij Rusland moeten volgen en niet militair binnenvallen. In Syrië zijn wij het die een bloedige oorlog begonnen en het volk zal blijven lijden totdat wij onze politiek veranderen. We moeten de wettige regering van Assad steunen, dan kan zij onderhandelen met de binnenlandse oppositie in plaats van met buitenlandse terreurgroepen die wij helpen om het land te verwoesten. Rusland navolgen is goed voor Amerika en voor heel de wereld. Ook Europa zal nooit veilig zijn zonder samenwerking met Rusland. ”Dank u, Rusland”. De campagne voor de presidentsverkiezingen draait vooral rond onze veiligheid om het leger nog sterker uit te bouwen en nog meer vijanden te kunnen vermoorden. Als vijanden worden dan steevast genoemd: Rusland, Iran, China en een of ander land naar keuze van het ogenblik. Hoe het oorlogsgeweld kan verminderd worden komt slechts zelden en ter loops ter sprake. Ted Cruz verwees naar de ellende van de gewone mensen in Raqqa of Falluja en Donald Trump zei uitdrukkelijk dat de inval in Irak een verschrikkelijke vergissing was. Over president Georges W. Bush en zijn raadgevers zei hij: “Zij logen. Ze zeiden dat er massavernietigingswapens waren, maar die waren er niet en dat wisten zij”. (Met dank aan de vriendelijke lezer die deze artikels en de link stuurde: Stephen Rinzer, The Media are Misleading the Public on Syria, <http://www.bostonglobe.com/opinion/2016/02/18/the-media-are-misleading-public-syria/8YB75otYirPzUCnlwaVtcK/story.html>. Hierbij nog twee artikels van dezelfde auteur: On Syria: Thank you Russia, The Boston Globe, 13 februari 2016; The great dumbing-down of US foreign policy, The Boston Globe, 16 februari 2016.) Een andere lezer zond me een goed Nederlands artikel (De waarheid die de media verborgen houden over Assad’s Syrië), naar aanleiding van een reportage van Martin Smith, een Nederlandse journalist die blijkbaar wel waarheidsgetrouw wil zijn. De tekst eindigt aldus: “Het wordt met de dag duidelijker dat er flink gelogen wordt in de media om zo de bevolking op het verkeerde been te zetten, zodat we dit soort oorlogen steunen. We zijn er allemaal massaal ingetrapt tijdens de oorlog in Irak en de Libië-invasie. Achteraf werd pas duidelijk dat er gretig gebruik is gemaakt van propaganda en leugens...” Wanneer zal de waarheid over Syrië openlijk erkend worden en het lijden eindigen?

    Hier en daar zijn er gezaghebbenden die al tot een juister inzicht komen en het ook durven verkondigen. Lord Richard Dannart, oud-stafchef van de Britse troepen (2006-2009) zegt openlijk dat Londen een grote vergissing begaat door de djihadisten te steunen in plaats van te doen zoals Rusland en de Syrisch Arabische Republiek te steunen (“Russia is getting it RIGHT in Syria, it’s the UK getting it WRONG, blasts ex-army chief”, Tom Batchelor, The Daily Express, February 16, 2016). Ook de Duitse generaal Harald Kujat spreekt in dezelfde zin (<http://www.ninefornews.nl/duitse-topgeneraal-rusland-zal-vrede-brengen-in-syrie-westen-moet-turkije-in-toom-houden/>). En nu maar hopen dat zij die in de Lage Landen het weer maken, binnen niet al te lange termijn tot inzicht komen, tot welzijn van eigen volk en vooral tot heil van Syrië. We zouden al kunnen beginnen met de zaken eens met hun volle naam te noemen, zoals de NATO: Noord Altlantische Terroristische Organisatie!

    Een betekenisvolle doorbraak

    In 2014 lanceerden feministen in Spanje hun “trein van de vrijheid”, waarmee ze hun zogenaamd recht op abortus wilden promoten. Hiertegen schreef Mgr. Juan Antonio Rei Pla, bisschop van Alcala de Henares, nabij Madrid, een bijdrage onder de titel: “De zaken noemen met hun naam”. Hij vergeleek deze trein met de treinen naar Auschwitz, die de mensen naar het dodenkamp voerden. Een explozie van verontwaardiging bij de feministen! Ze voelden zich zwaar beledigd. Zij eisten respect voor hun zogenaamde sexuele rechten en rechten van de mens, gepromoot door de UNO-bepalingen en legden klacht neer bij het gerecht. Het gerecht besliste evenwel dat de overtuiging van de bisschop en zijn persoonlijk geloof door de vrijheid van uitdrukking worden beschermd, al kunnen ze storend zijn, kwetsend of onaangenaam. (Salon beige, 19 februari 2015). En wat de holocaust of shoah betreft, - zo voegen wij er aan toe - is het goed deze onbegrijpelijke misdaad niet te vergeten om een dergelijke herhaling te voorkomen. Nochtans kunnen we een systematische cultus, die alle andere gruwelen alsook de misdaden van het zionistische regime zelf in de schaduw blijven stellen, niet aanvaarden. De wereldwijde, decennia oude abortuswet heeft al een onnoemelijk groter aantal van de zwaksten uit de mensenfamilie op gruwelijke wijze ter dood gebracht. Bovendien raast deze trein in volle snelheid nog verder. Daarom is een dergelijke vergelijking meer dan gerechtvaardigd. Proficiat Mgr. Juan Antonio Rei Pla. En deze keer heeft Femida weer eens rechtvaardig geoordeeld.

    Graag willen we volgende actie aanbevelen:

    Mars voor Syrië, 12 Maart 2016, 14.00 u, Den Haag
    Zaterdag 12 Maart 2016 is het 5 jaar geleden dat de zogeheten “Arabische lente” in Syrië begon. Zoals overal in het Midden-Oosten blijkt deze lente nu een winter, aangespoord door buitenlandse agenda’s en met de openlijke financiële, militaire en morele steun van terreurorganisaties, dictaturen en het Westen. Het Syrische volk heeft heldhaftig het hoofd geboden tegen deze schijnrevolutie om haar model van een seculiere eenheidsstaat te verdedigen. Ondanks de verwoede pogingen van takfiri, sectaristen en zionistische agressors, houdt Syrië stand. Vandaag leidt Syrië de revolutie tegen Daesh, een monster geboren uit de internationale steun aan “gematigde” rebellen met de agenda van criminele autarken in Golfmonarchieën. Nu dat zij de hele wereld destabiliseren, is het tijd de legitimiteit van de Syrische strijd te erkennen. Locatie: Spuiplein, Den Haag, aanvang 14.00 u. Toegestaan: Syrische, Nederlandse en Russische vlagge. Niet toegestaan: politieke polarisering en kaping voor sektarisme, Syrië is één. Spandoeken van te voren voorleggen ter goedkeuring, aangezien de ordediensten hiervan op de hoogte willen worden gesteld.. Meer informatie en richtlijnen op de facebook: (Contact: +32 (0)472 77 79 03 – vrij_syrie@telenet.be. Affiche: http://i66.tinypic.com/2hoemty.jpg facebook: https://www.facebook.com/events/431296530401838/)

    P. Daniel

    26-02-2016 om 19:32 geschreven door Gust Adriaensen


    25-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Advocaat Van Steenbrugge bijt in het zand
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het Gentse Hof van Beroep heeft de dagvaarding van de Heilige Stoel en de Belgische bisschoppen in verband met seksueel misbruik nietig verklaard.

    Reeds in 2010 maakte het advocatenduo  Van Steenbrugge en Mussche bekend dat ze de Heilige Stoel en de Paus zouden dagvaarden. In een reactie op dit blog schreef ik toen:

    'U devalueert het gild der advocaten. U maakt uw confraters te schande. Is er geen gildeorde die u tot de orde kan roepen. Want u hebt nog helemaal geen grond waarop een dagvaarding kan steunen, u kletst wat dat betreft uit uw nek. En u weet, tenzij u oliedom bent, dat het dagvaarden van een staatshoofd zomaar formeel niet kan. En dat, in de dwaze veronderstelling dat het zou kunnen, dergelijke dagvaarding volkomen zinloos zou zijn.

    Waarom maakt u uw voornemen dan wereldkundig? Maar één verklaring: mediageilheid. Ze doet u de trappers verliezen, mr. Van Steenbrugge. In combinatie met uw viscerale afkeer voor kerk en hiërarchie, tast ze uw beoordelingsvermogen aan. Uw geloofwaardigheid als advocaat bent u nu zeker kwijt.'

    Van Steenbrugge en Mussche zouden de naam advocaat niet waard(ig) zijn als ze meer dan 5 jaar geleden al niet wisten dat ze kansloos waren. Ze hebben in hun obsessie om paus, bisschoppen en kerk te beschadigen, een aantal mensen gewoonweg om de tuin geleid.

    En de kosten en boetes zijn voor de vertegenwoordiger van de slachtoffers. Niet voor de advocaten.

    25-02-2016 om 21:56 geschreven door Gust Adriaensen


    24-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Empathische artsen?
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Jan De Maeseneer, hoogleraar huisartsgeneeskunde en eerstelijnsgezondheidszorg, aan de UGent, houdt elk jaar bij de eerstejaarsstudenten geneeskunde, een peiling over de opvattingen van studenten over maatschappelijke thema's.

    Sterker dan vroeger kwamen daaruit de volgende twee elementen naar voren.

    De studenten sluiten sterk aan bij het 'individuele-schuldmodel': wie niet succesvol is, heeft onvoldoende zijn best gedaan. Zij beschouwen dat ook als een verklaring voor de ondermaatse aanwezigheid van studenten van etnisch-culturele minderheden.

    Een tweede opvallende trend was de loopbaankeuze. Slechts 11% van de studenten wil in de toekomst huisarts worden, een halvering van de vroegere cijfers.

    Deze resultaten roepen ernstige vragen op, aldus De Maeseneer. Het zal uiterst belangrijk zijn om de toekomstige artsen de essentiële competenties van een hulpverlener bij te brengen, zoals empathie, begrip voor falen, nood aan cohesie. Want deze competenties komen in de verdrukking als het individuele schuldmodel en de absolute keuzevrijheid zo zwaar doorwegen.

    En professor De Maeseneer besluit: 'Het is niet mogelijk om betrokken, kwaliteitsvolle hulpverleners op te leiden als belangrijke maatschappelijke stromingen ertoe leiden dat solidariteit en mededogen worden ingeruild voor de focus op 'eigen schuld' en 'mijn carrière.'

    24-02-2016 om 10:02 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kopen is een morele daad
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Paus Franciscus in 'Geprezen zijt Gij! Laudato Si'

    'Het staat vast dat als de gewoonten van mensen de winst van de ondernemingen aantast, deze zich gedwongen voelen om op een andere wijze te produceren.

    Dit herinnert ons aan de maatschappelijke verantwoordelijkheid van de consumenten: kopen is steeds een morele handeling, en niet alleen een economische.

    Bijgevolg bevraagt het thema van de milieubeschadiging het gedrag van ieder van ons.'

    24-02-2016 om 08:26 geschreven door Gust Adriaensen


    23-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Proficiat pastoor van Zeebrugge!
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De pastoor van Zeebrugge, Fernand Maréchal, geeft onderdak aan de vluchtelingen in de kerk en heeft nu ook een douchecontainer laten plaatsen in de tuin van de pastorie.

    Daar passen gemeende felicitaties en grote bewondering bij!

    Fernand Maréchal zet de opdracht om barmhartig te zijn in concrete daden om, in dit Heilig Jaar van de Barmhartigheid. Hij helpt mensen in nood.

    Hoe hardvochtig en onmenselijk klinken daartegenover de oproepen van gouverneur, minister en burgemeester, om de vluchtelingen niet te helpen! En deze politici doen er nog een te verafschuwen schep bovenop door de pastoor publiekelijk onderuit te halen!! Kleinmenselijk? Nee, onmenselijk!!!

    23-02-2016 om 19:42 geschreven door Gust Adriaensen


    22-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Paus Franciscus over 'ontwikkeling'
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Paus Franciscus in 'Geprezen zijt Gij! Laudato Si':

    'We moeten het concept 'ontwikkeling' herdefiniëren. Een technologische en economische ontwikkeling die geen betere wereld en een integraal hogere levenskwaliteit bewerkt, kan niet als vooruitgang beschouwd worden.

    Van de andere kant vermindert in een context van economische groei de werkelijke levenskwaliteit van de mensen vaak door de aantasting van het milieu, de slechte kwaliteit van de voedingsproducten of de uitputting van de natuurlijke rijkdom.

    In dit kader wordt het discours van duurzame ontwikkeling vaak een afleidingsmaneuver.'

    22-02-2016 om 00:00 geschreven door Gust Adriaensen


    21-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De tijd van Woeste dreigt terug te keren

    Jan Buelens, professor collectief arbeidsrecht UAntwerpen, over de pogingen van de werkgevers om de sociale rechten uit te hollen:

    'We dreigen terug in de tijd te worden gekatapulteerd. Het is niet omdat de Woestes vervangen zijn door de Hutsen en De Nuls dat ze een andere taal spreken. De verpakking is anders, de inhoud dezelfde.

    En net zoals toen (de tijd van Woeste, 19de eeuw) zal de uitkomst van de huidige discussies over het sociaal overleg en het stakingsrecht niet alleen bepalend zijn voor de vakbonden, maar voor de sociale rechten van alle werknemers.

    Op de vakbonden rust dus een zware verantwoordelijkheid, maar niet degene die de andere zijde van de tafel hen wil aanmeten.'

     

    21-02-2016 om 08:09 geschreven door Gust Adriaensen


    20-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vuye en Amadeo
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Gewezen professor Hendrik Vuye voelde zich duidelijk niet op zijn gemak in de VRT-studio. Hij zat tegenover de niet onknappe Annelies Beck, die haar meest kritische gezichtsuitdrukking voor de dag had gehaald: hoofd en mond een beetje scheef en schuins, in haar ogen wat lichte spot, haar zegging nog een beetje geaffecteerder dan anders.

    Waar de ooit gerespecteerde hoogleraar staatsrecht zich toch mee bezig hield? De zesde in lijn voor de troonsopvolging in het vorstendom België! Amadeo, de totaal onbekende zoon van prinses Astrid, was zonder toestemming van het parlement maar wel met goedkeuring van de premier getrouwd!!

    Wie trekt zich daar nu ook maar iets van aan, liet Annelies verstaan. Jamaar, pruttelde Vuye tegen, de grondwet moet gerespecteerd worden, dat is geen vodje papier.

    De vroeger gerespecteerde prof besefte ook wel dat hij zich hopeloos belachelijk aan het maken was. Het was de zoveelste vernedering. Zijn baas had hem het voorzitterschap van de fractie afgenomen en hem opgezadeld met een studieopdracht over het 'communautaire'. Dat was alweer enkele maanden geleden. Sindsdien was het oorverdovend stil geworden rond Vuye. Tot enkele dagen geleden de onaantastbare leider hem vroeg hoe ver hij met zijn werk stond en dat er wel eens iets naar buiten mocht komen.

    Hendrik was in paniek iets beginnen zoeken dat misschien binnen zijn opdracht paste en hij was bij de trouwpartij van een zekere Amadeo terechtgekomen. Daarmee was de grondwetspecialist naar de VRT en naar de gazetten gehold.

    Een onvoorstelbaar grote stommiteit, besefte hij nu. Ach, was hij maar hoogleraar aan de Katholieke jezuïetische Universiteit van Namen gebleven. Spijt en woede en schaamte vulden zijn getormenteerde hart.

    20-02-2016 om 13:09 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Umberto Eco overleden (1932-2016)
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De Italiaanse auteur, filosoof en linguïst, Umberto Eco, is overleden.

    Hij schreef o.m. De Naam van de Roos en De Slinger van Foucault.

    20-02-2016 om 08:33 geschreven door Gust Adriaensen


    19-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    .
    XI/8
    19 februari 2016

    Nieuws uit de gemeenschap

    Zondag vierden we in de byzantijnse liturgie de “orthodoxie”. Het oecumenisch concilie van Nicea besliste in 787 tegen de beeldenstormers in, dat de verering van de iconen geheel gerechtvaardigd is omdat hierdoor niet de voorwerpen maar Jezus en de heiligen vereerd worden. De beeldenstorm is de laatste ketterij die gedurende meer dan een eeuw grote verwoestingen aanrichtte in de oosterse kerk. De strijd laaide later weer op, totdat keizerin Theodora de “orthodoxie” kon herstellen. Een concilie in 843 besliste dat “het herstel van de orthodoxie” ieder jaar in het begin van de vasten moet gevierd worden. Vandaag gebeurt dit met een processie na de mis waarbij ieder een icoon draagt. Op woensdag gaat onze byzantijnse priester voor in een lange en mooie dienst van de zogenaamde “présanctifié”, die begint zoals de eucharistie, dan vespers met gebeden en processie, communiedienst en plechtige acathisthymne
    en moslimjongen uit Nebek, die ons samen met zijn ouders vorige week bezocht, wil nu anderhalve dag met ons meeleven. Hij werkt mee, bidt mee, eet mee en krijgt een kamertje. Ondertussen hebben we intense gesprekken over zijn levensverwachtingen. Hij is vrijwilliger bij de Rode Halve Maan. Graag wil hij zijn Engels vervolmaken zodat we onder elkaar bij voorkeur tussendoor Engels praten. We nemen ook ruimschoots de gelegenheid waar om het christelijk geloof uit te leggen, waaraan hij echt geïnteresseerd is.
    Moeder Agnes-Mariam was ondertussen in Aleppo waar zij de humanitaire hulp coördineerde. Daar werden een ambulance, een mobiel hospitaal (‘hospitainer’) en 26 vrachtwagens met hulpgoederen bezorgd ( 2 X meer dan we vorige week schreven). Op 17 februari was zij aan het hoofd van een commissie die de christenen van de Levant vertegenwoordigen in Moscou, waar deze groep overleg pleegde met Mikhail Bogdanov, afgevaardigde minister van buitenlandse zaken, over de humanitaire nood. Van Russische zijde werd verdere concrete hulp toegezegd, waar ook de Russische orthodoxe kerk actief bij betrokken is. Moeder Agnes-Maria kreeg daar eer- en dankbetuigingen voor haar inzet en ze hield ook een persconferentie waarin zij de internationale gemeenschap opriep op te houden met de godsdienst te gebruiken om haat te zaaien tussen de bevolkingsgroepen.
    .
    Nog meer agressie en leugens

    Op zondag 14 februari meldt de apostolische vicaris van Aleppo, Abou Khazen dat de “gematigde” rebellen volop burgerdoelen aan het bombarderen zijn met meerdere doden en een veelvoud van gewonden tot gevolg. Ondertussen is Turkije in Syrië de Koerden aan het bombarderen terwijl zij het juist zijn die Daesh het meest efficient bestrijden. De voorzitters van alle oppositiepartijen in Turkije, Selahatin Dimirtas (HDP), Devlet Bahceli (MHP), Kemal Kilicdaroglu (CHP) hebben zich heftig uitgesproken tegen deze interventie. Zij zeggen openlijk dat de coalitie van Saoedi-Arabië, Turkije en Qatar bedoeld is om Daesh en de aanverwante terroristengroepen te redden, nu het Syrische leger, met steun van Rusland, Hezbollah, Iran steeds meer terrein herwinnen. Het is openlijke steun aan Daesh. De woordvoerder van Iran, Sadeq Hossein Jaber Ansan herinnert er nog eens aan dat iedere tussenkomst in Syrië zonder erkenning van diens soevereiniteit en zonder toestemming van de Syrische regering tegen het charter van de UNO is, tegen het internationaal recht en een steun aan het terrorisme. Dat de UNO zwijgt over dit hoogtepunt van agressie, moorden en verwoestingen en deze niet kan of wil stoppen, toont aan hoezeer onze internationale instellingen gepolitiseerd zijn. En dit is helaas nog maar de helft van de ellende. Hierbij komt nog het enorme mediabedrog tegen Syrië, waardoor de oorlog met leugens nog wordt aangemoedigd, nl. door een obsessie tegen de Syrische president, het Syrische leger en Rusland en allen die de soevereiniteit van het land verdedigen. De aandacht wordt afgewend van de echte misdaden en de werkelijke misdadigers om degenen die het land en het volk willen redden als de grote schuldigen voor te stellen. Met valse beelden en berichten wordt gezegd dat het leger en Rusland burgers en ziekenhuizen bombarderen, het volk uithongeren...Onze vrt-oorlogsspecialist doet er nog een schepje bovenop door te beweren dat zij het doen om “het opstandige volk” onder de knoet te krijgen, terwijl in werkelijkheid nagenoeg overal het volk openlijk het leger en de Russen verwelkomt! Tenslotte wordt gesuggereerd dat de NAVO Turkije nog kan komen helpen, alsof het nu Syrië is dat in Turkije binnengevallen is! Turkije, dat het Syrische Antiochië al brutaal heeft ingepalmd, beslist nu dat het Syrische Azar op 10 km van de Turkse grens in handen van de rebellen moet blijven om zogenaamd Daesh te bestrijden! Wie kan deze waanzin eens doen stoppen? De Amerikaan dr. Paul Craig Roberts zegt het kortweg zo: ze vertellen ons niets dan leugens (Ils nous disent rien que des mensonges, mondalisation.ca, 15 februari 2016). Wij denken, hopen en bidden dat de voormalige Libanese president (van 1998 tot 2007) gelijk heeft door te beweren dat Syrië ondanks alles zal overwinnen (Emile LAHOUD, La Syrie et son Etat national: une victoire certaine, mondialisation.ca, 15 februari 2016). Heren en dames journalisten, houdt op met uw onzin over “het in het zadel houden van een president”. Het gaat over het overleven van een volk en het behoud van een land met zijn oudste beschaving en christendom. Dat Rusland, Iran, China hier zijn uit eigenbelang is zeker waar. Waarom spreek je nooit over het eigenbelang van de VS, Israël, Turkije, Saoedi-Arabië, Qatar, Frankrijk, Engeland? En als de eersten hier zijn om land en volk te beschermen en de laatsten om ze te vernietigen, geef ons dan maar de eersten. Amerika wil met zijn vazallen de absolute alleenheerschappij in de wereld blijven behouden. Rusland wil een wereld waarin landen soeverein blijven, elkaar wederzijds kunnen bevorderen en waar het internationaal recht gerespecteerd wordt en niet gemanipuleerd door hen die de grootste legermacht hebben. In Syrië wordt de historische strijd gestreden van de overgang van een monopolaire naar een multipolaire wereld. De Amerikaanse droom is gelukkig (bijna) voorbij. Voor Amerika is het een kans om de duizelingwekkende bedragen voor munitie en leger, besteed aan de vernietiging van andere landen, nu te geven aan eigen volk en zijn eigen samenleving op een gezonde wijze uit te bouwen, de democratie en de creativiteit van het volk te herstellen. Voor Europa is het een kans om zijn slavenjuk af te werpen en de NAVO te ontbinden die al sinds de ineenstorting van de Sovjet-Unie en de ontbinding van het Warschau-pakt geen zin meer heeft. De Europese landen kunnen hierdoor hun rijkdom en soevereiniteit herwinnen en tevens de vluchtelingen naar hun eigen land laten terugkeren.

    Wordt wakker!

    De gezamenlijke verklaring van paus Franciscus en patriarch Cyril (12 februari 2016) is een machtige oproep tot de christenen voor een hernieuwd christelijk leven en tot alle mensen van goede wil voor een hernieuwde samenleving van de mensheid. Deze eerste ontmoeting van de twee kerkleiders sinds de scheuring van 1054 vond plaats in Cuba, het kruispunt van Noord en Zuid, Oost en West, symbool van de “nieuwe wereld”, ver verwijderd van de ruzies van de ”oude wereld”. De heldere tekst begint met een hulde aan de Drie-ene God, Vader, Zoon en heilige Geest en eindigt met een bede tot Maria: “Onder de bescherming van uw barmhartigheid nemen wij onze toevlucht, heilige Moeder Gods”. Ziehier een samenvatting met enkele markante citaten.
    Gedurende een millennium beleefden katholieken en orthodoxen dezelfde geestelijke eenheid, gedragen door het getuigenis van de Moeder Gods, de heiligen en de martelaren. De breuk van deze eenheid wordt betreurd en het verlangen uitgedrukt om alles te doen om tot een algehele eenheid van alle christenen te komen. Er is nu een grote bekommernis voor de vervolgde christenen in het Midden Oosten en Noord-Afrika, die met uitroeiing bedreigd worden. In Syrië, Irak en andere landen van het Midden-Oosten is er een massale uittocht van christenen, terwijl zij daar sinds de apostolische tijd samen leefden met andere religieuze gemeenschappen. De internationale gemeenschap wordt opgeroepen “dringende acties” te ondernemen om niet alleen deze uittocht te stoppen maar ook het lijden van gelovigen van andere religieuze tradities, die getroffen worden door oorlog, chaos en terrorisme. (De noodzaak van deze “dringende acties” doet ons denken aan de kruistochten, die wilden beletten dat de Turken het Heilig Land zouden verwoesten en verdere massaslachtingen aanrichten. Deze gruwelen zijn nu het model voor de huidige islamitische staat.)
    “14. Met de bevestiging van de fundamentele waarde van de godsdienstvrijheid, danken wij God voor de huidige vernieuwing, zoals nooit voorheen, van het christelijk geloof in Rusland en in vele andere landen van Oost Europa, die decennia lang overheerst werden door atheïstische regimes. Vandaag zijn de ketens van een militant atheïsme verbroken en in vele plaatsen kunnen christenen nu vrij hun godsdienst belijden. Gedurende de laatste 25 jaar werden duizenden nieuwe kerken gebouwd, alsook honderden kloosters en theologische instituten. Christelijke gemeenschappen nemen belangrijke initiatieven op gebied van caritatieve hulp, sociale ontwikkeling en verschillende vormen van hulpverlening aan mensen in nood. Orthodoxen en katholieken werken dikwijls samen. Zij getuigen van de waarden van het Evangelie en van de werkelijkheid van de gedeelde geestelijke fundamenten van een menselijk samenleven.”
    In tegenstelling hiermee wordt in vele landen de godsdienstvrijheid van christenen steeds meer beknot. Daar heerst een agressieve secularistische ideologie, die alle verwijzing naar God en Zijn Waarheid verwijdert.
    “16. Het proces van Europese integratie dat begon na eeuwen van bloedige conflicten werd door velen met hoop verwelkomd als de waarborg voor vrede en veiligheid. Toch willen wij oproepen tot waakzaamheid tegenover een integratie die religieuze eigenheden niet respecteert. Wij moeten de bijdrage van andere godsdiensten aan onze beschaving wel blijven verwelkomen, maar het is onze overtuiging dat Europa trouw moet blijven aan zijn christelijke wortels. Wij roepen christenen van oost en west Europa op om samen te getuigen van Christus en het Evangelie, zodat Europa zijn ziel bewaart, die gevormd werd door tweeduizend jaar christelijke traditie.”
    Vervolgens wordt de aandacht gevestigd op de grote ontwrichtingen in de mensenfamilie. Terwijl de materiële rijkdommen van de mensheid groeien, leven zo velen in uiterste armoede en zijn er miljoenen vluchtelingen. Door een consumptie van de aardse goederen zonder grenzen, groeit de ongelijkheid nog. Aan miljoenen kinderen wordt het recht ontnomen om geboren te worden: “Het bloed van de ongeboren kinderen schreeuwt tot God” (vgl. Gen. 4, 10). Het onvervreemdbaar recht op leven moet gerespecteerd worden. Alle vormen van manipulatie met het menselijk leven van euthanasie tot de technische, biomedische reproductie moeten als mensonwaardig afgekeurd worden. De familie, gebouwd op het huwelijk als een verbond van man en vrouw, is het natuurlijke centrum van het menselijk leven en van de samenleving. Andere vormen van samenwonen kunnen daarmee op geen enkele wijze gelijkgesteld worden. Tenslotte wordt het pijnlijk geschil omtrent de “uniaten” vermeld en de praktijk om gelovigen van de ene kerk voor de andere te winnen wordt afgekeurd volgens het woord van Paulus: “Het was mij een erezaak het evangelie nergens te verkondigen waar de naam van Christus reeds genoemd was. Ik wil niet bouwen op een fundament dat door anderen is gelegd” (Romeinen 15, 20). Orthodoxen en katholieken willen broeders zijn en geen concurrenten. Hierbij wordt de hoop uitgesproken dat ook de verdeeldheid onder de orthodoxe christenen in Oekraïne overwonnen wordt door een gezamenlijk getuigenis.

