Het zijn harde tijden voor de zwarte medemens hier te lande.

Al generaties lang geniet het zwartepietenambt hoog aanzien. En talrijk waren en zijn dan ook de gegadigden voor de nobele helperstaak aan de zijde van de Sint. Nog talrijker zijn de gepensioneerde Zwarte Pieten. Zij kijken met weemoed terug op hun carrière.

Al deze hoogst aangename en voldoening gevende ervaringen, zijn niet langer weggelegd voor de zwarte of bruine naasten, nu de Roetpiet de officiële Piet wordt.

Want hoe moet dat nu, wanneer die lieve buren van ons, de ambitie koesteren of aangezocht worden, helper van de Goede Sint te worden? Hoe kunnen zij in godsnaam getransformeerd worden in Roetpieten? Pure discriminatie, dat is het! 

En wat zal er gebeuren met Sinterklaas? Kan het nog lang geduld worden dat de grote kindervriend gewoonweg blank is? Wanneer komt de eerste zwarte Sinterklaas in Antwerpen aan, vergezeld door helemaal witte of wit-zwarte Zwarte Pieten?

Een punthoofd krijg je ervan.

De kindertjes kan het gelukkig geen bal schelen.

(Foto 1: witte Roetpiet

 Foto 2: zwarte Roetpiet)

12-11-2016 om 14:29 geschreven door Gust Adriaensen

In een interview deed Rik Torfs, de rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, erg denigrerend over Paul Magnette, de minister-president van Wallonië én collega-hoogleraar van Rik. En in een twitterbericht klonk het: 'Vreemd. Ik loop al de hele dag in Parijs rond. En niemand kent er Paul Magnette. Misschien eens in Amsterdam proberen.' En Torfs verkondigde bovendien dat, als het om economische plannen gaat, hij Trump verkiest boven Magnette.

Tja. Terwijl Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, in Parijs rondliep, (her)kende er ook niemand hem.

Rik moet ervoor oppassen erg slordig te worden in het uiten van zijn mening over alles en nog wat. Wat weet hij, wat weten wij op dit ogenblik over het economisch program van Trump en de Republikeinen? Enkel verkiezingsslogans.

Eén ding is duidelijk en dat is ook al herhaaldelijk bij andere gelegenheden gebleken: Torfs zit, wat economische en maatschappijvisie betreft, liever in het (centrum)rechtse, neoliberale kamp rond te dartelen, dan op de (centrum)linkse, sociaaldemocratische wei te spelen. Voor een christen, en Torfs beweert dat te zijn (dat siert hem), is dat toch wel een discutabele keuze.

-------

Foto: Rik Torfs in het tv-program 'De raad der dwaze wijzen'.

11-11-2016 om 15:15 geschreven door Gust Adriaensen

De Canadese singer-songwriter Leonard Cohen is op 82-jarige leeftijd overleden.

Luister naar een van zijn bekendste nummers 'Hallelujah', via onderstaande link. 

Bijlagen:
https://youtu.be/YrLk4vdY28Q   

De voormalige Democratische presidentskandidaat Bernie Sanders, reageert als volgt op de overwinning van Trump:

‘Indien Donald Trump ernstig is over het uitvoeren van zijn beleidspunten om het leven van de werkende gezinnen te verbeteren, zijn ikzelf en andere progressieven bereid om met hem samen te werken.’

‘Als hij racistische, seksistische, xenofobische beleidspunten nastreeft en beleidspunten die nefast zijn voor het milieu, zullen we ons echter hevig tegen hem verzetten.’

‘Donald Trump speelde in op de woede van een kleiner wordende middenklasse die het economische, politieke en mediatieke establishment beu is’.

‘Mensen zijn het beu om langer te werken voor minder geld en dat ze geen hoger onderwijs voor hun kinderen kunnen betalen. Ze zijn het beu om te zien dat goedbetaalde jobs naar China of andere lageloonlanden gaan en dat miljardairs geen belastingen betalen, terwijl de rijken steeds rijker worden.’

Wat volgens Sanders de (Amerikaanse) 'mensen' beu zijn, kan ook bij ons zonder veel moeite gedetecteerd worden.

Het valt nog te bezien of een supermiljardair als Trump, die altijd alleen maar bezig is geweest met zichzelf en met zijn fortuin en werknemers op een 19de eeuwse manier behandelde, de wil heeft 'om het leven van de werkende gezinnen te verbeteren'.

10-11-2016 om 12:16 geschreven door Gust Adriaensen

Maar één woord: VERBIJSTERING.

09-11-2016 om 08:56 geschreven door Gust Adriaensen

Het is goed dat Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven,  in zijn columns geregeld de aandacht vestigt op het transcendente, op religie, op geloof, op Kerk, op God, en de (nagestreefde) alleenheerschappij van de Rede relativeert of in vraag stelt.

Die aandacht en vraagstelling zijn voor heel wat mensen klaarblijkelijk confronterend. Enerzijds roepen zij soms vrij agressieve en fundamentalistische antireligieuze reacties op. Anderzijds geven zij de kans om met een ruimdenkende en onbevangen geest zowel het transcendente als het materiële te benaderen.

Het is opvallend en m.i. verontrustend dat de 'woordvoerders' en de 'opiniemakers' van het 'ongeloof', denk aan filosofen als Vermeersch, Boudry en aan een politicus als Dedecker, hun taak vooral zien in agressieve aanvallen op geloof en Kerk, eerder dan voor de dag te komen met een positief gedachtesysteem voor de zingeving van mens en maatschappij.

Tegenover die agressie steekt de serene, vragende, zoekende houding van de gelovigen en de Kerk, hier bij ons, positief af.

08-11-2016 om 08:13 geschreven door Gust Adriaensen

De bekende striptekenaar Marc Sleen is op 93-jarige leeftijd in Hoeilaart overleden.

07-11-2016 om 12:15 geschreven door Gust Adriaensen

De gebedsintenties van paus Franciscus voor november handelen over de vluchtelingen.

Bekijk de video via onderstaande link.

