RERUM NOVARUM (Over nieuwe dingen) is een in 1891 door paus Leo XIII geschreven encycliek. De encycliek houdt zich bezig met de situatie van de arbeidersklasse en formuleert in de vorm van een aantal uitgangspunten, de sociale leer van de Katholieke Kerk.
Uitgangspunten van de pauselijke encycliek waren een rechtvaardig loon, het recht op eigendom en solidariteit met de zwakkeren. Als instrumenten om deze doelstellingen na te streven, werden zowel overheidsingrijpen als de vorming van vakbonden genoemd.
In zijn uiteenzetting over overheid, industrie en arbeid leidt Leo XIII de Kerk het industriële tijdperk binnen. Zijn pleidooi voor vakorganisaties was niet alleen een vernieuwing binnen kerkelijke kring, maar ook daarbuiten. Leo's encycliek bevat een kritiek tegenover ongebreideld kapitalisme. Zijn voorgestelde samenwerking tussen arbeid en kapitaal inspireerde tot de vorming van vakbonden en onder meer verschillende vormen van corporatisme.
Voila, een pauselijke brief, die van enorm groot belang is geweest voor de ontvoogding en de rechten van de werknemers. Die encycliek en de daaropvolgende standpunten en teksten, tot en met de overduidelijke en sterke stellingen en bedenkingen van paus Franciscus in Evangelii Gaudium, maken de sociale leer van de Kerk uit.
Het moge duidelijk zijn dat die leer meer dan ooit van belang is en richtinggevend kan zijn voor al degenen die sociaal en politiek, de bescherming en de verdediging van de zwaksten in de samenleving, ter harte nemen.
09-05-2024 om 19:40
geschreven door Gust Adriaensen
|