    Een Irakese sjiiet die christen wordt

    Het zogenaamde “christelijke” westen wordt nu overspoeld door de islam, die in zijn kielzog menigten christenen meesleurt. In de Arabische wereld, het Midden Oosten en Noord-Afrika zien we eerder het tegendeel gebeuren. Christelijke organisaties zoals Kerk in Nood, Open Doors en anderen verrassen ons regelmatig met berichten over moslims die christen worden. Met kerstmis vorig jaar moest pater Humblot vluchten en zijn centrum in Iran verlaten omdat er zovele bekeringen plaats vonden. Hij spreekt van 300.000. We hebben hier zelf mensen gehoord die recent het sjiitische Iran bezochten en getuigen dat het land rijp is voor het christelijke geloof. Dat gaat uiteraard met moeilijkheden gepaard. In Soedan zouden sinds 2000 al één miljoen moslims christen geworden zijn. Aan de Afghaans-Pakistaanse grens zijn er hele dorpen die christen worden. In Egypte heeft de moslimpresident el-Sissi het orthodoxe kerstfeest op 6 januari meegevierd in de St Marcus kathedraal van Caïro en beloofd alle verwoeste kerken dit jaar weer op te bouwen. Er zouden nu in Egypte een 2,5 miljoen christenen zijn. Vanuit Saoedi-Arabië hebben we al meerdere getuigenissen gehoord van christenen die in het geheim het christelijk geloof verkondigen, waarvoor de bevolking ontvankelijk is, al is het ten strengste verboden. Hierbij nog twee bemerkingen. De uitroeiing van de christenen en van het christelijk geloof juist in het land waar het ontstaan is, blijft een grote dreiging. Dit gevaar komt evenwel niet op de eerste plaats van de islam zelf, maar vooral van de overheersingspolitiek van het (‘christelijk’!) westen die fanatieke moslims gebruikt om de soevereiniteit van een land te breken en zo heer en meester wil worden van het land en zijn rijkdommen. En dit is mogelijk omdat de openbare opinie in het westen grondig werd/wordt bedrogen omtrent hetgeen hier werkelijk gebeurt. En zo zijn er ook vele vrome christenen die niet (willen) inzien dat de voornaamste schuld van de bijna uitzichtloze ellende niet hier ligt, maar in het westen. Een tweede bemerking betreft het merkwaardige feit dat vele moslims die tot het christelijke geloof komen, vertellen dat ze in een droom Jezus of Maria gezien hebben, die hen uitnodigt. We hebben dit trouwens hier zelf al meerdere malen vernomen van volwassenen en van kinderen. Onlangs nog van een moslimkind dat vertelt dat het in een droom Maria, de moeder van Jezus, gezien heeft. We willen nu iets vertellen van de ongemeen boeiende bekering van een Irakese moslim die in een droom Jezus zag die hem uitnodigde “het brood van het leven” te eten. Later begreep hij dat het om de eucharistie ging.

    Het was nog in de tijd van Saddam Hussein. Mouhammed al-Sayyid al-Moussauri behoorde tot een grote en machtige clan in Bagdad en hij was door zijn vader – het oppermachtige stamhoofd - aangeduid om zijn opvolger te worden. Hij heeft negen broers en tien zusters. Van de oorlog met Iran had hij geen last want zijn vader regelde het dat hij niet hoefde te vechten, dank zij de wijd verspreidde corruptiepraktijken. In de plaats daarvan moest hij alleen een tijdje dienst doen in een kazerne. Bij die gelegenheid diende hij een kamer te delen met een christen, een katholiek, waarvoor hij van nature een grote minachting had. Christenen beschouwde hij als heidense afgodendienaars, die drie goden aanbidden. Hij zou die man eens tot inzicht brengen in de superioriteit van de islam en de alles overtreffende grootheid van de koran. Geleidelijk merkte hij dat deze man, een eenvoudige boer, helemaal geen onderontwikkelde heiden was, wat bij hem enige nieuwsgierigheid wekte. Hij begreep dat deze christen ook leefde van een “heilig geschrift”, nl. het evangelie. Nog steeds overtuigd dat de koran superieur is, vroeg onze sjiiet of hij dat evangelie eens mocht lezen. De christen antwoordde echter afwijzend. Zijn verrassend voorstel was het volgende: lees eerst eens grondig uw koran vanuit het islamgeloof, nl. God die de Barmhartige is en de islam die een godsdienst is van geluk en harmonische samenleving onder de mensen, waardoor de “wereld van de islam” de “wereld van de vrede” is. Lees de koran zeer aandachtig als het woord en de handleiding van deze barmhartige en vrede-brengende God. Kortom, lees de koran eens met een .oprecht geweten. Nadat onze sjiiet op die wijze de koran gelezen had, was hij helemaal in de war. Hij dacht verder na over de feitelijke praktijk van het moslimgeloof en over het leven van zijn zogenaamde profeet. Hij stoorde zich vooral aan het misprijzen voor de vrouw, de verheerlijking van de seksuele uitspattingen, de hatelijke houding tegenover anderen. Nadat hij het evangelie gelezen had was hij helemaal gewonnen voor de onovertroffen waarheid van het christelijk geloof. Ondertussen had zijn vader een huwelijk geregeld met een meisje uit een andere machtige en aanzienlijke familie, zonder dat hij er enige inspraak in had. Voor wanneer? Het feest is volgende week! Hij kon niet anders dan meespelen en zijn bruid was een heel vrome moslima. Het meeslepende verhaal wil ik u verder zelf laten lezen: hoe hij als opgejaagd wild geleefd heeft, bijna tot nu toe. Ziehier de verschillende etappen. Zijn vrouw is, na een bijna fatale huwelijksbreuk omwille van zijn christen zijn, uiteindelijk op dezelfde wijze als hij christen geworden. Moslims die christen worden moeten gedood worden, samen met alle christenen die hieraan hebben meegewerkt. En zo verkeerden deze ouders samen met hun twee kleine kinderen in voortdurend doodsgevaar. De man geraakt in de gevangenis en wordt zwaar gemarteld zonder dat hij de namen van christenen geeft. In het grootste geheim kunnen ze toch hun vlucht voorbereiden en met veel hindernissen en gevaren uitvoeren. Het gezin geraakt in Jordanië maar ook daar zijn alle christenen waarbij ze steun zoeken op dezelfde wijze in gevaar. Uiteindelijk kan daar het hele gezin toch katholiek gedoopt worden. Dan komen vier broers en een ‘geliefde’ oom hem opzoeken om hem te vermoorden. Op onverklaarbare wijze overleeft hij deze moordpoging, maar wordt wel zwaar gewond. Het gezin leeft verder opgejaagd, maar kan met behulp van hun christelijke vrienden toch telkens vluchten van schuilplaats naar schuilplaats. Met de grootste moeilijkheden lukt het hen uiteindelijk in 2001 te ontsnappen. Ze willen naar een vrijer land, naar Libanon of Syrië maar in feite komen ze terecht in Frankrijk, waar ze geen enkele band mee hebben. Ze krijgen de Franse nationaliteit én politiebescherming. In een telefonisch contact stelt een van zijn broers hem voor terug te keren. Hij vreest echter dat het een valstrik is. Hij verneemt dat zijn vader twee jaar geleden gestorven is en dat zijn moeder hem verantwoordelijk acht voor diens dood. De uiterlijke schijn van een trotse modelfamilie in een onwankelbare eenheid is als een doek gevallen. Een van zijn broers is volslagen atheïst geworden.

    Het is één lang verhaal van wonderen in een gezin dat een zware kruisweg gaat uit liefde voor Jezus. Telkens gebeurt er iets onverwachts waardoor een fatale afloop vermeden wordt. In grote eenheid dragen de ouders samen de vervolging, als trouwe christenen. Het boek verwijst naar de eschatologische rede van Jezus: “Ge zult zelfs door ouders en broers, door bloedverwanten en vrienden overgeleverd worden en sommigen van u zullen ze ter dood doen brengen. Ge zult een voorwerp van haat zijn voor allen omwille van mijn Naam...” (Lucas 21, 16-17). (FADELLE Joseph, Le prix à payer, Paris, Editions de l’œuvre, 2010.)

    19-02-2016 om 19:41 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Klimaatverandering: een westerse verantwoordelijkheid

    Tom De Herdt, voorzitter van het Instituut voor Ontwikkelingsbeleid en Beheer (UAntwerpen):

    'Met een ecologische voetafdruk die twee tot vier keer groter is dan de biocapaciteit van Europa, zijn wij het die de laatste decennia boven onze stand hebben geleefd. De klimaatverandering is een westerse verantwoordelijkheid waarmee we nu vooral het Zuiden opzadelen.'

    19-02-2016 om 07:50 geschreven door Gust Adriaensen


    18-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Steun het jeugdwerk

    Een onderzoek over het jeugdwerk in Vlaanderen, gaf o.m. aan dat nogal wat ouders bezorgd zijn over de leiding, in het bijzonder over de (te) jeugdige leeftijd van de leiders en leidsters.

    Jaan De Koster, hoofdleider van Chiro Bodegem, herkent die bezorgdheid. Maar vele ouders, aldus Jaan, trekken daaruit voor zichzelf en hun eigen verantwoordelijkheid en engagement, niet altijd de logische en te verwachten conclusies.

    Jaan heeft overschot van gelijk. Er zijn veel te veel ouders die de jeugdbeweging beschouwen als een erg goedkope kinderopvang. Ze vinden dat maar vanzelfsprekend. En als er al eens iets misloopt, dan krijgt de leiding de volle lading over zich heen.

    Jonge mensen die zich inzetten voor het jeugdwerk, die verantwoordelijkheid willen en durven opnemen, verdienen steun en felicitaties, niet alleen van de ouders maar van heel de maatschappij.

    18-02-2016 om 15:03 geschreven door Gust Adriaensen


    17-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Abdijkring abdij Postel
    Klik op de afbeelding om de link te volgen


    De abdijkring van Postel bestaat uit mensen die verbonden willen leven met de abdijgemeenschap van Postel, delend in de norbertijner spiritualiteit.

    Twee keer per jaar is er voor alle leden een ontmoetingsdag. Op de eerstvolgende ontmoetingsdag, die plaatsheeft op zaterdag 27 februari om 9.30 uur in het Kontaktcentrum van de abdij, spreekt abt Fédéric Testaert over

    'WEES BARMHARTIG ZOALS DE VADER BARMHARTIG IS.

    OVER HET JAAR VAN DE BARMHARTIGHEID'

    Ook u bent van harte welkom. Geïnteresseerd? Aarzel niet contact op te nemen met pater Nicolaas Gorts (pastoor) voor 22 februari via nicolaasgorts@hotmail.com of tel. 0495 52 46 54.
     



    17-02-2016 om 13:53 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Liefde in tijden van angst'
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Bleri Lleshi is filosoof en documentairemaker.  Lleshi is geboren in 1981 in Albanië en woont in België. Zijn onderzoek is gericht op thema’s zoals sociale ongelijkheid, liefde, neoliberalisme, jongeren, interculturaliteit, identiteit en Brussel.

    Ook in zijn nieuwe boek 'Liefde in tijden van angst', komen een aantal van die onderwerpen aan bod.

    De destructieve gevolgen voor maatschappij en persoon van het neoliberale kapitalisme en individualisme, worden door Bleri Lleshi scherp in beeld gebracht. Om die gevolgen weg te werken of te vermijden is volgens de auteur een solidaire omgeving nodig waar er contact is tussen de mensen, waar er tijd is om naar elkaar te luisteren en waar zorgen kunnen worden gedeeld.

    Het is opvallend hoe gelijklopend de analyse en de remedies van deze filosoof zijn met de opvattingen van de paus. Ook paus Franciscus heeft al herhaaldelijk het neoliberale kapitalisme en individualisme scherp veroordeeld en in essentie dezelfde remedies als Bleri Lleshi voorgesteld. Vanuit de leer van Christus is dat niet meer dan normaal.

    In een opiniestuk in Knack, waagt  John Crombez, voorzitter van SP-A, zich aan een bespreking van Lleshi's boek. Het verheugt me ten zeerste dat John Crombez als partijvoorzitter zich achter de zowel humane als christelijke waarden van solidariteit en liefde schaart.

    De vele verzuurde reacties op het internetforum van Knack, vooral ingegeven door een primitieve socialistenhaat, doen niets af van de diepe menselijke waarde van de standpunten en getuigenissen van Crombez, Lleshi en Franciscus.

    17-02-2016 om 09:16 geschreven door Gust Adriaensen


    14-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een ontmoetingsdag van TJCII Belgium
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    TJCII Belgium organiseert op 9 april een ontmoetingsdag in het parochiecentrum De Mantel in Retie.

    Een Franse Jood ,Jean-Marie Élie Setbon, gewezen Joodse rabbijn, Bijbelse exegeet en theoloog bekeerd tot Christus komt zelf zijn getuigenis brengen.

    In de voormiddag luisteren we naar zijn persoonlijk bekeringsverhaal. In de namiddag onderricht hij ons vanuit de Bijbel hoe in Jezus Christus de Schrift zich vervult.

    In bijlage kunt u verder lezen...

    Bijlagen:
    Folder Setbon definitief.pdf (543 KB)   

    14-02-2016 om 20:25 geschreven door Gust Adriaensen


    12-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Een crisis van medelijden'
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Peter Bouckaert van Human Rights Watch, kreeg een eredoctoraat van de Katholieke Universiteit van Leuven.

    Hij zei aan het slot van zijn toespraak over de vluchtelingenproblematiek het volgende:

    'Europa kampt niet met een capaciteitscrisis

    maar met een crisis van medelijden.'

    12-02-2016 om 22:28 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië


    XI/7
    Vrijdag 12 februari 2016

    De grote vasten

    In de byzantijnse liturgie werd de grote vasten vorige zondag al ingeluid met de zogenaamde zondag van “het verloren paradijs”. Het is de tijd van inkeer en geestelijke verdieping, de tijd van de grote geestelijke strijd met onszelf. We trachten minder gehecht te zijn aan het aardse, vergankelijke om meer smaak te krijgen in het hemelse en blijvende. Concreet brengt het ook een vrij grondige veranderingen mee. Omdat de eucharistie beschouwd wordt als het sacrament van de verrijzenis wordt deze alleen ’s zondags plechtig gevierd. Driemaal in de week is er een dienst van de ”présanctifié”, het is een soort uitgebreide gebeds- en communiedienst. Omdat wij zelf echter in de Latijnse liturgie zijn opgevoed vierden we de eucharistie van aswoensdag met de asoplegging en voegen er enkele eucharistievieringen gedurende de week aan toe. De vespers zijn merkelijk uitgebreider dan anders en ’s avonds komen er nog de grote completen bij die een zeer mooie boetedienst vormen en meer dan een uur duren. Op vrijdag wordt de grote akathisthymne gezongen. Voor het vasten zelf is er alle vrijheid. De meesten volgen de klassieke praktijk, nl. van middernacht tot ’s middags niets eten of drinken met uitzondering van water of thee en dit van maandag tot vrijdag. Het samen genieten op zaterdag of zondagavond van een mooie film over een orthodox klooster, een heilige of van een ontspannende film wordt gedurende gans de vastentijd opgeschort. Het eten wordt wel door de zusters klaargemaakt en de fraters zorgen ’s middags ook voor het eten van de 2 arbeiders in het kaarsenfabriek. De een is christen en de ander moslim, maar beiden zijn van harte bereid op vrijdag te komen werken en de zondag als vrije dag te beschouwen. Bovendien brengen ze beiden op de schoolvrije vrijdag een zoon mee, die graag meehelpt en tussendoor ook met plezier op het voorplein wat gaat voetballen met een of andere vrijwilliger.
    We hebben zojuist een bestelling van duizend kg kaarsen kunnen afwerken. De kaarsen moesten de helft kleiner zijn dan normaal. Hiermee ondervonden we dat het natuurlijk dubbel zoveel werk vraagt vooraleer we aan het gewenste gewicht geraakten. Ondertussen lijkt het probleem van de afname zich op te lossen. Grote organisaties blijken steeds meer bereid onze kaarsen op te kopen en te verspreiden zodat wij stilaan aan de verdere uitbouw van een bedrijf kunnen werken, waardoor meerdere arbeiders hun kost kunnen verdienen.
    Very big business

    De gewiekste commerçanten hebben al lang begrepen dat er met oorlog veel meer geld te verdienen is dan met vrede. Een man die zich hierin grondig verdiept heeft is de Braziliaan Pepe Escobar, een onafhankelijke geopolitieke analyst. Hij leefde en werkte in Londen,Parijs, Milaan, Los Angeles, Washington, Bangkok en Hong Kong. “Empire of Chaos” (2014) is een van zijn vele boeken. En dan gaat het over de smokkel van heroine uit Afghanistan, olie en wapens uit Libië voor de Syrische rebellen, fascistische praktijken in Oekraïne en de gestolen olie uit Irak en Syrië naar Turkije ten voordele van Daesh. Deze illegale oliesmokkel uit Irak en Syrië langs Turkije is door de Russen met duidelijke satellietbeelden al herhaaldelijk aangetoond. Zij zullen deze ook trachten te beletten. Verwonderlijk is wel dat er vanwege de VS of vanwege de door hen geleide coalitie met geen woord gerept wordt over de duidelijke rol van Turkije. Wel heeft de UNO veiligheidsraad in haar resolutie van 18 december 2016 gesteld dat de financiering van de terroristen moet gestopt worden en gisteren heeft Jeffrey Feltman, vice-secretaris generaal van de UNO voor buitenlandse zaken in een rapport gesteld dat de voornaamste financiele bronnen van de terroristen zijn: “... petroleum en andere natuurlijke grondstoffen uit de gebieden die zij bezetten, de opgelegde “belastingen”, het aanslagen van goederen, het plunderen van de archeologische sites, buitenlandse investeringen, inzameling van fondsen langs internet en sociale kanalen” (kan iemand mij eens uitleggen hoe dit mogelijk is zonder actieve medewerking van de geheime diensten van de grootmachten?) Het rapport van Feltman noemt Daesh “de rijkste terroristenorganisatie ter wereld”. De olieinkomsten van 2015 zouden 400 à 500 miljoen dollar opgebracht hebben, waarmee uitrusting, wapens en munitie gekocht wordt.. De reden waarom noch de VS, noch de NAVO protesteren tegen de gekende medeschuldigen aan deze illegale praktijken, is volgens Pepe Escobar dat hiermee tevens de smokkelkanalen van de CIA verbonden zijn, de zogenaamde “rat lines”. De CIA beschikt over een uitgebreid netwerk voor smokkel van olie, wapens, drugs...en dat moet natuurlijk verborgen blijven. Hopen maar dat de Russen in dit spel op hoog niveau toch hun werk kunnen verder zetten opdat in Syrië de vrede hersteld kan worden. Ondertussen blijft het in ieder geval waar wat Pepe Escobar zegt: “There’s no business like war business” (Pepe Escobar, How Russia is smashing the Turkish game in Syria, Sputnik 3 december 2015).


    Een gemist interview, aangevuld en verbeterd

    De Nederlandse Radio I (EO), “dit is de dag”, donderdag 11 februari 2016, 18.30 u – 19.00 u, wilde een interview met Boudewijn van Schoonhoven van de CAMA-kerken (in de studie in Hilversum) en mij (telefonisch vanuit Syrië), n.a.v. de ontmoeting van paus Franciscus met patriarch Kyril van Moscou. Na mijn eerste antwoord bleek echter de tijd al om te zijn. Of waren de programmamakers niet helemaal vrij? De organisatoren waren echter zo vriendelijk geweest vlak voor de uitzending enkele orientatievragen te sturen. Daar maak ik gebruik van om het interview nu uit te werken.
    E.O.: Wat voor advies heeft u aan beide aartsvaders?
    Antwoord: Ik acht me niet de adviseur van deze grote kerleiders, wel heb ik enkele wensen, als beden. Paus Franciscus en patriarch Kyril van de Russisch orthodoxe kerk zullen elkaar ontmoeten in een historische treffen, dat van beide kanten zorgvuldig werd voorbereid en gewenst. De patriach wilde geen ontmoeting op Europese bodem, omdat Europa te veel pijnlijke herinneringen aan de scheiding oproept, zoals de woordvoerder, de metropoliet Hilarion het uitdrukte. Deze zei verder: “we moeten onze onderlinge meningsverschillen opzij zetten en onze krachten bundelen om de christenen te redden die de ergste vervolgingen meemaken”. Er is uitdrukkelijk sprake van een “genocide”, een volkerenmoord van de christenen in het Midden Oosten en Afrika. De paus, op weg naar Mexico zal op de internationale luchthaven van Havanna, Cuba, halt houden en daar patriarch Kyril ontmoeten die op weg is naar Latijns Amerika. De christenen van beide kanten worden uitdrukkelijk opgeroepen hiervoor te bidden en de Russisch orthodoxe kerk zal het jaar 2016 bijzonder wijden aan gebed en zorg voor de bescherming van de vervolgde christenen. Mijn algemene wens is dat ze een hartelijke ontmoeting hebben met elkaar, open, eerlijk en vol wederzijds respect zodat verdere contacten kunnen volgen om tot verzoening te komen en uiteindelijk tot een diepe eenheid in verscheidenheid, op grond van het Evangelie van Jezus Christus. Deze intentie is ons des te dierbaarder omdat wij “de Orde van de Eenheid van Antiochië” zijn. Mijn specifieke wens is dat deze ontmoeting mag leiden tot concrete plannen van steun aan de vervolgde christenen over heel de wereld en voor Syrië een ondubbelzinnige verdediging van de soevereiniteit van het land met een radicale afwijzing van iedere buitenlandse inmenging die niet met toestemming van Syrië zelf gebeurt. Dit laatste is onwettig, immoreel en vernietigt verder het land en zijn bevolking. (Wie maakt dit eens duidelijk aan onze Nederlandse en Belgische regering?) De Russisch orthodoxe kerk heeft hierbij al een duidelijker teken gegeven dan de katholieke kerk. Patriarch Kyril was in het begin van de oorlog tegen Syrië al aanwezig op een van de vele massabetogingen in Damascus, waaruit toen meteen de grote eenheid tussen volk, leger, regering en president duidelijk werd. Hij wilde de soevereiniteit van dit land steunen en bezocht ook president Bachar el-Assad. Zijn boodschap was deze: ik ben hier om jullie te danken omdat wij van jullie het christelijke geloof hebben gekregen. Hij bedoelde vanuit Antiochië, van waaruit de eerste verkondiging begon. Dit werd als Antakya in het Ottomaanse rijk brutaal ingelijfd, maar geen enkele patriarch van Antiochië zal zijn zetel naar Turkije verplaatsen, hoe zwaar de Turkse druk ook is. Antiochië is en blijft Syrisch. Verder heeft de Russisch orthodoxe kerk gezorgd voor de plaatsing van het grootste Christusbeeld ter wereld hier op de “berg van de cherubijnen” in Saidnaya op 14 oktober 2013 terwijl de oorlog in volle geweld woedde. Zij vroegen en bereikten drie dagen staakt het vuren. Het beeld staat er nog en is te zien vanuit Jordanië, Israël, Palestina en Libanon. Onze paus zou meer kunnen doen om de soevereiniteit van het land te verdedigen. Het was een hart onder de riem voor de christenen toen hij de volkerenmoord door de Turken in 1915 uitdrukkelijk een genocide noemde. Erdogan was zo woest dat hij de ambassadeur naar het Vaticaan stuurde en het resultaat was dat men nu op 3 februari 2016 overeen kwam dat men niet meer over genocide zou spreken maar over “tragische gebeurtenissen”. En zo werd een moedige en gerechtvaardigde verdediging om diplomatieke redenen afgezwakt. Erg Jammer.

    E.O.: Zou het goed zijn als Assad weer in het zadel komt zoals de Russen willen?
    Antwoord: Assad hoeft helemaal niet “weer in het zadel” geholpen te worden door een buitenlandse mogendheid. Hij is door de overgrote meerderheid van het volk op democratische wijze gekozen, ook door de vluchtelingen in de landen waar ze kans kregen (niet in België, en in Nederland?). De grote mogendheden hebben getracht deze verkiezingen te boycotten en onwettig te verklaren, onterecht. Zij bleven oproepen tot de spoedige val van Assad, tegen het volk in. En Europa heeft gewoon slaafs Amerika nagepraat, in dienst o.m. van de petroleumheersers van de golfstaten. Rusland wil een terugkeer naar het internationaal recht in plaats van de huidige praktijk, waarbij de machtigste volgens de wet van de jungle andere landen naar willekeur kan ontwrichten en overheersen. Saddam Hussein en M. Kadhaffi kunnen de westerse leiders niet meer voor het internationaal gerechthof brengen en aanklagen voor de verwoesting van hun land als misdaden tegen de menselijkheid. Assad zou dat wel kunnen. Dit is een reden te meer voor de wereldheersers waarom hij weg moet. Dat hij door zijn volk gedragen wordt, is voor de westerse machthebbers een doorn in het oog. Ondertussen wordt steeds duidelijker dat er geen effectieve strijd tegen Daesh mogelijk is in Syrië zonder medewerking met de wettige regering. In één maand tijd hebben de Russen het terrorisme in Syrië veel meer bestreden dan de coalitie van de halve wereld onder leiding van de VS in een heel jaar. Integendeel, deze laatste heeft Daesh juist sterk gemaakt, wat verborgen bleef voor de media.

    E.O. : Hoe zou de positie van de christenen het beste kunnen worden beschermd?
    Antwoord: Intern hoeven ze niet extra beschermd te worden. Eeuwen lang leefden christenen met moslims en andere geloofsgroepen in grote harmonie samen, ondanks herhaalde islamitische veroveringen. Amerika heeft al jaren lang forse bedragen besteed aan de ontwrichting van de soevereine lekenstaat van Syrië. De terroristengroep Ahrar el Sham werd al voor de opstanden in Syrië voor dat doel opgericht. Met eigen ogen hebben wij hier in ons dorp gezien hoe die zogenaamde “volksopstand” georganiseerd werd door groepen van buiten af, die steeds geweldadiger werden en plots zwaar gewapend waren. Ooggetuigen kunnen vertellen dat het op andere plaatsen precies op dezelfde wijze ging. De Syrische christenen zullen dus van aanvallen van buitenaf beschermd moeten worden zoals de andere geloofsgroepen. Laat Syrië gerust en laat hen zelf beslissen over hun leven en toekomst, zoals het internationaal recht vraagt. Dat alle buitenlandse inmenging ophoudt en laat de bodemrijkdommen aan het volk. Hou op met het bewapenen, trainen, betalen van terroristengroepen en het voortdurend nieuwe strijders sturen. En hef die sancties op, die niets anders zijn dan economisch terrorisme tegen het volk. Als de terroristen en de buitenlandse inmenging ophouden, is er geen volksverhuizing nodig en zal de meerderheid van de vluchtelingen uit het buitenland ook terugkeren. Steun de soevereiniteit van Syrië en steun de christenen waar je kunt. Er is een grondige mentaliteitsverandering in het westen nodig. Kerk in Nood heeft hiervoor van 29 januari tot 4 februari in vijf Franse steden een campagne gehouden met eminente sprekers, bisschoppen en anderen, uit verschillende landen waar christenen zwaar vervolgd worden.