Bijlagen:
https://youtu.be/ZTDgNZfjMyw   

XI/44
Vrijdag 4 november 2016
Uit het dagelijkse leven van de gemeenschap
De mannelijke tak van Mar Yakub leeft nu helemaal apart. Alleen de eucharistie (en de aanbidding op donderdavond) vieren we samen met de zusters in de kerk. Er is een grote hoeveelheid en variatie aan werk. In de nieuwbouw moeten nog vele kamers geschilderd en klaargemaakt worden. De oude deuren moeten afgeschuurd en opnieuw gesapt worden. De hulpgoederen moeten nog steeds geordend en opgeborgen worden en er is nog altijd werk in de tuin. Nu is de olijvenoogst begonnen. Bovendien worden iedere dag twee uren les voorzien, een in de voormiddag en een in de namiddag. Eenmaal per week is er spel voorzien, meestal met de kinderen die in de gemeenschap van de zusters worden opgevangen. En natuurlijk, zaterdag en/of zondagavond zoeken we een leerrijke of humoristische film om samen van te genieten. Bij dit alles blijft de zorg voor het dagelijkse “huishouden” zoals de was van de klederen en vooral het klaar maken van de maaltijden. Het is voor mij een volkomen raadsel hoe de fraters het klaarspelen iedere dag op korte tijd zowel voor de middag als voor de avond een (weliswaar erg eenvoudige) warme maaltijd klaar te maken voor een tiental mannen (wij 8 + 2 arbeiders, en soms nog onverwachte gasten). Er is een beurtrol voor het koken en de betrokken frater krijgt daarvoor ‘n twee uur tijd. Als er elektriciteit is, beschikt hij over een elektrische plaat, zoniet gebruikt hij een gasvuur, zoals op kamp. Een van de oudere fraters is verantwoordlijk voor de aanvoer van het materiaal en het toezicht. Het zijn hoegenaamd geen vijfsterren-maaltijden, maar dikwijls best smakelijk. Ik kan mij niet voorstellen dat ik, met hun leeftijd, in staat was zelfstandig een middag- of avondmaal klaar te maken. Dit neemt niet weg dat er een verschil merkbaar is in werkritme. Vooral als drie Afrikanen samen zijn, is de verleiding groot om het werk met overvloedige zang en dans te omgeven, wat niet altijd bevorderlijk is voor het werk zelf. Ze zijn in ieder geval van goede wil en geraken steeds meer ingeburgerd. Ondertussen halen we zoveel mogelijk warme kleding en dekens boven, want de koude hebben ze nooit gekend. En het is helemaal nog niet echt koud. We moeten maatregelen nemen tegen de winter. Wel is er af en toe een zeer sterke wind, ja een storm en dan vliegt alles wat niet vast staat rond, terwijl het stof en het zand overal doordringt. Wij hopen en bidden dat die fraters in deze woestijn hun roeping mogen vinden zoals vele duizenden monniken voorheen. Ondertussen zijn we er ons goed van bewust dat er in Syrië nog vele families zijn die echt honger en koude lijden en ook met hen willen we verbonden blijven.
Naar het einde van een monopoly
De westerse heersers van de wereld hebben een langdurig monopoly van informatie en telecommunicatie kunnen handhaven. Zij beslisten tot heden over de algemene opinie en schreven voor hoe de mensen moesten denken over situaties, landen en mensen. Zo werd de Syrische president, die vijf jaar geleden door nagenoeg niemand gekend was, voor iedereen plots de meest gruwelijke dictator en Putin was dé moordenaar in deze wereld. Ieder afwijkend bericht werd in de kiem gesmoord. Radio- en tv-stations van het zogenaamde afwijkende, onbetrouwbare en leugenachtige Kremlin werden verboden in het westen, de Russische RT banken in Engeland werden gesloten, journalisten met een andere mening werden de mond gesnoerd of, zoals in Oekraïne, vermoord. Alle technische, politieke en administratieve middelen werden gebruikt om de voorgeschreven opinie te handhaven. Dat was tot heden de dwingende houding van het westen. Er is echter verandering op komst. Mensen staan steeds meer open voor nieuws dat “van de andere kant” komt. Voor de “gruwelen” van Assad en de “moorden” van Putin vinden ze dat het meer op propaganda dan op bewijzen berust. Dat Rusland klaar staat om de Baltische staten en Polen binnen te vallen vinden velen ter plaatse lachwekkend. Ondanks de steeds maar herhaalde grove beschuldigingen voor het neerhalen van het Maleisische lijnvliegtuig MH17 op 17 juli 2014 is er niet het minste bewijs van de schuld van Moskou, terwijl de betrokkenheid van Kiev zelf alsmaar duidelijker wordt. En steeds meer Europese landen weigeren tegen Rusland nieuwe sancties uit te vaardigen, die vooral de eigen economie bedreigen. Door het dictatoriaal monopoly van het westen, dat de kampioen wil zijn van de vrijheid van spreken en pluralisme van meningen, wordt het tegendeel bereikt. Assad en vooral Putin worden in het westen steeds meer gewaardeerd, als degenen die echt het wereldterrorisme bestrijden en de soevereiniteit van landen verdedigen tegen een voorbijgestreefde eenzijdige westerse wereldoverheersing. In heel Syrië zie je op verschillende plaatsen de twee foto’s van de Syrische en Russische president. Ook in het westen zullen ze steeds meer aanzien krijgen, radikaal tegen het “politiek correcte” denken in. Een langdurig westers monopoly van informatie en telecommunicatie loopt ten einde. Mensen willen waarheid en geen opgedrongen “politiek correcte mening”.
Aleppo, een onduldbare georganiseerde nachtmerrie
De toestand in Aleppo wordt steeds dramatischer, ook voor de christenen. Van de 150.000 blijven er nauwelijks nog 30.000 ter plaatse over en alle kerken zijn in min of meerdere mate verwoest. Burgers worden door de rebellen als menselijk schild gebruikt. Toch lijkt de bevrijding van Aleppo op handen te zijn en tegelijk openbaart zich de dubbele houding van het westen: enerzijds zichzelf voorstellen als de grote redders en al de anderen beschuldigen van oorlogsmisdaden, maar ondertussen ervoor zorgen dat het land geheel vernietigd wordt om eigen belangen te dienen. De internationale coalitie onder leiding van de VS (waaraan ook België deelneemt) heeft nooit de bedoeling gehad het terrorisme te bestrijden. Dat was slechts een voorwendsel. Ze wilde een “regeringswissel” of val van de regering bewerken. Omdat deze wens maar niet vervuld geraakte, blijft deze coalitie haar terroristengroepen steunen om het land verder uit te moorden en de infrastructuur te verwoesten. En dat zien zij altijd als gunstig, want dan kan het westen, wanneer het dit land, dat ze zelf verwoest hebben, in handen heeft, weer opbouwen, nog eens op kosten van het land. Ja, het westen is verantwoordelijk voor de oorlogen én voor het terrorisme niet alleen in Syrië maar in het hele Midden-Oosten, een schuld die het handig in de schoenen van Syrië en Rusland heeft geschoven. Als de VS zogenaamd nu meehelpt om Mossoul (Irak) te bevrijden, waarom zijn ze dan zo ijverig en illegaal bezig in Raqqa (Syrië)? Syrië en Rusland hebben inmiddels 12.000 vierkante km van rebellen gezuiverd en 900 dorpen, wijken of organisaties samengebracht in de beweging van de mussalaha of verzoening. De westerse inzet voor democratie, welvaart, modernisering en vrede is in feite een ontwrichting en ontworteling van landen, waardoor het zijn eigen politieke en economische doeleinden wil opleggen. Omdat het Syrische leger en de Russen de rebellen steeds meer bestoken, heft het westen een luide klaagzang aan over de humanitaire crisis in Aleppo. En wanneer dan een humanitaire pauze wordt afgekondigd, zorgt het westen er telkens weer voor dat hun rebellengroepen extra aanslagen plegen. Volgens Sergei Shoigu, Russisch minister van landsverdediging doden de “gematigde rebellen” dagelijks tientallen burgers die langs de humanitaire corridors willen vluchten en vallen ze naast de hulpkonvooien ook woonwijken, scholen en hospitalen aan met tanks en raketten. Hierover geen woord in de westerse pers, die deze rebellen beschouwt als de eigenlijke bewerkers van de vrede. Het bestrijden van deze rebellen door Syrië en Rusland blijft het westen bewenen als de grote humanitaire crisis in Aleppo. Ondertussen hadden de Russen, op bevel van Putin al 16 dagen lang geen enkele luchtaanval uitgevoerd in Aleppo. Bovendien gebuiken de rebellen volop verboden chemische wapens. Jaren lang is het gebruik van chemische wapens beschouwd als de “rode lijn” waarmee het westen zichzelf de toestemming wilde geven om Syrië militair binnen te vallen. Ondanks verwoede pogingen en niet aflatende zogenaamde officiële rapporten, vinden ze geen bewijzen om Syrië hiervan te beschuldigen. En omdat Syrië niet kan aangeklaagd worden is dus niemand schuldig aan het voortdurend gebruik van chemische wapens. De brieven met de bewijzen hiervan door de Syrische ambassadeur bij de VS, stapelen zich op, maar krijgen geen enkel gevolg. De Russen hebben nu hun eigen militaire deskundigen naar Aleppo gestuurd om te onderzoeken wie welke chemische wapens gebruikt. Ondertussen is ook voor de gifgasaanval in Ghouta (augustus 2013), waarvoor rebellen een massa kinderen hebben ontvoerd uit Lattakia, met behulp van de geheime westerse diensten, nog altijd niemand verantwoordelijk gesteld, simpelweg omdat men blijft proberen om Syrië hiervoor de schuld te kunnen geven. Het is duidelijk dat Syrië en Rusland aanvankelijk van geen nieuwe humanitaire pauze meer wilden weten. Toch heeft Valery Gersimov, chef van de Russische generale staf voor vandaag een humanitaire pauze van 10 uur aangekondigd. Hij heeft er wel duidelijk bijgevoegd dat de rebellen, die zich niet willen overgeven, geen enkele kans zullen hebben om te ontsnappen.
De melchietische (= katholieke) aartsbisschop van Aleppo, Mgr. Jean-Clément Jeanbart smeekte vorige maand reeds in een brief aan de Franse politici en burgers de terroristen niet meer te steunen en terug te trekken. De ondraaglijke nachtmerrie voor de inwoners, die inmiddels nog merkelijk erger geworden is, beschrijft hij als volgt:
“Sinds vijf jaar leggen deze terroristen de wet op, waar de burgerlijke overheid niet meer in staat is aanwezig te zijn. Ze hebben overal terreur gezaaid, tienduizende onschuldigen gedood, duizende fabrieken, de handel en de openbare diensten vernietigd, zonder enig medelijden de woonwijken geplunderd en de goederen van het land en van de burgers geplunderd. Ze hebben vele onschuldige slachtoffers gemaakt, ontelbare vredelievende mensen op beestachtige wijze vermoord, ook religieuzen, priesters en bisschoppen...” (blog: Riposte Catholique, 7 oktober 2016).
Uiteraard geldt deze oproep ook voor andere westerse landen en hun bondgenoten en vooral voor de VS. Pepe Escobar legt uit dat het politieke systeem in Amerika in feite beheerst wordt door ongenaakbare “meesters van het universum” en dat heel hun politiek zo corrupt is als het maar zijn kan. En al blijven de VS de kolos met de grootste legermacht, hun onbetwiste wereldoverheering van de laatste 25 jaar loopt ten einde. Op het einde van de jaren ’80 begon de ineenstorting van de oppermachtige Sovjet-Unie. Gaan we nu de “Amerikaanse droom” als een zeepbel zien uiteenspatten? De kampioene van de volkerenmoorden is nu presidentskandidate. In welk land ter wereld zou de kloof tussen de hoogste leiders en het gewone volk zo groot zijn als in de VS? Haar uitgelekte mails geven ons enig inzicht in haar nauwe banden met de moslimbroeders, met Saoedi-Arabië en de leiders van het wereldterrorisme. Tegelijk is het gebruik van haar persoonlijk email voor de hoogste staatsgeheimen een bom onder haar campagne. Zou deze madam uiteindelijk toch nog op de plaats geraken, waar ze eigenlijk thuis hoort, nl. in de gevangenis in plaats van in het Witte Huis? (Pepe ESCOBAR, Hillary Clinton, FBI and the real November Surprise, Sputnik International, 31.10.16).
P.S. Een vriend zond me dit goed Nederlands artikel over de situatie in Aleppo: http://www.uitpers.be/index.php/midden-oosten/1074-aleppo-gegijzeld

06-11-2016 om 07:49 geschreven door Gust Adriaensen

Uitpakken met de steun van de Communistische Partij van China, om nog meer de kaart van de vrije handel te trekken! En dat komt uit de mond van de Belgische premier, nota bene een liberaal. Toch wel een toppunt!

Wat kan je hieruit leren?

Het is de Belgische regering én de liberaal Charles Michel uitsluitend te doen om business. Om het even of die vrije handel gebeurt met een dictatoriaal regime, waar mensenrechten en vrije meningsuiting onbestaande zijn.

Bovendien een communistisch regime waarbij de 'communisten' van de PvdA, brave snotneuzen zijn. Nochtans worden Hedebouw en Mertens wat graag afgeschilderd, door Michel en De Wever, als te verafschuwen communisten die een gevaar betekenen voor ons land.

En waar blijven de reacties van de vrijheidlievende Vlaamse liberalen? Zijn zij ook zo geweldig in hun nopjes met de steun van de Communistische Partij van China? Tot voor enkele jaren, toen de Chinese communisten nog niet het kapitalisme hadden omhelsd, waren het baarlijke duivels.

04-11-2016 om 16:00 geschreven door Gust Adriaensen

Onvoorstelbaar dat er ook hier in bepaalde kringen en bij sommige journalisten sympathie en steun wordt opgebracht voor Trump. En nog opvallender is dat in de media gepoogd wordt Clinton als een uiterst onpopulaire, onbetrouwbare politica te framen. Dat gebeurt in veel mindere mate voor Trump.

Uiteraard kennen wij niet voldoende de achtergronden van de Amerikaanse politiek en politici. We lezen wat in onze kranten verschijnt, en een uiterst beperkt aantal mensen informeert zich ook via de Amerikaanse media.

Daar halen ook de journalisten die bladzijden vullen over de campagne , de mosterd. Het is me al vaak opgevallen dat uitgebreide artikels van topjournalisten bij ons, gewoon weggeplukt worden uit de internetedities van bv. The Washington Post, The New York Times, USA Today, Time, enz.

Als men als Europese democraat, de megalomane, egocentrische, verwarde, seksistische, racistische, scheldende, dictatoriale, gevaarlijke kwast die Trump is, steunt, is er toch iets fundamenteels mis.

Bij ons zou een politicus als Trump geen schijn van kans maken. Voorlopig toch niet. Want op een subtiele manier wordt Trump ook hier gesteund, door niet langer het enorme verschil in  beleidservaring en -inhoud, én in stijl te willen zien, door Clinton zwarter dan zwart af te schilderen, door ze naar het griezelige niveau van een agressieve profiteur te duwen.

En die bewuste vervaging -''t is kiezen tussen de pest en de cholera'- speelt in het voordeel van een gevaarlijke racist en komt ook hier uit de hoek van rechtse ultraliberalen.