    E.O. : Wat kan de kerk daar praktisch voor de burgers betekenen?
    De kerk is samen met de andere instellingen en bevolkingsgroepen het slachtoffer van deze door buitenlandse mogendheden georganiseerde ontwrichting. Vele kerken werden deskundig verwoest samen met oude kloosters, ziekenhuizen en de levensnoodzakelijk infrastructuur. Naast de materiele ellende is er nog de ingevoerde morele ontwrichting. Wanneer aan miljoenen vrouwen en meisjes in de Arabische wereld de plicht wordt opgelegd om de Syrië-strijders te komen plezieren brengt dit een voorheen ongekende morele ontwrichting mee. En in ellende groeit ook de criminaliteit. Syriërs die dagelijks door terroristen worden bedreigd, kan men niet verwijten dat ze het land verlaten, hoewel het beter zou zijn dat ze blijven om achteraf aan de heropbouw mee te werken. Kerkgemeenschappen en kloosters over heel Syrië helpen de bevolking, dikwijls op heldhaftige wijze. Ons klooster Mar Yakub heeft, dank zij onze overste, moeder Agnes-Mariam drie centra voor hulpverlening kunnen oprichten in Damascus, in Tartous en hier in Qâra. Dank zij de milde steun van vele weldoeners in België, Nederland, Frankrijk en elders hebben we heel vele gezinnen kunnen helpen aan voedsel, kleding, medicamenten of het noodzakelijke geld (we hebben een banknummer in België: IBAN BE 32-068-2083244-02 BIC GKCCBEBB, Abdijlaan 16, B-2400 MOL-POSTEL). We zijn hen zeer dankbaar en blijven ook bidden om zegen over hen en hun dierbaren. We zijn blij te mogen samenwerken met de grote Nederlandse organisatie Dorcas, die heel veel goed doet. Een bijzondere hulp zijn de zogenaamde “hospitainers”, de uiterst kostbare mobiele hospitalen. De inhuldiging (door patriarch Gregorios III Laham en moeder Agnes-Mariam) van de derde hospitainer (na Hama en Homs), bedoeld voor Idlib in het Noorden, hebben we zelf in Tartous mogen meemaken. We hebben daar de dankbaarheid van het volk mogen ervaren. En juist nu (donderdag 11 februari) geeft SANA (Syrian Arab News Agency: http://sana.sy/en/) een reportage met foto’s over een hulpkonvooi in Aleppo: een ambulance, een “hospitainer" en dertien trucks met hulpgoederen. De foto’s tonen de goeverneur Mohamed Marwan Olabi, die moeder Agnes-Mariam (Fadia al-Laham) dankt. De tekst vermeldt: “Deze campagne is een deel van de hulp die het klooster Mar Yakub in Qâra al vanaf het begin van de crisis voorziet voor een aantal provincies in Syrië”. Er werd ondertussen al een tweede beweging gestart, met hulp van een officiele internationale organisatie, om bedrijven en bedrijfjes op te richten of opnieuw op te starten. De bedoeling is zoveel mogelijk mensen aan het werk krijgen, zodat ze zelf hun kost kunnen verdienen. Dit wekt in deze streek, waar ondertussen zoals elders alle mensen arm zijn, een groot enthousiasme. We hebben zelf al een flink kaarsenfabriek opgestart waar we later nog meer arbeiders willen te werk stellen. Er is een atelier voor handgemaakte sierkaarsen en zeep. In het dorp werkt het fabriek voor handgemaakte tapijten weer en heeft zelfs gehandicapten in dienst. Er is een naaiatelier en een paddenstoelenkwekerij is in de maak en andere. Inmiddels worden ook vele cursussen en opleidingen gegeven om de achterstand (wegens de oorlog) in school en technische opleiding bij te werken. De hoop is groot dat de effectieve strijd tegen de terroristen met de hulp van Rusland en anderen steeds grotere veiligheid zal meebrengen zodat het land kan herrijzen.

    E.O.: Is het moeilijk om het geloof te behouden in deze moeilijke tijden? Of sterkt dat juist?
    Antwoord: Sommigen glijden af naar onverschilligheid en anderen worden des te vuriger in het geloof in Jezus. Overal is er een versterkte eenheid tussen moslims en christenen. Wij zelf werken en leven samen met moslims. Zij bidden regelmatig met ons mee, moslimkinderen spelen graag mee wanneer evangelieverhalen als sketch worden opgevoerd.
    Aan de christenen in het westen vragen we: sta op uit uw onverschilligheid. Als de christenen hier worden uitgeroeid, is het alsof de wortels van de boom van de christenheid worden doorgehakt en als de wortels dood zijn, zal ook de boom zelf verdorren. Is dat het duivelse plan achter de schijn van “humanitaire hulp” “vredesgesprekken” en opbouw van een “nieuwe wereldorde” ? Wordt wakker en schud ook uw politieke verantwoordelijken wakker zodat ze ontwaken uit hun waanzin om hier nog meer te komen moorden en verwoesten. Volg de raad van informatie-gebed-hulp die Kerk in Nood geeft. Informeer u om u te verzetten tegen de leugens van de media, bidt intens en vast voor de vervolgde christenen en steun hen edelmoedig volgens uw mogelijkheden. Het zal veelvoudig als zegen over u terugkeren. Word een actieve medewerker aan de groei van het Rijk Gods op aarde en geen onwetende slaaf van het rijk van de duisternis. Sta aan de kant van de slachtoffers en niet aan de kant van de moordenaars. Moge de Heer Jezus u hiervoor verlichten en overvloedig zegenen.
    P. Daniel

    12-02-2016 om 17:11 geschreven door Gust Adriaensen


    11-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De kool en de geit

    Gisteren woonde ik een lezing bij van Pieter Boussemaere, historicus, over de klimaatverandering. 'Eerste hulp bij klimaatverwarring' is de titel van zijn lezing én de titel van zijn nieuwe boek.

    Op een boeiende en voortreffelijk didactische manier brengt Boussemaere de essentie van de klimaatkwestie  vanuit een historische invalshoek, aan de man.

    De vooruitzichten zijn somber. Maar er is toch ook hoop, aldus Boussemaere. De fossiele brandstoffen zijn voor 70 tot 80 % verantwoordelijk voor de opwarming. Door massaal over te schakelen op andere energiebronnen kan de opwarming die onze planeet dreigt te verwoesten, gestopt worden.

    Er was één zinnetje dat bij mij evenwel vele vragen opriep. De spreker zei: 'Wij kunnen zorgen voor de oplossing ZONDER IN TE BOETEN OP ONZE LUXE EN ONS COMFORT.

    Dat is m.i. de kool en de geit sparen. Door zoiets te beweren, laat Boussemaere de goegemeente geloven dat degenen die het zich kunnen veroorloven, lekker verder kunnen gaan met het in snel tempo opvreten van de aarde, zonder dat de planeet daarvan de gevolgen zal dragen.

    Wanneer je een oplossing van het klimaatprobleem voorstelt en propageert, zonder fundamentele vragen te stellen over ons op productie, consumptie en winst gebaseerde systeem en zonder dat je naar voren durft te brengen dat onze luxe en comfort, de aarde in snel tempo uitputten en uitbuiten, vertel je maar -bewust, onbewust?- een deel van het verhaal.

    11-02-2016 om 10:14 geschreven door Gust Adriaensen


    09-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zelfbeschikking(srecht)

    De politici die voortdurend de mond vol hebben over het (absolute) zelfbeschikkingsrecht wanneer het gaat over abortus of euthanasie, zijn tegelijk voortdurend in de weer om via allerlei wetten en decreten, via allerlei opvoedings- en afradingscampagnes, het zelfbeschikkingsrecht zo goed als helemaal uit te hollen.

    09-02-2016 om 09:50 geschreven door Gust Adriaensen


    08-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Romantische afrekening met het dorp

    ‘Het smelt’ , de debuutroman van de 27-jarige Lize Spit kent een groot succes. In De Standaard van 8 februari staat een uitgebreid artikel over zowel boek als auteur.

    Over het boek wil ik het in dit stukje niet hebben, wel over de relatie van Lize Spit tot haar geboortedorp Viersel (deeldorp van Zandhoven in de provincie Antwerpen). Zij woont nu al tien jaar in Brussel waar ze na haar studies bleef hangen.

    Spit vermeldt de overzichtelijkheid van haar dorp, ze hoefde als kind geen keuzes te maken. In de stad raakt zij nu nog soms verlamd omdat ze twijfelt bij welke bakker ze haar stokbrood wil kopen.

    Ondanks die geruststellende overzichtelijkheid, voelde ze zich in het dorp een buitenbeentje. ‘Ik was minder zorgeloos dan de meeste andere kinderen, aldus Spit. In het dorp trok ze zich de dingen te veel aan. Ze voelde vaak een verpletterend medeleven met de mensen om haar heen.

    Ontvluchtte zij o.a. daarom haar dorp? Het lijkt erop. Zij zegt: ‘In het dorp trok ik me de dingen te veel aan. Dat is de reden waarom ik zo goed aard in de stad: omdat ik mij er veel minder verbonden voel met anderen en me veel minder verantwoordelijk voel voor hun verdriet.’ Maar in de stad is er de angst, zij moet steeds bezig zijn, op de vlucht voor het gepieker, bang voor de leegte.

    Naar Viersel kom Lize Spit nog maar zelden. En als ze naar het dorp komt, dan is het als bezoeker , niet als deel van de gemeenschap. Toch zou ze haar kinderen liever opvoeden in een dorp dan in een stad.

    Spit noemt haar boek een afrekening met het dorp. Ze bevolkt ‘Het smelt’ met personages en gebeurtenissen, die, weliswaar vaak vervormd, terug te voeren zijn tot haar roots in Viersel. Voelde ze daarbij geen gêne? Nee, zegt ze. ‘Als ik schrijf ben ik genadeloos en onverbiddelijk.’

    Klinkt allemaal wel boeiend maar ook toch zo herkenbaar. De jonge auteur die de geslotenheid en de engheid van zijn dorp moet ontvluchten om in de stad te ontbolsteren, afstand moet nemen van zijn roots, en om dan, al dan niet succesvol, in een boek af te rekenen met die dorpse jeugd. Hoeveel dergelijke ‘afrekeningen’ zouden er sinds de romantiek al niet geschreven zijn? En het zijn ook, me dunkt, uitingen van jeugdige romantiek, waarbij de dorpse ervaringen die vanuit de stadse beleving gepresenteerd worden als ‘afrekening’, in hoge mate onderhevig zijn aan een door romantische nostalgie en/of aversie, veroorzaakte ‘vertekening’ van de, in casu, Vierselse realiteit.

    Of het omgekeerde, namelijk de jonge auteur die de stad inruilt voor dorp of platteland om dan een afrekening met de stad te schrijven, even vaak voorkomt, kan een intrigerend onderzoeksthema zijn.





    08-02-2016 om 14:19 geschreven door Gust Adriaensen


    06-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Videoboodschap Paus februari 2016: zorg gemeenschappelijk huis

    Voor de tweede maal heeft Paus Franciscus zijn maandelijkse gebedsintenties toegelicht in een persoonlijke videoboodschap. Deze video's worden aangeboden in tien talen, waaronder Chinees en Hebreeuws. De tiende taal zou aanvankelijk Latijn zijn. Uiteindelijk werd gekozen voor het Nederlands.

    De algemene gebedsintentie van Paus Franciscus voor februari 2016 gaat over de zorg voor onze gemeenschappelijke woning, Gods schepping. In onderstaande video spreekt Paus Franciscus over goed omgaan met de schepping.

    Dat we goed omgaan met de schepping – een geschenk van God – en haar beheren en beschermen, ook met het oog op toekomstige generaties.

    Klik op onderstaande link om de video te zien.

    Bijlagen:
    https://www.kerknet.be/gebedsnetwerk-van-de-paus/video/videoboodschap-paus-februari-2016-zorg-gemeenschappelijk-huis#sthash.CaBFdZYb.dpuf   

    06-02-2016 om 18:47 geschreven door Gust Adriaensen


    05-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Proficiat Frankrijk!


    In Frankrijk werd vorig jaar een wet goedgekeurd die supermarktketens dwingt hun voedsel te doneren aan liefdadigheidsorganisaties en voedselbanken. Sinds woensdag is het officieel verboden om niet verkochte producten te vernietigen.

    Vanaf woensdag moeten supermarkten in Frankrijk maatregelen nemen om te voorkomen dat voedsel verspild wordt. Ze worden gedwongen om voedsel dat niet verkocht maar wel nog eetbaar is te doneren aan liefdadigheidsorganisaties of te schenken als voeding voor dieren. De wet werd vorig jaar in mei goedgekeurd en wordt nu van kracht.

    05-02-2016 om 17:32 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/6
    Vrijdag 5 februari 2016

    Hypapante of “ontmoeting”

    Wat wij Lichtmis noemen, heet in de byzantijnse liturgie “hypapante”, nl. de ontmoeting van Onze Heer Jezus Christus met zijn volk in de tempel. Op dinsdag 2 februari hadden wij de byzantijnse pastoor verwacht maar deze kwam niet en zo werd het een Latijnse viering van Lichtmis of de Opdracht van Jezus in de tempel, met kaarsenprocessie, omkaderd door byzantijnse gebeden en gezangen. Een van de oudste Mariafeesten uit het Oosten. En wij vierden deze dag als een zondag. Overigens hebben we de productie van kaarsen hernomen, met ander en beter materiaal, mooiere kaarsen, die bovendien ook nog langer branden. Ook de productie van de handgemaakte sierkaarsen, in alle mogelijke vormen en met alle mogelijke versieringen zit in de lift. Nu moet nog uitgekeken worden naar een goed afzetgebied. Deze week kregen we bezoek van een meisje in soldatenkostuum. Voor de oorlog was zij degenen die ons probeerde wat wegwijs te helpen in het Arabisch. Het gezin hoort tot onze gemeenschap en is nu verantwoordelijk voor de humanitaire hulpverlening vanuit Tartous. Gedurende gans de oorlog hebben we haar niet meer gezien, ze werkte bij Syriatel in Damascus en doet nu haar legerdienst. Haar taak bestaat er in zorg te dragen voor de families van de “martelaren”, nl van de gesneuvelde soldaten. Tenslotte was er nog een derde ontmoeting. Onze bisschop komt even langs en wel op de verjaardag van zijn bisschopswijding. Omdat overdag de zon meestal al heerlijk schijnt nemen we een drankje en gebakje in de zon op het voorplein.

    Hou op met het bewapenen van onze moordenaars!

    De zogenaamde vredesgesprekken van Geneve 3 zijn uiteindelijk met vertraging en haperingen dan toch begonnen en nu weer opgeschort. Alle beetjes kunnen helpen maar veel verwachten we er niet van. Zoals Saoedi-Arabië, Turkije en Qatar, met goedkeuring van het westen, Genève 2 hebben doen mislukken, zo zullen ze het met Genève 3 eveneens doen. Het ziet er naar uit dat Syrië zelf met zijn echte bondgenoten geleidelijk voor de vrede zal moeten zorgen. In Genève 3 is een groep aanwezig van terroristenleiders, gesteund door Saoedi-Arabië. Zij noemen zich zelf de HNC: het hoge onderhandelingscommitee! Hun taktiek is de volgende. Zorgen dat er zoveel mogelijk aanslagen gebeuren om deze gesprekken te belemmeren en zelf als enige eis te stellen dat de Syrische regering (die ze niet erkennen!) dringend de humanitaire toestand moet verbeteren met meer aandacht voor de mensenrechten. De terroristen gebruiken, waar ze kunnen, de bevolking als menselijk schild. Het leger omsingelt hen. Het voedsel van de b evolking wordt aangeslagen en als de terroristen zelf gebrek lijden moet er dringend voedselhulp komen. Ondertussden nklagen ze de regering aan die zogenaamd het volk laat verhjongeren. Dit is het stokpaardje van het hoge onderhandelingscommitee. Over de terroristische aanslagen en het verder uitmoorden van het volk en de vernietiging van het land wordt door hen natuurlijk met geen woord gerept. En ook daar trappen onze media in. Alle aandacht wordt afgeleid van de echte ellende en het werkelijke leed in Syrië om zoveel mogelijk de schuld te geven aan leger, regering en president. De oude mythen herleven als nooit voorheen: slachtoffers als schuldigen en schuldigen als slachtoffers voorstellen. Hoe moet het dan wel? De aanslagen moeten ophouden, de buitenlandse mogendheden moeten hun terroristen terugtrekken, en de strijd tegen het terrorisme moet gevoerd worden in samenwerking met Syrië zoals Rusland doet en zoals nu ook China wil doen. China heeft daartoe drie redenen. Vooreerst de soevereiniteit van Syrië, vervolgens het grote strategische belang van dit land en tenslotte de Chinese Ouïghours terroristen bestrijden vooraleer ze in de Xinjiang provincie (West China) terecht komen. Ondertussen protesteert China ook heftig tegen Ankara omdat het deze terroristen alle kansen geeft om naar China te komen. Tenslotte heeft China al 30 miljard dollar toegezegd voor de heropbouw van Syrië na de oorlog. Ook Iran heeft toegezegd mee te werken aan de heropbouw van Syrië. Tevens heeft Mohammad Zavad Zarif, de Iranese minister van buitenlandse zaken vorige dinsdag gezegd dat de UNO zichzelf ongeloofwaardig maakt door terroristische groepen uit te nodigen voor de vredesgesprekken. Kortom, de vrede in Syrië zal wellicht bereikt worden volgens het plan dat de president zelf heeft aangekondigd in zijn toespraak op 6 januari 2013 (http://www.mondialisation.ca/le-president-al-assad-lance-une-solution-politique-de-la-crise-en-syrie/5318025). In grote lijnen komt dit hier op neer. Eerst moet alle geweld ophouden en alle terroristen buiten, dan, en niet eerder, zal ook het leger zijn operaties staken. Vervolgens worden met een nationale dialoog een charter en constituties opgesteld, waarover een referendum wordt gehouden. Dan komt er een nieuwe regering en begint de heropbouw van het land. Uiteraard wordt dit alles alleen door Syriërs geregeld en niet door Saoedische, Tunesische, Turkse of andere villabewoners in Doha, Ankara of Parijs, als marionetten van hun broodheren. Dat waren de mannen van de zogenaamde Nationale Syrische Raad of Coalitie, die opgedrongen werd als “de enige wettige vertegenwoording van het land”! Toch blijft het westen met alle mogelijke middelen tegen de wettige Syrische regering vechten. Daarom verwachten we niet veel van de vredesgesprekken. Het zal van Syrië zelf moeten komen en Syrië is nu ook in staat om zijn onderlinge verzoening te bewerken. Het leger verovert steeds meer terrein op de terroristen en heeft bovendien juist nu een belangrijke overwinning behaald in Aleppo, het grote economisch centrum van het land dat wellicht het meest geleden heeft en nog lijdt. Dus goed nieuws. Met duizenden trokken de inwoners van Nubbul en al-Zahra (N-Aleppo) . donderdagmorgen (gisteren) al de straat op om hun bevrijding van meer dan 3 jaar terreur te vieren en het Syrische leger te danken. Voor het westen is het een gelegenheid om te jammeren en de vredesgesprekken op te schorten. Onze media doen natuurlijk flink met het kamp van de verwoesters mee door het leger en de Russen te verwijten dat ze de burgers bombarderen. Het is hun oud deuntje van jaloezie en ergernis, telkens met nieuwe strofen. Laat het duidelijk zijn: het gaat stilaan maar zeker de goede kant uit en de UNO-onderhandelaars met de westerse havikken hebben geen kans meer om nog hun oorspronkelijk doel te bereiken, nl. Syrië tot onvoorwaardelijke overgave te dwingen en een voorlopige regering onder leiding van de moslimbroeders aan de macht te helpen met een westerse marionet. De totale uitverkoop van Syrië gaat niet door. De westerse Arabische Lente wordt in Syrië begraven. En daarover houden onze media nu een rouwklacht, terwijl het volk dankbaar en hoopvol uitkijkt naar de uiteindelijke vrede.

    Tot slot geven we enkele pittige verklaringen van Moran Mor Ignatius Aphrem II, de Syrisch-orthodoxe patriarch van Antiochië. Antiochië was eens het eerste belangrijke centrum van de christenheid. Daar was Petrus zeven jaar bisschop vooraleer hij naar Rome trok. Het Ottomaanse rijk heeft dit Syrische centrum aangeslagen en er Antakya van gemaakt. Turkije oefent nu zware druk uit om dit als centrum erkend te zien, maar dan als deel van Turkije. Deze patriarch en alle anderen zijn echter kategoriek: “wij gaan niet weg uit Damascus naar Turkije”. Het christelijke Antiochië is en blijft Syrisch. Op de vraag of het westen Syrië militair moet helpen om het terrorisme te verslaan is zijn antwoord eveneens duidelijk: “Ik vraag aan het westen alleen maar: hou op met onze moordenaars te bewapenen!” (www.les-crises.fr, 3 februari 2016). Wie kan deze vraag ook eens overbrengen aan de Nederlandse en Belgische regering? Of is de lafhartige verwoesting van Libië, waar ons land duchtig aan meegedaan heeft, nog niet genoeg geweest?

    P. Daniel

    Moeder, waarom lijden wij?