03-11-2016 om 10:47 geschreven door Gust Adriaensen

alXI/43
Vrijdag 28 oktober 2016

Flitsen uit de gemeenschap

We leven vanaf vandaag nog met acht in de nieuwbouw. . De drie ouderen (de 2 fraters en ik) samen met de drie Nigerianen zijn de groep die gekomen is om zich te engageren in deze gemeenschap. Een jonge Fransman en Vlaming komen meeleven of meehelpen. Op vrije basis werken, bidden, studeren zij mee. De Franse chirurg samen met de Franse Egyptenaar en een Franse mevrouw, die twee maanden met de zusters heeft meegeleefd, zijn vertrokken. De chirurg voelt zijn komst een beetje aan als een mislukking. Hij had ruim een maand voorzien om te komen helpen. Vlak voor zijn vertrek kreeg hij uiteindelijk als eerste en enige de vergunning om als vreemde arts te mogen werken. Hij heeft vooraf een verkenningsbezoek gebracht aan Aleppo en besefte dat hij een ploeg nodig heeft rondom zich voor het opstarten van een zinvol werk, dat later ook enigszins kan verder gaan. Hij kent geen Arabisch en is niet vertrouwd met de cultuur. Hij denkt er nu aan om zelf een ploeg samen te stellen en later terug te keren. Zijn vergunning blijft immers geldig. Inmiddels was hij een aangename gast die graag meehielp met karweitjes en contact genomen heeft met het plaatselijk medisch centrum in Qâra en tevens de gemeenschap verzorgd heeft bij allerlei ziektes en kwalen. Donderdagavond hebben we wat eerder eucharistie gevierd, een tijd aanbidding gehouden, samen het avondmaal genomen om afscheid te nemen van de drie Fransen. De chirurg stelde zich de vraag of zijn familie en vrienden hem gaan geloven als hij vertelt dat de werkelijke toestand hier op vele punten tegengesteld is aan al wat de westerse media melden.
Het kaarsenfabriek is weer in werking omdat er een bestelling is. Daar moet nu van ons uit alleen toezicht over gehouden worden. Er zijn twee werklieden die kaarsen maken, en ’s middags krijgen zij eten van wat ook wij eten en wat de fraters hebben klaar gemaakt. Iedere dag is er overvloed aan werk, zorg en onverwachte gebeurtenissen. Bovendien wordt ons gevraagd deze dagen extra te bidden voor de bevrijding van Aleppo en Mossoul omdat het beslissende dagen zijn. Daarom wordt ’s avonds de “paraclisis’ gebeden en tussendoor is er vrije aanbidding voorzien in de kerk. Tegelijk wordt iedere dag nog gewerkt aan de hulpgoederen, vooral kleding en medisch materiaal: sorteren, noteren en klaar maken voor verzending.

Aleppo

De wettige coalitie rond Syrië is Aleppo geleidelijk aan het bevrijden. Er blijven echter grote moeilijkheden. De terroristen weigeren zich over te geven en de VS weigeren, nu al bijna een jaar, hun “gematigde rebellen” te scheiden van de gekende terroristengroepen en al Qaida omdat ze die hele groep terroristen in Syria willen houden om alsnog de regering omver te werpen. Hierdoor blijven ze samen met al Qaida naar hartenlust moorden en verwoesten. De acht uitgangen die voorzien zijn voor de bevolking worden door de terroristen onder vuur genomen, evenals de hulpkonvooien. Er zijn slechts enkele mensen kunnen vluchten. Vitaly Churkin, Russisch ambassadeur bij de UNO onthult dat de VS Tow anti-tank raketten , wapens en afweergeschut aan de terroristen blijven leveren. En gisteren vernamen we dat er op het Karmelitessenklooster in Aleppo een enorme obus werd afgevuurd, die gelukkig niet ontplofte.
En de media liegen verder. Voor de westerse pers zijn er plots geen terroristen meer in Aleppo. Ook de gevierde oorlogsjournalist van de vrt komt weer met een verhaal dat de werkelijke toestand in de oorlog moet onthullen: “de IS tracht zich met alle middelen te verdedigen”. Het is alsof hij smeekt om hen ocharme toch te helpen in hun wettige zelfverdediging tegen de gruwelijke agressie van Syrië en Rusland. Het zijn allemaal van die brave gematigde rebellen die de democratie proberen te brengen. Dat de bewoners van Oost Aleppo hun gruwelen willen ontvluchten om in het gebied dat door het Syrische leger gecontroleerd wordt, bescherming te zoeken, mag niet vermeld worden. Het Syrische en Russische leger worden voorgesteld als de echte misdadigers. In Mossoul helpen zogenaamd de VS mee om de stad te bevrijden (d.w.z. in feite om de IS te verplaatsen!), maar daar wordt niet het minste kwaad aangericht. In Aleppo is wat Syrië en Rusland doen zogenaamd verschrikkelijk. Hoe kan er vrede komen wanneer de internationale coalitie de terroristen langs alle kanten blijft helpen en tegelijk de media vertellen dat ze hen aan het bestrijden zijn? Zelfs in de UNO veiligheidsraad wordt opgeroepen om de zogenaamde “oorlogsmisdaden” van Syrië en Rusland te stoppen. “Van vergadering naar vergadering gaat het spektakel verder, telkens nieuw, zoals de golven van de zee, in de sfeer van een tragedie : zij die de bevolking willen bevrijden van de wreedheden van de terroristen zijn de criminelen, schuldig aan oorlogsmisdaden voor het internationaal strafhof. Zij die de terroristen financieren en beschermen zijn de helden, zoals de Witte [S]Helmen, goed voor de Nobelprijs voor de vrede. ‘n Mooie voorstelling, wie kan dat nog begrijpen ?... » (Michel Raimbaud, oud Frans ambassadeur). Diezelfde auteur zegt dat Amerika zich onderscheidt “door zijn gekende arrogantie, zijn ouderwetse pretentie en de algehele mislukking van zijn diplomatie”!
Een Parijse vriend die zo juist Aleppo bezocht en die de blijvende leugens in het westen wil aanklagen, stuurt me volgende pakkende video, die hij maakte. De mensen vertellen over de verschrikkelijke verwoestingen door de terroristen, terwijl vroeger de armste Syriër hier eten, werk en een huis had. Het eten en het leven waren trouwens heel goedkoop, allemaal dank zij de regering en de president. Een van de geïnterviewden vertelt dat zijn broer door een scherpschutter werd gedood. Voor hem is de VS gelijk aan Daesh, terwijl ze de wereld willen wijsmaken dat ze Daesh bestrijden. Waarom zij niet weggaan? “Wij houden van ons land en onze regering”. https://www.dailymotion.com/video/x4ysza5

Waarom een regeringswissel in Syrië?

Vanaf het begin van de oorlog tegen Syrië heeft het westen aangedrongen op een “regeringswissel”. Dit blijft tot heden het nagestreefde doel. Om dit te verantwoorden werd een gruwelijk beeld opgehangen van de Syrische president en de regering alsof het vooral de wil van het volk zou zijn. De werkelijkheid is echter geheel anders. Geen enkele regering en geen enkele president is volmaakt. De overgrote meerderheid van alle lagen van de Syrische bevolking staat nu echter wel achter hun regering omdat ze de beste garantie biedt voor het behoudt van de soevereiniteit van het land. De “regeringswissel” is slechts een voorwendsel om deze onafhankelijkheid te breken, de rijkdommen van het land te plunderen en hier eigen marionetten te zetten die de belangen van het westen dienen. Een “regeringswissel” betekent in feite een volkerenmoord op de alawieten, een uitmoorden of verdrijven van de christenen en een algemene chaos, zoals VS en NAVO in Libië bewerkt hebben.
Als we dieper nadenken over de vraag waarom een regeringswissel geëist wordt, kunnen we deze drie elementen onderscheiden. Syrië is een lekenstaat en duldt geen religieus fanatisme of moslimextremisme. Welnu, al decennia lang promoot Washington de extremistische moslimbroeders opdat zij in het Midden Oosten de leiding zouden nemen en zo de landen kunnen ontwrichten. Al vanaf 1980 krijgen de moslimbroeders van Washington hiervoor de nodige wapens. Syrië heeft verschillende pogingen van de moslimbroeders in zijn recente geschiedenis kunnen afslagen. Ook Egypte heeft nu het land van Morsi en zijn moslimbroeders kunnen bevrijden. Syrië is erg gehecht aan deze laiciteit om een harmonieuze samenleving te bewaren. Zo hebben we het voor de oorlog alom kunnen ervaren en zo is de houding van het volk nu nog. Iedere dag leven, werken en bidden wij samen met moslims in de grootste harmonie. Vervolgens is Syrië Arabisch nationalistisch. Het is een fier volk dat trots is op zijn geschiedenis en zijn eigenheid als bakermat van de beschaving en als wieg van het christelijk geloof. Syrië wil niet opgeslorpt worden door super-nationale structuren en wetten waarin het zichzelf niet meer kan zijn. En dit gaat rechtstreeks in tegen de zogenaamde “nieuwe wereldorde”, waaraan al decennia lang vanuit machtige westerse lobby’s gewerkt wordt. Het uiteindelijke doel van deze nieuwe wereldorde is iedereen en alles te onderwerpen. Zo kan de wereldfamilie tot een grijze kneedbare deeg herleid worden. Vandaar de wereldwijde aanvallen tegen de soevereiniteit van de landen, tegen de eigenheid van huwelijk en gezin en tenslotte de eigen seksualiteit van man en vrouw. Tenslotte is Syrië Arabisch socialistisch. Syrië wil zijn energierijkdommen niet laten opgaan in multinationals zodat de voordelen aan anderen ten goede komen. Syrië wil dat de rijkdom van het land aan het Syrische volk zelf ten goede komt. Ook dit gaat radicaal in tegen de westerse liberale en neo-koloniale strevingen, die de grote bedrijven graag “privatiseren” zodat het land zelf minder en minder greep krijgt op eigen rijkdommen. Een klein teken van dit “socialisme” is dat de prijs voor de basisvoeding, het brood, altijd uiterst goedkoop was. Nu nog, in de grootste crisis vanwege de oorlog zorgt de regering er voor dat de broodprijs erg laag blijft.
De grote meerderheid van het volk heeft deze westerse manipulatie vrij vlug doorzien. Vandaar werd de huidige president in democratische verkiezingen, waarin alle oppositiepartijen konden meedoen, met een overweldigende meerderheid gekozen. Ondanks het feit dat internationale waarnemers deze verkiezingen als volkomen normaal en democratisch hebben erkend, bleef het westen schreeuwen dat ze onwettig waren, omdat hun grote terroristenleiders die in luxueuze villa’s wonen in Doha, Ankara, Parijs of Brussel van deze verkiezingen deskundig waren uitgesloten. Om te mogen meedoen moest men minstens de laatste tien jaar in Syrië gewoond hebben. Het westen kent echter slechts twee vormen van regering: enerzijds de westerse democratieën en anderzijds de andere, nationale democratieën, die het eenvoudig dictaturen noemt. Laten we vooraf zeggen dat democratie nooit bestaan heeft, ook niet in het oude Griekenland, dat uiteindelijk gebouwd was op slaven. Bovendien zijn alle westerse democratieën bezaaid met dictatoriale elementen alsook met elementen die de eigen soevereiniteit ondermijnen. En de andere nationale democratieën hebben soms vormen, gebouwd op de stamhoofden die op merkwaardige wijze heel de bevolking vertegenwoordigen. Als het westen zo bekommerd is om de democratie zou het best erkennen dat alleen het Syrische volk het recht heeft om te beslissen over zijn eigen regering. En dat heeft het gedaan en zal het blijven doen. Laat dat volk dan ook gerust.
Interessante website
Van een vriend kreeg ik volgende website toegestuurd, opgesteld door ex-moslims, die enkele ongemakkelijke waarheden over de islam openbaren, ook in het Vlaams. Het steunen waard, om zich bewust te worden van wat er werkelijk gaande is. Dat er ook in Vlaanderen een verblinding heerst op dit gebied, bewijst het feit dat het boek “Uit liefde voor de islam” dit jaar de prijs van het religieuze boek gekregen heeft. De jury heeft blijkbaar geen kennis van de schrijver, die ik tweemaal bezocht en die in onze streek zo vreselijk handelde tegen de christenen in het begin van de oorlog, dat zijn bisschop (niet de regering!) zich verplicht zag hem zelfs het land uit te zetten. Nu blijkt hij als Syrische “vredesactivist” in Vlaanderen vereerd te worden!
www.exmoslim.org; exmoslim@exmoslim.org
P. Daniel

29-10-2016 om 11:52 geschreven door Gust Adriaensen

Uit 'Visie' van 28 oktober 2016

-1,7 miljoen Belgen leven in armoede

-Kwart van de Belgen heeft te weinig geld voor 1 week vakantie

-Kinderarmoede blijft stijgen

-Armoedebestrijding mist vaak doel

28-10-2016 om 23:00 geschreven door Gust Adriaensen

In een commentaarstuk van Karel Verhoeven in De Standaard, kan je lezen: 'Globalisering voelt als een pletwals waar niet 'wij' aan het stuur zitten. 'Inderdaad. Maar Magnette heeft op een 'galante' en hardnekkige en welsprekende manier getoond dat politici de controle opnieuw in handen kunnen nemen.

Het is dan toch heel merkwaardig en ontgoochelend dat de politieke topvertegenwoordigers van de regio Vlaanderen, Bougeois en De Wever zich nu uitputten in denigrerende en minimaliserende en beschuldigende commentaren bij Magnettes actie.

Daar speelt natuurlijk in grote mate politieke en persoonlijke afgunst in mee.Terwijl de wereldpers in horden de welbespraakte Waalse minister-president naloopt, is er amper belangstelling voor de jaloeziekreetjes van de twee Vlaams-nationalistische kopstukken.

Zowel voor Magnette als voor Bourgeois is het belangrijk hun regio op de (wereld)kaart te zetten. Magnette slaagt, Bourgeois faalt: dat steekt.

Of is het ook zo dat de demarche van Magnette, pijnlijk de zelfgewilde inkapseling van de NVA in het Belgische systeem blootlegt?

28-10-2016 om 08:42 geschreven door Gust Adriaensen

Alleen nog maar de laatste dagen dringt het in ruimere en ruimere kring, ook in de media, door dat CETA niet het perfecte werkstuk is, zoals het door de federale en Vlaamse ministers en de regeringspartijen, met op kop NVA, werd voorgesteld.

Integendeel. Het te ondertekenen verdrag vertoonde (vertoont) ernstige democratische, sociale, juridische en milieumankementen. En dat voortschrijdend inzicht danken we aan de Waalse minister-president.

In De Standaard van vandaag kan lezen wat Magnette al heeft binnengehaald en wat hij nog eist (zie hieronder). Het doet je inzien hoe gerechtvaardigd zijn eisen en weerstand zijn en je gaat bewondering opbrengen voor de man. die weerstaat aan enorme nationale en internationale druk.