    Inleiding
    “... onverdiend leed verdragen is iets moois. Slagen verdragen die men verdiend heeft is niets bijzonders. Maar geduldig verdragen dat gij te lijden hebt om uw goede daden, dat is het wat God behaagt” 1 Petrus 2, 19-21)
    Het lijden in ons leven is een mysterie en tegelijkdertijd een dagelijkse realiteit. We kunnen er niet aan onstnappen. Het is dan ook erg belangrijk om te weten hoe we ons moeten gedragen tegenover die pijn. In deze brief richt ik mij tot christenen en tegelijkertijd ook tot alle anderen die zich afvragen waarom christenen de gelukkigste mensen ter wereld zijn . Het antwoord ligt in de glorie van het KRUIS. En met St Paulus zeg ik: Wat mijzelf betreft, broeders en zusters, toen ik u het geheim van God kwam verkondigen, deed ik dat niet met vertoon van welsprekendheid of geleerdheid. Ik had mij voorgenomen u niets anders bij te brengen dan Jezus Christus, en Hem gekruisigd (1 Co 2,2). Echt geluk ligt dus niet in geleerdheid of in welsprekendheid maar in het Kruis. Hier gaat hij verder, en het is met getzelfde gemoed dat ik u schrijf omdat het woord van het Kruis dwa asheid is voor degenen die verloren gaan (1 Co 1,18). Het is dan ook niet makkelijk het te verkondigen zonder zichzelf totaal kwetsbaar te maken en het risico te lopen belachelijk gemaakt te worden, maar dat is ons lot, want voor ons, die gered worden is het woord van het Kruis de kracht van God. Met St Paulus zeg ik dus: Bovendien voel ik mij zwak, onzeker, en angstig. Het woord dat ik u verdkonig, overtuigt niet door geleerde woorden, maar het getuigt van de kracht van de Geest, zodat uw geloof niet zou styeunen op de wijsheid van mensen, maar op de kracht van God.
    Toen ik voor het eerst in het klooster toekwam in het jaar 2008 hebben enkele woorden van Moeder Agnès Mariam mij getroffen. Ze sprak over de eentonigheid van het leven. Ze haalde aan hoe Jezus, de Zoon van God 30 jaar (!) op aarde heeft gewoond vooraleer hij met zijn prediking begon. Gedurende 30 jaar kende niemand Hem, gedurende 30 jaar was hij gehoorzaam aan zijn ouders. Gedurende 30 jaar heeft hij de dagelijkse realiteit van dit aardse tranendal gedeeld. Daarna heeft Hij 3 jaar gepredikt, 3 uur aan het Kruis gehangen, 3 dagen in het graf doorgebracht en is Hij verrezen. Misschien waren die 3 uren aan het Kruis dragelijker dan de 30 jaar van ons eentonbige leven. We zijn geroepen om de dagelijkse ellende te doorworstelen, dagelijkse ons Kruis te dragen. Daartoe ben je geroepen, omdat Christus voor jou heeft geleden. Hij heeft je zo een voorbeeld nagelaten, zodat jij in zijn voetsporen zou kunnen treden. Deze woorden hebben mij toen geholpen om mijn dagelijkse realiteit in een heel ander daglicht te zien. Ze hebben mij ertoe gebracht te beseffen dat ik niet alleen ben in die dagelijkse kommer en kwel maar dat de Heer mij via al die sleur zuivert. Zie ik heb je gezuiverd, ik heb je beproefd in het vuur van de ellende (Isa 48:10). We kunnen niet onstnappen aan het lijden. Laten we dus onderzoeken hoe we het lijden kunnen dragen en hoe het ons kan kronen opdat wij de kroon van het leven zouden mogen ontvangen. Gezegend is de man die standvastig blijft onder de beproeving [dat is, onze miserie, onze angsten, onze twijfels], want wanneer hij de test heeft doorstaan, zal hij de kroon van het leven ontvangen, wat God beloofd heeft aan degenen die van Hem houden (Jak. 1,12)
    Hier wil ik de woorden invoegen van Moeder Agnès gedurende een conferentie door haar gegeven aan de gemeenschap in 2009. Daarna wil ik eindigen met twee citaten van Amerikaanse bijbelgeleerden. Een van hen is Katholiek, de ander is protestant.
    De noodzaak van het Kruis
    Moeder Agnès: “Het teken dat God mijn leven binnenkomt is dat ik alles mis. Het teken dat Hij dichtbij is, dat ik mijn hoofd hoog moet houden omdat mijn redding nabij is, is dat ik op het toppunt van de verlatenheid en de ellende ben gekomen, Paulus zegt: Je hebt je nog niet tot het bloed verzet in je strijd tegen de zonde. Als we zouden weten wat ons te wachten staat [in de hemel], wie de Heer werkelijk is, zouden al we snel zeggen: Echt waar Heer, U ben met weinig tevreden. U stelt u tevreden om die kleine broze mens die ik ben te verwarren; ik met mijn gesloten horizon, die niet verder zie dan het puntje van zijn neus. Dank U Heer om mijn wereld op zijn kop te zetten! Vaak, als ik in de war ben, denk ik dat de sterren uit de hemel vallen, op dat moment is er niets meer dat telt omdat ik rond mijzelf draai. De Heer moet ons tot het uiterste van onszelf brengen. Er is geen verrijzenis van de oude mens als we niet sterven. Sint Johannes van het Kruis zegt: Als we de volheid zouden kennen die gegeven wordt aan de ziel die aanvaardt om te sterven aan zichzelf, die aanvaardt om volledig geplukt te worden van alles, hij zou gelukkig zijn en de Heer danken in elk verdriet, in elke tegenstrijdigheid.
    Wat kunnen we doen om een dergelijke gelukzaligheid te bereiken? Dagelijks een verzameling van tegenstrijdigheden bijeenrapen! Bijvoorbeeld: ik wilde schilderen en ze vragen mij om het huishouden te doen. God zij dank, dat is een moment om mijzelf te overwinnen. Op die manier geeft de Steenhouwer (de Heer) mij slagen om mij te polijsten als een diamant. De tegenstellingen [in ons leven] zijn gewild door God. Als ik dat niet zie, zal ik niet begrijpen wat me overkomt, ik zal mij al snel opwinden en zeggen: het is niet eerlijk, ze respecteren de ander meer dan mij, waarom moet ik altijd diezelfde taak doen, ze komt mij de oren uit, terwijl de anderen... Stop, zeg liever: Heer, ik dank u voor het feit dat u op mij hebt neergezien om mij de laatste plaats te geven, want dat is de plaats die Jezus heeft gekozen . Wie de laatste plaats kiest kan nooit meer vallen, omdat hij op het laagste niveau van zichzelf is gekomen - die persoon is sterker dan de duivel [Wie is de duivel?] , hij is sterker dan de tijd, en ik zal meer zeggen, hij woont al in de eeuwigheid. Laten we ons, in onze geestelijke strijd , het voornemen maken om de tegenstrijdigheden en tegenstellingen [uit het dagelijkse leven] te willen aanvaarden , wees niet bang. Ik moet de Heer niet om tegenstrijdigheden vragen, maar ik zal de gebeurtenissen die mij op de proef stellen, accepteren. Op die manier word ik een partner, teken ik een contract met Hem om met Hem samen te werken. Dank U Heer dat U mij waardig acht om mij te willen testen. [U Heer hebt ons getest; u hebt ons beproefd als zilver (Psalm 66:10)].
    Laten we eens naar onszelf kijken deze maand: heb ik de beproevingen die mij overkwamen als een vloek aanvaard of als een mogelijke zegen? Hebben we de Geest van God verstikt die ons naar de woestijn bracht om verzocht te worden door de duivel 7 of hebben we in de geest van de heerlijkheid gewandeld die Christus geïnspireerd heeft om te sterven op het Kruis? Hoe kan ik mijn arme leven hier op aarde leefbaar maken als ik haar niet die eeuwige betekenis geef? Ik zou dan de eerste zijn om zelfmoord te plegen. Ik wil mijn leven op dezelfde manier leven zoals Jezus gedaan heeft. En ik weet dat Jezus gekomen is om het leven hier en nu te beleven in mijn wereld, in mijn vlees, om mij te leren dat deze realiteit (nl. het hier en nu – onze dagelijkse realiteit) de enge poort is waardoor we het eeuwige leven binnentreden. Laten we onze ziel onderzoeken: Heer, accepteer ik de realiteit in mijn leven, het hier en nu? Wat zijn de dingen die ik het meeste haat? Wat zijn de dingen die mij het meest tegenstrijdig lijken, tegenstrijdig aan mijn manier van zijn, tegenstrijdig aan mijn denken... ik wil ze voor ogen zien en zeggen: “Is het waar dat U niet bij me bent in deze dingen Heer?” Is het waar dat deze gebeurtenissen, die dingen, die personen buiten uw voorzienigheid vallen? Natuurlijke niet! U ben de Meester van de geschiedenis en ik wil u vertrouwen. U bent present in mijn leven, in de goede dingen, maar oh, geef mij de wijsheid om in te zien, dat u nog meer present ben in de dingen die mij tegenstrijdig lijken, en dat ik die moeilijkheden mag ontvangen als een geschenk uit uw hand.
    Soms vergeten de mensen ons. [Soms denk ik] "Hebben ze nog niet eens gedacht om mij een glas water te geven vandaag?" Dat is het moment! Het is mijn beschermengel die ervoor zorgt dat ik vergeten wordt zodat ik iets kan bieden 8 [aan de Heer] en dat ik kan begrijpen hoeveel ik [als persoon] gekwetst ben. Ik ben een gekwetst persoon, op dat moment ben ik kwaad op degenen die mij vergeten zijn. Ik lanceer hen een proces in mijn hoofd en ik zie dat ze de anderen niet vergeten. Natuurlijk hebben ze mij vergeten want ze hebben een hekel aan mij, niemand let op mij ... Laten we oppassen en ontdekken wat ons zorgen baart, wat ons gemoed op stelten zet. Laten we opmerken wat ons stoort, waarom we, wanneer we ons goed in ons vel voelen , we plots gestresseerd zijn, angstig worden ... en onszelf afsluiten. De gebeurtenis [die ervoor zorgde dat ik angstig of gestresseerd of moedeloos of ... wat dan ook werd] heeft die pijn niet gecreëerd, ze heeft mij veeleer mijn wonde doen kennen 9. Ik moet die wonde niet verbergen, haar geen excuses zoeken. Ik moet haar daarentegen recht in de ogen kijken en haar ontmaskeren. Waarom ben je bedroefd mijn ziel, waarom ben je teneergeslagen? Waarom ben je plots blind en zie je niets anders dan die wonde?
    We moeten die bewegingen in ons binnenste ontdekken, niet in de theorie van de meditatie: wenen omdat ik Jezus op het Kruis zie sterven bijvoorbeeld. Dat is goed, maar ik, ben ik dagelijks bereid, in de kleine dingen van het leven, om Jezus na te volgen? Ons leven bestaat niet uit grootse sprongen maar uit kleine pasjes, in de woestijn, in het donker. Mijn weg profileert zich op elke pas die ik zet , het is al wandelend dat ik mijn wereld creëer. Het is niet goed om de dingen vanuit de verte te zien, een groot ideaal hebben en proberen om het geprefacriceerd toe te passen, dat werkt niet. Misschien werkt het een tijdje, maar het redt niet. In de geschiedenis hebben we vele grote bewegingen gekend zoals het communisme en dergelijke. Het zijn ideëen maar die ideëen hebben zich niet geïncarneerd in een gekruisigd vlees. Deze weg is onmogelijk te bewandelen zonder Jezus Christus, zonder een geloof in de Levende Heer. Buddha, noch Mohammed kunnen mij helpen in deze weg. Dit is de uitdaging van Jezus Christus, waar enkel de armen en de nederigen op ingaan. Dit is de smalle weg , en slechts de armen en de nederigen bewandelen die. [Want de deur is smal en de weg is eng die leidt tot het leven, en slechts weinigen vinden hem. (Mat 7,14)] Het is een ongelooflijke uitdaging, indringers kunnen deze enge weg niet bewandelen. Ik wens u dat u zich met heel uw hart inzet om deze smalle weg te betreden die leidt naar de perfectie. En die perfectie is niet de mijne, het is de perfectie van de werkende aanwezigheid van de Heer [in mij] aan wie ik toelaat om in mijn leven in te grijpen”.
    Tot hier de woorden van Moeder Agnès Mariam. Tijdens ons werk hier in het klooster luisteren we graag naar spirituele conferenties. Op die manier kunnen we onze werktijd nuttig gebruiken om bij te leren, al hangt het af van het soort werk, want bij sommige bezigheden heb je je volle concentratie nodig. Hoe dan ook, wat hierna volgt hoorden we in een preek van Pastor Bill Mounce, toen hij nog universiteitsprofessor was. Na hem luisteren we naar dr. Scott Hahn, eveneens uit Amerika.
    Getuigenis van Pastor en professor Bill Mounce (een protestantse pastor uit de VS)
    Hij was doodvertrietig bij de dood van zijn kind. Honderden studenten condoleerden hem en gaven hem briefjes. Eén van hen schreef: Alles leidt tot het goede voor degenen die God liefhebben, en die volgens zijn raadsbesluit geroepen zijn (Rom 8, 28). Hij was erg geschokt. Hoe durfde iemand te schrijven dat de dood van zijn kind iets goeds was! Maar na jaren begon hij te beseffen dat deze zin belangerijker was dan alle andere briefjes samen want hij begon de mening te begrijpen van het vers dat erop volgt: Alles leidt tot het goede voor degenen die God liefhebben, en die volgens zijn raadsbesluit geroepen zijn. Want die Hij tevoren heeft gekend, heeft Hij tevoren ook bestemd om te gelijken op het beeld van zijn Zoon, zodat Hij de eerstgeborene zou zijn onder vele broeders. (Rom 8, 28-29). God’s werk bestaat er dus in om ons te transformeren in het beeld van zijn Zoon. Het is daarom dat St Jakob het lef heeft om te zeggen: Broeders, acht uzelf heel gelukkig wanneer u allerlei beproevingen overkomen. (Jak. 1,2). Bill Mounce kon inzien dat zelfs de dood van zijn kind voor de glorie van God was en voor zijn eigen goed omdat hij zo meer op Christus zou gelijken. Dat is niet onze menselijke definite van wat goed is, maar God’s definitie van wat goed is, dat is, te worden zoals Jezus. Als we ons lijden dus accepteren, en God de leiding geven over ons leven, worden wij gevormd naar het beeld van Christus en beginnen we op Hem te gelijken. Niet mijn wil Heer, maar laat uw wil geschieden.
    Getuigenis van dr. Scott Hahn (Katholieke professor in de theologie uit de VS)
    De Geest die u ontvangen hebt, is er niet één van slaafsheid, die u opnieuw vrees zou aanjagen. U hebt de Geest van kindschap ontvangen , die u doet uitroepen “Abba, Vader”! (...) Maar als wij kinderen zijn, dan ook ergenamen, en wel erfgenamen van God, mede-erfgenamen met Christus ... (Rom 8, 15-17). “Tot hier is de lezing fantastisch” zegt Scott Hahn ... Maar wat volgt er??: ... Maar als wij kinderen zijn, dan ook ergenamen, en wel erfgenamen van God, mede-erfgenamen met Christus, op voorwaarde dat we lijden met Hem, zodat we ook met Hem verheerlijkt kunnen worden (Rom 8, 17). “Dit moet een grap zijn, moeten we met Hem lijden?” Ja, want St Paulus zegt: Ik ben ervan overtuigd dat het lijden van deze tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid waarvan ons de openbaring te wachten staat (Rom 8,18). Dus, in een simpele kosten-baten analyse is het duidelijk dat de glorie in het volgende leven oneindig veel groter is dan ons tijdelijke lijden hier op aarde. Vervolgens zegt de tekst: De creatie was onderworpen aan ijdelheid (Rom 8, 20) en wacht vol ongeduld “om bevrijd te worden van haar gevangenschap aan de corruptie om zo de glorievolle vrijheid van de kinderen van God te mogen ontvangen” Dr. Hahn interpreteert het zo: je kan weglopen van het lijden, maar je kan je niet verstoppen, het zal je achtervolgen, omdat de volledige schepping eraan onderworpen is. De hele schepping is een lijdensweg, als je probeert het lijden te ontvluchten zal je méér lijden dan wanneer je je gewoon zou overgeven aan Gods wil.
    Besluit
    Ik wil nog een laatste idee aanbrengen. Het zal een ongelooflijke stuwkracht voor u zijn om uw lijden te aanvaarden. Heilige Thérèsa van Lisieux zei: Als ik dit papiertje met liefde van de grond opraap zal ik één ziel redden. Deze misschien naïef klinkende woorden zijn gestoelt op eeuwige waardheden want St Paulus zegt: Ik verblijd mij in mijn lijden voor u, en in mijn vlees vul ik aan wat ontbreeekt aan het lijden van Christus. Dat doe ik voor zijn lichaam, de Kerk. (Col 1,24). Wij christenen zijn het mystieke lichaam van Christus, de Kerk. Wij zijn zijn bloed en zijn vlees. Wanneer we lijden met opgeheven hoofd redden we niet enkel onszelf maar degenen rondom ons. Het is voor die reden dat St Paulus hier zegt dat hij zich verblijdt in zijn lijden. U ook, in uw dagelijkse leven verblijd u, want uw lijden is niet zinloos. Zoals we hierboven geleerd hebben, wordt u zo gevormd naar het beeld van Christus maar daarenboven redt u zielen. Het zijn niet mijn woorden maar die van St Petrus: “De beproevingen… dienen om de deugdelijkheid vn uw geloof te bewijzen, dat zoveel kostbaarder is dan vergankelijk goud, dat toch ook door vuur gelouterd wordt. Dan zal, wanneer Jezus Christus zich openbaart, lof, heerlijkheid en eer uw deel zijn. Hem hebt gij lief zonder Hem ooit gezien te hebben. In Hem gelooft gij, ofschoon gij Hem ook nu niet ziet. Hoe onberispelijk, hoe hemels zal uw vreugde zijn, als gij het einddoelvan uw geloof, de redding van uw ziel bereikt” . (1 Petrus 1, 7-9)
    Leid ons Heer Jezus om ons dagelijks lijden te dragen. Jezus zegt: Maak u geen zorgen voor morgen; want morgen zal voor zichzelf zorgen. De zorgen van vandaag zijn genoeg (Mat 6,34). Dat wil dus zeggen dat we elke dag zorgen zullen hebben, maar de Heer verlangt van ons dat we ons boven die zorgen zouden stellen door vol vertrouwen naar Hem te zien voor elke oplossing en zo vreugdevol Jesaja na te volgen en te zeggen De Heer is mijn redding; ik zal vertrouwen, ik zal niet bang zijn; want de Heer God is mijn kracht en mijn lied, en Hij is mijn redding geworden. HALLELUJAH!
    Fr. Jean-Baudouin

    05-02-2016 om 17:28 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.twitter@pontifex

    'Als christenen kunnen we niet egocentrisch zijn, maar moeten we altijd een openstaan naar anderen toe en voor anderen.'

    'In de huidige maatschappij, waarin vergevensgezindheid zo zeldzaam is, wordt barmhartigheid belangrijker en belangrijker.'

    'Het Evangelie roept ons op om dicht bij de armen en de vergetenen te staan, en om hen echte hoop te geven.'





    05-02-2016 om 10:39 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Verboden te voederen'

    De West-Vlaamse gouverneur, Carl Decaluwé, een christendemocraat nota bene, roept de inwoners van zijn provincie op, de vluchtelingen niet van voedsel te voorzien. Voorwaar, een oproep die getuigt van bestuurskracht, inventiviteit, medemenselijkheid en christelijke naastenliefde!!

    Hieronder enkele foto's van levende wezens die de kustbewoners het best niet voederen:







    05-02-2016 om 09:06 geschreven door Gust Adriaensen


    03-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Maak een einde aan belastingparadijzen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Vind jij dat er een einde moet komen aan armoede en extreme ongelijkheid? Dan is het tijd om een einde t e maken aan belastingparadijzen.
    Teken de petitie!

    Klik op onderstaande link.

    Bijlagen:
    http://www.oxfamsol.be/nl/forward/emailref?path=node/2260   

    03-02-2016 om 07:37 geschreven door Gust Adriaensen


    02-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Een Vlaanderen zonder taal'

    Onder de titel 'Een Vlaanderen zonder taal' schrijft Mia Doornaert in De Standaard (1 februari) haar bekommernis en verontwaardiging uit over de teloorgang van het algemeen Nederlands in de publieke ruimte. Terecht. En verwaarlozing van de algemene taal maakt de weg vrij voor meer en meer dominantie van het Engels in academische en economische sectoren.

    Al degenen die zich bezondigen aan die verwaarlozing (politici, leraars, mediamensen, artiesten, bedrijfsleiders,...) hebben geen oog voor onze taalgeschiedenis en taalstrijd, voor de intellectuele, culturele en sociale betekenis van een soepele, accurate algemene taal. En voor de permanente inspanning die nodig is om dergelijk taalinstrument beter en beter te beheersen.

    En met die inspanning en voortschrijdende beheersing is het inderdaad droevig gesteld. Het komt me voor dat het gebruik van en de zorg en het respect voor een algemene Nederlandse taal, in ruimere en ruimere kring worden opgegeven. Zeker door de leidende kringen van het intellectuele en culturele wereldje in Vlaanderen. Onvermogen en taalluiheid spelen daarin de voornaamste rol.

    Wat gepropageerd en beoefend wordt, is een massa tussentaaltjes, het zogenaamde Verkavelingsvlaams, en streektalen (met nostalgische liefde 'dialecten' genoemd), waarvan 'het spijtig zou zijn dat ze verdwijnen' en die de gebruiker in wat ruimere kring maar ook in de eigen straat opzadelen met grote taalonzekerheid, omdat de 'dialectgebruiker' zich genoodzaakt ziet voor meer en meer woorden een 'dialectische vertaling' te verzinnen.

    Van de weeromstuit komt er dus een grotere ruimte voor het Engels en duiken er meer en meer pleitbezorgers ervan op. Maar opgelet; Degenen die pleiten voor een bijna ongebreideld gebruik van het Engels aan de universiteit (en waarom ook niet reeds in de secundaire school, enz.?), helpen op de lange duur een taalsituatie in Vlaanderen te creëren, vergelijkbaar met de 19de en begin 20ste eeuw. Met dien verstande dat het Frans nu vervangen wordt door het Engels. De economische en financiële toplagen gebruiken het Engels. Het 'volk' kan zich lekker behelpen met 'Verkavelingsvlaams' of 'dialect'. En het wordt de gewone man dan nog aangepraat en voorgedaan dat dergelijk taalgebruik 'cool', 'hip', 'in', 'retro', 'puur', 'naturel', 'spontaan', enz. (naar keuze) is.

    Mia Doornaert zou wel eens gelijk kunnen hebben: we evolueren in snel tempo naar een 'Vlaanderen zonder taal'.

    02-02-2016 om 08:09 geschreven door Gust Adriaensen


    01-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Helft jongeren gelooft in Christus

    Uit een grootschalig onderzoek van de Katholieke Universiteit van Leuven bij leerlingen tussen 10 en 18 jaar, aan katholieke scholen blijkt dat de helft van de ondervraagde leerlingen de katholieke identiteit van hun school waardeert en amper 8,3 procent er zich tegen verzet.

    Eveneens de helft geeft aan te geloven in Christus en 43,9 % bidt af en toe.

    Deze resultaten zijn veel beter dan vrij algemeen werd verwacht.

    01-02-2016 om 09:34 geschreven door Gust Adriaensen


    30-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gezinsweekend in abdij Postel
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Van vrijdag 04 maart tot en met zaterdag 6 maart organiseert de abdij van Postel een gezinsweekend.

    Op zaterdag 5 maart is er de gezinsdag rond het thema "Barmhartig zoals de Vader. Over het Heilig Jaar van de Barmhartigheid". Abt Frederic Testaert o.praem, abt van de abdij van Postel, zal deze dag begeleiden. Het zal een dag worden gevuld met gebed en ontmoeting, geloofsverdieping en gesprek. We vieren de H. Mis met onze gezinnen en nemen deel aan het avondgebed van de abdijgemeenschap. Er is biechtgelegenheid voor oud en jong. Er is catechese en opvang voor de kinderen. Iedereen mag deelnemen, men hoeft niet in gezinsverband te komen.

    Voor wie op zoek is naar meer; wie dieper wil kennismaken met andere jonge gezinnen; wie met andere jonge gezinnen wil bidden; wie even in stilte met Maria bij Jezus wil vertoeven tijdens de Aanbidding; wie gezellig wil napraten... is er de mogelijkheid om het ganse weekend te komen: van vrijdag 4 maart (vanaf 19u) tot zondag 6 maart.

    Inschrijving en inlichtingen via:
    pater Benny
    abdij van Postel
    Abdijlaan 16
    2400 Mol
    (0032) 0496 50 15 23
    gastenkwartier@abdijpostel.be

    30-01-2016 om 22:32 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Cynicus Van Peel
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    In een interview in De Standaard (30-31 januari) zegt Marc Van Peel, christendemocraat, schepen van de Antwerpse haven, omtrent de commotie over de mogelijke komst van het Saudische bedrijf Energy Recovery Systems, het volgende:

    'Als we ons laten leiden door ethische bezwaren, dan kunnen we 60 procent van de buitenlandse handel opdoeken.'

    Daaruit kan je alvast twee zaken afleiden.

    1. Het grootste deel van de buitenlandse handel is een onethisch gedoe.

    2. Schepen Van Peel, christendemocraat, speelt daar vol overtuiging in mee. Het kan hem geen lor schelen of de Antwerpse handelsrelaties in de extreemste mate ethisch onverantwoord zijn. Als ze Antwerpen maar geld opbrengen, dan verkoopt zeker iemand zoals Van Peel zijn christelijke (?) ziel.

    Uiteraard is Van Peel niet de eerste politicus die elke ethisch bezwaar overboord gooit wanneer er zaken te doen zijn. Hij schaart zich daarmee in de rij van politici en bedrijfsleiders die wat graag handel dreven met de gewelddadigste linkse of rechtse dictatoriale regimes.

    Eigenlijk zou voorzitter Beke, als CD&V ook maar enig belang hecht aan de waarden die de partij verkondigt, meneer Van Peel, die zich de superieure, onaantastbare havenbaron van Antwerpen waant, een pak voor de broek moeten geven.

    30-01-2016 om 17:43 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/5
    Vrijdag 29 januari 2016

    Dag orde

    Naar goede monastieke gewoonte trachten wij de plaatsen waar wij leven netjes te houden en ook in een gezond ritme te leven volgens een aangepaste dagorde. Deze dagorde kan echter vlug en regelmatig veranderen. En zo was het zondag. In dit overwegend moslimland is de zondag de eerste werkdag. Twee van ons moesten naar de oogarts gaan in het ziekenhuis van Dier Atieh, dat na de aanslagen weer ongeveer normaal werkt. We zouden dus de eucharistie, anders dan gewoonlijk op zondag, erg vroeg vieren. Het leek echter beter zo vroeg mogelijk naar het ziekenhuis te vertrekken. De Eucharistie dus in de namiddag. Ondertussen kregen we een dringende vraag van onze hulpverleners van de Rode Halve Maan. Zij houden de noden van de mensen bij en hadden een lange lijst van mensen die ze dringend een voedselpakket wilden bezorgen. Dus alle hens aan dek om die klaar te maken. De toegekomen voorraad van hulpgoederen moet dan zo verdeeld worden dat er grote plastiekzakken gevuld worden met een flinke hoeveelheid suiker, rijst, olie, bonen, smeerkaas, macaroni... De grote zakken suiker, rijst, bonen... moeten dus in afzonderlijke hoeveelheden worden verpakt. Dat is uiteraard een groot werk en brengt wel enige drukte mee. We hebben er met allen heel de zondagvoormiddag aan gewerkt en konden daarna tot ieders tevredenheid de vrijwilligers op weg sturen. Deze voedselpakketten zijn uiteraard maar een bijkomende hulp, die evenwel erg welkom is. Bij het verlaten van de opslagplaats passeerden we nog langs de kooi met 24 schapen, die net geïnstalleerd is. De verantwoordelijke van het terrein heeft op een halve dag tijd een plek gevonden en een schuilplaats gemaakt voor deze nieuwe gemeenschap. Teruggekeerd in het klooster merkten we dat de zusters ook al terug waren van het ziekenhuis in Deir Attieh, zodat we voor de derde keer het uur van de eucharistie konden aanpassen om ze toch op de gewone tijd te vieren, nl. rond half een. Laat het duidelijk zijn dat een dagorde hier tegelijk vast en soepel is. De gemeenschap volgt niet zozeer de vastgestelde regels, maar de regels volgen eerder de gemeenschap, naargelang de omstandigheden. Dag orde.

    Onverwachts bezoek uit Seydnaya

    Deze vrijdag morgen komt onverwachts de Syrisch-orthodoxe Mgr. Georgios Kouriyé uit Seydnaya op bezoek met een groep van een 20-tal jonge mannen, netjes in zwarte toog. Hij is rektor van het seminarie van het klooster van de heilige Ephrem. Zeven jongens komen uit Syrië, waarvan de meesten uit Hassaka in het Noorden. Daar zijn de Syrisch-orthodoxen naar toe gevlucht toen de Turken de genocide op de Armeniërs, Syrisch-orthodoxen en anderen pleegden. De andere jongens komen uit verschillenden landen: Guatemala, Venezuela, Libanon... Allen volgen de seminarieopleiding met de studie van het Syriac of Aramees, de taal van Jezus en vervolgens de filosofie en de theologie. Een aantal van hen wordt tot priester gewijd en anderen blijven gewone monnik. Onze fraters die volop kamers aan het schilderen zijn dagen op in werkkledij, in overall. Zij geven de nodige uitleg bij de rondleiding. In de kerk zingt de groep het Onze Vader in het Aramees. Mgr. Georgios, vertelt dat de Syrisch-orthodoxe kerk van plan is een nieuw klooster te bouwen aan de voet van de berg van de cherubijnen waar de Russisch orthodoxe kerk het klaar gekregen heeft het grootste Christusbeeld ter wereld te plaatsen (zichtbaar vanuit Jordanië, Israël, Palestina en Libanon) en wel op een ogenblik dat de strijd van het leger tegen de terroristen in volle hevigheid aan de gang was (14 oktober 2013). De Russen hadden daarvoor onderhandeld om drie dagen staakt-het-vuren te bekomen. Het beeld staat er nog en krijgt er dus ooit, hopelijk, een nieuw klooster bij. Wat een blije ontmoeting met wederzijdse zegeningen en wensen. En... ze nodigen ons hartelijk uit om hen te komen bezoeken. Een heerlijke uitstap voor de komende zomer. Ze zeggen dat het bij hen nu ook volkomen veilig is.

    NO WAR NO NATO

    Op 19 november 2015 werd op het militaire vliegveld van Trapani, Italië het startschot gegeven voor een monster-legeroefening van de NAVO in Italië, Spanje en Portugal. Hiertegen werden meerdere protestbetogingen gehouden. Vooral in Italië kreeg dit protest “no war no NATO” veel aandacht en bleef groeien met betogingen, meetings, congressen o.m. ook in Rome. We hebben al herhaaldelijk de onaanvaardbare agenda van de NAVO aangeklaagd. Wat als verdediging bedoeld was, is nu een immens leger geworden dat het ene land na het andere naar de vernietiging helpt, in dienst van Amerika: Afghanistan, de Balkanlanden, Irak, Libië, Oekraïne, Syrië... Bovendien blijft het zijn waanzinnig vernietigingspotentieel nog steeds uitbreiden. Terwijl westerse journalisten graag de onbetrouwbaarheid van Rusland vermelden, evenwel zonder grond, schijnen ze alle historisch inzicht verloren te hebben. Na de ineenstorting van de Sovjet-Unie stemde Rusland in met de eindelijke hereniging van Oost met West Duitsland en trok zijn troepen terug. Aan Rusland werd beloofd de andere landen van het voormalige Warschau-pakt, dat nu ontbonden was, gerust te laten. Daarop begon de NAVO echter het ene land na het andere in te palmen. De tijd was gunstig omdat de afkeer tegen de voormalige sovjet en het stalinisme zeer groot was. In 1999 werden Polen, de Tsjechische republiek en Hongarije (ex-Warchau pakt) opgenomen. In 2004 volgden Estland, Letland en Litouwen (voorheen deel van Rusland), Bulgarije, Roemenië, Slovakije (ex-Warschau-pakt) en Slovenië (ex-Joegoslavië) In 2009 slorpte de NAVO Albanië op (ex Warschau-pakt) en Kroatië (ex-Joegoslavië). Al die tijd heeft Rusland geen kik gegeven, totdat het westen een staatsgreep pleegde in Oekraïne en de Krim massaal stemde voor terugkeer naar Rusland. Beiden behoorden meer dan een millennium tot het hart van Rusland. In de 10e eeuw werd Vladimir, Groot Pins van Kiev in de Krim gedoopt, wat het begin werd van het orthodox-christelijke Rusland. En daar zijn de Russen fier op. En de oorlogsmachine van de NAVO onder het opperbevel van de VS gaat steeds verder. Op 2 december 2015 is Montenegro (ex-Joegoslavië) met zijn nauwelijks 630.000 inwoners officieel uitgenodigd om begin 2017 het 29e lid te worden van de NAVO, om later wellicht lid te worden van de Europese Unie. Dit kleine land heeft op zich geen betekenis maar het heeft twee havens die toegang verlenen tot de Middellandse zee en het heeft tien grote onderaardse bunkers en versterkte hangars voor jachtvliegtuigen, in de tijd van Joegoslavië gebouwd, in 1999 door de NAVO gebombardeerd en inmiddels met miljoenen euro’s heropgebouwd. Kortom een ideale opslagruimte voor het grootste oorlogsmateriaal van de NAVO, met inbegrip van kernwapens. Montenegro is duidelijk bedoeld als verdere omsingeling van Rusland.
    Het protest tegen de NATO heeft in Italië nu een nieuwe slogan gekregen: “senonfosseNATO” = indien er geen NAVO zou zijn. De commissie van buitenlandse zaken organiseert in de Italiaanse kamer van volksvertegenwoordigers hierover een discussie en heeft nu Maired Maguire Corrigan, de Ierse Nobelprijswinnares voor de vrede, uitgenodigd. Ze bezocht Syrië (25-28 november 2015) met haar groep “Peace People”, en ze logeerden bij ons. We hebben toen met de groep enkele uitstappen gemaakt en er ook verslag van gegeven. Voor de Italiaanse regering heeft ze nu een duidelijke boodschap, nuttig voor heel het westen alsook voor alle kandidaat-onderhandelaars van een vredescarrousselover Syrië:
    - Alle sancties tegen het Syrische volk moeten opgeheven worden;
    - Het conflict in Syrië moet opgelost worden door dialoog, waarbij uiteindelijk het Syrische volk beslist;
    - Alle buitenlandse inmenging moet stoppen;
    - De NAVO had bij de ontbinding van het Warschau-pakt na de ineenstorting van de Sovjet-Unie ook ontbonden moeten worden;
    - In feite is de NAVO van een verdedigingsleger een agressieve oorlogsmachine geworden, die het ene land na het andere ontwricht en de echte oorzaak is van miljoenen vluchtelingen;
    - De NAVO heeft geen toekomst, moet onmiddellijk ontbonden worden en het geld moet naar sociale doeleinden gaan.

    Wachter, hoever is de nacht?

    Zoals de profeet Jesaja de vraag van zijn volk verwoordt (Jesaja 21, 11), zo stellen ook wij ons de vraag of het einde van de agressie tegen Syrië stilaan ten einde loopt.

    B. Obama heeft in zijn laatste toespraak, “State of the Union”, van 16 januari 2016 blijkbaar een lofrede gehouden op zichzelf en Amerika. Bijzonder merkwaardig was wel volgende uitspraak: “De USA zijn de machtigste natie op aarde. Wij besteden meer aan onze militaire uitgaven dan de acht landen die na ons komen samen”. Het is dus een verheerlijking van hun militaire overheersing over heel de wereld. Thierry Meyssan merkt hierbij op: “Indien ik me niet vergis, is dit de eerste keer sinds Hitler en Hikedi Tojo dat een dergelijk argument wordt gebruikt in een officiële toespraak van een staatshoofd of regering” (Obama: Mon combat, réseau voltaire, 18 januari 2016). Achmed Bensaada is een Algerijn in Canada die een studie wijdde aan de Arabische lentes (Arabesque $). Geïnterviewd door Nordine Azzouz (23 januari 2016) zegt hij dat de “Arabische lentes” niets anders opgeleverd hebben dan chaos, dood, haat, een massale vluchtlingenstroom en een complete ontwrichting van meerdere Arabische landen. En de hoofdschuldige hiervan, zo stelt hij, is Amerika die met zijn vazallen zich gedraagt als de absolute wereldheerser en alle andere landen in de wereld probeert aan zich te onderwerpen of, indien het land zijn soevereiniteit blijft koesteren, de economische en politieke ontwikkeling van dit land met alle mogelijke middelen zal boycotten.(http://www.ahmedbensaada.com/index.php?option=com_content&view=article&id=351:2016-01-22-22-25-56&catid=46:qprintemps-arabeq&Itemid=119-). Wat Syrië betreft heeft de bekende Amerikaanse journalist Seymour M. Hersh aangetoond dat de CIA gedurende een jaar gewerkt heeft aan een complot om samen met de UK, Saoedi-Arabië en Qatar wapens van Libië in Syrië te smokkelen om de regering ten val te brengen (De militaire à militaire, réseau voltaire, 18 januari 2016).

    De evolutie in onze huidige wereld kunnen we ook bekijken vanuit een vergelijking tussen het oosten en het westen. Terwijl het oosten zoveel mogelijk tracht op te bouwen, tracht het westen zoveel mogelijk te vernietigen. China is druk bezig met grootse projecten en economische contacten, zijn nieuwe zijderoute, immense economische contracten met allerlei landen die voor beiden voordelig zijn. Ook Iran en Rusland zijn volop samenwerkingsverbanden voor de economische opbouw van hun landen aan het smeden. Zelfs Syrië laat geen gelegenheid voorbijgaan om aan zijn economische heropbouw te werken en hiervoor contracten met andere landen af te sluiten. De hoofdrolspeler is evenwel China. Bij de opening van het Chinees-Afrikaans forum in Johannesburg op 4 december 2015 heeft Xi Jinping, de Chinese president zo maar eventjes 60 miljard dollar toegezegd als bijstand aan Afrikaanse landen. Dit forum werd in 2000 opgericht met 40 Afrikaanse landen. En hoe reageerde Washington (Bush-Cheney) toen? Met de oprichting van AFRICOM, een nieuw commandocentrum van het Pentagon, enkel en alleen om de Chinese invloed te dwarsbomen door oorlogen, gekleurde revoluties, “Arabische Lentes”, de destructie van Libië, de oprichting van terroristische groepen in Mali, Boko Haram in Nigeria, enzovoort. China werkt verder en is wereldleider op gebied van de bouw van spoorwegen. Het heeft zelf de snelste trein, de Shangai Maglev die tot 400 Km/u haalt. China bouwt nu ook in Oost Europa spoorwegen. “Het antwoord van Washington is een pathetische jaarbeurs voor oorlogen in het Midden-Oosten, Oekraïne, een politieke destabilisatie van de Braziliaanse president, die nauw samenwerkt met Rusland en China in het kader van de BRICS. De VS antwoorden met pogingen om regeringen omver te werpen en revoluties te organiseren overal waar ze kunnen, van Oezbekistan tot Macedonië, Venezuela en nog verder” (F. William Engdahl, Pendant que l’ Orient construit, l’Occident essaye de détruire, mondialisation.ca, 27 januari 2016). B. Obama heeft gelijk. De VS hebben veruit het grootste potentieel om overal oorlogen te voeren. Toch is er hoop. China is samen met Rusland en Euro-Aziatische landen een economische renaissance aan het opbouwen die de neo-liberale valken van de Amerikaanse oorlogmachine in de schaduw kan zetten.

    Ook voor Syrië is er hoop op lange termijn, vooral dank zij de gemotiveerde inzet van Rusland en de Hezbollah. Er is een positieve evolutie bezig, langzaam maar zeker. De Syrische regering en leger worden steeds meer versterkt. De strijd tegen Daesh is een uitputtingsslag. Het leger gaat geleidelijk overal vooruit. De lang nagestreefde no-fly-zone in N. Syrië hebben de Russen definitief onmogelijk gemaakt. De blijvende toestroom van nieuwe terroristen en de blijvende steun hierbij van westerse mogendheden en hun vazallen maken het onmogelijk Daesh meteen en definitief te verslaan. Daarvoor is uiteindelijk een politiek akkoord nodig, waarbij de vijanden van Syrië uiteindelijk overtuigd moeten worden hun strijd op te geven. De Russen hebben Amerika al kunnen dwingen om met Assad te onderhandelen. Ondertussen moeten de terroristische activiteiten van die landen zo veel mogelijk verhinderd worden. En natuurlijk proberen Rusland en China Daesh hier te verslaan, voordat ze in de Caucasus en in Centraal-Azië geraken. Verder moet Europa overtuigd worden dat zijn Midden-Oosten politiek en zijn slaafse navolging van de oorlogspolitiek van de VS ook voor hen zelf contra-productief. Als Europa niet terugkeert naar zijn christelijke wortels gaat het zijn eigen zelfvernietiging tegemoet Dat het een voorbeeld neemt aan Rusland.

    Wachter, hoever is de nacht? Middernacht is voorbij en we gaan langzaam naar het morgengloren.
    P. Daniel

    30-01-2016 om 14:46 geschreven door Gust Adriaensen


    29-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Menselijke embryo's geen wegwerpmateriaal'

    Paus Franciscus vraagt bijzondere aandacht en zorg voor mensen met een ernstige ziekte en hoogbejaarden, omdat zij nauwelijks nog een stem hebben en in de verdrukking komen in een cultuur die gericht is op competitie en vooruitgang, en waarin menselijke embryo’s wegwerpmateriaal dreigen te worden.

    29-01-2016 om 16:56 geschreven door Gust Adriaensen


    27-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het fundamentalisme van wetenschapsfilosoof Boudry

    Wat opvalt bij filosofen als Boudry en Vermeersch is de onwankelbare en agressieve zelfzekerheid in het propageren van hun fundamentalistisch atheïsme. Zij zitten als het ware op vinkenslag om christendom en Kerk ervanlangs te geven en in het bijzonder katholieke gelovigen weg te zetten als primitieve dommeriken. Zij werpen zich op als de nieuwe missionarissen, vervuld met een niet te stuiten bekeringsijver. Vlaamse Dawkins's als het ware.

    Het spijtige gevolg daarvan is dat deze academici hun relatieve bekendheid in Vlaanderen niet te danken hebben aan de kwaliteit van hun academisch werk maar aan hun polemische ingesteldheid ten aanzien van religie en Kerk.

    Veel interessanter zou zijn dat Boudry en co. een poging deden om hun eigen mens-, wereld- en zingevingsbeeld duidelijk te maken, zonder aanval op bv. het christendom. Of zijn ze daartoe niet in staat? Is dergelijke intellectuele terreur de westerse variant van de fysieke vervolging van christenen in een aantal oosterse landen?

    27-01-2016 om 09:05 geschreven door Gust Adriaensen


    26-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Misprijzen voor de rechtsstaat

    Gelukkig zijn er nog mensen als journalist Sturtewagen in De Standaard en advocaat Van Steenbrugge die duidelijk zeggen dat meer en meer politici, instanties en de publieke opinie, de rechtsstaat beschouwen als een vodje papier wanneer het om vluchtelingen gaat. Angst, eigenbelang, racisme en plat populisme regeren.

    Het zwembadincident in Koksijde is exemplarisch: 1. De precieze aard van het incident en eventuele schuld worden nog onderzocht door het parket. 2. Een staatssecretaris 'overrules' de rechterlijke macht, laat de 'schuldige-want-vluchteling' uit het zwembad plukken en opsluiten. 3. Een burgemeester wil meteen alle vluchtelingen de toegang tot een openbaar gebouw verbieden. 4. Deze would-be dictator wordt niet krachtig teruggefloten door de partijtop en de VLD-ministers, integendeel. 5. Andere ministers en partijen reageren lauw en low-profile. Kortom, voor elke democraat: verontrustende, walgelijke en triestige fenomenen!

    Veel stappen zijn we niet meer verwijderd van sterren, halve manen en andere merktekens.

    26-01-2016 om 08:47 geschreven door Gust Adriaensen


    25-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Grote Peiling

    Uit de Grote Peiling van VTM-Nieuws, RTL, Le Soir en Het Laatste Nieuws, blijkt dat de regeringspartijen fors verliezen vergeleken met de verkiezingen van mei 2014.

                                               Peiling                            mei 2014

    N-VA                                    28,8 %                           32,5%

    CD&V                                   16                                   18,6

    O-VLD                                  12,5                                15,5

    Vl. Belang                            11,6                                 5,8

    SP.A                                     15,2                                14

    Groen                                   10,3                                 8,6

    25-01-2016 om 22:18 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Worden nationalistische partijen irrelevant?

    Uit een onderzoek van politicoloog professor Sinardet blijkt dat de meerderheid van de parlementsleden eerder denken aan defederaliseren dan aan het verder streven naar grotere zelfstandigheid van de deelstaten.

    De mening van de meerderheid der parlementsleden  volgt de opvatting van de overgrote meerderheid van de bevolking: zij wil geen verdere uitholling van de Belgische Staat, laat staan het einde van België . Overigens is een eventuele defederalisering of herfederalisering een logisch stadium in het staatshervormingsproces. Het steeds verdergezette proces van federalisering maakt in de praktijk duidelijk welke beleidsdomeinen het best functioneren bij federalisering en bij welke dat ineffectief of gewoonweg dom was. Een verstandig beleid is dan vanuit die ervaring een en ander opnieuw naar het centrale staatsgezag te brengen.

    Omdat de overgrote meerderheid van de bevolking, en zeker de jongere generaties, niet te vinden zijn voor het einde van België, dreigen de nationalistische partijen irrelevant te worden.

    Zeker een machtspartij als NVA ,die zich perfect genesteld heeft in het Belgische systeem, beseft scherp dat echt gaan voor een Vlaamse republiek, wat volgens haar eigen statuten doel en zin van de partij zijn, politieke zelfmoord zou betekenen.

    25-01-2016 om 17:55 geschreven door Gust Adriaensen


    23-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Enquête over stemgedrag in Antwerpen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Op welke partij (in Antwerpen) zou je vandaag potentieel stemmen?, was een vraag in een enquête, georganiseerd door Gazet van Antwerpen. De uitslag zie je in de bijgevoegde staafdiagrammen.

    23-01-2016 om 14:08 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/4
    Vrijdag 22/1/2016

    Een tijd van inkeer

    an deze rustige periode willen wij, de broeders, gebruik maken om onze jaarlijkse retraite te houden. “Retraite” betekent zich terugtrekken. Drukke baasjes die het dagelijkse gemeenschapsleven kleuren door hun veelzijdige inzet en allomtegenwoordigheid, zijn plots nagenoeg onzichtbaar en onhoorbaar. Ze zijn enkel in de eucharistieviering aanwezig. Het lijkt wel alsof het gemeenschapsleven gedeeltelijk stil valt. En wat doen ze in hun retraite behalve zich terugtrekken? In de voormiddag en de namiddag besteden ze tweemaal zoveel tijd aan gebed als anders en ze besteden ook geruime tijd aan geestelijke lezing. In afzondering verrichten ze handenarbeid of knappen een kwarwei op. ’s Middags en ’s avonds wordt voor hen eten klaar gezet, dat ze in stilte komen halen en op hun kamer verorberen. Het doel is: komen tot vereniging met God. Hierbij helpen Schriftlezing en de werken van de woestijnvaders, kerkvaders of geestelijke schrijvers. In onze karmelitaanse spiritualiteit heeft “de Bestijging van de Berg Karmel” van St. Jan van het Kruis uiteraard een grote plaats. Deze mag gerekend worden tot de beste beschrijving en ontlediging uit gans de christelijke mystiek. Als handleiding zijn er verder de sublieme pareltjes uit de orthodoxie, zoals “De verhalen van de Russische pelgrim”, van een onbekende monnik uit de 19e eeuw. Het begin van zijn verhaal zet ons al op weg: “Door de genade van God ben ik mens en christen, door mijn daden ben ik een grote zondaar, van beroep ben ik pelgrim zonder onderdak, uit de laagste klasse, altijd zwervend van plaats naar plaats. Als bezit heb ik een zak op mijn rug met droog brood en in mijn jas de heilige Bijbel, dat is al”. Hij leerde het voortdurend inwendig gebed beoefenen aan de hand van het Jezus gebed: “Heer Jezus, Zoon van God, heb medelijden met mij”. Hiermee overwon hij alle moeilijkheden en leefde voortdurend in een voor de wereld bijna onbegrijpelijke vreugde.

    Is de woestijnstorm in Syrië stilaan gestild?

    De koude oorlog tussen de VS en de Sovjet-Unie met het Oostblok eindigde met de val van de Berlijnse muur, de ineenstorting van de Sovjet-Unie en de ontbinding van het Warschau-pakt. De periode van een “bipolaire” wereld met de stille strijd tussen twee wereldheersers was voorbij en de weg lag open voor de alleenheerschappij van Amerika. Deze nieuwe periode begon precies een kwart eeuw geleden, op 17 januari 1991 met de oorlog van Amerika tegen Irak, “woestijnstorm” genaamd, die nog steeds voortduurt. Met behulp van de NAVO voerde Amerika verder oorlog (zogenaamd “humanitaire operaties voor de vrede”) tegen Joegoslavië (1999), tegen Afghanistan (2001), tegen Irak (2003), tegen Libië en daarna tegen Syrië (vanaf 2011). Deze operaties gingen gepaard met oorlogen van Israël tegen Libanon en de Gaza, van Turkije tegen de Koerden van de PKK, van Saoedi-Arabië tegen Jemen. Tegelijk werden Daesh en andere terroristische groepen opgericht in dienst van de VS en de NAVO en werd een staatsgreep georganiseerd in Oekraïne om een nieuwe koude oorlog tegen Rusland te lanceren. Alles tegen het internationaal recht en de soevereiniteit van de volken in. Ondertussen eindigde evenwel de alleenheerschappij van de VS, nl. op 30 september 2015, de dag waarop Rusland effectief de strijd tegen het terrorisme in Syrië aanvatte. Toch blijft de Amerikaanse politiek er op gericht de ontwikkeling van de volken van het Midden-Oosten te beletten door de soevereiniteit van hun landen te vernietigen, volgens het principe “verdeel en heers” of “de creatieve chaos” (en Rusland op alle mogelijke manieren trachten te boycotten, te benadelen en te diaboliseren; kijk hiervoor gewoon naar hetgeen onze pers over Rusland of Putin publiceert).

    De komst van de Russen, ruim honderd dagen geleden, werd in Syrië enthousiast onthaald. Bij meerderen leefde de hoop dat zij ook een einde zouden maken aan de terroristische activiteiten. Dit bleek evenwel een ijdele hoop. Rusland alleen kan en wil het inmiddels immens uitgegroeide terrorisme in Syrië, in het Midden Oosten en in de hele wereld, niet stoppen. En als dit niet eensgezind en effectief wordt bestreden door alle wereldleiders, blijft het terrorisme als een kanker voortwoekeren. Putin heeft vanaf het begin duidelijk gemaakt wat hij nastreeft. Op 11 oktober 2015 verklaarde hij in een interview met Vladimir Soloviev op TV Russia 1: “Ons doel is het wettig gezag stabiliseren en de voorwaarden scheppen voor een politiek akkoord.” Dat is realistisch. Er zijn in Syrië ongeveer 100.000 manschappen om het land en zijn bevolking te ondermijnen. Zij beschikken over bases en trainingskampen in Turkije en hebben ook in Jordanië en Irak hun toevluchtsoorden. Daesh kan rekenen op een bijna onbeperkte toestroom van nieuwe strijders, uitrusting, materieel, logistieke steun en vooral geld. Het krijgt de steun van de VS, Saoedi-Arabië, Qatar, Turkije, Israël en meerdere Europese landen. Saoedi-Arabië heeft een coalitie opgericht tegen het terrorisme, maar dat is in feite een terroristische coalitie van soennieten tegen de sjiieten om Daesh te versterken. Hoe kan het Syrische leger hiertegen bestand blijven na een bijna vijf jaar uitputtende oorlog? Naar schatting 100.000 soldaten zijn gesneuveld. Het leger heeft ook aan materiaal zware verliezen geleden. Bovendien is de infrastructuur van het land voor een groot deel verwoest, waardoor de economie erg verzwakt is, wat een algemene mobilisatie onmogelijk maakt. Toch beschikt het leger over grote steun vanwege het volk. De eenheid van volk, leger, regering en president, vormt de kracht van Syrië. Dit wekt een immense hoop voor de toekomst en blijft een bijna onuitputtelijke bron van moed. En waarom zouden wij niet mogen stellen dat de blijvende weerstand van Syrië een wonder is van Gods bescherming, waar wij dagelijks voor bidden?

    Heeft Vl. Putin zijn doel bereikt? De Russische luchtmacht in Syrië is ongeveer één regiment groot, maar heeft resultaten behaald voor drie regimenten. De inzet van de Russen was vanaf het begin zeer efficiënt en zeer systematisch, maar beperkt. Dank zij hen zou het leger zowat 217 dorpen en woongebieden bevrijd hebben. Bovendien is het Syrische leger nu over nagenoeg heel het land in het offensief. De Russen hebben geholpen om de balans te doen overhellen in het voordeel van Syrië, maar het land is nog lang niet van de massa terroristen bevrijd. Wordt een dorp bevrijd dan trekken de terroristen zich terug in een ander dorp. Wordt ook dat dorp bevrijd dan keren ze terug naar het eerste dorp. Wat de steun aan de stabilisatie van het wettig gezag betreft, heeft Putin ruimschoots zijn doel bereikt. Ook wat betreft het scheppen van voorwaarden voor een politiek akkoord. In minder dan een maand tijd heeft Putin gezorgd dat president Assad aan het hoofd van de Syrische regering in Damascus een politieke realiteit is, die de westerse landen graag of met tegenzin, moeten aanvaarden. Het dictaat “Assad moet weg” is, politiek gezien, in de kiem gesmoord. Het Syrische volk zal hieromtrent geen beslissingen aanvaarden vanwege welke buitenlandse mogendheid ook.

    Voor de toekomst blijven er enkele grote vragen open. Vooreerst omtrent Turkije, dat zich steeds meer als een boevenstaat manifesteert, bestuurd door een grootheidswaanzinnige, die voorlopig nog door het westen en de NAVO volop wordt gesteund. De illegale praktijken van de familie Erdogan in verband met de olieverkoop van Daesh zijn inmiddels bekend. Het land zelf geraakt steeds meer in de greep van het geweld. Al zal de Turkse president niet wijken, het kan wel een verzwakking betekenen voor de door hem beschermde Daesh. Wat zal er gebeuren met Saoedi-Arabië? De 80-jarige koning Salman en zijn 30-jarige onbezonnen en impulsieve zoon prins Mahomed (die met Israël een hopeloze oorlog tegen Jemen begon) regeren als absolute alleenheersers. Het wahabisme is de enige toegelaten staatsgodsdienst maar steunt slechts op een deel van het volk. Volgens sommigen staat het land op instorten (Th. Meyssan, Vers l’effondrement de l’Arabie-Saoudite, Réseau voltaire, 11 januari 2016; Abdel Bari Attman, Arabie: un roi qui veut ‘singer’ Georges Bush!, Irib, 11 januari 2016). Verder vragen we ons af in hoeverre Iran zich kan en zal inzetten om te beletten dat Syrië en Irak ontmanteld worden, zoals generaal Jaafari, de chef van de garde van de islamtische revolutie (CGRI) beloofd heeft. Iran steunt in elk geval het verzet van Syrië. Anderzijds voeren de Russen geleidelijk hun steun aan het Syrische leger op met meer en zwaarder materiaal, wat de bewegingsvrijheid van Daesh steeds meer inperkt. Tenslotte controleert het Syrische leger, gesteund door Hezbollah, ook steeds meer gebieden van de meer dan 800 km grens met Turkije, wat beslissend is voor de zuivering van Syrië. Neen, de “woestijnstorm” is niet gestild maar de motor begint wel te sputteren. Alle mogendheden worden uitgenodigd om tot een politiek akkoord te komen, de soevereiniteit van Syrië te erkennen en de aanspraken op het land en zijn rijkdommen op te geven. Wat ieder daarvoor in de plaats wil krijgen is mij volkomen onbekend. In ieder geval zal Syrië pas bevrijd zijn wanneer heel het Midden-Oosten bevrijd is. (Semaine 13 de l’intervention russe en Syrie: dissiper les mensonges, Saker Francophone, 2 januari 2016).

    De apocalyps is begonnen, onze redding is nabij

    De huidige wereld is de beste, want hij is in staat meer mensen te redden dan ooit. Toch is deze wereld ook de slechtste die er ooit geweest is, omdat hij meer mensen de dood injaagt dan ooit voorheen. Onze wereld kan nu gans het mensengeslacht vernietigen en de hele planeet erbij. Dit is geen verre illusie meer, het recept ligt klaar voor onmiddellijk gebruik. De oorlogen zijn de motor van de wetenschappelijke en technische vooruitgang en deze staat vooral in dienst van meer vernietiging. Sinds zowat 2,5 eeuw beleven we een versnelde toename van oorlogen met vernietigingswapens, die steeds meer doden eisen. De oorlogen van Napoleon joegen een miljoen mensen de dood in. De Franse Revolutie had al drie miljoen mensen afgeslacht, omgebracht of uitgehongerd. In onze tijd hebben de Amerikaanse oorlogen tegen Irak alleen al, samen met de sancties, meer dan twee miljoen Irakezen gedood, waarvan meer dan een half miljoen kinderen. De hoofdschuldige hiervan geniet van een buitensporig pensioen op zijn ranch in Texas. Het geweld neemt toe en de moordenaars gaan vrijuit. Over de rechten van mensen in een oorlog wordt al lang niet meer gesproken en nog minder over de rechten van gevangenen. Het wereldterrorisme leidt zijn eigen leven en handelt boven iedere wet of internationaal gezag. Blaise Pascal (+ 1662) zei het al: “als de rechtvaardigheid niet versterkt wordt, zal de kracht gerechtvaardigd worden”. Het is de wet van de jungle, het recht van de sterkste, dat het geweld rechtvaardigt. Erger nog, in een conflict zoals in Syrië tussen het wettige leger en het wereldterrorisme kan een internationaal opgelegd staakt-het-vuren in feite gebruikt worden om het wettig gezag te beletten zijn taak van verdediding van het volk te volbrengen. Voeg hierbij de wereldwijde massa-executies vanwege abortus, eugenetische praktijken en euthanasie. De “Rechten van de mens”, die na WO II opgesteld werden als een herbevestiging van het natuurrecht, zijn een wapen geworden om de meest anti-natuurlijke rechten af te dwingen en het moordend geweld te promoten. Dit werd mogelijk doordat “de mens” als begunstigde vervangen werd door een “losstaand individu” en dit individu aangespoord werd om los van alle werkelijkheid en zelfs los van zijn eigen natuur, zoveel mogelijk ‘rechten’ voor zichzelf op te eisen. De plichten die altijd met de rechten gepaard gaan, komen niet meer ter sprake. Abortuswetgeving vernietigt het recht op leven van de zwaksten, de ongeboren kinderen. In de vijfde eeuw voor het christendom wist de Griek Hippocrates, de “vader van de geneeskunde” (460-377 v. Chr.) al dat een kind in de moederschoot tot de mensenfamilie behoort en dus heilig is. Nu is niets meer heilig en dus ook niets meer veilig. De mens als losstaand individu wordt aangespoord tot een absurde, absolute zelfbeschikking, zo iets als het uitvinden van zichzelf.

    De bron van het kwaad is onze neiging tot slechte navolging. We verlangen wat anderen verlangen, hebben of zijn. Wereldheersers zijn jaloers op de bodemrijkdommen van andere landen en sleuren de halve wereld mee in een oorlog op leven en dood. En uiteindelijk zijn alle oorlogen maar een nabootsen van een vorige oorlog op een veel gruwelijkere wijze, omdat wetenschap en techniek inmiddels weer eindeloos nieuwe mogelijkheden van doden en vernietigen ontwikkeld hebben. Het begon heel lang geleden. Eva volgde de wil van de slang en Adam volgde het verlangen van zijn vrouw. Cain was jaloers op zijn broer Abel en doodde hem. De Franse Revolutie is als een vroegtijdige ontsporing van de waanzin van Napoleon en WO II een nabootsing van WO I. De wederzijdse nabootsing (of jaloezie) van Frankrijk en Duitsland hebben Europa geruïneerd totdat Konrad Adenauer, Robert Schuman en Charles De Gaulle Europa heruitgevonden hebben. De rivaliteit (of haat) van de VS (slaafs nagebootst door de NAVO en Europa) tegenover het huidige Rusland breekt het ene Europa van de heilige Benedictus van Nursia en de heilige Vladimir van Kiev weer in twee stukken. En de islam is niets anders dan een slechte kopie van het joodse en christelijke geloof, maar het wil zich met de sharia voorstellen als de “wereld van de vrede” (dar el salaam), precies zoals het wrede Romeinse Rijk de “pax romana” verkondigde en de Sovjetunie de “pax sovjetica”. Komt daar ooit een einde aan? Neen en ja. De mensheid wordt meegezogen in een draaikolk van geweld die alleen maar erger kan worden en die van zichzelf uit niet kan gestopt worden. We leven op de vulkaan van onze eigen gewelddaden. De apocalyptische beschrijvingen uit het Nieuwe Testament zijn veel realistischer dan sommigen willen aannemen en de eerste christenen hadden hiervan een levendiger besef dan de meeste gelovigen in onze tijd. “Er zal strijd zijn van volk tegen volk en van koninkrijk tegen koninkrijk; er zal hongersnood zijn, pest en aardbeving, nu hier dan daar. Dit alles is het begin van de weeën. Dan zal men u overleveren om mishandeld te worden en men zal u doden; alle volken zullen u haten omwille van mijn Naam. Dan zullen velen ten val komen en uit haat elkander overleveren. Tal van valse profeten zullen opstaan en velen zullen zij misleiden. Door het hand over hand toenemen van de zonde zal de liefde van de meesten verkoelen... Want zo verschrikkelijk zal die tijd zijn, als er vanaf het begin van de wereld tot nu toe nooit een geweest is, noch komen zal... deze dagen zullen verkort worden omwille van de uitverkorenen.” (aldus Jezus’ woord in Mattheus 24, 8...22). De mensheid is onherroepelijk op weg naar deze apocalyps.