Hoe sterk is de tegenstelling met de bijna hysterische reactie van De Wever en vooral van Bourgeois. Het is deze heren niet te doen om de inhoud, hun enige doel is Wallonië en de PS te diaboliseren.. In een VRT-interview struikelde de anders zo koele Bourgeois, over zijn woorden van woede.

De partij en de politici die al jaren ijveren voor meer autonomie van de regio's, zouden nu wat graag dat zelfstandig beslissingsrecht willen afnemen van de Waalse regio.

Of de Vlaamse minister-president het nu graag heeft of niet, verblind door zijn aversie voor Wallonië en vooral de PS, toont hij zich in zijn verbolgen reactie, de fervente verdediger van de Belgische staatsstructuur en het Belgische financieel en commercieel establishment.

En de gewone Vlaming? Die wordt nog versterkt in zijn gevoel  en overtuiging dat de dames en heren in Brussel, ook als ze het Vlaamse belang en de Vlaamse onafhandelijkheid prediken, zich geen bal aantrekken van hun zorgen en bekommernissen. Zij bakken veel liever zoete broodjes met de topmensen en de multinationals van het grote internationale geld.

------------

Wat haalde Magnette al binnen?
Uit de ontwerpen van de interpretatieve nota, de tekst waaraan de Europese Commissie en Waals minister-president Paul Magnette (PS) hebben gewerkt, blijkt dat aan heel wat bekommernissen van de Waalse regering al tegemoetgekomen is.
Wat al binnen is
•De nota verzekert dat EU-lidstaten hun eigen beleid mogen voeren op het vlak van gezondheidszorg, onderwijs, veiligheid, milieu of privacy. Ceta mag die regelgeving niet aantasten. Lidstaten behouden het recht om regels in te voeren of wetten te wijzigen, ook als ze schadelijk zijn voor een investeerder.
•De arbitragerechtbanken waar bedrijven terechtkunnen met klachten, moeten bestaan uit onafhankelijke professionals. Er zal beroep mogelijk zijn.
• Canada en de Europese Unie mogen hun wetgeving niet versoepelen om zo investeringen aan te trekken, en moeten streven naar een hoog niveau van milieu- en werknemersbescherming.
Wat Wallonië nog vraagt
Duidelijkheid over wat Wallonië precies nog nodig heeft om Ceta goed te keuren, is er niet. Uit de ontwerpteksten blijkt dat de Waalse regering alvast deze wijzigingen wil:
• Zij wil dat de nota geen ‘verklaring’ heet, maar een ‘instrument’.
• Zij voegt een hele paragraaf toe die verduidelijkt dat de sociale zekerheid niet onder het verdrag valt.
• Zij wil dat de rechtbanken werken volgens het model dat in Europa en Canada gangbaar is, en dat internationale rechtbanken hanteren.
• Kmo’s moeten voordelen krijgen bij hun handel.