    Ruim tweeduizend jaar geleden heeft Jezus door zijn kruisdood de wereldgeschiedenis een totaal nieuwe wending gegeven. In zijn verschrikkelijke kruisdood heeft Hij, als de meest Heilige en Onschuldige, het geweld van al onze menselijke beschavingen geopenbaard. In zijn sterven heeft Hij alle onschuldige slachtoffers verenigd, vanaf de grondvesting van de wereld tot het einde der tijden. Hij staat voor altijd aan hun kant. Jezus verbrak de keten van wraak en weerwraak. Hij leerde dat er geen offers meer nodig zijn. De archaïsche godsdiensten met het offeren van een “zondebok” en de mythen met hun verborgen leugens en het offeren van onschuldigen, heeft Jezus, zoals niemand anders ontmaskerd als totaal ontoereikend voor het heil van de mensheid. We weten nu dat we helemaal geen vijanden nodig hebben die gedood zouden moeten worden om zelf even in vrede te kunnen leven. Daarvoor dienen we dan wel Jezus’ openbaring . te erkennen en na te volgen. De slechte navolging met jaloezie, hebzucht en machtsdrang dient afgezworen te worden om Jezus’ voorbeeld na te volgen als de goede navolging. In plaats van anderen te offeren, offerde Hij zichzelf uit liefde. Hij gaf ons het voorbeeld en de sleutel om alle geweld te overwinnen. De moeilijkheid ligt in het erkennen en navolgen van deze openbaring. En dat schijnt niet te gebeuren. Zoals Jezus gehaat werd zonder reden, zo wordt ook het christelijk geloof verworpen zonder reden. Friedrich Nietzsche (+ 1900) was een geniaal Duits filosoof en had beter dan vele anderen de radicale ommekeer van Christus’ kruisdood voor de mensengeschiedenis begrepen. Hij besefte dat de Gekruisigde, het teken van de vrede vanwege God, tegenover Dionysius stond, de Griekse god van de wereld, het genot en uiteindelijk het geweld. Hij schreef: “God is dood! God blijft dood! En wij zijn het die Hem gedood hebben. Hoe kunnen wij ons troosten, wij die moordenaars onder moordenaars zijn? Wat de wereld bezat aan het meest heilige en het meest machtige tot op deze dag, sterft bloedend onder ons mes. Wie zal ons reinigen van dit bloed?” (Gay Scienza, 1881). Hij begreep het, maar kon het niet aanvaarden en wilde de Übermensch zijn, die zich van het absolute meester maakt, wat hem tot de waanzin zal voeren. Nietzsche is dood maar God leeft en Christus is verrezen. Het christelijk geloof onthult de onmacht van iedere menselijke cultuur en wordt een ‘steen des aanstoots’. Hiertegen wordt wereldwijd strijd gevoerd. Het moderne denken is sterk nietzscheaans gekleurd. Velen in onze tijd missen het inzicht van Nietzsche, maar nemen wel zijn radicaal verzet tegen de Gekruisigde over. Wie een onvoorzichtig woord zegt in verband met het joodse volk, kan meteen aangeklaagd worden voor antisemitisme, ook al protesteert hij slechts tegen het onrecht van het zionisme. De islamofobie is inmiddels ook al een misdrijf. Christianofobie of haat tegen het christelijk geloof wordt echter als een vrijblijvende opvatting beschouwd. Met het christelijk geloof en Jezus’ Kruis kan wereldwijd gespot worden. Hiermee toonde Jezus nochtans hoe het geweld gestopt kan worden, maar de wereld wil zijn openbaring niet horen en niet volgen. Nietzsche hoefde maar één stap te zetten volgens zijn eigen inzicht, maar kon/deed het niet. En de wereld volgt eerder Nietzsche. Onze menselijke beschaving is mislukt en de Kerk heeft de definitieve ommekeer niet kunnen bewerken. In die zin zijn ook het christendom en de Kerk tot heden mislukt, afgezien van de helden, genieën, heiligen en martelaren, door het christelijk geloof gevormd. En het resultaat van onze mislukking is nu bekend: de apocalyps. Het is echter deze apocalyps die ons zal brengen naar de definitieve verlossing door de Wederkomst van Christus, die de nieuwe hemel en de nieuwe aarde zal verzekeren. Zoals de apocalyptische teksten in de evangelies onmiddellijk voorafgaan aan de dood en de verrijzenis van Christus, zo zal ook onze apocalyps gevolgd worden door de definitieve doorbraak van Gods Rijk.

    “Wanneer zich dit alles begint te voltrekken, richt u dan op en heft uw hoofden omhoog, want uw verlossing komt nabij...” (Lucas 21, 28).
    “Hij (Christus) heeft vrede gesticht door in zijn persoon uit de twee één nieuwe mens te scheppen en die beiden in één lichaam met God te verzoenen door het kruis, waaraan Hij de vijandschap heeft gedood” (Efeziërs 2, 15)
    Aan Hem zij de glorie, de eer en de macht in de eeuwen der eeuwen. Amen!
    P. Daniel

    23-01-2016 om 13:25 geschreven door Gust Adriaensen


    22-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De macht is aan de rolkraag

    Onvoorstelbaar gedurfd, innovatief, grensverleggend, veelbelovend, progressief, toonbeeld van verandering, exempel van energie, is ongetwijfeld het feit dat Peter De Roover als symbool van zijn nieuwe rol als fractieleider fier de rolkraag zijn Vlaamse nek laat omspannen!

    'Door mijn rolkraag wil ik aangeven dat ik ga voor een andere stijl', aldus De Roover. En hij verwijst daarbij naar zijn partijgenoot Willy Kuypers die het lang geleden aandurfde zonder das en op sandalen in het parlement te verschijnen en daarvoor van de voorzitter op zijn donder kreeg.


    De vestimentaire geplogenheden zijn sindsdien veranderd en De Roover heeft meer dan waarschijnlijk weinig te vrezen van Bracke. Misschien hanteert Sieg binnenkort ook wel in rolkraag de voorzittershamer.


    Maar erg slim is dat uitpakken met de rolkraag door De Roover toch niet. Want de mensen die politici met een rolkraag verbinden, zien onmiddellijk een jonge Jean-Luc Dehaene en niet Willy Kuypers. Toch wel lichtjes verkeerd ingeschat fractieleider!





    22-01-2016 om 16:58 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Ik niet, jij dan ook niet!'

    De vaste benoeming in het onderwijs staat al lange tijd ter discussie.

    Vaak komt de eis of het voorstel tot afschaffing ervan uit het bedrijfsleven of uit een bepaalde politieke hoek.

    Wanneer gepleit wordt voor de afschaffing door onderwijsmensen zelf, dan krijgt dat meer aandacht en voelen de externe would-be afschaffers zich uitermate gesterkt in hun afschafobsessie. Zo was er pas een niet-wetenschappelijke bevraging bij leerkrachten en uit het resultaat bleek dat een meerderheid te vinden was voor de afschaffing van de vaste benoeming.

    Maar wat blijkt vaak? De leerkrachten die pleiten voor afschaffing in de media, doen dat in grote meerderheid niet vanuit pedagogische, didactische of rechtvaardigheidsoverwegingen. Maar zij voelen zich gefrustreerd, gepasseerd en woedend omdat zij te lang moeten wachten op een vaste benoeming.

    Hun pleidooi vloeit voort uit afgunst en verbolgenheid, uit negatieve en destructieve gevoelens. In essentie komt hun roep om de vaste benoeming af te schaffen, neer op volgend 'adagium': 'Ik geraak niet vast benoemd, dan gun ik die vaste benoeming ook niet aan mijn dierbare collega's!'

    Ja, wadde!!

    22-01-2016 om 11:49 geschreven door Gust Adriaensen


    19-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toppunt van arrogantie en provocatie
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Marc Descheemaeker, van 2005 tot 2013 afgevaardigde-bestuurder NMBS, dat wil zeggen de grote baas van de spoorwegen, zegt doodleuk: 'ER KUNNEN NOG 4 à 5000 JOBS GESCHRAPT WORDEN BIJ DE NMBS.'

    Deze meneer die zo nonchalant kwekt over de broodwinning van duizenden mensen, is na zijn rampzalige maar dikbetaalde passage bij de spoorwegen, en sinds hij de Open VLD inruilde voor NV-A, voorzitter van de Raad van Bestuur van Brussels Airport, werd in oktober 2014 door de regering Bourgeois benoemd tot bestuurder van Virulin, de holding boven Ethias en tot bestuurder van de Vlaamse Investeringsmaatschappij Gimv, werd eind 2014 door de regering Bourgeois benoemd tot voorzitter van de Raad van Bestuur van De Lijn, werd in april 2015 door de federale regering benoemd tot bestuurder van de Europese Investeringsholding.

    Een rampzalige passage van Descheemaecker bij de NMBS, inderdaad. Uitgerekend twee dagen na het provocerende getoeter van de voormalige spoorbaas, verschijnt een doorlichtingsrapport van de NMBS, opgesteld door het Rekenhof. Het is een uitgebreid werkstuk dat handelt over het functioneren van de NMBS, hoofdzakelijk in de periode dat Descheemaecker de grote baas was. Het rapport schetst een ontluisterend beeld van de spoorwegen. 'BELGISCHE SPOORWEGEN IN HUN BLOOTJE GEZET', kopt De Standaard dan ook terecht.

    Dat betekent dat de grote baas uit die periode, met name Descheemaecker, in extreme mate in zijn blootje wordt gezet.

    Welnu, precies die man orakelt dat er nog duizenden werknemers op straat gezet kunnen worden! Onvoorstelbaar grof, arrogant, provocerend!!

    19-01-2016 om 09:34 geschreven door Gust Adriaensen


    18-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.62 superrijken bezitten evenveel als armste helft van de wereld

    Een nieuw Oxfam-rapport toont aan dat het vermogen van 62 superrijken sinds de economische crisis met 44 pct gegroeid is, terwijl de armste helft van de wereld zijn vermogen met 41 pct zag dalen.

    De wereld is de laatste 15 jaar een pak rijker geworden. Maar de helft van die welvaartsgroei is terechtgekomen bij de 1 procent rijkste mensen. Dat blijkt uit een rapport van Oxfam, dat maandag gepubliceerd wordt in de aanloop naar het Wereld Economisch Forum (WEF) in Davos. De strijd tegen belastingparadijzen moet die extreme ongelijkheid helpen terugdringen, benadrukt Oxfam.

    Eén treinwagon

    "We leven vandaag in een wereld waar 62 mensen even veel rijkdom bezitten als de armste helft van de wereldbevolking. Nauwelijks 5 jaar geleden waren dat nog 388 personen", legt Winnie Byanyima, directeur van Oxfam International, uit. Het nieuwe Oxfam-rapport toont aan dat het vermogen van die 62 superrijken sinds de economische crisis met 44 pct gegroeid is. "Terwijl de armste helft van de wereld zijn vermogen met 41 pct zag dalen. Welvaartsgroei vloeit dan ook in grote mate terug naar wie al veel bezit.

    De afgelopen 15 jaar kwam 50 pct van de groei terecht bij de 1 pct rijkste mensen. Omgekeerd kon de armste helft van de wereldbevolking slechts rekenen op 1 pct van die groei", aldus Byanyima.

    "Het is ronduit onaanvaardbaar dat de armste helft van de wereldbevolking even veel bezit als enkele tientallen superrijken, die samen in één treinwagon zouden passen. We mogen niet langer toezien hoe honderden miljoenen mensen honger lijden terwijl de middelen die gebruikt zouden kunnen worden om hen te helpen, opgeslorpt worden door enkelingen bovenaan de ladder."

    18-01-2016 om 08:26 geschreven door Gust Adriaensen


    17-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zo nauw steekt het niet

    In het reeds veelbesproken debat Crombez-De Wever, waarin debattechnisch Crombez de evenknie van De Wever was (volgens velen was de SP.A-voorzitter de winnaar), blijkt De Wever ook een serieus loopje met de waarheid genomen te hebben. Op enkele miljoenen komt het klaarblijkelijk niet aan.

    Bekijk het fragment uit De Zevende Dag, waarin Tim Pauwels, politici onderzoekt op waarheid of leugen.

    Klik op onderstaande link.

    Bijlagen:
    http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/videozone/programmas/dezevendedag/2.42581?playlist=7.39701&video=1.2548482   

    17-01-2016 om 13:38 geschreven door Gust Adriaensen


    16-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Schaam u Franse regering!
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    In het Heilig Jaar van de Barmhartigheid toont Frankrijk zich van zijn onbarmhartigste en inhumaanste kant.

    16-01-2016 om 14:39 geschreven door Gust Adriaensen


    15-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Weinig jonge Vlamingen voor separatisme

    De jonge generatie Vlamingen wordt minder aangesproken door het separatisme van de N-VA. Dat blijkt uit een studie van de Franstalige universiteiten ULB en UCL.

    De onderzoekers ondervroegen 1.226 Vlamingen, gespreid over drie generaties: geboren voor, tijdens of na de federalisering van het land.

    Van de Vlamingen geboren voor 1982 is een derde te vinden voor een separatistisch discours. Bij de jongeren die daarna ter wereld kwamen, en dus enkel een België hebben gekend dat in gemeenschappen en gewesten is opgedeeld, daalt dat tot 16 procent.

    15-01-2016 om 20:17 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/3
    Vrijdag 15 januari 2016

    Zeep, kaarsen, kruiden en andere ”monastieke producten”

    De ietwat ongewone tijd en bijzondere sfeer van de eindejaarsfeesten loopt ten einde. De kerststallen worden opgeruimd en de bezoekers gaan terug naar huis. Hier en daar wordt verder gewerkt aan het herstel van de schade aan de gebouwen en het onderste gedeelte van het atrium kreeg een nieuwe verflaag. Heel deze week werd nog genoten van de sfeer van “Epiphanie”. De liturgische teksten en gebeden spreken vooral over de doop van Jezus in de Jordaan. Door zijn doop heeft Jezus het water geheiligd dat ons heiligt. Met de fraters hebben we het goede materiaal gevonden en uitgeprobeerd om kaarsen te maken. We kunnen nu een gewone dunne kaars maken van 18 cm die 8 uur brandt. En als beide machines volop werken kunnen er vele duizenden per dag gemaakt worden. De zusters hebben druk geëxperimenteerd met het maken van sierkaarsen en zeep. Zij blijven creatief prutsen met vormen, kleuren en geuren. Het resultaat zal binnenkort wel ergens op onze website te zien zijn (maryakub.net). Terwijl het atrium vol staat met herders, engelen, wijzen, ossen, ezels, schapen en kamelen, klaar om opgeborgen te worden, krijgen we bezoek van vijf moslimvrouwen uit het dorp. Ze willen deze vrije dag (vrijdag) bij ons doorbrengen. Twee van hen zijn gehandicapt en moeten met hun rolstoel over de trappen in de kerk gedragen worden, zoals de lamme uit het evangelie van vandaag. In de gebeden besteden we extra aandacht aan hen. Daarna wordt het echter moeilijk met twee rolstoelen in onze refter. In België wordt dit probleem opgelost worden door de “toegankelijkheid voor gehandicapten” algemeen verplicht te maken. Hier wordt dat creatiever aangepakt. De tafels worden in het atrium geplaatst en allen eten in het atrium, waar het trouwens niet kouder is dan in de refter. De gehandicapten krijgen extra dekens. Onder de maaltijd vertellen ze hun ervaringen op de werkvloer. Zij werken namelijk in het tapijtenfabriek in Qâra. Al moet er een en ander aangepast worden, zij zijn echte tapijtenmaaksters van met de hand geweven tapijten. Denk je dat deze gehandicapte meisjes niet meer deugd hebben aan hun handgeweven tapijten dan aan een wet voor super modern aangepaste toegankelijkheid van alle gebouwen?
    Er blijft één groot probleem. Voor de oorlog trok heel Syrië vele toeristen en kwamen er ook hier menigten bezoekers van heinde en verre. Dagelijks werden allerlei producten verkocht: geneeskrachtige zalven, kruiden, the, confituur van onze fruitbomen, zelf gemaakte religieuze voorwerpen. Bovendien zien we vol verwachting uit naar het ogenblik dat we weer in alle veiligheid kunnen werken op ons eigen terrein met zijn duizenden olijfbomen, amandelbomen en allerlei fruitbomen (abrikozen, kersen, vijgen, granaatappels, peren, appels...). De hoop blijft onze ongeneeslijke ziekte. De spontane verkoop ligt evenwel helemaal stil. Dit is ook het probleem van andere kloosters, waarmee we in contact staan en waarvoor we een gezamenlijke verkoop zoeken: “monastieke producten” voor de ‘verlichting’ van lichaam en geest. In België en elders zouden al deze producten zeker vlot hun weg vinden. Zou een transport per container rendabel kunnen zijn?

    Madaya, een erg eentonig refrein

    De belaagde bevolking van de stad Madaya (N Damascus, aan Libanese grens) blijft in de actualiteit. Sinds vijf jaar worden in heel Syrië aanslagen gepleegd, mensen op de vlucht gedreven, de infrastructuur vernietigd, honderdduizenden mensen gedood... zogenaamd allemaal door de schuld van de Syrische regering (leger en vooral president). Tienduizenden terroristen, gezonden, opgeleid, gefinancierd en bewapend door westerse landen en hun vrienden van de golfstaten, doen zogezegd hun uiterste best om democratie, vrijheid, vrede en welvaart te brengen. Onze NAVO heeft succesvol de “Arabische Lente” in Libië ingevoerd, waardoor het feest van de zo vurig gewenste totale chaos nu kan gevierd worden met onbeperkte mogelijkheden. En in Syrië wil dit zelfs na vijf jaar maar niet lukken... door de schuld van de regering. En nu melden de media dat de bevolking van Madaya honger lijdt... natuurlijk door de schuld van de Syrische regering. In oktober 2015 kreeg de bevolking 31 vrachtwagens met hulpgoederen en voedsel. Leden van Daesh en Al Nousra hebben het voedsel in beslag genomen en aan woekerprijzen verkocht aan de bevolking, die ze eerst hebben uitgeperst.... natuurlijk door de schuld van de Syrische regering. Ondertussen heeft Hezbollah de stad omsingeld om te proberen de 600 jihadisten uit te schakelen. Deze ingewikkelde, moeilijke en nijpende situatie is natuurlijk de schuld van de Syrische regering. Dat Saoedi-Arabië in zijn oorlog tegen Jemen verboden wapens gebruikt, is uitgelekt, juist op het moment dat er wereldwijd protest groeit wegens de executie van sheikh El-Nimr. Eindelijk eens iets anders, maar dit nieuws komt toch wel heel erg ongelegen. Dat mensen kwaad gaan spreken van het door het westen zozeer geliefkoosde Saoedi-Arabië, mag uiteraard niet toegestaan worden. Saoedi-Arabië en Qatar met hun machtige tv-ketens (Al-Arabiyya en Al-Jazeera) beslissen onmiddellijk een campagne op te zetten om de aandacht af te leiden. Ze hebben foto’s van uitgehongerde mensen in voorraad. Een schokkend beeld van een uitgehongerd meisje wordt verspreid als zijnde van Madaya en heel de Atlantische pers draait op volle toeren. Van Vlaanderen tot Colorado spreekt men schande van die duivelse Syrische regering. De foto was vroeger gepubliceerd als een Syrisch meisje in Jordanië en later als een stervend Palestijns kind in Yarmouk, maar in feite is het een kind uit Z. Libanon. Schokkende beelden, geschikt voor polyvalent gebruik. Iets gelijkaardigs voor andere foto’s die de dramatische toestand moeten illustreren... . De verantwoordelijke van het internationale comité van het Rode Kruis (ICRC) in Damascus zegt uitdrukkelijk dat er in Madaya geen bevolking is die uitgehongerd wordt. Wel getuigt de bevolking zelf van grove misdaden vanwege de terroristen. De dagelijkse ervaring in Syrië leert dat de regering het mogelijke doet om de bevolking te helpen o. m. door de prijs voor het brood als basisvoedsel heel laag te houden. Het is niet onze taak om gelijk welke regering, president of staatshoofd te verdedigen, maar wel om van de waarheid te getuigen, opdat duidelijk wordt wie de onschuldige slachtoffers zijn en wie de misdadigers. In het toeristisch centrum van Ankara in de buurt van de beroemde Hagia Sofia en de Blauwe Moskee werd vorige week dinsdag een zelfmoordaanslag gepleegd met tien doden en vijftien gewonden. Onze media tonen fier de Turkse president R.T. Erdogan (als een onschuldige koorknaap, in feite de wereldleider van de terroristische moslimbroeders) die de schuld daarvan uitdrukkelijk aan Syrië geeft. Dat de dader in feite de 28 jarige Nabil al-Fadhli was uit Saoedi-Arabië en als “Syrische vluchteling” in Turkije gekomen, werd niet vermeld. En nu maar gespannen wachten op de volgende spectaculaire aanslag hier of elders. Wedden dat je kunt raden wie onze media als de schuldige zullen onthullen?

    Wij blijven – ook erg eentonig vind ik - de moordende manipulatie van de hele Atlantische pers aanklagen. (Wil je grondige informatie over de wijze waarop deze . media ons al jaren bedriegen, lees o.a.: CHAMY André, Madaya: une nouvelle manipulation médiatique, Réseau voltaire, 12 januari 2016; Al-Jaafari: Terrorists seized humanitairian aid send to civilians, Sana, 12 januari 2016; op “le salon beige”, 14 januari 2016 kun je een video zien van RT ”In the Now”: désinformations: les médias montrent d’anciennes images pour couvrir la famine de Madaya en Syrie).

    “Egypte, mijn volk...” (Jesaia 19, 25)

    De landen van het Midden-Oosten moeten manu militari tot volledige onderworpenheid gebracht worden aan het westen. Daar zitten immers grote bodemrijkdommen en bovendien, wie daar baas is zetelt op een belangrijke troon om de rest van de wereld te overheersen. Ieder land afzonderlijk met militaire macht binnenvallen, zoals in Irak, wordt echter een beetje vermoeiend. Gemakkelijker is het terroristische groepen in te zetten om een land in de gewenste chaos te storten. En zo moesten de “vijandelijke” landen van het Midden-Oosten onder het bestuur komen van de terroristische moslimbroeders. In het begin van de jaren ’80 deden ze al een poging in Syrië door aanslagen, de gruwelijke moord op 80 recruten, allemaal allawieten, en een moordpoging op president Hafez, de vader van de huidige president. Deze maakte evenwel korte metten met de onrust en roeide heel het nest van moslimbroeders uit. Het bleef drie decennia rustig, totdat in 2011 een groot opgezet plan van destabilisatie op het getouw werd gezet, dat nog steeds niet afgehandeld is. In Egypte scheen het beter te lukken. Met massale fraude en steun van het westen werd Mohamed Morsi op 17 juni 2012 met een nipte meerderheid tot president verkozen. Onvoorstelbaar wat die man in één jaar tijd aan ontwrichtingen in Egypte klaar gekregen heeft. Zowat alles en iedereen werd buiten de wet geplaatst, behalve de moslimbroeders. Hij was het ook die “voor eeuwig” alle banden verbrak met de lekenstaat van Syrië en de sharia in het vooruitzicht stelde. Vroeger heb ik hierover al een schokkend rapport kunnen geven vanwege vrienden in Egypte. Alle partijen, behalve de moslimbroeders natuurlijk, eisten dat het leger zou ingrijpen, wat maarschalk Abdel Fathah el-Sissi tenslotte gedaan heeft in de nacht van 3 op 4 juli 2013. Ondertussen blijft het westen uiteraard de glorie en de terugkeer van de “democratische” president Morsi bezingen, maar el-Sissi hield stand. Hij wilde voor zich geen enkele politieke functie, maar het volk dwong hem president te worden, omdat er niemand anders was die sterk genoeg bleek. Immers, het westen bleef zijn steun verlenen aan de moslimbroeders, die de ene aanslag na de andere pleegden (en helaas blijven plegen).

    Op het orthodoxe kerstfeest van 6 januari dit jaar beleefde Egypte de klap op de vuurpijl. Vorig jaar had el-Sissi al een toespraak gehouden in de beroemde universiteit van al-Azhar en de geestelijke leiders gevraagd om een “religieuze revolutie” in de islam te beginnen. Hoe is het mogelijk, zo vroeg hij, dat 1,6 miljard mensen de rest van de wereldbevolking (7 miljard) zouden moeten uitmoorden om zelf te kunnen leven? De moslimwereld, de Umma is zichzelf en de mensheid aan het vernietigen. Jullie, zo zei hij tegen de religieuze leiders, zijn verantwoordelijk voor God. Hij heeft evenwel het antwoord van de geestelijke leiders niet afgewacht en is zelf begonnen met zijn geestelijke revolutie. Hij deed wat nooit eerder een Egyptische president deed en nam deel aan de plechtige kerstviering van 6 januari 2016, voorgegaan door de Koptische paus Theodoor II in de St. Marcus kathedraal te Cairo. En el-Sissi sprak deze historische woorden: “God heeft ons verschillend geschapen op gebied van godsdienst, zeden, kleur, taal, gedrag, traditie en niemand kan ons dwingen tot één model... A.u.b. aanvaardt onze verontschuldigingen (in de periode van Morsi werden 12 kerken in brand gestoken). Indien God het wil zal er dit jaar geen enkele kerk en geen enkel huis meer zijn dat niet heropgebouwd is... Wij zullen nooit uw houding en die van de Paus gedurende deze periode vergeten. Dank aan allen. Vrolijk Kerstfeest”. En dan zijn hartenkreet: “Wij gaan elkaar beminnen, wij gaan elkaar liefhebben in het goede, wij gaan elkaar werkelijk beminnen”! Ondertussen hebben wij in onze gemeenschap juist op deze avond van Epiphanie genoten van een video van een koptische kerk in Egypte, waar meer moslims naartoe komen dan christenen (er zijn ook maar 10% christenen) en waar tijdens de dienst een jonge moslim genas van blindheid.
    ”God de Heer zal Egypte slagen toebrengen en het zo helen; zij zullen tot Hem terugkeren, en Hij zal hen verhoren en genezen. Op die dag verbindt een weg Egypte met Assur (Assyrië); Assur komt dan naar Egypte en Egypte naar Assur en samen met Assur dient Egypte God de Heer. Op die dag zal Israël als derde, naast Egypte en Assur staan, een zegen op aarde. God de Heer van de legerscharen zal hen zegenen met de woorden: Gezegend zijn Egypte, mijn volk, Assur, het werk van mijn handen, en Israël, mijn erfbezit” (Jesaia 19, 22-25, een profetie van acht eeuwen voor onze tijdrekening).

    P. Daniel

    15-01-2016 om 19:48 geschreven door Gust Adriaensen


    13-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De kronkelgedachten van een moraalfilosoof
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het was te verwachten. Nadat Mark Van de Voorde zich in De Standaard van 8 januari had afgevraagd waarom moraalfilosoof Etienne Vermeersch zo gemakkelijk wegkomt met zijn uitspraak over negationisme en aartsbisschop De Kesel de wind van voren krijgt wanneer hij zich uit over euthanasie, kreeg Vermeersch een volle bladzijde om zichzelf gelijk te geven en zowel Van de Voorde als De Kesel over de hekel te halen.

    Vermeersch laat zich nog maar eens van zijn meest hautaine en gelijkhebberige manier kennen. Hij behandelt Van de Voorde als een snotneus met beperkte intellectuele capaciteiten. 'Mark Van de Voorde heeft mijn uitspraken niet begrepen. Ik zal het eens simpel uitleggen', klinkt het bij het begin van het artikel. Komaan, zeg. Vermeersch werpt zich op, als het in zijn kraam past, als moraalfilosoof, bioloog en evolutiebioloog, historicus, archeoloog, schriftgeleerde, theoloog, politicus, islamgeleerde, psycholoog, enz. enz.

    Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, heeft vroeger Vermeersch al een 'fundamentalist' genoemd. Dat is hij m.i. ook. Reeds in 2005 schreef ik op het toen nog bestaande onlineforum van De Standaard: 'Etienne Vermeersch komt in woord en geschrift gelijkhebberig en fundamentalistisch over. Wellicht is dit het bekende fenomeen van de bekeringsijver, al gaat het bij hem om een bekering tot het atheïsme. Tegelijk blijkt hij nog altijd niet klaar te zijn met zijn christelijke verleden. Heeft hij het absolute Godsgeloof ingeruild voor het absolute ratiogeloof?'

    Vermeersch had georakeld dat mensen het recht hebben negationistische uitspraken te doen. Waarom Vermeersch het nodig achtte die uitspraak te doen, is volkomen onduidelijk, tenzij hij nog eens op zijn leeftijd de onstuitbare drang voelde om in de publieke belangstelling te komen. De kritiek erop legt hij opzij met een hypocriete spitsvondigheid: 'een uitspraak over negationistische uitspraken is geen negationistische uitspraak'.

    De naar eigen inschatting grootste moraalfilosoof van Vlaanderen en van de rest van de wereld, gaat helemaal uit de bocht, wanneer hij stelt: 'Het stuitende van de visie van De Kesel ligt vooral op het morele vlak'.

    Dat zoiets uit de mond van Vermeersch komt, is toch wel het toppunt.

    Weet je wat echt stuitend is?  De oppervlakkigheid waarmee Vermeersch zijn vergoelijkende houding in het verleden, ten aanzien van pedofilie, nog altijd benadert en daar zo gemakkelijk mee wegkomt.

    In 2014 verscheen er in De Standaard een interview met Vermeersch. De journalist vroeg hem: 'Een beruchte opvatting waar u op bent teruggekomen, is wat u in 1979 dacht over pedofilie . U vroeg zich af of dat zoveel kwaad kon.'

    Vermeersch antwoordt daarop: 'Dat is vaak verkeerd begrepen.' Jaja. Het is het verafschuwde clichéantwoord van de laffe politicus. Vermeersch voegt hetzelfde eraan toe als wat hij twee jaar geleden in een uitgebreid interview naar aanleiding van zijn 79ste verjaardag al zei. Hij beroemt er zich op dat hij 'altijd bereid is om toe te geven dat hij fout was'. Als voorbeeld zegt hij het volgende: 'Voorts heb ik ooit een artikel geschreven over pedofilie, waarin ik het mogelijk achtte dat kinderen konden instemmen met seksuele handelingen. Al liet ik de vraag open vanaf welke leeftijd dat eventueel zou kunnen. Dat zou ik nu zo niet meer schrijven. We weten ondertussen zoveel meer over de nadelige effecten, dat ik mijn mening daaraan heb aangepast.'


    Het bewuste artikel verscheen onder de titel 'Zijn pedofielen boosdoeners?' in de krant De Morgen op 8 december 1979.


    Het loont echt de moeite dat lange artikel eens op te duikelen en het helemaal te lezen. Vermeersch maakt er zich in dat interview wel erg gemakkelijk van af.

    Dat hij zo op de vlakte blijft, valt des te meer op en komt gewoonweg hypocriet over omdat op het hoogtepunt van de antikatholieke hetze in verband met seksueel misbruik, diezelfde Vermeersch, voor kerkelijke instanties en in het bijzonder voor kardinaal Danneels, van geen verzachtende omstandigheden wilde horen, die Vermeersch voor zichzelf wel inroept.

    Ook nu tapt hij uit hetzelfde vaatje. Zijn redenering komt hierop neer: ik mag zeggen wat ik wil omdat ik een privépersoon ben; De Kesel mag dat niet omdat hij bisschop is. Niet erg moedig. Voor zichzelf vrijheid opeisen die je een ander niet gunt. Er is nog meer aan de hand. Vermeersch schakelt naargelang het hem goed uitkomt over van het institutionele naar het morele kader. Nu eens De Kesel in de institutionele tang pakken, dan weer in de morele. Weinig verheffende tactiek, zeker voor een moraalfilosoof.

    Terug naar Vermeersch' benadering van de pedofilie. Hoe vergoelijkend Vermeersch in 1979 dacht over pedofilie, blijkt bijzonder scherp uit wat hij in het artikel 'tot besluit' schrijft:


    'Tot besluit het volgende.
    1) We beschikken over onvoldoende gegevens om nu reeds normen op te stellen binnen dewelke bepaalde types van pedofilie moreel als strafrechtelijk vrijuit zouden kunnen gaan; ik sluit de mogelijkheid echter niet uit.
    2) Vergeleken met het eerder beperkt belang van het "vergrijp" is de publieke afkeuring en ook de strafrechtelijke beteugeling - zelfs als ze gewenst kan zijn -in elk geval mateloos overtrokken.
    Pleiten voor een wetswijziging of minstens voor een begrijpende rechtspraak is dus dringend nodig.
    3) De gewone pedofielen zijn geen boosdoeners: ze hebben een seksuele gerichtheid waar ze niet om gevraagd hebben en al kan men (voorlopig wellicht) een aantal van hun daden onaanvaardbaar achten, zij zijn medemensen die veel meer nood hebben aan ons begrip, dan aan een brute ongenuanceerd afwijzing.'

    Voila, dat schreef Etienne Vermeersch in 1979.

    13-01-2016 om 10:53 geschreven door Gust Adriaensen


    12-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Hoera, ik krijg gelijk!'

    Gisteren schreef ik op dit blog (en ook op het Knackforum) een stukje met als titel 'Crombez groeit als debater'. Die constatatie ging in tegen het oordeel van vele forumdeelnemers in Knack.

    Wat lees ik vandaag in De Standaard? Een uitgebreide beoordeling van het debat Crombez-De Wever onder de titel 'Een orator uit Oostende - Le nouveau Crombez est arrivé', waarin de debatkwaliteiten van Crombez bevestigd worden.

    Doordat Crombez een sterke inhoud ook debattechnisch nog meer body gaf, kwam niet alleen de inhoudelijke armoede van De Wevers inbreng scherper naar voren maar vielen nog meer zijn agressieve en eigenlijk nogal puberale tegenargumenten op, die vaak neerkomen op 'zie je wel, ik krijg gelijk' en 'wat je zegt, ben je zelf'.

    Het effect van Crombez' goeie debatscore kan moeilijk onderschat worden. Voor het eerst erkennen ook de media dat De Wever, die tot nu toe als de ongenaakbare debater werd afgeschilderd, een minstens even sterke opponent heeft gevonden. En dan nog wel in de persoon van Crombez, die graag werd gepresenteerd als een debatkluns. Ongetwijfeld betekent het ook een stevige deuk in de vaak arrogante en denigrerende opstelling van De Wever.

    Meer en meer groeit overigens in brede kringen waardering - die appreciatie hoeft geen goedkeuring van het beleid in te houden- voor enkele NV-A-ministers, die in hun vakgebied blijk geven van werkkracht en staatsmanschap. Politici als Francken, Van Overtveldt, Weyts, komen geregeld goed uit de verf.

    De vraag is hoe lang de voorzitter met de karaktertrekken die hem eigen, nog zal dulden dat een aantal partijgenoten hem in vakmanschap, gedrevenheid en populariteit naar de kroon steken en in brede lagen van de bevolking kunnen rekenen op een positief imago.

    12-01-2016 om 09:34 geschreven door Gust Adriaensen


    11-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.David Bowie overleden
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    David Bowie 1947-2016

    (druk op onderstaande link voor het nummer 'Lazarus')

    Bijlagen:
    https://youtu.be/y-JqH1M4Ya8   

    11-01-2016 om 20:06 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Crombez groeit als debater

    Het vrt-debat tussen SP.A-voorzitter John Crombez en NV-A-voorzitter Bart De Wever lokte heel wat reacties uit op het Knack-forum.

    Vele forumdeelnemers vermelden dat Crombez wat de debattechniek betreft geen partij was voor De Wever, dat hij veel onderbrak en probeerde het debat te monopoliseren.

    Ik heb de discussie nog eens aandachtig opnieuw beluisterd en kom tot andere constataties. De Wever komt nog wel wat vlotter uit zijn woorden maar veel verschil zit er niet meer op. Enkele forumdeelnemers doen nogal spottend over het West-Vlaams accent van Crombez (misschien mensen die in andere omstandigheden fervente voorstander van het dialect zijn of zelf niet in staat zijn vlot Nederlands te spreken) maar zwijgen als vermoord over het Antwerps accent van De Wever.

    Over het geheel is De Wever met uitgebreidere tussenkomsten langer aan het woord geweest dan Crombez . Blijven doorpraten is een tactiek die De Wever graag toepast, om zoveel mogelijk het gesprek te monopoliseren. Hij laat gewoonweg niet toe dat de opponent toegang krijgt tot het gesprek. De enige mogelijkheid is 'onderbreken'. Wat dan weer kan weggezet worden als een negatief kenmerk van de tegenstander in het debat. Overigens waren de onderbrekingen vanwege De Wever ook talrijk.

    Crombez manifesteerde zich als een sterke debater, de evenknie van De Wever. Het is duidelijk dat de SP.A-voorzitter sterke vooruitgang heeft geboekt in de kunst van het debatteren. Je voelt ook dat hij achter zijn woorden staat. Dat belooft voor toekomstige debatten.

    11-01-2016 om 16:31 geschreven door Gust Adriaensen


    09-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.twitter@pontifex

    Paus Franciscus:

    'Wanneer de wereld wegdommelt in comfort en egoïsme, dan is het onze christelijke missie hem wakker te maken.'

    09-01-2016 om 18:47 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Van die boer geen eieren

    Minister De Croo en staatssecretaris De Crem gingen in hoogsteigen persoon de kwaliteit van de eieren in Burkina Faso controleren.

    Dat was de hoogste tijd. Aan de gelaatsuitdrukking van de Belgische excellenties te zien, zat er een verdacht geurtje en/of smaakje aan de Burkinese kippenproducten.

    De Belgische ontwikkelingshulp zal daarin ongetwijfeld op korte termijn verandering brengen!





    09-01-2016 om 11:54 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië

    XI/2
    Vrijdag 8 januari 2016

    Ons vijfde Nieuwjaar in oorlogstijd

    De feesten die nu midden in de week vallen schudden het gewone dagelijkse leven grondig door elkaar. De kaarsenfabriek wordt even stil gelegd, ook om te wachten op het goede materiaal, waardoor we in staat zullen zijn de beste kaarsen te maken. Wel wordt op de werkdagen het atrium geschilderd en andere werkzaamheden verricht. De “Openbaring” van woensdag 6 januari is voor vele orthodoxe kerken het eigenlijke kerstfeest. Dinsdagnamiddag werden al “de koninklijke uren” gezongen, die ruim een uur duren. Na een eenvoudig avondmaal kwamen enkele vrienden al dansend en zingend binnenvallen en allen hadden een plastiekzakje bij met een gebakje of snoeperij. Het was het feest van de vooravond van “Epiphanie” en tegelijk “Theofanie” (Godsopenbaring). Hierbij wordt herdacht dat God zelf zich geopenbaard heeft vooral bij de doop van Jezus in de Jordaan en verder aan wijzen uit het oosten en op het bruiloftsfeest te Kana, waar Jezus water in wijn veranderde. Na het gezellig tafelen . was er nog een tijd onderbreking vooraleer de eenvoudige Latijnse eucharistie te vieren. Hierna volgden de lange vespers van de vooravond van Epiphanie met de vijftien lezingen en de lange gebeden voor de wijding van het water. Met brandende kaarsen trokken we al zingend naar de fontein in het atrium, gevuld met water. Juist deze avond en nagenoeg heel de nacht was er geen elektriciteit. Het kaarslicht verdreef de duisternis. In de gebeden werd herinnerd aan de bevrijding van het Godsvolk en gevraagd dat dit water, door Jezus’ doop geheiligd, alle kwaad en kwalen zou verdrijven en ons zou heiligen. Na de wijdingsgebeden waren er enkelen, zowel van de zusters als van de broeders, die de traditie in ere hielden door met blote voeten en in habijt in het koude water van de fontein te treden en zich daar driemaal in onder te dompelen. Het heeft niets te maken met een nieuwjaarsduik maar met de hernieuwing van de doopbeloften. Anderen wasten of besprenkelden hun hoofd. Allen werden overvloedig met het gewijd water besprenkeld. Met een warme tas thee eindigden we in de refter deze liturgie en trokken rond half twee naar bed. Woensdag middag vierden we plechtig de byzantijnse eucharistie van het hoogfeest van Epiphanie met de zegening van het water dat als wijwater zal gebruikt worden. Hierbij hoort ook de zegening van het huis, zoals vroeger in de Latijnse liturgie tijdens de paasweek gebeurde. Wij doen het de volgende dagen samen met de zegening van de velden. ’s Avonds volgde nog een verrassing. In de grote zaal aan de ingangspoort was heel het dorp vertegenwoordigd, een veertigtal mannen en vrouwen. Onze verantwoordelijke van de plaatselijke Rode Halve Maan had eten en drinken voorzien en er werden eretekens uitgereikt. Het eerste dankwoord ging naar moeder Agnes-Mariam, omdat zij gezorgd heeft dat zo vele en verscheidene cursussen en vormingssessies konden gehouden worden en de bevolking op vele wijzen geholpen werd. Dan werd voor de legerleiding die voor de veiligheid van deze streek zorgt een mooi versierde degen voorzien. Vervolgens werd aan velen een ereteken met een certificaat overhandigd om hun inzet op een of ander terrein, voor een groep mensen of voor een cursus. Velen kwamen hun dekoratie halen en gaven die dan direct aan een ander, die zij bijzonder dankbaar waren, b.v. hun vader of een dierbare vriend. En zo vielen onrechtstreeks ook leden van de gemeenschap in de prijzen, willen of niet. Het was aangenaam om zien hoe mensen elkaar hun dankbaarheid uitdrukten. Het oude smokkeldorp met zijn illegale en onaangename praktijken is grondig van aanschijn aan het veranderen. Moge het eens terugkeren naar zijn oorspronkelijke bezieling en Jezus Christus als zijn enige Redder erkennen. Alle moslims weten dat hun voorouders hier christen waren totdat de Ottomaanse overheerser hen dwong moslim te worden. We zijn op weg naar een nieuwe kerstening van dit dorp. In 150 resideerde hier al een bisschop en de bisschop van Qâra nam deel aan het eerste oecumenisch concilie, dat van Nicea in 325. Voor de dertiende eeuw waren hier meer dan tien kerken. We zijn dankbaar voor uw gebed en uw hulp voor deze onderneming van her-christening.
    (op onze website vindt je een uitleg over de icoon van Jezus’ doop in de Jordaan en een klein filmpje van onze viering van Epiphanie - maryakub.net - even naar beneden scrollen).

    Realistische en hoopvolle verwachtingen voor de toekomst

    We geven de voornaamste gedachten weer uit een interview dat niet alleen een goed beeld geeft van wat in Syrië gebeurt, maar vooral ook een verantwoord perspectief biedt (Frédéric PICHON in gesprek met Bouthaina CHAABANE: Dans l’ombre de Bachar El-Assad, Politique Internationale nr 46, politiqueinternationale.com, opnieuw gepubliceerd door Les-Crises.fr, 3 januari 2016). Frédéric Pichon is onderzoeker aan de universiteit van François Rabelais, Tours, verbonden met de groep “monde arabe méditerrané” en heeft in oktober 2014 al een verhelderend onderhoud gepubliceerd met patriarch Gregorios III Laham (http://www.les-crises.fr/syrie-les-chretiens-dans-la-tourmente/ ). Bouthaina Chaabane is raadgeefster en woordvoerster van de Syrische president, behaalde een doktoraat in Engelse literatuur, verbleef zes jaar in Engeland. Ze publiceerde in Amerika verscheidene boeken en werd in 2005 genomineerd als kandidate Nobelprijs voor de vrede. Bij het begin van de Syrische crisis vroeg Frankrijk evenwel aan de Amerikaanse regering om haar op de zwarte lijst te zetten, omdat ze de woordvoerster van de Syrische president was en bleef! Door ontslag te nemen zou ze de grootste waardering gekregen hebben van heel het westen. Zij kent de westerse mentaliteit. Alleen wie westers denkt en leeft wordt beschouwd als zijnde beschaafd en modern. Zij koos voor een meer verantwoorde houding, nl. het trouw blijven aan eigen land en waarden. Zij wil ook best als modern beschouwd worden, maar daarvoor niet haar land verloochenen. Het westen heeft emigratie aangemoedigd, geholpen door een speciaal fonds van Qatar, dat de mensen, die have en goed verkochten, flink wilde vergoeden. Dit gaat radicaal in tegen de diepe aard van het Syrische volk, dat iedere politiek die van buitenaf wordt opgedrongen, afwijst. “Het westen heeft niets begrepen van Syrië, van zijn volk en van zijn geschiedenis”, zegt ze.

    Hervormingen

    Syrië was in 2011 geen volmaakte samenleving. Bovendien heeft de president zelf herhaaldelijk gewezen op de kwaal van de corruptie. Maar hervormingen mogen nooit van buitenaf worden opgedrongen. Het westen was vanaf het begin vast besloten om Syrië te breken. Daarom kwam het aandraven met democratie, vrijheid en rechten van de mens. De buitenlandse rebellen, terroristen en criminelen, waren echter aan democratie helemaal niet geïnteresseerd. Zoals Kadhafi en Sadam Hussein moest ook Bachar El-Assad uit de weg geruimd worden. Het was een onaanvaardbare inmenging in het bestuur van een soeverein land, een inbreuk op de internationale wetgeving en een onwettig kolonialisme. Kijk naar het resultaat in Libië en Irak. Bouthaina: « Weten de westerlingen dat er in Syrië voor de crisis geen enkele dakloze was, dat er een goed werkende infrastructuur was voor gezondheid en opvoeding ? Ieder dorp had zijn gratis school. Studenten gingen naar de universiteit voor nauwelijks 20 dollar per jaar. En vooral, Syrië had geen enkele buitenlandse schuld ». We kunnen dit bevestigen vanuit onze eigen ervaring toen we hier toekwamen in 2010. We hebben meerdere ziekenhuizen bezocht waar leden van de gemeenschap gratis behandeld werden, ook wanneer het buitenlanders waren. Opvallend was ook de afwezigheid van alle stress. Voeg hierbij nog de veiligheid van een harmonieuze samenleving. Als je een kostbaar fototoestel vergat in een zaal waar veel volk komt, (zoals mij de eerste avond al overkwam) kon je het de volgende morgen terugvinden, precies op de plaats waar je het had neergelegd. Tenslotte was ook het dagelijkse leven, zoals de voeding en het vervoer, erg goedkoop

    Er waren hervormingen nodig en die zijn er ook gekomen. In 2012 is bij referendum een nieuwe constitutie aanvaard, waarbij een meer-partijen-stelsel werd ingevoerd. Er werden gemeenteraadsverkiezingen en wetgevende verkiezingen georganiseerd. Tenslotte werden op 3 juni 2014 presidentsverkiezingen gehouden. Van de drie kandidaten werd Bachar El-Assad met een overweldigende meerderheid gekozen. Ook Syriërs in het buitenland kozen massaal voor hem. « Syriërs verlangen veiligheid en hij is het die de veiligheid verpersoonlijkt. Hij wordt beschouwd als de enige die nu in staat is de integriteit en vrede van het land te verzekeren ». Sommige kampioenen van de democratie, zoals Frankrijk, Duitsland en België, ontnamen de Syriërs het recht om in het consulaat een stemming te organiseren. Trouwens, het westen was tegen iedere hervorming in Syrië gekant, waaruit bleek dat hun streven naar democratie maar een voorwendsel was. Voor hen waren de presidentsverkiezingen “onwettig” omdat hun Saoedische, Tunesische of Turkse terroristenleiders in Ankara, Doha of Parijs niet mochten meedoen! Syriërs hebben er geen nood aan bestuurd te worden door anderen van buitenaf. Het is een fier volk, een van de oudste beschavingen ter wereld en Damascus is een van de oudste steden uit de geschiedenis van de mensheid. Syrië is tenslotte de wieg van het christendom.

    Dialoog met de oppositie

    Of het leger bij het begin niet met overdreven geweld gereageerd heeft? De zogenaamde vreedzame volksopstand moet erg gerelativeerd worden. Vanaf het begin waren er gewapende bendes bij betrokken die het op de soldaten en de politie gemunt hadden. Onder hen zijn ook de meeste slachtoffers gevallen. Toen een kamikaze voor een school in Homs vijftig kinderen onder de 12 jaar de dood in joeg, was er geen enkele westerse regering die enig protest of een veroordeling liet horen. In Frankrijk werd in 2012 Mohammed Merah uitgeschakeld. Zijn appartement werd opgeblazen en hij zelf met tientallen kogels doorzeefd. Sprak iemand over overdreven geweld? In een land bestaat er wel een gewettigde politieke oppositie. Gewapende oppositie bestaat niet en gewapende gematigde opposanten nog veel minder. Deze misleidende woorden werden door het westen uitgevonden. Het gaat om terroristen of criminelen. Het is de taak van leger en politie om het volk te beschermen en de veiligheid te garanderen. “Wie kan ontkennen dat dit nu het geval is in Syrië?” De aanslagen van terroristen zijn een misdaad en het antwood van leger en politie zijn een weldaad.

    Het westen schijnt de politieke onafhankelijkheid van Syrië totaal niet begrepen te hebben. Bij de opposanten in de vredesconferentie in Genève merkte Bouthaina Chaabane dat ze geen enkele kennis hadden over Syrië. Ze waren gewoon vertegenwoordigers van buitenlandse mogendheden. Ze vernam dat Ahmet Davutoglu, de Turkse minister van buitenlandse zaken, de opposanten vooraf strikte instructies had gegeven: vooral niet praten over de strijd tegen het terrorisme, alleen maar het vertrek van de Syrische president eisen en een overgangsregering. Wat denk je ervan wanneer wij hetzelfde zouden doen voor Obama, Cameron of Hollande? Ondanks alles wil de Syrische regering de hand blijven reiken naar allen die aan de opbouw van dit land, het belang en de toekomst van het volk willen meewerken. We maken ook onderscheid tussen de regeringen en het volk. De Fransen blijven hier welkom, maar de Franse regering stelt ons zwaar teleur, zegt zij. Hun ambassadeur Eric Chevallier heeft gedaan wat hij moest doen en aan zijn minister verteld dat de Syrische president helemaal niet zou aftreden of ten val komen, maar hij werd aan de kant geschoven, omdat hij niet vertelde wat de Franse regering voorzien had. De eerste ambassade die gesloten werd, was die van Frankrijk, waarmee het ook alle contact verloor met wat er in Syrië werkelijk gebeurde. We voegen er bij dat dit ook ons ontgoocheld heeft. Toen ik pas hier was kwam deze ambassadeur in ons klooster op bezoek. Hij en zijn ploeg waren erg geïnteresseerd in het ontstaan en de activiteiten van het klooster. Van zijn kant vertelde hij hoe hij van een dokterspraktijk in de politiek geraakt was. We hielden er een prachtige folder van over, bedoeld voor de Fransen in Syrië. Er stonden allerlei telefoonnummers in die in nood moesten gecontacteerd worden. De boodschap was duidelijk: bel ons op, blijf waar je zijt en wacht, wij zorgen voor alles. En bij de eerste moeilijkheden in Syrië sloten ze zelf hun winkel! Bouthaina werkte in 1996 al aan de zijde van vader Hafez El-Assad. Ze herinnert zich hoe hij Amerika verplichtte om Frankrijk toe te laten bij de gesprekken over Libanon, wat Amerika tegen zijn zin moest aanvaarden. En nu is het Frankrijk dat Syrië verraadt. Bouthaina: “Wij hebben niet begrepen waarom Frankrijk zulk een extreem standpunt heeft ingenomen. Hierdoor hebben zij bewust het terrorisme in Syrië aangemoedigd. Eerlijk gezegd, ik zie maar één uitleg. Qatar heeft een deel van het patrimonium van Frankrijk opgekocht en eist op die wijze zijn investering terug”. Ondertussen worden er op binnenlands vlak steeds meer stappen gezet in de richting van een nationale verzoening. Talrijke groepen rebellen hebben de wapens neergelegd en een staakt-het-vuren aanvaard. Op 31 december hebben in Homs, Hama en Damascus weer 157 rebellen zich overgegeven en op 2 januari 2016 nog eens 84.

    En de toekomst?

    Syrië heeft de voorbije vijf jaar heel veel verloren: zijn beste mensen, zijn soldaten, zijn kinderen, ziekenhuizen, scholen en zijn infrastructuur. Terroristen en criminelen hebben het land enkele eeuwen terug geworpen in de tijd. Ondertussen lanceerden de westerse regeringen de obsessie van het vertrek van Assad, alsof daar de schuld lag. De leugens werden door al Jazeera en al Arabyia de wereld ingestuurd en gretig geloofd. De media, die soms zo vlug zijn om valse berichtgeving te ontmaskeren, hebben voor wat er in Syrie gebeurde hun deontologie volkomen verloochend. Sommige journalisten die de waarheid brachten, werd het zwijgen opgelegd. Ja, het westen heeft zijn geloofwaardigheid verloren. Wanneer De VS niet wil samenwerken met Rusland en China en wel met een aantal landen die uitgesproken sponsors van het terrorisme zijn, kunnen ze niet meer ernstig genomen worden. De slecht bewapende burgers van Ayn el Arab (Kobane) hebben veel efficiënter Daesh bestreden dan de hele coalitie van 70 landen onder leiding van Amerika. Deze laatsten zijn vooral bekommerd om de belangen van hun olie, hun bankiers en wapenindustrie. De huidige crisis treft niet allen Syrië maar de hele regio en zelfs de hele wereld. Bouthaina: “De wereld bevindt zich op een scharniermoment waar het unipolaire systeem op sterven ligt en wacht op de vervanging door het multipolaire. Het zwaartepunt verplaatst zich naar Azië. De opkomst van Rusland, Indië en China is het belangrijkste verschijnsel van de laatste jaren. De « Arabische lentes » in Syrië en elders zijn een nieuwe stap. Het is een langzaam proces dat zal eindigen in de marginalisatie van de extremistische ideologieën en een uitdoven van de politieke islam. Kijk naar Tunesië, van waaruit het begon. De verkiezingen van eind oktober 2014 leverden de nederlaag op van het islamitisch front en de overwinning van de lekenbeweging. Dat is de ware aard van de Arabieren…die overtuigd zijn dat christenen en moslims één vok vormen. Het zijn deze krachten die de toekomst van de Arabische wereld zullen maken. Het zal ongetwijfeld nog tien jaar duren vooraleer dit nieuwe Midden Oosten het daglicht zal zien, maar het zal niet zijn zoals het westen het zich heeft voorgesteld. De Arabische wereld is een nieuw seculier politiek model aan het maken, waarin de soevereiniteit een centrale plaats inneemt. En Syrië is het laboratorium van deze nieuwe Arabische wereld. Voor een Marokaan of Irakees is ons land het “Balad el Cham”, het hart van de Arabische wereld. Op dit ogenblik zijn Tunesië, Algerije en Egypte hun relaties met Damascus aan het normaliseren.” De monarchieën van de golfstaten blijven hierbij natuurlijk een groot probleem. Zelf kunnen we daar nog de huidige spanning bijvoegen tussen Saoedi-Aabië (soennitisch) en Iran (sjiitisch) wegens de executie (naast 46 anderen!) van de geëerde sjiitische geestelijke leider Nimr Baqer Al-Nimr (die nooit aan gewapend verzet heeft deelgenomen). Het lijkt ons niet onmogelijk dat het een bewuste provocatie is om het terrorisme en de oorlog te laten voortduren. Rusland heeft zich als bemiddelaar aangeboden. Tot slot vertelt Bouthaina nog dat Ali, de grootvader van de huidige president, in Qardaha leefde, de wieg van de familie Assad. Christenen tijdens de eerste wereldoorlog ontvluchtten de Turkse volkerenmoord. Het was Ali die er voor zorgde dat ze opgevangen werden en daarom zijn er nu nog christenen in Qardaha. En over de huidige president. Bouthaina Chabaane besluit: “Een Assad wijkt niet voor druk. De president zal zijn taak nooit opgegeven omdat zijn verantwoordelijkheid hem door het volk is toevertrouwd. Zoals hij zelf zegt, zal hij leven en sterven in zijn land. Zo eenvoudig is dat. En wat zijn persoon betreft, allen die hem benaderen, ook de westerse journalisten, zullen u zeggen dat hij een bescheiden man is, zeer open en niet bang om met zijn volk in contact te treden. In één woord, een man die ver verwijderd is van de belachelijke karikaturen die van hem gemaakt werden.”
    (P.S. Als je een humoristisch, karikaturaal stripverhaal over de oorlog tegen Syrië wilt lezen, bekijk dan “Bachar al Salad pour les nuls” van Jean Michel, getekend door Georges Rémi (Hergé), kuifje).
    P. Daniel

    09-01-2016 om 10:12 geschreven door Gust Adriaensen


    08-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wat is het belangrijkste?

    Minister Liesbeth Homans: 'Ik hoop dat België in 2025 niet meer bestaat.'

    SP.A-voorzitter John Crombez: 'Ik hoop dat de kinderarmoede niet meer bestaat in België in 2025.'

    08-01-2016 om 17:39 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Europese geweldcultuur

    Dyab Abou Jahjah in De Standaard:

    'Het valt niet te ontkennen dat er in de westerse cultuur en maatschappij een groter probleem met pedofilie is dan in andere culturen. Natuurlijk komt het in andere culturen ook voor, maar het heeft geen zin om het te ontkennen: wanneer je een politiebericht hoort over een gezochte pedofiel, dan zie je in je hoofd geen beeld van een zwarte, een Arabier of een latino, maar van een blanke man. De meer dan duizend pedofielen in Belgische gevangenissen bevestigen deze etnische profilering.'

    'We kennen allemaal de collectieve waanzin van voetbalsupporters. Honderdduizenden Europeanen verzamelen elke week in stadions waar gewelddadige, racistische, antisemitische , homofobe en andere wansmakelijke uitingen van haat niet van de lucht zijn. Dat geweld wordt ook systematisch in de praktijk gebracht bij voetbalmatchen. Bendes vikingen en vandalen vernielen geregeld Europese steden. Feyenoordsupporters richtten vorig jaar nog in het centrum van Rome grote vernielingen aan.'

    'Tachtig procent van alle verkrachtingen wordt gepleegd door een mannelijke vertrouwensfiguur uit de omgeving van het slachtoffer. De bekendste gevallen van verkrachting in de wereld worden gepleegd door machtsfiguren, onder wie politici.... De cultuur van de gemeenschap van machtige blanke mannen heeft een probleem met seksisme en seksueel geweld.'