25-10-2016 om 08:44 geschreven door Gust Adriaensen

XI/42
Vrijdag 21 oktober 2016
Flitsen uit het leven van onze gemeenschap Mar Yakub
Al blijft de zon overdag meestal heerlijk stralen, het begint ’s avonds en ’s nachts steeds kouder te worden. Vanaf september kan er regen vallen, maar er is nog geen druppel gevallen. Met de groep van tien mannen leven we in de nieuwbouw, steeds meer gescheiden van de zustergemeenschap. Samen wordt wel gewerkt aan de hulpverlening en de nieuwbouw dient nog steeds als opslagruimte. Samen vieren we ook de eucharistie. Terwijl de zusters de overvloedige oogst van de granaatappels verwerken, besteden wij onze krachten aan de verdere afwerking van de nieuwbouw, naast de dagelijkse huishoudelijke taken van koken tot het wassen van de klederen. Bij dit alles proberen we zo goed mogelijk het vaste ritme van het gebed trouw te blijven en iedere dag in de voormiddag en in de namiddag een uur les in te lassen (filosofie, spiritualiteit, liturgie, Arabisch, catechismus, bijbel....)
Woensdag werden we uitgenodigd om de gemeenschap Mar Yakub te vertegenwoordigen op de begrafenisdienst in Qâra van een soldaat die nu in Aleppo gedood werd en die hier ons nog mee beschermd heeft toen wij in november 2013 in groot gevaar verkeerden. Er waren vele soldaten, Hezbollah en Syriërs, burgerlijke autoriteiten en imams, die een toespraak hielden. Deze dienst is alleen voor mannen. Het condoleren gebeurt door een hand te geven en de wens uit te spreken: Moge God barmhartig zijn. Er was een grote tent voorzien, aan één kant open en van binnen feestelijk behangen met versierde rode gordijnen in verschillende lagen. Ondertussen wordt koffie geserveerd in kleine tasjes en blijven de aanwezigen onderling elkaar groeten. Groepen bezoekers komen binnen, maar al vlug gaan groepen bezoekers ook weer weg. Tijdens deze moslimdienst voelden we nogmaals welk een grote eerbied het Syrische volk heeft voor zijn “martelaren”.
De cultuur van leugen en vernietiging
Lt. Gen. Sergei Rudskoy kondigde maandag een humanitaire pauze aan voor Aleppo. Vanaf dinsdag 7.00 u hebben de Russische en de Syrische luchtmacht hun acties gestaakt. Volgens de Russen hebben juist die dinsdag twee Belgische F 16’s het dorp Hassayek (N Aleppo) gebombardeerd waarbij 6 burgers werden gedood, 4 gewond en twee huizen vernield. De betreffende Belgische minister ontkent iedere betrokkenheid “met zijn hand op zijn hart”. Bovendien wordt de Russische ambassadeur nog op het matje geroepen. Hoe durven die Russen België beschuldigen! Het lijkt wel de omgekeerde wereld. België komt illegaal, tegen het internationaal recht in, tegen het handvest van de UNO en zonder enige toestemming van de wettelijke regering Syrië bombarderen, terwijl Rusland geheel volgens internationaal recht op vraag van de Syrische regering het land helpt in zijn strijd tegen het internationaal terrorisme. En België meent Rusland dan nog de les te moeten spellen! De Russische diplomatie is er geen van schelden en dreigen, zoals de westerse, maar een van rustig beredeneerd handelen. En dus riep Moskou de Belgische ambassadeur op het matje.
Rusland tilt erg zwaar aan deze aanval. De woordvoerster van het Russisch ministerie van buitenlandse zaken, Maria Zakharova eist uitdrukkelijk verontschuldigingen vanwege België en vanwege de internationale coalitie, die door de VS wordt geleid. Zo is het gedurende gans de tijd van het zogenaamde staakt-het-vuren van de voorbije maand al gegaan. Telkens hebben de door het westen gesteunde rebellen van die gelegenheid gebruik gemaakt om zich extra te bewapen en juist dan aanslagen te plegen en zo het bestand te breken (meer dan 300 keer!) En ondertussen maar jammeren over de ellende in Aleppo! Dat er dinsdag een humanitaire pauze zou gelden, was duidelijk aangekondigd. Als het waar is dat België in het kader van, en slaafs gehoorzamend aan de internationale coalitie zo laf was om dan (illegale) aanvallen met burgerdoden uit te voeren, is het duidelijk dat ook zij openlijk de kant van de terroristen kiezen tegen Syrië. Overigens, wat betekenen de krokodillentranen van Europa over de heersende humanitaire crisis na het opleggen van dodelijke sancties aan het Syrische volk anders dan georganiseerde westerse huichelarij?
Spreken de Russen de waarheid of spreekt België de waarheid? Wij kunnen zelf niets bevestigen noch ontkennen, al leven we al maanden in nauw contact met Aleppo. Toch heeft vijf jaar oorlog in Syrië ons heel duidelijk gemaakt dat er dagelijks een massa leugens door het westen verspreid worden en dat de mediamanipulatie vanwege het westen een nooit eerder gezien dieptepunt heeft bereikt. Allemaal om hun vernietiging van Syrië te rechtvaardigen. Eind 2015 hebben de Russen aangekondigd op de vraag van de wettige Syrische regering in te zullen gaan. Ze zegden wat ze zouden doen en ze deden wat ze zegden. Anders had Syrië nu al niet meer bestaan en zouden mijn berichten met mijn pover leven hier gestopt zijn. Rusland heeft Syrië van de ondergang gered, terwijl de westerse coalitie de IS en de terroristen tot nu toe blijft steunen om het land verder te verwoesten. Wegens het groeiend gevaar heeft Rusland blijkbaar zijn nieuwste materiaal ingezet. Dat betekent dat nu de Russen in feite het luchtruim in N. Syrië beheersen en ook precies weten wat er gebeurt. Rusland beschikt over radarbeelden van F 16 ’s die van al-Salti in Jordanië zijn opgestegen, het Syrische luchtruim zijn binnengedrongen, boven Deir Ezzor door een Amerikaans tankvliegtuig werden bijgetankt, dan boven Raqqa vlogen om in Aleppo de genoemde bombardementen uit te voeren met het inmiddels gekende resultaat. Daarna zijn ze opnieuw door een Amerikaans toestel bijgetankt en hebben het Syrische luchtruim verlaten. De radarbeelden vertellen het hele verhaal van minuut tot minuut. Nu blijven onze ministers ontkennen en ze beweren dat de aangegeven nummers niet die van Belgische vliegtuigen zijn.
Het hele gebeuren roept vele vragen op. Waren het geen Belgische F 16’s? Van welk land waren ze dan wel? Weten onze ministers werkelijk wat de Belgische F 16’s hier uitrichten? De internationale coalitie staat onder Amerikaans bevel. Overigens staat ook heel de NAVO onder Amerikaans bevel. En de Amerikanen hebben al enkele van hun vliegtuigen in de kleuren van Russische jets geschilderd, wat alleen echte specialisten kunnen onderscheiden. Bedrog alom. Kan er geknoeid worden met de nummers van F 16’s? Is de Russische verontwaardiging niet terecht? Eens te meer wordt een aangekondigde pauze gebruikt om Syrië verder uit te moorden en te verwoesten. En het antwoord vanuit de internationale coalitie is altijd hetzelfde: het is niet onze schuld, het is allemaal de schuld van de Russische en Syrische luchtmacht. En terwijl het westen zijn krokodillentranen de vrije loop laat, sterft het volk en wordt het land steeds meer naar de vernietiging gedreven.
Toen we in 2012 enkele weken in België waren, hebben we contact gezocht met sommige invloedrijke politici. We bezochten de eerste Europese burger, de voorzitter van de Europese Raad, die toen een Vlaming was. Deze ontgoochelende ontmoeting hebben we eerder al vermeld. Tegelijk hadden we een afspraak met de toenmalige minister van buitenlandse zaken. Op het laatste ogenblik was hij evenwel verhinderd en liet zich door twee diplomaten vervangen. Wij wilden iets over de werkelijke toestand in Syrië vertellen en vroegen het internationaal recht te respecteren. Tevens vroegen we om niet mee te doen met de ontwrichting van het land zoals dit gebeurd was met Libië. Een van de diplomaten schudde met het hoofd en zei dat België daaraan niet heeft meegedaan. Onmiddellijk keken de twee naar hun horloge als met een perfect afgesproken gebaar en zeiden dat ze nu dringend naar een andere vergadering moesten. En met grote vriendelijkheid namen ze afscheid. Dat onze vloot van F 16’s gedurende maanden niet deelgenomen zouden hebben aan het verwoesten en uitmoorden in Libië, wilden ze ons blijkbaar doen geloven. Hebben onze F 16’s misschien voedselpaketten of speelgoed voor kinderen gedropt? Tot op heden is het drama van Libië nog steeds niet de moeite voor België om er zich druk over te maken. Hoe zou het aantal van zes doden en vier gewonden in Aleppo voor ons land dan de moeite van het vermelden waard zijn?
Ziehier enkele besluiten. Beweringen vanuit de Belgische buitenlandse politiek, die op illegale wijze meedoet met de westerse coalitie om het soevereine Syrië te helpen vernietigen onder de mom van een strijd tegen het terrorisme, missen iedere geloofwaardigheid.
De tijd dat de VS, NAVO en bondgenoten probleemloos Libië tot een chaos konden herleiden en de schuld daarvan aan het land zelf geven, is voorbij. Dit is voor Syrië niet meer mogelijk. Rusland beheerst hier het luchtruim en zal de werkelijkheid aan het licht brengen.
Het wordt tijd dat België het moedige besluit neemt om uit de westerse cultuur van leugen en vernietiging te stappen. Dat is de wil van landgenoten met een gevoel voor rechtvaardigheid en vrede. Van het volk zelf krijgen we ondertussen veel steun om de nood van de Syrische bevolking te helpen lenigen. Het volk is gelukkig veel beter dan zijn politieke leiders, die nog steeds slaafs de grillen van Big Brother uitvoeren om andere volkeren die tot heden in vrede leefden te onderwerpen.
Vrede voor Syrië
Of men het nu graag hoort of niet, indien er een oplossing komt voor Syrië zal deze het werk zijn van Rusland en van de geheel onvoorziene weerstand van Syrië. Uiteraard blijven wij ondertussen intens bidden voor het geschenk van de vrede in Syrië.
De VS zijn een enorme militaire kolos maar ze zijn hopeloos verdeeld. Een flink deel van de machtige personen en instellingen leven nog in de waan dat zij de absolute wereldheersers kunnen en moeten zijn, wat werkelijk een wereldoorlog kan uitlokken. De radicale onwil van de VS om samen met Rusland de IS te bestrijden en de onwil om de “gematigde” rebellen van Al Nousra te scheiden, wijst er op dat de VS nooit de bedoeling hadden IS te bestrijden maar wel de regering ten val te brengen. Een deel van de invloedrijke personen in de VS beseffen dat de armoede en ellende van Syrië en zovele andere landen niet vanuit het land zelf komen, maar vanwege de ontwrichtingen en economische sabotage door het westen. De oplossing komt ook niet van de UNO die te zwak geworden is en gemakkelijk kan gemanipuleerd worden, waardoor sommige resoluties gewoon gepolitiseerd zijn. De oplossing komt zeker niet van de EU of NAVO, die tot heden zelf geen samenhangende politiek hebben doch slechts uitvoerders zijn van een Amerikaans imperialisme. De bureaucratische NAVO, die al 25 jaar over tijd is, zoekt krampachtrig naar een vijand om zichzelf te blijven verantwoorden. Daarvoor werd Rusland uitgekozen. En dit westers imperialisme is zijn laatste democratische geest aan het uitblazen waarmee het ook zijn geloofwaardigheid verliest. Tegelijk is het westen de Arabische wereld aan het verliezen terwijl Rusland steeds meer de Arabische wereld aan het winnen is. Bovendien, zonder Rusland was Syrië al gevallen, waren de alawieten al uitgemoord, de christenen of uitgemoord of verdreven en heel het land in de door het westen gewenste chaos gestort.
De strijd voor de vrede in Syrië is een strijd tegen het wereldterrorisme, dat door het westen gebruikt wordt om zijn opperheerschappij overeind te houden. Alleen de Russen hebben, samen met de coalitie rond Syrië, het terrorisme ondubbelzinnig en efficiënt bestreden. De anderen blijven de wettige Syrische regering en het Syrische volk bestrijden. En Rusland is ook in eigen land beter gewapend tegen het terrorisme door zijn patriottisme en zijn duidelijke aanpak. De moslims vormen er de grootste minderheid, 15% (20 à 22 miljoen). Wahabisme, salafisme en moslimbroeders zijn er verboden. De verantwoordelijkheid voor criminele aanslagen is verlaagd tot de leeftijd van 14 jaar. Rusland moeit zich niet met het interne bestuur van de moslims maar laat niet toe dat zij hun wetten opleggen. Het grootste gevaar komt van rebellengroepen door de VS gesteund om de Caucasus en Centraal Azië te ontwrichten. Rusland blijft trouw aan zijn orthodox geloof met zijn menselijke en christelijke waarden. Het laat niet toe dat internationale gerechtshoven wetten opleggen die door eigen recht niet zijn aanvaard. De morele afbraak van huwelijk en gezin wordt in het westen vanuit de staat bevorderd en in Rusland tegen gehouden.
Naast de Russische hulp is er de onvoorziene weerstand van het Syrische volk dat niet zal buigen voor de steeds nieuwe plannen van buitenlandse mogendheden om hun slaaf te worden. Nu hebben de VS, Turkije en Israël weer een nieuw plan om Syrië en Irak te ontmantelen. Ze sporen Yezidis, christenen en Turkmenen aan om te streven naar een eigen en onafhankelijk gebied zoals de Koerden. Bovendien helpt Israël ook de Druzen om onder leiding van de Libanese leider Jumblatt een autonoom gebied op te eisen. Het Syrische volk zal in eenheid met het leger, de regering en de president evenwel meer dan ooit blijven streven naar het behoud van zijn soevereiniteit en zijn land als een lekenstaat waar iedereen in harmonie kan leven. Mogen de huidige ontwikkelingen en de nakende bevrijding van Aleppo geen aanleiding zijn voor de vijanden van Syrië om een werkelijke wereldoorlog te ontketenen, maar de weg naar de uiteindelijke vrede in Syrië en in het Midden Oosten.
“Terwijl hysterisch gedaan wordt over Aleppo, blijft de door de VS geleide coalitie de infrastructuur vernietigen in de door het leger gecontroleerde gebieden en ze blijven aanvallen uitvoeren op burgers en het Syrische leger. Ondertussen trachten ze de IS strijders van Mossoul naar Syrië over te brengen” (Alexey Borodavkin, Russisch permanent vertegenwoordiger bij de UNO in Genève, tijdens een speciale zitting van de VN raad voor de rechten van de mens, vrijdag 21 oktober 2016)
P. Daniel