    08-01-2016 om 08:50 geschreven door Gust Adriaensen


    06-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bewust katholiek onderwijs

    Lieven Boeve, de grote baas van het Katholiek Onderwijs Vlaanderen, zet Jean-Jacques De Gucht in de Standaard, goed op zijn plaats. En terecht. Deze De Gucht jr., hoe jong hij ook nog is, ontpopt zich meer en meer als een oerconservatieve fundamentalistische papenvreter, die zonder kennis van zaken en van de geschiedenis, er ongeremd op los schiet als er iets christelijks in zijn vizier komt. Kortom, de uitlatingen van De Gucht jr. betekenen een aanfluiting van het echte liberale gedachtegoed.

    Maar Boeves presentatie en identiteitsomschrijving van het katholiek onderwijs lijkt me toch weer erg minimalistisch, weinig zelfbewust en aan de defensieve kant. Klaarblijkelijk zijn er nogal wat katholieke intellectuelen en gezagdragers in de onderwijs- en zorgwereld als de dood voor etiketten als 'verzuiling' en 'indoctrinatie'.

    Boeve schrijft: 'We bieden onderwijs aan vanuit een bijbels-christelijke, katholieke inspiratie'. Mooi. En verder: 'Hier wordt helemaal geen levensbeschouwelijke visie dwingend opgelegd. Via ons project van de katholieke dialoogschool leren wij jonge mensen zelf keuzes te maken, een eigen identiteit vorm te geven, op basis van onderbouwde, brede mensvorming. ' En nog even verder: 'Niemand wordt in een neutraal gezin geboren: een mening vormen, je standpunt afwegen doe je vanuit overtuigingen, in de voortdurende zoektocht naar identiteit.'

    Klinkt niet slecht. Maar mag het voor een school die zich katholiek wil blijven noemen, niet wat duidelijker en zelfbewuster zijn? Uiteraard wordt een visie er niet met de kromstaf ingeklopt. Zelfs vroeger, toen er nog wel geregeld met de kromstaf gezwaaid werd, bleek dat niet echt een effectief middel te zijn om alle schapen in de schaapstal te houden.  Boeves omschrijving klinkt wel erg soft: we bieden wat aan vanuit katholieke inspiratie en we zien wel... Als hij terecht schrijft: 'Een mening vormen doe je vanuit overtuigingen', dan mag je van een katholieke school verwachten dat ze doelbewust ook effectief werkt aan het vormen van een katholieke overtuiging.

    Wil een school, een zorginstelling, op een eerlijke manier het etiket 'katholiek' waard en waardig zijn, dan moet het label toch op een geloofwaardige manier de lading dekken.  En dat vergt moed en werk en christelijk zelfbewustzijn. Als dat niet het geval is, dan is 'katholiek', zeker voor scholen, een succesvol reclamemerk en niet meer dan dat. Gooi dan het label 'katholiek' maar in de prullenmand.

    06-01-2016 om 15:28 geschreven door Gust Adriaensen


    05-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pleidooi voor gastprogramma's op de openbare omroep
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    In Knack stelt Hans Geybels dat de uitzendingen door derden, die door deze regering afgeschaft werden, tot de kernopdracht van de openbare omroep behoren.

    Het pleidooi van Hans Geybels snijdt hout. Onze samenleving wordt gekenmerkt door levensbeschouwelijke diversiteit. Het is uiterst belangrijk dat de verschillende levensbeschouwingen de kans krijgen zowel de eigen mensen als andere belangstellenden op een degelijke manier te informeren en ze zinvolle programma's aan te bieden.

    Degenen die beweren dat de overheid niet zoveel geld moet stoppen in die 'gastprogramma's, vergeten dat die programma's de overheid weinig kosten en ze zouden eens  kennis moeten nemen van de enorme overheidsbedragen die in erg commercieel gekleurde uitzendingen van de VRT gestort worden.

    Dat de afschaffing een ideologische keuze is van deze rechtse neoliberale regering, staat voor mij buiten kijf. In het bijzonder Open VLD ,met politici als De Gucht jr.,Dewael en Gatz, streven er al langer naar om religieuze levensbeschouwingen geen publiek forum meer te gunnen en zo hun eigen ideologie meer ruimte te geven. Het is voor mij de miskenning en het corrumperen van het echte liberalisme.

    -----------------------

    Hans Geybels (geb. 1971, Mol) studeerde aan het Sint-Jan Berchmanscollege van Mol en is licentiaat in de Moderne Geschiedenis (1994) en doctor in de Godgeleerdheid (2004) aan de KU Leuven.

    Van 2005 tot 2010 was hij woordvoerder van kardinaal Godfried Danneels. Momenteel is hij als halftijds docent verbonden aan de onderzoekseenheid Pastoraaltheologie en Empirische Theologie van de Faculteit Theologie en Religiewetenschappen. Hij doceert Kerk, geloof en media aan de Faculteit Theologie en Religiewetenschappen en Religie, zingeving en levensbeschouwing aan diverse geassocieerde instellingen. Daarnaast is hij gedelegeerd bestuurder van het christelijk geïnspireerd impulsforum Logia en van het audiovisueel productiecentrum Horizonmedia.

    Hij is gespecialiseerd in de relaties tussen Kerk en media, in religieuze kunst en theologie en in religieuze volkscultuur/volksdevotie.

    05-01-2016 om 20:01 geschreven door Gust Adriaensen


    04-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Thuiseuthanasie'

    Het verhaal over het levenseinde van de vrouw, van wie de familie een rechtszaak gestart is tegen het verzorgingshuis dat weigerde binnen zijn muren mee te werken aan de euthanasie, reikt een mogelijke oplossing aan voor het overgrote deel van de mensen die geëuthanaseerd willen worden, zonder maatschappelijke complicaties en discussies over de juiste interpretatie van de wet.

    Die vrouw werd naar huis gevoerd en nam thuis, zo kunnen we lezen, in alle rust afscheid.

    Als de wettelijke procedure voor euthanasie afgerond is, dan moet het mogelijk zijn in de thuissituatie of binnen de enge familiekring, 'in alle rust afscheid te nemen'.

    De positieve aspecten daarvan zijn onbetwistbaar.

    -Een mens kan zijn leven beëindigen in de vertrouwde omgeving, in de vertrouwde kring van kinderen en familie.

    -De wens om autonoom te beslissen over het einde van het leven, wordt maximaal gehonoreerd omdat er geen beroep hoeft gedaan te worden op externe instellingen .

    -En directie en personeel van ziekenhuizen en verzorgingsinstellingen worden niet juridisch en moreel onder druk gezet, om mee te werken aan euthanasie.

    Als mensen toch per se euthanasie willen en daarbij ook nog willen aangeven dat zij autonoom over hun leven willen beslissen, ligt sterven in het eigen huis of in de vertrouwde kring van kinderen en familie voor de hand. Euthanasie thuis gebeurt overigens al vaak. Maar vaak zijn het de kinderen die het liefst hebben dat hun vader of moeder het dodende spuitje krijgt in ziekenhuis of verzorgingsinstelling. Minder last. Minder confronterend.

    Maar hoe komt het dat de grote voorvechters van euthanasie en autonomie die oplossing 'thuiseuthanasie' niet propageren? Zit er de verborgen agenda achter dat zij de hele maatschappij en zeker de mensen en de instellingen die morele bezwaren hebben, mee in het euthanasiebad willen trekken?

    04-01-2016 om 09:32 geschreven door Gust Adriaensen


    03-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ruisbroek

    Precies veertig jaar geleden, in de nacht van 2 op 3 januari 1976, overstroomde Ruisbroek. Er vielen twee doden en er was enorme schade. Enkele dagen na de rampnacht, schreef ik volgend gedicht.

    ----------------------------------------

    Ruisbroek

    als de angst
    kale egel
    behaarde octopus
    zich onweerstaanbaar baan breekt
    door al mijn poriën
    mijn onderhuidse weerstand
    met kracht vermaalt
    is het nieuwe jaar
    zes dagen oud
    heeft een noordwester
    het land geteisterd

    bij de koffie
    de krantenfoto's

    de platbodems der redders
    glijden over de verzonken auto's heen
    de mensen met afgetrokken gezichten
    wat huisraad in een linnen zak
    en later de bittere woorden
    tegen de OVERHEID
    de krengen der dieren
    drijven in de straten
    uitgezonderd de ratten
    zij zwemmen ongehinderd
    de donkere huizen binnen
    op het kerkhof
    tussen de graven
    -de doden goddank
    verdrinken niet-
    staan de paarden
    en schuren hun schonken
    tegen de granieten armen der kruisen
    hun bruine ogen
    REUZENOVALEN
    waaruit de angst
    op me toespringt

    scarabeeën tarantula's
    insectenwerveldans
    rattensabbat
    tussen de grauwgrijze graven
    van Ruisbroek-Sauvegarde

    bij de Vliet
    een eenzame boot
    de man dwingt zijn hart
    tot redding van zijn zoon
    wat hem bij iedere vloed
    steeds moeilijker valt

    als de wind gaat liggen
    het water wegtrekt
    van mijn mond mijn neus mijn oren
    zal ik bevrijd ademen
    mijn angst wegblazen
    in de gezuiverde lucht
    over de verminkte vlakten

    melk twee klontjes graag
    ik sla het blad om

    -------------------------

    (klik op onderstaande link om het journal van veertig jaar geleden te bekijken)

    Bijlagen:
    http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/videozone/programmas/journaal/2.42361?video=1.2537686   

    03-01-2016 om 22:51 geschreven door Gust Adriaensen


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pater Daniël Maes in Syrië
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    XI/1
    Vrijdag 1 januari 2016

    Bethlehem alom

    De kleine profeet Micha kondigde in de 8e eeuw voor onze tijdrekening aan dat het piepkleine plaatsje Bethlehem beroemd zou worden bij alle volkeren van alle tijden omwille van de geboorte van Jezus: “Gij echter Bethlehem in Ephrata, al zijt gij klein onder Juda’s geslachten, toch zal er, zeg Ik, iemand uit u komen die over Israël gaat heersen...Hij zal de man van de vrede zijn” (5, 1-4). Niet Rome, Washington, New York, Brussel, Parijs of Londen, maar Bethlehem. In de kersttijd is de hele wereld verlicht door kerststallen die de geboorte van Jezus in Bethlehem vieren. Noch de wereldheerser Augustus, noch de moordenaar Herodes kunnen de vervulling van deze profetie beletten. Vurige ridders van de laïciteit in Frankrijk hebben zich ingespannen om dit jaar kerststallen in het openbaar te verbieden. Het heeft een omgekeerd effect en er prijken meer kerststallen dan voorheen. In feite is iedere plaats op aarde een Bethlehem geworden en iedere mens van goede wil is als een herder of als een wijze op weg naar Jezus in de kribbe.

    De komst van de herders

    Twee dagen voor Kerstmis komen de eerste herders hier al toe. Het zijn Fransen die op een vredesconferentie in Genève moeder Agnès-Mariam ontmoet hebben en de gemeenschap willen leren kennen. Het zijn vurige moslims, beide gehuwd met een Algerijnse vrouw, trouwe bedevaarders naar Mekka en ze willen de islam terug brengen naar naastenliefde en broederlijkheid. Ze vertelden hoe massa’s moslims in Algerije nu terugkeren naar hun wortels en christen worden. Ze hebben een vereniging gesticht voor de eenheid van alle vredelievende gelovigen. 's Morgens namen we een simpel (vrij primitief) maar erg gezellig ontbijt met vijf in mijn klein kamertje (mijn slaapkamer, studiekamer, leslokaal, conferentiezaal, refter, ontmoetingsruimte, gastenkwartier voor mannen, ‘all rolled in one’!) Zo konden we naar hun vurige pleidooien luisteren en omgekeerd getuigen van het christelijk geloof en de ware betekenis van “dé Profeet Gods”, Jezus, de enige Redder voor alle mensen. Hun levensstrijd gaat tegen alle vormen van fanatisme in de islam en vooral tegen het wahabisme van Saoedi-Arabië. Dat is voor hen de hoogste gruwel. Eindeloze verhalen brachten ze over de corruptie, huichelarij, arrogantie van de heersende klasse in Saoedi-Arabië. Ze zagen er zovele jongeren met afgehakte hand of zelfs afgehakte arm, die als slaven voor hun heersers gewerkt hebben en omdat ze een kleine fout begingen op die wijze verminkt werden. Ondertussen stelen deze prinsen zelf alle rijkdom van anderen, laten voor zich champagne en luxegoederen overkomen met een helikopter en zwalpen van de ene prostitué naar de andere. Over heel de wereld richten ze centra op om mensen tot het strikte wahabisme te verleiden als de enige ware leer. Ondertussen is Saoedi-Arabië aangesteld als hoofd van de officiële UNO commissie voor de rechten van de mens. De wereld is gek geworden. Vrouwen in het westen worden betaald om opvallend gesluierd rond te lopen. Voor onze Franse moslims is het duidelijk waarom het wahabisme en het zionisme zo nauw samenwerken: het is dezelfde wereld van geld en geweld, macht, arrogantie, overheersing, racisme en haat tegen anderen. Zoals het wahabisme al wat menselijk is in de islam afbreekt, zo breekt het zionisme al het waardevolle van het joodse geloof af, zeggen zij. Meteen vernemen we dat het wahabisme eigenlijk uit het zionisme ontstaan is. Hun getuigenis over Frankrijk was merkwaardig. Bij zovele moslimgemeenschappen in Algerije, Libanon, Syrië en elders voelden ze de diepe onderlaag van een vredevol samenleven van de verschillende godsdiensten en ethnische groepen. Welnu, bij ons in Frankrijk, zegt de ene, voel je steeds meer hoe de moslimgemeenschappen omgevormd worden door het wahabisme en groeien naar haat tegenover alle anderen. Zo worden vele jongeren voorbereid om naar “het hoogste doel” te streven nl. hier in Syrië of elders komen vechten, zoveel mogelijk ‘ongelovigen’ doden en zelf als ‘martelaar’ sterven om de hemel te verdienen! Deze misleide jongeren menen hierin de enige zekerheid te vinden om in de hemel te komen.

    En van de wijzen

    De dag voor kerstmis worden in de voormiddag “de grote uren”, gevierd, ook “koninklijke uren” genoemd omdat de keizer in Constantinopel destijds daaraan deelnam. Ook onze moslims waren present en lazen om beurt uit de psalmen en de brieven van Paulus, waarvan ze getuigden dat die psalmen hen diep getroffen hadden. Dit gebed omvat de zogenaamde primen, tertsen, seksten en nonen en duurt meer dan een uur. Daarna was het tijd voor de eucharistie van de 24e december. Ik bekleedde me met de gewaden en ging in het atrium. En plots verschenen de volgende herders of wijzen: de bisschop met nog een gast. Hij zei lachend dat ik in dit misgewaad er als een bisschop uitzag en hij hing zijn kruis om mijn hals. Dan stelde hij zijn gast voor: broeder Alois, de huidige overste van de broeders van Taizé, de opvolger van broeder Roger. Deze wist niet dat hier een religieuze gemeenschap was en viel van de ene verbazing in de andere. De bisschop kon maar even blijven, maar broeder Alois wilde wel met ons het middagmaal gebruiken en wij zouden in de namiddag zorgen dat hij terug in Yabroed geraakte. Ondertussen was de tijd voor de eucharistie al lang voorbij, trouwens straks zingen we vespers en die duren ook vijf kwartier. Broeder Alois vertelde dat er nu een “kleine gemeenschap” van een honderdtal broeders is in Taizé, alsook verschillende fraterniteiten in diverse landen. De poging om een fraterniteit te stichten in Libanon lukt niet, omdat de broeders geen Arabisch spreken en westerlingen zijn. Op dit ogenblik bereiden ze de jaarlijkse jongerenontmoeting voor in Valencia, Spanje, waar van 28 december tot 2 januari 2016 ‘n 20.000 jongeren verwacht worden. Zij willen alom de kleine loten van hoop aanmoedigen. Zelf vieren de broeders onder elkaar hun kerstfeest op 6 januari. Er werd nog een rondleiding voorzien voor broeder Alois en dan was het tijd om afscheid te nemen. De handgemaakte sierkaars die we hem meegaven, zou hij op de jongerenontmoeting in Valencia aansteken.

    Voor de vespers van deze 24 december kwamen de volgende herders toe, enkele moslims en christenen uit Qâra. Hierna de plechtige nachtmis, al was het om 10.00 u. Traditioneel worden daarna kerstliederen uit verschillende landen en in verschillende talen gezongen. Dit is een zingen en dansen tegelijk, waar ook de kinderen graag aan deelnemen en duurt tot middernacht. Daarna was het tijd om in de hal van allerlei versnaperingen met wat warms te genieten, door enkele volwassenen samen met de kinderen klaargemaakt en opgediend. Dan ging het nog een tijd verder met kerstliederen en met de gekke toeren van “papa en mamma Noel”. De volgende dag, met kerstmis zelf zou trouwens “papa Noel” nog kippen brengen aan de zuster die voor de kippen zorgt. Tegen twee uur was het wel stilaan goed geweest en gingen we slapen. Op Kerstdag zingen we ’s middags het morgengebed met de speciale byzantijnse kerstgezangen van de liturgie, welke ook ruim een uur duren. We wachten immers nog op enkele herders of wijzen die groot oponthoud gehad hebben omwille van moeilijkheden met de hulpverdeling in het noorden en in deze wintertijd heeft zulks voorrang. Uiteindelijk arriveren moeder Agnès-Mariam, zr. Carmel en haar broer. We eten samen en er wordt uitvoerig en lang gedeeld, o.a. ook samen met onze Franse moslims over de raakpunten van soefisme en christelijke mystiek, waarbij moeder Agnes-Mariam helder het unieke van de christelijke mystiek belicht omwille van Jezus de enige Verlosser. ’s Avonds vieren we plechtig de Latijnse eucharistie van Kerstmis, weliswaar met Arabische en byzantijnse elementen. Dan volgen de maaltijd en de officiële viering van kerstavond met voor iedereen de traditionele geschenken: warme handschoenen, sokken, een sjaal... maar ook een microgolf, een strijkijzer, boeken... De verantwoordelijke van de groep vrijwilligers krijgt zelfs een laptop (die ze al heel lang nodig hadden). Gedurende het jaar wordt eens gekeken wat ieder persoonlijk of voor zijn werk nodig heeft. De sfeer hierbij is eerder uitgelaten en ondertussen speelt er ritmische muziek alsof het een mini-rockfestival is Tweede kerstdag verloopt nog helemaal in de sfeer van kerstmis. Van buitenaf hadden we wel aparte geluiden. Aan de kant van Libanon zijn de VS, Saoedi-Arabië en het zionistisch Israël de rebellen aan het helpen om toch nog een doorgang te forceren, wat gelukkig niet lukt. Aan de andere kant is het leger een grondige zuivering aan het uitvoeren rond het christelijk dorp Sadad. Ondertussen is Maheen weer bevrijd van rebellen. Vandaar wat meer schoten, ontploffingen en oorlogsgeroffel, maar het boezemt niemand enige vrees in. ’s Middags verzamelen we op het voorplein rond een groep gehandicapten uit het dorp. Ook voor hen brengt “papa Noël” geschenken en ze hebben er plezier in. Tweede kerstdag eindigen we ’s avonds in de kerk rond de grote kerststal waar voor ieder een tekst uit de Schrift wordt gelezen. Ook de volgende dagen heerst er nog feeststemming. Er komt nog een Syrisch meisje toe die onze vrienden in Tartous gaat helpen met hun zware taak van de hulpverlening. En ’s avonds staat er niets bijzonders op het programma. Sommigen amuseren zich met een gezelschapsspel: plastieken stokjes worden op tafel gegooid en ieder moet trachten zoveel mogelijk stokjes te nemen, zonder dat anderen verschuiven. Twee zitten er te schaken en enkelen zijn onder begeleiding van een gitaar liedjes aan het zingen. Kortom, het is als in een gezellige stal van Bethlehem.
    .
    Olie op het (staakt-het-)vuur

    Eensgezind heeft de veiligheidsraad van de UNO op 18 december 2254 een routeplan gelanceerd voor de vrede in Syrië. Ze gaan zich allemaal inzetten voor de bescherming van de soevereiniteit van Syrië. Hierbij wordt gesteld dat een staakt-het-vuren samen moet gaan met een politiek proces. Ziedaar de woorden in de wind, voor de schone schijn, ver van de werkelijkheid. Drie van de vijf permanente leden streven immers nog steeds niets anders na dan een nieuwe oorlog tegen Syrië en Rusland. Het zijn de VS, Frankrijk, Groot-Brittannië, die daarbij de volle steun genieten van de NAVO, Turkije en Israël, om nog te zwijgen van Saoedi-Arabië en Qatar. Het is deze coalitie die de grootste schuld draagt voor de blijvende ellende in Syrië en heel de regio. Onder morele druk van Rusland zijn ze nu echter verplicht een bocht te nemen en ze weten niet goed hoe ze dat best doen.

    Op de dag van deze glorieuze UNO-verklaring meldt de NAVO dat Duitse oorlogsschepen en Deense Awacs radar vliegtuigen naar Turkije komen “om de grens met Syrië te verdedigen”, dus rechtstreeks gericht tegen Syrië en Rusland. De volgende dag wordt de eerste van de drones “Global Hawk” voor spionage gestuurd. Op hetzelfde ogenblik kondigt Duitsland de levering aan van de vijfde atoomduikboot “Popeye Turbo” aan Israël. Terwijl Iran de atoomwapens afzweert en Syrië zijn chemische wapens laat ontruimen, wordt de super-kernmacht van Israël nog versterkt, naast hun immense voorraad biologische en chemische wapens. Op 19 december vernietigen twee zionistische bommenwerpers een gebouw in Damascus dat naast burgerdoden ook Samir Kuntar doodt. Als Libanese verzetsstrijder heeft deze man 30 jaar in een Israëlische gevangenis doorgebracht en had zich nu bij Hezbollah aangesloten om tegen Daesh te strijden. Nu is hij het symbool van het gerechtvaardigde verzet van het Palestijnse, Libanese en Syrische volk. Tevens meldt Frankrijk dat het voor 7 miljard dollar 24 jachtbommenwerpers Rafale geleverd heeft aan Qatar. De wapenindustrie floreert als nooit voorheen. Verder hebben de VS zogenaamd in Kirkouk met helikopters Daesh gebombardeerd. In feite hebben ze de Chinese olie-installaties vernietigd. Hakem al-Zamoli, voorzitter van de Irakese commissie voor nationale veiligheid was hieromtrent dan ook zeer duidelijk: de Amerikanen zijn met hun actie Daesh komen beschermen. Zullen de grootmachten hiermee het routeplan voor de vrede in Syrië volgens resolutie 2254 garanderen of is het eerder bedoeld als “olie op het vuur”? De internationale coalitie onder leiding van de VS kan Daesh niet bestrijden omdat ze niet zijn oorsprong en oorzaak erkent. En dat zijn ze zelf. Ze mogen echter niet vergeten dat Syrië vast besloten blijft om ook deze keer zich niets van buitenaf te laten opleggen, zoals Bouthania Shaaban, de woordvoerster van de president nog eens duidelijk heeft gezegd in haar toelichting op de UNO resolutie.

    Nieuwjaarswens

    Zoals ieder mens verlangen ook wij naar vrede om in liefde en vreugde te kunnen leven. Moge Syrië dit jaar bevrijd worden van alle terreur en zijn soevereiniteit herwinnen. Mogen we vervolgens in staat zijn daadwerkelijk te blijven meehelpen aan de moeizame heropbouw van dit land en het herstel van zijn harmonieuze samenleving, waarbij de christenen altijd een eminente rol gespeeld hebben. Dit was hun land, lang voordat de islam bestond. Wij danken alle weldoeners die ons in staat stellen de bevolking en de christenen te blijven helpen.
    Zelf afkomstig uit Europa vonden we in Syrië ons tweede kostbaar vaderland. Eens waren Europa en Rusland nauw met elkaar verbonden. Dan kwam de scheiding tussen het vrije westen en het Oostblok onder communistische dictatuur. Nu zijn de rollen omgekeerd. De Europese landen zijn vazallen geworden van Amerika en Rusland heeft opnieuw zijn identiteit en soevereiniteit herwonnen. Terwijl Rusland zich noodgedwongen tot China wendt, wordt in Europa plechtig de inhuldiging van een immens koopcentrum, een McDonald of een islamitisch centrum gevierd. In Rusland viert men de inhuldiging van een schitterende iconostase in een nieuwe orthodoxe kerk. De Europese landen hebben hun christelijke wortels verloochend, samen met hun soevereiniteit, hun geestelijke en menselijke waarden, opgeslorpt door een Amerikaanse verpletterende mondialisatie. Het zijn landen zonder grenzen, zonder waarden, zonder eigenheid of geschiedenis. De droom van de grotere welvaart wordt verdreven door de werkelijkheid van steeds meer verarming, de beloofde grotere vrijheid wordt verpletterd door een steeds grotere totalitaire dictatuur. Het is het Europa van de ontbinding van de gezinnen, van de LBGT en de Femen, het Europa van het consumentisme, de multinationals en het entertainment. De hogepriesters van de afschaffing van alle grenzen en het opheffen van alle waarden zullen nog een tijd met succes aan de macht blijven, totdat de bodem van de ravijn bereikt is. De getuigen van de waarheid en van het leven zullen voorlopig nog aan de rand staan als de “ losers”. Mijn wens en hoop is dat zij volhouden en talrijker worden. Eén dokter die een moeder helpt haar kind ter wereld te brengen en abortus weigert of iemand een echt menswaardig sterven gunt op zijn tijd en zijn wijze (eu-thanatos = goede dood) en euthanasie weigert, kan nog tot gevangenisstraf veroordeeld worden. Een massa overtuigde gewetensbezwaarden kan men niet meer opsluiten. Mijn hoop is dat deze menigte authentieke weerstanders als getuigen van de waarheid, van het leven en het christelijk geloof mag groeien.

    Wil je een aangrijpend kerstverhaal van weerstand uit Syrië, lees Ugarit Dandache, Syrie: du ciel à la terre, les hommes de Kweiris ont gangné leur pari, mondialisation.ca, 19 dec 2015. Drie jaar lang leefden de soldaten van het militaire vliegveld ten oosten van Aleppo, 25 vierkante km groot, te midden van een door Daesh gecontroleerd gebied, met de dood voor ogen. Nu getuigen zij hoe ze als broeders overleefden, ieder ogenblik bereid om hun leven te geven voor elkaar en voor hun volk. Sommigen sneuvelden, maar allen bleven trouw in de strijd tegen leugen en moord.
    Waar zijn de christenen in Europa die naar het woord van Paulus weerstand willen bieden: “Stemt uw gedrag niet af op deze wereld. Wordt andere mensen met een nieuwe visie” (Romeinen 12, 2)?

    Een Zalige Kersttijd en een Gezegend 2016
    Van harte en dankbaar
    P. Daniel

    03-01-2016 om 16:14 geschreven door Gust Adriaensen


    02-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dinner for one

    Tot voor enkele jaren was op oudejaarsavond op tv altijd het humoristische, kolderieke 'Dinner for one' (1963) te zien.

    Nog eens genieten van 'Dinner for one'? Klik dan op onderstaande link.

    Bijlagen:
    https://m.youtube.com/watch?v=AZ-4OslOMtM   

    02-01-2016 om 09:45 geschreven door Gust Adriaensen


    01-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zegen voor het nieuwe jaar

    Moge de Heer u zegenen
    en u behoeden.

    Moge de Heer
    het licht van zijn gelaat
    over u doen schijnen
    en u genadig zijn.

    Moge de Heer
    u zijn gelaat toewenden
    en u vrede geven.

    ---------------------------

    De Zegen van Aäron, soms Aäronitische zegen genoemd, is een priesterlijke zegen die in veel christelijke kerken en gemeenten een vast onderdeel is van de liturgie of eredienst. De zegen wordt aan het eind van de viering of dienst door de priester, dominee of voorganger uitgesproken, waarbij hij/zij de armen zegenend heeft uitgestrekt.

    De zegen is afkomstig uit het Bijbelboek Numeri, hoofdstuk 6, vers 24-26. Hij was volgens deze overlevering door God via Mozes aan de eerste hogepriester van het volk Israël, Aäron, gegeven om over het volk uit te spreken.

    01-01-2016 om 15:05 geschreven door Gust Adriaensen




    Zoeken in blog




    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!