23-10-2016 om 07:25 geschreven door Gust Adriaensen

Er is de laatste dagen heel wat te doen over de (voorlopige) weigering van minister-president Paul Magnette om het handelsverdrag met Canada goed te keuren.

Het is opvallend dat in de reacties op de standpunten van de Waalse minister-president, vooral een anti-Waals ressentiment tot uiting komt en geen aandacht wordt besteed aan de inhoudelijke bezwaren tegen het akkoord.

En met die inhoudelijke bezwaren staat Magnette niet alleen in Europa. Ze wegen ook echt zwaar: lagere normen voor voedselveiligheid en het milieu, stijgende werkloosheid, aantasting van de rechten van werknemers, multinationals die dankzij het arbitragesysteem, enorme 'schade'claims kunnen opstarten tegen (deelstaat)regeringen.

En vooral vertolkt Magnette het almaar sterker wordende wantrouwen en vervreemdingsgevoel van de gewone burger ten aanzien van een financiële en politieke elite, die ondoorzichtige constructies doordrukt in functie van haar eigen zakelijke belangen.

22-10-2016 om 21:43 geschreven door Gust Adriaensen

Paus Franciscus:

'De zieken, de armen, evenals de ongeborenen, zijn allemaal geschapen naar Gods beeld en verdienen het diepste respect.'

21-10-2016 om 20:24 geschreven door Gust Adriaensen

Enkele dagen geleden haalde ik Etienne Vermeersch over de hekel voor zijn fanatieke antireligieuze uitspraken in een interview met Het Nieuwsblad.

De bekende moraalfilosoof krijgt nu in meer academische bewoordingen maar in essentie dezelfde kritiek als op dit blog, te slikken van zijn Gentse collega-filosoof Ignaas Devisch.

Terecht stelt Devisch dat Vermeersch en medestanders (bv. Boudry), het atheïsme verengen tot het bestrijden van God en het geloof.

Deze, vaak agressieve, antihouding,houdt in dat het atheïsme vanuit zichzelf er niet in slaagt ‘de zin van de wereld te openen’, wat de ongelovige Devisch ziet als de taak van het atheïsme (een andere naam zou beter zijn, voegt hij eraan toe) en klaarblijkelijk slechts kan bestaan bij de genade (!) van God (die volgens Vermeersch niet bestaat) en van de gelovigen(die volgens Vermeersch) zich vergissen).

19-10-2016 om 09:36 geschreven door Gust Adriaensen

In de laatste aflevering van Wanderlust op Canvas, kwam de bekende Poolse cineast Zanussi aan het woord.

Een aantal uitspraken van Zanussi over:

-zingeving: Om zin te geven aan ons leven hebben we sociaal contact nodig. Het is een van de christelijke principes: voor anderen zorgen.

-liefde: Liefde is het belangrijkste beginsel van het christendom. Geen medeleven maar liefde. Het is meer dan medeleven.

-geloof, gebed, tijd: Ik moet de wereld beschouwen zonder het aspect van tijd. Het gebed kan een retrospectieve werking hebben of een toekomstige werking. Als je nadenkt over de constructie van het universum, van ons leven en de vraag stelt of er een intelligentie bestaat die groter is dan de onze, die buiten onze realiteit staat, dan kun je toegeven dat bidden geen nonsens is. Een gebed is een poging om contact te hebben, te communiceren met de hoogste intelligentie, met het absolute.

-dood: Ik neem aan dat de dood het einde van de tijd is. Dus is er niets wat we 'erna' kunnen noemen. Er is wel een soort van bestaan dat zich in een andere dimensie bevindt. Het zou kunnen dat we een andere dimensie krijgen en dat we een ander bewustzijn krijgen. Misschien nemen we deel aan de goddelijkheid, wat ik hoop.Of misschien , laten we hopen van niet, is het een blik in de wanhoop, in de afgrond, die er misschien is. Want ik denk dat gerechtigheid bestaat, een oordeel. Ongetwijfeld. We zijn beprekt tot onze drie of vier dimensies van tijd. Sterven is evenwel een grens oversteken naar een ander soort bestaan.

17-10-2016 om 19:45 geschreven door Gust Adriaensen